অসমীয়া ৱিকিপিডিয়া aswiki https://as.wikipedia.org/wiki/%E0%A6%AC%E0%A7%87%E0%A6%9F%E0%A7%81%E0%A6%AA%E0%A6%BE%E0%A6%A4 MediaWiki 1.39.0-wmf.23 first-letter মাধ্যম বিশেষ বাৰ্তা সদস্য সদস্য বাৰ্তা ৱিকিপিডিয়া ৱিকিপিডিয়া বাৰ্তা চিত্ৰ চিত্ৰ বাৰ্তা মিডিয়াৱিকি মিডিয়াৱিকি আলোচনা সাঁচ সাঁচ বাৰ্তা সহায় সহায় বাৰ্তা শ্ৰেণী শ্ৰেণী বাৰ্তা ৱিকিচ'ৰা ৱিকিচ'ৰা আলোচনা TimedText TimedText talk Module Module talk Gadget Gadget talk Gadget definition Gadget definition talk 0 3157 329925 308971 2022-08-05T20:30:29Z Ashish Saikia 26461 wikitext text/x-wiki {{wikify}} {{Unreferenced}} [[শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ|মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰদেৱে]] [[অসম|অসমত]] মহাপুৰুষীয়া ধৰ্ম বা '''একশৰণ নাম ধৰ্ম'''ৰ প্ৰচাৰ কৰে। এই ধৰ্মৰ মূল মন্ত্ৰ আছিল 'এক দেৱ, এক সেৱ, এক বিনে নাই কেৱ' অৰ্থাত কেৱল নামৰ দ্বাৰাই পৰম ভগৱন্তক লাভ কৰি ইহ সংসাৰৰ পৰা উদ্ধাৰ হোৱাৰ উপায় তেওঁ ৰচনা কৰিছিল। তেওঁৰ ধৰ্মত কোনো জাতি-ভেদ উচ্চ-নীচ, ধনী-দুখীয়াৰ প্ৰভেদ নাছিল। অসমৰ বিভিন্ন ঠাইত [[সত্ৰ]], [[নামঘৰ]] অনুষ্ঠান পাতি ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ বাবে তেওঁ ব্যৱস্থা কৰিছিল। সেইসময়ত অসমত চলি থকা বলি বিধান আৰু দেৱ-দেৱীৰ পূজাৰ পৰা মানুহৰ মন আঁতৰাই এক মাত্ৰ ভগৱান [[বিষ্ণু]]কে সেৱা কৰাৰ বাবে নৱবৈষ্ণৱ ধৰ্ম প্ৰচাৰত মনোনিৱেশ কৰে। মানুহক ভগৱান [[শ্ৰীকৃষ্ণ]]ৰ গুণ আৰু মাহাত্ম্যৰৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত কৰিবলৈ তেওঁ নানান শাস্ত্ৰ ৰচনা কৰিবলৈ ধৰে। শংকৰী যুগৰ অসমীয়া সাহিত্য বুলি ক’লে আমি খ্ৰীঃ পঞ্চদশ শতিকাৰ শেষ ভাগৰ পৰা সপ্তদশ শতিকাৰ আদি ভাগ পৰ্যন্ত ৰচিত সাহিত্যৰাজিৰ কথাই বুজোঁ। এই সময়ছোৱাই আছিল অসমীয়া সাহিত্যৰ ঐশ্বৰ্যময় আৰু সমৃদ্ধিশালী যুগ। শংকৰদেৱে নৱ-বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ প্ৰৱৰ্তন আৰু প্ৰচাৰৰ অৰ্থে ৰচনা কৰা সাহিত্যৰাজিৰ মাজত এই সন্তগৰাকীৰ প্ৰতিভাৰ পূৰ্ণ প্ৰতিফলন ঘটাৰ লগতে তেওঁৰ আদৰ্শেৰ অনুপ্ৰাণিত কৰি বহু সাহিত্যিক-কবিক কাব্যচৰ্চাত আত্মনিয়োগ কৰাবলৈ সক্ষম হৈছিল। শংকৰদেৱৰ বহুমুখী অৱদানলৈ লক্ষ্য কৰি সাহিত্যৰ ইতিহাসকাৰসকলে এই যুগটিক ‘শংকৰী যুগ’ বুলি অভিহিত কৰাৰ লগতে ‘নৱ-বৈষ্ণৱ যুগ’ বুলিও অভিহিত কৰে। অসমত শংকৰদেৱে আৰম্ভ কৰা ‘নৱ-বৈষ্ণৱ আন্দোলন’ৰ প্ৰসাৰ আৰু প্ৰচাৰৰ বাবে বিবিধ সাহিত্যৰাজি ৰচিত হৈছিল বাবে ‘ভক্তি সাহিত্য’ বা ‘নৱ-বৈষ্ণৱ সাহিত্য’ৰ প্ৰকাশে অন্যতম প্ৰধান স্থান লাভ কৰিছিল। এই যুগটিক ‘শংকৰী যুগ’ ‘নৱ-বৈষ্ণৱ যুগ’ বা ‘ভক্তি যুগ’ বুলি কোৱাৰ খেও ধৰিয়েই ক’ব পাৰি ‘শংকৰী সাহিত্য’, ‘নৱ-বৈষ্ণৱ সাহিত্য’ বা ‘অসমীয়া ভক্তি-সাহিত্য’ৰ মাজত কোনো পাৰ্থক্য নাই। এই যুগটিৰ পটভূমি সম্পৰ্কে ক’বলৈ হ’লে আমি সৰ্বভাৰতীয় পৰ্যায়ত আৰম্ভ হোৱা ‘ভক্তি আন্দোলন’ৰ বিষয়েও সম্যক ধাৰণা লাভ কৰিব লাগিব। খ্ৰীঃ পঞ্চদশ শতিকাৰ আশ-পাশৰ সময়খিনিত সমগ্ৰ ভাৰতবৰ্ষতে সৃষ্টি হৈছিল বৈষ্ণৱ ভক্তি আন্দোলন। ভক্তি ধৰ্মৰ মূল লক্ষ্য আছিল লোকজীৱনৰ সমুন্নতি। পণ্ডিতসকলে মত পোষণ কৰে যে বৈদিক বিষ্ণু উপাসনা পদ্ধতিৰ লগত লোকধৰ্মৰ সংযোগ প্ৰক্ৰিয়াৰ ফলত নৱ-বৈষ্ণৱ বা ভক্তি ধৰ্মৰ উদ্ভৱ আৰু বিকাশ হৈছে। খ্ৰীঃ পূৰ্ব কেইবা শতিকাৰ আগৰে পৰা বৈষ্ণৱ সম্প্ৰদায়ৰ প্ৰচলন থকাৰ প্ৰমাণ পোৱা যায়। বিভিন্ন সময়ৰ নানা সাহিত্যৰাজি, প্ৰত্নলিপি, শিলালিপি, বেদ-বেদান্ত আদি শাস্ত্ৰসমূহেই ইয়াৰ প্ৰতিফলক। খ্ৰীঃ সপ্তমৰ পৰা দশম শতাব্দীত তামিল দেশৰ আলোৱাৰ ভক্তসকলে বৈষ্ণৱ ধৰ্মক অভিনৱভাৱে জনপ্ৰিয় কৰি তোলে। তেওঁলোকে তামিল ভাষাত ৰচিত আবেগপ্ৰসূত গীত (হেজাৰ গীত) পদ আৰু নৃত্যৰে বাল-গোপালক উপাসনা কৰিছিল। বিভিন্ন সমীক্ষকে ধাৰণা কৰে যে এই সময়ছোৱাতে ‘ভাগৱত পুৰাণ’খন ৰচনা কৰা হৈছিল। পৰৱৰ্তী কালত প্ৰসিদ্ধ যমুনাচাৰ্য, ৰামানুজ, নিম্বাকাচাৰ্য, মধবাচাৰ্য, জ্ঞানদেৱ, নামদেৱ, কবীৰ, বল্লভাচাৰ্য, দাদুদয়াল আদি সন্ত মহাপুৰুষসকলে ভিন্ ভিন্ সময়ত বেলেগ বেলেগ ধৰণে ভাৰতৰ বিভিন্ন স্থানত বৈষ্ণৱ আন্দোলন প্ৰসাৰিত কৰে। তেওঁলোকৰ শিষ্য-প্ৰশিষ্যসকলে এই জাগৰণ তীব্ৰতৰ আৰু ব্যাপক ৰূপ প্ৰদান কৰে। চতুদৰ্শ-পঞ্চদশ শতিকাত বংগত চৈতন্যদেৱ আৰু অসমত শংকৰদেৱে ভক্তি আন্দোলনৰ গুৰি বঠা ধৰি সমাজত বৈপ্লৱিক পৰিৱৰ্তন সূচনা কৰে। সবৰ্ভাৰতীয় প্ৰেক্ষাপটত ভক্তি আন্দোলন বিকাশৰ আঁৰত কিছুমান ৰাজনৈতিক আৰু সামাজিক কাৰণেও অনুঘটক হিচাপে ক্ৰিয়া কৰিছিল। যথা- * নব্য ভাৰতীয় আৰ্যভাষাৰ স্বকীয় ৰূপ লাভ আৰু এই ভাষাবোৰলৈ সংস্কৃত সাহিত্যৰাজিৰ অনুবাদ। * একেশ্বৰবাদৰ পুনৰ প্ৰতিষ্ঠা। বৈষ্ণৱ ভক্তি মাৰ্গৰ সহায়েৰে ঐকাতিনক ভক্তিৰ আদৰ্শৰ প্ৰসাৰ তথা প্ৰচাৰ। * প্ৰান্তীয় ভাষাত সাধন প্ৰণালীৰ অনুশীলন আৰু ভক্তিমাৰ্গক প্ৰাধান্য দি প্ৰান্তীয় ভাষাত ৰচিত পুথিৰ প্ৰসাৰ। * ধৰ্মৰ সংস্কাৰকসকলে ভক্তিমাৰ্গৰ সংস্কাৰ সাধন কৰি সমাজৰ সকলো শ্ৰেণীৰ লোকক আত্মিক বিকাশৰ সুবিধা প্ৰদান। অসমতো খ্ৰীঃ শতাব্দীৰ আদি ভাগতে বিষ্ণু উপাসনা বা বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ বীজ ৰোপিত হৈছিল। প্ৰাক্-শংকৰী যুগৰ কবিসকলৰ ৰচনাত বিভিন্ন ৰূপত বিষ্ণু মাহাত্ম্য বৰ্ণিত হৈছিল যদিও এক জাগৰণৰ বাবে যিমানখিনি প্ৰয়োজন সেয়া সৃষ্টি হোৱা নাছিল। শংকৰদেৱে হাতত আঁৰিয়া লৈ এই জাগৰণ অসমলৈ বোৱাই আনিলে আৰু পূৰ্বৰ বৈষ্ণৱ পৰম্পৰাৰ আধাৰত এক স্বতন্ত্ৰ বিশিষ্টতা প্ৰদান কৰি নৱ-বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ সৰ্বজনীন ভেটি নিৰ্মাণ কৰিলে। শংকৰদেৱে জীৱনৰ আদি কালছোৱাত বাৰ বছৰ কাল ভাৰতৰ বিভিন্ন তীৰ্থস্থান, ধৰ্মস্থান, মঠ-মন্দিৰ ভ্ৰমণ কৰি সেইসময়ৰ বিশিষ্ট ধৰ্মসাধকসকলৰ চিন্তাধাৰাৰ সৈতে পৰিচিত হৈছিল। এইবোৰৰ প্ৰভাৱত নিজ দেশলৈ উভতি আহি নিজৰ দেশ কাল আৰু পাত্ৰৰ উপযোগীকৈ বিভিন্ন সাহিত্য সৃষ্টি কৰি এক শৰণ নাম ধৰ্মৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰে। এই ক্ষেত্ৰত অসমৰ সামাজিক আৰু ৰাজনৈতিক প্ৰক্ষাপটেও শংকৰদেৱক সহায় কৰিছিল। পুৰণি অসমত ইমূৰৰ পৰা সিমূৰলৈ পৰিভ্ৰমণ কৰি অসমৰ সকলো জাতি-উপজাতিক একতাৰ ডোলেৰে বান্ধি বহুদেৱতা উপাসনাৰ ঠাইত এক ঈশ্বৰৰ ভেটি স্থাপন কৰি সৰ্বসাধাৰণক ভগৱৎমুখী কৰি তোলে তেওঁ। মন কৰিবলগীয়া যে নিধানপুৰ তামৰ ফলি পুষ্যবৰ্মণৰ ডুবি তামৰ ফলি, ধৰ্মপালৰ পুষ্পভদ্ৰা শাসন আদিত বিষ্ণু উপাসনাৰ সমল উপলব্ধ হয়। এইবোৰে পূৰ্বৰে পৰা যে অসমত বিষ্ণু উপাসনা বা বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ বীজ ৰোপিত হৈছিল তাৰ প্ৰমাণ দাঙি ধৰে। আটাইতকৈ ডাঙৰ কথাটো হ’ল- সেইসময়ৰ অসমৰ ৰাজনৈতিক পৰিস্থিতি তথা শাসকসকলে সৰ্বসাধাৰণ ৰাইজৰ সামাজিক মৰ্যাদা একেবাৰে নিম্ন কৰি ৰাখিছিল। এওঁলোকেও এই অৱস্থাৰ পৰা পৰিত্ৰাণৰ বাট বিচাৰি ফুৰিছিল। সেই সময়তে শংকৰদেৱে প্ৰতিষ্ঠা কৰা এক শৰণ নাম ধৰ্মৰ সমমৰ্যাদাৰ ধ্বনিয়ে সকলোকে আকৃষ্ট কৰে। কাৰণ সামাজিক মৰ্যাদা নোপোৱাৰ ক্ষোভ অলপ হলেও প্ৰশমিত কৰিছিল ধৰ্মীয় সমমৰ্যাদাই। তদপুৰি প্ৰাক্-শংকৰী যুগৰ কবিসকলে নিৰ্মাণ কৰি যোৱা অসমীয়া সাহিত্যৰ ভেটিত শংকৰদেৱ আৰু তেৰাৰ ছাঁয়া-প্ৰছাঁয়াৰ কবিসকলে বিবিধ কাব্য, গীত, নাটক, গদ্য আদিৰ সহায়েৰে এক মন্দিৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ লগতে জনগণৰ মনত সৌন্দৰ্যবোধ জগাই সাংস্কৃতিকভাৱে সচেতনতা বৃদ্ধি কৰে। এই ক্ষেত্ৰত সত্যেন্দ্ৰনাথ শৰ্মাৰ এষাৰ মন্তব্য স্মতৰ্ৱ্য-”অসমত নৱ জাগৃতিৰ শুভ সূচনা হয় যাৰ ফলত অসমীয়া সামাজিক জীৱন বহু পৰিমাণে শ্ৰীমণ্ডিত হৈ উঠে। ” ইতিমধ্যে উল্লেখ কৰা হৈছে যে শংকৰী যুগৰ সাহিত্যৰাজি ৰচিত হৈছিল মূলতঃ ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ অৰ্থে। ধৰ্মৰ জটিল তত্ত্ব কথাবোৰ জনগণৰ সহজে বোধগম্য হোৱাকৈ শ্ৰৱণ-কীৰ্তন কৰিবলৈ সহায়ক হোৱাকৈ কৃষ্ণ-মাহাত্ম্য প্ৰচাৰৰ অৰ্থে এই সকলোবোৰ ৰচিত হৈছিল। আদৰ্শবাদী ধাৰাৰ প্ৰাধান্যৰে ৰচিত সাহিত্যৰাজিৰ মাজত সৰ্বসাধাৰণ ৰাইজৰ মনৰ কথা ব্যক্ত হোৱা নাই। ভগৱন্ত পুৰুষৰ অৱতাৰী কথা, কৃষ্ণভক্তিৰ তাত্ত্বিক কথাবোৰেই এই ৰচনাসমূহৰ মাজত উদ্ভাসিত হৈছে। সেইবাবে তেওঁলোকে ৰচনা কৰা কাব্য-নাট-গীতত বিবিধ ৰসৰ প্ৰকাশ ঘটিলেও সেয়া যে ভগৱন্তৰ লীলাহে তাক বাৰে বাৰে সোঁৱৰাবলৈ পাহৰা নাই আৰু ভক্তিৰসৰ অমৃত ভণ্ডত সকলো ৰস বিলীন হৈছে। অন্তঃসলিলা ফুল্গুৰ দৰে সকলোৰে অন্তৰালত বৈ থাকে কৃষ্ণ ৰতি বা ভক্তি ৰস। এই সময়ৰ সাহিত্যৰাজি আছিল মূলতঃ অনুবাদমূলক। ভাগৱত পুৰাণকে মুখ্য হিচাপে লৈ বিবিধ পুৰাণৰ পৰা সমল সংগ্ৰহ কৰি সাহিত্য ৰচনাত ব্ৰতী হৈছিল এই সময়ৰ কবিসকল। উল্লেখযোগ্য যে অনুবাদমূলক সাহিত্য বা কোনো পুৰাণৰ আধাৰত সাহিত্য সৃষ্টি কৰিছিল যদিও এইবোৰৰ মাজত তেওঁলোকৰ মৌলিক প্ৰতিভাৰ স্বাক্ষৰ যে প্ৰতিভাত হোৱা নাছিল এনে নহয়। বৰং মৌলিকতাৰ পৰশ ছত্ৰে ছত্ৰে অনুভূত হোৱাৰ লগতে অসমীয়া সমাজ জীৱনৰ অতিকে চিনাকি বিবিধ চিত্ৰেৰে ভৰপূৰ আছিল। নৱ-বৈষ্ণৱ কবিসকলে প্ৰদৰ্শন কৰা আদৰ্শ আৰু মাৰ্গ পৰিহাৰ কৰি লৌকিক ৰুচিৰে কাব্য বা সাহিত্য ৰচনা কৰা কবিসকলক এওঁলোকে বৰ ভাল চকুৰে চোৱা নাছিল। আনকি বহুসময়ত তুচ্ছ-তাচ্ছিল্যও কৰা হৈছিল। এই যুগৰ সাহিত্যৰাজিক আমি কাব্য, নাটক, গীত-বৰগীত-ভটিমা-অংকৰ গীত, অনুবাদমূলক, কথাবন্ধে ৰচিত গ্ৰন্থ আৰু চৰিত সাহিত্য আদি ভাগত বিভাজন কৰিব পাৰোঁ। এটা কথা ঠিক যে স্ত্ৰী-শূদ্ৰে সৰ্বলোকে বুজিব পৰাকৈ ৰচনা কৰা এই সময়ৰ সাহিত্যৰাজিয়ে আজিও অসমীয়া জাতীয় জীৱনত সমতা আৰু সংহতি অনাৰ ক্ষেত্ৰত অনুঘটক হিচাপে কাম কৰি আছে। অসমৰ নিৰক্ষৰ সমাজক অনানুষ্ঠানিকভাৱে শিক্ষা প্ৰদান কৰি আহিছে। তলত এই সময়ছোৱাৰ প্ৰধান কবিসকল আৰু তেওঁলোকৰ সাহিত্যকৃতি সম্পৰ্কে আলোচনা কৰা হ’ল। ==শংকৰী যুগৰ সাহিত্যিকসকল== অসমীয়া সাহিত্যৰ জনক শংকৰদেৱকে কেন্দ্ৰত লৈ এই সময়ছোৱাত বিভিন্ন ভক্ত সন্তসকলে অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যক উচ্চ স্থানত উপৱিষ্ট কৰালে। শংকৰদেৱৰ বাদে এই সময়ৰ আন আন ভক্ত সাহিত্যিকসকল হ’ল মাধৱদেৱ, [[অনন্ত কন্দলি]], [[ৰাম সৰস্বতী]], কংসাৰি কবি, সাৰ্বভৌম ভট্টাচাৰ্য, শ্ৰীধৰ কন্দলি, ৰত্নাকৰ কন্দলি, ৰত্নাকৰ মিশ্ৰ, দামোদৰদেৱ, ভট্টদেৱ আদি। তলত তেওঁলোকৰ সাহিত্যকৰ্ম সম্পৰ্কে আলোচনা কৰা হ’ল। ==শংকৰদেৱ== শংকৰদেৱে নিজৰ পৰিচয় তেওঁৰ বিভিন্ন ৰচনাৱলীত ছেগা-চোৰোকাকৈ দি গৈছে। ৮ম স্কন্ধ ভাগৱতত এওঁ উল্লেখ কৰা নিজৰ বংশ পৰিচয়টি এই ক্ষেত্ৰত উল্লেখযোগ্য— টেমোনীয়া বন্ধে গ্ৰাম বটদ্ৰৱা যাৰ নাম লৌহিত্যৰ জলে অনুকূল। ভৈলা সেহি গ্ৰামেশ্বৰ যাৰ নাম ৰাজধৰ কায়স্থ কুলৰ পদ্মফুল॥ তান পুত্ৰ সূৰ্যধৰ মহা বৰা বংশধৰ আতি গুণৱন্ত সন্ত শিষ্ট। যাৰ যশ এভো জ্বলৈ জয়ন্ত মাধৱ দলৈ দুই ভাই যাহাৰ কনিষ্ঠ॥ তান হৈতে ভৈল জাত সমস্ত দেশতে খ্যাত প্ৰসিদ্ধ কুসুম নাম যাৰ। গুণৱন্ত মহামানী দাতাৰ অগ্ৰতগণি শিৰোমণি সমস্ত ভূঞাৰ॥ তাহাৰ তনয় কবি কৃষ্ণৰ চৰণ সেবি শংকৰে ৰচিলা ইটো গীত। শুনিয়োক বুধ লোক মোৰ পদ যেন হোক কৃষ্ণকথা শুনি ৰঞ্জা চিত্ত॥ বৰদোৱাৰ কুসুম্বৰ ভূঞা আৰু সত্যসন্ধাৰ পুত্ৰ হিচাপে ১৪৪৯ চনত শংকৰদেৱৰ জন্ম হয়। নিচেই সৰু কালতে তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃৰ লোকান্তৰ ঘটে। বুঢ়ীমাক খেৰসুঁতীৰ তত্ত্বাৱধানত ডাঙৰ দীঘল হোৱা শংকৰদেৱ প্ৰায় দহ বছৰ বয়সলৈকে কোনো শিক্ষানুষ্ঠানত ভৰ্তি হোৱা নাছিল। দহ বছৰ বয়সত বুঢ়ী মাকে তেওঁক মহেন্দ্ৰ কন্দলিৰ টোলত নাম ভৰ্তি কৰাই দিয়ে। তেওঁ অতি কম বয়সৰ ভিতৰতেই নিজৰ প্ৰতিভাৰ পৰিচয় দাঙি ধৰি টোলৰ ওজা ছাত্ৰ হিচাপে নিৰ্বাচিত হয়। প্ৰচলিত বিশ্বাস মতে ইয়াত পঢ়ি থকা কালতেই ‘ভকতিৰ চাৰিখুটি মাৰি’ হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান পুথিখন ৰচনা কৰে। সোতৰৰ পৰা কুৰি বছৰ বয়সৰ ভিতৰত তেওঁ পঢ়াশলীয়া শিক্ষা সাং কৰি পাৰিবাৰিক দায়িত্ব কান্ধ পাতি লয়। ডেকাগিৰি হিচাপে পৰিচিত হৈ পৰা শংকৰদেৱে টোলৰ পৰা উভতি আহি ‘শিৰোমণি ভূঞা’ৰ বাব গ্ৰহণ কৰে আৰু একৈশ বছৰ বয়সত সূৰ্যৱতীক বিবাহ কৰায়। এটি কন্যা সন্তান জন্ম দিয়াৰ ন মাহ পাছতেই সূৰ্যৱতীয়ে ইহলীলা সম্বৰণ কৰে। এই ঘটনাই শংকৰদেৱক সংসাৰৰ প্ৰতি বিৰাগ জন্মায় আৰু ইহ সংসাৰৰ প্ৰতি নিস্পৃহ কৰি তোলে। কন্যা মনুক বিয়া দিয়েই কেইজনমান সংগী (সোতৰজন)ৰ সৈতে তেওঁ বত্ৰিশ বছৰ বয়সত (১৪৮১ খ্ৰীঃ) প্ৰথমবাৰৰ বাবে তীৰ্থ ভ্ৰমণলৈ ওলাই যায়। বাৰ বছৰ কাল ভাৰতৰ বিভিন্ন তীৰ্থস্থান, ধৰ্মস্থান ভ্ৰমণ কৰে। এই ভ্ৰমণ কালতে তেওঁ ভাৰতৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত বিভিন্ন সন্ত-মহন্তক, বিশেষকৈ ভক্তি আন্দোলনৰ পুৰোধা ব্যক্তি, প্ৰচাৰকাৰীসকলক লগ পাইছিল। তেওঁলোকৰ সৈতে ধৰ্ম-দৰ্শন, ৰীতি-নীতি, আচাৰ-ব্যৱহাৰ আদি দিশসমূহৰ বিষয়ে বিতংকৈ আলোচনা কৰিছিল আৰু ইয়াৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হৈ নতুন ধৰণে, অসমৰ সামাজিক প্ৰেক্ষাপটত খাপ খোৱাকৈ নৱ-বৈষ্ণৱ ধৰ্ম প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ অনুপ্ৰেৰণা লাভ কৰে। তীৰ্থযাত্ৰাৰ পৰা উভতি অহাৰ পাছত বিভিন্ন আত্মীয়-স্বজনৰ অনুৰোধ পেলাব নোৱাৰি শংকৰদেৱে দ্বিতীয়বাৰৰ বাবে বিবাহ কৰাবলৈ সন্মত হয় আৰু কালিন্দী আইৰ সৈতে বিবাহপাশত আবদ্ধ হয়। তথাপিও তেওঁ গৃহস্থী ধৰ্মত বৰ মন নিদি ভক্তি ধৰ্ম প্ৰচাৰলৈহে মন মেলে। প্ৰথমতে জগন্নাথ মূৰ্তি প্ৰতিষ্ঠা কৰি ভক্তি ধৰ্ম প্ৰচাৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল যদিও পৰৱৰ্তী সময়ত ইয়াৰে সংস্কাৰ সাধন কৰি বেলেগ ধৰণে এক শৰণ নাম ধৰ্মৰ প্ৰচাৰত মনোনিৱেশ কৰে। বৰদোৱাত থকা কালতে তেওঁ সৰিয়হ তলি চিকুণাই তাতে নামঘৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰি চিহ্নযাত্ৰা ভাওনা মঞ্চস্থ কৰে আৰু নব্য ধাৰণাৰে ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ প্ৰক্ৰিয়া আৰম্ভ কৰে। ইয়াৰ পাছতেই তেওঁ ১৫১৬ চন মানত বৰদোৱা এৰি লুইতৰ উত্তৰ পাৰলৈ গৈ বিভিন্ন ঠাই পৰিভ্ৰমণ কৰি গাংমৌত থাকে। ১৫২১চন মানত তেওঁ মাজুলীৰ ধুঁৱাহাট বেলগুৰিলৈ যায়। উল্লেখযোগ্য যে ইয়াত থকা কালছোৱাতেই তেওঁৰ প্ৰধান শিষ্য ‘বৰাৰ পো’ মাধৱদেৱৰ সৈতে মিলন ঘটে। এই মিলনক পণ্ডিত সমাজে ‘গুৰু শিষ্যৰ মণিকাঞ্চন সংযোগ’ বুলি চিহ্নিত কৰে। এই সময়ছোৱাতে মাধৱদেৱৰ উপৰি ৰত্নাকৰ কন্দলি, ভাস্কৰ বিপ্ৰ, ব্যাস কলাই আদিয়েই শংকৰদেৱৰ শিষ্যত্ব গ্ৰহণ কৰি মধ্য অসমৰ আকাশ-বতাহ নাম-কীৰ্তনৰ ৰোলেৰে মুখৰিত কৰে। অৱশ্যে এটা কথা উল্লেখযোগ্য যে শংকৰদেৱৰ ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ পথ ইমান নিষ্কণ্টক নাছিল। বিভিন্ন সময়ত ভিন্‌ ভিন্‌ ব্যক্তি তথা আহোম ৰজাৰ ফালৰ পৰাও অসুবিধাৰ সন্মুখীন হৈছিল। আনকি হাতী ধৰিব নোৱাৰাৰ অজুহাতত আহোম ৰজাই এওঁৰ জোঁৱায়েক হৰিদেৱক শিৰশ্ছেদ কৰে আৰু মাধৱদেৱক বছৰেক কাল বন্দী কৰি থোৱাৰ দৰে থয়। এই ঘটনাই শংকৰদেৱৰ স্থান পৰিৱৰ্তন কৰাবলৈ বাধ্য কৰিলে। তেওঁ কোঁচ ৰজা নৰনাৰায়ণৰ অধীনত অসমৰ পশ্চিমাঞ্চললৈ যায় আৰু বিভিন্ন ঠাইত অলপ অলপ দিন থাকি পাটবাউসীত কীৰ্তন ঘৰ সাজি থাকিবলৈ লয়। ইয়াৰ পৰাই ১৫৪৬ চন মানত তেওঁ পুনৰ দ্বিতীয়বাৰৰ বাবে তীৰ্থ ভ্ৰমণলৈ ওলাই যায়। এইবাৰ পিছে তেওঁ ছমাহতে তীৰ্থ যাত্ৰা সামৰে। ইয়াত থকা কালছোৱা শংকৰদেৱৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ সময় আছিল। ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ উপৰি বিভিন্ন সাহিত্য সৃষ্টিৰে এই কালছোৱা ভৰাই তুলিছিল শংকৰদেৱে। উল্লেখযোগ্য যে ইয়াত থকা কালছোৱাতো তেওঁ নিষ্কণ্টকভাৱে ধৰ্ম প্ৰচাৰ কৰিব পৰা নাছিল। অৱশ্যে চিলাৰায় দেৱানৰ বিশেষ যত্নত তেওঁ নৰনাৰায়ণ ৰজাৰ পৃষ্ঠপোষকতা লাভ কৰে। ইয়াত থকা কালছোৱাতে শংকৰদেৱে পাটবাউসীৰ পৰা বেহাৰলৈ ভালেমান বাৰ অহা-যোৱা কৰিছিল। বেহাৰত থকা সময়ছোৱাতে তেওঁৰ গাত এটা ফোঁহোৰা ওলায় আৰু ইয়াৰ ফলতেই ১৫৬৮ চনত ‘বৰাৰ পো’ মাধৱদেৱৰ হাতত ভক্তিধৰ্ম প্ৰচাৰ আৰু প্ৰসাৰৰ ভাৰ সমৰ্পণ কৰি ভৱলীলা সম্বৰণ কৰে। অসমীয়া সংস্কৃতিৰ এনে এটা দিশ নাই য’ত শংকৰদেৱৰ হাতৰ পৰশ অনুভূত নহয়। অসমীয়া জাতিটোক একতাৰ ডোলেৰে বান্ধি সময়ৰ বান্ধোনেৰে একগোট কৰি সেই সমাহিত ৰূপটিক গভীৰ আৰু স্থায়ী ৰূপ দিয়াৰ চেষ্টা কৰিছিল তেওঁ। একাধাৰে ধৰ্মপ্ৰৱৰ্তক, সমাজ সংস্কাৰক, কবি, অনুবাদকাৰী, সংগীতজ্ঞ, নাট্যকাৰ, চিত্ৰকাৰ আদি বিবিধ গুণৰ সমাহাৰেৰে এইজনা মহান পুৰুষে অসমীয়া জাতিটোক এক নিজস্ব পৰিচয় দিয়ালে। এই ক্ষেত্ৰত বাণীকান্ত কাকতিৰ এষাৰ মন্তব্য স্মৰ্তৱ্য— ‘‘বহু দেৱতাৰ মাজত প্ৰধান দেৱতাৰ সন্ধান দান, বহু সত্যৰ ভিতৰত সনাতন সত্যৰ উপলব্ধিৰ প্ৰতি আমাৰ সামাজিক চৈতন্যৰ জাগৰণ, আমাৰ জাতীয় আধ্যাত্মিক ক্ষেত্ৰত মহাপুৰুষৰ প্ৰধান দান। ’’ শংকৰদেৱৰ বহুমুখী দান সাহিত্যৰাজিক বিভিন্ন পণ্ডিতে ভিন্‌ ভিন্‌ ধৰণে শ্ৰেণী বিভাজন কৰিছে ৰচনাক্ৰমৰ আধাৰত, তত্ত্ব নিৰূপণৰ আধাৰত, বন্ধৰ আধাৰত, মৌলিকতা আধাৰত বা ভাষা প্ৰয়োগৰ আধাৰত। আমি এই ক্ষেত্ৰত সত্যেন্দ্ৰনাথ শৰ্মাই তত্ত্ব নিৰূপণৰ আধাৰত কৰা শ্ৰেণী বিভাজনকেই গ্ৰহণ কৰি ইয়াত উল্লেখ কৰিলোঁ। * কাব্যঃ হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান, ৰুক্মিণীহৰণ কাব্য, বলিছলন কাব্য, অমৃত মথন, অজামিল উপাখ্যান আৰু কুৰুক্ষেত্ৰ। * ভক্তি তত্ত্ব প্ৰকাশক গ্ৰন্থঃ ভক্তি প্ৰদীপ, ভক্তি ৰত্নাকৰ, নিমি নৱ-সিদ্ধ-সংবাদ, অনাদিপতন। * অনুবাদমূলকঃ ভাগৱত ১ম, ২য়, ষষ্ঠ (অজামিল উপাখ্যান), ৮ম (বলিছলন, অমৃত মথন), আদ্য দশম, ১১শ, ১২শ স্কন্ধ ভাগৱত আৰু উত্তৰাকাণ্ড ৰামায়ণ। * অংকীয়া নাটঃ পত্নীপ্ৰসাদ, কালিদমন, কেলিগোপাল, ৰুক্মিণীহৰণ, পাৰিজাত হৰণ আৰু ৰামবিজয়। * গীতঃ বৰগীত, ভটিমা, টোটয় আৰু চপয়। * নাম প্ৰসঙ্গঃ কীৰ্তন আৰু গুণমালা। * কাব্যঃ মাৰ্কণ্ডেয় পুৰাণৰ ৭ম-৮ম অধ্যায়ৰ আধাৰত ৰচনা কৰা ‘হৰিশ্চন্দ্ৰ উপখ্যান’ শংকৰদেৱৰ আদি ৰচনা। বিষ্ণুৰ শ্ৰেষ্ঠত্ব প্ৰতিপাদন কৰাই হ’ল এইখন কাব্যৰ মূল উপপাদ্য। বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ প্ৰচাৰৰ উদ্দেশ্যে গুৰুজনাই মূলৰ কাহিনীভাগৰ ভালেখিনি পৰিৱৰ্তন সাধন কৰি এই কাব্যখনত উপস্থাপন কৰিছে। ‘চাৰিখুটা মাৰি সেৱক’লৈ অৰ্থাৎ ভক্তিৰ ক্ষেত্ৰখনি চাৰিওফালে খুটিমাৰি কৃষ্ণ সেৱকৰ বাবে নিকপকপীয়া কৰিবলৈকে শংকৰদেৱে এই কাব্যখন ৰচনা কৰিছিল। * হৰিবংশৰ পৰা গ্ৰহণ কৰা কাহিনীভাগৰ লগত ভাগৱত পুৰাণৰ কথা মিহলাই শংকৰদেৱে তেওঁৰ দ্বিতীয়খন কাব্য ‘ৰুক্মিণী হৰণ কাব্য’ ৰচনা কৰে। স্থানীয় সাঁচত পেলাই কৰা চৰিত্ৰ চিত্ৰণ, পৰিৱেশ চিত্ৰণ আৰু স্থানীয় বচনভংগী এইখন কাব্যৰ প্ৰধান বৈশিষ্ট্য। মূলৰ পৰা কাহিনীভাগ চয়ন কৰিলেও কবিয়ে নিজৰ মৌলিকত্বৰ পৰশ বাৰুকৈয়ে ৰাখি গৈছে এইখনি কাব্যত। শৃংগাৰ আৰু বীৰৰসৰ প্ৰাধান্য থাকিলেও কাব্যখনিত হাস্যৰসৰ ছিটিকনিয়ে উপভোগ্য কৰি তুলিছে। ভাগৱতৰ ৫ম স্কন্ধৰ ২য় অধ্যায়, ৬ষ্ঠ স্কন্ধৰ ১-৩ অধ্যায়ৰ পৰা আহৰণ কৰা কাহিনী ভাগেৰে ‘অজামিল উপাখ্যান’খন শংকৰদেৱে ৰচনা কৰে। মূলৰ পৰা আঁতৰি নাহি পৰম অনাচাৰী, পৰম পাতকীজনেও নামৰ মহিমাৰ বলত ‘চতুৰ্ভুজ ৰূপে পাৱে বৈকুণ্ঠ নগৰ’ বুলি মন্তব্য কৰি কৃষ্ণ-বিষ্ণুৰ মাহাত্ম্য প্ৰকাশ কৰা এইখনি কাব্যত গভীৰ ভক্তিতত্ত্বক কাব্যিক সুষমাৰে আকৰ্ষণীয় ৰূপত তুলি ধৰাত সফল হৈছে শংকৰদেৱ। * ‘বলিচলন’ কাব্যখন ভাগৱত আৰু বামণ পুৰাণৰ পৰা সমল আহৰণ কৰি ৰচনা কৰা হৈছে। বামণে তিনিপদ ভূমি বিচাৰি কিদৰে অত্যাচাৰী বলিক ছলনা কৰিলে সেয়া বৰ্ণনা কৰি কবিয়ে কৃষ্ণপদৰ মাহাত্ম্য ঘোষণা কৰিছে। ভাগৱতৰ অষ্টম স্কন্ধৰ আধাৰতে ‘অমৃত মথন’ নামৰ কাব্যখন কবিজনাই ৰচনা কৰে। ভাগৱতৰ ১৫ম-১৩শ অধ্যায়ত বৰ্ণিত কাহিনীভাগৰ লগত নিজস্ব কিছু সংযোগ কৰি দেৱতা অসুৰৰ মাজৰ যুদ্ধৰ কথা বৰ্ণনা কৰি অমৃত হস্তগত কৰিবলৈ বিষুৱে কেনেদৰে মোহিনী ৰূপ ধাৰণ কৰিছিল সেই কথা বৰ্ণনা কৰিছে এইখন কাব্যত। ঠিক সেইদৰে ভাগৱতৰ দশম স্কন্ধৰ ৮২-৮৫ম অধ্যায়ৰ বৰ্ণিত কৃষ্ণ তথা যাদৱ বংশৰ কুৰুক্ষেত্ৰলৈ যাত্ৰা, নন্দ যশোদা আৰু গোপসকলৰ লগত পুনৰ মিলন, কৃষ্ণৰ প্ৰধান মহিষীসকলৰ নিজ নিজ বিবাহৰ বিৱৰণ, বাসুদেৱৰ যজ্ঞ অনুষ্ঠান, নন্দ যশোদাৰ কৰুণ বিদায় আদি ঘটনাকে আধাৰ হিচাপে লৈ ‘কুৰুক্ষেত্ৰ’ কাব্যখন ৰচনা কৰা হৈছে। এই তিনিওখন কাব্যৰ বৰ্ণনাত ভক্তিবাদৰ মনোৰম সংযোগ ঘটিছে বুলি সত্যেন্দ্ৰনাথ শৰ্মাই মন্তব্য কৰিছে। * ভক্তি তত্ত্ব প্ৰকাশক গ্ৰন্থঃ কৃষ্ণ-অৰ্জুনৰ কথোপকথনৰ জৰিয়তে ভক্তিৰ তত্ত্বসমূহ প্ৰকাশ কৰিবলৈকে মহাপুৰুষজনাই ‘ভক্তি প্ৰদীপ’ ৰচনা কৰিছিল। ঠিক সেইদৰে সৃষ্টিতত্ত্ব, পিণ্ড ব্ৰহ্মাণ্ড-তত্ত্ব, ষট চক্ৰৰ কথা, ছৌবিছ তত্ত্বৰ উৎপত্তি আৰু বিকাশৰ বিৱৰণেৰে ৰচনা কৰা ‘অনাদি পতন’ গ্ৰন্থখনৰ আধাৰ গ্ৰন্থ হ’ল ভাগৱতৰ তৃতীয় স্কন্ধ আৰু বামণ পুৰাণ। ন-গৰাকী সিদ্ধৰ লগত নিমি ৰজাৰ কথোপকথনৰ যোগেদি আধ্যাত্মিক আৰু ভক্তিতত্ত্বৰ কথা আলোচনা কৰা হৈছে ‘নিমি-নৱ-সিদ্ধ সংবাদ’ত। ‘ভক্তি ৰত্নাকৰ’ সংস্কৃত ভাষাত ৰচনা কৰা হৈছিল। এইখন এখন প্ৰকৰণমূলক গ্ৰন্থ আৰু ইয়াত বিভিন্ন শ্লোক সংস্কৃত শাস্ত্ৰৰ পৰা চয়ন কৰি সংকলিত কৰা হৈছে। পৰৱৰ্তী কালত ৰামচৰণ ঠাকুৰে এই কাব্যখন অসমীয়ালৈ অনুবাদ কৰে। বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ তাত্ত্বিক দিশসমূহ সহজবোধ্য কৰি প্ৰকাশ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰাৰ প্ৰচেষ্টা এই কাব্যকেইখনত অনুভূত হয়। * অনুবাদমূলকঃ শংকৰদেৱৰ প্ৰায়খিনি ৰচনাই মূলতঃ অনুবাদমূলক যদিও কেইখনমান অনুবাদ কৰোঁতে তেওঁ সততে মূলৰ প্ৰতি দৃষ্টি নিবদ্ধ ৰাখিছিল আৰু কল্পনা সংযত কৰিছিল। সেই ৰচনাৰাজিকে অনুবাদমূলক সাহিত্যৰ অন্তৰ্ভুক্ত বুলি সত্যেন্দ্ৰনাথ শৰ্মাই মন্তব্য কৰিছে। উল্লেখযোগ্য যে পুৰাণ সূৰ্য ভাগৱত হ’ল বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ মূল আদৰ্শ পুথি স্বৰূপ। এইখন পুৰাণৰ ১ম, ২য়, ৬ষ্ঠ, ৮ম, ১১শ, ১২শ স্কন্ধ শংকৰদেৱে অসমীয়া লোকসমাজৰ সহজবোধ্যভাৱে অনুবাদ কৰিছিল। ভাগৱতৰ দশম স্কন্ধৰ প্ৰথম ৪৯টা অধ্যায় (৯০টা ভিতৰত) শংকৰদেৱে অসমীয়ালৈ অনুবাদ কৰিছিল। এইখিনিক আদি দশম বুলি কোৱা হয়। কৃষ্ণৰ ল’ৰালি কালৰ বিভিন্ন কাহিনী আৰু ঘটনা এই অংশটোত বৰ্ণিত হৈছে। মাধৱ কন্দলিয়ে ৰচনা কৰা ৰামায়ণখনৰ আদি আৰু উত্তৰাকাণ্ড দুয়োটা নোহোৱা হোৱাত গুৰুজনাই নিজে উত্তৰা কাণ্ড ৰচনা কৰে আৰু প্ৰধান শিষ্য মাধৱদেৱক আদি কাণ্ড ৰচনা কৰিবলৈ নিৰ্দেশ দিয়ে। * অংকীয়া নাটঃ শংকৰদেৱৰ প্ৰধান সৃষ্টিকাৰ্যসমূহৰ ভিতৰত এক নব্য নাট্য শৈলী সৃষ্টিয়েই হ’ল আটাইতকৈ উল্লেখযোগ্য। ইতিমধ্যে আমি উল্লেখ কৰিছোঁ যে সৰিয়হ তলি চিকুণাই নামঘৰ পাতি তাতে চিহ্নযাত্ৰা অভিনয় কৰি শংকৰদেৱে এই পৰম্পৰাৰ পাতনি মেলে। ‘চিহ্নযাত্ৰা’ নাটখন বৰ্তমানলৈকে উদ্ধাৰ হোৱা নাই। এটা কথা ঠিক যে পূৰ্বতে অসমত বিভিন্ন লোকনাট্য পৰম্পৰা চলি আছিল যদিও সেইবোৰৰ সংস্কাৰ সাধন কৰি সৃষ্টি কৰা কোনো ধৰণৰ নাট্য পৰম্পৰাৰ প্ৰচলন নাছিল। শংকৰদেৱ হ’ল ইয়াৰ প্ৰথম সংস্কাৰক, সেয়ে তেৰাক অসমীয়া নাটকৰ জনক বোলা হয়। ব্ৰজাৱলী ভাষাত ৰচনা কৰা তেওঁৰ নাটকসমূহ হ’ল ক্ৰমে পত্নী প্ৰসাদ, কালিদমন, কেলিগোপাল, ৰুক্মিণীহৰণ, পাৰিজাত হৰণ আৰু ৰাম বিজয়। * গীতঃ শংকৰদেৱে ৰচনা কৰা গীতসমূহক মূলতঃ তিনিটা প্ৰধান ভাগত ভাগ কৰি আলোচনা কৰিব পাৰি। যথা বৰগীত, ভটিমা, টোটয় আৰু চপয়। ‘বৰগীত’ মহাপুৰুষজনাৰ অন্যতম অভিনৱ সৃষ্টি। এই নামকৰণটি মহাপুৰুষজনাই কৰা নাই যদিও পৰৱৰ্তীকালত বৈষ্ণৱ ভক্তসকলে আন গীতৰ পৰা পৃথক কৰিবলৈ শংকৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱে ৰচনা কৰা এক শ্ৰেণী গীতক বৰগীত বুলি আখ্যায়িত কৰে। ‘মন মেৰি ৰাম চৰণেহি লাগু’ শিৰোনামৰে বদৰিকাশ্ৰমত ৰচনা কৰা (প্ৰথমবাৰ তীৰ্থ ভ্ৰমণ কালত) গীতটোৱেই হ’ল প্ৰথম বৰগীত। শংকৰদেৱে বাৰকুৰি বৰগীত ৰচনা কৰিছিল যদিও কমলা বায়ন নামৰ ভকত এজনে আওৰাবলৈ নিওঁতে সেয়া বনপোৰা জুয়ে পুৰিলে। তাৰে ৩৪টাহে ভকতৰ মুখত ৰ’ল। সেই দুখতে শংকৰদেৱে আৰু বৰগীত ৰচনা নকৰি মাধৱদেৱক ৰচনা কৰিবলৈ আজ্ঞা কৰে। বৰগীতৰ ভাষা ব্ৰজাৱলী। ভটিমা মানে স্তুতি বা প্ৰশস্তি। ভাট নামৰ গায়কসকলে পৰিৱেশন কৰা ভক্তিমূলক গীতসমূহেই ভটিমা। মহাপুৰুষজনাই ‘নাট-ভটিমা’, ‘দেৱ ভটিমা’ আৰু ‘ৰাজ ভটিমা’ বুলি তিনিশ্ৰেণীৰ ভটিমা সৃষ্টি কৰিছিল। দেৱতাক স্তুতি কৰা গীতসমূহ দেৱ ভটিমা, ৰজাৰ স্তুতি কৰা ভটিমাসমূহ ৰাজ ভটিমা আৰু নাটবোৰ কাহিনীৰ স্বাৰ্থত কাৰোবাৰ স্তুতি বা প্ৰশস্তিত গোৱা গীতসমূহ নাট ভটিমা। উল্লেখযোগ্য যে পৰৱৰ্তী সময়ত মাধৱদেৱে শংকৰদেৱক স্তুতি কৰাৰ নিমিত্তে ‘গুৰু ভটিমা’ সংযোগ কৰি চতুৰ্থটো ভটিমাৰ সৃষ্টি কৰে। ‘টোটয়’ পদটো সংস্কৃত ‘টোটক’ পদৰ পৰা আহিছে। ই এবিধ সংস্কৃত ছন্দ বিশেষ। নৰনাৰায়ণৰ ৰাজসভাত থাকোঁতে বিষ্ণুৰ মহিমা প্ৰকাশক এক শ্ৰেণীৰ শ্লোক লিখিছিল শংকৰদেৱে আৰু সেয়াই টোটক। উদাহৰণস্বৰূপে ‘মধু-দানৱ-দাৰণ দেৱ বৰম্‌’ শ্লোকটিৰ কথা ক’ব পাৰি। আনহাতে ‘চপয়’ ছন্দত ৰচিত স্তৱ বা গুণানুকীৰ্তনমূলক গীতবোৰেই চপয়। * নাম প্ৰসংগমূলক গ্ৰন্থঃ একশৰণ নামধৰ্মৰ চাৰি পুথিৰ অন্যতম ‘কীৰ্তন’খন হ’ল শংকৰদেৱৰ এখন উল্লেখযোগ্য পুথি। কীৰ্তনত মুঠতে ২৭টা স্বয়ংসম্পূৰ্ণ কাহিনী সন্নিৱিষ্ট হৈ আছে। শংকৰদেৱৰ তিৰোভাৱৰ পিছত মাধৱদেৱৰ আজ্ঞা মতে ভাগিন ৰামচৰণে বিভিন্ন খণ্ড সংগ্ৰহ কৰি একগোট কৰি সংকলিত কৰে। নৱবিধ ভক্তিৰ ভিতৰত শ্ৰৱণ-কীৰ্তনৰ গুৰুত্ব সৰ্বাধিক বুলি শংকৰদেৱে বিবেচনা কৰে। সেয়ে এই দুয়োটা দিশৰ অভাৱ পূৰণ কৰিবৰ বাবেই তেওঁ বিভিন্ন সময়ত বিভিন্ন ঠাইত এই খণ্ডসমূহ লিপিবদ্ধ কৰিছিল। ভগৱন্তৰ নাম বা লীলামালাক আবৃত্তি কৰাকে কীৰ্তন আৰু শুনাকে শ্ৰৱণ কৰা বুলি কোৱা হয়। ইয়াত ভজনীয় ঈশ্বৰৰ স্বৰূপ নিৰ্ণিত হৈছে। * এই গ্ৰন্থখনৰ বিষয়ে লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাদেৱে এষাৰ মন্তব্য কৰিছিল— ‘‘ভাষাৰ লালিত্য, ছন্দৰ ঝংকাৰ, সুৰৰ লাৱণ্য, ভাবৰ মাধুৰ্য, ভক্তিৰ দৃঢ়তা, চিন্তাৰ উচ্চতা আদিৰ সমষ্টিৰে শংকৰদেৱৰ কীৰ্ত্তন ৰচিত। ’’ ইয়াৰ পৰাই অনুধাৱন কৰিব পাৰি গ্ৰন্থখনৰ সুদূৰ প্ৰসাৰী ভূমিকাৰ কথা, কালজয়ী ভাবটিৰ কথা। উল্লেখযোগ্য যে বৰ্তমান প্ৰচলিত কীৰ্তন পুথিখনত মাধৱদেৱৰ ভণিতাযুক্ত ‘ধ্যানবৰ্ণন’, ৰত্নাকৰ কন্দলিৰ ‘সহস্ৰ নাম বৃত্তান্ত’ আৰু শ্ৰীধৰ কন্দলিৰ ‘ঘুনুচা কীৰ্তনো’ সন্নিৱিষ্ট হৈ আছে। * মাত্ৰ ৩৭৭টা পদৰ সমষ্টি, ছয় আখৰীয়া কুসুমমালা ছন্দেৰে ৰচিত গুণমালা এখন উল্লেখযোগ্য গ্ৰন্থ। ব্যক্তিগতভাৱে বা অকলশৰীয়াকৈ ঈশ্বৰৰ লীলা স্মৰণ কৰাৰ বাবে এইখন পুথি ৰচিত। নৰনাৰায়ণৰ ৰাজসভাত তেওঁ পণ্ডিতসকলক হাতী মাৰি ভুৰুকাত ভৰাবলৈ কোৱাত শংকৰদেৱে সমস্ত ভাগৱত পুৰণাখনৰ কথাবস্তু এই কেইটামান পদত প্ৰতীকাত্মকভাৱে ভুৰুকাত ভৰাই তুলি দিছিল। গুণমালাখনত ৬টা খণ্ডত বিষয়বস্তু বিভাজন কৰি থোৱা হৈছে। ==লগতে চাওক== অসমৰ পৰিস্থিতিত নৱবৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ গুৰুত্ব ==তথ্য সংগ্ৰহ== {{Reflist}} ==বাহ্যিক সংযোগ== [[শ্ৰেণী:নৱবৈষ্ণৱ ধৰ্ম]] [[শ্ৰেণী:ভক্তি আন্দোলন]] lipmy6apxts24adyvztrjfkf8jiozem 329926 329925 2022-08-05T20:33:00Z Ashish Saikia 26461 wikitext text/x-wiki {{wikify}} {{Unreferenced}} [[শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ|মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰদেৱে]] [[অসম|অসমত]] মহাপুৰুষীয়া ধৰ্ম বা '''একশৰণ নাম ধৰ্ম'''ৰ প্ৰচাৰ কৰে। এই ধৰ্মৰ মূল মন্ত্ৰ আছিল 'এক দেৱ, এক সেৱ, এক বিনে নাই কেৱ' অৰ্থাত কেৱল নামৰ দ্বাৰাই পৰম ভগৱন্তক লাভ কৰি ইহ সংসাৰৰ পৰা উদ্ধাৰ হোৱাৰ উপায় তেওঁ ৰচনা কৰিছিল। তেওঁৰ ধৰ্মত কোনো জাতি-ভেদ উচ্চ-নীচ, ধনী-দুখীয়াৰ প্ৰভেদ নাছিল। অসমৰ বিভিন্ন ঠাইত [[সত্ৰ]], [[নামঘৰ]] অনুষ্ঠান পাতি ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ বাবে তেওঁ ব্যৱস্থা কৰিছিল। সেইসময়ত অসমত চলি থকা বলি বিধান আৰু সাকাম উদ্দেশ্যে কৰা দেৱ-দেৱীৰ পূজাৰ পৰা মানুহৰ মন আঁতৰাই ভগৱান [[বিষ্ণু]]ৰ উপাসনাক প্ৰাধান্য দিবলৈ মহাপুৰুষীয়া ধৰ্ম প্ৰচাৰত মনোনিৱেশ কৰে। মানুহক ভগৱান [[শ্ৰীকৃষ্ণ]]ৰ গুণ আৰু মাহাত্ম্যৰৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত কৰিবলৈ তেওঁ নানান শাস্ত্ৰ ৰচনা কৰিবলৈ ধৰে। শংকৰী যুগৰ অসমীয়া সাহিত্য বুলি ক’লে আমি খ্ৰীঃ পঞ্চদশ শতিকাৰ শেষ ভাগৰ পৰা সপ্তদশ শতিকাৰ আদি ভাগ পৰ্যন্ত ৰচিত সাহিত্যৰাজিৰ কথাই বুজোঁ। এই সময়ছোৱাই আছিল অসমীয়া সাহিত্যৰ ঐশ্বৰ্যময় আৰু সমৃদ্ধিশালী যুগ। শংকৰদেৱে নৱ-বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ প্ৰৱৰ্তন আৰু প্ৰচাৰৰ অৰ্থে ৰচনা কৰা সাহিত্যৰাজিৰ মাজত এই সন্তগৰাকীৰ প্ৰতিভাৰ পূৰ্ণ প্ৰতিফলন ঘটাৰ লগতে তেওঁৰ আদৰ্শেৰ অনুপ্ৰাণিত কৰি বহু সাহিত্যিক-কবিক কাব্যচৰ্চাত আত্মনিয়োগ কৰাবলৈ সক্ষম হৈছিল। শংকৰদেৱৰ বহুমুখী অৱদানলৈ লক্ষ্য কৰি সাহিত্যৰ ইতিহাসকাৰসকলে এই যুগটিক ‘শংকৰী যুগ’ বুলি অভিহিত কৰাৰ লগতে ‘নৱ-বৈষ্ণৱ যুগ’ বুলিও অভিহিত কৰে। অসমত শংকৰদেৱে আৰম্ভ কৰা ‘নৱ-বৈষ্ণৱ আন্দোলন’ৰ প্ৰসাৰ আৰু প্ৰচাৰৰ বাবে বিবিধ সাহিত্যৰাজি ৰচিত হৈছিল বাবে ‘ভক্তি সাহিত্য’ বা ‘নৱ-বৈষ্ণৱ সাহিত্য’ৰ প্ৰকাশে অন্যতম প্ৰধান স্থান লাভ কৰিছিল। এই যুগটিক ‘শংকৰী যুগ’ ‘নৱ-বৈষ্ণৱ যুগ’ বা ‘ভক্তি যুগ’ বুলি কোৱাৰ খেও ধৰিয়েই ক’ব পাৰি ‘শংকৰী সাহিত্য’, ‘নৱ-বৈষ্ণৱ সাহিত্য’ বা ‘অসমীয়া ভক্তি-সাহিত্য’ৰ মাজত কোনো পাৰ্থক্য নাই। এই যুগটিৰ পটভূমি সম্পৰ্কে ক’বলৈ হ’লে আমি সৰ্বভাৰতীয় পৰ্যায়ত আৰম্ভ হোৱা ‘ভক্তি আন্দোলন’ৰ বিষয়েও সম্যক ধাৰণা লাভ কৰিব লাগিব। খ্ৰীঃ পঞ্চদশ শতিকাৰ আশ-পাশৰ সময়খিনিত সমগ্ৰ ভাৰতবৰ্ষতে সৃষ্টি হৈছিল বৈষ্ণৱ ভক্তি আন্দোলন। ভক্তি ধৰ্মৰ মূল লক্ষ্য আছিল লোকজীৱনৰ সমুন্নতি। পণ্ডিতসকলে মত পোষণ কৰে যে বৈদিক বিষ্ণু উপাসনা পদ্ধতিৰ লগত লোকধৰ্মৰ সংযোগ প্ৰক্ৰিয়াৰ ফলত নৱ-বৈষ্ণৱ বা ভক্তি ধৰ্মৰ উদ্ভৱ আৰু বিকাশ হৈছে। খ্ৰীঃ পূৰ্ব কেইবা শতিকাৰ আগৰে পৰা বৈষ্ণৱ সম্প্ৰদায়ৰ প্ৰচলন থকাৰ প্ৰমাণ পোৱা যায়। বিভিন্ন সময়ৰ নানা সাহিত্যৰাজি, প্ৰত্নলিপি, শিলালিপি, বেদ-বেদান্ত আদি শাস্ত্ৰসমূহেই ইয়াৰ প্ৰতিফলক। খ্ৰীঃ সপ্তমৰ পৰা দশম শতাব্দীত তামিল দেশৰ আলোৱাৰ ভক্তসকলে বৈষ্ণৱ ধৰ্মক অভিনৱভাৱে জনপ্ৰিয় কৰি তোলে। তেওঁলোকে তামিল ভাষাত ৰচিত আবেগপ্ৰসূত গীত (হেজাৰ গীত) পদ আৰু নৃত্যৰে বাল-গোপালক উপাসনা কৰিছিল। বিভিন্ন সমীক্ষকে ধাৰণা কৰে যে এই সময়ছোৱাতে ‘ভাগৱত পুৰাণ’খন ৰচনা কৰা হৈছিল। পৰৱৰ্তী কালত প্ৰসিদ্ধ যমুনাচাৰ্য, ৰামানুজ, নিম্বাকাচাৰ্য, মধবাচাৰ্য, জ্ঞানদেৱ, নামদেৱ, কবীৰ, বল্লভাচাৰ্য, দাদুদয়াল আদি সন্ত মহাপুৰুষসকলে ভিন্ ভিন্ সময়ত বেলেগ বেলেগ ধৰণে ভাৰতৰ বিভিন্ন স্থানত বৈষ্ণৱ আন্দোলন প্ৰসাৰিত কৰে। তেওঁলোকৰ শিষ্য-প্ৰশিষ্যসকলে এই জাগৰণ তীব্ৰতৰ আৰু ব্যাপক ৰূপ প্ৰদান কৰে। চতুদৰ্শ-পঞ্চদশ শতিকাত বংগত চৈতন্যদেৱ আৰু অসমত শংকৰদেৱে ভক্তি আন্দোলনৰ গুৰি বঠা ধৰি সমাজত বৈপ্লৱিক পৰিৱৰ্তন সূচনা কৰে। সবৰ্ভাৰতীয় প্ৰেক্ষাপটত ভক্তি আন্দোলন বিকাশৰ আঁৰত কিছুমান ৰাজনৈতিক আৰু সামাজিক কাৰণেও অনুঘটক হিচাপে ক্ৰিয়া কৰিছিল। যথা- * নব্য ভাৰতীয় আৰ্যভাষাৰ স্বকীয় ৰূপ লাভ আৰু এই ভাষাবোৰলৈ সংস্কৃত সাহিত্যৰাজিৰ অনুবাদ। * একেশ্বৰবাদৰ পুনৰ প্ৰতিষ্ঠা। বৈষ্ণৱ ভক্তি মাৰ্গৰ সহায়েৰে ঐকাতিনক ভক্তিৰ আদৰ্শৰ প্ৰসাৰ তথা প্ৰচাৰ। * প্ৰান্তীয় ভাষাত সাধন প্ৰণালীৰ অনুশীলন আৰু ভক্তিমাৰ্গক প্ৰাধান্য দি প্ৰান্তীয় ভাষাত ৰচিত পুথিৰ প্ৰসাৰ। * ধৰ্মৰ সংস্কাৰকসকলে ভক্তিমাৰ্গৰ সংস্কাৰ সাধন কৰি সমাজৰ সকলো শ্ৰেণীৰ লোকক আত্মিক বিকাশৰ সুবিধা প্ৰদান। অসমতো খ্ৰীঃ শতাব্দীৰ আদি ভাগতে বিষ্ণু উপাসনা বা বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ বীজ ৰোপিত হৈছিল। প্ৰাক্-শংকৰী যুগৰ কবিসকলৰ ৰচনাত বিভিন্ন ৰূপত বিষ্ণু মাহাত্ম্য বৰ্ণিত হৈছিল যদিও এক জাগৰণৰ বাবে যিমানখিনি প্ৰয়োজন সেয়া সৃষ্টি হোৱা নাছিল। শংকৰদেৱে হাতত আঁৰিয়া লৈ এই জাগৰণ অসমলৈ বোৱাই আনিলে আৰু পূৰ্বৰ বৈষ্ণৱ পৰম্পৰাৰ আধাৰত এক স্বতন্ত্ৰ বিশিষ্টতা প্ৰদান কৰি নৱ-বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ সৰ্বজনীন ভেটি নিৰ্মাণ কৰিলে। শংকৰদেৱে জীৱনৰ আদি কালছোৱাত বাৰ বছৰ কাল ভাৰতৰ বিভিন্ন তীৰ্থস্থান, ধৰ্মস্থান, মঠ-মন্দিৰ ভ্ৰমণ কৰি সেইসময়ৰ বিশিষ্ট ধৰ্মসাধকসকলৰ চিন্তাধাৰাৰ সৈতে পৰিচিত হৈছিল। এইবোৰৰ প্ৰভাৱত নিজ দেশলৈ উভতি আহি নিজৰ দেশ কাল আৰু পাত্ৰৰ উপযোগীকৈ বিভিন্ন সাহিত্য সৃষ্টি কৰি এক শৰণ নাম ধৰ্মৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰে। এই ক্ষেত্ৰত অসমৰ সামাজিক আৰু ৰাজনৈতিক প্ৰক্ষাপটেও শংকৰদেৱক সহায় কৰিছিল। পুৰণি অসমত ইমূৰৰ পৰা সিমূৰলৈ পৰিভ্ৰমণ কৰি অসমৰ সকলো জাতি-উপজাতিক একতাৰ ডোলেৰে বান্ধি বহুদেৱতা উপাসনাৰ ঠাইত এক ঈশ্বৰৰ ভেটি স্থাপন কৰি সৰ্বসাধাৰণক ভগৱৎমুখী কৰি তোলে তেওঁ। মন কৰিবলগীয়া যে নিধানপুৰ তামৰ ফলি পুষ্যবৰ্মণৰ ডুবি তামৰ ফলি, ধৰ্মপালৰ পুষ্পভদ্ৰা শাসন আদিত বিষ্ণু উপাসনাৰ সমল উপলব্ধ হয়। এইবোৰে পূৰ্বৰে পৰা যে অসমত বিষ্ণু উপাসনা বা বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ বীজ ৰোপিত হৈছিল তাৰ প্ৰমাণ দাঙি ধৰে। আটাইতকৈ ডাঙৰ কথাটো হ’ল- সেইসময়ৰ অসমৰ ৰাজনৈতিক পৰিস্থিতি তথা শাসকসকলে সৰ্বসাধাৰণ ৰাইজৰ সামাজিক মৰ্যাদা একেবাৰে নিম্ন কৰি ৰাখিছিল। এওঁলোকেও এই অৱস্থাৰ পৰা পৰিত্ৰাণৰ বাট বিচাৰি ফুৰিছিল। সেই সময়তে শংকৰদেৱে প্ৰতিষ্ঠা কৰা এক শৰণ নাম ধৰ্মৰ সমমৰ্যাদাৰ ধ্বনিয়ে সকলোকে আকৃষ্ট কৰে। কাৰণ সামাজিক মৰ্যাদা নোপোৱাৰ ক্ষোভ অলপ হলেও প্ৰশমিত কৰিছিল ধৰ্মীয় সমমৰ্যাদাই। তদপুৰি প্ৰাক্-শংকৰী যুগৰ কবিসকলে নিৰ্মাণ কৰি যোৱা অসমীয়া সাহিত্যৰ ভেটিত শংকৰদেৱ আৰু তেৰাৰ ছাঁয়া-প্ৰছাঁয়াৰ কবিসকলে বিবিধ কাব্য, গীত, নাটক, গদ্য আদিৰ সহায়েৰে এক মন্দিৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ লগতে জনগণৰ মনত সৌন্দৰ্যবোধ জগাই সাংস্কৃতিকভাৱে সচেতনতা বৃদ্ধি কৰে। এই ক্ষেত্ৰত সত্যেন্দ্ৰনাথ শৰ্মাৰ এষাৰ মন্তব্য স্মতৰ্ৱ্য-”অসমত নৱ জাগৃতিৰ শুভ সূচনা হয় যাৰ ফলত অসমীয়া সামাজিক জীৱন বহু পৰিমাণে শ্ৰীমণ্ডিত হৈ উঠে। ” ইতিমধ্যে উল্লেখ কৰা হৈছে যে শংকৰী যুগৰ সাহিত্যৰাজি ৰচিত হৈছিল মূলতঃ ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ অৰ্থে। ধৰ্মৰ জটিল তত্ত্ব কথাবোৰ জনগণৰ সহজে বোধগম্য হোৱাকৈ শ্ৰৱণ-কীৰ্তন কৰিবলৈ সহায়ক হোৱাকৈ কৃষ্ণ-মাহাত্ম্য প্ৰচাৰৰ অৰ্থে এই সকলোবোৰ ৰচিত হৈছিল। আদৰ্শবাদী ধাৰাৰ প্ৰাধান্যৰে ৰচিত সাহিত্যৰাজিৰ মাজত সৰ্বসাধাৰণ ৰাইজৰ মনৰ কথা ব্যক্ত হোৱা নাই। ভগৱন্ত পুৰুষৰ অৱতাৰী কথা, কৃষ্ণভক্তিৰ তাত্ত্বিক কথাবোৰেই এই ৰচনাসমূহৰ মাজত উদ্ভাসিত হৈছে। সেইবাবে তেওঁলোকে ৰচনা কৰা কাব্য-নাট-গীতত বিবিধ ৰসৰ প্ৰকাশ ঘটিলেও সেয়া যে ভগৱন্তৰ লীলাহে তাক বাৰে বাৰে সোঁৱৰাবলৈ পাহৰা নাই আৰু ভক্তিৰসৰ অমৃত ভণ্ডত সকলো ৰস বিলীন হৈছে। অন্তঃসলিলা ফুল্গুৰ দৰে সকলোৰে অন্তৰালত বৈ থাকে কৃষ্ণ ৰতি বা ভক্তি ৰস। এই সময়ৰ সাহিত্যৰাজি আছিল মূলতঃ অনুবাদমূলক। ভাগৱত পুৰাণকে মুখ্য হিচাপে লৈ বিবিধ পুৰাণৰ পৰা সমল সংগ্ৰহ কৰি সাহিত্য ৰচনাত ব্ৰতী হৈছিল এই সময়ৰ কবিসকল। উল্লেখযোগ্য যে অনুবাদমূলক সাহিত্য বা কোনো পুৰাণৰ আধাৰত সাহিত্য সৃষ্টি কৰিছিল যদিও এইবোৰৰ মাজত তেওঁলোকৰ মৌলিক প্ৰতিভাৰ স্বাক্ষৰ যে প্ৰতিভাত হোৱা নাছিল এনে নহয়। বৰং মৌলিকতাৰ পৰশ ছত্ৰে ছত্ৰে অনুভূত হোৱাৰ লগতে অসমীয়া সমাজ জীৱনৰ অতিকে চিনাকি বিবিধ চিত্ৰেৰে ভৰপূৰ আছিল। নৱ-বৈষ্ণৱ কবিসকলে প্ৰদৰ্শন কৰা আদৰ্শ আৰু মাৰ্গ পৰিহাৰ কৰি লৌকিক ৰুচিৰে কাব্য বা সাহিত্য ৰচনা কৰা কবিসকলক এওঁলোকে বৰ ভাল চকুৰে চোৱা নাছিল। আনকি বহুসময়ত তুচ্ছ-তাচ্ছিল্যও কৰা হৈছিল। এই যুগৰ সাহিত্যৰাজিক আমি কাব্য, নাটক, গীত-বৰগীত-ভটিমা-অংকৰ গীত, অনুবাদমূলক, কথাবন্ধে ৰচিত গ্ৰন্থ আৰু চৰিত সাহিত্য আদি ভাগত বিভাজন কৰিব পাৰোঁ। এটা কথা ঠিক যে স্ত্ৰী-শূদ্ৰে সৰ্বলোকে বুজিব পৰাকৈ ৰচনা কৰা এই সময়ৰ সাহিত্যৰাজিয়ে আজিও অসমীয়া জাতীয় জীৱনত সমতা আৰু সংহতি অনাৰ ক্ষেত্ৰত অনুঘটক হিচাপে কাম কৰি আছে। অসমৰ নিৰক্ষৰ সমাজক অনানুষ্ঠানিকভাৱে শিক্ষা প্ৰদান কৰি আহিছে। তলত এই সময়ছোৱাৰ প্ৰধান কবিসকল আৰু তেওঁলোকৰ সাহিত্যকৃতি সম্পৰ্কে আলোচনা কৰা হ’ল। ==শংকৰী যুগৰ সাহিত্যিকসকল== অসমীয়া সাহিত্যৰ জনক শংকৰদেৱকে কেন্দ্ৰত লৈ এই সময়ছোৱাত বিভিন্ন ভক্ত সন্তসকলে অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যক উচ্চ স্থানত উপৱিষ্ট কৰালে। শংকৰদেৱৰ বাদে এই সময়ৰ আন আন ভক্ত সাহিত্যিকসকল হ’ল মাধৱদেৱ, [[অনন্ত কন্দলি]], [[ৰাম সৰস্বতী]], কংসাৰি কবি, সাৰ্বভৌম ভট্টাচাৰ্য, শ্ৰীধৰ কন্দলি, ৰত্নাকৰ কন্দলি, ৰত্নাকৰ মিশ্ৰ, দামোদৰদেৱ, ভট্টদেৱ আদি। তলত তেওঁলোকৰ সাহিত্যকৰ্ম সম্পৰ্কে আলোচনা কৰা হ’ল। ==শংকৰদেৱ== শংকৰদেৱে নিজৰ পৰিচয় তেওঁৰ বিভিন্ন ৰচনাৱলীত ছেগা-চোৰোকাকৈ দি গৈছে। ৮ম স্কন্ধ ভাগৱতত এওঁ উল্লেখ কৰা নিজৰ বংশ পৰিচয়টি এই ক্ষেত্ৰত উল্লেখযোগ্য— টেমোনীয়া বন্ধে গ্ৰাম বটদ্ৰৱা যাৰ নাম লৌহিত্যৰ জলে অনুকূল। ভৈলা সেহি গ্ৰামেশ্বৰ যাৰ নাম ৰাজধৰ কায়স্থ কুলৰ পদ্মফুল॥ তান পুত্ৰ সূৰ্যধৰ মহা বৰা বংশধৰ আতি গুণৱন্ত সন্ত শিষ্ট। যাৰ যশ এভো জ্বলৈ জয়ন্ত মাধৱ দলৈ দুই ভাই যাহাৰ কনিষ্ঠ॥ তান হৈতে ভৈল জাত সমস্ত দেশতে খ্যাত প্ৰসিদ্ধ কুসুম নাম যাৰ। গুণৱন্ত মহামানী দাতাৰ অগ্ৰতগণি শিৰোমণি সমস্ত ভূঞাৰ॥ তাহাৰ তনয় কবি কৃষ্ণৰ চৰণ সেবি শংকৰে ৰচিলা ইটো গীত। শুনিয়োক বুধ লোক মোৰ পদ যেন হোক কৃষ্ণকথা শুনি ৰঞ্জা চিত্ত॥ বৰদোৱাৰ কুসুম্বৰ ভূঞা আৰু সত্যসন্ধাৰ পুত্ৰ হিচাপে ১৪৪৯ চনত শংকৰদেৱৰ জন্ম হয়। নিচেই সৰু কালতে তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃৰ লোকান্তৰ ঘটে। বুঢ়ীমাক খেৰসুঁতীৰ তত্ত্বাৱধানত ডাঙৰ দীঘল হোৱা শংকৰদেৱ প্ৰায় দহ বছৰ বয়সলৈকে কোনো শিক্ষানুষ্ঠানত ভৰ্তি হোৱা নাছিল। দহ বছৰ বয়সত বুঢ়ী মাকে তেওঁক মহেন্দ্ৰ কন্দলিৰ টোলত নাম ভৰ্তি কৰাই দিয়ে। তেওঁ অতি কম বয়সৰ ভিতৰতেই নিজৰ প্ৰতিভাৰ পৰিচয় দাঙি ধৰি টোলৰ ওজা ছাত্ৰ হিচাপে নিৰ্বাচিত হয়। প্ৰচলিত বিশ্বাস মতে ইয়াত পঢ়ি থকা কালতেই ‘ভকতিৰ চাৰিখুটি মাৰি’ হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান পুথিখন ৰচনা কৰে। সোতৰৰ পৰা কুৰি বছৰ বয়সৰ ভিতৰত তেওঁ পঢ়াশলীয়া শিক্ষা সাং কৰি পাৰিবাৰিক দায়িত্ব কান্ধ পাতি লয়। ডেকাগিৰি হিচাপে পৰিচিত হৈ পৰা শংকৰদেৱে টোলৰ পৰা উভতি আহি ‘শিৰোমণি ভূঞা’ৰ বাব গ্ৰহণ কৰে আৰু একৈশ বছৰ বয়সত সূৰ্যৱতীক বিবাহ কৰায়। এটি কন্যা সন্তান জন্ম দিয়াৰ ন মাহ পাছতেই সূৰ্যৱতীয়ে ইহলীলা সম্বৰণ কৰে। এই ঘটনাই শংকৰদেৱক সংসাৰৰ প্ৰতি বিৰাগ জন্মায় আৰু ইহ সংসাৰৰ প্ৰতি নিস্পৃহ কৰি তোলে। কন্যা মনুক বিয়া দিয়েই কেইজনমান সংগী (সোতৰজন)ৰ সৈতে তেওঁ বত্ৰিশ বছৰ বয়সত (১৪৮১ খ্ৰীঃ) প্ৰথমবাৰৰ বাবে তীৰ্থ ভ্ৰমণলৈ ওলাই যায়। বাৰ বছৰ কাল ভাৰতৰ বিভিন্ন তীৰ্থস্থান, ধৰ্মস্থান ভ্ৰমণ কৰে। এই ভ্ৰমণ কালতে তেওঁ ভাৰতৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত বিভিন্ন সন্ত-মহন্তক, বিশেষকৈ ভক্তি আন্দোলনৰ পুৰোধা ব্যক্তি, প্ৰচাৰকাৰীসকলক লগ পাইছিল। তেওঁলোকৰ সৈতে ধৰ্ম-দৰ্শন, ৰীতি-নীতি, আচাৰ-ব্যৱহাৰ আদি দিশসমূহৰ বিষয়ে বিতংকৈ আলোচনা কৰিছিল আৰু ইয়াৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হৈ নতুন ধৰণে, অসমৰ সামাজিক প্ৰেক্ষাপটত খাপ খোৱাকৈ নৱ-বৈষ্ণৱ ধৰ্ম প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ অনুপ্ৰেৰণা লাভ কৰে। তীৰ্থযাত্ৰাৰ পৰা উভতি অহাৰ পাছত বিভিন্ন আত্মীয়-স্বজনৰ অনুৰোধ পেলাব নোৱাৰি শংকৰদেৱে দ্বিতীয়বাৰৰ বাবে বিবাহ কৰাবলৈ সন্মত হয় আৰু কালিন্দী আইৰ সৈতে বিবাহপাশত আবদ্ধ হয়। তথাপিও তেওঁ গৃহস্থী ধৰ্মত বৰ মন নিদি ভক্তি ধৰ্ম প্ৰচাৰলৈহে মন মেলে। প্ৰথমতে জগন্নাথ মূৰ্তি প্ৰতিষ্ঠা কৰি ভক্তি ধৰ্ম প্ৰচাৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল যদিও পৰৱৰ্তী সময়ত ইয়াৰে সংস্কাৰ সাধন কৰি বেলেগ ধৰণে এক শৰণ নাম ধৰ্মৰ প্ৰচাৰত মনোনিৱেশ কৰে। বৰদোৱাত থকা কালতে তেওঁ সৰিয়হ তলি চিকুণাই তাতে নামঘৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰি চিহ্নযাত্ৰা ভাওনা মঞ্চস্থ কৰে আৰু নব্য ধাৰণাৰে ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ প্ৰক্ৰিয়া আৰম্ভ কৰে। ইয়াৰ পাছতেই তেওঁ ১৫১৬ চন মানত বৰদোৱা এৰি লুইতৰ উত্তৰ পাৰলৈ গৈ বিভিন্ন ঠাই পৰিভ্ৰমণ কৰি গাংমৌত থাকে। ১৫২১চন মানত তেওঁ মাজুলীৰ ধুঁৱাহাট বেলগুৰিলৈ যায়। উল্লেখযোগ্য যে ইয়াত থকা কালছোৱাতেই তেওঁৰ প্ৰধান শিষ্য ‘বৰাৰ পো’ মাধৱদেৱৰ সৈতে মিলন ঘটে। এই মিলনক পণ্ডিত সমাজে ‘গুৰু শিষ্যৰ মণিকাঞ্চন সংযোগ’ বুলি চিহ্নিত কৰে। এই সময়ছোৱাতে মাধৱদেৱৰ উপৰি ৰত্নাকৰ কন্দলি, ভাস্কৰ বিপ্ৰ, ব্যাস কলাই আদিয়েই শংকৰদেৱৰ শিষ্যত্ব গ্ৰহণ কৰি মধ্য অসমৰ আকাশ-বতাহ নাম-কীৰ্তনৰ ৰোলেৰে মুখৰিত কৰে। অৱশ্যে এটা কথা উল্লেখযোগ্য যে শংকৰদেৱৰ ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ পথ ইমান নিষ্কণ্টক নাছিল। বিভিন্ন সময়ত ভিন্‌ ভিন্‌ ব্যক্তি তথা আহোম ৰজাৰ ফালৰ পৰাও অসুবিধাৰ সন্মুখীন হৈছিল। আনকি হাতী ধৰিব নোৱাৰাৰ অজুহাতত আহোম ৰজাই এওঁৰ জোঁৱায়েক হৰিদেৱক শিৰশ্ছেদ কৰে আৰু মাধৱদেৱক বছৰেক কাল বন্দী কৰি থোৱাৰ দৰে থয়। এই ঘটনাই শংকৰদেৱৰ স্থান পৰিৱৰ্তন কৰাবলৈ বাধ্য কৰিলে। তেওঁ কোঁচ ৰজা নৰনাৰায়ণৰ অধীনত অসমৰ পশ্চিমাঞ্চললৈ যায় আৰু বিভিন্ন ঠাইত অলপ অলপ দিন থাকি পাটবাউসীত কীৰ্তন ঘৰ সাজি থাকিবলৈ লয়। ইয়াৰ পৰাই ১৫৪৬ চন মানত তেওঁ পুনৰ দ্বিতীয়বাৰৰ বাবে তীৰ্থ ভ্ৰমণলৈ ওলাই যায়। এইবাৰ পিছে তেওঁ ছমাহতে তীৰ্থ যাত্ৰা সামৰে। ইয়াত থকা কালছোৱা শংকৰদেৱৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ সময় আছিল। ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ উপৰি বিভিন্ন সাহিত্য সৃষ্টিৰে এই কালছোৱা ভৰাই তুলিছিল শংকৰদেৱে। উল্লেখযোগ্য যে ইয়াত থকা কালছোৱাতো তেওঁ নিষ্কণ্টকভাৱে ধৰ্ম প্ৰচাৰ কৰিব পৰা নাছিল। অৱশ্যে চিলাৰায় দেৱানৰ বিশেষ যত্নত তেওঁ নৰনাৰায়ণ ৰজাৰ পৃষ্ঠপোষকতা লাভ কৰে। ইয়াত থকা কালছোৱাতে শংকৰদেৱে পাটবাউসীৰ পৰা বেহাৰলৈ ভালেমান বাৰ অহা-যোৱা কৰিছিল। বেহাৰত থকা সময়ছোৱাতে তেওঁৰ গাত এটা ফোঁহোৰা ওলায় আৰু ইয়াৰ ফলতেই ১৫৬৮ চনত ‘বৰাৰ পো’ মাধৱদেৱৰ হাতত ভক্তিধৰ্ম প্ৰচাৰ আৰু প্ৰসাৰৰ ভাৰ সমৰ্পণ কৰি ভৱলীলা সম্বৰণ কৰে। অসমীয়া সংস্কৃতিৰ এনে এটা দিশ নাই য’ত শংকৰদেৱৰ হাতৰ পৰশ অনুভূত নহয়। অসমীয়া জাতিটোক একতাৰ ডোলেৰে বান্ধি সময়ৰ বান্ধোনেৰে একগোট কৰি সেই সমাহিত ৰূপটিক গভীৰ আৰু স্থায়ী ৰূপ দিয়াৰ চেষ্টা কৰিছিল তেওঁ। একাধাৰে ধৰ্মপ্ৰৱৰ্তক, সমাজ সংস্কাৰক, কবি, অনুবাদকাৰী, সংগীতজ্ঞ, নাট্যকাৰ, চিত্ৰকাৰ আদি বিবিধ গুণৰ সমাহাৰেৰে এইজনা মহান পুৰুষে অসমীয়া জাতিটোক এক নিজস্ব পৰিচয় দিয়ালে। এই ক্ষেত্ৰত বাণীকান্ত কাকতিৰ এষাৰ মন্তব্য স্মৰ্তৱ্য— ‘‘বহু দেৱতাৰ মাজত প্ৰধান দেৱতাৰ সন্ধান দান, বহু সত্যৰ ভিতৰত সনাতন সত্যৰ উপলব্ধিৰ প্ৰতি আমাৰ সামাজিক চৈতন্যৰ জাগৰণ, আমাৰ জাতীয় আধ্যাত্মিক ক্ষেত্ৰত মহাপুৰুষৰ প্ৰধান দান। ’’ শংকৰদেৱৰ বহুমুখী দান সাহিত্যৰাজিক বিভিন্ন পণ্ডিতে ভিন্‌ ভিন্‌ ধৰণে শ্ৰেণী বিভাজন কৰিছে ৰচনাক্ৰমৰ আধাৰত, তত্ত্ব নিৰূপণৰ আধাৰত, বন্ধৰ আধাৰত, মৌলিকতা আধাৰত বা ভাষা প্ৰয়োগৰ আধাৰত। আমি এই ক্ষেত্ৰত সত্যেন্দ্ৰনাথ শৰ্মাই তত্ত্ব নিৰূপণৰ আধাৰত কৰা শ্ৰেণী বিভাজনকেই গ্ৰহণ কৰি ইয়াত উল্লেখ কৰিলোঁ। * কাব্যঃ হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান, ৰুক্মিণীহৰণ কাব্য, বলিছলন কাব্য, অমৃত মথন, অজামিল উপাখ্যান আৰু কুৰুক্ষেত্ৰ। * ভক্তি তত্ত্ব প্ৰকাশক গ্ৰন্থঃ ভক্তি প্ৰদীপ, ভক্তি ৰত্নাকৰ, নিমি নৱ-সিদ্ধ-সংবাদ, অনাদিপতন। * অনুবাদমূলকঃ ভাগৱত ১ম, ২য়, ষষ্ঠ (অজামিল উপাখ্যান), ৮ম (বলিছলন, অমৃত মথন), আদ্য দশম, ১১শ, ১২শ স্কন্ধ ভাগৱত আৰু উত্তৰাকাণ্ড ৰামায়ণ। * অংকীয়া নাটঃ পত্নীপ্ৰসাদ, কালিদমন, কেলিগোপাল, ৰুক্মিণীহৰণ, পাৰিজাত হৰণ আৰু ৰামবিজয়। * গীতঃ বৰগীত, ভটিমা, টোটয় আৰু চপয়। * নাম প্ৰসঙ্গঃ কীৰ্তন আৰু গুণমালা। * কাব্যঃ মাৰ্কণ্ডেয় পুৰাণৰ ৭ম-৮ম অধ্যায়ৰ আধাৰত ৰচনা কৰা ‘হৰিশ্চন্দ্ৰ উপখ্যান’ শংকৰদেৱৰ আদি ৰচনা। বিষ্ণুৰ শ্ৰেষ্ঠত্ব প্ৰতিপাদন কৰাই হ’ল এইখন কাব্যৰ মূল উপপাদ্য। বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ প্ৰচাৰৰ উদ্দেশ্যে গুৰুজনাই মূলৰ কাহিনীভাগৰ ভালেখিনি পৰিৱৰ্তন সাধন কৰি এই কাব্যখনত উপস্থাপন কৰিছে। ‘চাৰিখুটা মাৰি সেৱক’লৈ অৰ্থাৎ ভক্তিৰ ক্ষেত্ৰখনি চাৰিওফালে খুটিমাৰি কৃষ্ণ সেৱকৰ বাবে নিকপকপীয়া কৰিবলৈকে শংকৰদেৱে এই কাব্যখন ৰচনা কৰিছিল। * হৰিবংশৰ পৰা গ্ৰহণ কৰা কাহিনীভাগৰ লগত ভাগৱত পুৰাণৰ কথা মিহলাই শংকৰদেৱে তেওঁৰ দ্বিতীয়খন কাব্য ‘ৰুক্মিণী হৰণ কাব্য’ ৰচনা কৰে। স্থানীয় সাঁচত পেলাই কৰা চৰিত্ৰ চিত্ৰণ, পৰিৱেশ চিত্ৰণ আৰু স্থানীয় বচনভংগী এইখন কাব্যৰ প্ৰধান বৈশিষ্ট্য। মূলৰ পৰা কাহিনীভাগ চয়ন কৰিলেও কবিয়ে নিজৰ মৌলিকত্বৰ পৰশ বাৰুকৈয়ে ৰাখি গৈছে এইখনি কাব্যত। শৃংগাৰ আৰু বীৰৰসৰ প্ৰাধান্য থাকিলেও কাব্যখনিত হাস্যৰসৰ ছিটিকনিয়ে উপভোগ্য কৰি তুলিছে। ভাগৱতৰ ৫ম স্কন্ধৰ ২য় অধ্যায়, ৬ষ্ঠ স্কন্ধৰ ১-৩ অধ্যায়ৰ পৰা আহৰণ কৰা কাহিনী ভাগেৰে ‘অজামিল উপাখ্যান’খন শংকৰদেৱে ৰচনা কৰে। মূলৰ পৰা আঁতৰি নাহি পৰম অনাচাৰী, পৰম পাতকীজনেও নামৰ মহিমাৰ বলত ‘চতুৰ্ভুজ ৰূপে পাৱে বৈকুণ্ঠ নগৰ’ বুলি মন্তব্য কৰি কৃষ্ণ-বিষ্ণুৰ মাহাত্ম্য প্ৰকাশ কৰা এইখনি কাব্যত গভীৰ ভক্তিতত্ত্বক কাব্যিক সুষমাৰে আকৰ্ষণীয় ৰূপত তুলি ধৰাত সফল হৈছে শংকৰদেৱ। * ‘বলিচলন’ কাব্যখন ভাগৱত আৰু বামণ পুৰাণৰ পৰা সমল আহৰণ কৰি ৰচনা কৰা হৈছে। বামণে তিনিপদ ভূমি বিচাৰি কিদৰে অত্যাচাৰী বলিক ছলনা কৰিলে সেয়া বৰ্ণনা কৰি কবিয়ে কৃষ্ণপদৰ মাহাত্ম্য ঘোষণা কৰিছে। ভাগৱতৰ অষ্টম স্কন্ধৰ আধাৰতে ‘অমৃত মথন’ নামৰ কাব্যখন কবিজনাই ৰচনা কৰে। ভাগৱতৰ ১৫ম-১৩শ অধ্যায়ত বৰ্ণিত কাহিনীভাগৰ লগত নিজস্ব কিছু সংযোগ কৰি দেৱতা অসুৰৰ মাজৰ যুদ্ধৰ কথা বৰ্ণনা কৰি অমৃত হস্তগত কৰিবলৈ বিষুৱে কেনেদৰে মোহিনী ৰূপ ধাৰণ কৰিছিল সেই কথা বৰ্ণনা কৰিছে এইখন কাব্যত। ঠিক সেইদৰে ভাগৱতৰ দশম স্কন্ধৰ ৮২-৮৫ম অধ্যায়ৰ বৰ্ণিত কৃষ্ণ তথা যাদৱ বংশৰ কুৰুক্ষেত্ৰলৈ যাত্ৰা, নন্দ যশোদা আৰু গোপসকলৰ লগত পুনৰ মিলন, কৃষ্ণৰ প্ৰধান মহিষীসকলৰ নিজ নিজ বিবাহৰ বিৱৰণ, বাসুদেৱৰ যজ্ঞ অনুষ্ঠান, নন্দ যশোদাৰ কৰুণ বিদায় আদি ঘটনাকে আধাৰ হিচাপে লৈ ‘কুৰুক্ষেত্ৰ’ কাব্যখন ৰচনা কৰা হৈছে। এই তিনিওখন কাব্যৰ বৰ্ণনাত ভক্তিবাদৰ মনোৰম সংযোগ ঘটিছে বুলি সত্যেন্দ্ৰনাথ শৰ্মাই মন্তব্য কৰিছে। * ভক্তি তত্ত্ব প্ৰকাশক গ্ৰন্থঃ কৃষ্ণ-অৰ্জুনৰ কথোপকথনৰ জৰিয়তে ভক্তিৰ তত্ত্বসমূহ প্ৰকাশ কৰিবলৈকে মহাপুৰুষজনাই ‘ভক্তি প্ৰদীপ’ ৰচনা কৰিছিল। ঠিক সেইদৰে সৃষ্টিতত্ত্ব, পিণ্ড ব্ৰহ্মাণ্ড-তত্ত্ব, ষট চক্ৰৰ কথা, ছৌবিছ তত্ত্বৰ উৎপত্তি আৰু বিকাশৰ বিৱৰণেৰে ৰচনা কৰা ‘অনাদি পতন’ গ্ৰন্থখনৰ আধাৰ গ্ৰন্থ হ’ল ভাগৱতৰ তৃতীয় স্কন্ধ আৰু বামণ পুৰাণ। ন-গৰাকী সিদ্ধৰ লগত নিমি ৰজাৰ কথোপকথনৰ যোগেদি আধ্যাত্মিক আৰু ভক্তিতত্ত্বৰ কথা আলোচনা কৰা হৈছে ‘নিমি-নৱ-সিদ্ধ সংবাদ’ত। ‘ভক্তি ৰত্নাকৰ’ সংস্কৃত ভাষাত ৰচনা কৰা হৈছিল। এইখন এখন প্ৰকৰণমূলক গ্ৰন্থ আৰু ইয়াত বিভিন্ন শ্লোক সংস্কৃত শাস্ত্ৰৰ পৰা চয়ন কৰি সংকলিত কৰা হৈছে। পৰৱৰ্তী কালত ৰামচৰণ ঠাকুৰে এই কাব্যখন অসমীয়ালৈ অনুবাদ কৰে। বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ তাত্ত্বিক দিশসমূহ সহজবোধ্য কৰি প্ৰকাশ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰাৰ প্ৰচেষ্টা এই কাব্যকেইখনত অনুভূত হয়। * অনুবাদমূলকঃ শংকৰদেৱৰ প্ৰায়খিনি ৰচনাই মূলতঃ অনুবাদমূলক যদিও কেইখনমান অনুবাদ কৰোঁতে তেওঁ সততে মূলৰ প্ৰতি দৃষ্টি নিবদ্ধ ৰাখিছিল আৰু কল্পনা সংযত কৰিছিল। সেই ৰচনাৰাজিকে অনুবাদমূলক সাহিত্যৰ অন্তৰ্ভুক্ত বুলি সত্যেন্দ্ৰনাথ শৰ্মাই মন্তব্য কৰিছে। উল্লেখযোগ্য যে পুৰাণ সূৰ্য ভাগৱত হ’ল বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ মূল আদৰ্শ পুথি স্বৰূপ। এইখন পুৰাণৰ ১ম, ২য়, ৬ষ্ঠ, ৮ম, ১১শ, ১২শ স্কন্ধ শংকৰদেৱে অসমীয়া লোকসমাজৰ সহজবোধ্যভাৱে অনুবাদ কৰিছিল। ভাগৱতৰ দশম স্কন্ধৰ প্ৰথম ৪৯টা অধ্যায় (৯০টা ভিতৰত) শংকৰদেৱে অসমীয়ালৈ অনুবাদ কৰিছিল। এইখিনিক আদি দশম বুলি কোৱা হয়। কৃষ্ণৰ ল’ৰালি কালৰ বিভিন্ন কাহিনী আৰু ঘটনা এই অংশটোত বৰ্ণিত হৈছে। মাধৱ কন্দলিয়ে ৰচনা কৰা ৰামায়ণখনৰ আদি আৰু উত্তৰাকাণ্ড দুয়োটা নোহোৱা হোৱাত গুৰুজনাই নিজে উত্তৰা কাণ্ড ৰচনা কৰে আৰু প্ৰধান শিষ্য মাধৱদেৱক আদি কাণ্ড ৰচনা কৰিবলৈ নিৰ্দেশ দিয়ে। * অংকীয়া নাটঃ শংকৰদেৱৰ প্ৰধান সৃষ্টিকাৰ্যসমূহৰ ভিতৰত এক নব্য নাট্য শৈলী সৃষ্টিয়েই হ’ল আটাইতকৈ উল্লেখযোগ্য। ইতিমধ্যে আমি উল্লেখ কৰিছোঁ যে সৰিয়হ তলি চিকুণাই নামঘৰ পাতি তাতে চিহ্নযাত্ৰা অভিনয় কৰি শংকৰদেৱে এই পৰম্পৰাৰ পাতনি মেলে। ‘চিহ্নযাত্ৰা’ নাটখন বৰ্তমানলৈকে উদ্ধাৰ হোৱা নাই। এটা কথা ঠিক যে পূৰ্বতে অসমত বিভিন্ন লোকনাট্য পৰম্পৰা চলি আছিল যদিও সেইবোৰৰ সংস্কাৰ সাধন কৰি সৃষ্টি কৰা কোনো ধৰণৰ নাট্য পৰম্পৰাৰ প্ৰচলন নাছিল। শংকৰদেৱ হ’ল ইয়াৰ প্ৰথম সংস্কাৰক, সেয়ে তেৰাক অসমীয়া নাটকৰ জনক বোলা হয়। ব্ৰজাৱলী ভাষাত ৰচনা কৰা তেওঁৰ নাটকসমূহ হ’ল ক্ৰমে পত্নী প্ৰসাদ, কালিদমন, কেলিগোপাল, ৰুক্মিণীহৰণ, পাৰিজাত হৰণ আৰু ৰাম বিজয়। * গীতঃ শংকৰদেৱে ৰচনা কৰা গীতসমূহক মূলতঃ তিনিটা প্ৰধান ভাগত ভাগ কৰি আলোচনা কৰিব পাৰি। যথা বৰগীত, ভটিমা, টোটয় আৰু চপয়। ‘বৰগীত’ মহাপুৰুষজনাৰ অন্যতম অভিনৱ সৃষ্টি। এই নামকৰণটি মহাপুৰুষজনাই কৰা নাই যদিও পৰৱৰ্তীকালত বৈষ্ণৱ ভক্তসকলে আন গীতৰ পৰা পৃথক কৰিবলৈ শংকৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱে ৰচনা কৰা এক শ্ৰেণী গীতক বৰগীত বুলি আখ্যায়িত কৰে। ‘মন মেৰি ৰাম চৰণেহি লাগু’ শিৰোনামৰে বদৰিকাশ্ৰমত ৰচনা কৰা (প্ৰথমবাৰ তীৰ্থ ভ্ৰমণ কালত) গীতটোৱেই হ’ল প্ৰথম বৰগীত। শংকৰদেৱে বাৰকুৰি বৰগীত ৰচনা কৰিছিল যদিও কমলা বায়ন নামৰ ভকত এজনে আওৰাবলৈ নিওঁতে সেয়া বনপোৰা জুয়ে পুৰিলে। তাৰে ৩৪টাহে ভকতৰ মুখত ৰ’ল। সেই দুখতে শংকৰদেৱে আৰু বৰগীত ৰচনা নকৰি মাধৱদেৱক ৰচনা কৰিবলৈ আজ্ঞা কৰে। বৰগীতৰ ভাষা ব্ৰজাৱলী। ভটিমা মানে স্তুতি বা প্ৰশস্তি। ভাট নামৰ গায়কসকলে পৰিৱেশন কৰা ভক্তিমূলক গীতসমূহেই ভটিমা। মহাপুৰুষজনাই ‘নাট-ভটিমা’, ‘দেৱ ভটিমা’ আৰু ‘ৰাজ ভটিমা’ বুলি তিনিশ্ৰেণীৰ ভটিমা সৃষ্টি কৰিছিল। দেৱতাক স্তুতি কৰা গীতসমূহ দেৱ ভটিমা, ৰজাৰ স্তুতি কৰা ভটিমাসমূহ ৰাজ ভটিমা আৰু নাটবোৰ কাহিনীৰ স্বাৰ্থত কাৰোবাৰ স্তুতি বা প্ৰশস্তিত গোৱা গীতসমূহ নাট ভটিমা। উল্লেখযোগ্য যে পৰৱৰ্তী সময়ত মাধৱদেৱে শংকৰদেৱক স্তুতি কৰাৰ নিমিত্তে ‘গুৰু ভটিমা’ সংযোগ কৰি চতুৰ্থটো ভটিমাৰ সৃষ্টি কৰে। ‘টোটয়’ পদটো সংস্কৃত ‘টোটক’ পদৰ পৰা আহিছে। ই এবিধ সংস্কৃত ছন্দ বিশেষ। নৰনাৰায়ণৰ ৰাজসভাত থাকোঁতে বিষ্ণুৰ মহিমা প্ৰকাশক এক শ্ৰেণীৰ শ্লোক লিখিছিল শংকৰদেৱে আৰু সেয়াই টোটক। উদাহৰণস্বৰূপে ‘মধু-দানৱ-দাৰণ দেৱ বৰম্‌’ শ্লোকটিৰ কথা ক’ব পাৰি। আনহাতে ‘চপয়’ ছন্দত ৰচিত স্তৱ বা গুণানুকীৰ্তনমূলক গীতবোৰেই চপয়। * নাম প্ৰসংগমূলক গ্ৰন্থঃ একশৰণ নামধৰ্মৰ চাৰি পুথিৰ অন্যতম ‘কীৰ্তন’খন হ’ল শংকৰদেৱৰ এখন উল্লেখযোগ্য পুথি। কীৰ্তনত মুঠতে ২৭টা স্বয়ংসম্পূৰ্ণ কাহিনী সন্নিৱিষ্ট হৈ আছে। শংকৰদেৱৰ তিৰোভাৱৰ পিছত মাধৱদেৱৰ আজ্ঞা মতে ভাগিন ৰামচৰণে বিভিন্ন খণ্ড সংগ্ৰহ কৰি একগোট কৰি সংকলিত কৰে। নৱবিধ ভক্তিৰ ভিতৰত শ্ৰৱণ-কীৰ্তনৰ গুৰুত্ব সৰ্বাধিক বুলি শংকৰদেৱে বিবেচনা কৰে। সেয়ে এই দুয়োটা দিশৰ অভাৱ পূৰণ কৰিবৰ বাবেই তেওঁ বিভিন্ন সময়ত বিভিন্ন ঠাইত এই খণ্ডসমূহ লিপিবদ্ধ কৰিছিল। ভগৱন্তৰ নাম বা লীলামালাক আবৃত্তি কৰাকে কীৰ্তন আৰু শুনাকে শ্ৰৱণ কৰা বুলি কোৱা হয়। ইয়াত ভজনীয় ঈশ্বৰৰ স্বৰূপ নিৰ্ণিত হৈছে। * এই গ্ৰন্থখনৰ বিষয়ে লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাদেৱে এষাৰ মন্তব্য কৰিছিল— ‘‘ভাষাৰ লালিত্য, ছন্দৰ ঝংকাৰ, সুৰৰ লাৱণ্য, ভাবৰ মাধুৰ্য, ভক্তিৰ দৃঢ়তা, চিন্তাৰ উচ্চতা আদিৰ সমষ্টিৰে শংকৰদেৱৰ কীৰ্ত্তন ৰচিত। ’’ ইয়াৰ পৰাই অনুধাৱন কৰিব পাৰি গ্ৰন্থখনৰ সুদূৰ প্ৰসাৰী ভূমিকাৰ কথা, কালজয়ী ভাবটিৰ কথা। উল্লেখযোগ্য যে বৰ্তমান প্ৰচলিত কীৰ্তন পুথিখনত মাধৱদেৱৰ ভণিতাযুক্ত ‘ধ্যানবৰ্ণন’, ৰত্নাকৰ কন্দলিৰ ‘সহস্ৰ নাম বৃত্তান্ত’ আৰু শ্ৰীধৰ কন্দলিৰ ‘ঘুনুচা কীৰ্তনো’ সন্নিৱিষ্ট হৈ আছে। * মাত্ৰ ৩৭৭টা পদৰ সমষ্টি, ছয় আখৰীয়া কুসুমমালা ছন্দেৰে ৰচিত গুণমালা এখন উল্লেখযোগ্য গ্ৰন্থ। ব্যক্তিগতভাৱে বা অকলশৰীয়াকৈ ঈশ্বৰৰ লীলা স্মৰণ কৰাৰ বাবে এইখন পুথি ৰচিত। নৰনাৰায়ণৰ ৰাজসভাত তেওঁ পণ্ডিতসকলক হাতী মাৰি ভুৰুকাত ভৰাবলৈ কোৱাত শংকৰদেৱে সমস্ত ভাগৱত পুৰণাখনৰ কথাবস্তু এই কেইটামান পদত প্ৰতীকাত্মকভাৱে ভুৰুকাত ভৰাই তুলি দিছিল। গুণমালাখনত ৬টা খণ্ডত বিষয়বস্তু বিভাজন কৰি থোৱা হৈছে। ==লগতে চাওক== অসমৰ পৰিস্থিতিত নৱবৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ গুৰুত্ব ==তথ্য সংগ্ৰহ== {{Reflist}} ==বাহ্যিক সংযোগ== [[শ্ৰেণী:নৱবৈষ্ণৱ ধৰ্ম]] [[শ্ৰেণী:ভক্তি আন্দোলন]] k76l67zug52d72dx3caaaqwrq6e9tnr 10 4517 329917 288949 2022-08-05T18:47:02Z দিব্য দত্ত 9244 wikitext text/x-wiki <includeonly>{{convert/numdisp|{{{1}}}}} ক{{#ifeq:{{{1}}}|1|{{{n}}}|{{{l|{{{n}}}}}}}} ({{convert/{{#if:{{{2|}}}|{{{o}}}|{{{3}}}}}|{{{1}}}|({{{1}}})*{{{b}}}|{{#if:{{{2|}}}|{{{3|}}}|{{{4|}}}}}|{{{s|}}}|r={{{r}}}|j={{{j}}}|d=LoffAonSoff}})</includeonly><noinclude> [[Category:Subtemplates of Template Convert]] </noinclude> k8zj1faigbz6wvtaaw503bgqoiy5rsu 329918 329917 2022-08-05T18:49:30Z দিব্য দত্ত 9244 wikitext text/x-wiki <includeonly>{{En2As|{{convert/numdisp|{{{1}}}}}}} {{#ifeq:{{{1}}}|1|{{{n}}}|{{{l|{{{n}}}}}}}} ({{convert/{{#if:{{{2|}}}|{{{o}}}|{{{3}}}}}|{{{1}}}|({{{1}}})*{{{b}}}|{{#if:{{{2|}}}|{{{3|}}}|{{{4|}}}}}|{{{s|}}}|r={{{r}}}|j={{{j}}}|d=LoffAonSoff}})</includeonly><noinclude> [[Category:Subtemplates of Template Convert]] </noinclude> iy55y15ntsqlo0tgr9jdq2z0i4b170k 329919 329918 2022-08-05T18:55:32Z দিব্য দত্ত 9244 wikitext text/x-wiki <includeonly>{{En2As|{{convert/numdisp|{{{1}}}}}}} {{#ifeq:{{{1}}}|1|{{{n}}}|{{{l|{{{n}}}}}}}} ({{En2As|{{convert/{{#if:{{{2|}}}|{{{o}}}|{{{3}}}}}}}|{{{1}}}|({{{1}}})*{{{b}}}|{{#if:{{{2|}}}|{{{3|}}}|{{{4|}}}}}|{{{s|}}}|r={{{r}}}|j={{{j}}}|d=LoffAonSoff}})</includeonly><noinclude> [[Category:Subtemplates of Template Convert]] </noinclude> h51c1esgxe27qpzun7rtc8ty00fmsht 329920 329919 2022-08-05T18:57:09Z দিব্য দত্ত 9244 wikitext text/x-wiki <includeonly>{{En2As|{{convert/numdisp|{{{1}}}}}}} {{#ifeq:{{{1}}}|1|{{{n}}}|{{{l|{{{n}}}}}}}} ({{convert/{{#if:{{{2|}}}|{{{o}}}|{{En2As|{{{3}}}}}}}|{{{1}}}|({{{1}}})*{{{b}}}|{{#if:{{{2|}}}|{{{3|}}}|{{{4|}}}}}|{{{s|}}}|r={{{r}}}|j={{{j}}}|d=LoffAonSoff}})</includeonly><noinclude> [[Category:Subtemplates of Template Convert]] </noinclude> 087ckiukz5kc1amdvsvanlh44ozsgmn 329921 329920 2022-08-05T18:58:08Z দিব্য দত্ত 9244 wikitext text/x-wiki <includeonly>{{En2As|{{convert/numdisp|{{{1}}}}}}} {{#ifeq:{{{1}}}|1|{{{n}}}|{{{l|{{{n}}}}}}}} ({{convert/{{#if:{{{2|}}}|{{En2As|{{{o}}}}}|{{En2As|{{{3}}}}}}}|{{{1}}}|({{{1}}})*{{{b}}}|{{#if:{{{2|}}}|{{{3|}}}|{{{4|}}}}}|{{{s|}}}|r={{{r}}}|j={{{j}}}|d=LoffAonSoff}})</includeonly><noinclude> [[Category:Subtemplates of Template Convert]] </noinclude> 9vni8qfvdrwrrexlgynuqjv0noyp1sb 329922 329921 2022-08-05T19:00:10Z দিব্য দত্ত 9244 wikitext text/x-wiki <includeonly>{{En2As|{{convert/numdisp|{{{1}}}}}}} {{#ifeq:{{{1}}}|1|{{{n}}}|{{{l|{{{n}}}}}}}} ({{convert/{{#if:{{{2|}}}|{{{o}}}|{{{3}}}}}|{{{1}}}|{{En2As|({{{1}}})*{{{b}}}}}|{{#if:{{{2|}}}|{{{3|}}}|{{{4|}}}}}|{{{s|}}}|r={{{r}}}|j={{{j}}}|d=LoffAonSoff}})</includeonly><noinclude> [[Category:Subtemplates of Template Convert]] </noinclude> tcya2q8v7vp1e8p1xq2v0qx8w3c7nde 329923 329922 2022-08-05T19:01:44Z দিব্য দত্ত 9244 wikitext text/x-wiki <includeonly>{{En2As|{{convert/numdisp|{{{1}}}}}}} {{#ifeq:{{{1}}}|1|{{{n}}}|{{{l|{{{n}}}}}}}} ({{convert/{{#if:{{{2|}}}|{{{o}}}|{{{3}}}}}|{{{1}}}|({{{1}}})*{{{b}}}|{{#if:{{{2|}}}|{{{3|}}}|{{{4|}}}}}|{{{s|}}}|r={{{r}}}|j={{{j}}}|d=LoffAonSoff}})</includeonly><noinclude> [[Category:Subtemplates of Template Convert]] </noinclude> iy55y15ntsqlo0tgr9jdq2z0i4b170k 0 4618 329909 289904 2022-08-05T14:28:36Z দিব্য দত্ত 9244 wikitext text/x-wiki {{infobox writer | name = ডিম্বেশ্বৰ নেওগ | image = Dimbeswar Neog, writer.png | birth_date = {{Birth date|df=yes|1899|8|7}} | birth_place = কমাৰদফীয়া গাঁও, [[শিৱসাগৰ জিলা|শিৱসাগৰ]], [[অসম]] | death_date = {{Death date and age|df=yes|1966|11|11|1899|8|7}} | occupation = সাহিত্যিক, সাহিত্য গৱেষক, সমালোচক আৰু শিক্ষক | language = [[অসমীয়া]] | nationality = ভাৰতীয় | citizenship = {{flag|India}} | movement = [[অসমৰ অস্তিত্ব ৰক্ষাৰ আন্দোলন]] | spouse = [[আজলীতৰা নেওগ]] | children = ৭ (সাত) | relatives = মাণিক চন্দ্ৰ নেওগ (পিতৃ) <br/> চন্দ্ৰপ্ৰভা নেওগ (মাতৃ) <br/> [[বেণুধৰ ৰাজখোৱা]] (শহুৰ) | website = {{url|http://dimbeswarneog.com/}} }} '''ডিম্বেশ্বৰ নেওগ''' ({{lang-en|Dimbeswar Neog}}) (১৮৯৯ -১৯৬৬) [[অসম|অসমৰ]] এগৰাকী প্ৰসিদ্ধ কবি, প্ৰবন্ধকাৰ, ঔপন্যাসিক, ভাষা সাহিত্যৰ গৱেষক, নাট্যকাৰ, সমালোচক আৰু শিক্ষক আছিল।<ref name="ডিম্বেশ্বৰ নেওগ"/><ref name="bipuljyoti">{{cite web | url=http://www.bipuljyoti.in/authors/dimbeswar.html | title=Scholar Par Excellence: Dembeswear Neog | accessdate=December 19, 2012 | author=Pranavsvarup Neog}}</ref> মূলতঃ [[অসমীয়া ভাষা|অসমীয়া]] ভাষাত সাহিত্য ৰচনা বাদেও তেখেতে [[ইংৰাজী ভাষা]]তো গ্ৰন্থ ৰচনা কৰি থৈ গৈছে। ১৯৬৫ চনৰ [[অসম সাহিত্য সভা|অসম সাহিত্য সভাৰ]] নলবাৰীত অনুষ্ঠিত অধিবেশনৰ সভাপতিত্ব কৰাৰ লগতে [[অসম সাহিত্য সভা পত্ৰিকা]]ৰ সম্পাদক পদটো তেখেত নিয়োজিত হৈছিল। তেখেতক [[অসমীয়া সাহিত্য]]ত '''ইন্দ্ৰধেনুৰ কবি''' বুলিও জনা যায়।<ref name="poemhunter">{{cite web | url=http://www.poemhunter.com/dimbeswar-neog/biography/ | title=Biography of Dimbeswar Neog | publisher=poemhunter.com website | accessdate=December 19, 2012}}</ref> == জন্ম== ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ জন্ম ১৮৯৯ চনৰ ৭ আগষ্টত [[শিৱসাগৰ জিলা]]ৰ কমাৰফদীয়া নামেৰে এখন গাঁৱত হৈছিল।<ref name="ডিম্বেশ্বৰ নেওগ">{{cite web | url=http://dimbeswarneog.com/index.php/7-home/1-dimbeswar-neog-his-life-and-works | title=His Life and Works | publisher=ডিম্বেশ্বৰ নেওগ স্মৃতি ন্যাস | accessdate=২০১২-১২-১৯ | author=[[ভৱানন্দ ডেকা]]}}</ref> তেখেতৰ পিতৃৰ নাম আছিল মাণিক চন্দ্ৰ নেওগ আৰু মাতৃৰ নাম চন্দ্ৰপ্ৰভা নেওগ।<ref name="poemhunter"/> ==শিক্ষা আৰু কৰ্ম জীৱন== নেওগ এজন মেধাৱী ছাত্ৰ আছিল। সৰুকালৰেপৰাই পঢ়া শুনাত আগৰণুৱা নেওগক পাঁচ বছৰ বয়সত বিদ্যালয়ত নামভৰ্তি কৰি দিয়া হয়। শিক্ষাৰ্থী জীৱনৰ আৰম্ভণিৰ পৰাই তেখেতে নিয়মিত কাব্য চৰ্চা আৰম্ভ কৰে।{{cn}} ১৯২৪ চনত তেখেতে সুখ্যাতিৰে বি.এছ.চি পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হয়। ইয়াৰ দুবছৰৰ পাছতে তেওঁ স্নাতক পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হয়। ১৯২৫ চনৰ ১৯ এপ্ৰিলত তেখেতে শিৱসাগৰ চৰকাৰী বিদ্যালয়ত শিক্ষক হিচাপে যোগদান কৰে।<ref name="bipuljyoti"/> তাৰ পাছতো তেখেতে চৰকাৰী শিক্ষক হিচাবে অসমৰ বিভিন্ন ঠাইত কাম কৰে। ১৯৩৬ চনত তেখেতে বি.টি. পাছ কৰে। তাৰ পাছতেই তেখেতে নৰ্মাল স্কুলত শিক্ষকতা কৰে। চাকৰিৰ মাজতেই তেখেতে [[কলিকতা বিশ্ববিদ্যালয়]]ৰ পৰা অসমীয়া বিভাগত এম. এ. পাছ কৰে। অৱশেষত তেখেত নৰ্মাল স্কুলৰ অধ্যক্ষ হয় আৰু তাৰপৰাই অৱসৰ গ্ৰহণ কৰে। ==বিবাহ, পৰিয়াল== ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ [[বিবাহ]] সেইসময়ৰ ডিব্ৰুগৰ জিলা ন্যায়াধীশ, তথা অসমৰ এজন প্ৰসিদ্ধ লেখক [[বেণুধৰ ৰাজখোৱা]]ৰ জীয়েক [[আজলীতৰা নেওগ|আজলীতৰা ৰাজখোৱা]]ৰ লগত সম্পন্ন হয়।<ref name="poemhunter"/> ডিম্বেশ্বৰ আৰু আজলীতৰা নেওগৰ সাতোটি সন্তান আছিল।<ref name="poemhunter"/> == মৃত্যু == দীৰ্ঘসময় শাৰীৰিক অসুস্থতাত ভোগাৰ পাছত [[অসম চিকিৎসা মহাবিদ্যালয়]]ত চিকিৎসাধীন অৱস্থাত ১৯৬৬ চনৰ ১১ নৱেম্বৰত তেখেতৰ মৃত্যু হয়।<ref name="ডিম্বেশ্বৰ নেওগ"/><ref name="poemhunter"/> == সাহিত্য জগতত তেখেতৰ অৱদান == নেওগ এজন কবি, প্ৰবন্ধকাৰ, সমালোচক আৰু শিক্ষক আছিল। সাহিত্যিকগৰাকীয়ে [[অসম সাহিত্য সভা|অসম সাহিত্য সভাৰ]] সভাপতি,<ref>[http://www.asamsahityasabha.com/index.php?option=com_content&view=article&id=46&Itemid=56 ১৯১৭ চনৰ পৰা অসম সাহিত্য সভাৰ সভাপতিসকলৰ তালিকা] [[অসম সাহিত্য সভা]]ৰ ৱেবছাইট, আহৰণ: ১৮ নৱেম্বৰ, ২০১২। </ref> প্ৰধান সম্পাদক আৰু [[অসম সাহিত্য সভা পত্ৰিকা]]ৰ সম্পাদক হিচাপেও নিজৰ অৱদান আগবঢ়াই থৈ গৈছিল। সমালোচক হিচাপে গঠনমূলক, বলিষ্ঠ, স্পষ্ট মন্তব্য আৰু পুংখানুপুংখ বিশ্লেষণৰে তেওঁ [[অসমীয়া সাহিত্য|অসমীয়া সাহিত্যক]] নতুন মাত্ৰা প্ৰদান কৰিছিল। [[অসমীয়া]] আৰু [[ইংৰাজী]] দুয়োটা ভাষাতে ভালেমান পুথি ৰচনা কৰি জাতিটোক চহকী কৰি যোৱা প্ৰয়াত ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ ৰচিত ভালে সংখ্যক কিতাপ আছে, সেইবোৰৰ লেখত ল’বলগীয়া পুথিসমূহ হ’ল:<ref name="ডিম্বেশ্বৰ নেওগ"/> * আধুনিক অসমীয়া সাহিত্যৰ বুৰঞ্জী (১৯৩৭) * অসমীয়া সাহিত্যৰ জিলিঙনি (১৯৩৮) * অসমীয়া সাহিত্যৰ জেউতি (১৯৩৮) * বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ আঁতিগুৰি (১৯৪১) * বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ ভক্তিতত্ত্ব (১৯৪২) * ইণ্ট্ৰডাকচন টু আসাম (১৯৪৭) * অসমীয়া কথা প্ৰতিভা (১৯৫০) * অসমীয়া ভাষা আৰু লিপিৰ কাহিনী (১৯৫১) * হিষ্টৰী অব্ অছমীয়া লিটাৰেচাৰ (১৯৫৫) ডিম্বেশ্বৰ নেওগে কিছু পৰিমাণে কবিতাৰ জগততো অৰিহনা আগবঢ়াইছিল। তেওঁৰ ৰচিত কেইখনমান উল্লেখযোগ্য কবিতা পুথি হৈছে ‘মালিকা’, ‘থুপিতৰা’, ‘মালতী’, ‘ইন্দ্ৰধনু’, ‘মুকুতা’, ‘মেঘদূত’, ‘অসমা’, ‘বিচিত্ৰা’ ইত্যাদি। তাৰে ভিতৰত উল্লেখযোগ্য দুটিমান [[কবিতা]] হ’ল ‘শাপমুক্তা’, ‘মোৰ গাঁও’, ‘শেষ গায়ক’ ইত্যাদি। == অন্যান্য কৰ্মৰাজি == সমাজ সচেতন নেওগ দেৱৰ স্বদেশপ্ৰীতিও আছিল অতুলনীয়। [[অসমৰ অস্তিত্ব ৰক্ষাৰ আন্দোলন]]ৰ সময়ত তেওঁৰ “মৰে অসম জীয়ে কোন, জীয়ে অসম মৰে কোন?” বাক্যশাৰীয়ে জাতীয়তাবাদী ভাবধাৰা প্ৰসাৰত বিশেষ অৰিহণা আগবঢ়াইছিল। ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ মাতৃভাষাৰ প্ৰতি থকা অপাৰ প্ৰেমৰ বাবেই ১৯২৪ চনত ‘শেষ গায়ক’ কবিতাত লিখিছিল:<ref name="ডিম্বেশ্বৰ নেওগ"/> <blockquote>“দাসত্ত্ব মলিন নাছিল অসম, আজিও নহয়, দাসত্ত্ব অন্ধ লুইতৰ দৰে। স্বাধীনতা সোঁত বয় সিৰে সিৰে অপ্ৰতিবন্ধ।”</blockquote> == তথ্য সংগ্ৰহ== {{Reflist}} ==বাহ্যিক সংযোগ== {{wikisource author|ডিম্বেশ্বৰ নেওগ}} * {{Oweb|http://dimbeswarneog.com/|ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ ৱেবছাইট}} * [http://assameseonline.com/Content.php?recordID=%E0%A6%85%E0%A6%B8%E0%A6%AE%E0%A7%80%E0%A7%9F%E0%A6%BE%20%E0%A6%97%E0%A7%80%E0%A6%A4%E0%A6%BF%20%E0%A6%B8%E0%A6%BE%E0%A6%B9%E0%A6%BF%E0%A6%A4%E0%A7%8D%E0%A6%AF,%20%E0%A6%AC%E0%A6%BF%E0%A7%9F%E0%A6%BE%E0%A6%A8%E0%A6%BE%E0%A6%AE অসমীয়া গীত সহিত্য, বিয়ানাম, লেখক-ডিম্বেশ্বৰ নেওগ], আমি অসমীয়া ৱেবছাইট। * [http://www.xophura.org/tag/dimbeswar-neog ডিম্বেশ্বৰ নেওগৰ ৰচিত কবিতা], সফুঁৰা ৱেবছাইটত। * [http://openlibrary.org/authors/OL6018A/Dimbeswar_Neog গ্ৰন্থ আৰু চমু জীৱ্নী], অপেন লাইব্ৰেৰী ডট অৰ্গত। {{অসমৰ প্ৰসিদ্ধ ব্যক্তি}} [[শ্ৰেণী:অসমৰ ব্যক্তি]] [[শ্ৰেণী:মৃত ব্যক্তি]] [[শ্ৰেণী:অসমীয়া কবি]] [[শ্ৰেণী:অসমীয়া প্ৰবন্ধকাৰ]] [[শ্ৰেণী:অসম সাহিত্য সভাৰ সভাপতি]] hulp7hcbpm4ob4oens92wrvljukesn1 10 10451 329924 314793 2022-08-05T19:03:44Z দিব্য দত্ত 9244 wikitext text/x-wiki {{En2As|{{convert/{{{d}}}|{{{1}}}|{{{2|}}}|{{{3|}}}|{{{4|}}}|s={{{s|}}} |u=কেজি |n=কিলোগ্ৰাম |o=পাউণ্ড |b=1 |j=0-{{{j|0}}}}}}}<noinclude> {{pp-template|small=yes}} [[Category:Subtemplates of Template Convert]] [[শ্ৰেণী:অবৈধভাৱে সুৰক্ষা সাঁচ স্থাপন কৰা ৱিকিপিডিয়া প্ৰবন্ধসমূহ]] </noinclude> oqxdzns6peq6yltdjxvabldnds3rsw4 4 22829 329928 326657 2022-08-06T02:10:17Z Nang Madhusmita 30793 wikitext text/x-wiki {{rule}} {{rule}} <div style="font-family:serif; margin-top:20px; margin-bottom:20px; "> <div style="text-align: center; font-size:300%; ">'''ৱিকিপত্ৰিকা'''</div> <div style="text-align: center; font-size:150%; ">অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ দাপোণ</div> <div style="font-family:sans-serif; text-align: center; ">{{Plain now}}<br/>[[/{{#invoke:ConvertDigit|main|{{{{{|safesubst:}}}CURRENTMONTHNAME}}}}-{{#invoke:ConvertDigit|main|{{{{{|safesubst:}}}CURRENTYEAR}}}}|'''এই মাহৰ সংখ্যা''']]</div> </div> {{rule}} {{rule}} <div style="padding-top:10px; padding-left:40px; padding-right:40px; padding-bottom:10px; "> এই আলোচনীৰ মূল উদ্দেশ্য হৈছে অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ প্ৰচাৰ আৰু ৰাইজৰ মাজত সজাগতা বৃদ্ধি কৰা। এই পত্ৰিকাখন কিছুদিন আগেয়ে ফেচবুকৰ গোটত হোৱা আলোচনা অনুসৰি ৱিকিপিডিয়াৰ প্ৰচাৰৰ বাবে লোৱা পদক্ষেপসমূহৰ এটা। অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ এইখন মাহেকীয়া প্ৰতিবেদন হিচাপে চলাই নিবলৈ সক্ৰিয় ৱিকিপিডিয়ানসকলক বিনম্ৰ অনুৰোধ জনাইছোঁ। এই পৃষ্ঠাৰ উন্নতিৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় দিহা পৰামৰ্শ [[{{TALKPAGENAME}}|আলোচনা পৃষ্ঠাত]] দিও আপুনি এই কাৰ্যত সহায় কৰিব পাৰে। এই পৃষ্ঠাখনত সন্নিবিষ্ট বিষয়সমূহ হ’ব অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ বিগত মাহৰ ভাল কামসমূহ, সন্মিলন, কৰ্মশালা, যিকোনো মিডিয়াত প্ৰকাশিত অসমীয়া ৱিকিপিডিয়া সম্পৰ্কীয় প্ৰকাশিত বা-বাতৰি, সক্ৰিয় সদস্যসকলৰ তালিকা, উল্লেখযোগ্য বঁটা প্ৰাপ্ত সদস্যসকল, শেহতীয়াভাৱে লিখা কেইটামান ভাল প্ৰবন্ধ আদি। এই পৃষ্ঠাৰ পৰা পুনৰ বাৰ্ষিকভাৱে প্ৰকাশিত [[ৱিকিপিডিয়া:ৱিকিপত্ৰিকা]]লৈ শ্ৰেষ্ঠতম সমলবোৰ বাচি উলিয়াই প্ৰকাশ কৰা হ'ব। {{About Wikipedia}} ৱিকিপত্ৰিকাৰ পৰৱৰ্তী প্ৰকাশনৰ বাবে আপোনাৰো সহায়ৰ প্ৰয়োজন। অনুগ্ৰহ কৰি ইয়াত যোগদান কৰি ইয়াক সাফল্যমণ্ডিত কৰি তোলক। ৱিকিপিডিয়াৰ লগত জড়িত হ'বৰ বাবে [[ৱিকিপিডিয়া:পৰিচয়|ৱিকিপিডিয়া পৰিচিতি]] পৃষ্ঠাখন আপোনাৰ উপযোগীকৈ বনোৱা হৈছে, প্ৰয়োজন সাপেক্ষে আপুনি চকু ফুৰাব বুলি আশা কৰা হ'ল। ; প্ৰকাশিত ৱিকিপত্ৰিকাসমূহ * '''২০১২''': [[/ছেপ্তেম্বৰ-২০১২|ছেপ্তেম্বৰ]], [[/অক্টোবৰ-২০১২|অক্টোবৰ]], [[/ডিচেম্বৰ-২০১২|ডিচেম্বৰ]] * '''২০১৩''': [[/এপ্ৰিল-২০১৩|এপ্ৰিল]], [[/আগষ্ট-২০১৩|আগষ্ট]] * '''২০১৪''': [[/মাৰ্চ-২০১৪|মাৰ্চ]], [[/এপ্ৰিল-২০১৪|এপ্ৰিল]], [[/অক্টোবৰ-২০১৪|অক্টোবৰ]], [[/নৱেম্বৰ-২০১৪|নৱেম্বৰ]] * '''২০১৫''': [[/জানুৱাৰী-২০১৫|জানুৱাৰী]], [[/ফেব্ৰুৱাৰী-২০১৫|ফেব্ৰুৱাৰী]], [[/মাৰ্চ-২০১৫|মাৰ্চ]], [[/এপ্ৰিল-২০১৫|এপ্ৰিল]], [[/মে'-২০১৫|মে']], [[/জুন-২০১৫|জুন]], [[/জুলাই-২০১৫|জুলাই]], [[/আগষ্ট-২০১৫|আগষ্ট]], [[/ছেপ্টেম্বৰ-২০১৫|ছেপ্টেম্বৰ]], [[/অক্টোবৰ-২০১৫|অক্টোবৰ]], [[/নৱেম্বৰ-২০১৫|নৱেম্বৰ]], [[/ডিচেম্বৰ-২০১৫|ডিচেম্বৰ]] * '''২০১৬''': [[/জানুৱাৰী-২০১৬|জানুৱাৰী]], [[/ফেব্ৰুৱাৰী-২০১৬|ফেব্ৰুৱাৰী]], [[/এপ্ৰিল-২০১৬|এপ্ৰিল]], [[/ছেপ্টেম্বৰ-২০১৬|ছেপ্টেম্বৰ]], [[/নৱেম্বৰ-২০১৬|নৱেম্বৰ]], [[/ডিচেম্বৰ-২০১৬|ডিচেম্বৰ]] * '''২০১৭''': [[/জানুৱাৰী-২০১৭|জানুৱাৰী]], [[/ফেব্ৰুৱাৰী-২০১৭|ফেব্ৰুৱাৰী]], [[/মে'-২০১৭|মে']], [[/আগষ্ট-২০১৭|আগষ্ট]] * '''২০১৯''': [[/জানুৱাৰী-২০১৯|জানুৱাৰী]], [[/ফেব্ৰুৱাৰী-২০১৯|ফেব্ৰুৱাৰী]], [[/মাৰ্চ-২০১৯|মাৰ্চ]], [[/এপ্ৰিল-২০১৯|এপ্ৰিল]], [[/মে’-২০১৯|মে’]], [[/জুন-২০১৯|জুন]], [[/জুলাই-২০১৯|জুলাই]], [[/আগষ্ট-২০১৯|আগষ্ট]], [[/ছেপ্টেম্বৰ-২০১৯|ছেপ্টেম্বৰ]], [[/অক্টোবৰ-২০১৯|অক্টোবৰ]], [[/নৱেম্বৰ-২০১৯|নৱেম্বৰ]], [[/ডিচেম্বৰ-২০১৯|ডিচেম্বৰ]] * '''২০২০''': [[/জানুৱাৰী-২০২০|জানুৱাৰী]], [[/ফেব্ৰুৱাৰী-২০২০|ফেব্ৰুৱাৰী]], [[/মাৰ্চ-২০২০|মাৰ্চ]], [[/এপ্ৰিল-২০২০|এপ্ৰিল]], [[/মে’-২০২০|মে’]], [[/জুন-২০২০|জুন]], [[/জুলাই-২০২০|জুলাই]], [[/আগষ্ট-২০২০|আগষ্ট]], [[/ছেপ্টেম্বৰ-২০২০|ছেপ্টেম্বৰ]], [[/অক্টোবৰ-২০২০|অক্টোবৰ]], [[/নৱেম্বৰ-২০২০|নৱেম্বৰ]], [[/ডিচেম্বৰ-২০২০|ডিচেম্বৰ]] * '''২০২১''': [[/জানুৱাৰী-২০২১|জানুৱাৰী]], [[/ফেব্ৰুৱাৰী-২০২১|ফেব্ৰুৱাৰী]], [[/মাৰ্চ-২০২১|মাৰ্চ]], [[/এপ্ৰিল-২০২১|এপ্ৰিল]], [[/মে’-২০২১|মে’]], [[/জুন-২০২১|জুন]], [[/জুলাই-২০২১|জুলাই]], [[/আগষ্ট-২০২১|আগষ্ট]], [[/ছেপ্টেম্বৰ-২০২১|ছেপ্টেম্বৰ]], [[/অক্টোবৰ-২০২১|অক্টোবৰ]], [[/নৱেম্বৰ-২০২১|নৱেম্বৰ]], [[/ডিচেম্বৰ-২০২১|ডিচেম্বৰ]] * '''২০২২''': [[/জানুৱাৰী-২০২২|জানুৱাৰী]], [[/ফেব্ৰুৱাৰী-২০২২|ফেব্ৰুৱাৰী]], [[/মাৰ্চ-২০২২|মাৰ্চ]], [[/এপ্ৰিল-২০২২|এপ্ৰিল]], [[/মে’-২০২২|মে’]], [[/জুন-২০২২|জুন]], [[/জুলাই-২০২২|জুলাই]], [[/আগষ্ট-২০২২|আগষ্ট]], [[/ছেপ্টেম্বৰ-২০২২|ছেপ্টেম্বৰ]]<!--, [[/অক্টোবৰ-২০২২|অক্টোবৰ]], [[/নৱেম্বৰ-২০২২|নৱেম্বৰ]], [[/ডিচেম্বৰ-২০২২|ডিচেম্বৰ]] * '''২০২৩''': [[/জানুৱাৰী-২০২৩|জানুৱাৰী]], [[/ফেব্ৰুৱাৰী-২০২৩|ফেব্ৰুৱাৰী]], [[/মাৰ্চ-২০২৩|মাৰ্চ]], [[/এপ্ৰিল-২০২৩|এপ্ৰিল]], [[/মে’-২০২৩|মে’]], [[/জুন-২০২৩|জুন]], [[/জুলাই-২০২৩|জুলাই]], [[/আগষ্ট-২০২৩|আগষ্ট]], [[/ছেপ্টেম্বৰ-২০২৩|ছেপ্টেম্বৰ]], [[/অক্টোবৰ-২০২৩|অক্টোবৰ]], [[/নৱেম্বৰ-২০২৩|নৱেম্বৰ]], [[/ডিচেম্বৰ-২০২৩|ডিচেম্বৰ]] * '''২০২৪''': [[/জানুৱাৰী-২০২৪|জানুৱাৰী]], [[/ফেব্ৰুৱাৰী-২০২৪|ফেব্ৰুৱাৰী]], [[/মাৰ্চ-২০২৪|মাৰ্চ]], [[/এপ্ৰিল-২০২৪|এপ্ৰিল]], [[/মে’-২০২৪|মে’]], [[/জুন-২০২৪|জুন]], [[/জুলাই-২০২৪|জুলাই]], [[/আগষ্ট-২০২৪|আগষ্ট]], [[/ছেপ্টেম্বৰ-২০২৪|ছেপ্টেম্বৰ]], [[/অক্টোবৰ-২০২৪|অক্টোবৰ]], [[/নৱেম্বৰ-২০২৪|নৱেম্বৰ]], [[/ডিচেম্বৰ-২০২৪|ডিচেম্বৰ]] --> </div> {{-}} {{rule}} {{rule}} <div style="font-family:sans-serif; text-align: center; ">ৱিকিপত্ৰিকাৰ বিষয়ে আপোনাৰ মন্তব্য [[ৱিকিপিডিয়া বাৰ্তা:প্ৰচাৰপত্ৰিকা|ইয়াত]] লিখক</div> {{rule}} {{rule}} [[শ্ৰেণী:ৱিকিপিডিয়া প্ৰচাৰপত্ৰিকা]] 5eoy1zqeqajiwtiz1ez0owe57fzmuf4 0 25998 329932 319556 2022-08-06T06:17:15Z Kuldhar Rabha 17600 wikitext text/x-wiki {{Infobox Anthem |title = वन्दे मातरम् |transcription = bônde matorom |english_title = বন্দে মাতৰম্‌ |image = <!-- Vande mataram stamp.jpg --> |language = [[বঙালী ভাষা|বঙালী]] |image_size = |caption = <!-- Vande Mataram stamp --> |author = [[বঙ্কিমচন্দ্ৰ চট্টোপাধ্যায়]] |composer = যদুনাথ ভট্টাচাৰ্য |lyrics_date = [[আনন্দমঠ]], ১৮৮২ ||music_date = |adopted = ২৪ জানুৱাৰী, ১৯৫০ |until = |sound = ବନ୍ଦେ ମାତରମ.ogg |sound_title = Vande Mataram all stanzas (Vocal) }} {{ভাৰতৰ প্ৰতীক}} '''বন্দে মাতৰম্''' ([[সংস্কৃত]]: 'वन्दे मातरम्'; "মাতৃ বন্দনা"<ref>সত্যেন্দ্ৰনাথ দত্তদেৱৰ দ্বাৰা সংস্কৃতাংশৰ বঙালী অনুবাদ, 'জাতীয় সংগীত' (ভাৰতবৰ্ষ), 'তীৰ্থ-সলিল', 'সত্যেন্দ্ৰ কাব্যগুচ্ছ', সাহিত্য সংসদ, কলকাতা, পৃ. ১৬১</ref><ref> Sanskrit '{{IAST|vandate}}' ([[Sanskrit verb|1st class, atmanepadam]]) "to praise, celebrate, laud, extol; to show honour, do homage, salute respectfully or deferentially, venerate, worship, adore" ([[Monier Williams]])</ref>) [[বঙ্কিমচন্দ্ৰ চট্টোপাধ্যায়]]ৰ ১৮৮২ চনত ৰচিত [[আনন্দমঠ]] উপন্যাসৰ অন্তৰ্ভুক্ত এটি গীত। [[সংস্কৃত ভাষা|সংস্কৃত]]-[[বঙালী ভাষা|বঙালী]] মিশ্ৰভাষাত লিখিত<ref name="mustard">Suresh Chandvankar, [http://www.mustrad.org.uk/articles/mataram.htm Vande Mataram] (2003) at 'Musical Traditions' (mustrad.org.uk)</ref> এই গীতটো দেৱী [[দুৰ্গা]]ৰ বন্দনাগীত আৰু [[বঙ্গ|বঙ্গদেশৰ]] এটি জাতীয় মূৰ্তিকল্প। [[শ্ৰীঅৰবিন্দ]] 'বন্দে মাতৰম্' গীতটোক "বঙ্গদেশৰ জাতীয় সংগীত" (National Anthem of Bengal) বুলি উল্লেখ কৰে।<ref>[[Sri Aurobindo]] commented on his English translation of the poem with "It is difficult to translate the National Anthem of Bengal into verse in another language owing to its unique union of sweetness, simple directness and high poetic force." cited after Bhabatosh Chatterjee (ed.), 'Bankim Chandra Chatterjee: Essays in Perspective', Sahitya Akademi, Delhi, 1994, p. 601.</ref> [[ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলন|ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনত]] এই গীতটোৱে বিশেষ গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা গ্ৰহণ কৰিছিল। ১৮৯৬ চনত [[ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছ|ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছৰ]] অধিবেশনত সৰ্বপ্ৰথম ৰাজনৈতিক প্ৰেক্ষাপটত গোৱা হয় 'বন্দে মাতৰম্'; উক্ত অধিবেশনত গীতটো পৰিবেশন কৰিছিল স্বয়ং [[ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰ|ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰে]]।<ref name="National Symbols of India"/> ১৯৫০ চনত ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰে '[[জনগণমন-অধিনায়ক জয় হে]]' [[ভাৰতৰ জাতীয় সংগীত|ভাৰতৰ জাতীয় সংগীতৰ]] মৰ্যাদা লাভ কৰাত 'বন্দে মাতৰম্' গীতটোক [[ভাৰত|ভাৰতীয় প্ৰজাতন্ত্ৰৰ]] [[জাতীয় সঙ্গীত|জাতীয় স্তোত্ৰৰ]] মৰ্যাদা দিয়া হয়।<ref name="National Symbols of India">{{cite web| url=http://india.gov.in/knowindia/national_song.php| title=National Symbols of India| publisher= [[Government of India]]| accessdate=2008-04-29}}</ref> তথাপি একাধিক [[ভাৰতত ইছলাম|ভাৰতীয় মুছলিম সংগঠনে]] 'বন্দে মাতৰম্' গোৱাৰ বিৰুদ্ধে [[ফতোয়া]] জাৰি কৰে। তেওঁলোকৰ মতে, [[ভাৰত মাতা]]ৰ বন্দনাগীতি এই গীতটোৰ মূলভাবনা ইছলাম-নিষিদ্ধ পৌত্তলিকতা অনুসৰি।<ref name=timesofindia>[http://timesofindia.indiatimes.com/india/Jamiat-upholds-fatwa-against-Vande-Mataram/articleshow/5194439.cms "Fatwa against Vande Mataram"]</ref> ১৯০৯ চনত [[শ্ৰীঅৰবিন্দ]]ই 'Mother, I bow to thee! ' শিৰোনাম 'বন্দে মাতৰম্' গীতটোৰ ইংৰাজী অনুবাদ কৰে। ইংৰাজী ভাষাত এই অনুবাদটি বহুল প্ৰচলিত।<ref> Sri Aurobindo, 'Bande Mataram and a lecture on the hidden meaning of that song' (1908, 1909). </ref> একাধিকবাৰ এই গীতটোত সুৰাৰোপ কৰা হয়। 'বন্দে মাতৰম্' সঙ্গীতৰ প্ৰাচীনতম প্ৰাপ্ত অডিও ৰেকৰ্ডিংটি ১৯০৭ চনৰ। সমগ্ৰ বিংশ শতাব্দীত গীতটো প্ৰায় এশটা ভিন্ন সুৰত ৰেকৰ্ড কৰা হৈছিল। ২০০২ চনত [[বিবিচি ৱৰ্ল্ড চাৰ্ভিচ]] সৰ্বকালৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ দহটা জনপ্ৰিয় গান নিৰ্বাচনৰ এটা আন্তৰ্জাতিক সমীক্ষা চলায়। এই সমীক্ষাত ৭০০০ গানৰ মাজৰ পৰা [[এ. আৰ. ৰহমান]] সুৰাৰোপিত 'বন্দে মাতৰম্' গীতটোৱে বিশ্বৰ দ্বিতীয় জনপ্ৰিয়তম গান নিৰ্বাচিত হয়।<ref>[http://www.bbc.co.uk/worldservice/us/features/topten/profiles/index.shtml The Worlds Top Ten] — BBC World Service</ref> == পাঠ == {| |- |'[[আনন্দমঠ]]' উপন্যাসৰ মূল পাঠ<ref>'বঙ্কিম ৰচনাৱলী', প্ৰথম খণ্ড, যোগেশচন্দ্ৰ বাগল সম্পাদিত, সাহিত্য সংসদ, কলকাতা, পৃ. ৬৬৩-৬৪-এৰ পাঠানুসাৰে</ref>: |জাতীয় স্তোত্ৰৰূপে গৃহীত অংশ: |[[সত্যেন্দ্ৰনাথ দত্ত]] দ্বাৰা বঙালী অনুবাদ<ref>'তীৰ্থ-সলিল' কাব্যগ্ৰন্থত সত্যেন্দ্ৰনাথে প্ৰথম কেইটামান পংক্তিৰ অনুবাদ কৰে। দ্ৰঃ 'সত্যেন্দ্ৰ কাব্যগুচ্ছ', ড. অলোক ৰায় সম্পাদিত, সাহিত্য সংসদ, কলকাতা, পৃ. ১৬১</ref>: |[[শ্ৰীঅৰবিন্দ]] দ্বাৰা ইংৰাজী অনুবাদ: |- | বন্দে মাতৰম্<br/> সুজলাং সুফলাং<br/> মলয়জশীতলাং<br/> শস্যশ্যামলাং<br/> মাতৰম্।<br/> শুভ্ৰ-জ্যোৎস্না-পুলকিত-যামিনীম্<br/> ফুল্লকুসুমিত-দ্ৰুমদলশোভিনীম্,<br/> সুহাসিনীং সুমধুৰভাষিণীম্<br/> সুখদাং বৰদাং মাতৰম্।<br/> সপ্তকোটীকণ্ঠকলকলনিনাদকৰালে<br/> দ্বিসপ্তকোটীভুজৈৰ্ধৃতখৰ-কৰবালে,<br/> অবলা কেন মা এত বলে।<br/> বহুবলধাৰিণীং<br/> নমামি তাৰিণীং<br/> ৰিপুদলবাৰিণীং<br/> মাতৰম্।<br/> তুমি বিদ্যা তুমি ধৰ্ম<br/> তুমি হৃদি তুমি মৰ্ম<br/> &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; ত্বং হি প্ৰাণাঃ শৰীৰে।<br/> বাহুতে তুমি মা শক্তি<br/> হৃদয়ে তুমি মা ভক্তি<br/> তোমাৰই প্ৰতিমা গড়ি<br/> &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; মন্দিৰে মন্দিৰে।<br/> ত্বং হি দুৰ্গা দশপ্ৰহৰণধাৰিনী<br/> কমলা কমল-দলবিহাৰিণী<br/> &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; বাণী বিদ্যাদায়িনী<br/> &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; নমামি ত্বাং<br/> নমামি কমলাম্<br/> অমলাং অতুলাম্<br/> সুজলাং সুফলাম্<br/> মাতৰম্<br/> &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; বন্দে মাতৰম্<br/> শ্যামলাং সৰলাং<br/> সুস্মিতাং ভূষিতাম্<br/> ধৰণীং ভৰণীম্<br/> মাতৰম্। | বন্দে মাতৰম্<br/> সুজলাং সুফলাং<br/> মলয়জশীতলাং<br/> শস্যশ্যামলাং<br/> মাতৰম্।<br/> শুভ্ৰ-জ্যোৎস্না-পুলকিত-যামিনীম্<br/> ফুল্লকুসুমিত-দ্ৰুমদলশোভিনীম্,<br/> সুহাসিনীং সুমধুৰভাষিণীম্<br/> সুখদাং বৰদাং মাতৰম্। | বন্দনা ক{{বঙালী ৰ}}ি মায়! <br/> সুজলা, সুফলা, শস্যশ্যামলা, চন্দন-শীতলায়! <br /> যাঁহা{{বঙালী ৰ}} জ্যোৎস্না-পুলকিত {{বঙালী ৰ}}াতি<br/> যাঁহা{{বঙালী ৰ}} ভূষণ বনফুল পাঁতি,<br/> সুহাসিনী সেই মধু{{বঙালী ৰ}}ভাষিণী–সুখদায়–ব{{বঙালী ৰ}}দায়! <br/> বন্দনা ক{{বঙালী ৰ}}ি মায়! <br/> সপ্তকোটি{{বঙালী ৰ}} কণ্ঠনিনাদ যাঁহা{{বঙালী ৰ}} গগন ছায়, <br/> চৌদ্দটা কোটি হস্তে যাঁহা{{বঙালী ৰ}}<br/> চৌদ্দটা কোটি ধৃত ত{{বঙালী ৰ}}বা{{বঙালী ৰ}}, <br/> এত বল তাঁ{{বঙালী ৰ}} তবু মা আমা{{বঙালী ৰ}} অবলা কেন গো হায়? <br/> বন্দনা ক{{বঙালী ৰ}}ি মায়! | Mother, I bow to thee! <br/> Rich with thy hurrying streams<br/> bright with orchard gleams,<br/> Cool with thy winds of delight,<br/> Dark fields waving Mother of might,<br/> Mother free.<br/> Glory of moonlight dreams,<br/> Over thy branches and lordly streams,<br/> Clad in thy blossoming trees,<br/> Mother, giver of ease<br/> Laughing low and sweet! <br/> Mother I kiss thy feet,<br/> Speaker sweet and low! <br/> Mother, to thee I bow. |- |} == ইতিহাস আৰু গুৰুত্ব == === ৰচনা === সাধাৰণভাবে অনুমান কৰা হয়, ১৮৭৬ চনত [[ব্ৰিটিছ ৰাজ|ব্ৰিটিছ চৰকাৰৰ]] অধীনত চাকৰিত থকা অৱস্থাতেই 'বন্দে মাতৰম্' ৰচনাৰ কথা ভাবিছিল [[বঙ্কিমচন্দ্ৰ চট্টোপাধ্যায়ে]]। তথাপি ঠিক কোন সময়ত তেওঁ গীতটি ৰচনা কৰিছিল তাক জনা নাযায়। ১৮৮২ চনত বঙ্কিমচন্দ্ৰৰ '[[আনন্দমঠ]]' উপন্যাসত প্ৰথম গীতটি প্ৰকাশিত হয়।<ref name="mustard" /> ৰচনাৰ পৰৱৰ্তী কালত লেখকে [[যদুভট্ট]]ক গীতটিত সুৰাৰোপ কৰাৰ বাবে অনুৰোধ কৰে।<ref name="mustard" /> === ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলন === [[Image:Flag of India 1907 (Nationalists Flag).svg|thumb|220px| ১৯০৭ চনত [[ভিখাজী কামা]] উত্তোলিত পতাকাত দেৱনাগৰী হৰফত 'বন্দেমাতৰম' ধ্বনি]] '"বন্দেমাতৰম'" ব্ৰিটিছ শাসনৰ হাতৰ পৰা ভাৰতৰ [[ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলন|স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ]] জাতীয় ধ্বনিত পৰিণত হয়। প্ৰথম [[কলকাতা]] মহানগৰীত প্ৰধান প্ৰধান ৰাজনৈতিক সমাবেশত '"বন্দেমাতৰম'" ধ্বনি দিয়া আৰম্ভ হয়। এই ধ্বনিৰ তীব্ৰ প্ৰতিক্ৰিয়াযত ভয় খায় ব্ৰিটিছ চৰকাৰে জনসাধাৰণ মাজত এই ধ্বনি উচ্চাৰণ নিষিদ্ধ কৰি দিয়ে; এই সময়ত বহু স্বাধীনতা সংগ্ৰামীয়ে '"বন্দেমাতৰম'" ধ্বনি দিয়াৰ অপৰাধত গ্ৰেপ্তাৰ হৈছিল। ১৮৯৬ চনত বিডন স্কোয়াৰত অনুষ্ঠিত [[ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছ|জাতীয় কংগ্ৰেছৰ]] কলকাতা অধিবেশনত গীতটি পৰিবেশন কৰিছিল [[ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰ|ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰে]]। পাঁচ বছৰৰ পাছত ১৯০১ চনৰ কংগ্ৰেছৰ কলকাতা অধিবেশনত গীতটি পৰিবেশন কৰে দক্ষিণাচৰণ সেনে। ১৯০৫ চনত কংগ্ৰেসছৰ [[বাৰাণসী]] অধিবেশনত গীতটি পৰিবেশন কৰিছিল [[সৰলা দেৱী চৌধুৰাণী]]। [[লালা লাজপত ৰায়ে]] লাহোৰৰ পৰা 'বন্দে মাতৰম্' নামৰ এখন সাময়িকপত্ৰ প্ৰকাশ কৰিছিল।<ref name="mustard" /> ১৯০৫ চনত [[হীৰালাল সেনে]] ভাৰতৰ প্ৰথম ৰাজনৈতিক চলচ্চিত্ৰটি নিৰ্মাণ কৰিছিল; এই চলচ্চিত্ৰৰ সমাপ্তি হৈছিল গীতটিৰ মাধ্যমত। ব্ৰিটিছ পুলিচৰ হাতত নিহত হোৱাৰ আগেয়ে [[মাতঙ্গিনী হাজৰা]]ৰ শেষ উচ্চাৰিত শব্দ আছিল "বন্দেমাতৰম"৷ <ref name="Local">{{cite book | last = Chakrabarty | first = Bidyut | year = 1997 | title = Local Politics and Indian Nationalism: Midnapur (1919-1944) | publisher = Manohar | location = New Delhi | pages = 167 }}</ref> ১৯০৭ চনত [[ভিখাজী কামা]] (১৮৬১–১৯৩৬) ভাৰতৰ প্ৰথম জাতীয় পতাকাৰ যিয়ে ৰূপদান কৰিছিল, পতাকাৰ মাজৰ শাৰীত দেৱনাগৰী হৰফত "বন্দে মাতৰম্‌" ধ্বনিটো খোদিত হৈছিল।<ref>[http://rajyasabha.nic.in/photo/pm/p2.html p2<!-- Bot generated title -->]</ref> ==তথ্য সংগ্ৰহ== <div class="references-small" style="-moz-column-count:2; column-count:2; "> <references /></div> ==বাহ্যিক সংযোগ== * [http://www.youtube.com/watch?v=xj1Iy4nRMkc Vande Matharam Sung by Lata Mangeshkar in Anand Math ] * [http://www.youtube.com/watch?v=7Os_8BN2qmw&feature=related Vande Matharam Sung by Hemant Kumar Mukhopadhaya in Anand Math] * [http://india.gov.in/myindia/code_readmore.php Download the most simple and most elegant version of Vande Mataram from the National Portal of India, Government of India.] * [http://www.bbc.co.uk/worldservice/us/features/topten/ Vande Mataram voted second in The World's Top Ten - BBC] * [http://www.tribuneindia.com/2006/20060907/delhi.htm#11 Vande Mataram against Sikh tenets] * [http://www.frontlineonnet.com/fl1601/16010940.htm "How Secular is Vande Mataram?" AG Noorani on the controversy] * [http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/5300996.stm Boycott threat over Indian song - BBC] * [http://www.outlookindia.com/full.asp?fodname=20060902&fname=vandemataram&sid=4 1937 Congress Resolution on validity of Muslim objection to this song] * [http://islamicvoice.com/September2006/Controversy/index.php#VandeMataramandtheMuslims "Vande Mataram and Muslims" - [[Islamic Voice (magazine)]]] * [http://www.milligazette.com/Archives/15082002/1508200250.htm Vande Matram is back as a handle to beat Muslims with] * [http://www.islamicvoice.com/december.98/community.htm#VAN Historical perspective from Islamic Voice] {{Symbols of India}} [[শ্ৰেণী:ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতীক]] [[শ্ৰেণী:ভাৰতীয় সাহিত্য]] [[শ্ৰেণী:কবিতা]] [[শ্ৰেণী:জাতীয় সংগীত]] 1vtyi9o283di2qdzxhae4bffltx8kx7 329935 329932 2022-08-06T06:30:23Z Kuldhar Rabha 17600 wikitext text/x-wiki {{Infobox Anthem |title = वन्दे मातरम् |transcription = bônde matorom |english_title = বন্দে মাতৰম্‌ |image = <!-- Vande mataram stamp.jpg --> |language = [[বঙালী ভাষা|বঙালী]] |image_size = |caption = <!-- Vande Mataram stamp --> |author = [[বঙ্কিমচন্দ্ৰ চট্টোপাধ্যায়]] |composer = যদুনাথ ভট্টাচাৰ্য |lyrics_date = [[আনন্দমঠ]], ১৮৮২ ||music_date = |adopted = ২৪ জানুৱাৰী, ১৯৫০ |until = |sound = ବନ୍ଦେ ମାତରମ.ogg |sound_title = Vande Mataram all stanzas (Vocal) }} {{ভাৰতৰ প্ৰতীক}} '''বন্দে মাতৰম্''' ([[সংস্কৃত]]: 'वन्दे मातरम्'; "মাতৃ বন্দনা"<ref>সত্যেন্দ্ৰনাথ দত্তদেৱৰ দ্বাৰা সংস্কৃতাংশৰ বঙালী অনুবাদ, 'জাতীয় সংগীত' (ভাৰতবৰ্ষ), 'তীৰ্থ-সলিল', 'সত্যেন্দ্ৰ কাব্যগুচ্ছ', সাহিত্য সংসদ, কলকাতা, পৃ. ১৬১</ref><ref> Sanskrit '{{IAST|vandate}}' ([[Sanskrit verb|1st class, atmanepadam]]) "to praise, celebrate, laud, extol; to show honour, do homage, salute respectfully or deferentially, venerate, worship, adore" ([[Monier Williams]])</ref>) [[বঙ্কিমচন্দ্ৰ চট্টোপাধ্যায়]]ৰ ১৮৮২ চনত ৰচিত [[আনন্দমঠ]] উপন্যাসৰ অন্তৰ্ভুক্ত এটি গীত। [[সংস্কৃত ভাষা|সংস্কৃত]]-[[বঙালী ভাষা|বঙালী]] মিশ্ৰভাষাত লিখিত<ref name="mustard">Suresh Chandvankar, [http://www.mustrad.org.uk/articles/mataram.htm Vande Mataram] (2003) at 'Musical Traditions' (mustrad.org.uk)</ref> এই গীতটো দেৱী [[দুৰ্গা]]ৰ বন্দনাগীত আৰু [[বঙ্গ|বঙ্গদেশৰ]] এটি জাতীয় মূৰ্তিকল্প। [[শ্ৰীঅৰবিন্দ]] 'বন্দে মাতৰম্' গীতটোক "বঙ্গদেশৰ জাতীয় সংগীত" (National Anthem of Bengal) বুলি উল্লেখ কৰে।<ref>[[Sri Aurobindo]] commented on his English translation of the poem with "It is difficult to translate the National Anthem of Bengal into verse in another language owing to its unique union of sweetness, simple directness and high poetic force." cited after Bhabatosh Chatterjee (ed.), 'Bankim Chandra Chatterjee: Essays in Perspective', Sahitya Akademi, Delhi, 1994, p. 601.</ref> [[ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলন|ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনত]] এই গীতটোৱে বিশেষ গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা গ্ৰহণ কৰিছিল। ১৮৯৬ চনত [[ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছ|ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছৰ]] অধিবেশনত সৰ্বপ্ৰথম ৰাজনৈতিক প্ৰেক্ষাপটত গোৱা হয় 'বন্দে মাতৰম্'; উক্ত অধিবেশনত গীতটো পৰিবেশন কৰিছিল স্বয়ং [[ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰ|ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰে]]।<ref name="National Symbols of India"/> ১৯৫০ চনত ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰে '[[জনগণমন-অধিনায়ক জয় হে]]' [[ভাৰতৰ জাতীয় সংগীত|ভাৰতৰ জাতীয় সংগীতৰ]] মৰ্যাদা লাভ কৰাত 'বন্দে মাতৰম্' গীতটোক [[ভাৰত|ভাৰতীয় প্ৰজাতন্ত্ৰৰ]] [[জাতীয় সঙ্গীত|জাতীয় স্তোত্ৰৰ]] মৰ্যাদা দিয়া হয়।<ref name="National Symbols of India">{{cite web| url=http://india.gov.in/knowindia/national_song.php| title=National Symbols of India| publisher= [[Government of India]]| accessdate=2008-04-29}}</ref> তথাপি একাধিক [[ভাৰতত ইছলাম|ভাৰতীয় মুছলিম সংগঠনে]] 'বন্দে মাতৰম্' গোৱাৰ বিৰুদ্ধে [[ফতোয়া]] জাৰি কৰে। তেওঁলোকৰ মতে, [[ভাৰত মাতা]]ৰ বন্দনাগীতি এই গীতটোৰ মূলভাবনা ইছলাম-নিষিদ্ধ পৌত্তলিকতা অনুসৰি।<ref name=timesofindia>[http://timesofindia.indiatimes.com/india/Jamiat-upholds-fatwa-against-Vande-Mataram/articleshow/5194439.cms "Fatwa against Vande Mataram"]</ref> ১৯০৯ চনত [[শ্ৰীঅৰবিন্দ]]ই 'Mother, I bow to thee!' শিৰোনাম 'বন্দে মাতৰম্' গীতটোৰ ইংৰাজী অনুবাদ কৰে। ইংৰাজী ভাষাত এই অনুবাদটি বহুল প্ৰচলিত।<ref> Sri Aurobindo, 'Bande Mataram and a lecture on the hidden meaning of that song' (1908, 1909). </ref> একাধিকবাৰ এই গীতটোত সুৰাৰোপ কৰা হয়। 'বন্দে মাতৰম্' সঙ্গীতৰ প্ৰাচীনতম প্ৰাপ্ত অডিও ৰেকৰ্ডিংটি ১৯০৭ চনৰ। সমগ্ৰ বিংশ শতাব্দীত গীতটো প্ৰায় এশটা ভিন্ন সুৰত ৰেকৰ্ড কৰা হৈছিল। ২০০২ চনত [[বিবিচি ৱৰ্ল্ড চাৰ্ভিচ]] সৰ্বকালৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ দহটা জনপ্ৰিয় গান নিৰ্বাচনৰ এটা আন্তৰ্জাতিক সমীক্ষা চলায়। এই সমীক্ষাত ৭০০০ গানৰ মাজৰ পৰা [[এ. আৰ. ৰহমান]] সুৰাৰোপিত 'বন্দে মাতৰম্' গীতটোৱে বিশ্বৰ দ্বিতীয় জনপ্ৰিয়তম গান নিৰ্বাচিত হয়।<ref>[http://www.bbc.co.uk/worldservice/us/features/topten/profiles/index.shtml The Worlds Top Ten] — BBC World Service</ref> == পাঠ == {| |- |'[[আনন্দমঠ]]' উপন্যাসৰ মূল পাঠ<ref>'বঙ্কিম ৰচনাৱলী', প্ৰথম খণ্ড, যোগেশচন্দ্ৰ বাগল সম্পাদিত, সাহিত্য সংসদ, কলকাতা, পৃ. ৬৬৩-৬৪-এৰ পাঠানুসাৰে</ref>: |জাতীয় স্তোত্ৰৰূপে গৃহীত অংশ: |[[সত্যেন্দ্ৰনাথ দত্ত]] দ্বাৰা বঙালী অনুবাদ<ref>'তীৰ্থ-সলিল' কাব্যগ্ৰন্থত সত্যেন্দ্ৰনাথে প্ৰথম কেইটামান পংক্তিৰ অনুবাদ কৰে। দ্ৰঃ 'সত্যেন্দ্ৰ কাব্যগুচ্ছ', ড. অলোক ৰায় সম্পাদিত, সাহিত্য সংসদ, কলকাতা, পৃ. ১৬১</ref>: |[[শ্ৰীঅৰবিন্দ]] দ্বাৰা ইংৰাজী অনুবাদ: |- | বন্দে মাতৰম্<br/> সুজলাং সুফলাং<br/> মলয়জশীতলাং<br/> শস্যশ্যামলাং<br/> মাতৰম্।<br/> শুভ্ৰ-জ্যোৎস্না-পুলকিত-যামিনীম্<br/> ফুল্লকুসুমিত-দ্ৰুমদলশোভিনীম্,<br/> সুহাসিনীং সুমধুৰভাষিণীম্<br/> সুখদাং বৰদাং মাতৰম্।<br/> সপ্তকোটীকণ্ঠকলকলনিনাদকৰালে<br/> দ্বিসপ্তকোটীভুজৈৰ্ধৃতখৰ-কৰবালে,<br/> অবলা কেন মা এত বলে।<br/> বহুবলধাৰিণীং<br/> নমামি তাৰিণীং<br/> ৰিপুদলবাৰিণীং<br/> মাতৰম্।<br/> তুমি বিদ্যা তুমি ধৰ্ম<br/> তুমি হৃদি তুমি মৰ্ম<br/> &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; ত্বং হি প্ৰাণাঃ শৰীৰে।<br/> বাহুতে তুমি মা শক্তি<br/> হৃদয়ে তুমি মা ভক্তি<br/> তোমাৰই প্ৰতিমা গড়ি<br/> &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; মন্দিৰে মন্দিৰে।<br/> ত্বং হি দুৰ্গা দশপ্ৰহৰণধাৰিনী<br/> কমলা কমল-দলবিহাৰিণী<br/> &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; বাণী বিদ্যাদায়িনী<br/> &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; নমামি ত্বাং<br/> নমামি কমলাম্<br/> অমলাং অতুলাম্<br/> সুজলাং সুফলাম্<br/> মাতৰম্<br/> &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; বন্দে মাতৰম্<br/> শ্যামলাং সৰলাং<br/> সুস্মিতাং ভূষিতাম্<br/> ধৰণীং ভৰণীম্<br/> মাতৰম্। | বন্দে মাতৰম্<br/> সুজলাং সুফলাং<br/> মলয়জশীতলাং<br/> শস্যশ্যামলাং<br/> মাতৰম্।<br/> শুভ্ৰ-জ্যোৎস্না-পুলকিত-যামিনীম্<br/> ফুল্লকুসুমিত-দ্ৰুমদলশোভিনীম্,<br/> সুহাসিনীং সুমধুৰভাষিণীম্<br/> সুখদাং বৰদাং মাতৰম্। | বন্দনা ক{{বঙালী ৰ}}ি মায়! <br/> সুজলা, সুফলা, শস্যশ্যামলা, চন্দন-শীতলায়! <br /> যাঁহা{{বঙালী ৰ}} জ্যোৎস্না-পুলকিত {{বঙালী ৰ}}াতি<br/> যাঁহা{{বঙালী ৰ}} ভূষণ বনফুল পাঁতি,<br/> সুহাসিনী সেই মধু{{বঙালী ৰ}}ভাষিণী–সুখদায়–ব{{বঙালী ৰ}}দায়! <br/> বন্দনা ক{{বঙালী ৰ}}ি মায়! <br/> সপ্তকোটি{{বঙালী ৰ}} কণ্ঠনিনাদ যাঁহা{{বঙালী ৰ}} গগন ছায়, <br/> চৌদ্দটা কোটি হস্তে যাঁহা{{বঙালী ৰ}}<br/> চৌদ্দটা কোটি ধৃত ত{{বঙালী ৰ}}বা{{বঙালী ৰ}}, <br/> এত বল তাঁ{{বঙালী ৰ}} তবু মা আমা{{বঙালী ৰ}} অবলা কেন গো হায়? <br/> বন্দনা ক{{বঙালী ৰ}}ি মায়! | Mother, I bow to thee! <br/> Rich with thy hurrying streams<br/> bright with orchard gleams,<br/> Cool with thy winds of delight,<br/> Dark fields waving Mother of might,<br/> Mother free.<br/> Glory of moonlight dreams,<br/> Over thy branches and lordly streams,<br/> Clad in thy blossoming trees,<br/> Mother, giver of ease<br/> Laughing low and sweet! <br/> Mother I kiss thy feet,<br/> Speaker sweet and low! <br/> Mother, to thee I bow. |- |} == ইতিহাস আৰু গুৰুত্ব == === ৰচনা === সাধাৰণভাবে অনুমান কৰা হয়, ১৮৭৬ চনত [[ব্ৰিটিছ ৰাজ|ব্ৰিটিছ চৰকাৰৰ]] অধীনত চাকৰিত থকা অৱস্থাতেই 'বন্দে মাতৰম্' ৰচনাৰ কথা ভাবিছিল [[বঙ্কিমচন্দ্ৰ চট্টোপাধ্যায়ে]]। তথাপি ঠিক কোন সময়ত তেওঁ গীতটি ৰচনা কৰিছিল তাক জনা নাযায়। ১৮৮২ চনত বঙ্কিমচন্দ্ৰৰ '[[আনন্দমঠ]]' উপন্যাসত প্ৰথম গীতটি প্ৰকাশিত হয়।<ref name="mustard" /> ৰচনাৰ পৰৱৰ্তী কালত লেখকে [[যদুভট্ট]]ক গীতটিত সুৰাৰোপ কৰাৰ বাবে অনুৰোধ কৰে।<ref name="mustard" /> === ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলন === [[Image:Flag of India 1907 (Nationalists Flag).svg|thumb|220px| ১৯০৭ চনত [[ভিখাজী কামা]] উত্তোলিত পতাকাত দেৱনাগৰী হৰফত 'বন্দেমাতৰম' ধ্বনি]] '"বন্দেমাতৰম'" ব্ৰিটিছ শাসনৰ হাতৰ পৰা ভাৰতৰ [[ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলন|স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ]] জাতীয় ধ্বনিত পৰিণত হয়। প্ৰথম [[কলকাতা]] মহানগৰীত প্ৰধান প্ৰধান ৰাজনৈতিক সমাবেশত '"বন্দেমাতৰম'" ধ্বনি দিয়া আৰম্ভ হয়। এই ধ্বনিৰ তীব্ৰ প্ৰতিক্ৰিয়াযত ভয় খায় ব্ৰিটিছ চৰকাৰে জনসাধাৰণ মাজত এই ধ্বনি উচ্চাৰণ নিষিদ্ধ কৰি দিয়ে; এই সময়ত বহু স্বাধীনতা সংগ্ৰামীয়ে '"বন্দেমাতৰম'" ধ্বনি দিয়াৰ অপৰাধত গ্ৰেপ্তাৰ হৈছিল। ১৮৯৬ চনত বিডন স্কোয়াৰত অনুষ্ঠিত [[ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছ|জাতীয় কংগ্ৰেছৰ]] কলকাতা অধিবেশনত গীতটি পৰিবেশন কৰিছিল [[ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰ|ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰে]]। পাঁচ বছৰৰ পাছত ১৯০১ চনৰ কংগ্ৰেছৰ কলকাতা অধিবেশনত গীতটি পৰিবেশন কৰে দক্ষিণাচৰণ সেনে। ১৯০৫ চনত কংগ্ৰেসছৰ [[বাৰাণসী]] অধিবেশনত গীতটি পৰিবেশন কৰিছিল [[সৰলা দেৱী চৌধুৰাণী]]। [[লালা লাজপত ৰায়ে]] লাহোৰৰ পৰা 'বন্দে মাতৰম্' নামৰ এখন সাময়িকপত্ৰ প্ৰকাশ কৰিছিল।<ref name="mustard" /> ১৯০৫ চনত [[হীৰালাল সেনে]] ভাৰতৰ প্ৰথম ৰাজনৈতিক চলচ্চিত্ৰটি নিৰ্মাণ কৰিছিল; এই চলচ্চিত্ৰৰ সমাপ্তি হৈছিল গীতটিৰ মাধ্যমত। ব্ৰিটিছ পুলিচৰ হাতত নিহত হোৱাৰ আগেয়ে [[মাতঙ্গিনী হাজৰা]]ৰ শেষ উচ্চাৰিত শব্দ আছিল "বন্দেমাতৰম"৷ <ref name="Local">{{cite book | last = Chakrabarty | first = Bidyut | year = 1997 | title = Local Politics and Indian Nationalism: Midnapur (1919-1944) | publisher = Manohar | location = New Delhi | pages = 167 }}</ref> ১৯০৭ চনত [[ভিখাজী কামা]] (১৮৬১–১৯৩৬) ভাৰতৰ প্ৰথম জাতীয় পতাকাৰ যিয়ে ৰূপদান কৰিছিল, পতাকাৰ মাজৰ শাৰীত দেৱনাগৰী হৰফত "বন্দে মাতৰম্‌" ধ্বনিটো খোদিত হৈছিল।<ref>[http://rajyasabha.nic.in/photo/pm/p2.html p2<!-- Bot generated title -->]</ref> ==তথ্য সংগ্ৰহ== <div class="references-small" style="-moz-column-count:2; column-count:2; "> <references /></div> ==বাহ্যিক সংযোগ== * [http://www.youtube.com/watch?v=xj1Iy4nRMkc Vande Matharam Sung by Lata Mangeshkar in Anand Math ] * [http://www.youtube.com/watch?v=7Os_8BN2qmw&feature=related Vande Matharam Sung by Hemant Kumar Mukhopadhaya in Anand Math] * [http://india.gov.in/myindia/code_readmore.php Download the most simple and most elegant version of Vande Mataram from the National Portal of India, Government of India.] * [http://www.bbc.co.uk/worldservice/us/features/topten/ Vande Mataram voted second in The World's Top Ten - BBC] * [http://www.tribuneindia.com/2006/20060907/delhi.htm#11 Vande Mataram against Sikh tenets] * [http://www.frontlineonnet.com/fl1601/16010940.htm "How Secular is Vande Mataram?" AG Noorani on the controversy] * [http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/5300996.stm Boycott threat over Indian song - BBC] * [http://www.outlookindia.com/full.asp?fodname=20060902&fname=vandemataram&sid=4 1937 Congress Resolution on validity of Muslim objection to this song] * [http://islamicvoice.com/September2006/Controversy/index.php#VandeMataramandtheMuslims "Vande Mataram and Muslims" - [[Islamic Voice (magazine)]]] * [http://www.milligazette.com/Archives/15082002/1508200250.htm Vande Matram is back as a handle to beat Muslims with] * [http://www.islamicvoice.com/december.98/community.htm#VAN Historical perspective from Islamic Voice] {{Symbols of India}} [[শ্ৰেণী:ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতীক]] [[শ্ৰেণী:ভাৰতীয় সাহিত্য]] [[শ্ৰেণী:কবিতা]] [[শ্ৰেণী:জাতীয় সংগীত]] 815ao4zkc97puynbpq7tdq2pex35iv8 10 26123 329914 125993 2022-08-05T18:38:47Z দিব্য দত্ত 9244 wikitext text/x-wiki <includeonly>{{#ifeq: {{{1|0}}}|0 <!--then-->|0{{#switch:{{{d}}}<!-- -->|LoffAoffSoff=&#32;inches<!-- -->|LoffAoffSon=-inches<!