វិគីភីឌា kmwiki https://km.wikipedia.org/wiki/%E1%9E%91%E1%9F%86%E1%9E%96%E1%9F%90%E1%9E%9A%E1%9E%8A%E1%9E%BE%E1%9E%98 MediaWiki 1.39.0-wmf.26 first-letter មេឌា ពិសេស ការពិភាក្សា អ្នកប្រើប្រាស់ ការពិភាក្សារបស់អ្នកប្រើប្រាស់ វិគីភីឌា ការពិភាក្សាអំពីវិគីភីឌា ឯកសារ ការពិភាក្សាអំពីឯកសារ មេឌាវិគី ការពិភាក្សាអំពីមេឌាវិគី ទំព័រគំរូ ការពិភាក្សាអំពីទំព័រគំរូ ជំនួយ ការពិភាក្សាអំពីជំនួយ ចំណាត់ថ្នាក់ក្រុម ការពិភាក្សាអំពីចំណាត់ថ្នាក់ក្រុម TimedText TimedText talk Module Module talk Gadget Gadget talk Gadget definition Gadget definition talk សុជាតា 0 26425 282836 250972 2022-08-25T14:38:43Z 203.144.67.8 /* រាយនាម"​សុជាតា"​ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានិងព្រហ្មញ្ញសាសនា */ wikitext text/x-wiki ==និយមន័យ== ពាក្យ​ថា​ សុជាតា (Sujātā, Sujāthā) គឺ​ជា​ពាក្យ​ក្នុង​ភាសា​សំស្ក្រឹត ដែល​មាន​ន័យ​ថា "ចេញ​ពី​កំណើត​គ្រួសារ​ល្អ" ។ ពាក្យ "សុ" មាន​ន័យ​ថា ល្អ រីឯ​ពាក្យ​ថា "ជាតា" មាន​ន័យថា កំណើត ឬ ប្រភព ។ ដូច្នេះ​ពាក្យ​ សុជាតា មាន​ន័យ​រួម​ថា ចេញ​មក​ពី​​​ប្រភព​ ឬ​ កំណើត​ល្អ ។ ==ប្រវត្តិ​ទាក់ទង​នឹង​​ឈ្មោះ​ សុជាតា== នៅ​ក្នុង​និទាន​មួយ​​ដែល​ពុទ្ធសាសនិក​ភាគ​ច្រើន​បាន​ដឹង​ឮ​ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​សិទ្ធត្ថ​កុមារ​បាន​បង្អត់​អាហារ​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​ចុះ​ខ្សោយ​ស្ទើរ​មរណា ព្រះ​អង្គ​បាន​ទទួល​យក​ពំនូត​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះ​គោ (មធុបាយាស) ពី​នាង​សុជាតា (Sujata) ​ដែល​ជា​ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​នោះ​ ។ រូបភាព​របស់​ព្រះ​សិទ្ធត្ថកុមារ​ដែល​មាន​រាងកាយ​ស្គមស្គាំង​សល់​តែ​ស្បែក​ដណ្តប់​ឆ្អឹង​នោះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​សុជាតា​យល់​ច្រឡំ​​ព្រះអង្គ​ថា​ជា​តួអង្គ​អ្នកតា (spirit) ដែល​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដើម្បី​ជួយ​ប្រទាន​ពរ​មួយ​ដល់​នាង ។ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ខាង​សាសនវិទូ​ច្រើន​នាក់​មាន​ទស្សនៈ​មិន​ត្រូវ​គ្នា​អំពី​ប្រវត្តិ​ពិត​របស់​តួ​អង្គ​ព្រះ​ពុទ្ធ ។ លោក​ វ៉ដឌ័រ (Warder) បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​ [...] បាន​ចាប់​កំណើត​នៅ​ក្នុង​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ (Sakya Republic) ដែល​ជា​រដ្ឋ​ទីក្រុង​ (city state) នៃ​កពិលវស្តុ (Kapilavastu) ឬ​កបិលភស្តុ ពោល​គឺ វា​ជា​រដ្ឋ​តូច​មួយ​នៅ​ជាប់​ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ត្បូង​នៃ​ប្រទេស​នេប៉ាល់ និង ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ។​ ចំណែក​លោក​ វ៉លស្ហ៍​(Walsh) វិញ​បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​ជា​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​កុលសម្ព័ន្ធ​សក្យ (Sakya clan) ដែល​បោះទីតាំង​នៅ​ជាប់​ជើង​ជួរភ្នំ​ហិមាល័យ (Himalayas) ទីតាំង​កំណើត​ពិត​ប្រាកដ​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​នៅ​ប្រហែល​​ ៣ ឬ​ ៤​ គីឡូម៉ែត្រ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ព្រំដែន​របស់​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​បច្ចុប្បន្ន ពោល​គឺ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​នេប៉ាល់ (Nepal) ។ តាមការពិត​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ​ជា​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ម្នាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​ជ្រើសរើស​ឡើង​តាមរយៈការបោះឆ្នោត ពោល​គឺ​គាត់​មិន​មែន​ជា​ស្តេច​មួយ​អង្គ​ដែល​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​លើក​អួតសរសើរ​ឬ​លើក​តម្កើង​​នោះ​ទេ ។ ទោះជាយ៉ាងនោះ​ក៏ដោយ គោរម្យងារ​របស់​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ រាជា (raja) ដែល​ជា​ពាក្យ​បង្កប់​ន័យ​ខ្លះៗ​នៅ​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ថា "ស្តេច" ។ រដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​នៅ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​នៅ​សម័យ​នោះ​គឺ​ជា​រាជាណាចក្រ (kingdoms) ដែល​មាន​ស្តេច​គ្រប់គ្រង​រាជ និង រដ្ឋ​ខ្លះ​ទៀត​គឺ​ជា​សាធារណរដ្ឋ (republics) ដែល​មាន​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ជា​អ្នក​គ្រប់គ្រង ។ នៅ​សម័យ​នោះ​ សាធារណរដ្ឋ​ សក្យ (Sakyan republic) គឺ​ជា​រដ្ឋមួយ​នៅ​ក្រោម​ចំណុះ​របស់​ស្តេច​​​ដ៏​មាន​ឥទ្ធិពល​មួយ​អង្គ​នៃ​នគរ​ជិតខាង​ ពោល​គឺ នគរ​កោសល​ (Kosala) ដែល​មាន​ទីតាំង​នៅ​ភាគ​ខាង​ត្បួង​នៃ​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ ។" ==រាយនាម"​សុជាតា"​ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានិងព្រហ្មញ្ញសាសនា== សុជាតា​ គឺ​ជាឈ្មោះ​ស្រ្តី​ជាភិក្ខុនី/សាវិកា/ទាយិកាមានកត្តិនាមដ៏ល្បីល្បាញនៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា ដែលរួមមានដូចជា​ : ១). ជា​ភរិយាមួយ​ប្រភេទ​ស្ថិត​ក្នុងចំណោម​ភរិយាទាំង ៧ ប្រភេទ​នៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា, គឺ​ជា​កូនប្រសារ​មិន​ចុះញ៉ម​ចំពោះ​ឪពុកក្មេក​​ដែលជាគហបតីគឺ អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី (Anathapindika) (មានក្នុងសុជាតជាតក)​ ២). គឺ​ជា​សាវិកា(សាវកគ្រហស្ថស្រី)​ (lay-disciple) ម្នាក់​​នៃ​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ដែល​ក្រោយ​មក​ក៏​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ទាសភរិយា (slave-wife) ​របស់​ស្វាមី​នាង ។ ៣). សុជាតា​ភិក្ខុនី គឺ​ជាព្រះ​អរហន្ត​​នីនិង​ជា​សាវិកាមួយ​អង្គ​របស់​ព្រះសម្មាស​ម្ពុទ្ធផងដែរ ។ ៤). សុជាតា​គឺ​ជា​ទាយិកា(ស្រ្តីអ្នកអោយទាន)​ ដែលបាន​ប្រគេន​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះគោ (មធុបាយាស) មួយ​ភាជន៍មាសថ្វាយដល់​ព្រះពុទ្ធ​មុន​ពេលដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ត្រាស់ដឹងធម៌សម្រេចនូវ​អនុត្តរ​សម្មា​សម្ពោធិញ្ញាណ​ជាសព្វញ្ញុពុទ្ធ (ដែលជាមហាទានដំបូងគេក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា)​ ។ ៤). នាងសុជាតាម្នាក់ទៀត គឺជាព្រះជាយានៃសក្កទេវរាជ​ (ព្រះឥន្ទ្រ)​ បច្ចុប្បន្ន ។ ៥). សុជាតា​ក៏​ជា​ឈ្មោះ​របស់​ទេពធីតា​ ល័កស្មី (លក្ស្មី, Lakshmi) នៅ​ក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា ដែរ ។ ==សុជាតា និង ភរិយា ៧ ប្រភេទ នៅ​ក្នុង​[[ព្រះត្រៃបិដក]]== សុជាតា (Sujata) គឺ​ជា​កូនប្រសារស្រី​របស់​សេដ្ឋី​ឈ្មោះ​[[អានាថបិណ្ឌិក]] ដែល​ជា​គ្រហស្ថ​សាវក​​​ដ៏​ល្បីល្បាញ​មួយ​រូប​របស់[[​ព្រះ​ពុទ្ធ]] ។ នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ[[​អង្គុត្តរនិកាយ]] (Anguttara Nikaya 7:59; IV 91-94)​ ​នៃ​គម្ពីរ​ព្រះត្រៃបិដក​ជា​ភាសា​បាលី (Pali Sutta) មាន​និទាន​មួយ​ដែល​រៀបរាប់​ថា នៅ​ពេល​ព្រះ​ពុទ្ធ​កំពុង​ទេសនា​នៅ​ក្បែរ​​ឬ​នៅ​ផ្ទះ​របស់​អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី សម្លេង​របស់​នាង​សុជាតា​ដែល​ស្រែក​ជេរស្តី​ឲ្យ​អ្នក​បម្រើ​ទាំងឡាយ​នោះ ​បានរំខាន​ដល់​ការ​ទេសនា​របស់​ព្រះ​អង្គ ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​បាន​មាន​ពុទ្ធដីកា​ឲ្យ​គេ​ហៅ​នាង​សុជាតា​មក​ស្តាប់​បទទេសនា​របស់​ព្រះអង្គ ។ បទទេសនា​នោះ​​បាន​ទទួល​ការ​ពេញនិយម និង មាន​ឈ្មោះ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា​ បទទេសនា​អំពី​ក្រមសីលធម៌​ល្អ​សម្រាប់​ភរិយា​ទាំងឡាយ ។ នៅ​ក្នុង​បទទេសនា​​ទូន្មាន​នាង​សុជាតា​នោះ ព្រះពុទ្ធ​​បាន​បង្រៀន​នាង​សុជាតា​អំពី​ភរិយា​ ៧ ប្រភេទ ។ ប្រពន្ធ​ ៣ ប្រភេទ​ខាង​ដើម​​នឹង​នាំ​មក​នូវ​អពមង្គល​ (នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ) ។ ភរិយា​ទាំង ៧ ប្រភេទ​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​បង្គ​ជម្លោះ (destructive-wife) ឬ វធកៈ ឬ​ វធកភរិយា (vadhaka, vadhakabhariya) : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ភរិយា​បង្ក​បញ្ហា (troublesome-wife) និង ភរិយាចង​អាឃាត (slayer-wife) ។ ភរិយា​​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​គ្មាន​ចិត្ត​អាណិតអាសូរ, ចូលចិត្ត​ញ៉ែប៉ប្រែ​ជាមួយ​ប្រុសៗ និង មិន​ចូលចិត្ត​ធ្វើការងារ ព្រមទាំង​​មើលងាយ​ស្វាមី​ទៀត​ផង ។ (២) ភរិយា​ចោរ (thievish-wife) ឬ​ ចោរិសមៈ ឬ ចោរភរិយា (chorisama or corabhariya) : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ភរិយា​ជា​ចោរប្លន់ (robber-wife) ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​ចាយវាយ​ទ្រព្យសម្បត្តិ​គ្រួសារ​​ខ្ជះខ្ជាយ​ និង មិន​​ស្មោះត្រង់​នឹង​ប្តី ជា​ពិសេស​ទាក់ទង​នឹង​រឿង​លុយកាក់ ។ (៣) ភរិយា​ជា​ស្ត្រី​កំណាន់ (mistress-wife) ឬ​អយ្យសមៈ ឬ​ អយ្យាភរិយា ឬ​ ស្វាមីភរិយា (ayyasama or ayyabhariya or "swamibhariya") : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​​ថា ភរិយា​ជា​ម្ចាស់ (lordly-wife, master-wife and tyrant-wife) ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​គឺ​ជា​ស្ត្រី​​មាន​ល្បិច​ខ្ពស់, មាន​ចិត្ត​សាហាវ និង មាន​សម្តី​អាក្រក់ ព្រម​ទាំង​​ខ្ជិល​ច្រអូស និង ចូលចិត្ត​បញ្ជា​ប្តី ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​ទ្រង់​បាន​សំដែង​ថា ភរិយា​ ៤ ពួក​ខាង​ក្រោម​នឹង​នាំ​មក​នូវ​សុភមង្គល នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ ។ ចំណុច​រួម​នៃ​ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នេះ​គឺ​ពួក​គេ​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ចិត្ត​​​អាច​គ្រប់គ្រង​ខ្លួន​ឯង ។ ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ជា​មាតា (motherly-wife) ឬ​ មាតុសមៈ ឬ​ មាតុភរិយា (matusama or matubhariya) : នាង​ចាត់​ទុក​ប្តី​របស់​នាង​ដូច​ជា​កូន​ប្រុស​​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​គ្រប់​កាលទេស ។ នាង​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ប្តី​នាង​ដោយ​ចិត្ត​ករុណា សណ្តោស និង ថែទាំ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ប្តី​ជានិច្ច ។ (២) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ប្អូន​ស្រី (sisterly-wife) ឬ ភគិនិសមៈ ឬ ភគិនីភរិយា (bhaginisama or bhaginibhariya) : នាង​ទទួល​យក​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្តាប់​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​បង​ប្រុស​នាង​ដែរ ។ នាង​មាន​ចរឹត​រមទម្យ និង ចុះញ៉ម​ចំពោះ​ចៅហ្វាយនាង (ប្តី​នាង) និង ធ្វើ​អ្វីៗ​​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​បំពេញ​បំណង​ប្តី ។ (៣) ភរិយា​ជា​មិត្ត (friend-wife) ឬ​ សខិភរិយា (sakhibhariya) ។ ពាក្យ​ថា សខៈ មាន​ន័យ​ថា មិត្ត​ជិតស្និទ្ធ ដែល​ផ្ទុយ​ពី​ពាក្យ​ថា មិត្ត​ទើប​ស្គាល់​ថ្មីថ្មោង ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​អាច​ហៅ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា សខិភរិយា (sakhibhariya) ប្រែថា ភរិយា​ជា​មិត្ត​រួម​ជីវិត (companion-wife) ។ នាង​ស្រឡាញ់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្រឡាញ់​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​នាង​ដែរ ។ នាង​ធ្វើ​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​ជួយ​ស្វាមី​នាង ។ (៤) ទាសភរិយា (slave-wife) ឬ​ ទាសីសមៈ ឬ ទាសីភរិយា (dasisama or dasibhariya) ។ ពាក្យ​ថា ទាសី ជា​ពាក្យ​ក្នុង​ភាសា​បាលី ប្រែថា ស្ត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ ឬ ស្រីបម្រើ ។ ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុមនេះ​អាច​​មាន​ន័យ​ថា​ ប្រពន្ធ​ដែល​បម្រើ​ប្តី​ដូច​ស្រី​បម្រើ (slave-like wife, handmaid-wife and maid-wife”) ។ ភរិយា​ប្រភេទ​នេះ​មាន​ចិត្ត​ខន្តី, គ្មាន​ចិត្ត​ក្រោធខឹង និង ចុះចូល​ចំពោះ​ប្តី​ទោះ​បី​ប្តី​ខឹង​សម្បា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ។ នាង​គឺ​ជា​មនុស្ស​ចុះញ៉ម​​​យល់​ព្រម​ទទួល​យក​ការ​វាយវាត់​ធ្វើបាប​លើ​រាងកាយ​ទោះ​បី​ប្តី​ចង់​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ខ្លួន​ក៏​ដោយ ។ នាង​នឹង​ចុះញ៉ម​​ចំពោះ​ប្តី​ដោយ​គ្មាន​សួរ​នាំ​បន្តិច​សោះ​ឡើយ ។ បន្ទាប់​ពី​បទទេសនា​នេះ នាង​សុជាតា​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ចំពោះ​ពាក្យពេចន៍​របស់​ព្រះពុទ្ធ ។ នៅ​ពេលព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​សួរ​នាង​ថា តើ​នាង​ចង់​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ណា​មួយ នាង​សុជាតា​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា ៖ "ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​នឹង​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ចុង​ក្រោយ​បំផុត គឺ​ជា​ទាសភរិយា​របស់​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ព្រះករុណា ។" គ្រួសារ​របស់​នាង​សប្បាយ​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​នោះ​តទៅ នាង​គឺ​ជា​ស្រីបម្រើ​របស់​ប្តី​នាង ។ ==ឯកសារ​យោង== # Bhikkhu Bodhi, In the Buddha’s Words, Wisdom, Boston, 2005 # Hammalawa Saddhatissa, Buddhist Ethics, Wisdom, Boston, 1997 # Piyadassi Thera, The Buddha’s Ancient Path, Buddhist Publication Society, Kandy, 1996 # External links[edit] # Sujata and the Seven Types of Wives (buddhanet.net) lyzoa5qf2mcclvxr1vvxwjhg6w32rjg 282837 282836 2022-08-25T14:41:32Z 203.144.67.8 /* រាយនាម"​សុជាតា"​ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានិងព្រហ្មញ្ញសាសនា */ wikitext text/x-wiki ==និយមន័យ== ពាក្យ​ថា​ សុជាតា (Sujātā, Sujāthā) គឺ​ជា​ពាក្យ​ក្នុង​ភាសា​សំស្ក្រឹត ដែល​មាន​ន័យ​ថា "ចេញ​ពី​កំណើត​គ្រួសារ​ល្អ" ។ ពាក្យ "សុ" មាន​ន័យ​ថា ល្អ រីឯ​ពាក្យ​ថា "ជាតា" មាន​ន័យថា កំណើត ឬ ប្រភព ។ ដូច្នេះ​ពាក្យ​ សុជាតា មាន​ន័យ​រួម​ថា ចេញ​មក​ពី​​​ប្រភព​ ឬ​ កំណើត​ល្អ ។ ==ប្រវត្តិ​ទាក់ទង​នឹង​​ឈ្មោះ​ សុជាតា== នៅ​ក្នុង​និទាន​មួយ​​ដែល​ពុទ្ធសាសនិក​ភាគ​ច្រើន​បាន​ដឹង​ឮ​ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​សិទ្ធត្ថ​កុមារ​បាន​បង្អត់​អាហារ​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​ចុះ​ខ្សោយ​ស្ទើរ​មរណា ព្រះ​អង្គ​បាន​ទទួល​យក​ពំនូត​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះ​គោ (មធុបាយាស) ពី​នាង​សុជាតា (Sujata) ​ដែល​ជា​ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​នោះ​ ។ រូបភាព​របស់​ព្រះ​សិទ្ធត្ថកុមារ​ដែល​មាន​រាងកាយ​ស្គមស្គាំង​សល់​តែ​ស្បែក​ដណ្តប់​ឆ្អឹង​នោះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​សុជាតា​យល់​ច្រឡំ​​ព្រះអង្គ​ថា​ជា​តួអង្គ​អ្នកតា (spirit) ដែល​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដើម្បី​ជួយ​ប្រទាន​ពរ​មួយ​ដល់​នាង ។ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ខាង​សាសនវិទូ​ច្រើន​នាក់​មាន​ទស្សនៈ​មិន​ត្រូវ​គ្នា​អំពី​ប្រវត្តិ​ពិត​របស់​តួ​អង្គ​ព្រះ​ពុទ្ធ ។ លោក​ វ៉ដឌ័រ (Warder) បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​ [...] បាន​ចាប់​កំណើត​នៅ​ក្នុង​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ (Sakya Republic) ដែល​ជា​រដ្ឋ​ទីក្រុង​ (city state) នៃ​កពិលវស្តុ (Kapilavastu) ឬ​កបិលភស្តុ ពោល​គឺ វា​ជា​រដ្ឋ​តូច​មួយ​នៅ​ជាប់​ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ត្បូង​នៃ​ប្រទេស​នេប៉ាល់ និង ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ។​ ចំណែក​លោក​ វ៉លស្ហ៍​(Walsh) វិញ​បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​ជា​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​កុលសម្ព័ន្ធ​សក្យ (Sakya clan) ដែល​បោះទីតាំង​នៅ​ជាប់​ជើង​ជួរភ្នំ​ហិមាល័យ (Himalayas) ទីតាំង​កំណើត​ពិត​ប្រាកដ​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​នៅ​ប្រហែល​​ ៣ ឬ​ ៤​ គីឡូម៉ែត្រ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ព្រំដែន​របស់​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​បច្ចុប្បន្ន ពោល​គឺ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​នេប៉ាល់ (Nepal) ។ តាមការពិត​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ​ជា​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ម្នាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​ជ្រើសរើស​ឡើង​តាមរយៈការបោះឆ្នោត ពោល​គឺ​គាត់​មិន​មែន​ជា​ស្តេច​មួយ​អង្គ​ដែល​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​លើក​អួតសរសើរ​ឬ​លើក​តម្កើង​​នោះ​ទេ ។ ទោះជាយ៉ាងនោះ​ក៏ដោយ គោរម្យងារ​របស់​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ រាជា (raja) ដែល​ជា​ពាក្យ​បង្កប់​ន័យ​ខ្លះៗ​នៅ​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ថា "ស្តេច" ។ រដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​នៅ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​នៅ​សម័យ​នោះ​គឺ​ជា​រាជាណាចក្រ (kingdoms) ដែល​មាន​ស្តេច​គ្រប់គ្រង​រាជ និង រដ្ឋ​ខ្លះ​ទៀត​គឺ​ជា​សាធារណរដ្ឋ (republics) ដែល​មាន​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ជា​អ្នក​គ្រប់គ្រង ។ នៅ​សម័យ​នោះ​ សាធារណរដ្ឋ​ សក្យ (Sakyan republic) គឺ​ជា​រដ្ឋមួយ​នៅ​ក្រោម​ចំណុះ​របស់​ស្តេច​​​ដ៏​មាន​ឥទ្ធិពល​មួយ​អង្គ​នៃ​នគរ​ជិតខាង​ ពោល​គឺ នគរ​កោសល​ (Kosala) ដែល​មាន​ទីតាំង​នៅ​ភាគ​ខាង​ត្បួង​នៃ​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ ។" ==រាយនាម"​សុជាតា"​ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានិងព្រហ្មញ្ញសាសនា== សុជាតា​ គឺ​ជាឈ្មោះ​ស្រ្តី​ជាភិក្ខុនី/សាវិកា/ទាយិកាមានកត្តិនាមដ៏ល្បីល្បាញនៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា ដែលរួមមានដូចជា​ : ១). ជា​ភរិយាមួយ​ប្រភេទ​ស្ថិត​ក្នុងចំណោម​ភរិយាទាំង ៧ ប្រភេទ​នៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា, គឺ​ជា​កូនប្រសារ​មិន​ចុះញ៉ម​ចំពោះ​ឪពុកក្មេក​​ដែលជាគហបតីគឺ អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី (Anathapindika)​ ក្រោយមកក្លាយ​ជា​សាវិកា(សាវកគ្រហស្ថស្រី)​ (lay-disciple) ម្នាក់​​នៃ​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ដែល​ក្រោយ​មក​ក៏​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ទាសភរិយា (slave-wife) ​របស់​ស្វាមី​នាង ។ ២). សុជាតា​ភិក្ខុនី គឺ​ជាព្រះ​អរហន្ត​​នីនិង​ជា​សាវិកាមួយ​អង្គ​របស់​ព្រះសម្មាស​ម្ពុទ្ធផងដែរ ។ ៣). សុជាតា​គឺ​ជា​ទាយិកា(ស្រ្តីអ្នកអោយទាន)​ ដែលបាន​ប្រគេន​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះគោ (មធុបាយាស) មួយ​ភាជន៍មាសថ្វាយដល់​ព្រះពុទ្ធ​មុន​ពេលដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ត្រាស់ដឹងធម៌សម្រេចនូវ​អនុត្តរ​សម្មា​សម្ពោធិញ្ញាណ​ជាសព្វញ្ញុពុទ្ធ (ដែលជាមហាទានដំបូងគេក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា)​ ។ ៤). នាងសុជាតាម្នាក់ទៀត គឺជាព្រះជាយានៃសក្កទេវរាជ​ (ព្រះឥន្ទ្រ)​ បច្ចុប្បន្ន ។ ៥). សុជាតា​ក៏​ជា​ឈ្មោះ​របស់​ទេពធីតា​ ល័កស្មី (លក្ស្មី, Lakshmi) នៅ​ក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា ដែរ ។ ==សុជាតា និង ភរិយា ៧ ប្រភេទ នៅ​ក្នុង​[[ព្រះត្រៃបិដក]]== សុជាតា (Sujata) គឺ​ជា​កូនប្រសារស្រី​របស់​សេដ្ឋី​ឈ្មោះ​[[អានាថបិណ្ឌិក]] ដែល​ជា​គ្រហស្ថ​សាវក​​​ដ៏​ល្បីល្បាញ​មួយ​រូប​របស់[[​ព្រះ​ពុទ្ធ]] ។ នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ[[​អង្គុត្តរនិកាយ]] (Anguttara Nikaya 7:59; IV 91-94)​ ​នៃ​គម្ពីរ​ព្រះត្រៃបិដក​ជា​ភាសា​បាលី (Pali Sutta) មាន​និទាន​មួយ​ដែល​រៀបរាប់​ថា នៅ​ពេល​ព្រះ​ពុទ្ធ​កំពុង​ទេសនា​នៅ​ក្បែរ​​ឬ​នៅ​ផ្ទះ​របស់​អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី សម្លេង​របស់​នាង​សុជាតា​ដែល​ស្រែក​ជេរស្តី​ឲ្យ​អ្នក​បម្រើ​ទាំងឡាយ​នោះ ​បានរំខាន​ដល់​ការ​ទេសនា​របស់​ព្រះ​អង្គ ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​បាន​មាន​ពុទ្ធដីកា​ឲ្យ​គេ​ហៅ​នាង​សុជាតា​មក​ស្តាប់​បទទេសនា​របស់​ព្រះអង្គ ។ បទទេសនា​នោះ​​បាន​ទទួល​ការ​ពេញនិយម និង មាន​ឈ្មោះ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា​ បទទេសនា​អំពី​ក្រមសីលធម៌​ល្អ​សម្រាប់​ភរិយា​ទាំងឡាយ ។ នៅ​ក្នុង​បទទេសនា​​ទូន្មាន​នាង​សុជាតា​នោះ ព្រះពុទ្ធ​​បាន​បង្រៀន​នាង​សុជាតា​អំពី​ភរិយា​ ៧ ប្រភេទ ។ ប្រពន្ធ​ ៣ ប្រភេទ​ខាង​ដើម​​នឹង​នាំ​មក​នូវ​អពមង្គល​ (នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ) ។ ភរិយា​ទាំង ៧ ប្រភេទ​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​បង្គ​ជម្លោះ (destructive-wife) ឬ វធកៈ ឬ​ វធកភរិយា (vadhaka, vadhakabhariya) : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ភរិយា​បង្ក​បញ្ហា (troublesome-wife) និង ភរិយាចង​អាឃាត (slayer-wife) ។ ភរិយា​​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​គ្មាន​ចិត្ត​អាណិតអាសូរ, ចូលចិត្ត​ញ៉ែប៉ប្រែ​ជាមួយ​ប្រុសៗ និង មិន​ចូលចិត្ត​ធ្វើការងារ ព្រមទាំង​​មើលងាយ​ស្វាមី​ទៀត​ផង ។ (២) ភរិយា​ចោរ (thievish-wife) ឬ​ ចោរិសមៈ ឬ ចោរភរិយា (chorisama or corabhariya) : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ភរិយា​ជា​ចោរប្លន់ (robber-wife) ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​ចាយវាយ​ទ្រព្យសម្បត្តិ​គ្រួសារ​​ខ្ជះខ្ជាយ​ និង មិន​​ស្មោះត្រង់​នឹង​ប្តី ជា​ពិសេស​ទាក់ទង​នឹង​រឿង​លុយកាក់ ។ (៣) ភរិយា​ជា​ស្ត្រី​កំណាន់ (mistress-wife) ឬ​អយ្យសមៈ ឬ​ អយ្យាភរិយា ឬ​ ស្វាមីភរិយា (ayyasama or ayyabhariya or "swamibhariya") : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​​ថា ភរិយា​ជា​ម្ចាស់ (lordly-wife, master-wife and tyrant-wife) ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​គឺ​ជា​ស្ត្រី​​មាន​ល្បិច​ខ្ពស់, មាន​ចិត្ត​សាហាវ និង មាន​សម្តី​អាក្រក់ ព្រម​ទាំង​​ខ្ជិល​ច្រអូស និង ចូលចិត្ត​បញ្ជា​ប្តី ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​ទ្រង់​បាន​សំដែង​ថា ភរិយា​ ៤ ពួក​ខាង​ក្រោម​នឹង​នាំ​មក​នូវ​សុភមង្គល នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ ។ ចំណុច​រួម​នៃ​ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នេះ​គឺ​ពួក​គេ​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ចិត្ត​​​អាច​គ្រប់គ្រង​ខ្លួន​ឯង ។ ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ជា​មាតា (motherly-wife) ឬ​ មាតុសមៈ ឬ​ មាតុភរិយា (matusama or matubhariya) : នាង​ចាត់​ទុក​ប្តី​របស់​នាង​ដូច​ជា​កូន​ប្រុស​​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​គ្រប់​កាលទេស ។ នាង​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ប្តី​នាង​ដោយ​ចិត្ត​ករុណា សណ្តោស និង ថែទាំ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ប្តី​ជានិច្ច ។ (២) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ប្អូន​ស្រី (sisterly-wife) ឬ ភគិនិសមៈ ឬ ភគិនីភរិយា (bhaginisama or bhaginibhariya) : នាង​ទទួល​យក​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្តាប់​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​បង​ប្រុស​នាង​ដែរ ។ នាង​មាន​ចរឹត​រមទម្យ និង ចុះញ៉ម​ចំពោះ​ចៅហ្វាយនាង (ប្តី​នាង) និង ធ្វើ​អ្វីៗ​​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​បំពេញ​បំណង​ប្តី ។ (៣) ភរិយា​ជា​មិត្ត (friend-wife) ឬ​ សខិភរិយា (sakhibhariya) ។ ពាក្យ​ថា សខៈ មាន​ន័យ​ថា មិត្ត​ជិតស្និទ្ធ ដែល​ផ្ទុយ​ពី​ពាក្យ​ថា មិត្ត​ទើប​ស្គាល់​ថ្មីថ្មោង ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​អាច​ហៅ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា សខិភរិយា (sakhibhariya) ប្រែថា ភរិយា​ជា​មិត្ត​រួម​ជីវិត (companion-wife) ។ នាង​ស្រឡាញ់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្រឡាញ់​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​នាង​ដែរ ។ នាង​ធ្វើ​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​ជួយ​ស្វាមី​នាង ។ (៤) ទាសភរិយា (slave-wife) ឬ​ ទាសីសមៈ ឬ ទាសីភរិយា (dasisama or dasibhariya) ។ ពាក្យ​ថា ទាសី ជា​ពាក្យ​ក្នុង​ភាសា​បាលី ប្រែថា ស្ត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ ឬ ស្រីបម្រើ ។ ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុមនេះ​អាច​​មាន​ន័យ​ថា​ ប្រពន្ធ​ដែល​បម្រើ​ប្តី​ដូច​ស្រី​បម្រើ (slave-like wife, handmaid-wife and maid-wife”) ។ ភរិយា​ប្រភេទ​នេះ​មាន​ចិត្ត​ខន្តី, គ្មាន​ចិត្ត​ក្រោធខឹង និង ចុះចូល​ចំពោះ​ប្តី​ទោះ​បី​ប្តី​ខឹង​សម្បា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ។ នាង​គឺ​ជា​មនុស្ស​ចុះញ៉ម​​​យល់​ព្រម​ទទួល​យក​ការ​វាយវាត់​ធ្វើបាប​លើ​រាងកាយ​ទោះ​បី​ប្តី​ចង់​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ខ្លួន​ក៏​ដោយ ។ នាង​នឹង​ចុះញ៉ម​​ចំពោះ​ប្តី​ដោយ​គ្មាន​សួរ​នាំ​បន្តិច​សោះ​ឡើយ ។ បន្ទាប់​ពី​បទទេសនា​នេះ នាង​សុជាតា​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ចំពោះ​ពាក្យពេចន៍​របស់​ព្រះពុទ្ធ ។ នៅ​ពេលព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​សួរ​នាង​ថា តើ​នាង​ចង់​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ណា​មួយ នាង​សុជាតា​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា ៖ "ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​នឹង​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ចុង​ក្រោយ​បំផុត គឺ​ជា​ទាសភរិយា​របស់​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ព្រះករុណា ។" គ្រួសារ​របស់​នាង​សប្បាយ​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​នោះ​តទៅ នាង​គឺ​ជា​ស្រីបម្រើ​របស់​ប្តី​នាង ។ ==ឯកសារ​យោង== # Bhikkhu Bodhi, In the Buddha’s Words, Wisdom, Boston, 2005 # Hammalawa Saddhatissa, Buddhist Ethics, Wisdom, Boston, 1997 # Piyadassi Thera, The Buddha’s Ancient Path, Buddhist Publication Society, Kandy, 1996 # External links[edit] # Sujata and the Seven Types of Wives (buddhanet.net) 2iydkhsjhbx9oh6xx6vu3j0n0nv5yey 282838 282837 2022-08-25T14:46:31Z 203.144.67.8 /* និយមន័យ */ wikitext text/x-wiki ==និយមន័យ== "សុជាតា"​ (Sujātā, Sujāthā) គឺ​ជា​ពាក្យ​សំស្ក្រឹតកម្លាយ ដែល​មាន​ន័យ​ថា "អ្នកកើតមកដោយប្រពៃ អ្នកកើតចេញពីត្រកូលគ្រួសារល្អ" ដោយ ពាក្យ "សុ" មាន​ន័យ​ថា ល្អ រីឯ​ពាក្យ​ថា "ជាតា" > ជាតិ មាន​ន័យថា កំណើត ។ បើយោងតាមវចនានុក្រមខ្មែរ ស្នាព្រះហស្ត​សម្តេច​ព្រះ​សង្ឃ​រាជ​ ជួន​ណាត​ : នាមសព្ទ ( បា.; សំ. ឝចី ឬ សចី ) នាមជាយាម្នាក់របស់ព្រះឥន្រ្ទ ( ម. ព. សុធម្មា ផង ) ។ ==ប្រវត្តិ​ទាក់ទង​នឹង​​ឈ្មោះ​ សុជាតា== នៅ​ក្នុង​និទាន​មួយ​​ដែល​ពុទ្ធសាសនិក​ភាគ​ច្រើន​បាន​ដឹង​ឮ​ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​សិទ្ធត្ថ​កុមារ​បាន​បង្អត់​អាហារ​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​ចុះ​ខ្សោយ​ស្ទើរ​មរណា ព្រះ​អង្គ​បាន​ទទួល​យក​ពំនូត​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះ​គោ (មធុបាយាស) ពី​នាង​សុជាតា (Sujata) ​ដែល​ជា​ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​នោះ​ ។ រូបភាព​របស់​ព្រះ​សិទ្ធត្ថកុមារ​ដែល​មាន​រាងកាយ​ស្គមស្គាំង​សល់​តែ​ស្បែក​ដណ្តប់​ឆ្អឹង​នោះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​សុជាតា​យល់​ច្រឡំ​​ព្រះអង្គ​ថា​ជា​តួអង្គ​អ្នកតា (spirit) ដែល​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដើម្បី​ជួយ​ប្រទាន​ពរ​មួយ​ដល់​នាង ។ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ខាង​សាសនវិទូ​ច្រើន​នាក់​មាន​ទស្សនៈ​មិន​ត្រូវ​គ្នា​អំពី​ប្រវត្តិ​ពិត​របស់​តួ​អង្គ​ព្រះ​ពុទ្ធ ។ លោក​ វ៉ដឌ័រ (Warder) បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​ [...] បាន​ចាប់​កំណើត​នៅ​ក្នុង​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ (Sakya Republic) ដែល​ជា​រដ្ឋ​ទីក្រុង​ (city state) នៃ​កពិលវស្តុ (Kapilavastu) ឬ​កបិលភស្តុ ពោល​គឺ វា​ជា​រដ្ឋ​តូច​មួយ​នៅ​ជាប់​ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ត្បូង​នៃ​ប្រទេស​នេប៉ាល់ និង ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ។​ ចំណែក​លោក​ វ៉លស្ហ៍​(Walsh) វិញ​បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​ជា​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​កុលសម្ព័ន្ធ​សក្យ (Sakya clan) ដែល​បោះទីតាំង​នៅ​ជាប់​ជើង​ជួរភ្នំ​ហិមាល័យ (Himalayas) ទីតាំង​កំណើត​ពិត​ប្រាកដ​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​នៅ​ប្រហែល​​ ៣ ឬ​ ៤​ គីឡូម៉ែត្រ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ព្រំដែន​របស់​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​បច្ចុប្បន្ន ពោល​គឺ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​នេប៉ាល់ (Nepal) ។ តាមការពិត​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ​ជា​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ម្នាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​ជ្រើសរើស​ឡើង​តាមរយៈការបោះឆ្នោត ពោល​គឺ​គាត់​មិន​មែន​ជា​ស្តេច​មួយ​អង្គ​ដែល​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​លើក​អួតសរសើរ​ឬ​លើក​តម្កើង​​នោះ​ទេ ។ ទោះជាយ៉ាងនោះ​ក៏ដោយ គោរម្យងារ​របស់​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ រាជា (raja) ដែល​ជា​ពាក្យ​បង្កប់​ន័យ​ខ្លះៗ​នៅ​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ថា "ស្តេច" ។ រដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​នៅ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​នៅ​សម័យ​នោះ​គឺ​ជា​រាជាណាចក្រ (kingdoms) ដែល​មាន​ស្តេច​គ្រប់គ្រង​រាជ និង រដ្ឋ​ខ្លះ​ទៀត​គឺ​ជា​សាធារណរដ្ឋ (republics) ដែល​មាន​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ជា​អ្នក​គ្រប់គ្រង ។ នៅ​សម័យ​នោះ​ សាធារណរដ្ឋ​ សក្យ (Sakyan republic) គឺ​ជា​រដ្ឋមួយ​នៅ​ក្រោម​ចំណុះ​របស់​ស្តេច​​​ដ៏​មាន​ឥទ្ធិពល​មួយ​អង្គ​នៃ​នគរ​ជិតខាង​ ពោល​គឺ នគរ​កោសល​ (Kosala) ដែល​មាន​ទីតាំង​នៅ​ភាគ​ខាង​ត្បួង​នៃ​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ ។" ==រាយនាម"​សុជាតា"​ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានិងព្រហ្មញ្ញសាសនា== សុជាតា​ គឺ​ជាឈ្មោះ​ស្រ្តី​ជាភិក្ខុនី/សាវិកា/ទាយិកាមានកត្តិនាមដ៏ល្បីល្បាញនៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា ដែលរួមមានដូចជា​ : ១). ជា​ភរិយាមួយ​ប្រភេទ​ស្ថិត​ក្នុងចំណោម​ភរិយាទាំង ៧ ប្រភេទ​នៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា, គឺ​ជា​កូនប្រសារ​មិន​ចុះញ៉ម​ចំពោះ​ឪពុកក្មេក​​ដែលជាគហបតីគឺ អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី (Anathapindika)​ ក្រោយមកក្លាយ​ជា​សាវិកា(សាវកគ្រហស្ថស្រី)​ (lay-disciple) ម្នាក់​​នៃ​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ដែល​ក្រោយ​មក​ក៏​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ទាសភរិយា (slave-wife) ​របស់​ស្វាមី​នាង ។ ២). សុជាតា​ភិក្ខុនី គឺ​ជាព្រះ​អរហន្ត​​នីនិង​ជា​សាវិកាមួយ​អង្គ​របស់​ព្រះសម្មាស​ម្ពុទ្ធផងដែរ ។ ៣). សុជាតា​គឺ​ជា​ទាយិកា(ស្រ្តីអ្នកអោយទាន)​ ដែលបាន​ប្រគេន​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះគោ (មធុបាយាស) មួយ​ភាជន៍មាសថ្វាយដល់​ព្រះពុទ្ធ​មុន​ពេលដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ត្រាស់ដឹងធម៌សម្រេចនូវ​អនុត្តរ​សម្មា​សម្ពោធិញ្ញាណ​ជាសព្វញ្ញុពុទ្ធ (ដែលជាមហាទានដំបូងគេក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា)​ ។ ៤). នាងសុជាតាម្នាក់ទៀត គឺជាព្រះជាយានៃសក្កទេវរាជ​ (ព្រះឥន្ទ្រ)​ បច្ចុប្បន្ន ។ ៥). សុជាតា​ក៏​ជា​ឈ្មោះ​របស់​ទេពធីតា​ ល័កស្មី (លក្ស្មី, Lakshmi) នៅ​ក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា ដែរ ។ ==សុជាតា និង ភរិយា ៧ ប្រភេទ នៅ​ក្នុង​[[ព្រះត្រៃបិដក]]== សុជាតា (Sujata) គឺ​ជា​កូនប្រសារស្រី​របស់​សេដ្ឋី​ឈ្មោះ​[[អានាថបិណ្ឌិក]] ដែល​ជា​គ្រហស្ថ​សាវក​​​ដ៏​ល្បីល្បាញ​មួយ​រូប​របស់[[​ព្រះ​ពុទ្ធ]] ។ នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ[[​អង្គុត្តរនិកាយ]] (Anguttara Nikaya 7:59; IV 91-94)​ ​នៃ​គម្ពីរ​ព្រះត្រៃបិដក​ជា​ភាសា​បាលី (Pali Sutta) មាន​និទាន​មួយ​ដែល​រៀបរាប់​ថា នៅ​ពេល​ព្រះ​ពុទ្ធ​កំពុង​ទេសនា​នៅ​ក្បែរ​​ឬ​នៅ​ផ្ទះ​របស់​អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី សម្លេង​របស់​នាង​សុជាតា​ដែល​ស្រែក​ជេរស្តី​ឲ្យ​អ្នក​បម្រើ​ទាំងឡាយ​នោះ ​បានរំខាន​ដល់​ការ​ទេសនា​របស់​ព្រះ​អង្គ ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​បាន​មាន​ពុទ្ធដីកា​ឲ្យ​គេ​ហៅ​នាង​សុជាតា​មក​ស្តាប់​បទទេសនា​របស់​ព្រះអង្គ ។ បទទេសនា​នោះ​​បាន​ទទួល​ការ​ពេញនិយម និង មាន​ឈ្មោះ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា​ បទទេសនា​អំពី​ក្រមសីលធម៌​ល្អ​សម្រាប់​ភរិយា​ទាំងឡាយ ។ នៅ​ក្នុង​បទទេសនា​​ទូន្មាន​នាង​សុជាតា​នោះ ព្រះពុទ្ធ​​បាន​បង្រៀន​នាង​សុជាតា​អំពី​ភរិយា​ ៧ ប្រភេទ ។ ប្រពន្ធ​ ៣ ប្រភេទ​ខាង​ដើម​​នឹង​នាំ​មក​នូវ​អពមង្គល​ (នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ) ។ ភរិយា​ទាំង ៧ ប្រភេទ​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​បង្គ​ជម្លោះ (destructive-wife) ឬ វធកៈ ឬ​ វធកភរិយា (vadhaka, vadhakabhariya) : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ភរិយា​បង្ក​បញ្ហា (troublesome-wife) និង ភរិយាចង​អាឃាត (slayer-wife) ។ ភរិយា​​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​គ្មាន​ចិត្ត​អាណិតអាសូរ, ចូលចិត្ត​ញ៉ែប៉ប្រែ​ជាមួយ​ប្រុសៗ និង មិន​ចូលចិត្ត​ធ្វើការងារ ព្រមទាំង​​មើលងាយ​ស្វាមី​ទៀត​ផង ។ (២) ភរិយា​ចោរ (thievish-wife) ឬ​ ចោរិសមៈ ឬ ចោរភរិយា (chorisama or corabhariya) : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ភរិយា​ជា​ចោរប្លន់ (robber-wife) ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​ចាយវាយ​ទ្រព្យសម្បត្តិ​គ្រួសារ​​ខ្ជះខ្ជាយ​ និង មិន​​ស្មោះត្រង់​នឹង​ប្តី ជា​ពិសេស​ទាក់ទង​នឹង​រឿង​លុយកាក់ ។ (៣) ភរិយា​ជា​ស្ត្រី​កំណាន់ (mistress-wife) ឬ​អយ្យសមៈ ឬ​ អយ្យាភរិយា ឬ​ ស្វាមីភរិយា (ayyasama or ayyabhariya or "swamibhariya") : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​​ថា ភរិយា​ជា​ម្ចាស់ (lordly-wife, master-wife and tyrant-wife) ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​គឺ​ជា​ស្ត្រី​​មាន​ល្បិច​ខ្ពស់, មាន​ចិត្ត​សាហាវ និង មាន​សម្តី​អាក្រក់ ព្រម​ទាំង​​ខ្ជិល​ច្រអូស និង ចូលចិត្ត​បញ្ជា​ប្តី ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​ទ្រង់​បាន​សំដែង​ថា ភរិយា​ ៤ ពួក​ខាង​ក្រោម​នឹង​នាំ​មក​នូវ​សុភមង្គល នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ ។ ចំណុច​រួម​នៃ​ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នេះ​គឺ​ពួក​គេ​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ចិត្ត​​​អាច​គ្រប់គ្រង​ខ្លួន​ឯង ។ ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ជា​មាតា (motherly-wife) ឬ​ មាតុសមៈ ឬ​ មាតុភរិយា (matusama or matubhariya) : នាង​ចាត់​ទុក​ប្តី​របស់​នាង​ដូច​ជា​កូន​ប្រុស​​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​គ្រប់​កាលទេស ។ នាង​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ប្តី​នាង​ដោយ​ចិត្ត​ករុណា សណ្តោស និង ថែទាំ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ប្តី​ជានិច្ច ។ (២) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ប្អូន​ស្រី (sisterly-wife) ឬ ភគិនិសមៈ ឬ ភគិនីភរិយា (bhaginisama or bhaginibhariya) : នាង​ទទួល​យក​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្តាប់​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​បង​ប្រុស​នាង​ដែរ ។ នាង​មាន​ចរឹត​រមទម្យ និង ចុះញ៉ម​ចំពោះ​ចៅហ្វាយនាង (ប្តី​នាង) និង ធ្វើ​អ្វីៗ​​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​បំពេញ​បំណង​ប្តី ។ (៣) ភរិយា​ជា​មិត្ត (friend-wife) ឬ​ សខិភរិយា (sakhibhariya) ។ ពាក្យ​ថា សខៈ មាន​ន័យ​ថា មិត្ត​ជិតស្និទ្ធ ដែល​ផ្ទុយ​ពី​ពាក្យ​ថា មិត្ត​ទើប​ស្គាល់​ថ្មីថ្មោង ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​អាច​ហៅ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា សខិភរិយា (sakhibhariya) ប្រែថា ភរិយា​ជា​មិត្ត​រួម​ជីវិត (companion-wife) ។ នាង​ស្រឡាញ់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្រឡាញ់​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​នាង​ដែរ ។ នាង​ធ្វើ​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​ជួយ​ស្វាមី​នាង ។ (៤) ទាសភរិយា (slave-wife) ឬ​ ទាសីសមៈ ឬ ទាសីភរិយា (dasisama or dasibhariya) ។ ពាក្យ​ថា ទាសី ជា​ពាក្យ​ក្នុង​ភាសា​បាលី ប្រែថា ស្ត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ ឬ ស្រីបម្រើ ។ ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុមនេះ​អាច​​មាន​ន័យ​ថា​ ប្រពន្ធ​ដែល​បម្រើ​ប្តី​ដូច​ស្រី​បម្រើ (slave-like wife, handmaid-wife and maid-wife”) ។ ភរិយា​ប្រភេទ​នេះ​មាន​ចិត្ត​ខន្តី, គ្មាន​ចិត្ត​ក្រោធខឹង និង ចុះចូល​ចំពោះ​ប្តី​ទោះ​បី​ប្តី​ខឹង​សម្បា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ។ នាង​គឺ​ជា​មនុស្ស​ចុះញ៉ម​​​យល់​ព្រម​ទទួល​យក​ការ​វាយវាត់​ធ្វើបាប​លើ​រាងកាយ​ទោះ​បី​ប្តី​ចង់​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ខ្លួន​ក៏​ដោយ ។ នាង​នឹង​ចុះញ៉ម​​ចំពោះ​ប្តី​ដោយ​គ្មាន​សួរ​នាំ​បន្តិច​សោះ​ឡើយ ។ បន្ទាប់​ពី​បទទេសនា​នេះ នាង​សុជាតា​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ចំពោះ​ពាក្យពេចន៍​របស់​ព្រះពុទ្ធ ។ នៅ​ពេលព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​សួរ​នាង​ថា តើ​នាង​ចង់​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ណា​មួយ នាង​សុជាតា​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា ៖ "ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​នឹង​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ចុង​ក្រោយ​បំផុត គឺ​ជា​ទាសភរិយា​របស់​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ព្រះករុណា ។" គ្រួសារ​របស់​នាង​សប្បាយ​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​នោះ​តទៅ នាង​គឺ​ជា​ស្រីបម្រើ​របស់​ប្តី​នាង ។ ==ឯកសារ​យោង== # Bhikkhu Bodhi, In the Buddha’s Words, Wisdom, Boston, 2005 # Hammalawa Saddhatissa, Buddhist Ethics, Wisdom, Boston, 1997 # Piyadassi Thera, The Buddha’s Ancient Path, Buddhist Publication Society, Kandy, 1996 # External links[edit] # Sujata and the Seven Types of Wives (buddhanet.net) 70d9dqsvow8xil14659ek3xg1nzw6bq 282839 282838 2022-08-25T14:47:44Z 203.144.67.8 /* និយមន័យ */ wikitext text/x-wiki ==និយមន័យ== "សុជាតា"​ (Sujātā, Sujāthā) គឺ​ជា​ពាក្យ​សំស្ក្រឹតកម្លាយ ដែល​មាន​ន័យ​ថា​ "អ្នកកើតមកដោយប្រពៃ អ្នកកើតចេញពីត្រកូលគ្រួសារល្អ" ដោយ​ពាក្យ "សុ" មាន​ន័យ​ថា ល្អ រីឯ​ពាក្យ​ថា "ជាតា" > ជាតិ មាន​ន័យថា កំណើត ។ បើយោងតាមវចនានុក្រមខ្មែរ ស្នាព្រះហស្ត​សម្តេច​ព្រះ​សង្ឃ​រាជ​ ជួន​ណាត​ : នាមសព្ទ​ ( បា.; សំ. ឝចី ឬ សចី ) នាមជាយាម្នាក់របស់ព្រះឥន្រ្ទ ( ម. ព. សុធម្មា ផង ) ។ ==ប្រវត្តិ​ទាក់ទង​នឹង​​ឈ្មោះ​ សុជាតា== នៅ​ក្នុង​និទាន​មួយ​​ដែល​ពុទ្ធសាសនិក​ភាគ​ច្រើន​បាន​ដឹង​ឮ​ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​សិទ្ធត្ថ​កុមារ​បាន​បង្អត់​អាហារ​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​ចុះ​ខ្សោយ​ស្ទើរ​មរណា ព្រះ​អង្គ​បាន​ទទួល​យក​ពំនូត​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះ​គោ (មធុបាយាស) ពី​នាង​សុជាតា (Sujata) ​ដែល​ជា​ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​នោះ​ ។ រូបភាព​របស់​ព្រះ​សិទ្ធត្ថកុមារ​ដែល​មាន​រាងកាយ​ស្គមស្គាំង​សល់​តែ​ស្បែក​ដណ្តប់​ឆ្អឹង​នោះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​សុជាតា​យល់​ច្រឡំ​​ព្រះអង្គ​ថា​ជា​តួអង្គ​អ្នកតា (spirit) ដែល​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដើម្បី​ជួយ​ប្រទាន​ពរ​មួយ​ដល់​នាង ។ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ខាង​សាសនវិទូ​ច្រើន​នាក់​មាន​ទស្សនៈ​មិន​ត្រូវ​គ្នា​អំពី​ប្រវត្តិ​ពិត​របស់​តួ​អង្គ​ព្រះ​ពុទ្ធ ។ លោក​ វ៉ដឌ័រ (Warder) បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​ [...] បាន​ចាប់​កំណើត​នៅ​ក្នុង​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ (Sakya Republic) ដែល​ជា​រដ្ឋ​ទីក្រុង​ (city state) នៃ​កពិលវស្តុ (Kapilavastu) ឬ​កបិលភស្តុ ពោល​គឺ វា​ជា​រដ្ឋ​តូច​មួយ​នៅ​ជាប់​ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ត្បូង​នៃ​ប្រទេស​នេប៉ាល់ និង ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ។​ ចំណែក​លោក​ វ៉លស្ហ៍​(Walsh) វិញ​បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​ជា​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​កុលសម្ព័ន្ធ​សក្យ (Sakya clan) ដែល​បោះទីតាំង​នៅ​ជាប់​ជើង​ជួរភ្នំ​ហិមាល័យ (Himalayas) ទីតាំង​កំណើត​ពិត​ប្រាកដ​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​នៅ​ប្រហែល​​ ៣ ឬ​ ៤​ គីឡូម៉ែត្រ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ព្រំដែន​របស់​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​បច្ចុប្បន្ន ពោល​គឺ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​នេប៉ាល់ (Nepal) ។ តាមការពិត​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ​ជា​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ម្នាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​ជ្រើសរើស​ឡើង​តាមរយៈការបោះឆ្នោត ពោល​គឺ​គាត់​មិន​មែន​ជា​ស្តេច​មួយ​អង្គ​ដែល​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​លើក​អួតសរសើរ​ឬ​លើក​តម្កើង​​នោះ​ទេ ។ ទោះជាយ៉ាងនោះ​ក៏ដោយ គោរម្យងារ​របស់​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ រាជា (raja) ដែល​ជា​ពាក្យ​បង្កប់​ន័យ​ខ្លះៗ​នៅ​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ថា "ស្តេច" ។ រដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​នៅ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​នៅ​សម័យ​នោះ​គឺ​ជា​រាជាណាចក្រ (kingdoms) ដែល​មាន​ស្តេច​គ្រប់គ្រង​រាជ និង រដ្ឋ​ខ្លះ​ទៀត​គឺ​ជា​សាធារណរដ្ឋ (republics) ដែល​មាន​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ជា​អ្នក​គ្រប់គ្រង ។ នៅ​សម័យ​នោះ​ សាធារណរដ្ឋ​ សក្យ (Sakyan republic) គឺ​ជា​រដ្ឋមួយ​នៅ​ក្រោម​ចំណុះ​របស់​ស្តេច​​​ដ៏​មាន​ឥទ្ធិពល​មួយ​អង្គ​នៃ​នគរ​ជិតខាង​ ពោល​គឺ នគរ​កោសល​ (Kosala) ដែល​មាន​ទីតាំង​នៅ​ភាគ​ខាង​ត្បួង​នៃ​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ ។" ==រាយនាម"​សុជាតា"​ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានិងព្រហ្មញ្ញសាសនា== សុជាតា​ គឺ​ជាឈ្មោះ​ស្រ្តី​ជាភិក្ខុនី/សាវិកា/ទាយិកាមានកត្តិនាមដ៏ល្បីល្បាញនៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា ដែលរួមមានដូចជា​ : ១). ជា​ភរិយាមួយ​ប្រភេទ​ស្ថិត​ក្នុងចំណោម​ភរិយាទាំង ៧ ប្រភេទ​នៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា, គឺ​ជា​កូនប្រសារ​មិន​ចុះញ៉ម​ចំពោះ​ឪពុកក្មេក​​ដែលជាគហបតីគឺ អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី (Anathapindika)​ ក្រោយមកក្លាយ​ជា​សាវិកា(សាវកគ្រហស្ថស្រី)​ (lay-disciple) ម្នាក់​​នៃ​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ដែល​ក្រោយ​មក​ក៏​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ទាសភរិយា (slave-wife) ​របស់​ស្វាមី​នាង ។ ២). សុជាតា​ភិក្ខុនី គឺ​ជាព្រះ​អរហន្ត​​នីនិង​ជា​សាវិកាមួយ​អង្គ​របស់​ព្រះសម្មាស​ម្ពុទ្ធផងដែរ ។ ៣). សុជាតា​គឺ​ជា​ទាយិកា(ស្រ្តីអ្នកអោយទាន)​ ដែលបាន​ប្រគេន​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះគោ (មធុបាយាស) មួយ​ភាជន៍មាសថ្វាយដល់​ព្រះពុទ្ធ​មុន​ពេលដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ត្រាស់ដឹងធម៌សម្រេចនូវ​អនុត្តរ​សម្មា​សម្ពោធិញ្ញាណ​ជាសព្វញ្ញុពុទ្ធ (ដែលជាមហាទានដំបូងគេក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា)​ ។ ៤). នាងសុជាតាម្នាក់ទៀត គឺជាព្រះជាយានៃសក្កទេវរាជ​ (ព្រះឥន្ទ្រ)​ បច្ចុប្បន្ន ។ ៥). សុជាតា​ក៏​ជា​ឈ្មោះ​របស់​ទេពធីតា​ ល័កស្មី (លក្ស្មី, Lakshmi) នៅ​ក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា ដែរ ។ ==សុជាតា និង ភរិយា ៧ ប្រភេទ នៅ​ក្នុង​[[ព្រះត្រៃបិដក]]== សុជាតា (Sujata) គឺ​ជា​កូនប្រសារស្រី​របស់​សេដ្ឋី​ឈ្មោះ​[[អានាថបិណ្ឌិក]] ដែល​ជា​គ្រហស្ថ​សាវក​​​ដ៏​ល្បីល្បាញ​មួយ​រូប​របស់[[​ព្រះ​ពុទ្ធ]] ។ នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ[[​អង្គុត្តរនិកាយ]] (Anguttara Nikaya 7:59; IV 91-94)​ ​នៃ​គម្ពីរ​ព្រះត្រៃបិដក​ជា​ភាសា​បាលី (Pali Sutta) មាន​និទាន​មួយ​ដែល​រៀបរាប់​ថា នៅ​ពេល​ព្រះ​ពុទ្ធ​កំពុង​ទេសនា​នៅ​ក្បែរ​​ឬ​នៅ​ផ្ទះ​របស់​អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី សម្លេង​របស់​នាង​សុជាតា​ដែល​ស្រែក​ជេរស្តី​ឲ្យ​អ្នក​បម្រើ​ទាំងឡាយ​នោះ ​បានរំខាន​ដល់​ការ​ទេសនា​របស់​ព្រះ​អង្គ ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​បាន​មាន​ពុទ្ធដីកា​ឲ្យ​គេ​ហៅ​នាង​សុជាតា​មក​ស្តាប់​បទទេសនា​របស់​ព្រះអង្គ ។ បទទេសនា​នោះ​​បាន​ទទួល​ការ​ពេញនិយម និង មាន​ឈ្មោះ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា​ បទទេសនា​អំពី​ក្រមសីលធម៌​ល្អ​សម្រាប់​ភរិយា​ទាំងឡាយ ។ នៅ​ក្នុង​បទទេសនា​​ទូន្មាន​នាង​សុជាតា​នោះ ព្រះពុទ្ធ​​បាន​បង្រៀន​នាង​សុជាតា​អំពី​ភរិយា​ ៧ ប្រភេទ ។ ប្រពន្ធ​ ៣ ប្រភេទ​ខាង​ដើម​​នឹង​នាំ​មក​នូវ​អពមង្គល​ (នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ) ។ ភរិយា​ទាំង ៧ ប្រភេទ​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​បង្គ​ជម្លោះ (destructive-wife) ឬ វធកៈ ឬ​ វធកភរិយា (vadhaka, vadhakabhariya) : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ភរិយា​បង្ក​បញ្ហា (troublesome-wife) និង ភរិយាចង​អាឃាត (slayer-wife) ។ ភរិយា​​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​គ្មាន​ចិត្ត​អាណិតអាសូរ, ចូលចិត្ត​ញ៉ែប៉ប្រែ​ជាមួយ​ប្រុសៗ និង មិន​ចូលចិត្ត​ធ្វើការងារ ព្រមទាំង​​មើលងាយ​ស្វាមី​ទៀត​ផង ។ (២) ភរិយា​ចោរ (thievish-wife) ឬ​ ចោរិសមៈ ឬ ចោរភរិយា (chorisama or corabhariya) : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ភរិយា​ជា​ចោរប្លន់ (robber-wife) ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​ចាយវាយ​ទ្រព្យសម្បត្តិ​គ្រួសារ​​ខ្ជះខ្ជាយ​ និង មិន​​ស្មោះត្រង់​នឹង​ប្តី ជា​ពិសេស​ទាក់ទង​នឹង​រឿង​លុយកាក់ ។ (៣) ភរិយា​ជា​ស្ត្រី​កំណាន់ (mistress-wife) ឬ​អយ្យសមៈ ឬ​ អយ្យាភរិយា ឬ​ ស្វាមីភរិយា (ayyasama or ayyabhariya or "swamibhariya") : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​​ថា ភរិយា​ជា​ម្ចាស់ (lordly-wife, master-wife and tyrant-wife) ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​គឺ​ជា​ស្ត្រី​​មាន​ល្បិច​ខ្ពស់, មាន​ចិត្ត​សាហាវ និង មាន​សម្តី​អាក្រក់ ព្រម​ទាំង​​ខ្ជិល​ច្រអូស និង ចូលចិត្ត​បញ្ជា​ប្តី ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​ទ្រង់​បាន​សំដែង​ថា ភរិយា​ ៤ ពួក​ខាង​ក្រោម​នឹង​នាំ​មក​នូវ​សុភមង្គល នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ ។ ចំណុច​រួម​នៃ​ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នេះ​គឺ​ពួក​គេ​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ចិត្ត​​​អាច​គ្រប់គ្រង​ខ្លួន​ឯង ។ ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ជា​មាតា (motherly-wife) ឬ​ មាតុសមៈ ឬ​ មាតុភរិយា (matusama or matubhariya) : នាង​ចាត់​ទុក​ប្តី​របស់​នាង​ដូច​ជា​កូន​ប្រុស​​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​គ្រប់​កាលទេស ។ នាង​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ប្តី​នាង​ដោយ​ចិត្ត​ករុណា សណ្តោស និង ថែទាំ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ប្តី​ជានិច្ច ។ (២) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ប្អូន​ស្រី (sisterly-wife) ឬ ភគិនិសមៈ ឬ ភគិនីភរិយា (bhaginisama or bhaginibhariya) : នាង​ទទួល​យក​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្តាប់​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​បង​ប្រុស​នាង​ដែរ ។ នាង​មាន​ចរឹត​រមទម្យ និង ចុះញ៉ម​ចំពោះ​ចៅហ្វាយនាង (ប្តី​នាង) និង ធ្វើ​អ្វីៗ​​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​បំពេញ​បំណង​ប្តី ។ (៣) ភរិយា​ជា​មិត្ត (friend-wife) ឬ​ សខិភរិយា (sakhibhariya) ។ ពាក្យ​ថា សខៈ មាន​ន័យ​ថា មិត្ត​ជិតស្និទ្ធ ដែល​ផ្ទុយ​ពី​ពាក្យ​ថា មិត្ត​ទើប​ស្គាល់​ថ្មីថ្មោង ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​អាច​ហៅ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា សខិភរិយា (sakhibhariya) ប្រែថា ភរិយា​ជា​មិត្ត​រួម​ជីវិត (companion-wife) ។ នាង​ស្រឡាញ់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្រឡាញ់​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​នាង​ដែរ ។ នាង​ធ្វើ​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​ជួយ​ស្វាមី​នាង ។ (៤) ទាសភរិយា (slave-wife) ឬ​ ទាសីសមៈ ឬ ទាសីភរិយា (dasisama or dasibhariya) ។ ពាក្យ​ថា ទាសី ជា​ពាក្យ​ក្នុង​ភាសា​បាលី ប្រែថា ស្ត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ ឬ ស្រីបម្រើ ។ ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុមនេះ​អាច​​មាន​ន័យ​ថា​ ប្រពន្ធ​ដែល​បម្រើ​ប្តី​ដូច​ស្រី​បម្រើ (slave-like wife, handmaid-wife and maid-wife”) ។ ភរិយា​ប្រភេទ​នេះ​មាន​ចិត្ត​ខន្តី, គ្មាន​ចិត្ត​ក្រោធខឹង និង ចុះចូល​ចំពោះ​ប្តី​ទោះ​បី​ប្តី​ខឹង​សម្បា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ។ នាង​គឺ​ជា​មនុស្ស​ចុះញ៉ម​​​យល់​ព្រម​ទទួល​យក​ការ​វាយវាត់​ធ្វើបាប​លើ​រាងកាយ​ទោះ​បី​ប្តី​ចង់​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ខ្លួន​ក៏​ដោយ ។ នាង​នឹង​ចុះញ៉ម​​ចំពោះ​ប្តី​ដោយ​គ្មាន​សួរ​នាំ​បន្តិច​សោះ​ឡើយ ។ បន្ទាប់​ពី​បទទេសនា​នេះ នាង​សុជាតា​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ចំពោះ​ពាក្យពេចន៍​របស់​ព្រះពុទ្ធ ។ នៅ​ពេលព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​សួរ​នាង​ថា តើ​នាង​ចង់​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ណា​មួយ នាង​សុជាតា​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា ៖ "ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​នឹង​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ចុង​ក្រោយ​បំផុត គឺ​ជា​ទាសភរិយា​របស់​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ព្រះករុណា ។" គ្រួសារ​របស់​នាង​សប្បាយ​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​នោះ​តទៅ នាង​គឺ​ជា​ស្រីបម្រើ​របស់​ប្តី​នាង ។ ==ឯកសារ​យោង== # Bhikkhu Bodhi, In the Buddha’s Words, Wisdom, Boston, 2005 # Hammalawa Saddhatissa, Buddhist Ethics, Wisdom, Boston, 1997 # Piyadassi Thera, The Buddha’s Ancient Path, Buddhist Publication Society, Kandy, 1996 # External links[edit] # Sujata and the Seven Types of Wives (buddhanet.net) befqy829ug4a74ov54xiei1dmrq6ha0 282840 282839 2022-08-25T14:48:43Z 203.144.67.8 /* និយមន័យ */ wikitext text/x-wiki ==និយមន័យ== "សុជាតា"​ (Sujātā, Sujāthā) គឺ​ជា​ពាក្យ​សំស្ក្រឹតកម្លាយ ដែល​មាន​ន័យ​ថា​ "អ្នកកើតមកដោយប្រពៃ អ្នកកើតចេញពីត្រកូលគ្រួសារល្អ" ដោយ​ពាក្យ "សុ" មាន​ន័យ​ថា ល្អ រីឯ​ពាក្យ​ថា "ជាតា" > ជាតិ មាន​ន័យថា កំណើត ។ ម្យ៉ាងទៀត​ បើយោងតាមវចនានុក្រមខ្មែរ ស្នាព្រះហស្ត​សម្តេច​ព្រះ​សង្ឃ​រាជ​ ជួន​ណាត​ : នាមសព្ទ​ ( បា.; សំ. ឝចី ឬ សចី ) នាមជាយាម្នាក់របស់ព្រះឥន្រ្ទ ( ម. ព. សុធម្មា ផង ) ។ ==ប្រវត្តិ​ទាក់ទង​នឹង​​ឈ្មោះ​ សុជាតា== នៅ​ក្នុង​និទាន​មួយ​​ដែល​ពុទ្ធសាសនិក​ភាគ​ច្រើន​បាន​ដឹង​ឮ​ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​សិទ្ធត្ថ​កុមារ​បាន​បង្អត់​អាហារ​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​ចុះ​ខ្សោយ​ស្ទើរ​មរណា ព្រះ​អង្គ​បាន​ទទួល​យក​ពំនូត​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះ​គោ (មធុបាយាស) ពី​នាង​សុជាតា (Sujata) ​ដែល​ជា​ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​នោះ​ ។ រូបភាព​របស់​ព្រះ​សិទ្ធត្ថកុមារ​ដែល​មាន​រាងកាយ​ស្គមស្គាំង​សល់​តែ​ស្បែក​ដណ្តប់​ឆ្អឹង​នោះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​សុជាតា​យល់​ច្រឡំ​​ព្រះអង្គ​ថា​ជា​តួអង្គ​អ្នកតា (spirit) ដែល​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដើម្បី​ជួយ​ប្រទាន​ពរ​មួយ​ដល់​នាង ។ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ខាង​សាសនវិទូ​ច្រើន​នាក់​មាន​ទស្សនៈ​មិន​ត្រូវ​គ្នា​អំពី​ប្រវត្តិ​ពិត​របស់​តួ​អង្គ​ព្រះ​ពុទ្ធ ។ លោក​ វ៉ដឌ័រ (Warder) បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​ [...] បាន​ចាប់​កំណើត​នៅ​ក្នុង​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ (Sakya Republic) ដែល​ជា​រដ្ឋ​ទីក្រុង​ (city state) នៃ​កពិលវស្តុ (Kapilavastu) ឬ​កបិលភស្តុ ពោល​គឺ វា​ជា​រដ្ឋ​តូច​មួយ​នៅ​ជាប់​ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ត្បូង​នៃ​ប្រទេស​នេប៉ាល់ និង ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ។​ ចំណែក​លោក​ វ៉លស្ហ៍​(Walsh) វិញ​បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​ជា​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​កុលសម្ព័ន្ធ​សក្យ (Sakya clan) ដែល​បោះទីតាំង​នៅ​ជាប់​ជើង​ជួរភ្នំ​ហិមាល័យ (Himalayas) ទីតាំង​កំណើត​ពិត​ប្រាកដ​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​នៅ​ប្រហែល​​ ៣ ឬ​ ៤​ គីឡូម៉ែត្រ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ព្រំដែន​របស់​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​បច្ចុប្បន្ន ពោល​គឺ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​នេប៉ាល់ (Nepal) ។ តាមការពិត​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ​ជា​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ម្នាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​ជ្រើសរើស​ឡើង​តាមរយៈការបោះឆ្នោត ពោល​គឺ​គាត់​មិន​មែន​ជា​ស្តេច​មួយ​អង្គ​ដែល​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​លើក​អួតសរសើរ​ឬ​លើក​តម្កើង​​នោះ​ទេ ។ ទោះជាយ៉ាងនោះ​ក៏ដោយ គោរម្យងារ​របស់​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ រាជា (raja) ដែល​ជា​ពាក្យ​បង្កប់​ន័យ​ខ្លះៗ​នៅ​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ថា "ស្តេច" ។ រដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​នៅ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​នៅ​សម័យ​នោះ​គឺ​ជា​រាជាណាចក្រ (kingdoms) ដែល​មាន​ស្តេច​គ្រប់គ្រង​រាជ និង រដ្ឋ​ខ្លះ​ទៀត​គឺ​ជា​សាធារណរដ្ឋ (republics) ដែល​មាន​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ជា​អ្នក​គ្រប់គ្រង ។ នៅ​សម័យ​នោះ​ សាធារណរដ្ឋ​ សក្យ (Sakyan republic) គឺ​ជា​រដ្ឋមួយ​នៅ​ក្រោម​ចំណុះ​របស់​ស្តេច​​​ដ៏​មាន​ឥទ្ធិពល​មួយ​អង្គ​នៃ​នគរ​ជិតខាង​ ពោល​គឺ នគរ​កោសល​ (Kosala) ដែល​មាន​ទីតាំង​នៅ​ភាគ​ខាង​ត្បួង​នៃ​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ ។" ==រាយនាម"​សុជាតា"​ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានិងព្រហ្មញ្ញសាសនា== សុជាតា​ គឺ​ជាឈ្មោះ​ស្រ្តី​ជាភិក្ខុនី/សាវិកា/ទាយិកាមានកត្តិនាមដ៏ល្បីល្បាញនៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា ដែលរួមមានដូចជា​ : ១). ជា​ភរិយាមួយ​ប្រភេទ​ស្ថិត​ក្នុងចំណោម​ភរិយាទាំង ៧ ប្រភេទ​នៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា, គឺ​ជា​កូនប្រសារ​មិន​ចុះញ៉ម​ចំពោះ​ឪពុកក្មេក​​ដែលជាគហបតីគឺ អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី (Anathapindika)​ ក្រោយមកក្លាយ​ជា​សាវិកា(សាវកគ្រហស្ថស្រី)​ (lay-disciple) ម្នាក់​​នៃ​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ដែល​ក្រោយ​មក​ក៏​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ទាសភរិយា (slave-wife) ​របស់​ស្វាមី​នាង ។ ២). សុជាតា​ភិក្ខុនី គឺ​ជាព្រះ​អរហន្ត​​នីនិង​ជា​សាវិកាមួយ​អង្គ​របស់​ព្រះសម្មាស​ម្ពុទ្ធផងដែរ ។ ៣). សុជាតា​គឺ​ជា​ទាយិកា(ស្រ្តីអ្នកអោយទាន)​ ដែលបាន​ប្រគេន​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះគោ (មធុបាយាស) មួយ​ភាជន៍មាសថ្វាយដល់​ព្រះពុទ្ធ​មុន​ពេលដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ត្រាស់ដឹងធម៌សម្រេចនូវ​អនុត្តរ​សម្មា​សម្ពោធិញ្ញាណ​ជាសព្វញ្ញុពុទ្ធ (ដែលជាមហាទានដំបូងគេក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា)​ ។ ៤). នាងសុជាតាម្នាក់ទៀត គឺជាព្រះជាយានៃសក្កទេវរាជ​ (ព្រះឥន្ទ្រ)​ បច្ចុប្បន្ន ។ ៥). សុជាតា​ក៏​ជា​ឈ្មោះ​របស់​ទេពធីតា​ ល័កស្មី (លក្ស្មី, Lakshmi) នៅ​ក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា ដែរ ។ ==សុជាតា និង ភរិយា ៧ ប្រភេទ នៅ​ក្នុង​[[ព្រះត្រៃបិដក]]== សុជាតា (Sujata) គឺ​ជា​កូនប្រសារស្រី​របស់​សេដ្ឋី​ឈ្មោះ​[[អានាថបិណ្ឌិក]] ដែល​ជា​គ្រហស្ថ​សាវក​​​ដ៏​ល្បីល្បាញ​មួយ​រូប​របស់[[​ព្រះ​ពុទ្ធ]] ។ នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ[[​អង្គុត្តរនិកាយ]] (Anguttara Nikaya 7:59; IV 91-94)​ ​នៃ​គម្ពីរ​ព្រះត្រៃបិដក​ជា​ភាសា​បាលី (Pali Sutta) មាន​និទាន​មួយ​ដែល​រៀបរាប់​ថា នៅ​ពេល​ព្រះ​ពុទ្ធ​កំពុង​ទេសនា​នៅ​ក្បែរ​​ឬ​នៅ​ផ្ទះ​របស់​អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី សម្លេង​របស់​នាង​សុជាតា​ដែល​ស្រែក​ជេរស្តី​ឲ្យ​អ្នក​បម្រើ​ទាំងឡាយ​នោះ ​បានរំខាន​ដល់​ការ​ទេសនា​របស់​ព្រះ​អង្គ ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​បាន​មាន​ពុទ្ធដីកា​ឲ្យ​គេ​ហៅ​នាង​សុជាតា​មក​ស្តាប់​បទទេសនា​របស់​ព្រះអង្គ ។ បទទេសនា​នោះ​​បាន​ទទួល​ការ​ពេញនិយម និង មាន​ឈ្មោះ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា​ បទទេសនា​អំពី​ក្រមសីលធម៌​ល្អ​សម្រាប់​ភរិយា​ទាំងឡាយ ។ នៅ​ក្នុង​បទទេសនា​​ទូន្មាន​នាង​សុជាតា​នោះ ព្រះពុទ្ធ​​បាន​បង្រៀន​នាង​សុជាតា​អំពី​ភរិយា​ ៧ ប្រភេទ ។ ប្រពន្ធ​ ៣ ប្រភេទ​ខាង​ដើម​​នឹង​នាំ​មក​នូវ​អពមង្គល​ (នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ) ។ ភរិយា​ទាំង ៧ ប្រភេទ​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​បង្គ​ជម្លោះ (destructive-wife) ឬ វធកៈ ឬ​ វធកភរិយា (vadhaka, vadhakabhariya) : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ភរិយា​បង្ក​បញ្ហា (troublesome-wife) និង ភរិយាចង​អាឃាត (slayer-wife) ។ ភរិយា​​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​គ្មាន​ចិត្ត​អាណិតអាសូរ, ចូលចិត្ត​ញ៉ែប៉ប្រែ​ជាមួយ​ប្រុសៗ និង មិន​ចូលចិត្ត​ធ្វើការងារ ព្រមទាំង​​មើលងាយ​ស្វាមី​ទៀត​ផង ។ (២) ភរិយា​ចោរ (thievish-wife) ឬ​ ចោរិសមៈ ឬ ចោរភរិយា (chorisama or corabhariya) : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ភរិយា​ជា​ចោរប្លន់ (robber-wife) ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​ចាយវាយ​ទ្រព្យសម្បត្តិ​គ្រួសារ​​ខ្ជះខ្ជាយ​ និង មិន​​ស្មោះត្រង់​នឹង​ប្តី ជា​ពិសេស​ទាក់ទង​នឹង​រឿង​លុយកាក់ ។ (៣) ភរិយា​ជា​ស្ត្រី​កំណាន់ (mistress-wife) ឬ​អយ្យសមៈ ឬ​ អយ្យាភរិយា ឬ​ ស្វាមីភរិយា (ayyasama or ayyabhariya or "swamibhariya") : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​​ថា ភរិយា​ជា​ម្ចាស់ (lordly-wife, master-wife and tyrant-wife) ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​គឺ​ជា​ស្ត្រី​​មាន​ល្បិច​ខ្ពស់, មាន​ចិត្ត​សាហាវ និង មាន​សម្តី​អាក្រក់ ព្រម​ទាំង​​ខ្ជិល​ច្រអូស និង ចូលចិត្ត​បញ្ជា​ប្តី ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​ទ្រង់​បាន​សំដែង​ថា ភរិយា​ ៤ ពួក​ខាង​ក្រោម​នឹង​នាំ​មក​នូវ​សុភមង្គល នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ ។ ចំណុច​រួម​នៃ​ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នេះ​គឺ​ពួក​គេ​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ចិត្ត​​​អាច​គ្រប់គ្រង​ខ្លួន​ឯង ។ ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ជា​មាតា (motherly-wife) ឬ​ មាតុសមៈ ឬ​ មាតុភរិយា (matusama or matubhariya) : នាង​ចាត់​ទុក​ប្តី​របស់​នាង​ដូច​ជា​កូន​ប្រុស​​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​គ្រប់​កាលទេស ។ នាង​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ប្តី​នាង​ដោយ​ចិត្ត​ករុណា សណ្តោស និង ថែទាំ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ប្តី​ជានិច្ច ។ (២) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ប្អូន​ស្រី (sisterly-wife) ឬ ភគិនិសមៈ ឬ ភគិនីភរិយា (bhaginisama or bhaginibhariya) : នាង​ទទួល​យក​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្តាប់​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​បង​ប្រុស​នាង​ដែរ ។ នាង​មាន​ចរឹត​រមទម្យ និង ចុះញ៉ម​ចំពោះ​ចៅហ្វាយនាង (ប្តី​នាង) និង ធ្វើ​អ្វីៗ​​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​បំពេញ​បំណង​ប្តី ។ (៣) ភរិយា​ជា​មិត្ត (friend-wife) ឬ​ សខិភរិយា (sakhibhariya) ។ ពាក្យ​ថា សខៈ មាន​ន័យ​ថា មិត្ត​ជិតស្និទ្ធ ដែល​ផ្ទុយ​ពី​ពាក្យ​ថា មិត្ត​ទើប​ស្គាល់​ថ្មីថ្មោង ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​អាច​ហៅ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា សខិភរិយា (sakhibhariya) ប្រែថា ភរិយា​ជា​មិត្ត​រួម​ជីវិត (companion-wife) ។ នាង​ស្រឡាញ់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្រឡាញ់​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​នាង​ដែរ ។ នាង​ធ្វើ​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​ជួយ​ស្វាមី​នាង ។ (៤) ទាសភរិយា (slave-wife) ឬ​ ទាសីសមៈ ឬ ទាសីភរិយា (dasisama or dasibhariya) ។ ពាក្យ​ថា ទាសី ជា​ពាក្យ​ក្នុង​ភាសា​បាលី ប្រែថា ស្ត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ ឬ ស្រីបម្រើ ។ ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុមនេះ​អាច​​មាន​ន័យ​ថា​ ប្រពន្ធ​ដែល​បម្រើ​ប្តី​ដូច​ស្រី​បម្រើ (slave-like wife, handmaid-wife and maid-wife”) ។ ភរិយា​ប្រភេទ​នេះ​មាន​ចិត្ត​ខន្តី, គ្មាន​ចិត្ត​ក្រោធខឹង និង ចុះចូល​ចំពោះ​ប្តី​ទោះ​បី​ប្តី​ខឹង​សម្បា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ។ នាង​គឺ​ជា​មនុស្ស​ចុះញ៉ម​​​យល់​ព្រម​ទទួល​យក​ការ​វាយវាត់​ធ្វើបាប​លើ​រាងកាយ​ទោះ​បី​ប្តី​ចង់​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ខ្លួន​ក៏​ដោយ ។ នាង​នឹង​ចុះញ៉ម​​ចំពោះ​ប្តី​ដោយ​គ្មាន​សួរ​នាំ​បន្តិច​សោះ​ឡើយ ។ បន្ទាប់​ពី​បទទេសនា​នេះ នាង​សុជាតា​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ចំពោះ​ពាក្យពេចន៍​របស់​ព្រះពុទ្ធ ។ នៅ​ពេលព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​សួរ​នាង​ថា តើ​នាង​ចង់​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ណា​មួយ នាង​សុជាតា​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា ៖ "ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​នឹង​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ចុង​ក្រោយ​បំផុត គឺ​ជា​ទាសភរិយា​របស់​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ព្រះករុណា ។" គ្រួសារ​របស់​នាង​សប្បាយ​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​នោះ​តទៅ នាង​គឺ​ជា​ស្រីបម្រើ​របស់​ប្តី​នាង ។ ==ឯកសារ​យោង== # Bhikkhu Bodhi, In the Buddha’s Words, Wisdom, Boston, 2005 # Hammalawa Saddhatissa, Buddhist Ethics, Wisdom, Boston, 1997 # Piyadassi Thera, The Buddha’s Ancient Path, Buddhist Publication Society, Kandy, 1996 # External links[edit] # Sujata and the Seven Types of Wives (buddhanet.net) gg7na0qmpab2m826zjbm8zqbp4vz4ss 282841 282840 2022-08-25T14:57:46Z 203.144.67.8 /* រាយនាម"​សុជាតា"​ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានិងព្រហ្មញ្ញសាសនា */ wikitext text/x-wiki ==និយមន័យ== "សុជាតា"​ (Sujātā, Sujāthā) គឺ​ជា​ពាក្យ​សំស្ក្រឹតកម្លាយ ដែល​មាន​ន័យ​ថា​ "អ្នកកើតមកដោយប្រពៃ អ្នកកើតចេញពីត្រកូលគ្រួសារល្អ" ដោយ​ពាក្យ "សុ" មាន​ន័យ​ថា ល្អ រីឯ​ពាក្យ​ថា "ជាតា" > ជាតិ មាន​ន័យថា កំណើត ។ ម្យ៉ាងទៀត​ បើយោងតាមវចនានុក្រមខ្មែរ ស្នាព្រះហស្ត​សម្តេច​ព្រះ​សង្ឃ​រាជ​ ជួន​ណាត​ : នាមសព្ទ​ ( បា.; សំ. ឝចី ឬ សចី ) នាមជាយាម្នាក់របស់ព្រះឥន្រ្ទ ( ម. ព. សុធម្មា ផង ) ។ ==ប្រវត្តិ​ទាក់ទង​នឹង​​ឈ្មោះ​ សុជាតា== នៅ​ក្នុង​និទាន​មួយ​​ដែល​ពុទ្ធសាសនិក​ភាគ​ច្រើន​បាន​ដឹង​ឮ​ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​សិទ្ធត្ថ​កុមារ​បាន​បង្អត់​អាហារ​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​ចុះ​ខ្សោយ​ស្ទើរ​មរណា ព្រះ​អង្គ​បាន​ទទួល​យក​ពំនូត​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះ​គោ (មធុបាយាស) ពី​នាង​សុជាតា (Sujata) ​ដែល​ជា​ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​នោះ​ ។ រូបភាព​របស់​ព្រះ​សិទ្ធត្ថកុមារ​ដែល​មាន​រាងកាយ​ស្គមស្គាំង​សល់​តែ​ស្បែក​ដណ្តប់​ឆ្អឹង​នោះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​សុជាតា​យល់​ច្រឡំ​​ព្រះអង្គ​ថា​ជា​តួអង្គ​អ្នកតា (spirit) ដែល​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដើម្បី​ជួយ​ប្រទាន​ពរ​មួយ​ដល់​នាង ។ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ខាង​សាសនវិទូ​ច្រើន​នាក់​មាន​ទស្សនៈ​មិន​ត្រូវ​គ្នា​អំពី​ប្រវត្តិ​ពិត​របស់​តួ​អង្គ​ព្រះ​ពុទ្ធ ។ លោក​ វ៉ដឌ័រ (Warder) បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​ [...] បាន​ចាប់​កំណើត​នៅ​ក្នុង​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ (Sakya Republic) ដែល​ជា​រដ្ឋ​ទីក្រុង​ (city state) នៃ​កពិលវស្តុ (Kapilavastu) ឬ​កបិលភស្តុ ពោល​គឺ វា​ជា​រដ្ឋ​តូច​មួយ​នៅ​ជាប់​ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ត្បូង​នៃ​ប្រទេស​នេប៉ាល់ និង ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ។​ ចំណែក​លោក​ វ៉លស្ហ៍​(Walsh) វិញ​បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​ជា​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​កុលសម្ព័ន្ធ​សក្យ (Sakya clan) ដែល​បោះទីតាំង​នៅ​ជាប់​ជើង​ជួរភ្នំ​ហិមាល័យ (Himalayas) ទីតាំង​កំណើត​ពិត​ប្រាកដ​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​នៅ​ប្រហែល​​ ៣ ឬ​ ៤​ គីឡូម៉ែត្រ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ព្រំដែន​របស់​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​បច្ចុប្បន្ន ពោល​គឺ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​នេប៉ាល់ (Nepal) ។ តាមការពិត​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ​ជា​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ម្នាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​ជ្រើសរើស​ឡើង​តាមរយៈការបោះឆ្នោត ពោល​គឺ​គាត់​មិន​មែន​ជា​ស្តេច​មួយ​អង្គ​ដែល​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​លើក​អួតសរសើរ​ឬ​លើក​តម្កើង​​នោះ​ទេ ។ ទោះជាយ៉ាងនោះ​ក៏ដោយ គោរម្យងារ​របស់​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ រាជា (raja) ដែល​ជា​ពាក្យ​បង្កប់​ន័យ​ខ្លះៗ​នៅ​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ថា "ស្តេច" ។ រដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​នៅ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​នៅ​សម័យ​នោះ​គឺ​ជា​រាជាណាចក្រ (kingdoms) ដែល​មាន​ស្តេច​គ្រប់គ្រង​រាជ និង រដ្ឋ​ខ្លះ​ទៀត​គឺ​ជា​សាធារណរដ្ឋ (republics) ដែល​មាន​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ជា​អ្នក​គ្រប់គ្រង ។ នៅ​សម័យ​នោះ​ សាធារណរដ្ឋ​ សក្យ (Sakyan republic) គឺ​ជា​រដ្ឋមួយ​នៅ​ក្រោម​ចំណុះ​របស់​ស្តេច​​​ដ៏​មាន​ឥទ្ធិពល​មួយ​អង្គ​នៃ​នគរ​ជិតខាង​ ពោល​គឺ នគរ​កោសល​ (Kosala) ដែល​មាន​ទីតាំង​នៅ​ភាគ​ខាង​ត្បួង​នៃ​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ ។" ==រាយនាម"​សុជាតា"​ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានិងព្រហ្មញ្ញសាសនា== សុជាតា​ គឺ​ជាឈ្មោះ​ស្រ្តី​ជាភិក្ខុនី/សាវិកា/ទាយិកាមានកត្តិនាមដ៏ល្បីល្បាញនៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា ដែលរួមមានដូចជា​ : ១). សុជាតាឃរសុណិសា ជាធីតានៃធនញ្ចយសេដ្ឋី និង​ជា​កូនប្រសារ​ដ៏កាចឆ្នាស​ មិនក្រោម​ឱវាទឪពុកក្មេក​​ដែលជាគហបតីគឺ អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី (Anathapindika)​ ក្រោយមកក្លាយ​ជា​សាវិកា(សាវកគ្រហស្ថស្រី)​ (lay-disciple) ម្នាក់​​នៃ​ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ។ ២). សុជាតា​ភិក្ខុនី គឺ​ជាព្រះ​អរហន្ត​​នីនិង​ជា​សាវិកាមួយ​អង្គ​របស់​ព្រះសម្មាស​ម្ពុទ្ធផងដែរ ។ ៣). សុជាតា​គឺ​ជា​ទាយិកា(ស្រ្តីអ្នកអោយទាន)​ ដែលបាន​ប្រគេន​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះគោ (មធុបាយាស) មួយ​ភាជន៍មាសថ្វាយដល់​ព្រះពុទ្ធ​មុន​ពេលដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ត្រាស់ដឹងធម៌សម្រេចនូវ​អនុត្តរ​សម្មា​សម្ពោធិញ្ញាណ​ជាសព្វញ្ញុពុទ្ធ (ដែលជាមហាទានដំបូងគេក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា)​ ។ ៤). នាងសុជាតាម្នាក់ទៀត គឺជាព្រះជាយានៃសក្កទេវរាជ​ (ព្រះឥន្ទ្រ)​ បច្ចុប្បន្ន ។ ៥). សុជាតា​ក៏​ជា​ឈ្មោះ​របស់​ទេពធីតា​ ល័កស្មី (លក្ស្មី, Lakshmi) នៅ​ក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា ដែរ ។ ==សុជាតា និង ភរិយា ៧ ប្រភេទ នៅ​ក្នុង​[[ព្រះត្រៃបិដក]]== សុជាតា (Sujata) គឺ​ជា​កូនប្រសារស្រី​របស់​សេដ្ឋី​ឈ្មោះ​[[អានាថបិណ្ឌិក]] ដែល​ជា​គ្រហស្ថ​សាវក​​​ដ៏​ល្បីល្បាញ​មួយ​រូប​របស់[[​ព្រះ​ពុទ្ធ]] ។ នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ[[​អង្គុត្តរនិកាយ]] (Anguttara Nikaya 7:59; IV 91-94)​ ​នៃ​គម្ពីរ​ព្រះត្រៃបិដក​ជា​ភាសា​បាលី (Pali Sutta) មាន​និទាន​មួយ​ដែល​រៀបរាប់​ថា នៅ​ពេល​ព្រះ​ពុទ្ធ​កំពុង​ទេសនា​នៅ​ក្បែរ​​ឬ​នៅ​ផ្ទះ​របស់​អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី សម្លេង​របស់​នាង​សុជាតា​ដែល​ស្រែក​ជេរស្តី​ឲ្យ​អ្នក​បម្រើ​ទាំងឡាយ​នោះ ​បានរំខាន​ដល់​ការ​ទេសនា​របស់​ព្រះ​អង្គ ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​បាន​មាន​ពុទ្ធដីកា​ឲ្យ​គេ​ហៅ​នាង​សុជាតា​មក​ស្តាប់​បទទេសនា​របស់​ព្រះអង្គ ។ បទទេសនា​នោះ​​បាន​ទទួល​ការ​ពេញនិយម និង មាន​ឈ្មោះ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា​ បទទេសនា​អំពី​ក្រមសីលធម៌​ល្អ​សម្រាប់​ភរិយា​ទាំងឡាយ ។ នៅ​ក្នុង​បទទេសនា​​ទូន្មាន​នាង​សុជាតា​នោះ ព្រះពុទ្ធ​​បាន​បង្រៀន​នាង​សុជាតា​អំពី​ភរិយា​ ៧ ប្រភេទ ។ ប្រពន្ធ​ ៣ ប្រភេទ​ខាង​ដើម​​នឹង​នាំ​មក​នូវ​អពមង្គល​ (នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ) ។ ភរិយា​ទាំង ៧ ប្រភេទ​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​បង្គ​ជម្លោះ (destructive-wife) ឬ វធកៈ ឬ​ វធកភរិយា (vadhaka, vadhakabhariya) : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ភរិយា​បង្ក​បញ្ហា (troublesome-wife) និង ភរិយាចង​អាឃាត (slayer-wife) ។ ភរិយា​​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​គ្មាន​ចិត្ត​អាណិតអាសូរ, ចូលចិត្ត​ញ៉ែប៉ប្រែ​ជាមួយ​ប្រុសៗ និង មិន​ចូលចិត្ត​ធ្វើការងារ ព្រមទាំង​​មើលងាយ​ស្វាមី​ទៀត​ផង ។ (២) ភរិយា​ចោរ (thievish-wife) ឬ​ ចោរិសមៈ ឬ ចោរភរិយា (chorisama or corabhariya) : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ភរិយា​ជា​ចោរប្លន់ (robber-wife) ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​ចាយវាយ​ទ្រព្យសម្បត្តិ​គ្រួសារ​​ខ្ជះខ្ជាយ​ និង មិន​​ស្មោះត្រង់​នឹង​ប្តី ជា​ពិសេស​ទាក់ទង​នឹង​រឿង​លុយកាក់ ។ (៣) ភរិយា​ជា​ស្ត្រី​កំណាន់ (mistress-wife) ឬ​អយ្យសមៈ ឬ​ អយ្យាភរិយា ឬ​ ស្វាមីភរិយា (ayyasama or ayyabhariya or "swamibhariya") : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​​ថា ភរិយា​ជា​ម្ចាស់ (lordly-wife, master-wife and tyrant-wife) ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​គឺ​ជា​ស្ត្រី​​មាន​ល្បិច​ខ្ពស់, មាន​ចិត្ត​សាហាវ និង មាន​សម្តី​អាក្រក់ ព្រម​ទាំង​​ខ្ជិល​ច្រអូស និង ចូលចិត្ត​បញ្ជា​ប្តី ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​ទ្រង់​បាន​សំដែង​ថា ភរិយា​ ៤ ពួក​ខាង​ក្រោម​នឹង​នាំ​មក​នូវ​សុភមង្គល នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ ។ ចំណុច​រួម​នៃ​ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នេះ​គឺ​ពួក​គេ​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ចិត្ត​​​អាច​គ្រប់គ្រង​ខ្លួន​ឯង ។ ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ជា​មាតា (motherly-wife) ឬ​ មាតុសមៈ ឬ​ មាតុភរិយា (matusama or matubhariya) : នាង​ចាត់​ទុក​ប្តី​របស់​នាង​ដូច​ជា​កូន​ប្រុស​​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​គ្រប់​កាលទេស ។ នាង​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ប្តី​នាង​ដោយ​ចិត្ត​ករុណា សណ្តោស និង ថែទាំ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ប្តី​ជានិច្ច ។ (២) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ប្អូន​ស្រី (sisterly-wife) ឬ ភគិនិសមៈ ឬ ភគិនីភរិយា (bhaginisama or bhaginibhariya) : នាង​ទទួល​យក​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្តាប់​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​បង​ប្រុស​នាង​ដែរ ។ នាង​មាន​ចរឹត​រមទម្យ និង ចុះញ៉ម​ចំពោះ​ចៅហ្វាយនាង (ប្តី​នាង) និង ធ្វើ​អ្វីៗ​​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​បំពេញ​បំណង​ប្តី ។ (៣) ភរិយា​ជា​មិត្ត (friend-wife) ឬ​ សខិភរិយា (sakhibhariya) ។ ពាក្យ​ថា សខៈ មាន​ន័យ​ថា មិត្ត​ជិតស្និទ្ធ ដែល​ផ្ទុយ​ពី​ពាក្យ​ថា មិត្ត​ទើប​ស្គាល់​ថ្មីថ្មោង ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​អាច​ហៅ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា សខិភរិយា (sakhibhariya) ប្រែថា ភរិយា​ជា​មិត្ត​រួម​ជីវិត (companion-wife) ។ នាង​ស្រឡាញ់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្រឡាញ់​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​នាង​ដែរ ។ នាង​ធ្វើ​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​ជួយ​ស្វាមី​នាង ។ (៤) ទាសភរិយា (slave-wife) ឬ​ ទាសីសមៈ ឬ ទាសីភរិយា (dasisama or dasibhariya) ។ ពាក្យ​ថា ទាសី ជា​ពាក្យ​ក្នុង​ភាសា​បាលី ប្រែថា ស្ត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ ឬ ស្រីបម្រើ ។ ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុមនេះ​អាច​​មាន​ន័យ​ថា​ ប្រពន្ធ​ដែល​បម្រើ​ប្តី​ដូច​ស្រី​បម្រើ (slave-like wife, handmaid-wife and maid-wife”) ។ ភរិយា​ប្រភេទ​នេះ​មាន​ចិត្ត​ខន្តី, គ្មាន​ចិត្ត​ក្រោធខឹង និង ចុះចូល​ចំពោះ​ប្តី​ទោះ​បី​ប្តី​ខឹង​សម្បា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ។ នាង​គឺ​ជា​មនុស្ស​ចុះញ៉ម​​​យល់​ព្រម​ទទួល​យក​ការ​វាយវាត់​ធ្វើបាប​លើ​រាងកាយ​ទោះ​បី​ប្តី​ចង់​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ខ្លួន​ក៏​ដោយ ។ នាង​នឹង​ចុះញ៉ម​​ចំពោះ​ប្តី​ដោយ​គ្មាន​សួរ​នាំ​បន្តិច​សោះ​ឡើយ ។ បន្ទាប់​ពី​បទទេសនា​នេះ នាង​សុជាតា​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ចំពោះ​ពាក្យពេចន៍​របស់​ព្រះពុទ្ធ ។ នៅ​ពេលព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​សួរ​នាង​ថា តើ​នាង​ចង់​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ណា​មួយ នាង​សុជាតា​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា ៖ "ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​នឹង​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ចុង​ក្រោយ​បំផុត គឺ​ជា​ទាសភរិយា​របស់​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ព្រះករុណា ។" គ្រួសារ​របស់​នាង​សប្បាយ​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​នោះ​តទៅ នាង​គឺ​ជា​ស្រីបម្រើ​របស់​ប្តី​នាង ។ ==ឯកសារ​យោង== # Bhikkhu Bodhi, In the Buddha’s Words, Wisdom, Boston, 2005 # Hammalawa Saddhatissa, Buddhist Ethics, Wisdom, Boston, 1997 # Piyadassi Thera, The Buddha’s Ancient Path, Buddhist Publication Society, Kandy, 1996 # External links[edit] # Sujata and the Seven Types of Wives (buddhanet.net) 423wu1qqv005vehrkqy3k9nc4qenjqu 282842 282841 2022-08-25T15:30:25Z 203.144.67.8 /* រាយនាម"​សុជាតា"​ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានិងព្រហ្មញ្ញសាសនា */ wikitext text/x-wiki ==និយមន័យ== "សុជាតា"​ (Sujātā, Sujāthā) គឺ​ជា​ពាក្យ​សំស្ក្រឹតកម្លាយ ដែល​មាន​ន័យ​ថា​ "អ្នកកើតមកដោយប្រពៃ អ្នកកើតចេញពីត្រកូលគ្រួសារល្អ" ដោយ​ពាក្យ "សុ" មាន​ន័យ​ថា ល្អ រីឯ​ពាក្យ​ថា "ជាតា" > ជាតិ មាន​ន័យថា កំណើត ។ ម្យ៉ាងទៀត​ បើយោងតាមវចនានុក្រមខ្មែរ ស្នាព្រះហស្ត​សម្តេច​ព្រះ​សង្ឃ​រាជ​ ជួន​ណាត​ : នាមសព្ទ​ ( បា.; សំ. ឝចី ឬ សចី ) នាមជាយាម្នាក់របស់ព្រះឥន្រ្ទ ( ម. ព. សុធម្មា ផង ) ។ ==ប្រវត្តិ​ទាក់ទង​នឹង​​ឈ្មោះ​ សុជាតា== នៅ​ក្នុង​និទាន​មួយ​​ដែល​ពុទ្ធសាសនិក​ភាគ​ច្រើន​បាន​ដឹង​ឮ​ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​សិទ្ធត្ថ​កុមារ​បាន​បង្អត់​អាហារ​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​ចុះ​ខ្សោយ​ស្ទើរ​មរណា ព្រះ​អង្គ​បាន​ទទួល​យក​ពំនូត​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះ​គោ (មធុបាយាស) ពី​នាង​សុជាតា (Sujata) ​ដែល​ជា​ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​នោះ​ ។ រូបភាព​របស់​ព្រះ​សិទ្ធត្ថកុមារ​ដែល​មាន​រាងកាយ​ស្គមស្គាំង​សល់​តែ​ស្បែក​ដណ្តប់​ឆ្អឹង​នោះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​សុជាតា​យល់​ច្រឡំ​​ព្រះអង្គ​ថា​ជា​តួអង្គ​អ្នកតា (spirit) ដែល​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដើម្បី​ជួយ​ប្រទាន​ពរ​មួយ​ដល់​នាង ។ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ខាង​សាសនវិទូ​ច្រើន​នាក់​មាន​ទស្សនៈ​មិន​ត្រូវ​គ្នា​អំពី​ប្រវត្តិ​ពិត​របស់​តួ​អង្គ​ព្រះ​ពុទ្ធ ។ លោក​ វ៉ដឌ័រ (Warder) បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​ [...] បាន​ចាប់​កំណើត​នៅ​ក្នុង​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ (Sakya Republic) ដែល​ជា​រដ្ឋ​ទីក្រុង​ (city state) នៃ​កពិលវស្តុ (Kapilavastu) ឬ​កបិលភស្តុ ពោល​គឺ វា​ជា​រដ្ឋ​តូច​មួយ​នៅ​ជាប់​ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ត្បូង​នៃ​ប្រទេស​នេប៉ាល់ និង ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ។​ ចំណែក​លោក​ វ៉លស្ហ៍​(Walsh) វិញ​បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​ជា​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​កុលសម្ព័ន្ធ​សក្យ (Sakya clan) ដែល​បោះទីតាំង​នៅ​ជាប់​ជើង​ជួរភ្នំ​ហិមាល័យ (Himalayas) ទីតាំង​កំណើត​ពិត​ប្រាកដ​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​នៅ​ប្រហែល​​ ៣ ឬ​ ៤​ គីឡូម៉ែត្រ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ព្រំដែន​របស់​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​បច្ចុប្បន្ន ពោល​គឺ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​នេប៉ាល់ (Nepal) ។ តាមការពិត​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ​ជា​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ម្នាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​ជ្រើសរើស​ឡើង​តាមរយៈការបោះឆ្នោត ពោល​គឺ​គាត់​មិន​មែន​ជា​ស្តេច​មួយ​អង្គ​ដែល​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​លើក​អួតសរសើរ​ឬ​លើក​តម្កើង​​នោះ​ទេ ។ ទោះជាយ៉ាងនោះ​ក៏ដោយ គោរម្យងារ​របស់​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ រាជា (raja) ដែល​ជា​ពាក្យ​បង្កប់​ន័យ​ខ្លះៗ​នៅ​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ថា "ស្តេច" ។ រដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​នៅ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​នៅ​សម័យ​នោះ​គឺ​ជា​រាជាណាចក្រ (kingdoms) ដែល​មាន​ស្តេច​គ្រប់គ្រង​រាជ និង រដ្ឋ​ខ្លះ​ទៀត​គឺ​ជា​សាធារណរដ្ឋ (republics) ដែល​មាន​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ជា​អ្នក​គ្រប់គ្រង ។ នៅ​សម័យ​នោះ​ សាធារណរដ្ឋ​ សក្យ (Sakyan republic) គឺ​ជា​រដ្ឋមួយ​នៅ​ក្រោម​ចំណុះ​របស់​ស្តេច​​​ដ៏​មាន​ឥទ្ធិពល​មួយ​អង្គ​នៃ​នគរ​ជិតខាង​ ពោល​គឺ នគរ​កោសល​ (Kosala) ដែល​មាន​ទីតាំង​នៅ​ភាគ​ខាង​ត្បួង​នៃ​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ ។" ==រាយនាម"​សុជាតា"​ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានិងព្រហ្មញ្ញសាសនា== សុជាតា​ គឺ​ជាឈ្មោះ​ស្រ្តី​ជាភិក្ខុនី/ទាយិកាមានកត្តិនាមដ៏ល្បីល្បាញនៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា ដែលរួមមានដូចជា​ : ១). សុជាតាឃរសុណិសា ជាធីតានៃធនញ្ចយសេដ្ឋី និង​ជា​កូនប្រសារ​ដ៏កាចឆ្នាស​ មិនក្រោម​ឱវាទឪពុកក្មេក​​ដែលជាគហបតីគឺ អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី (Anathapindika)​ ក្រោយមកក្លាយ​ជា​ឧបាសិកា ។ ២). សុជាតា​ភិក្ខុនី គឺ​ជាព្រះ​អរហន្ត​​នីនិង​ជា​សាវិកាមួយ​អង្គ​របស់​ព្រះសម្មាស​ម្ពុទ្ធផងដែរ ។ ៣). សុជាតា​គឺ​ជា​ទាយិកា(ស្រ្តីអ្នកអោយទាន)​ ដែលបាន​ប្រគេន​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះគោ (មធុបាយាស) មួយ​ភាជន៍មាសថ្វាយដល់​ព្រះពុទ្ធ​មុន​ពេលដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ត្រាស់ដឹងធម៌សម្រេចនូវ​អនុត្តរ​សម្មា​សម្ពោធិញ្ញាណ​ជាសព្វញ្ញុពុទ្ធ (ដែលជាមហាទានដំបូងគេក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា)​ ។ ៤). នាងសុជាតាម្នាក់ទៀត គឺជាព្រះជាយានៃសក្កទេវរាជ​ (ព្រះឥន្ទ្រ)​ បច្ចុប្បន្ន ។ ៥). សុជាតា​ក៏​ជា​ឈ្មោះ​របស់​ទេពធីតា​ ល័កស្មី (លក្ស្មី, Lakshmi) នៅ​ក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា ដែរ ។ ==សុជាតា និង ភរិយា ៧ ប្រភេទ នៅ​ក្នុង​[[ព្រះត្រៃបិដក]]== សុជាតា (Sujata) គឺ​ជា​កូនប្រសារស្រី​របស់​សេដ្ឋី​ឈ្មោះ​[[អានាថបិណ្ឌិក]] ដែល​ជា​គ្រហស្ថ​សាវក​​​ដ៏​ល្បីល្បាញ​មួយ​រូប​របស់[[​ព្រះ​ពុទ្ធ]] ។ នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ[[​អង្គុត្តរនិកាយ]] (Anguttara Nikaya 7:59; IV 91-94)​ ​នៃ​គម្ពីរ​ព្រះត្រៃបិដក​ជា​ភាសា​បាលី (Pali Sutta) មាន​និទាន​មួយ​ដែល​រៀបរាប់​ថា នៅ​ពេល​ព្រះ​ពុទ្ធ​កំពុង​ទេសនា​នៅ​ក្បែរ​​ឬ​នៅ​ផ្ទះ​របស់​អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី សម្លេង​របស់​នាង​សុជាតា​ដែល​ស្រែក​ជេរស្តី​ឲ្យ​អ្នក​បម្រើ​ទាំងឡាយ​នោះ ​បានរំខាន​ដល់​ការ​ទេសនា​របស់​ព្រះ​អង្គ ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​បាន​មាន​ពុទ្ធដីកា​ឲ្យ​គេ​ហៅ​នាង​សុជាតា​មក​ស្តាប់​បទទេសនា​របស់​ព្រះអង្គ ។ បទទេសនា​នោះ​​បាន​ទទួល​ការ​ពេញនិយម និង មាន​ឈ្មោះ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា​ បទទេសនា​អំពី​ក្រមសីលធម៌​ល្អ​សម្រាប់​ភរិយា​ទាំងឡាយ ។ នៅ​ក្នុង​បទទេសនា​​ទូន្មាន​នាង​សុជាតា​នោះ ព្រះពុទ្ធ​​បាន​បង្រៀន​នាង​សុជាតា​អំពី​ភរិយា​ ៧ ប្រភេទ ។ ប្រពន្ធ​ ៣ ប្រភេទ​ខាង​ដើម​​នឹង​នាំ​មក​នូវ​អពមង្គល​ (នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ) ។ ភរិយា​ទាំង ៧ ប្រភេទ​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​បង្គ​ជម្លោះ (destructive-wife) ឬ វធកៈ ឬ​ វធកភរិយា (vadhaka, vadhakabhariya) : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ភរិយា​បង្ក​បញ្ហា (troublesome-wife) និង ភរិយាចង​អាឃាត (slayer-wife) ។ ភរិយា​​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​គ្មាន​ចិត្ត​អាណិតអាសូរ, ចូលចិត្ត​ញ៉ែប៉ប្រែ​ជាមួយ​ប្រុសៗ និង មិន​ចូលចិត្ត​ធ្វើការងារ ព្រមទាំង​​មើលងាយ​ស្វាមី​ទៀត​ផង ។ (២) ភរិយា​ចោរ (thievish-wife) ឬ​ ចោរិសមៈ ឬ ចោរភរិយា (chorisama or corabhariya) : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា ភរិយា​ជា​ចោរប្លន់ (robber-wife) ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​ចាយវាយ​ទ្រព្យសម្បត្តិ​គ្រួសារ​​ខ្ជះខ្ជាយ​ និង មិន​​ស្មោះត្រង់​នឹង​ប្តី ជា​ពិសេស​ទាក់ទង​នឹង​រឿង​លុយកាក់ ។ (៣) ភរិយា​ជា​ស្ត្រី​កំណាន់ (mistress-wife) ឬ​អយ្យសមៈ ឬ​ អយ្យាភរិយា ឬ​ ស្វាមីភរិយា (ayyasama or ayyabhariya or "swamibhariya") : មាន​ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​​ថា ភរិយា​ជា​ម្ចាស់ (lordly-wife, master-wife and tyrant-wife) ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​គឺ​ជា​ស្ត្រី​​មាន​ល្បិច​ខ្ពស់, មាន​ចិត្ត​សាហាវ និង មាន​សម្តី​អាក្រក់ ព្រម​ទាំង​​ខ្ជិល​ច្រអូស និង ចូលចិត្ត​បញ្ជា​ប្តី ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​ទ្រង់​បាន​សំដែង​ថា ភរិយា​ ៤ ពួក​ខាង​ក្រោម​នឹង​នាំ​មក​នូវ​សុភមង្គល នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ ។ ចំណុច​រួម​នៃ​ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នេះ​គឺ​ពួក​គេ​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ចិត្ត​​​អាច​គ្រប់គ្រង​ខ្លួន​ឯង ។ ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ជា​មាតា (motherly-wife) ឬ​ មាតុសមៈ ឬ​ មាតុភរិយា (matusama or matubhariya) : នាង​ចាត់​ទុក​ប្តី​របស់​នាង​ដូច​ជា​កូន​ប្រុស​​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​គ្រប់​កាលទេស ។ នាង​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ប្តី​នាង​ដោយ​ចិត្ត​ករុណា សណ្តោស និង ថែទាំ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ប្តី​ជានិច្ច ។ (២) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ប្អូន​ស្រី (sisterly-wife) ឬ ភគិនិសមៈ ឬ ភគិនីភរិយា (bhaginisama or bhaginibhariya) : នាង​ទទួល​យក​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្តាប់​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​បង​ប្រុស​នាង​ដែរ ។ នាង​មាន​ចរឹត​រមទម្យ និង ចុះញ៉ម​ចំពោះ​ចៅហ្វាយនាង (ប្តី​នាង) និង ធ្វើ​អ្វីៗ​​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​បំពេញ​បំណង​ប្តី ។ (៣) ភរិយា​ជា​មិត្ត (friend-wife) ឬ​ សខិភរិយា (sakhibhariya) ។ ពាក្យ​ថា សខៈ មាន​ន័យ​ថា មិត្ត​ជិតស្និទ្ធ ដែល​ផ្ទុយ​ពី​ពាក្យ​ថា មិត្ត​ទើប​ស្គាល់​ថ្មីថ្មោង ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​អាច​ហៅ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា សខិភរិយា (sakhibhariya) ប្រែថា ភរិយា​ជា​មិត្ត​រួម​ជីវិត (companion-wife) ។ នាង​ស្រឡាញ់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្រឡាញ់​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​នាង​ដែរ ។ នាង​ធ្វើ​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​ជួយ​ស្វាមី​នាង ។ (៤) ទាសភរិយា (slave-wife) ឬ​ ទាសីសមៈ ឬ ទាសីភរិយា (dasisama or dasibhariya) ។ ពាក្យ​ថា ទាសី ជា​ពាក្យ​ក្នុង​ភាសា​បាលី ប្រែថា ស្ត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ ឬ ស្រីបម្រើ ។ ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុមនេះ​អាច​​មាន​ន័យ​ថា​ ប្រពន្ធ​ដែល​បម្រើ​ប្តី​ដូច​ស្រី​បម្រើ (slave-like wife, handmaid-wife and maid-wife”) ។ ភរិយា​ប្រភេទ​នេះ​មាន​ចិត្ត​ខន្តី, គ្មាន​ចិត្ត​ក្រោធខឹង និង ចុះចូល​ចំពោះ​ប្តី​ទោះ​បី​ប្តី​ខឹង​សម្បា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ។ នាង​គឺ​ជា​មនុស្ស​ចុះញ៉ម​​​យល់​ព្រម​ទទួល​យក​ការ​វាយវាត់​ធ្វើបាប​លើ​រាងកាយ​ទោះ​បី​ប្តី​ចង់​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ខ្លួន​ក៏​ដោយ ។ នាង​នឹង​ចុះញ៉ម​​ចំពោះ​ប្តី​ដោយ​គ្មាន​សួរ​នាំ​បន្តិច​សោះ​ឡើយ ។ បន្ទាប់​ពី​បទទេសនា​នេះ នាង​សុជាតា​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ចំពោះ​ពាក្យពេចន៍​របស់​ព្រះពុទ្ធ ។ នៅ​ពេលព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​សួរ​នាង​ថា តើ​នាង​ចង់​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ណា​មួយ នាង​សុជាតា​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា ៖ "ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​នឹង​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ចុង​ក្រោយ​បំផុត គឺ​ជា​ទាសភរិយា​របស់​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ព្រះករុណា ។" គ្រួសារ​របស់​នាង​សប្បាយ​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​នោះ​តទៅ នាង​គឺ​ជា​ស្រីបម្រើ​របស់​ប្តី​នាង ។ ==ឯកសារ​យោង== # Bhikkhu Bodhi, In the Buddha’s Words, Wisdom, Boston, 2005 # Hammalawa Saddhatissa, Buddhist Ethics, Wisdom, Boston, 1997 # Piyadassi Thera, The Buddha’s Ancient Path, Buddhist Publication Society, Kandy, 1996 # External links[edit] # Sujata and the Seven Types of Wives (buddhanet.net) 6vh8u5ejkr82os5oc7a8iwneem3nw4d 282843 282842 2022-08-25T16:17:25Z 203.144.67.8 /* សុជាតា និង ភរិយា ៧ ប្រភេទ នៅ​ក្នុង​ព្រះត្រៃបិដក */ wikitext text/x-wiki ==និយមន័យ== "សុជាតា"​ (Sujātā, Sujāthā) គឺ​ជា​ពាក្យ​សំស្ក្រឹតកម្លាយ ដែល​មាន​ន័យ​ថា​ "អ្នកកើតមកដោយប្រពៃ អ្នកកើតចេញពីត្រកូលគ្រួសារល្អ" ដោយ​ពាក្យ "សុ" មាន​ន័យ​ថា ល្អ រីឯ​ពាក្យ​ថា "ជាតា" > ជាតិ មាន​ន័យថា កំណើត ។ ម្យ៉ាងទៀត​ បើយោងតាមវចនានុក្រមខ្មែរ ស្នាព្រះហស្ត​សម្តេច​ព្រះ​សង្ឃ​រាជ​ ជួន​ណាត​ : នាមសព្ទ​ ( បា.; សំ. ឝចី ឬ សចី ) នាមជាយាម្នាក់របស់ព្រះឥន្រ្ទ ( ម. ព. សុធម្មា ផង ) ។ ==ប្រវត្តិ​ទាក់ទង​នឹង​​ឈ្មោះ​ សុជាតា== នៅ​ក្នុង​និទាន​មួយ​​ដែល​ពុទ្ធសាសនិក​ភាគ​ច្រើន​បាន​ដឹង​ឮ​ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​សិទ្ធត្ថ​កុមារ​បាន​បង្អត់​អាហារ​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​ចុះ​ខ្សោយ​ស្ទើរ​មរណា ព្រះ​អង្គ​បាន​ទទួល​យក​ពំនូត​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះ​គោ (មធុបាយាស) ពី​នាង​សុជាតា (Sujata) ​ដែល​ជា​ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​នោះ​ ។ រូបភាព​របស់​ព្រះ​សិទ្ធត្ថកុមារ​ដែល​មាន​រាងកាយ​ស្គមស្គាំង​សល់​តែ​ស្បែក​ដណ្តប់​ឆ្អឹង​នោះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​សុជាតា​យល់​ច្រឡំ​​ព្រះអង្គ​ថា​ជា​តួអង្គ​អ្នកតា (spirit) ដែល​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដើម្បី​ជួយ​ប្រទាន​ពរ​មួយ​ដល់​នាង ។ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ខាង​សាសនវិទូ​ច្រើន​នាក់​មាន​ទស្សនៈ​មិន​ត្រូវ​គ្នា​អំពី​ប្រវត្តិ​ពិត​របស់​តួ​អង្គ​ព្រះ​ពុទ្ធ ។ លោក​ វ៉ដឌ័រ (Warder) បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​ [...] បាន​ចាប់​កំណើត​នៅ​ក្នុង​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ (Sakya Republic) ដែល​ជា​រដ្ឋ​ទីក្រុង​ (city state) នៃ​កពិលវស្តុ (Kapilavastu) ឬ​កបិលភស្តុ ពោល​គឺ វា​ជា​រដ្ឋ​តូច​មួយ​នៅ​ជាប់​ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ត្បូង​នៃ​ប្រទេស​នេប៉ាល់ និង ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ។​ ចំណែក​លោក​ វ៉លស្ហ៍​(Walsh) វិញ​បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​ជា​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​កុលសម្ព័ន្ធ​សក្យ (Sakya clan) ដែល​បោះទីតាំង​នៅ​ជាប់​ជើង​ជួរភ្នំ​ហិមាល័យ (Himalayas) ទីតាំង​កំណើត​ពិត​ប្រាកដ​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​នៅ​ប្រហែល​​ ៣ ឬ​ ៤​ គីឡូម៉ែត្រ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ព្រំដែន​របស់​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​បច្ចុប្បន្ន ពោល​គឺ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​នេប៉ាល់ (Nepal) ។ តាមការពិត​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ​ជា​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ម្នាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​ជ្រើសរើស​ឡើង​តាមរយៈការបោះឆ្នោត