ਵਿਕੀਸਰੋਤ pawikisource https://pa.wikisource.org/wiki/%E0%A8%AE%E0%A9%81%E0%A9%B1%E0%A8%96_%E0%A8%B8%E0%A8%AB%E0%A8%BC%E0%A8%BE MediaWiki 1.39.0-wmf.23 first-letter ਮੀਡੀਆ ਖ਼ਾਸ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਵਰਤੋਂਕਾਰ ਵਰਤੋਂਕਾਰ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਤਸਵੀਰ ਤਸਵੀਰ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਮੀਡੀਆਵਿਕੀ ਮੀਡੀਆਵਿਕੀ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਫਰਮਾ ਫਰਮਾ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਮਦਦ ਮਦਦ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਲੇਖਕ ਲੇਖਕ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਪੋਰਟਲ ਪੋਰਟਲ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਲਿਖਤ ਲਿਖਤ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਅਨੁਵਾਦ ਅਨੁਵਾਦ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਪੰਨਾ ਪੰਨਾ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਇੰਡੈਕਸ ਇੰਡੈਕਸ ਗੱਲ-ਬਾਤ TimedText TimedText talk ਮੌਡਿਊਲ ਮੌਡਿਊਲ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਗੈਜਟ ਗੈਜਟ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਗੈਜਟ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਗੈਜਟ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਗੱਲ-ਬਾਤ ਪੰਨਾ:Performing Without a Stage - The Art of Literary Translation - by Robert Wechsler.pdf/7 250 12745 141155 78743 2022-08-04T15:01:32Z Nirmal Brar Faridkot 452 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" /></noinclude>ਜਿੰਨੀ ਤੁਹਾਡੀ ਅਪਾਰ ਸਲਾਘਾ ਦੀ ਪਾਤਰ ਕੋਈ ਰਚਨਾ, ਕਹਿ ਲਓ ਇੱਕ ਫ੍ਰੈਂਚ (ਜਾਂ ਜਾਪਾਨੀ ਜਾਂ ਨਗੂਨੀ) ਨਾਟਕ ਕਿੰਗ ਲੀਅਰ ਦੇ ਤੁੱਲ ਹੋਵੇ? ਸੱਚਮੁੱਚ ਅਜੀਬ। ਅਨੁਵਾਦ ਦਾ ਅਦਿੱਖ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਬਿਆਨ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ। ਇਸਲਈ ਅਨੁਵਾਦਕ ਇਸਨੂੰ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਲੰਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਰੂਪਕਾਂ ਨਾਲ ਦੱਸਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਨੁਵਾਦਕ "ਇੱਕ ਬੁੱਤਤਰਾਸ਼ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿਸੇ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਮੁੜ-ਸਿਰਜਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ," ਐਨ ਡੇਸੀਅਰ ਨੇ ਇਲੀਅਡ ਦੇ 1699 ਦੇ ਆਪਣੇ ਫ਼ਰਾਂਸੀਸੀ ਅਨੁਵਾਦ ਦੀ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ।* ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਫ਼ਰਾਂਸੀਸੀ ਬਿਸ਼ਪ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਅਕ ਪੈਟਰਸ ਡੈਨੀਅਲਸ ਹੂਐਤੀਅਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ "ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਨਿਯਮ ਛੰਦ ਅਤੇ ਸਿੰਟੈਕਸ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਨਵੇਂ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਰੁੱਖ ਵਜੋਂ ਦਿਖਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ ਜਿਸਦੇ ਪੱਤੇ ਸਰਦੀਆਂ ਦੀਆਂ ਸਖ਼ਤੀਆਂ ਨੇ ਝਾੜ ਦਿੱਤੇ ਹਨ ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਟਹਿਣੀਆਂ, ਜੜ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਤਣੇ ਅਜੇ ਵੀ ਦੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।"*ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਫ਼ਰਾਂਸੀਸੀ ਬਿਸ਼ਪ ਅਤੇ ਐਜੂਕੇਟਰ ਪੈਟਰਸ ਡੈਨੀਅਲਸ ਹੂਐਤੀਅਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ "ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਨਿਯਮ ਛੰਦ ਅਤੇ ਸਿੰਟੈਕਸ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਨਵੇਂ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਰੁੱਖ ਵਜੋਂ ਦਿਖਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ ਜਿਸ ਦੇ ਪੱਤੇ ਸਰਦੀਆਂ ਦੀਆਂ ਸਖ਼ਤੀਆਂ ਨੇ ਝਾੜ ਦਿੱਤੇ ਹਨ ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਟਹਿਣੀਆਂ, ਜੜ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਤਣੇ ਅਜੇ ਵੀ ਦੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।"* ਅਨੁਵਾਦਕ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਇਕ ਬੋਤਲ ਦੀ ਵਾਈਨ ਦੂਜੀ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਦੇ ਰੂਪਕ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਫ਼ਰਾਂਸੀਸੀ ਦੇ ਇਕ ਅਮਰੀਕੀ ਅਨੁਵਾਦਕ ਰੋਸੇਮੇਰੀ ਵਾਲਡਰੋਪ ਇਸ ਬਿੰਬ ਨੂੰ ਇਕ ਕਦਮ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਲੈ ਗਿਆ ਹੈ: "ਅਨੁਵਾਦ ਇਕ ਰੂਹ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਕੱਢ ਲੈਣਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇਕ ਵੱਖਰੇ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਜਾਣ ਲਈ ਲੁਭਾਉਣ ਵਾਂਗ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।"* ਹਾਲ ਹੀ ਵਿਚ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਢੰਗ ਨਾਲ, ਸਪੇਨੀ ਤੋਂ ਅਮਰੀਕੀ ਅਨੁਵਾਦਕ ਮਾਰਗਰੇਟ ਸੇਅਰਸ ਪੈਡੈਨ ਨੇ ਬਰਫ਼ ਦੇ ਇੱਕ ਕਿਊਬ ਤੋਂ ਇੱਕ ਜਟਿਲ ਰੂਪਕ ਬਣਾਇਆ: "ਮੈਂ ਮੂਲ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਬਰਫ਼ ਦੇ ਇੱਕ ਕਿਊਬ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸੋਚਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਅਨੁਵਾਦ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਕਿਊਬ ਪਿਘਲਾ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤਰਲ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਸਮੇਂ ਹਰ ਅਣੂ ਥਾਂ ਬਦਲਦਾ ਹੈ; ਕੋਈ ਵੀ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਮੂਲ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ। ਫਿਰ ਰਚਨਾ ਦੇ ਦੂਜੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਆਰੰਭ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। [1] ਅਣੂ ਆਪਣੀ ਥਾਂ ਛੱਡ ਕੇ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਨਵੇਂ ਅਣੂ ਖਾਲੀ ਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਨਿਰਮਾਣ ਅਤੇ ਮੁਰੰਮਤ ਦੀਆਂ ਸਤਰਾਂ ਲੱਗਪੱਗ ਅਦਿੱਖ ਹਨ। ਰਚਨਾ ਬਰਫ਼ ਦੇ ਨਵੇਂ ਭਿੰਨ-ਕਿਊਬ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਦੂਸਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਵਜੂਦ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਾਰੇ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਉਹੀ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।"* ਅਤੇ ਫਿਰ ਸਪੇਨੀ ਅਤੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਤੋਂ ਇਕ ਅਮਰੀਕੀ ਅਨੁਵਾਦਕ, ਗ੍ਰੈਗੋਰੀ ਰਬਾਸਾ ਦਾ ਰੂਪਕ ਹੈ :" ਸਾਰੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਰੂਪਕ ਹਨ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦ, ਲੰਬਕਾਰੀ ਅਲੰਕਾਰ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਇੱਕ ਖਿਤਿਜੀ ਰੂਪਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।" ਇੱਥੇ ਪੇਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਕਿੰਗ ਜੇਮਜ਼ ਵਰਜ਼ਨ ਦੇ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਨੇ ਅਨੁਵਾਦ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤਾ ਹੈ: {{Block center|<poem><small>ਅਨੁਵਾਦ ਉਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਖਿੜਕੀ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਚਾਨਣ ਅੰਦਰ ਆ ਸਕੇ; ਜੋ ਖੋਲ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਗਿਰੀ ਨੂੰ ਖਾ ਸਕੀਏ; ਜੋ ਪਰਦਾ ਪਾਸੇ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ</small></poem>}}<noinclude>{{center|7}}</noinclude> 6jygl4gevm1dty3k0cxb8y2hisjcbym 141156 141155 2022-08-04T15:11:24Z Nirmal Brar Faridkot 452 /* ਗਲਤੀਆਂ ਲਾਈਆਂ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="Nirmal Brar Faridkot" /></noinclude>ਜਿੰਨੀ ਤੁਹਾਡੀ ਅਪਾਰ ਸਲਾਘਾ ਦੀ ਪਾਤਰ ਕੋਈ ਰਚਨਾ, ਕਹਿ ਲਓ ਇੱਕ ਫ੍ਰੈਂਚ (ਜਾਂ ਜਾਪਾਨੀ ਜਾਂ ਨਗੂਨੀ) ਨਾਟਕ ਕਿੰਗ ਲੀਅਰ ਦੇ ਤੁੱਲ ਹੋਵੇ? ਸੱਚਮੁੱਚ ਅਜੀਬ। ਅਨੁਵਾਦ ਦਾ ਅਦਿੱਖ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਬਿਆਨ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ। ਇਸਲਈ ਅਨੁਵਾਦਕ ਇਸਨੂੰ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਲੰਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਰੂਪਕਾਂ ਨਾਲ ਦੱਸਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਨੁਵਾਦਕ "ਇੱਕ ਬੁੱਤਤਰਾਸ਼ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿਸੇ ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਮੁੜ-ਸਿਰਜਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ," ਐਨ ਡੇਸੀਅਰ ਨੇ ਇਲੀਅਡ ਦੇ 1699 ਦੇ ਆਪਣੇ ਫ਼ਰਾਂਸੀਸੀ ਅਨੁਵਾਦ ਦੀ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਵਿਚ ਲਿਖਿਆ।* ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਫ਼ਰਾਂਸੀਸੀ ਬਿਸ਼ਪ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਅਕ ਪੈਟਰਸ ਡੈਨੀਅਲਸ ਹੂਐਤੀਅਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ "ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਨਿਯਮ ਛੰਦ ਅਤੇ ਸਿੰਟੈਕਸ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਨਵੇਂ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਰੁੱਖ ਵਜੋਂ ਦਿਖਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ ਜਿਸਦੇ ਪੱਤੇ ਸਰਦੀਆਂ ਦੀਆਂ ਸਖ਼ਤੀਆਂ ਨੇ ਝਾੜ ਦਿੱਤੇ ਹਨ ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਟਹਿਣੀਆਂ, ਜੜ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਤਣੇ ਅਜੇ ਵੀ ਦੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।"*ਸਤਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਫ਼ਰਾਂਸੀਸੀ ਬਿਸ਼ਪ ਅਤੇ ਐਜੂਕੇਟਰ ਪੈਟਰਸ ਡੈਨੀਅਲਸ ਹੂਐਤੀਅਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ "ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਨਿਯਮ ਛੰਦ ਅਤੇ ਸਿੰਟੈਕਸ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਨਵੇਂ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਰੁੱਖ ਵਜੋਂ ਦਿਖਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ ਜਿਸ ਦੇ ਪੱਤੇ ਸਰਦੀਆਂ ਦੀਆਂ ਸਖ਼ਤੀਆਂ ਨੇ ਝਾੜ ਦਿੱਤੇ ਹਨ ਪਰ ਉਸਦੀਆਂ ਟਹਿਣੀਆਂ, ਜੜ੍ਹਾਂ ਅਤੇ ਤਣੇ ਅਜੇ ਵੀ ਦੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।"* ਅਨੁਵਾਦਕ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਇਕ ਬੋਤਲ ਦੀ ਵਾਈਨ ਦੂਜੀ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਦੇ ਰੂਪਕ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਫ਼ਰਾਂਸੀਸੀ ਦੇ ਇਕ ਅਮਰੀਕੀ ਅਨੁਵਾਦਕ ਰੋਸੇਮੇਰੀ ਵਾਲਡਰੋਪ ਇਸ ਬਿੰਬ ਨੂੰ ਇਕ ਕਦਮ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਲੈ ਗਿਆ ਹੈ: "ਅਨੁਵਾਦ ਇਕ ਰੂਹ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਕੱਢ ਲੈਣਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇਕ ਵੱਖਰੇ ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਜਾਣ ਲਈ ਲੁਭਾਉਣ ਵਾਂਗ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।"* ਹਾਲ ਹੀ ਵਿਚ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਢੰਗ ਨਾਲ, ਸਪੇਨੀ ਤੋਂ ਅਮਰੀਕੀ ਅਨੁਵਾਦਕ ਮਾਰਗਰੇਟ ਸੇਅਰਸ ਪੈਡੈਨ ਨੇ ਬਰਫ਼ ਦੇ ਇੱਕ ਕਿਊਬ ਤੋਂ ਇੱਕ ਜਟਿਲ ਰੂਪਕ ਬਣਾਇਆ: "ਮੈਂ ਮੂਲ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਬਰਫ਼ ਦੇ ਇੱਕ ਘਣ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸੋਚਣਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਅਨੁਵਾਦ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਇਹ ਘਣ ਪਿਘਲਾ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤਰਲ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਸਮੇਂ ਹਰ ਅਣੂ ਆਪਣੀ ਥਾਂ ਬਦਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਕੋਈ ਵੀ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਮੂਲ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ। ਫਿਰ ਰਚਨਾ ਦੇ ਦੂਜੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਆਰੰਭ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅਣੂ ਆਪਣੀ ਥਾਂ ਛੱਡ ਕੇ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਨਵੇਂ ਅਣੂ ਖਾਲੀ ਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਨਿਰਮਾਣ ਅਤੇ ਮੁਰੰਮਤ ਦੀਆਂ ਸਤਰਾਂ ਲਗਭਗ ਅਦਿੱਖ ਹਨ। ਰਚਨਾ ਬਰਫ਼ ਦੇ ਨਵੇਂ ਭਿੰਨ-ਘਣ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਦੂਸਰੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਵਜੂਦ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਾਰੇ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਉਹੀ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।"* ਅਤੇ ਫਿਰ ਸਪੇਨੀ ਅਤੇ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਤੋਂ ਇਕ ਅਮਰੀਕੀ ਅਨੁਵਾਦਕ, ਗ੍ਰੈਗੋਰੀ ਰਬਾਸਾ ਦਾ ਰੂਪਕ ਹੈ :" ਸਾਰੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਰੂਪਕ ਹਨ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦ, ਲੰਬਕਾਰੀ ਅਲੰਕਾਰ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਇੱਕ ਖਿਤਿਜੀ ਰੂਪਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।" ਇੱਥੇ ਪੇਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਕਿੰਗ ਜੇਮਜ਼ ਵਰਜ਼ਨ ਦੇ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਨੇ ਅਨੁਵਾਦ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤਾ ਹੈ: {{Block center|<poem><small>ਅਨੁਵਾਦ ਉਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਖਿੜਕੀ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਚਾਨਣ ਅੰਦਰ ਆ ਸਕੇ; ਜੋ ਖੋਲ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਗਿਰੀ ਨੂੰ ਖਾ ਸਕੀਏ; ਜੋ ਪਰਦਾ ਪਾਸੇ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ</small></poem>}}<noinclude>{{center|7}}</noinclude> 674hcczfgj8y1ti60h0u9czgguflo4u ਪੰਨਾ:Performing Without a Stage - The Art of Literary Translation - by Robert Wechsler.pdf/8 250 12777 141157 78737 2022-08-05T06:50:23Z Nirmal Brar Faridkot 452 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="Charan Gill" /></noinclude>{{Block center|<poem><small>ਪਵਿੱਤਰ ਸਥਾਨ ਨੂੰ ਵੇਖ ਸਕੀਏ; ਜੋ ਖੂਹ ਦਾ ਢੱਕਣ ਚੁੱਕ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਪਾਣੀ ਲੈ ਸਕੀਏ।</small></poem>}} ਅਨੁਵਾਦ ਸਾਨੂੰ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਾਹਿਤ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਦੂਜੇ ਸਮਿਆਂ ਅਤੇ ਥਾਵਾਂ ਤੋਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਈ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਹੋਰ ਕੋਈ ਹੋਣ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ਹੈ, ਇੱਕ ਸੱਚੀ ਬਹੁ-ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਘਟਨਾ ਜੋ ਕੁੱਲ ਗੁਬਾਰਿਆਂ (ਸਜਾਵਟਾਂ) ਅਤੇ ਸ਼ੋਰ-ਸ਼ਰਾਬੇ ਤੋਂ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਹ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਸਾਡੇ ਨਿੱਜੀ ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਕਲਾਤਮਕ ਸਮਝ ਨੂੰ, ਸਗੋਂ ਸਾਡੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸਾਹਿਤ, ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਵੀ ਅਮੀਰ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਉੱਤਰੀ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਿਸਮ ਦੇ ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕੀ ਸੰਗੀਤ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਕੁੱਲ ਮਿਲਾ ਕੇ ਕੁਝ ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕੀ ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਦੀ , ਜਾਂ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਐਲਬਮ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕੀ ਲੇਖਕ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਲਈ, ਜਿਹੜੇ ਸਪੇਨੀ ਜਾਂ ਪੁਰਤਗਾਲੀ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹਦੇ, ਇੱਕ ਹੋਰ ਕਲਾਕਾਰ, ਇੱਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਗੈਬਰੀਅਲ ਗਾਰਸੀਆ ਮਾਰਕੁਏਜ਼ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਨਾਵਲਾਂ ਦੇ ਅਨੁਵਾਦਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨ੍ਹਾਂ, ਸਮਕਾਲੀ ਅਮਰੀਕੀ ਸਾਹਿਤ ਬਹੁਤ ਹੀ ਵੱਖਰੀ ਚੀਜ਼ ਹੁੰਦਾ। {{gap}}ਰੌਸ਼ਨੀ, ਭੋਜਨ, ਪਾਣੀ, ਧਰਮ। ਕਿੰਗ ਜੇਮਜ਼ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਉਹ ਹਨ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੱਕ ਅਨੁਵਾਦ ਸਾਨੂੰ ਪਹੁੰਚ ਦਿੰਦਾ ਹੈ: ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਪਿਉਰੇਟੈਨੀਕਲ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ। ਸੋਚੋ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਿੱਥੇ ਹੁੰਦੇ ਜੇ ਅਸੀਂ ਬਾਈਬਲ ਜਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਕਲਾਸਿਕ ਜਾਂ ਸਰਵਾਂਤੇਜ਼, ਵੋਲਤਾਇਰ, ਕਾਂਟ, ਤਾਲਸਤਾਏ, ਫ਼ਰਾਇਡ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਣ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਨਾ ਹੁੰਦੇ ਅਤੇ ਜੇ ਅਸੀਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਖ਼ੁਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਹਾਨ ਲੇਖਕਾਂ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਚਿੰਤਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਕੁ ਨੂੰ ਹੀ ਪੜ੍ਹਿਆ ਹੁੰਦਾ। ਅਸੀਂ ਅਗਿਆਨੀ, ਗਿਆਨ ਦੇ ਪਿਆਸੇ, ਕਲਾ ਦੇ ਭੁੱਖੇ ਹੁੰਦੇ। {{gap}}ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਇਰਾਦਾ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਤੱਕ, ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਪਹੁੰਚ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਸ ਕਲਾ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਕਰਵਾਉਣਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੁਆਰਾ ਉਹ ਅਜਿਹੀ ਪਹੁੰਚ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਇਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਜਨੂੰਨ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਗੱਲ ਕਰਾਂਗਾ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਅਨੁਵਾਦਕ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਬੰਦੇ ਕੋਲ ਕੀ ਹੋਣਾ ਅਤੇ ਕੀ ਬਣਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਅਨੁਵਾਦਕ ਅਨੁਵਾਦ-ਅਧੀਨ ਸਾਹਿਤਕ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੇਖਕਾਂ ਅਤੇ ਸੰਪਾਦਕਾਂ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਜੁੜਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਉਹ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਗੱਲ ਕਰਾਂਗਾ ਕਿ ਅਨੁਵਾਦਕ ਕੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਡੇ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਫੈਸਲਿਆਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਾਂਗਾ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਰਨੇ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਅਨੁਵਾਦਕ ਦੇ ਜਨਤਕ ਬਿੰਬ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਾਂਗਾ ਅਤੇ ਦੱਸਾਂਗਾ ਕਿ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ, ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕਾਂ, ਸਮੀਖਿਅਕਾਂ, ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਾਂ, ਲੇਖਕਾਂ,ਅਤੇ ਇਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਪਾਠਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸ ਬਿੰਬ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਲਈ ਕੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ, ਮੈਂ ਅਨੁਵਾਦ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਬਾਰੇ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਹਲਚਲ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂਗਾ। {{gap}}ਪਰ ਮੇਰਾ ਮੁੱਖ ਟੀਚਾ ਪਾਠਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਣ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਅਨੁਵਾਦ ਦਾ ਸਾਰਤੱਤ ਕੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਇਸ ਗੁੱਝੀ ਕਲਾ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਨੀ ਸਿੱਖ ਸਕਣ। ਪਿਆਰ ਦੀ ਅਤੇ ਅਨੰਦ ਦੀ ਇਸ ਘਾਲਣਾ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ<noinclude>{{center|8}}</noinclude> 0654mzaeparbvf1g2hqqpcjciibxekq ਪੰਨਾ:Performing Without a Stage - The Art of Literary Translation - by Robert Wechsler.pdf/9 250 30960 141158 78738 2022-08-05T06:58:14Z Nirmal Brar Faridkot 452 /* ਗਲਤੀਆਂ ਲਾਈਆਂ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="Nirmal Brar Faridkot" /></noinclude>ਇਸਨੂੰ ਮਾਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਦਰਅਸਲ, ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਖੁਸ਼ੀ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਜਿੰਨੀ ਇਸ ਗੱਲ ਨਾਲ ਕਿ ਇਹ ਕਿਤਾਬ ਪਾਠਕਾਂ ਨੂੰ ਅਨੁਵਾਦ ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਅਜਮਾਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਬਣ ਜਾਵੇ। ਕੁਝ ਵੀ ਜੋ ਮੈਂ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਉਹ ਬਿਹਤਰੀਨ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਇਹ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾ ਸਕੇਗਾ ਕਿ ਅਨੁਵਾਦ ਕਿੰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਅਤੇ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਾਹਿਤਕ ਅਨੁਵਾਦ ਦੇ ਅਨੰਦ ਲੈਣ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਅਸਲੀ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਦੀ ਅਤੇ ਆਲਸ ਦੀ ਛੋਹ ਦੀ ਗੱਲ ਛੱਡ ਕੇ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਆਮ ਭੁਲੇਖੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਕੁਝ ਕੁ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂਗਾ ਅਤੇ ਦੱਸਾਂਗਾ ਕਿ ਕਿਉਂ ਅਤੇ ਕਿਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਇਹ ਭੁਲੇਖੇ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਹ ਵੀ ਦਿਖਾਵਾਂਗਾ ਕਿ ਸਾਹਿਤਕ ਅਨੁਵਾਦ ਵਿੱਚ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਆਈ ਗਿਰਾਵਟ ਕਿਵੇਂ ਸਾਹਿਤ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਕਵਿਤਾ ਵੱਲ ਸਾਡੇ ਬੌਧਿਕ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਨਜ਼ਰੀਏ ਵਿੱਚ ਗੰਭੀਰ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਬਹੁਤੇ ਹਿੱਸੇ ਲਈ, ਮੈਂ ਉਸ ਸਮੱਗਰੀ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਰਹਾਂਗਾ ਜੋ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਲਿਖ ਭੇਜੀ ਹੈ ਅਤੇ ਦਰਜਨਾਂ ਇੰਟਰਵਿਊਆਂ ਵਿੱਚ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸੀ ਹੈ। ਪਰ ਮੈਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਬਹੁਤ ਆਪਣੀ ਰਾਏ ਵੀ ਦਿਆਂਗਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਨੂੰ ਉਹ ਸਟੇਜ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ ਜਿਸ ਉੱਪਰ ਉਹ ਉਹ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਸਕਣ, ਮੇਰਾ ਟੀਚਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸ਼ਕ ਦੇਣਾ ਹੈ।