Tadeusz Konwicki

<mediawiki xmlns="http://www.mediawiki.org/xml/export-0.10/" xmlns:xsi="http://www.w3.org/2001/XMLSchema-instance" xsi:schemaLocation="http://www.mediawiki.org/xml/export-0.10/ http://www.mediawiki.org/xml/export-0.10.xsd" version="0.10" xml:lang="pl">
  <siteinfo>
    <sitename>Wikicytaty</sitename>
    <dbname>plwikiquote</dbname>
    <base>https://pl.wikiquote.org/wiki/Strona_g%C5%82%C3%B3wna</base>
    <generator>MediaWiki 1.39.0-wmf.23</generator>
    <case>first-letter</case>
    <namespaces>
      <namespace key="-2" case="first-letter">Media</namespace>
      <namespace key="-1" case="first-letter">Specjalna</namespace>
      <namespace key="0" case="first-letter" />
      <namespace key="1" case="first-letter">Dyskusja</namespace>
      <namespace key="2" case="first-letter">Użytkownik</namespace>
      <namespace key="3" case="first-letter">Dyskusja użytkownika</namespace>
      <namespace key="4" case="first-letter">Wikicytaty</namespace>
      <namespace key="5" case="first-letter">Dyskusja Wikicytatów</namespace>
      <namespace key="6" case="first-letter">Plik</namespace>
      <namespace key="7" case="first-letter">Dyskusja pliku</namespace>
      <namespace key="8" case="first-letter">MediaWiki</namespace>
      <namespace key="9" case="first-letter">Dyskusja MediaWiki</namespace>
      <namespace key="10" case="first-letter">Szablon</namespace>
      <namespace key="11" case="first-letter">Dyskusja szablonu</namespace>
      <namespace key="12" case="first-letter">Pomoc</namespace>
      <namespace key="13" case="first-letter">Dyskusja pomocy</namespace>
      <namespace key="14" case="first-letter">Kategoria</namespace>
      <namespace key="15" case="first-letter">Dyskusja kategorii</namespace>
      <namespace key="710" case="first-letter">TimedText</namespace>
      <namespace key="711" case="first-letter">TimedText talk</namespace>
      <namespace key="828" case="first-letter">Moduł</namespace>
      <namespace key="829" case="first-letter">Dyskusja modułu</namespace>
      <namespace key="2300" case="first-letter">Gadżet</namespace>
      <namespace key="2301" case="first-letter">Dyskusja gadżetu</namespace>
      <namespace key="2302" case="case-sensitive">Definicja gadżetu</namespace>
      <namespace key="2303" case="case-sensitive">Dyskusja definicji gadżetu</namespace>
    </namespaces>
  </siteinfo>
  <page>
    <title>Tadeusz Konwicki</title>
    <ns>0</ns>
    <id>942</id>
    <revision>
      <id>536332</id>
      <parentid>479376</parentid>
      <timestamp>2022-08-08T06:37:34Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Kggucwa</username>
        <id>2999</id>
      </contributor>
      <comment>/* Inne */</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="11623" xml:space="preserve">[[Plik:Tadeusz Konwicki Kancelaria Senatu 01.jpg|mały|&lt;center&gt;Tadeusz Konwicki&lt;/center&gt;]]
'''[[w:Tadeusz Konwicki|Tadeusz Konwicki]]''' (1926–2015) – polski powieściopisarz, scenarzysta, reżyser.
==''Mała apokalipsa''==
&lt;!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! --&gt;
{{osobne|Mała apokalipsa}}
* Gdzieś tam na trzęsawiskach, na rozstajach małej jak atom ziemi, umierają ludzie i konają przedwcześnie nieszczęśliwe narody… Serce kosmosu bije na alarm.

* Moje życie, albo cudze. Najpewniej jakieś wymyślone. Ulepione z lektur, niespełnień, starych filmów, niedokończonych wojen, zasłyszanych legend, niewyśnionych snów. Moje życie. Kotlet z białka i kosmicznego pyłu.

* Ziemia, totalny rozpad. Nieustanna wieczna agonia. Rozwlekła śmierć. Planeta śmierci.

==''Kompleks polski''==
&lt;!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! --&gt;
{{osobne|Kompleks polski}}

* Polak, jak ponarzeka, zaraz zdrowszy.

* Polak, jak widzi balkon, to chce skakać.

* Polsko, matko wszystkich skrzywdzonych i poniżonych (…). Orędowniczko zniewolonych i pogrzebanych za życia (…). Pocieszycielko strapionych i błądzących (…). Opiekunko tych wszystkich, którym wyrwano języki i wyłupiono oczy (…). Wdowo po mordowanych na rozstajnych drogach świata, po upiorach, co nigdy nie obudzą sumienia ludzkości.

==''Pamflet na siebie''==
&lt;!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! --&gt;
{{osobne|Pamflet na siebie}}

* Dzisiaj sukces łatwo przychodzi i jeszcze łatwiej odchodzi.

* Inteligencja jest matką humoru.

* Przyjaźń to strach przed samotnością, a miłość to jeszcze większy strach przed osamotnieniem.

==''Zwierzoczłekoupiór''==
&lt;!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! --&gt;
{{osobne|Zwierzoczłekoupiór}}

* Całe życie żyliśmy jakby na walizkach. Tysiące przejść, niepewności, załamań. Ciągła prowizorka, tymczasowość, byle do jutra. A kiedyś zacznie się prawdziwe życie. No i masz. Przychodzi starość i gdzie to prawdziwe życie?
** Zobacz też: [[życie]]

* Przeznaczeniem inteligentnego człowieka jest samotność.
** Zobacz też: [[samotność]]

* Właściwie to nawet trochę żałuję, że udałem się jakoś taki, że dużo wiem, i prawie wszystko przemyślałem. Co z tego mam? Nic. Tylko zniechęcenie.
** Zobacz też: [[zniechęcenie]]

==Wypowiedzi w wywiadach rzekach==
* (…) ja jestem w pośpiechu. W pośpiechu duchowym, fizycznym trochę mniej. Mam ten taki niepokój, który się odbija na całokształcie mego życia. Oraz (…) na mojej, w cudzysłowie, twórczości artystycznej.

* (…) piszę przede wszystkim dla czytelnika, z zamiarem zrobienia mu przyjemności, zabawienia go, złomotania lub zniszczenia. Aby pisać, muszę mieć drugiego człowieka.
** Źródło: ''Pół wieku czyśćca'', rozm. Stanisław Bereś, wyd. Przedświt, 1986

* Praca w filmie jest wyczerpująca psychicznie. To jest sprawa nieustającego napięcia. Dotyczy to i reżysera, który pracuje w stanie histerii, i wózkarza, który wozi kamerę. To się bierze stąd, że trzeba zarejestrować geniusz chwili, moment, kiedy praca 50 ludzi osiągnie moment szczytowy.
** Źródło: ''Pamiętam, że było gorąco'', rozm. Katarzyna Bielas i Jacek Szczerba, wyd. Znak, 2001

* (…) skrót jest w nas. Ten nieprawdopodobny niesamowity skrót. [http://czarne.com.pl/?a=3329]
** Źródło: ''W pośpiechu'', rozm. Przemysław Kaniecki, wyd. Czarne, 2011

* (…) takie było stare polskie przysłowie: krowa, która głośno ryczy, mało mleka daje. Przecież ja, widząc te histerie, euforie patriotyczne, wiem, jak to w momencie tragicznym się kończy. I życzę tym, którzy tę nic niekosztującą histerię pobudzają, żeby ich los nie wypróbował.

==Wypowiedzi w wywiadach prasowych==
* Ja w ogóle nigdy nie czytałem po wydaniu swojej książki i nigdy nie widziałem na ekranie kinowym swojego filmu. Ktoś może na to powiedzieć: „No dobrze, ale ja pana widziałem na jakiejś premierze”. Tak, przychodziłem na premiery, grzecznie się kłaniałem i jak tylko gasło światło, uciekałem. To wynika z pewnych moich cech charakteru, z wychowania wileńskiego, w którym asceza, powściągliwość i rodzaj honoru były obowiązujące. Toteż za bardzo nie wiem, czy tom z okładką zapowiadającą moją książkę to naprawdę moja książka.
** Źródło: wywiad Elżbiety Sawickiej ''Nasza stara towarzyszka cenzura'', „Rzeczpospolita” 16 kwietnia 2005 [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/naszas.htm]

* Pamiętam jakieś opozycyjne przyjęcie w latach 80. i pewną Niemkę, jej nazwiska nie zapamiętałem, która przy okazji rozmowy o polskim antysemityzmie oświadczyła z wyższością, że Niemcy już się z tym uporali, a Polacy ciągle jeszcze mają to przed sobą. Zdenerwowała mnie straszliwie i zacząłem do niej krzyczeć: „Na kolana, na kolana. Z tym problemem będziecie się jeszcze zmagać przez następne kilkaset lat”. Czy zrozumiała, że to nie była zwykła zbrodnia, ale coś, co przewróciło cały dotychczasowy moralny porządek świata? Czy w ogóle to jest do zrozumienia? Przecież z tą wiedzą, doświadczeniem Holocaustu nie sposób się uporać. To zatruło całą naszą cywilizację, stąd jej nihilizm, zagubienie i rozpacz.
** Źródło: ''Nad czym pracuję? Żeby istnieć'', rozm. Anna Bikont i Joanna Szczęsna'', „Gazeta Wyborcza”, 13 maja 2005

* Piszę książki i realizuję filmy o sobie. Innymi słowy opisuję siebie w trybie warunkowym, czasie zaprzeszłym niedokonanym albo przyszłym. Stwarzam sytuacje, w których tak lub inaczej się zachowałem, mógłbym się zachować, a także wyrażam żal, że się nie zachowałem.
** Źródło: wywiad Konrada Eberhardta, „Film” 51/1960

* (…) ten wybuch totalnej demokracji, to szaleństwo uwięzione w dodatku poprawnością polityczną, która wszystko dopuszcza, na wszystko zezwala, jest jakimś rodzajem odruchu histerycznego, reakcji na to, co przeżyliśmy podczas II wojny światowej, na ten szok, jaki ludzkość przeżyła, ludzkość moich pokoleń, szok zawalenia się wszystkich wartości, zawalenia się całej tej gigantycznej budowli humanistycznej wznoszonej przez wieki. Coś wstrząsającego: nagle nastąpił Holokaust i wszystko się zawaliło, wszystkie wartości poszły w błoto. Dziedziczy się w genach, nawet poza czystą chemią, pewne klimaty moralne, myślowe, duchowe.
** Źródło: wywiad Janusza Andermana ''Rzeka płynie'', „Przekrój”, 25 czerwca 2010 (na podstawie rozmowy w filmie ''Co ja tu robię?'', reż.J. Anderman, 2010)

* W 68 roku elita nasza była gotowa oddać życie za każde przedstawienie ''Dziadów'', a w dwadzieścia dwa lata później już na ''Lawę'' mało kto przyszedł.
** Źródło: wywiad Andrzeja Wernera, „Kino” 1/1991

==Inne==
* A co z panem Adamem? My, tamtejsi, wszyscy z Niego. A On z nas.
** Źródło: esej ''Mickiewiczowie młodsi'', „Gazeta Wyborcza”, listopad 2005, przedr. tom ''Wiatr i pył'', Czytelnik, 2008.

* Bo jesteśmy wolni. Nie czuję się odpowiedzialny. (…) ja w jakiś sposób dręczyłem się odpowiedzialnością za PRL, w który się włączyłem. I być może to mną kierowało. Teraz jesteście wolni. Możecie wszystko robić i wszystko robicie, co chcecie.
** Opis: odpowiedź na pytanie, dlaczego przestał pisać.
** Źródło: ''Co ja tu robię? Tadeusz Konwicki'', reż. Janusz Anderman, 2009.

* (…) Często nie wiadomo jak się nazywa, nie wiadomo gdzie pracuje, nie wiadomo czy jest żonaty, czy ma dzieci, czy żona choruje, czy ma kłopoty w pracy. Czy ma pieniądze czy nie ma pieniędzy. W naszym życiu nieważne było co się zje i gdzie się tam 5 zł zarobi. Byliśmy przymuszani do wyborów, nawet bym powiedział (…) do trudnych wyborów. Trzeba było znaleźć się w świecie, którego ja nie stworzyłem.
** Opis: o swoich bohaterach.
** Źródło: ''Co ja tu robię? Tadeusz Konwicki'', reż. Janusz Anderman, 2009.

* Ja tak spontanicznie rzucałem się na ten swój tapczan i po nocach pisałem. Pisałem z jakiejś potrzeby. Czułem, że powinienem ślad swojej egzystencji, swojego pobytu tutaj zostawić. Nie wiem dla kogo. Może dla nikogo.
** Źródło: ''Co ja tu robię? Tadeusz Konwicki'', reż. Janusz Anderman, 2009.

* Kabotynizm u nas jest najdroższą wartością. Polityk-kabotyn, który tęgo narozrabia, za karę zostaje świętym. Artysta-kabotyn zyskuje miano natury nieprzeniknionej i wzniosłej. Z rąk kabotyna nawet socjalizm zostałby u nas przyjęty entuzjastycznie.
** Źródło: ''Kabotynizm – ciężka choroba narodowa'', „Nowa Kultura”, luty 1958, przedr. tom ''Wiatr i pył'', Czytelnik, 2008.

* Można mnie zapytać: słuchaj czy ty żałujesz tego okresu, zaangażowania? Nie wiem czy ja żałuję. Dlatego, że patrząc na życie, na naszą egzystencję... Błędy są czasem korzystne. Błędy człowieka wysubtelniają. Czynią go bardziej uważnego na otoczenie, na świat. Nie popada człowiek w demagogię, zadowolenie z tego, co sobie wymyślił (…). Błędy uczą nieufności do siebie i do świata.
** Źródło: ''Co ja tu robię? Tadeusz Konwicki'', reż. Janusz Anderman, 2009.

* Można się obawiać, że taki literat cały czas kreuje siebie, nie jest szczery. Dopiero na podsłuchach jest szczery. Otóż moim zdaniem każdy piszący, chce czy nie chce, całą prawdę o sobie powie.
** Źródło: ''Co ja tu robię? Tadeusz Konwicki'', reż. Janusz Anderman, 2009.

* Teoria najbujniej pleni się na ugorach.

* W życiu zdarzają się niesłychane przypadki i sam pamiętam, jak mi opowiadano, że pewien rolnik, rzucając grabiami w nisko lecący samolot niemiecki, zestrzelił sztukasa dlatego, że po prostu ugodził grabiami w oko lotnika i samolot spadł. To się może wydać czymś nieprawdopodobnym, ale taka historia mogła się zdarzyć właśnie tylko w Polsce. W czasie wojny działy się rzeczy najbardziej dziwne, a my – jako Polacy – jesteśmy najbardziej upoważnieni do tego, ażeby o tym temacie najwięcej powiedzieć.
** Opis: fragment wypowiedzi z kolaudacji filmu ''Głowy pełne gwiazd'' (1974).
** Źródło: [[Mieczysław Wojtczak]], ''Kronika nie tylko filmowa'', Warszawa 2004.

* Z jakiś moich kompleksów z dzieciństwa, z młodości, dość uważnie słuchałem jak mnie pouczono. Wszyscy mnie chcieli wychowywać. W '56 roku byłem wstrząśnięty jak ci, którzy mnie szturchali, wymyślali mnie od zgniłych inteligentów, od nierozumiejących historii, od przygłupów, nagle powiedzieli: a tyś w to wierzył wszystko? Nagle zrozumiałem jedną rzecz – muszę sobie ufać. Patrzeć właśnie z przekorą, sceptycznie na to, co mi z wybałuszonymi oczami przejęci wmawiają, zmuszają do czegoś.
** Źródło: ''Co ja tu robię? Tadeusz Konwicki'', reż. Janusz Anderman, 2009

* pora umierać
** Opis: oceniając w SPATiF-ie występ Maryli Rodowicz na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu
** Żródło: wyborcza.pl  WWW: [https://wyborcza.pl/7,75517,28754697,ubecy-bohaterami-drugiego-planu-warszawski-spatif-byl-nimi.html#S.more_red-K.C-B.1-L.1.maly Ubecy bohaterami drugiego planu. Warszawski SPATiF był nimi wypełniony]

{{DEFAULTSORT:Konwicki, Tadeusz}}
[[Kategoria:Laureaci Polskiej Nagrody Filmowej Za Osiągnięcia Życia]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944-1989)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944-1989)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis]]
[[Kategoria:Polscy prozaicy]]
[[Kategoria:Polscy reżyserzy filmowi]]
[[Kategoria:Polscy pisarze współcześni]]</text>
      <sha1>hnqkfccm79jku3qqx296047q56vlknf</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Wybaczenie</title>
    <ns>0</ns>
    <id>1022</id>
    <revision>
      <id>536339</id>
      <parentid>486224</parentid>
      <timestamp>2022-08-08T08:40:19Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Wikipek</username>
        <id>25932</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>poprawa linków</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="5121" xml:space="preserve">'''[[w:Wybaczanie w bliskich związkach|Wybaczenie]]''' – darowanie komuś winy.
* Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni! Przebaczajcie sobie, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie.
** Źródło: ''Biblia Tysiąclecia'', [[List do Efezjan|Ef]] 4:32

* Całe to gadanie o „wybaczaniu” Jaruzelskiemu i jego ekipie to zwykła demagogia. Wybaczenie to by mogło wyglądać tak, że po procesie, w którym udowodni się sowieckiemu generałowi w polskim mundurze wszystkie zbrodnie, za które odpowiada z racji pełnionych w peerelu funkcji, prezydent go ułaskawi albo złagodzi karę, z uwagi na pokojowe oddanie władzy. Ale na pewno nie jest żadnym wybaczeniem to, że od roku 1989 udajemy, że tych wszystkich zbrodni i śmierdzących interesów nie było!
** Autor: [[Rafał Ziemkiewicz]]
** Źródło: Salon24

* Gniew i zemsta fatalnie wpływają na ciśnienie i trawienie. Wybaczenie jest dobre dla zdrowia.
** Autor: [[Desmond Tutu]]
** Źródło: [http://www.emetro.pl/emetro/1,88815,10423182,Gigant_w_sutannie.html Anna Gamdzyk-Chełmińska, ''Gigant w sutannie''], emetro.pl, 6 października 2011

* Kobieta wybaczy ci wszystko oprócz jednego: tego, że jej nie kochasz.
** Autor: [[Alfred de Musset]]
** Zobacz też: [[kobieta]]

* Lenistwo w miłości jest niewybaczalną zbrodnią.
** ''Lenost v lásce je neodpustitelným zločinem.'' (czes.)
** Autor: [[Karel Konrád]]
** Zobacz też: [[lenistwo]], [[miłość]], [[zbrodnia]]