ពោល​គឺ​គាត់​មិន​មែន​ជា​ស្តេច​មួយ​អង្គ​ដែល​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​លើក​អួតសរសើរ​ឬ​លើក​តម្កើង​​នោះ​ទេ ។ ទោះជាយ៉ាងនោះ​ក៏ដោយ គោរម្យងារ​របស់​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ រាជា (raja) ដែល​ជា​ពាក្យ​បង្កប់​ន័យ​ខ្លះៗ​នៅ​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ថា "ស្តេច" ។ រដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​នៅ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​នៅ​សម័យ​នោះ​គឺ​ជា​រាជាណាចក្រ (kingdoms) ដែល​មាន​ស្តេច​គ្រប់គ្រង​រាជ និង រដ្ឋ​ខ្លះ​ទៀត​គឺ​ជា​សាធារណរដ្ឋ (republics) ដែល​មាន​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ជា​អ្នក​គ្រប់គ្រង ។ នៅ​សម័យ​នោះ​ សាធារណរដ្ឋ​ សក្យ (Sakyan republic) គឺ​ជា​រដ្ឋមួយ​នៅ​ក្រោម​ចំណុះ​របស់​ស្តេច​​​ដ៏​មាន​ឥទ្ធិពល​មួយ​អង្គ​នៃ​នគរ​ជិតខាង​ ពោល​គឺ នគរ​កោសល​ (Kosala) ដែល​មាន​ទីតាំង​នៅ​ភាគ​ខាង​ត្បួង​នៃ​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ ។" ==រាយនាម"​សុជាតា"​ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានិងព្រហ្មញ្ញសាសនា== សុជាតា​ គឺ​ជាឈ្មោះ​ស្រ្តី​ជាភិក្ខុនី/ទាយិកាមានកត្តិនាមដ៏ល្បីល្បាញនៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា ដែលរួមមានដូចជា​ : ១). សុជាតាឃរសុណិសា ជាធីតានៃធនញ្ចយសេដ្ឋី និង​ជា​កូនប្រសារ​ដ៏កាចឆ្នាស​ មិនក្រោម​ឱវាទឪពុកក្មេក​​ដែលជាគហបតីគឺ អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី (Anathapindika)​ ក្រោយមកក្លាយ​ជា​ឧបាសិកា ។ ២). សុជាតា​ភិក្ខុនី គឺ​ជាព្រះ​អរហន្ត​​នីនិង​ជា​សាវិកាមួយ​អង្គ​របស់​ព្រះសម្មាស​ម្ពុទ្ធផងដែរ ។ ៣). សុជាតា​គឺ​ជា​ទាយិកា(ស្រ្តីអ្នកអោយទាន)​ ដែលបាន​ប្រគេន​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះគោ (មធុបាយាស) មួយ​ភាជន៍មាសថ្វាយដល់​ព្រះពុទ្ធ​មុន​ពេលដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ត្រាស់ដឹងធម៌សម្រេចនូវ​អនុត្តរ​សម្មា​សម្ពោធិញ្ញាណ​ជាសព្វញ្ញុពុទ្ធ (ដែលជាមហាទានដំបូងគេក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា)​ ។ ៤). នាងសុជាតាម្នាក់ទៀត គឺជាព្រះជាយានៃសក្កទេវរាជ​ (ព្រះឥន្ទ្រ)​ បច្ចុប្បន្ន ។ ៥). សុជាតា​ក៏​ជា​ឈ្មោះ​របស់​ទេពធីតា​ ល័កស្មី (លក្ស្មី, Lakshmi) នៅ​ក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា ដែរ ។ ==សុជាតា និង ភរិយា ៧ ប្រភេទ នៅ​ក្នុង​[[ព្រះត្រៃបិដក]]== សុជាតា (Sujata) គឺ​ជា​កូនប្រសារស្រី​របស់​សេដ្ឋី​ឈ្មោះ​[[អានាថបិណ្ឌិក]] ដែល​ជា​គ្រហស្ថ​សាវក​​​ដ៏​ល្បីល្បាញ​មួយ​រូប​របស់[[​ព្រះ​ពុទ្ធ]] ។ នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ[[​អង្គុត្តរនិកាយ]] (Anguttara Nikaya 7:59; IV 91-94)​ ​នៃ​គម្ពីរ​ព្រះត្រៃបិដក​ជា​ភាសា​បាលី (Pali Sutta) មាន​សេចក្តីបរិយាយយ៉ាងពិស្តារ ប៉ុន្តែសូមត្រឹមសង្ខេបយ៉ាងត្រឹមនេះថា÷ " សម័យមួយ​ ព្រះមានព្រះភាគ​ ទ្រង់គង់នៅវត្តជេតពនជាអារាមរបស់អនាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី ទៀបក្រុងសាវត្ថី ។ សម័យនោះឯង​ មានស្រ្តីម្នាក់នាមសុជាតា ជាធនញ្ចយធីតា ហើយជាប្អូនស្រីនាងវិសាខា និងកូនប្រសារស្រីនៃអនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋី​ ។ មានសេចក្តីពិពណ៌នាថា តាំងតែពីនាងសុជាតា​ បានរៀបការចូលទៅរស់នៅ​ ខាងផ្ទះស្វាមី គេហដ្ឋាននៃអាថបណ្ឌិកគហបតី​ (ឈ្មោះថា)នាងបានបំពេញយសដ៏ធំ ប៉ុន្តែ ដោយនាងជាបុត្រីនៃគ្រួសារមហាត្រកូល នាងមានកិរិយាចចេសរឹងត្អឹង ប្រកាន់មានះថាខ្លួនប្រសើរ មានសេចក្តីក្រេវក្រោធ ខឹងសម្បារ​ កាច​ឆ្នាស​ មានសម្តីអាក្រក់ មិនធ្វើវត្តប្រតិបត្តិគោរពមាតាបិតាក្មេក និងស្វាមី ហើយជេរប្រទេចគំហកកំហែង វាយដំច្រំធាក់ ជនក្នុងផ្ទះ ។ ពេលមួយនោះ ព្រះមានព្រះភាគ​ ​មានភិក្ខុសង្ឃ500អង្គជាបរិវារ​ ស្តេចយាងទៅកាន់ផ្ទះអនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋី ។ លុះយាងទៅដល់ហើយ ក៏ប្រ​ថាប់​ រួចត្រាស់សម្តែងធម្មទេសនា​ដោយមាន​ អនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋីជាអ្នកសណ្តាប់ ។ វេលានោះឯង នាងសុជាតា បានស្រែកឈ្លោះប្រកែកជាមួយពួកទាសាទាសី ។ ព្រះបរមសស្តាក៏បញ្ចប់ធម្មីកថា ហើយត្រាស់សួរថា ម្នាលគហបតី​ នោះជាសំឡេងអ្វី? លោកសេដ្ឋីទូលតបថា បពិត្រ​ព្រះ​អង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ នោះជាសំឡេងនាងសុជាតា ជាបុត្រប្រសាររបស់ត្រកូល នាង​មិនមានសេចក្តីគោរពកោតក្រែង​ មិនធ្វើវត្តប្រណិប័តមាតាបិតាក្មេកនិងស្វាមី ជាស្រ្តីគ្មានសទ្ធា ចេះតែឈ្លោះទាស់ទែងរាល់ព្រឹកល្ងាច ។ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ព្រះអង្គត្រាស់បង្គាប់ដល់អនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋី អោយគេហៅនាងសុជាតាចូលមក ។ លុះនាងសុជាតាចូលមកដល់ហើយ ក៏ក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ ហើយអង្គុយក្នុងទីសមគួរ ។ ព្រះមានព្រះភាគ​ ទ្រង់ត្រាស់ បទទេសនាទូន្មានដល់នាងសុជាតា នៅ​ក្នុង​បទទេសនា​​ទូន្មាន​នាង​សុជាតា​នោះ ព្រះពុទ្ធ​​បាន​បង្រៀន​នាង​សុជាតា​អំពី​ភរិយា​ ៧ ប្រភេទ ។ ប្រពន្ធ​ ៣ ប្រភេទ​ខាង​ដើម​​នឹង​នាំ​មក​នូវ​អពមង្គល​ (នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ) ។ ភរិយា​ទាំង ៣​ ប្រភេទនេះមាន ៖ (១) វធកៈ ឬ​ វធកាភរិយា : (ភរិយាទុកស្មើរពេជឃ្ឃាត)​ ភរិយាដែលស្វាមីលោះមកដោយទ្រព្យហើយ ជាស្ត្រីមានចិត្តប្រទូស្តនឹងស្វាមី មានសេចក្តីមិនអនុគ្រោះនូវប្រយោជន៍ ជាស្រីត្រេកត្រអាលនឹងបុរសដទៃ មើលងាយប្តី ខ្វល់ខ្វាយដើម្បីសម្លាប់(ប្តី)​ ។ (២) ចោរិសមៈ ឬ ចោរីភរិយា​ (ភរិយាជាចោរ)​ : ស្វាមីនៃស្ត្រីបាននូវទ្រព្យណាហើយតម្កល់ទុក​ ដើម្បីធ្វើនូវសិល្បៈក្តី នូវជំនួញក្តី នូវកសិកម្មក្តី ស្ត្រីនោះ ប្រាថ្នាលួចកិបកេង​យកនូវទ្រព្យ សូម្បីបន្តិចបន្តួចពីទ្រព្យនោះ ។ (៣) អយ្យសមៈ ឬ​ អយ្យាភរិយា​ (ភរិយាទុកស្មើរចៅហ្វាយនាយ)​ : ស្រ្តីមិនមានសេចក្តីប្រាថ្នានឹងធ្វើការងារ​ ជាអ្នកខ្ជិលច្រអូស ស៊ីច្រើន រឹងរូស​ ពោលនូវពាក្យអាក្រក់​ មាន​​ព្យាយាមប្រឹងប្រែងដើម្បីប្រព្រឹត្តិគ្រប់គាបសង្កត់​ស្វាមី ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​ទ្រង់​បាន​សំដែង​ថា ភរិយា​ ៤ ពួក​ខាង​ក្រោម​នឹង​នាំ​មក​នូវ​សុភមង្គល នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ ។ ចំណុច​រួម​នៃ​ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នេះ​គឺ​ពួក​គេ​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ចិត្ត​​​អាច​គ្រប់គ្រង​ខ្លួន​ឯង ។ ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ជា​មាតា (motherly-wife) ឬ​ មាតុសមៈ ឬ​ មាតុភរិយា (matusama or matubhariya) : នាង​ចាត់​ទុក​ប្តី​របស់​នាង​ដូច​ជា​កូន​ប្រុស​​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​គ្រប់​កាលទេស ។ នាង​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ប្តី​នាង​ដោយ​ចិត្ត​ករុណា សណ្តោស និង ថែទាំ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ប្តី​ជានិច្ច ។ (២) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ប្អូន​ស្រី (sisterly-wife) ឬ ភគិនិសមៈ ឬ ភគិនីភរិយា (bhaginisama or bhaginibhariya) : នាង​ទទួល​យក​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្តាប់​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​បង​ប្រុស​នាង​ដែរ ។ នាង​មាន​ចរឹត​រមទម្យ និង ចុះញ៉ម​ចំពោះ​ចៅហ្វាយនាង (ប្តី​នាង) និង ធ្វើ​អ្វីៗ​​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​បំពេញ​បំណង​ប្តី ។ (៣) ភរិយា​ជា​មិត្ត (friend-wife) ឬ​ សខិភរិយា (sakhibhariya) ។ ពាក្យ​ថា សខៈ មាន​ន័យ​ថា មិត្ត​ជិតស្និទ្ធ ដែល​ផ្ទុយ​ពី​ពាក្យ​ថា មិត្ត​ទើប​ស្គាល់​ថ្មីថ្មោង ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​អាច​ហៅ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា សខិភរិយា (sakhibhariya) ប្រែថា ភរិយា​ជា​មិត្ត​រួម​ជីវិត (companion-wife) ។ នាង​ស្រឡាញ់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្រឡាញ់​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​នាង​ដែរ ។ នាង​ធ្វើ​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​ជួយ​ស្វាមី​នាង ។ (៤) ទាសភរិយា (slave-wife) ឬ​ ទាសីសមៈ ឬ ទាសីភរិយា (dasisama or dasibhariya) ។ ពាក្យ​ថា ទាសី ជា​ពាក្យ​ក្នុង​ភាសា​បាលី ប្រែថា ស្ត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ ឬ ស្រីបម្រើ ។ ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុមនេះ​អាច​​មាន​ន័យ​ថា​ ប្រពន្ធ​ដែល​បម្រើ​ប្តី​ដូច​ស្រី​បម្រើ (slave-like wife, handmaid-wife and maid-wife”) ។ ភរិយា​ប្រភេទ​នេះ​មាន​ចិត្ត​ខន្តី, គ្មាន​ចិត្ត​ក្រោធខឹង និង ចុះចូល​ចំពោះ​ប្តី​ទោះ​បី​ប្តី​ខឹង​សម្បា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ។ នាង​គឺ​ជា​មនុស្ស​ចុះញ៉ម​​​យល់​ព្រម​ទទួល​យក​ការ​វាយវាត់​ធ្វើបាប​លើ​រាងកាយ​ទោះ​បី​ប្តី​ចង់​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ខ្លួន​ក៏​ដោយ ។ នាង​នឹង​ចុះញ៉ម​​ចំពោះ​ប្តី​ដោយ​គ្មាន​សួរ​នាំ​បន្តិច​សោះ​ឡើយ ។ បន្ទាប់​ពី​បទទេសនា​នេះ នាង​សុជាតា​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ចំពោះ​ពាក្យពេចន៍​របស់​ព្រះពុទ្ធ ។ នៅ​ពេលព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​សួរ​នាង​ថា តើ​នាង​ចង់​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ណា​មួយ នាង​សុជាតា​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា ៖ "ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​នឹង​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ចុង​ក្រោយ​បំផុត គឺ​ជា​ទាសភរិយា​របស់​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ព្រះករុណា ។" គ្រួសារ​របស់​នាង​សប្បាយ​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​នោះ​តទៅ នាង​គឺ​ជា​ស្រីបម្រើ​របស់​ប្តី​នាង ។ ==ឯកសារ​យោង== # Bhikkhu Bodhi, In the Buddha’s Words, Wisdom, Boston, 2005 # Hammalawa Saddhatissa, Buddhist Ethics, Wisdom, Boston, 1997 # Piyadassi Thera, The Buddha’s Ancient Path, Buddhist Publication Society, Kandy, 1996 # External links[edit] # Sujata and the Seven Types of Wives (buddhanet.net) 9yrs5znydjvgsgmm8ygavph5ztqbk3g 282844 282843 2022-08-25T16:18:27Z 203.144.67.8 /* សុជាតា និង ភរិយា ៧ ប្រភេទ នៅ​ក្នុង​ព្រះត្រៃបិដក */ wikitext text/x-wiki ==និយមន័យ== "សុជាតា"​ (Sujātā, Sujāthā) គឺ​ជា​ពាក្យ​សំស្ក្រឹតកម្លាយ ដែល​មាន​ន័យ​ថា​ "អ្នកកើតមកដោយប្រពៃ អ្នកកើតចេញពីត្រកូលគ្រួសារល្អ" ដោយ​ពាក្យ "សុ" មាន​ន័យ​ថា ល្អ រីឯ​ពាក្យ​ថា "ជាតា" > ជាតិ មាន​ន័យថា កំណើត ។ ម្យ៉ាងទៀត​ បើយោងតាមវចនានុក្រមខ្មែរ ស្នាព្រះហស្ត​សម្តេច​ព្រះ​សង្ឃ​រាជ​ ជួន​ណាត​ : នាមសព្ទ​ ( បា.; សំ. ឝចី ឬ សចី ) នាមជាយាម្នាក់របស់ព្រះឥន្រ្ទ ( ម. ព. សុធម្មា ផង ) ។ ==ប្រវត្តិ​ទាក់ទង​នឹង​​ឈ្មោះ​ សុជាតា== នៅ​ក្នុង​និទាន​មួយ​​ដែល​ពុទ្ធសាសនិក​ភាគ​ច្រើន​បាន​ដឹង​ឮ​ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​សិទ្ធត្ថ​កុមារ​បាន​បង្អត់​អាហារ​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​ចុះ​ខ្សោយ​ស្ទើរ​មរណា ព្រះ​អង្គ​បាន​ទទួល​យក​ពំនូត​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះ​គោ (មធុបាយាស) ពី​នាង​សុជាតា (Sujata) ​ដែល​ជា​ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​នោះ​ ។ រូបភាព​របស់​ព្រះ​សិទ្ធត្ថកុមារ​ដែល​មាន​រាងកាយ​ស្គមស្គាំង​សល់​តែ​ស្បែក​ដណ្តប់​ឆ្អឹង​នោះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​សុជាតា​យល់​ច្រឡំ​​ព្រះអង្គ​ថា​ជា​តួអង្គ​អ្នកតា (spirit) ដែល​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដើម្បី​ជួយ​ប្រទាន​ពរ​មួយ​ដល់​នាង ។ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ខាង​សាសនវិទូ​ច្រើន​នាក់​មាន​ទស្សនៈ​មិន​ត្រូវ​គ្នា​អំពី​ប្រវត្តិ​ពិត​របស់​តួ​អង្គ​ព្រះ​ពុទ្ធ ។ លោក​ វ៉ដឌ័រ (Warder) បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​ [...] បាន​ចាប់​កំណើត​នៅ​ក្នុង​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ (Sakya Republic) ដែល​ជា​រដ្ឋ​ទីក្រុង​ (city state) នៃ​កពិលវស្តុ (Kapilavastu) ឬ​កបិលភស្តុ ពោល​គឺ វា​ជា​រដ្ឋ​តូច​មួយ​នៅ​ជាប់​ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ត្បូង​នៃ​ប្រទេស​នេប៉ាល់ និង ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ។​ ចំណែក​លោក​ វ៉លស្ហ៍​(Walsh) វិញ​បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​ជា​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​កុលសម្ព័ន្ធ​សក្យ (Sakya clan) ដែល​បោះទីតាំង​នៅ​ជាប់​ជើង​ជួរភ្នំ​ហិមាល័យ (Himalayas) ទីតាំង​កំណើត​ពិត​ប្រាកដ​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​នៅ​ប្រហែល​​ ៣ ឬ​ ៤​ គីឡូម៉ែត្រ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ព្រំដែន​របស់​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​បច្ចុប្បន្ន ពោល​គឺ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​នេប៉ាល់ (Nepal) ។ តាមការពិត​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ​ជា​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ម្នាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​ជ្រើសរើស​ឡើង​តាមរយៈការបោះឆ្នោត ពោល​គឺ​គាត់​មិន​មែន​ជា​ស្តេច​មួយ​អង្គ​ដែល​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​លើក​អួតសរសើរ​ឬ​លើក​តម្កើង​​នោះ​ទេ ។ ទោះជាយ៉ាងនោះ​ក៏ដោយ គោរម្យងារ​របស់​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ រាជា (raja) ដែល​ជា​ពាក្យ​បង្កប់​ន័យ​ខ្លះៗ​នៅ​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ថា "ស្តេច" ។ រដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​នៅ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​នៅ​សម័យ​នោះ​គឺ​ជា​រាជាណាចក្រ (kingdoms) ដែល​មាន​ស្តេច​គ្រប់គ្រង​រាជ និង រដ្ឋ​ខ្លះ​ទៀត​គឺ​ជា​សាធារណរដ្ឋ (republics) ដែល​មាន​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ជា​អ្នក​គ្រប់គ្រង ។ នៅ​សម័យ​នោះ​ សាធារណរដ្ឋ​ សក្យ (Sakyan republic) គឺ​ជា​រដ្ឋមួយ​នៅ​ក្រោម​ចំណុះ​របស់​ស្តេច​​​ដ៏​មាន​ឥទ្ធិពល​មួយ​អង្គ​នៃ​នគរ​ជិតខាង​ ពោល​គឺ នគរ​កោសល​ (Kosala) ដែល​មាន​ទីតាំង​នៅ​ភាគ​ខាង​ត្បួង​នៃ​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ ។" ==រាយនាម"​សុជាតា"​ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានិងព្រហ្មញ្ញសាសនា== សុជាតា​ គឺ​ជាឈ្មោះ​ស្រ្តី​ជាភិក្ខុនី/ទាយិកាមានកត្តិនាមដ៏ល្បីល្បាញនៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា ដែលរួមមានដូចជា​ : ១). សុជាតាឃរសុណិសា ជាធីតានៃធនញ្ចយសេដ្ឋី និង​ជា​កូនប្រសារ​ដ៏កាចឆ្នាស​ មិនក្រោម​ឱវាទឪពុកក្មេក​​ដែលជាគហបតីគឺ អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី (Anathapindika)​ ក្រោយមកក្លាយ​ជា​ឧបាសិកា ។ ២). សុជាតា​ភិក្ខុនី គឺ​ជាព្រះ​អរហន្ត​​នីនិង​ជា​សាវិកាមួយ​អង្គ​របស់​ព្រះសម្មាស​ម្ពុទ្ធផងដែរ ។ ៣). សុជាតា​គឺ​ជា​ទាយិកា(ស្រ្តីអ្នកអោយទាន)​ ដែលបាន​ប្រគេន​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះគោ (មធុបាយាស) មួយ​ភាជន៍មាសថ្វាយដល់​ព្រះពុទ្ធ​មុន​ពេលដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ត្រាស់ដឹងធម៌សម្រេចនូវ​អនុត្តរ​សម្មា​សម្ពោធិញ្ញាណ​ជាសព្វញ្ញុពុទ្ធ (ដែលជាមហាទានដំបូងគេក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា)​ ។ ៤). នាងសុជាតាម្នាក់ទៀត គឺជាព្រះជាយានៃសក្កទេវរាជ​ (ព្រះឥន្ទ្រ)​ បច្ចុប្បន្ន ។ ៥). សុជាតា​ក៏​ជា​ឈ្មោះ​របស់​ទេពធីតា​ ល័កស្មី (លក្ស្មី, Lakshmi) នៅ​ក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា ដែរ ។ ==សុជាតា និង ភរិយា ៧ ប្រភេទ នៅ​ក្នុង​[[ព្រះត្រៃបិដក]]== សុជាតា (Sujata) គឺ​ជា​កូនប្រសារស្រី​របស់​គហបតី​ឈ្មោះ​[[អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី]] ដែល​ជាសាវិកា​​​ដ៏​ល្បី​មួយ​រូប​នៃព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ។ នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ[[​អង្គុត្តរនិកាយ]] (Anguttara Nikaya 7:59; IV 91-94)​ ​នៃ​គម្ពីរ​ព្រះត្រៃបិដក​ជា​ភាសា​បាលី (Pali Sutta) មាន​សេចក្តីបរិយាយយ៉ាងពិស្តារ ប៉ុន្តែសូមត្រឹមសង្ខេបយ៉ាងត្រឹមនេះថា÷ " សម័យមួយ​ ព្រះមានព្រះភាគ​ ទ្រង់គង់នៅវត្តជេតពនជាអារាមរបស់អនាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី ទៀបក្រុងសាវត្ថី ។ សម័យនោះឯង​ មានស្រ្តីម្នាក់នាមសុជាតា ជាធនញ្ចយធីតា ហើយជាប្អូនស្រីនាងវិសាខា និងកូនប្រសារស្រីនៃអនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋី​ ។ មានសេចក្តីពិពណ៌នាថា តាំងតែពីនាងសុជាតា​ បានរៀបការចូលទៅរស់នៅ​ ខាងផ្ទះស្វាមី គេហដ្ឋាននៃអាថបណ្ឌិកគហបតី​ (ឈ្មោះថា)នាងបានបំពេញយសដ៏ធំ ប៉ុន្តែ ដោយនាងជាបុត្រីនៃគ្រួសារមហាត្រកូល នាងមានកិរិយាចចេសរឹងត្អឹង ប្រកាន់មានះថាខ្លួនប្រសើរ មានសេចក្តីក្រេវក្រោធ ខឹងសម្បារ​ កាច​ឆ្នាស​ មានសម្តីអាក្រក់ មិនធ្វើវត្តប្រតិបត្តិគោរពមាតាបិតាក្មេក និងស្វាមី ហើយជេរប្រទេចគំហកកំហែង វាយដំច្រំធាក់ ជនក្នុងផ្ទះ ។ ពេលមួយនោះ ព្រះមានព្រះភាគ​ ​មានភិក្ខុសង្ឃ500អង្គជាបរិវារ​ ស្តេចយាងទៅកាន់ផ្ទះអនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋី ។ លុះយាងទៅដល់ហើយ ក៏ប្រ​ថាប់​ រួចត្រាស់សម្តែងធម្មទេសនា​ដោយមាន​ អនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋីជាអ្នកសណ្តាប់ ។ វេលានោះឯង នាងសុជាតា បានស្រែកឈ្លោះប្រកែកជាមួយពួកទាសាទាសី ។ ព្រះបរមសស្តាក៏បញ្ចប់ធម្មីកថា ហើយត្រាស់សួរថា ម្នាលគហបតី​ នោះជាសំឡេងអ្វី? លោកសេដ្ឋីទូលតបថា បពិត្រ​ព្រះ​អង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ នោះជាសំឡេងនាងសុជាតា ជាបុត្រប្រសាររបស់ត្រកូល នាង​មិនមានសេចក្តីគោរពកោតក្រែង​ មិនធ្វើវត្តប្រណិប័តមាតាបិតាក្មេកនិងស្វាមី ជាស្រ្តីគ្មានសទ្ធា ចេះតែឈ្លោះទាស់ទែងរាល់ព្រឹកល្ងាច ។ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ព្រះអង្គត្រាស់បង្គាប់ដល់អនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋី អោយគេហៅនាងសុជាតាចូលមក ។ លុះនាងសុជាតាចូលមកដល់ហើយ ក៏ក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ ហើយអង្គុយក្នុងទីសមគួរ ។ ព្រះមានព្រះភាគ​ ទ្រង់ត្រាស់ បទទេសនាទូន្មានដល់នាងសុជាតា នៅ​ក្នុង​បទទេសនា​​ទូន្មាន​នាង​សុជាតា​នោះ ព្រះពុទ្ធ​​បាន​បង្រៀន​នាង​សុជាតា​អំពី​ភរិយា​ ៧ ប្រភេទ ។ ប្រពន្ធ​ ៣ ប្រភេទ​ខាង​ដើម​​នឹង​នាំ​មក​នូវ​អពមង្គល​ (នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ) ។ ភរិយា​ទាំង ៣​ ប្រភេទនេះមាន ៖ (១) វធកៈ ឬ​ វធកាភរិយា : (ភរិយាទុកស្មើរពេជឃ្ឃាត)​ ភរិយាដែលស្វាមីលោះមកដោយទ្រព្យហើយ ជាស្ត្រីមានចិត្តប្រទូស្តនឹងស្វាមី មានសេចក្តីមិនអនុគ្រោះនូវប្រយោជន៍ ជាស្រីត្រេកត្រអាលនឹងបុរសដទៃ មើលងាយប្តី ខ្វល់ខ្វាយដើម្បីសម្លាប់(ប្តី)​ ។ (២) ចោរិសមៈ ឬ ចោរីភរិយា​ (ភរិយាជាចោរ)​ : ស្វាមីនៃស្ត្រីបាននូវទ្រព្យណាហើយតម្កល់ទុក​ ដើម្បីធ្វើនូវសិល្បៈក្តី នូវជំនួញក្តី នូវកសិកម្មក្តី ស្ត្រីនោះ ប្រាថ្នាលួចកិបកេង​យកនូវទ្រព្យ សូម្បីបន្តិចបន្តួចពីទ្រព្យនោះ ។ (៣) អយ្យសមៈ ឬ​ អយ្យាភរិយា​ (ភរិយាទុកស្មើរចៅហ្វាយនាយ)​ : ស្រ្តីមិនមានសេចក្តីប្រាថ្នានឹងធ្វើការងារ​ ជាអ្នកខ្ជិលច្រអូស ស៊ីច្រើន រឹងរូស​ ពោលនូវពាក្យអាក្រក់​ មាន​​ព្យាយាមប្រឹងប្រែងដើម្បីប្រព្រឹត្តិគ្រប់គាបសង្កត់​ស្វាមី ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​ទ្រង់​បាន​សំដែង​ថា ភរិយា​ ៤ ពួក​ខាង​ក្រោម​នឹង​នាំ​មក​នូវ​សុភមង្គល នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ ។ ចំណុច​រួម​នៃ​ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នេះ​គឺ​ពួក​គេ​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ចិត្ត​​​អាច​គ្រប់គ្រង​ខ្លួន​ឯង ។ ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នោះ​គឺ ៖ (១) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ជា​មាតា (motherly-wife) ឬ​ មាតុសមៈ ឬ​ មាតុភរិយា (matusama or matubhariya) : នាង​ចាត់​ទុក​ប្តី​របស់​នាង​ដូច​ជា​កូន​ប្រុស​​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​គ្រប់​កាលទេស ។ នាង​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ប្តី​នាង​ដោយ​ចិត្ត​ករុណា សណ្តោស និង ថែទាំ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​ប្តី​ជានិច្ច ។ (២) ភរិយា​ប្រៀបដូច​ប្អូន​ស្រី (sisterly-wife) ឬ ភគិនិសមៈ ឬ ភគិនីភរិយា (bhaginisama or bhaginibhariya) : នាង​ទទួល​យក​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្តាប់​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​បង​ប្រុស​នាង​ដែរ ។ នាង​មាន​ចរឹត​រមទម្យ និង ចុះញ៉ម​ចំពោះ​ចៅហ្វាយនាង (ប្តី​នាង) និង ធ្វើ​អ្វីៗ​​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​បំពេញ​បំណង​ប្តី ។ (៣) ភរិយា​ជា​មិត្ត (friend-wife) ឬ​ សខិភរិយា (sakhibhariya) ។ ពាក្យ​ថា សខៈ មាន​ន័យ​ថា មិត្ត​ជិតស្និទ្ធ ដែល​ផ្ទុយ​ពី​ពាក្យ​ថា មិត្ត​ទើប​ស្គាល់​ថ្មីថ្មោង ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​អាច​ហៅ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា សខិភរិយា (sakhibhariya) ប្រែថា ភរិយា​ជា​មិត្ត​រួម​ជីវិត (companion-wife) ។ នាង​ស្រឡាញ់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្រឡាញ់​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​នាង​ដែរ ។ នាង​ធ្វើ​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​ជួយ​ស្វាមី​នាង ។ (៤) ទាសភរិយា (slave-wife) ឬ​ ទាសីសមៈ ឬ ទាសីភរិយា (dasisama or dasibhariya) ។ ពាក្យ​ថា ទាសី ជា​ពាក្យ​ក្នុង​ភាសា​បាលី ប្រែថា ស្ត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ ឬ ស្រីបម្រើ ។ ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុមនេះ​អាច​​មាន​ន័យ​ថា​ ប្រពន្ធ​ដែល​បម្រើ​ប្តី​ដូច​ស្រី​បម្រើ (slave-like wife, handmaid-wife and maid-wife”) ។ ភរិយា​ប្រភេទ​នេះ​មាន​ចិត្ត​ខន្តី, គ្មាន​ចិត្ត​ក្រោធខឹង និង ចុះចូល​ចំពោះ​ប្តី​ទោះ​បី​ប្តី​ខឹង​សម្បា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ។ នាង​គឺ​ជា​មនុស្ស​ចុះញ៉ម​​​យល់​ព្រម​ទទួល​យក​ការ​វាយវាត់​ធ្វើបាប​លើ​រាងកាយ​ទោះ​បី​ប្តី​ចង់​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ខ្លួន​ក៏​ដោយ ។ នាង​នឹង​ចុះញ៉ម​​ចំពោះ​ប្តី​ដោយ​គ្មាន​សួរ​នាំ​បន្តិច​សោះ​ឡើយ ។ បន្ទាប់​ពី​បទទេសនា​នេះ នាង​សុជាតា​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ចំពោះ​ពាក្យពេចន៍​របស់​ព្រះពុទ្ធ ។ នៅ​ពេលព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​សួរ​នាង​ថា តើ​នាង​ចង់​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ណា​មួយ នាង​សុជាតា​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា ៖ "ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​នឹង​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ចុង​ក្រោយ​បំផុត គឺ​ជា​ទាសភរិយា​របស់​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ព្រះករុណា ។" គ្រួសារ​របស់​នាង​សប្បាយ​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​នោះ​តទៅ នាង​គឺ​ជា​ស្រីបម្រើ​របស់​ប្តី​នាង ។ ==ឯកសារ​យោង== # Bhikkhu Bodhi, In the Buddha’s Words, Wisdom, Boston, 2005 # Hammalawa Saddhatissa, Buddhist Ethics, Wisdom, Boston, 1997 # Piyadassi Thera, The Buddha’s Ancient Path, Buddhist Publication Society, Kandy, 1996 # External links[edit] # Sujata and the Seven Types of Wives (buddhanet.net) f95cnd8vxolzhqwon1mg0i4bua4b9cu 282845 282844 2022-08-25T16:29:43Z 203.144.67.8 /* សុជាតា និង ភរិយា ៧ ប្រភេទ នៅ​ក្នុង​ព្រះត្រៃបិដក */ wikitext text/x-wiki ==និយមន័យ== "សុជាតា"​ (Sujātā, Sujāthā) គឺ​ជា​ពាក្យ​សំស្ក្រឹតកម្លាយ ដែល​មាន​ន័យ​ថា​ "អ្នកកើតមកដោយប្រពៃ អ្នកកើតចេញពីត្រកូលគ្រួសារល្អ" ដោយ​ពាក្យ "សុ" មាន​ន័យ​ថា ល្អ រីឯ​ពាក្យ​ថា "ជាតា" > ជាតិ មាន​ន័យថា កំណើត ។ ម្យ៉ាងទៀត​ បើយោងតាមវចនានុក្រមខ្មែរ ស្នាព្រះហស្ត​សម្តេច​ព្រះ​សង្ឃ​រាជ​ ជួន​ណាត​ : នាមសព្ទ​ ( បា.; សំ. ឝចី ឬ សចី ) នាមជាយាម្នាក់របស់ព្រះឥន្រ្ទ ( ម. ព. សុធម្មា ផង ) ។ ==ប្រវត្តិ​ទាក់ទង​នឹង​​ឈ្មោះ​ សុជាតា== នៅ​ក្នុង​និទាន​មួយ​​ដែល​ពុទ្ធសាសនិក​ភាគ​ច្រើន​បាន​ដឹង​ឮ​ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​សិទ្ធត្ថ​កុមារ​បាន​បង្អត់​អាហារ​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​ចុះ​ខ្សោយ​ស្ទើរ​មរណា ព្រះ​អង្គ​បាន​ទទួល​យក​ពំនូត​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះ​គោ (មធុបាយាស) ពី​នាង​សុជាតា (Sujata) ​ដែល​ជា​ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​នោះ​ ។ រូបភាព​របស់​ព្រះ​សិទ្ធត្ថកុមារ​ដែល​មាន​រាងកាយ​ស្គមស្គាំង​សល់​តែ​ស្បែក​ដណ្តប់​ឆ្អឹង​នោះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​សុជាតា​យល់​ច្រឡំ​​ព្រះអង្គ​ថា​ជា​តួអង្គ​អ្នកតា (spirit) ដែល​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដើម្បី​ជួយ​ប្រទាន​ពរ​មួយ​ដល់​នាង ។ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ខាង​សាសនវិទូ​ច្រើន​នាក់​មាន​ទស្សនៈ​មិន​ត្រូវ​គ្នា​អំពី​ប្រវត្តិ​ពិត​របស់​តួ​អង្គ​ព្រះ​ពុទ្ធ ។ លោក​ វ៉ដឌ័រ (Warder) បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​ [...] បាន​ចាប់​កំណើត​នៅ​ក្នុង​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ (Sakya Republic) ដែល​ជា​រដ្ឋ​ទីក្រុង​ (city state) នៃ​កពិលវស្តុ (Kapilavastu) ឬ​កបិលភស្តុ ពោល​គឺ វា​ជា​រដ្ឋ​តូច​មួយ​នៅ​ជាប់​ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ត្បូង​នៃ​ប្រទេស​នេប៉ាល់ និង ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ។​ ចំណែក​លោក​ វ៉លស្ហ៍​(Walsh) វិញ​បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​ជា​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​កុលសម្ព័ន្ធ​សក្យ (Sakya clan) ដែល​បោះទីតាំង​នៅ​ជាប់​ជើង​ជួរភ្នំ​ហិមាល័យ (Himalayas) ទីតាំង​កំណើត​ពិត​ប្រាកដ​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​នៅ​ប្រហែល​​ ៣ ឬ​ ៤​ គីឡូម៉ែត្រ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ព្រំដែន​របស់​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​បច្ចុប្បន្ន ពោល​គឺ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​នេប៉ាល់ (Nepal) ។ តាមការពិត​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ​ជា​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ម្នាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​ជ្រើសរើស​ឡើង​តាមរយៈការបោះឆ្នោត ពោល​គឺ​គាត់​មិន​មែន​ជា​ស្តេច​មួយ​អង្គ​ដែល​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​លើក​អួតសរសើរ​ឬ​លើក​តម្កើង​​នោះ​ទេ ។ ទោះជាយ៉ាងនោះ​ក៏ដោយ គោរម្យងារ​របស់​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ រាជា (raja) ដែល​ជា​ពាក្យ​បង្កប់​ន័យ​ខ្លះៗ​នៅ​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ថា "ស្តេច" ។ រដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​នៅ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​នៅ​សម័យ​នោះ​គឺ​ជា​រាជាណាចក្រ (kingdoms) ដែល​មាន​ស្តេច​គ្រប់គ្រង​រាជ និង រដ្ឋ​ខ្លះ​ទៀត​គឺ​ជា​សាធារណរដ្ឋ (republics) ដែល​មាន​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ជា​អ្នក​គ្រប់គ្រង ។ នៅ​សម័យ​នោះ​ សាធារណរដ្ឋ​ សក្យ (Sakyan republic) គឺ​ជា​រដ្ឋមួយ​នៅ​ក្រោម​ចំណុះ​របស់​ស្តេច​​​ដ៏​មាន​ឥទ្ធិពល​មួយ​អង្គ​នៃ​នគរ​ជិតខាង​ ពោល​គឺ នគរ​កោសល​ (Kosala) ដែល​មាន​ទីតាំង​នៅ​ភាគ​ខាង​ត្បួង​នៃ​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ ។" ==រាយនាម"​សុជាតា"​ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានិងព្រហ្មញ្ញសាសនា== សុជាតា​ គឺ​ជាឈ្មោះ​ស្រ្តី​ជាភិក្ខុនី/ទាយិកាមានកត្តិនាមដ៏ល្បីល្បាញនៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា ដែលរួមមានដូចជា​ : ១). សុជាតាឃរសុណិសា ជាធីតានៃធនញ្ចយសេដ្ឋី និង​ជា​កូនប្រសារ​ដ៏កាចឆ្នាស​ មិនក្រោម​ឱវាទឪពុកក្មេក​​ដែលជាគហបតីគឺ អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី (Anathapindika)​ ក្រោយមកក្លាយ​ជា​ឧបាសិកា ។ ២). សុជាតា​ភិក្ខុនី គឺ​ជាព្រះ​អរហន្ត​​នីនិង​ជា​សាវិកាមួយ​អង្គ​របស់​ព្រះសម្មាស​ម្ពុទ្ធផងដែរ ។ ៣). សុជាតា​គឺ​ជា​ទាយិកា(ស្រ្តីអ្នកអោយទាន)​ ដែលបាន​ប្រគេន​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះគោ (មធុបាយាស) មួយ​ភាជន៍មាសថ្វាយដល់​ព្រះពុទ្ធ​មុន​ពេលដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ត្រាស់ដឹងធម៌សម្រេចនូវ​អនុត្តរ​សម្មា​សម្ពោធិញ្ញាណ​ជាសព្វញ្ញុពុទ្ធ (ដែលជាមហាទានដំបូងគេក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា)​ ។ ៤). នាងសុជាតាម្នាក់ទៀត គឺជាព្រះជាយានៃសក្កទេវរាជ​ (ព្រះឥន្ទ្រ)​ បច្ចុប្បន្ន ។ ៥). សុជាតា​ក៏​ជា​ឈ្មោះ​របស់​ទេពធីតា​ ល័កស្មី (លក្ស្មី, Lakshmi) នៅ​ក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា ដែរ ។ ==សុជាតា និង ភរិយា ៧ ប្រភេទ នៅ​ក្នុង​[[ព្រះត្រៃបិដក]]== សុជាតា (Sujata) គឺ​ជា​កូនប្រសារស្រី​របស់​គហបតី​ឈ្មោះ​[[អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី]] ដែល​ជាសាវិកា​​​ដ៏​ល្បី​មួយ​រូប​នៃព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ។ នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ[[​អង្គុត្តរនិកាយ]] (Anguttara Nikaya 7:59; IV 91-94)​ ​នៃ​គម្ពីរ​ព្រះត្រៃបិដក​ជា​ភាសា​បាលី (Pali Sutta) មាន​សេចក្តីបរិយាយយ៉ាងពិស្តារ ប៉ុន្តែសូមត្រឹមសង្ខេបយ៉ាងត្រឹមនេះថា÷ " សម័យមួយ​ ព្រះមានព្រះភាគ​ ទ្រង់គង់នៅវត្តជេតពនជាអារាមរបស់អនាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី ទៀបក្រុងសាវត្ថី ។ សម័យនោះឯង​ មានស្រ្តីម្នាក់នាមសុជាតា ជាធនញ្ចយធីតា ហើយជាប្អូនស្រីនាងវិសាខា និងកូនប្រសារស្រីនៃអនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋី​ ។ មានសេចក្តីពិពណ៌នាថា តាំងតែពីនាងសុជាតា​ បានរៀបការចូលទៅរស់នៅ​ ខាងផ្ទះស្វាមី គេហដ្ឋាននៃអាថបណ្ឌិកគហបតី​ (ឈ្មោះថា)នាងបានបំពេញយសដ៏ធំ ប៉ុន្តែ ដោយនាងជាបុត្រីនៃគ្រួសារមហាត្រកូល នាងមានកិរិយាចចេសរឹងត្អឹង ប្រកាន់មានះថាខ្លួនប្រសើរ មានសេចក្តីក្រេវក្រោធ ខឹងសម្បារ​ កាច​ឆ្នាស​ មានសម្តីអាក្រក់ មិនធ្វើវត្តប្រតិបត្តិគោរពមាតាបិតាក្មេក និងស្វាមី ហើយជេរប្រទេចគំហកកំហែង វាយដំច្រំធាក់ ជនក្នុងផ្ទះ ។ ពេលមួយនោះ ព្រះមានព្រះភាគ​ ​មានភិក្ខុសង្ឃ500អង្គជាបរិវារ​ ស្តេចយាងទៅកាន់ផ្ទះអនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋី ។ លុះយាងទៅដល់ហើយ ក៏ប្រ​ថាប់​ រួចត្រាស់សម្តែងធម្មទេសនា​ដោយមាន​ អនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋីជាអ្នកសណ្តាប់ ។ វេលានោះឯង នាងសុជាតា បានស្រែកឈ្លោះប្រកែកជាមួយពួកទាសាទាសី ។ ព្រះបរមសស្តាក៏បញ្ចប់ធម្មីកថា ហើយត្រាស់សួរថា ម្នាលគហបតី​ នោះជាសំឡេងអ្វី? លោកសេដ្ឋីទូលតបថា បពិត្រ​ព្រះ​អង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ នោះជាសំឡេងនាងសុជាតា ជាបុត្រប្រសាររបស់ត្រកូល នាង​មិនមានសេចក្តីគោរពកោតក្រែង​ មិនធ្វើវត្តប្រណិប័តមាតាបិតាក្មេកនិងស្វាមី ជាស្រ្តីគ្មានសទ្ធា ចេះតែឈ្លោះទាស់ទែងរាល់ព្រឹកល្ងាច ។ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ព្រះអង្គត្រាស់បង្គាប់ដល់អនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋី អោយគេហៅនាងសុជាតាចូលមក ។ លុះនាងសុជាតាចូលមកដល់ហើយ ក៏ក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ ហើយអង្គុយក្នុងទីសមគួរ ។ ព្រះមានព្រះភាគ​ ទ្រង់ត្រាស់ បទទេសនាទូន្មានដល់នាងសុជាតា នៅ​ក្នុង​បទទេសនា​​ទូន្មាន​នាង​សុជាតា​នោះ ព្រះពុទ្ធ​​បាន​ប្រដៅនាង​សុជាតា​អំពី​ភរិយា​ ៧ ពួក ។ ភរិយា ៣ ពួក​ ខាង​ដើម​​នឹង​នាំ​មក​នូវ​អពមង្គល​ (នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ) ។ ភរិយា​ទាំង ៣​ ពួក​ នេះមាន ៖ (១) វធកៈ ឬ​ វធកាភរិយា : (ភរិយាទុកស្មើរពេជឃ្ឃាត)​ ភរិយាដែលស្វាមីលោះមកដោយទ្រព្យហើយ ជាស្ត្រីមានចិត្តប្រទូស្តនឹងស្វាមី មានសេចក្តីមិនអនុគ្រោះនូវប្រយោជន៍ ជាស្រីត្រេកត្រអាលនឹងបុរសដទៃ មើលងាយប្តី ខ្វល់ខ្វាយដើម្បីសម្លាប់(ប្តី)​ ។ (២) ចោរិសមៈ ឬ ចោរីភរិយា​ (ភរិយាជាចោរ)​ : ស្វាមីនៃស្ត្រីបាននូវទ្រព្យណាហើយតម្កល់ទុក​ ដើម្បីធ្វើនូវសិល្បៈក្តី នូវជំនួញក្តី នូវកសិកម្មក្តី ស្ត្រីនោះ ប្រាថ្នាលួចកិបកេង​យកនូវទ្រព្យ សូម្បីបន្តិចបន្តួចពីទ្រព្យនោះ ។ (៣) អយ្យសមៈ ឬ​ អយ្យាភរិយា​ (ភរិយាទុកស្មើ​ចៅហ្វាយនាយ)​ : ស្រ្តីមិនមានសេចក្តីប្រាថ្នានឹងធ្វើការងារ​ ជាអ្នកខ្ជិលច្រអូស ស៊ីច្រើន រឹងរូស​ ពោលនូវពាក្យអាក្រក់​ មាន​​ព្យាយាមប្រឹងប្រែងដើម្បីប្រព្រឹត្តិគ្រប់គាបសង្កត់​ស្វាមី ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​ទ្រង់​បាន​បន្តសំដែង​ថា ភរិយា​ ៤ ពួក ​ខាងចុងនឹង​នាំ​មក​នូវ​សុភមង្គល (នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ)​ ។ ។ ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នោះ​រួមមាន ៖ (១) មាតុសមៈ ឬ​ មាតុភរិយា​ (ភរិយាទុកស្មើម្តាយ) ​: ស្រ្តីណា អនុគ្រោះនូវប្រយោជន៍សព្វៗកាល ចេះរក្សាប្តី​ ដូចម្តាយរក្សាកូន ទាងរក្សានូវទ្រព្យរបស់ស្វាមីដែលរកបានអំពីទំនោះៗ(ទីផ្សេងៗ) ។ (២) ភគិនិសមៈ ឬ ភគិនីភរិយា(ភរិយាទុកស្មើប្អូនស្រី : ស្រ្តីមានសេចក្តីគោរពក្នុងស្វាមីរបស់ខ្លួន​ ដូចប្អូនគោរពបង​ មានសេចក្តីអៀនខ្មាស ប្រព្រឹត្តិទៅតាមអំណាចនៃភស្តា ។ (៣) ភរិយា​ជា​មិត្ត (friend-wife) ឬ​ សខិភរិយា (sakhibhariya) ។ ពាក្យ​ថា សខៈ មាន​ន័យ​ថា មិត្ត​ជិតស្និទ្ធ ដែល​ផ្ទុយ​ពី​ពាក្យ​ថា មិត្ត​ទើប​ស្គាល់​ថ្មីថ្មោង ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​អាច​ហៅ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា សខិភរិយា (sakhibhariya) ប្រែថា ភរិយា​ជា​មិត្ត​រួម​ជីវិត (companion-wife) ។ នាង​ស្រឡាញ់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្រឡាញ់​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​នាង​ដែរ ។ នាង​ធ្វើ​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​ជួយ​ស្វាមី​នាង ។ (៤) ទាសភរិយា (slave-wife) ឬ​ ទាសីសមៈ ឬ ទាសីភរិយា (dasisama or dasibhariya) ។ ពាក្យ​ថា ទាសី ជា​ពាក្យ​ក្នុង​ភាសា​បាលី ប្រែថា ស្ត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ ឬ ស្រីបម្រើ ។ ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុមនេះ​អាច​​មាន​ន័យ​ថា​ ប្រពន្ធ​ដែល​បម្រើ​ប្តី​ដូច​ស្រី​បម្រើ (slave-like wife, handmaid-wife and maid-wife”) ។ ភរិយា​ប្រភេទ​នេះ​មាន​ចិត្ត​ខន្តី, គ្មាន​ចិត្ត​ក្រោធខឹង និង ចុះចូល​ចំពោះ​ប្តី​ទោះ​បី​ប្តី​ខឹង​សម្បា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ។ នាង​គឺ​ជា​មនុស្ស​ចុះញ៉ម​​​យល់​ព្រម​ទទួល​យក​ការ​វាយវាត់​ធ្វើបាប​លើ​រាងកាយ​ទោះ​បី​ប្តី​ចង់​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ខ្លួន​ក៏​ដោយ ។ នាង​នឹង​ចុះញ៉ម​​ចំពោះ​ប្តី​ដោយ​គ្មាន​សួរ​នាំ​បន្តិច​សោះ​ឡើយ ។ បន្ទាប់​ពី​បទទេសនា​នេះ នាង​សុជាតា​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ចំពោះ​ពាក្យពេចន៍​របស់​ព្រះពុទ្ធ ។ នៅ​ពេលព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​សួរ​នាង​ថា តើ​នាង​ចង់​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ណា​មួយ នាង​សុជាតា​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា ៖ "ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​នឹង​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ចុង​ក្រោយ​បំផុត គឺ​ជា​ទាសភរិយា​របស់​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ព្រះករុណា ។" គ្រួសារ​របស់​នាង​សប្បាយ​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​នោះ​តទៅ នាង​គឺ​ជា​ស្រីបម្រើ​របស់​ប្តី​នាង ។ ==ឯកសារ​យោង== # Bhikkhu Bodhi, In the Buddha’s Words, Wisdom, Boston, 2005 # Hammalawa Saddhatissa, Buddhist Ethics, Wisdom, Boston, 1997 # Piyadassi Thera, The Buddha’s Ancient Path, Buddhist Publication Society, Kandy, 1996 # External links[edit] # Sujata and the Seven Types of Wives (buddhanet.net) hxlel4avdvr6i98aal1cukn6da4sdzv 282846 282845 2022-08-25T16:30:12Z 203.144.67.8 wikitext text/x-wiki ==និយមន័យ== "សុជាតា"​ (Sujātā, Sujāthā) គឺ​ជា​ពាក្យ​សំស្ក្រឹតកម្លាយ ដែល​មាន​ន័យ​ថា​ "អ្នកកើតមកដោយប្រពៃ អ្នកកើតចេញពីត្រកូលគ្រួសារល្អ" ដោយ​ពាក្យ "សុ" មាន​ន័យ​ថា ល្អ រីឯ​ពាក្យ​ថា "ជាតា" > ជាតិ មាន​ន័យថា កំណើត ។ ម្យ៉ាងទៀត​ បើយោងតាមវចនានុក្រមខ្មែរ ស្នាព្រះហស្ត​សម្តេច​ព្រះ​សង្ឃ​រាជ​ ជួន​ណាត​ : នាមសព្ទ​ ( បា.; សំ. ឝចី ឬ សចី ) នាមជាយាម្នាក់របស់ព្រះឥន្រ្ទ ( ម. ព. សុធម្មា ផង ) ។ ==ប្រវត្តិ​ទាក់ទង​នឹង​​ឈ្មោះ​ សុជាតា== នៅ​ក្នុង​និទាន​មួយ​​ដែល​ពុទ្ធសាសនិក​ភាគ​ច្រើន​បាន​ដឹង​ឮ​ បន្ទាប់​ពី​ព្រះ​សិទ្ធត្ថ​កុមារ​បាន​បង្អត់​អាហារ​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​ចុះ​ខ្សោយ​ស្ទើរ​មរណា ព្រះ​អង្គ​បាន​ទទួល​យក​ពំនូត​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះ​គោ (មធុបាយាស) ពី​នាង​សុជាតា (Sujata) ​ដែល​ជា​ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​នោះ​ ។ រូបភាព​របស់​ព្រះ​សិទ្ធត្ថកុមារ​ដែល​មាន​រាងកាយ​ស្គមស្គាំង​សល់​តែ​ស្បែក​ដណ្តប់​ឆ្អឹង​នោះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​នាង​សុជាតា​យល់​ច្រឡំ​​ព្រះអង្គ​ថា​ជា​តួអង្គ​អ្នកតា (spirit) ដែល​បង្ហាញ​ខ្លួន​ដើម្បី​ជួយ​ប្រទាន​ពរ​មួយ​ដល់​នាង ។ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ខាង​សាសនវិទូ​ច្រើន​នាក់​មាន​ទស្សនៈ​មិន​ត្រូវ​គ្នា​អំពី​ប្រវត្តិ​ពិត​របស់​តួ​អង្គ​ព្រះ​ពុទ្ធ ។ លោក​ វ៉ដឌ័រ (Warder) បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​ [...] បាន​ចាប់​កំណើត​នៅ​ក្នុង​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ (Sakya Republic) ដែល​ជា​រដ្ឋ​ទីក្រុង​ (city state) នៃ​កពិលវស្តុ (Kapilavastu) ឬ​កបិលភស្តុ ពោល​គឺ វា​ជា​រដ្ឋ​តូច​មួយ​នៅ​ជាប់​ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ត្បូង​នៃ​ប្រទេស​នេប៉ាល់ និង ព្រំដែន​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ។​ ចំណែក​លោក​ វ៉លស្ហ៍​(Walsh) វិញ​បាន​ថ្លែង​ថា "ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​ជា​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​កុលសម្ព័ន្ធ​សក្យ (Sakya clan) ដែល​បោះទីតាំង​នៅ​ជាប់​ជើង​ជួរភ្នំ​ហិមាល័យ (Himalayas) ទីតាំង​កំណើត​ពិត​ប្រាកដ​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ​គឺ​នៅ​ប្រហែល​​ ៣ ឬ​ ៤​ គីឡូម៉ែត្រ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ព្រំដែន​របស់​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​បច្ចុប្បន្ន ពោល​គឺ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​នេប៉ាល់ (Nepal) ។ តាមការពិត​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ​ជា​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ម្នាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​ជ្រើសរើស​ឡើង​តាមរយៈការបោះឆ្នោត ពោល​គឺ​គាត់​មិន​មែន​ជា​ស្តេច​មួយ​អង្គ​ដែល​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​លើក​អួតសរសើរ​ឬ​លើក​តម្កើង​​នោះ​ទេ ។ ទោះជាយ៉ាងនោះ​ក៏ដោយ គោរម្យងារ​របស់​ឪពុក​របស់​ព្រះពុទ្ធ​គឺ រាជា (raja) ដែល​ជា​ពាក្យ​បង្កប់​ន័យ​ខ្លះៗ​នៅ​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ថា "ស្តេច" ។ រដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​នៅ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា​នៅ​សម័យ​នោះ​គឺ​ជា​រាជាណាចក្រ (kingdoms) ដែល​មាន​ស្តេច​គ្រប់គ្រង​រាជ និង រដ្ឋ​ខ្លះ​ទៀត​គឺ​ជា​សាធារណរដ្ឋ (republics) ដែល​មាន​មេកុលសម្ព័ន្ធ​ជា​អ្នក​គ្រប់គ្រង ។ នៅ​សម័យ​នោះ​ សាធារណរដ្ឋ​ សក្យ (Sakyan republic) គឺ​ជា​រដ្ឋមួយ​នៅ​ក្រោម​ចំណុះ​របស់​ស្តេច​​​ដ៏​មាន​ឥទ្ធិពល​មួយ​អង្គ​នៃ​នគរ​ជិតខាង​ ពោល​គឺ នគរ​កោសល​ (Kosala) ដែល​មាន​ទីតាំង​នៅ​ភាគ​ខាង​ត្បួង​នៃ​សាធារណរដ្ឋ​សក្យ ។" ==រាយនាម"​សុជាតា"​ ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនានិងព្រហ្មញ្ញសាសនា== សុជាតា​ គឺ​ជាឈ្មោះ​ស្រ្តី​ជាភិក្ខុនី/ទាយិកាមានកត្តិនាមដ៏ល្បីល្បាញនៅ​ក្នុង​ពុទ្ធសាសនា ដែលរួមមានដូចជា​ : ១). សុជាតាឃរសុណិសា ជាធីតានៃធនញ្ចយសេដ្ឋី និង​ជា​កូនប្រសារ​ដ៏កាចឆ្នាស​ មិនក្រោម​ឱវាទឪពុកក្មេក​​ដែលជាគហបតីគឺ អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី (Anathapindika)​ ក្រោយមកក្លាយ​ជា​ឧបាសិកា ។ ២). សុជាតា​ភិក្ខុនី គឺ​ជាព្រះ​អរហន្ត​​នីនិង​ជា​សាវិកាមួយ​អង្គ​របស់​ព្រះសម្មាស​ម្ពុទ្ធផងដែរ ។ ៣). សុជាតា​គឺ​ជា​ទាយិកា(ស្រ្តីអ្នកអោយទាន)​ ដែលបាន​ប្រគេន​បាយ​លាយ​ទឹក​ដោះគោ (មធុបាយាស) មួយ​ភាជន៍មាសថ្វាយដល់​ព្រះពុទ្ធ​មុន​ពេលដែល​ព្រះ​អង្គ​បាន​ត្រាស់ដឹងធម៌សម្រេចនូវ​អនុត្តរ​សម្មា​សម្ពោធិញ្ញាណ​ជាសព្វញ្ញុពុទ្ធ (ដែលជាមហាទានដំបូងគេក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា)​ ។ ៤). នាងសុជាតាម្នាក់ទៀត គឺជាព្រះជាយានៃសក្កទេវរាជ​ (ព្រះឥន្ទ្រ)​ បច្ចុប្បន្ន ។ ៥). សុជាតា​ក៏​ជា​ឈ្មោះ​របស់​ទេពធីតា​ ល័កស្មី (លក្ស្មី, Lakshmi) នៅ​ក្នុងព្រហ្មញ្ញសាសនា ដែរ ។ ==រឿងនាងសុជាតា និង ភរិយា ៧ ប្រភេទ​ នៅ​ក្នុង​[[ព្រះត្រៃបិដក]]== សុជាតា (Sujata) គឺ​ជា​កូនប្រសារស្រី​របស់​គហបតី​ឈ្មោះ​[[អានាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី]] ដែល​ជាសាវិកា​​​ដ៏​ល្បី​មួយ​រូប​នៃព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ។ នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ[[​អង្គុត្តរនិកាយ]] (Anguttara Nikaya 7:59; IV 91-94)​ ​នៃ​គម្ពីរ​ព្រះត្រៃបិដក​ជា​ភាសា​បាលី (Pali Sutta) មាន​សេចក្តីបរិយាយយ៉ាងពិស្តារ ប៉ុន្តែសូមត្រឹមសង្ខេបយ៉ាងត្រឹមនេះថា÷ " សម័យមួយ​ ព្រះមានព្រះភាគ​ ទ្រង់គង់នៅវត្តជេតពនជាអារាមរបស់អនាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី ទៀបក្រុងសាវត្ថី ។ សម័យនោះឯង​ មានស្រ្តីម្នាក់នាមសុជាតា ជាធនញ្ចយធីតា ហើយជាប្អូនស្រីនាងវិសាខា និងកូនប្រសារស្រីនៃអនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋី​ ។ មានសេចក្តីពិពណ៌នាថា តាំងតែពីនាងសុជាតា​ បានរៀបការចូលទៅរស់នៅ​ ខាងផ្ទះស្វាមី គេហដ្ឋាននៃអាថបណ្ឌិកគហបតី​ (ឈ្មោះថា)នាងបានបំពេញយសដ៏ធំ ប៉ុន្តែ ដោយនាងជាបុត្រីនៃគ្រួសារមហាត្រកូល នាងមានកិរិយាចចេសរឹងត្អឹង ប្រកាន់មានះថាខ្លួនប្រសើរ មានសេចក្តីក្រេវក្រោធ ខឹងសម្បារ​ កាច​ឆ្នាស​ មានសម្តីអាក្រក់ មិនធ្វើវត្តប្រតិបត្តិគោរពមាតាបិតាក្មេក និងស្វាមី ហើយជេរប្រទេចគំហកកំហែង វាយដំច្រំធាក់ ជនក្នុងផ្ទះ ។ ពេលមួយនោះ ព្រះមានព្រះភាគ​ ​មានភិក្ខុសង្ឃ500អង្គជាបរិវារ​ ស្តេចយាងទៅកាន់ផ្ទះអនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋី ។ លុះយាងទៅដល់ហើយ ក៏ប្រ​ថាប់​ រួចត្រាស់សម្តែងធម្មទេសនា​ដោយមាន​ អនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋីជាអ្នកសណ្តាប់ ។ វេលានោះឯង នាងសុជាតា បានស្រែកឈ្លោះប្រកែកជាមួយពួកទាសាទាសី ។ ព្រះបរមសស្តាក៏បញ្ចប់ធម្មីកថា ហើយត្រាស់សួរថា ម្នាលគហបតី​ នោះជាសំឡេងអ្វី? លោកសេដ្ឋីទូលតបថា បពិត្រ​ព្រះ​អង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ នោះជាសំឡេងនាងសុជាតា ជាបុត្រប្រសាររបស់ត្រកូល នាង​មិនមានសេចក្តីគោរពកោតក្រែង​ មិនធ្វើវត្តប្រណិប័តមាតាបិតាក្មេកនិងស្វាមី ជាស្រ្តីគ្មានសទ្ធា ចេះតែឈ្លោះទាស់ទែងរាល់ព្រឹកល្ងាច ។ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ព្រះអង្គត្រាស់បង្គាប់ដល់អនាថបណ្ឌិកសេដ្ឋី អោយគេហៅនាងសុជាតាចូលមក ។ លុះនាងសុជាតាចូលមកដល់ហើយ ក៏ក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ ហើយអង្គុយក្នុងទីសមគួរ ។ ព្រះមានព្រះភាគ​ ទ្រង់ត្រាស់ បទទេសនាទូន្មានដល់នាងសុជាតា នៅ​ក្នុង​បទទេសនា​​ទូន្មាន​នាង​សុជាតា​នោះ ព្រះពុទ្ធ​​បាន​ប្រដៅនាង​សុជាតា​អំពី​ភរិយា​ ៧ ពួក ។ ភរិយា ៣ ពួក​ ខាង​ដើម​​នឹង​នាំ​មក​នូវ​អពមង្គល​ (នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ) ។ ភរិយា​ទាំង ៣​ ពួក​ នេះមាន ៖ (១) វធកៈ ឬ​ វធកាភរិយា : (ភរិយាទុកស្មើរពេជឃ្ឃាត)​ ភរិយាដែលស្វាមីលោះមកដោយទ្រព្យហើយ ជាស្ត្រីមានចិត្តប្រទូស្តនឹងស្វាមី មានសេចក្តីមិនអនុគ្រោះនូវប្រយោជន៍ ជាស្រីត្រេកត្រអាលនឹងបុរសដទៃ មើលងាយប្តី ខ្វល់ខ្វាយដើម្បីសម្លាប់(ប្តី)​ ។ (២) ចោរិសមៈ ឬ ចោរីភរិយា​ (ភរិយាជាចោរ)​ : ស្វាមីនៃស្ត្រីបាននូវទ្រព្យណាហើយតម្កល់ទុក​ ដើម្បីធ្វើនូវសិល្បៈក្តី នូវជំនួញក្តី នូវកសិកម្មក្តី ស្ត្រីនោះ ប្រាថ្នាលួចកិបកេង​យកនូវទ្រព្យ សូម្បីបន្តិចបន្តួចពីទ្រព្យនោះ ។ (៣) អយ្យសមៈ ឬ​ អយ្យាភរិយា​ (ភរិយាទុកស្មើ​ចៅហ្វាយនាយ)​ : ស្រ្តីមិនមានសេចក្តីប្រាថ្នានឹងធ្វើការងារ​ ជាអ្នកខ្ជិលច្រអូស ស៊ីច្រើន រឹងរូស​ ពោលនូវពាក្យអាក្រក់​ មាន​​ព្យាយាមប្រឹងប្រែងដើម្បីប្រព្រឹត្តិគ្រប់គាបសង្កត់​ស្វាមី ។ ព្រះ​ពុទ្ធ​ទ្រង់​បាន​បន្តសំដែង​ថា ភរិយា​ ៤ ពួក ​ខាងចុងនឹង​នាំ​មក​នូវ​សុភមង្គល (នៅ​ក្នុង​ជាតិ​នេះ​និង​អនាគតជាតិ)​ ។ ។ ភរិយា​ទាំង​ ៤ ពួក​នោះ​រួមមាន ៖ (១) មាតុសមៈ ឬ​ មាតុភរិយា​ (ភរិយាទុកស្មើម្តាយ) ​: ស្រ្តីណា អនុគ្រោះនូវប្រយោជន៍សព្វៗកាល ចេះរក្សាប្តី​ ដូចម្តាយរក្សាកូន ទាងរក្សានូវទ្រព្យរបស់ស្វាមីដែលរកបានអំពីទំនោះៗ(ទីផ្សេងៗ) ។ (២) ភគិនិសមៈ ឬ ភគិនីភរិយា(ភរិយាទុកស្មើប្អូនស្រី : ស្រ្តីមានសេចក្តីគោរពក្នុងស្វាមីរបស់ខ្លួន​ ដូចប្អូនគោរពបង​ មានសេចក្តីអៀនខ្មាស ប្រព្រឹត្តិទៅតាមអំណាចនៃភស្តា ។ (៣) ភរិយា​ជា​មិត្ត (friend-wife) ឬ​ សខិភរិយា (sakhibhariya) ។ ពាក្យ​ថា សខៈ មាន​ន័យ​ថា មិត្ត​ជិតស្និទ្ធ ដែល​ផ្ទុយ​ពី​ពាក្យ​ថា មិត្ត​ទើប​ស្គាល់​ថ្មីថ្មោង ។ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុម​នេះ​អាច​ហៅ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា សខិភរិយា (sakhibhariya) ប្រែថា ភរិយា​ជា​មិត្ត​រួម​ជីវិត (companion-wife) ។ នាង​ស្រឡាញ់​ប្តី​នាង​ដូច​ជា​នាង​ស្រឡាញ់​មិត្ត​សម្លាញ់​របស់​នាង​ដែរ ។ នាង​ធ្វើ​អ្វីៗ​គ្រប់​យ៉ាង​ដើម្បី​ជួយ​ស្វាមី​នាង ។ (៤) ទាសភរិយា (slave-wife) ឬ​ ទាសីសមៈ ឬ ទាសីភរិយា (dasisama or dasibhariya) ។ ពាក្យ​ថា ទាសី ជា​ពាក្យ​ក្នុង​ភាសា​បាលី ប្រែថា ស្ត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ ឬ ស្រីបម្រើ ។ ន័យ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ ភរិយា​នៅ​ក្នុង​ក្រុមនេះ​អាច​​មាន​ន័យ​ថា​ ប្រពន្ធ​ដែល​បម្រើ​ប្តី​ដូច​ស្រី​បម្រើ (slave-like wife, handmaid-wife and maid-wife”) ។ ភរិយា​ប្រភេទ​នេះ​មាន​ចិត្ត​ខន្តី, គ្មាន​ចិត្ត​ក្រោធខឹង និង ចុះចូល​ចំពោះ​ប្តី​ទោះ​បី​ប្តី​ខឹង​សម្បា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ ។ នាង​គឺ​ជា​មនុស្ស​ចុះញ៉ម​​​យល់​ព្រម​ទទួល​យក​ការ​វាយវាត់​ធ្វើបាប​លើ​រាងកាយ​ទោះ​បី​ប្តី​ចង់​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​ខ្លួន​ក៏​ដោយ ។ នាង​នឹង​ចុះញ៉ម​​ចំពោះ​ប្តី​ដោយ​គ្មាន​សួរ​នាំ​បន្តិច​សោះ​ឡើយ ។ បន្ទាប់​ពី​បទទេសនា​នេះ នាង​សុជាតា​មាន​ចិត្ត​រីករាយ​ចំពោះ​ពាក្យពេចន៍​របស់​ព្រះពុទ្ធ ។ នៅ​ពេលព្រះពុទ្ធ​ទ្រង់​សួរ​នាង​ថា តើ​នាង​ចង់​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ណា​មួយ នាង​សុជាតា​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា ៖ "ខ្ញុំ​ព្រះ​ករុណា​នឹង​ក្លាយ​ជា​ភរិយា​ប្រភេទ​ចុង​ក្រោយ​បំផុត គឺ​ជា​ទាសភរិយា​របស់​ស្វាមី​ខ្ញុំ​ព្រះករុណា ។" គ្រួសារ​របស់​នាង​សប្បាយ​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​នោះ​តទៅ នាង​គឺ​ជា​ស្រីបម្រើ​របស់​ប្តី​នាង ។ ==ឯកសារ​យោង== # Bhikkhu Bodhi, In the Buddha’s Words, Wisdom, Boston, 2005 # Hammalawa Saddhatissa, Buddhist Ethics, Wisdom, Boston, 1997 # Piyadassi Thera, The Buddha’s Ancient Path, Buddhist Publication Society, Kandy, 1996 # External links[edit] # Sujata and the Seven Types of Wives (buddhanet.net) j4n1cq5zep6gcxilqmwrmms9b0w1h93 ឃុំពញាឮ ស្រុកពញាឮ 0 47593 282835 282747 2022-08-25T14:23:01Z Tiamichaelnuksu1994 26855 No informations wikitext text/x-wiki {{Db-g1}} ស្ថានភាពទូទៅ pb8u876i10tojffx033joisn1xwa0f6 បរមរាជាទី១ 0 47601 282832 282831 2022-08-25T12:02:24Z Camhistory 36281 /* ជីវិតចាប់ផ្ដើម */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''ពញ្ញាយ៉ាត''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' == ឯកសារយោង == siy1lac5e0l4mj3xmg4g0o2e9ki5is9 282847 282832 2022-08-25T18:36:47Z Camhistory 36281 /* ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ */កំពុងចងក្រង wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''ពញ្ញាយ៉ាត''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល [[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]] រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បាត់ចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ == ឯកសារយោង == fs5rtr6g0bwa322d9j5enrmzws5c05k 282848 282847 2022-08-25T18:44:46Z Camhistory 36281 /* ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''ពញ្ញាយ៉ាត''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៥៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" == ឯកសារយោង == 5dh5f8k2dxxr8rttc0cc6ym7qst8k28 282849 282848 2022-08-25T18:47:49Z Camhistory 36281 /* ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''ពញ្ញាយ៉ាត''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" == ឯកសារយោង == kgkadlva1nf2ci8q9tk7t8jp69ek4ig 282850 282849 2022-08-25T19:00:44Z Camhistory 36281 /* ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''ពញ្ញាយ៉ាត''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ។ == ឯកសារយោង == g8ot3ii7xkp4kzlk16dkugkfcbxyv72 282851 282850 2022-08-25T19:11:42Z Camhistory 36281 /* ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''ពញ្ញាយ៉ាត''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យ មកសម័យកាលចតុមុខ ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ។ == ឯកសារយោង == a9coq552i5fh7dhqcnc6vbzvbji41w5 282852 282851 2022-08-25T19:17:11Z Camhistory 36281 /* ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''ពញ្ញាយ៉ាត''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យមក [[សម័យកាលចតុមុខ]] ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ក្នុងរាជ ព្រះបរមរាជាទី១ ប្រជានុរាស្ត្ររស់នៅបានសុខសាន្តច្រើន មិនសូវមានព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ទុះសង្គ្រាមច្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique_ou_recueil_de_m%C3%A9moire.html?id=ewFUAAAAcAAJ Journal asiatique ou recueil de mémoires, d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 99], Publisher: Dondey-Dupré, Original from National Library of the Netherlands </ref> == ឯកសារយោង == r3ttj9i3phni12wosw24al9exfejwro 282853 282852 2022-08-25T19:18:45Z Camhistory 36281 /* ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''ពញ្ញាយ៉ាត''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរជាបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យមក [[សម័យកាលចតុមុខ]] ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ក្នុងរាជ ព្រះបរមរាជាទី១ ប្រជានុរាស្ត្ររស់នៅបានសុខសាន្តច្រើន មិនសូវមានព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ទុះសង្គ្រាមច្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique_ou_recueil_de_m%C3%A9moire.html?id=ewFUAAAAcAAJ Journal asiatique ou recueil de mémoires, d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 99], Publisher: Dondey-Dupré, Original from National Library of the Netherlands </ref> == ឯកសារយោង == 44ytvj5bfo2vgrf72ub7umttxawxrzk 282854 282853 2022-08-25T19:20:12Z Camhistory 36281 /* ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''ពញ្ញាយ៉ាត''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរជាបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យមក [[សម័យកាលចតុមុខ]] ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ។ ក្នុងរាជ ព្រះបរមរាជាទី១ ប្រជានុរាស្ត្ររស់នៅបានសុខសាន្តច្រើន មិនសូវមានព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ទុះសង្គ្រាមច្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique_ou_recueil_de_m%C3%A9moire.html?id=ewFUAAAAcAAJ Journal asiatique ou recueil de mémoires, d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 99], Publisher: Dondey-Dupré, Original from National Library of the Netherlands </ref> == ឯកសារយោង == cqshwxcyfxdfgnfi5x7aviv00ebrxzl 282855 282854 2022-08-25T19:32:13Z Camhistory 36281 /* ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''ពញ្ញាយ៉ាត''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរជាបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យមក [[សម័យកាលចតុមុខ]] ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ក្នុងឆ្នាំ ១៤៣៣ នៃគ.សករាជ ។ ក្នុងរាជ ព្រះបរមរាជាទី១ ប្រជានុរាស្ត្ររស់នៅបានសុខសាន្តច្រើន មិនសូវមានព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ទុះសង្គ្រាមច្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique_ou_recueil_de_m%C3%A9moire.html?id=ewFUAAAAcAAJ Journal asiatique ou recueil de mémoires, d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 99], Publisher: Dondey-Dupré, Original from National Library of the Netherlands </ref> == ឯកសារយោង == 4r2r7pbqr8gua5zb2gmi0aknozi55cu 282856 282855 2022-08-25T19:34:22Z Camhistory 36281 /* ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''ពញ្ញាយ៉ាត''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរជាបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យមក [[សម័យកាលចតុមុខ]] ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ក្នុងឆ្នាំ ១៤៣៣ នៃគ.សករាជ ។ ក្នុងរាជ ព្រះបរមរាជាទី១ ប្រជានុរាស្ត្ររស់នៅបានសុខសាន្តច្រើន មិនសូវមានព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ទុះសង្គ្រាមច្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique_ou_recueil_de_m%C3%A9moire.html?id=ewFUAAAAcAAJ Journal asiatique ou recueil de mémoires, d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 99], Publisher: Dondey-Dupré, Original from National Library of the Netherlands </ref> == នយោបាយការទូត និង សាសនា == '''Politics, diplomacy and religion''' == ឯកសារយោង == 3x7oeyixrhxhiowmifc3da2t9zzgj7j 282857 282856 2022-08-26T04:42:14Z Camhistory 36281 wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''[[ពញ្ញាយ៉ាត]]''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរជាបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យមក [[សម័យកាលចតុមុខ]] ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ក្នុងឆ្នាំ ១៤៣៣ នៃគ.សករាជ ។ ក្នុងរាជ ព្រះបរមរាជាទី១ ប្រជានុរាស្ត្ររស់នៅបានសុខសាន្តច្រើន មិនសូវមានព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ទុះសង្គ្រាមច្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique_ou_recueil_de_m%C3%A9moire.html?id=ewFUAAAAcAAJ Journal asiatique ou recueil de mémoires, d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 99], Publisher: Dondey-Dupré, Original from National Library of the Netherlands </ref> == នយោបាយការទូត និង សាសនា == '''Politics, diplomacy and religion''' == ឯកសារយោង == 510m7q0yoa3rybb79bdt4d8sg5bp356 282859 282857 2022-08-26T06:03:37Z Camhistory 36281 /* នយោបាយការទូត និង សាសនា */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''[[ពញ្ញាយ៉ាត]]''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរជាបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យមក [[សម័យកាលចតុមុខ]] ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ក្នុងឆ្នាំ ១៤៣៣ នៃគ.សករាជ ។ ក្នុងរាជ ព្រះបរមរាជាទី១ ប្រជានុរាស្ត្ររស់នៅបានសុខសាន្តច្រើន មិនសូវមានព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ទុះសង្គ្រាមច្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique_ou_recueil_de_m%C3%A9moire.html?id=ewFUAAAAcAAJ Journal asiatique ou recueil de mémoires, d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 99], Publisher: Dondey-Dupré, Original from National Library of the Netherlands </ref> == នយោបាយការទូត និង សាសនា == '''Politics, diplomacy and religion''' នយោបាយ ការទូតរបស់ពញ្ញាយ៉ាត ទ្រង់បានរឹតចំណងការទូតជាមួយនគរចិន នៃរាជវង្សមីង (Ming Dynasy) ជាពិសេស គឺការដោះដូរពាណិជ្ជកម្មតាមមធ្យបាយផ្លូវទឹកពី [[ទន្លេមេគង្គ]] ក្នុងការនាំទំនិញផ្សេងៗមកផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការក្នុងស្រុកផងដែរ នៅក្នុងរាជរបស់ព្រះអង្គអាចនិយាយបានថា ប្រទេសកម្ពុជាពេលនោះ មានសេដ្ឋកិច្ចរឹងមាំផងដែរ ។<ref> Justin Corfield (2009) [https://books.google.com/books/about/The_History_of_Cambodia.html?id=JfXP1duIllUC The History of Cambodia The Greenwood Histories of the Modern Nations], Publisher: ABC-CLIO, American publishing company for academic p.165 [[ISBN]]: 0313357234, 9780313357237 </ref> == ឯកសារយោង == pw8th4188436ka1sfa431g8yzrfrro6 282860 282859 2022-08-26T06:24:23Z Camhistory 36281 /* នយោបាយការទូត និង សាសនា */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''[[ពញ្ញាយ៉ាត]]''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរជាបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យមក [[សម័យកាលចតុមុខ]] ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ក្នុងឆ្នាំ ១៤៣៣ នៃគ.សករាជ ។ ក្នុងរាជ ព្រះបរមរាជាទី១ ប្រជានុរាស្ត្ររស់នៅបានសុខសាន្តច្រើន មិនសូវមានព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ទុះសង្គ្រាមច្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique_ou_recueil_de_m%C3%A9moire.html?id=ewFUAAAAcAAJ Journal asiatique ou recueil de mémoires, d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 99], Publisher: Dondey-Dupré, Original from National Library of the Netherlands </ref> == នយោបាយការទូត និង សាសនា == '''Politics, diplomacy and religion''' នយោបាយ ការទូតរបស់ពញ្ញាយ៉ាត ទ្រង់បានរឹតចំណងការទូតជាមួយនគរចិន នៃរាជវង្សមីង (Ming Dynasty) ជាពិសេស គឺការដោះដូរពាណិជ្ជកម្មតាមមធ្យបាយផ្លូវទឹកពី [[ទន្លេមេគង្គ]] ក្នុងការនាំទំនិញផ្សេងៗមកផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការក្នុងស្រុកផងដែរ នៅក្នុងរាជរបស់ព្រះអង្គអាចនិយាយបានថា ប្រទេសកម្ពុជាពេលនោះ មានសេដ្ឋកិច្ចរឹងមាំផងដែរ ។<ref> Justin Corfield (2009) [https://books.google.com/books/about/The_History_of_Cambodia.html?id=JfXP1duIllUC The History of Cambodia The Greenwood Histories of the Modern Nations], Publisher: ABC-CLIO, American publishing company for academic p.165 [[ISBN]]: 0313357234, 9780313357237 </ref> == ឯកសារយោង == lug8hn5hfvv2h6mqo3rn3ztc8cczcdw 282861 282860 2022-08-26T06:32:50Z Camhistory 36281 /* នយោបាយការទូត និង សាសនា */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''[[ពញ្ញាយ៉ាត]]''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរជាបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យមក [[សម័យកាលចតុមុខ]] ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ក្នុងឆ្នាំ ១៤៣៣ នៃគ.សករាជ ។ ក្នុងរាជ ព្រះបរមរាជាទី១ ប្រជានុរាស្ត្ររស់នៅបានសុខសាន្តច្រើន មិនសូវមានព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ទុះសង្គ្រាមច្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique_ou_recueil_de_m%C3%A9moire.html?id=ewFUAAAAcAAJ Journal asiatique ou recueil de mémoires, d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 99], Publisher: Dondey-Dupré, Original from National Library of the Netherlands </ref> == នយោបាយការទូត និង សាសនា == '''Politics, diplomacy and religion''' នយោបាយ ការទូតរបស់ពញ្ញាយ៉ាត ទ្រង់បានរឹតចំណងការទូតជាមួយនគរចិន នៃរាជវង្សមីង (Ming Dynasty) ជាពិសេស គឺការដោះដូរពាណិជ្ជកម្មតាមមធ្យបាយផ្លូវទឹកពី [[ទន្លេមេគង្គ]] ក្នុងការនាំទំនិញផ្សេងៗមកផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការក្នុងស្រុកផងដែរ នៅក្នុងរាជរបស់ព្រះអង្គអាចនិយាយបានថា ប្រទេសកម្ពុជាពេលនោះ មានសេដ្ឋកិច្ចរឹងមាំផងដែរ ។<ref> Justin Corfield (2009) [https://books.google.com/books/about/The_History_of_Cambodia.html?id=JfXP1duIllUC The History of Cambodia The Greenwood Histories of the Modern Nations], Publisher: ABC-CLIO, American publishing company for academic p.165 [[ISBN]]: 0313357234, 9780313357237 </ref> === ផ្នែកសាសនា === '''Religious''' == ឯកសារយោង == 4940ej6tqtkkp3d1modqr819magf8db 282862 282861 2022-08-26T06:39:58Z Camhistory 36281 /* ផ្នែកសាសនា */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''[[ពញ្ញាយ៉ាត]]''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរជាបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យមក [[សម័យកាលចតុមុខ]] ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ក្នុងឆ្នាំ ១៤៣៣ នៃគ.សករាជ ។ ក្នុងរាជ ព្រះបរមរាជាទី១ ប្រជានុរាស្ត្ររស់នៅបានសុខសាន្តច្រើន មិនសូវមានព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ទុះសង្គ្រាមច្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique_ou_recueil_de_m%C3%A9moire.html?id=ewFUAAAAcAAJ Journal asiatique ou recueil de mémoires, d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 99], Publisher: Dondey-Dupré, Original from National Library of the Netherlands </ref> == នយោបាយការទូត និង សាសនា == '''Politics, diplomacy and religion''' នយោបាយ ការទូតរបស់ពញ្ញាយ៉ាត ទ្រង់បានរឹតចំណងការទូតជាមួយនគរចិន នៃរាជវង្សមីង (Ming Dynasty) ជាពិសេស គឺការដោះដូរពាណិជ្ជកម្មតាមមធ្យបាយផ្លូវទឹកពី [[ទន្លេមេគង្គ]] ក្នុងការនាំទំនិញផ្សេងៗមកផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការក្នុងស្រុកផងដែរ នៅក្នុងរាជរបស់ព្រះអង្គអាចនិយាយបានថា ប្រទេសកម្ពុជាពេលនោះ មានសេដ្ឋកិច្ចរឹងមាំផងដែរ ។<ref> Justin Corfield (2009) [https://books.google.com/books/about/The_History_of_Cambodia.html?id=JfXP1duIllUC The History of Cambodia The Greenwood Histories of the Modern Nations], Publisher: ABC-CLIO, American publishing company for academic p.165 [[ISBN]]: 0313357234, 9780313357237 </ref> === ផ្នែកសាសនា === '''Religious''' ការីកចម្រើនផ្នែក [[ព្រះពុទ្ធសាសនា]] និកាយ មហាយាន ក្នុងរាជ [[ពញ្ញាយ៉ាត|ព្រះពញ្ញាយ៉ាត]] ព្រះអង្គបាងសាងសង់វត្តអារាមជាបន្តបន្ទាប់ ក្នុងនោះមានដូចជា៖ [[វត្តបុទុម]], [[វត្តកោះ]], [[វត្តលង្កា]], [[វត្តឧណលោម]], និង [[វត្តភ្នំ]] == ឯកសារយោង == iceg407lo9jtttarzls0r2606rjvmfy 282863 282862 2022-08-26T06:40:44Z Camhistory 36281 /* ផ្នែកសាសនា */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''[[ពញ្ញាយ៉ាត]]''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរជាបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យមក [[សម័យកាលចតុមុខ]] ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ក្នុងឆ្នាំ ១៤៣៣ នៃគ.សករាជ ។ ក្នុងរាជ ព្រះបរមរាជាទី១ ប្រជានុរាស្ត្ររស់នៅបានសុខសាន្តច្រើន មិនសូវមានព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ទុះសង្គ្រាមច្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique_ou_recueil_de_m%C3%A9moire.html?id=ewFUAAAAcAAJ Journal asiatique ou recueil de mémoires, d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 99], Publisher: Dondey-Dupré, Original from National Library of the Netherlands </ref> == នយោបាយការទូត និង សាសនា == '''Politics, diplomacy and religion''' នយោបាយ ការទូតរបស់ពញ្ញាយ៉ាត ទ្រង់បានរឹតចំណងការទូតជាមួយនគរចិន នៃរាជវង្សមីង (Ming Dynasty) ជាពិសេស គឺការដោះដូរពាណិជ្ជកម្មតាមមធ្យបាយផ្លូវទឹកពី [[ទន្លេមេគង្គ]] ក្នុងការនាំទំនិញផ្សេងៗមកផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការក្នុងស្រុកផងដែរ នៅក្នុងរាជរបស់ព្រះអង្គអាចនិយាយបានថា ប្រទេសកម្ពុជាពេលនោះ មានសេដ្ឋកិច្ចរឹងមាំផងដែរ ។<ref> Justin Corfield (2009) [https://books.google.com/books/about/The_History_of_Cambodia.html?id=JfXP1duIllUC The History of Cambodia The Greenwood Histories of the Modern Nations], Publisher: ABC-CLIO, American publishing company for academic p.165 [[ISBN]]: 0313357234, 9780313357237 </ref> === ផ្នែកសាសនា === '''Religious''' ការីកចម្រើនផ្នែក [[ព្រះពុទ្ធសាសនា]] និកាយ មហាយាន ក្នុងរាជ [[ពញ្ញាយ៉ាត|ព្រះពញ្ញាយ៉ាត]] ព្រះអង្គបាងសាងសង់វត្តអារាមជាបន្តបន្ទាប់ ក្នុងនោះមានដូចជា៖ វត្តបុទុម, [[វត្តកោះ]], [[វត្តលង្កា]], វត្តឧណលោម, និង [[វត្តភ្នំ]] == ឯកសារយោង == i3ogk3ceffl06oj8w9loafc3zozjp1h 282864 282863 2022-08-26T06:41:11Z Camhistory 36281 /* ផ្នែកសាសនា */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''[[ពញ្ញាយ៉ាត]]''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរជាបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យមក [[សម័យកាលចតុមុខ]] ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ក្នុងឆ្នាំ ១៤៣៣ នៃគ.សករាជ ។ ក្នុងរាជ ព្រះបរមរាជាទី១ ប្រជានុរាស្ត្ររស់នៅបានសុខសាន្តច្រើន មិនសូវមានព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ទុះសង្គ្រាមច្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique_ou_recueil_de_m%C3%A9moire.html?id=ewFUAAAAcAAJ Journal asiatique ou recueil de mémoires, d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 99], Publisher: Dondey-Dupré, Original from National Library of the Netherlands </ref> == នយោបាយការទូត និង សាសនា == '''Politics, diplomacy and religion''' នយោបាយ ការទូតរបស់ពញ្ញាយ៉ាត ទ្រង់បានរឹតចំណងការទូតជាមួយនគរចិន នៃរាជវង្សមីង (Ming Dynasty) ជាពិសេស គឺការដោះដូរពាណិជ្ជកម្មតាមមធ្យបាយផ្លូវទឹកពី [[ទន្លេមេគង្គ]] ក្នុងការនាំទំនិញផ្សេងៗមកផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការក្នុងស្រុកផងដែរ នៅក្នុងរាជរបស់ព្រះអង្គអាចនិយាយបានថា ប្រទេសកម្ពុជាពេលនោះ មានសេដ្ឋកិច្ចរឹងមាំផងដែរ ។<ref> Justin Corfield (2009) [https://books.google.com/books/about/The_History_of_Cambodia.html?id=JfXP1duIllUC The History of Cambodia The Greenwood Histories of the Modern Nations], Publisher: ABC-CLIO, American publishing company for academic p.165 [[ISBN]]: 0313357234, 9780313357237 </ref> === ផ្នែកសាសនា === '''Religious''' ការីកចម្រើនផ្នែក [[ព្រះពុទ្ធសាសនា]] និកាយ [[មហាយាន]] ក្នុងរាជ [[ពញ្ញាយ៉ាត|ព្រះពញ្ញាយ៉ាត]] ព្រះអង្គបាងសាងសង់វត្តអារាមជាបន្តបន្ទាប់ ក្នុងនោះមានដូចជា៖ វត្តបុទុម, [[វត្តកោះ]], [[វត្តលង្កា]], វត្តឧណលោម, និង [[វត្តភ្នំ]] == ឯកសារយោង == fyipt3ixs2qqgpp454hvwz7htldqshj 282865 282864 2022-08-26T06:58:41Z Camhistory 36281 /* ផ្នែកសាសនា */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''[[ពញ្ញាយ៉ាត]]''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរជាបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យមក [[សម័យកាលចតុមុខ]] ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ក្នុងឆ្នាំ ១៤៣៣ នៃគ.