<noinclude>{{center|9}}</noinclude> 6svcpxlcco385dc9bojncv5p47wmnfr ਪੰਨਾ:Performing Without a Stage - The Art of Literary Translation - by Robert Wechsler.pdf/10 250 30961 141159 78747 2022-08-05T07:06:51Z Nirmal Brar Faridkot 452 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" /></noinclude>{{x-larger|'''ਬਿਹਤਰੀਨ ਲਈ ਤਿਆਰੀ'''}} ਤੁਸੀਂ ਨੋਟ ਕਰੋਗੇ ਕਿ ਮੈਂ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ "ਉਹਨਾਂ" ਕਹਿ ਕੇ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਕੇ ਗੱਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾਂ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਕੋਈ ਸਾਹਿਤਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਨਹੀਂ ਹਾਂ। ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੋ ਸਾਹਿਤ ਬਾਰੇ ਲਿਖਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਸਨੇ ਖੁਦ ਕੁਝ ਕੁ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਜਾਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਹੀ ਲਿਖੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਉਸਦੇ ਡੈਸਕ ਦੇ ਦਰਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਈਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਮੈਂ ਬਸ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਅਨੁਵਾਦ ਹੀ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤਾ ਉੱਥੇ ਦਾ ਉੱਥੇ ਹੀ ਪਿਆ ਹੈ। {{gap}}ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੈਂ ਤਿੰਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਭਾਸ਼ਾ ਸਮੂਹਾਂ (ਫ੍ਰੈਂਚ/ਰੋਮਾਂਸ, ਚੈੱਕ/ਸਲਾਵਿਕ, ਜਰਮਨ/ਜਰਮਨਿਕ- ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਕ੍ਰਮ ਅਨੁਸਾਰ) ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਵੀ ਰਵਾਂ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਅਤੇ, ਇਸਲਈ, ਅਨੁਵਾਦ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇੱਕ ਲੰਬੀ ਅਤੇ ਮੁਸ਼ਕਲ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ। ਐਪਰ, ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੁਸਤਕ-ਲੰਬਾਈ ਦੇ ਅਨੁਵਾਦ ਸੰਪਾਦਿਤ ਕੀਤੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਜਿੰਨੀ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਕਾਫ਼ੀ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਕੰਮ ਹੈ। {{gap}}ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਈ ਸੀਮਾਵਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਅਨੁਵਾਦ ਮੇਰਾ ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ ਹੈ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਸ਼ਾਮ ਬਿਤਾਉਣ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਇਸ ਨਾਲੋਂ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਿਆਂ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚ ਸਕਦਾ ਕਿ ਮੈਂ ਫ੍ਰੈਂਚ ਜਾਂ ਚੈਕ ਜਾਂ ਜਰਮਨ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਕੱਢ ਲਵਾਂ, ਮੌਕੇ ਲਈ ਸਹੀ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਸਹੀ (ਅਕਸਰ ਛੋਟੇ ਆਕਾਰ) ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਪੰਨਿਆਂ ਦੀ ਫਰੋਲਾ ਫਰਾਲੀ ਕਰਾਂ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਡੈਸਕ ਤੇ ਦੋ ਜਾਂ ਤਿੰਨ ਸ਼ਬਦਕੋਸ਼ (ਵਿਦੇਸ਼ੀ-ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ, ਵਿਦੇਸ਼ੀ, ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ), ਇੱਕ ਥੀਸੌਰਸ, ਕਵਿਤਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਾਹਿਤਕ ਆਈਕਾਨ, ਕਾਗਜ਼ ਦੀ ਖਾਲੀ ਸ਼ੀਟ ਲੈ ਕੇ ਨਿੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਵਾਂ। {{gap}}ਅਨੁਵਾਦ ਦੇ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਲਿਪੀਬੱਧ ਕਰਨਾ, ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਲਿਖ ਦੇਣ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮਿਹਨਤ ਦੀ ਮੰਗ ਵਾਲੀ ਬੌਧਿਕ ਅਤੇ ਕਲਾਤਮਕ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਲੋਕ ਵੀ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਪੱਧਰ ਤੇ ਇਸਨੂੰ ਕਰਨ ਦੇ ਅਯੋਗ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। {{gap}}ਅਨੁਵਾਦ ਇਕੋ ਸਮੇਂ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਨੇੜਿਓਂ ਪੜ੍ਹਨ, ਇਸ ਦੀ ਅਲੋਚਨਾ ਕਰਨ, ਅਤੇ ਲਿਖਣ ਦਾ ਇਕ ਬਹੁਤ ਸਰਗਰਮ ਤਰੀਕਾ ਹੈ। ਇਹ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਸਾਹਿਤਕ ਆਲੋਚਕ ਵੀ ਨੇੜਿਓਂ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ, ਅਲੋਚਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਲਿਖਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਲਿਖਤ ਬਿਆਨਾਂ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਅਨੁਵਾਦਕ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਲਮ ਉਥੇ ਰੱਖਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਜਿਥੇ ਉਸਦਾ ਮਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਲੋਚਨਾਤਮਕ ਬਿਆਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਸਾਹਿਤਕ ਰਚਨਾ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰਤਾ ਵਿੱਚ।<noinclude>{{center|10}}</noinclude> 65wmzlefa396yffnv9kh6lghb272l8u 141160 141159 2022-08-05T07:43:04Z Nirmal Brar Faridkot 452 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" /></noinclude>{{x-larger|'''ਬਿਹਤਰੀਨ ਲਈ ਤਿਆਰੀ'''}} ਤੁਸੀਂ ਨੋਟ ਕਰੋਗੇ ਕਿ ਮੈਂ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ "ਉਹਨਾਂ" ਕਹਿ ਕੇ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਕੇ ਗੱਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾਂ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਕੋਈ ਸਾਹਿਤਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਨਹੀਂ ਹਾਂ। ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੋ ਸਾਹਿਤ ਬਾਰੇ ਲਿਖਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਸਨੇ ਖੁਦ ਕੁਝ ਕੁ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਜਾਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਹੀ ਲਿਖੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਉਸਦੇ ਡੈਸਕ ਦੇ ਦਰਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਈਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਮੈਂ ਬਸ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਅਨੁਵਾਦ ਹੀ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤਾ ਉੱਥੇ ਦਾ ਉੱਥੇ ਹੀ ਪਿਆ ਹੈ। {{gap}}ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੈਂ ਤਿੰਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਭਾਸ਼ਾ ਸਮੂਹਾਂ (ਫ੍ਰੈਂਚ/ਰੋਮਾਂਸ, ਚੈੱਕ/ਸਲਾਵਿਕ, ਜਰਮਨ/ਜਰਮਨਿਕ- ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਕ੍ਰਮ ਅਨੁਸਾਰ) ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਵੀ ਰਵਾਂ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਅਤੇ, ਇਸਲਈ, ਅਨੁਵਾਦ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇੱਕ ਲੰਬੀ ਅਤੇ ਮੁਸ਼ਕਲ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ। ਐਪਰ, ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੁਸਤਕ-ਲੰਬਾਈ ਦੇ ਅਨੁਵਾਦ ਸੰਪਾਦਿਤ ਕੀਤੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਜਿੰਨੀ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਕਾਫ਼ੀ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਕੰਮ ਹੈ। {{gap}}ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਈ ਸੀਮਾਵਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਅਨੁਵਾਦ ਮੇਰਾ ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ ਹੈ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਸ਼ਾਮ ਬਿਤਾਉਣ ਦੇ ਇਸ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਿਆਂ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚ ਸਕਦਾ ਕਿ ਮੈਂ ਫ੍ਰੈਂਚ ਜਾਂ ਚੈਕ ਜਾਂ ਜਰਮਨ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਕੱਢ ਲਵਾਂ, ਮੌਕੇ ਲਈ ਸਹੀ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਸਹੀ (ਅਕਸਰ ਛੋਟੇ ਆਕਾਰ ਦੀ) ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਪੰਨਿਆਂ ਦੀ ਫਰੋਲਾ ਫਰਾਲੀ ਕਰਾਂ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਡੈਸਕ ਤੇ ਦੋ ਜਾਂ ਤਿੰਨ ਸ਼ਬਦਕੋਸ਼ (ਵਿਦੇਸ਼ੀ-ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ, ਵਿਦੇਸ਼ੀ, ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ), ਇੱਕ ਥੀਸੌਰਸ, ਕਵਿਤਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਾਹਿਤਕ ਆਈਕਾਨ, ਕਾਗਜ਼ ਦੀ ਖਾਲੀ ਸ਼ੀਟ ਲੈ ਕੇ ਨਿੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਵਾਂ। {{gap}}ਅਨੁਵਾਦ ਦੇ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਲਿਪੀਬੱਧ ਕਰਨਾ, ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਲਿਖ ਦੇਣ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਮਿਹਨਤੀ ਬੌਧਿਕ ਅਤੇ ਕਲਾਤਮਕ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਲੋਕ ਵੀ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਪੱਧਰ ਤੇ ਇਸਨੂੰ ਕਰਨ ਦੇ ਅਯੋਗ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। {{gap}}ਅਨੁਵਾਦ ਇਕੋ ਸਮੇਂ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਨੇੜਿਓਂ ਪੜ੍ਹਨ, ਇਸਦੀ ਅਲੋਚਨਾ ਕਰਨ, ਅਤੇ ਲਿਖਣ ਦਾ ਇਕ ਬਹੁਤ ਸਰਗਰਮ ਤਰੀਕਾ ਹੈ। ਇਹ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਸਾਹਿਤਕ ਆਲੋਚਕ ਵੀ ਨੇੜਿਓਂ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ, ਅਲੋਚਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਲਿਖਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਲਿਖਤ ਬਿਆਨਾਂ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਅਨੁਵਾਦਕ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਲਮ ਉਥੇ ਰੱਖਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਜਿਥੇ ਉਸਦਾ ਮਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਲੋਚਨਾਤਮਕ ਬਿਆਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਸਾਹਿਤਕ ਰਚਨਾ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰਤਾ ਵਿੱਚ।