* Lepiej zginąć, niż żyć ze świadomością, że zrobiło się coś, co wymaga wybaczenia.
** Autor: [[Andrzej Sapkowski]], ''[[Saga o wiedźminie#Krew elfów|Krew elfów]]''
** Postać: Yarpen Zigrin podczas rozmowy z Ciri

* Łatwiej jest przebaczyć Wrogowi niż Przyjacielowi.
** Autor: [[William Blake]], ''Jerusalem'', 91. miedzioryt

* Miłość ci wszystko wybaczy.
** Autor: [[Julian Tuwim]], tytuł piosenki z filmu ''Szpieg w masce'' do muzyki Henryka Warsa, śpiewanej przez [[Hanka Ordonówna|Hankę Ordonównę]]

* Narodowi i kobiecie nie wybacza się owej chwili nieopatrzności, kiedy lada awanturnik może na nich dopuścić się gwałtu.
** Autor: [[Karol Marks]]

* Prędzej wybaczy ci ktoś podłość, której się wobec ciebie dopuścił, niż dobrodziejstwo, którego od ciebie doznał.
** Autor: [[Karl Kraus]]

* Prosić o wybaczenie jest bardzo łatwo, wybaczanie przychodzi znacznie trudniej i mało jest osób ustawiają się w kolejce osób gotowych wybaczyć. Bez względu na to, czy jesteśmy wierzący, czy nie, to w tym kraju jesteśmy częścią zachodniej kultury, kultury chrześcijańskiej, która opiera się – między innymi – na tym co głosił ten chudzielec, którego ukrzyżowano za głupią naiwność, bo mnie się wydaje że właśnie za tą głupia naiwność ukrzyżowano go na tej Golgocie, i który nie robił nic innego jak namawiał do wybaczania.
** Autor: [[Eleuterio Fernández Huidobro]], cyt. za: Tomasz Surdel, [http://www.tierralatina.pl/2012/04/urugwaj-chrystus-chudy-naiwniak/ ''Chrystus? Ten chudy naiwniak?'', tierralatina.pl, 6 kwietnia 2012]

* Próby odbudowy relacji nie wymagają wybaczenia z twojej strony jako wstępnego warunku. Wybaczanie jest procesem, dzięki któremu możesz przestać odczuwać negatywne emocje, takie jak złość i niechęć wobec osoby, która cię skrzywdziła, a także w mniejszym stopniu rozmyślać o tym, co zrobiła. Wymaga to jednak prawie zawsze czasu. Czasu, który powinny wypełnić jej starania o odbudowę twojego zaufania.
** Autor: [[Wojciech Wypler]], ''Anatomia zdrady''

* Szlomo z Radomska przypominał nam: kiedy żałujesz za grzechy nie ze strachu przed karą, tylko z miłości do skrzywdzonego, wszystko będzie ci wybaczone. Co więcej: każdy grzech uznają na Sądzie za dobry uczynek.
** Autor: [[Hanna Krall]], ''Inne historie'', w: ''Tam już nie ma żadnej rzeki'', Wydawnictwo a5, Kraków 2000, ISBN 83-85568-38-7, s. 81.
** Zobacz też: [[grzech]], [[kara]], [[miłość]], [[Sąd Ostateczny]], [[żal]]

* Ułożyła w teczce modlitwę, którą dostała od rabina:&lt;br /&gt;''„Oto wybaczam&lt;br /&gt;tym, którzy mnie zranili,&lt;br /&gt;i krzywdzicielom moim.&lt;br /&gt;Tym, którzy umyślnie&lt;br /&gt;i którzy przypadkowo.&lt;br /&gt;Tym, którzy słowem&lt;br /&gt;i czynem.&lt;br /&gt;Niech nikt nie będzie ukarany&lt;br /&gt;przez wzgląd na mnie…”''
** Autor: [[Hanna Krall]], ''Spis rzeczy'', w: ''Tam już nie ma żadnej rzeki'', Wydawnictwo a5, Kraków 2000, ISBN 8385568387, s. 100.
** Zobacz też: [[modlitwa]]

* Wybaczcie błędy autorowi.
** Opis: formuła występująca powszechnie w komediach hiszpańskich, a także dramacie elżbietańskim w Anglii z połowy XVI wieku.

* Wybaczcie piechocie,&lt;br /&gt;że tak nierozumna czasami, bez tchu.&lt;br /&gt;My zawsze w pochodzie,&lt;br /&gt;gdy wiosna nad ziemią szaleje od bzu.
** ''Простите пехоте,&lt;br /&gt;что так неразумна бывает она.&lt;br /&gt;Всегда мы уходим когда над землею бушует весна.'' (ros.)
** Autor: [[Bułat Okudżawa]], ''Piosenka o piechocie''

'''Zobacz też:'''
* [[przebaczenie]]


[[Kategoria:Uczucia i emocje]]</text>
      <sha1>abha3mtm6h2yyj42uxk3rbiv1qp1wsm</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Wiara</title>
    <ns>0</ns>
    <id>2690</id>
    <revision>
      <id>536313</id>
      <parentid>534525</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T16:34:45Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Wikipek</username>
        <id>25932</id>
      </contributor>
      <comment>/* W */ + 1</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="29343" xml:space="preserve">'''[[w:Wiara|Wiara]]''' – przekonanie o czymś, przyjęcie istnienia lub nie istnienia czegoś bez żadnego dowodu wiarygodnie potwierdzającego ten fakt; czasem – synonim wyznawania jakiejś [[religia|religii]].
{{IndeksPL}}
[[Plik:ReligijneSymbole.svg|mały|{{center|Symbole religijne}}]]
==A==
* A ludzie rzekną, że nieba szaleją,&lt;br /&gt;A nieba rzekną: że przyszedł dzień Wiary.
** Autor: [[Cyprian Kamil Norwid]]

* Ale on się nie wstydzi, on się niczego nie wstydzi – w tym problem z ludźmi wiary, z poddanymi absolutu, boskiego bądź ludzkiego, że póki wykonują jego nakazy, nie robią nic złego, jakiekolwiek te nakazy są. Zaduszą ci dzieci, a potem na podwieczorek serdecznie zaproszą, i dziwić się będą, jeśli nie przyjdziesz. Oto jest człowiek żyjący w prawdzie.
** Autor: [[Jacek Dukaj]], ''[[Lód]]''
** Zobacz też: [[prawda]], [[wstyd]]

==B==
* Bóg jest, a mimo to ludzie sądzą, że trzeba Go nadal szukać, bo trudno im się pogodzić z tym, że życie jest aktem wiary.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Weronika postanawia umrzeć]]''
** Zobacz też: [[Bóg]], [[człowiek]], [[życie]]

* Brak wiary to wada, którą należy ukrywać, jeśli nie można się z nią uporać.
** Autor: [[Jonathan Swift]]
** Zobacz też: [[wada]]

* Być może wyobraźnia i wiara nie mogą bez siebie istnieć, bo mają wspólną istotę – nie wymagają dowodu.
** Autor: [[Andrzej Stasiuk]], ''Opowieści galicyjskie''
** Zobacz też: [[wyobraźnia]]

==C==
* Cierpienia fizyczne, moralne czy duchowe, jak choroba, plaga głodu, wojna, niesprawiedliwość, samotność, brak sensu życia, kruchość ludzkiego istnienia, bolesne doświadczenie grzechu, pokorna nieobecność Boga są dla wierzącego doświadczeniem oczyszczającym, które można nazwać nocą wiary.
** Autor: [[Jan Paweł II]]
** Opis: o wierze i nauczaniu [[Jan od Krzyża|św. Jana od Krzyża]].
** Źródło: [https://teologiapolityczna.pl/jan-pawel-ii-o-sw-janie-od-krzyza ''Św. Jan od Krzyża, Mistrz w wierze''], teologiapolityczna.pl, 12 grudnia 2018.

* Cud jest najukochańszym dzieckiem wiary.
** Autor: [[Johann Wolfgang von Goethe]]

* Człowiek bez wiary jest tylko półczłowiekiem.
** Autor: [[Johann Wolfgang von Goethe]]
** Zobacz też: [[człowiek]], [[religia]]

* Człowiek tworzący kulturę musi tkwić w kontekście, w jakim działa i nad jakim prowadzi namysł. Stale czyha na nas niebezpieczeństwo życia w laboratorium. Nasza wiara nie jest wiarą-laboratorium, lecz wiarą-drogą i wiarą historyczną. Bóg objawił się jako dzieje, nie jako kompendium oderwanych prawd. Boję się laboratoriów, bowiem tam wyabstrahowuje się problemy i zabiera je do domu, żeby je udomowić, polakierować, poza ich kontekstem.
** Autor: [[Franciszek (papież)]]
** Źródło: rozmowa Antonio Spadaro, „Civiltà Cattolica”, tłum. Paweł Bravo i Kasper Mariusz Kaproń, ''Leczmy rany'', „Tygodnik Powszechny” nr 39, 29 września 2013.

* Czucie i wiara silniej mówi do mnie&lt;br /&gt;Niż mędrca szkiełko i oko.
** Autor: [[Adam Mickiewicz]], ''[[Ballady i romanse]], Romantyczność''

* Czy jestem wierzący? Bóg jeden raczy wiedzieć.
** Autor: [[Stanisław Jerzy Lec]]

==D==
* Dlaczego uwierzyłaś w kłamstwa, a nie wierzysz w prawdę?
** Autor: [[Stephenie Meyer]], ''[[Księżyc w nowiu]]''
** Zobacz też: [[kłamstwo]], [[prawda]]

* Dwie przesady: wykluczyć rozum, przyjmować tylko rozum.
** Autor: [[Blaise Pascal]]

* Dwie rzeczy dają duszy największą siłę: wierność prawdzie i wiara w siebie.
** Autor: [[Seneka Starszy]]

==I==
* Ileż obrządków ma niewiara!
** Autor: [[Stanisław Jerzy Lec]]

* Inna sprawa, czy należy podważać wiarę w osobowego Boga. Freud w ostatniej publikacji opowiedział się za tym. Ja nigdy nie przyłożyłbym do tego ręki. Otóż tego rodzaju wiara wydaje mi się lepsza niż brak jakiegokolwiek transcendentalnego poglądu na życie, a wątpię, czy można by znaleźć bardziej wzniosły środek zaspokajania potrzeb natury metafizycznej, który byłby użyteczny dla równie wielu ludzi.
** Autor: [[Albert Einstein]]
** Źródło: [[Antony Flew]], ''Bóg istnieje'', wyd. Fronda, Warszawa 2010, ISBN 9788362268658, s. 130–131.

==J==
* Jak dwuznaczny jest w dzisiejszym świecie stosunek do ludzi głęboko wierzących. Z jednej strony muszą się kryć, płacić światu frycowe. Z drugiej strony są przedmiotem fascynacji. Ci, co ich prześladują, w gruncie rzeczy oczekują od nich świętości. I rozczarowują się, gdy jej nie widzą.
** Autor: [[Krzysztof Zanussi]], [http://wyborcza.pl/1,75475,10838249,Zanussi__Z_nikim_mi_nie_po_drodze.html?as=1&amp;startsz=x rozmowa Tadeusza Sobolewskiego, wyborcza.pl, 19 grudnia 2011]

* Jedynie dwie rzeczy czynią nas szczęśliwymi: wiara i miłość.
** Autor: [[Charles Nodier]]
** Zobacz też: [[miłość]], [[szczęście]]

* Jeszcze jedno przykazanie, o którym nie mówiliśmy – „Nie zabijaj”. Morderstwo – piąte przykazanie. Ale, jeśli o tym pomyśleć… religia w zasadzie nie miała nigdy wielkiego problemu z mordowaniem. Więcej ludzi zostało zabitych w imię boga niż z jakiegokolwiek innego powodu.
** Autor: [[George Carlin]]

* Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje. Można wtedy powiedzieć: „W tym ciele żył kiedyś człowiek”.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Piąta góra]]''
** Zobacz też: [[ciało]], [[deszcz]], [[dusza]], [[nadzieja]], [[roślina]], [[śmierć]]

* Jestem głęboko wierzącym ateistą.
** Autor: [[Albert Einstein]]

* Jesteśmy wystarczająco religijni, by się nienawidzić, ale zbyt mało, by darzyć się wzajemna miłością.
** Autor: [[Jonathan Swift]]

* Jeżeli wiesz, że jestem niewierzący, to znasz mnie lepiej niż ja sam. Być może i jestem człowiekiem niewierzącym, ale takim, który tęskni za wiarą.
** Autor: [[Pier Paolo Pasolini]]

==K==
* Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz grozi mu gniew Boży.
** Źródło: ''[[Biblia Tysiąclecia]]'', [[Ewangelia Jana|Jn]] 3:36

==L==
* Liberalnych cyników i religijnych fundamentalistów łączy jedna wspólna cecha: jedni i drudzy utracili wiarę we właściwym sensie tego słowa. Symptomatyczne, że dla jednych i drugich twierdzenia dotyczące religii mają charakter quasi-empiryczny, pretendujący do bezpośredniej wiedzy.
** Autor: [[Slavoj Žižek]], ''Lacan. Przewodnik Krytyki Politycznej'', Warszawa 2007.

* Ludzie przyjmują najczęściej wierzenia religijne ulegając sugestii otoczenia, w którym wyrastają: ich wiara miewa najczęściej charakter tradycyjny, jest „wiarą ich ojców i dziadów”, którą od dzieciństwa nasiąkają, nie zadając sobie trudu samodzielnego ustosunkowania się do zawartych w niej wierzeń i poglądów.
** Autor: [[Kazimierz Ajdukiewicz]], ''Zagadnienia i kierunki filozofii'', Czytelnik, Warszawa 1983, ISBN 83-07-00990-1, s. 187-188.

==Ł==
* Łatwo przychodzi wiara w to, czego się pragnie.
** Autor: [[Owidiusz]]

==M==
* Miejcie wiarę, a zobaczycie czym są cuda.
** Autor: [[Jan Bosko]]

* Miłość jest duszą wiary, czyni ją żywą; bez miłości wiara umiera.
** Autor: [[Antoni Padewski]]
** Źródło: [https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/audiencje/ag_10022010.html ''Św. Antoni z Padwy''], opoka.org.pl
** Zobacz też: [[miłość]], [[dusza]]

* Mój Boże, nie wierzę w Ciebie, ale pomóż mi!
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Weronika postanawia umrzeć]]''
** Zobacz też: [[Bóg]]

* Musicie być mocni, drodzy bracia i siostry! Musicie być mocni tą mocą, którą daje wiara! Musicie być mocni mocą wiary! Musicie być wierni! Dziś tej mocy bardziej wam potrzeba niż w jakiejkolwiek epoce dziejów. Musicie być mocni mocą nadziei, która przynosi pełną radość życia i nie dozwala zasmucać Ducha Świętego! Musicie być mocni mocą miłości, która jest potężniejsza niż śmierć, jak to objawił św. Stanisław i błogosławiony Maksymilian Maria Kolbe. Musicie być mocni miłością, która „cierpliwa jest, łaskawa jest... nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą... nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz wpółweseli się z prawdą”. Która „wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma”, tej miłości, która „nigdy nie ustaje” (1 Kor 13, 4-8).
** Autor: [[Jan Paweł II]]
** Źródło: [http://nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/547/pkt/0/pos/12/haslo/moralność+chrześcijańska,+ewangeliczna ''Homilia w czasie Mszy św. odprawionej na Błoniach'' krakowskich w 1979 r.], nauczaniejp2.pl

* Musisz uwierzyć w siebie bo wiara czyni cuda,&lt;br /&gt;musisz być waleczny jak Lion on Juda.&lt;br /&gt;Pamiętaj, że Babilon to jedna wielka obłuda,&lt;br /&gt;hej bracie, hej siostro, nie bądź dłużej smutna.
** Autor: [[Natural Dread Killaz]], utwór ''Uwierzyć w siebie''

==N==
* Na świecie istniał język zrozumiały dla wszystkich (…). Był to język zapału, język rzeczy, które wykonuje się z miłością i ochotą, nie tracąc nigdy z oczu celu, do którego się zmierza, i w który się mocno wierzy.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Alchemik]]''
** Zobacz też: [[cel]], [[język (mowa)|język]], [[miłość]], [[oczy]], [[świat]]

* Naiwna wiara dziecka, że gdy się zamknie oczy, to wcale nie jest ciemno.
** Autor: [[Janusz Leon Wiśniewski]], ''[[S@motność w sieci]]''
** Zobacz też: [[ciemność]], [[dziecko]], [[oczy]]

* Należy wierzyć w cośkolwiek, choćby we własną niewiarę.
** Autor: [[Alfred Aleksander Konar]]

* Nie ma sensu wiara w rzeczy, które istnieją.
** Autor: [[Terry Pratchett]], ''Pomniejsze bóstwa''

* Nie można nikogo zmuszać siłą do przyjęcia wiary.
** ''Ad fidem nullus est cogendus invitus'' (łac.)
** Autor: [[Aureliusz Augustyn z Hippony|św. Augustyn]], M., ''P.L.'', t. 43, col. 415.

* Nie można wierzyć w coś, czego się nie lubi.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Czarownica z Portobello]]''

* Nie pojmiesz patrząc, staraj się zrozumieć wierząc.
** Autor: [[Aureliusz Augustyn z Hippony]]

* Nie ulega żadnej wątpliwości, że w przypadku olbrzymiej większości wierzących ich wiara w boga (bogów czy inne nadnaturalne byty) nie jest produktem racjonalnej refleksji, ale efektem socjalizacji, ukształtowanym w znacznej mierze pod wpływem powszechności takich przekonań i, jeśli już, to emocji, nie rozumu.
** Autorzy: [[Russel Blackford]], [[Udo Schüklenk]]
** Źródło: ''50 mitów o ateizmie'', tłum. Piotr J. Szwajcer, Stare Groszki 2014, s. 212.

* Nie wolno zmuszać niewiernych do wierzenia, ponieważ wiara musi pochodzić z wolnej woli.
** ''Infidelium quidam sunt qui nunquam susceperunt fidem sicut Gentiles et Judaei; et tales nullo modo sunt ad fidem compellendi ut ipsi credant, quia credere voluntatis est'' (łac.)
** Autor: [[Tomasz z Akwinu]], ''Suma teologii'', II, II, q. 10, a.8.