-- -->|LonAonSoff<!-- -->|LonAonSon=&nbsp;[[inch|in]]<!-- -->|LonAoffSoff=&#32;[[inch]]es<!-- -->|LonAoffSon=-[[inch]]es<!-- -->|&nbsp;in}} |U=ft |N=foot |L=feet |T=foot (length) |u=in |n= |l=inches |a=12 |b=0.0254 |j=-1.595166283-{{{j}}}}}<!--endif--></includeonly><noinclude> This subtemplate converts to feet and inches. [[Category:Subtemplates of Template Convert]] [[Category:2011 Convert unit subtemplates]] </noinclude> hu4pp7lxziyupl35o9mgjn2azsr03u5 329915 329914 2022-08-05T18:40:58Z দিব্য দত্ত 9244 [[Special:Contributions/দিব্য দত্ত|দিব্য দত্ত]] ([[User talk:দিব্য দত্ত|কথা-বতৰা]])ৰ সম্পাদনাসমূহ [[User:Addbot|Addbot]]য়ে কৰা শেষ সংশোধনলৈ ঘূৰাই নিয়া হৈছে । wikitext text/x-wiki <includeonly>{{#ifeq: {{{1|0}}}|0 <!--then-->|0{{#switch:{{{d}}}<!-- -->|LoffAoffSoff=&#32;inches<!-- -->|LoffAoffSon=-inches<!-- -->|LonAonSoff<!-- -->|LonAonSon=&nbsp;[[inch|in]]<!-- -->|LonAoffSoff=&#32;[[inch]]es<!-- -->|LonAoffSon=-[[inch]]es<!-- -->|&nbsp;in}} |U=ft |N=foot |L=feet |T=foot (length) |u=in |n= |l=inches |a=12 |b=0.0254 |j=-1.595166283-{{{j}}}}}}}<!--endif--></includeonly><noinclude> This subtemplate converts to feet and inches. [[Category:Subtemplates of Template Convert]] [[Category:2011 Convert unit subtemplates]] </noinclude> ppr9apuuhpkqst49ovkhow0dgeplmgj 0 37223 329907 329889 2022-08-05T13:52:32Z Bhaskarjyoti Bhuyan 16362 wikitext text/x-wiki '''প্ৰসন্ন কুমাৰ ডেকা''' [[অসম]]ৰ এগৰাকী বিশিষ্ট সাহিত্যিক, অধ্যাপক৷ তেখেত শিশু সাহিত্যিক হিচাপেও পৰিচিত৷ তেখেতে ভালেসংখ্যক অসমীয়া উপন্যাস, গল্প, শিশু সাহিত্য, প্ৰবন্ধ আদি ৰচনা কৰি অসমীয়া সাহিত্যলৈ অৱদান আগবঢ়ায় থৈ গৈছে৷ ১৯৯৫ চনত অসম চৰকাৰে তেওঁৰ অৱদানৰ স্বীকৃতিস্বৰূপে তেওঁলৈ সাহিত্যিক পেন্সন আগবঢ়ায়৷ ==জন্ম আৰু বংশ পৰিচয়== তেখেতৰ জন্ম হৈছিল ১৯২৮ চনৰ ১১ ফেব্ৰুৱাৰী তাৰিখ [[বৰপেটা]] জিলাৰ [[সৰ্থেবাৰী]] নগৰৰ যমথেৰ চুপা অঞ্চলত৷ পিতৃৰ নাম ৰামদাস ডেকা আৰু মাতৃৰ নাম শোভন প্ৰিয়া ডেকা৷ ==শিক্ষা জীৱন== *১৯৩৫-৪৯ঃ প্ৰাথিমক শিক্ষা-সৰ্থেবাৰী মজলীয়া বিদ্যালয় *১৯৪০-৪৮ঃ সৰ্থেবাৰী হাইস্কুল *১৯৪৮ঃ প্ৰৱেশিকা পৰীক্ষাত তৃতীয় বিভাগত উত্তীৰ্ণ *১৯৪৮-৫০ঃ কটন কলেজত আই.এ. অধ্যয়ন আৰু দ্বিতীয় বিভাগত উত্তীৰ্ণ *১৯৫০-৫২ঃ কটন কলেজত অসমীয়া বিষয়ত স্নাতক ডিগ্ৰীৰ বাবে অধ্যয়ন কৰে যদিও অনুতীৰ্ণ হয়৷ *১৯৫৬ঃ বি.বৰুৱা কলেজৰপৰা অনাৰ্ছ নোহোৱাকৈ স্নাতক ডিগ্ৰী লাভ *১৯৬৩ঃ শিক্ষকপৰীক্ষাৰ্থী হিচাপে দ্বিতীয় শ্ৰেণীত এম.এ পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ ==কৰ্মজীৱন== ১৯৫৪ চনত সৰ্থেবাৰী হাইস্কুলত ডেৰ বছৰৰ বাবে চাকৰি কৰে আৰু পৰৱৰ্তী সময়ত [[হাউলী]] নৰ্মাল স্কুলত শিক্ষকতা কৰে৷ ১৯৫৫-১৬ চনত গুৱাহাটী উচ্চ ন্যায়ালয়ত নিম্নবৰ্গৰ সহায়ক পদত কিছুকাল চাকৰি কৰাৰ পাছত ১৯৫৬ চনৰপৰা ৬৩ চনলৈকে [[সৰ্থেবাৰী]] হাইস্কুলত পুনৰ চাকৰি কৰে৷ ১৯৬৩ চনৰপৰা ১৯৯০ চনলৈকে [[টিহু কলেজ]]ত অসমীয়া বিভাগত অধ্যাপনা কৰে আৰু ১৯৯০ চনত মুৰব্বী অধ্যাপক হিচাপে অৱসৰ গ্ৰহণ কৰে৷ ১৯৯০ চনত টিহুৰ সৰ্বেশ্বৰ দাস কণিষ্ঠ মহাবিদ্যালয়ৰ প্ৰতিষ্ঠাপক অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰে আৰু সৰ্থেবাৰী বি.এড কলেজৰ অধ্যক্ষৰ পদো এবছৰৰ বাবে গ্ৰহণ কৰে৷ ==সাহিত্যিক অৱদান== ১৯৪০ চনৰ পৰাই তেওঁ সাহিত্য চৰ্চা আৰম্ভ কৰে৷ অসমীয়া উপন্যাস, গল্প, শিশু সাহিত্য, প্ৰবন্ধ আদি ৰচনা কৰি অসমীয়া সাহিত্যলৈ অৱদান আগবঢ়ায়৷ ১৯৫৮ চনত তেওঁৰ অগতানুগতিক পত্ৰ উপন্যাস ‘প্ৰিয়তমাসু’ প্ৰকাশ পায়৷ তাৰোপৰি ‘[[ৰামধেনু]]’, ‘[[গৰীয়সী]]’, ‘[[প্ৰান্তিক]]’ আদি আলোচনী আৰু ‘[[আমাৰ অসম]]’, ‘[[আজিৰ অসম]]’, ‘[[অসম বাণী]]’ আদি কাকতত ডেকাৰ ভালেমান লেখা প্ৰকাশ পাইছে৷ ১৯৭৬ চনত টিহুত অনুষ্ঠিত [[অসম সাহিত্য সভা]] ৰ স্মৃতিগ্ৰন্থখন তেওঁৰ সম্পাদনাত প্ৰকাশ পায়৷ তাৰোপৰি ১৯৯৫ চনত সৰ্থেবাৰীত অনুষ্ঠিত [[অসম সাহিত্য সভা]]ৰ ৬১সংখ্যক অধিৱেশনত তেওঁ আদৰণী সমিতিৰ সভাপতিৰূপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰে৷ ===শিশু সাহিত্য<ref name="http://amarasom.glpublications.in/epapermain.aspx">{{cite news | url=http://amarasom.glpublications.in/epapermain.aspx | title=আমাৰ অসম কাকতৰ ১০ আগষ্টত প্ৰকাশিত বাতৰি | date=১০ আগষ্ট, ২০১৪ | accessdate=10 আগষ্ট 2014}}</ref>=== *সাধুকথাৰ পুথি *জীৱন আৰু জেউতি *জীৱনৰ জীয়া কাহিনী *মাক আৰু মৰম *জোন আৰু জুৰি *জাৰ্মান দেশৰ সাধু *দেৱদূতী জোৱান ডাৰ্ক ===জীৱনী=== *মহাপুৰুষ শ্ৰী শ্ৰীভক্তদাস আতৈ *সৰা শেৱালিৰ সুবাস ===পত্ৰোপন্যাস=== *প্ৰিয়তমাসু, পত্ৰোপন্যাস, ১৯৫৮ ===জ্ঞান বিজ্ঞান=== *মনোৰম মৰুভূমি *দেৱদূতী জোৱান আৰ্ক *ৰচনা প্ৰৱাহ,ব্যাকৰণসহ *চকা-পইচাৰ কাহিনী ===অনুবাদ=== *ক’লী সুন্দৰী টিউলীপ, আলেকজেণ্ডাৰ ডুমাৰৰ ইংৰাজী উপন্যাসৰপৰা ===কবিতা পুথি=== *মন বাকৰিৰ ববচা বনৰ পাত আৰু ফুল ===অন্যান্য=== *সাহিত্য উপকৰণ ===সম্পাদনা=== *মাধৱদেৱৰ চোৰধৰা আৰু পিম্পৰা গুচোৱা নাটৰ সম্পাদনা *অসম সাহিত্য সভাৰ টিহু অধিৱেশনৰ স্মৃতিগ্ৰন্থ, ১৯৭৬ *কোহিৰাম দাস জন্ম শতবাৰ্ষিকী স্মৃতিগ্ৰন্থ, ১৯৮২ *'জিৰণি' নামৰ মাহেকীয়া আলোচনী, ১৯৯৩-৯৪ ==মৃত্যু== ২০১৪ চনৰ ৮ আগষ্টৰ দিনা সৰ্থেবাৰীৰ নিজা বাসভৱনৰ সমীপৰ পুখুৰীত পৰি আকস্মিকভাৱে প্ৰসন্ন কুমাৰ ডেকাৰ মৃত্যু হয়৷ মৃত্যুৰ সময়ত তেওঁৰ বয়স হৈছিল ৮৬ বছৰ৷ ==বঁটা আৰু সন্মান== *১৯৯৫ চনত অসম চৰকাৰৰ সাহিত্যিক পেন্সন<ref name="http://amarasom.glpublications.in/epapermain.aspx">{{cite news | url=http://amarasom.glpublications.in/epapermain.aspx | title=আমাৰ অসম কাকতৰ ১০ আগষ্টত প্ৰকাশিত বাতৰি | date=১০ আগষ্ট, ২০১৪ | accessdate=10 আগষ্ট 2014}}</ref> ==তথ্যসূত্ৰ== {{reflist}} [[শ্ৰেণী:অসমীয়া ঔপন্যাসিক]] [[শ্ৰেণী:অসমৰ ব্যক্তি]] jr4ljw78ag9tarrfkf3ooa6yh7miw04 329908 329907 2022-08-05T13:54:45Z Bhaskarjyoti Bhuyan 16362 (edited with [[User:ProveIt_GT|ProveIt]]) wikitext text/x-wiki '''প্ৰসন্ন কুমাৰ ডেকা''' [[অসম]]ৰ এগৰাকী বিশিষ্ট সাহিত্যিক, অধ্যাপক৷ তেখেত শিশু সাহিত্যিক হিচাপেও পৰিচিত৷ তেখেতে ভালেসংখ্যক অসমীয়া উপন্যাস, গল্প, শিশু সাহিত্য, প্ৰবন্ধ আদি ৰচনা কৰি অসমীয়া সাহিত্যলৈ অৱদান আগবঢ়ায় থৈ গৈছে৷ ১৯৯৫ চনত অসম চৰকাৰে তেওঁৰ অৱদানৰ স্বীকৃতিস্বৰূপে তেওঁলৈ সাহিত্যিক পেন্সন আগবঢ়ায়৷<ref name="প্ৰসন্ন কুমাৰ ডেকা">{{cite book | title=স্মৃতিপটত প্ৰসন্ন কুমাৰ ডেকা | author=চক্ৰেশ্বৰ ডেকা | year=২০১৪ | location=সৰ্থেবাৰী}}</ref> ==জন্ম আৰু বংশ পৰিচয়== তেখেতৰ জন্ম হৈছিল ১৯২৮ চনৰ ১১ ফেব্ৰুৱাৰী তাৰিখ [[বৰপেটা]] জিলাৰ [[সৰ্থেবাৰী]] নগৰৰ যমথেৰ চুপা অঞ্চলত৷ পিতৃৰ নাম ৰামদাস ডেকা আৰু মাতৃৰ নাম শোভন প্ৰিয়া ডেকা৷ ==শিক্ষা জীৱন== *১৯৩৫-৪৯ঃ প্ৰাথিমক শিক্ষা-সৰ্থেবাৰী মজলীয়া বিদ্যালয় *১৯৪০-৪৮ঃ সৰ্থেবাৰী হাইস্কুল *১৯৪৮ঃ প্ৰৱেশিকা পৰীক্ষাত তৃতীয় বিভাগত উত্তীৰ্ণ *১৯৪৮-৫০ঃ কটন কলেজত আই.এ. অধ্যয়ন আৰু দ্বিতীয় বিভাগত উত্তীৰ্ণ *১৯৫০-৫২ঃ কটন কলেজত অসমীয়া বিষয়ত স্নাতক ডিগ্ৰীৰ বাবে অধ্যয়ন কৰে যদিও অনুতীৰ্ণ হয়৷ *১৯৫৬ঃ বি.বৰুৱা কলেজৰপৰা অনাৰ্ছ নোহোৱাকৈ স্নাতক ডিগ্ৰী লাভ *১৯৬৩ঃ শিক্ষকপৰীক্ষাৰ্থী হিচাপে দ্বিতীয় শ্ৰেণীত এম.এ পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ ==কৰ্মজীৱন== ১৯৫৪ চনত সৰ্থেবাৰী হাইস্কুলত ডেৰ বছৰৰ বাবে চাকৰি কৰে আৰু পৰৱৰ্তী সময়ত [[হাউলী]] নৰ্মাল স্কুলত শিক্ষকতা কৰে৷ ১৯৫৫-১৬ চনত গুৱাহাটী উচ্চ ন্যায়ালয়ত নিম্নবৰ্গৰ সহায়ক পদত কিছুকাল চাকৰি কৰাৰ পাছত ১৯৫৬ চনৰপৰা ৬৩ চনলৈকে [[সৰ্থেবাৰী]] হাইস্কুলত পুনৰ চাকৰি কৰে৷ ১৯৬৩ চনৰপৰা ১৯৯০ চনলৈকে [[টিহু কলেজ]]ত অসমীয়া বিভাগত অধ্যাপনা কৰে আৰু ১৯৯০ চনত মুৰব্বী অধ্যাপক হিচাপে অৱসৰ গ্ৰহণ কৰে৷ ১৯৯০ চনত টিহুৰ সৰ্বেশ্বৰ দাস কণিষ্ঠ মহাবিদ্যালয়ৰ প্ৰতিষ্ঠাপক অধ্যক্ষৰ দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰে আৰু সৰ্থেবাৰী বি.এড কলেজৰ অধ্যক্ষৰ পদো এবছৰৰ বাবে গ্ৰহণ কৰে৷<ref name="প্ৰসন্ন কুমাৰ ডেকা">{{cite book | title=স্মৃতিপটত প্ৰসন্ন কুমাৰ ডেকা | author=চক্ৰেশ্বৰ ডেকা | year=২০১৪ | location=সৰ্থেবাৰী}}</ref> ==সাহিত্যিক অৱদান== ১৯৪০ চনৰ পৰাই তেওঁ সাহিত্য চৰ্চা আৰম্ভ কৰে৷ অসমীয়া উপন্যাস, গল্প, শিশু সাহিত্য, প্ৰবন্ধ আদি ৰচনা কৰি অসমীয়া সাহিত্যলৈ অৱদান আগবঢ়ায়৷ ১৯৫৮ চনত তেওঁৰ অগতানুগতিক পত্ৰ উপন্যাস ‘প্ৰিয়তমাসু’ প্ৰকাশ পায়৷ তাৰোপৰি ‘[[ৰামধেনু]]’, ‘[[গৰীয়সী]]’, ‘[[প্ৰান্তিক]]’ আদি আলোচনী আৰু ‘[[আমাৰ অসম]]’, ‘[[আজিৰ অসম]]’, ‘[[অসম বাণী]]’ আদি কাকতত ডেকাৰ ভালেমান লেখা প্ৰকাশ পাইছে৷ ১৯৭৬ চনত টিহুত অনুষ্ঠিত [[অসম সাহিত্য সভা]] ৰ স্মৃতিগ্ৰন্থখন তেওঁৰ সম্পাদনাত প্ৰকাশ পায়৷<ref name="প্ৰসন্ন কুমাৰ ডেকা">{{cite book | title=স্মৃতিপটত প্ৰসন্ন কুমাৰ ডেকা | author=চক্ৰেশ্বৰ ডেকা | year=২০১৪ | location=সৰ্থেবাৰী}}</ref> তাৰোপৰি ১৯৯৫ চনত সৰ্থেবাৰীত অনুষ্ঠিত [[অসম সাহিত্য সভা]]ৰ ৬১সংখ্যক অধিৱেশনত তেওঁ আদৰণী সমিতিৰ সভাপতিৰূপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰে৷ ===শিশু সাহিত্য<ref name="http://amarasom.glpublications.in/epapermain.aspx">{{cite news | url=http://amarasom.glpublications.in/epapermain.aspx | title=আমাৰ অসম কাকতৰ ১০ আগষ্টত প্ৰকাশিত বাতৰি | date=১০ আগষ্ট, ২০১৪ | accessdate=10 আগষ্ট 2014}}</ref>=== *সাধুকথাৰ পুথি *জীৱন আৰু জেউতি *জীৱনৰ জীয়া কাহিনী *মাক আৰু মৰম *জোন আৰু জুৰি *জাৰ্মান দেশৰ সাধু *দেৱদূতী জোৱান ডাৰ্ক ===জীৱনী=== *মহাপুৰুষ শ্ৰী শ্ৰীভক্তদাস আতৈ *সৰা শেৱালিৰ সুবাস ===পত্ৰোপন্যাস=== *প্ৰিয়তমাসু, পত্ৰোপন্যাস, ১৯৫৮ ===জ্ঞান বিজ্ঞান=== *মনোৰম মৰুভূমি *দেৱদূতী জোৱান আৰ্ক *ৰচনা প্ৰৱাহ,ব্যাকৰণসহ *চকা-পইচাৰ কাহিনী ===অনুবাদ=== *ক’লী সুন্দৰী টিউলীপ, আলেকজেণ্ডাৰ ডুমাৰৰ ইংৰাজী উপন্যাসৰপৰা ===কবিতা পুথি=== *মন বাকৰিৰ ববচা বনৰ পাত আৰু ফুল ===অন্যান্য=== *সাহিত্য উপকৰণ ===সম্পাদনা=== *মাধৱদেৱৰ চোৰধৰা আৰু পিম্পৰা গুচোৱা নাটৰ সম্পাদনা *অসম সাহিত্য সভাৰ টিহু অধিৱেশনৰ স্মৃতিগ্ৰন্থ, ১৯৭৬ *কোহিৰাম দাস জন্ম শতবাৰ্ষিকী স্মৃতিগ্ৰন্থ, ১৯৮২ *'জিৰণি' নামৰ মাহেকীয়া আলোচনী, ১৯৯৩-৯৪ ==মৃত্যু== ২০১৪ চনৰ ৮ আগষ্টৰ দিনা সৰ্থেবাৰীৰ নিজা বাসভৱনৰ সমীপৰ পুখুৰীত পৰি আকস্মিকভাৱে প্ৰসন্ন কুমাৰ ডেকাৰ মৃত্যু হয়৷ মৃত্যুৰ সময়ত তেওঁৰ বয়স হৈছিল ৮৬ বছৰ৷<ref name="প্ৰসন্ন কুমাৰ ডেকা">{{cite book | title=স্মৃতিপটত প্ৰসন্ন কুমাৰ ডেকা | author=চক্ৰেশ্বৰ ডেকা | year=২০১৪ | location=সৰ্থেবাৰী}}</ref> ==বঁটা আৰু সন্মান== *১৯৯৫ চনত অসম চৰকাৰৰ সাহিত্যিক পেন্সন<ref name="http://amarasom.glpublications.in/epapermain.aspx">{{cite news | url=http://amarasom.glpublications.in/epapermain.aspx | title=আমাৰ অসম কাকতৰ ১০ আগষ্টত প্ৰকাশিত বাতৰি | date=১০ আগষ্ট, ২০১৪ | accessdate=10 আগষ্ট 2014}}</ref> ==তথ্যসূত্ৰ== {{reflist}} [[শ্ৰেণী:অসমীয়া ঔপন্যাসিক]] [[শ্ৰেণী:অসমৰ ব্যক্তি]] kzqoozn8tzhruu28ab3al8x618t0qaz 0 40186 329911 235913 2022-08-05T17:39:47Z 95.24.18.40 /* আলোকচিত্ৰৰ ভঁৰাল */ wikitext text/x-wiki {{Geobox|নদী <!-- *** Heading *** --> |name = নীল |nickname = <!-- *** Image *** --> |image = Evening, Nile River, Uganda.jpg |image_caption = The river in Uganda <!-- *** Country *** --> |country = ইথিওপিয়া |country1 = চুদান |country2 = ইজিপ্ত |country3 = উগাণ্ডা |country4 = কঙ্গো |country5 = কেনিয়া |country6 = টানজানিয়া |country7 = ৰুৱাণ্ডা |country8 = বুৰুণ্ডী |country9 = দক্ষিণ চুদান |country10 = এৰিট্ৰিয়া |state = |region = |district = |municipality = <!-- *** Family *** --> |parent = |tributary_left = |tributary_right = |city = [[Jinja, Uganda|জিনজা]] |city1 = [[জুবা]] |city2 = |city3 = [[কাইৰো]] |landmark = <!-- *** River locations *** --> |source = White Nile |source_location = | source_region = | source_country = Rwanda |source_elevation = 2700 |source_lat_d = 02 | source_lat_m = 16 | source_lat_s = 56 | source_lat_NS = S |source_long_d = 029 | source_long_m = 19 | source_long_s = 53 | source_long_EW = E |source1 = Blue Nile |source1_location = [[Lake Tana]] | source1_region = | source1_country = Ethiopia |source1_elevation = |source1_lat_d = 12 | source1_lat_m = 02| source1_lat_s = 09 | source1_lat_NS = N |source1_long_d = 037 | source1_long_m = 15 | source1_long_s = 53 | source1_long_EW = E |source_confluence = near [[Khartoum]] |source_confluence_location = | source_confluence_region = | source_confluence_country =Sudan |source_confluence_elevation = |source_confluence_lat_d = | source_confluence_lat_m = | source_confluence_lat_s = | source_confluence_lat_NS = |source_confluence_long_d = | source_confluence_long_m = | source_confluence_long_s = | source_confluence_long_EW = |mouth = |mouth_location = Mediterranean Sea| mouth_region = | mouth_country = [[Egypt]] |mouth_elevation = 0 |mouth_lat_d = 30 | mouth_lat_m = 10 | mouth_lat_s = | mouth_lat_NS = N |mouth_long_d = 031 | mouth_long_m = 06 | mouth_long_s = | mouth_long_EW = E |mouth_coordinates_note =<ref>{{GEOnet2|32FA87D779603774E0440003BA962ED3|Nile River}}</ref> <!-- *** Dimensions *** --> |length = 6853 |width =2.8 |depth = |volume = |watershed = 3400000 |discharge = 2830 |discharge_max = |discharge_min = <!-- *** Free fields *** --> |free = | free_type = <!-- *** Maps *** --> |map =River Nile map.svg |map_caption = |map_background = |map_locator = |map_locator_x = |map_locator_y = <!-- *** Website *** --> |website = <!-- *** Footnotes *** --> }} '''নীল নদী''' ({{lang-ar|النيل|an-Nīl}}, {{IPA-ar|an'niːl}}, [[Egyptian language|Egyptian]]: ''iteru'', অৰ্থাৎ "নদী", [[Coptic language|Coptic]]: ⲫⲓⲁⲣⲱ) আফ্ৰিকা মহাদেশ অৱস্থিত পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ দীঘল নদী।<ref>{{cite encyclopedia |url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/415347/Nile-River |title=Nile River |encyclopedia=[[Encyclopædia Britannica]]}}</ref> ইয়াৰ দৈৰ্ঘ্য ৬,৮৫৩ কিমি (৪,২৫৮ মাইল)। নীল নদীক এক আন্তIৰ্জাতিক নদী বুলি গণ্য কৰা হয়, কিয়নো ইয়াৰ জলসম্পদ এঘাৰখন দেশে ব্যৱহাৰ কৰে। এই দেশসমূহ হৈছে, টানজানিয়া, উগাণ্ডা, ৰাৱাণ্ডা, বুৰুণ্ডি (Burundi), কংগো-কিনছাছা (Congo-Kinshasa), কেনিয়া (Kenya), ইথিঅ’পিয়া (Ethiopia), এৰিট্ৰিয়া (Eritrea),পশ্চিম চুডান ( South Sudan), চুডান (Sudan) আৰু ইজিপ্ট (Egypt)<ref>{{cite journal|last=Oloo|first=Adams|title=The Quest for Cooperation in the Nile Water Conflicts: A Case for Eritrea|journal=African Sociological Review|year=2007|volume=11|issue=1|url=http://www.codesria.org/IMG/pdf/07_Oloo.pdf|accessdate=25 July 2011}}</ref> প্ৰধানকৈ ইজিপ্ট আৰু চুডানৰ বাবে নীল নদীয়ে মূল পানীৰ উৎস।<ref name="hdl.handle">Mohamed Helmy Mahmoud Moustafa Elsanabary{{Cite journal | url = http://hdl.handle.net/10402/era.28151 | title= Teleconnection, Modeling, Climate Anomalies Impact and Forecasting of Rainfall and Streamflow of the Upper Blue Nile River Basin | year = 2012 | publisher = [[University of Alberta]] | publication-place = [[Canada]] | accessdate = 23 January 2012 | postscript = <!-- Bot inserted parameter. Either remove it; or change its value to "." for the cite to end in a ".", as necessary. -->{{inconsistent citations}} }}</ref> নীল নদীৰ মূল অংশ দুটা- শুভ্ৰ নীল (White Nile) আৰু নীলা নীল ( Blue Nile)। শুভ্ৰ নীল দৈৰ্ঘ্য অধিক আৰু ইয়াৰ উৎপত্তি হৈছে কেন্দ্ৰীয় আফ্ৰিকাৰ গ্ৰেইট লেক (Great Lakes ) অঞ্চলত। ই টানজানিয়া, লেক ভিক্টোৰিয়া, উগাণ্ডা আৰু দক্ষিণ চুডানৰ মাজেৰে বৈ গৈছে। নীলা নীল ইথিয়’পিয়াৰ লেক টানা (Lake Tana) ত আৰম্ভ হৈছে<ref>The river's outflow from that lake occurs at {{coord|12|02|09|N|37|15|53|E|type:waterbody_region:ET|cite=http://maps.yahoo.com/broadband/#mvt=h&lat=12.035778&lon=37.264753&mag=6&zoom=11}}</ref> আৰু পূবা-দক্ষিণাকৈ চুডানলৈ বৈ গৈছে। এই দুয়োখন নৈ চুডানৰ ৰাজধানী Khartoum ত মিলিত হৈছে। নীলনদীৰ উত্তৰ অংশটো চুডানৰ মৰুভূমিৰ মাজেৰে প্ৰবাহিত হৈ গৈ ইজিপ্তলৈ গৈছে শেষত ই ভূমধ্য সাগৰত মিলিত হৈছেগৈ। ঐতিহাসিক কালৰে পৰা ইজিপ্টৰ সভ্যতা আৰু চুডানৰ সাম্ৰাজ্য এই নদীৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল হৈ আহিছে। ইজিপ্টৰ জনসংখ্যাৰ অধিকাংশই নীলনদীৰ পাৰত অৱস্থিত। প্ৰাচীন ইজিপ্টৰ ভালেসংখ্যক সাংস্কৃতিক তথা ঐতিহাসিক কৃতীচিহ্ন এই নদীৰ পাৰত পোৱা যায়। [[File:Iteru.png|thumb|left]] প্ৰাচীন ইজিপ্টৰ ভাষাত নীল নদীক ''Ḥ'pī'' বা ''Iteru'' বুলি উল্লেখ কৰা হৈছিল যাৰ অৰ্থ হৈছে ’নদী’। কাষৰ চিত্ৰত ইয়াৰ hieroglyphs নমুনা দেখুওৱা হৈছে।<ref>{{cite book|author = Faulkner, Raymond O.|title= Concise Dictionary of Middle Egyptian|year=1962|publisher=Griffith Institute|page=33}}</ref> ==গতিপথ == [[File:Nile SPOT 1173.jpg|thumb|upright|The Nile at [[Dendera]], as seen from the [[SPOT (satellite)|SPOT]] satellite]] [[File:Nile watershed topo.png|thumb|left|The Nile's [[drainage divide|watershed]]<ref>{{cite web|title=The Nile River|url=http://www.nilebasin.org/index.php?option=com_content&task=view&id=106&Itemid=120|publisher=Nile Basin Initiative|accessdate=1 February 2011|year=2011}}</ref>]] [[File:Nile2.jpg|thumb|The Nile near [[Beni Suef]]]] [[File:Nile composite NASA.jpg|upright|thumb|[[Composite image|Composite]] satellite image of the White Nile.]] Khartoum ৰ ওপৰলৈ নীল নদীক শুভ্ৰ নীল (White Nile) বুলিও কোৱা হয়। এই স্থানতে এই নদী নীলা নীল (Blue Nile) ৰ সৈতে সংযুক্ত হৈছে। শুভ্ৰ নীলনদী পূব আফ্ৰিকাত আৰু নীলা নীল ইথিঅ’পিয়াত আৰম্ভ হৈছে। নীলনদীৰ drainage basin ৰ কালি প্ৰায় {{convert|3254555|km2|sp=us}}, যি আফ্ৰিকাৰ প্ৰায় ১০% মাটিকালিৰ সমতুল্য।<ref>[http://earthtrends.wri.org/maps_spatial/maps_detail_static.php?map_select=299&theme=2 EarthTrends: The Environmental Information Portal]{{dead link|date=September 2012}}</ref> == আলোকচিত্ৰৰ ভঁৰাল == <gallery mode="packed"> Image:Nile riverboat, 1900.jpg|Riverboat on the Nile, Egypt 1900 Image:Nile.jpg|<center>View of the Nile from a cruiseboat, between Luxor and Aswan in Egypt Image:EternalNile.JPG|<center>Marsh along the Nile Image:Africa11 016.jpg|<center>The Nile in Uganda Image:Nile in Uganda - by Michael Shade.jpg|<center>A river boat crossing the Nile in Uganda Image:Murchison Falls 573x430.jpg|<center>[[Murchison Falls]] in Uganda, between [[Lake Victoria]] and [[Lake Kyoga]] Image:Lights along the Nile.jpg|City lights define the river valley as it snakes across the desert Image:Valley of Nile.jpg|Valley of the Nile near [[Luxor]], Egypt Image:Cairo Nile River.jpg|The river Nile flows through Cairo, here contrasting ancient customs of daily life with the modern city of today. File:Nile-River1.ogg|River and mountain scenery on the Nile File:Nile-River-Cruise.ogv|People living on the banks of the Nile Luxor, Egypt, River Nile sunset 2.jpg Egypt, Cairo, Windsurfing on Nile River.jpg Luxor, Egypt, Nile River.jpg </gallery> == তথ্যসূত্ৰ== <!-- To add a reference simply enclose the text you want to appear here inside a<ref></ref> pair in the correct place in the body of the article.--> {{Reflist|30em}} == লগতে চাওক == * [[Tim Jeal|Jeal, Tim]] (2011). ''Explorers of the Nile: The Triumph and Tragedy of a Great Victorian Adventure''. ISBN 978-0-300-14935-7 * Tvedt, Terje, ed. ''The River Nile in the Post-Colonial Age: Conflict and Cooperation Among the Nile Basin Countries'' (I.B. Tauris, 2010) 293 pages; studies of the river's finite resources as shared by multiple nations in the post-colonial era; includes research by scholars from Burundi, Congo, Egypt, Ethiopia, Kenya, Rwanda, Sudan, Tanzania, and Uganda. == বাহ্যিক সংযোগ == {{commons|Nile}} {{Commons category|Nile}} {{wikiquote}} * [http://www.mbarron.net/Nile/index.htm A Fact File about the Nile River] * [http://www.aldokkan.com/geography/nile.htm Comparison between the Nile and Amazon Rivers] * [http://www.ppl.nl/bibliographies/all/?bibliography=water Bibliography on Water Resources and International Law] * [http://earthtrends.wri.org/maps_spatial/maps_detail_static.cfm?map_select=299&theme=2 Information and a map of the Nile's watershed] * [http://www.history.ucsb.edu/faculty/Inscrutable%20Nile1.pdf Essay: The Inscrutable Nile at the Beginning of the New Millennium] * [http://www.nytimes.com/slideshow/2010/09/25/world/0926NILE.html?ref=world A Struggle Over the Nile] – slideshow by ''[[The New York Times]]'' * [http://www.nilegov.com/ Thesis Analyzing Nile River Negotiations] * [http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/6759291.stm BBC: Amazon river 'longer than Nile'] * [http://www.saudiaramcoworld.com/issue/200603/the.last.nile.flood.htm John Feeney, ''The Last Nile Flood'', 2006, Saudi Aramco World] * {{osmrelation-inline|50793}} [[শ্ৰেণী:নদী]] 8wsr1wpeurg14tfn5e9o41fc03fwvmu 0 41227 329905 329767 2022-08-05T13:26:12Z 2409:4065:D89:202:0:0:A889:5706 /* কলিতা সমাজৰ দুজনমান ব্যক্তি */ wikitext text/x-wiki {{wikify}} {{infobox ethnic group| |group=কলিতা জাতি |poptime= ৭০ লাখ (আনুমানিক) |region1 = {{flagcountry|India}}: |region2 = &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; [[অসম]] |pop2 = ৫০&nbsp; লাখ |rels= [[Image:Om symbol.svg|16px]] [[হিন্দু ধৰ্ম]] |langs= [[অসমীয়া ভাষা]] |related= [[অসমীয়া]] }} '''কলিতা''' সকল হৈছে অসমৰ এক প্ৰাচীন আৰু খিলঞ্জীয়া জাতি। [[বাণীকান্ত কাকতি]]ৰ কলিতা জাতিৰ ইতিবৃত্ত, [[কালিৰাম মেধি]]ৰ Assamese Grammar and Origin of the Assamese Language, কিঙ্কৰৰ আলপাইন-কলিতা গোষ্ঠীৰ ইতিহাস, [[মাধুৰ্যমণ্ডিত বৰুৱা]]ৰ [[কলিতা জাতিৰ ইতিহাস]] আদি গ্ৰন্থত কলিতা সকলৰ বিষয়ে বিস্তৃতভাৱে আলোচনা হৈছে। == ইতিহাস == কলিতাসকলক অসমত স্থায়ীভাৱে নিবাস কৰিবলৈ লোৱা প্ৰথমটো আৰ্যমুলীয় জাতি বুলি কোৱা হয়। এওঁলোক বৈদিক আৰ্য্যজাতিৰ মূলতঃ ক্ষত্রিয় বৰ্ণৰ অন্তৰ্গত। কনকলাল বৰুৱাই কৈছে যে আৰ্য্যৰ এটা শাখা প্ৰথমে উত্তৰ-পূবৰ পৰা অসমত প্ৰৱেশ কৰিছিল আৰু সেই আদিম আৰ্য্যসকলৰ বংশধৰসকলেই হৈছে বৰ্তমান সময়ৰ অসমীয়া কলিতাসকল। এওঁলোকেই হৈছে একমাত্ৰ "পূৰ্ববৈদিক আৰ্যজাতি" যি সৰ্বপ্ৰথমে অসমলৈ আৰ্য সংস্কৃতি কঢ়িয়াই আনিছিল।"<ref name="googlebook3">{{cite web | url=http://books.google.co.in/books?id=Ic4UCdaxbHIC&pg=PA150&dq=kalita++kshatriya+caste&hl=en&sa=X&ei=ZYI5VP_GOseiuQS144KABw&ved=0CDQQ6AEwAw#v=onepage&q=kalita%20%20kshatriya%20caste&f=false | title=Encyclopaedia of North-East India, Volume 1 | publisher=Atlantic Publishers & Dist | work=India, Northeastern | date=2007 | accessdate=12 October 2014 | author=Col Ved Prakash | page=150}}</ref> [[মাধুৰ্যমণ্ডিত বৰুৱা]]ৰ মতে, খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৩১৯২ চনত আলপাইনগোষ্ঠীয় কলিতাসকলে বৰ্তমানৰ অসমৰ ৰজা জল্পৰ সহায় আৰু আশ্ৰয় লৈ প্ৰথম কলিতা ৰাজ্য প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল। খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ২০১১ চনৰ শেষৰ ফালে কলিতা ৰাজ্য ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ দক্ষিণ উপত্যকালৈকে বিস্তৃত হৈছিল। হিমাচল প্ৰদেশৰ কুল্লু উপত্যকা বা কুলুট বংশৰ পৰা অহাৰ বাবেই প্ৰাচীন অসমত এই ক্ষত্ৰিয় জাতিটো কলিতা নামেৰে জনাজাত আছিল<ref>মাধুৰ্যমণ্ডিত বৰুৱা। কলিতা জাতিৰ ইতিহাস। ৰেখা প্ৰকাশন, গুৱাহাটী। প্ৰথম প্ৰকাশ, ২০২০। পৃষ্ঠা ৯৮</ref> কলিতাসকল হৈছে অসমৰ বিশেষকৈ ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ প্ৰাচীনতম আৰু সৰ্ববৃহৎ জনগোষ্ঠী। প্ৰখ্যাত বুৰঞ্জীবিদ পদ্মনাথ গোঁহাঞিবৰুৱাদেৱে তেখেতৰ ‘অসম বুৰঞ্জী’ত এই কথা স্পষ্ট কৰি গৈছে যে কলিতাসকল অসমৰ আটাইতকৈ পুৰণীকলীয়া আদিবাসী, নৰক, ভগদত্ত আৰু ৰজাসকল কলিতাসকলৰ আদিপুৰুষ আছিল।<ref>আসাম বুৰঞ্জী,পদ্মনাথ গোহাঞি বৰুৱা </ref> ৰাজমোহন নাথৰ ‘The Background of Assamese Culture’ ত উল্লেখ কৰা অনুসৰি ২৪জন নৰকৰ ভিতৰত প্ৰথম নৰকৰ সময় আছিল খী. পূ. ২২০০ ৰ পৰা খী. পূ.২১৬৯। দ্বিতীয়ৰ পৰা তৃবিংশতিতম নৰকৰ সময় আছিল খী: পূ: ২১৬৯ৰ পৰা খী: পূ: ১৫০৯। শেষৰজন নৰকৰ সময় আছিল খী: পূ: ১৫০৯ ৰ পৰা খী: পূ: ১৪৪৯ আৰু তেওঁৰেই পুতেক আছিল ভগদত্ত।<ref>ৰাজমোহন নাথৰ ‘The Background of Assamese Culture’</ref>শংকৰলাল বৰুৱাই উল্লেখ কৰিছে যে ধৰ্মপালৰ ৰাজত্বকালত (১০৯৫–১১২০) কলিতাসকল উত্তৰ ভাৰতৰ পৰা অসমলৈ আহিছিল। ড° বি এছ গুহে গুজৰাটৰ "আলপাইন নগৰ ব্ৰাহ্মণ"ৰ পৰম্পৰা বৈশিষ্ট্য আদিৰ লগত উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ আলপাইন আৰ্যসকলৰ সাদৃশ্য বিচাৰি পাইছিল। কামৰূপ ৰজা ভাস্কৰবৰ্মনৰ নিধানপুৰ ভূমি অনুদানত (৬ম শতিকা খ্ৰীষ্টাব্দ) উল্লেখ কৰা উপাধিসমূহৰ সৈতে তেওঁ কলিতাসকলক যুক্ত কৰিব খোজে।"১৫-১৬ শতিকাত কলিতাসকলৰ অসমত এখন নিজস্ব স্বাধীন দেশ আছিল <ref name="googlebook43">{{cite web|url=http://books.google.co.in/books?ei=dpE5VMudGMWTuATx34H4Aw&id=EE1uAAAAMAAJ&dq=kalita+rulers+in+assam&focus=searchwithinvolume&q=kalita|title=Assam-Bengal Relations from the Earliest Times to the Twelfth Century A.D|publisher=Spectrum Publications|work=Assam (India)|date=1988|accessdate=12 October 2014|author=Pratap Chandra Choudhury|pages=193,275}}</ref>অষ্টাদশ শতিকাত ৰচিত চক্ৰপাণি বৈৰাগীৰ 'গুৰুচৰিত কথা'ত মহাপুৰুষ ভবানীপুৰীয়া গোপাল আতাৰ পিতৃভিঠা বুলি কলিতা দেশৰ প্ৰসংগ আনিছে।<ref>চক্ৰপাণি বৈৰাগী ,গুৰুচৰিত কথা,সম্পা.মহেশ্বৰ নেওগ,পৃষ্ঠা.২০৭</ref> প্ৰথমবাৰলৈ জাতিবাচকভাবে ১৬৫৭ খৃ. বৰপেটা সত্ৰৰ তামৰ ফলিত কলিতা শব্দৰ প্ৰয়োগ কৰা হৈছিল।তাৰ পাছলৈ দৈত্যাৰি ঠাকুৰকৃত শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেব চৰিতকে আদি কৰি বিভিন্ন লেখ ফলি শাসনত চেগা ছোৰোকাকৈ জাতিবাচক ৰূপে কলিতা শব্দৰ আহিছে।<ref>কলিতা জাতিৰ ইতিহাস,মাধুৰ্য্যমণ্ডিত বৰুৱা </ref> == <small>জাতীয় জীৱনত কলিতাসকলৰ গুৰুত্ব</small> == ভাষাবিদ পণ্ডিত ডঃ কালিৰাম মেধীয়ে স্পষ্টভাৱে লিখি থৈ গৈছে- “অসম কলিতাসকলৰ নিজা ভূমিখণ্ড আৰু ইয়াৰ সভ্যতা মূলতঃ কলিতা সভ্যতা। অইন উপজাতিবোৰ কলিতাৰ সামাজিক নীতি আৰু পৰম্পৰাকে সামগ্ৰিকভাৱে অনুকৰণ কৰে।“ ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকা দৰে এটা বিচিত্ৰ ভৌগোলিক পৰিক্ষেত্ৰত অতি পুৰণি কালৰে পৰা বসবাস কৰি অহা বিভিন্ন অষ্ট্ৰীক মংগোলীয় জনগোষ্ঠীৰ লগতে পাছতীকৈ অসমত বসবাস কৰিবলৈ লোৱা উত্তৰ ভাৰতীয় ব্ৰাহ্মণসকল আৰু তাৰো শেহতীয়াকৈ  অহা পশ্চিমীয়া কায়স্থসকলে অসম ভূমিত ভৰি থৈ প্ৰথমে কলিতাসকলৰে পৰম্পৰাগত কামৰূপীয়া ভাষাটোক নিৰ্ভৰ কৰি চলিবলগীয়া হৈছিল। কলিতাসকলে পুথি ৰচনা কৰোঁতে, প্রতিলিপি প্রস্তুত কৰোঁতে, দৈনন্দিন হিচাপ-পত্ৰ ৰাখিবৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা লিপিটো জনা যায় কাইথেলী লিপি নামেৰে। কলিতা সকলৰ সম্প্ৰদায়গত পৰিচয়ৰে পৰিচিত হোৱা কাইথেলী লিপি প্ৰকৃততে কামৰূপী লিপিৰেই প্ৰকৃত শৈলী। কিয়নো, কামৰূপী লিপিৰ উদ্ভৱ হৈছিল আলপাইন কলিতা সকলৰ হাততে।<ref>কলিতা জাতিৰ ইতিহাস,পৃষ্ঠা 192</ref>বিশিষ্ট উপন্যাসিক য়েছে দৰজে ঠংছিয়ে ডিব্ৰুগড় বিশ্ববিদ্যালয়ৰ এটি সাক্ষাৎকাৰত,কেৱল অসমতেই নহয়, নগালেণ্ড অৰুনাচল মেঘালয় আদি পাহৰীয়া ৰাজ্যত বসবাস কৰা মনপা,নক্তে,খাছী, ৰাভা, গাৰো,আপাতানী আদি অনেক সৰু বৰ জনগোষ্ঠীবোৰেও অতীজৰে পৰা এতিয়ালৈকে পাহাৰে ভৈয়ামে সংযোগী ভাষা হিচাবে কেৱল "অসমীয়া ভাষাৰ" ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি চলিবলগীয়া হৈছিল বুলি গুৰুত্বপুৰ্ণ মন্তব্য আগবঢ়াইছে। আচলতে কায়থেলি লিপিৰ কামৰূপী ভাষাকেই পুৰনি অসমীয়া ভাষা বুলিও কোৱা যায়, উল্লেখ্য যে হস্তীবিদ্যার্ণব, কিতাবৎমঞ্জৰী, ব্ৰহ্মবৈৱৰ্ত্তপুৰাণ, শুভঙ্কৰী আদি পুথিসমূহ কাইথেলী লিপিত ৰচিত। শঙ্কৰদেৱ-প্ৰৱর্তিত নব্যবাদী বৈষ্ণর পৰম্পৰাৰে প্ৰযুক্ত প্ৰায় সকলো সংখ্যক পুথি, নাট, কাব্য কাইথেলী লিপিতে লিখাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা। নর্ডিক আৰ্যসকলেও ভূখণ্ডটোলৈ আহি প্রচলিত কামৰূপী ভাষাটোকে ব্যৱহাৰ কৰিলে আৰু পুথি-পাঁজি ৰচনা কৰিলে— বুৰঞ্জী-ৰচনাৰে যিটো কামৰ অংশীদাৰ হ'ল আহোম সকলো।<ref>কলিতা জাতিৰ ইতিহাস,194</ref> এই যুক্তিতে অতীতৰে পৰা কলিতাসকলৰ অসমত থকা সাংস্কৃতিক ভাষিক সামাজিক ৰাজনৈতিক গুৰুত্বৰ কথা গবেষকসকলে অনুমান কৰে। পৰ্যায়ক্ৰমে মংগোলীয় আৰ্য অষ্ট্ৰীক বহু শব্দ মিশ্ৰন হৈ আজিৰ প্ৰচলিত অসমীয়া ভাষাই নিজৰ ৰূপ পাইছে আৰু এতিয়াও সেই প্ৰক্ৰিয়া চলিয়েই আছে। আচলতে কলিতাসকলৰ পৰা গুণগত কৃষি পদ্ধতি আৰু কুটীৰ শিল্পকৰ্ম আয়ত্ব কৰিবলৈ অথবা কলিতা ৰজাৰ আগ্ৰাসনত আন সৰু সুৰা জনগোষ্ঠীবোৰে অতীজৰে পৰা এইদেশত কলিতাসকলক অনুসৰণ কৰি অহাৰ সম্ভাৱনাই প্ৰৱল। তাৰোপৰি অন্য কেতবোৰ আৰ্থ সামাজিক প্ৰাসংগিকতাৰ বাবেও হয়তো বৃহত্তৰ অসমীয়া মহাজাতি গঠন প্ৰক্ৰিয়াত আত্মনিয়োজিত কলিতাসকলক অইন খিলঞ্জীয়া জনগোষ্ঠীসমূহে উপযোগী মানিও বিশেষ বিৰোধিতা কৰা নাছিল। সেইহে বিজ্ঞসকলে মুলধাৰা অসমীয়াৰ সংজ্ঞাটো আচলতে কলিতাসকলৰ ভাষা সংস্কৃতিৰ ওপৰতে ভেজা দি তৈয়াৰ কৰা হৈছে বুলি ক'ব খোজে আৰু এতিয়াও কলিতা জনগোষ্ঠীয় নিজা পৰম্পৰাসমূহক পৃথক কৰি চালে মূৰকত বেছিভাগ ক্ষেত্ৰতে অসমীয়া পৰম্পৰা বুলি বিশেষ একো নাথাকিব যেন অনুমান হয়। এইবোৰ কথাকে আৰু অধিক বিশদভাবে  ড৹ মাধুৰ্য্যমণ্ডিত বৰুৱাই তেখেতৰ শেহতীয়া "কলিতা জাতিৰ ইতিহাস" গ্ৰন্থত সুন্দৰকৈ ব্যাখ্যা কৰিছে। == আদিভূঞা কলিতাসকল ==          অসমত আদিভূঞা আৰু পশ্চিমীয়া ভূঞা বুলি দুই শ্ৰেণীৰ ভূঞা পোৱা যায় । বৰ্তমানৰ অসম, উত্তৰ বংগ আৰু বাংলাদেশৰো সৰহভাগেৰে গঠিত (খৃঃ 650 ৰ পাছৰপৰা) পুৰণি [[কামৰূপ ৰাজ্য]]ৰ ভাঙোনৰ সময়ছোৱাতে ভূঞাসকলৰ আদি থালটো উৎপত্তি হৈছিল। [[শালস্তম্ভ বংশ]]ৰ নৱম শতিকাৰ ৰজা বলবৰ্মন (তৃতীয়)ৰ ৰাজত্বকালতে মাটি ভগাই লোৱাৰ কাৰ্য খুব দেখিবলৈ পোৱা হৈছিল।<ref>^] ([[বাৰ ভূঞা#CITEREFLahiri1984|Lahiri 1984]], পৃষ্ঠা 62)</ref> উল্লেখযোগ্য যে বৰ্মন,শালস্তম্ভ,পাল আৰু কমতাধিপতি দুৰ্লভ নাৰায়নৰ বংশাদি কলিতাসম্ভূত আছিল<ref>কলিতা জাতিৰ ইতিহাস, শেষ অংশ,কলিতা ৰজাসকল, মাধুৰ্য্যমণ্ডিত বৰুৱা</ref> এই কলিতা ৰাজ্যবোৰৰ পতনৰ পাছত তেওঁলোকৰে কিছুমান ক্ষমতাশালী সামন্তই আনৰ কৰতলীয়া হিচাবে বা কেতিয়াবা স্বাধীন ভাবেও একোটা সৰু সৰু এলেকাত ভূঞা নামেৰে নিজৰ প্ৰভুত্ব বিস্তাৰ কৰি শাসন কৰিছিল,তেওঁলোকেও নিজকে ক্ষত্ৰিয় বুলিছিল। তাৰোপৰি কামৰূপৰ প্ৰথম আলপাইন ক্ষত্ৰিয় বৰ্ণ সম্ভূত শাসক জাতি হিচাবে কলিতাসকলকেই মুলতঃ আদিভূঞা বুলি কোৱা যায়। অসমত আৰু এচাম গোটছেৰেক পশ্চিমীয়া কায়স্থ (কলিতা)<ref>গুৰুচৰিত কথা,চক্ৰপাণি বৈৰাগী,প্ৰথম অধ্যায়ৰ প্ৰথম পৃষ্ঠা । অবশ্যে তেনেকৈ উল্লেখ থাকিলেও কায়স্থসকল ক্ষত্ৰিয় বুলিহে বিবেচিত।</ref> ভূঞা আছে যি চতুৰ্দশ শতিকাৰ শেষৰ ফালে কমতাৰ কলিতা ৰাজা দুৰ্লভনাৰায়ণ<ref>কলিতা জাতিৰ ইতিবৃত্ত,পৃষ্ঠা ২৫২</ref>ৰ ৰাজত্বকালত কনৌজ আৰু বংগৰ পৰা প্ৰব্ৰজিত হৈছিল। এইসকল ভূঞাৰ মাজতেই মহাপুৰুষ শংকৰদেৱৰ বংশধৰো আছিল। জাতিগতভাৱে কায়স্থ আৰু ব্ৰাহ্মণ এই পশ্চিমীয়া ভূঞাসকলৰ বেছিভাগকেই প্ৰথমে কোঁচৰাজ্যত সংস্হাপিত কৰাৰ পাছত নিৰাপত্তাজনিত কাৰণতেই তেওঁলোক উজাই আহি কলিতা আদিভূঞাসকলৰ লগত মধ্য অসমৰ বিভিন্ন ঠাইত বসতি স্থাপন কৰিছিল। কিন্তু পিছলৈ বিভিন্ন কাৰণবশতঃ প্ৰায় সকলোবোৰ পশ্চিমীয়া ভূঞাই কোচ ৰাজ্যলৈ পুনঃপ্ৰবজিত হৈছিল <ref>কলিতা জাতিৰ ইতিহাস,পৃষ্ঠা ২১২</ref> উল্লেখযোগ্য যে উজনি অসমত এইসকল ভূঞাৰ বিশেষ কোনো চিন-চাব নাই।<ref>কমতা ৰজা দুৰ্লভনাৰায়ণে অনা ব্ৰাহ্মণ কায়স্থসকলক কেৱল কোচ আৰু কামৰূপতে থাপিছিল। কাৰণ সেইসময়ত (উজনি)অসমত আহোমৰ ৰাজত্ব আছিল। এই নতুন ব্ৰাহ্মণ- কায়স্থসকলৰ ভূঞা আছিল চণ্ডীবৰ কায়স্থ । এইসকল কোনো নিদিষ্ট ঠাইতে স্থায়ীভাবে বসবাস কৰাৰ বিপৰীতে কছাৰী দফলা আদিৰ আক্ৰমণত বিভিন্ন ঠাইলৈ পলাই ফুৰিব লগা হৈছিল। আচলতে আহোম ৰাজ্যৰ স্থাপিত বাৰভূঞাসকল কলিতা জাতিৰহে আছিল।</ref> ইয়াতকৈ অধিক এইসকলৰ বিষয়ে জনা নাযায়। আহোম ৰাজত্বৰ সময়ত পৰাক্ৰমী কলিতা আদিভূঞাসকলক চুতীয়া কছাৰী কোচ আদিৰ ভূঞাৰ লগতে দমন কৰি ৰজাই শাসনত উপযুক্ত বিষয়বাব দি সংস্হাপিত কৰিছিল । পুৰণি অসম বুৰঞ্জীসমূহৰ ঠায়ে ঠায়ে বাৰভূঞাঁৰ প্ৰসংগ বহুবাৰ আনিছে আৰু তাৰ সংজ্ঞাও দিছে এনেদৰে- ‘পাচে লাক্লি কওদেউ ২৪২৭ শকত(১৫০৫) বাৰভূঞাক বৰালে। বাৰভূঞাৰ অৰ্থ এই, এওঁলোক একৰকম হিন্দু। আকৌ আন এঠাইত এনেকৈ আছে- দেশত ৰজা নাইকিয়া হ’লে অথবা ৰজা থকা সময়তো তেওঁলোক ৪,৫,১০,১২ গ্ৰাম ততোধিক গাঁৱৰ অধিপতি আপুন এক্তাৰে হৈ দখল কৰে। সময়মতে স্বাধীন মত হৈ কোনো কোনো ৰজাৰ অধীন হৈ সেই গ্ৰামৰ কৰ-কাটল দিয়ে, ইয়াকে বাৰভূঞা বোলে।একেদৰে বাৰভূঞা চৰিতত আছে কিদৰে স্বৰ্গদেউসকলে ভূঞাৰ সতি-সন্ততিসকলক নিজ ৰাজ্যত থিতাপি লগোৱাৰ পিছত আহোম ৰাজচ’ৰাত মন্ত্ৰী ডা-ডাঙৰীয়া কেইজনৰ আসনৰ কাষতেই সেইসকলৰো বহাৰ চিন কৰি দিছিল। লাচাম কলিতা ভূঞাঁক কছাৰী ৰাজ্যৰ শাসনকৰ্তা(বৰচেতিয়া বা মৰঙীখোৱা গোহাঁই) পতাৰ পাছৰ পৰাই আহোম ৰাজত্বত ভূঞাসকলৰ মৰ্যাদা আৰু স্থান সম্পৰ্কে কিছু সম্ভেদ পোৱা যায়। আহোম ৰাজ্যত এই কলিতা ভূঞাসকলৰ বাজে কিন্তু পশ্চিমীয়া কায়স্থ ভূঞাঁক আহোম ৰজাই কেতিয়াবা আদৰেৰে সংস্হাপিত কৰাৰ কথাটোত বুৰঞ্জী নিমাত। পুৰণি অসম বুৰঞ্জীত এনেকৈ আছে- স্বৰ্গদেৱ দিহিঙীয়া ৰজাই ৰটাটেমনি দখল কৰি বাৰভূঞাক উত্তৰ কোলত পাতিলেহি । ভূঞাৰ নাম উতৈ ১,তমাই ১, ৰাই ১, সঁকাই ১, কৌষিক ১, উজিৰ ১, লস্কৰ ১, চোমদাৰ ১, সনাতন ১, কেহো ১, ৰামভট ১, ভকতভূঞা ১। এই বৰ বাৰভূঞাঁ আৰু এওঁলোকৰ প্ৰত্যেকৰে লগত চাৰিজনকৈ সৰু ভূঞা দি মুঠ ষাঠিজন ভূঞাক উত্তৰ পাৰে পাতিলে । ইয়াৰ ভিতৰৰ ডাঙৰ লাচাম কলিতা ভূঞাক স্বৰ্গদেৱে মৰঙিৰ পৰা ১৫৩৬ খৃঃত ডিমাপুৰ দখল কৰি কছাৰী ৰজা ডেৰচোংফাক হত্যা কৰাৰ পিছত কছাৰীবিলাকৰ ওপৰত টুৰ্পা নাম দি মৰঙিৰ শাসনকৰ্তা বা মৰঙি খোৱা গোহাই পাতি '''বাঁহবড়িয়া চেটিয়া''' পাতিলে।"<ref>পুৰণি অসম বুৰঞ্জী পৃ: ৩৬</ref> Dr. JP Wade আৰু কছাৰী বুৰঞ্জীৰ মতে তেওঁৰ নাম চুৰ্পাহে আৰু কছাৰী বুৰঞ্জীয়ে তেওঁক '''বৰচেটিয়া''' বুলি কয়। তুৰ্বকৰ সৈতে হোৱা যুদ্ধত সহায় কৰি বিশ্বাসভাজন হ'ব পাৰিছিল বুলিয়েই বাৰভূঞাঁক স্বৰ্গদেউৱে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ মৰঙিখোৱা গোহাই পাতিলে । এই বিষয়ে পুৰণি অসম বুৰঞ্জীত এনেকৈ আছে - "পাচে মোৰ পুথাও দিহিঙ্গীয়া ৰজা কাচেঙ্গ বড় পাত্ৰগোহাইক সেনাপতি পাতি উপাই কৰি তুৰ্বকক মৰালে। আত পাচে সেই বেলা ৰটাটেমনিৰ বাৰ ভূঞায়াই কলঙৰ কাখৰত ৰলহি। মদনগিৰি, ধৰ্ম্মাই, চোমদাৰ, ৰামচন্দ্ৰ গিৰি, চন্দ্ৰ দলৈ, তামুলী দলৈ, বাহুদলৈ, বড় চোমদাৰ, এই সকল প্ৰমুখ্যে যুদ্ধক মনে আছে। ...পাচে দিহিঙ্গীয়া ৰজা বড় সন্দিকৈ সকলো বোৰে ভূঞায় যুদ্ধলৈ সলালৈ, আহিল। পাচে ভূঞাৎ সলা মাৰিলে। প্ৰথমে ৰনভঙ্গ হৈ আমাৰ হুহুকি আহি পৌষ মাস ১৪৬৩ শকত দুদিন পাচে যুদ্ধ কৰি ভূঞাক ভঙ্গাই মূৰ আনি মথাডাঙ্গত থলে। দুটা দৌল বান্ধিলে। ৰামচন্দ্ৰ গিৰি, দলিদখাঁ, প্ৰমুখো ভূঞা সকল সলাত লোকজন সহিতে দান্তে ধৰি দিহিঙ্গীয়া ৰজাত সৰণাগত হ'ল; লস্কৰো পৰিল ১৬, কটোয়াল পৰিল ১২, ঘোড়া পালে ৩০০, সেনা অনেক পৰিল। বজৰা নাও ৬০ পালে। সেই ভূঞা সকলক পুথাও দিহিঙ্গীয়া স্বৰ্গদেৱৰ আজ্ঞাএ '''বড়চেতিয়া'''য়ে উত্তৰ কোণে পাতিলে।"<ref>Goswami, Hemchandra, "Purani Assam Buranji, p. 154,</ref> তাৰোপৰি বাৰভূঞাঁক ছুহুংমুং স্বৰ্গদেউৱে তামুলী পাচনি আদি কৰি সময়ে সময়ে তেওঁলোকৰ বিভিন্ন আদৰ্শ গ্ৰহণ কৰি পদ্ধতিগতভাৱে নিজৰ বিশ্বস্ত কৰি লৈছিল।<ref>Tamuli Phukan, Kasinath, ''Assam Buranji, p. 20, "পাচে চুটিয়া ৰজাৰ পো ভাই সহিতে চুটিয়াক পাকৰি গুৰিত পাতিলে। পাচে লাক্নি কাতকেউ ১৪২৭ সঁকত বাৰভুঁয়াক বৰালে; সিহঁতৰ বচোআল টঙ্গালি হাচটি এইসকলৰ আদৰ্স ললে; সিহঁতৰ ল'ৰা কিচু সৰ্গদেৱে তামুলী পাঁচনিকৈ লগত ল'লে।"''</ref> তাৰোপৰি বাৰভূঞাৰ ভাই ভতিজাক মতাই আনিও স্বৰ্গদেউৱে নিজৰ খাটনিয়াৰ হিচাবে নিযুক্তি দিছিল।<ref>Bhuyan, S.K.,"Assam Buranji(SM)", p.11-13</ref> উল্লেখ থাকে যে এই উপাধিবোৰ আজিৰ দিনত সম্ভ্ৰান্ত কলিতা লোকসকলেহে বিশেষতঃ ব্যৱহাৰ কৰে। বৰ্তমান অসমত কলিতাসকল প্ৰধানকৈ কৃষক আৰু কৃষিভূমিৰ মালিক৷বৰ্তমান অসমৰ অধিকাংশ মৌজাৰ মৌজাদাৰো এই আদিভূঞা কলিতাৰ জাতিৰে বুলি জনা গৈছে। == কলিতাসকৰ বৰ্ণ বিভাজন == অসমৰ আদিম আৰু সৰ্ববৃহৎ ক্ষত্ৰিয় জনগোষ্ঠী হিচাবে কলিতা সমাজখন কৰ্ম আৰু ক্ষমতানুসাৰে অতীজৰে পৰা বহুধা বিভক্ত। কামৰূপত শাসন কৰা কলিতাসকলৰে শংকলাদিৱ,বৰ্মন, পাল আদি শাসকসকলে নিজক ক্ষত্ৰিয় বুলিছিল। বৰ্মন শাসনৰ পাছত কামৰূপত কলিতা (আদি)ভূঞা সকলে কৰতলীয়া প্ৰান্তীয় এলেকাৰ শাসক হিচাবে নিজক ক্ষত্ৰিয় বুলিছিল। কলিতাসকলৰে ৰজা ভাস্কৰবৰ্মাৰ দিনত উত্তৰ ভাৰতৰ পৰা আহ্ৰূত বিশেষকৈ ৰাজকাৰ্যত সহায়ৰ বাবে নিয়োজিত "কায়স্থ" পদটিত অধিষ্ঠিত হোৱা কলিতা জাতিৰ লোকসকলে পুৰুষানুক্ৰমে নিজকে কায়স্থ বুলি চিনাকী দিবলৈ ল'লে।<ref>প্ৰথম কায়স্থ শব্দটি কলিতা ৰজা প্ৰথম ভাস্কৰবৰ্মা শাসনকালতে উদ্ধাৰ হোৱা নিধানপুৰ ফলিৰ পৰা উদ্ধৃত কৰা হৈছে। তেওঁ কোনো পশ্চিমীয়া কায়স্থক এই দেশলৈ অনাৰ প্ৰমাণ পোৱা নাযায় । এতেকে আদি কায়স্থ বুলি কলিতাসকলকে বুজাব লাগিব।</ref>কামৰূপী লিপিৰ উদ্ভৱ হৈছিল কলিতা সকলৰ হাততে। কলিতা সকলৰ যিটো থুলে ধৰ্মীয় আৰু মাঙ্গলিক অনুষ্ঠানত পৌৰহিত্য কৰি পৰিচালনাৰে আগুৱাই নিলে, ত্রয়োদশ শতিকাত উত্তৰ ভাৰতীয় কায়স্থ সকল ভূখণ্ডটোলৈ অহাৰ পূৰ্বে, সেই থুলটোৱেই কায়স্থৰূপে পৰিচিত হৈছিল।পৰৱৰ্তী পৰ্যায়ত ধৰ্মৰ গুৰি ধৰাৰ সমান্তৰালভাৱে সংস্কৃত পুথি সমূহৰ ভাষান্তৰ কৰি ৰচনা কৰাৰ কামটোতো এই লোক সকল নিয়োজিত হ'ল।<ref>কলিতা জাতিৰ ইতিহাস,194</ref> এনেকৈ কায়স্থ ৰাজবিষয়া,পৰম্পৰাগত কামৰূপীয়া ভাষাৰ চৰ্চা তথা শিক্ষা দিয়া,ৰাজ অনুগ্ৰহ পোৱা,ধৰ্মীয় খাম কাজৰ সৈতে জড়িত কলিতাসকলৰ এটা বিদ্বত ডাঙৰ থুলে নিজক কায়স্থ পৰিচয়ৰ লগত সংপৃক্ত কৰি ল'লে । উল্লেখযোগ্য যে অতীতত কোচ ৰজাসকলে কলিতা জাতিৰ পৰাই ৰাজপুৰোহিত নিৰ্বাচন কৰিছিল,পাছলৈ কোচৰজা বিশ্বসিংহৰ দিনতহে কলিতাৰ ঠাইত ব্ৰাহ্মণক নিয়োগ কৰা হয়। এই ঘটনাৰ বাবে সমাজত কৰ্তৃত্ব আৰু শ্ৰেষ্ঠতাক লৈ এই উত্তৰ ভাৰতীয় ব্ৰাহ্মণসকলৰ লগত ইয়াৰ কলিতা,দেওধাই আদি কোচ পুৰোহিতসকলৰ বহুবছৰ ধৰি সংঘৰ্ষ চলি আছিল। কমতাধিপতি দুৰ্ল্লভনাৰায়ণে আনয়ন কৰা কায়স্থ সকলে কামৰূপত থিতাপি লোৱাৰ পৰৱৰ্তীকালত, ইতিপূৰ্বে ধৰ্মীয় কাম-কাজ আৰু পুৰোহিতালি কৰ্মৰে জড়িত ‘উত্তৰী' লোৱা কলিতা সকলেও নিজকে কায়স্থ বুলিবলৈ লয়। অৱশ্যে পুৰোহিত শ্ৰেণীৰ অনেক কলিতাই 'উত্তৰী' ধাৰণ কৰিও নিজকে কায়স্থ পৰিচয়ৰে সম্পৃক্ত নকৰাকৈও ৰৈ গৈছিল।<ref>কলিতা জাতিৰ ইতিহাস,পৃষ্ঠা ২০৬</ref> হয়তো কলিতাসকলৰ এটা থুল পুৰোহিত শ্ৰেণীভুক্ত হোৱাৰ বাবেই হিউ ৱেন চাঙে ক্ষত্ৰিয় হোৱা সত্বেও ভাস্কৰবৰ্মাক ব্ৰাহ্মণ বুলি অভিহিত কৰেছিল। ইয়াৰ বাদেও ব্যৱসায় আৰু পৰিয়াল পৰিপোষণৰ বাবে কৃষি কৰ্মৰ লগত জড়িত হৈ থকা ভূমিৰ মালিকসকলক বৰকলিতা সৰুকলিতা আদি আৰু কঁহাৰ,কমাৰ, কুমাৰ,সোণাৰি, তাঁতী, খনিকৰ,বাঢ়ৈ আদি কুটিৰ শিল্পবিলাকত পুৰুষানুক্ৰমে নিয়োজিত হৈ অহা কলিতাসকলক কৰ্মপৰিচয়ক কলিতা,যেনে-কুমাৰ কলিতা,কমাৰ কলিতা আদি, হিচাবে চিনাকী দিবলৈ ল'লে। ইমানৰ পাছতো কিন্তু কলিতাসকলৰ মাজত শূদ্ৰ বা অদক্ষ শ্ৰমিক হিচাবে কোনো এটা থুল আজিলৈকে সৃষ্টি হোৱা নাই আনকি কলিতাসকলৰ মাজত বৃত্তিগত নাপিত,ধোবা, মাছমৰীয়া, চাণ্ডাল,মালী আদিৰ মানুহো দুৰ্লভ বা পাবলৈ নাই। সেইদিশৰপৰা পুৰ্বৰেপৰা কলিতাসকলে আৰ্যত্ব আৰু কুলীনতা সম্পূৰ্ণ ৰক্ষা কৰি আহিছে। প্ৰামাণিক নিৰ্দিষ্ট ইতিহাসৰ অভাব হ'লেও বহুকেইটা দিশ পৰ্যালোচনা কৰি পৰম্পৰাগতভাবে স্বকীয়তা বৰ্তাই ৰখা সম্পূৰ্ণ আৰ্যসংস্কৃতিৰ বাহক উপাসক প্ৰচাৰক সংবৰ্ধক এই কলিতাসকলক বাদ দি অসমীয়া সভ্যতাক কোনেও কল্পনা কৰিব নোৱাৰে। সেইকাৰনে কেতিয়াবা কেতিয়াবা কলিতাক বিজ্ঞলোকে এটা নিদিষ্ট জাতি বুলি কোৱাতকৈ এটা সভ্যতা বুলিহে ক'ব খোজে। যিটো নিশ্চয়কৈ যুক্তিপূৰ্ণ।যদিও কলিতাসকলৰ নৃগোষ্ঠীয় পৰিচয় আলপাইন আৰ্য ক্ষত্ৰিয় তথাপি বৃহত্তৰ অসমীয়া সমাজ গঠনৰ উপলক্ষ্যতে হওঁক অথবা সময়ে সময়ে হৈ অহা বাহিৰা আক্ৰমণ বা শাসনৰ সময়তে হওঁক,পৰিবেশজনিত সমাজিক একতাৰ উপৰি আৰ্য সাংস্কৃতিত বিনিময় আৰু সংমিশ্ৰনৰ বাবে হোৱা ক্ৰম বিবৰ্তনৰ ফলশ্ৰুতিত এই জাতিত পদ্ধতিগতভাবে আন আৰ্য আৰু আৰ্যভিন্ন বহু মানুহো অন্তৰ্ভুক্ত হৈ পৰিল। যাৰ পৰিপেক্ষতিত কলিতাসকল নিজৰ মাজতে বহু দুৰলৈকে বিভাজিত পৰাৰ লগতে তেওঁলোকৰ মাজত খেলগত ভেদাভেদো স্পষ্ট হৈ পৰিল । পুৰণি কামৰূপৰ কায়স্থ সকল আদিভূঞা বা কলিতা হ'লেও তেওঁলোকে অসমলৈ পাছত প্ৰব্ৰজিত হোৱা স্মাৰ্ত পশ্চিমীয়া কুলিন কায়স্থৰ-কলিতা প্ৰভাবত পৰি বা অন্য কাৰণতো নিজকে কলিতা পৰিচয়ৰ পৰা আতঁৰাই নিয়া দেখা গৈছে। আজিৰ দিনত কায়স্থসকলে বৰকলিতাকো তেওঁলোকৰ নামনাচত বুলি ঘোষণা কৰিব খোজে।কিন্তু বাস্তৱত সেইবোৰ ভিত্তীহীন একোটা অলিক ধাৰণা। আচলতে মহাপুৰুষীয়া ধৰ্মত অব্ৰাহ্মণ গুৰু মানেই কায়স্থ (কলিতা) বুলি গঢ়ি উঠা এটা স্ব-প্ৰক্ষেপিত জাতিবাচক মানসিক ধাৰণাৰ আগ্ৰাসনে কলিতাসকলক সীমিত আৰু তাতকৈ বেছি ক্ষতিগ্ৰস্ত কৰি আহিছে। তাৰোপৰি কুমাৰ কমাৰ বাঢ়ৈ শালৈ আদি অনেক কলিতা মানুহো সংবিধানৰ আজি অন্য পাছপৰা শ্ৰেণীভুক্ত হৈছে বা অন্য উচ্চ কলিতাৰ পৰা আঁতৰি তেওঁলোকে বেলেগে খেল পাতি খোৱা লোৱা কৰে।এনেকৈ কলিতাসকলৰ মাজতেই বহু শ্ৰেণীবিভাগ আৰু উচ্চ-নীচৰ ভেদাভেদ আহিল। কেৱল কামৰ ভাগ হিচাপে বেলেগ বেলেগ বৃত্তি গ্ৰহণ কৰি জীৱিকা নিৰ্বাহ কৰাৰ আচিলাতে কলিতাসকলক ভিন ভিন সম্প্ৰদায়ত বিভক্ত হ’ল। যাৰ ফলত নিজ জনগোষ্ঠীৰ মাজতে এটা স্পষ্ট বিভেদ আহি পৰিল আৰু এসময়ত এটা গোট আনটোৰ পৰা ইমানেই আঁতৰি যোৱা পৰিলক্ষিত হ'ল যে বহুক্ষেত্ৰত এটা গোটে আন এটা গোটৰ লগত একে কলিতা জনগোষ্ঠীৰ বুলি পৰিচয় দিবলৈও শংকা কৰে।{{cn}} == সামাজিক জীৱন == কলিতাসকল নিজে মূলতঃ কৃষিজীৱি যদিও অসমৰ জাতীয় জীৱনৰ অংগাংগী প্ৰতিটো বৃত্তি পৰম্পৰা ব্যবস্থাত এই জাতিৰ প্ৰভাব সুস্পষ্ট হৈ আছে।{{cn}} অতীজতে কোচসকলে ৰাজপুৰোহিত কলিতাসকৰ পৰা নিৰ্বাচন কৰিছিল,পাছলৈ কোচৰজা বিশ্বসিংহৰ দিনতহে কলিতাসকলৰ ঠাইত ব্ৰাহ্মণসকলক নিয়োগ কৰা হয়। আৰ্যপুত্ৰ কলিতাসকলে শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ গুৰুজনাদ্বাৰা প্ৰৱৰ্ত্তিত প্ৰচাৰিত একশৰণ হৰিনাম ধৰ্ম আঁকোৱালি লৈ মেধি, বুঢ়াভকত, ধৰ্মপ্ৰচাৰক, ধৰ্মাধিকাৰ আদি অনেক দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰি ব্ৰাহ্মণসকলৰ সমানেই অসমত মহাপুৰুষীয়া ধৰ্ম প্ৰচাৰ প্ৰসাৰৰ বাবে অগ্ৰণী ভূমিকা লৈ আহিছে। তদুপৰি তেওঁলোকে আহোম -কোঁচৰ আদিৰ শাসনকালত ৰাজদূত, বিষয়া,পাইক হিচাপে কাম কৰিছিল। আহোম আৰু কোঁচ ৰাজ্যৰ অগ্ৰণী পদবীসমূহ ক্ৰমে বৰুৱা, ফুকন,চলিহা,বৰকাকতী, বৈৰাগী, খাটনিয়াৰ, ভূঞা,খাউণ্ড, ভাণ্ডাৰকায়স্থ(ভঁৰালী), কাকতি(বা কায়স্থ), নেওগ, তামূলী, খাৰঘৰীয়া আদি উপাধিবোৰ কলিতা সকলৰ মাজত বিশেষভাবে পোৱা যায়। অবশ্যে ফুকন, বৰুৱা আদি উপাধি মবোৰ আহোম, কলিতা আৰু ব্ৰাহ্মণ সকলৰ মাজত সমানে পোৱা যায়। তদুপৰি বৰা, বৰুৱা, শইকীয়া, হাজৰিকা আৰু ৰাজখোৱা উপাধি সমূহ আহোম, চুতীয়া, কোঁচ আৰু কলিতা সকলৰ মাজত দেখা পোৱা যায়। বৈৰাগী আৰু খাউণ্ড -এই দুয়ো উপাধি আহোম ৰজাৰ ৰাজদূত সকলক প্ৰদান কৰা হৈছিল। এই উপাধি প্ৰদান কৰোঁতে কলিতা সকলক প্ৰাধান্য দিয়া হৈছিল।