<noinclude>{{center|10}}</noinclude> 2ep6p1jx5gig9w6do1g92tbkpu5dw26 141161 141160 2022-08-05T07:43:38Z Nirmal Brar Faridkot 452 /* ਗਲਤੀਆਂ ਲਾਈਆਂ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="Nirmal Brar Faridkot" /></noinclude>{{x-larger|'''ਬਿਹਤਰੀਨ ਲਈ ਤਿਆਰੀ'''}} ਤੁਸੀਂ ਨੋਟ ਕਰੋਗੇ ਕਿ ਮੈਂ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ "ਉਹਨਾਂ" ਕਹਿ ਕੇ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਕੇ ਗੱਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾਂ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਕੋਈ ਸਾਹਿਤਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਨਹੀਂ ਹਾਂ। ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੋ ਸਾਹਿਤ ਬਾਰੇ ਲਿਖਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਸਨੇ ਖੁਦ ਕੁਝ ਕੁ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਜਾਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਹੀ ਲਿਖੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਉਸਦੇ ਡੈਸਕ ਦੇ ਦਰਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਈਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਮੈਂ ਬਸ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਅਨੁਵਾਦ ਹੀ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤਾ ਉੱਥੇ ਦਾ ਉੱਥੇ ਹੀ ਪਿਆ ਹੈ। {{gap}}ਹਾਲਾਂਕਿ ਮੈਂ ਤਿੰਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਭਾਸ਼ਾ ਸਮੂਹਾਂ (ਫ੍ਰੈਂਚ/ਰੋਮਾਂਸ, ਚੈੱਕ/ਸਲਾਵਿਕ, ਜਰਮਨ/ਜਰਮਨਿਕ- ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਕ੍ਰਮ ਅਨੁਸਾਰ) ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਪੜ੍ਹ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਵੀ ਰਵਾਂ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ਅਤੇ, ਇਸਲਈ, ਅਨੁਵਾਦ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇੱਕ ਲੰਬੀ ਅਤੇ ਮੁਸ਼ਕਲ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ। ਐਪਰ, ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੁਸਤਕ-ਲੰਬਾਈ ਦੇ ਅਨੁਵਾਦ ਸੰਪਾਦਿਤ ਕੀਤੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਜਿੰਨੀ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਕਾਫ਼ੀ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਕੰਮ ਹੈ। {{gap}}ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਈ ਸੀਮਾਵਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਅਨੁਵਾਦ ਮੇਰਾ ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ ਹੈ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਸ਼ਾਮ ਬਿਤਾਉਣ ਦੇ ਇਸ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਿਆਂ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚ ਸਕਦਾ ਕਿ ਮੈਂ ਫ੍ਰੈਂਚ ਜਾਂ ਚੈਕ ਜਾਂ ਜਰਮਨ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਕੱਢ ਲਵਾਂ, ਮੌਕੇ ਲਈ ਸਹੀ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਸਹੀ (ਅਕਸਰ ਛੋਟੇ ਆਕਾਰ ਦੀ) ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨ ਲਈ ਪੰਨਿਆਂ ਦੀ ਫਰੋਲਾ ਫਰਾਲੀ ਕਰਾਂ। ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਡੈਸਕ ਤੇ ਦੋ ਜਾਂ ਤਿੰਨ ਸ਼ਬਦਕੋਸ਼ (ਵਿਦੇਸ਼ੀ-ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ, ਵਿਦੇਸ਼ੀ, ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ), ਇੱਕ ਥੀਸੌਰਸ, ਕਵਿਤਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਾਹਿਤਕ ਆਈਕਾਨ, ਕਾਗਜ਼ ਦੀ ਖਾਲੀ ਸ਼ੀਟ ਲੈ ਕੇ ਨਿੱਠ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਵਾਂ। {{gap}}ਅਨੁਵਾਦ ਦੇ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਲਿਪੀਬੱਧ ਕਰਨਾ, ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਲਿਖ ਦੇਣ ਦਾ ਮਾਮਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਮਿਹਨਤੀ ਬੌਧਿਕ ਅਤੇ ਕਲਾਤਮਕ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਲੋਕ ਵੀ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਪੱਧਰ ਤੇ ਇਸਨੂੰ ਕਰਨ ਦੇ ਅਯੋਗ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। {{gap}}ਅਨੁਵਾਦ ਇਕੋ ਸਮੇਂ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਨੇੜਿਓਂ ਪੜ੍ਹਨ, ਇਸਦੀ ਅਲੋਚਨਾ ਕਰਨ, ਅਤੇ ਲਿਖਣ ਦਾ ਇਕ ਬਹੁਤ ਸਰਗਰਮ ਤਰੀਕਾ ਹੈ। ਇਹ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਸਾਹਿਤਕ ਆਲੋਚਕ ਵੀ ਨੇੜਿਓਂ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ, ਅਲੋਚਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਲਿਖਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਲਿਖਤ ਬਿਆਨਾਂ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਅਨੁਵਾਦਕ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕਲਮ ਉਥੇ ਰੱਖਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਜਿਥੇ ਉਸਦਾ ਮਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਲੋਚਨਾਤਮਕ ਬਿਆਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਸਾਹਿਤਕ ਰਚਨਾ ਦੀ ਨਿਰੰਤਰਤਾ ਵਿੱਚ।<noinclude>{{center|10}}</noinclude> n7ljtkagla42h8vsqnkj2o7r1zffn6v ਪੰਨਾ:Performing Without a Stage - The Art of Literary Translation - by Robert Wechsler.pdf/11 250 31061 141162 79438 2022-08-05T09:57:24Z Nirmal Brar Faridkot 452 /* ਗਲਤੀਆਂ ਲਾਈਆਂ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="Nirmal Brar Faridkot" /></noinclude>ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਕੁਝ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਤਿਆਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ? ਇਸਦੇ ਲਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਦਿਅਕ ਸੰਸਥਾ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕਾਲਜਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕੋਰਸ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਸਾਹਿਤਕ ਅਨੁਵਾਦ ਦੇ ਮਾਸਟਰ ਡਿਗਰੀਆਂ ਦੇ ਕੁਝ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਹਨ, ਪਰ ਬਹੁਤੇ ਤਕਨੀਕੀ ਅਨੁਵਾਦ, ਯਾਨੀ ਕਿ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ, ਅਧਿਐਨਾਤਮਕ ਰਸਾਲਿਆਂ, ਨਿਰਦੇਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾਈ ਲਿਖਤਾਂ ਦੇ ਅਨੁਵਾਦ ਉੱਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਥੇ ਸ਼ੈਲੀ ਤੇ ਬਹੁਤਾ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ। ਅਨੁਵਾਦ ਬਾਰੇ ਸੈਮੀਨਾਰ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦਕ-ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਸਲਾਹਕਾਰਾਂ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਸੰਸਥਾਗਤ ਤੌਰ ਤੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਅਜਿਹਾ ਕੰਮ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਅੱਜ ਦੂਜੀਆਂ ਬਹੁਤੀਆਂ ਕਲਾਵਾਂ ਦਾ ਕਾਫ਼ੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਹੁਤੇ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਅਨੁਵਾਦ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ। {{gap}}ਖੈਰ, ਮੈਂ ਇਹ ਦਲੀਲ ਦੇਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਹਿਤਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਬਣਨ ਲਈ ਤਿਆਰੀ ਦਾ ਬਿਹਤਰ ਹੋਰ ਕੋਈ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਵਕਾਲਤ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ। ਇਹ ਕੁਝ ਮੈਂ ਆਪ ਕੀਤਾ ਹੈ ਪਰ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮੈ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਹੈ ਜਾਂ ਪੜਿਆ ਹੈ, ਕਿਸੇ ਅਨੁਵਾਦਕ ਨੇ ਇਹ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ - ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇਸ ਸਦੀ ਵਿਚ। ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਯਤਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਰੀ ਦਲੀਲ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਬਾਰੇ ਕਾਇਲ ਕਰ ਲਵੇਗਾ। {{gap}}ਕਾਨੂੰਨ ਕਿਉਂ? ਇਕ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਕ ਵਕੀਲ ਬਣਨ ਲਈ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਇਕ ਲੇਖਕ ਜਾਂ ਆਲੋਚਕ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ: ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਕਦਰ ਸਮਝਣਾ - ਮਾੜੀ ਮੋਟੀ ਅਰਥਾਂ ਜਾਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੀ ਗੋਟੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, ਬਲਕਿ ਮਿਜ਼ਾਈਲਾਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ - ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵੱਡੇ ਫਰਕ ਪੈ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਗਰ ਤੁਸੀਂ ਥੋੜੀ-ਦੂਰੀ ਅਤੇ ਲੰਬੀ-ਦੂਰੀ ਵਿਚਕਾਰ, ਪਰਮਾਣੂ ਅਤੇ ਰਸਾਇਣਕ ਗੋਲਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਵਕੀਲਾਂ ਲਈ, ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ, ਇੱਕ ਖਾਸ ਪ੍ਰਸੰਗ ਵਿੱਚ, ਕਿਸੇ ਸ਼ਬਦ ਜਾਂ ਵਾਕਾਂਸ਼ ਦੀ ਅਸਪਸ਼ਟਤਾ ਜਾਂ ਸਪਸ਼ਟਤਾ ਦੇ ਪੱਧਰ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਬਹੁ-ਮਿਲੀਅਨ-ਡਾਲਰ ਸੌਦੇ (ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੂਜੀ ਧਿਰ ਲਈ) ਸਫ਼ਲ ਜਾਂ ਅਸਫ਼ਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਵਕੀਲ ਜੋ ਵੀ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤਦਾ ਹੈ ਉਹ ਇੱਕ ਟੀਚੇ, ਇੱਕ ਹਿੱਤ ਨਾਲ ਇੱਕ ਇਕਰਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਜੋਖ਼ਮ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਬਿਨ-ਕਹੇ ਹੀ ਸਪਸ਼ਟ ਹੈ - ਜਾਂ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਸਲਈ, ਵਕੀਲ ਦਾ ਸਬੰਧ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਅਰਥ ਅਤੇ ਲਹਿਜੇ ਸਗੋਂ ਸਪਸ਼ਟਤਾ ਦੇ ਪੱਧਰ ਦੀਆਂ ਵੀ ਬਹੁਤ ਮਹੀਨ ਬਾਰੀਕੀਆਂ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। {{gap}}ਅਨੁਵਾਦ ਵਿੱਚ ਲੱਖਾਂ-ਕਰੋੜਾਂ ਡਾਲਰ ਜਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ ਦਾਅ ਤੇ ਨਹੀਂ ਲੱਗੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ, ਪਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕਿਸੇ ਵਿਸ਼ੇ ਜਾਂ ਸਥਿਤੀ ਦੀਆਂ ਅਹਿਮ ਬਾਰੀਕੀਆਂ ਦੇ ਪੱਧਰ ਤੇ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਟੀਚਿਆਂ ਅਤੇ ਹਿੱਤਾਂ ਦੇ ਪੱਖ ਤੋਂ ਪ੍ਰਤੀਬੱਧਤਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵਕੀਲ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਅਨੁਵਾਦਕ ਆਪਣੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੁੰਦਾ, ਜਦਕਿ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਆਲੋਚਕ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅਨੁਵਾਦਕ ਆਪਣੇ ਮੁਵੱਕਿਲ ਦੀ, ਅਸਲ ਲੇਖਕ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਕੋਲ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੇ ਉਹ ਨੇਕ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਤੋਂ ਕਸਰ ਕਿਵੇਂ ਅਤੇ ਕਿਉਂ ਰਹਿ ਗਈ, ਉਸ ਨੇ ਇਕਰਾਰ ਨੇਪਰੇ ਚਾੜ੍ਹਨ ਲਈ ਕਿਥੇ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰਨਾ ਹੈ। {{gap}}ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਅਤੇ ਵਕਾਲਤ ਦਾ ਕੇਂਦਰੀ ਮੁੱਦਾ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਅਤੇ ਤੱਤਸਾਰ ਵਿਚਕਾਰ ਅੰਤਰ ਹੈ, ਜੋ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਅੰਤਰ ਹੈ<noinclude>{{center|11}}</noinclude> efdau9lz2mecer5hb9fhgw7xr537f8e ਪੰਨਾ:Performing Without a Stage - The Art of Literary Translation - by Robert Wechsler.pdf/12 250 31068 141163 79437 2022-08-05T10:11:39Z Nirmal Brar Faridkot 452 /* ਗਲਤੀਆਂ ਲਾਈਆਂ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="Nirmal Brar Faridkot" /></noinclude>ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਰੂਪ ਅਤੇ ਅੰਤਰ ਵਸਤੂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਅੰਤਰ ਦੇ ਵਾਂਗ ਹੈ। ਅਨੁਵਾਦਕ ਅੰਤਰ-ਵਸਤੂ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਖ਼ਾਸ ਰੂਪ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਆਮ ਕਰਕੇ ਰੂਪ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਮੌਕੇ ਸਦਕਾ ਅਨੁਵਾਦ ਵੱਲ ਖਿੱਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਵਕੀਲ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ; ਉਹ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਕਿ ਕਿਹੜੇ ਕੇਸ ਲਿਆਉਣੇ ਹਨ ਜਾਂ ਕਿਹੜੇ ਮਾਮਲੇ ਨਿਬੇੜਨੇ ਹਨ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਿਬੇੜਨ ਦੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਾਉਣ ਦੇ ਮੌਕੇ ਤੋਂ ਆਕਰਸ਼ਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਵਕੀਲ ਵਾਂਗ, ਅਨੁਵਾਦਕ ਨੇ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਤਹਿਤ ਰਚਨਾ ਦੀ ਅੰਤਰ-ਵਸਤੂ ਨਾਲੋਂ ਆਪਣੇ ਨਿੱਜੀ ਮਤਭੇਦਾਂ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਰੱਖਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਕੰਮ - ਅਦਾਲਤੀ ਲਫ਼ਾਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਕਹੀਏ - ਉਸ ਦੀ ਨਿਆਇਕ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਬਣਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਨਵੀਂ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਸਾਕਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿਚੋਂ ਲੰਘੇ। {{gap}}ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਬਨਾਮ ਵਸਤੂ, ਰੂਪ ਬਨਾਮ ਵਿਸ਼ਾ-ਵਸਤੂ, ਕਾਨੂੰਨੀ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤਕ ਸਿਧਾਂਤਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਭੇਦ ਹਨ, ਪਰ ਵਕੀਲਾਂ ਅਤੇ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਲਈ ਇਹ ਮਸਲੇ ਬਹਿਸ ਦੇ ਮੁੱਦੇ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਬਲਕਿ ਵਾਰ ਵਾਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੰਤੁਲਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਦੀ ਗਹਿਰਾਈ ਸਿਧਾਂਤਕ ਖੁਦਾਈ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇਕੱਤਰ ਹੋਏ ਅਨੁਭਵ ਤੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। {{gap}}ਅਨੁਵਾਦ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਅੰਤ ਤਕ ਇਕ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ ਹੈ: ਪ੍ਰਮਾਣਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਉਸਾਰੀ ਕਰਨਾ (ਲੇਖਕ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦਾ ਗਿਆਨ, ਉਸ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੇ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਕਲਾਤਮਕ ਪ੍ਰਸੰਗ, ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਉਸਦੇ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ); ਪ੍ਰਮਾਣਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ (ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਕਿ ਅਸਲ ਦੇ ਅਰਥ ਕੀ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਰੂਰੀ ਕੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਵਿਕਲਪਾਂ ਦੀ ਰੇਂਜ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨਾ); ਅਤੇ ਅਨੇਕ ਨਿਰਣੇ ਅਤੇ ਫੈਸਲੇ ਕਰਨੇ। ਇਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ਤੇ ਵਿਅੰਗਾਤਮਕ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਵਿਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ, ਸਾਡੀ ਸਦੀ ਦਾ ਇਕ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ-ਮੂਲਕ ਨਾਵਲ, ਯਾਨੀ ਜਿਸ ਵਿਚ ਬਹੁਤੀ ਵਸਤੂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ, ਉਹ ਫ੍ਰਾਂਜ਼ ਕਾਫਕਾ ਦੀ ਡੇਰ ਪ੍ਰੋਜੈਸ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿਚ ਅਨੁਵਾਦ 'ਦ ਟ੍ਰਾਇਲ' ਸਿਰਲੇਖ ਹੇਠ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਕਾਨੂੰਨੀ ਸਿੱਖਿਆ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਾਨੂੰਨੀ ਵਕਾਲਤ, ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਵਜੋਂ ਮਹੱਤਵ ਦੇਣ ਵਲ ਤੋਰਦੀ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਨ ਵਜੋਂ ਵੇਖਣਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਵਸਤੂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ, ਰੂਪ ਤੋਂ ਵਿਸ਼ਾ-ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦੇਣਾ ਹੈ। ਇਸ ਸਭ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਪਹਿਲੇ ਦਰਜੇ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਤਿਆਰੀ ਕਰਨ ਦਾ ਵਿਹਾਰਕ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਤੇ ਅਸਲ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਚੋਖੀ ਤਕੜੀ ਕਾਨੂੰਨੀ ਆਮਦਨ ਨੂੰ ਨਕਾਰ ਦੇਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਜਦੋਂ ਸਾਰੇ ਸਕੂਲੀ ਕਰਜ਼ੇ ਵਾਪਸ ਕਰਨੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਤਾਂ ਫਿਰ ਸਾਹਿਤਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਕਿੱਥੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹਨ? ਅਸਲ ਦੁਨੀਆ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਛੋਕੜ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ? ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਿ ਅਨੁਵਾਦਕ - ਭਾਵੇਂ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਹੋਣ ਜਾਂ ਆਮ ਲੋਕ - ਕਈ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਅਨੁਵਾਦ ਵੱਲ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਈ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਤੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। {{gap}}ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਬਾਰੇ ਸਭ ਤੋਂ ਅਜੀਬ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਘੱਟ ਹੀ ਅਨੁਵਾਦਕ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਵਕੀਲਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ<noinclude>{{center|12}}</noinclude> qrqew6m7ywv9uowxes3b9bl9tiowuuk ਪੰਨਾ:Performing Without a Stage - The Art of Literary Translation - by Robert Wechsler.pdf/13 250 31145 141164 79444 2022-08-05T10:16:26Z Nirmal Brar Faridkot 452 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" /></noinclude>ਅਕਸਰ ਵਕੀਲ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਅਕਸਰ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਅਕਸਰ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਇੱਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਦੇ ਬੱਚੇ ਲਗਪਗ ਕਦੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਬਾਪ ਦਾ ਹਾਸੋਹੀਣਾ ਕਿੱਤਾ ਚੁਣਦੇ ਹਨ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਿੱਖ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਾਂ/ਬਾਪ ਕਾਲਪਨਿਕ ਡ੍ਰੈਗਨਾਂ ਨਾਲ ਯੁੱਧ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ (ਜਾਂ ਕੀ ਇਹ ਬੱਚੇ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬਾਲਗਾਂ ਵਾਂਗ, ਡ੍ਰੈਗਨ ਵੇਖਣ ਤੋਂ ਹੀ ਅਸਮਰੱਥ ਹੁੰਦੇ ਹਨ?)। ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮਾਂ/ਬਾਪ ਆਪਣੇ ਅਧਿਐਨ-ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਬੰਦ ਸਾਰੀਆਂ ਸ਼ਾਮਾਂ ਅਤੇ ਸਪਤਾਹਿਕ ਛੁੱਟੀਆਂ ਗੁਜ਼ਾਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦਾ ਨਾਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਅਨੁਵਾਦ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਵਾਧੂ ਜਿਹਾ ਕੰਮਕਾਰ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਕਿੱਤਾ ਨਹੀਂ, ਅਤੇ ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੀ ਐਸਾ ਸ਼ੌਕ ਹੋਵੇ ਜਿਸ ਵਿਚ ਪੂਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਹਿੱਸਾ ਲੈ ਸਕੇ, ਜਿਵੇਂ ਸਕੀਇੰਗ, ਬਾਗ਼ਬਾਨੀ, ਜਾਂ ਸਮੂਹਿਕ ਸੰਗੀਤਵਾਦਨ। {{gap}}ਖੈਰ, ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਮਿਲਿ ਗਿਆ ਜਿਸਦਾ ਅਨੁਭਵ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਵੱਡਾ ਹੋਣ ਦਾ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਇੱਕਠੇ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਦਾ ਸੀ (ਅਤੇ, ਹਾਂ, ਇਕੱਠਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ)। ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਪਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇਕ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਸਿਰਫ 20 ਮਿੰਟ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਵਿੰਸਟਨ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਮਾਪੇ ਰਿਚਰਡ ਅਤੇ ਕਲਾਰਾ ਵਿੰਸਟਨ ਸਨ, ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ, ਜਰਮਨ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਟੀਮ। ਵਿੰਸਟਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ: "ਮੇਰੇ ਮਾਪੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਇਕੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਅਨੁਵਾਦ ਦੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ, ਲੇਖਕਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਤਾਬਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਅਤੇ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਵੱਡੀਆਂ ਹੋਈਆਂ, ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਲਈ ਸਵਾਲ/ਸਮਸਿਆਵਾਂ ਹੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਦੇ ਦਿੰਦੇ।'ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ?' ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਅਨੁਵਾਦ ਦੀ ਕਿਸੇ ਸਮੱਸਿਆ ਨਾਲ ਜੂਝ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ, ਅਤੇ ਪੂਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਇਸ ਨਾਲ ਜੂਝਣ ਲਗਦਾ। {{gap}}ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਖ਼ਾਸਕਰ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਬਾਅਦ ਦਾ ਸਮਾਂ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਜਵਾਨ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਮੇਰੇ ਮਾਪੇ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ ਲੇਖਕ ਹੇਮੀਤੋ ਵਾਨ ਡੋਡਰਰ ਦੇ ਨਾਵਲ ''ਦਿ ਡੈਮਨਜ਼'' ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਇੱਕ ਲੰਮਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ ਜੋ ਅਖੌਤੀ ਮੱਧਕਾਲੀ ਜਰਮਨ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਮਾਪੇ ਕੁਝ ਉਸ ਦੇ ਤੁੱਲ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਬੋਲੀ ਲੱਭਣ ਲਈ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਸਬੱਬ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਵਿਲੀਅਮ ਕੈਕਸਟਨ ਤੇ ਪਈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੂਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਕੈਕਸਟਨ ਦੀ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਵਿਚ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਲਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਅੱਡ ਅੱਡ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਆਪਣਾ ਲਈਆਂ। ਅਸੀਂ ਭਿਕਸ਼ੂ ਬਣ ਗਏ। ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਸੇਬਾਸਟੀਅਨ ਭਰਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਐਂਬਰੋਜ ਭਰਾ। ਅਸੀਂ ਉਸ ਜ਼ੁਬਾਨ ਵਿਚ ਘੰਟਿਆਂ ਬੱਧੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਹ ਅਮਲ ਕਾਫ਼ੀ ਸਮੇਂ ਲਈ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਧਿਆਇ ਖਾਸਾ ਲੰਮਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਇਸ ਨਾਲ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਮੰਨਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨਾਲ, ਬੰਦਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ਤੇ ਸੋਚਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਠੀਕ ਹੈ, ਇਹ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਰਨ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਅਨੰਦ ਆਵੇਗਾ।"<noinclude>{{center|13}}</noinclude> rvssk6g99ucsi5kngue070jd5eo99b5 141165 141164 2022-08-05T10:28:16Z Nirmal Brar Faridkot 452 /* ਗਲਤੀਆਂ ਲਾਈਆਂ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="Nirmal Brar Faridkot" /></noinclude>ਅਕਸਰ ਵਕੀਲ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਅਕਸਰ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਅਕਸਰ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਇੱਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਦੇ ਬੱਚੇ ਲਗਪਗ ਕਦੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਬਾਪ ਦਾ ਹਾਸੋਹੀਣਾ ਕਿੱਤਾ ਚੁਣਦੇ ਹਨ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਿੱਖ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਾਂ/ਬਾਪ ਕਾਲਪਨਿਕ ਡ੍ਰੈਗਨਾਂ ਨਾਲ ਯੁੱਧ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ (ਜਾਂ ਕੀ ਇਹ ਬੱਚੇ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬਾਲਗਾਂ ਵਾਂਗ, ਡ੍ਰੈਗਨ ਵੇਖਣ ਤੋਂ ਹੀ ਅਸਮਰੱਥ ਹੁੰਦੇ ਹਨ?)। ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮਾਂ/ਬਾਪ ਆਪਣੇ ਅਧਿਐਨ-ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਬੰਦ ਸਾਰੀਆਂ ਸ਼ਾਮਾਂ ਅਤੇ ਸਪਤਾਹਿਕ ਛੁੱਟੀਆਂ ਗੁਜ਼ਾਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦਾ ਨਾਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਅਨੁਵਾਦ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਵਾਧੂ ਜਿਹਾ ਕੰਮਕਾਰ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਕਿੱਤਾ ਨਹੀਂ, ਅਤੇ ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੀ ਐਸਾ ਸ਼ੌਕ ਹੋਵੇ ਜਿਸ ਵਿਚ ਪੂਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਹਿੱਸਾ ਲੈ ਸਕੇ, ਜਿਵੇਂ ਸਕੀਇੰਗ, ਬਾਗ਼ਬਾਨੀ, ਜਾਂ ਸਮੂਹਿਕ ਸੰਗੀਤਵਾਦਨ। {{gap}}ਖੈਰ, ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਮਿਲ ਗਿਆ ਜਿਸਦਾ ਅਨੁਭਵ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਵੱਡਾ ਹੋਣ ਦਾ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਇੱਕਠੇ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਦਾ ਸੀ (ਅਤੇ, ਹਾਂ, ਇਕੱਠਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ)। ਮੈਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਲੱਭਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਪਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇਕ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਸਿਰਫ 20 ਮਿੰਟ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਵਿੰਸਟਨ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਮਾਪੇ ਰਿਚਰਡ ਅਤੇ ਕਲਾਰਾ ਵਿੰਸਟਨ ਸਨ, ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ, ਜਰਮਨ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਟੀਮ। ਵਿੰਸਟਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ: "ਮੇਰੇ ਮਾਪੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਇਕੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਇਸਲਈ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਅਨੁਵਾਦ ਦੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ, ਲੇਖਕਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ, ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਤਾਬਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਅਤੇ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਵੱਡੀਆਂ ਹੋਈਆਂ, ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਕਈ ਸਮਸਿਆਵਾਂ ਹੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਦੇ ਦਿੰਦੇ।'ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ?' ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਅਨੁਵਾਦ ਦੀ ਕਿਸੇ ਸਮੱਸਿਆ ਨਾਲ ਜੂਝ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ, ਅਤੇ ਪੂਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। {{gap}}"ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਖ਼ਾਸਕਰ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਬਾਅਦ ਦਾ ਸਮਾਂ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਜਵਾਨ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਮੇਰੇ ਮਾਪੇ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ ਲੇਖਕ ਹੇਮੀਤੋ ਵਾਨ ਡੋਡਰਰ ਦੇ ਨਾਵਲ ''ਦਿ ਡੀਮਨਜ਼'' ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਇੱਕ ਲੰਮਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ ਜੋ ਅਖੌਤੀ ਮੱਧਕਾਲੀ ਜਰਮਨ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਮਾਪੇ ਉਸ ਦੇ ਕੁਝ ਤੁੱਲ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਬੋਲੀ ਲੱਭਣ ਲਈ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਸਬੱਬ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਵਿਲੀਅਮ ਕੈਕਸਟਨ ਤੇ ਪਈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੂਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਕੈਕਸਟਨ ਦੀ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਵਿਚ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਅੱਡ ਅੱਡ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਅਪਣਾ ਲਈਆਂ। ਅਸੀਂ ਭਿਕਸ਼ੂ ਬਣ ਗਏ, ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਸੇਬਾਸਟੀਅਨ ਭਰਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਐਂਬਰੋਜ ਭਰਾ। ਅਸੀਂ ਉਸ ਜ਼ੁਬਾਨ ਵਿਚ ਘੰਟਿਆਂ ਬੱਧੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਹ ਅਮਲ ਕਾਫ਼ੀ ਸਮੇਂ ਲਈ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਧਿਆਇ ਖਾਸਾ ਲੰਮਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਇਸ ਨਾਲ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਮੰਨਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨਾਲ, ਬੰਦਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ਤੇ ਸੋਚਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਠੀਕ ਹੈ, ਇਹ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਕਰਨ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਅਨੰਦ ਆਵੇਗਾ।"<noinclude>{{center|13}}</noinclude> ha2drcdg3in3vfwhsz9nnj1t6hhsfor 141166 141165 2022-08-05T10:28:35Z Nirmal Brar Faridkot 452 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="3" user="Nirmal Brar Faridkot" /></noinclude>ਅਕਸਰ ਵਕੀਲ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪ੍ਰੋਫੈਸਰਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਅਕਸਰ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਸੰਗੀਤਕਾਰਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਅਕਸਰ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਇੱਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਦੇ ਬੱਚੇ ਲਗਪਗ ਕਦੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਬਾਪ ਦਾ ਹਾਸੋਹੀਣਾ ਕਿੱਤਾ ਚੁਣਦੇ ਹਨ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਿੱਖ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਾਂ/ਬਾਪ ਕਾਲਪਨਿਕ ਡ੍ਰੈਗਨਾਂ ਨਾਲ ਯੁੱਧ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ (ਜਾਂ ਕੀ ਇਹ ਬੱਚੇ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬਾਲਗਾਂ ਵਾਂਗ, ਡ੍ਰੈਗਨ ਵੇਖਣ ਤੋਂ ਹੀ ਅਸਮਰੱਥ ਹੁੰਦੇ ਹਨ?)। ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮਾਂ/ਬਾਪ ਆਪਣੇ ਅਧਿਐਨ-ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਬੰਦ ਸਾਰੀਆਂ ਸ਼ਾਮਾਂ ਅਤੇ ਸਪਤਾਹਿਕ ਛੁੱਟੀਆਂ ਗੁਜ਼ਾਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦਾ ਨਾਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਅਨੁਵਾਦ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਵਾਧੂ ਜਿਹਾ ਕੰਮਕਾਰ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਕਿੱਤਾ ਨਹੀਂ, ਅਤੇ ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੀ ਐਸਾ ਸ਼ੌਕ ਹੋਵੇ ਜਿਸ ਵਿਚ ਪੂਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਹਿੱਸਾ ਲੈ ਸਕੇ, ਜਿਵੇਂ ਸਕੀਇੰਗ, ਬਾਗ਼ਬਾਨੀ, ਜਾਂ ਸਮੂਹਿਕ ਸੰਗੀਤਵਾਦਨ। {{gap}}ਖੈਰ, ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਮਿਲ ਗਿਆ ਜਿਸਦਾ ਅਨੁਭਵ ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਵੱਡਾ ਹੋਣ ਦਾ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਇੱਕਠੇ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਦਾ ਸੀ (ਅਤੇ, ਹਾਂ, ਇਕੱਠਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ)। ਮੈਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਲੱਭਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਪਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇਕ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹ ਸਿਰਫ 20 ਮਿੰਟ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਵਿੰਸਟਨ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਮਾਪੇ ਰਿਚਰਡ ਅਤੇ ਕਲਾਰਾ ਵਿੰਸਟਨ ਸਨ, ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ, ਜਰਮਨ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਟੀਮ। ਵਿੰਸਟਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ: "ਮੇਰੇ ਮਾਪੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਇਕੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਇਸਲਈ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਉਹ ਅਨੁਵਾਦ ਦੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ, ਲੇਖਕਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ, ਅਤੇ ਉਹ ਕਿਤਾਬਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਅਤੇ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਵੱਡੀਆਂ ਹੋਈਆਂ, ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਕਈ ਸਮਸਿਆਵਾਂ ਹੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਦੇ ਦਿੰਦੇ।'ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ?' ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਅਨੁਵਾਦ ਦੀ ਕਿਸੇ ਸਮੱਸਿਆ ਨਾਲ ਜੂਝ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ, ਅਤੇ ਪੂਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। {{gap}}"ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਖ਼ਾਸਕਰ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਬਾਅਦ ਦਾ ਸਮਾਂ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਜਵਾਨ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਮੇਰੇ ਮਾਪੇ ਆਸਟ੍ਰੀਆ ਦੇ ਲੇਖਕ ਹੇਮੀਤੋ ਵਾਨ ਡੋਡਰਰ ਦੇ ਨਾਵਲ ''ਦਿ ਡੀਮਨਜ਼'' ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਸ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਇੱਕ ਲੰਮਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ ਜੋ ਅਖੌਤੀ ਮੱਧਕਾਲੀ ਜਰਮਨ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਮਾਪੇ ਉਸ ਦੇ ਕੁਝ ਤੁੱਲ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਬੋਲੀ ਲੱਭਣ ਲਈ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਸਬੱਬ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਵਿਲੀਅਮ ਕੈਕਸਟਨ ਤੇ ਪਈ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੂਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਕੈਕਸਟਨ ਦੀ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਵਿਚ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਅੱਡ ਅੱਡ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਅਪਣਾ ਲਈਆਂ। ਅਸੀਂ ਭਿਕਸ਼ੂ ਬਣ ਗਏ, ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਸੇਬਾਸਟੀਅਨ ਭਰਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਐਂਬਰੋਜ ਭਰਾ। ਅਸੀਂ ਉਸ ਜ਼ੁਬਾਨ ਵਿਚ ਘੰਟਿਆਂ ਬੱਧੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ। ਅਤੇ ਇਹ ਅਮਲ ਕਾਫ਼ੀ ਸਮੇਂ ਲਈ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਅਧਿਆਇ ਖਾਸਾ ਲੰਮਾ ਸੀ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਇਸ ਨਾਲ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਮੰਨਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਨਾਲ, ਬੰਦਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ ਤੇ ਸੋਚਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਠੀਕ ਹੈ, ਇਹ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਕਰਨ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਅਨੰਦ ਆਵੇਗਾ।"<noinclude>{{center|13}}</noinclude> cxaq7jchc3xuqr7elhvlls0z58qksvw ਪੰਨਾ:Performing Without a Stage - The Art of Literary Translation - by Robert Wechsler.pdf/14 250 31212 141167 79445 2022-08-05T10:51:51Z Nirmal Brar Faridkot 452 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="1" user="Charan Gill" /></noinclude>ਵਿੰਸਟਨ ਜਰਮਨ ਗੱਦ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਵੀ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ। ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਵੇਸਲੀਅਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਚ ਜਰਮਨ ਦੀ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸਾਲ ਵਿਚ ਤਕਰੀਬਨ ਇਕ ਪੁਸਤਕ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਭੈਣ ਲਾਤੀਨੀ ਅਤੇ ਯੂਨਾਨੀ ਤੋਂ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਹੋਰ ਅਨੁਵਾਦਕ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੈਂ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜਿਸਦਾ ਇਕ ਅਨੁਵਾਦਕ ਮਾਪਾ ਸੀ, ਉਹ ਰੋਸਨਾ ਵਾਰੇਨ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਮਾਂ, ਐਲੇਨੋਰ ਕਲਾਰਕ, ਫ੍ਰੈਂਚ ਤੋਂ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਚੋਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸਮਾਂ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਦੀੇ ਹੈ। ਵਾਰਨ ਫਰੈਂਚ, ਲਾਤੀਨੀ ਅਤੇ ਯੂਨਾਨੀ (ਪੁਰਾਣੇ ਅਤੇ ਆਧੁਨਿਕ) ਤੋਂ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਦੀ ਹੈ; ਇਸਦੇ ਇਲਾਵਾ, ਉਹ ਬੌਸਟਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਚ ਅਨੁਵਾਦ ਸੈਮੀਨਾਰ ਵੀ ਚਲਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਬਹੁ-ਭਾਸ਼ਾਈ ਅਨੁਵਾਦਕ ਵਿਲਿਸ ਬਾਰਨਸਟੋਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦੋਵਾਂ ਨਾਲ ਅਨੁਵਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਸਹਿਯੋਗ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਕਵੀ ਅਤੇ ਕਦੇ ਕਦੇ ਅਨੁਵਾਦਕ ਰਚੇਲ ਹਦਾਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਦਾਦਾ ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਵੀ ਅਨੁਵਾਦ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਕੀਤੇ ਸਨ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਇਹ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਹ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਉਤਸੁਕ ਨਿਯਮ ਦੇ ਅਪਵਾਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਨੁਵਾਦਕਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ, ਜਦੋਂ ਅਨੁਵਾਦਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਜਾਂ ਅਭਿਆਸ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਕਿ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਕਦਮਾਂ ਤੇ ਚਲਦੇ ਹਨ. ਕਿਹੜੀ ਚੀਜ਼ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਨੁਵਾਦਕ ਬਣਨ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰਦੀ ਹੈ? ਹਰ ਕੋਈ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਕ ਲੇਖਕ ਕਿਉਂ ਲਿਖਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ, ਅਤੇ ਅਣਗਿਣਤ ਕਿਤਾਬਾਂ ਆ ਚੁੱਕੀਆਂ ਹਨ. ਇਕ ਲੇਖਕ ਕੋਲ ਇਕ ਕਹਾਣੀ ਹੈ, ਕਹਿਣ ਲਈ ਕੁਝ ਹੈ, ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਜਾਂ ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਾਂ ਉਸ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਨੂੰ ਜਾਂ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਲਿਖਣਾ. ਇਕ ਲੇਖਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਅਤੇ ਕਿਸਮਤ, ਮੌਕਿਆਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ, ਹੋਰ ਲੇਖਕਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ, ਸਤਿਕਾਰ, ਮਸ਼ਹੂਰਤਾ, ਅਮਰਤਾ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਵੇਖਦਾ ਹੈ. ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਪੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਸਖਤ ਅਧਿਐਨ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਮਹਾਨ ਕਾਰਜਾਂ ਨੂੰ ਦਿਲੋਂ ਸਿੱਖਦੇ ਹਨ. ਅਭਿਨੇਤਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਸਟੇਜ ਤੇ ਚਲੇ ਜਾਣਾ, ਇੱਕ ਦਿਲਚਸਪ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਮਸ਼ਹੂਰ ਅਤੇ ਪਿਆਰੇ. ਪਰ ਅਨੁਵਾਦਕ ਕੋਲ ਦੱਸਣ ਲਈ ਕੋਈ ਕਹਾਣੀ ਨਹੀਂ, ਪ੍ਰਗਟਾਉਣ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਕੋਈ ਇੱਛਾ ਨਹੀਂ. ਉਹ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਜਾਂ ਕਿਸਮਤ, ਜਾਂ ਮੌਕਿਆਂ ਦੇ ਉਦਘਾਟਨ, ਜਾਂ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਦੂਜੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕਦਾ. ਫਿਰ ਵੀ ਕੁਝ ਲੋਕ ਅਨੁਵਾਦ ਖਤਮ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਇਸ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਹ ਪਿਆਰ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸਕਾਲਰਸ਼ਿਪ ਤੱਕ, ਅਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਜ਼ਰੂਰਤ ਤੱਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇਕ ਚੀਜ ਜਿਹੜੀ ਹੋਰ ਕਲਾਵਾਂ ਤੋਂ ਅਨੁਵਾਦ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਖਰੀ ਹੈ ਸੇਵਾ ਦੀ ਧਾਰਣਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਰਿਚਰਡ ਹਾਵਰਡ ਦੇ ਕਾਰਨ ਨਾਲ ਅਰੰਭ ਕਰਾਂਗਾ: “ਕੁਝ ਮਨਪਸੰਦ ਕਿਤਾਬਾਂ ਸਨ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਪਸੰਦ ਸਨ, ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਸਕਣ. ਉੱਥੇ<noinclude>{{center|14}}</noinclude> 689fhmhx9j0at7ovq7a6c78hcvsoi06 ਪੰਨਾ:ਏਸ ਜਨਮ ਨਾ ਜਨਮੇ - ਸੁਖਪਾਲ.pdf/13 250 42516 141170 140882 2022-08-05T11:33:56Z Dugal harpreet 231 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Rajdeep ghuman" /></noinclude>{{multicol}}<poem>{{larger|'''''ਆਦਿਕਾ'''''}} ਇਹ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖੀ ਹੈ ਓਵੇਂ ਜੀਕਰ ਸਾਡੀ ਮਾਂ ਬਣਾਵੇ ਰੋਟੀ ਸਬਜ਼ੀ ਜੋੜ ਮੇਲ ਸਬਜ਼ੀ ਭਾਜੀ ਦਾ ਖੱਟਣ-ਮਿੱਠ ਮਸਾਲੇ ਦੀ ਜਾਂ ਫਿਰ ਜਾਚ ਪਰੋਸਣ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹਦਾ ਅੰਨ ਪਕਾਇਆ ਚੰਗਾ ਲੱਗੇ ਮਾਂ ਬਣਾਵੇ ਰੋਟੀ ਜਦ ਮਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਖ ਲੱਗੇ ਸਾਨੂੰ ਸਭ ਨੂੰ ਭੁੱਖ ਲੱਗੇ ਜਦੋਂ ਬਣਾਈ ਸਬਜ਼ੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਲੱਗੇ ਆਖੇ- "ਜਾਹ! ਕੌਲ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਘਰ ਦੇ ਆ" ਏਵੇਂ ਹੀ ਮੈਂ ਕਵਿਤਾ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ...</poem>{{multicol-break}} <poem> ਮਾਂ ਘਰ ਆਈ ਸਬਜ਼ੀ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ ਕਰੇ ਜੇ ਸੱਚੀਂ ਚੰਗੀ ਲੱਗੇ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਇਕ ਅੱਧ ਬੁਰਕੀ ਖਾ ਕੇ ਰੱਖ ਦੇਵੇ ਆਖੇ "ਜਿਸਨੂੰ ਚੰਗੀ ਲੱਗੇ- ਖਾ ਲਏ" ਆਪ ਕੰਮ ਲੱਗ ਜਾਵੇ ਜੇ ਜੀਅ ਚਾਹੇ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਏਵੇਂ ਕਰਨਾ...