* Nie tylko w domach chłopów, ale również w miejskich wieżowcach wiek XX przeplata się z XIII. Setki milionów ludzi używających elektryczności nadal wierzą w magiczną moc symboli i egzorcyzmów (…) Gwiazdy kina korzystają z usług mediów. Lotnicy pilotujący cudowne maszyny stworzone przez ludzki geniusz, noszą na swych piersiach amulety. W ludziach istnieją niewyczerpalne zasoby ciemnoty, niewiedzy i okrucieństwa!
** Autor: [[Lew Trocki]]

* Nie wierz temu, kto ufa wszystkim.
** Autor: [[Carlos Ruiz Zafón]], ''[[Cień wiatru]]''
** Zobacz też: [[zaufanie]]

* Nigdy nie dostrzegamy skarbów, które mamy tuż przed oczyma. A wiesz dlaczego tak się dzieje? Bo ludzie nie wierzą w skarby.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Alchemik]]''
** Zobacz też: [[skarb]]

* Nigdy nie znalazłem lepszego określenia niż „religijna” dla wiary w racjonalną naturę rzeczywistości i jej szczególnej dostępności dla ludzkiego umysłu. Tam, gdzie brakuje tej wiary, nauka wynaturza się w sztampową procedurę. I nie obchodzi mnie, czy księża korzystają z tego w jakiś sposób. Tego zmienić nie można.
** Autor: [[Albert Einstein]]
** Źródło: [[Antony Flew]], ''Bóg istnieje'', wyd. Fronda, Warszawa 2010, ISBN 9788362268658, s. 132.

==O==
* Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim [cnotom] nie ma Prawa.
** Źródło: Biblia Tysiąclecia, [[Biblia#List do Galatów|Ga]] 5:22,23
** Zobacz też: [[cierpliwość]], [[dobroć]], [[łagodność]], [[pokój]], [[radość]], [[życzliwość]]

==P==
* Pan ogłupiał od czytania tej gazety, „Trybuny Ludu” na przykład. Co to znaczy „wierzący niepraktykujący”? Proszę Pana, jakby Pan wierzył, to by się Pan Pana Boga przestraszył i praktykował, a jak Pan nie praktykuje, to znaczy że Pan nie wierzy.
** Autor: [[Wojciech Cejrowski]]
** Opis: W programie WC Kwadrans po przeczytaniu listu podpisanego „wierzący niepraktykujący”

* Prawda jest zawsze tam, gdzie istnieje wiara.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam]]''

* Przede wszystkim zaś należy silnie odróżnić czasy naszej społeczności, gdzie wszystko się dzieje w świecie refleksji, od czasów owych naiwnie łatwowiernych społeczności, wyłaniających z siebie wiary, które panowały jednak całe wieki. Jeszcze nie powstało nic wielkiego, co nie opierałoby się na legendzie. Jedyną winowajczynią jest tu chyba tylko ludzkość, która chce być oszukiwana.
** Autor: [[Ernest Renan]], ''Żywot Jezusa''
** Zobacz też: [[legenda]], [[oszustwo]]

* Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa.
** Źródło: ''Biblia Tysiąclecia'', [[Biblia#List do Rzymian|Rz]] 10:17

* Przeważnie im mniejszy poziom intelektualny, tym głębsza, bardziej fanatyczna wiara. Ludzie wierzą dosłownie w absurdy i odbywa się to zbiorowo. Dla przykładu, jeżeli jedna osoba ma urojenia, to oficjalnie mówi się o chorobie psychicznej. Jeżeli urojenia ma wielu ludzi, to mowa jest o religii.
** Źródło: ''Syberia. Zimowa Odyseje'', Bernardinum 2017, wydanie III, ISBN 9788378238416, s. 228, 229
** Zobacz też: [[religia]]

* Przeznaczenie człowieka często nie ma nic wspólnego z tym, w co się wierzy lub czego się obawia.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Piąta góra]]''

==R==
* Racjonalizacja, która usypiając rozum, zastępuje go wiarą, to w istocie narzędzie używane przez mózg, mające wspomóc naszą pewność siebie i przekonanie o słuszności naszych absurdalnych codziennych poczynań.
** Autor: [[Andrzej Dragan]], ''Kwantechizm czyli klatka na ludzi'', Fabuła Fraza, Warszawa 2019, ISBN 978-83-654-1131-0, s. 42.
** Zobacz też: [[racjonalizm]], [[rozum]]

==S==
* Są dwie drogi życia – wierzyć we wszystko lub wątpić we wszystko. Obie sytuacje zwalniają z myślenia.
** Autor: [[Alfred Korzybski]]
** Zobacz też: [[zwątpienie]]

==Ś==
* Świadome poddanie wszystkich naturalnych władz duszy miłości nadprzyrodzonej – to wiara.
** Autor: [[Simone Weil]]

==T==
* To jest najważniejsze – rzeczywistość chrześcijańska. My jesteśmy ludźmi wierzącymi. Na co dzień działamy w codziennej rzeczywistości, tej materialnej, tej praktycznej, tej światowej, ale działamy po to, by przekształcać ją zgodnie z naszą wiarą, zgodnie z wiarą chrześcijańską. Dotyczy to nie tylko każdego naszego działania, ale dotyczy to także polityki. Polityka ma sens tylko wtedy, jeżeli jest zakorzeniona w całej wielkiej wierze chrześcijańskiej, w jej przesłaniu karzącemu przekształcać naszą rzeczywistość.
** Autor: [[Antoni Macierewicz]]
** Źródło: [https://www.fronda.pl/a/antoni-macierewicz-polityka-ma-sens-tylko-wtedy-gdy-ma-zrodlo-w-chrzescijanstwie,137984.html ''Antoni Macierewicz: Siły czerpiemy z Chrystusa''], fronda.pl, 21 grudnia 2019.
** Zobacz też: [[chrześcijaństwo]], [[polityka]]

* Tradycja i pamięć o przeszłości powinny pomóc zdobyć się na odwagę otwarcia nowych przestrzeni dla Boga. Kto dziś szuka tylko rozwiązań dyscyplinarnych, kto skłania się przesadnie ku „bezpieczeństwu” doktryny, kto uparcie usiłuje wskrzesić utraconą przeszłość, ma statyczną, inwolucyjną wizję. W ten sposób wiara staje się jedną z wielu ideologii.
** Autor: [[Franciszek (papież)]]
** Źródło: rozmowa Antonio Spadaro, „Civiltà Cattolica”, tłum. Paweł Bravo i Kasper Mariusz Kaproń, ''Leczmy rany'', „Tygodnik Powszechny” nr 39, 29 września 2013.
** Zobacz też: [[ideologia]], [[tradycja]]

* Trzy rzeczy nigdy nie zyskują wiary – to co prawdziwe, to co prawdopodobne i to co logiczne.
** Autor: [[John Steinbeck]], ''Zima naszej goryczy''

* Tym co napędza ruch polityczny nie jest wiedza a wiara. Jezus nie przedstawiał dowodów w kazaniu na górze, oczywiste prawdy nie wymagają dowodów.
** Autor: [[Joseph Goebbels]], mowa z 1927

==W==
* W Bogu mamy nadzieję!
** ''In God We Trust!'' (ang.)
** Źródło: hasło umieszczane na odwrocie banknotów w Stanach Zjednoczonych, również dewiza stanu Floryda
** Zobacz też: [[Stany Zjednoczone]], [[naród]]

* W dniu mojej śmierci&lt;br /&gt;gdy moje serce nie będzie mogło już dłużej bić&lt;br /&gt;mam nadzieję, że umrę za Wiarę, dla której chciałem żyć.
** ''In the event of my Demise,&lt;br /&gt;when my heart can beat no more&lt;br /&gt;I hope I die for a belief that I had lived for.'' (ang.)
** Autor: [[Tupac Shakur]]
** Zobacz też: [[śmierć]]

* – Według mnie korzenie stanowi wiara – odpowiedziała po cichu.&lt;br /&gt;– Wiara w moją religię, nawet jeśli nie ja ją wybrałam… Ale liczy&lt;br /&gt;się także wiara w siebie, wiara w ludzi, których spotkasz. To będzie&lt;br /&gt;twoja prawdziwa rodzina.
** Autor: [[Ysabelle Lacamp]], ''[[Tajlandzka księżniczka]]''

* W historii nauki – po krótkim okresie działalności presokratejskich filozofów jońskich (takich jak Tales z Miletu), którzy byli myślicielami racjonalnymi i uważali, że wszechświat opisać można na podstawie obserwacji i rozumu – dociekania naukowe i religijne były przez długie stulecia nierozerwalnie ze sobą splecione. Od czasów Arystotelesa, poprzez czasy Kopernika, Keplera, Kartezjusza i Newtona, uczeni odwoływali się do Boga nie tylko jako stwórcy świata, lecz jako aktywnego uczestnika, sprawcy i kontrolera procesów fizycznych. Uczeni przywoływali istotę wyższą wtedy, gdy współczesne teorie nie były w stanie wyjaśnić pewnych zjawisk. Z czasem, w miarę postępu wiedzy naukowej, Bóg „zwalniany” był stopniowo ze swych rozlicznych wcześniejszych obowiązków i filozofowie nauki zaczęli go nazywać „Bogiem luk”. Tam, gdzie zawodziła wiedza, odwoływano się do wiary, a zatem rezygnowano niejako z nadziei czy ambicji naukowego poznania.
** Autor: [[Krzysztof Szymborski]], „Charaktery”, 12/2010
** Zobacz też: [[historia nauki]], [[nauka]], [[poznanie]], [[wiedza]], [[Bóg]]

* W latach trzydziestych XX wieku powstała w Polsce książka, której żaden wydawca nie odważył się wówczas wydać. Była nią ''Wiara oświeconych'' Władysława Witwickiego. Jej pierwsze wydanie ukazało się w języku francuskim w Paryżu w 1939 roku; w języku polskim wydano ''Wiarę oświeconych'' dopiero po drugiej wojnie światowej. Na podstawie własnych badań eksperymentalnych autor, wybitny psycholog i doskonały popularyzator wiedzy, starał się określić, czym właściwie jest wiara w tamten świat ludzi mających znaczne wykształcenie. Witwicki przeprowadzając ankiety wykrył liczne niekonsekwencje, sprzeczności, irracjonalizmy. Respondenci wahali się w odpowiedziach na pytania, czuli się zakłopotani, nie wiedzieli w końcu, czy wierzą w niektóre dogmaty, czy też nie. Witwicki zastrzegał się, że interesują go jedynie akty wiary, a nie przedmiot. Książka jego stanowiła swego czasu przysłowiowy kij włożony w mrowisko, ponieważ uświadamiała czytającemu, ile niekonsekwencji zawiera stosunek ludzi współczesnych do treści własnych wierzeń i wyobrażeń.
** Autor: [[Andrzej Tokarczyk]], ''Tamten świat'', Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986, ISBN 8320319242, s. 260–261.
** Zobacz też: [[Władysław Witwicki]]

* Wiara – bardzo ważna rzecz w życiu codziennym człowieka. Wiara pozwala nam optymistyczniej patrzeć w przyszłość. Bez wiary, bez Boga człowiek jest znacznie biedniejszy, uboższy duchowo. Wystarczy sobie przypomnieć jak my, Polacy, zareagowaliśmy na śmierć papieża Jana Pawła II.
** Autor: [[Bogdan Wenta]], [http://sport.onet.pl/0,1274768,2115362,,wiadomosc.html onet.pl]

* Wiara, jak to dobrze ukazuje Święty swoim życiem, prowadzi do adoracji i uwielbienia, nadaje całej egzystencji człowieka wymiar realizmu oraz smak transcendencji.
** Autor: [[Jan Paweł II]]
** Opis: o wierze i [[Jan od Krzyża|Janie od Krzyża]].
** Źródło: [https://teologiapolityczna.pl/jan-pawel-ii-o-sw-janie-od-krzyza ''Św. Jan od Krzyża, Mistrz w wierze''], teologiapolityczna.pl, 12 grudnia 2018.

* Wiara jest bliżej spokrewniona psychologicznie ze sztuką niż z nauką. O tym nie powinni zapominać ani wierzący, ani niewierzący.
** Autor: [[Władysław Witwicki]], ''Psychologia'', t. 2, PWN, Warszawa 1963, s. 275.

* Wiara jest mozaiką złożoną z wątpliwości.
** Autor: [[Nikos Kazantzakis]]

* Wiara jest odpowiednikiem intelektualnej i moralnej nieodpowiedzialności, tyle że pod inną nazwą.
** Źródło: [[Russel Blackford]], [[Udo Schüklenk]], ''50 mitów o ateizmie'', tłum. Piotr J. Szwajcer, Stare Groszki 2014, s. 208.

* Wiara jest po prostu tym, co dla nas rzeczywiste.
** Autor: [[Elizabeth Kostova]], ''[[Łabędź i złodzieje]]''

* Wiara jest poza zasięgiem prawa. Jest to najbardziej intymna własność człowieka i nikt nie może żądać aby zdawał z niej rachunek.
** Autor: [[Napoleon Bonaparte]]

* Wiara jest prawomocna. Niewiara jest prawomocna także. Prawomocność niewiary wspierana jest codziennie przez nienawiść i pychę tych wiernych, których do nienawiści i pychy wzywają źli kapłani.
** Autor: [[Leszek Kołakowski]], ''Wiara dobra, niewiara dobra'', w: ''Co nas łączy? Dialog z niewierzącymi'', Kraków 2002.

* Wiara jest uniwersalna. Tylko nasze konkretne metody jej rozumienia są arbitralne. Niektórzy z nas modlą się do Jezusa, inni podróżują do Mekki, a jeszcze inni badają cząstki subatomowe. W sumie jednak wszyscy szukamy prawdy, czegoś potężniejszego od nas samych.
** ''Faith is universal. Our specific methods for understanding it are arbitrary. Some of us pray to Jesus, some us go to Mecca, some of us study subatomic particles. In the end we are all just searching for truth, that which is greater than ourselves.'' (ang.)
** Autor: [[Dan Brown]], ''[[Anioły i demony]]''

* Wiara, która nie jest stale wystawiana na możliwość niewiary, nie jest wiarą, ale zwykłą wygodą.
** Autor: [[Martin Heidegger]], ''Wprowadzenie do metafizyki''.

* Wiara nie jest wiedzą i na tej nad wyraz subtelnej różnicy ufundowany został ład liberalny. Kiedy dla wierzących w Europie wiara była wiedzą, twardą wiedzą polityczną, twardą ideologią władzy (czy to może szatan podpowiedział chrześcijanom tę okrutną pomyłkę?), w imię krzyża dokonywano tu nieustających rzezi, których ofiary szły w dziesiątki milionów (a co działo się wówczas w imię krzyża poza granicami Europy?). (…) Polskę też czeka oddzielenie prywatnej hipotezy wiary od publicznej pewności świeckiej wiedzy i władzy. Bo wiara nie jest wiedzą (i władzą), bo wiara nie jest świecką pewnością. Pomylenie wiary z publiczną, państwową pewnością degeneruje zarówno wiedzę i władzę, jak też religijną wiarę.
** Autor: [[Cezary Michalski]], [http://www.krytykapolityczna.pl/CezaryMichalski/Chytroscrozumu/menuid-291.html ''Chytrość rozumu'', krytykapolityczna.pl, 2 października 2011]
** Zobacz też: [[wiedza]], [[władza]]

* Wiara oczekuje rzeczy niewiarygodnych.
** Autor: [[Aleksander Kumor]]

* Wiara, podobnie jak miłość, nigdy nie opiera się na rozumie.
** Autor: [[Hermann Hesse]]
** Zobacz też: [[miłość]], [[rozum]]

* Wiara poszukująca zrozumienia
** ''Fides quaerens intellectum.'' (łac.)
** Opis: Zasada średniowiecznej scholastyki.
** Autor: [[Anzelm z Canterbury]]
** Źródło: [[ Henryk Markiewicz]] i [[Andrzej Romanowski]], ''Skrzydlate słowa'', wyd. PIW, Warszawa 1990, ISBN 8306011414, s. 21


* Wiara religijna jest odpowiedzią na problemy życia, nie na niezliczone wyzwania intelektualne czy dylematy artystyczne.
** Autor: [[Anthony Storr]], ''Kolosy na glinianych nogach. Studium guru'', tłum. Jerzy Prokopiuk, Przemysław Jan Sieradzan, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2009, ISBN 9788374146517, s. 267.

* Wiara stwarza fakty.
** Autor: [[Heinrich Mann]], ''Pies''
** Zobacz też: [[fakt (znaczenie potoczne)|fakt]]

* Wiara to dotykanie sercem.
** Autor: [[Aureliusz Augustyn z Hippony|Augustyn z Hippony]], Sermo 229/L, PLS 2, 576: ''Tangere autem corde, hoc est credere''.

* Wiara wymaga odwagi, umiejętności podejmowania ryzyka, a nawet gotowości zaznania bólu i rozczarowania.
** Autor: [[Erich Fromm]]
** Zobacz też: [[odwaga]], [[ryzyko]], [[ból]]

* Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy.
** Źródło: ''[[Biblia]]'', [[Biblia#List do Hebrajczyków|Heb]] 11:1

* Wiary autentycznej, ryzykującej, w liberalnym, egalitarnym i indywidualistycznym społeczeństwie już nie ma, a jeśli jest, to tylko w kulturowym skansenie. Niewiele dziś doprawdy dzieli wiarę od niewiary. Obie bywają płytkie i machinalne. Rzadki to ptak – człowiek prawdziwie wierzący. I rzadszy jeszcze jego negatyw – zaangażowany ateista walczący z wiarą i religią tak, jak kiedyś wyznania walczyły między sobą.
** Autor: [[Jan Hartman]], ''Duch się nam zapodział'', „Gazeta Wyborcza”, 23–25 kwietnia 2011.

* Wierzyć to nic innego, jak w nocy świata dotknąć ręki Boga, i tak – w ciszy – słuchać słowa i dostrzec miłość.
** Opis: Rekolekcje wielkopostne dla Kurii Rzymskiej przed zakończeniem pontyfikatu; 23 lutego 2013 r.
** Autor: [[Benedykt XVI]], ''Ostatnie rozmowy'', tłum. J. Jurczyński, Rafael, Kraków 2016, s. 5.

* Wszystkie pytania były kiedyś natury duchowej. Od początku naszych dziejów duchowość i religię wykorzystywano do wypełnienia luk, z którymi nauka nie potrafiła sobie poradzić. Wschód i zachód Słońca przypisywano niegdyś Heliosowi i jego ognistemu rydwanowi. Trzęsienia ziemi i fale pływowe tłumaczono gniewem Posejdona. Nauka udowodniła, że ci bogowie byli tylko fałszywymi bożkami. Wkrótce wszyscy bogowie okażą się tym samym. Nauka dostarczyła odpowiedzi na niemal wszystkie pytania, jakie człowiek potrafił zadać. Zostało już tylko kilka i te mają charakter ezoteryczny. Skąd pochodzimy? Co tu robimy? Jaki jest sens życia i wszechświata?
** ''(…) all questions were once spiritual. Since the beginning of time, spirituality and religion have been called on to fill in the gaps that science did not understand. The rising and setting of the sun was once attributed to Helios and a flaming chariot. Earthquakes and tidal waves were the wrath of Poseidon. Science has now proven those gods to be false idols. Soon all gods will be proven to be false idols. Science has now provided answers to almost every question man can ask. There are only a few questions left and they are the esoteric ones. Where do we come from? What are we doing here? What is the meaning of life and the universe?'' (ang.)
** Autor: [[Dan Brown]], ''[[Anioły i demony]]''

* Wyznawcy muszą się czuć winni. Zanim uwierzą w Boga, muszą wierzyć w grzech. Wstyd, tak jak kontemplowanie zła, jest skutecznym mechanizmem kontroli. Oto zagrażający świat, oto jego strażnicy. Im większe poczucie winy, tym większa potrzeba zbawienia, tym gorliwsza wiara.
** Autor: [[Robert Rient]], '' Świadek '', wydawnictwo Dowody na Istnienie, 2015, ISBN 9788393811298, s. 100.