<ref>''A History of Assam'' by Sir Edward Gait, page 124</ref>আনহাতে প্ৰধানকৈ মোগল শাসিত পশ্চিম অসমত পাছলৈ ব্ৰিটিছ অসমতো কলিতা সকলে ৰাজহ বিভাগত আগস্থান পাইছিল। চিৰস্তাদাৰ,চৌধুৰী, তালুকদাৰ, মজিন্দাৰ, ঠাকুৰীয়া,তহবিলদাৰ,লহকৰ,চুবাদাৰ আদি উপাধিসমূহ ইয়াৰ উপযুক্ত উদাহৰণ। তাৰোপৰি কলিতা জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে বিভিন্ন সময়ত আন আন বৃত্তি বা কৰ্মত মনোনিবেশ কৰাৰ কাৰণে তেওঁলোকক সমাজত ভিন ভিন নামেৰে জনা গৈছিল। বহুসময়ত তেনে কাম আৰু দায়িত্বৰ ওপৰতে ভিত্তি কৰি ভিন ভিন উপাধিও লাভ কৰিছিল। বৰ্তমান ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাত বসবাস কৰা কলিতা সকলে প্ৰায় ৯৩টা উপাধি ব্যৱহাৰ কৰে। ইয়াৰ ভিতৰত মহন্ত, দত্ত, পাগবন্ধা, কলিতা, দাস,বাৰিক, সেনাপতি,পাঠক, পাটগিৰি, পোদ্দাৰ, অধিকাৰী, বড়া, বৰ্মন, ডেকা, দিহিদাৰ, মেধী, পাটোৱাৰী, হুন্দুৰী, কায়স্থ,বৈৰাগী, মালী, সাউদ, বেজবৰুৱা, বাঢ়ৈ, কুমাৰ, জৰামূৰীয়া, দুলীয়া, বনিক, চহৰীয়া,খনিকৰ, বৈশ্য, কেওত,দৰবধৰা, তেলী, ভকত,বাৰুকিয়াল,বৰদলৈ, ধনদিয়া, গায়ন, বায়ন, দেউৰী, নামতিয়াল, সূত্ৰধাৰ, পুৰকায়স্থ, ডাকোৱা আদিয়েই প্ৰধান। অৱাশ্যে ইয়াৰ বহু উপাধি কলিতাসকলৰ বাহিৰেও আন আন জনগোষ্ঠীৰ লোকেও ব্যৱহাৰ কৰা দেখা যায়। এককথাত কলিতা সভ্যতা আৰু অসমীয়া সমাজ এটা মুদ্ৰাৰ ইপিঠি সিপিঠি। কলিতাসকল আছিল স্বত্ৰন্ত্ৰ আৰু স্বয়ংসম্পূৰ্ণ। সমাজ ব্যৱস্থা এটা সম্পূৰ্ণ হ’বৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় সকলো কাম এওঁলোকে নিজেই কৰিব পাৰিছিল আৰু সমাজৰ প্ৰায় সকলোধৰণৰ কামতে এওঁলোকে মনোনিবেশ কৰিছিল। বৰ্তমান ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ প্ৰায় প্ৰত্যেকটো মহকুমাতে এই জনগোষ্ঠী পোৱা যায়। অসম তথা উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চল বিভিন্ন জাতি জনগোষ্ঠীৰ সমন্বয়ৰ থলী। অসম নামৰ ভূ-খণ্ড আদিতে কামৰূপ, প্ৰাগজ্যোতিষপূৰ আদি বেলেগ বেলেগ নামৰ বিভিন্ন সময়ত পৰিচিত আছিল আৰু ইয়াৰ চাৰিসীমাও বৰ্তমানৰ দৰে নাছিল। বিভিন্ন সময়ত ইয়াৰ পৰিসীমা ভিন ভিন আছিল। কেতিয়াবা যদি ইয়াৰ বিস্তৃতি বহু প্ৰসাৰীত হৈছিল, আন কেতিয়াবা আকৌ ই বহুপৰিমাণে সংকুচিত হৈছে। কলিতাসকলে বুৰঞ্জীয়ে ঢুকী নোপোৱা কালতে অসমত নিজৰ সভ্যতা সংস্কৃতি গঢ়ি তুলিছিল। পৰবৰ্তী সময়ত বিভিন্ন ঠাইৰ পৰা অহা বহুসংখ্যক লোক কলিতাসকলৰ অন্তৰ্ভুক্ত হৈছিল। সেইবাবেই কলিতা সকলৰ ইতিবৃত্ত সম্পৰ্কে বহু ভিন ভিন মতামত পোৱা যায়। কিন্তু প্ৰকৃত সত্যটো হ’ল কলিতা সকল এই ভূ-খণ্ডৰ চাবেক বাসিন্দা। বিভিন্ন উৎসৰ পৰা অহা তথ্যসমূহো শুদ্ধ। কাৰণ বেদ উপনিষদৰ কালৰে পৰা প্ৰভুত্ত থকা কলিতা সভ্যতাত বেলেগ বেলেগ সময়ত আহি সংযোজিত হোৱা লোকসকলক লৈ বৃহত্তৰ কলিতা জনগোষ্ঠী গঠিত হৈছে। ভাৰবৰ্ষলৈ আৰ্য্যসকল অহাৰ বহু পূৰ্বেই অহা আলপাইন সকলেই হৈছে কলিতা সকলৰ নৃ-গোষ্ঠীয় পৰিচয়। ইয়াৰ পাছতো অনেক সময়ত বিভিন্ন দিশৰ পৰা অনেক লোক আহি ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ আলপাইন মূলীয় কলিতাসকলৰ লগত বিলীন হৈছে। কুলুতাচ সকলৰ এটা ঠালো কলিতা সকলৰ অন্তৰ্ভুক্ত হৈছিল। কৌনজৰ পৰা অহা কিছু লোক আৰু ইয়াৰ বহু পূৰ্বেই হিমালয়ৰ পাদদেশত থকা লোকসকলৰ বহু লোক বৃহত্তৰ কলিতা সকলৰ এক অংশৰ পূৰ্বপুৰুষ বুলিব পাৰি। কলিতা লোকসকলৰ মাজত গভীৰ অধ্যয়ন কৰিলে দেখা যায় যে এই লোকসকলৰ জাতি, জনগোষ্ঠী উভয়ৰে লক্ষণ বিৰাজমান। সেইবাবে বিজ্ঞান ভিত্তিক বিশ্লেষণেৰে কলিতা এক জাতি নে জনগোষ্ঠী একেষাৰতে কৈ দিয়া কঠিন। পণ্ডিত ড॰ বাণীকান্ত কাকতীদেৱে কলিতা এক জাতি বুলি অভিহিত কৰিলেও কলিতাসকলৰ মাজত দেখা পোৱা বহু উপাদানৰ ভিত্তিত কলিতা এক জনগোষ্ঠী বুলি কোৱাটোহে বেছি সমিচিন হ’ব। এই জনগোষ্ঠীৰ অন্তৰ্গত বিভিন্ন সম্প্ৰদায় আছে। তাৰ ভিতৰত কমাৰ কলিতা, কুমাৰ কলিতা, সৰু কলিতা, বৰ কলিতা,কেওট কলিতা,নট কলিতা, সুত কলিতা, কঁহাৰ কলিতা, নাপিত কলিতা, ধুবী কলিতা, সোণাৰী কলিতা, কাড়ী কলিতা, হালৈ কলিতা, জালৈ কলিতা, শালৈ কলিতা,মালী কলিতা আদিবোৰেই প্ৰধান। কিন্তু কলিতাসকলৰ মাজতেই বহু শ্ৰেণীবিভাগ আৰু উচ্চ-নীচৰ ভেদাভেদ আহিল। এনেকুৱা ভেদাভেদৰ কবলত পৰি কলিতাসকলৰ মাজত কিছু সম্প্ৰদায় বিভাজিত হ’ল। কেৱল কামৰ ভাগ হিচাপে বেলেগ বেলেগ বৃত্তি গ্ৰহণ কৰি জীৱিকা নিৰ্বাহ কৰাৰ আচিলাতে কলিতাসকলক ভিন ভিন সম্প্ৰদায়ত বিভক্ত কৰা হ’ল। এঁওলোকৰ কিছুমান আকৌ ভাৰতীয় সংবিধানৰ জাতিভিত্তিক সংৰক্ষণ ব্যৱস্থাৰ আওঁতাত অন্যান্য পিছপৰা শ্ৰেণীৰ অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হ’ল। কিন্তু একে জীৱনশৈলিৰ গৰিষ্ঠ সংখ্যক কলিতা লোক সাধাৰণ জাতিৰ আঁওতাত থাকি গ’ল। যাৰ ফলত নিজ জনগোষ্ঠীৰ মাজতে এটা স্পষ্ট বিভেদ আহিল আৰু এসময়ত আটাইতকৈ প্ৰভাৱশালী জনগোষ্ঠীৰূপে পৰিচিত কলিতাসকল ভাৰতবৰ্ষৰ স্বাধীনতাৰ পাছত ক্ৰমে ক্ৰমে সকলো দিশৰ পৰাই পিছপৰি আহিল। বৰ্তমান অসমত কলিতাসকল হ’লগৈ আটাইতকৈ পিছপৰা জনগোষ্ঠীসমূহৰ অন্যতম। আজিৰ তাৰিখত বৰ কলিতা আৰু সৰু কলিতাৰ প্ৰভেদ বৰ বিশেষ নাই বুলিব পাৰি কিন্তু কুমাৰ কলিতা, সুত কলিতা, শালৈ কলিতা, হাৰী কলিতা আদি লোকসকল এটা গোট আনটোৰ পৰা ইমানেই আঁতৰি যোৱা পৰিলক্ষিত হৈছে যে বহুক্ষেত্ৰত এটা গোটে আন এটা গোটৰ লগত একে জনগোষ্ঠীৰ বুলি পৰিচয় দিবলৈও শংকা কৰে। এনে হোৱাৰ ফলত কলিতা সভ্যতাটোৰ প্ৰতি তীব্ৰ সংকট আহি পৰিছে আৰু জনগোষ্ঠীটোৰ সমূহীয়া সমস্যাসমূহ সমাধানৰ বাবে পথ মূকলী কৰাৰ ক্ষেত্ৰত ডাঙৰ প্ৰত্যাহবান আহি পৰিছে। কলিতা সভ্যতা হৈছে নিজস্ব ভাষা, সাহিত্য, কৃষ্টি-সংস্কৃতি, ঐতিহ্য পৰম্পৰাৰে সম্পূৰ্ণ সভ্যতা। কলিতাসকল মূলত কৃষিজীৱি আছিল আৰু ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ সকলোধৰণৰ খাদ্যশস্যৰ উৎপাদক আছিল এঁওলোক। খেতিৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় সঁজুলিসমূহ এঁওলোকে নিজেই তৈয়াৰ কৰি লৈছিল। লোকসংস্কৃতিৰ ক্ষেত্ৰখনটো কলিতাসকল চহকী আছিল। কলিতাসকলৰ নিজা লোকবাদ্য, লোকনৃত্য, লোকাচাৰ, খাদ্যাভ্যাস, খেল ধেমালি, গৃহ নিৰ্মাণ প্ৰণালী, লোকবিশ্বাস আৰু পৰম্পৰা আছে। ভথেলী আৰু ম’হোহো উৎসৱ হৈছে কলিতাসকলৰ দুটা উল্লেখযোগ্য উৎসৱ। ইয়াৰ উপৰিও এওঁলোকৰ মাজত নিৰ্দিষ্ট কিছুমান পূজা-পাতল আৰু ধৰ্মীয় বিশ্বাস আছে। জয়পুৰীয়া কলিতা সমাজত থকা কালীপূজা ইয়াৰ এক উৎকৃষ্ট উদাহৰণ। ইয়াৰ উপৰিও কলিতা সকলৰ মাজত থকা ভূত-প্ৰেত আৰু বেজালী বিশ্বাস, আশীৰ্বাদ, গালি, শাও-শপনি, শপত, পাপ আৰু প্ৰায়শ্চিত্তৰ বিশ্বাস, জন্ম-মৃত্যু সম্বন্ধীয় বিশ্বাস আদিবোৰ অতি বিস্ময়কৰ আৰু এই সমূহৰ ওপৰত গৱেষণাৰ যথেষ্ট থল আছে। কলিতা সকলৰ নিজস্ব এক জুপুৰী ঘৰৰ আৰ্হি আছিল। বাঁহ,কাঠ্,বেত, ইকৰা, খাগৰী, খেৰ আদিৰে ঘৰ সজা কামটো এঁওলোক পাকৈত। মৃৎ শিল্প আৰু নৌকা শিল্পত ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাত এঁওলোক অনবদ্য। ঘৰৰ বাৰীৰ চাৰিওফালে চাৰিতা খাল খান্দি ঢাপ মাৰি লোৱাতো কলিতাসকলৰ নিয়ম। ইয়াৰ উপৰিও কলিতাসকলৰ গোহালী, ভঁৰালঘৰ, ঢেকীশাল, বৰঘৰ, ৰান্ধানীশাল আৰু জুইশাল পতাৰ নিদিষ্ট নিয়ম আৰু পৰম্পৰা আছে। বহুক্ষেত্ৰত ডাকৰ বচনো পালন কৰা দেখা যায়। ‘ পূৱে হাঁহ, পশ্চিমে বাঁহ, উত্তৰে চৰু, দক্ষিণে গৰু’ আদিবোৰ আজিপৰ্য্যন্ত পালন কৰি থকা দেখা যায়। এনেবোৰ নীতি নিয়ম সকলো সম্প্ৰদায় আৰু বৃত্তিৰ লগত জড়িত কলিতাসকলৰ মাজতে দেখা যায়।{{cn}} == কলিতা সমাজৰ দুজনমান ব্যক্তি == * মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰদেৱ * মহাপুৰুষ শ্ৰী শ্ৰী মাধৱদেৱ * [[মণিৰাম দেৱান]], স্বাধীনতা সংগ্ৰামী আৰু চাহ খেতিয়ক * [[বিষ্ণুৰাম মেধি]], অসমৰ প্ৰাক্তন মুখ্যমন্ত্ৰী * [[বিমলা প্ৰসাদ চলিহা]], অসমৰ প্ৰাক্তন মুখ্যমন্ত্ৰী * ডাঃ [[ভূমিধৰ বৰ্মন]], প্ৰাক্তন মুখ্যমন্ত্ৰী * [[বাণীকান্ত কাকতি]], বিদগ্ধ পণ্ডিত * [[হৰেকৃষ্ণ ডেকা]], লেখক আৰু প্ৰাক্তন আৰক্ষী সঞ্চালক প্ৰধান * [[শিৱ প্ৰসাদ বৰুৱা]], চাহ খেতিয়ক * [[অচ্যুত লহকৰ]], ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰৰ জনক * নাট্যসম্ৰাট প্ৰফুল্ল বৰা, নাট্যকাৰ,চলচ্চিত্ৰ নিৰ্মাতা,সাহিত্যিক। * [[ৰতন লহকৰ]], নাট্যকৰ্মী * সীতানাথ লহকৰ, নাট্যকাৰ আৰু কটন কলেজৰ প্ৰাক্তন অধ্যাপক *[[খৰ্গেশ্বৰ তালুকদাৰ]],অসম আন্দোলনৰ প্ৰথম শ্বহীদ * মিত্ৰদেৱ মহন্ত * অম্বিকাগিৰি ৰায়চৌধুৰী * ৰঘুনাথ চৌধাৰী * বকুল কায়স্থ ==তথ্য সংগ্ৰহ== {{Reflist}} {{অসমৰ জনগোষ্ঠী}} [[শ্ৰেণী:অসমৰ জনগোষ্ঠী]] qrv9gy3h4bokmsvnf2s6sdmzp3lm3kf 329927 329905 2022-08-05T20:39:42Z Ashish Saikia 26461 /* কলিতা সমাজৰ দুজনমান ব্যক্তি */ wikitext text/x-wiki {{wikify}} {{infobox ethnic group| |group=কলিতা জাতি |poptime= ৭০ লাখ (আনুমানিক) |region1 = {{flagcountry|India}}: |region2 = &nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp; [[অসম]] |pop2 = ৫০&nbsp; লাখ |rels= [[Image:Om symbol.svg|16px]] [[হিন্দু ধৰ্ম]] |langs= [[অসমীয়া ভাষা]] |related= [[অসমীয়া]] }} '''কলিতা''' সকল হৈছে অসমৰ এক প্ৰাচীন আৰু খিলঞ্জীয়া জাতি। [[বাণীকান্ত কাকতি]]ৰ কলিতা জাতিৰ ইতিবৃত্ত, [[কালিৰাম মেধি]]ৰ Assamese Grammar and Origin of the Assamese Language, কিঙ্কৰৰ আলপাইন-কলিতা গোষ্ঠীৰ ইতিহাস, [[মাধুৰ্যমণ্ডিত বৰুৱা]]ৰ [[কলিতা জাতিৰ ইতিহাস]] আদি গ্ৰন্থত কলিতা সকলৰ বিষয়ে বিস্তৃতভাৱে আলোচনা হৈছে। == ইতিহাস == কলিতাসকলক অসমত স্থায়ীভাৱে নিবাস কৰিবলৈ লোৱা প্ৰথমটো আৰ্যমুলীয় জাতি বুলি কোৱা হয়। এওঁলোক বৈদিক আৰ্য্যজাতিৰ মূলতঃ ক্ষত্রিয় বৰ্ণৰ অন্তৰ্গত। কনকলাল বৰুৱাই কৈছে যে আৰ্য্যৰ এটা শাখা প্ৰথমে উত্তৰ-পূবৰ পৰা অসমত প্ৰৱেশ কৰিছিল আৰু সেই আদিম আৰ্য্যসকলৰ বংশধৰসকলেই হৈছে বৰ্তমান সময়ৰ অসমীয়া কলিতাসকল। এওঁলোকেই হৈছে একমাত্ৰ "পূৰ্ববৈদিক আৰ্যজাতি" যি সৰ্বপ্ৰথমে অসমলৈ আৰ্য সংস্কৃতি কঢ়িয়াই আনিছিল।"<ref name="googlebook3">{{cite web | url=http://books.google.co.in/books?id=Ic4UCdaxbHIC&pg=PA150&dq=kalita++kshatriya+caste&hl=en&sa=X&ei=ZYI5VP_GOseiuQS144KABw&ved=0CDQQ6AEwAw#v=onepage&q=kalita%20%20kshatriya%20caste&f=false | title=Encyclopaedia of North-East India, Volume 1 | publisher=Atlantic Publishers & Dist | work=India, Northeastern | date=2007 | accessdate=12 October 2014 | author=Col Ved Prakash | page=150}}</ref> [[মাধুৰ্যমণ্ডিত বৰুৱা]]ৰ মতে, খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৩১৯২ চনত আলপাইনগোষ্ঠীয় কলিতাসকলে বৰ্তমানৰ অসমৰ ৰজা জল্পৰ সহায় আৰু আশ্ৰয় লৈ প্ৰথম কলিতা ৰাজ্য প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল। খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ২০১১ চনৰ শেষৰ ফালে কলিতা ৰাজ্য ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ দক্ষিণ উপত্যকালৈকে বিস্তৃত হৈছিল। হিমাচল প্ৰদেশৰ কুল্লু উপত্যকা বা কুলুট বংশৰ পৰা অহাৰ বাবেই প্ৰাচীন অসমত এই ক্ষত্ৰিয় জাতিটো কলিতা নামেৰে জনাজাত আছিল<ref>মাধুৰ্যমণ্ডিত বৰুৱা। কলিতা জাতিৰ ইতিহাস। ৰেখা প্ৰকাশন, গুৱাহাটী। প্ৰথম প্ৰকাশ, ২০২০। পৃষ্ঠা ৯৮</ref> কলিতাসকল হৈছে অসমৰ বিশেষকৈ ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ প্ৰাচীনতম আৰু সৰ্ববৃহৎ জনগোষ্ঠী। প্ৰখ্যাত বুৰঞ্জীবিদ পদ্মনাথ গোঁহাঞিবৰুৱাদেৱে তেখেতৰ ‘অসম বুৰঞ্জী’ত এই কথা স্পষ্ট কৰি গৈছে যে কলিতাসকল অসমৰ আটাইতকৈ পুৰণীকলীয়া আদিবাসী, নৰক, ভগদত্ত আৰু ৰজাসকল কলিতাসকলৰ আদিপুৰুষ আছিল।<ref>আসাম বুৰঞ্জী,পদ্মনাথ গোহাঞি বৰুৱা </ref> ৰাজমোহন নাথৰ ‘The Background of Assamese Culture’ ত উল্লেখ কৰা অনুসৰি ২৪জন নৰকৰ ভিতৰত প্ৰথম নৰকৰ সময় আছিল খী. পূ. ২২০০ ৰ পৰা খী. পূ.২১৬৯। দ্বিতীয়ৰ পৰা তৃবিংশতিতম নৰকৰ সময় আছিল খী: পূ: ২১৬৯ৰ পৰা খী: পূ: ১৫০৯। শেষৰজন নৰকৰ সময় আছিল খী: পূ: ১৫০৯ ৰ পৰা খী: পূ: ১৪৪৯ আৰু তেওঁৰেই পুতেক আছিল ভগদত্ত।<ref>ৰাজমোহন নাথৰ ‘The Background of Assamese Culture’</ref>শংকৰলাল বৰুৱাই উল্লেখ কৰিছে যে ধৰ্মপালৰ ৰাজত্বকালত (১০৯৫–১১২০) কলিতাসকল উত্তৰ ভাৰতৰ পৰা অসমলৈ আহিছিল। ড° বি এছ গুহে গুজৰাটৰ "আলপাইন নগৰ ব্ৰাহ্মণ"ৰ পৰম্পৰা বৈশিষ্ট্য আদিৰ লগত উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ আলপাইন আৰ্যসকলৰ সাদৃশ্য বিচাৰি পাইছিল। কামৰূপ ৰজা ভাস্কৰবৰ্মনৰ নিধানপুৰ ভূমি অনুদানত (৬ম শতিকা খ্ৰীষ্টাব্দ) উল্লেখ কৰা উপাধিসমূহৰ সৈতে তেওঁ কলিতাসকলক যুক্ত কৰিব খোজে।"১৫-১৬ শতিকাত কলিতাসকলৰ অসমত এখন নিজস্ব স্বাধীন দেশ আছিল <ref name="googlebook43">{{cite web|url=http://books.google.co.in/books?ei=dpE5VMudGMWTuATx34H4Aw&id=EE1uAAAAMAAJ&dq=kalita+rulers+in+assam&focus=searchwithinvolume&q=kalita|title=Assam-Bengal Relations from the Earliest Times to the Twelfth Century A.D|publisher=Spectrum Publications|work=Assam (India)|date=1988|accessdate=12 October 2014|author=Pratap Chandra Choudhury|pages=193,275}}</ref>অষ্টাদশ শতিকাত ৰচিত চক্ৰপাণি বৈৰাগীৰ 'গুৰুচৰিত কথা'ত মহাপুৰুষ ভবানীপুৰীয়া গোপাল আতাৰ পিতৃভিঠা বুলি কলিতা দেশৰ প্ৰসংগ আনিছে।<ref>চক্ৰপাণি বৈৰাগী ,গুৰুচৰিত কথা,সম্পা.মহেশ্বৰ নেওগ,পৃষ্ঠা.২০৭</ref> প্ৰথমবাৰলৈ জাতিবাচকভাবে ১৬৫৭ খৃ. বৰপেটা সত্ৰৰ তামৰ ফলিত কলিতা শব্দৰ প্ৰয়োগ কৰা হৈছিল।তাৰ পাছলৈ দৈত্যাৰি ঠাকুৰকৃত শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ-মাধৱদেব চৰিতকে আদি কৰি বিভিন্ন লেখ ফলি শাসনত চেগা ছোৰোকাকৈ জাতিবাচক ৰূপে কলিতা শব্দৰ আহিছে।<ref>কলিতা জাতিৰ ইতিহাস,মাধুৰ্য্যমণ্ডিত বৰুৱা </ref> == <small>জাতীয় জীৱনত কলিতাসকলৰ গুৰুত্ব</small> == ভাষাবিদ পণ্ডিত ডঃ কালিৰাম মেধীয়ে স্পষ্টভাৱে লিখি থৈ গৈছে- “অসম কলিতাসকলৰ নিজা ভূমিখণ্ড আৰু ইয়াৰ সভ্যতা মূলতঃ কলিতা সভ্যতা। অইন উপজাতিবোৰ কলিতাৰ সামাজিক নীতি আৰু পৰম্পৰাকে সামগ্ৰিকভাৱে অনুকৰণ কৰে।“ ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকা দৰে এটা বিচিত্ৰ ভৌগোলিক পৰিক্ষেত্ৰত অতি পুৰণি কালৰে পৰা বসবাস কৰি অহা বিভিন্ন অষ্ট্ৰীক মংগোলীয় জনগোষ্ঠীৰ লগতে পাছতীকৈ অসমত বসবাস কৰিবলৈ লোৱা উত্তৰ ভাৰতীয় ব্ৰাহ্মণসকল আৰু তাৰো শেহতীয়াকৈ  অহা পশ্চিমীয়া কায়স্থসকলে অসম ভূমিত ভৰি থৈ প্ৰথমে কলিতাসকলৰে পৰম্পৰাগত কামৰূপীয়া ভাষাটোক নিৰ্ভৰ কৰি চলিবলগীয়া হৈছিল। কলিতাসকলে পুথি ৰচনা কৰোঁতে, প্রতিলিপি প্রস্তুত কৰোঁতে, দৈনন্দিন হিচাপ-পত্ৰ ৰাখিবৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা লিপিটো জনা যায় কাইথেলী লিপি নামেৰে। কলিতা সকলৰ সম্প্ৰদায়গত পৰিচয়ৰে পৰিচিত হোৱা কাইথেলী লিপি প্ৰকৃততে কামৰূপী লিপিৰেই প্ৰকৃত শৈলী। কিয়নো, কামৰূপী লিপিৰ উদ্ভৱ হৈছিল আলপাইন কলিতা সকলৰ হাততে।<ref>কলিতা জাতিৰ ইতিহাস,পৃষ্ঠা 192</ref>বিশিষ্ট উপন্যাসিক য়েছে দৰজে ঠংছিয়ে ডিব্ৰুগড় বিশ্ববিদ্যালয়ৰ এটি সাক্ষাৎকাৰত,কেৱল অসমতেই নহয়, নগালেণ্ড অৰুনাচল মেঘালয় আদি পাহৰীয়া ৰাজ্যত বসবাস কৰা মনপা,নক্তে,খাছী, ৰাভা, গাৰো,আপাতানী আদি অনেক সৰু বৰ জনগোষ্ঠীবোৰেও অতীজৰে পৰা এতিয়ালৈকে পাহাৰে ভৈয়ামে সংযোগী ভাষা হিচাবে কেৱল "অসমীয়া ভাষাৰ" ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি চলিবলগীয়া হৈছিল বুলি গুৰুত্বপুৰ্ণ মন্তব্য আগবঢ়াইছে। আচলতে কায়থেলি লিপিৰ কামৰূপী ভাষাকেই পুৰনি অসমীয়া ভাষা বুলিও কোৱা যায়, উল্লেখ্য যে হস্তীবিদ্যার্ণব, কিতাবৎমঞ্জৰী, ব্ৰহ্মবৈৱৰ্ত্তপুৰাণ, শুভঙ্কৰী আদি পুথিসমূহ কাইথেলী লিপিত ৰচিত। শঙ্কৰদেৱ-প্ৰৱর্তিত নব্যবাদী বৈষ্ণর পৰম্পৰাৰে প্ৰযুক্ত প্ৰায় সকলো সংখ্যক পুথি, নাট, কাব্য কাইথেলী লিপিতে লিখাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা। নর্ডিক আৰ্যসকলেও ভূখণ্ডটোলৈ আহি প্রচলিত কামৰূপী ভাষাটোকে ব্যৱহাৰ কৰিলে আৰু পুথি-পাঁজি ৰচনা কৰিলে— বুৰঞ্জী-ৰচনাৰে যিটো কামৰ অংশীদাৰ হ'ল আহোম সকলো।<ref>কলিতা জাতিৰ ইতিহাস,194</ref> এই যুক্তিতে অতীতৰে পৰা কলিতাসকলৰ অসমত থকা সাংস্কৃতিক ভাষিক সামাজিক ৰাজনৈতিক গুৰুত্বৰ কথা গবেষকসকলে অনুমান কৰে। পৰ্যায়ক্ৰমে মংগোলীয় আৰ্য অষ্ট্ৰীক বহু শব্দ মিশ্ৰন হৈ আজিৰ প্ৰচলিত অসমীয়া ভাষাই নিজৰ ৰূপ পাইছে আৰু এতিয়াও সেই প্ৰক্ৰিয়া চলিয়েই আছে। আচলতে কলিতাসকলৰ পৰা গুণগত কৃষি পদ্ধতি আৰু কুটীৰ শিল্পকৰ্ম আয়ত্ব কৰিবলৈ অথবা কলিতা ৰজাৰ আগ্ৰাসনত আন সৰু সুৰা জনগোষ্ঠীবোৰে অতীজৰে পৰা এইদেশত কলিতাসকলক অনুসৰণ কৰি অহাৰ সম্ভাৱনাই প্ৰৱল। তাৰোপৰি অন্য কেতবোৰ আৰ্থ সামাজিক প্ৰাসংগিকতাৰ বাবেও হয়তো বৃহত্তৰ অসমীয়া মহাজাতি গঠন প্ৰক্ৰিয়াত আত্মনিয়োজিত কলিতাসকলক অইন খিলঞ্জীয়া জনগোষ্ঠীসমূহে উপযোগী মানিও বিশেষ বিৰোধিতা কৰা নাছিল। সেইহে বিজ্ঞসকলে মুলধাৰা অসমীয়াৰ সংজ্ঞাটো আচলতে কলিতাসকলৰ ভাষা সংস্কৃতিৰ ওপৰতে ভেজা দি তৈয়াৰ কৰা হৈছে বুলি ক'ব খোজে আৰু এতিয়াও কলিতা জনগোষ্ঠীয় নিজা পৰম্পৰাসমূহক পৃথক কৰি চালে মূৰকত বেছিভাগ ক্ষেত্ৰতে অসমীয়া পৰম্পৰা বুলি বিশেষ একো নাথাকিব যেন অনুমান হয়। এইবোৰ কথাকে আৰু অধিক বিশদভাবে  ড৹ মাধুৰ্য্যমণ্ডিত বৰুৱাই তেখেতৰ শেহতীয়া "কলিতা জাতিৰ ইতিহাস" গ্ৰন্থত সুন্দৰকৈ ব্যাখ্যা কৰিছে। == আদিভূঞা কলিতাসকল ==          অসমত আদিভূঞা আৰু পশ্চিমীয়া ভূঞা বুলি দুই শ্ৰেণীৰ ভূঞা পোৱা যায় । বৰ্তমানৰ অসম, উত্তৰ বংগ আৰু বাংলাদেশৰো সৰহভাগেৰে গঠিত (খৃঃ 650 ৰ পাছৰপৰা) পুৰণি [[কামৰূপ ৰাজ্য]]ৰ ভাঙোনৰ সময়ছোৱাতে ভূঞাসকলৰ আদি থালটো উৎপত্তি হৈছিল। [[শালস্তম্ভ বংশ]]ৰ নৱম শতিকাৰ ৰজা বলবৰ্মন (তৃতীয়)ৰ ৰাজত্বকালতে মাটি ভগাই লোৱাৰ কাৰ্য খুব দেখিবলৈ পোৱা হৈছিল।<ref>^] ([[বাৰ ভূঞা#CITEREFLahiri1984|Lahiri 1984]], পৃষ্ঠা 62)</ref> উল্লেখযোগ্য যে বৰ্মন,শালস্তম্ভ,পাল আৰু কমতাধিপতি দুৰ্লভ নাৰায়নৰ বংশাদি কলিতাসম্ভূত আছিল<ref>কলিতা জাতিৰ ইতিহাস, শেষ অংশ,কলিতা ৰজাসকল, মাধুৰ্য্যমণ্ডিত বৰুৱা</ref> এই কলিতা ৰাজ্যবোৰৰ পতনৰ পাছত তেওঁলোকৰে কিছুমান ক্ষমতাশালী সামন্তই আনৰ কৰতলীয়া হিচাবে বা কেতিয়াবা স্বাধীন ভাবেও একোটা সৰু সৰু এলেকাত ভূঞা নামেৰে নিজৰ প্ৰভুত্ব বিস্তাৰ কৰি শাসন কৰিছিল,তেওঁলোকেও নিজকে ক্ষত্ৰিয় বুলিছিল। তাৰোপৰি কামৰূপৰ প্ৰথম আলপাইন ক্ষত্ৰিয় বৰ্ণ সম্ভূত শাসক জাতি হিচাবে কলিতাসকলকেই মুলতঃ আদিভূঞা বুলি কোৱা যায়। অসমত আৰু এচাম গোটছেৰেক পশ্চিমীয়া কায়স্থ (কলিতা)<ref>গুৰুচৰিত কথা,চক্ৰপাণি বৈৰাগী,প্ৰথম অধ্যায়ৰ প্ৰথম পৃষ্ঠা । অবশ্যে তেনেকৈ উল্লেখ থাকিলেও কায়স্থসকল ক্ষত্ৰিয় বুলিহে বিবেচিত।</ref> ভূঞা আছে যি চতুৰ্দশ শতিকাৰ শেষৰ ফালে কমতাৰ কলিতা ৰাজা দুৰ্লভনাৰায়ণ<ref>কলিতা জাতিৰ ইতিবৃত্ত,পৃষ্ঠা ২৫২</ref>ৰ ৰাজত্বকালত কনৌজ আৰু বংগৰ পৰা প্ৰব্ৰজিত হৈছিল। এইসকল ভূঞাৰ মাজতেই মহাপুৰুষ শংকৰদেৱৰ বংশধৰো আছিল। জাতিগতভাৱে কায়স্থ আৰু ব্ৰাহ্মণ এই পশ্চিমীয়া ভূঞাসকলৰ বেছিভাগকেই প্ৰথমে কোঁচৰাজ্যত সংস্হাপিত কৰাৰ পাছত নিৰাপত্তাজনিত কাৰণতেই তেওঁলোক উজাই আহি কলিতা আদিভূঞাসকলৰ লগত মধ্য অসমৰ বিভিন্ন ঠাইত বসতি স্থাপন কৰিছিল। কিন্তু পিছলৈ বিভিন্ন কাৰণবশতঃ প্ৰায় সকলোবোৰ পশ্চিমীয়া ভূঞাই কোচ ৰাজ্যলৈ পুনঃপ্ৰবজিত হৈছিল <ref>কলিতা জাতিৰ ইতিহাস,পৃষ্ঠা ২১২</ref> উল্লেখযোগ্য যে উজনি অসমত এইসকল ভূঞাৰ বিশেষ কোনো চিন-চাব নাই।<ref>কমতা ৰজা দুৰ্লভনাৰায়ণে অনা ব্ৰাহ্মণ কায়স্থসকলক কেৱল কোচ আৰু কামৰূপতে থাপিছিল। কাৰণ সেইসময়ত (উজনি)অসমত আহোমৰ ৰাজত্ব আছিল। এই নতুন ব্ৰাহ্মণ- কায়স্থসকলৰ ভূঞা আছিল চণ্ডীবৰ কায়স্থ । এইসকল কোনো নিদিষ্ট ঠাইতে স্থায়ীভাবে বসবাস কৰাৰ বিপৰীতে কছাৰী দফলা আদিৰ আক্ৰমণত বিভিন্ন ঠাইলৈ পলাই ফুৰিব লগা হৈছিল। আচলতে আহোম ৰাজ্যৰ স্থাপিত বাৰভূঞাসকল কলিতা জাতিৰহে আছিল।</ref> ইয়াতকৈ অধিক এইসকলৰ বিষয়ে জনা নাযায়। আহোম ৰাজত্বৰ সময়ত পৰাক্ৰমী কলিতা আদিভূঞাসকলক চুতীয়া কছাৰী কোচ আদিৰ ভূঞাৰ লগতে দমন কৰি ৰজাই শাসনত উপযুক্ত বিষয়বাব দি সংস্হাপিত কৰিছিল । পুৰণি অসম বুৰঞ্জীসমূহৰ ঠায়ে ঠায়ে বাৰভূঞাঁৰ প্ৰসংগ বহুবাৰ আনিছে আৰু তাৰ সংজ্ঞাও দিছে এনেদৰে- ‘পাচে লাক্লি কওদেউ ২৪২৭ শকত(১৫০৫) বাৰভূঞাক বৰালে। বাৰভূঞাৰ অৰ্থ এই, এওঁলোক একৰকম হিন্দু। আকৌ আন এঠাইত এনেকৈ আছে- দেশত ৰজা নাইকিয়া হ’লে অথবা ৰজা থকা সময়তো তেওঁলোক ৪,৫,১০,১২ গ্ৰাম ততোধিক গাঁৱৰ অধিপতি আপুন এক্তাৰে হৈ দখল কৰে। সময়মতে স্বাধীন মত হৈ কোনো কোনো ৰজাৰ অধীন হৈ সেই গ্ৰামৰ কৰ-কাটল দিয়ে, ইয়াকে বাৰভূঞা বোলে।একেদৰে বাৰভূঞা চৰিতত আছে কিদৰে স্বৰ্গদেউসকলে ভূঞাৰ সতি-সন্ততিসকলক নিজ ৰাজ্যত থিতাপি লগোৱাৰ পিছত আহোম ৰাজচ’ৰাত মন্ত্ৰী ডা-ডাঙৰীয়া কেইজনৰ আসনৰ কাষতেই সেইসকলৰো বহাৰ চিন কৰি দিছিল। লাচাম কলিতা ভূঞাঁক কছাৰী ৰাজ্যৰ শাসনকৰ্তা(বৰচেতিয়া বা মৰঙীখোৱা গোহাঁই) পতাৰ পাছৰ পৰাই আহোম ৰাজত্বত ভূঞাসকলৰ মৰ্যাদা আৰু স্থান সম্পৰ্কে কিছু সম্ভেদ পোৱা যায়। আহোম ৰাজ্যত এই কলিতা ভূঞাসকলৰ বাজে কিন্তু পশ্চিমীয়া কায়স্থ ভূঞাঁক আহোম ৰজাই কেতিয়াবা আদৰেৰে সংস্হাপিত কৰাৰ কথাটোত বুৰঞ্জী নিমাত। পুৰণি অসম বুৰঞ্জীত এনেকৈ আছে- স্বৰ্গদেৱ দিহিঙীয়া ৰজাই ৰটাটেমনি দখল কৰি বাৰভূঞাক উত্তৰ কোলত পাতিলেহি । ভূঞাৰ নাম উতৈ ১,তমাই ১, ৰাই ১, সঁকাই ১, কৌষিক ১, উজিৰ ১, লস্কৰ ১, চোমদাৰ ১, সনাতন ১, কেহো ১, ৰামভট ১, ভকতভূঞা ১। এই বৰ বাৰভূঞাঁ আৰু এওঁলোকৰ প্ৰত্যেকৰে লগত চাৰিজনকৈ সৰু ভূঞা দি মুঠ ষাঠিজন ভূঞাক উত্তৰ পাৰে পাতিলে । ইয়াৰ ভিতৰৰ ডাঙৰ লাচাম কলিতা ভূঞাক স্বৰ্গদেৱে মৰঙিৰ পৰা ১৫৩৬ খৃঃত ডিমাপুৰ দখল কৰি কছাৰী ৰজা ডেৰচোংফাক হত্যা কৰাৰ পিছত কছাৰীবিলাকৰ ওপৰত টুৰ্পা নাম দি মৰঙিৰ শাসনকৰ্তা বা মৰঙি খোৱা গোহাই পাতি '''বাঁহবড়িয়া চেটিয়া''' পাতিলে।"<ref>পুৰণি অসম বুৰঞ্জী পৃ: ৩৬</ref> Dr. JP Wade আৰু কছাৰী বুৰঞ্জীৰ মতে তেওঁৰ নাম চুৰ্পাহে আৰু কছাৰী বুৰঞ্জীয়ে তেওঁক '''বৰচেটিয়া''' বুলি কয়। তুৰ্বকৰ সৈতে হোৱা যুদ্ধত সহায় কৰি বিশ্বাসভাজন হ'ব পাৰিছিল বুলিয়েই বাৰভূঞাঁক স্বৰ্গদেউৱে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ মৰঙিখোৱা গোহাই পাতিলে । এই বিষয়ে পুৰণি অসম বুৰঞ্জীত এনেকৈ আছে - "পাচে মোৰ পুথাও দিহিঙ্গীয়া ৰজা কাচেঙ্গ বড় পাত্ৰগোহাইক সেনাপতি পাতি উপাই কৰি তুৰ্বকক মৰালে। আত পাচে সেই বেলা ৰটাটেমনিৰ বাৰ ভূঞায়াই কলঙৰ কাখৰত ৰলহি। মদনগিৰি, ধৰ্ম্মাই, চোমদাৰ, ৰামচন্দ্ৰ গিৰি, চন্দ্ৰ দলৈ, তামুলী দলৈ, বাহুদলৈ, বড় চোমদাৰ, এই সকল প্ৰমুখ্যে যুদ্ধক মনে আছে। ...পাচে দিহিঙ্গীয়া ৰজা বড় সন্দিকৈ সকলো বোৰে ভূঞায় যুদ্ধলৈ সলালৈ, আহিল। পাচে ভূঞাৎ সলা মাৰিলে। প্ৰথমে ৰনভঙ্গ হৈ আমাৰ হুহুকি আহি পৌষ মাস ১৪৬৩ শকত দুদিন পাচে যুদ্ধ কৰি ভূঞাক ভঙ্গাই মূৰ আনি মথাডাঙ্গত থলে। দুটা দৌল বান্ধিলে। ৰামচন্দ্ৰ গিৰি, দলিদখাঁ, প্ৰমুখো ভূঞা সকল সলাত লোকজন সহিতে দান্তে ধৰি দিহিঙ্গীয়া ৰজাত সৰণাগত হ'ল; লস্কৰো পৰিল ১৬, কটোয়াল পৰিল ১২, ঘোড়া পালে ৩০০, সেনা অনেক পৰিল। বজৰা নাও ৬০ পালে। সেই ভূঞা সকলক পুথাও দিহিঙ্গীয়া স্বৰ্গদেৱৰ আজ্ঞাএ '''বড়চেতিয়া'''য়ে উত্তৰ কোণে পাতিলে।"<ref>Goswami, Hemchandra, "Purani Assam Buranji, p. 154,</ref> তাৰোপৰি বাৰভূঞাঁক ছুহুংমুং স্বৰ্গদেউৱে তামুলী পাচনি আদি কৰি সময়ে সময়ে তেওঁলোকৰ বিভিন্ন আদৰ্শ গ্ৰহণ কৰি পদ্ধতিগতভাৱে নিজৰ বিশ্বস্ত কৰি লৈছিল।<ref>Tamuli Phukan, Kasinath, ''Assam Buranji, p. 20, "পাচে চুটিয়া ৰজাৰ পো ভাই সহিতে চুটিয়াক পাকৰি গুৰিত পাতিলে। পাচে লাক্নি কাতকেউ ১৪২৭ সঁকত বাৰভুঁয়াক বৰালে; সিহঁতৰ বচোআল টঙ্গালি হাচটি এইসকলৰ আদৰ্স ললে; সিহঁতৰ ল'ৰা কিচু সৰ্গদেৱে তামুলী পাঁচনিকৈ লগত ল'লে।"''</ref> তাৰোপৰি বাৰভূঞাৰ ভাই ভতিজাক মতাই আনিও স্বৰ্গদেউৱে নিজৰ খাটনিয়াৰ হিচাবে নিযুক্তি দিছিল।<ref>Bhuyan, S.K.,"Assam Buranji(SM)", p.11-13</ref> উল্লেখ থাকে যে এই উপাধিবোৰ আজিৰ দিনত সম্ভ্ৰান্ত কলিতা লোকসকলেহে বিশেষতঃ ব্যৱহাৰ কৰে। বৰ্তমান অসমত কলিতাসকল প্ৰধানকৈ কৃষক আৰু কৃষিভূমিৰ মালিক৷বৰ্তমান অসমৰ অধিকাংশ মৌজাৰ মৌজাদাৰো এই আদিভূঞা কলিতাৰ জাতিৰে বুলি জনা গৈছে। == কলিতাসকৰ বৰ্ণ বিভাজন == অসমৰ আদিম আৰু সৰ্ববৃহৎ ক্ষত্ৰিয় জনগোষ্ঠী হিচাবে কলিতা সমাজখন কৰ্ম আৰু ক্ষমতানুসাৰে অতীজৰে পৰা বহুধা বিভক্ত। কামৰূপত শাসন কৰা কলিতাসকলৰে শংকলাদিৱ,বৰ্মন, পাল আদি শাসকসকলে নিজক ক্ষত্ৰিয় বুলিছিল। বৰ্মন শাসনৰ পাছত কামৰূপত কলিতা (আদি)ভূঞা সকলে কৰতলীয়া প্ৰান্তীয় এলেকাৰ শাসক হিচাবে নিজক ক্ষত্ৰিয় বুলিছিল। কলিতাসকলৰে ৰজা ভাস্কৰবৰ্মাৰ দিনত উত্তৰ ভাৰতৰ পৰা আহ্ৰূত বিশেষকৈ ৰাজকাৰ্যত সহায়ৰ বাবে নিয়োজিত "কায়স্থ" পদটিত অধিষ্ঠিত হোৱা কলিতা জাতিৰ লোকসকলে পুৰুষানুক্ৰমে নিজকে কায়স্থ বুলি চিনাকী দিবলৈ ল'লে।<ref>প্ৰথম কায়স্থ শব্দটি কলিতা ৰজা প্ৰথম ভাস্কৰবৰ্মা শাসনকালতে উদ্ধাৰ হোৱা নিধানপুৰ ফলিৰ পৰা উদ্ধৃত কৰা হৈছে। তেওঁ কোনো পশ্চিমীয়া কায়স্থক এই দেশলৈ অনাৰ প্ৰমাণ পোৱা নাযায় । এতেকে আদি কায়স্থ বুলি কলিতাসকলকে বুজাব লাগিব।</ref>কামৰূপী লিপিৰ উদ্ভৱ হৈছিল কলিতা সকলৰ হাততে। কলিতা সকলৰ যিটো থুলে ধৰ্মীয় আৰু মাঙ্গলিক অনুষ্ঠানত পৌৰহিত্য কৰি পৰিচালনাৰে আগুৱাই নিলে, ত্রয়োদশ শতিকাত উত্তৰ ভাৰতীয় কায়স্থ সকল ভূখণ্ডটোলৈ অহাৰ পূৰ্বে, সেই থুলটোৱেই কায়স্থৰূপে পৰিচিত হৈছিল।পৰৱৰ্তী পৰ্যায়ত ধৰ্মৰ গুৰি ধৰাৰ সমান্তৰালভাৱে সংস্কৃত পুথি সমূহৰ ভাষান্তৰ কৰি ৰচনা কৰাৰ কামটোতো এই লোক সকল নিয়োজিত হ'ল।<ref>কলিতা জাতিৰ ইতিহাস,194</ref> এনেকৈ কায়স্থ ৰাজবিষয়া,পৰম্পৰাগত কামৰূপীয়া ভাষাৰ চৰ্চা তথা শিক্ষা দিয়া,ৰাজ অনুগ্ৰহ পোৱা,ধৰ্মীয় খাম কাজৰ সৈতে জড়িত কলিতাসকলৰ এটা বিদ্বত ডাঙৰ থুলে নিজক কায়স্থ পৰিচয়ৰ লগত সংপৃক্ত কৰি ল'লে । উল্লেখযোগ্য যে অতীতত কোচ ৰজাসকলে কলিতা জাতিৰ পৰাই ৰাজপুৰোহিত নিৰ্বাচন কৰিছিল,পাছলৈ কোচৰজা বিশ্বসিংহৰ দিনতহে কলিতাৰ ঠাইত ব্ৰাহ্মণক নিয়োগ কৰা হয়। এই ঘটনাৰ বাবে সমাজত কৰ্তৃত্ব আৰু শ্ৰেষ্ঠতাক লৈ এই উত্তৰ ভাৰতীয় ব্ৰাহ্মণসকলৰ লগত ইয়াৰ কলিতা,দেওধাই আদি কোচ পুৰোহিতসকলৰ বহুবছৰ ধৰি সংঘৰ্ষ চলি আছিল। কমতাধিপতি দুৰ্ল্লভনাৰায়ণে আনয়ন কৰা কায়স্থ সকলে কামৰূপত থিতাপি লোৱাৰ পৰৱৰ্তীকালত, ইতিপূৰ্বে ধৰ্মীয় কাম-কাজ আৰু পুৰোহিতালি কৰ্মৰে জড়িত ‘উত্তৰী' লোৱা কলিতা সকলেও নিজকে কায়স্থ বুলিবলৈ লয়। অৱশ্যে পুৰোহিত শ্ৰেণীৰ অনেক কলিতাই 'উত্তৰী' ধাৰণ কৰিও নিজকে কায়স্থ পৰিচয়ৰে সম্পৃক্ত নকৰাকৈও ৰৈ গৈছিল।<ref>কলিতা জাতিৰ ইতিহাস,পৃষ্ঠা ২০৬</ref> হয়তো কলিতাসকলৰ এটা থুল পুৰোহিত শ্ৰেণীভুক্ত হোৱাৰ বাবেই হিউ ৱেন চাঙে ক্ষত্ৰিয় হোৱা সত্বেও ভাস্কৰবৰ্মাক ব্ৰাহ্মণ বুলি অভিহিত কৰেছিল। ইয়াৰ বাদেও ব্যৱসায় আৰু পৰিয়াল পৰিপোষণৰ বাবে কৃষি কৰ্মৰ লগত জড়িত হৈ থকা ভূমিৰ মালিকসকলক বৰকলিতা সৰুকলিতা আদি আৰু কঁহাৰ,কমাৰ, কুমাৰ,সোণাৰি, তাঁতী, খনিকৰ,বাঢ়ৈ আদি কুটিৰ শিল্পবিলাকত পুৰুষানুক্ৰমে নিয়োজিত হৈ অহা কলিতাসকলক কৰ্মপৰিচয়ক কলিতা,যেনে-কুমাৰ কলিতা,কমাৰ কলিতা আদি, হিচাবে চিনাকী দিবলৈ ল'লে। ইমানৰ পাছতো কিন্তু কলিতাসকলৰ মাজত শূদ্ৰ বা অদক্ষ শ্ৰমিক হিচাবে কোনো এটা থুল আজিলৈকে সৃষ্টি হোৱা নাই আনকি কলিতাসকলৰ মাজত বৃত্তিগত নাপিত,ধোবা, মাছমৰীয়া, চাণ্ডাল,মালী আদিৰ মানুহো দুৰ্লভ বা পাবলৈ নাই। সেইদিশৰপৰা পুৰ্বৰেপৰা কলিতাসকলে আৰ্যত্ব আৰু কুলীনতা সম্পূৰ্ণ ৰক্ষা কৰি আহিছে। প্ৰামাণিক নিৰ্দিষ্ট ইতিহাসৰ অভাব হ'লেও বহুকেইটা দিশ পৰ্যালোচনা কৰি পৰম্পৰাগতভাবে স্বকীয়তা বৰ্তাই ৰখা সম্পূৰ্ণ আৰ্যসংস্কৃতিৰ বাহক উপাসক প্ৰচাৰক সংবৰ্ধক এই কলিতাসকলক বাদ দি অসমীয়া সভ্যতাক কোনেও কল্পনা কৰিব নোৱাৰে। সেইকাৰনে কেতিয়াবা কেতিয়াবা কলিতাক বিজ্ঞলোকে এটা নিদিষ্ট জাতি বুলি কোৱাতকৈ এটা সভ্যতা বুলিহে ক'ব খোজে। যিটো নিশ্চয়কৈ যুক্তিপূৰ্ণ।যদিও কলিতাসকলৰ নৃগোষ্ঠীয় পৰিচয় আলপাইন আৰ্য ক্ষত্ৰিয় তথাপি বৃহত্তৰ অসমীয়া সমাজ গঠনৰ উপলক্ষ্যতে হওঁক অথবা সময়ে সময়ে হৈ অহা বাহিৰা আক্ৰমণ বা শাসনৰ সময়তে হওঁক,পৰিবেশজনিত সমাজিক একতাৰ উপৰি আৰ্য সাংস্কৃতিত বিনিময় আৰু সংমিশ্ৰনৰ বাবে হোৱা ক্ৰম বিবৰ্তনৰ ফলশ্ৰুতিত এই জাতিত পদ্ধতিগতভাবে আন আৰ্য আৰু আৰ্যভিন্ন বহু মানুহো অন্তৰ্ভুক্ত হৈ পৰিল। যাৰ পৰিপেক্ষতিত কলিতাসকল নিজৰ মাজতে বহু দুৰলৈকে বিভাজিত পৰাৰ লগতে তেওঁলোকৰ মাজত খেলগত ভেদাভেদো স্পষ্ট হৈ পৰিল । পুৰণি কামৰূপৰ কায়স্থ সকল আদিভূঞা বা কলিতা হ'লেও তেওঁলোকে অসমলৈ পাছত প্ৰব্ৰজিত হোৱা স্মাৰ্ত পশ্চিমীয়া কুলিন কায়স্থৰ-কলিতা প্ৰভাবত পৰি বা অন্য কাৰণতো নিজকে কলিতা পৰিচয়ৰ পৰা আতঁৰাই নিয়া দেখা গৈছে। আজিৰ দিনত কায়স্থসকলে বৰকলিতাকো তেওঁলোকৰ নামনাচত বুলি ঘোষণা কৰিব খোজে।কিন্তু বাস্তৱত সেইবোৰ ভিত্তীহীন একোটা অলিক ধাৰণা। আচলতে মহাপুৰুষীয়া ধৰ্মত অব্ৰাহ্মণ গুৰু মানেই কায়স্থ (কলিতা) বুলি গঢ়ি উঠা এটা স্ব-প্ৰক্ষেপিত জাতিবাচক মানসিক ধাৰণাৰ আগ্ৰাসনে কলিতাসকলক সীমিত আৰু তাতকৈ বেছি ক্ষতিগ্ৰস্ত কৰি আহিছে। তাৰোপৰি কুমাৰ কমাৰ বাঢ়ৈ শালৈ আদি অনেক কলিতা মানুহো সংবিধানৰ আজি অন্য পাছপৰা শ্ৰেণীভুক্ত হৈছে বা অন্য উচ্চ কলিতাৰ পৰা আঁতৰি তেওঁলোকে বেলেগে খেল পাতি খোৱা লোৱা কৰে।এনেকৈ কলিতাসকলৰ মাজতেই বহু শ্ৰেণীবিভাগ আৰু উচ্চ-নীচৰ ভেদাভেদ আহিল। কেৱল কামৰ ভাগ হিচাপে বেলেগ বেলেগ বৃত্তি গ্ৰহণ কৰি জীৱিকা নিৰ্বাহ কৰাৰ আচিলাতে কলিতাসকলক ভিন ভিন সম্প্ৰদায়ত বিভক্ত হ’ল। যাৰ ফলত নিজ জনগোষ্ঠীৰ মাজতে এটা স্পষ্ট বিভেদ আহি পৰিল আৰু এসময়ত এটা গোট আনটোৰ পৰা ইমানেই আঁতৰি যোৱা পৰিলক্ষিত হ'ল যে বহুক্ষেত্ৰত এটা গোটে আন এটা গোটৰ লগত একে কলিতা জনগোষ্ঠীৰ বুলি পৰিচয় দিবলৈও শংকা কৰে।{{cn}} == সামাজিক জীৱন == কলিতাসকল নিজে মূলতঃ কৃষিজীৱি যদিও অসমৰ জাতীয় জীৱনৰ অংগাংগী প্ৰতিটো বৃত্তি পৰম্পৰা ব্যবস্থাত এই জাতিৰ প্ৰভাব সুস্পষ্ট হৈ আছে।{{cn}} অতীজতে কোচসকলে ৰাজপুৰোহিত কলিতাসকৰ পৰা নিৰ্বাচন কৰিছিল,পাছলৈ কোচৰজা বিশ্বসিংহৰ দিনতহে কলিতাসকলৰ ঠাইত ব্ৰাহ্মণসকলক নিয়োগ কৰা হয়। আৰ্যপুত্ৰ কলিতাসকলে শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ গুৰুজনাদ্বাৰা প্ৰৱৰ্ত্তিত প্ৰচাৰিত একশৰণ হৰিনাম ধৰ্ম আঁকোৱালি লৈ মেধি, বুঢ়াভকত, ধৰ্মপ্ৰচাৰক, ধৰ্মাধিকাৰ আদি অনেক দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰি ব্ৰাহ্মণসকলৰ সমানেই অসমত মহাপুৰুষীয়া ধৰ্ম প্ৰচাৰ প্ৰসাৰৰ বাবে অগ্ৰণী ভূমিকা লৈ আহিছে। তদুপৰি তেওঁলোকে আহোম -কোঁচৰ আদিৰ শাসনকালত ৰাজদূত, বিষয়া,পাইক হিচাপে কাম কৰিছিল। আহোম আৰু কোঁচ ৰাজ্যৰ অগ্ৰণী পদবীসমূহ ক্ৰমে বৰুৱা, ফুকন,চলিহা,বৰকাকতী, বৈৰাগী, খাটনিয়াৰ, ভূঞা,খাউণ্ড, ভাণ্ডাৰকায়স্থ(ভঁৰালী), কাকতি(বা কায়স্থ), নেওগ, তামূলী, খাৰঘৰীয়া আদি উপাধিবোৰ কলিতা সকলৰ মাজত বিশেষভাবে পোৱা যায়। অবশ্যে ফুকন, বৰুৱা আদি উপাধি মবোৰ আহোম, কলিতা আৰু ব্ৰাহ্মণ সকলৰ মাজত সমানে পোৱা যায়। তদুপৰি বৰা, বৰুৱা, শইকীয়া, হাজৰিকা আৰু ৰাজখোৱা উপাধি সমূহ আহোম, চুতীয়া, কোঁচ আৰু কলিতা সকলৰ মাজত দেখা পোৱা যায়। বৈৰাগী আৰু খাউণ্ড -এই দুয়ো উপাধি আহোম ৰজাৰ ৰাজদূত সকলক প্ৰদান কৰা হৈছিল। এই উপাধি প্ৰদান কৰোঁতে কলিতা সকলক প্ৰাধান্য দিয়া হৈছিল।<ref>''A History of Assam'' by Sir Edward Gait, page 124</ref>আনহাতে প্ৰধানকৈ মোগল শাসিত পশ্চিম অসমত পাছলৈ ব্ৰিটিছ অসমতো কলিতা সকলে ৰাজহ বিভাগত আগস্থান পাইছিল। চিৰস্তাদাৰ,চৌধুৰী, তালুকদাৰ, মজিন্দাৰ, ঠাকুৰীয়া,তহবিলদাৰ,লহকৰ,চুবাদাৰ আদি উপাধিসমূহ ইয়াৰ উপযুক্ত উদাহৰণ। তাৰোপৰি কলিতা জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে বিভিন্ন সময়ত আন আন বৃত্তি বা কৰ্মত মনোনিবেশ কৰাৰ কাৰণে তেওঁলোকক সমাজত ভিন ভিন নামেৰে জনা গৈছিল। বহুসময়ত তেনে কাম আৰু দায়িত্বৰ ওপৰতে ভিত্তি কৰি ভিন ভিন উপাধিও লাভ কৰিছিল। বৰ্তমান ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাত বসবাস কৰা কলিতা সকলে প্ৰায় ৯৩টা উপাধি ব্যৱহাৰ কৰে। ইয়াৰ ভিতৰত মহন্ত, দত্ত, পাগবন্ধা, কলিতা, দাস,বাৰিক, সেনাপতি,পাঠক, পাটগিৰি, পোদ্দাৰ, অধিকাৰী, বড়া, বৰ্মন, ডেকা, দিহিদাৰ, মেধী, পাটোৱাৰী, হুন্দুৰী, কায়স্থ,বৈৰাগী, মালী, সাউদ, বেজবৰুৱা, বাঢ়ৈ, কুমাৰ, জৰামূৰীয়া, দুলীয়া, বনিক, চহৰীয়া,খনিকৰ, বৈশ্য, কেওত,দৰবধৰা, তেলী, ভকত,বাৰুকিয়াল,বৰদলৈ, ধনদিয়া, গায়ন, বায়ন, দেউৰী, নামতিয়াল, সূত্ৰধাৰ, পুৰকায়স্থ, ডাকোৱা আদিয়েই প্ৰধান। অৱাশ্যে ইয়াৰ বহু উপাধি কলিতাসকলৰ বাহিৰেও আন আন জনগোষ্ঠীৰ লোকেও ব্যৱহাৰ কৰা দেখা যায়। এককথাত কলিতা সভ্যতা আৰু অসমীয়া সমাজ এটা মুদ্ৰাৰ ইপিঠি সিপিঠি। কলিতাসকল আছিল স্বত্ৰন্ত্ৰ আৰু স্বয়ংসম্পূৰ্ণ। সমাজ ব্যৱস্থা এটা সম্পূৰ্ণ হ’বৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় সকলো কাম এওঁলোকে নিজেই কৰিব পাৰিছিল আৰু সমাজৰ প্ৰায় সকলোধৰণৰ কামতে এওঁলোকে মনোনিবেশ কৰিছিল। বৰ্তমান ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ প্ৰায় প্ৰত্যেকটো মহকুমাতে এই জনগোষ্ঠী পোৱা যায়। অসম তথা উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চল বিভিন্ন জাতি জনগোষ্ঠীৰ সমন্বয়ৰ থলী। অসম নামৰ ভূ-খণ্ড আদিতে কামৰূপ, প্ৰাগজ্যোতিষপূৰ আদি বেলেগ বেলেগ নামৰ বিভিন্ন সময়ত পৰিচিত আছিল আৰু ইয়াৰ চাৰিসীমাও বৰ্তমানৰ দৰে নাছিল। বিভিন্ন সময়ত ইয়াৰ পৰিসীমা ভিন ভিন আছিল। কেতিয়াবা যদি ইয়াৰ বিস্তৃতি বহু প্ৰসাৰীত হৈছিল, আন কেতিয়াবা আকৌ ই বহুপৰিমাণে সংকুচিত হৈছে। কলিতাসকলে বুৰঞ্জীয়ে ঢুকী নোপোৱা কালতে অসমত নিজৰ সভ্যতা সংস্কৃতি গঢ়ি তুলিছিল। পৰবৰ্তী সময়ত বিভিন্ন ঠাইৰ পৰা অহা বহুসংখ্যক লোক কলিতাসকলৰ অন্তৰ্ভুক্ত হৈছিল। সেইবাবেই কলিতা সকলৰ ইতিবৃত্ত সম্পৰ্কে বহু ভিন ভিন মতামত পোৱা যায়। কিন্তু প্ৰকৃত সত্যটো হ’ল কলিতা সকল এই ভূ-খণ্ডৰ চাবেক বাসিন্দা। বিভিন্ন উৎসৰ পৰা অহা তথ্যসমূহো শুদ্ধ। কাৰণ বেদ উপনিষদৰ কালৰে পৰা প্ৰভুত্ত থকা কলিতা সভ্যতাত বেলেগ বেলেগ সময়ত আহি সংযোজিত হোৱা লোকসকলক লৈ বৃহত্তৰ কলিতা জনগোষ্ঠী গঠিত হৈছে। ভাৰবৰ্ষলৈ আৰ্য্যসকল অহাৰ বহু পূৰ্বেই অহা আলপাইন সকলেই হৈছে কলিতা সকলৰ নৃ-গোষ্ঠীয় পৰিচয়। ইয়াৰ পাছতো অনেক সময়ত বিভিন্ন দিশৰ পৰা অনেক লোক আহি ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ আলপাইন মূলীয় কলিতাসকলৰ লগত বিলীন হৈছে। কুলুতাচ সকলৰ এটা ঠালো কলিতা সকলৰ অন্তৰ্ভুক্ত হৈছিল। কৌনজৰ পৰা অহা কিছু লোক আৰু ইয়াৰ বহু পূৰ্বেই হিমালয়ৰ পাদদেশত থকা লোকসকলৰ বহু লোক বৃহত্তৰ কলিতা সকলৰ এক অংশৰ পূৰ্বপুৰুষ বুলিব পাৰি। কলিতা লোকসকলৰ মাজত গভীৰ অধ্যয়ন কৰিলে দেখা যায় যে এই লোকসকলৰ জাতি, জনগোষ্ঠী উভয়ৰে লক্ষণ বিৰাজমান। সেইবাবে বিজ্ঞান ভিত্তিক বিশ্লেষণেৰে কলিতা এক জাতি নে জনগোষ্ঠী একেষাৰতে কৈ দিয়া কঠিন। পণ্ডিত ড॰ বাণীকান্ত কাকতীদেৱে কলিতা এক জাতি বুলি অভিহিত কৰিলেও কলিতাসকলৰ মাজত দেখা পোৱা বহু উপাদানৰ ভিত্তিত কলিতা এক জনগোষ্ঠী বুলি কোৱাটোহে বেছি সমিচিন হ’ব। এই জনগোষ্ঠীৰ অন্তৰ্গত বিভিন্ন সম্প্ৰদায় আছে। তাৰ ভিতৰত কমাৰ কলিতা, কুমাৰ কলিতা, সৰু কলিতা, বৰ কলিতা,কেওট কলিতা,নট কলিতা, সুত কলিতা, কঁহাৰ কলিতা, নাপিত কলিতা, ধুবী কলিতা, সোণাৰী কলিতা, কাড়ী কলিতা, হালৈ কলিতা, জালৈ কলিতা, শালৈ কলিতা,মালী কলিতা আদিবোৰেই প্ৰধান। কিন্তু কলিতাসকলৰ মাজতেই বহু শ্ৰেণীবিভাগ আৰু উচ্চ-নীচৰ ভেদাভেদ আহিল। এনেকুৱা ভেদাভেদৰ কবলত পৰি কলিতাসকলৰ মাজত কিছু সম্প্ৰদায় বিভাজিত হ’ল। কেৱল কামৰ ভাগ হিচাপে বেলেগ বেলেগ বৃত্তি গ্ৰহণ কৰি জীৱিকা নিৰ্বাহ কৰাৰ আচিলাতে কলিতাসকলক ভিন ভিন সম্প্ৰদায়ত বিভক্ত কৰা হ’ল। এঁওলোকৰ কিছুমান আকৌ ভাৰতীয় সংবিধানৰ জাতিভিত্তিক সংৰক্ষণ ব্যৱস্থাৰ আওঁতাত অন্যান্য পিছপৰা শ্ৰেণীৰ অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হ’ল। কিন্তু একে জীৱনশৈলিৰ গৰিষ্ঠ সংখ্যক কলিতা লোক সাধাৰণ জাতিৰ আঁওতাত থাকি গ’ল। যাৰ ফলত নিজ জনগোষ্ঠীৰ মাজতে এটা স্পষ্ট বিভেদ আহিল আৰু এসময়ত আটাইতকৈ প্ৰভাৱশালী জনগোষ্ঠীৰূপে পৰিচিত কলিতাসকল ভাৰতবৰ্ষৰ স্বাধীনতাৰ পাছত ক্ৰমে ক্ৰমে সকলো দিশৰ পৰাই পিছপৰি আহিল। বৰ্তমান অসমত কলিতাসকল হ’লগৈ আটাইতকৈ পিছপৰা জনগোষ্ঠীসমূহৰ অন্যতম। আজিৰ তাৰিখত বৰ কলিতা আৰু সৰু কলিতাৰ প্ৰভেদ বৰ বিশেষ নাই বুলিব পাৰি কিন্তু কুমাৰ কলিতা, সুত কলিতা, শালৈ কলিতা, হাৰী কলিতা আদি লোকসকল এটা গোট আনটোৰ পৰা ইমানেই আঁতৰি যোৱা পৰিলক্ষিত হৈছে যে বহুক্ষেত্ৰত এটা গোটে আন এটা গোটৰ লগত একে জনগোষ্ঠীৰ বুলি পৰিচয় দিবলৈও শংকা কৰে। এনে হোৱাৰ ফলত কলিতা সভ্যতাটোৰ প্ৰতি তীব্ৰ সংকট আহি পৰিছে আৰু জনগোষ্ঠীটোৰ সমূহীয়া সমস্যাসমূহ সমাধানৰ বাবে পথ মূকলী কৰাৰ ক্ষেত্ৰত ডাঙৰ প্ৰত্যাহবান আহি পৰিছে। কলিতা সভ্যতা হৈছে নিজস্ব ভাষা, সাহিত্য, কৃষ্টি-সংস্কৃতি, ঐতিহ্য পৰম্পৰাৰে সম্পূৰ্ণ সভ্যতা। কলিতাসকল মূলত কৃষিজীৱি আছিল আৰু ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ সকলোধৰণৰ খাদ্যশস্যৰ উৎপাদক আছিল এঁওলোক। খেতিৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় সঁজুলিসমূহ এঁওলোকে নিজেই তৈয়াৰ কৰি লৈছিল। লোকসংস্কৃতিৰ ক্ষেত্ৰখনটো কলিতাসকল চহকী আছিল। কলিতাসকলৰ নিজা লোকবাদ্য, লোকনৃত্য, লোকাচাৰ, খাদ্যাভ্যাস, খেল ধেমালি, গৃহ নিৰ্মাণ প্ৰণালী, লোকবিশ্বাস আৰু পৰম্পৰা আছে। ভথেলী আৰু ম’হোহো উৎসৱ হৈছে কলিতাসকলৰ দুটা উল্লেখযোগ্য উৎসৱ। ইয়াৰ উপৰিও এওঁলোকৰ মাজত নিৰ্দিষ্ট কিছুমান পূজা-পাতল আৰু ধৰ্মীয় বিশ্বাস আছে। জয়পুৰীয়া কলিতা সমাজত থকা কালীপূজা ইয়াৰ এক উৎকৃষ্ট উদাহৰণ। ইয়াৰ উপৰিও কলিতা সকলৰ মাজত থকা ভূত-প্ৰেত আৰু বেজালী বিশ্বাস, আশীৰ্বাদ, গালি, শাও-শপনি, শপত, পাপ আৰু প্ৰায়শ্চিত্তৰ বিশ্বাস, জন্ম-মৃত্যু সম্বন্ধীয় বিশ্বাস আদিবোৰ অতি বিস্ময়কৰ আৰু এই সমূহৰ ওপৰত গৱেষণাৰ যথেষ্ট থল আছে। কলিতা সকলৰ নিজস্ব এক জুপুৰী ঘৰৰ আৰ্হি আছিল। বাঁহ,কাঠ্,বেত, ইকৰা, খাগৰী, খেৰ আদিৰে ঘৰ সজা কামটো এঁওলোক পাকৈত। মৃৎ শিল্প আৰু নৌকা শিল্পত ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাত এঁওলোক অনবদ্য। ঘৰৰ বাৰীৰ চাৰিওফালে চাৰিতা খাল খান্দি ঢাপ মাৰি লোৱাতো কলিতাসকলৰ নিয়ম। ইয়াৰ উপৰিও কলিতাসকলৰ গোহালী, ভঁৰালঘৰ, ঢেকীশাল, বৰঘৰ, ৰান্ধানীশাল আৰু জুইশাল পতাৰ নিদিষ্ট নিয়ম আৰু পৰম্পৰা আছে। বহুক্ষেত্ৰত ডাকৰ বচনো পালন কৰা দেখা যায়। ‘ পূৱে হাঁহ, পশ্চিমে বাঁহ, উত্তৰে চৰু, দক্ষিণে গৰু’ আদিবোৰ আজিপৰ্য্যন্ত পালন কৰি থকা দেখা যায়। এনেবোৰ নীতি নিয়ম সকলো সম্প্ৰদায় আৰু বৃত্তিৰ লগত জড়িত কলিতাসকলৰ মাজতে দেখা যায়।{{cn}} == কলিতা সমাজৰ দুজনমান ব্যক্তি == * মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰদেৱ * মহাপুৰুষ শ্ৰী শ্ৰী মাধৱদেৱ * [[মণিৰাম দেৱান]], স্বাধীনতা সংগ্ৰামী আৰু চাহ খেতিয়ক * [[বিষ্ণুৰাম মেধি]], অসমৰ প্ৰাক্তন মুখ্যমন্ত্ৰী * [[বিমলা প্ৰসাদ চলিহা]], অসমৰ প্ৰাক্তন মুখ্যমন্ত্ৰী * ডাঃ [[ভূমিধৰ বৰ্মন]], প্ৰাক্তন মুখ্যমন্ত্ৰী * [[বাণীকান্ত কাকতি]], বিদগ্ধ পণ্ডিত * [[হৰেকৃষ্ণ ডেকা]], লেখক আৰু প্ৰাক্তন আৰক্ষী সঞ্চালক প্ৰধান * [[শিৱ প্ৰসাদ বৰুৱা]], চাহ খেতিয়ক * [[অচ্যুত লহকৰ]], ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰৰ জনক * নাট্যসম্ৰাট প্ৰফুল্ল বৰা, নাট্যকাৰ,চলচ্চিত্ৰ নিৰ্মাতা,সাহিত্যিক। * [[ৰতন লহকৰ]], নাট্যকৰ্মী * সীতানাথ লহকৰ, নাট্যকাৰ আৰু কটন কলেজৰ প্ৰাক্তন অধ্যাপক *[[খৰ্গেশ্বৰ তালুকদাৰ]],অসম আন্দোলনৰ প্ৰথম শ্বহীদ * মিত্ৰদেৱ মহন্ত * অম্বিকাগিৰি ৰায়চৌধুৰী * ৰঘুনাথ চৌধাৰী * বকুল কায়স্থ * ৰোষেশ্বৰ বৰুৱা * সমৰেণ শইকীয়া * ৰেণু বৰবৰা শইকীয়া ==তথ্য সংগ্ৰহ== {{Reflist}} {{অসমৰ জনগোষ্ঠী}} [[শ্ৰেণী:অসমৰ জনগোষ্ঠী]] hhf481z9tw2wrj2ph7srod8mc14kkqa 0 41974 329913 293005 2022-08-05T18:33:29Z দিব্য দত্ত 9244 wikitext text/x-wiki {{Infobox sportsperson | headercolor = | name = সাক্ষী মালিক | image = Sakshi Malik in 2016.jpg | image_size = | caption = | birth_name = | fullname = | nickname = | nationality = | residence = | birth_date = {{birth date and age|df=yes|1992|9|3}} | birth_place = [[ৰোহতাক]],<ref>{{cite web|title=SAKSHI MALIK|url=http://g2014results.thecgf.com/athlete/wrestling/1022441/s_malik.html|publisher=[[Commonwealth Games Federation]]|accessdate=7 March 2016}}</ref> [[হাৰিয়ানা]], [[ভাৰত]] | death_date = | death_place = | height = {{convert|162|cm|ftin|abbr=on}} | weight = {{convert|58|kg}} | website = | country =[[ভাৰত]] | sport = ফ্ৰীষ্টাইল মল্লযোদ্ধ | event = ৫৮ কিগ্ৰা | collegeteam = | club = | team = | turnedpro = | coach = ঈশ্বৰ দহিয়া | retired = | coaching | worlds = | regionals = | nationals = | olympics = | paralympics = | highestranking = | pb = | medaltemplates = {{MedalCountry | {{IND}} }} {{MedalSport |মহিলাৰ ফ্ৰীষ্টাইল মল্লযোদ্ধ}} {{MedalCompetition| অলিম্পিক}} {{MedalBronze| ২০১৬ ৰিঅ' দি জানেইৰ|৫৮ কিগ্ৰা}} {{MedalCompetition|কমনৱেলথ গেমচ}} {{MedalSilver|২০১৪ গ্লাছগ'| ৫৮ কিগ্ৰা}} {{MedalGold|২০২২ ৱাৰ্মিংহাম|৬২ কিগ্ৰা}} {{MedalCompetition|এছিয়ান চেম্পিয়নশ্বিপ}} {{MedalBronze|২০১৫ দোহা|৬০ কিগ্ৰা}} {{MedalCompetition| কমনৱেলথ মল্লযোদ্ধ চেম্পিয়নশ্বিপ}} {{MedalBronze| ২০২৩ জহাননেছবাৰ্গ<ref>{{cite web|title=Commonwealth Championship: Female wrestling Seniors: 2013-12-05 Johannesburg (RSA): 63.0 kg|url=https://www.iat.uni-leipzig.de/datenbanken/dbfoeldeak/daten.php?wkid=02496A00E99C49BA9851C7C5378648F1&gkl=5|website=iat.uni-leipzig.de|publisher=[[United World Wrestling]]|accessdate=17 August 2016}}</ref> | ৬৩ কিগ্ৰা}} | show-medals = }} '''সাক্ষী মালিক''' ({{Lang-en|Sakshi Malik}}; জন্ম: ৩ ছেপ্টেম্বৰ ১৯৯২) এগৰাকী [[ভাৰত|ভাৰতীয়]] মহিলা মল্লযোদ্ধা।<ref>{{cite web|title=SAKSHI MALIK|url=http://g2014results.thecgf.com/athlete/wrestling/1022441/s_malik.html|publisher=[[Commonwealth Games Federation]]|accessdate=7 March 2016}}</ref> তেওঁ সাধাৰণতে মহিলাৰ ৫৮ কেজি ফ্ৰী ষ্টাইল শ্ৰেণীত প্ৰতিদ্বন্দ্বিতা কৰে। তেওঁ গ্লাছগ'ত অনুষ্ঠিত ২০১৪ কমনৱেলথ গেমচত ৰূপৰ পদক লাভ কৰে।<ref>{{Cite web|title = Commonwealth Games 2014: Sakshi Malik Gets Silver in Women's 58kg Freestyle Wrestling|url = http://sports.ndtv.com/commonwealth-games-2014/news/227599-commonwealth-games-2014-sakshi-malik-gets-silver-in-women-s-58kg-freestyle-wrestling|website = NDTVSports.com|accessdate = 2015-10-27|date = 2014-07-30}}</ref> তদুপৰি তেওঁ ২০১৪ ৱৰ্ল্ড ৰেচিলিং চেম্পিয়নশ্বিপত মহিলাৰ ফ্ৰী ষ্টাইল শাখাত ৬০ কেজি শ্ৰেণী শাখাত প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল। তাত তেওঁ ব্ৰঞ্জৰ পদক লাভ কৰে। সাক্ষী ২০১৬ চনৰ ৰিঅ' অলিম্পিকৰ মহিলা মল্লযোদ্ধৰ ৫৮kg ফ্ৰীষ্টাইল শাখাত ব্ৰঞ্জৰ পদক লাভ কৰে। তেওঁ অলিম্পিকৰ মল্লযোদ্ধ শাখাত পদক লাভ কৰা প্ৰথম গৰাকী ভাৰতীয় মহিলা আৰু অলিম্পিকত পদক লাভ কৰা চতুৰ্থ গৰাকী ভাৰতীয় মহিলা।<ref>{{cite web | url=http://timesofindia.indiatimes.com/sports/rio-2016-olympics/india-in-olympics-2016/wrestling/Rio-Olympics-Wrestler-Sakshi-Malik-wins-Indias-first-medal-bronze-in-58kg-freestyle/articleshow/53747938.cms | title=Rio Olympics: Wrestler Sakshi Malik wins India’s first medal - bronze in 58kg freestyle | publisher=[[The Times of India]] | date=18 August 2016 | accessdate=18 August 2016}}</ref> ==প্ৰাৰম্ভিক জীৱন == ৩ ছেপ্টেম্বৰ ১৯৯২ চনত হাৰিয়ানাৰ ৰোহতাক জিলাৰ মখৰা গাঁৱত জন্ম হৈছিল। তেওঁৰ পিতৃ সুখবীৰ এজন দিল্লী পৰিবহণ নিগমৰ বাছ কংডাক্টৰ আৰু মাতৃ সুদেশ মালিক স্থানীয় অংগণবাৰী কেন্দ্ৰৰ চুপাৰভাইচাৰ।<ref name="beti_khilao">{{cite news|title="Beti Khilao" will become a reality : Sakshi's mom|url=http://timesofindia.indiatimes.com/city/gurgaon/Beti-Khilao-will-become-a-reality-Sakhsis-mom/articleshow/53762237.cms|accessdate=18 August 2016|work=Times of India|date=19 August 2016}}</ref><ref>{{cite web|title=Sakshi Malik: All you need to know about winner of India's first medal at Rio|url=http://www.business-standard.com/article/current-affairs/sakshi-malik-all-you-need-to-know-about-winner-of-india-s-first-medal-at-rio-116081800146_1.html|publisher=Business Standard|accessdate=18 August 2016|date=18 August 2016}}</ref> তেওঁৰ পিতৃৰ মতে সাক্ষীয়ে তেওঁৰ ককাক মল্লযোদ্ধা বাদহলো ৰামৰ পৰা মল্লযোদ্ধ খেলাৰ প্ৰেৰণা পাইছিল।<ref name="beti_khilao"/><ref>{{cite news|title=I would like others to take inspiration from her, says Sakshi’s father|url=http://www.thehindu.com/sport/other-sports/i-would-like-others-to-take-inspiration-from-her-says-sakshis-father/article9002640.ece|accessdate=18 August 2016|work=The Hindu|date=18 August 2016}}</ref> ১২ বছৰ বয়সত ৰোহতাকৰ চটো ৰাম ষ্টেডিয়ামৰ আখৰত ঈশ্বৰ দহিয়াৰ ওচৰত তেওঁ মল্লযোদ্ধৰ প্ৰশিক্ষণ আৰম্ভ কৰিছিল। তেওঁৰ প্ৰশিক্ষক আৰু তেওঁ সাধাৰণতে নাৰীয়ে নেখেলা খেল খেলাৰ বাবে স্থানীয় লোকৰ ৰোষত পৰিছিল<ref name="th1">{{cite web|title=Sakshi Malik: From Rohtak to Rio|url=http://www.thehindu.com/sport/other-sports/sakshi-malik-from-haryana-to-rio/article9000165.ece|publisher=The Hindu|accessdate=18 August 2016|date=18 August 2016}}</ref> == কৰ্মজীৱন== আন্তৰ্জাতিক প্ৰেক্ষাপটত এগৰাকী মল্লযোদ্ধা হিচাপে মালিকেৰ প্ৰথম সাফল্য আছিল ২০১০ চনৰ জুনিয়ৰ বিশ্ব চেম্পিয়নশ্বিপত ৫৮ কেজি ফ্ৰীষ্টাইল ইভেণ্টত ব্ৰঞ্জ পদক।<ref name="th1"/> ২০১৪ চনত ডেভ শুলজ আন্তৰ্জাতিক টুৰ্নামেণ্টত তেওঁ ৬০ কেজি ওজন শ্ৰেণীত স্বৰ্ণ পদক লাভ কৰিছিল। === ২০১৪ কমনৱেলথ গেমচ=== সাক্ষী কমনৱেলথ গেমচ, [[স্কটলেণ্ড|স্কটলেণ্ডৰ]] গ্লাছগ' কেম্পেইনত তেওঁৰ প্ৰথম মেচত কোৱাৰ্টাৰ ফাইনেলত কেমেৰুনৰ এডিগ নাগোনো আয়িইনৰ বিৰুদ্ধে ৪-০ ব্যৱধানত জয়ী হয়। ছেমিফাইনেলত সাক্ষী [[কানাডা|কানাডাৰ]] ব্ৰাক্সটন ৰেই ষ্টনৰ বিৰুদ্ধে ৩-১ ব্যৱধানত জয়ী হৈ কমনৱেলথ গেমচত পদক নিশ্চিত কৰে। ফাইনেলত তেওঁ [[নাইজেৰিয়া|নাইজেৰিয়াৰ]] আমিনাত আদিনিয়িৰ হাতত ৪ - ০ ব্যৱধানত পৰাজিত হয় আৰু ৰূপৰ পদক জয় কৰে।<ref>{{Cite web|title = Glasgow 2014 - Sakshi Malik Profile|url = http://g2014results.thecgf.com/athlete/wrestling/1022441/s_malik.html|website = g2014results.thecgf.com|accessdate = 2015-10-27|date = 2015-07-30|language=ইংৰাজী|trans-title=}}</ref> === ২০১৪ বিশ্ব মল্লযোদ্ধ চেম্পিয়নশ্বিপ === উজবেকিস্তানৰ তাচখন্দত অনুষ্ঠিত বিশ্ব মল্লযোদ্ধ চেম্পিয়নশ্বীপত সাক্ষী ভাৰতক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল। ১০ ছেপ্তেম্বৰ ২০১৪ তাৰিখে ১৬ জনৰ পৰ্বত তেওঁ চেনেগালৰ আন্তা পামবেউৰ বিৰুদ্ধে ৪-১ ব্যৱধানত জয়ী হয়। কিন্তু পিছৰ ৰাউণ্ডত তেওঁ ফিনলেণ্ডৰ প্ৰেত্ৰা মেৰিট ওলিৰ হাতত ১ - ৩ ব্যৱধানত পৰাজয় বৰণ কৰে।<ref>{{Cite web|title = Sakshi Malik exits in quarterfinal of Freestyle women's 60kg on Day 3 of Wrestling World Championships at Tashkent - India at Sports|url = http://indiaatsports.in/news/2014/09/10/sakshi-malik-exits-in-quarterfinal-of-freestyle-womens-60kg-on-day-3-of-wrestling-world-championships-at-tashkent/1003974|website = India at Sports|accessdate = 2015-10-27|language = en|date = 2014-09-10|language=ইংৰাজী|trans-title=}}</ref> === ২০১৫ ছিনিয়ৰ এছিয়ান মল্লযোদ্ধ চেম্পিয়নশ্বিপ=== ৯ মে ২০১৫ চনত কাতাৰৰ দোহাত আৰম্ভ হোৱা চিনিয়ৰ এছিয়ান চেম্পিয়নশ্বিপত ৬০ কেজি শ্ৰেণীত সাক্ষীয়ে পাঁচটা ৰাউণ্ড প্ৰতিদ্বন্দ্বিতা কৰে। তাৰে ভিতৰত দুটাত পৰাজয় আৰু তিনিটাত জয়লাভ কৰি তেওঁ ব্ৰঞ্জ পদক লাভ কৰে। প্ৰথম ৰাউণ্ডত সাক্ষী চীনৰ লিও জিওজুনেৰ মুখোমুখি হয় আৰু ৪ - ৫ ব্যৱধানত পৰাজিত কৰে। দ্বিতীয় ৰাউণ্ডত তেওঁ মংগোলিয়াৰ তুনগালাগক ১৩-০ ব্যৱধানত পৰাজিত কৰে। তৃতীয় ৰাউণ্ডত তেওঁ জাপানৰ উশিমি কায়ামাৰ হাতত পৰাজিত হয়। চতুৰ্থ ৰাউণ্ডত সাক্ষী কাজাখস্তানৰ আয়ালীম কাসিমোভাক পৰাজিত কৰি ব্ৰঞ্জ পদক পায়।<ref>{{Cite web|title = Sakshi, Lalita win bronze in Asian Wrestling Championship - Times of India|url = http://timesofindia.indiatimes.com/sports/more-sports/wrestling/Sakshi-Lalita-win-bronze-in-Asian-Wrestling-Championship/articleshow/47211667.cms|website = The Times of India|accessdate = 2015-10-27|date = 2015-05-09|language=ইংৰাজী|trans-title=}}</ref> === ২০১৬ ৰিঅ' অলিম্পিক=== ২০১৬ চনৰ মে মাহত অলিম্পিকৰ বাছনিপৰ্বত মালিকে ৫৮কেজি ওজন শ্ৰেণীত ছেমিফাইনেলত চীনৰ ঝাং লানক পৰাজিত কৰি ২০১৬ ৰিঅ' অলিম্পিকত খেলাৰ যোগ্যতা অৰ্জন কৰে। তেওঁ ৩২ দফা মল্লযোদ্ধতত চুইডেনেৰ জোহান্না মাট্টচনৰ বিৰুদ্ধে আৰু মল্দাভিয়াৰ মাৰিয়ানা ছেৰদিভাৰাৰ বিৰুদ্ধে ১৬ দফাৰ মল্লযোদ্ধত জয় লাভ কৰে।<ref>{{cite news|last1=Biswal|first1=Sattwik|title=Wrestlers Vinesh Phogat, Sakshi Malik grab Rio 2016 berths|url=http://indiatoday.intoday.in/story/wrestlers-vinesh-phogat-sakshi-malik-grab-rio-2016-berths/1/660933.html|accessdate=18 August 2016|work=India Today|date=7 May 2016}}</ref>. কোৱাৰ্টাৰ ফাইনেলত ৰাছিয়াৰ সম্ভাব্য ফাইনেলিষ্ট ভেলেৰিয়া কোবলোভাৰ হাতত পৰাজিত হোৱাৰ পিছত, তেওঁ ৰিপিচেজ দফাত উন্নীত হয়। তাত তেওঁ প্ৰথম দফাৰ মল্লযোদ্ধত মংগোলিয়াৰ পুৰেভদোৰজিন অৰ্খোনক পৰাজিত কৰে। তেওঁ এটা পৰ্যায়ত ০-৫ ত পিছুৱাই থাকিও ৰিপিচেজ দফাত, এছিয়ান চেম্পিয়ন কিৰগিজস্তানৰ আইসুলু টাইনিবেকোভাক বিৰুদ্ধে ৮-৫ পইণ্টত পৰাজিত কৰি ব্ৰঞ্জ পদক লাভ কৰে। তেওঁ ভাৰতৰ মহিলা মল্লযোদ্ধাৰ ভিতৰত প্ৰথম অলিম্পিক পদক লাভৰ সন্মান অৰ্জন কৰে।<ref>{{cite news|title=Sakshi Malik wins bronze medal in women’s wrestling 58kg category, opens India’s account at Rio 2016 Olympics|url=http://indianexpress.com/sports/rio-2016-olympics/sakshi-malik-bronze-medal-wrestling-wrestler-58-kg-bout-match-result-video-streaming-2981836/|accessdate=17 August 2016|work=The Indian Express}}</ref> == বঁটা আৰু সন্মান== ক্ৰীড়াক্ষেত্ৰত তেওঁ আগবঢ়োৱা অৱদানৰ বাবে ভাৰত চৰকাৰে তেওঁক ক্ৰীড়াক্ষেত্ৰৰ সৰ্বোচ্চ সন্মান [[ৰাজীৱ গান্ধী খেলৰত্ন বঁটা]] (২০১৫-১৬) প্ৰদান কৰে। == তথ্য সংগ্ৰহ== {{reflist}} {{অলিম্পিকত পদক বিজয়ী ভাৰতীয়}} {{ৰাজীৱ গান্ধী খেল ৰত্ন বঁটা}} [[শ্ৰেণী:ভাৰতৰ ব্যক্তি]] [[শ্ৰেণী:ভাৰতৰ মল্লযোদ্ধা]] [[শ্ৰেণী:অলিম্পিকত পদক বিজয়ী ভাৰতীয়]] [[শ্ৰেণী:মেজৰ ধ্যান চান্দ খেলৰত্ন বঁটা বিজয়ী]] [[শ্ৰেণী:পদ্মশ্ৰী বঁটা বিজয়ী]] ggthmwoc7m5v5abrpdcdiu4h2iau7gu 329916 329913 2022-08-05T18:44:01Z দিব্য দত্ত 9244 wikitext text/x-wiki {{Infobox sportsperson | headercolor = | name = সাক্ষী মালিক | image = Sakshi Malik in 2016.jpg | image_size = | caption = | birth_name = | fullname = | nickname = | nationality = | residence = | birth_date = {{birth date and age|df=yes|1992|9|3}} | birth_place = [[ৰোহতাক]],<ref>{{cite web|title=SAKSHI MALIK|url=http://g2014results.thecgf.com/athlete/wrestling/1022441/s_malik.html|publisher=[[Commonwealth Games Federation]]|accessdate=7 March 2016}}</ref> [[হাৰিয়ানা]], [[ভাৰত]] | death_date = | death_place = | height = ১৬২ ছেমি (৫ ফুট ৪ ইঞ্চি) | weight = {{convert|58|kg}} | website = | country =[[ভাৰত]] | sport = ফ্ৰীষ্টাইল মল্লযোদ্ধ | event = ৫৮ কিগ্ৰা | collegeteam = | club = | team = | turnedpro = | coach = ঈশ্বৰ দহিয়া | retired = | coaching | worlds = | regionals = | nationals = | olympics = | paralympics = | highestranking = | pb = | medaltemplates = {{MedalCountry | {{IND}} }} {{MedalSport |মহিলাৰ ফ্ৰীষ্টাইল মল্লযোদ্ধ}} {{MedalCompetition| অলিম্পিক}} {{MedalBronze| ২০১৬ ৰিঅ' দি জানেইৰ|৫৮ কিগ্ৰা}} {{MedalCompetition|কমনৱেলথ গেমচ}} {{MedalSilver|২০১৪ গ্লাছগ'| ৫৮ কিগ্ৰা}} {{MedalGold|২০২২ ৱাৰ্মিংহাম|৬২ কিগ্ৰা}} {{MedalCompetition|এছিয়ান চেম্পিয়নশ্বিপ}} {{MedalBronze|২০১৫ দোহা|৬০ কিগ্ৰা}} {{MedalCompetition| কমনৱেলথ মল্লযোদ্ধ চেম্পিয়নশ্বিপ}} {{MedalBronze| ২০২৩ জহাননেছবাৰ্গ<ref>{{cite web|title=Commonwealth Championship: Female wrestling Seniors: 2013-12-05 Johannesburg (RSA): 63.0 kg|url=https://www.iat.uni-leipzig.de/datenbanken/dbfoeldeak/daten.php?wkid=02496A00E99C49BA9851C7C5378648F1&gkl=5|website=iat.uni-leipzig.de|publisher=[[United World Wrestling]]|accessdate=17 August 2016}}</ref> | ৬৩ কিগ্ৰা}} | show-medals = }} '''সাক্ষী মালিক''' ({{Lang-en|Sakshi Malik}}; জন্ম: ৩ ছেপ্টেম্বৰ ১৯৯২) এগৰাকী [[ভাৰত|ভাৰতীয়]] মহিলা মল্লযোদ্ধা।