</poem> {{Css image crop |Image = ਏਸ_ਜਨਮ_ਨਾ_ਜਨਮੇ_-_ਸੁਖਪਾਲ.pdf |Page = 13 |bSize = 450 |cWidth = 56 |cHeight = 50 |oTop = 198 |oLeft = 278 |Location = center |Description = }} {{multicol-end}}<noinclude>{{c|(9)}}</noinclude> ea0qwac9beu0n3sgu94whkccrdqykzv ਪੰਨਾ:ਏਸ ਜਨਮ ਨਾ ਜਨਮੇ - ਸੁਖਪਾਲ.pdf/7 250 52934 141168 140873 2022-08-05T11:28:29Z Dugal harpreet 231 /* ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Dugal harpreet" /></noinclude>{{c|{{xx-larger|''ਏਸ ਜਨਮ ਨਾ ਜਨਮੇ''}} {{smaller|ਕਾਵਿ}}}} {{dhr|5em}} {{Css image crop |Image = ਏਸ_ਜਨਮ_ਨਾ_ਜਨਮੇ_-_ਸੁਖਪਾਲ.pdf |Page = 7 |bSize = 450 |cWidth = 50 |cHeight = 45 |oTop = 162 |oLeft = 188 |Location = center |Description = }} {{c|੨੦੧੧ ਅੰਤਰਨਾਦ ਪ੍ਰਕਾਸਨ ਪਟਿਆਲਾ}}<noinclude>{{c|(3)}}</noinclude> 220vigs2v05wq39fj69ypmx9vd38h98 ਪੰਨਾ:ਏਸ ਜਨਮ ਨਾ ਜਨਮੇ - ਸੁਖਪਾਲ.pdf/9 250 52936 141169 140875 2022-08-05T11:29:23Z Dugal harpreet 231 /* ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Dugal harpreet" /></noinclude>{{multicol}}<poem>{{gap}}'''ਮਾਂ ਲਈ''' ਜਿਸਦਾ ਜਨਮ ਅਜਨਮ ਜਿਹਾ {{gap}}ਜਿਸਦਾ ਹੋਣਾ ਨਾ ਹੋਣ ਮਗਰੋਂ ਜਾਣਿਆ</poem> {{dhr|3em}}{{Css image crop |Image = ਏਸ_ਜਨਮ_ਨਾ_ਜਨਮੇ_-_ਸੁਖਪਾਲ.pdf |Page = 9 |bSize = 450 |cWidth = 63 |cHeight = 50 |oTop = 203 |oLeft = 74 |Location = left |Description = }} {{multicol-break}} <poem>{{gap}}ਮੈਂ ਸ਼ਬਦ ਤੁਧ ਲਈ ਲਿਆਇਆ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਚੁੱਪ {{gap}}ਮੈਨੂੰ ਦੇ ਦੇ ਤੈਨੂੰ ਜਿਹੜਾ ਸ਼ਬਦ ਆਪਣਾ ਲੱਗੇ {{gap}}ਬੋਲੀਂ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਚੁੱਪ ਨਾਲ {{gap}}ਸੁਣਾਂਗਾ...</poem>{{multicol-end}}<noinclude>{{c|(5)}}</noinclude> npu44q3ixz8hc0z7y6lecme6j3k3oob ਪੰਨਾ:ਏਸ ਜਨਮ ਨਾ ਜਨਮੇ - ਸੁਖਪਾਲ.pdf/73 250 52991 141176 141099 2022-08-05T11:47:14Z Dugal harpreet 231 /* ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Dugal harpreet" /></noinclude>{{larger|'''''ਸ਼ੋਰ'''''}}{{rule}} {{multicol}}<poem> ਬੱਚੇ ਦੇ ਤੁਤਲਾਏ ਬੋਲ ਮੁੜ ਮੁੜ ਲੱਭੇ ਸੂਕਰ ਨੇਰ੍ਹੀ ਦੀ ਕਪਾਟੀਂ ਦਸਤਕ ਲੱਗੇ ਰੁੱਖ ਦੀ ਸ਼ਾਂ ਸ਼ਾਂ ਸ਼ੋਰ ਨਾ ਜਾਪੇ ਝਰਨੇ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸਮਾਧੀ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਵੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਛਿਣ ਵਿਚ ਸੂਝ ਦੇ ਪਲ ਵਿਚ ਸੁੰਦਰਤਾ ਵਿਚ ਕਿਧਰੋਂ ਕੋਈ ਵਾਜ ਨਾ ਆਵੇ</poem>{{multicol-break}} <poem>ਸ਼ੋਰ ਪਵੇ ਤਾਂ ਆਉਣ ਵਿਚਾਰ ਅਣਚਾਹੇ ਅਣਲੋੜੇ ਸਿਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮਾਰਣ ਟੱਕਰਾਂ ਅੰਦਰ ਆਏ ਕਿਧਰੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਕਿਧਰੋਂ ਸਿਰ ਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਮਾਰਾਂ ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗੇ ਚੜ੍ਹੇ ਦਿਹੁੰ ਵੀ ਨੇਰ੍ਹੀ ਹੋਇਆ ਖੁਲ੍ਹੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਅੰਨ੍ਹੀਆਂ ਚੁੱਪ ਜੀਭਾ ਚੁੱਪ ਹੋਠ ਪਿੱਛੇ ਨੇਰ੍ਹੀ ਚੜ੍ਹਦੀ ਆਵੇ ਕੀ ਫ਼ੜਾਂ ਕੀ ਕਰਾਂ ਕੀ ਆਖਾਂ ਕਿੱਥੇ ਜਾਵਾਂ ਸਮਝ ਨਾ ਆਵੇ ਸ਼ੋਰ ਆਵੇ ਬਸ ਸ਼ੋਰ ਹੀ ਆਵੇ...</poem>{{Css image crop |Image = ਏਸ_ਜਨਮ_ਨਾ_ਜਨਮੇ_-_ਸੁਖਪਾਲ.pdf |Page = 16 |bSize = 450 |cWidth = 51 |cHeight = 47 |oTop = 210 |oLeft = 134 |Location = center |Description = }} {{multicol-end}}<noinclude>{{c|(69)}}</noinclude> 2qxuvbrvzyqxfnz9bh5qemg2oiystpn ਪੰਨਾ:ਏਸ ਜਨਮ ਨਾ ਜਨਮੇ - ਸੁਖਪਾਲ.pdf/75 250 52992 141173 141102 2022-08-05T11:42:21Z Dugal harpreet 231 /* ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Dugal harpreet" /></noinclude>{{multicol}}<poem>ਡਿਗਦੇ ਹੋਏ ਲਿਤਾੜੇ ਜਾ ਰਹੇ ਭੱਜਣ ਵਾਲੇ ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ ਹੇਠਾਂ ਭੱਜਦੇ ਹੋਏ ਲਿਤਾੜੇ ਜਾ ਰਹੇ ਛਾਤੀ ਅੰਦਰ ਖੌਰੂ ਪਾਉਂਦੇ ਡਰ ਹੇਠਾਂ ਆਉਂਦਾ ਵੇਲਾ ਚੰਗਾ ਹੋਸੀ ਜੇ ਚੰਗਾ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਰੱਬ ਰਾਖੀ ਕਰਸੀ ਜੇ ਰੱਬ ਕਿਧਰੇ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪ ਹਾਂ ਸਮਰੱਥ ਰੱਬ ਹੋਣ ਦੇ ਸਾਨੂੰ ਐਸਾ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁਣ... ਅੰਧ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਛਡਣਾ ਸੀ ਅਸੀਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵੀ ਛਡ ਦਿੱਤਾ ਰੱਬ ਨੂੰ ਛਡਣਾ ਚਾਹਿਆ ਕੁਦਰਤ ਵੀ ਛਡ ਦਿਤੀ ਕਰਮ-ਕਾਂਡ ਤਾਂ ਛਡੇ ਕਰੁਣਾ ਵੀ ਛਡ ਦਿੱਤੀ</poem>{{multicol-break}} <poem>ਅਸੀਂ ਮਨੁੱਖ ਇੱਕੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਡਟ ਕੇ ਕਾਰਣ ਮੰਗਦੇ ਹਾਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਲਈ ਬੇਵਿਸਾਹੀ ਵਾਸਤੇ ਕਾਰਣ ਨਹੀਂ ਮੰਗਦੇ ਅੰਨ੍ਹਾਂ ਸੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਸਾਡਾ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ... ਅਜਕਲ੍ਹ ਸਾਡੀ ਬੇਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਅੰਨ੍ਹੀ ਹੈ...</poem>{{Css image crop |Image = ਏਸ_ਜਨਮ_ਨਾ_ਜਨਮੇ_-_ਸੁਖਪਾਲ.pdf |Page = 16 |bSize = 450 |cWidth = 51 |cHeight = 47 |oTop = 210 |oLeft = 134 |Location = center |Description = }} {{multicol-end}}<noinclude>{{c|(71)}}</noinclude> f48xzibzk0rezm8jhkw26vcj70odvu5 141174 141173 2022-08-05T11:42:50Z Dugal harpreet 231 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Dugal harpreet" /></noinclude> {{rule}} {{multicol}}<poem>ਡਿਗਦੇ ਹੋਏ ਲਿਤਾੜੇ ਜਾ ਰਹੇ ਭੱਜਣ ਵਾਲੇ ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ ਹੇਠਾਂ ਭੱਜਦੇ ਹੋਏ ਲਿਤਾੜੇ ਜਾ ਰਹੇ ਛਾਤੀ ਅੰਦਰ ਖੌਰੂ ਪਾਉਂਦੇ ਡਰ ਹੇਠਾਂ ਆਉਂਦਾ ਵੇਲਾ ਚੰਗਾ ਹੋਸੀ ਜੇ ਚੰਗਾ ਨਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਰੱਬ ਰਾਖੀ ਕਰਸੀ ਜੇ ਰੱਬ ਕਿਧਰੇ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪ ਹਾਂ ਸਮਰੱਥ ਰੱਬ ਹੋਣ ਦੇ ਸਾਨੂੰ ਐਸਾ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁਣ... ਅੰਧ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਛਡਣਾ ਸੀ ਅਸੀਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵੀ ਛਡ ਦਿੱਤਾ ਰੱਬ ਨੂੰ ਛਡਣਾ ਚਾਹਿਆ ਕੁਦਰਤ ਵੀ ਛਡ ਦਿਤੀ ਕਰਮ-ਕਾਂਡ ਤਾਂ ਛਡੇ ਕਰੁਣਾ ਵੀ ਛਡ ਦਿੱਤੀ</poem>{{multicol-break}} <poem>ਅਸੀਂ ਮਨੁੱਖ ਇੱਕੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਡਟ ਕੇ ਕਾਰਣ ਮੰਗਦੇ ਹਾਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਲਈ ਬੇਵਿਸਾਹੀ ਵਾਸਤੇ ਕਾਰਣ ਨਹੀਂ ਮੰਗਦੇ ਅੰਨ੍ਹਾਂ ਸੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਸਾਡਾ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ... ਅਜਕਲ੍ਹ ਸਾਡੀ ਬੇਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਅੰਨ੍ਹੀ ਹੈ...</poem>{{Css image crop |Image = ਏਸ_ਜਨਮ_ਨਾ_ਜਨਮੇ_-_ਸੁਖਪਾਲ.pdf |Page = 16 |bSize = 450 |cWidth = 51 |cHeight = 47 |oTop = 210 |oLeft = 134 |Location = center |Description = }} {{multicol-end}}<noinclude>{{c|(71)}}</noinclude> 35izwjzbx2xm29iohwh4n8h1a5exjsg ਪੰਨਾ:ਏਸ ਜਨਮ ਨਾ ਜਨਮੇ - ਸੁਖਪਾਲ.pdf/74 250 52993 141175 141101 2022-08-05T11:44:48Z Dugal harpreet 231 /* ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Dugal harpreet" /></noinclude>{{larger|'''''ਆਪੋ ਧਾਪੀ'''''}}{{rule}} {{multicol}}<poem> ਕੋਈ ਵੇਲਾ ਸੀ ਅਸੀਂ ਰੱਬ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਜਤਾਇਆ ਏਨਾ ਕਿ ਸਭ ਓਸੇ ਤੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ... {{gap}}ਖੋਜ {{gap}}ਕਰਮ {{gap}}ਤੁਰਨਾ {{gap}}ਲੜਣਾ ਸਭ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੁਣ ਵੇਲਾ ਹੈ ਵਾਹੋ ਦਾਹੀ ਭੱਜ ਰਹੇ ਆਂ ਜਿਵੇਂ ਸੇਕ ਲੱਗਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅੱਗ ਦੇ ਦਿੱਸਣ ਤੋਂ ਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਸੁਣ ਲਈ ਹੈ ਹਰ ਪਿੰਡ ਸ਼ਹਿਰ ਅੱਗ ਦੀ ਅਫ਼ਵਾਹ...</poem>{{multicol-break}}<poem> ਕਿਧਰੇ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਨਹੀਂ ਭੱਜ ਰਹੇ ਬਸ ਬਚਣ ਲਈ ਭੱਜ ਰਹੇ ਹਾਂ ਕਿਥੇ ਜਾ ਬਚਾਅ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿਸ ਤੋਂ ਬਚਾਅ ਹੋਵੇਗਾ ਸਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ... ਅਸੀਂ ਭੱਜ ਰਹੇ ਭੱਜ ਰਹੇ ਭੱਜ ਰਹੇ ਅਗਲੇ ਬੰਦੇ ਮਗਰ ਮਗਰੇ... {{gap}}ਪੈਸਾ- {{gap}}ਪਦਵੀ- {{gap}}ਤਾਕਤ- {{gap}}ਰੁਤਬਾ- ਭੱਜਣ ਦੀਆਂ ਸਭ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਆਖ਼ਰ ਇਕ ਪੜਾਅ ਤੇ ਆ ਕੇ ਆਪੋ ਵਿਚ ਮਿਲ ਜਾਣੀਆਂ</poem>{{multicol-end}}<noinclude>{{c|(70)}}</noinclude> accc3lvnff747k6fd32gvtrs1e3han5 ਪੰਨਾ:ਏਸ ਜਨਮ ਨਾ ਜਨਮੇ - ਸੁਖਪਾਲ.pdf/76 250 52994 141172 141103 2022-08-05T11:39:57Z Dugal harpreet 231 /* ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Dugal harpreet" /></noinclude>{{larger|'''''ਡਰ'''''}}{{rule}} {{multicol}}<poem> ਨੀਂਦਰ ਗੋਲੀ ਘੁੱਟ ਸ਼ਰਾਬ ਕਾਮਦੇਵ ਦਾ ਅੰਨ੍ਹਾਂ ਵੇਗ ਬੀਤ ਗਏ ਤੇ ਲੰਮੀ ਬਹਿਸ ਘੰਟਿਆਂ ਬੱਧੀ ਤੱਕਿਆ ਟੀ ਵੀ ਪਹਿਲਾ ਦੂਜਾ ਤੀਜਾ ਚੌਥਾ ਟੈਲੀਫ਼ੋਨ ਮੇਰੇ ਡਰ ਦੇ ਕਿੰਨੇ ਰੂਪ... ਬਿਨਾ ਗੱਲ ਤੋਂ ਕਰਦਾਂ ਗੱਲ ਬਿਨਾ ਪਤੇ ਤੋਂ ਲਿਖਾਂ ਚਿੱਠੀ ਬਿਨ ਦਿਲਚਸਪੀ ਪੜ੍ਹਾਂ ਕਿਤਾਬ ਸੋਚਣ ਬਾਝੋਂ ਆਉਣ ਵਿਚਾਰ ਡਰ ਦੀ ਮਾਰ... ਪਰਦੇ ਵਿਚ ਲੁੱਕਿਆ ਡਰ ਝਾਕੇ ਮੁੜ ਮੁੜ ਹਿਲਦੀ ਲੱਤ 'ਚੋਂ ਉਂਗਲੀਂ ਪਾਏ ਪਟਾਕੇ ਬੋਲੇ ਸੁਕਦੇ ਗਲ 'ਚੋਂ</poem>{{multicol-break}} <poem> ਡਰ ਅੰਗਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਬਦਲਾਵੇ ਆਏ ਪਸੀਨਾ ਕੰਨਾਂ ਪਿੱਛੇ ਜੀਭਾ ਤਾਲੂ ਨਾਲ ਜਾ ਲੱਗੇ ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਣ ਪੁੜਪੁੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪੈਰ ਪਿਛਾਂਹ ਸਿਰ ਧਰਤੀ ਲੱਗੇ ਡਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਉਲਟਾਅ ਦੇਵੇ ਨੀਂਦਰ ਜਾਗਣ ਲਈ ਹੋ ਜਾਵੇ ਹਾਸੇ ਵਿਚ ਤੰਦੂਰ ਤਪੀਵੇ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਏ ਪੁੱਛੀ ਗੱਲ ਵੀ ਕੰਡਾ ਚੋਭੇ ਕਦੀ ਕਦੀ ਡਰ ਬਾਹਰੋਂ ਦਿੱਸੇ ਮੇਰੀ ਨਬਜ਼ ਵੇਖਦੇ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਚੋਂ ਸੱਦ ਬੁਲਾਏ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੇ ਨਾ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬੱਚੇ ਦੇ ਡਰ ਪਤਨੀ ਦੀ ਚੁੱਪ 'ਚੋਂ</poem>{{multicol-end}}<noinclude>{{c|(72)}}</noinclude> tev8s6z6v9zvqni948osndbp62wv493 ਪੰਨਾ:ਏਸ ਜਨਮ ਨਾ ਜਨਮੇ - ਸੁਖਪਾਲ.pdf/77 250 52995 141171 141119 2022-08-05T11:36:21Z Dugal harpreet 231 /* ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ */ proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="4" user="Dugal harpreet" /></noinclude>{{rule}} {{multicol}}<poem>ਡਰ ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਕੰਮ ਕਰਾਵੇ ਬਿਨਾ ਲੋੜ ਤੋਂ ਸੁੱਤੇ ਟੱਬਰ ਨੂੰ ਉਠਵਾਵੇ ਰੱਦੀ ਬਿਲ ਤਰਤੀਬਵਾਰ ਰਖਣੇ ਸਮਝਾਵੇ ਦੰਦੋੜਿਕੀ ਠੰਢ ਹੁੰਦਿਆਂ ਵੀ ਬਾਹਰ ਲਿਆਵੇ ਡਰ ਦੇ ਜਾਦੂਗਰ ਦੀ ਕਾਲੀ ਟੋਪੀ ਵਿਚ ਗੁਆਚੀ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਅਣਖੁਲ੍ਹੀ ਚਿੱਠੀ ਬਿੱਲ ਭਰਨ ਦੀ ਆਖਰੀ ਮਿਤੀ ਅੱਖਾਂ ਉਦਾਲੇ ਕਾਲਾ ਘੇਰਾ ਸੁੱਤੀ ਬੱਚੀ ਦੀ ਮੁਸਕਾਨ ਉਤਰੀ ਰਾਤ 'ਚ ਲੁੱਕਿਆ ਚੈਨ ਰੁੱਖਾਂ ਉਤੋਂ ਫੁੱਲ ਗੁੰਮ ਜਾਂਦੇ ਕਈ ਵਾਰੀ ਰੁੱਖ ਹੀ ਗੁੰਮ ਜਾਂਦੇ ਵਿਦਾ ਨੂੰ ਉੱਠਿਆ ਹੱਥ ਨਾ ਦਿੱਸੇ ਘਰ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਘਰ ਨਾ ਦਿੱਸੇ</poem>{{multicol-break}} <poem>ਡਰ ਦਾ ਵੱਡਾ ਢਿੱਡ ਖਾ ਜਾਵੇ ਮੇਰੀ ਭੁੱਖ ਚਾਂਭਲਿਆ ਆਵਾਰਾਪਣ ਅੱਖ ਦੀ ਪੁਤਲੀ ਪਈ ਸ਼ਰਾਰਤ ਗੁਸਲਖਾਨੇ ਵਿਚ ਗਾਉਂਦੀ ਵਾਜ ਡਰ ਵੀ ਸ਼ਾਇਦ ਡਰਦਾ ਮੁੜ ਮੁੜ ਥਾਂ ਬਦਲਦਾ ਸੂਈ ਬਿੱਲੀ ਵਾਂਗਰ ਬੱਚੇ ਘਰ ਘਰ ਛਡਦਾ ਡਰ ਨੂੰ ਵੇਖ ਵੇਖ ਅੱਖ ਥੱਕੇ ਡਰ ਦੀ ਅੱਖ ਵਿਚ ਸਿੱਧੀ ਤੱਕੇ ਉਸ ਵੇਲੇ ਲੱਖ ਲੱਭਿਆਂ ਵੀ ਡਰ ਕਿਤੇ ਨਾ ਦਿੱਸੇ ਨਾ ਬਾਹਰ ... ਨਾ ਅੰਦਰ...</poem>{{multicol-end}}<noinclude>{{c|(73)}}</noinclude> 85ytnml1xoxtvyq50adx34jpfxhq0xu