* W pierwszych łzach skruchy wylanych za własne grzechy odnajdziesz utraconą wiarę.
** Autor: bp [[Tihamer Toth]]

==Z==
* Zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością&lt;br /&gt;– taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym,&lt;br /&gt;– abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili,&lt;br /&gt;– abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy.
** Autor: [[Jan Paweł II]]
** Opis: w [[Kraków|Krakowie]] na Błoniach, 1979.
** Źródło: [https://wpolityce.pl/polityka/111871-i-dlatego-zanim-stad-odejde-prosze-was-abyscie-cale-to-duchowe-dziedzictwo-ktoremu-na-imie-polska-raz-jeszcze-przyjeli-z-wiara-nadzieja-i-miloscia ''„I dlatego – zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością”''], wpolityce.pl, 3 kwietnia 2011


[[Kategoria:Filozofia]]
[[Kategoria:Religioznawstwo]]</text>
      <sha1>r2wr7ajh8tkqghkhtpuk8uw2nwabdd5</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>536314</id>
      <parentid>536313</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T17:35:02Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Wikipek</username>
        <id>25932</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>/* W */ drobne redakcyjne</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="29343" xml:space="preserve">'''[[w:Wiara|Wiara]]''' – przekonanie o czymś, przyjęcie istnienia lub nie istnienia czegoś bez żadnego dowodu wiarygodnie potwierdzającego ten fakt; czasem – synonim wyznawania jakiejś [[religia|religii]].
{{IndeksPL}}
[[Plik:ReligijneSymbole.svg|mały|{{center|Symbole religijne}}]]
==A==
* A ludzie rzekną, że nieba szaleją,&lt;br /&gt;A nieba rzekną: że przyszedł dzień Wiary.
** Autor: [[Cyprian Kamil Norwid]]

* Ale on się nie wstydzi, on się niczego nie wstydzi – w tym problem z ludźmi wiary, z poddanymi absolutu, boskiego bądź ludzkiego, że póki wykonują jego nakazy, nie robią nic złego, jakiekolwiek te nakazy są. Zaduszą ci dzieci, a potem na podwieczorek serdecznie zaproszą, i dziwić się będą, jeśli nie przyjdziesz. Oto jest człowiek żyjący w prawdzie.
** Autor: [[Jacek Dukaj]], ''[[Lód]]''
** Zobacz też: [[prawda]], [[wstyd]]

==B==
* Bóg jest, a mimo to ludzie sądzą, że trzeba Go nadal szukać, bo trudno im się pogodzić z tym, że życie jest aktem wiary.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Weronika postanawia umrzeć]]''
** Zobacz też: [[Bóg]], [[człowiek]], [[życie]]

* Brak wiary to wada, którą należy ukrywać, jeśli nie można się z nią uporać.
** Autor: [[Jonathan Swift]]
** Zobacz też: [[wada]]

* Być może wyobraźnia i wiara nie mogą bez siebie istnieć, bo mają wspólną istotę – nie wymagają dowodu.
** Autor: [[Andrzej Stasiuk]], ''Opowieści galicyjskie''
** Zobacz też: [[wyobraźnia]]

==C==
* Cierpienia fizyczne, moralne czy duchowe, jak choroba, plaga głodu, wojna, niesprawiedliwość, samotność, brak sensu życia, kruchość ludzkiego istnienia, bolesne doświadczenie grzechu, pokorna nieobecność Boga są dla wierzącego doświadczeniem oczyszczającym, które można nazwać nocą wiary.
** Autor: [[Jan Paweł II]]
** Opis: o wierze i nauczaniu [[Jan od Krzyża|św. Jana od Krzyża]].
** Źródło: [https://teologiapolityczna.pl/jan-pawel-ii-o-sw-janie-od-krzyza ''Św. Jan od Krzyża, Mistrz w wierze''], teologiapolityczna.pl, 12 grudnia 2018.

* Cud jest najukochańszym dzieckiem wiary.
** Autor: [[Johann Wolfgang von Goethe]]

* Człowiek bez wiary jest tylko półczłowiekiem.
** Autor: [[Johann Wolfgang von Goethe]]
** Zobacz też: [[człowiek]], [[religia]]

* Człowiek tworzący kulturę musi tkwić w kontekście, w jakim działa i nad jakim prowadzi namysł. Stale czyha na nas niebezpieczeństwo życia w laboratorium. Nasza wiara nie jest wiarą-laboratorium, lecz wiarą-drogą i wiarą historyczną. Bóg objawił się jako dzieje, nie jako kompendium oderwanych prawd. Boję się laboratoriów, bowiem tam wyabstrahowuje się problemy i zabiera je do domu, żeby je udomowić, polakierować, poza ich kontekstem.
** Autor: [[Franciszek (papież)]]
** Źródło: rozmowa Antonio Spadaro, „Civiltà Cattolica”, tłum. Paweł Bravo i Kasper Mariusz Kaproń, ''Leczmy rany'', „Tygodnik Powszechny” nr 39, 29 września 2013.

* Czucie i wiara silniej mówi do mnie&lt;br /&gt;Niż mędrca szkiełko i oko.
** Autor: [[Adam Mickiewicz]], ''[[Ballady i romanse]], Romantyczność''

* Czy jestem wierzący? Bóg jeden raczy wiedzieć.
** Autor: [[Stanisław Jerzy Lec]]

==D==
* Dlaczego uwierzyłaś w kłamstwa, a nie wierzysz w prawdę?
** Autor: [[Stephenie Meyer]], ''[[Księżyc w nowiu]]''
** Zobacz też: [[kłamstwo]], [[prawda]]

* Dwie przesady: wykluczyć rozum, przyjmować tylko rozum.
** Autor: [[Blaise Pascal]]

* Dwie rzeczy dają duszy największą siłę: wierność prawdzie i wiara w siebie.
** Autor: [[Seneka Starszy]]

==I==
* Ileż obrządków ma niewiara!
** Autor: [[Stanisław Jerzy Lec]]

* Inna sprawa, czy należy podważać wiarę w osobowego Boga. Freud w ostatniej publikacji opowiedział się za tym. Ja nigdy nie przyłożyłbym do tego ręki. Otóż tego rodzaju wiara wydaje mi się lepsza niż brak jakiegokolwiek transcendentalnego poglądu na życie, a wątpię, czy można by znaleźć bardziej wzniosły środek zaspokajania potrzeb natury metafizycznej, który byłby użyteczny dla równie wielu ludzi.
** Autor: [[Albert Einstein]]
** Źródło: [[Antony Flew]], ''Bóg istnieje'', wyd. Fronda, Warszawa 2010, ISBN 9788362268658, s. 130–131.

==J==
* Jak dwuznaczny jest w dzisiejszym świecie stosunek do ludzi głęboko wierzących. Z jednej strony muszą się kryć, płacić światu frycowe. Z drugiej strony są przedmiotem fascynacji. Ci, co ich prześladują, w gruncie rzeczy oczekują od nich świętości. I rozczarowują się, gdy jej nie widzą.
** Autor: [[Krzysztof Zanussi]], [http://wyborcza.pl/1,75475,10838249,Zanussi__Z_nikim_mi_nie_po_drodze.html?as=1&amp;startsz=x rozmowa Tadeusza Sobolewskiego, wyborcza.pl, 19 grudnia 2011]

* Jedynie dwie rzeczy czynią nas szczęśliwymi: wiara i miłość.
** Autor: [[Charles Nodier]]
** Zobacz też: [[miłość]], [[szczęście]]

* Jeszcze jedno przykazanie, o którym nie mówiliśmy – „Nie zabijaj”. Morderstwo – piąte przykazanie. Ale, jeśli o tym pomyśleć… religia w zasadzie nie miała nigdy wielkiego problemu z mordowaniem. Więcej ludzi zostało zabitych w imię boga niż z jakiegokolwiek innego powodu.
** Autor: [[George Carlin]]

* Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje. Można wtedy powiedzieć: „W tym ciele żył kiedyś człowiek”.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Piąta góra]]''
** Zobacz też: [[ciało]], [[deszcz]], [[dusza]], [[nadzieja]], [[roślina]], [[śmierć]]

* Jestem głęboko wierzącym ateistą.
** Autor: [[Albert Einstein]]

* Jesteśmy wystarczająco religijni, by się nienawidzić, ale zbyt mało, by darzyć się wzajemna miłością.
** Autor: [[Jonathan Swift]]

* Jeżeli wiesz, że jestem niewierzący, to znasz mnie lepiej niż ja sam. Być może i jestem człowiekiem niewierzącym, ale takim, który tęskni za wiarą.
** Autor: [[Pier Paolo Pasolini]]

==K==
* Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz grozi mu gniew Boży.
** Źródło: ''[[Biblia Tysiąclecia]]'', [[Ewangelia Jana|Jn]] 3:36

==L==
* Liberalnych cyników i religijnych fundamentalistów łączy jedna wspólna cecha: jedni i drudzy utracili wiarę we właściwym sensie tego słowa. Symptomatyczne, że dla jednych i drugich twierdzenia dotyczące religii mają charakter quasi-empiryczny, pretendujący do bezpośredniej wiedzy.
** Autor: [[Slavoj Žižek]], ''Lacan. Przewodnik Krytyki Politycznej'', Warszawa 2007.

* Ludzie przyjmują najczęściej wierzenia religijne ulegając sugestii otoczenia, w którym wyrastają: ich wiara miewa najczęściej charakter tradycyjny, jest „wiarą ich ojców i dziadów”, którą od dzieciństwa nasiąkają, nie zadając sobie trudu samodzielnego ustosunkowania się do zawartych w niej wierzeń i poglądów.
** Autor: [[Kazimierz Ajdukiewicz]], ''Zagadnienia i kierunki filozofii'', Czytelnik, Warszawa 1983, ISBN 83-07-00990-1, s. 187-188.

==Ł==
* Łatwo przychodzi wiara w to, czego się pragnie.
** Autor: [[Owidiusz]]

==M==
* Miejcie wiarę, a zobaczycie czym są cuda.
** Autor: [[Jan Bosko]]

* Miłość jest duszą wiary, czyni ją żywą; bez miłości wiara umiera.
** Autor: [[Antoni Padewski]]
** Źródło: [https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/audiencje/ag_10022010.html ''Św. Antoni z Padwy''], opoka.org.pl
** Zobacz też: [[miłość]], [[dusza]]

* Mój Boże, nie wierzę w Ciebie, ale pomóż mi!
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Weronika postanawia umrzeć]]''
** Zobacz też: [[Bóg]]

* Musicie być mocni, drodzy bracia i siostry! Musicie być mocni tą mocą, którą daje wiara! Musicie być mocni mocą wiary! Musicie być wierni! Dziś tej mocy bardziej wam potrzeba niż w jakiejkolwiek epoce dziejów. Musicie być mocni mocą nadziei, która przynosi pełną radość życia i nie dozwala zasmucać Ducha Świętego! Musicie być mocni mocą miłości, która jest potężniejsza niż śmierć, jak to objawił św. Stanisław i błogosławiony Maksymilian Maria Kolbe. Musicie być mocni miłością, która „cierpliwa jest, łaskawa jest... nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą... nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz wpółweseli się z prawdą”. Która „wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma”, tej miłości, która „nigdy nie ustaje” (1 Kor 13, 4-8).
** Autor: [[Jan Paweł II]]
** Źródło: [http://nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/547/pkt/0/pos/12/haslo/moralność+chrześcijańska,+ewangeliczna ''Homilia w czasie Mszy św. odprawionej na Błoniach'' krakowskich w 1979 r.], nauczaniejp2.pl

* Musisz uwierzyć w siebie bo wiara czyni cuda,&lt;br /&gt;musisz być waleczny jak Lion on Juda.&lt;br /&gt;Pamiętaj, że Babilon to jedna wielka obłuda,&lt;br /&gt;hej bracie, hej siostro, nie bądź dłużej smutna.
** Autor: [[Natural Dread Killaz]], utwór ''Uwierzyć w siebie''

==N==
* Na świecie istniał język zrozumiały dla wszystkich (…). Był to język zapału, język rzeczy, które wykonuje się z miłością i ochotą, nie tracąc nigdy z oczu celu, do którego się zmierza, i w który się mocno wierzy.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Alchemik]]''
** Zobacz też: [[cel]], [[język (mowa)|język]], [[miłość]], [[oczy]], [[świat]]

* Naiwna wiara dziecka, że gdy się zamknie oczy, to wcale nie jest ciemno.
** Autor: [[Janusz Leon Wiśniewski]], ''[[S@motność w sieci]]''
** Zobacz też: [[ciemność]], [[dziecko]], [[oczy]]

* Należy wierzyć w cośkolwiek, choćby we własną niewiarę.
** Autor: [[Alfred Aleksander Konar]]

* Nie ma sensu wiara w rzeczy, które istnieją.
** Autor: [[Terry Pratchett]], ''Pomniejsze bóstwa''

* Nie można nikogo zmuszać siłą do przyjęcia wiary.
** ''Ad fidem nullus est cogendus invitus'' (łac.)
** Autor: [[Aureliusz Augustyn z Hippony|św. Augustyn]], M., ''P.L.'', t. 43, col. 415.

* Nie można wierzyć w coś, czego się nie lubi.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Czarownica z Portobello]]''

* Nie pojmiesz patrząc, staraj się zrozumieć wierząc.
** Autor: [[Aureliusz Augustyn z Hippony]]

* Nie ulega żadnej wątpliwości, że w przypadku olbrzymiej większości wierzących ich wiara w boga (bogów czy inne nadnaturalne byty) nie jest produktem racjonalnej refleksji, ale efektem socjalizacji, ukształtowanym w znacznej mierze pod wpływem powszechności takich przekonań i, jeśli już, to emocji, nie rozumu.
** Autorzy: [[Russel Blackford]], [[Udo Schüklenk]]
** Źródło: ''50 mitów o ateizmie'', tłum. Piotr J. Szwajcer, Stare Groszki 2014, s. 212.

* Nie wolno zmuszać niewiernych do wierzenia, ponieważ wiara musi pochodzić z wolnej woli.
** ''Infidelium quidam sunt qui nunquam susceperunt fidem sicut Gentiles et Judaei; et tales nullo modo sunt ad fidem compellendi ut ipsi credant, quia credere voluntatis est'' (łac.)
** Autor: [[Tomasz z Akwinu]], ''Suma teologii'', II, II, q. 10, a.8.

* Nie tylko w domach chłopów, ale również w miejskich wieżowcach wiek XX przeplata się z XIII. Setki milionów ludzi używających elektryczności nadal wierzą w magiczną moc symboli i egzorcyzmów (…) Gwiazdy kina korzystają z usług mediów. Lotnicy pilotujący cudowne maszyny stworzone przez ludzki geniusz, noszą na swych piersiach amulety. W ludziach istnieją niewyczerpalne zasoby ciemnoty, niewiedzy i okrucieństwa!
** Autor: [[Lew Trocki]]

* Nie wierz temu, kto ufa wszystkim.
** Autor: [[Carlos Ruiz Zafón]], ''[[Cień wiatru]]''
** Zobacz też: [[zaufanie]]

* Nigdy nie dostrzegamy skarbów, które mamy tuż przed oczyma. A wiesz dlaczego tak się dzieje? Bo ludzie nie wierzą w skarby.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Alchemik]]''
** Zobacz też: [[skarb]]

* Nigdy nie znalazłem lepszego określenia niż „religijna” dla wiary w racjonalną naturę rzeczywistości i jej szczególnej dostępności dla ludzkiego umysłu. Tam, gdzie brakuje tej wiary, nauka wynaturza się w sztampową procedurę. I nie obchodzi mnie, czy księża korzystają z tego w jakiś sposób. Tego zmienić nie można.
** Autor: [[Albert Einstein]]
** Źródło: [[Antony Flew]], ''Bóg istnieje'', wyd. Fronda, Warszawa 2010, ISBN 9788362268658, s. 132.

==O==
* Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim [cnotom] nie ma Prawa.
** Źródło: Biblia Tysiąclecia, [[Biblia#List do Galatów|Ga]] 5:22,23
** Zobacz też: [[cierpliwość]], [[dobroć]], [[łagodność]], [[pokój]], [[radość]], [[życzliwość]]

==P==
* Pan ogłupiał od czytania tej gazety, „Trybuny Ludu” na przykład. Co to znaczy „wierzący niepraktykujący”? Proszę Pana, jakby Pan wierzył, to by się Pan Pana Boga przestraszył i praktykował, a jak Pan nie praktykuje, to znaczy że Pan nie wierzy.
** Autor: [[Wojciech Cejrowski]]
** Opis: W programie WC Kwadrans po przeczytaniu listu podpisanego „wierzący niepraktykujący”

* Prawda jest zawsze tam, gdzie istnieje wiara.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam]]''

* Przede wszystkim zaś należy silnie odróżnić czasy naszej społeczności, gdzie wszystko się dzieje w świecie refleksji, od czasów owych naiwnie łatwowiernych społeczności, wyłaniających z siebie wiary, które panowały jednak całe wieki. Jeszcze nie powstało nic wielkiego, co nie opierałoby się na legendzie. Jedyną winowajczynią jest tu chyba tylko ludzkość, która chce być oszukiwana.
** Autor: [[Ernest Renan]], ''Żywot Jezusa''
** Zobacz też: [[legenda]], [[oszustwo]]

* Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa.
** Źródło: ''Biblia Tysiąclecia'', [[Biblia#List do Rzymian|Rz]] 10:17

* Przeważnie im mniejszy poziom intelektualny, tym głębsza, bardziej fanatyczna wiara. Ludzie wierzą dosłownie w absurdy i odbywa się to zbiorowo. Dla przykładu, jeżeli jedna osoba ma urojenia, to oficjalnie mówi się o chorobie psychicznej. Jeżeli urojenia ma wielu ludzi, to mowa jest o religii.
** Źródło: ''Syberia. Zimowa Odyseje'', Bernardinum 2017, wydanie III, ISBN 9788378238416, s. 228, 229
** Zobacz też: [[religia]]

* Przeznaczenie człowieka często nie ma nic wspólnego z tym, w co się wierzy lub czego się obawia.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Piąta góra]]''

==R==
* Racjonalizacja, która usypiając rozum, zastępuje go wiarą, to w istocie narzędzie używane przez mózg, mające wspomóc naszą pewność siebie i przekonanie o słuszności naszych absurdalnych codziennych poczynań.
** Autor: [[Andrzej Dragan]], ''Kwantechizm czyli klatka na ludzi'', Fabuła Fraza, Warszawa 2019, ISBN 978-83-654-1131-0, s. 42.
** Zobacz też: [[racjonalizm]], [[rozum]]

==S==
* Są dwie drogi życia – wierzyć we wszystko lub wątpić we wszystko. Obie sytuacje zwalniają z myślenia.
** Autor: [[Alfred Korzybski]]
** Zobacz też: [[zwątpienie]]

==Ś==
* Świadome poddanie wszystkich naturalnych władz duszy miłości nadprzyrodzonej – to wiara.
** Autor: [[Simone Weil]]

==T==
* To jest najważniejsze – rzeczywistość chrześcijańska. My jesteśmy ludźmi wierzącymi. Na co dzień działamy w codziennej rzeczywistości, tej materialnej, tej praktycznej, tej światowej, ale działamy po to, by przekształcać ją zgodnie z naszą wiarą, zgodnie z wiarą chrześcijańską. Dotyczy to nie tylko każdego naszego działania, ale dotyczy to także polityki. Polityka ma sens tylko wtedy, jeżeli jest zakorzeniona w całej wielkiej wierze chrześcijańskiej, w jej przesłaniu karzącemu przekształcać naszą rzeczywistość.
** Autor: [[Antoni Macierewicz]]
** Źródło: [https://www.fronda.pl/a/antoni-macierewicz-polityka-ma-sens-tylko-wtedy-gdy-ma-zrodlo-w-chrzescijanstwie,137984.html ''Antoni Macierewicz: Siły czerpiemy z Chrystusa''], fronda.pl, 21 grudnia 2019.
** Zobacz też: [[chrześcijaństwo]], [[polityka]]

* Tradycja i pamięć o przeszłości powinny pomóc zdobyć się na odwagę otwarcia nowych przestrzeni dla Boga. Kto dziś szuka tylko rozwiązań dyscyplinarnych, kto skłania się przesadnie ku „bezpieczeństwu” doktryny, kto uparcie usiłuje wskrzesić utraconą przeszłość, ma statyczną, inwolucyjną wizję. W ten sposób wiara staje się jedną z wielu ideologii.
** Autor: [[Franciszek (papież)]]
** Źródło: rozmowa Antonio Spadaro, „Civiltà Cattolica”, tłum. Paweł Bravo i Kasper Mariusz Kaproń, ''Leczmy rany'', „Tygodnik Powszechny” nr 39, 29 września 2013.
** Zobacz też: [[ideologia]], [[tradycja]]

* Trzy rzeczy nigdy nie zyskują wiary – to co prawdziwe, to co prawdopodobne i to co logiczne.
** Autor: [[John Steinbeck]], ''Zima naszej goryczy''

* Tym co napędza ruch polityczny nie jest wiedza a wiara. Jezus nie przedstawiał dowodów w kazaniu na górze, oczywiste prawdy nie wymagają dowodów.
** Autor: [[Joseph Goebbels]], mowa z 1927

==W==
* W Bogu mamy nadzieję!
** ''In God We Trust!'' (ang.)
** Źródło: hasło umieszczane na odwrocie banknotów w Stanach Zjednoczonych, również dewiza stanu Floryda
** Zobacz też: [[Stany Zjednoczone]], [[naród]]

* W dniu mojej śmierci&lt;br /&gt;gdy moje serce nie będzie mogło już dłużej bić&lt;br /&gt;mam nadzieję, że umrę za Wiarę, dla której chciałem żyć.
** ''In the event of my Demise,&lt;br /&gt;when my heart can beat no more&lt;br /&gt;I hope I die for a belief that I had lived for.'' (ang.)
** Autor: [[Tupac Shakur]]
** Zobacz też: [[śmierć]]

* W historii nauki – po krótkim okresie działalności presokratejskich filozofów jońskich (takich jak Tales z Miletu), którzy byli myślicielami racjonalnymi i uważali, że wszechświat opisać można na podstawie obserwacji i rozumu – dociekania naukowe i religijne były przez długie stulecia nierozerwalnie ze sobą splecione. Od czasów Arystotelesa, poprzez czasy Kopernika, Keplera, Kartezjusza i Newtona, uczeni odwoływali się do Boga nie tylko jako stwórcy świata, lecz jako aktywnego uczestnika, sprawcy i kontrolera procesów fizycznych. Uczeni przywoływali istotę wyższą wtedy, gdy współczesne teorie nie były w stanie wyjaśnić pewnych zjawisk. Z czasem, w miarę postępu wiedzy naukowej, Bóg „zwalniany” był stopniowo ze swych rozlicznych wcześniejszych obowiązków i filozofowie nauki zaczęli go nazywać „Bogiem luk”. Tam, gdzie zawodziła wiedza, odwoływano się do wiary, a zatem rezygnowano niejako z nadziei czy ambicji naukowego poznania.
** Autor: [[Krzysztof Szymborski]], „Charaktery”, 12/2010
** Zobacz też: [[historia nauki]], [[nauka]], [[poznanie]], [[wiedza]], [[Bóg]]

* W latach trzydziestych XX wieku powstała w Polsce książka, której żaden wydawca nie odważył się wówczas wydać. Była nią ''Wiara oświeconych'' Władysława Witwickiego. Jej pierwsze wydanie ukazało się w języku francuskim w Paryżu w 1939 roku; w języku polskim wydano ''Wiarę oświeconych'' dopiero po drugiej wojnie światowej. Na podstawie własnych badań eksperymentalnych autor, wybitny psycholog i doskonały popularyzator wiedzy, starał się określić, czym właściwie jest wiara w tamten świat ludzi mających znaczne wykształcenie. Witwicki przeprowadzając ankiety wykrył liczne niekonsekwencje, sprzeczności, irracjonalizmy. Respondenci wahali się w odpowiedziach na pytania, czuli się zakłopotani, nie wiedzieli w końcu, czy wierzą w niektóre dogmaty, czy też nie. Witwicki zastrzegał się, że interesują go jedynie akty wiary, a nie przedmiot. Książka jego stanowiła swego czasu przysłowiowy kij włożony w mrowisko, ponieważ uświadamiała czytającemu, ile niekonsekwencji zawiera stosunek ludzi współczesnych do treści własnych wierzeń i wyobrażeń.
** Autor: [[Andrzej Tokarczyk]], ''Tamten świat'', Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986, ISBN 8320319242, s. 260–261.
** Zobacz też: [[Władysław Witwicki]]

* – Według mnie korzenie stanowi wiara – odpowiedziała po cichu.&lt;br /&gt;– Wiara w moją religię, nawet jeśli nie ja ją wybrałam… Ale liczy&lt;br /&gt;się także wiara w siebie, wiara w ludzi, których spotkasz. To będzie&lt;br /&gt;twoja prawdziwa rodzina.
** Autor: [[Ysabelle Lacamp]], ''[[Tajlandzka księżniczka]]''

* Wiara – bardzo ważna rzecz w życiu codziennym człowieka. Wiara pozwala nam optymistyczniej patrzeć w przyszłość. Bez wiary, bez Boga człowiek jest znacznie biedniejszy, uboższy duchowo. Wystarczy sobie przypomnieć jak my, Polacy, zareagowaliśmy na śmierć papieża Jana Pawła II.
** Autor: [[Bogdan Wenta]], [http://sport.onet.pl/0,1274768,2115362,,wiadomosc.html onet.pl]

* Wiara, jak to dobrze ukazuje Święty swoim życiem, prowadzi do adoracji i uwielbienia, nadaje całej egzystencji człowieka wymiar realizmu oraz smak transcendencji.
** Autor: [[Jan Paweł II]]
** Opis: o wierze i [[Jan od Krzyża|Janie od Krzyża]].
** Źródło: [https://teologiapolityczna.pl/jan-pawel-ii-o-sw-janie-od-krzyza ''Św. Jan od Krzyża, Mistrz w wierze''], teologiapolityczna.pl, 12 grudnia 2018.

* Wiara jest bliżej spokrewniona psychologicznie ze sztuką niż z nauką. O tym nie powinni zapominać ani wierzący, ani niewierzący.
** Autor: [[Władysław Witwicki]], ''Psychologia'', t. 2, PWN, Warszawa 1963, s. 275.

* Wiara jest mozaiką złożoną z wątpliwości.
** Autor: [[Nikos Kazantzakis]]

* Wiara jest odpowiednikiem intelektualnej i moralnej nieodpowiedzialności, tyle że pod inną nazwą.
** Źródło: [[Russel Blackford]], [[Udo Schüklenk]], ''50 mitów o ateizmie'', tłum. Piotr J. Szwajcer, Stare Groszki 2014, s. 208.

* Wiara jest po prostu tym, co dla nas rzeczywiste.
** Autor: [[Elizabeth Kostova]], ''[[Łabędź i złodzieje]]''

* Wiara jest poza zasięgiem prawa. Jest to najbardziej intymna własność człowieka i nikt nie może żądać aby zdawał z niej rachunek.
** Autor: [[Napoleon Bonaparte]]

* Wiara jest prawomocna. Niewiara jest prawomocna także. Prawomocność niewiary wspierana jest codziennie przez nienawiść i pychę tych wiernych, których do nienawiści i pychy wzywają źli kapłani.
** Autor: [[Leszek Kołakowski]], ''Wiara dobra, niewiara dobra'', w: ''Co nas łączy? Dialog z niewierzącymi'', Kraków 2002.

* Wiara jest uniwersalna. Tylko nasze konkretne metody jej rozumienia są arbitralne. Niektórzy z nas modlą się do Jezusa, inni podróżują do Mekki, a jeszcze inni badają cząstki subatomowe. W sumie jednak wszyscy szukamy prawdy, czegoś potężniejszego od nas samych.
** ''Faith is universal. Our specific methods for understanding it are arbitrary. Some of us pray to Jesus, some us go to Mecca, some of us study subatomic particles. In the end we are all just searching for truth, that which is greater than ourselves.'' (ang.)
** Autor: [[Dan Brown]], ''[[Anioły i demony]]''

* Wiara, która nie jest stale wystawiana na możliwość niewiary, nie jest wiarą, ale zwykłą wygodą.
** Autor: [[Martin Heidegger]], ''Wprowadzenie do metafizyki''.

* Wiara nie jest wiedzą i na tej nad wyraz subtelnej różnicy ufundowany został ład liberalny. Kiedy dla wierzących w Europie wiara była wiedzą, twardą wiedzą polityczną, twardą ideologią władzy (czy to może szatan podpowiedział chrześcijanom tę okrutną pomyłkę?), w imię krzyża dokonywano tu nieustających rzezi, których ofiary szły w dziesiątki milionów (a co działo się wówczas w imię krzyża poza granicami Europy?). (…) Polskę też czeka oddzielenie prywatnej hipotezy wiary od publicznej pewności świeckiej wiedzy i władzy. Bo wiara nie jest wiedzą (i władzą), bo wiara nie jest świecką pewnością. Pomylenie wiary z publiczną, państwową pewnością degeneruje zarówno wiedzę i władzę, jak też religijną wiarę.
** Autor: [[Cezary Michalski]], [http://www.krytykapolityczna.pl/CezaryMichalski/Chytroscrozumu/menuid-291.html ''Chytrość rozumu'', krytykapolityczna.pl, 2 października 2011]
** Zobacz też: [[wiedza]], [[władza]]

* Wiara oczekuje rzeczy niewiarygodnych.
** Autor: [[Aleksander Kumor]]

* Wiara, podobnie jak miłość, nigdy nie opiera się na rozumie.
** Autor: [[Hermann Hesse]]
** Zobacz też: [[miłość]], [[rozum]]

* Wiara poszukująca zrozumienia
** ''Fides quaerens intellectum.'' (łac.)
** Opis: Zasada średniowiecznej scholastyki.
** Autor: [[Anzelm z Canterbury]]
** Źródło: [[ Henryk Markiewicz]] i [[Andrzej Romanowski]], ''Skrzydlate słowa'', wyd. PIW, Warszawa 1990, ISBN 8306011414, s. 21


* Wiara religijna jest odpowiedzią na problemy życia, nie na niezliczone wyzwania intelektualne czy dylematy artystyczne.
** Autor: [[Anthony Storr]], ''Kolosy na glinianych nogach. Studium guru'', tłum. Jerzy Prokopiuk, Przemysław Jan Sieradzan, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2009, ISBN 9788374146517, s. 267.

* Wiara stwarza fakty.
** Autor: [[Heinrich Mann]], ''Pies''
** Zobacz też: [[fakt (znaczenie potoczne)|fakt]]

* Wiara to dotykanie sercem.
** Autor: [[Aureliusz Augustyn z Hippony|Augustyn z Hippony]], Sermo 229/L, PLS 2, 576: ''Tangere autem corde, hoc est credere''.

* Wiara wymaga odwagi, umiejętności podejmowania ryzyka, a nawet gotowości zaznania bólu i rozczarowania.
** Autor: [[Erich Fromm]]
** Zobacz też: [[odwaga]], [[ryzyko]], [[ból]]

* Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy.
** Źródło: ''[[Biblia]]'', [[Biblia#List do Hebrajczyków|Heb]] 11:1

* Wiary autentycznej, ryzykującej, w liberalnym, egalitarnym i indywidualistycznym społeczeństwie już nie ma, a jeśli jest, to tylko w kulturowym skansenie. Niewiele dziś doprawdy dzieli wiarę od niewiary. Obie bywają płytkie i machinalne. Rzadki to ptak – człowiek prawdziwie wierzący. I rzadszy jeszcze jego negatyw – zaangażowany ateista walczący z wiarą i religią tak, jak kiedyś wyznania walczyły między sobą.
** Autor: [[Jan Hartman]], ''Duch się nam zapodział'', „Gazeta Wyborcza”, 23–25 kwietnia 2011.

* Wierzyć to nic innego, jak w nocy świata dotknąć ręki Boga, i tak – w ciszy – słuchać słowa i dostrzec miłość.
** Opis: Rekolekcje wielkopostne dla Kurii Rzymskiej przed zakończeniem pontyfikatu; 23 lutego 2013 r.
** Autor: [[Benedykt XVI]], ''Ostatnie rozmowy'', tłum. J. Jurczyński, Rafael, Kraków 2016, s. 5.

* Wszystkie pytania były kiedyś natury duchowej. Od początku naszych dziejów duchowość i religię wykorzystywano do wypełnienia luk, z którymi nauka nie potrafiła sobie poradzić. Wschód i zachód Słońca przypisywano niegdyś Heliosowi i jego ognistemu rydwanowi. Trzęsienia ziemi i fale pływowe tłumaczono gniewem Posejdona. Nauka udowodniła, że ci bogowie byli tylko fałszywymi bożkami. Wkrótce wszyscy bogowie okażą się tym samym. Nauka dostarczyła odpowiedzi na niemal wszystkie pytania, jakie człowiek potrafił zadać. Zostało już tylko kilka i te mają charakter ezoteryczny. Skąd pochodzimy? Co tu robimy? Jaki jest sens życia i wszechświata?
** ''(…) all questions were once spiritual. Since the beginning of time, spirituality and religion have been called on to fill in the gaps that science did not understand. The rising and setting of the sun was once attributed to Helios and a flaming chariot. Earthquakes and tidal waves were the wrath of Poseidon. Science has now proven those gods to be false idols. Soon all gods will be proven to be false idols. Science has now provided answers to almost every question man can ask. There are only a few questions left and they are the esoteric ones. Where do we come from? What are we doing here? What is the meaning of life and the universe?'' (ang.)
** Autor: [[Dan Brown]], ''[[Anioły i demony]]''

* Wyznawcy muszą się czuć winni. Zanim uwierzą w Boga, muszą wierzyć w grzech. Wstyd, tak jak kontemplowanie zła, jest skutecznym mechanizmem kontroli. Oto zagrażający świat, oto jego strażnicy. Im większe poczucie winy, tym większa potrzeba zbawienia, tym gorliwsza wiara.
** Autor: [[Robert Rient]], '' Świadek '', wydawnictwo Dowody na Istnienie, 2015, ISBN 9788393811298, s. 100.