<ref>{{cite web|title=SAKSHI MALIK|url=http://g2014results.thecgf.com/athlete/wrestling/1022441/s_malik.html|publisher=[[Commonwealth Games Federation]]|accessdate=7 March 2016}}</ref> তেওঁ সাধাৰণতে মহিলাৰ ৫৮ কেজি ফ্ৰী ষ্টাইল শ্ৰেণীত প্ৰতিদ্বন্দ্বিতা কৰে। তেওঁ গ্লাছগ'ত অনুষ্ঠিত ২০১৪ কমনৱেলথ গেমচত ৰূপৰ পদক লাভ কৰে।<ref>{{Cite web|title = Commonwealth Games 2014: Sakshi Malik Gets Silver in Women's 58kg Freestyle Wrestling|url = http://sports.ndtv.com/commonwealth-games-2014/news/227599-commonwealth-games-2014-sakshi-malik-gets-silver-in-women-s-58kg-freestyle-wrestling|website = NDTVSports.com|accessdate = 2015-10-27|date = 2014-07-30}}</ref> তদুপৰি তেওঁ ২০১৪ ৱৰ্ল্ড ৰেচিলিং চেম্পিয়নশ্বিপত মহিলাৰ ফ্ৰী ষ্টাইল শাখাত ৬০ কেজি শ্ৰেণী শাখাত প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল। তাত তেওঁ ব্ৰঞ্জৰ পদক লাভ কৰে। সাক্ষী ২০১৬ চনৰ ৰিঅ' অলিম্পিকৰ মহিলা মল্লযোদ্ধৰ ৫৮kg ফ্ৰীষ্টাইল শাখাত ব্ৰঞ্জৰ পদক লাভ কৰে। তেওঁ অলিম্পিকৰ মল্লযোদ্ধ শাখাত পদক লাভ কৰা প্ৰথম গৰাকী ভাৰতীয় মহিলা আৰু অলিম্পিকত পদক লাভ কৰা চতুৰ্থ গৰাকী ভাৰতীয় মহিলা।<ref>{{cite web | url=http://timesofindia.indiatimes.com/sports/rio-2016-olympics/india-in-olympics-2016/wrestling/Rio-Olympics-Wrestler-Sakshi-Malik-wins-Indias-first-medal-bronze-in-58kg-freestyle/articleshow/53747938.cms | title=Rio Olympics: Wrestler Sakshi Malik wins India’s first medal - bronze in 58kg freestyle | publisher=[[The Times of India]] | date=18 August 2016 | accessdate=18 August 2016}}</ref> ==প্ৰাৰম্ভিক জীৱন == ৩ ছেপ্টেম্বৰ ১৯৯২ চনত হাৰিয়ানাৰ ৰোহতাক জিলাৰ মখৰা গাঁৱত জন্ম হৈছিল। তেওঁৰ পিতৃ সুখবীৰ এজন দিল্লী পৰিবহণ নিগমৰ বাছ কংডাক্টৰ আৰু মাতৃ সুদেশ মালিক স্থানীয় অংগণবাৰী কেন্দ্ৰৰ চুপাৰভাইচাৰ।<ref name="beti_khilao">{{cite news|title="Beti Khilao" will become a reality : Sakshi's mom|url=http://timesofindia.indiatimes.com/city/gurgaon/Beti-Khilao-will-become-a-reality-Sakhsis-mom/articleshow/53762237.cms|accessdate=18 August 2016|work=Times of India|date=19 August 2016}}</ref><ref>{{cite web|title=Sakshi Malik: All you need to know about winner of India's first medal at Rio|url=http://www.business-standard.com/article/current-affairs/sakshi-malik-all-you-need-to-know-about-winner-of-india-s-first-medal-at-rio-116081800146_1.html|publisher=Business Standard|accessdate=18 August 2016|date=18 August 2016}}</ref> তেওঁৰ পিতৃৰ মতে সাক্ষীয়ে তেওঁৰ ককাক মল্লযোদ্ধা বাদহলো ৰামৰ পৰা মল্লযোদ্ধ খেলাৰ প্ৰেৰণা পাইছিল।<ref name="beti_khilao"/><ref>{{cite news|title=I would like others to take inspiration from her, says Sakshi’s father|url=http://www.thehindu.com/sport/other-sports/i-would-like-others-to-take-inspiration-from-her-says-sakshis-father/article9002640.ece|accessdate=18 August 2016|work=The Hindu|date=18 August 2016}}</ref> ১২ বছৰ বয়সত ৰোহতাকৰ চটো ৰাম ষ্টেডিয়ামৰ আখৰত ঈশ্বৰ দহিয়াৰ ওচৰত তেওঁ মল্লযোদ্ধৰ প্ৰশিক্ষণ আৰম্ভ কৰিছিল। তেওঁৰ প্ৰশিক্ষক আৰু তেওঁ সাধাৰণতে নাৰীয়ে নেখেলা খেল খেলাৰ বাবে স্থানীয় লোকৰ ৰোষত পৰিছিল<ref name="th1">{{cite web|title=Sakshi Malik: From Rohtak to Rio|url=http://www.thehindu.com/sport/other-sports/sakshi-malik-from-haryana-to-rio/article9000165.ece|publisher=The Hindu|accessdate=18 August 2016|date=18 August 2016}}</ref> == কৰ্মজীৱন== আন্তৰ্জাতিক প্ৰেক্ষাপটত এগৰাকী মল্লযোদ্ধা হিচাপে মালিকেৰ প্ৰথম সাফল্য আছিল ২০১০ চনৰ জুনিয়ৰ বিশ্ব চেম্পিয়নশ্বিপত ৫৮ কেজি ফ্ৰীষ্টাইল ইভেণ্টত ব্ৰঞ্জ পদক।<ref name="th1"/> ২০১৪ চনত ডেভ শুলজ আন্তৰ্জাতিক টুৰ্নামেণ্টত তেওঁ ৬০ কেজি ওজন শ্ৰেণীত স্বৰ্ণ পদক লাভ কৰিছিল। === ২০১৪ কমনৱেলথ গেমচ=== সাক্ষী কমনৱেলথ গেমচ, [[স্কটলেণ্ড|স্কটলেণ্ডৰ]] গ্লাছগ' কেম্পেইনত তেওঁৰ প্ৰথম মেচত কোৱাৰ্টাৰ ফাইনেলত কেমেৰুনৰ এডিগ নাগোনো আয়িইনৰ বিৰুদ্ধে ৪-০ ব্যৱধানত জয়ী হয়। ছেমিফাইনেলত সাক্ষী [[কানাডা|কানাডাৰ]] ব্ৰাক্সটন ৰেই ষ্টনৰ বিৰুদ্ধে ৩-১ ব্যৱধানত জয়ী হৈ কমনৱেলথ গেমচত পদক নিশ্চিত কৰে। ফাইনেলত তেওঁ [[নাইজেৰিয়া|নাইজেৰিয়াৰ]] আমিনাত আদিনিয়িৰ হাতত ৪ - ০ ব্যৱধানত পৰাজিত হয় আৰু ৰূপৰ পদক জয় কৰে।<ref>{{Cite web|title = Glasgow 2014 - Sakshi Malik Profile|url = http://g2014results.thecgf.com/athlete/wrestling/1022441/s_malik.html|website = g2014results.thecgf.com|accessdate = 2015-10-27|date = 2015-07-30|language=ইংৰাজী|trans-title=}}</ref> === ২০১৪ বিশ্ব মল্লযোদ্ধ চেম্পিয়নশ্বিপ === উজবেকিস্তানৰ তাচখন্দত অনুষ্ঠিত বিশ্ব মল্লযোদ্ধ চেম্পিয়নশ্বীপত সাক্ষী ভাৰতক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল। ১০ ছেপ্তেম্বৰ ২০১৪ তাৰিখে ১৬ জনৰ পৰ্বত তেওঁ চেনেগালৰ আন্তা পামবেউৰ বিৰুদ্ধে ৪-১ ব্যৱধানত জয়ী হয়। কিন্তু পিছৰ ৰাউণ্ডত তেওঁ ফিনলেণ্ডৰ প্ৰেত্ৰা মেৰিট ওলিৰ হাতত ১ - ৩ ব্যৱধানত পৰাজয় বৰণ কৰে।<ref>{{Cite web|title = Sakshi Malik exits in quarterfinal of Freestyle women's 60kg on Day 3 of Wrestling World Championships at Tashkent - India at Sports|url = http://indiaatsports.in/news/2014/09/10/sakshi-malik-exits-in-quarterfinal-of-freestyle-womens-60kg-on-day-3-of-wrestling-world-championships-at-tashkent/1003974|website = India at Sports|accessdate = 2015-10-27|language = en|date = 2014-09-10|language=ইংৰাজী|trans-title=}}</ref> === ২০১৫ ছিনিয়ৰ এছিয়ান মল্লযোদ্ধ চেম্পিয়নশ্বিপ=== ৯ মে ২০১৫ চনত কাতাৰৰ দোহাত আৰম্ভ হোৱা চিনিয়ৰ এছিয়ান চেম্পিয়নশ্বিপত ৬০ কেজি শ্ৰেণীত সাক্ষীয়ে পাঁচটা ৰাউণ্ড প্ৰতিদ্বন্দ্বিতা কৰে। তাৰে ভিতৰত দুটাত পৰাজয় আৰু তিনিটাত জয়লাভ কৰি তেওঁ ব্ৰঞ্জ পদক লাভ কৰে। প্ৰথম ৰাউণ্ডত সাক্ষী চীনৰ লিও জিওজুনেৰ মুখোমুখি হয় আৰু ৪ - ৫ ব্যৱধানত পৰাজিত কৰে। দ্বিতীয় ৰাউণ্ডত তেওঁ মংগোলিয়াৰ তুনগালাগক ১৩-০ ব্যৱধানত পৰাজিত কৰে। তৃতীয় ৰাউণ্ডত তেওঁ জাপানৰ উশিমি কায়ামাৰ হাতত পৰাজিত হয়। চতুৰ্থ ৰাউণ্ডত সাক্ষী কাজাখস্তানৰ আয়ালীম কাসিমোভাক পৰাজিত কৰি ব্ৰঞ্জ পদক পায়।<ref>{{Cite web|title = Sakshi, Lalita win bronze in Asian Wrestling Championship - Times of India|url = http://timesofindia.indiatimes.com/sports/more-sports/wrestling/Sakshi-Lalita-win-bronze-in-Asian-Wrestling-Championship/articleshow/47211667.cms|website = The Times of India|accessdate = 2015-10-27|date = 2015-05-09|language=ইংৰাজী|trans-title=}}</ref> === ২০১৬ ৰিঅ' অলিম্পিক=== ২০১৬ চনৰ মে মাহত অলিম্পিকৰ বাছনিপৰ্বত মালিকে ৫৮কেজি ওজন শ্ৰেণীত ছেমিফাইনেলত চীনৰ ঝাং লানক পৰাজিত কৰি ২০১৬ ৰিঅ' অলিম্পিকত খেলাৰ যোগ্যতা অৰ্জন কৰে। তেওঁ ৩২ দফা মল্লযোদ্ধতত চুইডেনেৰ জোহান্না মাট্টচনৰ বিৰুদ্ধে আৰু মল্দাভিয়াৰ মাৰিয়ানা ছেৰদিভাৰাৰ বিৰুদ্ধে ১৬ দফাৰ মল্লযোদ্ধত জয় লাভ কৰে।<ref>{{cite news|last1=Biswal|first1=Sattwik|title=Wrestlers Vinesh Phogat, Sakshi Malik grab Rio 2016 berths|url=http://indiatoday.intoday.in/story/wrestlers-vinesh-phogat-sakshi-malik-grab-rio-2016-berths/1/660933.html|accessdate=18 August 2016|work=India Today|date=7 May 2016}}</ref>. কোৱাৰ্টাৰ ফাইনেলত ৰাছিয়াৰ সম্ভাব্য ফাইনেলিষ্ট ভেলেৰিয়া কোবলোভাৰ হাতত পৰাজিত হোৱাৰ পিছত, তেওঁ ৰিপিচেজ দফাত উন্নীত হয়। তাত তেওঁ প্ৰথম দফাৰ মল্লযোদ্ধত মংগোলিয়াৰ পুৰেভদোৰজিন অৰ্খোনক পৰাজিত কৰে। তেওঁ এটা পৰ্যায়ত ০-৫ ত পিছুৱাই থাকিও ৰিপিচেজ দফাত, এছিয়ান চেম্পিয়ন কিৰগিজস্তানৰ আইসুলু টাইনিবেকোভাক বিৰুদ্ধে ৮-৫ পইণ্টত পৰাজিত কৰি ব্ৰঞ্জ পদক লাভ কৰে। তেওঁ ভাৰতৰ মহিলা মল্লযোদ্ধাৰ ভিতৰত প্ৰথম অলিম্পিক পদক লাভৰ সন্মান অৰ্জন কৰে।<ref>{{cite news|title=Sakshi Malik wins bronze medal in women’s wrestling 58kg category, opens India’s account at Rio 2016 Olympics|url=http://indianexpress.com/sports/rio-2016-olympics/sakshi-malik-bronze-medal-wrestling-wrestler-58-kg-bout-match-result-video-streaming-2981836/|accessdate=17 August 2016|work=The Indian Express}}</ref> == বঁটা আৰু সন্মান== ক্ৰীড়াক্ষেত্ৰত তেওঁ আগবঢ়োৱা অৱদানৰ বাবে ভাৰত চৰকাৰে তেওঁক ক্ৰীড়াক্ষেত্ৰৰ সৰ্বোচ্চ সন্মান [[ৰাজীৱ গান্ধী খেলৰত্ন বঁটা]] (২০১৫-১৬) প্ৰদান কৰে। == তথ্য সংগ্ৰহ== {{reflist}} {{অলিম্পিকত পদক বিজয়ী ভাৰতীয়}} {{ৰাজীৱ গান্ধী খেল ৰত্ন বঁটা}} [[শ্ৰেণী:ভাৰতৰ ব্যক্তি]] [[শ্ৰেণী:ভাৰতৰ মল্লযোদ্ধা]] [[শ্ৰেণী:অলিম্পিকত পদক বিজয়ী ভাৰতীয়]] [[শ্ৰেণী:মেজৰ ধ্যান চান্দ খেলৰত্ন বঁটা বিজয়ী]] [[শ্ৰেণী:পদ্মশ্ৰী বঁটা বিজয়ী]] st2639l46dcvjmpl8duurusr8ec1j46 0 48834 329906 204155 2022-08-05T13:28:43Z 2409:4065:D89:202:0:0:A889:5706 /* অৱদান */ wikitext text/x-wiki {{Infobox writer|name=বকুল কায়স্থ|image=|image_size=|alt=|caption=|pseudonym=|birth_name=|birth_date=১৪০০ শতিকা|birth_place=|death_date=১৪৫০ শতিকা|death_place=|resting_place=|occupation=গণিতজ্ঞ|language=[[Kamrupi dialect|কামৰূপী]]|nationality=|ethnicity=|citizenship=|education=|alma_mater=|period=|genre=|subject=|movement=|notableworks=কিতাপত মঞ্জৰী, লীলাৱতী|spouse=|partner=|children=|relatives=|influences=|influenced=|awards=|signature=|signature_alt=|website=|portaldisp=}}'''বকুল কায়স্থ''' (জন্ম ১৪০০ শতাব্দী) কামৰূপৰ এগৰাকী গণিতজ্ঞ আছিল৷ তেওঁ প্ৰধানকৈ ১৪৩৪ চনতে ৰচনা কৰা গণিত বিষয়ক গ্ৰন্থ ’কিতাপত মঞ্জৰী’ আৰু ’লীলাৱতী’ৰ বাবে প্ৰসিদ্ধ৷<ref>{{cite book|title=Encyclopaedia of India – Volume 23|last=Chopra|first=Pran Nath|authorlink=|coauthors=|year=1992|publisher=Rima Publishing House|location=|isbn=|page=157|pages=|accessdate=|url=}}</ref> == অৱদান == বকুল কায়স্থই ৰচনা কৰা কিতাপত মঞ্জৰী গ্ৰন্থ [[পাটীগণিত]] (arithmetic), [[জৰীপ]] (surveying) আৰু হিচাপ-পত্ৰ ৰখা (bookkeeping) সম্পৰ্কে কাব্য গ্ৰন্থ৷ গ্ৰন্থখনত হিচাপ-নিকাচ পৰিপাটীকৈ কেনেদৰে ৰাখিব লাগে আৰু নিৰ্দিষ্ট খটত ৰাজকীয় পুঁজিৰ সা-সামগ্ৰীৰ শ্ৰেণী বিভাজন কেনেকৈ কৰা উচিত তাৰ বিশদ বিৱৰণ আছে৷ বকুল কায়স্থই সৃষ্টি কৰা নীতি-নিৰ্দেশনাকে ৰাজকীয় হিচাপ-নিকাচ ৰখাৰ ক্ষেত্ৰত অন্য কায়স্থ (কলিতা) বিষয়াসকলে অনুসৰণ কৰিছিল৷<ref>{{cite book|title=Proceedings and transactions of the All-India oriental conference – Volume 23|last=|first=|authorlink=|coauthors=|year=1969|publisher=|location=|isbn=|page=174|pages=|accessdate=|url=}}</ref> == লগতে চাওক == * [[ভট্টদেৱ]] *[[হেম সৰস্বতী]] == তথ্যসূত্ৰ == {{Reflist}}{{authority control}} [[শ্ৰেণী:ভাৰতীয় গণিতজ্ঞ]] [[শ্ৰেণী:অসমৰ ব্যক্তি]] qgmsw3ox6lj21soep2hh5kbnq1b5trl 0 51237 329951 315028 2022-08-06T10:11:31Z নাস্তিক 28594 wikitext text/x-wiki {{Infobox ethnic group |image= |caption= | group =টাই জাতি বা বৃহত্তৰ টাই জাতি | poptime = | popplace =দক্ষিণ পূব এছিয়া<br>[[চীন|দক্ষিণ চীন]] (দাই জনগোষ্ঠী , ঝুৱাঙ জনগোষ্ঠী) <br> [[ম্যানমাৰ]] (শান জনগোষ্ঠী) <br>[[লাওছ]] টাই লাও<br>[[থাইলেণ্ড]] থাই বা চিয়াম,টাই দাম,ঈশান লাও<br>[[ভিয়েটনাম]]<br>[[উত্তৰ-পূব ভাৰত]] ([[আহোম]],[[খামটি]],[[ফাকে]],[[আইটন]], [[টুৰুঙ]], [[খাময়াঙ]]) | langs = টাই ভাষা | rels = [[বৌদ্ধ ধৰ্ম]],[[আহোম ধৰ্ম|আহোম ধৰ্ম]],টাই জনগোষ্ঠীয় ধৰ্ম,প্ৰকৃতিৰ উপাসনা,শামান | related =বাঈ য়ুই,হান,ঝুৱাঙ }} '''টাই জাতি''' বা '''বৃহত্তৰ টাই জাতি'''([[চীনা ভাষা]]:台语民族 অসমীয়া:''আহোম/নৰা'';চীনা ভাষা:''দাই'',থাই ভাষা:''থাই''/''চিয়াম'';লিপি:টাই/টাই/থাই[[ইংৰাজী ভাষা]]:Tai People)মানে হল টাইসকলৰ বংশধৰ যিসকলে বৰ্তমান বা অতীতত টাই ভাষা ব্যৱহাৰ কৰিছিল। সৰ্বমুঠ ৯৩ মিলিয়ন জনসংখ্যাৰে আটাইতকৈ ডাঙৰ জনগোষ্ঠীৰ সমূহ তাই জাতিত আহোম,শান,ঈশান,লাও,থাই, খামটি,ফাঁকে,আইটন, তুৰোং, খাময়াঙ, উত্তৰপৰীয়া থাইৰ দৰে বহু জনগোষ্ঠী সোমাই আছে। টাই সকলক দক্ষিণ চীন, দক্ষিণ পূব এছিয়া আৰু উত্তৰ-পূব ভাৰতত বসতি স্থাপন কৰিছিল। আজিও তেওঁলোকৰ মাজত সাংস্কৃতিক, সাহিত্যিক আৰু ভাষিক সাদৃশ্যতা দেখা যায়। == ইতিহাস == টাই সকলৰ চীনৰ গুৱাংচি নামৰ ঠাই খনৰ পৰা দক্ষিণ দিশলৈ প্ৰব্ৰজন আৰম্ভ কৰিছিল। তেওঁলোকে আঠৰ পৰা দহ শতিকাত চীন দেশৰ পৰা প্ৰব্ৰজন কৰিছিল আৰু উত্তৰ ভিয়েটনামৰ পৰা মূল দক্ষিণ পূব এছিয়াৰ এলেকাত বিয়পি পৰিছিল।<ref>MANUSYA - the journal of humanities 47-64</ref> == ভাষা == টাই লোক সকলে মূলতঃ টাই ক্ৰাদাই ভাষা ব্যৱহাৰ কৰে। চীনদেশত এই ভাষা সমূহৰ বিভিন্নতাৰ পৰা বুজা যায় যে ইয়াৰ মূল প্ৰাৰম্ভনি দক্ষিণ চীনত হৈছিল।<ref>Chamberlain 2016</ref> টাই ক্ৰাদাই ভাষী লোকসকলৰ একত্ৰীকৰণ খ্ৰীষ্টপূৰ্ব দ্বাদশ শতিকাত চীনৰ চাং আৰু ছ্যু-ফিফদম সাম্ৰাজ্যৰ গঠনৰ সময়ত হৈছিল।<ref>Chamberlain 2016</ref> ক্ৰা আৰু লাই সকলে খ্ৰীষ্টপূৰ্ব অষ্টাদশ শতিকাত দক্ষিণৰ দিশত ছ্যু সাম্ৰাজ্যলৈ প্ৰব্ৰজন কৰিছিল। ক্ৰা আৰু লাই সকলৰে এটা ঠাল বি-টাই সকলে পূবৰ উপত্যকালৈ প্ৰব্ৰজন কৰি য়ু সাম্ৰাজ্য গঢ়ে।<ref>Chamberlain, James R.(2016)"kra-Dai and the proto history of South China and Vietnam", Journal of the Siam society,104: 27-77</ref> ৩৩৩ খ্ৰীষ্টপূৰ্বত য়ু সাম্ৰাজ্যৰ পতন ঘটে। তাৰ পাছত তেওঁলোকে দক্ষিণ আৰু পূব চীনলৈ প্ৰব্ৰজন কৰে সেই ঠাইখিনিক বৰ্তমান গুৱাঙচি,উত্তৰ ভিয়েটনাম আৰু গুইঝাও বুলি জনা যায় আৰু তাত তেওঁলোকে লু য়ুই(মুখ্য দক্ষিণ পশ্চিম টাই) আৰু চি আও(উত্তৰপৰীয়া টাই) এই দুটা টাই জনগোষ্ঠীৰ গঠন কৰে।<ref>Chamberlain 2016</ref> == টাই সমাজ ব্যৱস্থা == টাই সকলৰ সমাজ ব্যৱস্থা চীনা সমাজ ব্যৱস্থাতকৈ অলপ বেলেগ হয়।<ref>Holam, David (2014)"A layer of of Chinese Reading in the traditional Zhuang Scripts", Bulletin of the museum of far Eastern Antiquities 1-45</ref>তেওঁলোকে শালি খেতিৰ ব্যৱহাৰ কৰে বাবে নদী কেন্দ্ৰিক কৰি নিজৰ সাম্ৰাজ্যৰ বিস্তাৰ কৰে। তেওঁলোকে কেইবাটাও চুবুৰী মিলি নদী কেন্দ্ৰিক গাঁও এখনক বান বুলি কয় আৰু কেইবাখনো বান মিলি লৈ এখন মৌঙ স্থাপন কৰে। == দক্ষিণ-পশ্চিম টাই সকলৰ তালিকা == ===উত্তৰপৰীয়া টাই শাখা=== *টাই আহোম *শান *টাই য়ু *টাই নোৱা *টাই হংজিন *টাই খামতি *টাই খাময়াং *টাই ফাকে *টাই আইটন *টাই তুৰোং *টাই লেইং *চাপা ===চিয়াং চায়েন শাখা=== *থাই *উত্তৰপৰীয়া থাই *লাও *টাই ডেং *টাই ডন *টাই হাং তন *টাই লু *টাই দাম *খুন *ফুৱান *থাই চং *তেঈ তেক ===দক্ষিণপৰীয়া শাখা=== *দক্ষিণপৰীয়া থাই == অইন টাই জনগোষ্ঠী আৰু ভাষাসমূহ == *'''বাজিয়া''' চীনৰ য়ুন্নান প্ৰদেশৰ মেঙা,মেং-হাই আৰু মেংকাং অঞ্চলত টাই লু জনগোষ্ঠীৰ লগত সাদৃশ্য থকা ১১৬০ জন সদস্য থকা সৰু টাই জনগোষ্ঠী এটা বাস কৰে যি '''বাজীয়া''' নামৰ টাই ভাষা ব্যৱহাৰ কৰে। সৰ্বমুঠ ১৪খন গাঁৱত বিয়পি থকা টাই জনগোষ্ঠীটোক চীনৰ চৰকাৰে '''বুলাং জনগোষ্ঠী''' নামকৰণ কৰি স্বীকৃতি প্ৰদান কৰে। *'''টাই বেং''' প্ৰায় ১০,০০০ ত কৈ অধিক জনসংখ্যা বিশিষ্ট টাই বেং সকল চীনৰ য়ুন্নান আৰু বাৰ্মাৰ শান প্ৰদেশত বাস কৰে। তেওঁলোক চীন-বাৰ্মা সীমান্তৰ ৰুইলি অংশটো দেখা যায়। ==প্ৰবাসী== ===এছিয়াৰ বিভিন্ন অংশত=== এছিয়াৰ বিভিন্ন ঠাই যেনে জাপান,তাইৱান ,সংযুক্ত আৰব আদি দেশত পৰ্যাপ্ত পৰিমাণৰ থাই সমূদায় পোৱা যায়। ===উত্তৰ আমেৰিকাৰ টাই সকল=== আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰত থাই, লাও,টাই কাও, ঈশান,লু,ফু টাই, টাই দাম,তেঈ আৰু শান জনগোষ্ঠীৰ লোক পোৱা যায়। কানাডাটো যথেষ্ট সংখ্যক থাই আৰু লাও বাস কৰে। ===ইউৰোপৰ টাই=== ফ্ৰান্স,জাৰ্মানী আৰু স্বীজাৰলেণ্ডৰ লাও,আইছলেণ্ড আৰু ইংলেণ্ডৰ ঈশান ,ফিনলেণ্ড,নৰৱে আৰু আইছলেণ্ডৰ থাই , ফ্ৰান্সৰ টাই দাম আৰু তেঈ আৰু য়ুনাইটেড কিংদমৰ দক্ষিণ থাইসকল হল ইউৰোপৰ প্ৰভাৱশালী টাই জনগোষ্ঠী। ===ওচেনিয়াৰ থাই=== যথেষ্ট সংখ্যক থাই অষ্ট্ৰেলিয়াত আৰু নিউজিলেণ্ডত যথেষ্ট সংখ্যক উত্তৰপৰীয়া থাই বসবাস কৰে। ===আৰ্জেণ্টিনাৰ লাও=== শৰণাৰ্থী হিচাপে যথেষ্ট সংখ্যক লাও আৰু মং জনগোষ্ঠীয় বাসিন্দা আৰ্জেণ্টিনালৈ প্ৰব্ৰজন কৰিছে। ==লগতে চাওক== *[[আহোম]] ==তথ্য সংগ্ৰহ== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:আহোম ৰাজ্য]] [[শ্ৰেণী:সামাজিক সম্প্ৰদায়]] kv93dbl6cmk50ztf6s4km3ibnseure9 0 80624 329950 321673 2022-08-06T08:10:57Z CommonsDelinker 118 Removing [[:c:File:Sanna_Irshad_Mattoo.jpg|Sanna_Irshad_Mattoo.jpg]], it has been deleted from Commons by [[:c:User:Túrelio|Túrelio]] because: Copyright violation; see [[:c:Commons:Licensing|]] ([[:c:COM:CSD#F1|F1]]): https://www.instagram.com/p/Cc2Y3hTPi wikitext text/x-wiki {{Infobox person | name = চানা ঈৰশাদ মাট্টু | native_name = | caption = [[ৰয়টাৰ্ছ|ৰয়টাৰ্ছৰ]] কাৰ্যালয়ত চানা | image = | birth_date = | birth_place = শ্ৰীনগৰ, [[জম্মু আৰু কাশ্মীৰ|কাশ্মীৰ]], [[ভাৰত]] | death_date = | death_place = | alma_mater = জামিয়া মিলিয়া ইছলামিয়া বিশ্ববিদ্যালয়, কাশ্মীৰ কেন্দ্ৰীয় বিশ্ববিদ্যালয় | occupation = ফটো সাংবাদিক | spouse = | children = | employer = [[ৰয়টাৰ্ছ]] (Reuters) | website = }} '''চানা ঈৰশাদ মাট্টু''' ({{lang-en|Sanna Irshad Mattoo}}) এগৰাকী ভাৰতীয় কাশ্মিৰী ফটো-সাংবাদিক।<ref name="Sanna Irshad Mattoo">{{cite web | url=https://www.hindustantimes.com/cities/chandigarh-news/kashmiri-woman-photojournalist-sanna-mattoo-wins-pultizer-101652209359613.html | title=Kashmiri woman photojournalist Sanna Mattoo wins Pultizer | publisher=https://www.hindustantimes.com | date=May 11, 2022 | accessdate=13 মে' 2022}}</ref> চানাই তেওঁৰ কামৰ অংশ ৰূপে সমগ্ৰ বিশ্বৰ লগতে ভাৰততো সংক্ৰমিত হোৱা [[ক'ভিড-১৯ বৈশ্বিক মহামাৰী ]]ৰ ফটো তুলিছিল আৰু তেওঁ তোলা ফটোৰ বাবে তেওঁক আন তিনিজন ভাৰতীয় ফটো সাংবাদিক আনন্দ আবিদি, অমিত দেৱ আৰু প্ৰয়াত [[দানিছ চিদ্দিকী]]ৰ সৈতে ''ফিচাৰ ফটোগ্ৰাফী'' শিতানত ২০২২ চনৰ [[পুলিৎজাৰ বঁটা]] প্ৰদান কৰা হৈছে। মাট্টুৰ বঁটা বিজয়ী ছবিখনত, এজন স্বাস্থ্যসেৱা কৰ্মীয়ে ১০ জুন, ২০২১ তাৰিখে অনন্তনাগ জিলাৰ লিডাৰৱাটত টিকাকৰণ অভিযানৰ সময়ত এজন গৰখীয়াক কভিশ্বিল্ড ভেকচিন প্ৰদান কৰা দেখা গৈছে। <ref name="2020 Pulitzer Prize">{{cite web | url=https://www.pulitzer.org/winners/channi-anand-mukhtar-khan-and-dar-yasin-associated-press | title=The 2020 Pulitzer Prize Winner in Feature Photography | publisher=https://www.pulitzer.org | accessdate=13 মে' 2022}}</ref> ==সংক্ষিপ্ত জীৱনী== চানা জামিয়া মিলিয়া ইছলামিয়া বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা বিজ্ঞানৰ<ref name="SANNA IRSHAD MATTOO"/> স্নাতক ডিগ্ৰীধাৰী। তেওঁ কাশ্মীৰ কেন্দ্ৰীয় বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা কনভাৰজেণ্ট জাৰ্নেলিজিম বিষয়ত স্নাতকোত্তৰ ডিগ্ৰী লাভ কৰিছে।<ref name="Sanna"/> অল জাজিৰা, কাৰাভান আদিত চানাৰ আলোকচিত্ৰ প্ৰকাশ হয়। মেগনাম ফাউণ্ডেচনৰ ২০২১ বৰ্ষৰ ''ফটোগ্ৰাফী এণ্ড ছ'চিয়েল জাষ্টিচ্‌ ফেলোশ্বিপ''ৰ বাবে অন্য ১১ জনৰ সৈতে চানাৰ নাম অন্তৰ্ভুক্ত হৈছিল। চানাৰ সৰহসংখ্যক কামত কাশ্মীৰৰ নিৰীহ জনতাৰ ওপৰত ভাৰতীয় নিৰাপত্তা বাহিনীৰ অত্যাচাৰ আৰু অমানবীয়তাক চিত্ৰিত কৰা হৈছে। তেওঁৰ আলোকচিত্ৰসমূহত মানুহবোৰৰ শৰীৰৰ কেৱল তলৰ অৰ্ধাংশহে দেখা যায়।<ref name="SANNA IRSHAD MATTOO"/> ২৪ বছৰীয়া<ref name="SANNA IRSHAD MATTOO"/> চানা শ্ৰীনগৰৰ বাসিন্দা।<ref name="Sanna">{{cite web | url=https://www.opindia.com/2022/05/pro-separatists-posts-anti-army-comments-repeating-pakistani-rhetoric-pulitzer-prize-winning-photojournalist-sanna-irshad-mattoo/ | title=Pro-Separatists posts, Anti-army comments, repeating Pakistani rhetoric and more: Meet Pulitzer Prize-winning photojournalist Sanna Irshad Mattoo | publisher=https://www.opindia.com/ | date=10 May, 2022 | accessdate=14 মে' 2022}}</ref>এগৰাকী আলোকচিত্ৰ সাংবাদিক চানাৰ প্ৰিয় বিষয় কবিতা।<ref name="SANNA IRSHAD MATTOO">{{cite web | url=https://raiot.in/sanna-irshad-mattoo/ | title=SANNA IRSHAD MATTOO | publisher=https://raiot.in/ | work=FRENY MANECKSHA | date=JUNE 18, 2018 | accessdate=14 মে' 2022}}</ref> তেওঁ [[ৰয়টাৰ্ছ]] (Reuters) নামৰ বিশ্ববিশ্ৰুত সংবাদ প্ৰতিষ্ঠানটিত কৰ্মৰত। ==তথ্যসূত্ৰ== {{ৰেফলিষ্ট}} [[শ্ৰেণী:ভাৰতৰ ব্যক্তি]] [[শ্ৰেণী:ভাৰতীয় সাংবাদিক]] [[শ্ৰেণী:পুলিৎজাৰ বঁটা বিজয়ী]] 3jztyp1fzwvqw02ajwn56db8yx3dnln 0 82576 329912 329728 2022-08-05T18:16:32Z দিব্য দত্ত 9244 wikitext text/x-wiki {{under construction}} {{Infobox sportsperson | nationality = ভাৰতীয় | birth_date = {{birth date and age|1988|9|21|df=y}} | birth_place = [[গোলাঘাট]], [[অসম]] | medaltemplates = {{MedalCountry |{{IND}}}} {{MedalComp|কমনৱেলথ গেমছ}} {{MedalGold|২০২২ বাৰ্মিংহাম|ফোৰ}} {{MedalComp|এছিয়ান ল'ন বল চেম্পিয়নশ্বিপ}} {{MedalBronze|২০১৮ জিনজিয়াং|ফোৰ}} {{MedalGold|২০১৭ নতুন দিল্লী|ত্ৰিপুলছ}} }} '''নয়নমণি শইকীয়া''' ({{lang-en|Nayanmoni Saikia}}; জন্ম: ২১ ছেপ্টেম্বৰ ১৯৮৮) এগৰাকী ভাৰতীয় আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় ল'ন বল খেলুৱৈ।<ref name=":0">{{Cite web |title=Lawn Bowls {{!}} Athlete Profile: Nayanmoni SAIKIA - Gold Coast 2018 Commonwealth Games |url=https://results.gc2018.com/en/lawn-bowls/athlete-profile-n6026469-nayanmoni-saikia.htm |access-date=2022-08-02 |website=results.gc2018.com}}</ref> তেওঁ বৰ্তমানলৈকে কমনৱেলথ গেমছৰ তিনিটা সংস্কৰণত ভাৰতক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছে। ২০১৪ চনৰ কমনৱেলথ গেমছত ট্ৰিপল আৰু ফোৰ শিতানত,<ref>{{Cite web |title=Nayanmoni Saikia - Player Profile |url=https://thecgf.com/results/athletes/65014 |access-date=2 August 2022 |website=thecgf.com}}</ref> ২০১৮ চনৰ কমনৱেলথ গেমছত পেয়াৰ আৰু ফোৰ শিতানত<ref name=":0" /> আৰু ২০২২ চনৰ কমনৱেলথ গেমছত পেয়াৰ আৰু ফোৰত তেওঁ ভাৰতক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছে।<ref>{{Cite web |title=Nayanmoni Saikia - Birmingham 2022 Results |url=https://results.birmingham2022.com/#/athlete-details/43235 |access-date=2022-08-02 |website=results.birmingham2022.com}}</ref> তেওঁ অসম বন সুৰক্ষা বাহিনীত কনিষ্টবল হিচাপে কৰ্মৰত। ২০২২ চনত [[যুক্তৰাজ্য]]ৰ বাৰ্মিংহামত অনুষ্ঠিত কমনৱেলথ গেমছত নয়নমণি শইকীয়া, লভলী চৌবে, পিংকি আৰু ৰূপা ৰাণী তীৰ্কীয়ে চাৰিজনীয়া দল ফোৰ শাখাত সোণৰ পদক অৰ্জন কৰে। ইয়াৰ লগে লগে নয়নমণি শইকীয়া কমনৱেলথ গেমছত পদক লাভ কৰা প্ৰথম গৰাকী অসমীয়া মহিলা আৰু সোণৰ পদক লাভ কৰা প্ৰথম অসমীয়া হিচাপে পৰিগণিত হয়। ==তথ্য উৎস== {{ৰেফলিষ্ট}} [[শ্ৰেণী:অসমৰ ব্যক্তি]] [[শ্ৰেণী:অসমীয়া ক্ৰীড়াবিদ]] 5yifhe0obxgqwhtxsndkme1zxcmipab 0 82628 329896 2022-08-05T12:08:16Z IKHazarika 7674 "[[:en:Special:Redirect/revision/1102407765|Satyameva Jayate]]" পৃষ্ঠাৰ অনুবাদেৰে সৃষ্টি কৰা হৈছে wikitext text/x-wiki   সত্যমেৱ জয়তে ({{Lang-sa|सत्यमेव जयते|lit=Truth alone triumphs}}, &#x27;<span>Truth alone triumphs</span>&#x27;, {{IPA-sa|sɐt̪jɐmeːʋɐ ˈd͡ʑɐjɐt̪eː|pron}}) হিন্দু মুণ্ডক উপনিষদৰ এটি মন্ত্ৰ।<ref name="iitk2">{{cite web|url=https://www.upanishads.iitk.ac.in/mundaka?language=dv&field_chap_value=3&field_sec_value=1&field_mantra_no_value=6&ecsiva=1&etgb=1&etsiva=1&setgb=1&choose=1|title=Mundaka Upanishad|publisher=IIT Kanpur|access-date=2020-06-04}}</ref> স্বাধীন ভাৰতৰ জাতীয় নীতি বাক্য হিচাপে ১৯৫০ চনৰ ২৬ জানুৱাৰী তাৰিখে, ভাৰত গণৰাজ্য হোৱাত, এই মন্ত্ৰক স্বীকৃতি প্ৰদান কৰা হৈছিল।<ref name="Motto2">{{cite web|title=Motto for State Emblem|url=http://pib.nic.in/archive/docs/DVD_38/ACC%20NO%20806-BR/HOM-1949-05-30_393.pdf|website=Press Information Bureau of India - Archive}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Department related parliamentary standing committee on home affairs|publication-date=2005-08-25|title=One hundred and sixteenth report on the state emblem of India (Prohibition of improper use) Bill, 2004|publication-place=New Delhi|publisher=Rajya Sabha Secretariat, New Delhi|page=6.11.1|url=http://164.100.47.5/book2/reports/home_aff/116threport.htm|access-date=2008-09-26}}</ref> এই বাক্য অশোকৰ সিংহত দেৱনাগৰী লিপিত লিখা আছে। ই ভাৰতৰ জাতীয় প্ৰতীকৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংগ। এই প্ৰতীক আৰু "সত্যমেৱ জয়তে" বাক্যশাৰী ভাৰতৰ সকলো জাতীয় দস্তাৱেজ আৰু মুদ্ৰাত উপস্থিত। [[Category:Articles containing Sanskrit-language text]] == উৎপত্তি == এই বাক্যৰ উৎপত্তি মুণ্ডক উপনিষদৰ মন্ত্ৰ ৩.১.৬। মন্ত্ৰটি এনে ধৰণৰ: ; <nowiki>দেৱনাগৰী লিপিত:</nowiki> <blockquote></blockquote>सत्यमेव जयते नानृतं सत्येन पन्था विततो देवयानः। येनाक्रमन्त्यृषयो ह्याप्तकामा यत्र तत् सत्यस्य परमं निधानम्॥<ref name="iitk3" /> ; <nowiki>অসমীয়া লিপিত:</nowiki> <blockquote></blockquote>সত্যমেৱ জয়তে নানৃতং সত্যেন পন্থা ৱিততো দেৱযানঃ। যেনাক্ৰমন্ত্যৃষয়ো হ্যাপ্তকামা যত্ৰ তৎ সত্যস্য পৰমং নিধানং।। ; <nowiki>অসমীয়া অনুবাদ:</nowiki> : <blockquote> <poem> সত্যৰে কেৱল জয় হয়, মিথ্যাৰ নহয়। সত্য়েৰে দিব্য পন্থা বিতিত হয়, যাৰে তৃষ্ণাপূৰ্তজনে পৰম নিধান লাভ কৰে।.<ref>{{cite web|url=http://www.swami-krishnananda.org/mundak/mun_3-1.html|author=Swami Krishnananda|title=The Mundaka Upanishad:Third Mundaka, First Khanda|website=swami-krishnananda.org}}</ref> </poem> </blockquote> == জনপ্ৰিয় সংকেত == অনেক জনপ্ৰিয় সংকেত এই বাক্যৰে প্ৰেৰিত। উদাহৰণস্বৰূপে, "কেৱল সত্য বৰ্তে, অসত্য নহয়"<ref>(Max Muller (SBE 15))</ref>, লেটিন "ভেৰিটাছ ভিঞ্চিট", তামিল ভায়মাইয়ে ভেল্লুম আদি। ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছৰ সভাপতি হিচাপে নিজৰ দ্বিতীয় কাৰ্যকালত পণ্ডিত মদন মোহন মালৱীয়ই এই মন্ত্ৰ আধুনিক জাতীয় শব্দাৱলীত পৰিচয় কৰি দিছিল।<ref>{{cite web|url=http://indiaculture.nic.in/indiaculture/pdf/Final%20Minutes_MMM-26july,%202011.pdf|title=Minutes of the first meeting of the National Committee for Commemoration of 150th Birth Anniversary of Mahamana Pandit Madan Mohan Malaviya 26 July 2011 at 6.00 pm - 7, Race Course Road, New Delhi.}}</ref> * == তথ্য সংগ্ৰহ == [[শ্ৰেণী:ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতীক]] aozqx0vz7pyv0z48fkl8o3a60nwvfbb 329897 329896 2022-08-05T12:13:28Z IKHazarika 7674 wikitext text/x-wiki  '''সত্যমেৱ জয়তে''' ({{Lang-sa|सत्यमेव जयते|lit=Truth alone triumphs}}, &#x27;<span>Truth alone triumphs</span>&#x27;, {{IPA-sa|sɐt̪jɐmeːʋɐ ˈd͡ʑɐjɐt̪eː|pron}}) [[হিন্দু]] [[মুণ্ডক উপনিষদ|মুণ্ডক]] [[উপনিষদ]]ৰ এটি [[মন্ত্ৰ]]।<ref name="iitk2">{{cite web|url=https://www.upanishads.iitk.ac.in/mundaka?language=dv&field_chap_value=3&field_sec_value=1&field_mantra_no_value=6&ecsiva=1&etgb=1&etsiva=1&setgb=1&choose=1|title=Mundaka Upanishad|publisher=IIT Kanpur|access-date=2020-06-04}}</ref> [[ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলন|স্বাধীন]] [[ভাৰত]]ৰ জাতীয় নীতি বাক্য হিচাপে ১৯৫০ চনৰ ২৬ জানুৱাৰী তাৰিখে, ভাৰত [[গণৰাজ্য দিৱস (ভাৰত)|গণৰাজ্য]] হোৱাত, এই মন্ত্ৰক স্বীকৃতি প্ৰদান কৰা হৈছিল।<ref name="Motto2">{{cite web|title=Motto for State Emblem|url=http://pib.nic.in/archive/docs/DVD_38/ACC%20NO%20806-BR/HOM-1949-05-30_393.pdf|website=Press Information Bureau of India - Archive}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Department related parliamentary standing committee on home affairs|publication-date=2005-08-25|title=One hundred and sixteenth report on the state emblem of India (Prohibition of improper use) Bill, 2004|publication-place=New Delhi|publisher=Rajya Sabha Secretariat, New Delhi|page=6.11.1|url=http://164.100.47.5/book2/reports/home_aff/116threport.htm|access-date=2008-09-26}}</ref> এই বাক্য [[সম্ৰাট অশোক|অশোক]]ৰ [[অশোক স্তম্ভ|সিংহ]]ত দেৱনাগৰী লিপিত লিখা আছে। ই ভাৰতৰ জাতীয় প্ৰতীকৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংগ। এই প্ৰতীক আৰু "সত্যমেৱ জয়তে" বাক্যশাৰী ভাৰতৰ সকলো জাতীয় দস্তাৱেজ আৰু [[ভাৰতীয় টকা|মুদ্ৰা]]ত উপস্থিত। [[Category:Articles containing Sanskrit-language text]] == উৎপত্তি == এই বাক্যৰ উৎপত্তি মুণ্ডক উপনিষদৰ মন্ত্ৰ ৩.১.৬। মন্ত্ৰটি এনে ধৰণৰ: ; ; [[দেৱনাগৰী লিপি]]<nowiki>ত:</nowiki> सत्यमेव जयते नानृतं सत्येन पन्था विततो देवयानः। येनाक्रमन्त्यृषयो ह्याप्तकामा यत्र तत् सत्यस्य परमं निधानम्॥<ref name="iitk3" /> ; [[অসমীয়া লিপি]]<nowiki>ত:</nowiki> সত্যমেৱ জয়তে নানৃতং সত্যেন পন্থা ৱিততো দেৱযানঃ। যেনাক্ৰমন্ত্যৃষয়ো হ্যাপ্তকামা যত্ৰ তৎ সত্যস্য পৰমং নিধানং।। ; [[অসমীয়া ভাষা|অসমীয়া]]<nowiki> অনুবাদ:</nowiki> ; <poem> সত্যৰে কেৱল জয় হয়, মিথ্যাৰ নহয়। সত্য়েৰে দিব্য পন্থা বিতিত হয়, যাৰে তৃষ্ণাপূৰ্তজনে পৰম নিধান লাভ কৰে।.<ref>{{cite web|url=http://www.swami-krishnananda.org/mundak/mun_3-1.html|author=Swami Krishnananda|title=The Mundaka Upanishad:Third Mundaka, First Khanda|website=swami-krishnananda.org}}</ref> </poem> == জনপ্ৰিয় সংকেত == অনেক জনপ্ৰিয় সংকেত এই বাক্যৰে প্ৰেৰিত। উদাহৰণস্বৰূপে, "কেৱল সত্য বৰ্তে, অসত্য নহয়"<ref>(Max Muller (SBE 15))</ref>, [[লেটিন ভাষা|লেটিন]] "''ভেৰিটাছ ভিঞ্চিট''", [[তামিল ভাষা|তামিল]] ''ভায়মাইয়ে ভেল্লুম'' আদি। [[ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছ]]ৰ সভাপতি হিচাপে নিজৰ দ্বিতীয় কাৰ্যকালত [[মদন মোহন মালৱীয়|পণ্ডিত মদন মোহন মালৱীয়]]ই এই মন্ত্ৰ আধুনিক জাতীয় শব্দাৱলীত পৰিচয় কৰি দিছিল।<ref>{{cite web|url=http://indiaculture.nic.in/indiaculture/pdf/Final%20Minutes_MMM-26july,%202011.pdf|title=Minutes of the first meeting of the National Committee for Commemoration of 150th Birth Anniversary of Mahamana Pandit Madan Mohan Malaviya 26 July 2011 at 6.00 pm - 7, Race Course Road, New Delhi.}}</ref> == তথ্য সংগ্ৰহ == [[শ্ৰেণী:ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতীক]] 0v7omdxiyo25shpijgj3s5ldrcef1vy 329898 329897 2022-08-05T12:14:46Z IKHazarika 7674 /* উৎপত্তি */ wikitext text/x-wiki  '''সত্যমেৱ জয়তে''' ({{Lang-sa|सत्यमेव जयते|lit=Truth alone triumphs}}, &#x27;<span>Truth alone triumphs</span>&#x27;, {{IPA-sa|sɐt̪jɐmeːʋɐ ˈd͡ʑɐjɐt̪eː|pron}}) [[হিন্দু]] [[মুণ্ডক উপনিষদ|মুণ্ডক]] [[উপনিষদ]]ৰ এটি [[মন্ত্ৰ]]।<ref name="iitk2">{{cite web|url=https://www.upanishads.iitk.ac.in/mundaka?language=dv&field_chap_value=3&field_sec_value=1&field_mantra_no_value=6&ecsiva=1&etgb=1&etsiva=1&setgb=1&choose=1|title=Mundaka Upanishad|publisher=IIT Kanpur|access-date=2020-06-04}}</ref> [[ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলন|স্বাধীন]] [[ভাৰত]]ৰ জাতীয় নীতি বাক্য হিচাপে ১৯৫০ চনৰ ২৬ জানুৱাৰী তাৰিখে, ভাৰত [[গণৰাজ্য দিৱস (ভাৰত)|গণৰাজ্য]] হোৱাত, এই মন্ত্ৰক স্বীকৃতি প্ৰদান কৰা হৈছিল।<ref name="Motto2">{{cite web|title=Motto for State Emblem|url=http://pib.nic.in/archive/docs/DVD_38/ACC%20NO%20806-BR/HOM-1949-05-30_393.pdf|website=Press Information Bureau of India - Archive}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Department related parliamentary standing committee on home affairs|publication-date=2005-08-25|title=One hundred and sixteenth report on the state emblem of India (Prohibition of improper use) Bill, 2004|publication-place=New Delhi|publisher=Rajya Sabha Secretariat, New Delhi|page=6.11.1|url=http://164.100.47.5/book2/reports/home_aff/116threport.htm|access-date=2008-09-26}}</ref> এই বাক্য [[সম্ৰাট অশোক|অশোক]]ৰ [[অশোক স্তম্ভ|সিংহ]]ত দেৱনাগৰী লিপিত লিখা আছে। ই ভাৰতৰ জাতীয় প্ৰতীকৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংগ। এই প্ৰতীক আৰু "সত্যমেৱ জয়তে" বাক্যশাৰী ভাৰতৰ সকলো জাতীয় দস্তাৱেজ আৰু [[ভাৰতীয় টকা|মুদ্ৰা]]ত উপস্থিত। [[Category:Articles containing Sanskrit-language text]] == উৎপত্তি == এই বাক্যৰ উৎপত্তি মুণ্ডক উপনিষদৰ মন্ত্ৰ ৩.১.৬। মন্ত্ৰটি এনে ধৰণৰ: ; ; [[দেৱনাগৰী লিপি]]<nowiki>ত:</nowiki> सत्यमेव जयते नानृतं सत्येन पन्था विततो देवयानः। येनाक्रमन्त्यृषयो ह्याप्तकामा यत्र तत् सत्यस्य परमं निधानम्॥<ref name="iitk3" /> ; [[অসমীয়া লিপি]]<nowiki>ত:</nowiki> সত্যমেৱ জয়তে নানৃতং সত্যেন পন্থা ৱিততো দেৱযানঃ। যেনাক্ৰমন্ত্যৃষয়ো হ্যাপ্তকামা যত্ৰ তৎ সত্যস্য পৰমং নিধানং।। ; [[অসমীয়া ভাষা|অসমীয়া]]<nowiki> অনুবাদ:</nowiki><poem> সত্যৰে কেৱল জয় হয়, মিথ্যাৰ নহয়। সত্য়েৰে দিব্য পন্থা বিতিত হয়, যাৰে তৃষ্ণাপূৰ্তজনে পৰম নিধান লাভ কৰে।<ref>{{cite web|url=http://www.swami-krishnananda.org/mundak/mun_3-1.html|author=Swami Krishnananda|title=The Mundaka Upanishad:Third Mundaka, First Khanda|website=swami-krishnananda.org}}</ref> </poem> == জনপ্ৰিয় সংকেত == অনেক জনপ্ৰিয় সংকেত এই বাক্যৰে প্ৰেৰিত। উদাহৰণস্বৰূপে, "কেৱল সত্য বৰ্তে, অসত্য নহয়"<ref>(Max Muller (SBE 15))</ref>, [[লেটিন ভাষা|লেটিন]] "''ভেৰিটাছ ভিঞ্চিট''", [[তামিল ভাষা|তামিল]] ''ভায়মাইয়ে ভেল্লুম'' আদি। [[ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছ]]ৰ সভাপতি হিচাপে নিজৰ দ্বিতীয় কাৰ্যকালত [[মদন মোহন মালৱীয়|পণ্ডিত মদন মোহন মালৱীয়]]ই এই মন্ত্ৰ আধুনিক জাতীয় শব্দাৱলীত পৰিচয় কৰি দিছিল।<ref>{{cite web|url=http://indiaculture.nic.in/indiaculture/pdf/Final%20Minutes_MMM-26july,%202011.pdf|title=Minutes of the first meeting of the National Committee for Commemoration of 150th Birth Anniversary of Mahamana Pandit Madan Mohan Malaviya 26 July 2011 at 6.00 pm - 7, Race Course Road, New Delhi.}}</ref> == তথ্য সংগ্ৰহ == [[শ্ৰেণী:ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতীক]] 8ylz308yfbfj396owxux6xgorix1qbf 0 82629 329899 2022-08-05T12:34:04Z IKHazarika 7674 "[[:en:Special:Redirect/revision/1088510380|Bangamata]]" পৃষ্ঠাৰ অনুবাদেৰে সৃষ্টি কৰা হৈছে wikitext text/x-wiki বংগমাতা ({{lang-bn|বঙ্গমাতা}}), বাংলা মা ({{lang-bn|বাংলা মা}}) বা কেৱল বাংলা হ'ল বংগৰ ব্যক্তিৰূপ।<ref>{{cite book|last1=Singh|first1=Amritjit|last2=Iyer|first2=Nalini|last3=Gairola|first3=Rahul K.|title=Revisiting India's Partition: New Essays on Memory, Culture, and Politics|date=2016|publisher=Lexington Books|isbn=9781498531054|url=https://books.google.com/books?id=tmA0DAAAQBAJ&q=bangamata+poem+rabindranath+tagore&pg=PA98|language=en}}</ref><ref>{{cite news|title=Bharat Mata, more benign|url=http://indianexpress.com/article/opinion/columns/bharat-mata-more-benign-2853150/|work=The Indian Express|date=15 June 2016}}</ref><ref>{{cite web|title=Patriotic fervour|url=http://www.thehindu.com/thehindu/mag/2003/08/17/stories/2003081700160200.htm|archive-url=https://web.archive.org/web/20040401123654/http://www.thehindu.com/thehindu/mag/2003/08/17/stories/2003081700160200.htm|url-status=dead|work=[[The Hindu]]|archive-date=2004-04-01}}</ref><ref>{{cite web|title=Patriotic fervour|url=http://www.thehindu.com/thehindu/mag/2003/08/17/stories/2003081700160200.htm|archive-url=https://web.archive.org/web/20040401123654/http://www.thehindu.com/thehindu/mag/2003/08/17/stories/2003081700160200.htm|url-status=dead|work=[[The Hindu]]|archive-date=2004-04-01}}</ref><ref>{{cite book|last1=Gupta|first1=Swarupa|title=Notions of Nationhood in Bengal: Perspectives on Samaj, c. 1867-1905|date=2009|publisher=BRILL|isbn=9789047429586|url=https://books.google.com/books?id=b9SwCQAAQBAJ&q=bangamata+poem+rabindranath+tagore&pg=PA323|language=en}}</ref> বংগৰ পুনৰ্জাগৰণৰ সময়ত বিকশিত আৰু পাছলৈ বাঙালী জাতীয়তাবাদীসকলে গ্ৰহণ কৰা<ref>{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=0HrBJJBFutsC&q=bangamata+rabindranath+tagore&pg=PA88|title=Social Thought of Rabindranath Tagore: A Historical Analysis|first=Tapati|last=Dasgupta|year=1993|publisher=Abhinav Publications|isbn=9788170173021}}</ref><ref>{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=0HrBJJBFutsC&q=bangamata+rabindranath+tagore&pg=PA88|title=Social Thought of Rabindranath Tagore: A Historical Analysis|first=Tapati|last=Dasgupta|year=1993|publisher=Abhinav Publications|isbn=9788170173021}}</ref><ref>{{cite web|url=http://appweb.cortland.edu/ojs/index.php/Wagadu/article/viewArticle/250/464|title=Symbols of Water and Woman on Selected Examples of Modern Bengali Literature in the Context of Mythological Tradition|access-date=12 December 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20131212184455/http://appweb.cortland.edu/ojs/index.php/Wagadu/article/viewArticle/250/464|archive-date=12 December 2013|url-status=dead|df=dmy-all}}</ref><ref name="deccanchronicle.com2">{{cite news|url=http://www.deccanchronicle.com/opinion/op-ed/220316/thinking-allowed-feeling-seditious-or-patriotic.html|title=Thinking Allowed: Feeling seditious or patriotic?|work=[[Deccan Chronicle]]|type=Opinion|date=21 March 2016|access-date=30 October 2016}}</ref> এই বাক্যক বৰ্তমানে গণপ্ৰজাতন্ত্ৰী বাংলাদেশৰো প্ৰতীক মনা হয়। বংগমাতাত "মাতা" বা "মা" শব্দই কেৱল জীৱবৈজ্ঞানিক মাতৃত্বকে নহয়, বৰং মাতৃত্বৰ সৈতে জড়িত সংৰক্ষণ, প্ৰেম, চিন্তা, আৰু জীৱনৰ আৰম্ভণি তথা অন্তকো বুজায়। ব্ৰিটিছ ৰাজকীয় সংগীতৰ ঠাইত ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ বংকিম চন্দ্ৰ চট্টোপাধ্যায়ে বংগমাতাৰ প্ৰশংসাত "বন্দে মাতৰম" নামৰ গীত তৈয়াৰ কৰিছিল।<ref>[[Sri Aurobindo]] commented on his English translation of the poem, "It is difficult to translate the National Anthem of Bengal into verse in another language owing to its unique union of sweetness, simple directness and high poetic force." Quoted in Bhabatosh Chatterjee (ed.), ''Bankim Chandra Chatterjee: Essays in Perspective'', Sahitya Akademi, Delhi, 1994, p. 601.</ref> ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰৰ দ্বাৰা লিখিত, বাংলাদেশৰ জাতীয় সংগীত "আমাৰ সোণাৰ বাংলা"তো কেইবাবাৰো বংগক "মা" শব্দেৰে সম্বোধিত কৰা হৈছে। ১৯০৫ চনৰ বংগ বিভাজনৰ সময়ত বংগমাতাৰ ছবি বাংলা ভাষাৰ গীত আৰু কবিতাত জনপ্ৰিয় হৈ উঠিছিল, বিশেষকৈ হিন্দু বঙালীসকলৰ মাজত।<ref>[[Sri Aurobindo]] commented on his English translation of the poem, "It is difficult to translate the National Anthem of Bengal into verse in another language owing to its unique union of sweetness, simple directness and high poetic force." Quoted in Bhabatosh Chatterjee (ed.), ''Bankim Chandra Chatterjee: Essays in Perspective'', Sahitya Akademi, Delhi, 1994, p. 601.</ref> এই সময়তে "ধনো ধান্য পুষ্প ভৰা", "বংগ আমাৰ জননী আমাৰ" আদি গীত ৰচা হৈছিল।<ref>John R. McLane, "The Decision to Partition Bengal in 1905," ''Indian Economic and Social History Review,'' July 1965, 2#3, pp 221–237</ref><ref name="britannica.com">{{cite web|website=[[Encyclopædia Britannica]]|title=Partition of Bengal|url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/60754/partition-of-Bengal|access-date=2017-08-18}}</ref> বাংলাদেশৰ মুক্তিযুদ্ধত 'স্বাধীন বাংলা বেতাঁৰ কেন্দ্ৰ'ত দেশপ্ৰেমমূলক গীত প্ৰচাৰিত হৈছিল।<ref name="start">{{cite news|url=http://www.thedailystar.net/beta2/news/1971-and-the-songs-we-sang/|title=1971 and the songs we sang|access-date=2013-12-13|date=2012-12-01|author=Syed Badrul Ahsan|work=The Daily Star}}</ref> তাৰ মাজৰ কেইবাটাও গীতত, যেনে "জন্ম আমাৰ ধন্য হলো মাগো" আৰু "বাংলা আমাৰ বাংলা মা আমি তোমাৰ কোটি সন্তান" আদিত বংগক মাকৰ ৰূপত কল্পনা কৰা হৈছে। এনে গীত বৰ্তমানেও পশ্চিম বংগ আৰু বাংলাদেশত জনপ্ৰিয়।<ref name="start2">{{cite news|url=http://www.thedailystar.net/beta2/news/1971-and-the-songs-we-sang/|title=1971 and the songs we sang|access-date=2013-12-13|date=2012-12-01|author=Syed Badrul Ahsan|work=The Daily Star}}</ref> == তথ্য সংগ্ৰহ == {{Reflist}} frlcpcfcsjhwr2e2cbqiy12tukvn48q 329900 329899 2022-08-05T12:42:00Z IKHazarika 7674 wikitext text/x-wiki '''বংগমাতা''' ({{lang-bn|বঙ্গমাতা}}), '''বাংলা মা''' ({{lang-bn|বাংলা মা}}) বা কেৱল '''বাংলা''' হ'ল [[বংগ]]ৰ ব্যক্তিৰূপ।<ref>{{cite book|last1=Singh|first1=Amritjit|last2=Iyer|first2=Nalini|last3=Gairola|first3=Rahul K.|title=Revisiting India's Partition: New Essays on Memory, Culture, and Politics|date=2016|publisher=Lexington Books|isbn=9781498531054|url=https://books.google.com/books?id=tmA0DAAAQBAJ&q=bangamata+poem+rabindranath+tagore&pg=PA98|language=en}}</ref><ref>{{cite news|title=Bharat Mata, more benign|url=http://indianexpress.com/article/opinion/columns/bharat-mata-more-benign-2853150/|work=The Indian Express|date=15 June 2016}}</ref><ref>{{cite web|title=Patriotic fervour|url=http://www.thehindu.com/thehindu/mag/2003/08/17/stories/2003081700160200.htm|archive-url=https://web.archive.org/web/20040401123654/http://www.thehindu.com/thehindu/mag/2003/08/17/stories/2003081700160200.htm|url-status=dead|work=[[The Hindu]]|archive-date=2004-04-01}}</ref><ref>{{cite web|title=Patriotic fervour|url=http://www.thehindu.com/thehindu/mag/2003/08/17/stories/2003081700160200.htm|archive-url=https://web.archive.org/web/20040401123654/http://www.thehindu.com/thehindu/mag/2003/08/17/stories/2003081700160200.htm|url-status=dead|work=[[The Hindu]]|archive-date=2004-04-01}}</ref><ref>{{cite book|last1=Gupta|first1=Swarupa|title=Notions of Nationhood in Bengal: Perspectives on Samaj, c. 1867-1905|date=2009|publisher=BRILL|isbn=9789047429586|url=https://books.google.com/books?id=b9SwCQAAQBAJ&q=bangamata+poem+rabindranath+tagore&pg=PA323|language=en}}</ref> [[বংগৰ পুনৰ্জাগৰণ]]ৰ সময়ত বিকশিত আৰু পাছলৈ [[বাঙালী জাতীয়তাবাদ|বাঙালী জাতীয়তাবাদী]]সকলে গ্ৰহণ কৰা<ref>{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=0HrBJJBFutsC&q=bangamata+rabindranath+tagore&pg=PA88|title=Social Thought of Rabindranath Tagore: A Historical Analysis|first=Tapati|last=Dasgupta|year=1993|publisher=Abhinav Publications|isbn=9788170173021}}</ref><ref>{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=0HrBJJBFutsC&q=bangamata+rabindranath+tagore&pg=PA88|title=Social Thought of Rabindranath Tagore: A Historical Analysis|first=Tapati|last=Dasgupta|year=1993|publisher=Abhinav Publications|isbn=9788170173021}}</ref><ref>{{cite web|url=http://appweb.cortland.edu/ojs/index.php/Wagadu/article/viewArticle/250/464|title=Symbols of Water and Woman on Selected Examples of Modern Bengali Literature in the Context of Mythological Tradition|access-date=12 December 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20131212184455/http://appweb.cortland.edu/ojs/index.php/Wagadu/article/viewArticle/250/464|archive-date=12 December 2013|url-status=dead|df=dmy-all}}</ref><ref name="deccanchronicle.com2">{{cite news|url=http://www.deccanchronicle.com/opinion/op-ed/220316/thinking-allowed-feeling-seditious-or-patriotic.html|title=Thinking Allowed: Feeling seditious or patriotic?|work=[[Deccan Chronicle]]|type=Opinion|date=21 March 2016|access-date=30 October 2016}}</ref> এই বাক্যক বৰ্তমানে [[বাংলাদেশ|গণপ্ৰজাতন্ত্ৰী বাংলাদেশ]]ৰো প্ৰতীক মনা হয়। বংগমাতাত "মাতা" বা "মা" শব্দই কেৱল জীৱবৈজ্ঞানিক মাতৃত্বকে নহয়, বৰং মাতৃত্বৰ সৈতে জড়িত সংৰক্ষণ, প্ৰেম, চিন্তা, আৰু জীৱনৰ আৰম্ভণি তথা অন্তকো বুজায়। == জনপ্ৰিয় সংস্কৃতিত == [[গড ছেভ দ্য কুইন|ব্ৰিটিছ ৰাজকীয় সংগীত]]ৰ ঠাইত ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ [[বঙ্কিমচন্দ্ৰ চট্টোপাধ্যায়|বংকিম চন্দ্ৰ চট্টোপাধ্যায়ে]] বংগমাতাৰ প্ৰশংসাত "[[বন্দে মাতৰম্‌]]" নামৰ গীত তৈয়াৰ কৰিছিল।<ref>[[Sri Aurobindo]] commented on his English translation of the poem, "It is difficult to translate the National Anthem of Bengal into verse in another language owing to its unique union of sweetness, simple directness and high poetic force." Quoted in Bhabatosh Chatterjee (ed.), ''Bankim Chandra Chatterjee: Essays in Perspective'', Sahitya Akademi, Delhi, 1994, p. 601.