សករាជ ។ ក្នុងរាជ ព្រះបរមរាជាទី១ ប្រជានុរាស្ត្ររស់នៅបានសុខសាន្តច្រើន មិនសូវមានព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ទុះសង្គ្រាមច្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique_ou_recueil_de_m%C3%A9moire.html?id=ewFUAAAAcAAJ Journal asiatique ou recueil de mémoires, d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 99], Publisher: Dondey-Dupré, Original from National Library of the Netherlands </ref> == នយោបាយការទូត និង សាសនា == '''Politics, diplomacy and religion''' នយោបាយ ការទូតរបស់ពញ្ញាយ៉ាត ទ្រង់បានរឹតចំណងការទូតជាមួយនគរចិន នៃរាជវង្សមីង (Ming Dynasty) ជាពិសេស គឺការដោះដូរពាណិជ្ជកម្មតាមមធ្យបាយផ្លូវទឹកពី [[ទន្លេមេគង្គ]] ក្នុងការនាំទំនិញផ្សេងៗមកផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការក្នុងស្រុកផងដែរ នៅក្នុងរាជរបស់ព្រះអង្គអាចនិយាយបានថា ប្រទេសកម្ពុជាពេលនោះ មានសេដ្ឋកិច្ចរឹងមាំផងដែរ ។<ref> Justin Corfield (2009) [https://books.google.com/books/about/The_History_of_Cambodia.html?id=JfXP1duIllUC The History of Cambodia The Greenwood Histories of the Modern Nations], Publisher: ABC-CLIO, American publishing company for academic p.165 [[ISBN]]: 0313357234, 9780313357237 </ref> === ផ្នែកសាសនា === '''Religious''' ការីកចម្រើនផ្នែក [[ព្រះពុទ្ធសាសនា]] និកាយ [[មហាយាន]] ក្នុងរាជ [[បរមរាជាទី១]] ព្រះអង្គបាងសាងសង់វត្តអារាមជាបន្តបន្ទាប់ ក្នុងនោះមានដូចជា៖ វត្តបុទុម, [[វត្តកោះ]], [[វត្តលង្កា]], វត្តឧណលោម, និង [[វត្តភ្នំ]] ។ វត្ត នៃ [[ព្រះពុទ្ធសាសនា]] មានតួនាទីសំខាន់ក្នុងរាជរបស់ព្រះអង្គដូចជា វត្ត​ជាឃ្លាំង​ចំណេះដឹង ជា​បណ្ណាល័យ ជា​សារមន្ទីរ​នៃ​វប្បធម៌ ​។ នៅ​គ្រប់​សម័យកាល វត្ត​អារាម​ផ្តល់នូវ​ការអប់រំ​ផ្នែក​អក្សរសាស្ត្រ លេខ​ន​ពន្ធ និង​ចំណេះដឹង​ផ្សេងៗ​ចាំបាច់​សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​ជីវិត ។ វត្ត​អារាម​ជាទី​ជម្រក​ស្នាក់អាស្រ័យ​របស់​សិស្ស​ក្រីក្រ ដែលគ្មានលទ្ធមករៀននៅតាមមណ្ឌលសាលាធំៗ ​។ វត្ត​ជាទី​ពំនាក់​អាស្រ័យដល់ កុមារកំព្រា ជនចាស់ជរា សិស្សានុសិស្ស និង​កូនចៅ​របស់​ប្រជារាស្ត្រ​ក្រីក្រ ។ វត្ត​អារាម​ក៏​អាច​ដើរតួនាទី​ជាម​ន្ទី​ពេទ្យ​សម្រាប់​ព្យាបាល​ជំងឺផ្លូវ​ចិត្ត និង​ជា​កន្លែង​សម្រាប់​ប្រជុំ​របស់​ប្រជាជន​គ្រប់រូប​គ្រប់​ស្រទាប់វណ្ណៈ គ្រប់​វ័យ​ដោយ​គ្មាន​រើសអើង​ពណ៌​សម្បុរ សញ្ជាតិ ឋាន​:​សង្គម ដោយ​ឥត​ប្រកាន់ ​មាន ឬ ក្រ និង អ្នកមានជំនឿផ្ទុយឡើយ ។<ref> Beverley Palmer, Rough Guides (Firm) (2002) [https://books.google.com/books/about/The_Rough_Guide_to_Cambodia.html?id=oR-Kmnj8wmAC The Rough Guide to Cambodia], Publisher: illustrated Rough Guides p.354 [[ISBN]]: 1858288371, 9781858288376 </ref> == ឯកសារយោង == t6onrhr5koqoehrwibw3ow6cndym78u 282866 282865 2022-08-26T06:59:25Z Camhistory 36281 /* ផ្នែកសាសនា */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''[[ពញ្ញាយ៉ាត]]''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរជាបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យមក [[សម័យកាលចតុមុខ]] ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ក្នុងឆ្នាំ ១៤៣៣ នៃគ.សករាជ ។ ក្នុងរាជ ព្រះបរមរាជាទី១ ប្រជានុរាស្ត្ររស់នៅបានសុខសាន្តច្រើន មិនសូវមានព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ទុះសង្គ្រាមច្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique_ou_recueil_de_m%C3%A9moire.html?id=ewFUAAAAcAAJ Journal asiatique ou recueil de mémoires, d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 99], Publisher: Dondey-Dupré, Original from National Library of the Netherlands </ref> == នយោបាយការទូត និង សាសនា == '''Politics, diplomacy and religion''' នយោបាយ ការទូតរបស់ពញ្ញាយ៉ាត ទ្រង់បានរឹតចំណងការទូតជាមួយនគរចិន នៃរាជវង្សមីង (Ming Dynasty) ជាពិសេស គឺការដោះដូរពាណិជ្ជកម្មតាមមធ្យបាយផ្លូវទឹកពី [[ទន្លេមេគង្គ]] ក្នុងការនាំទំនិញផ្សេងៗមកផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការក្នុងស្រុកផងដែរ នៅក្នុងរាជរបស់ព្រះអង្គអាចនិយាយបានថា ប្រទេសកម្ពុជាពេលនោះ មានសេដ្ឋកិច្ចរឹងមាំផងដែរ ។<ref> Justin Corfield (2009) [https://books.google.com/books/about/The_History_of_Cambodia.html?id=JfXP1duIllUC The History of Cambodia The Greenwood Histories of the Modern Nations], Publisher: ABC-CLIO, American publishing company for academic p.165 [[ISBN]]: 0313357234, 9780313357237 </ref> === ផ្នែកសាសនា === '''Religious''' ការីកចម្រើនផ្នែក [[ព្រះពុទ្ធសាសនា]] និកាយ [[មហាយាន]] ក្នុងរាជ [[បរមរាជាទី១]] ព្រះអង្គបាងសាងសង់វត្តអារាមជាបន្តបន្ទាប់ ក្នុងនោះមានដូចជា៖ វត្តបុទុម, [[វត្តកោះ]], [[វត្តលង្កា]], វត្តឧណាលោម, និង [[វត្តភ្នំ]] ។ វត្ត នៃ [[ព្រះពុទ្ធសាសនា]] មានតួនាទីសំខាន់ក្នុងរាជរបស់ព្រះអង្គដូចជា វត្ត​ជាឃ្លាំង​ចំណេះដឹង ជា​បណ្ណាល័យ ជា​សារមន្ទីរ​នៃ​វប្បធម៌ ​។ នៅ​គ្រប់​សម័យកាល វត្ត​អារាម​ផ្តល់នូវ​ការអប់រំ​ផ្នែក​អក្សរសាស្ត្រ លេខ​ន​ពន្ធ និង​ចំណេះដឹង​ផ្សេងៗ​ចាំបាច់​សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​ជីវិត ។ វត្ត​អារាម​ជាទី​ជម្រក​ស្នាក់អាស្រ័យ​របស់​សិស្ស​ក្រីក្រ ដែលគ្មានលទ្ធមករៀននៅតាមមណ្ឌលសាលាធំៗ ​។ វត្ត​ជាទី​ពំនាក់​អាស្រ័យដល់ កុមារកំព្រា ជនចាស់ជរា សិស្សានុសិស្ស និង​កូនចៅ​របស់​ប្រជារាស្ត្រ​ក្រីក្រ ។ វត្ត​អារាម​ក៏​អាច​ដើរតួនាទី​ជាម​ន្ទី​ពេទ្យ​សម្រាប់​ព្យាបាល​ជំងឺផ្លូវ​ចិត្ត និង​ជា​កន្លែង​សម្រាប់​ប្រជុំ​របស់​ប្រជាជន​គ្រប់រូប​គ្រប់​ស្រទាប់វណ្ណៈ គ្រប់​វ័យ​ដោយ​គ្មាន​រើសអើង​ពណ៌​សម្បុរ សញ្ជាតិ ឋាន​:​សង្គម ដោយ​ឥត​ប្រកាន់ ​មាន ឬ ក្រ និង អ្នកមានជំនឿផ្ទុយឡើយ ។<ref> Beverley Palmer, Rough Guides (Firm) (2002) [https://books.google.com/books/about/The_Rough_Guide_to_Cambodia.html?id=oR-Kmnj8wmAC The Rough Guide to Cambodia], Publisher: illustrated Rough Guides p.354 [[ISBN]]: 1858288371, 9781858288376 </ref> == ឯកសារយោង == ncmm95irix4m42joe44lzy7dto9ibdk 282867 282866 2022-08-26T11:07:40Z Camhistory 36281 /* ផ្នែកសាសនា */ wikitext text/x-wiki {{Infobox |name = បរមរាជាទី១ - (Borom Reachea I) |type = Khmer History |image = * '''ព្រះនាម''': បរមរាជាទី១ * '''[[អង់គ្លេស]]''': Borom Reachea I * '''រជ្ជកាល''': ១៣៨៥-១៤៣២ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] * '''រាជសម័យ''': [[ចុងសម័យកាលអង្គរ]] <br> ផ្លាសប្ដូរមក [[សម័យចតុមុខ]] * '''ព្រះនាមពេញ''': ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត * '''គ្រងរាជ''': ១៣៨៥ នៃគ.សករាជ * '''ក្សត្រមុន''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''រាជបន្ត''': [[នរាយ៍រាជា]] * '''សន្តិវង្ស''': រាជវង្សអង្គរ * '''ចូលទីវង្គត់''': ១៤៣២ * '''បិតា''': [[ធម្មរាជាទី១]] * '''មាតា''': មិនមានកំណត់ត្រា * '''បុត្រ''': [[នរាយ៍រាជា]], [[ស្រីរាជា]], [[ស្រីសុរិយោទ័យ]], [[ធម្មរាជាទី២]] * '''ជំនឿសាសនា''': [[ពុទ្ធសាសនា]] និង [[ព្រហ្មញ្ញ​សាសនា]] <br/> លទ្ធិ​ជំនឿ ជំនឿ​លើពពួកទេវតា }} '''បរមរាជាទី១''' ឬ '''[[ពញ្ញាយ៉ាត]]''' ([[អង់គ្លេស]]: Borom Reachea I) (ប្រ.ស|គ.ស ០០០០-១៤៣២) រជ្ជកាលគ្រងរាជ (គ.ស ១៣៨៥-១៤៣២) ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី៣ របស់ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] ពេលសៀមលើកទ័ព ១០០,០០០ (១សែននាក់) វាយបែកក្រុងអង្គរ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៥ ពញ្ញាយ៉ាត បានភៀសខ្លួន មកតាំងបន្ទាយនៅ ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បង្ករទ័ពវាយបណ្ដេញ ទ័ពសៀម ចេញពីក្រុងអង្គរ និងបានធ្វើពិធីរាជាភិសេកគ្រងរាជសម្បត្តិផ្លូវការណ៍ជាលើកទី២នៅ រាជធានីអង្គរ គ.សករាជ ១៣៨៨ ទ្រង់មានព្រះនាមហៅថា '''"ព្រះរាជអង្ការ ព្រះបរមរាជា ចៅពញ្ញាយ៉ាត''' ហើយជាចុងក្រោយទ្រង់សម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ចាប់ពីពេលនោះមក ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique.html?id=gq9UAAAAcAAJ Journal asiatique: ou recueil de mémoires d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 18], Publisher: Society, Original from the Bavarian State Library </ref> == ជីវិតចាប់ផ្ដើម == '''Early life''' ពញ្ញាយ៉ាត ជាបុត្រទី៣នៃ [[ធម្មរាជាទី១|ព្រះធម្មរាជាទី១]] បានឡើងសោយរាជបន្តរពី ព្រះបិតារបស់ខ្លួន និង មានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១]]" ហើយបានរាជាភិសេក និង អ្នកម្នាង ៣អង្គរ ទី១ អ្នកម្នាង បុប្ផាទេវី មានបុត្រនាម [[នរាយ៍រាជា]] ជាបុត្រទី១, ទី២ អ្នកម្នាង សុីសាង៉ាម ជាស្នំឯក ស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា ដែលត្រូវបានកំចាត់ដោយ ពញ្ញាយ៉ាត នៅក្រុងអង្គរ, សុីសាង៉ាម មានបុត្រ ២អង្គនាម [[ស្រីរាជា]] និង [[ស្រីសុរិយោទ័យ]] ជាបុត្រទី២ និង ទី៣, ទី៣ អ្នកម្នាង បទុមកេសរ មានបុត្រនាម [[ធម្មរាជាទី២]] ជាបុត្រទី៤ បុត្រទាំង៤ របស់ទ្រង់ សុទ្ធតែបានឡើងសោយរាជបន្តពីព្រះអង្គ ហើយបុត្រទាំង៤ នេះហើយបានពុះបែងចែកទឹកដីខ្មែរ ជាបីចំណែកធំ ដើម្បីគ្រប់គ្រងរៀងៗខ្លួន រហូតដល់ផ្ទុះសង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងរាជវង្ស និង គ្នាថែមទៀតផង ក្រោយពេលបិតារបស់ខ្លួន ពញ្ញាយ៉ាត សោយទីវង្គត់រួច ។<ref> Eng Soth, Lim Yan (1969) [https://www.worldcat.org/oclc/1112074917 Document of the great Khmer man (Khmer royal genealogy)], Publisher: Member of the Historical Committee Ministry of Education, Youth, and Sport, OCLC Number: 1112074917 </ref> == ការរំដោះ យកក្រុងអង្គរមកវិញ == '''Liberation of Angkor''' ក្រោយពេល ពញ្ញាយ៉ាត រត់គេចខ្លួនពីក្រុងអង្គរមក ទ្រង់បានទៅបោះបន្ទាយ នៅទួលបាសាន នាស្រុកស្រីសន្ធរ (ខេត្ត: [[កំពង់ចាម]]) អស់រយៈពេល ៣ឆ្នាំ ទើបទ្រង់បានចាត់ឱ្យ ចារកម្ម ១២នាក់ ឱ្យទៅបន្លំខ្លួនជាអ្នកបម្រើក្នុងរាជវាំងអង្គរ ដើម្បីលបលួចធ្វើឃាតស្ដេចសៀម ឥន្ទ្ររាជា នាពេលនោះ ។ ក្រោយពេលបេសកកម្មធ្វើឃាតស្ដេចសៀមបានជោគជ័យ ពញ្ញាយ៉ាត បានលើកទ័ពប្រមាណជា ៧០,០០០ (៧មុឺននាក់) ទៅវាយរំដោះយកក្រុងអង្គរពីកណ្ដាប់ដៃសៀមបានត្រឡប់មកវិញ ក្នុងឆ្នាំ ១៣៨៨ នៃគ.សករាជ ហើយទ្រង់ក៏ប្រកាសសោយរាជជាលើកទី២ នៅទីនោះដែលមានព្រះនាមក្នុងរាជថា "[[បរមរាជាទី១|ព្រះបរមរាជាទី១]]" ដោយមើលឃើញថា រតនៈសម្បត្តិនៅក្រុងអង្គរត្រូវសៀមប្រមូលអស់គ្មានសល់ ក្រុងអង្គរមានការខូចខាតច្រើន បូករួមទាំងកំពែងក្រុងផង មានការចំណាយលើផ្នែកជួសជុលអស់ច្រើន និង ដើម្បីគេចចេញពីការគម្រាមកំហែងរបស់សៀមមកលើក្រុងអង្គរជាបន្តទៀតផងនោះ ទ្រង់បានសម្រេចចិត្តចាកចោលក្រុងអង្គរ ផ្លាសរាជធានីមក ទួលបាសាន អស់រយៈពេល ១២ឆ្នាំ ក៏ជួបនិងវិបត្តិទឹកជំនន់ធំ នា ឆ្នាំរោង លិចលង់រាជធានីទួលបាសាន ទ្រង់ក៏សម្រេចចិត្តផ្លាសរាជធានីមួយលើកទៀត មកតំបន់ ចតុមុខ (បច្ចុប្បន្នជា: [[ក្រុងភ្នំពេញ]]) ក្នុងឆ្នាំ ១៤០០ នៃគ.សករាជ ទ្រង់បានសោយរាជនៅចតុមុខ បានរយៈពេល ១៦ឆ្នាំ ទ្រង់ក៏ប្រកាសប្ដូររាជសម័យមក [[សម័យកាលចតុមុខ]] ក្នុងឆ្នាំ ១៤១៦ នៃគ.សករាជ ហើយព្រះអង្គបានសោយរាជនៅរាជធានីចតុមុខដល់ឆ្នាំ ១៤៣២ នៃគ.សករាជ ទើបទ្រង់យាងចូលព្រះទីវង្គត់ក្នុងពេលនោះ ក្រុមប្រឹក្សារាជវង្ស និង គណៈមន្ត្រីក៏សម្រេចអញ្ជើញ [[នរាយ៍រាជា|ព្រះនារាយណ៍រាជា]] ជាព្រះរាជបុត្រច្បងឱ្យសោយរាជសម្បត្តិបន្តពីព្រះបិតាខ្លួន ក្នុងឆ្នាំ ១៤៣៣ នៃគ.សករាជ ។ ក្នុងរាជ ព្រះបរមរាជាទី១ ប្រជានុរាស្ត្ររស់នៅបានសុខសាន្តច្រើន មិនសូវមានព្រឹត្តិការណ៍នៃការផ្ទុះសង្គ្រាមច្រើនគួរឱ្យកត់សម្គាល់នោះទេ ។<ref> Société Asiatique (1871) [https://books.google.com/books/about/Journal_asiatique_ou_recueil_de_m%C3%A9moire.html?id=ewFUAAAAcAAJ Journal asiatique ou recueil de mémoires, d'extraits et de notices relatifs à l'histoire, à la philosophie, aux sciences, à la littérature et aux langues des peuples orientaux, Volume 99], Publisher: Dondey-Dupré, Original from National Library of the Netherlands </ref> == នយោបាយការទូត និង សាសនា == '''Politics, diplomacy and religion''' នយោបាយ ការទូតរបស់ពញ្ញាយ៉ាត ទ្រង់បានរឹតចំណងការទូតជាមួយនគរចិន នៃរាជវង្សមីង (Ming Dynasty) ជាពិសេស គឺការដោះដូរពាណិជ្ជកម្មតាមមធ្យបាយផ្លូវទឹកពី [[ទន្លេមេគង្គ]] ក្នុងការនាំទំនិញផ្សេងៗមកផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការក្នុងស្រុកផងដែរ នៅក្នុងរាជរបស់ព្រះអង្គអាចនិយាយបានថា ប្រទេសកម្ពុជាពេលនោះ មានសេដ្ឋកិច្ចរឹងមាំផងដែរ ។<ref> Justin Corfield (2009) [https://books.google.com/books/about/The_History_of_Cambodia.html?id=JfXP1duIllUC The History of Cambodia The Greenwood Histories of the Modern Nations], Publisher: ABC-CLIO, American publishing company for academic p.165 [[ISBN]]: 0313357234, 9780313357237 </ref> === ផ្នែកសាសនា === '''Religious''' ការីកចម្រើនផ្នែក [[ព្រះពុទ្ធសាសនា]] និកាយ [[មហាយាន]] ក្នុងរាជ [[បរមរាជាទី១]] ព្រះអង្គបាងសាងសង់វត្តអារាមជាបន្តបន្ទាប់ ក្នុងនោះមានដូចជា៖ វត្តបុទុម, [[វត្តកោះ]], [[វត្តលង្កា]], វត្តឧណាលោម, និង [[វត្តភ្នំ]] ។ វត្ត នៃ [[ព្រះពុទ្ធសាសនា]] មានតួនាទីសំខាន់ក្នុងរាជរបស់ព្រះអង្គដូចជា វត្ត​ជាឃ្លាំង​ចំណេះដឹង ជា​បណ្ណាល័យ ជា​សារមន្ទីរ​នៃ​វប្បធម៌ ​។ នៅ​គ្រប់​សម័យកាល វត្ត​អារាម​ផ្តល់នូវ​ការអប់រំ​ផ្នែក​អក្សរសាស្ត្រ លេខ​ន​ពន្ធ និង​ចំណេះដឹង​ផ្សេងៗ​ចាំបាច់​សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​ជីវិត ។ វត្ត​អារាម​ជាទី​ជម្រក​ស្នាក់អាស្រ័យ​របស់​សិស្ស​ក្រីក្រ ដែលគ្មានលទ្ធមករៀននៅតាមមណ្ឌលសាលាធំៗ ​។ វត្ត​ជាទី​ពំនាក់​អាស្រ័យដល់ កុមារកំព្រា ជនចាស់ជរា សិស្សានុសិស្ស និង​កូនចៅ​របស់​ប្រជារាស្ត្រ​ក្រីក្រ ។ វត្ត​អារាម​ក៏​អាច​ដើរតួនាទី​ជាម​ន្ទី​ពេទ្យ​សម្រាប់​ព្យាបាល​ជំងឺផ្លូវ​ចិត្ត និង​ជា​កន្លែង​សម្រាប់​ប្រជុំ​របស់​ប្រជាជន​គ្រប់រូប​គ្រប់​ស្រទាប់វណ្ណៈ គ្រប់​វ័យ​ដោយ​គ្មាន​រើសអើង​ពណ៌​សម្បុរ សញ្ជាតិ ឋាន​:​សង្គម ដោយ​ឥត​ប្រកាន់ ​មាន ឬ ក្រ និង អ្នកមានជំនឿផ្ទុយឡើយ ។<ref> Beverley Palmer, Rough Guides (Firm) (2002) [https://books.google.com/books/about/The_Rough_Guide_to_Cambodia.html?id=oR-Kmnj8wmAC The Rough Guide to Cambodia], Publisher: illustrated Rough Guides p.354 [[ISBN]]: 1858288371, 9781858288376 </ref> <ref> Michel Igout (1993) [https://books.google.com/books/about/Phnom_Penh_Then_and_Now.html?id=RVRuAAAAMAAJ Phnom Penh Then and Now], Publisher: White Lotus, Original from the University of Michigan p.179 [[ISBN]]: 1879155184, 9781879155183 </ref> == ឯកសារយោង == qi7tie5wzd7o0aiydl89xb7v68hvg3a វត្តឃ្លាំង 0 47605 282834 2022-08-25T14:01:09Z Chhen Pisey 32423 បង្កើតដោយការបកប្រែទំព័រ "[[:en:Special:Redirect/revision/1063481844|Kh'Leang Temple]]" wikitext text/x-wiki   [[ឯកសារ:Chùa Khléang.jpg|រូបភាពតូច|ទិដ្ឋភាពនៃព្រះវិហារវត្តឃ្លាំង ស្ថិតនៅទីរួមខេត្តឃ្លាំង ខេត្តឃ្លាំង ដែនដីកម្ពុជាក្រោម]] '''វត្តឃ្លាំង''' គឺជាវត្តអារាមខ្មែរបែប[[ព្រះពុទ្ធសាសនា]] [[ថេរវាទ]] ដ៏ល្បីមួយនៅ [[សូកត្រែង|ទីរួមខេត្តឃ្លាំង]] ដែលជាទីប្រជុំជនក្នុងតំបន់ [[ដីសណ្តមេគង្គ|ដីសណ្តទន្លេមេគង្គ]] នៃភាគខាងត្បូងអតីត [[វៀតណាម|ដែនដីកម្ពុជាក្រោម]] ។ វាជាវត្តដែលល្បីជាងគេនៅក្នុងក្រុង និងជា [[ស្ថាបត្យករខ្មែរ|វត្តខ្មែរ]] ។ ទីក្រុងនេះស្ថិតនៅជិតព្រំដែនជាមួយ [[ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា|ប្រទេសកម្ពុជា]] និងមានប្រជាជនខ្មែរជាជនជាតិដើមច្រើន។ <ref name="prof">{{Cite web|url=http://www.buddhismtoday.com/viet/pgvn/chua/002-danhlamnuocviet3.htm|language=Vietnamese|title=Các chùa Nam Bộ}}</ref> == ការពិពណ៌នា == វត្តនេះ​ស្ថិត​នៅ​លើ​ដី​ទំហំ ៣,៥ ហិកតា ដែល​មាន​ដើមឈើ​ខ្ពស់ៗ និង​ស្រមោល​ជាច្រើន។ វត្តនេះត្រូវបានសាងសង់ឡើងដំបូងនៅឆ្នាំ ១៥៣៣ នៅពេលដែលតំបន់នេះស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ [[អាណាចក្រខ្មែរ]] មុនពេលតំបន់នេះត្រូវបានកាន់កាប់ដោយអ្នកតាំងលំនៅរបស់វៀតណាមក្នុងសតវត្សទី ១៧ និង ១៨ ។ ដំបូងឡើយ វា​មាន​អគារ​ឈើ​មួយ​ដំបូល​ប្រក់​ស្បូវ មុន​នឹង​ត្រូវ​ជំនួស​ដោយ​ដំបូល​ប្រក់ក្បឿង។ វត្តអារាមមានច្រកចូលបួន គឺទិសខាងជើង ខាងត្បូង ខាងកើត និងខាងលិច។ វត្តនេះត្រូវបានជួសជុលជាច្រើនដងក្នុងរយៈពេលប្រាំសតវត្សមកហើយចាប់តាំងពីការស្ថាបនារបស់វាមក ប៉ុន្តែមិនត្រូវបានជួសជុលទេក្នុងរយៈពេល ៨០ ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ ចាប់ពី​ព្រះចៅអធិការ​ទី ១ ធីច ថាច់ សក ដល់​ព្រះចៅអធិការ​បច្ចុប្បន្ន មាន​អាចារ្យ​ចំនួន ២១ អង្គ។ <ref name="prof">{{Cite web|url=http://www.buddhismtoday.com/viet/pgvn/chua/002-danhlamnuocviet3.htm|language=Vietnamese|title=Các chùa Nam Bộ}}<cite class="citation web cs1 cs1-prop-foreign-lang-source" data-ve-ignore="true" id="CITEREFVõ_Văn_Tường">Võ Văn Tường. [http://www.buddhismtoday.com/viet/pgvn/chua/002-danhlamnuocviet3.htm "Các chùa Nam Bộ"]. ''[[ព្រះពុទ្ធសាសនាថ្ងៃនេះ|Buddhism Today]]'' (in Vietnamese)<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">2008-04-28</span></span>.</cite> [[Category:CS1 Vietnamese-language sources (vi)]]</ref> សាលពិធីសំខាន់កាន់កាប់ផ្ទៃដី ៤១៦&nbsp;ម; វាគឺ ២០&nbsp;m ទទឹង ២០.៨០&nbsp;m វែង។ វាឈរនៅលើវេទិកាខ្ពស់ជុំវិញមួយម៉ែត្រពីលើកម្រិតដី។ ដំបូលត្រូវបានតោងឡើងដោយសសរធំទូលាយចំនួន ១២ ដែលត្រូវបានសាងសង់ក្នុង [[លំដាប់កូរិនថូស|រចនាប័ទ្មកូរិនធៀស]] នៃ [[ក្រិក|ប្រទេសក្រិក]] ។ វា​ត្រូវ​បាន​គេ​លាប​ពណ៌​ខ្មៅ​ភ្លឺ​រលោង ដោយ​មាន​គំនូរ​ពណ៌​មាស​របស់​នាគ និង​ត្រី​រុំ​ជុំវិញ​សសរ។ ផ្ទាំងបដាមួយឈរនៅមុខអាសនៈធំ ហើយលាតសន្ធឹងដល់ពិដាននៃសាលធំដោយមានសិលាចារឹកពណ៌មាស។ នៅចំកណ្តាលនៃសាលធំគឺជារូបសំណាករបស់ [[ព្រះពុទ្ធ|ព្រះពុទ្ធ Gautama]] ដែលឈរ 6.80&nbsp;m ខ្ពស់ និង 2.70&nbsp;មទទឹង។ ផ្ទាំង​សិលាចារឹក​ខ្មែរ​បញ្ជាក់​ថា ព្រះចៅអធិការ​ទី ១៧ នៃ​ប្រាសាទ​បាន​រៀបចំ​ការ​បូជា​រូបសំណាក​នៅ​ឆ្នាំ ១៩១៦ ដែល​ឧបត្ថម្ភ​ថវិកា​ដោយ​គ្រួសារ​លោក លំ ស៊ុំ។ <ref name="prof">{{Cite web|url=http://www.buddhismtoday.com/viet/pgvn/chua/002-danhlamnuocviet3.htm|language=Vietnamese|title=Các chùa Nam Bộ}}<cite class="citation web cs1 cs1-prop-foreign-lang-source" data-ve-ignore="true" id="CITEREFVõ_Văn_Tường">Võ Văn Tường. [http://www.buddhismtoday.com/viet/pgvn/chua/002-danhlamnuocviet3.htm "Các chùa Nam Bộ"]. ''[[ព្រះពុទ្ធសាសនាថ្ងៃនេះ|Buddhism Today]]'' (in Vietnamese)<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">2008-04-28</span></span>.</cite> [[Category:CS1 Vietnamese-language sources (vi)]]</ref> វត្តនេះត្រូវបានលម្អដោយវត្ថុផ្សេងៗតាមទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរ។ <ref name="prof">{{Cite web|url=http://www.buddhismtoday.com/viet/pgvn/chua/002-danhlamnuocviet3.htm|language=Vietnamese|title=Các chùa Nam Bộ}}<cite class="citation web cs1 cs1-prop-foreign-lang-source" data-ve-ignore="true" id="CITEREFVõ_Văn_Tường">Võ Văn Tường. [http://www.buddhismtoday.com/viet/pgvn/chua/002-danhlamnuocviet3.htm "Các chùa Nam Bộ"]. ''[[ព្រះពុទ្ធសាសនាថ្ងៃនេះ|Buddhism Today]]'' (in Vietnamese)<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">2008-04-28</span></span>.</cite> [[Category:CS1 Vietnamese-language sources (vi)]]</ref> == គ្រុឌ == '''[[គ្រុឌ]]''' គឺជាតំណាងនៃព្រះដែលមានក្បាលនិងស្លាបនិងរាងកាយរបស់មនុស្ស។ ចំពុះ​របស់​បក្សី​កាន់​ត្បូង​មួយ​ដុំ។ បក្សី​ប្រភេទ​នេះ​ត្រូវ​បាន​គេ​ពណ៌នា​ថា​ជា​សត្រូវ​ដ៏​អស់កល្ប​របស់​ពស់។ គ្រុឌ ត្រូវ​បាន​ពិពណ៌នា​ថា​ខាំ​កន្ទុយ​ពស់​នៅ​លើ​លម្អ​ដំបូល​ប្រាសាទ។ <ref name="prof">{{Cite web|url=http://www.buddhismtoday.com/viet/pgvn/chua/002-danhlamnuocviet3.htm|language=Vietnamese|title=Các chùa Nam Bộ}}<cite class="citation web cs1 cs1-prop-foreign-lang-source" data-ve-ignore="true" id="CITEREFVõ_Văn_Tường">Võ Văn Tường. [http://www.buddhismtoday.com/viet/pgvn/chua/002-danhlamnuocviet3.htm "Các chùa Nam Bộ"]. ''[[ព្រះពុទ្ធសាសនាថ្ងៃនេះ|Buddhism Today]]'' (in Vietnamese)<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">2008-04-28</span></span>.</cite> [[Category:CS1 Vietnamese-language sources (vi)]]</ref> == យក្ស == ក្នុង​រឿងព្រេង​ខ្មែរ '''យក្ស''' ​គឺជា​តំណាង​នៃ​អំពើ​អាក្រក់ ហើយ​ជា​ធម្មតា​ពណ៌នា​បង្ក​បញ្ហា​ដល់​សត្វ​មានជីវិត​។ ជារឿយៗវាត្រូវបានបង្ហាញដោយមនុស្សដែលមានមុខដ៏កាចសាហាវ មាត់ធំ ធ្មេញឆ្កែវែង ភ្នែកប៉ោង ពាក់អាវពាសដែក មកុដ និងជើងវែង។ បដិមា​យក្ស​ពីរ​ត្រូវ​តម្កល់​នៅ​ម្ខាង​នៃ​ប្រាសាទ ដើម្បី​តំណាង​ឲ្យ​ការ​កម្ចាត់​អំពើ​អាក្រក់​ដោយ​ព្រះពុទ្ធ និង​ការ​ប្រែ​រូប​យក្ស​មក​ជា​អ្នក​ការពារ​ព្រះពុទ្ធសាសនា។ <ref name="prof">{{Cite web|url=http://www.buddhismtoday.com/viet/pgvn/chua/002-danhlamnuocviet3.htm|language=Vietnamese|title=Các chùa Nam Bộ}}<cite class="citation web cs1 cs1-prop-foreign-lang-source" data-ve-ignore="true" id="CITEREFVõ_Văn_Tường">Võ Văn Tường. [http://www.buddhismtoday.com/viet/pgvn/chua/002-danhlamnuocviet3.htm "Các chùa Nam Bộ"]. ''[[ព្រះពុទ្ធសាសនាថ្ងៃនេះ|Buddhism Today]]'' (in Vietnamese)<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">2008-04-28</span></span>.</cite> [[Category:CS1 Vietnamese-language sources (vi)]]</ref> រូបបដិមារាជសីហ៍ពីរឈរនៅសងខាងនៃច្រកចូល។ នេះ​ជា​សត្វ​ដែល​ព្រះ​ស្រី និង​យក្ស​ឈរ​នៅ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​ចូល​ប្រយុទ្ធ។ រូបសំណាក​ព្រះតេហ៊ូ​ដែល​ពណ៌នា​ថា​ជា​មនុស្ស​មាន​កំហឹង កាច​សាហាវ មាន​ព្រះអាទិត្យ​និង​ព្រះ​ច័ន្ទ​ជា​ដៃ ក្នុង​ការ​រៀបចំ​លេប​ចូល។ វាក៏ឈរនៅច្រកចូលផងដែរ។ <ref name="prof">{{Cite web|url=http://www.buddhismtoday.com/viet/pgvn/chua/002-danhlamnuocviet3.htm|language=Vietnamese|title=Các chùa Nam Bộ}}<cite class="citation web cs1 cs1-prop-foreign-lang-source" data-ve-ignore="true" id="CITEREFVõ_Văn_Tường">Võ Văn Tường. [http://www.buddhismtoday.com/viet/pgvn/chua/002-danhlamnuocviet3.htm "Các chùa Nam Bộ"]. ''[[ព្រះពុទ្ធសាសនាថ្ងៃនេះ|Buddhism Today]]'' (in Vietnamese)<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">2008-04-28</span></span>.</cite> [[Category:CS1 Vietnamese-language sources (vi)]]</ref> បរិវេណ​ប្រាសាទ​មាន [[ចេតិយ|​ចេតិយ]] ​ចំនួន​ប្រាំមួយ ដែល​បូជាសព​របស់​ព្រះសង្ឃ និង​ឧបាសក​ផ្សេងៗ​ត្រូវបាន​តម្កល់​ទុក។ ប្រាសាទនេះត្រូវបានប្រកាសជាតំបន់បេតិកភណ្ឌប្រវត្តិសាស្ត្រដោយក្រសួងវប្បធម៌នៅថ្ងៃទី 27 ខែមេសា ឆ្នាំ 1990។ <ref name="prof">{{Cite web|url=http://www.buddhismtoday.com/viet/pgvn/chua/002-danhlamnuocviet3.htm|language=Vietnamese|title=Các chùa Nam Bộ}}<cite class="citation web cs1 cs1-prop-foreign-lang-source" data-ve-ignore="true" id="CITEREFVõ_Văn_Tường">Võ Văn Tường. [http://www.buddhismtoday.com/viet/pgvn/chua/002-danhlamnuocviet3.htm "Các chùa Nam Bộ"]. ''[[ព្រះពុទ្ធសាសនាថ្ងៃនេះ|Buddhism Today]]'' (in Vietnamese)<span class="reference-accessdate">. Retrieved <span class="nowrap">2008-04-28</span></span>.</cite> [[Category:CS1 Vietnamese-language sources (vi)]]</ref> == ឯកសារយោង == plqaf38fh3luws284zbkwooh4p4sg62 ពញ្ញាយ៉ាត 0 47606 282858 2022-08-26T04:42:42Z Camhistory 36281 បញ្ជូនបន្តទៅ [[បរមរាជាទី១]] wikitext text/x-wiki #បញ្ជូនបន្ត [[បរមរាជាទី១]] aynxp6mgk9xme2o84a4nmgibhvu8nhp