* W pierwszych łzach skruchy wylanych za własne grzechy odnajdziesz utraconą wiarę.
** Autor: bp [[Tihamer Toth]]

==Z==
* Zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością&lt;br /&gt;– taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym,&lt;br /&gt;– abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili,&lt;br /&gt;– abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy.
** Autor: [[Jan Paweł II]]
** Opis: w [[Kraków|Krakowie]] na Błoniach, 1979.
** Źródło: [https://wpolityce.pl/polityka/111871-i-dlatego-zanim-stad-odejde-prosze-was-abyscie-cale-to-duchowe-dziedzictwo-ktoremu-na-imie-polska-raz-jeszcze-przyjeli-z-wiara-nadzieja-i-miloscia ''„I dlatego – zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością”''], wpolityce.pl, 3 kwietnia 2011


[[Kategoria:Filozofia]]
[[Kategoria:Religioznawstwo]]</text>
      <sha1>sc3q4eog2skyeyd2zx7hxersyn8un6p</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Litość</title>
    <ns>0</ns>
    <id>3588</id>
    <revision>
      <id>536306</id>
      <parentid>495653</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T12:52:39Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Wikipek</username>
        <id>25932</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>poprawa linków</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="1446" xml:space="preserve">'''[[w:Litość|Litość]]''' – [[współczucie]] dla czyjegoś [[Cierpienie|cierpienia]], [[Nieszczęście|nieszczęścia]], chęć udzielenia [[pomoc]]y.
* Domyślność, cenna cnota niewieścia, wtedy nabiera wartości, gdy litość i miłosierdzie są jej źródłem. Ta właściwość jest główną duchową różnicą między mężczyzną a kobietą, jeśli uczucia te nie są jej obce.
** Opis: z opisu Estery.
** Autor: [[Lewis Wallace]], ''[[Ben Hur]]'', [http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Ben_Hur&amp;useskin=monobook rozdz. XIV], tłum. [[Antoni Stefański]]

* Jeśli pokonasz wroga, okaż mu litość, jesteś przecież silniejszy od niego.
** Autor: [[Ali ibn Abi Talib]]
** Zobacz też: [[siła]], [[wróg]]

* Kochać kogoś z litości to znaczy nie kochać go naprawdę.
** Autor: [[Milan Kundera]], ''[[Nieznośna lekkość bytu]]''
** Zobacz też: [[kochać]]

* Litość jest to uczucie równie przykre dla ofiarowującego jak i dla przyjmującego.
** Autor: [[Bolesław Prus]], ''[[Lalka (Bolesław Prus)|Lalka]]'', tom III, rozdział 31 ''Damy i kobiety''

* Litość to śmierć pożądania.
** Autor: [[George R. R. Martin]], ''[[Nawałnica mieczy]]''

* Litować się nad kimś to nie tylko mu współczuć.
** Autor: [[Yang Zhu]]

* Nawet dla zmarłych litość jest ciężka i obraźliwa.
** Autor: [[Ivo Andrić]]

'''Zobacz też:'''
{{Wikisłownik|litość}}
* [[miłosierdzie]]


[[Kategoria:Uczucia i emocje]]</text>
      <sha1>ezh79rpig73zr8oj3m64ciuphbhm1ag</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Kłótnia</title>
    <ns>0</ns>
    <id>4264</id>
    <revision>
      <id>536310</id>
      <parentid>499276</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T13:50:20Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Wikipek</username>
        <id>25932</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>kat.</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="2987" xml:space="preserve">'''[[w:Kłótnia|Kłótnia]]''', '''sprzeczka''' – [[konflikt]] pomiędzy dwiema różnymi osobami, mający swoje źródło w różnicy poglądów i niemożności dojścia do [[kompromis]]u.
* Czasu jednego między mną i drugim powstała sprzeczka aż do gniewu. Nie mogąc go ja inaczej zwyciężyć rzekłem: „Pocałujże waćpan – i tu trochę zatrzymawszy się – Pana Boga w nogę”. On mi na to: „A waćpan gdzie?” Ja mu na to: „A ja w drugą!” I tak kwestyja została solwowana, a myśmy się rozeszli w pokoju.
** Autor: [[Karol Żera]], ''Pocałujże waćpan'', w: ''Vorago rerum. Torba śmiechu. Groch z kapustą, a każdy pies z innej wsi'', XVIII wiek
** Komentarz: ''kwestyja została solwowana'' „sprawa została rozwiązana”.
** Źródło: ''Dawna facecja polska (XVI–XVIII w.)'', oprac. Julian Krzyżanowski i Kazimiera Żukowska-Billip, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1960, s. 495.
** Zobacz też: [[noga]], [[Pan Bóg]]

* Dwie kobiety w domu – kłótnia w domu.
** Źródło: ''[[Talmud]]''

* Dzieci nie mogą być świadkami kłótni rodziców.
** Postać: [[Anna Kwiatkowska]] w serialu ''[[Rodzina zastępcza]]''.

* Gdy się swoje psy kąsają, to się i pogodzą.
** Opis: [[Przysłowia polskie|przysłowie polskie]]
** Źródło: [[Samuel Adalberg]], [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=18873 ''Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich''], Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 393.

* Gdy strzelcy się kłócą, niedźwiedź jest bezpieczny.
** Źródło: [[przysłowia norweskie]]
** Zobacz też: [[niedźwiedź]]

* Kłótnie nie trwałyby długo, gdyby wina leżała tylko po jednej stronie.
** Autor: [[François de La Rochefoucauld]]

* Konferencja to kłótnia z porządkiem dziennym i protokołem.
** Autor: [[Louis Terrenoire]]

* Lepsza kłótnia w małżeństwie niźli neutralność.
** Opis: przysłowie
** Zobacz też: [[małżeństwo]]

* Małżonkowie powinni się wystrzegać kłótni, jeśli nie dość się kochają, aby się pogodzić.
** Autor: [[Edmond Rostand]]

* Miłość zaczyna się od wielkich uczuć, a kończy się na drobnych kłótniach.
** Autor: [[André Maurois]]

* Najbardziej lubię rozmawiać sam ze sobą. Oszczędzam w ten sposób czas i unikam kłótni.
** Autor: [[Oscar Wilde]]

* Nie kłóć się z nikim bez powodu, jeśli ci nie wyrządził nic złego.
** Źródło: [[Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata#Księga Przysłów|Prz]] 3:30

* Ten, kto rozdziela zwaśnionych, sam kilka pałek dostaje.
** Opis: [[Przysłowia kirgiskie|przysłowie kirgiskie]]
** Źródło: ''Kobierzec z gwiazd i półksiężyców'' (seria ''Myśli Srebrne i Złote''), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967 (oprac. części kirgiskiej: Stanisław Kałużyński), s. 110.
** Zobacz też: [[pałka]]

{{Wikisłownik|kłótnia}}


[[Kategoria:Czynności]]
[[Kategoria:Uczucia i emocje]]</text>
      <sha1>6g6pv0nl0yqwj3wdugdssgur679txlb</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Niepokój</title>
    <ns>0</ns>
    <id>4965</id>
    <revision>
      <id>536337</id>
      <parentid>428869</parentid>
      <timestamp>2022-08-08T08:29:18Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Wikipek</username>
        <id>25932</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>poprawa linków</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="701" xml:space="preserve">'''[[w:Niepokój (psychologia)|Niepokój]]''' – stan emocjonalny, który charakteryzuje się napięciem, pobudzeniem psychicznym, brakiem równowagi.
* Gdy człowiek jest zbyt szczęśliwy, wciąż drży z niepokoju.
** Autor: [[Emil Zola]]

* Jest ze mną&lt;br /&gt;zawsze&lt;br /&gt;To on&lt;br /&gt;każe mi odchodzić&lt;br /&gt;od kolorowych i tańczących&lt;br /&gt;i chować się w łódce&lt;br /&gt;na brzegu rzeki
** Autor: [[Małgorzata Hillar]], ''Niepokój''

* Nadanie sensu życiu może doprowadzić do szaleństwa, ale życie bez sensu jest torturą niepokoju i próżnych pragnień, jest łodzią pragnącą morza i jednocześnie obawiającą się go.
** Autor: [[Edgar Lee Masters]]


[[Kategoria:Uczucia i emocje]]</text>
      <sha1>f4srpp3rehzp0cyrl6zoofx3yqmgir6</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Ślubowanie</title>
    <ns>0</ns>
    <id>5474</id>
    <revision>
      <id>536307</id>
      <parentid>343417</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T12:56:42Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Wikipek</username>
        <id>25932</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>poprawa linków, kat.</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="838" xml:space="preserve">'''[[w:Ślubowanie|Ślubowanie]]''' – przyrzeczenie, [[przysięga]], zobowiązanie.
* Gdy bieda – ślubowanie, gdy spokój – zaniedbanie.
** Źródło: ''[[Talmud]]''

* W imieniu wszystkich zawodników ślubuję: respektować zasady obowiązujące w sporcie, przestrzegać zasady szlachetnej rywalizacji i zawsze postępować zgodnie z duchem ''fair play''; wszystkie dążenia, umiejętności, talent i siły woli poświęcić osiągnięciu najlepszego wyniku sportowego bez żadnego dopingu. (wersja współczesna)
** Źródło: ślubowanie olimpijskie składane jest przez jednego przedstawiciela zawodników na [[Igrzyska olimpijskie|igrzyskach olimpijskich]] od 1920, ułożył je [[Pierre de Coubertin]], treść jego zmieniała się, fragment o dopingu dodano w 2000


[[Kategoria:Czynności]]
[[Kategoria:Uczucia i emocje]]</text>
      <sha1>6556uqdbfyzen5h5ch7inpqch1cq4pi</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Sid Vicious</title>
    <ns>0</ns>
    <id>6415</id>
    <revision>
      <id>536328</id>
      <parentid>412617</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T23:22:02Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>red., format, dr Zmiana</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="4135" xml:space="preserve">{{dopracować|Format.}}
[[Plik:Sid vicious madrid.jpg|mały|{{center|Ściana w Madrycie z wizerunkiem Sida Viciousa}}]]
'''[[w:Sid Vicious|Sid Vicious]]''' (1957–1979) – angielski muzyk, basista punkrockowego zespołu [[Sex Pistols]].

{{wulgaryzmy}}

==Poglądy==
* Kiedy nie będzie żadnych kategorii, kiedy nie będzie „czarnych”, „białych”, punków i brudu, kiedy będą tylko „ludzie” – wtedy wszystko będzie dobrze.
** ''When there are no more categorizations; when there are no more niggers, when there are no more whites, when there’s just people, you know, when there’s no more punks when there’s no more dirt, that is when everything is gonna be OK.'' (ang.)

* Podkopujcie ich pompatyczne autorytety, odrzucajcie ich prawa moralne, waszym znakiem rozpoznawczym niech będzie anarchia. Róbcie tak wiele chaosu i zakłóceń jak to możliwe, ale nie pozwólcie wziąć się przez nich żywcem.
** ''Undermine their pompous authority, reject their moral standards, make anarchy and disorder your trademarks. Cause as much chaos and disruption as possible but don’t let them take you ALIVE.'' (ang.)

* Prawdę mówiąc chuj mnie obchodzi, co sądzi opinia publiczna.
** ''Well, you know, like, I don’t really give a fuck what the general public think.'' (ang.)
** Źródło: ''Filth and Fury: The Sex Pistols'' (2000), s. 104.

==O zespole i fanach==
* Jako jedyny miałem w sobie trochę anarchizmu.
** ''I was the only guy with any bit of anarchy left.'' (ang.)
** Opis: o odejściu z Sex Pistols

* Dziś każdy ma jakiś konflikt interesów.
** ''Today everything’s a conflict of interest.'' (ang.)
** Opis: o odejściu z Sex Pistols

* Jesteśmy całkiem mili i przyjaźni, ale każdy ma swoje ciemne strony, prawda?
** ''We’re really quite nice and friendly, but everyone has a beastly side to them, don’t they?'' (ang.)

* Amerykańska publiczność jest taka sama, jak wszędzie. Tylko trochę nudniejsza.
** ''American audiences are just the same as any other audiences. Except a bit more boring.'' (ang.)
** Źródło: ''Filth and Fury: The Sex Pistols'' (2000), s. 207.

==O sobie==
* Tak naprawdę nie jestem zły czy nienawistny. Uważam, że mam dobre serce. Kocham moją mamę.
** ''I’m not vicious really. I consider myself to be kindhearted. I love my mum.'' (ang.)
** Źródło: ''Sex Pistols: The Inside Story'' (1987), s. 169.

* Zakochałem się tylko dwa razy. Raz, gdy spojrzałem w lustro, raz w butelce piwa.
** ''I’ve only fallen in love twice – once with a mirror, and once with a beer bottle.'' (ang.)

* Nadal sądzę, że jestem całkiem niezły. Sądzę, że byłem lepszy od nich.
** ''I still think I’m pretty good. I think I was better than any of the others.'' (ang.)
** Opis: o odejściu z Sex Pistols

* Nie możecie mnie aresztować, jestem gwiazdą rocka.
** ''You can’t arrest me, I’m a rockstar.'' (ang.)

* Nie jestem elegancki, nigdy taki nie byłem i nie będę.
** ''I’m not chic, I could never be chic.'' (ang.)
** Źródło: ''Punk: The Definitive Record of Revolution'' (2005), s. 306.

===O swojej śmierci===
* Umrę, zanim zdążę się zestarzeć. Nie wiem dlaczego, po prostu mam takie przeczucie.

* Wszyscy powtarzali mi, że nie mogę się tak niszczyć, więc ja po prostu to robiłem. Taka jest moja natura. Moja natura zabije mnie w ciągu sześciu miesięcy.

* Zawarliśmy pakt, więc teraz wypełniam swoją część postanowienia. Proszę, pochowajcie mnie obok mojej ukochanej. Pochowajcie mnie w skórzanej kurtce, jeansach i motocyklowych butach. Żegnajcie.
** ''We had a death pact I have to keep my half of the bargain. Please bury me next to my baby. Bury me in my leather jacket, jeans and motor cycle boots. Goodbye.'' (ang.)
** Opis: pożegnalny list Viciousa
** Źródło: George Gimarc, ''Diary Punk: The Ultimate Guide Trainspotter do Underground Rock, 1970–1982'' (2005), s. 183.


{{SORTUJ:Vicious, Sid}}
[[Kategoria:Angielscy muzycy]]
[[Kategoria:Brytyjscy gitarzyści]]
[[Kategoria:Brytyjscy perkusiści]]
[[Kategoria:Brytyjscy basiści]]
[[Kategoria:Muzycy punkowi]]
[[Kategoria:Sex Pistols]]</text>
      <sha1>4csal4i1sl3g7en1ir6dcm6pbwn92eb</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Ryszard Pacławski</title>
    <ns>0</ns>
    <id>6792</id>
    <revision>
      <id>536303</id>
      <parentid>486675</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T12:21:48Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zbigad</username>
        <id>1989</id>
      </contributor>
      <comment>Drobne redakcyjne</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="1591" xml:space="preserve">'''[[w:Ryszard Pacławski|Ryszard Pacławski]]''' (ur. 1958) – harcmistrz, Naczelnik ZHP w latach 1990–2000.
* Będziemy sięgać po pomoc jak najliczniejszej grupy instruktorów. Dzięki temu ważne decyzje nie będą zapadały w ciszy gabinetów, a sprawy zastrzeżone dotąd dla wąskiego grona staną się wspólnymi problemami różnych wspólnot. Wtedy będziemy wszyscy w naszym, wspólnym harcerstwie.
** Źródło: czasopismo ''Czuwaj'' styczeń 1991 r.
** Zobacz też: [[harcerstwo]]

* Pierwszą jest potrzeba porozumienia się z innymi organizacjami harcerskimi, jeśli nie w sprawie jedności organizacyjnej (bo to obecnie chyba nie będzie możliwe), koniecznie już teraz musimy rozwiązać nasze trudne problemy (...) Byłoby dobrze, gdybyśmy w sierpniu tego roku, podczas spotkania młodzieży świata z Ojcem Świętym Janem Pawłem II nie obozowali w oddzielnych biwakach.
** Zobacz też: [[Jan Paweł II]]

* Po drugie: musimy umocnić się wewnętrznie. Potrzebna jest nowa polityka gospodarcza w Związku i intensywne kształcenie kadry kierowniczej, zwłaszcza komendantów hufców. W sprawach gospodarczych chodzi o całkowitą zmianę przepisów, by jednostki harcerskie mogły nie tylko samodzielnie zdobywać pieniądze, ale i samodzielnie nimi dysponować.

* Po trzecie: musimy się bardziej troszczyć o publiczny wizerunek naszej organizacji. Ważne jest dotarcie do rodziców, środowisk intelektualnych i elity rządzącej. Zdobycie rzeczywistego społecznego poparcia jest niezbędne.


{{DEFAULTSORT:Pacławski, Ryszard}}
[[Kategoria:Polscy harcerze]]</text>
      <sha1>0otlzwqnheq1x64emqer6y6qwqebyil</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Krytyka</title>
    <ns>0</ns>
    <id>6910</id>
    <revision>
      <id>536309</id>
      <parentid>411674</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T13:47:21Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Wikipek</username>
        <id>25932</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>/* Zobacz też */ kat.</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="4310" xml:space="preserve">'''[[w:Krytyka|Krytyka]]''' – nieprzychylne wypowiadanie się na jakiś temat.
{{IndeksPL}}
==C==
* Ci, co najbardziej zasługują na pochwały, najlepiej znoszą krytykę.
** Autor: [[Alexander Pope]]

==D==
* Do krytyki pięknych utworów muszą się zawsze łączyć uczucia, nałogi osobiste, i wrażenia, które sądowi zimnym pozostać nie dają.
** Autor: [[Kazimierz Brodziński]]
** Źródło: ''O krytyce'' w: [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=57413 ''Pisma rozmaite Kazimierza Brodzińskiego''], tom I, wyd. Drukarnia Józefa Węckiego, Warszawa 1830, s. 20.

* Dobre dzieło wytrzyma fałszywą krytykę, złemu nie da się sprawiedliwa rozszerzyć.
** Autor: [[Kazimierz Brodziński]]
** Źródło: ''O satyrze'' w: [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=57413 ''Pisma rozmaite Kazimierza Brodzińskiego''], tom I, wyd. Drukarnia Józefa Węckiego, Warszawa 1830, s. 108.

* Dzieci potrzebują bardziej dobrego przykładu niż krytyki.
** Autor: [[Joseph Joubert]]
** Zobacz też: [[dziecko]], [[przykład]]

==G==
* Gdzie żadnej nie ma krytyki, (...) zawsze jednakowość panuje.
** Autor: [[Kazimierz Brodziński]]
** Źródło: ''O krytyce'' w: [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=57413 ''Pisma rozmaite Kazimierza Brodzińskiego''], tom I, wyd. Drukarnia Józefa Węckiego, Warszawa 1830, s. 9.

==J==
* Jest naturą kobiet nie kochać nas, kiedy je kochamy, a kochać, gdy my ich nie kochamy.
** Autor: [[Miguel de Cervantes]]

==K==
* Krytyka jest aktorowi bardzo potrzebna.(...) Najważniejsze są dla mnie opinie widzów, to daje mi największą satysfakcję.
** Autor: [[Beata Olga Kowalska]], [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/krytyka.htm „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 19 stycznia 2006]

* Krytyka jest łatwa a sztuka trudna.
** Autor: [[Philippe Destouches]]

* Krytyka jest sądzeniem, ale nie w trybie doraźnym, bez apelacji.
** Autor: [[Maria Szyszkowska]]

* Krytyka Kościoła nie jest krytyką Boga.
** Autor: [[Jan Stępień]]

* Krytyka mądra oświeca, głupia gasi.
** Autor: [[Aleksander Fredro]]
** Źródło: [http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=17907 ''Trzy po trzy; Zapiski starucha''], wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1880, s. 214.

* Krytyka zawsze niezbędną jest tam, gdzie zły smak, moda i jakie bądź egoistyczne rachuby, kwitnącą krainę sztuk pięknych nachodzą, burzą, i jej zakłady niweczą.
** Autor: [[Kazimierz Brodziński]]
** Źródło: ''O krytyce'' w: [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=57413 ''Pisma rozmaite Kazimierza Brodzińskiego''], tom I, wyd. Drukarnia Józefa Węckiego, Warszawa 1830, s. 7.

* Krytyki literackiej nie ma. Zniknęła. Zamiast niej rozpanoszyła się twórczość recenzencka. W dobie medialnego skrótu, szybkiej informacji, podawanej niechlujnie i nieinteligentnie, o wiele łatwiej przebijają się recenzje niewymagające uważnej lektury, akcentujące nowość, wydawniczą sprawność i skandalizującą formę. Recenzenci urabiają opinię, ale nie wytwarzają, tak powiedzmy, wartości. Nie ma na to czasu, a grymasom redaktorów nie byłoby końca.
** Autor: [[Julian Kornhauser]], [http://tygodnik2003-2007.onet.pl/1548,1286365,0,dzial.html ''Dlaczego kryzys?''], Tygodnik Powszechny, 27 listopada 2005.