</ref> [[ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰ]]ৰ দ্বাৰা লিখিত, বাংলাদেশৰ জাতীয় সংগীত "[[আমাৰ সোনাৰ বাংলা]]"তো কেইবাবাৰো বংগক "মা" শব্দেৰে সম্বোধিত কৰা হৈছে। ১৯০৫ চনৰ [[বংগ বিভাজন]]ৰ সময়ত বংগমাতাৰ ছবি [[বঙালী ভাষা|বাংলা ভাষা]]ৰ গীত আৰু কবিতাত জনপ্ৰিয় হৈ উঠিছিল, বিশেষকৈ [[হিন্দু বঙালী]]সকলৰ মাজত।<ref>[[Sri Aurobindo]] commented on his English translation of the poem, "It is difficult to translate the National Anthem of Bengal into verse in another language owing to its unique union of sweetness, simple directness and high poetic force." Quoted in Bhabatosh Chatterjee (ed.), ''Bankim Chandra Chatterjee: Essays in Perspective'', Sahitya Akademi, Delhi, 1994, p. 601.</ref> এই সময়তে "ধনো ধান্য পুষ্প ভৰা", "বংগ আমাৰ জননী আমাৰ" আদি গীত ৰচা হৈছিল।<ref>John R. McLane, "The Decision to Partition Bengal in 1905," ''Indian Economic and Social History Review,'' July 1965, 2#3, pp 221–237</ref><ref name="britannica.com">{{cite web|website=[[Encyclopædia Britannica]]|title=Partition of Bengal|url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/60754/partition-of-Bengal|access-date=2017-08-18}}</ref> [[বাংলাদেশৰ মুক্তিযুদ্ধ]]ত 'স্বাধীন বাংলা বেতাঁৰ কেন্দ্ৰ'ত দেশপ্ৰেমমূলক গীত প্ৰচাৰিত হৈছিল।<ref name="start">{{cite news|url=http://www.thedailystar.net/beta2/news/1971-and-the-songs-we-sang/|title=1971 and the songs we sang|access-date=2013-12-13|date=2012-12-01|author=Syed Badrul Ahsan|work=The Daily Star}}</ref> তাৰ মাজৰ কেইবাটাও গীতত, যেনে "জন্ম আমাৰ ধন্য হলো মাগো" আৰু "বাংলা আমাৰ বাংলা মা আমি তোমাৰ কোটি সন্তান" আদিত বংগক মাকৰ ৰূপত কল্পনা কৰা হৈছে। এনে গীত বৰ্তমানেও [[পশ্চিমবংগ]] আৰু বাংলাদেশত জনপ্ৰিয়।<ref name="start2">{{cite news|url=http://www.thedailystar.net/beta2/news/1971-and-the-songs-we-sang/|title=1971 and the songs we sang|access-date=2013-12-13|date=2012-12-01|author=Syed Badrul Ahsan|work=The Daily Star}}</ref> == তথ্য সংগ্ৰহ == {{Reflist}} 29k7ptdj0k1mr86qa5tec9dt91p5u25 329903 329900 2022-08-05T13:04:48Z IKHazarika 7674 wikitext text/x-wiki '''বংগমাতা''' ({{lang-bn|বঙ্গমাতা}}), '''বাংলা মা''' ({{lang-bn|বাংলা মা}}) বা কেৱল '''বাংলা''' হ'ল [[বংগ]]ৰ ব্যক্তিৰূপ।<ref>{{cite book|last1=Singh|first1=Amritjit|last2=Iyer|first2=Nalini|last3=Gairola|first3=Rahul K.|title=Revisiting India's Partition: New Essays on Memory, Culture, and Politics|date=2016|publisher=Lexington Books|isbn=9781498531054|url=https://books.google.com/books?id=tmA0DAAAQBAJ&q=bangamata+poem+rabindranath+tagore&pg=PA98|language=en}}</ref><ref>{{cite news|title=Bharat Mata, more benign|url=http://indianexpress.com/article/opinion/columns/bharat-mata-more-benign-2853150/|work=The Indian Express|date=15 June 2016}}</ref><ref>{{cite web|title=Patriotic fervour|url=http://www.thehindu.com/thehindu/mag/2003/08/17/stories/2003081700160200.htm|archive-url=https://web.archive.org/web/20040401123654/http://www.thehindu.com/thehindu/mag/2003/08/17/stories/2003081700160200.htm|url-status=dead|work=[[The Hindu]]|archive-date=2004-04-01}}</ref><ref>{{cite web|title=Patriotic fervour|url=http://www.thehindu.com/thehindu/mag/2003/08/17/stories/2003081700160200.htm|archive-url=https://web.archive.org/web/20040401123654/http://www.thehindu.com/thehindu/mag/2003/08/17/stories/2003081700160200.htm|url-status=dead|work=[[The Hindu]]|archive-date=2004-04-01}}</ref><ref>{{cite book|last1=Gupta|first1=Swarupa|title=Notions of Nationhood in Bengal: Perspectives on Samaj, c. 1867-1905|date=2009|publisher=BRILL|isbn=9789047429586|url=https://books.google.com/books?id=b9SwCQAAQBAJ&q=bangamata+poem+rabindranath+tagore&pg=PA323|language=en}}</ref> [[বংগৰ নৱজাগৰণ]]ৰ সময়ত বিকশিত আৰু পাছলৈ [[বাঙালী জাতীয়তাবাদ|বাঙালী জাতীয়তাবাদী]]সকলে গ্ৰহণ কৰা<ref>{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=0HrBJJBFutsC&q=bangamata+rabindranath+tagore&pg=PA88|title=Social Thought of Rabindranath Tagore: A Historical Analysis|first=Tapati|last=Dasgupta|year=1993|publisher=Abhinav Publications|isbn=9788170173021}}</ref><ref>{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=0HrBJJBFutsC&q=bangamata+rabindranath+tagore&pg=PA88|title=Social Thought of Rabindranath Tagore: A Historical Analysis|first=Tapati|last=Dasgupta|year=1993|publisher=Abhinav Publications|isbn=9788170173021}}</ref><ref>{{cite web|url=http://appweb.cortland.edu/ojs/index.php/Wagadu/article/viewArticle/250/464|title=Symbols of Water and Woman on Selected Examples of Modern Bengali Literature in the Context of Mythological Tradition|access-date=12 December 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20131212184455/http://appweb.cortland.edu/ojs/index.php/Wagadu/article/viewArticle/250/464|archive-date=12 December 2013|url-status=dead|df=dmy-all}}</ref><ref name="deccanchronicle.com2">{{cite news|url=http://www.deccanchronicle.com/opinion/op-ed/220316/thinking-allowed-feeling-seditious-or-patriotic.html|title=Thinking Allowed: Feeling seditious or patriotic?|work=[[Deccan Chronicle]]|type=Opinion|date=21 March 2016|access-date=30 October 2016}}</ref> এই বাক্যক বৰ্তমানে [[বাংলাদেশ|গণপ্ৰজাতন্ত্ৰী বাংলাদেশ]]ৰো প্ৰতীক মনা হয়। বংগমাতাত "মাতা" বা "মা" শব্দই কেৱল জীৱবৈজ্ঞানিক মাতৃত্বকে নহয়, বৰং মাতৃত্বৰ সৈতে জড়িত সংৰক্ষণ, প্ৰেম, চিন্তা, আৰু জীৱনৰ আৰম্ভণি তথা অন্তকো বুজায়। == জনপ্ৰিয় সংস্কৃতিত == [[গড ছেভ দ্য কুইন|ব্ৰিটিছ ৰাজকীয় সংগীত]]ৰ ঠাইত ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ [[বঙ্কিমচন্দ্ৰ চট্টোপাধ্যায়|বংকিম চন্দ্ৰ চট্টোপাধ্যায়ে]] বংগমাতাৰ প্ৰশংসাত "[[বন্দে মাতৰম্‌]]" নামৰ গীত তৈয়াৰ কৰিছিল।<ref>[[Sri Aurobindo]] commented on his English translation of the poem, "It is difficult to translate the National Anthem of Bengal into verse in another language owing to its unique union of sweetness, simple directness and high poetic force." Quoted in Bhabatosh Chatterjee (ed.), ''Bankim Chandra Chatterjee: Essays in Perspective'', Sahitya Akademi, Delhi, 1994, p. 601.</ref> [[ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰ]]ৰ দ্বাৰা লিখিত, বাংলাদেশৰ জাতীয় সংগীত "[[আমাৰ সোনাৰ বাংলা]]"তো কেইবাবাৰো বংগক "মা" শব্দেৰে সম্বোধিত কৰা হৈছে। ১৯০৫ চনৰ [[বংগ বিভাজন]]ৰ সময়ত বংগমাতাৰ ছবি [[বঙালী ভাষা|বাংলা ভাষা]]ৰ গীত আৰু কবিতাত জনপ্ৰিয় হৈ উঠিছিল, বিশেষকৈ [[হিন্দু বঙালী]]সকলৰ মাজত।<ref>[[Sri Aurobindo]] commented on his English translation of the poem, "It is difficult to translate the National Anthem of Bengal into verse in another language owing to its unique union of sweetness, simple directness and high poetic force." Quoted in Bhabatosh Chatterjee (ed.), ''Bankim Chandra Chatterjee: Essays in Perspective'', Sahitya Akademi, Delhi, 1994, p. 601.</ref> এই সময়তে "ধনো ধান্য পুষ্প ভৰা", "বংগ আমাৰ জননী আমাৰ" আদি গীত ৰচা হৈছিল।<ref>John R. McLane, "The Decision to Partition Bengal in 1905," ''Indian Economic and Social History Review,'' July 1965, 2#3, pp 221–237</ref><ref name="britannica.com">{{cite web|website=[[Encyclopædia Britannica]]|title=Partition of Bengal|url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/60754/partition-of-Bengal|access-date=2017-08-18}}</ref> [[বাংলাদেশৰ মুক্তিযুদ্ধ]]ত 'স্বাধীন বাংলা বেতাঁৰ কেন্দ্ৰ'ত দেশপ্ৰেমমূলক গীত প্ৰচাৰিত হৈছিল।<ref name="start">{{cite news|url=http://www.thedailystar.net/beta2/news/1971-and-the-songs-we-sang/|title=1971 and the songs we sang|access-date=2013-12-13|date=2012-12-01|author=Syed Badrul Ahsan|work=The Daily Star}}</ref> তাৰ মাজৰ কেইবাটাও গীতত, যেনে "জন্ম আমাৰ ধন্য হলো মাগো" আৰু "বাংলা আমাৰ বাংলা মা আমি তোমাৰ কোটি সন্তান" আদিত বংগক মাকৰ ৰূপত কল্পনা কৰা হৈছে। এনে গীত বৰ্তমানেও [[পশ্চিমবংগ]] আৰু বাংলাদেশত জনপ্ৰিয়।<ref name="start2">{{cite news|url=http://www.thedailystar.net/beta2/news/1971-and-the-songs-we-sang/|title=1971 and the songs we sang|access-date=2013-12-13|date=2012-12-01|author=Syed Badrul Ahsan|work=The Daily Star}}</ref> == তথ্য সংগ্ৰহ == {{Reflist}} mycmpc2tk2j85tmzxjec5eaw1f2rjfj 0 82630 329901 2022-08-05T12:57:42Z IKHazarika 7674 "[[:en:Special:Redirect/revision/1101380949|Bengali Renaissance]]" পৃষ্ঠাৰ অনুবাদেৰে সৃষ্টি কৰা হৈছে wikitext text/x-wiki বংগৰ নৱজাগৰণ (বাংলা ভাষাত: [[:bn:বাংলার নবজাগরণ|বাংলার নবজাগরণ]]) বা বাঙালী নৱজাগৰণ অষ্টদশৰ শেষৰ ভাগৰ পৰা বিংশ শতিকাৰ আৰম্ভণিলৈ বংগ অঞ্চলত দেখা দিয়া এক সাংস্কৃতিক, সামাজিক, বৌদ্ধিক আৰু কলাত্মক আন্দোলন।<ref>{{cite book|last1=Dasgupta|first1=Subrata|title=Awakening: The Story of the Bengal Renaissance|date=2011|publisher=Random House Publishers|location=India|page=2}}</ref> ইতিহাসবিদৰ মতে এই আন্দোলনৰ গুড়ি ১৭৫৭ চনত ঘটা পলাশীৰ ৰণত ব্ৰিটিছ ইষ্ট ইণ্ডিয়া কোম্পানীৰ বিজয় তথা ১৭৭২ৰ চনত জন্ম গ্ৰহণ কৰা সমাজ সংস্কাৰক ৰাম মোহন ৰয়ৰ কৰ্মৰাজী, যাক বংগৰ নৱজাগৰণৰ জনকো বোলা হয়।<ref name="Samanta20082">{{cite conference|url=https://core.ac.uk/download/pdf/33413137.pdf|title=The Bengal Renaissance : a critique|last1=Samanta|first1=Soumyajit|year=2008|conference=20th European Conference of Modern South Asian Studies Manchester (UK), 8th – 11th July 2008|page=2|access-date=}}</ref> নিতিশ সেনগুপ্তৰ মতে এই আন্দোলনৰ অন্ত হ'ল এছিয়াৰ প্ৰথম নোবেল বঁটা বিজয়ী কবি ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰৰ সৈতে।<ref>{{cite book|last1=Sengupta|first1=Nitish|title=History of the Bengali-speaking People|date=2001|publisher=UBS Publishers' Distributors|location=New Delhi, Delhi|isbn=978-81-7476-355-6|page=211}}</ref> প্ৰায় দুই শতিকাৰ বাবে বংগৰ নৱজাগৰণত দেখা গ'ল ভাৰতীয় সমাজৰ মৌলিক পৰিৱৰ্তন, আৰু নৱজাগৰণত বিকশিত ধাৰণাৰেই ঔপনিৱেশিকতাবাদৰ ভাৰতীয় বিৰোধ তথা ভাৰতীয় জাতীয়তাবাদ বিকশিত হ'ল।<ref>{{cite news|last1=Panikkar|first1=K N|title=Three phases of Indian renaissance|url=https://frontline.thehindu.com/the-nation/three-phases-of-indian-renaissance/article9541139.ece|access-date=19 April 2021|work=Frontline|agency=The Hindu Group|publisher=Publishing Private Limited|date=3 March 2017}}</ref> বংগৰ নৱজাগৰণৰ ভেঁটি উদাৰতাবাদ আৰু আধুনিকতাবাদৰ এক সুকীয়া সংস্কৰণ।<ref>{{cite book|last1=Sartori|first1=Andrew|title=Bengal in Global Concept History|date=2009|publisher=University of Chicago Press|location=Chicago|page=68}}</ref> সুমিত সৰকাৰৰ মতে, ঊনবিংশ আৰু বিংশ শতিকাৰ সিংহভাগতে বাঙালী নৱজাগৰণৰ গুড়িধৰোঁতাসকলক শ্ৰদ্ধা কৰা হৈছিল, কিন্তু ১৯৭০ৰ দশকৰ পাছত এই আন্দোলনৰ ঔপনিৱেশিক উৎসৰ ওপৰত গুৰুত্ব প্ৰদান কৰা হৈছে, আৰু এক সমালোচনামূলক দৃষ্টিকোণ বিকশিত হৈছে।<ref>{{cite book|last1=Sarkar|first1=Sumit|title=Writing Social History|date=1997|publisher=Oxford University Press|location=Delhi, India|page=104}}</ref> বাঙালী হিন্দুসকলেই প্ৰমুখভাৱে বাঙালী নৱজাগৰণত নেতৃত্ব প্ৰদান কৰিছিল।<ref>{{cite journal|last1=Naranyan Dhar|first1=Pulak|title=Bengal Renaissance: A Study in Social Contradictions|journal=Social Scientist|date=1987|volume=15|issue=1|page=26|doi=10.2307/3517400}}</ref> তাৰে মাজত ৰাজা ৰাম মোহন ৰয়, ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰ, সত্যেন্দ্ৰনাথ বসু আদি অন্যতম। কিন্তু সোহৰাৱাৰ্দি পৰিয়াল, কাজি নজৰুল ইছলাম আৰু ৰোকেয়া ছখাৱত হুছেইনৰ দৰে মুছলিম লোকেও বিশেষ ভূমিকা পালন কৰিছিল।<ref name="De19952">{{cite journal|last1=De|first1=Amalendu|date=April–June 1995|title=The Social Thoughts and Consciousness of the Bengali Muslims in the Colonial Period|journal=Social Scientist|volume=23|issue=4/6|pages=16–37|jstor=3520213}}</ref> [[শ্ৰেণী:ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলন]] [[শ্ৰেণী:বাংলাদেশৰ সংস্কৃতি]] bis2w1x9s64pnutonqfhqvoajjf6yr3 329902 329901 2022-08-05T13:03:55Z IKHazarika 7674 wikitext text/x-wiki '''বংগৰ নৱজাগৰণ''' ([[বাংলা ভাষা]]ত: বাংলার নবজাগরণ) বা '''বাঙালী নৱজাগৰণ''' অষ্টদশৰ শেষৰ ভাগৰ পৰা বিংশ শতিকাৰ আৰম্ভণিলৈ [[বংগ]] অঞ্চলত দেখা দিয়া এক সাংস্কৃতিক, সামাজিক, বৌদ্ধিক আৰু কলাত্মক আন্দোলন।<ref>{{cite book|last1=Dasgupta|first1=Subrata|title=Awakening: The Story of the Bengal Renaissance|date=2011|publisher=Random House Publishers|location=India|page=2}}</ref> [[ইতিহাস|ইতিহাসবিদ]]ৰ মতে এই আন্দোলনৰ গুড়ি ১৭৫৭ চনত ঘটা [[পলাশীৰ যুদ্ধ]]ত [[ইষ্ট ইণ্ডিয়া কোম্পানী|ব্ৰিটিছ ইষ্ট ইণ্ডিয়া কোম্পানী]]ৰ বিজয় তথা ১৭৭২ৰ চনত জন্ম গ্ৰহণ কৰা সমাজ সংস্কাৰক [[ৰামমোহন ৰায়|ৰামমোহন ৰয়]]ৰ কৰ্মৰাজী, যাক বংগৰ নৱজাগৰণৰ জনকো বোলা হয়।<ref name="Samanta20082">{{cite conference|url=https://core.ac.uk/download/pdf/33413137.pdf|title=The Bengal Renaissance : a critique|last1=Samanta|first1=Soumyajit|year=2008|conference=20th European Conference of Modern South Asian Studies Manchester (UK), 8th – 11th July 2008|page=2|access-date=}}</ref> [[নিতিশ সেনগুপ্ত]]ৰ মতে এই আন্দোলনৰ অন্ত হ'ল [[এছিয়া]]ৰ প্ৰথম [[ন'বেল বঁটা|নোবেল বঁটা]] বিজয়ী কবি [[ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰ]]ৰ সৈতে।<ref>{{cite book|last1=Sengupta|first1=Nitish|title=History of the Bengali-speaking People|date=2001|publisher=UBS Publishers' Distributors|location=New Delhi, Delhi|isbn=978-81-7476-355-6|page=211}}</ref> == প্ৰভাৱ == প্ৰায় দুই শতিকাৰ বাবে বংগৰ নৱজাগৰণত দেখা গ'ল [[ভাৰত|ভাৰতীয়]] সমাজৰ মৌলিক পৰিৱৰ্তন, আৰু বংগৰ নৱজাগৰণত বিকশিত ধাৰণাৰেই [[ঔপনিৱেশিকতাবাদ]]ৰ ভাৰতীয় বিৰোধ তথা [[ভাৰতীয় জাতীয়তাবাদ]] বিকশিত হ'ল।<ref>{{cite news|last1=Panikkar|first1=K N|title=Three phases of Indian renaissance|url=https://frontline.thehindu.com/the-nation/three-phases-of-indian-renaissance/article9541139.ece|access-date=19 April 2021|work=Frontline|agency=The Hindu Group|publisher=Publishing Private Limited|date=3 March 2017}}</ref> বংগৰ নৱজাগৰণৰ ভেঁটি [[উদাৰনৈতিকতাবাদ|উদাৰতাবাদ]] আৰু [[আধুনিকতাবাদ]]ৰ এক সুকীয়া সংস্কৰণ।<ref>{{cite book|last1=Sartori|first1=Andrew|title=Bengal in Global Concept History|date=2009|publisher=University of Chicago Press|location=Chicago|page=68}}</ref> [[সুমিত সৰকাৰ]]ৰ মতে, ঊনবিংশ আৰু বিংশ শতিকাৰ সিংহভাগতে বাঙালী নৱজাগৰণৰ গুড়িধৰোঁতাসকলক শ্ৰদ্ধা কৰা হৈছিল, কিন্তু ১৯৭০ৰ দশকৰ পাছত এই আন্দোলনৰ ঔপনিৱেশিক উৎসৰ ওপৰত গুৰুত্ব প্ৰদান কৰা হৈছে, আৰু এক সমালোচনামূলক দৃষ্টিকোণ বিকশিত হৈছে।<ref>{{cite book|last1=Sarkar|first1=Sumit|title=Writing Social History|date=1997|publisher=Oxford University Press|location=Delhi, India|page=104}}</ref> == উল্লেখনীয় ব্যক্তি == [[বাঙালী হিন্দু]]সকলেই প্ৰমুখভাৱে বাঙালী নৱজাগৰণত নেতৃত্ব প্ৰদান কৰিছিল।<ref>{{cite journal|last1=Naranyan Dhar|first1=Pulak|title=Bengal Renaissance: A Study in Social Contradictions|journal=Social Scientist|date=1987|volume=15|issue=1|page=26|doi=10.2307/3517400}}</ref> তাৰে মাজত ৰাজা ৰাম মোহন ৰয়, ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰ, [[সত্যেন্দ্ৰনাথ বসু]] আদি অন্যতম। কিন্তু [[সোহৰাৱাৰ্দি পৰিয়াল]], [[কাজী নজৰুল ইছলাম|কাজি নজৰুল ইছলাম]] আৰু [[ৰোকেয়া ছখাৱত হুছেইন]]ৰ দৰে [[মুছলিম]] লোকেও বিশেষ ভূমিকা পালন কৰিছিল।<ref name="De19952">{{cite journal|last1=De|first1=Amalendu|date=April–June 1995|title=The Social Thoughts and Consciousness of the Bengali Muslims in the Colonial Period|journal=Social Scientist|volume=23|issue=4/6|pages=16–37|jstor=3520213}}</ref> == তথ্য সংগ্ৰহ == [[শ্ৰেণী:ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলন]] [[শ্ৰেণী:বাংলাদেশৰ সংস্কৃতি]] kg3ebcqmz9ha5g8tt793sedw51ji5qf 329904 329902 2022-08-05T13:05:28Z IKHazarika 7674 wikitext text/x-wiki '''বংগৰ নৱজাগৰণ''' ([[বাংলা ভাষা]]ত: বাংলার নবজাগরণ) বা '''বাঙালী নৱজাগৰণ''' অষ্টদশ শতিকাৰ শেষৰ ভাগৰ পৰা বিংশ শতিকাৰ আৰম্ভণিলৈ [[বংগ]] অঞ্চলত দেখা দিয়া এক সাংস্কৃতিক, সামাজিক, বৌদ্ধিক আৰু কলাত্মক আন্দোলন।<ref>{{cite book|last1=Dasgupta|first1=Subrata|title=Awakening: The Story of the Bengal Renaissance|date=2011|publisher=Random House Publishers|location=India|page=2}}</ref> [[ইতিহাস|ইতিহাসবিদ]]ৰ মতে এই আন্দোলনৰ গুড়ি ১৭৫৭ চনত ঘটা [[পলাশীৰ যুদ্ধ]]ত [[ইষ্ট ইণ্ডিয়া কোম্পানী|ব্ৰিটিছ ইষ্ট ইণ্ডিয়া কোম্পানী]]ৰ বিজয় তথা ১৭৭২ৰ চনত জন্ম গ্ৰহণ কৰা সমাজ সংস্কাৰক [[ৰামমোহন ৰায়|ৰামমোহন ৰয়]]ৰ কৰ্মৰাজী, যাক বংগৰ নৱজাগৰণৰ জনকো বোলা হয়।<ref name="Samanta20082">{{cite conference|url=https://core.ac.uk/download/pdf/33413137.pdf|title=The Bengal Renaissance : a critique|last1=Samanta|first1=Soumyajit|year=2008|conference=20th European Conference of Modern South Asian Studies Manchester (UK), 8th – 11th July 2008|page=2|access-date=}}</ref> [[নিতিশ সেনগুপ্ত]]ৰ মতে এই আন্দোলনৰ অন্ত হ'ল [[এছিয়া]]ৰ প্ৰথম [[ন'বেল বঁটা|নোবেল বঁটা]] বিজয়ী কবি [[ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰ]]ৰ সৈতে।<ref>{{cite book|last1=Sengupta|first1=Nitish|title=History of the Bengali-speaking People|date=2001|publisher=UBS Publishers' Distributors|location=New Delhi, Delhi|isbn=978-81-7476-355-6|page=211}}</ref> == প্ৰভাৱ == প্ৰায় দুই শতিকাৰ বাবে বংগৰ নৱজাগৰণত দেখা গ'ল [[ভাৰত|ভাৰতীয়]] সমাজৰ মৌলিক পৰিৱৰ্তন, আৰু বংগৰ নৱজাগৰণত বিকশিত ধাৰণাৰেই [[ঔপনিৱেশিকতাবাদ]]ৰ ভাৰতীয় বিৰোধ তথা [[ভাৰতীয় জাতীয়তাবাদ]] বিকশিত হ'ল।<ref>{{cite news|last1=Panikkar|first1=K N|title=Three phases of Indian renaissance|url=https://frontline.thehindu.com/the-nation/three-phases-of-indian-renaissance/article9541139.ece|access-date=19 April 2021|work=Frontline|agency=The Hindu Group|publisher=Publishing Private Limited|date=3 March 2017}}</ref> বংগৰ নৱজাগৰণৰ ভেঁটি [[উদাৰনৈতিকতাবাদ|উদাৰতাবাদ]] আৰু [[আধুনিকতাবাদ]]ৰ এক সুকীয়া সংস্কৰণ।<ref>{{cite book|last1=Sartori|first1=Andrew|title=Bengal in Global Concept History|date=2009|publisher=University of Chicago Press|location=Chicago|page=68}}</ref> [[সুমিত সৰকাৰ]]ৰ মতে, ঊনবিংশ আৰু বিংশ শতিকাৰ সিংহভাগতে বাঙালী নৱজাগৰণৰ গুড়িধৰোঁতাসকলক শ্ৰদ্ধা কৰা হৈছিল, কিন্তু ১৯৭০ৰ দশকৰ পাছত এই আন্দোলনৰ ঔপনিৱেশিক উৎসৰ ওপৰত গুৰুত্ব প্ৰদান কৰা হৈছে, আৰু এক সমালোচনামূলক দৃষ্টিকোণ বিকশিত হৈছে।<ref>{{cite book|last1=Sarkar|first1=Sumit|title=Writing Social History|date=1997|publisher=Oxford University Press|location=Delhi, India|page=104}}</ref> == উল্লেখনীয় ব্যক্তি == [[বাঙালী হিন্দু]]সকলেই প্ৰমুখভাৱে বাঙালী নৱজাগৰণত নেতৃত্ব প্ৰদান কৰিছিল।<ref>{{cite journal|last1=Naranyan Dhar|first1=Pulak|title=Bengal Renaissance: A Study in Social Contradictions|journal=Social Scientist|date=1987|volume=15|issue=1|page=26|doi=10.2307/3517400}}</ref> তাৰে মাজত ৰাজা ৰাম মোহন ৰয়, ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰ, [[সত্যেন্দ্ৰনাথ বসু]] আদি অন্যতম। কিন্তু [[সোহৰাৱাৰ্দি পৰিয়াল]], [[কাজী নজৰুল ইছলাম|কাজি নজৰুল ইছলাম]] আৰু [[ৰোকেয়া ছখাৱত হুছেইন]]ৰ দৰে [[মুছলিম]] লোকেও বিশেষ ভূমিকা পালন কৰিছিল।<ref name="De19952">{{cite journal|last1=De|first1=Amalendu|date=April–June 1995|title=The Social Thoughts and Consciousness of the Bengali Muslims in the Colonial Period|journal=Social Scientist|volume=23|issue=4/6|pages=16–37|jstor=3520213}}</ref> == তথ্য সংগ্ৰহ == [[শ্ৰেণী:ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলন]] [[শ্ৰেণী:বাংলাদেশৰ সংস্কৃতি]] bls14l975j152vv4333prgsouru7m23 3 82631 329910 2022-08-05T14:46:52Z AdoroniBot 32943 স্বাগতম! wikitext text/x-wiki {{tmbox | type = notice | image = [[চিত্ৰ:Assamese Jaapi.png|135px|left]] | imageright = [[চিত্ৰ:Wikipedia-logo-v2-as.svg|135px]] | style = border: 1px blue solid; | textstyle = | text = {{Center|<big>{{#if: {{{1}}} |'''নমস্কাৰ, {{#if: | {{{1}}} | {{BASEPAGENAME}} }}<br/>}}}} {{Center|'''[[অসমীয়া ৱিকিপিডিয়া]]লৈ আপোনাক [[ৱিকিপিডিয়া:আদৰণি|আদৰণি জনাইছোঁ]]! '''</big><br/><br/> আপোনাৰ আগ্ৰহৰ বাবে ধন্যবাদ। আশা কৰোঁ আপুনি সদায় আমাৰ লগত জড়িত হৈ থাকিব। নৱাগত সকলৰ বাবে তলত দিয়া পৃষ্ঠাকেইখন অতি উপযোগী, অনুগ্ৰহ কৰি পৃষ্ঠাকেইখন এবাৰ চকু ফুৰাই চাই যেন। }}<br/> {{Center| '''ৱিকিপিডিয়াত সম্পাদনাৰ সহায়'''<br/> <big> [[ৱিকিপিডিয়া:পৰিচয়|ৱিকিপিডিয়াৰ বিষয়ে অলপ]]</big><br/> <big> [[সহায়:সৰল সম্পাদনা|সম্পাদনাৰ থুলমুল আভাস]]</big><br/> <big> [[ৱিকিপিডিয়া:সহায়িকা|ৱিকিপিডিয়া সম্পাদনাৰ বিষয়ে প্ৰয়োজনীয় আভাস]]</big><br/> <big> [[সহায়:নতুন প্ৰবন্ধ আৰম্ভ কৰক|প্ৰবন্ধ এটা কেনেকৈ আৰম্ভ কৰিব?]]</big><br/> <big> [[ৱিকিপিডিয়া:সততে উদিত প্ৰশ্নসমূহ|সততে উদিত প্ৰশ্নসমূহ]] </big><br/> <br> '''ৱিকিপিডিয়াৰ সম্পাদনাৰ নিয়ম নীতি'''<br/> <big> [[ৱিকিপিডিয়া:পাঁচটা স্তম্ভ|ৱিকিপিডিয়াৰ পঞ্চশীল নীতি]]</big><br/> <big> [[ৱিকিপিডিয়া:ৱিকিপিডিয়া কি নহয়|ৱিকিপিডিয়া কি নহয়]]</big><br/> }} <br/> '''ইয়াৰ উপৰিও ফে'চবুকত [https://www.facebook.com/groups/assamwikigroup/ {{Like|''Assamese Wikipedia Community''}}] বুলি আমাৰ এটা আলোচনা গোট আৰু [https://www.facebook.com/AxomiyaWikipedia/ {{Like|''অসমীয়া ৱিকিপিডিয়া- Assamese Wikipedia''}}] নামৰ এটা পৃষ্ঠা আছে। ৱিকিপিডিয়ানসকলক লগ পাবলৈ আৰু ৱিকিপিডিয়াৰ বিষয়ে জানিবলৈ আপুনিও সেইবোৰৰ সদস্য হৈ ল'ব পাৰে। ''' আশা কৰোঁ ৱিকিপিডিয়াত সম্পাদনা কৰি আৰু এজন [[ৱিকিপিডিয়া:ৱিকিপিডিয়ান|ৱিকিপিডিয়ান]] হোৱাটো উপভোগ কৰিব। <div class="center">{{Wikipedia in Social Media}}</div> | small = / yes | smallimage = none / [[Image:Some image.svg|30px]] | smallimageright = none / [[Image:Some image.svg|30px]] | smalltext = আদৰণি }} — [[সদস্য:AdoroniBot|AdoroniBot]] ([[সদস্য বাৰ্তা:AdoroniBot|বাৰ্তা]]) 14:46, 5 August 2022 (ইউ.টি.চি.) <!-- This welcome message is delivered by [[User:AdoroniBot|AdoroniBot]] on behalf of Assamese Wikimedia Community. --> tihmmdmnse9fuvr8v585eqb9yndq3al 4 82632 329929 2022-08-06T02:13:49Z Nang Madhusmita 30793 নতুন পৃষ্ঠা: {{ৱিকিপত্ৰিকা মূলপৃষ্ঠা | সংখ্যা = <center><span style="text-shadow:10px 10px 10px #FCE205; font-size:20px"><font color=#6A5ACD>একাদশ বৰ্ষ<nowiki>|</nowiki> ছেপ্টেম্বৰ <nowiki>|</nowiki> ২০২২ <nowiki>|</nowiki> নৱম | সদ্য প্ৰয়াত ব্যক্তি বিশেষ = ৱিকিপিডিয়া:ৱিকিপত্ৰিক... wikitext text/x-wiki {{ৱিকিপত্ৰিকা মূলপৃষ্ঠা | সংখ্যা = <center><span style="text-shadow:10px 10px 10px #FCE205; font-size:20px"><font color=#6A5ACD>একাদশ বৰ্ষ<nowiki>|</nowiki> ছেপ্টেম্বৰ <nowiki>|</nowiki> ২০২২ <nowiki>|</nowiki> নৱম | সদ্য প্ৰয়াত ব্যক্তি বিশেষ = ৱিকিপিডিয়া:ৱিকিপত্ৰিকা/ছেপ্টেম্বৰ-২০২২/সদ্য প্ৰয়াত ব্যক্তি বিশেষ | সম্পাদকীয় = ৱিকিপিডিয়া:ৱিকিপত্ৰিকা/ছেপ্টেম্বৰ-২০২২/ৱিকিপিডিয়ানৰ মনৰ কথা | ভাল প্ৰবন্ধ = ৱিকিপিডিয়া:ৱিকিপত্ৰিকা/ছেপ্টেম্বৰ-২০২২/ভাল প্ৰবন্ধ | সক্ৰিয় সদস্যসমূহ = ৱিকিপিডিয়া:ৱিকিপত্ৰিকা/ছেপ্টেম্বৰ-২০২২/সক্ৰিয় সদস্যসমূহ | যোৱা মাহ = আগষ্ট-২০২২ | পৰৱৰ্তী মাহ = অক্টোবৰ-২০২২ | সৃষ্টি কৰা প্ৰবন্ধসমূহ = ৱিকিপিডিয়া:ৱিকিপত্ৰিকা/আগষ্ট-২০২২ত সৃষ্টি কৰা প্ৰবন্ধসমূহ | বিশেষ অভিলেখ = ৱিকিপিডিয়া:ৱিকিপত্ৰিকা/ছেপ্টেম্বৰ-২০২২/জুলাই মাহৰ বিশেষ অভিলেখ | নিৰ্বাচিত চিত্ৰ = ৱিকিপিডিয়া:ৱিকিপত্ৰিকা/ছেপ্টেম্বৰ-২০২২/নিৰ্বাচিত চিত্ৰ | পদক = ৱিকিপিডিয়া:ৱিকিপত্ৰিকা/ছেপ্টেম্বৰ-২০২২/পদক | উল্লেখনীয় কাম = ৱিকিপিডিয়া:ৱিকিপত্ৰিকা/ছেপ্টেম্বৰ-২০২২/উল্লেখনীয় কাম | উল্লেখনীয় ৱিকিমিডিয়ান = ৱিকিপিডিয়া:ৱিকিপত্ৰিকা/ছেপ্টেম্বৰ-২০২২/উল্লেখনীয় ৱিকিমিডিয়ান | নিৰ্বাচিত উদ্ধৃতি = ৱিকিপিডিয়া:ৱিকিপত্ৰিকা/ছেপ্টেম্বৰ-২০২২/নিৰ্বাচিত উদ্ধৃতি }} [[শ্ৰেণী:ৱিকিপিডিয়া প্ৰচাৰপত্ৰিকা]] j2rfklbgh6emgyq1lil0sdpydw1r0cu 4 82633 329930 2022-08-06T02:16:36Z Nang Madhusmita 30793 নতুন পৃষ্ঠা: # [[অচিন্ত শিউলি]] # [[দলগত কাম]] wikitext text/x-wiki # [[অচিন্ত শিউলি]] # [[দলগত কাম]] baoarauzm67g6g6ne2p9k4bsusi9bcw 329931 329930 2022-08-06T02:18:05Z Nang Madhusmita 30793 wikitext text/x-wiki # [[অচিন্ত্য শিউলি]] # [[দলগত কাম]] # [[২০২২ কমনৱেলথ গেমছত ভাৰত]] # [[সনাতন হাজৰিকা]] tpw6sxrysxlzkn9bsu68klcuqrgd8j6 329944 329931 2022-08-06T07:35:03Z Chiring chandan 4464 পৃষ্ঠাটো খালী কৰা হ'ল wikitext text/x-wiki phoiac9h4m842xq45sp7s6u21eteeq1 4 82634 329933 2022-08-06T06:21:15Z Kuldhar Rabha 17600 নতুন পৃষ্ঠা: <!-- <center> {| |- | *[[মিথিলেশ চতুৰ্বেদী]] | | *[[]] | | *[[]] |} ''অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াত তেওঁৰ বিষয়ে পঢ়িবলৈ অনুগ্ৰহ কৰি নামটোত ক্লিক কৰক। ''</center> --> wikitext text/x-wiki <!-- <center> {| |- | *[[মিথিলেশ চতুৰ্বেদী]] | | *[[]] | | *[[]] |} ''অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াত তেওঁৰ বিষয়ে পঢ়িবলৈ অনুগ্ৰহ কৰি নামটোত ক্লিক কৰক। ''</center> --> codhssr7wbgdzt4fujinetnfw93l99q 4 82635 329934 2022-08-06T06:26:16Z Kuldhar Rabha 17600 নতুন পৃষ্ঠা: <!-- {{সক্ৰিয়সদস্যসমূহ |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|... wikitext text/x-wiki <!-- {{সক্ৰিয়সদস্যসমূহ |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- |সদস্যনাম|নাম|-|-| -]|- }} '''মাহটোত ৱিকিপিডিয়া অথবা ৱিকিউৎসত সম্পাদনা কৰা অন্যান্য সদস্যসকল:''' [[সদস্য:সদস্যনাম|নাম]], [[সদস্য:সদস্যনাম|নাম]], [[সদস্য:সদস্যনাম|নাম]], [[সদস্য:সদস্যনাম|নাম]]৷ '''ইনকুবেটৰ (<span class="plainlinks">[https://incubator.wikimedia.org/wiki/Wq/as/বেটুপাত Wq/as]</span>):''' [[সদস্য:সদস্যনাম|নাম]], [[সদস্য:সদস্যনাম|নাম]], [[সদস্য:সদস্যনাম|নাম]], [[সদস্য:সদস্যনাম|নাম]]৷ {{smaller|'''বিঃদ্ৰঃ''' তালিকাখন সদস্যনামৰ বৰ্ণানুক্ৰমিক কৰি সজোৱা হৈছে।}} --> i564oc3yfi9421rqpbtwra53i67zs2o 0 82636 329936 2022-08-06T06:44:34Z দীপকজ্যোতি মহন্ত 23203 নতুন পৃষ্ঠা: আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী কবি-সাহিত্যিক আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ "শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ "ভোগে... wikitext text/x-wiki আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী কবি-সাহিত্যিক আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ "শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ "ভোগেশ্বৰী দেৱী। আঠ বছৰ বয়সতে তেওঁৰ মাতৃবিয়োগ হয়। শিক্ষা মাতৃ আৰু বুঢ়ী মাকৰ যত্নত অক্ষৰ জ্ঞান লাভ হৈছিল যদিও কোনো বিদ্যালয়ত আনুষ্ঠানিক শিক্ষা (Formal education) লাভৰ সৌভাগ্য ঘটা নাছিল। পিতৃৰ ওচৰত সাধাৰণভাৱে সংস্কৃতৰ জ্ঞানলাভ কৰাৰ পাচত ঘৰৰ ওচৰৰে নাপ্তাপাৰা গণেশ্বৰী সংস্কৃত পাঠশালাত নাৰায়ণচন্দ্ৰ শৰ্মা উপাধ্যায়ৰ ওচৰত সংস্কৃতৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ হয়। সৌভাগ্যক্ৰমে গুৱাকুছি দৰ্শন বিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক ৰঘুনাথ শিৰোমণিদেৱৰ আকস্মিকভাৱে সান্নিধ্য লাভ হয় আৰু গুৱাকুছিলৈ গুচি আহে। ১৯৩০ চনত এই বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰয়োগ-ৰত্নমালা ব্যাকৰণৰ উপাধি পৰীক্ষা দি অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ ‘ব্যাকৰণ শাস্ত্ৰী’ উপাধি লাভ কৰে। তাৰপাচত দতৰাৰ ব্ৰহ্মময়ী চতুষ্পাঠীত "শিৱনাথ বুজবৰুৱা স্মৃতিতীৰ্থদেৱৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৪ চনত পৰীক্ষা দি প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ স্বৰ্ণপদকসহ 'স্মৃতিশাস্ত্ৰী' উপাধি লাভ কৰে। উচ্চশিক্ষাৰ কাৰণে কলিকতা সংস্কৃত কলেজত গৈ নাৰায়ণচন্দ্ৰ স্মৃতিতীৰ্থৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৫ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকৰ সৈতে প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘স্মৃতিতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। সেই বছৰতে নবদ্বীপৰ বঙ্গবিবুধজননী সভা আৰু ঢাকাৰ পূৰ্ববঙ্গ সাৰস্বত সমাজৰ দ্বাৰা পৰিচালিত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ক্ৰমে ‘স্মৃতিৰত্ন’ আৰু ‘ধৰ্মশাস্ত্ৰাচাৰ্য্য’ উপাধি লাভ কৰে। কলিকতা সংস্কৃত কলেজতে মহামহোপাধ্যায় ড° যোগেন্দ্ৰনাথ বাগ্চীৰ ওচৰত পূৰ্ব আৰু উত্তৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে। ১৯৩৭ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ 'মীমাংসাতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। ১৯৪০ চনত অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ পৰিচালিত বেদান্তশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘বেদাত্তশাস্ত্ৰী’ আৰু পিচৰ বছৰত (১৯৪১) বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম শ্ৰেণীসহ ‘বেদাত্ততীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ অযোধ্যা পণ্ডিত সভাই বিদ্যাভূষণ’ আৰু নলবাৰীৰ কামৰূপ সংস্কৃত সঞ্জীৱনী সভাই ‘দৰ্শনাচাৰ্য্য’ উপাধি প্ৰদান কৰে। কৃতী সংস্কৃত শিক্ষক ৰূপে ১৯৬৬ চনত ভাৰত চৰকাৰৰ শিক্ষা মন্ত্ৰণালয়ৰ শিক্ষক পুৰস্কাৰ লাভ, ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা সন্মান পত্ৰ (Certificate of Honour) আৰু বৃত্তি লাভ কৰে। অসমৰ সংস্কৃত পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত পোনপ্ৰথমে এখেতেই এই সম্মান লাভৰ গৌৰৱ অৰ্জন কৰে। eirjaft019cr3srzl6lmsjeo34z2kkn 329937 329936 2022-08-06T06:45:26Z দীপকজ্যোতি মহন্ত 23203 wikitext text/x-wiki আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী কবি-সাহিত্যিক আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ "শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ "ভোগেশ্বৰী দেৱী। আঠ বছৰ বয়সতে তেওঁৰ মাতৃবিয়োগ হয়। শিক্ষা মাতৃ আৰু বুঢ়ী মাকৰ যত্নত অক্ষৰ জ্ঞান লাভ হৈছিল যদিও কোনো বিদ্যালয়ত আনুষ্ঠানিক শিক্ষা (Formal education) লাভৰ সৌভাগ্য ঘটা নাছিল। পিতৃৰ ওচৰত সাধাৰণভাৱে সংস্কৃতৰ জ্ঞানলাভ কৰাৰ পাচত ঘৰৰ ওচৰৰে নাপ্তাপাৰা গণেশ্বৰী সংস্কৃত পাঠশালাত নাৰায়ণচন্দ্ৰ শৰ্মা উপাধ্যায়ৰ ওচৰত সংস্কৃতৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ হয়। সৌভাগ্যক্ৰমে গুৱাকুছি দৰ্শন বিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক ৰঘুনাথ শিৰোমণিদেৱৰ আকস্মিকভাৱে সান্নিধ্য লাভ হয় আৰু গুৱাকুছিলৈ গুচি আহে। ১৯৩০ চনত এই বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰয়োগ-ৰত্নমালা ব্যাকৰণৰ উপাধি পৰীক্ষা দি অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ ‘ব্যাকৰণ শাস্ত্ৰী’ উপাধি লাভ কৰে। তাৰপাচত দতৰাৰ ব্ৰহ্মময়ী চতুষ্পাঠীত "শিৱনাথ বুজবৰুৱা স্মৃতিতীৰ্থদেৱৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৪ চনত পৰীক্ষা দি প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ স্বৰ্ণপদকসহ 'স্মৃতিশাস্ত্ৰী' উপাধি লাভ কৰে। উচ্চশিক্ষাৰ কাৰণে কলিকতা সংস্কৃত কলেজত গৈ নাৰায়ণচন্দ্ৰ স্মৃতিতীৰ্থৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৫ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকৰ সৈতে প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘স্মৃতিতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। সেই বছৰতে নবদ্বীপৰ বঙ্গবিবুধজননী সভা আৰু ঢাকাৰ পূৰ্ববঙ্গ সাৰস্বত সমাজৰ দ্বাৰা পৰিচালিত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ক্ৰমে ‘স্মৃতিৰত্ন’ আৰু ‘ধৰ্মশাস্ত্ৰাচাৰ্য্য’ উপাধি লাভ কৰে। কলিকতা সংস্কৃত কলেজতে মহামহোপাধ্যায় ড° যোগেন্দ্ৰনাথ বাগ্চীৰ ওচৰত পূৰ্ব আৰু উত্তৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে। ১৯৩৭ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ 'মীমাংসাতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। ১৯৪০ চনত অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ পৰিচালিত বেদান্তশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘বেদাত্তশাস্ত্ৰী’ আৰু পিচৰ বছৰত (১৯৪১) বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম শ্ৰেণীসহ ‘বেদাত্ততীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ অযোধ্যা পণ্ডিত সভাই বিদ্যাভূষণ’ আৰু নলবাৰীৰ কামৰূপ সংস্কৃত সঞ্জীৱনী সভাই ‘দৰ্শনাচাৰ্য্য’ উপাধি প্ৰদান কৰে। কৃতী সংস্কৃত শিক্ষক ৰূপে ১৯৬৬ চনত ভাৰত চৰকাৰৰ শিক্ষা মন্ত্ৰণালয়ৰ শিক্ষক পুৰস্কাৰ লাভ, ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা সন্মান পত্ৰ (Certificate of Honour) আৰু বৃত্তি লাভ কৰে। অসমৰ সংস্কৃত পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত পোনপ্ৰথমে এখেতেই এই সম্মান লাভৰ গৌৰৱ অৰ্জন কৰে। ===কৰ্মজীৱন=== শ্ৰীশাস্ত্ৰী নলবাৰী সংস্কৃত কলেজৰ প্ৰতিষ্ঠাপক, অধ্যক্ষ। শ্রীহট্ট গৱৰ্ণমেন্ট কলেজতো কিছুদিন কাম কৰিছিল। পাচত অসম সংস্কৃত কলেজতো প্রায় চাৰি বছৰ কাল অধ্যাপনা কৰে। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংস্কৃত বিভাগত কিছুদিন অনাবাসিক অধ্যাপক (Visiting Professor) ৰূপে অধ্যাপনা কৰে। a7ft7qhcpw8a3nsph4txy67ud57deoj 329938 329937 2022-08-06T06:46:18Z দীপকজ্যোতি মহন্ত 23203 wikitext text/x-wiki আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী কবি-সাহিত্যিক আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ "শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ "ভোগেশ্বৰী দেৱী। আঠ বছৰ বয়সতে তেওঁৰ মাতৃবিয়োগ হয়। শিক্ষা মাতৃ আৰু বুঢ়ী মাকৰ যত্নত অক্ষৰ জ্ঞান লাভ হৈছিল যদিও কোনো বিদ্যালয়ত আনুষ্ঠানিক শিক্ষা (Formal education) লাভৰ সৌভাগ্য ঘটা নাছিল। পিতৃৰ ওচৰত সাধাৰণভাৱে সংস্কৃতৰ জ্ঞানলাভ কৰাৰ পাচত ঘৰৰ ওচৰৰে নাপ্তাপাৰা গণেশ্বৰী সংস্কৃত পাঠশালাত নাৰায়ণচন্দ্ৰ শৰ্মা উপাধ্যায়ৰ ওচৰত সংস্কৃতৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ হয়। সৌভাগ্যক্ৰমে গুৱাকুছি দৰ্শন বিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক ৰঘুনাথ শিৰোমণিদেৱৰ আকস্মিকভাৱে সান্নিধ্য লাভ হয় আৰু গুৱাকুছিলৈ গুচি আহে। ১৯৩০ চনত এই বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰয়োগ-ৰত্নমালা ব্যাকৰণৰ উপাধি পৰীক্ষা দি অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ ‘ব্যাকৰণ শাস্ত্ৰী’ উপাধি লাভ কৰে। তাৰপাচত দতৰাৰ ব্ৰহ্মময়ী চতুষ্পাঠীত "শিৱনাথ বুজবৰুৱা স্মৃতিতীৰ্থদেৱৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৪ চনত পৰীক্ষা দি প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ স্বৰ্ণপদকসহ 'স্মৃতিশাস্ত্ৰী' উপাধি লাভ কৰে। উচ্চশিক্ষাৰ কাৰণে কলিকতা সংস্কৃত কলেজত গৈ নাৰায়ণচন্দ্ৰ স্মৃতিতীৰ্থৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৫ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকৰ সৈতে প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘স্মৃতিতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। সেই বছৰতে নবদ্বীপৰ বঙ্গবিবুধজননী সভা আৰু ঢাকাৰ পূৰ্ববঙ্গ সাৰস্বত সমাজৰ দ্বাৰা পৰিচালিত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ক্ৰমে ‘স্মৃতিৰত্ন’ আৰু ‘ধৰ্মশাস্ত্ৰাচাৰ্য্য’ উপাধি লাভ কৰে। কলিকতা সংস্কৃত কলেজতে মহামহোপাধ্যায় ড° যোগেন্দ্ৰনাথ বাগ্চীৰ ওচৰত পূৰ্ব আৰু উত্তৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে। ১৯৩৭ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ 'মীমাংসাতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। ১৯৪০ চনত অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ পৰিচালিত বেদান্তশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘বেদাত্তশাস্ত্ৰী’ আৰু পিচৰ বছৰত (১৯৪১) বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম শ্ৰেণীসহ ‘বেদাত্ততীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ অযোধ্যা পণ্ডিত সভাই বিদ্যাভূষণ’ আৰু নলবাৰীৰ কামৰূপ সংস্কৃত সঞ্জীৱনী সভাই ‘দৰ্শনাচাৰ্য্য’ উপাধি প্ৰদান কৰে। কৃতী সংস্কৃত শিক্ষক ৰূপে ১৯৬৬ চনত ভাৰত চৰকাৰৰ শিক্ষা মন্ত্ৰণালয়ৰ শিক্ষক পুৰস্কাৰ লাভ, ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা সন্মান পত্ৰ (Certificate of Honour) আৰু বৃত্তি লাভ কৰে। অসমৰ সংস্কৃত পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত পোনপ্ৰথমে এখেতেই এই সম্মান লাভৰ গৌৰৱ অৰ্জন কৰে। ===কৰ্মজীৱন=== শ্ৰীশাস্ত্ৰী নলবাৰী সংস্কৃত কলেজৰ প্ৰতিষ্ঠাপক, অধ্যক্ষ। শ্রীহট্ট গৱৰ্ণমেন্ট কলেজতো কিছুদিন কাম কৰিছিল। পাচত অসম সংস্কৃত কলেজতো প্রায় চাৰি বছৰ কাল অধ্যাপনা কৰে। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংস্কৃত বিভাগত কিছুদিন অনাবাসিক অধ্যাপক (Visiting Professor) ৰূপে অধ্যাপনা কৰে। আচাৰ্য্য শাস্ত্ৰীৰ নির্মিতি অসমীয়া গ্রন্থ : ক. অসমৰ বৈষ্ণৱ-দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ আলোচনা-গ্রন্থ, ১৯৫৪,) খ. পতাকা প্রকাশ [ আলোচনা-গ্রন্থ, ১৯৫৮। গ.সাহিত্য-দর্শন [ অলংকাৰ গ্ৰন্থ, ১৯৬২, ১৯৭০, ১৯৮৮ ] ঘ. বুদ্ধচৰিত [ জীৱনী, ১৯৭০] ঙ. কুমালি ভট্টপাদ আৰু আচাৰ্য্য ধর্মকীৰ্তি [ আলোচনা গ্রন্থ, ১৯৮৬ চ. বাক্যাৰ্থবোধ [ আলোচনা গ্রন্থ, ১৯৮৮) ছ. পুৰণি অসমৰ ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ সমীক্ষামূলক গ্রন্থ, ১৯৯০ ] জ. বৈদিক দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ সমীক্ষামূলক গ্রন্থ] সংস্কৃত গ্রন্থ : ক. চতু: শতাধিক প্রশত্তি-শ্লোক খ. কেতকী কাব্যম্ [ অনূদিত, ১৯৬৪ গ. পতাকায়ায়ঃ [ কাব্য, ১৯৬৬ ] ঘ. উতঙ্ক ভৈক্ষম্ [ নাটক, ১৯৭৪ ] ঙ. প্ৰকাম কামৰূপম্‌ [ কাব্য, ১৯৯০ ] চ. স্মৃতি-জ্যোতিষ-সাৰ সংগ্ৰহ [ সম্পাদিত, ধর্মশাস্ত্র বিষয়ক, ১৯৬৪, ড° প্ৰভাপ চন্দ্ৰ চৌধুৰীৰ যুটীয়া সম্পাদনাত] ছ. স্মৃতি সাগৰ সাৰ [ সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্র বিষয়ক ] জ. জ্যোতিমালা [সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্র বিষয়ক ] ঝ. গ্ৰহণ কৌমুদী [ সম্পাদিত, ধর্মশাস্ত্র বিষয়ক ঞ. স্মৃতি-জ্যোতিষ সংগ্রহ [সম্পাদিত, ধর্মশাস্ত্র বিষয়ক ] অপ্রকাশিত গ্রন্থ : ক. বালমনোনী [ সংস্কৃত ] প্রবন্ধ / নিবন্ধ অসমীয়া : [ নির্বাচিত ] ক. অসমত সংগীত চর্চ্চা [ ৰামধেনু, ৬ষ্ঠ বছৰ, বহাগ, জেঠ, ১৮৭৫ শক] খ. দৰঙ্গীয়া লোক সংগীতত ঢেপাঢুলীয়৷ [ ৰূপালী জয়ন্তী স্মৃতি গ্রন্থ মঙ্গলদৈ মহাবিদ্যালয়, ১৯৭৬] 1y9we9xgur0ugz62fcdp1crvjzc0xia 329939 329938 2022-08-06T06:50:55Z দীপকজ্যোতি মহন্ত 23203 wikitext text/x-wiki আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী কবি-সাহিত্যিক আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ "শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ "ভোগেশ্বৰী দেৱী। আঠ বছৰ বয়সতে তেওঁৰ মাতৃবিয়োগ হয়। শিক্ষা মাতৃ আৰু বুঢ়ী মাকৰ যত্নত অক্ষৰ জ্ঞান লাভ হৈছিল যদিও কোনো বিদ্যালয়ত আনুষ্ঠানিক শিক্ষা (Formal education) লাভৰ সৌভাগ্য ঘটা নাছিল। পিতৃৰ ওচৰত সাধাৰণভাৱে সংস্কৃতৰ জ্ঞানলাভ কৰাৰ পাচত ঘৰৰ ওচৰৰে নাপ্তাপাৰা গণেশ্বৰী সংস্কৃত পাঠশালাত নাৰায়ণচন্দ্ৰ শৰ্মা উপাধ্যায়ৰ ওচৰত সংস্কৃতৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ হয়। সৌভাগ্যক্ৰমে গুৱাকুছি দৰ্শন বিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক ৰঘুনাথ শিৰোমণিদেৱৰ আকস্মিকভাৱে সান্নিধ্য লাভ হয় আৰু গুৱাকুছিলৈ গুচি আহে। ১৯৩০ চনত এই বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰয়োগ-ৰত্নমালা ব্যাকৰণৰ উপাধি পৰীক্ষা দি অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ ‘ব্যাকৰণ শাস্ত্ৰী’ উপাধি লাভ কৰে। তাৰপাচত দতৰাৰ ব্ৰহ্মময়ী চতুষ্পাঠীত "শিৱনাথ বুজবৰুৱা স্মৃতিতীৰ্থদেৱৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৪ চনত পৰীক্ষা দি প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ স্বৰ্ণপদকসহ 'স্মৃতিশাস্ত্ৰী' উপাধি লাভ কৰে। উচ্চশিক্ষাৰ কাৰণে কলিকতা সংস্কৃত কলেজত গৈ নাৰায়ণচন্দ্ৰ স্মৃতিতীৰ্থৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৫ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকৰ সৈতে প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘স্মৃতিতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। সেই বছৰতে নবদ্বীপৰ বঙ্গবিবুধজননী সভা আৰু ঢাকাৰ পূৰ্ববঙ্গ সাৰস্বত সমাজৰ দ্বাৰা পৰিচালিত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ক্ৰমে ‘স্মৃতিৰত্ন’ আৰু ‘ধৰ্মশাস্ত্ৰাচাৰ্য্য’ উপাধি লাভ কৰে। কলিকতা সংস্কৃত কলেজতে মহামহোপাধ্যায় ড° যোগেন্দ্ৰনাথ বাগ্চীৰ ওচৰত পূৰ্ব আৰু উত্তৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে। ১৯৩৭ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ 'মীমাংসাতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। ১৯৪০ চনত অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ পৰিচালিত বেদান্তশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘বেদাত্তশাস্ত্ৰী’ আৰু পিচৰ বছৰত (১৯৪১) বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম শ্ৰেণীসহ ‘বেদাত্ততীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ অযোধ্যা পণ্ডিত সভাই বিদ্যাভূষণ’ আৰু নলবাৰীৰ কামৰূপ সংস্কৃত সঞ্জীৱনী সভাই ‘দৰ্শনাচাৰ্য্য’ উপাধি প্ৰদান কৰে। কৃতী সংস্কৃত শিক্ষক ৰূপে ১৯৬৬ চনত ভাৰত চৰকাৰৰ শিক্ষা মন্ত্ৰণালয়ৰ শিক্ষক পুৰস্কাৰ লাভ, ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা সন্মান পত্ৰ (Certificate of Honour) আৰু বৃত্তি লাভ কৰে। অসমৰ সংস্কৃত পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত পোনপ্ৰথমে এখেতেই এই সম্মান লাভৰ গৌৰৱ অৰ্জন কৰে। ===কৰ্মজীৱন=== শ্ৰীশাস্ত্ৰী নলবাৰী সংস্কৃত কলেজৰ প্ৰতিষ্ঠাপক, অধ্যক্ষ। শ্রীহট্ট গৱৰ্ণমেন্ট কলেজতো কিছুদিন কাম কৰিছিল। পাচত অসম সংস্কৃত কলেজতো প্রায় চাৰি বছৰ কাল অধ্যাপনা কৰে। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংস্কৃত বিভাগত কিছুদিন অনাবাসিক অধ্যাপক (Visiting Professor) ৰূপে অধ্যাপনা কৰে। আচাৰ্য্য শাস্ত্ৰীৰ নির্মিতি অসমীয়া গ্রন্থ : ক. অসমৰ বৈষ্ণৱ-দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ আলোচনা-গ্রন্থ, ১৯৫৪,) খ. পতাকা প্রকাশ [ আলোচনা-গ্রন্থ, ১৯৫৮। গ.সাহিত্য-দর্শন [ অলংকাৰ গ্ৰন্থ, ১৯৬২, ১৯৭০, ১৯৮৮ ] ঘ. বুদ্ধচৰিত [ জীৱনী, ১৯৭০] ঙ. কুমালি ভট্টপাদ আৰু আচাৰ্য্য ধর্মকীৰ্তি [ আলোচনা গ্রন্থ, ১৯৮৬ চ. বাক্যাৰ্থবোধ [ আলোচনা গ্রন্থ, ১৯৮৮) ছ. পুৰণি অসমৰ ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ সমীক্ষামূলক গ্রন্থ, ১৯৯০ ] জ. বৈদিক দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ সমীক্ষামূলক গ্রন্থ] সংস্কৃত গ্রন্থ : ক. চতু: শতাধিক প্রশত্তি-শ্লোক খ. কেতকী কাব্যম্ [ অনূদিত, ১৯৬৪ গ. পতাকায়ায়ঃ [ কাব্য, ১৯৬৬ ] ঘ. উতঙ্ক ভৈক্ষম্ [ নাটক, ১৯৭৪ ] ঙ. প্ৰকাম কামৰূপম্‌ [ কাব্য, ১৯৯০ ] চ. স্মৃতি-জ্যোতিষ-সাৰ সংগ্ৰহ [ সম্পাদিত, ধর্মশাস্ত্র বিষয়ক, ১৯৬৪, ড° প্ৰভাপ চন্দ্ৰ চৌধুৰীৰ যুটীয়া সম্পাদনাত] ছ. স্মৃতি সাগৰ সাৰ [ সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্র বিষয়ক ] জ. জ্যোতিমালা [সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্র বিষয়ক ] ঝ. গ্ৰহণ কৌমুদী [ সম্পাদিত, ধর্মশাস্ত্র বিষয়ক ঞ. স্মৃতি-জ্যোতিষ সংগ্রহ [সম্পাদিত, ধর্মশাস্ত্র বিষয়ক ] অপ্রকাশিত গ্রন্থ : ক. বালমনোনী [ সংস্কৃত ] প্রবন্ধ / নিবন্ধ অসমীয়া : [ নির্বাচিত ] ক. অসমত সংগীত চর্চ্চা [ ৰামধেনু, ৬ষ্ঠ বছৰ, বহাগ, জেঠ, ১৮৭৫ শক] খ. দৰঙ্গীয়া লোক সংগীতত ঢেপাঢুলীয়৷ [ ৰূপালী জয়ন্তী স্মৃতি গ্রন্থ মঙ্গলদৈ মহাবিদ্যালয়, ১৯৭৬] খ. দৰঙীয়া লোক সংগীতত ঢেপাঢুলীয়৷ [ ৰূপালী জয়ন্তী স্মৃতি গ্রন্থ, মঙ্গলদৈ মহাবিদ্যালয়, ১৯৭৬] গ.কামৰূপীয় স্মৃতি-নিৱন্ধকাৰ ৱেদাচাৰ্য্য আৰু মহাত্মা সম্বৎসৰ [ অসম সাহিত্য সভা, তৃতীয় সংখ্যা, ১৮৮১ শক, পুহ-চত ] মঙ্গলদৈৰ সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন প্রাচীন পণ্ডিতসকল [ পৰঙ্গ স্মৃতি, অসম সাহিত্য সভা মঙ্গলদৈ অধিবেশন, ১৯৭৪) ঙ. সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন কামৰূপীয় পণ্ডিতৰ ইতিহাসত মঙ্গলদৈ অঞ্চলন স্থান [ স্মৃতি গ্রন্থ, সোণালী জয়ন্তী, মঙ্গলদৈ ব্রাহ্মণ সমাজ, ১৮৯৪ শক, ১৯৭২-৭৩ চন ] চ. ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ অসমীয়া জাতিৰ ইতিবৃত্ত, ১৯৭৪ ] পুৰণি অসমত ভাৰতীয় দর্শন শাস্ত্ৰৰ চচ্চ'1 [ প্রবন্ধ সৌভ, ডিব্ৰুগড়, ১৮৮৮ শক ] ছ. অসমত সংস্কৃত চর্চ্চা [ অসমীয়া সংস্কৃতি, গুৱাহাটী, ১৯৭৫ ] ইংৰাজী: [ Select papers only ] 1. The Music of oja-pali, 2. The Svalpamatsya Purana, 3. Mahāmahopādhyāya Rājaguru Dāmodara Misra, 4. Nilambarácarya, 5. Date of Visnu Puri 6. Vedacārya and Samvatsara, 7. Kamarupa School of Dharmasāstra with particular Notice of Pitambara Siddhänta Vāgisa, 8. Advaitavada or Philosophy of Nondualism in Kāmarupa, 9. The Author of the Smrti-Săgara 10. The Assamese Tradition about Kumārila Bhatta ===তথ্যউৎস=== আচাৰ্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী : জীৱন-সাধনা আৰু কৃতিত্ব পৃ. ২৩৬ 8j0crhj9dm3h0dab2sk8a4zr1th23ry 329940 329939 2022-08-06T06:51:42Z দীপকজ্যোতি মহন্ত 23203 wikitext text/x-wiki আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী কবি-সাহিত্যিক আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ "শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ "ভোগেশ্বৰী দেৱী। আঠ বছৰ বয়সতে তেওঁৰ মাতৃবিয়োগ হয়। শিক্ষা মাতৃ আৰু বুঢ়ী মাকৰ যত্নত অক্ষৰ জ্ঞান লাভ হৈছিল যদিও কোনো বিদ্যালয়ত আনুষ্ঠানিক শিক্ষা (Formal education) লাভৰ সৌভাগ্য ঘটা নাছিল। পিতৃৰ ওচৰত সাধাৰণভাৱে সংস্কৃতৰ জ্ঞানলাভ কৰাৰ পাচত ঘৰৰ ওচৰৰে নাপ্তাপাৰা গণেশ্বৰী সংস্কৃত পাঠশালাত নাৰায়ণচন্দ্ৰ শৰ্মা উপাধ্যায়ৰ ওচৰত সংস্কৃতৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ হয়। সৌভাগ্যক্ৰমে গুৱাকুছি দৰ্শন বিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক ৰঘুনাথ শিৰোমণিদেৱৰ আকস্মিকভাৱে সান্নিধ্য লাভ হয় আৰু গুৱাকুছিলৈ গুচি আহে। ১৯৩০ চনত এই বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰয়োগ-ৰত্নমালা ব্যাকৰণৰ উপাধি পৰীক্ষা দি অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ ‘ব্যাকৰণ শাস্ত্ৰী’ উপাধি লাভ কৰে। তাৰপাচত দতৰাৰ ব্ৰহ্মময়ী চতুষ্পাঠীত "শিৱনাথ বুজবৰুৱা স্মৃতিতীৰ্থদেৱৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৪ চনত পৰীক্ষা দি প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ স্বৰ্ণপদকসহ 'স্মৃতিশাস্ত্ৰী' উপাধি লাভ কৰে। উচ্চশিক্ষাৰ কাৰণে কলিকতা সংস্কৃত কলেজত গৈ নাৰায়ণচন্দ্ৰ স্মৃতিতীৰ্থৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৫ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকৰ সৈতে প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘স্মৃতিতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। সেই বছৰতে নবদ্বীপৰ বঙ্গবিবুধজননী সভা আৰু ঢাকাৰ পূৰ্ববঙ্গ সাৰস্বত সমাজৰ দ্বাৰা পৰিচালিত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ক্ৰমে ‘স্মৃতিৰত্ন’ আৰু ‘ধৰ্মশাস্ত্ৰাচাৰ্য্য’ উপাধি লাভ কৰে। কলিকতা সংস্কৃত কলেজতে মহামহোপাধ্যায় ড° যোগেন্দ্ৰনাথ বাগ্চীৰ ওচৰত পূৰ্ব আৰু উত্তৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে। ১৯৩৭ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ 'মীমাংসাতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। ১৯৪০ চনত অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ পৰিচালিত বেদান্তশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘বেদাত্তশাস্ত্ৰী’ আৰু পিচৰ বছৰত (১৯৪১) বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম শ্ৰেণীসহ ‘বেদাত্ততীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ অযোধ্যা পণ্ডিত সভাই বিদ্যাভূষণ’ আৰু নলবাৰীৰ কামৰূপ সংস্কৃত সঞ্জীৱনী সভাই ‘দৰ্শনাচাৰ্য্য’ উপাধি প্ৰদান কৰে। কৃতী সংস্কৃত শিক্ষক ৰূপে ১৯৬৬ চনত ভাৰত চৰকাৰৰ শিক্ষা মন্ত্ৰণালয়ৰ শিক্ষক পুৰস্কাৰ লাভ, ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা সন্মান পত্ৰ (Certificate of Honour) আৰু বৃত্তি লাভ কৰে। অসমৰ সংস্কৃত পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত পোনপ্ৰথমে এখেতেই এই সম্মান লাভৰ গৌৰৱ অৰ্জন কৰে। ===কৰ্মজীৱন=== শ্ৰীশাস্ত্ৰী নলবাৰী সংস্কৃত কলেজৰ প্ৰতিষ্ঠাপক, অধ্যক্ষ। শ্ৰীহট্ট গৱৰ্ণমেণ্ট কলেজতো কিছুদিন কাম কৰিছিল। পাচত অসম সংস্কৃত কলেজতো প্ৰায় চাৰি বছৰ কাল অধ্যাপনা কৰে। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংস্কৃত বিভাগত কিছুদিন অনাবাসিক অধ্যাপক (Visiting Professor) ৰূপে অধ্যাপনা কৰে। আচাৰ্য্য শাস্ত্ৰীৰ নিৰ্মিতি অসমীয়া গ্ৰন্থ : ক. অসমৰ বৈষ্ণৱ-দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৪,) খ. পতাকা প্ৰকাশ [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৮। গ.সাহিত্য-দৰ্শন [ অলংকাৰ গ্ৰন্থ, ১৯৬২, ১৯৭০, ১৯৮৮ ] ঘ. বুদ্ধচৰিত [ জীৱনী, ১৯৭০] ঙ. কুমালি ভট্টপাদ আৰু আচাৰ্য্য ধৰ্মকীৰ্তি [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৬ চ. বাক্যাৰ্থবোধ [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৮) ছ. পুৰণি অসমৰ ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ, ১৯৯০ ] জ. বৈদিক দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ] সংস্কৃত গ্ৰন্থ : ক. চতু: শতাধিক প্ৰশত্তি-শ্লোক খ. কেতকী কাব্যম্ [ অনূদিত, ১৯৬৪ গ. পতাকায়ায়ঃ [ কাব্য, ১৯৬৬ ] ঘ. উতঙ্ক ভৈক্ষম্ [ নাটক, ১৯৭৪ ] ঙ. প্ৰকাম কামৰূপম্‌ [ কাব্য, ১৯৯০ ] চ. স্মৃতি-জ্যোতিষ-সাৰ সংগ্ৰহ [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক, ১৯৬৪, ড° প্ৰভাপ চন্দ্ৰ চৌধুৰীৰ যুটীয়া সম্পাদনাত] ছ. স্মৃতি সাগৰ সাৰ [ সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ] জ. জ্যোতিমালা [সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ] ঝ. গ্ৰহণ কৌমুদী [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক ঞ. স্মৃতি-জ্যোতিষ সংগ্ৰহ [সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক ] অপ্ৰকাশিত গ্ৰন্থ : ক. বালমনোনী [ সংস্কৃত ] প্ৰবন্ধ / নিবন্ধ অসমীয়া : [ নিৰ্বাচিত ] ক. অসমত সংগীত চৰ্চ্চা [ ৰামধেনু, ৬ষ্ঠ বছৰ, বহাগ, জেঠ, ১৮৭৫ শক] খ. দৰঙ্গীয়া লোক সংগীতত ঢেপাঢুলীয়। [ ৰূপালী জয়ন্তী স্মৃতি গ্ৰন্থ মঙ্গলদৈ মহাবিদ্যালয়, ১৯৭৬] খ. দৰঙীয়া লোক সংগীতত ঢেপাঢুলীয়। [ ৰূপালী জয়ন্তী স্মৃতি গ্ৰন্থ, মঙ্গলদৈ মহাবিদ্যালয়, ১৯৭৬] গ.কামৰূপীয় স্মৃতি-নিৱন্ধকাৰ ৱেদাচাৰ্য্য আৰু মহাত্মা সম্বৎসৰ [ অসম সাহিত্য সভা, তৃতীয় সংখ্যা, ১৮৮১ শক, পুহ-চত ] মঙ্গলদৈৰ সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন প্ৰাচীন পণ্ডিতসকল [ পৰঙ্গ স্মৃতি, অসম সাহিত্য সভা মঙ্গলদৈ অধিবেশন, ১৯৭৪) ঙ. সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন কামৰূপীয় পণ্ডিতৰ ইতিহাসত মঙ্গলদৈ অঞ্চলন স্থান [ স্মৃতি গ্ৰন্থ, সোণালী জয়ন্তী, মঙ্গলদৈ ব্ৰাহ্মণ সমাজ, ১৮৯৪ শক, ১৯৭২-৭৩ চন ] চ. ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ অসমীয়া জাতিৰ ইতিবৃত্ত, ১৯৭৪ ] পুৰণি অসমত ভাৰতীয় দৰ্শন শাস্ত্ৰৰ চচ্চ'1 [ প্ৰবন্ধ সৌভ, ডিব্ৰুগড়, ১৮৮৮ শক ] ছ. অসমত সংস্কৃত চৰ্চ্চা [ অসমীয়া সংস্কৃতি, গুৱাহাটী, ১৯৭৫ ] ইংৰাজী: [ Select papers only ] 1. The Music of oja-pali, 2. The Svalpamatsya Purana, 3. Mahāmahopādhyāya Rājaguru Dāmodara Misra, 4. Nilambarácarya, 5. Date of Visnu Puri 6. Vedacārya and Samvatsara, 7. Kamarupa School of Dharmasāstra with particular Notice of Pitambara Siddhänta Vāgisa, 8. Advaitavada or Philosophy of Nondualism in Kāmarupa, 9. The Author of the Smrti-Săgara 10. The Assamese Tradition about Kumārila Bhatta ===তথ্যউৎস=== আচাৰ্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী : জীৱন-সাধনা আৰু কৃতিত্ব পৃ. ২৩৬ 3992eb2ltmtgf03v4nprmjg2flz9mnw 329941 329940 2022-08-06T07:17:37Z দীপকজ্যোতি মহন্ত 23203 wikitext text/x-wiki '''আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী''' (১৯১১–১৯৮৮) অসমৰ এগৰাকী প্ৰসিদ্ধ সংস্কৃত পণ্ডিত, সাহিত্যিক আৰু অধ্যাপক। আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ "শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ "ভোগেশ্বৰী দেৱী। আঠ বছৰ বয়সতে তেওঁৰ মাতৃবিয়োগ হয়। ===শিক্ষা আৰু সন্মান=== মাতৃ আৰু বুঢ়ী মাকৰ যত্নত অক্ষৰ জ্ঞান লাভ হৈছিল যদিও কোনো বিদ্যালয়ত আনুষ্ঠানিক শিক্ষা (Formal education) লাভৰ সৌভাগ্য ঘটা নাছিল। পিতৃৰ ওচৰত সাধাৰণভাৱে সংস্কৃতৰ জ্ঞানলাভ কৰাৰ পাচত ঘৰৰ ওচৰৰে নাপ্তাপাৰা গণেশ্বৰী সংস্কৃত পাঠশালাত নাৰায়ণচন্দ্ৰ শৰ্মা উপাধ্যায়ৰ ওচৰত সংস্কৃতৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ হয়। সৌভাগ্যক্ৰমে গুৱাকুছি দৰ্শন বিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক ৰঘুনাথ শিৰোমণিদেৱৰ আকস্মিকভাৱে সান্নিধ্য লাভ হয় আৰু গুৱাকুছিলৈ গুচি আহে। ১৯৩০ চনত এই বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰয়োগ-ৰত্নমালা ব্যাকৰণৰ উপাধি পৰীক্ষা দি অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ ‘ব্যাকৰণ শাস্ত্ৰী’ উপাধি লাভ কৰে। তাৰপাচত দতৰাৰ ব্ৰহ্মময়ী চতুষ্পাঠীত "শিৱনাথ বুজবৰুৱা স্মৃতিতীৰ্থদেৱৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৪ চনত পৰীক্ষা দি প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ স্বৰ্ণপদকসহ 'স্মৃতিশাস্ত্ৰী' উপাধি লাভ কৰে। উচ্চশিক্ষাৰ কাৰণে কলিকতা সংস্কৃত কলেজত গৈ নাৰায়ণচন্দ্ৰ স্মৃতিতীৰ্থৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৫ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকৰ সৈতে প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘স্মৃতিতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। সেই বছৰতে নবদ্বীপৰ বঙ্গবিবুধজননী সভা আৰু ঢাকাৰ পূৰ্ববঙ্গ সাৰস্বত সমাজৰ দ্বাৰা পৰিচালিত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ক্ৰমে ‘স্মৃতিৰত্ন’ আৰু ‘ধৰ্মশাস্ত্ৰাচাৰ্য্য’ উপাধি লাভ কৰে। কলিকতা সংস্কৃত কলেজতে মহামহোপাধ্যায় ড° যোগেন্দ্ৰনাথ বাগ্চীৰ ওচৰত পূৰ্ব আৰু উত্তৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে। ১৯৩৭ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ 'মীমাংসাতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। ১৯৪০ চনত অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ পৰিচালিত বেদান্তশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘বেদাত্তশাস্ত্ৰী’ আৰু পিচৰ বছৰত (১৯৪১) বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম শ্ৰেণীসহ ‘বেদাত্ততীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ অযোধ্যা পণ্ডিত সভাই বিদ্যাভূষণ’ আৰু নলবাৰীৰ কামৰূপ সংস্কৃত সঞ্জীৱনী সভাই ‘দৰ্শনাচাৰ্য্য’ উপাধি প্ৰদান কৰে। কৃতী সংস্কৃত শিক্ষক ৰূপে ১৯৬৬ চনত ভাৰত চৰকাৰৰ শিক্ষা মন্ত্ৰণালয়ৰ শিক্ষক পুৰস্কাৰ লাভ, ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা সন্মান পত্ৰ (Certificate of Honour) আৰু বৃত্তি লাভ কৰে। অসমৰ সংস্কৃত পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত পোনপ্ৰথমে এখেতেই এই সম্মান লাভৰ গৌৰৱ অৰ্জন কৰে। ===কৰ্মজীৱন=== শ্ৰীশাস্ত্ৰী নলবাৰী সংস্কৃত কলেজৰ প্ৰতিষ্ঠাপক, অধ্যক্ষ। শ্ৰীহট্ট গৱৰ্ণমেণ্ট কলেজতো কিছুদিন কাম কৰিছিল। পাচত অসম সংস্কৃত কলেজতো প্ৰায় চাৰি বছৰ কাল অধ্যাপনা কৰে। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংস্কৃত বিভাগত কিছুদিন অনাবাসিক অধ্যাপক (Visiting Professor) ৰূপে অধ্যাপনা কৰে। আচাৰ্য্য শাস্ত্ৰীৰ নিৰ্মিতি '''অসমীয়া গ্ৰন্থ'''<br> ক. অসমৰ বৈষ্ণৱ-দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৪]<br> খ. পতাকা প্ৰকাশ [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৮]<br> গ.সাহিত্য-দৰ্শন [ অলংকাৰ গ্ৰন্থ, ১৯৬২, ১৯৭০, ১৯৮৮ ]<br> ঘ. বুদ্ধচৰিত [ জীৱনী, ১৯৭০]<br> ঙ. কুমালি ভট্টপাদ আৰু আচাৰ্য্য ধৰ্মকীৰ্তি [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৬]<br> চ. বাক্যাৰ্থবোধ [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৮]<br> ছ. পুৰণি অসমৰ ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ, ১৯৯০ ]<br> জ. বৈদিক দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ]<br> '''সংস্কৃত গ্ৰন্থ'''<br> ক. চতু: শতাধিক প্ৰশত্তি-শ্লোক<br> খ. কেতকী কাব্যম্ [ অনূদিত, ১৯৬৪<br> গ. পতাকায়ায়ঃ [ কাব্য, ১৯৬৬ ]<br> ঘ. উতঙ্ক ভৈক্ষম্ [ নাটক, ১৯৭৪ ]<br> ঙ. প্ৰকাম কামৰূপম্‌ [ কাব্য, ১৯৯০ ]<br> চ. স্মৃতি-জ্যোতিষ-সাৰ সংগ্ৰহ [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক, ১৯৬৪, ড° প্ৰভাপ চন্দ্ৰ চৌধুৰীৰ যুটীয়া সম্পাদনাত]<br> ছ. স্মৃতি সাগৰ সাৰ [ সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> জ. জ্যোতিমালা [সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> ঝ. গ্ৰহণ কৌমুদী [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক]<br> ঞ. স্মৃতি-জ্যোতিষ সংগ্ৰহ [সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> '''অপ্ৰকাশিত গ্ৰন্থ''' ক. বালমনোনী [ সংস্কৃত ]<br> '''প্ৰবন্ধ / নিবন্ধ''' #অসমীয়া : [ নিৰ্বাচিত ]<br> ক. অসমত সংগীত চৰ্চ্চা [ ৰামধেনু, ৬ষ্ঠ বছৰ, বহাগ, জেঠ, ১৮৭৫ শক]<br> খ. দৰঙ্গীয়া লোক সংগীতত ঢেপাঢুলীয়। [ ৰূপালী জয়ন্তী স্মৃতি গ্ৰন্থ মঙ্গলদৈ মহাবিদ্যালয়, ১৯৭৬]<br> গ.কামৰূপীয় স্মৃতি-নিৱন্ধকাৰ ৱেদাচাৰ্য্য আৰু মহাত্মা সম্বৎসৰ [ অসম সাহিত্য সভা, তৃতীয় সংখ্যা, ১৮৮১ শক, পুহ-চত ]<br> মঙ্গলদৈৰ সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন প্ৰাচীন পণ্ডিতসকল [ দৰঙ্গ স্মৃতি, অসম সাহিত্য সভা মঙ্গলদৈ অধিবেশন, ১৯৭৪]<br> ঙ. সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন কামৰূপীয় পণ্ডিতৰ ইতিহাসত মঙ্গলদৈ অঞ্চলন স্থান [ স্মৃতি গ্ৰন্থ, সোণালী জয়ন্তী, মঙ্গলদৈ ব্ৰাহ্মণ সমাজ, ১৮৯৪ শক, ১৯৭২-৭৩ চন ]<br> চ. ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ অসমীয়া জাতিৰ ইতিবৃত্ত, ১৯৭৪ ]<br> পুৰণি অসমত ভাৰতীয় দৰ্শন শাস্ত্ৰৰ চৰ্চা [ প্ৰবন্ধ সৌভ, ডিব্ৰুগড়, ১৮৮৮ শক ]<br> ছ. অসমত সংস্কৃত চৰ্চ্চা [ অসমীয়া সংস্কৃতি, গুৱাহাটী, ১৯৭৫ ]<br> #ইংৰাজী: [ Select papers only ] 1. The Music of oja-pali,<br> 2. The Svalpamatsya Purana,<br> 3. Mahāmahopādhyāya Rājaguru Dāmodara Misra,<br> 4. Nilambarácarya,<br> 5. Date of Visnu Puri<br> 6. Vedacārya and Samvatsara,<br> 7. Kamarupa School of Dharmasāstra with particular Notice of Pitambara Siddhänta Vāgisa, 8. Advaitavada or Philosophy of Nondualism in Kāmarupa, 9. The Author of the Smrti-Săgara 10. The Assamese Tradition about Kumārila Bhatta ===তথ্যউৎস=== আচাৰ্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী : জীৱন-সাধনা আৰু কৃতিত্ব পৃ. ২৩৬ 7jk9dckgq8fjlw59j5iw1by11oe2lbl 329943 329941 2022-08-06T07:34:56Z দীপকজ্যোতি মহন্ত 23203 /* কৰ্মজীৱন */ wikitext text/x-wiki '''আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী''' (১৯১১–১৯৮৮) অসমৰ এগৰাকী প্ৰসিদ্ধ সংস্কৃত পণ্ডিত, সাহিত্যিক আৰু অধ্যাপক। আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ "শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ "ভোগেশ্বৰী দেৱী। আঠ বছৰ বয়সতে তেওঁৰ মাতৃবিয়োগ হয়। ===শিক্ষা আৰু সন্মান=== মাতৃ আৰু বুঢ়ী মাকৰ যত্নত অক্ষৰ জ্ঞান লাভ হৈছিল যদিও কোনো বিদ্যালয়ত আনুষ্ঠানিক শিক্ষা (Formal education) লাভৰ সৌভাগ্য ঘটা নাছিল। পিতৃৰ ওচৰত সাধাৰণভাৱে সংস্কৃতৰ জ্ঞানলাভ কৰাৰ পাচত ঘৰৰ ওচৰৰে নাপ্তাপাৰা গণেশ্বৰী সংস্কৃত পাঠশালাত নাৰায়ণচন্দ্ৰ শৰ্মা উপাধ্যায়ৰ ওচৰত সংস্কৃতৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ হয়। সৌভাগ্যক্ৰমে গুৱাকুছি দৰ্শন বিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক ৰঘুনাথ শিৰোমণিদেৱৰ আকস্মিকভাৱে সান্নিধ্য লাভ হয় আৰু গুৱাকুছিলৈ গুচি আহে। ১৯৩০ চনত এই বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰয়োগ-ৰত্নমালা ব্যাকৰণৰ উপাধি পৰীক্ষা দি অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ ‘ব্যাকৰণ শাস্ত্ৰী’ উপাধি লাভ কৰে। তাৰপাচত দতৰাৰ ব্ৰহ্মময়ী চতুষ্পাঠীত "শিৱনাথ বুজবৰুৱা স্মৃতিতীৰ্থদেৱৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৪ চনত পৰীক্ষা দি প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ স্বৰ্ণপদকসহ 'স্মৃতিশাস্ত্ৰী' উপাধি লাভ কৰে। উচ্চশিক্ষাৰ কাৰণে কলিকতা সংস্কৃত কলেজত গৈ নাৰায়ণচন্দ্ৰ স্মৃতিতীৰ্থৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৫ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকৰ সৈতে প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘স্মৃতিতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। সেই বছৰতে নবদ্বীপৰ বঙ্গবিবুধজননী সভা আৰু ঢাকাৰ পূৰ্ববঙ্গ সাৰস্বত সমাজৰ দ্বাৰা পৰিচালিত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ক্ৰমে ‘স্মৃতিৰত্ন’ আৰু ‘ধৰ্মশাস্ত্ৰাচাৰ্য্য’ উপাধি লাভ কৰে। কলিকতা সংস্কৃত কলেজতে মহামহোপাধ্যায় ড° যোগেন্দ্ৰনাথ বাগ্চীৰ ওচৰত পূৰ্ব আৰু উত্তৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে। ১৯৩৭ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ 'মীমাংসাতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। ১৯৪০ চনত অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ পৰিচালিত বেদান্তশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘বেদাত্তশাস্ত্ৰী’ আৰু পিচৰ বছৰত (১৯৪১) বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম শ্ৰেণীসহ ‘বেদাত্ততীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ অযোধ্যা পণ্ডিত সভাই বিদ্যাভূষণ’ আৰু নলবাৰীৰ কামৰূপ সংস্কৃত সঞ্জীৱনী সভাই ‘দৰ্শনাচাৰ্য্য’ উপাধি প্ৰদান কৰে। কৃতী সংস্কৃত শিক্ষক ৰূপে ১৯৬৬ চনত ভাৰত চৰকাৰৰ শিক্ষা মন্ত্ৰণালয়ৰ শিক্ষক পুৰস্কাৰ লাভ, ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা সন্মান পত্ৰ (Certificate of Honour) আৰু বৃত্তি লাভ কৰে। অসমৰ সংস্কৃত পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত পোনপ্ৰথমে এখেতেই এই সম্মান লাভৰ গৌৰৱ অৰ্জন কৰে। ===কৰ্মজীৱন=== শ্ৰীশাস্ত্ৰী নলবাৰী সংস্কৃত কলেজৰ প্ৰতিষ্ঠাপক, অধ্যক্ষ। শ্ৰীহট্ট গৱৰ্ণমেণ্ট কলেজতো কিছুদিন কাম কৰিছিল। পাচত অসম সংস্কৃত কলেজতো প্ৰায় চাৰি বছৰ কাল অধ্যাপনা কৰে। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংস্কৃত বিভাগত কিছুদিন অনাবাসিক অধ্যাপক (Visiting Professor) ৰূপে অধ্যাপনা কৰে। ===সাহিত্য কৃতি=== '''অসমীয়া গ্ৰন্থ'''<br> ক. অসমৰ বৈষ্ণৱ-দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৪]<br> খ. পতাকা প্ৰকাশ [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৮]<br> গ.সাহিত্য-দৰ্শন [ অলংকাৰ গ্ৰন্থ, ১৯৬২, ১৯৭০, ১৯৮৮ ]<br> ঘ. বুদ্ধচৰিত [ জীৱনী, ১৯৭০]<br> ঙ. কুমালি ভট্টপাদ আৰু আচাৰ্য্য ধৰ্মকীৰ্তি [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৬]<br> চ. বাক্যাৰ্থবোধ [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৮]<br> ছ. পুৰণি অসমৰ ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ, ১৯৯০ ]<br> জ. বৈদিক দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ]<br> '''সংস্কৃত গ্ৰন্থ'''<br> ক. চতু: শতাধিক প্ৰশত্তি-শ্লোক<br> খ. কেতকী কাব্যম্ [ অনূদিত, ১৯৬৪<br> গ. পতাকায়ায়ঃ [ কাব্য, ১৯৬৬ ]<br> ঘ. উতঙ্ক ভৈক্ষম্ [ নাটক, ১৯৭৪ ]<br> ঙ. প্ৰকাম কামৰূপম্‌ [ কাব্য, ১৯৯০ ]<br> চ. স্মৃতি-জ্যোতিষ-সাৰ সংগ্ৰহ [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক, ১৯৬৪, ড° প্ৰভাপ চন্দ্ৰ চৌধুৰীৰ যুটীয়া সম্পাদনাত]<br> ছ. স্মৃতি সাগৰ সাৰ [ সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> জ. জ্যোতিমালা [সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> ঝ. গ্ৰহণ কৌমুদী [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক]<br> ঞ. স্মৃতি-জ্যোতিষ সংগ্ৰহ [সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> '''অপ্ৰকাশিত গ্ৰন্থ''' ক. বালমনোনী [ সংস্কৃত ]<br> '''প্ৰবন্ধ / নিবন্ধ''' #অসমীয়া : [ নিৰ্বাচিত ]<br> ক. অসমত সংগীত চৰ্চ্চা [ ৰামধেনু, ৬ষ্ঠ বছৰ, বহাগ, জেঠ, ১৮৭৫ শক]<br> খ. দৰঙ্গীয়া লোক সংগীতত ঢেপাঢুলীয়। [ ৰূপালী জয়ন্তী স্মৃতি গ্ৰন্থ মঙ্গলদৈ মহাবিদ্যালয়, ১৯৭৬]<br> গ.কামৰূপীয় স্মৃতি-নিৱন্ধকাৰ ৱেদাচাৰ্য্য আৰু মহাত্মা সম্বৎসৰ [ অসম সাহিত্য সভা, তৃতীয় সংখ্যা, ১৮৮১ শক, পুহ-চত ]<br> মঙ্গলদৈৰ সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন প্ৰাচীন পণ্ডিতসকল [ দৰঙ্গ স্মৃতি, অসম সাহিত্য সভা মঙ্গলদৈ অধিবেশন, ১৯৭৪]<br> ঙ. সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন কামৰূপীয় পণ্ডিতৰ ইতিহাসত মঙ্গলদৈ অঞ্চলন স্থান [ স্মৃতি গ্ৰন্থ, সোণালী জয়ন্তী, মঙ্গলদৈ ব্ৰাহ্মণ সমাজ, ১৮৯৪ শক, ১৯৭২-৭৩ চন ]<br> চ. ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ অসমীয়া জাতিৰ ইতিবৃত্ত, ১৯৭৪ ]<br> পুৰণি অসমত ভাৰতীয় দৰ্শন শাস্ত্ৰৰ চৰ্চা [ প্ৰবন্ধ সৌভ, ডিব্ৰুগড়, ১৮৮৮ শক ]<br> ছ. অসমত সংস্কৃত চৰ্চ্চা [ অসমীয়া সংস্কৃতি, গুৱাহাটী, ১৯৭৫ ]<br> #ইংৰাজী: [ Select papers only ] 1. The Music of oja-pali,<br> 2. The Svalpamatsya Purana,<br> 3. Mahāmahopādhyāya Rājaguru Dāmodara Misra,<br> 4. Nilambarácarya,<br> 5. Date of Visnu Puri<br> 6. Vedacārya and Samvatsara,<br> 7. Kamarupa School of Dharmasāstra with particular Notice of Pitambara Siddhänta Vāgisa, 8. Advaitavada or Philosophy of Nondualism in Kāmarupa, 9. The Author of the Smrti-Săgara 10. The Assamese Tradition about Kumārila Bhatta ===তথ্যউৎস=== আচাৰ্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী : জীৱন-সাধনা আৰু কৃতিত্ব পৃ. ২৩৬ 63mggtf5dla1m3t07evpcg106kalilu 329945 329943 2022-08-06T07:37:29Z দীপকজ্যোতি মহন্ত 23203 wikitext text/x-wiki '''আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী''' (১৯১১–১৯৮৮) অসমৰ এগৰাকী প্ৰসিদ্ধ সংস্কৃত পণ্ডিত, সাহিত্যিক আৰু অধ্যাপক। আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ ভোগেশ্বৰী দেৱী। ===শিক্ষা আৰু সন্মান=== মাতৃ আৰু বুঢ়ী মাকৰ যত্নত অক্ষৰ জ্ঞান লাভ হৈছিল যদিও কোনো বিদ্যালয়ত আনুষ্ঠানিক শিক্ষা (Formal education) লাভৰ সৌভাগ্য ঘটা নাছিল। পিতৃৰ ওচৰত সাধাৰণভাৱে সংস্কৃতৰ জ্ঞানলাভ কৰাৰ পাচত ঘৰৰ ওচৰৰে নাপ্তাপাৰা গণেশ্বৰী সংস্কৃত পাঠশালাত নাৰায়ণচন্দ্ৰ শৰ্মা উপাধ্যায়ৰ ওচৰত সংস্কৃতৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ হয়। সৌভাগ্যক্ৰমে গুৱাকুছি দৰ্শন বিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক ৰঘুনাথ শিৰোমণিদেৱৰ আকস্মিকভাৱে সান্নিধ্য লাভ হয় আৰু গুৱাকুছিলৈ গুচি আহে। ১৯৩০ চনত এই বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰয়োগ-ৰত্নমালা ব্যাকৰণৰ উপাধি পৰীক্ষা দি অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ ‘ব্যাকৰণ শাস্ত্ৰী’ উপাধি লাভ কৰে। তাৰপাচত দতৰাৰ ব্ৰহ্মময়ী চতুষ্পাঠীত "শিৱনাথ বুজবৰুৱা স্মৃতিতীৰ্থদেৱৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৪ চনত পৰীক্ষা দি প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ স্বৰ্ণপদকসহ 'স্মৃতিশাস্ত্ৰী' উপাধি লাভ কৰে। উচ্চশিক্ষাৰ কাৰণে কলিকতা সংস্কৃত কলেজত গৈ নাৰায়ণচন্দ্ৰ স্মৃতিতীৰ্থৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৫ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকৰ সৈতে প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘স্মৃতিতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। সেই বছৰতে নবদ্বীপৰ বঙ্গবিবুধজননী সভা আৰু ঢাকাৰ পূৰ্ববঙ্গ সাৰস্বত সমাজৰ দ্বাৰা পৰিচালিত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ক্ৰমে ‘স্মৃতিৰত্ন’ আৰু ‘ধৰ্মশাস্ত্ৰাচাৰ্য্য’ উপাধি লাভ কৰে। কলিকতা সংস্কৃত কলেজতে মহামহোপাধ্যায় ড° যোগেন্দ্ৰনাথ বাগ্চীৰ ওচৰত পূৰ্ব আৰু উত্তৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে। ১৯৩৭ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ 'মীমাংসাতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। ১৯৪০ চনত অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ পৰিচালিত বেদান্তশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘বেদাত্তশাস্ত্ৰী’ আৰু পিচৰ বছৰত (১৯৪১) বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম শ্ৰেণীসহ ‘বেদাত্ততীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ অযোধ্যা পণ্ডিত সভাই বিদ্যাভূষণ’ আৰু নলবাৰীৰ কামৰূপ সংস্কৃত সঞ্জীৱনী সভাই ‘দৰ্শনাচাৰ্য্য’ উপাধি প্ৰদান কৰে। কৃতী সংস্কৃত শিক্ষক ৰূপে ১৯৬৬ চনত ভাৰত চৰকাৰৰ শিক্ষা মন্ত্ৰণালয়ৰ শিক্ষক পুৰস্কাৰ লাভ, ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা সন্মান পত্ৰ (Certificate of Honour) আৰু বৃত্তি লাভ কৰে। অসমৰ সংস্কৃত পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত পোনপ্ৰথমে এখেতেই এই সম্মান লাভৰ গৌৰৱ অৰ্জন কৰে। ===কৰ্মজীৱন=== শ্ৰীশাস্ত্ৰী নলবাৰী সংস্কৃত কলেজৰ প্ৰতিষ্ঠাপক, অধ্যক্ষ। শ্ৰীহট্ট গৱৰ্ণমেণ্ট কলেজতো কিছুদিন কাম কৰিছিল। পাচত অসম সংস্কৃত কলেজতো প্ৰায় চাৰি বছৰ কাল অধ্যাপনা কৰে। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংস্কৃত বিভাগত কিছুদিন অনাবাসিক অধ্যাপক (Visiting Professor) ৰূপে অধ্যাপনা কৰে। ===সাহিত্য কৃতি=== '''অসমীয়া গ্ৰন্থ'''<br> ক. অসমৰ বৈষ্ণৱ-দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৪]<br> খ. পতাকা প্ৰকাশ [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৮]<br> গ.সাহিত্য-দৰ্শন [ অলংকাৰ গ্ৰন্থ, ১৯৬২, ১৯৭০, ১৯৮৮ ]<br> ঘ. বুদ্ধচৰিত [ জীৱনী, ১৯৭০]<br> ঙ. কুমালি ভট্টপাদ আৰু আচাৰ্য্য ধৰ্মকীৰ্তি [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৬]<br> চ. বাক্যাৰ্থবোধ [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৮]<br> ছ. পুৰণি অসমৰ ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ, ১৯৯০ ]<br> জ. বৈদিক দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ]<br> '''সংস্কৃত গ্ৰন্থ'''<br> ক. চতু: শতাধিক প্ৰশত্তি-শ্লোক<br> খ. কেতকী কাব্যম্ [ অনূদিত, ১৯৬৪<br> গ. পতাকায়ায়ঃ [ কাব্য, ১৯৬৬ ]<br> ঘ. উতঙ্ক ভৈক্ষম্ [ নাটক, ১৯৭৪ ]<br> ঙ. প্ৰকাম কামৰূপম্‌ [ কাব্য, ১৯৯০ ]<br> চ. স্মৃতি-জ্যোতিষ-সাৰ সংগ্ৰহ [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক, ১৯৬৪, ড° প্ৰভাপ চন্দ্ৰ চৌধুৰীৰ যুটীয়া সম্পাদনাত]<br> ছ. স্মৃতি সাগৰ সাৰ [ সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> জ. জ্যোতিমালা [সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> ঝ. গ্ৰহণ কৌমুদী [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক]<br> ঞ. স্মৃতি-জ্যোতিষ সংগ্ৰহ [সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> '''অপ্ৰকাশিত গ্ৰন্থ''' ক. বালমনোনী [ সংস্কৃত ]<br> '''প্ৰবন্ধ / নিবন্ধ''' #অসমীয়া : [ নিৰ্বাচিত ]<br> ক. অসমত সংগীত চৰ্চ্চা [ ৰামধেনু, ৬ষ্ঠ বছৰ, বহাগ, জেঠ, ১৮৭৫ শক]<br> খ. দৰঙ্গীয়া লোক সংগীতত ঢেপাঢুলীয়। [ ৰূপালী জয়ন্তী স্মৃতি গ্ৰন্থ মঙ্গলদৈ মহাবিদ্যালয়, ১৯৭৬]<br> গ.কামৰূপীয় স্মৃতি-নিৱন্ধকাৰ ৱেদাচাৰ্য্য আৰু মহাত্মা সম্বৎসৰ [ অসম সাহিত্য সভা, তৃতীয় সংখ্যা, ১৮৮১ শক, পুহ-চত ]<br> মঙ্গলদৈৰ সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন প্ৰাচীন পণ্ডিতসকল [ দৰঙ্গ স্মৃতি, অসম সাহিত্য সভা মঙ্গলদৈ অধিবেশন, ১৯৭৪]<br> ঙ. সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন কামৰূপীয় পণ্ডিতৰ ইতিহাসত মঙ্গলদৈ অঞ্চলন স্থান [ স্মৃতি গ্ৰন্থ, সোণালী জয়ন্তী, মঙ্গলদৈ ব্ৰাহ্মণ সমাজ, ১৮৯৪ শক, ১৯৭২-৭৩ চন ]<br> চ. ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ অসমীয়া জাতিৰ ইতিবৃত্ত, ১৯৭৪ ]<br> পুৰণি অসমত ভাৰতীয় দৰ্শন শাস্ত্ৰৰ চৰ্চা [ প্ৰবন্ধ সৌভ, ডিব্ৰুগড়, ১৮৮৮ শক ]<br> ছ. অসমত সংস্কৃত চৰ্চ্চা [ অসমীয়া সংস্কৃতি, গুৱাহাটী, ১৯৭৫ ]<br> #ইংৰাজী: [ Select papers only ] 1. The Music of oja-pali,<br> 2. The Svalpamatsya Purana,<br> 3. Mahāmahopādhyāya Rājaguru Dāmodara Misra,<br> 4. Nilambarácarya,<br> 5. Date of Visnu Puri<br> 6. Vedacārya and Samvatsara,<br> 7. Kamarupa School of Dharmasāstra with particular<be> Notice of Pitambara Siddhänta Vāgisa,<br> 8. Advaitavada or Philosophy of Nondualism in Kāmarupa,<be> 9. The Author of the Smrti-Săgara<be> 10. The Assamese Tradition about Kumārila Bhatta<be> ===তথ্যউৎস=== আচাৰ্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী : জীৱন-সাধনা আৰু কৃতিত্ব পৃ. ২৩৬ masu56j4mhd67cbqulmni5vkfppiihe 329946 329945 2022-08-06T07:39:25Z দীপকজ্যোতি মহন্ত 23203 /* সাহিত্য কৃতি */ wikitext text/x-wiki '''আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী''' (১৯১১–১৯৮৮) অসমৰ এগৰাকী প্ৰসিদ্ধ সংস্কৃত পণ্ডিত, সাহিত্যিক আৰু অধ্যাপক। আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ ভোগেশ্বৰী দেৱী। ===শিক্ষা আৰু সন্মান=== মাতৃ আৰু বুঢ়ী মাকৰ যত্নত অক্ষৰ জ্ঞান লাভ হৈছিল যদিও কোনো বিদ্যালয়ত আনুষ্ঠানিক শিক্ষা (Formal education) লাভৰ সৌভাগ্য ঘটা নাছিল। পিতৃৰ ওচৰত সাধাৰণভাৱে সংস্কৃতৰ জ্ঞানলাভ কৰাৰ পাচত ঘৰৰ ওচৰৰে নাপ্তাপাৰা গণেশ্বৰী সংস্কৃত পাঠশালাত নাৰায়ণচন্দ্ৰ শৰ্মা উপাধ্যায়ৰ ওচৰত সংস্কৃতৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ হয়। সৌভাগ্যক্ৰমে গুৱাকুছি দৰ্শন বিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক ৰঘুনাথ শিৰোমণিদেৱৰ আকস্মিকভাৱে সান্নিধ্য লাভ হয় আৰু গুৱাকুছিলৈ গুচি আহে। ১৯৩০ চনত এই বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰয়োগ-ৰত্নমালা ব্যাকৰণৰ উপাধি পৰীক্ষা দি অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ ‘ব্যাকৰণ শাস্ত্ৰী’ উপাধি লাভ কৰে। তাৰপাচত দতৰাৰ ব্ৰহ্মময়ী চতুষ্পাঠীত "শিৱনাথ বুজবৰুৱা স্মৃতিতীৰ্থদেৱৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৪ চনত পৰীক্ষা দি প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ স্বৰ্ণপদকসহ 'স্মৃতিশাস্ত্ৰী' উপাধি লাভ কৰে। উচ্চশিক্ষাৰ কাৰণে কলিকতা সংস্কৃত কলেজত গৈ নাৰায়ণচন্দ্ৰ স্মৃতিতীৰ্থৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৫ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকৰ সৈতে প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘স্মৃতিতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। সেই বছৰতে নবদ্বীপৰ বঙ্গবিবুধজননী সভা আৰু ঢাকাৰ পূৰ্ববঙ্গ সাৰস্বত সমাজৰ দ্বাৰা পৰিচালিত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ক্ৰমে ‘স্মৃতিৰত্ন’ আৰু ‘ধৰ্মশাস্ত্ৰাচাৰ্য্য’ উপাধি লাভ কৰে। কলিকতা সংস্কৃত কলেজতে মহামহোপাধ্যায় ড° যোগেন্দ্ৰনাথ বাগ্চীৰ ওচৰত পূৰ্ব আৰু উত্তৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে। ১৯৩৭ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ 'মীমাংসাতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। ১৯৪০ চনত অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ পৰিচালিত বেদান্তশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘বেদাত্তশাস্ত্ৰী’ আৰু পিচৰ বছৰত (১৯৪১) বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম শ্ৰেণীসহ ‘বেদাত্ততীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ অযোধ্যা পণ্ডিত সভাই বিদ্যাভূষণ’ আৰু নলবাৰীৰ কামৰূপ সংস্কৃত সঞ্জীৱনী সভাই ‘দৰ্শনাচাৰ্য্য’ উপাধি প্ৰদান কৰে। কৃতী সংস্কৃত শিক্ষক ৰূপে ১৯৬৬ চনত ভাৰত চৰকাৰৰ শিক্ষা মন্ত্ৰণালয়ৰ শিক্ষক পুৰস্কাৰ লাভ, ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা সন্মান পত্ৰ (Certificate of Honour) আৰু বৃত্তি লাভ কৰে। অসমৰ সংস্কৃত পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত পোনপ্ৰথমে এখেতেই এই সম্মান লাভৰ গৌৰৱ অৰ্জন কৰে। ===কৰ্মজীৱন=== শ্ৰীশাস্ত্ৰী নলবাৰী সংস্কৃত কলেজৰ প্ৰতিষ্ঠাপক, অধ্যক্ষ। শ্ৰীহট্ট গৱৰ্ণমেণ্ট কলেজতো কিছুদিন কাম কৰিছিল। পাচত অসম সংস্কৃত কলেজতো প্ৰায় চাৰি বছৰ কাল অধ্যাপনা কৰে। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংস্কৃত বিভাগত কিছুদিন অনাবাসিক অধ্যাপক (Visiting Professor) ৰূপে অধ্যাপনা কৰে। ===সাহিত্য কৃতি=== '''অসমীয়া গ্ৰন্থ'''<br> ক. অসমৰ বৈষ্ণৱ-দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৪]<br> খ. পতাকা প্ৰকাশ [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৮]<br> গ.সাহিত্য-দৰ্শন [ অলংকাৰ গ্ৰন্থ, ১৯৬২, ১৯৭০, ১৯৮৮ ]<br> ঘ. বুদ্ধচৰিত [ জীৱনী, ১৯৭০]<br> ঙ. কুমালি ভট্টপাদ আৰু আচাৰ্য্য ধৰ্মকীৰ্তি [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৬]<br> চ. বাক্যাৰ্থবোধ [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৮]<br> ছ. পুৰণি অসমৰ ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ, ১৯৯০ ]<br> জ. বৈদিক দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ]<br> '''সংস্কৃত গ্ৰন্থ'''<br> ক. চতু: শতাধিক প্ৰশত্তি-শ্লোক<br> খ. কেতকী কাব্যম্ [ অনূদিত, ১৯৬৪<br> গ. পতাকায়ায়ঃ [ কাব্য, ১৯৬৬ ]<br> ঘ. উতঙ্ক ভৈক্ষম্ [ নাটক, ১৯৭৪ ]<br> ঙ. প্ৰকাম কামৰূপম্‌ [ কাব্য, ১৯৯০ ]<br> চ. স্মৃতি-জ্যোতিষ-সাৰ সংগ্ৰহ [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক, ১৯৬৪, ড° প্ৰভাপ চন্দ্ৰ চৌধুৰীৰ যুটীয়া সম্পাদনাত]<br> ছ. স্মৃতি সাগৰ সাৰ [ সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> জ. জ্যোতিমালা [সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> ঝ. গ্ৰহণ কৌমুদী [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক]<br> ঞ. স্মৃতি-জ্যোতিষ সংগ্ৰহ [সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> '''অপ্ৰকাশিত গ্ৰন্থ'''<br> ক. বালমনোৰঞ্জনী [ সংস্কৃত ]<br> '''প্ৰবন্ধ / নিবন্ধ''' #অসমীয়া : [ নিৰ্বাচিত ]<br> ক. অসমত সংগীত চৰ্চ্চা [ ৰামধেনু, ৬ষ্ঠ বছৰ, বহাগ, জেঠ, ১৮৭৫ শক]<br> খ. দৰঙ্গীয়া লোক সংগীতত ঢেপাঢুলীয়। [ ৰূপালী জয়ন্তী স্মৃতি গ্ৰন্থ মঙ্গলদৈ মহাবিদ্যালয়, ১৯৭৬]<br> গ.কামৰূপীয় স্মৃতি-নিৱন্ধকাৰ ৱেদাচাৰ্য্য আৰু মহাত্মা সম্বৎসৰ [ অসম সাহিত্য সভা, তৃতীয় সংখ্যা, ১৮৮১ শক, পুহ-চত ]<br> মঙ্গলদৈৰ সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন প্ৰাচীন পণ্ডিতসকল [ দৰঙ্গ স্মৃতি, অসম সাহিত্য সভা মঙ্গলদৈ অধিবেশন, ১৯৭৪]<br> ঙ. সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন কামৰূপীয় পণ্ডিতৰ ইতিহাসত মঙ্গলদৈ অঞ্চলন স্থান [ স্মৃতি গ্ৰন্থ, সোণালী জয়ন্তী, মঙ্গলদৈ ব্ৰাহ্মণ সমাজ, ১৮৯৪ শক, ১৯৭২-৭৩ চন ]<br> চ. ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ অসমীয়া জাতিৰ ইতিবৃত্ত, ১৯৭৪ ]<br> পুৰণি অসমত ভাৰতীয় দৰ্শন শাস্ত্ৰৰ চৰ্চা [ প্ৰবন্ধ সৌভ, ডিব্ৰুগড়, ১৮৮৮ শক ]<br> ছ. অসমত সংস্কৃত চৰ্চ্চা [ অসমীয়া সংস্কৃতি, গুৱাহাটী, ১৯৭৫ ]<br> #ইংৰাজী: [ Select papers only ] 1. The Music of oja-pali,<br> 2. The Svalpamatsya Purana,<br> 3. Mahāmahopādhyāya Rājaguru Dāmodara Misra,<br> 4. Nilambarácarya,<br> 5. Date of Visnu Puri<br> 6. Vedacārya and Samvatsara,<br> 7. Kamarupa School of Dharmasāstra with particular<be> Notice of Pitambara Siddhänta Vāgisa,<br> 8. Advaitavada or Philosophy of Nondualism in Kāmarupa,<be> 9. The Author of the Smrti-Săgara<be> 10. The Assamese Tradition about Kumārila Bhatta<be> ===তথ্যউৎস=== আচাৰ্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী : জীৱন-সাধনা আৰু কৃতিত্ব পৃ. ২৩৬ b157ts77dreubuengud1yx0jk5eef6p 329947 329946 2022-08-06T07:40:08Z দীপকজ্যোতি মহন্ত 23203 /* সাহিত্য কৃতি */ wikitext text/x-wiki '''আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী''' (১৯১১–১৯৮৮) অসমৰ এগৰাকী প্ৰসিদ্ধ সংস্কৃত পণ্ডিত, সাহিত্যিক আৰু অধ্যাপক। আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ ভোগেশ্বৰী দেৱী। ===শিক্ষা আৰু সন্মান=== মাতৃ আৰু বুঢ়ী মাকৰ যত্নত অক্ষৰ জ্ঞান লাভ হৈছিল যদিও কোনো বিদ্যালয়ত আনুষ্ঠানিক শিক্ষা (Formal education) লাভৰ সৌভাগ্য ঘটা নাছিল। পিতৃৰ ওচৰত সাধাৰণভাৱে সংস্কৃতৰ জ্ঞানলাভ কৰাৰ পাচত ঘৰৰ ওচৰৰে নাপ্তাপাৰা গণেশ্বৰী সংস্কৃত পাঠশালাত নাৰায়ণচন্দ্ৰ শৰ্মা উপাধ্যায়ৰ ওচৰত সংস্কৃতৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ হয়। সৌভাগ্যক্ৰমে গুৱাকুছি দৰ্শন বিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক ৰঘুনাথ শিৰোমণিদেৱৰ আকস্মিকভাৱে সান্নিধ্য লাভ হয় আৰু গুৱাকুছিলৈ গুচি আহে। ১৯৩০ চনত এই বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰয়োগ-ৰত্নমালা ব্যাকৰণৰ উপাধি পৰীক্ষা দি অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ ‘ব্যাকৰণ শাস্ত্ৰী’ উপাধি লাভ কৰে। তাৰপাচত দতৰাৰ ব্ৰহ্মময়ী চতুষ্পাঠীত "শিৱনাথ বুজবৰুৱা স্মৃতিতীৰ্থদেৱৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৪ চনত পৰীক্ষা দি প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ স্বৰ্ণপদকসহ 'স্মৃতিশাস্ত্ৰী' উপাধি লাভ কৰে। উচ্চশিক্ষাৰ কাৰণে কলিকতা সংস্কৃত কলেজত গৈ নাৰায়ণচন্দ্ৰ স্মৃতিতীৰ্থৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৫ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকৰ সৈতে প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘স্মৃতিতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। সেই বছৰতে নবদ্বীপৰ বঙ্গবিবুধজননী সভা আৰু ঢাকাৰ পূৰ্ববঙ্গ সাৰস্বত সমাজৰ দ্বাৰা পৰিচালিত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ক্ৰমে ‘স্মৃতিৰত্ন’ আৰু ‘ধৰ্মশাস্ত্ৰাচাৰ্য্য’ উপাধি লাভ কৰে। কলিকতা সংস্কৃত কলেজতে মহামহোপাধ্যায় ড° যোগেন্দ্ৰনাথ বাগ্চীৰ ওচৰত পূৰ্ব আৰু উত্তৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে। ১৯৩৭ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ 'মীমাংসাতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। ১৯৪০ চনত অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ পৰিচালিত বেদান্তশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘বেদাত্তশাস্ত্ৰী’ আৰু পিচৰ বছৰত (১৯৪১) বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম শ্ৰেণীসহ ‘বেদাত্ততীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ অযোধ্যা পণ্ডিত সভাই বিদ্যাভূষণ’ আৰু নলবাৰীৰ কামৰূপ সংস্কৃত সঞ্জীৱনী সভাই ‘দৰ্শনাচাৰ্য্য’ উপাধি প্ৰদান কৰে। কৃতী সংস্কৃত শিক্ষক ৰূপে ১৯৬৬ চনত ভাৰত চৰকাৰৰ শিক্ষা মন্ত্ৰণালয়ৰ শিক্ষক পুৰস্কাৰ লাভ, ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা সন্মান পত্ৰ (Certificate of Honour) আৰু বৃত্তি লাভ কৰে। অসমৰ সংস্কৃত পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত পোনপ্ৰথমে এখেতেই এই সম্মান লাভৰ গৌৰৱ অৰ্জন কৰে। ===কৰ্মজীৱন=== শ্ৰীশাস্ত্ৰী নলবাৰী সংস্কৃত কলেজৰ প্ৰতিষ্ঠাপক, অধ্যক্ষ। শ্ৰীহট্ট গৱৰ্ণমেণ্ট কলেজতো কিছুদিন কাম কৰিছিল। পাচত অসম সংস্কৃত কলেজতো প্ৰায় চাৰি বছৰ কাল অধ্যাপনা কৰে। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংস্কৃত বিভাগত কিছুদিন অনাবাসিক অধ্যাপক (Visiting Professor) ৰূপে অধ্যাপনা কৰে। ===সাহিত্য কৃতি=== '''অসমীয়া গ্ৰন্থ'''<br> ক. অসমৰ বৈষ্ণৱ-দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৪]<br> খ. পতাকা প্ৰকাশ [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৮]<br> গ. সাহিত্য-দৰ্শন [ অলংকাৰ গ্ৰন্থ, ১৯৬২, ১৯৭০, ১৯৮৮ ]<br> ঘ. বুদ্ধচৰিত [ জীৱনী, ১৯৭০]<br> ঙ. কুমাৰিল ভট্টপাদ আৰু আচাৰ্য্য ধৰ্মকীৰ্তি [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৬]<br> চ. বাক্যাৰ্থবোধ [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৮]<br> ছ. পুৰণি অসমৰ ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ, ১৯৯০ ]<br> জ. বৈদিক দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ]<br> '''সংস্কৃত গ্ৰন্থ'''<br> ক. চতু: শতাধিক প্ৰশত্তি-শ্লোক<br> খ. কেতকী কাব্যম্ [ অনূদিত, ১৯৬৪<br> গ. পতাকায়ায়ঃ [ কাব্য, ১৯৬৬ ]<br> ঘ. উতঙ্ক ভৈক্ষম্ [ নাটক, ১৯৭৪ ]<br> ঙ. প্ৰকাম কামৰূপম্‌ [ কাব্য, ১৯৯০ ]<br> চ. স্মৃতি-জ্যোতিষ-সাৰ সংগ্ৰহ [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক, ১৯৬৪, ড° প্ৰভাপ চন্দ্ৰ চৌধুৰীৰ যুটীয়া সম্পাদনাত]<br> ছ. স্মৃতি সাগৰ সাৰ [ সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> জ. জ্যোতিমালা [সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> ঝ. গ্ৰহণ কৌমুদী [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক]<br> ঞ. স্মৃতি-জ্যোতিষ সংগ্ৰহ [সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> '''অপ্ৰকাশিত গ্ৰন্থ'''<br> ক. বালমনোৰঞ্জনী [ সংস্কৃত ]<br> '''প্ৰবন্ধ / নিবন্ধ''' #অসমীয়া : [ নিৰ্বাচিত ]<br> ক. অসমত সংগীত চৰ্চ্চা [ ৰামধেনু, ৬ষ্ঠ বছৰ, বহাগ, জেঠ, ১৮৭৫ শক]<br> খ. দৰঙ্গীয়া লোক সংগীতত ঢেপাঢুলীয়। [ ৰূপালী জয়ন্তী স্মৃতি গ্ৰন্থ মঙ্গলদৈ মহাবিদ্যালয়, ১৯৭৬]<br> গ.কামৰূপীয় স্মৃতি-নিৱন্ধকাৰ ৱেদাচাৰ্য্য আৰু মহাত্মা সম্বৎসৰ [ অসম সাহিত্য সভা, তৃতীয় সংখ্যা, ১৮৮১ শক, পুহ-চত ]<br> মঙ্গলদৈৰ সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন প্ৰাচীন পণ্ডিতসকল [ দৰঙ্গ স্মৃতি, অসম সাহিত্য সভা মঙ্গলদৈ অধিবেশন, ১৯৭৪]<br> ঙ. সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন কামৰূপীয় পণ্ডিতৰ ইতিহাসত মঙ্গলদৈ অঞ্চলন স্থান [ স্মৃতি গ্ৰন্থ, সোণালী জয়ন্তী, মঙ্গলদৈ ব্ৰাহ্মণ সমাজ, ১৮৯৪ শক, ১৯৭২-৭৩ চন ]<br> চ. ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ অসমীয়া জাতিৰ ইতিবৃত্ত, ১৯৭৪ ]<br> পুৰণি অসমত ভাৰতীয় দৰ্শন শাস্ত্ৰৰ চৰ্চা [ প্ৰবন্ধ সৌভ, ডিব্ৰুগড়, ১৮৮৮ শক ]<br> ছ. অসমত সংস্কৃত চৰ্চ্চা [ অসমীয়া সংস্কৃতি, গুৱাহাটী, ১৯৭৫ ]<br> #ইংৰাজী: [ Select papers only ] 1. The Music of oja-pali,<br> 2. The Svalpamatsya Purana,<br> 3. Mahāmahopādhyāya Rājaguru Dāmodara Misra,<br> 4. Nilambarácarya,<br> 5. Date of Visnu Puri<br> 6. Vedacārya and Samvatsara,<br> 7. Kamarupa School of Dharmasāstra with particular<be> Notice of Pitambara Siddhänta Vāgisa,<br> 8. Advaitavada or Philosophy of Nondualism in Kāmarupa,<be> 9. The Author of the Smrti-Săgara<be> 10. The Assamese Tradition about Kumārila Bhatta<be> ===তথ্যউৎস=== আচাৰ্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী : জীৱন-সাধনা আৰু কৃতিত্ব পৃ. ২৩৬ 5vpx51ewq763gnt7sextmp2dif5quvv 329955 329947 2022-08-06T11:48:26Z দীপকজ্যোতি মহন্ত 23203 (edited with [[User:ProveIt_GT|ProveIt]]) wikitext text/x-wiki '''আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী''' (১৯১১–১৯৮৮) অসমৰ এগৰাকী প্ৰসিদ্ধ সংস্কৃত পণ্ডিত, সাহিত্যিক আৰু অধ্যাপক। আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ ভোগেশ্বৰী দেৱী। ===শিক্ষা আৰু সন্মান=== মাতৃ আৰু বুঢ়ী মাকৰ যত্নত অক্ষৰ জ্ঞান লাভ হৈছিল যদিও কোনো বিদ্যালয়ত আনুষ্ঠানিক শিক্ষা (Formal education) লাভৰ সৌভাগ্য ঘটা নাছিল। পিতৃৰ ওচৰত সাধাৰণভাৱে সংস্কৃতৰ জ্ঞানলাভ কৰাৰ পাচত ঘৰৰ ওচৰৰে নাপ্তাপাৰা গণেশ্বৰী সংস্কৃত পাঠশালাত নাৰায়ণচন্দ্ৰ শৰ্মা উপাধ্যায়ৰ ওচৰত সংস্কৃতৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ হয়। সৌভাগ্যক্ৰমে গুৱাকুছি দৰ্শন বিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক ৰঘুনাথ শিৰোমণিদেৱৰ আকস্মিকভাৱে সান্নিধ্য লাভ হয় আৰু গুৱাকুছিলৈ গুচি আহে। ১৯৩০ চনত এই বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰয়োগ-ৰত্নমালা ব্যাকৰণৰ উপাধি পৰীক্ষা দি অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ ‘ব্যাকৰণ শাস্ত্ৰী’ উপাধি লাভ কৰে। তাৰপাচত দতৰাৰ ব্ৰহ্মময়ী চতুষ্পাঠীত "শিৱনাথ বুজবৰুৱা স্মৃতিতীৰ্থদেৱৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৪ চনত পৰীক্ষা দি প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ স্বৰ্ণপদকসহ 'স্মৃতিশাস্ত্ৰী' উপাধি লাভ কৰে। উচ্চশিক্ষাৰ কাৰণে কলিকতা সংস্কৃত কলেজত গৈ নাৰায়ণচন্দ্ৰ স্মৃতিতীৰ্থৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৫ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকৰ সৈতে প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘স্মৃতিতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। সেই বছৰতে নবদ্বীপৰ বঙ্গবিবুধজননী সভা আৰু ঢাকাৰ পূৰ্ববঙ্গ সাৰস্বত সমাজৰ দ্বাৰা পৰিচালিত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ক্ৰমে ‘স্মৃতিৰত্ন’ আৰু ‘ধৰ্মশাস্ত্ৰাচাৰ্য্য’ উপাধি লাভ কৰে। কলিকতা সংস্কৃত কলেজতে মহামহোপাধ্যায় ড° যোগেন্দ্ৰনাথ বাগ্চীৰ ওচৰত পূৰ্ব আৰু উত্তৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে। ১৯৩৭ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ 'মীমাংসাতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। ১৯৪০ চনত অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ পৰিচালিত বেদান্তশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘বেদাত্তশাস্ত্ৰী’ আৰু পিচৰ বছৰত (১৯৪১) বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম শ্ৰেণীসহ ‘বেদাত্ততীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ অযোধ্যা পণ্ডিত সভাই বিদ্যাভূষণ’ আৰু নলবাৰীৰ কামৰূপ সংস্কৃত সঞ্জীৱনী সভাই ‘দৰ্শনাচাৰ্য্য’ উপাধি প্ৰদান কৰে। কৃতী সংস্কৃত শিক্ষক ৰূপে ১৯৬৬ চনত ভাৰত চৰকাৰৰ শিক্ষা মন্ত্ৰণালয়ৰ শিক্ষক পুৰস্কাৰ লাভ, ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা সন্মান পত্ৰ (Certificate of Honour) আৰু বৃত্তি লাভ কৰে। অসমৰ সংস্কৃত পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত পোনপ্ৰথমে এখেতেই এই সম্মান লাভৰ গৌৰৱ অৰ্জন কৰে। ===কৰ্মজীৱন=== শ্ৰীশাস্ত্ৰী নলবাৰী সংস্কৃত কলেজৰ প্ৰতিষ্ঠাপক, অধ্যক্ষ। শ্ৰীহট্ট গৱৰ্ণমেণ্ট কলেজতো কিছুদিন কাম কৰিছিল। পাচত অসম সংস্কৃত কলেজতো প্ৰায় চাৰি বছৰ কাল অধ্যাপনা কৰে। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংস্কৃত বিভাগত কিছুদিন অনাবাসিক অধ্যাপক (Visiting Professor) ৰূপে অধ্যাপনা কৰে। ===সাহিত্য কৃতি=== '''অসমীয়া গ্ৰন্থ'''<br> ক. অসমৰ বৈষ্ণৱ-দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৪]<br> খ. পতাকা প্ৰকাশ [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৮]<br> গ. সাহিত্য-দৰ্শন [ অলংকাৰ গ্ৰন্থ, ১৯৬২, ১৯৭০, ১৯৮৮ ]<br> ঘ. বুদ্ধচৰিত [ জীৱনী, ১৯৭০]<br> ঙ. কুমাৰিল ভট্টপাদ আৰু আচাৰ্য্য ধৰ্মকীৰ্তি [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৬]<br> চ. বাক্যাৰ্থবোধ [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৮]<br> ছ. পুৰণি অসমৰ ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ, ১৯৯০ ]<br> জ. বৈদিক দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ]<br> '''সংস্কৃত গ্ৰন্থ'''<br> ক. চতু: শতাধিক প্ৰশত্তি-শ্লোক<br> খ. কেতকী কাব্যম্ [ অনূদিত, ১৯৬৪<br> গ. পতাকায়ায়ঃ [ কাব্য, ১৯৬৬ ]<br> ঘ. উতঙ্ক ভৈক্ষম্ [ নাটক, ১৯৭৪ ]<br> ঙ. প্ৰকাম কামৰূপম্‌ [ কাব্য, ১৯৯০ ]<br> চ. স্মৃতি-জ্যোতিষ-সাৰ সংগ্ৰহ [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক, ১৯৬৪, ড° প্ৰভাপ চন্দ্ৰ চৌধুৰীৰ যুটীয়া সম্পাদনাত]<br> ছ. স্মৃতি সাগৰ সাৰ [ সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> জ. জ্যোতিমালা [সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> ঝ. গ্ৰহণ কৌমুদী [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক]<br> ঞ. স্মৃতি-জ্যোতিষ সংগ্ৰহ [সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> '''অপ্ৰকাশিত গ্ৰন্থ'''<br> ক. বালমনোৰঞ্জনী [ সংস্কৃত ]<ref name="ম.শা">{{cite book | title=আচাৰ্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী : জীৱন সাধনা আৰু কৃতিত্ব | publisher=দৰং ব্ৰাহ্মণ সমাজৰ উদ্যোগত বাণী প্ৰকাশ প্ৰাইভেট লিমিটেড | author=নবীন চন্দ্ৰ শৰ্মা (মুখ্য সম্পাদক) | year=১৯৯২ | location=গুৱাহাটী | pages=২৩৫-২৩৭}}</ref><br> '''প্ৰবন্ধ / নিবন্ধ''' #অসমীয়া : [ নিৰ্বাচিত ]<br> ক. অসমত সংগীত চৰ্চ্চা [ ৰামধেনু, ৬ষ্ঠ বছৰ, বহাগ, জেঠ, ১৮৭৫ শক]<br> খ. দৰঙ্গীয়া লোক সংগীতত ঢেপাঢুলীয়। [ ৰূপালী জয়ন্তী স্মৃতি গ্ৰন্থ মঙ্গলদৈ মহাবিদ্যালয়, ১৯৭৬]<br> গ.কামৰূপীয় স্মৃতি-নিৱন্ধকাৰ ৱেদাচাৰ্য্য আৰু মহাত্মা সম্বৎসৰ [ অসম সাহিত্য সভা, তৃতীয় সংখ্যা, ১৮৮১ শক, পুহ-চত ]<br> মঙ্গলদৈৰ সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন প্ৰাচীন পণ্ডিতসকল [ দৰঙ্গ স্মৃতি, অসম সাহিত্য সভা মঙ্গলদৈ অধিবেশন, ১৯৭৪]<br> ঙ. সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন কামৰূপীয় পণ্ডিতৰ ইতিহাসত মঙ্গলদৈ অঞ্চলন স্থান [ স্মৃতি গ্ৰন্থ, সোণালী জয়ন্তী, মঙ্গলদৈ ব্ৰাহ্মণ সমাজ, ১৮৯৪ শক, ১৯৭২-৭৩ চন ]<br> চ. ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ অসমীয়া জাতিৰ ইতিবৃত্ত, ১৯৭৪ ]<br> পুৰণি অসমত ভাৰতীয় দৰ্শন শাস্ত্ৰৰ চৰ্চা [ প্ৰবন্ধ সৌভ, ডিব্ৰুগড়, ১৮৮৮ শক ]<br> ছ. অসমত সংস্কৃত চৰ্চ্চা [ অসমীয়া সংস্কৃতি, গুৱাহাটী, ১৯৭৫ ]<br> #ইংৰাজী: [ Select papers only ] 1. The Music of oja-pali,<br> 2. The Svalpamatsya Purana,<br> 3. Mahāmahopādhyāya Rājaguru Dāmodara Misra,<br> 4. Nilambarácarya,<br> 5. Date of Visnu Puri<br> 6. Vedacārya and Samvatsara,<br> 7. Kamarupa School of Dharmasāstra with particular<be> Notice of Pitambara Siddhänta Vāgisa,<br> 8. Advaitavada or Philosophy of Nondualism in Kāmarupa,<be> 9. The Author of the Smrti-Săgara<be> 10. The Assamese Tradition about Kumārila Bhatta<be> ===তথ্যউৎস=== আচাৰ্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী : জীৱন-সাধনা আৰু কৃতিত্ব পৃ. ২৩৬ n6wd5w2htjw01i0jnjs3brpb1dfev2j 329956 329955 2022-08-06T11:49:12Z দীপকজ্যোতি মহন্ত 23203 /* তথ্যউৎস */ wikitext text/x-wiki '''আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী''' (১৯১১–১৯৮৮) অসমৰ এগৰাকী প্ৰসিদ্ধ সংস্কৃত পণ্ডিত, সাহিত্যিক আৰু অধ্যাপক। আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ ভোগেশ্বৰী দেৱী। ===শিক্ষা আৰু সন্মান=== মাতৃ আৰু বুঢ়ী মাকৰ যত্নত অক্ষৰ জ্ঞান লাভ হৈছিল যদিও কোনো বিদ্যালয়ত আনুষ্ঠানিক শিক্ষা (Formal education) লাভৰ সৌভাগ্য ঘটা নাছিল। পিতৃৰ ওচৰত সাধাৰণভাৱে সংস্কৃতৰ জ্ঞানলাভ কৰাৰ পাচত ঘৰৰ ওচৰৰে নাপ্তাপাৰা গণেশ্বৰী সংস্কৃত পাঠশালাত নাৰায়ণচন্দ্ৰ শৰ্মা উপাধ্যায়ৰ ওচৰত সংস্কৃতৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ হয়। সৌভাগ্যক্ৰমে গুৱাকুছি দৰ্শন বিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক ৰঘুনাথ শিৰোমণিদেৱৰ আকস্মিকভাৱে সান্নিধ্য লাভ হয় আৰু গুৱাকুছিলৈ গুচি আহে। ১৯৩০ চনত এই বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰয়োগ-ৰত্নমালা ব্যাকৰণৰ উপাধি পৰীক্ষা দি অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ ‘ব্যাকৰণ শাস্ত্ৰী’ উপাধি লাভ কৰে। তাৰপাচত দতৰাৰ ব্ৰহ্মময়ী চতুষ্পাঠীত "শিৱনাথ বুজবৰুৱা স্মৃতিতীৰ্থদেৱৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৪ চনত পৰীক্ষা দি প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ স্বৰ্ণপদকসহ 'স্মৃতিশাস্ত্ৰী' উপাধি লাভ কৰে। উচ্চশিক্ষাৰ কাৰণে কলিকতা সংস্কৃত কলেজত গৈ নাৰায়ণচন্দ্ৰ স্মৃতিতীৰ্থৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৫ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকৰ সৈতে প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘স্মৃতিতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। সেই বছৰতে নবদ্বীপৰ বঙ্গবিবুধজননী সভা আৰু ঢাকাৰ পূৰ্ববঙ্গ সাৰস্বত সমাজৰ দ্বাৰা পৰিচালিত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ক্ৰমে ‘স্মৃতিৰত্ন’ আৰু ‘ধৰ্মশাস্ত্ৰাচাৰ্য্য’ উপাধি লাভ কৰে। কলিকতা সংস্কৃত কলেজতে মহামহোপাধ্যায় ড° যোগেন্দ্ৰনাথ বাগ্চীৰ ওচৰত পূৰ্ব আৰু উত্তৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে। ১৯৩৭ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ 'মীমাংসাতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। ১৯৪০ চনত অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ পৰিচালিত বেদান্তশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘বেদাত্তশাস্ত্ৰী’ আৰু পিচৰ বছৰত (১৯৪১) বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম শ্ৰেণীসহ ‘বেদাত্ততীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ অযোধ্যা পণ্ডিত সভাই বিদ্যাভূষণ’ আৰু নলবাৰীৰ কামৰূপ সংস্কৃত সঞ্জীৱনী সভাই ‘দৰ্শনাচাৰ্য্য’ উপাধি প্ৰদান কৰে। কৃতী সংস্কৃত শিক্ষক ৰূপে ১৯৬৬ চনত ভাৰত চৰকাৰৰ শিক্ষা মন্ত্ৰণালয়ৰ শিক্ষক পুৰস্কাৰ লাভ, ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা সন্মান পত্ৰ (Certificate of Honour) আৰু বৃত্তি লাভ কৰে। অসমৰ সংস্কৃত পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত পোনপ্ৰথমে এখেতেই এই সম্মান লাভৰ গৌৰৱ অৰ্জন কৰে। ===কৰ্মজীৱন=== শ্ৰীশাস্ত্ৰী নলবাৰী সংস্কৃত কলেজৰ প্ৰতিষ্ঠাপক, অধ্যক্ষ। শ্ৰীহট্ট গৱৰ্ণমেণ্ট কলেজতো কিছুদিন কাম কৰিছিল। পাচত অসম সংস্কৃত কলেজতো প্ৰায় চাৰি বছৰ কাল অধ্যাপনা কৰে। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংস্কৃত বিভাগত কিছুদিন অনাবাসিক অধ্যাপক (Visiting Professor) ৰূপে অধ্যাপনা কৰে। ===সাহিত্য কৃতি=== '''অসমীয়া গ্ৰন্থ'''<br> ক. অসমৰ বৈষ্ণৱ-দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৪]<br> খ. পতাকা প্ৰকাশ [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৮]<br> গ. সাহিত্য-দৰ্শন [ অলংকাৰ গ্ৰন্থ, ১৯৬২, ১৯৭০, ১৯৮৮ ]<br> ঘ. বুদ্ধচৰিত [ জীৱনী, ১৯৭০]<br> ঙ. কুমাৰিল ভট্টপাদ আৰু আচাৰ্য্য ধৰ্মকীৰ্তি [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৬]<br> চ. বাক্যাৰ্থবোধ [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৮]<br> ছ. পুৰণি অসমৰ ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ, ১৯৯০ ]<br> জ. বৈদিক দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ]<br> '''সংস্কৃত গ্ৰন্থ'''<br> ক. চতু: শতাধিক প্ৰশত্তি-শ্লোক<br> খ. কেতকী কাব্যম্ [ অনূদিত, ১৯৬৪<br> গ. পতাকায়ায়ঃ [ কাব্য, ১৯৬৬ ]<br> ঘ. উতঙ্ক ভৈক্ষম্ [ নাটক, ১৯৭৪ ]<br> ঙ. প্ৰকাম কামৰূপম্‌ [ কাব্য, ১৯৯০ ]<br> চ. স্মৃতি-জ্যোতিষ-সাৰ সংগ্ৰহ [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক, ১৯৬৪, ড° প্ৰভাপ চন্দ্ৰ চৌধুৰীৰ যুটীয়া সম্পাদনাত]<br> ছ. স্মৃতি সাগৰ সাৰ [ সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> জ. জ্যোতিমালা [সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> ঝ. গ্ৰহণ কৌমুদী [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক]<br> ঞ. স্মৃতি-জ্যোতিষ সংগ্ৰহ [সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> '''অপ্ৰকাশিত গ্ৰন্থ'''<br> ক. বালমনোৰঞ্জনী [ সংস্কৃত ]<ref name="ম.শা">{{cite book | title=আচাৰ্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী : জীৱন সাধনা আৰু কৃতিত্ব | publisher=দৰং ব্ৰাহ্মণ সমাজৰ উদ্যোগত বাণী প্ৰকাশ প্ৰাইভেট লিমিটেড | author=নবীন চন্দ্ৰ শৰ্মা (মুখ্য সম্পাদক) | year=১৯৯২ | location=গুৱাহাটী | pages=২৩৫-২৩৭}}</ref><br> '''প্ৰবন্ধ / নিবন্ধ''' #অসমীয়া : [ নিৰ্বাচিত ]<br> ক. অসমত সংগীত চৰ্চ্চা [ ৰামধেনু, ৬ষ্ঠ বছৰ, বহাগ, জেঠ, ১৮৭৫ শক]<br> খ. দৰঙ্গীয়া লোক সংগীতত ঢেপাঢুলীয়। [ ৰূপালী জয়ন্তী স্মৃতি গ্ৰন্থ মঙ্গলদৈ মহাবিদ্যালয়, ১৯৭৬]<br> গ.কামৰূপীয় স্মৃতি-নিৱন্ধকাৰ ৱেদাচাৰ্য্য আৰু মহাত্মা সম্বৎসৰ [ অসম সাহিত্য সভা, তৃতীয় সংখ্যা, ১৮৮১ শক, পুহ-চত ]<br> মঙ্গলদৈৰ সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন প্ৰাচীন পণ্ডিতসকল [ দৰঙ্গ স্মৃতি, অসম সাহিত্য সভা মঙ্গলদৈ অধিবেশন, ১৯৭৪]<br> ঙ. সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন কামৰূপীয় পণ্ডিতৰ ইতিহাসত মঙ্গলদৈ অঞ্চলন স্থান [ স্মৃতি গ্ৰন্থ, সোণালী জয়ন্তী, মঙ্গলদৈ ব্ৰাহ্মণ সমাজ, ১৮৯৪ শক, ১৯৭২-৭৩ চন ]<br> চ. ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ অসমীয়া জাতিৰ ইতিবৃত্ত, ১৯৭৪ ]<br> পুৰণি অসমত ভাৰতীয় দৰ্শন শাস্ত্ৰৰ চৰ্চা [ প্ৰবন্ধ সৌভ, ডিব্ৰুগড়, ১৮৮৮ শক ]<br> ছ. অসমত সংস্কৃত চৰ্চ্চা [ অসমীয়া সংস্কৃতি, গুৱাহাটী, ১৯৭৫ ]<br> #ইংৰাজী: [ Select papers only ] 1. The Music of oja-pali,<br> 2. The Svalpamatsya Purana,<br> 3. Mahāmahopādhyāya Rājaguru Dāmodara Misra,<br> 4. Nilambarácarya,<br> 5. Date of Visnu Puri<br> 6. Vedacārya and Samvatsara,<br> 7. Kamarupa School of Dharmasāstra with particular<be> Notice of Pitambara Siddhänta Vāgisa,<br> 8. Advaitavada or Philosophy of Nondualism in Kāmarupa,<be> 9. The Author of the Smrti-Săgara<be> 10. The Assamese Tradition about Kumārila Bhatta<be> ===তথ্যউৎস=== 284bha1xm6ztqzi8hxpvamsi7v4l7k0 329957 329956 2022-08-06T11:54:49Z দীপকজ্যোতি মহন্ত 23203 (edited with [[User:ProveIt_GT|ProveIt]]) wikitext text/x-wiki '''আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী''' (১৯১১–১৯৮৮) অসমৰ এগৰাকী প্ৰসিদ্ধ সংস্কৃত পণ্ডিত, সাহিত্যিক আৰু অধ্যাপক। আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ ভোগেশ্বৰী দেৱী।<ref name="মনো শা">{{cite book | title=সাহিত্য দৰ্শন | publisher=জৰ্ণাল এম্প'ৰিয়াম | author=মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী | authorlink=আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী (পৰিচয়মূলক টোকা) | year=২০০২ | location=নলবাৰী | pages=(.২৩-.২৪)}}</ref> ===শিক্ষা আৰু সন্মান=== মাতৃ আৰু বুঢ়ী মাকৰ যত্নত অক্ষৰ জ্ঞান লাভ হৈছিল যদিও কোনো বিদ্যালয়ত আনুষ্ঠানিক শিক্ষা (Formal education) লাভৰ সৌভাগ্য ঘটা নাছিল। পিতৃৰ ওচৰত সাধাৰণভাৱে সংস্কৃতৰ জ্ঞানলাভ কৰাৰ পাচত ঘৰৰ ওচৰৰে নাপ্তাপাৰা গণেশ্বৰী সংস্কৃত পাঠশালাত নাৰায়ণচন্দ্ৰ শৰ্মা উপাধ্যায়ৰ ওচৰত সংস্কৃতৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ হয়। সৌভাগ্যক্ৰমে গুৱাকুছি দৰ্শন বিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক ৰঘুনাথ শিৰোমণিদেৱৰ আকস্মিকভাৱে সান্নিধ্য লাভ হয় আৰু গুৱাকুছিলৈ গুচি আহে। ১৯৩০ চনত এই বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰয়োগ-ৰত্নমালা ব্যাকৰণৰ উপাধি পৰীক্ষা দি অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ ‘ব্যাকৰণ শাস্ত্ৰী’ উপাধি লাভ কৰে। তাৰপাচত দতৰাৰ ব্ৰহ্মময়ী চতুষ্পাঠীত "শিৱনাথ বুজবৰুৱা স্মৃতিতীৰ্থদেৱৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৪ চনত পৰীক্ষা দি প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ স্বৰ্ণপদকসহ 'স্মৃতিশাস্ত্ৰী' উপাধি লাভ কৰে। উচ্চশিক্ষাৰ কাৰণে কলিকতা সংস্কৃত কলেজত গৈ নাৰায়ণচন্দ্ৰ স্মৃতিতীৰ্থৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৫ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকৰ সৈতে প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘স্মৃতিতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। সেই বছৰতে নবদ্বীপৰ বঙ্গবিবুধজননী সভা আৰু ঢাকাৰ পূৰ্ববঙ্গ সাৰস্বত সমাজৰ দ্বাৰা পৰিচালিত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ক্ৰমে ‘স্মৃতিৰত্ন’ আৰু ‘ধৰ্মশাস্ত্ৰাচাৰ্য্য’ উপাধি লাভ কৰে। কলিকতা সংস্কৃত কলেজতে মহামহোপাধ্যায় ড° যোগেন্দ্ৰনাথ বাগ্চীৰ ওচৰত পূৰ্ব আৰু উত্তৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে। ১৯৩৭ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ 'মীমাংসাতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। ১৯৪০ চনত অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ পৰিচালিত বেদান্তশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘বেদাত্তশাস্ত্ৰী’ আৰু পিচৰ বছৰত (১৯৪১) বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম শ্ৰেণীসহ ‘বেদাত্ততীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ অযোধ্যা পণ্ডিত সভাই বিদ্যাভূষণ’ আৰু নলবাৰীৰ কামৰূপ সংস্কৃত সঞ্জীৱনী সভাই ‘দৰ্শনাচাৰ্য্য’ উপাধি প্ৰদান কৰে। কৃতী সংস্কৃত শিক্ষক ৰূপে ১৯৬৬ চনত ভাৰত চৰকাৰৰ শিক্ষা মন্ত্ৰণালয়ৰ শিক্ষক পুৰস্কাৰ লাভ, ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা সন্মান পত্ৰ (Certificate of Honour) আৰু বৃত্তি লাভ কৰে। অসমৰ সংস্কৃত পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত পোনপ্ৰথমে এখেতেই এই সম্মান লাভৰ গৌৰৱ অৰ্জন কৰে। ===কৰ্মজীৱন=== শ্ৰীশাস্ত্ৰী নলবাৰী সংস্কৃত কলেজৰ প্ৰতিষ্ঠাপক, অধ্যক্ষ। শ্ৰীহট্ট গৱৰ্ণমেণ্ট কলেজতো কিছুদিন কাম কৰিছিল। পাচত অসম সংস্কৃত কলেজতো প্ৰায় চাৰি বছৰ কাল অধ্যাপনা কৰে। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংস্কৃত বিভাগত কিছুদিন অনাবাসিক অধ্যাপক (Visiting Professor) ৰূপে অধ্যাপনা কৰে। ===সাহিত্য কৃতি=== '''অসমীয়া গ্ৰন্থ'''<br> ক. অসমৰ বৈষ্ণৱ-দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৪]<br> খ. পতাকা প্ৰকাশ [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৮]<br> গ. সাহিত্য-দৰ্শন [ অলংকাৰ গ্ৰন্থ, ১৯৬২, ১৯৭০, ১৯৮৮ ]<br> ঘ. বুদ্ধচৰিত [ জীৱনী, ১৯৭০]<br> ঙ. কুমাৰিল ভট্টপাদ আৰু আচাৰ্য্য ধৰ্মকীৰ্তি [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৬]<br> চ. বাক্যাৰ্থবোধ [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৮]<br> ছ. পুৰণি অসমৰ ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ, ১৯৯০ ]<br> জ. বৈদিক দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ]<br> '''সংস্কৃত গ্ৰন্থ'''<br> ক. চতু: শতাধিক প্ৰশত্তি-শ্লোক<br> খ. কেতকী কাব্যম্ [ অনূদিত, ১৯৬৪<br> গ. পতাকায়ায়ঃ [ কাব্য, ১৯৬৬ ]<br> ঘ. উতঙ্ক ভৈক্ষম্ [ নাটক, ১৯৭৪ ]<br> ঙ. প্ৰকাম কামৰূপম্‌ [ কাব্য, ১৯৯০ ]<br> চ. স্মৃতি-জ্যোতিষ-সাৰ সংগ্ৰহ [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক, ১৯৬৪, ড° প্ৰভাপ চন্দ্ৰ চৌধুৰীৰ যুটীয়া সম্পাদনাত]<br> ছ. স্মৃতি সাগৰ সাৰ [ সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> জ. জ্যোতিমালা [সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> ঝ. গ্ৰহণ কৌমুদী [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক]<br> ঞ. স্মৃতি-জ্যোতিষ সংগ্ৰহ [সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> '''অপ্ৰকাশিত গ্ৰন্থ'''<br> ক. বালমনোৰঞ্জনী [ সংস্কৃত ]<ref name="ম.শা">{{cite book | title=আচাৰ্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী : জীৱন সাধনা আৰু কৃতিত্ব | publisher=দৰং ব্ৰাহ্মণ সমাজৰ উদ্যোগত বাণী প্ৰকাশ প্ৰাইভেট লিমিটেড | author=নবীন চন্দ্ৰ শৰ্মা (মুখ্য সম্পাদক) | year=১৯৯২ | location=গুৱাহাটী | pages=২৩৫-২৩৭}}</ref><br> '''প্ৰবন্ধ / নিবন্ধ''' #অসমীয়া : [ নিৰ্বাচিত ]<br> ক. অসমত সংগীত চৰ্চ্চা [ ৰামধেনু, ৬ষ্ঠ বছৰ, বহাগ, জেঠ, ১৮৭৫ শক]<br> খ. দৰঙ্গীয়া লোক সংগীতত ঢেপাঢুলীয়। [ ৰূপালী জয়ন্তী স্মৃতি গ্ৰন্থ মঙ্গলদৈ মহাবিদ্যালয়, ১৯৭৬]<br> গ.কামৰূপীয় স্মৃতি-নিৱন্ধকাৰ ৱেদাচাৰ্য্য আৰু মহাত্মা সম্বৎসৰ [ অসম সাহিত্য সভা, তৃতীয় সংখ্যা, ১৮৮১ শক, পুহ-চত ]<br> মঙ্গলদৈৰ সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন প্ৰাচীন পণ্ডিতসকল [ দৰঙ্গ স্মৃতি, অসম সাহিত্য সভা মঙ্গলদৈ অধিবেশন, ১৯৭৪]<br> ঙ. সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন কামৰূপীয় পণ্ডিতৰ ইতিহাসত মঙ্গলদৈ অঞ্চলন স্থান [ স্মৃতি গ্ৰন্থ, সোণালী জয়ন্তী, মঙ্গলদৈ ব্ৰাহ্মণ সমাজ, ১৮৯৪ শক, ১৯৭২-৭৩ চন ]<br> চ. ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ অসমীয়া জাতিৰ ইতিবৃত্ত, ১৯৭৪ ]<br> পুৰণি অসমত ভাৰতীয় দৰ্শন শাস্ত্ৰৰ চৰ্চা [ প্ৰবন্ধ সৌভ, ডিব্ৰুগড়, ১৮৮৮ শক ]<br> ছ. অসমত সংস্কৃত চৰ্চ্চা [ অসমীয়া সংস্কৃতি, গুৱাহাটী, ১৯৭৫ ]<br> #ইংৰাজী: [ Select papers only ] 1. The Music of oja-pali,<br> 2. The Svalpamatsya Purana,<br> 3. Mahāmahopādhyāya Rājaguru Dāmodara Misra,<br> 4. Nilambarácarya,<br> 5. Date of Visnu Puri<br> 6. Vedacārya and Samvatsara,<br> 7. Kamarupa School of Dharmasāstra with particular<be> Notice of Pitambara Siddhänta Vāgisa,<br> 8. Advaitavada or Philosophy of Nondualism in Kāmarupa,<be> 9. The Author of the Smrti-Săgara<be> 10. The Assamese Tradition about Kumārila Bhatta<be> ===তথ্যউৎস=== 4g1uvcoqk7r4v8wd0kz6kdjd0xhntqb 329958 329957 2022-08-06T11:56:18Z দীপকজ্যোতি মহন্ত 23203 /* শিক্ষা আৰু সন্মান */ wikitext text/x-wiki '''আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী''' (১৯১১–১৯৮৮) অসমৰ এগৰাকী প্ৰসিদ্ধ সংস্কৃত পণ্ডিত, সাহিত্যিক আৰু অধ্যাপক। আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ ভোগেশ্বৰী দেৱী।<ref name="মনো শা">{{cite book | title=সাহিত্য দৰ্শন | publisher=জৰ্ণাল এম্প'ৰিয়াম | author=মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী | authorlink=আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী (পৰিচয়মূলক টোকা) | year=২০০২ | location=নলবাৰী | pages=(.২৩-.২৪)}}</ref> ===শিক্ষা আৰু সন্মান=== মাতৃ আৰু বুঢ়ী মাকৰ যত্নত অক্ষৰ জ্ঞান লাভ হৈছিল যদিও কোনো বিদ্যালয়ত আনুষ্ঠানিক শিক্ষা (Formal education) লাভৰ সৌভাগ্য ঘটা নাছিল। পিতৃৰ ওচৰত সাধাৰণভাৱে সংস্কৃতৰ জ্ঞানলাভ কৰাৰ পাচত ঘৰৰ ওচৰৰে নাপ্তাপাৰা গণেশ্বৰী সংস্কৃত পাঠশালাত নাৰায়ণচন্দ্ৰ শৰ্মা উপাধ্যায়ৰ ওচৰত সংস্কৃতৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ হয়। সৌভাগ্যক্ৰমে গুৱাকুছি দৰ্শন বিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক ৰঘুনাথ শিৰোমণিদেৱৰ আকস্মিকভাৱে সান্নিধ্য লাভ হয় আৰু গুৱাকুছিলৈ গুচি আহে। ১৯৩০ চনত এই বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰয়োগ-ৰত্নমালা ব্যাকৰণৰ উপাধি পৰীক্ষা দি অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ ‘ব্যাকৰণ শাস্ত্ৰী’ উপাধি লাভ কৰে। তাৰপাচত দতৰাৰ ব্ৰহ্মময়ী চতুষ্পাঠীত "শিৱনাথ বুজবৰুৱা স্মৃতিতীৰ্থদেৱৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৪ চনত পৰীক্ষা দি প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ স্বৰ্ণপদকসহ 'স্মৃতিশাস্ত্ৰী' উপাধি লাভ কৰে। উচ্চশিক্ষাৰ কাৰণে কলিকতা সংস্কৃত কলেজত গৈ নাৰায়ণচন্দ্ৰ স্মৃতিতীৰ্থৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৫ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকৰ সৈতে প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘স্মৃতিতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। সেই বছৰতে নবদ্বীপৰ বঙ্গবিবুধজননী সভা আৰু ঢাকাৰ পূৰ্ববঙ্গ সাৰস্বত সমাজৰ দ্বাৰা পৰিচালিত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ক্ৰমে ‘স্মৃতিৰত্ন’ আৰু ‘ধৰ্মশাস্ত্ৰাচাৰ্য্য’ উপাধি লাভ কৰে। কলিকতা সংস্কৃত কলেজতে মহামহোপাধ্যায় ড° যোগেন্দ্ৰনাথ বাগ্চীৰ ওচৰত পূৰ্ব আৰু উত্তৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে। ১৯৩৭ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ 'মীমাংসাতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। ১৯৪০ চনত অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ পৰিচালিত বেদান্তশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘বেদান্তশাস্ত্ৰী’ আৰু পিচৰ বছৰত (১৯৪১) বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম শ্ৰেণীসহ ‘বেদান্ততীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ অযোধ্যা পণ্ডিত সভাই বিদ্যাভূষণ’ আৰু নলবাৰীৰ কামৰূপ সংস্কৃত সঞ্জীৱনী সভাই ‘দৰ্শনাচাৰ্য্য’ উপাধি প্ৰদান কৰে। কৃতী সংস্কৃত শিক্ষক ৰূপে ১৯৬৬ চনত ভাৰত চৰকাৰৰ শিক্ষা মন্ত্ৰণালয়ৰ শিক্ষক পুৰস্কাৰ লাভ, ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা সন্মান পত্ৰ (Certificate of Honour) আৰু বৃত্তি লাভ কৰে। অসমৰ সংস্কৃত পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত পোনপ্ৰথমে এখেতেই এই সম্মান লাভৰ গৌৰৱ অৰ্জন কৰে। ===কৰ্মজীৱন=== শ্ৰীশাস্ত্ৰী নলবাৰী সংস্কৃত কলেজৰ প্ৰতিষ্ঠাপক, অধ্যক্ষ। শ্ৰীহট্ট গৱৰ্ণমেণ্ট কলেজতো কিছুদিন কাম কৰিছিল। পাচত অসম সংস্কৃত কলেজতো প্ৰায় চাৰি বছৰ কাল অধ্যাপনা কৰে। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংস্কৃত বিভাগত কিছুদিন অনাবাসিক অধ্যাপক (Visiting Professor) ৰূপে অধ্যাপনা কৰে। ===সাহিত্য কৃতি=== '''অসমীয়া গ্ৰন্থ'''<br> ক. অসমৰ বৈষ্ণৱ-দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৪]<br> খ. পতাকা প্ৰকাশ [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৮]<br> গ. সাহিত্য-দৰ্শন [ অলংকাৰ গ্ৰন্থ, ১৯৬২, ১৯৭০, ১৯৮৮ ]<br> ঘ. বুদ্ধচৰিত [ জীৱনী, ১৯৭০]<br> ঙ. কুমাৰিল ভট্টপাদ আৰু আচাৰ্য্য ধৰ্মকীৰ্তি [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৬]<br> চ. বাক্যাৰ্থবোধ [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৮]<br> ছ. পুৰণি অসমৰ ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ, ১৯৯০ ]<br> জ. বৈদিক দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ]<br> '''সংস্কৃত গ্ৰন্থ'''<br> ক. চতু: শতাধিক প্ৰশত্তি-শ্লোক<br> খ. কেতকী কাব্যম্ [ অনূদিত, ১৯৬৪<br> গ. পতাকায়ায়ঃ [ কাব্য, ১৯৬৬ ]<br> ঘ. উতঙ্ক ভৈক্ষম্ [ নাটক, ১৯৭৪ ]<br> ঙ. প্ৰকাম কামৰূপম্‌ [ কাব্য, ১৯৯০ ]<br> চ. স্মৃতি-জ্যোতিষ-সাৰ সংগ্ৰহ [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক, ১৯৬৪, ড° প্ৰভাপ চন্দ্ৰ চৌধুৰীৰ যুটীয়া সম্পাদনাত]<br> ছ. স্মৃতি সাগৰ সাৰ [ সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> জ. জ্যোতিমালা [সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> ঝ. গ্ৰহণ কৌমুদী [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক]<br> ঞ. স্মৃতি-জ্যোতিষ সংগ্ৰহ [সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> '''অপ্ৰকাশিত গ্ৰন্থ'''<br> ক. বালমনোৰঞ্জনী [ সংস্কৃত ]<ref name="ম.শা">{{cite book | title=আচাৰ্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী : জীৱন সাধনা আৰু কৃতিত্ব | publisher=দৰং ব্ৰাহ্মণ সমাজৰ উদ্যোগত বাণী প্ৰকাশ প্ৰাইভেট লিমিটেড | author=নবীন চন্দ্ৰ শৰ্মা (মুখ্য সম্পাদক) | year=১৯৯২ | location=গুৱাহাটী | pages=২৩৫-২৩৭}}</ref><br> '''প্ৰবন্ধ / নিবন্ধ''' #অসমীয়া : [ নিৰ্বাচিত ]<br> ক. অসমত সংগীত চৰ্চ্চা [ ৰামধেনু, ৬ষ্ঠ বছৰ, বহাগ, জেঠ, ১৮৭৫ শক]<br> খ. দৰঙ্গীয়া লোক সংগীতত ঢেপাঢুলীয়। [ ৰূপালী জয়ন্তী স্মৃতি গ্ৰন্থ মঙ্গলদৈ মহাবিদ্যালয়, ১৯৭৬]<br> গ.কামৰূপীয় স্মৃতি-নিৱন্ধকাৰ ৱেদাচাৰ্য্য আৰু মহাত্মা সম্বৎসৰ [ অসম সাহিত্য সভা, তৃতীয় সংখ্যা, ১৮৮১ শক, পুহ-চত ]<br> মঙ্গলদৈৰ সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন প্ৰাচীন পণ্ডিতসকল [ দৰঙ্গ স্মৃতি, অসম সাহিত্য সভা মঙ্গলদৈ অধিবেশন, ১৯৭৪]<br> ঙ. সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন কামৰূপীয় পণ্ডিতৰ ইতিহাসত মঙ্গলদৈ অঞ্চলন স্থান [ স্মৃতি গ্ৰন্থ, সোণালী জয়ন্তী, মঙ্গলদৈ ব্ৰাহ্মণ সমাজ, ১৮৯৪ শক, ১৯৭২-৭৩ চন ]<br> চ. ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ অসমীয়া জাতিৰ ইতিবৃত্ত, ১৯৭৪ ]<br> পুৰণি অসমত ভাৰতীয় দৰ্শন শাস্ত্ৰৰ চৰ্চা [ প্ৰবন্ধ সৌভ, ডিব্ৰুগড়, ১৮৮৮ শক ]<br> ছ. অসমত সংস্কৃত চৰ্চ্চা [ অসমীয়া সংস্কৃতি, গুৱাহাটী, ১৯৭৫ ]<br> #ইংৰাজী: [ Select papers only ] 1. The Music of oja-pali,<br> 2. The Svalpamatsya Purana,<br> 3. Mahāmahopādhyāya Rājaguru Dāmodara Misra,<br> 4. Nilambarácarya,<br> 5. Date of Visnu Puri<br> 6. Vedacārya and Samvatsara,<br> 7. Kamarupa School of Dharmasāstra with particular<be> Notice of Pitambara Siddhänta Vāgisa,<br> 8. Advaitavada or Philosophy of Nondualism in Kāmarupa,<be> 9. The Author of the Smrti-Săgara<be> 10. The Assamese Tradition about Kumārila Bhatta<be> ===তথ্যউৎস=== n3xvz7hzbd0t3k2eym3azvk83be6ecw 329959 329958 2022-08-06T11:57:27Z দীপকজ্যোতি মহন্ত 23203 /* শিক্ষা আৰু সন্মান */ wikitext text/x-wiki '''আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী''' (১৯১১–১৯৮৮) অসমৰ এগৰাকী প্ৰসিদ্ধ সংস্কৃত পণ্ডিত, সাহিত্যিক আৰু অধ্যাপক। আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰীৰ জন্ম হয় খ্ৰীঃ ১৯১১ চনৰ মাৰ্চ মাহত দৰং জিলাৰ অন্তৰ্গত ভেৰুৱা গাঁৱত। পিতৃ শ্যামদেৱ শৰ্মা আৰু মাতৃ ভোগেশ্বৰী দেৱী।<ref name="মনো শা">{{cite book | title=সাহিত্য দৰ্শন | publisher=জৰ্ণাল এম্প'ৰিয়াম | author=মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী | authorlink=আচাৰ্য্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী (পৰিচয়মূলক টোকা) | year=২০০২ | location=নলবাৰী | pages=(.২৩-.২৪)}}</ref> ===শিক্ষা আৰু সন্মান=== মাতৃ আৰু বুঢ়ী মাকৰ যত্নত অক্ষৰ জ্ঞান লাভ হৈছিল যদিও কোনো বিদ্যালয়ত আনুষ্ঠানিক শিক্ষা (Formal education) লাভৰ সৌভাগ্য ঘটা নাছিল। পিতৃৰ ওচৰত সাধাৰণভাৱে সংস্কৃতৰ জ্ঞানলাভ কৰাৰ পাচত ঘৰৰ ওচৰৰে নাপ্তাপাৰা গণেশ্বৰী সংস্কৃত পাঠশালাত নাৰায়ণচন্দ্ৰ শৰ্মা উপাধ্যায়ৰ ওচৰত সংস্কৃতৰ অধ্যয়ন আৰম্ভ হয়। সেই সময়তে গুৱাকুছি দৰ্শন বিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক ৰঘুনাথ শিৰোমণিদেৱৰ আকস্মিকভাৱে সান্নিধ্য লাভ হয় আৰু গুৱাকুছিলৈ গুচি আহে। ১৯৩০ চনত এই বিদ্যালয়ৰ পৰা প্ৰয়োগ-ৰত্নমালা ব্যাকৰণৰ উপাধি পৰীক্ষা দি অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ ‘ব্যাকৰণ শাস্ত্ৰী’ উপাধি লাভ কৰে। তাৰপাচত দতৰাৰ ব্ৰহ্মময়ী চতুষ্পাঠীত "শিৱনাথ বুজবৰুৱা স্মৃতিতীৰ্থদেৱৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৪ চনত পৰীক্ষা দি প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ স্বৰ্ণপদকসহ 'স্মৃতিশাস্ত্ৰী' উপাধি লাভ কৰে। উচ্চশিক্ষাৰ কাৰণে কলিকতা সংস্কৃত কলেজত গৈ নাৰায়ণচন্দ্ৰ স্মৃতিতীৰ্থৰ ওচৰত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে আৰু ১৯৩৫ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকৰ সৈতে প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘স্মৃতিতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। সেই বছৰতে নবদ্বীপৰ বঙ্গবিবুধজননী সভা আৰু ঢাকাৰ পূৰ্ববঙ্গ সাৰস্বত সমাজৰ দ্বাৰা পৰিচালিত স্মৃতিশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ক্ৰমে ‘স্মৃতিৰত্ন’ আৰু ‘ধৰ্মশাস্ত্ৰাচাৰ্য্য’ উপাধি লাভ কৰে। কলিকতা সংস্কৃত কলেজতে মহামহোপাধ্যায় ড° যোগেন্দ্ৰনাথ বাগ্চীৰ ওচৰত পূৰ্ব আৰু উত্তৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ অধ্যয়ন কৰে। ১৯৩৭ চনত বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ মীমাংসা শাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষাত স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ 'মীমাংসাতীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। ১৯৪০ চনত অসম সংস্কৃত বোৰ্ডৰ পৰিচালিত বেদান্তশাস্ত্ৰৰ পৰীক্ষা দি স্বৰ্ণপদকসহ প্ৰথম শ্ৰেণীত উত্তীৰ্ণ হৈ ‘বেদান্তশাস্ত্ৰী’ আৰু পিচৰ বছৰত (১৯৪১) বঙ্গীয় সংস্কৃত পৰিষদৰ পৰীক্ষাত প্ৰথম শ্ৰেণীসহ ‘বেদান্ততীৰ্থ’ উপাধি লাভ কৰে। উত্তৰ প্ৰদেশৰ অযোধ্যা পণ্ডিত সভাই বিদ্যাভূষণ’ আৰু নলবাৰীৰ কামৰূপ সংস্কৃত সঞ্জীৱনী সভাই ‘দৰ্শনাচাৰ্য্য’ উপাধি প্ৰদান কৰে। কৃতী সংস্কৃত শিক্ষক ৰূপে ১৯৬৬ চনত ভাৰত চৰকাৰৰ শিক্ষা মন্ত্ৰণালয়ৰ শিক্ষক পুৰস্কাৰ লাভ, ১৯৭৫ চনত ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতিৰ পৰা সন্মান পত্ৰ (Certificate of Honour) আৰু বৃত্তি লাভ কৰে। অসমৰ সংস্কৃত পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত পোনপ্ৰথমে এখেতেই এই সম্মান লাভৰ গৌৰৱ অৰ্জন কৰে। ===কৰ্মজীৱন=== শ্ৰীশাস্ত্ৰী নলবাৰী সংস্কৃত কলেজৰ প্ৰতিষ্ঠাপক, অধ্যক্ষ। শ্ৰীহট্ট গৱৰ্ণমেণ্ট কলেজতো কিছুদিন কাম কৰিছিল। পাচত অসম সংস্কৃত কলেজতো প্ৰায় চাৰি বছৰ কাল অধ্যাপনা কৰে। গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংস্কৃত বিভাগত কিছুদিন অনাবাসিক অধ্যাপক (Visiting Professor) ৰূপে অধ্যাপনা কৰে। ===সাহিত্য কৃতি=== '''অসমীয়া গ্ৰন্থ'''<br> ক. অসমৰ বৈষ্ণৱ-দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৪]<br> খ. পতাকা প্ৰকাশ [ আলোচনা-গ্ৰন্থ, ১৯৫৮]<br> গ. সাহিত্য-দৰ্শন [ অলংকাৰ গ্ৰন্থ, ১৯৬২, ১৯৭০, ১৯৮৮ ]<br> ঘ. বুদ্ধচৰিত [ জীৱনী, ১৯৭০]<br> ঙ. কুমাৰিল ভট্টপাদ আৰু আচাৰ্য্য ধৰ্মকীৰ্তি [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৬]<br> চ. বাক্যাৰ্থবোধ [ আলোচনা গ্ৰন্থ, ১৯৮৮]<br> ছ. পুৰণি অসমৰ ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ, ১৯৯০ ]<br> জ. বৈদিক দৰ্শনৰ ৰূপৰেখা [ সমীক্ষামূলক গ্ৰন্থ]<br> '''সংস্কৃত গ্ৰন্থ'''<br> ক. চতু: শতাধিক প্ৰশত্তি-শ্লোক<br> খ. কেতকী কাব্যম্ [ অনূদিত, ১৯৬৪<br> গ. পতাকায়ায়ঃ [ কাব্য, ১৯৬৬ ]<br> ঘ. উতঙ্ক ভৈক্ষম্ [ নাটক, ১৯৭৪ ]<br> ঙ. প্ৰকাম কামৰূপম্‌ [ কাব্য, ১৯৯০ ]<br> চ. স্মৃতি-জ্যোতিষ-সাৰ সংগ্ৰহ [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক, ১৯৬৪, ড° প্ৰভাপ চন্দ্ৰ চৌধুৰীৰ যুটীয়া সম্পাদনাত]<br> ছ. স্মৃতি সাগৰ সাৰ [ সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> জ. জ্যোতিমালা [সম্পাদিত, জ্যোতিষশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> ঝ. গ্ৰহণ কৌমুদী [ সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক]<br> ঞ. স্মৃতি-জ্যোতিষ সংগ্ৰহ [সম্পাদিত, ধৰ্মশাস্ত্ৰ বিষয়ক ]<br> '''অপ্ৰকাশিত গ্ৰন্থ'''<br> ক. বালমনোৰঞ্জনী [ সংস্কৃত ]<ref name="ম.শা">{{cite book | title=আচাৰ্য মনোৰঞ্জন শাস্ত্ৰী : জীৱন সাধনা আৰু কৃতিত্ব | publisher=দৰং ব্ৰাহ্মণ সমাজৰ উদ্যোগত বাণী প্ৰকাশ প্ৰাইভেট লিমিটেড | author=নবীন চন্দ্ৰ শৰ্মা (মুখ্য সম্পাদক) | year=১৯৯২ | location=গুৱাহাটী | pages=২৩৫-২৩৭}}</ref><br> '''প্ৰবন্ধ / নিবন্ধ''' #অসমীয়া : [ নিৰ্বাচিত ]<br> ক. অসমত সংগীত চৰ্চ্চা [ ৰামধেনু, ৬ষ্ঠ বছৰ, বহাগ, জেঠ, ১৮৭৫ শক]<br> খ. দৰঙ্গীয়া লোক সংগীতত ঢেপাঢুলীয়। [ ৰূপালী জয়ন্তী স্মৃতি গ্ৰন্থ মঙ্গলদৈ মহাবিদ্যালয়, ১৯৭৬]<br> গ.কামৰূপীয় স্মৃতি-নিৱন্ধকাৰ ৱেদাচাৰ্য্য আৰু মহাত্মা সম্বৎসৰ [ অসম সাহিত্য সভা, তৃতীয় সংখ্যা, ১৮৮১ শক, পুহ-চত ]<br> মঙ্গলদৈৰ সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন প্ৰাচীন পণ্ডিতসকল [ দৰঙ্গ স্মৃতি, অসম সাহিত্য সভা মঙ্গলদৈ অধিবেশন, ১৯৭৪]<br> ঙ. সৰ্বভাৰতীয় খ্যাতি সম্পন্ন কামৰূপীয় পণ্ডিতৰ ইতিহাসত মঙ্গলদৈ অঞ্চলন স্থান [ স্মৃতি গ্ৰন্থ, সোণালী জয়ন্তী, মঙ্গলদৈ ব্ৰাহ্মণ সমাজ, ১৮৯৪ শক, ১৯৭২-৭৩ চন ]<br> চ. ধৰ্ম আৰু দৰ্শন [ অসমীয়া জাতিৰ ইতিবৃত্ত, ১৯৭৪ ]<br> পুৰণি অসমত ভাৰতীয় দৰ্শন শাস্ত্ৰৰ চৰ্চা [ প্ৰবন্ধ সৌভ, ডিব্ৰুগড়, ১৮৮৮ শক ]<br> ছ. অসমত সংস্কৃত চৰ্চ্চা [ অসমীয়া সংস্কৃতি, গুৱাহাটী, ১৯৭৫ ]<br> #ইংৰাজী: [ Select papers only ] 1. The Music of oja-pali,<br> 2. The Svalpamatsya Purana,<br> 3. Mahāmahopādhyāya Rājaguru Dāmodara Misra,<br> 4. Nilambarácarya,<br> 5. Date of Visnu Puri<br> 6. Vedacārya and Samvatsara,<br> 7. Kamarupa School of Dharmasāstra with particular<be> Notice of Pitambara Siddhänta Vāgisa,<br> 8. Advaitavada or Philosophy of Nondualism in Kāmarupa,<be> 9. The Author of the Smrti-Săgara<be> 10. The Assamese Tradition about Kumārila Bhatta<be> ===তথ্যউৎস=== 43egglo3bwsd2l0mt901y1a67tfeu8c 0 82637 329942 2022-08-06T07:31:08Z Kuldhar Rabha 17600 নতুন পৃষ্ঠা: {{Infobox song | name = Dhivara | cover = Dheevara Baahubali.jpg | alt = | caption = অভিনেত্ৰী তামন্নাহৰ সৈতে গীতটিৰ কভাৰ | type = | artist = ৰম্য বেহাৰা, আদিত্য | album = [[:en:Baahubali: The Beginning (soundtrack)|বাহুবলী: দ্য বিগিনিং]] | released = ৩১ মে’ ২০১৫ | recorded = | studio = | venue = | genre = :en:... wikitext text/x-wiki {{Infobox song | name = Dhivara | cover = Dheevara Baahubali.jpg | alt = | caption = অভিনেত্ৰী তামন্নাহৰ সৈতে গীতটিৰ কভাৰ | type = | artist = ৰম্য বেহাৰা, আদিত্য | album = [[:en:Baahubali: The Beginning (soundtrack)|বাহুবলী: দ্য বিগিনিং]] | released = ৩১ মে’ ২০১৫ | recorded = | studio = | venue = | genre = [[:en:Filmi|Filmi]], [[:en:folk-rock|folk-rock]], [[:en:pop-folk|pop-folk]] | length = ৫:৫৩ | label = [[:en:Lahari Music|লাহৰী মিউজিক]] | writer = [[:en:Ramajogayya Sastry|ৰামযোগায়া সাস্ত্ৰী]] | producer = | misc = {{External music video|{{YouTube|F67EVY_sg4E|"ধীৱৰা"}}|type=song}} }} '''ধীৱৰা''' ({{lang-en|}}; ({{literal translation|One with Perseverance}}) হৈছে [[এছ এছ ৰাজামৌলী]]ৰ দ্বাৰা পৰিচালিত ২০১৫ চনত মুক্তিপ্ৰাপ্ত তেলেগু চলচ্চিত্ৰ “বাহুবলী: দ্য বিগিনিং”-ৰ এটি গীত। গীতটিত [[:en:Ramya Behara|ৰম্য বেহাৰা]] আৰু দীপুয়ে কণ্ঠদান কৰিছে৷ [[:en:Ramajogayya Sastry|ৰামযোগায়া সাস্ত্ৰীয়ে]] লিখা এই গীতটিৰ সুৰ আৰোপ কৰিছে [[:en:M. M. Keeravani|এম এম কীৰাবাণীয়ে]]৷<ref>{{cite web|url=http://www.lyricsol.com/dheevara-lyrics-english-baahubali/|work=Lyricsol|access-date=24 June 2017|title=Dheevara Lyrics (English) Baahubali|date=30 August 2015 }}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.filmelon.com/movies/baahubali-the-beginning/news/baahubali-the-beginning-updates-dheevara-song-baahubali-the-beginning|title=Dheevara Song - Baahubali - The Beginning|access-date=24 June 2017|work=filmelon}}</ref> গীতটিৰ অধিকাংশ কথা [[সংস্কৃত ভাষা|সংস্কৃতত]] লিখা৷<ref>{{cite web|url=https://www.saddahaq.com/what-do-the-sanskrit-lyrics-in-dhivara-song-in-baahubali-mean|access-date=24 June 2017|work=Saddahaq|title=What do the Sanskrit lyrics in Dhivara song in Baahubali mean?}}</ref> গীতটিৰ ভিডিঅ’ত [[প্ৰভাস|প্ৰভাসে]] চিভুদু ওৰফে মহেন্দ্ৰ বাহুবলীৰ চৰিত্ৰত আৰু তামান্নাই অৱন্তিকাৰ চৰিত্ৰত অভিনয় কৰিছে। গীতটিত আৱন্তিকাৰ দৃশ্যৰ পৰা অনুপ্ৰাণিত হৈ পূৰ্বতে অসম্ভৱ বুলি ভবা চিভুদুয়ে জলপ্ৰপাত বগাই যোৱা কামটো সম্পূৰ্ণ কৰে।<ref>{{cite web|url=http://www.bollywoodlife.com/news-gossip/baahubali-song-dheevara-prabhas-and-tamannaahs-romance-by-the-waterfall-is-a-visual-treat/|work=Bollywood Life|access-date=24 June 2017|title=Baahubali song Dheevara: Prabhas and Tamannaah's romance by the waterfall is a visual treat!|date=4 August 2015 }}</ref><ref>{{cite web|url=http://arkamediaworks.com/blog/guest-writer-gunnam-gangaraju/|access-date=25 June 2017|work=[[Arka Media Works]]|title=Guest Writer Gunnam Gangaraju}}</ref> অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ কুৰণুলত অৱস্থিত অৰভাকাল ৰক গাৰ্ডেন, কেৰেলাৰ থ্ৰিছুৰৰ আথিৰাপিল্লী জলপ্ৰপাত আৰু মহাৰাষ্ট্ৰৰ মহাবলেশ্বৰৰ পশ্চিম ঘাটত এই গীতটিৰ দৃশ্যগ্ৰহণ কৰা হৈছিল। == মুক্তি == গীতটি ২০১৫ চনৰ ৩১ মে’ত এলবামখনত থকা অন্যান্য গীতবোৰৰ লগতে মুক্তি পায়৷<ref>{{citation|url=https://www.youtube.com/watch?v=OXA6xZtyhvk|title=Dheerava Audio Song|date=31 May 2015}}</ref> গীতটিৰ ভিডিঅ’ ২০১৫ চনৰ ২৫ ছেপ্টেম্বৰত টি-চিৰিজ তেলেগুৰ ইউটিউব চেনেলৰ জৰিয়তে মুক্তি পায়৷<ref name=youtube>{{citation|url=https://www.youtube.com/watch?v=F67EVY_sg4E|title=Dheevara Video Song|date=25 September 2015}}</ref> এই গীতটিয়ে ইউটিউবত ৫৮ মিলিয়নৰো অধিক দৰ্শন লাভ কৰিছে৷<ref name=youtube/> গীতটি [[তামিল ভাষা|তামিল ভাষাত]] ''ধীৰানে'' (Deerane),<ref>{{cite web|url=https://itunes.apple.com/in/album/baahubali-beginning-tamil/id1011776339|title=Baahubali – The Beginning (Tamil) [Original Motion Picture Soundtrack]|last=M. M. Keeravani|work=iTunes|date=24 June 2015 |access-date=12 December 2016}}</ref> [[হিন্দী ভাষা|হিন্দী ভাষাত]] ''খয়া হে'' (Khoya Hain)<ref>{{cite web|url=http://www.hungama.com/song/manohari/15001601/|access-date=24 June 2017|work=[[Hungama Digital Media Entertainment|Hungama]]|title=Manohari Hindi song}}</ref><ref>{{cite web|url=https://itunes.apple.com/in/album/baahubali-beginning-hindi/id1014309546|title=Baahubali – The Beginning (Hindi) [Original Motion Picture Soundtrack]|last=M. M. Keeravani|work=iTunes|access-date=12 December 2016}}</ref> আৰু [[মালয়ালম ভাষা|মালয়ালম ভাষাত]] ''নজান চেনদেনা'' (Njan Chendena)<ref>{{cite web|url=https://www.youtube.com/watch?v=4Zb8nqhxnEg|title=Baahubali (Malayalam) - All songs audio JukeBox|last=Manorama Music Songs|date=4 July 2015|publisher=|via=YouTube}}</ref> শিৰোনামেৰে মুক্তি পায়। == তথ্যসূত্ৰ == {{reflist}} r7vd0riraf42s7vevjeabkwops1oocc 6 82638 329948 2022-08-06T07:48:13Z Kuldhar Rabha 17600 ==Summary== {{Non-free use rationale 2 |Description = Cover of the song Dheevara from Baahubali. |Source = https://s20.postimg.org/5t6qm23m5/maxresdefault.jpg |Date = 2015 |Author = T-Series |Article = ধীৱৰা (সংগীত) |Purpose = to serve as the primary means of visual identification at the top of the article dedicated to the work in question. |Replaceability = n.a. |Minimality = Image will only be used in articles that have connection with the song. |Commercial = n.a. }} wikitext text/x-wiki == সাৰাংশ == ==Summary== {{Non-free use rationale 2 |Description = Cover of the song Dheevara from Baahubali. |Source = https://s20.postimg.org/5t6qm23m5/maxresdefault.jpg |Date = 2015 |Author = T-Series |Article = ধীৱৰা (সংগীত) |Purpose = to serve as the primary means of visual identification at the top of the article dedicated to the work in question. |Replaceability = n.a. |Minimality = Image will only be used in articles that have connection with the song. |Commercial = n.a. }} ijqnhvf023wfj24xu5kxsusomb8fy4w 329949 329948 2022-08-06T07:49:47Z Kuldhar Rabha 17600 /* Summary */ wikitext text/x-wiki == সাৰাংশ == {{Non-free use rationale 2 |Description = Cover of the song Dheevara from Baahubali. |Source = https://s20.postimg.org/5t6qm23m5/maxresdefault.jpg |Date = 2015 |Author = T-Series |Article = ধীৱৰা (সংগীত) |Purpose = to serve as the primary means of visual identification at the top of the article dedicated to the work in question. |Replaceability = n.a. |Minimality = Image will only be used in articles that have connection with the song. |Commercial = n.a. }} =={{int:license-header}}== {{Non-free fair use in|ধীৱৰা (সংগীত)}} 42p28aji90bb1892rx6as24hjbuxrht 0 82639 329952 2022-08-06T11:18:36Z বিকাশ চেতিয়া 23927 নতুন পৃষ্ঠা: অসমীয়া লোকসমাজে পালন কৰা কৃষিৰ লগত উৎসৱসমূহৰ ভিতৰত লখিমী সবাহ এক উল্লেখযোগ্য কৃষিভিত্তিক অনুষ্ঠান৷ খেতি-বাতিৰ আৰম্ভণি আৰু সামৰণিৰ সময়ত অসমীয়া মহিলাসকলে লোকবিশ্বাস আৰু... wikitext text/x-wiki অসমীয়া লোকসমাজে পালন কৰা কৃষিৰ লগত উৎসৱসমূহৰ ভিতৰত লখিমী সবাহ এক উল্লেখযোগ্য কৃষিভিত্তিক অনুষ্ঠান৷ খেতি-বাতিৰ আৰম্ভণি আৰু সামৰণিৰ সময়ত অসমীয়া মহিলাসকলে লোকবিশ্বাস আৰু পৰম্পৰাগত ৰীতি-নীতিৰে এই উৎসৱ পালন কৰে৷ লখিমী সবাহ সাধাৰণতে উজনি অসমৰ গাঁও বিশেষতে সীমাবদ্ধ। বৰষুণৰ কামনাৰে জেঠ-আহাৰ মাহত লখিমী সবাহৰ সৈতে জড়িত বিশ্বাস অনুসৰি, শস্যৰ অধিষ্ঠাত্ৰী দেৱী লক্ষ্মী বা লখিমী ধান চপোৱাৰ পাছত পথাৰৰ পৰা অন্তৰ্ধান হয় আৰু ওখ পৰ্বতত স্থিতি লয়গৈ৷ মানুহৰ প্ৰতি সন্তুষ্ট হ’লে তেওঁ বাৰিষা বৰষুণৰ ৰূপত পুনৰ পথাৰলৈ নামি আহে৷ সেয়ে লখিমীক আদৰাৰ উদ্দেশ্যেৰে মহিলাসকলে বিভিন্ন স্তুতি গীত আৰু নাম গায়৷ গছে সৰু সৰু পাতে ভিৰে খালে মাণিকীমধুৰী লাগে; লোকৰে দেশলৈ নেযাবা লক্ষ্মী আই ভঁৰালটি ভৰিব লাগে৷ লখিমী সবাহ সাধাৰণতে গাঁৱৰ নামঘৰত ৰাইজসহ শোভাযাত্ৰা কৰি এজনী এঁৱা ছোৱালী বা এগৰাকী আয়তীয়ে কলৰ থুৰি, আমপাত আদি ভৰোৱা নতুন মাটিৰ টেকেলি লৈ নদীত পানী তুলিবলৈ যায়। আন দুগৰাকী তিৰোতাই ক্ৰমে এখন জাকৈ, এটা চাউল ভৰ্তি দুণৰি নিয়াৰ লগতে এজন কিশোৰে কলপটুৱাৰ বা বাঁহৰ কাঠিৰে সজা দোলা এখন কঢ়িয়াই লৈ যায়। নদীত পানী তুলি টেকেলিত ভৰাই অনা হয়। আন এগৰাকী মহিলাই নদীত তিনিবাৰ জাকৈৰে চবিয়ায় আৰু চবিয়াওঁতে পোৱা বন-বোকা দোলাখনত থয়। জাকৈৰে চবিয়াওঁতে মাছ উঠি অহাটো শুভ লক্ষণ বুলি ভৱা হয়। পানী তুলি আহি ৰাইজে তিনিবাৰ নামঘৰ প্ৰদক্ষিণ কৰি পানীখিনি মণিকূটৰ ওচৰত থয়। নাম-প্ৰসংগ আদি কৰাৰ উপস্থিত লোকসকলৰ গাত সেই পানী ছটিয়াই দিয়াৰ লগতে জাকৈত তুলি অনা জাবৰ-জোঁথৰখিনি আৰু দুণৰিত থকা চাউলখিনি সকলোৰে মাজত বিতৰণ কৰি দিয়া হয়। গাঁওবাসীয়ে সেই দ্ৰব্যখিনি সভক্তিৰে ভঁৰালত থৈ দিয়ে। এনে কৰিলে গৃহলৈ লখিমীৰ আগমন ঘটে বুলি বিশ্বাস আছে। তাই আহোমসকলে কিছু পৃথক ধৰণে লখিমী সবাহৰ আয়োজন কৰে। তেওঁলোকে ব্যক্তিগতভাৱে হ’লেও ভঁৰালৰ সন্মুখত আৰু ৰাজহুৱাকৈ আয়োজন কৰিলে মুকলি ঠাইত এই অনুষ্ঠান পাতে। এই উৎসৱত তেওঁলোকে ‘লাওখাইমী’ (লখিমী) দেৱীৰ লগতে তেওঁৰ পিতৃ হুচুংখোড়াকো পূজা কৰে। এই অনুষ্ঠানত এবিধ নৈবেদ্য আগবঢ়োৱা হয়। নাৰীসকলে দোলা, দুণৰি বা দোণ, আঁহত বা বৰগছৰ পাত ভৰোৱা টেকেলি আদি লৈ পানী তুলি বলৈ যায় আৰু পানী তোলোঁতে উঠি অহা বস্তুবিলাক সকলোৱে ভাগ-বিতৰণ কৰি ঘৰলৈ লৈ যায় আৰু ভক্তি ভাবেৰে সংৰক্ষণ কৰি থয়। gz7ar7hgq8ll3c2pne6mgmtrmgli610 329953 329952 2022-08-06T11:19:16Z বিকাশ চেতিয়া 23927 wikitext text/x-wiki অসমীয়া লোকসমাজে পালন কৰা কৃষিৰ লগত উৎসৱসমূহৰ ভিতৰত লখিমী সবাহ এক উল্লেখযোগ্য কৃষিভিত্তিক অনুষ্ঠান৷ খেতি-বাতিৰ আৰম্ভণি আৰু সামৰণিৰ সময়ত অসমীয়া মহিলাসকলে লোকবিশ্বাস আৰু পৰম্পৰাগত ৰীতি-নীতিৰে এই উৎসৱ পালন কৰে৷ লখিমী সবাহ সাধাৰণতে উজনি অসমৰ গাঁও বিশেষতে সীমাবদ্ধ। বৰষুণৰ কামনাৰে জেঠ-আহাৰ মাহত লখিমী সবাহৰ সৈতে জড়িত বিশ্বাস অনুসৰি, শস্যৰ অধিষ্ঠাত্ৰী দেৱী লক্ষ্মী বা লখিমী ধান চপোৱাৰ পাছত পথাৰৰ পৰা অন্তৰ্ধান হয় আৰু ওখ পৰ্বতত স্থিতি লয়গৈ৷ মানুহৰ প্ৰতি সন্তুষ্ট হ’লে তেওঁ বাৰিষা বৰষুণৰ ৰূপত পুনৰ পথাৰলৈ নামি আহে৷ সেয়ে লখিমীক আদৰাৰ উদ্দেশ্যেৰে মহিলাসকলে বিভিন্ন স্তুতি গীত আৰু নাম গায়৷ গছে সৰু সৰু পাতে ভিৰে খালে মাণিকীমধুৰী লাগে; লোকৰে দেশলৈ নেযাবা লক্ষ্মী আই ভঁৰালটি ভৰিব লাগে৷ লখিমী সবাহ সাধাৰণতে গাঁৱৰ নামঘৰত ৰাইজসহ শোভাযাত্ৰা কৰি এজনী এঁৱা ছোৱালী বা এগৰাকী আয়তীয়ে কলৰ থুৰি, আমপাত আদি ভৰোৱা নতুন মাটিৰ টেকেলি লৈ নদীত পানী তুলিবলৈ যায়। আন দুগৰাকী তিৰোতাই ক্ৰমে এখন জাকৈ, এটা চাউল ভৰ্তি দুণৰি নিয়াৰ লগতে এজন কিশোৰে কলপটুৱাৰ বা বাঁহৰ কাঠিৰে সজা দোলা এখন কঢ়িয়াই লৈ যায়। নদীত পানী তুলি টেকেলিত ভৰাই অনা হয়। আন এগৰাকী মহিলাই নদীত তিনিবাৰ জাকৈৰে চবিয়ায় আৰু চবিয়াওঁতে পোৱা বন-বোকা দোলাখনত থয়। জাকৈৰে চবিয়াওঁতে মাছ উঠি অহাটো শুভ লক্ষণ বুলি ভৱা হয়। পানী তুলি আহি ৰাইজে তিনিবাৰ নামঘৰ প্ৰদক্ষিণ কৰি পানীখিনি মণিকূটৰ ওচৰত থয়। নাম-প্ৰসংগ আদি কৰাৰ উপস্থিত লোকসকলৰ গাত সেই পানী ছটিয়াই দিয়াৰ লগতে জাকৈত তুলি অনা জাবৰ-জোঁথৰখিনি আৰু দুণৰিত থকা চাউলখিনি সকলোৰে মাজত বিতৰণ কৰি দিয়া হয়। গাঁওবাসীয়ে সেই দ্ৰব্যখিনি সভক্তিৰে ভঁৰালত থৈ দিয়ে। এনে কৰিলে গৃহলৈ লখিমীৰ আগমন ঘটে বুলি বিশ্বাস আছে।<ref name="বসুন্ধৰা">{{cite journal | title= অসমৰ লোক সমাজত প্ৰচলিত আৱাহন সম্পৰ্কীয় লোকাচাৰ | author= ড০ ৰাজশ্ৰী হাজৰিকা | journal= দৈনিক জনমভূমিৰ দেওবৰীয়া আলোচনী ‘বসুন্ধৰা’ | year= ২০১১ | month= ৭ আগষ্ট | pages= ৭ পৃষ্ঠা}}</ref> তাই আহোমসকলে কিছু পৃথক ধৰণে লখিমী সবাহৰ আয়োজন কৰে। তেওঁলোকে ব্যক্তিগতভাৱে হ’লেও ভঁৰালৰ সন্মুখত আৰু ৰাজহুৱাকৈ আয়োজন কৰিলে মুকলি ঠাইত এই অনুষ্ঠান পাতে। এই উৎসৱত তেওঁলোকে ‘লাওখাইমী’ (লখিমী) দেৱীৰ লগতে তেওঁৰ পিতৃ হুচুংখোড়াকো পূজা কৰে। এই অনুষ্ঠানত এবিধ নৈবেদ্য আগবঢ়োৱা হয়। নাৰীসকলে দোলা, দুণৰি বা দোণ, আঁহত বা বৰগছৰ পাত ভৰোৱা টেকেলি আদি লৈ পানী তুলি বলৈ যায় আৰু পানী তোলোঁতে উঠি অহা বস্তুবিলাক সকলোৱে ভাগ-বিতৰণ কৰি ঘৰলৈ লৈ যায় আৰু ভক্তি ভাবেৰে সংৰক্ষণ কৰি থয়।<ref name="বসুন্ধৰা">{{cite journal | title= অসমৰ লোক সমাজত প্ৰচলিত আৱাহন সম্পৰ্কীয় লোকাচাৰ | author= ড০ ৰাজশ্ৰী হাজৰিকা | journal= দৈনিক জনমভূমিৰ দেওবৰীয়া আলোচনী ‘বসুন্ধৰা’ | year= ২০১১ | month= ৭ আগষ্ট | pages= ৭ পৃষ্ঠা}}</ref> gy0c3xuvmrdr63u4p0vjm2vrj3r6mu2 329954 329953 2022-08-06T11:19:45Z বিকাশ চেতিয়া 23927 wikitext text/x-wiki অসমীয়া লোকসমাজে পালন কৰা কৃষিৰ লগত উৎসৱসমূহৰ ভিতৰত লখিমী সবাহ এক উল্লেখযোগ্য কৃষিভিত্তিক অনুষ্ঠান৷ খেতি-বাতিৰ আৰম্ভণি আৰু সামৰণিৰ সময়ত অসমীয়া মহিলাসকলে লোকবিশ্বাস আৰু পৰম্পৰাগত ৰীতি-নীতিৰে এই উৎসৱ পালন কৰে৷ লখিমী সবাহ সাধাৰণতে উজনি অসমৰ গাঁও বিশেষতে সীমাবদ্ধ। বৰষুণৰ কামনাৰে জেঠ-আহাৰ মাহত লখিমী সবাহৰ সৈতে জড়িত বিশ্বাস অনুসৰি, শস্যৰ অধিষ্ঠাত্ৰী দেৱী লক্ষ্মী বা লখিমী ধান চপোৱাৰ পাছত পথাৰৰ পৰা অন্তৰ্ধান হয় আৰু ওখ পৰ্বতত স্থিতি লয়গৈ৷ মানুহৰ প্ৰতি সন্তুষ্ট হ’লে তেওঁ বাৰিষা বৰষুণৰ ৰূপত পুনৰ পথাৰলৈ নামি আহে৷ সেয়ে লখিমীক আদৰাৰ উদ্দেশ্যেৰে মহিলাসকলে বিভিন্ন স্তুতি গীত আৰু নাম গায়৷ গছে সৰু সৰু পাতে ভিৰে খালে মাণিকীমধুৰী লাগে; লোকৰে দেশলৈ নেযাবা লক্ষ্মী আই ভঁৰালটি ভৰিব লাগে৷ লখিমী সবাহ সাধাৰণতে গাঁৱৰ নামঘৰত ৰাইজসহ শোভাযাত্ৰা কৰি এজনী এঁৱা ছোৱালী বা এগৰাকী আয়তীয়ে কলৰ থুৰি, আমপাত আদি ভৰোৱা নতুন মাটিৰ টেকেলি লৈ নদীত পানী তুলিবলৈ যায়। আন দুগৰাকী তিৰোতাই ক্ৰমে এখন জাকৈ, এটা চাউল ভৰ্তি দুণৰি নিয়াৰ লগতে এজন কিশোৰে কলপটুৱাৰ বা বাঁহৰ কাঠিৰে সজা দোলা এখন কঢ়িয়াই লৈ যায়। নদীত পানী তুলি টেকেলিত ভৰাই অনা হয়। আন এগৰাকী মহিলাই নদীত তিনিবাৰ জাকৈৰে চবিয়ায় আৰু চবিয়াওঁতে পোৱা বন-বোকা দোলাখনত থয়। জাকৈৰে চবিয়াওঁতে মাছ উঠি অহাটো শুভ লক্ষণ বুলি ভৱা হয়। পানী তুলি আহি ৰাইজে তিনিবাৰ নামঘৰ প্ৰদক্ষিণ কৰি পানীখিনি মণিকূটৰ ওচৰত থয়। নাম-প্ৰসংগ আদি কৰাৰ উপস্থিত লোকসকলৰ গাত সেই পানী ছটিয়াই দিয়াৰ লগতে জাকৈত তুলি অনা জাবৰ-জোঁথৰখিনি আৰু দুণৰিত থকা চাউলখিনি সকলোৰে মাজত বিতৰণ কৰি দিয়া হয়। গাঁওবাসীয়ে সেই দ্ৰব্যখিনি সভক্তিৰে ভঁৰালত থৈ দিয়ে। এনে কৰিলে গৃহলৈ লখিমীৰ আগমন ঘটে বুলি বিশ্বাস আছে।<ref name="বসুন্ধৰা">{{cite journal | title= অসমৰ লোক সমাজত প্ৰচলিত আৱাহন সম্পৰ্কীয় লোকাচাৰ | author= ড০ ৰাজশ্ৰী হাজৰিকা | journal= দৈনিক জনমভূমিৰ দেওবৰীয়া আলোচনী ‘বসুন্ধৰা’ | year= ২০১১ | month= ৭ আগষ্ট | pages= ৭ পৃষ্ঠা}}</ref> তাই আহোমসকলে কিছু পৃথক ধৰণে লখিমী সবাহৰ আয়োজন কৰে। তেওঁলোকে ব্যক্তিগতভাৱে হ’লেও ভঁৰালৰ সন্মুখত আৰু ৰাজহুৱাকৈ আয়োজন কৰিলে মুকলি ঠাইত এই অনুষ্ঠান পাতে। এই উৎসৱত তেওঁলোকে ‘লাওখাইমী’ (লখিমী) দেৱীৰ লগতে তেওঁৰ পিতৃ হুচুংখোড়াকো পূজা কৰে। এই অনুষ্ঠানত এবিধ নৈবেদ্য আগবঢ়োৱা হয়। নাৰীসকলে দোলা, দুণৰি বা দোণ, আঁহত বা বৰগছৰ পাত ভৰোৱা টেকেলি আদি লৈ পানী তুলি বলৈ যায় আৰু পানী তোলোঁতে উঠি অহা বস্তুবিলাক সকলোৱে ভাগ-বিতৰণ কৰি ঘৰলৈ লৈ যায় আৰু ভক্তি ভাবেৰে সংৰক্ষণ কৰি থয়।<ref name="বসুন্ধৰা">{{cite journal | title= অসমৰ লোক সমাজত প্ৰচলিত আৱাহন সম্পৰ্কীয় লোকাচাৰ | author= ড০ ৰাজশ্ৰী হাজৰিকা | journal= দৈনিক জনমভূমিৰ দেওবৰীয়া আলোচনী ‘বসুন্ধৰা’ | year= ২০১১ | month= ৭ আগষ্ট | pages= ৭ পৃষ্ঠা}}</ref> ==তথ্য সংগ্ৰহ== {{Reflist}} [[শ্ৰেণী:অসমৰ সংস্কৃতি]] nrvltqr0m9pbvocqs0ycyyxe5mj4ues