* Krytykować – to znaczy dowieść autorowi, że nie robi tego tak, jakbym ja to zrobił, gdybym potrafił.
** Autor: [[Karel Čapek]]

* Krytykować może jedynie ten, kto posiada serce gotowe do niesienia pomocy.
** Autor: [[William Penn]]

* Krytykuj przyjaciela w cztery oczy, a chwal przy świadkach.
** Autor: [[Leonardo da Vinci]]

==N==
* Nauka musi zaczynać się od mitów – i od ich krytyki.
** Autor: [[Karl Popper]]
** Zobacz też: [[mit]], [[nauka]]

* Nie krytykuj surowo starszego mężczyzny. Wręcz przeciwnie, upraszaj go jak ojca, młodszych mężczyzn jak braci, starsze kobiety, jak matki, młodsze kobiety jak siostry, z wszelką czystością
** Źródło: Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata, [[Biblia#Pierwszy list do Tymoteusza|1 Tym]] 5:1–2

==P==
* Pewien znany recenzent upiera się przy tym,&lt;br /&gt;że słowo „krytyka” pochodzić musi od „być krytym”.
** Autor: [[Antoni Marianowicz]], ''Recenzent''.

==Zobacz też==
* [[krytyk]]


[[Kategoria:Czynności]]
[[Kategoria:Uczucia i emocje]]</text>
      <sha1>kspxgkfridfqmsf2jnizqoscd2r6xmj</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Wstyd</title>
    <ns>0</ns>
    <id>7055</id>
    <revision>
      <id>536338</id>
      <parentid>496281</parentid>
      <timestamp>2022-08-08T08:36:38Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Wikipek</username>
        <id>25932</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>poprawa linków</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="2940" xml:space="preserve">'''[[w:wstyd (emocja)|Wstyd]]''' – zespół reakcji organizmu (np. rumieniec), połączony z możliwym do przewidzenia działaniem (ukrycie się), przykrymi myślami („Jestem głupia”).

* Człowiek jest jedyną istotą wstydzącą się być tym, czym jest.
** Autor: [[Isaac Bashevis Singer]], ''Miłość i wygnanie. Wczesne lata – wspomnienia'', tłum. Lech Czyżewski, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1991, s. 191.
** Zobacz też: [[człowiek]]

* Człowiek nie wstydzi się okazywania uczuć dopiero wtedy, gdy je rozumie.
** Autor: [[Larysa Mitzner]]

* Gdzie jest wstyd, tam jeszcze jest cnota. Wstyd dowodzi jeszcze czystości sumienia, obudza je tam, gdzie je nałóg, zły przykład i roztargnienie uśpiło.
** Autor: [[Kazimierz Brodziński]]
** Źródło: ''O satyrze'' w: [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=57413 ''Pisma rozmaite Kazimierza Brodzińskiego''], tom I, wyd. Drukarnia Józefa Węckiego, Warszawa 1830, s. 97.

* Ludzie wstydliwi są naprawdę godni pożałowania!
** Autor: [[Georges Courteline]]

* Największy wstyd, gdy go nie ma.
** Autor: [[Urszula Zybura]]

* Nie powinniśmy się wstydzić przyjmowania prawdy, bez względu na to, z jakiego źródła do nas przychodzi, nawet jeżeli przynoszą ją nam dawne pokolenia i obce ludy. Dla tego, kto poszukuje wiedzy, nic nie jest bardziej wartościowe, niż wiedza jako taka.
** Autor: [[Al-Kindi]]
** Zobacz też: [[prawda]]

* Nie wstyd nie wiedzieć, lecz wstyd nie pragnąć swojej wiedzy uzupełnić.
** Autor: [[Feliks Chwalibóg]]
** Zobacz też: [[wiedza]]

* Odczuwanie wstydu jest zawsze związane z obecnością spojrzenia innego, ryzykiem bycia ocenionym. Nawet jeśli doświadczam wstydu w samotności, to na wspomnienie lub wyobrażenie siebie w oczach innych. Wstyd jest więc reakcją na ryzyko bycia wyłączonym ze wspólnoty. Mogę się bać, że spotka mnie coś złego ze strony władzy, wstydzić się mogę odrzucenia totalnego – to oznacza śmierć symboliczną, czyli społeczną.
** Autor: [[Sławomir Sierakowski]], [http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20130525/sierakowski-sila-bezwstydnych ''Siła bezwstydnych'', krytykapolityczna.pl, 25 maja 2013]

* Twój wstyd jest dziełem twych własnych uczynków.
** Autor: [[Wilbur Smith]], ''[[Bóg Nilu]]''

* Wstyd jest barwą cnoty.
** Autor: [[Wincenty Ignacy Marewicz]]

* Wstyd jest męstwem płci pięknej, milczenie i rumieniec – wymową.
** Opis: [[przysłowia chińskie|przysłowie chińskie]]

* Wstyd jest piorunom konać w piorunochronach.
** Autor: [[Stanisław Jerzy Lec]]

* Wstydem być nie może litość sprawiedliwa.
** Autor: [[Jean Baptiste Racine]]

* Wstydem jest zdradzić siebie.
** Autor: [[Soundkail]]

* Wstydliwość – to najbardziej charakterystyczna i najbardziej ludzka z ludzkich cech.
** Autor: [[Karol Darwin]]

'''Zobacz też:'''
* ''[[Wstyd (film 2011)|Wstyd]]'' – film


[[Kategoria:Uczucia i emocje]]</text>
      <sha1>galx3o6wzrexsdt379a5z54vhqnuyjo</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Edyta Górniak</title>
    <ns>0</ns>
    <id>7580</id>
    <revision>
      <id>536311</id>
      <parentid>528085</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T15:32:50Z</timestamp>
      <contributor>
        <ip>77.112.35.144</ip>
      </contributor>
      <comment>/* Inne */ „Viva!” 15/2009</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="7082" xml:space="preserve">[[Plik:Edyta Górniak.jpg|mały|{{center|Edyta Górniak}}]]
'''[[w:Edyta Górniak|Edyta Górniak]]''' (ur. 1972) – polska piosenkarka.
==Wypowiedzi==
===„Pani” nr 6/2007===
* Honor to dla mnie jedna z największych wartości. Być może zawdzięczam to mojej cygańskiej krwi. Cyganie, chociaż nigdy nie mieli swojej ziemi, są ludźmi dumnymi. Jeśli przegrywają z lepszym – oddają mu honor. Jeśli ze słabszym – wstydzą się. Duma i pokora zarazem, które odziedziczyłam po rodzicach, mamie Polce i ojcu Cyganie, to mieszanka wybuchowa. Dlatego, choć zazwyczaj jestem rozważna, bywa, że mam „piekło w głowie”.

* Nie boję się upływu czasu. Być może dopiero kiedy będę starsza, odzyskam prawdziwy spokój. Lubię obserwować starych ludzi. Ich twarze są jak książki. Przeżycia pozostawiają na nich ślad, i to jest piękne.

* Nie ufam życiu, ale ludziom ufam do końca.

* Podziwiam ludzi nieprzeciętnych. Kiedy ktoś przejawia nadzwyczajny talent w dowolnej dziedzinie, wybaczam mu nawet głupotę i zarozumialstwo. W innych przypadkach takie cechy irytują mnie potwornie.

* Spokój i pokora to moja siła, a nie kruchość, jak sądzi wielu.

===„Gala”, 13 listopada 2006===
* Cokolwiek by się działo, muzyka ma swoją siłę i jest moją siłą.

* Pracujemy szaleńczo, rozdajemy się wszystkim w pracy, w życiu, po to, żeby na koniec móc się odizolować i mieć swój kawałek świata.

* Śpiewam przecież całą sobą, nie tylko gardłem, nie tylko przeponą, ale każdym mięśniem ciała, każdym fragmentem umysłu.

* Uznałam, że to najpiękniejsza droga, którą mogę iść przez życie – poprzez muzykę dawać ludziom coś nienamacalnego. I otrzymywać to od nich.

* Żeby otworzyć się na dobro w życiu, trzeba wyczyścić wszelkie zło, stawiając mu czoła.

===„Wysokie Obcasy” (gazeta.pl), 17 kwietnia 2006===
* Edyta Górniak: Ale gdy ktoś się źle zachowywał, nauczycielka mówiła, że usiądzie ze mną za karę.&lt;br /&gt;Dariusz Zaborek: Dlaczego?&lt;br /&gt;EG: Bo – cytuję – jestem brudna. Dzieci nie rozumiały, co znaczy mieć pochodzenie cygańskie. Ale rozumiały, co znaczy, że ktoś jest brudny.

* Dariusz Zaborek: A tata jaki miał na Panią wpływ?&lt;br /&gt;Przekazał mi większość talentu, wrażliwość na muzykę, myślę, że kreatywność mam po nim, chociaż go nie poznałam, ale tak mi się wydaje z opowiadań mamy. Nasze ostatnie spotkanie było smutne i pamiętam go poprzez dzień, kiedy odchodził.&lt;br /&gt;DZ: Gdyby nie odszedł, byłaby Pani dziś inną osobą?&lt;br /&gt;EG: Gorszą.&lt;br /&gt;DZ: Jak to?&lt;br /&gt;EG: Gdybym rozwijała się w stabilnej rodzinie, mogła się na kimś oprzeć, nie znalazłabym siły w sobie. Przez wiele lat nikt nie stawał w mojej obronie, dopóki nie spotkałam męża, który broni mojego honoru. Pozwalałam ludziom klepać mnie po policzkach, gdy mieli ochotę.
** Opis: o wpływie ojca.

* Gdy jako dziecko jeździłam na kolonie, wyszukiwałam sytuacje, gdzie inni się gryźli, i szukałam sposobu, żeby przestali się gniewać. Kłamałam, że jedna o drugiej mówiła coś dobrego, i wtedy się na siebie otwierały. Chciałam być dobrą wróżką z bajki.

* Jeśli się zaprasza muzyczną osobowość, żeby coś zaśpiewała, to przecież po to, żeby zrobiła to po swojemu.

* Mówiłam, że jestem nianią, żeby na mnie normalnie patrzyli. W Polsce nie czuję się jak u siebie. Ze wszystkich miejsc na świecie Londyn jest mi najbliższy.

==Inne==
* Aby móc śpiewać dla ludzi, trzeba mieć pozwolenie od natury. Trzeba pozwolić życiu wystawiać się na ciągłe próby. Trzeba kilka razy umrzeć i kilka razy się odrodzić.

* Chciałabym, aby ludzie przy mojej muzyce odpoczywali, żeby mogli na chwilę się zatrzymać i spojrzeć na siebie i innych z bliska. Muzyka powinna łagodzić obyczaje.
** Źródło: „Playboy”

* Dawałam prezenty, bo myślałam, że jestem taka zła, że muszę… jak mnie zdradzali. Czy z kobietą, czy z mężczyzną, bo różnie bywało, to dawałam prezenty, bo myślałam, że ze mną jest coś nie tak, że jestem za mało kobieca…
** Źródło: [http://muzyka.wp.pl/id,78893,size,2,galeria.html wp.pl – Złote Usta 2008]

* Dobra muzyka działa jak dobre wino.&lt;br /&gt;Dobre wino smakuje jak namiętny pocałunek.&lt;br /&gt;Namiętny pocałunek hipnotyzuje jak… dobra muzyka.
** Źródło: ''Live ’99'' (płyta), 1999

* Każdy ma fanów, ale ja mam najlepszych fanów, ja to wiem. Tak się stało, że moja muzyka odnalazła najpiękniejsze, najfajniejsze, najbardziej szlachetne i wartościowe serca.
** Źródło: ''Jak oni śpiewają'', 15 listopada 2008

* Kiedy przestajemy się czuć jak ryba w wodzie, a zaczynamy jak ryba w garnku z klejem, to trzeba coś zmienić – nawet uciec przez okno.
** Źródło: ''Jak oni śpiewają'', 17 listopada 2009

* Miłość jest jedynym i najwłaściwszym sensem życia. Tę piosenkę dedykuję wszystkim tym, którzy obdarzyli mnie miłością i przeprowadzili przez bardzo długi czas, zanim odnalazłam swą kotwicę. Dziękuję Wam.
** Źródło: ''Jak oni śpiewają'', 24 maja 2008

* Należy szanować każdą osobę, która staje na drodze naszego życia.
** Opis: Wypowiedź publiczna Edyty Górniak, Katowice 2006.

*  Ostatnio ktoś mi powiedział, że nie ma mężczyzny na całe życie, są mężczyźni na pewne etapy. Spotykasz kogoś na etap ucieczki, szaleństwa, wyciszenia, opieki, samodzielności. I oni są dani na ten właśnie czas. A potem się to kończy. I to nie jest tragedia. Bo spotykasz kolejną osobę, z którą przeżywasz kolejny rozdział.
** Źródło: „Viva!” 15/2009

* Więc, gdy któregoś ranka znowu obudziłam się sama, zrozumiałam, że z różnych powodów wszyscy w końcu odejdą, a muzyka zostanie. Do końca życia.
** Źródło: ''Edyta Górniak'' (płyta), 1997

* Zawsze namawiam młodych ludzi, którzy są ze mną od wielu lat, że jeżeli wierzą że jestem dla nich przykładem to ja chciałabym wierzyć, że jestem przykładem nie tylko tego, że marzenia się spełniają ale też tego, że praca przynosi sukces.
** Źródło: Radio RMF FM tuż przed krakowskim koncertem Edyty Górniak ''Romeo i Julia'' w 2000

* Życie bez emocji nie ma wartości, więc nie wstydzę się tych emocji. Ale bez emocji bylibyśmy martwi.
** Źródło: ''Jak oni śpiewają'', 2008

==Zobacz też==
* ''[[Metro (musical)|Metro]]


{{SORTUJ:Górniak, Edyta}}
[[Kategoria:Artyści teatru Studio Buffo]]
[[Kategoria:Laureaci Fryderyków]]
[[Kategoria:Laureaci Wiktorów]]
[[Kategoria:Laureaci Telekamer za całokształt osiągnięć]]
[[Kategoria:Odznaczeni Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis]]
[[Kategoria:Polscy aktorzy niezawodowi]]
[[Kategoria:Polscy piosenkarze]]
[[Kategoria:Polscy aktorzy filmowi]]
[[Kategoria:Polscy aktorzy teatralni]]
[[Kategoria:Polscy aktorzy musicalowi]]
[[Kategoria:Polscy artyści w Konkursie Piosenki Eurowizji]]
[[Kategoria:Polskie osobowości telewizyjne]]
[[Kategoria:Zdobywcy platynowych płyt]]
[[Kategoria:Zdobywcy złotych płyt]]</text>
      <sha1>pzwmbiy6kq10rcr4p7zhi2ixwkn4ost</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Jan Pająk</title>
    <ns>0</ns>
    <id>7698</id>
    <revision>
      <id>536330</id>
      <parentid>353493</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T23:58:29Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>red., format, dr Zmiana</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="3371" xml:space="preserve">'''[[w:Jan Pająk (ufolog)|Jan Pająk]]''' (ur. 1946) – polski inżynier, badacz zjawisk niewyjaśnionych, doktor nauk komputerowych, kulturoznawca.
* Gdyby leżało to w mojej mocy, potrząsnąłbym każdego mieszkańca Ziemi z osobna i zakrzyknął mu do ucha: „Człowieku, opamiętaj się! Zbudź się z tego omamu który Cię odrętwia. Niewidzialny szatański pasożyt z UFO okupuje Twój kraj i Twoją planetę. Telepatycznie i hipnotycznie otępia ogromną liczbę ludzi oraz manipuluje nimi jak kukiełkami na sznurkach. Dyktuje czego Ci nie wolno wiedzieć ani czynić. Gwałci Twoich bliźnich i Ciebie samego. Rabuje Cię z tego co masz najcenniejszego i o czym nawet potem nie wiesz, że kiedyś to posiadałeś. A Ty gapisz się w telewizor i przeżuwasz kanapki. Co powiedzą Twoje dzieci i wnuki kiedy przyjdzie ich kolej do niewolniczenia. Wszakże będą świadome, że Cię poinformowano o sytuacji, że byłeś w stanie dopomóc w ich obronieniu, jednak że zdecydowałeś się nie podejmować żadnych działań, chociaż leżały one w Twojej mocy i możliwościach.”
** Źródło: ''Monografia 1/4'', tom XV

* I oto zacząłem się wspinać jeszcze wyżej i obejrzałem się za siebie i dech mi zaparło ze zdumienia, jako że ujrzałem iż na całej drodze którą przeszedłem, wszystko dla czego zdołałem zdobyć się na włożenie wystarczającej ilości pracy, serca i wytrwałości, dało się zamienić w ziarno, zaś z ziarna tego dało się wypielęgnować nowe, piękne i zdrowe, wypierające sobą stare, powypaczane i chore.
** Źródło: ''Monografia 1/4'', tom I

* Ufonauci muszą być przez nas skazani na zagładę! Gdy naród polski nie obudzi się ze snu będzie za późno. Polaku wzywam Cię jak do apelu – walcz z szatańskimi ufonautami!
** Źródło: ''Monografia 1/4'', tom VII

* „Komora oscylacyjna” (po angielsku „Oscillatory Chamber”) przyporządkowana została nieznanemu wcześniej na Ziemi urządzeniu realizującemu całkowicie nową zasadę wytwarzania pól magnetycznych, jaką miałem honor osobiście wynaleźć i rozpracować.
** Opis: o wynalezionej przez Pająka komorze oscylacyjnej.

* Początkowo klawiatura ta zamierzona była jako techniczne wsparcie dla tych osób, które zaochotniczyły do udoskonalania języka rosyjskiego totaliztycznych stron internetowych. Szybko jednak się okazało, że faktycznie to reprezentuje ona zupełnie nową ideę programowania polegającą na zbieraniu owoców z potęgi komputerów zupełnie bez konieczności ich programowania.
** Opis: o wynalezionej przez Pająka koncepcji „wszystko w jednym”.

* UFO istnieją i są materialnymi wehikułami kosmicznymi pilotowanymi przez moralnie zdegenerowanych krewniaków ludzkości pochodzących z kosmosu. Moralnie upadli dysponenci wehikułów UFO skrycie okupują i eksploatują ludzkość; budowa i zasada działania wehikułu kosmicznego z napędem magnetycznym nazywanego „magnokraftem” dostarcza pełnego i poprawnego wyjaśnienia dla wszelkich aspektów technicznych UFO.
** Opis: o [[UFO]].

* Wiedza to odpowiedzialność, zaś odpowiedzialność to krzyż jaki milcząco przyjmujemy na swoje barki dla dobra innych ludzi.
** Źródło: ''Monografia 1/4'', tom I


{{SORTUJ:Pająk, Jan}}
[[Kategoria:Polscy kulturoznawcy]]
[[Kategoria:Polscy inżynierowie]]
[[Kategoria:Pseudonaukowcy]]</text>
      <sha1>nudv7vzqytkedycvau2r2guz7vmmaie</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Władysław Witwicki</title>
    <ns>0</ns>
    <id>8602</id>
    <revision>
      <id>536312</id>
      <parentid>536245</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T16:32:20Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Wikipek</username>
        <id>25932</id>
      </contributor>
      <comment>/* W */ + 1</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="47255" xml:space="preserve">[[Plik:Władysław Witwicki.jpg|mały|{{center|Władysław Witwicki}}]]
'''[[w:Władysław Witwicki|Władysław Witwicki]]''' (1878–1948) – polski [[psycholog]], [[filozof]] i historyk filozofii, [[tłumacz]], lektor radiowy, teoretyk sztuki i [[artysta]].

== ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'' ==
(tłum. Władysław Witwicki, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958)
{{Osobne|Dobra Nowina według Mateusza i Marka}}
{{Chronologiczny sekcja}}
=== Wstęp Władysława Witwickiego ===
* Uważne prześledzenie tekstów zmusza przede wszystkim do uznania, że postać Jezusa, wyłaniająca się z treści Ewangelii, żadną miarą nie może być wymysłem Ewangelistów, mitem gwiazdowym, fikcją literacką, tak jest żywa, wyraźna i tak niespodziana w swej strukturze duchowej.
** Źródło: s. 16
** Zobacz też: [[Ewangelia]]

* Do odtworzenia postaci duchowej Jezusa trzeba by uwzględnić nie tylko dwie pierwsze Ewangelie, ale wszystkie cztery. Komentarz tutaj podany stawia sobie zadanie skromniejsze: dojść, jak właściwie rysuje Jezusa grecki tekst Ewangelii wg Mateusza i Marka. Więc komentarz nie mówi, jaką była naprawdę sylweta psychologiczna Jezusa, tylko mówi i chce mówić, jak ona się ''przedstawia'' w tych dwóch Ewangeliach.
** Źródło: s. 16–17

=== ''Dobra Nowina według Mateusza'' ===
(Przekład ''[[Ewangelia Mateusza|Ewangelii Mateusza]]'')
* Wtedy przybywa Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, żeby go Jan ochrzcił. A Jan nie pozwolił mu i powiada: „Toś ty mnie powinien ochrzcić, a ty przychodzisz do mnie?” Jezus mu odpowiedział: „Dajno pokój na razie. W ten sposób wypada nam dopełniać wszelkiej sprawiedliwości”. Wtedy dał mu pokój. Jezus zanurzył się i natychmiast wyszedł z wody. I oto otworzyło mu się niebo i zobaczył Ducha Bożego, jak zstępował niby gołąb i szedł na niego. I oto głos z nieba mówiący: „To jest mój syn ukochany, który mi się spodobał”.
** Źródło: Mt 3,13–17; s. 26

* A kiedy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipa, zaczął pytać swoich uczniów tymi słowy: „Co ludzie mówią, że kim jest Syn człowieka?” A oni powiedzieli: „Jedni mówią, że to Jan Chrzciciel, inni, że to Eliasz, inni, że Jeremiasz albo jeden z proroków”. A on im mówi: „A wy myślicie, że kto ja jestem?” Na to mu Szymon Piotr powiedział: „Ty jesteś Pomazaniec, Syn Boga Żywego”. Na to mu Jezus powiada: „Szczęśliwyś ty Szymonie, synu Jonasza, bo nie objawiły ci tego ciało i krew, tylko mój Ojciec w niebie. I ja ci też powiadam, że ty jesteś Skałosz i na tej skale ja zbuduję swoje zgromadzenie i nie przemogą go bramy Hadesu. I dam ci klucze królestwa nieba. Cokolwiek byś związał na ziemi, będzie związane w niebie, a cokolwiek byś rozwiązał na ziemi, to będzie rozwiązane i w niebie”.
** Źródło: Mt 16,13–19; s. 65
** Zobacz też: [[Pomazaniec]]

=== ''Dobra Nowina według Marka'' ===
(Przekład ''[[Ewangelia Marka|Ewangelii Marka]]'')
* Więc idą do domu. I znowu schodzi się tłum, tak, że oni nie mogli nawet chleba zjeść spokojnie. Jak to usłyszeli jego najbliżsi, wyszli, żeby go siłą wziąć, bo mówili, że oszalał. I uczeni w Piśmie, którzy przyszli z góry, z Jerozolimy, mówili, że on ma Belzebula i że w roli księcia czartów wyrzuca czarty.
** Źródło: Mk 3,20–22; s. 113–114

* Później, kiedy w jedenastu leżeli przy posiłku, ukazał się im, łajał ich niedowiarstwo i zatwardziałość serc, że nie uwierzyli tym, co go widzieli zmartwychwstałego. I powiedział im: „Idźcie na cały świat i głoście Dobrą Nowinę wszystkim stworzeniom. Kto uwierzy i ochrzci się, będzie ocalony, a kto nie uwierzy, będzie skazany. A tym, co uwierzą, będą towarzyszyć takie znaki: w imieniu moim będą wyrzucali diabłów, językami będą mówili nowymi, węże będą brali do ręki i gdyby nawet co śmiertelnego pili, nic im to nie zaszkodzi. Na niemocnych będą ręce kładli i ci będą się mieli dobrze”. I otóż Pan Jezus, po przemowie do nich, ''został wzięty do nieba i zasiadł po prawej ręce Boga''. A tamci poszli i głosili wszędzie, a Pan z nimi współdział i utwierdzał słowo, za pomocą znaków, które za nim szły.
** Źródło: Mk 16,14–20; s. 154–155

=== Komentarz Władysława Witwickiego ===
* W każdym razie ta para małżeńska, którą spotykamy w pierwszym rozdziale Mateusza, to jest dwoje ludzi, którzy nie żyją ze sobą ani fizycznie, ani duchowo. Każde z nich ma swoje zamknięte życie wewnętrzne i swój osobny stosunek z Bogiem, a kontaktu duchowego między nimi nie ma. Rysy usposobienia wybitnie schizotymiczne. Nie o to chodzi, czy tak było naprawdę – chodzi o to, co było widoczne w duchu autora Ewangelii i w duchu tych kół, dla których pisał i miał u nich powodzenie.
** Opis: o [[Maria z Nazaretu|Marii]] i [[Józef z Nazaretu|Józefie]] z Nazaretu.
** Źródło: s. 186

* Żydzi neofici umieli wszędzie dojrzeć w Starym Testamencie związek z życiem Jezusa i przepowiednię, która właśnie jego dotyczyła, a kto czytał i rozumiał Stary Testament inaczej, ten był zaślepiony. Podobnie ustęp z Jeremiasza XXXI 15 znalazł zastosowanie do opowiedzianej tu rzezi niewiniątek. Widać, że opowiadań tych i miejsc ze Starego Testamentu nie gromadził tu historyk ani filolog, tylko człowiek czytający pisma proroków i Psalmy po swojemu, opanowany jedną myślą nieodpartą, że tam wszędzie chodziło o Jezusa. Nawet, kiedy mówiło się o czym innym. Stąd nieodparte poczucie ukrytego związku między brzmieniem cytat starotestamentowych a szczegółami z życia Jezusa.
** Opis: o autorze [[Ewangelia Mateusza|Ewangelii Mateusza]], komentarz do Mt 2,16–18.
** Źródło: s. 191
** Zobacz też: [[przepowiednie]]

* Psychika Jezusa, tak jak przyświeca przez opowiadania Ewangelii, nie jest w żadnym razie psychiką człowieka pospolitego, codziennego, zrównoważonego. Wtedy by nie był tym, czym był. Mamy tu na każdym kroku do czynienia z rozdwojeniem wewnętrznym, z osobistą realizacją poezji czytanej, z przekonaniami nieodpartymi, które nie pochodzą ze spostrzeżeń uważnie kontrolowanych, tylko rodzą się same, z odczuciem swojej potęgi nadludzkiej i misji dziejowej, z przymusami wewnętrznymi, z nieliczeniem się z powagami i sugestiami otoczenia, z zaburzeniami w kontakcie z otoczeniem, z zachowaniem się, które niepokoi najbliższych jak w Ewangelii Marka r. III 21 i prowadzi do katastrofy nieuniknionej.
** Źródło: s. 203
** Zobacz też: [[Jezus Chrystus]]

* Stale nastawiony egocentrycznie i podmiotowo. W stosunku do Żydów biednych, małych i wierzących był zawsze łaskawym dobroczyńcą; w stosunku do opornych, krytycznych, potężnych przeciwników niemiłosierny i skrajny. Seksualnie obojętny, a  chłodny. W stosunku do ludzi zasadniczo oschły. Kontakt z ludźmi powierzchowny – chwilami przerywany w ogóle. Mimo to potężny wpływ sugestywny na najbliższych. Osią jego psychiki wydaje się poczucie Synostwa Bożego, zaznaczone po raz pierwszy podczas chrztu w Jordanie, u Jana.
** Opis: o Jezusie z Nazaretu.
** Źródło: s. 379

* Takiej postaci, tak powiązanej psychologicznie i tak żywej nie skomponował Mateusz. To jest postać z krwi i kości, a nie wycięta z papieru ani z fantazji ludu wysnuta. Znamy ją z obrazów i z posągów w koronie i z aureolą i z sercem na chitonie – w tekście, uważnie czytanym, ona nabiera życia i staje się osobiście bliższa, bo bardziej zrozumiała po ludzku.
** Opis: o Jezusie z Nazaretu.
** Źródło: s. 379

== ''Rozmowa z pesymistą'' ==
(Wyd. K. Jakubowski, Lwów 1928)
{{Chronologiczny sekcja}}
* Warto żyć. Samobójcy mają czego żałować. Świat to niebrzydka rzecz.
** Źródło: s. 6
** Zobacz też: [[samobójca]], [[świat]]

* Lepszy Chińczyk sprowadza automobile do Pekinu, buduje fabryki, oświetla u siebie ulice, uczy się w domu, w Paryżu i Berlinie, rano wstaje i ma ręce pełne roboty, żeby u siebie wyplenić ciemnotę, głupotę, brud, barbarzyństwo i nienawiść, a gorszy Chińczyk pali opium, śpi i nie myśli o niczym. Wszy zjadają go w ciszy niczym nie zmąconej.
** Źródło: s. 7
** Zobacz też: [[Chińczycy Han]]

* Nie wart wspomnienia ten, który tylko unika zła. Dopiero ten dobry, który robi dobrze; to, co do niego należy. A nie wart żyć taki, co nie robi źle i nie robi dobrze – i nic, tylko unika zła. Unikać życia, trudu na swoim polu i męki, jak wypadnie, to wstyd dla człowieka. Wstyd dla żywej istoty. Zła nie unikać, tylko je zwalczać warto i naprawiać. I w drugich i w sobie samym. Ale nie w czterech ścianach – to jest życie godne stonogi; tylko w warsztacie, w fabryce, w szkole, w polu, w domu, w sklepie, w biurze, w żywej współpracy z drugimi.
** Źródło: s. 9
** Zobacz też: [[zło]]

* Wiesz, zawsze dobrze jest się zastanowić, o co my się właściwie pytamy, kiedy nam się jakieś pytanie nasuwa. Bo nieraz nas dręczą pytania wieloznaczne i niejasne i fałszywie postawione, o których lepiej było nie myśleć.
** Źródło: s. 9–10
** Zobacz też: [[pytanie]]

* Śmierć w pojedynku albo kalectwo w nim odniesione – to w oczach ludzi myślących nie zaszczyt, tylko naturalna kara za głupotę i brak cywilnej odwagi. Bo ze strachu przed opinią głupich ludzi ludzie niemądrzy stają do pojedynków. Boją się, żeby ich ktoś niemądry nie posądził o brak ambicji i dlatego wolą: usiłowane morderstwo.
** Źródło: s. 12
** Zobacz też: [[pojedynek]]

* A jeżeli nas przy pracy kiedyś, albo przy zabawie śmierć zaskoczy, nie będziemy się gryźli z tego powodu. Jeżeli każdy z nas powie sobie wtedy: com mógł zrobić w życiu, tom robił, i com mógł brać z życia, tom brał. Dobrze teraz i drugim miejsce zrobić. Czekają. Dla mnie przynajmniej wielką będzie radością, że wcale nie jestem „niezastąpiony”, tylko na moje miejsce, którem wypełniał, jak umiałem, przyjdzie drugi, młody, który to równie dobrze, ba – lepiej, przez jakiś czas, potrafi. Rzecz na tem tylko zyska. A o nią przecież chodzi przedewszystkiem. Rzecz jakaś, mnie czy tobie najmilsza, a może obu nam pospolita? O nią przedewszystkiem warto dbać, bo trwa, i koło niej chodzić, a o jednostki mniejsza. Nie myślisz, że jakoś tak?
** Źródło: s. 13
** Zobacz też: [[rzecz]], [[śmierć]]

== Inne ==
{{IndeksPL}}
=== A ===
* A Libelt, to nawet nie pozytywista starej daty, to człowiek z epoki już nie ojców, ale dziadków naszych. (...) Człowiek z pierwszego pokolenia demokratów, co to głosili braterstwo ludów w walce przeciw tronom Europy, człowiek z epoki przełomowej, w której się zmagały sprzeczne stare i nowe prądy zarówno na polu życia politycznego, jak i czystej myśli ludzkiej. Z jednej strony nieznośna reakcja policyjno-klerykalna w interesie rządzących dynastii i dla zachowania starego, przednapoleońskiego porządku, z drugiej grupy młodych, zapalonych nowatorów, wierzących w przyszłe szczęście ludzkości i w to, że je wywalczyć potrafią drogą radykalnych reform ekonomicznych, które wymarzyli w samotności.
** Opis: o [[Karol Libelt|Karolu Libelcie]]
** Źródło: ''Karol Libelt'' – odczyt wygłoszony na 53. posiedzeniu naukowym Polskiego Towarzystwa Filozoficznego we Lwowie, 29 maja 1907.

* A zatem: ponieważ ambicja jest powszechna, budzi się mimowolnie, sprawia przyjemność i korzyść przynosi, przeto uważamy ją za instynkt, mający na celu rozwój jednostki a w dalszym następstwie niekiedy i społeczeństwa.
** Źródło: ''Analiza psychologiczna ambicji'', Polskie Towarzystwo Filozoficzne, Lwów 1936, s. 43.
** Zobacz też: [[ambicja]], [[instynkt]]

=== B ===
* Bądź przekonana, że ja niczego nikomu do wierzenia nie podaję. Tego się w ogóle nie robi w naukowych książkach. I tak samo nikomu nie narzucam swoich myśli. Wprost przeciwnie. I tekst… i komentarz zachęcają do myślenia samodzielnego tych, którzy myśleć potrafią. Zapewne, że niejeden cymbał powtarza nieraz jak papuga to, co przeczytał, ale trudna na to rada. Mądremu człowiekowi te książki nie zaszkodzą – takie mam głębokie przekonanie, a z ludźmi ograniczonymi i niedobrymi liczyć się przy tej pracy nie można.
** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 7.

* Bywają potrzeby racjonalne, rozsądne, za którymi idzie prawdziwy pożytek jednostki lub grupy społecznej, i bywają nieracjonalne, których nie dyktuje rozsądek, tylko zwyczaj, nawyk, nałóg, tradycja, czasem urojenie i przesąd.
** Źródło: ''Sprężyny działania ludzkiego'', Czytelnik, Łódź 1948, s. 9.
** Zobacz też: [[potrzeba]]

=== C ===
* Ciało ludzkie ma tylko jedną twarz – dusza ludzka może ich mieć więcej i niejedna miewa.
** Źródło: ''O typach charakteru'', Wydawnictwo Sekcji Psychologicznej Towarzystwa Wiedzy Wojskowej, Warszawa 1939, s. 7.
** Zobacz też: [[twarz]]

* Czy istnieje jakiś Bóg dla mnie? Jakoś nie narzuca mi się to urojenie. Jeszcze najbliżej Boga położyłbym Rzeczywistość – to wszystko co jest, istnieje, i ja też do tego należę i od tego zależę, i to jest wszędzie, i bywa dobre i bywa złe, a jest nieuchronne i nieugięte, i wieczne i wielkie. O tym bogu uczy logika, fizyka i nauki przyrodnicze i psychologia. Częścią jego twarzy jest widok nieba w nocy i przez mikroskop też jego twarz oglądam, a o jego „woli” uczy mechanika i nauka o cieple, o elektryczności, o ruchu drgającym, i optyka, i biologia. Umiem zgadzać się z tą wolą bożą.
** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 6.
** Zobacz też: [[Bóg]], [[rzeczywistość]]

* Czy Pan myśli, że w ogóle o mnie chodzi? I że ja się swoją osobą interesuję? Nie o to chodzi! Ja się przecież w ogóle kończę i odbyłem swoje, jak umiałem. O Apollona chodzi i o lampy.
** Źródło: list do [[Andrzej Nowicki|Andrzeja Nowickiego]]; Andrzej Nowicki, ''Nauczyciele'', Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1981, s. 230–231.

=== D ===
* Dla stopnia inteligencji nie ma znaczenia ogólny zapas czyichś wiadomości. Na ten zapas składają się przecież wiadomości żywe i martwe. To znaczy: wyposażone w tendencję logiczną i drugie, pozbawione jej, choć złożone w pamięci. Tylko ruchomy kapitał wiadomości robi człowieka mądrym; to robią tylko te wiadomości, którymi człowiek potrafi operować, a więc coś z nich wysnuwać jako wniosek, albo coś z ich pomocą uzasadniać, czerpać z nich potrzebne racje i następstwa. Reszta to martwy balast, bez znaczenia. 
** Źródło: ''Pojęcie inteligencji'', Wydawnictwo Sekcji Psychologicznej Towarzystwa Wiedzy Wojskowej, Warszawa 1938, s. 33–34.
** Zobacz też: [[Inteligencja (psychologia)|inteligencja]]

=== G ===
* Grube mury, zasłonięte okna, gołe ściany, przymusowa samotność powodują to, że fantazja zaczyna stwarzać zmyślone pole do wyładowania się instynktów odciętych od możliwości realnych.
** Źródło: ''Instynkty, uczucia, afekty'', Czytelnik, Łódź 1947, s. 17.
** Zobacz też: [[fantazja]]

=== I ===
* Instynkt zabawy objawiają i młode zwierzęta, i ludzie w każdym wieku. Dzieci potrzebują jej więcej, dorośli poświęcają zabawie czas wolny od pracy zawodowej. Tylko dla artystów, utrzymujących się ze swojej sztuki, zabawa staje się pracą zawodową.
** Źródło: ''Instynkty, uczucia, afekty'', Czytelnik, Łódź 1947, s. 16.
** Zobacz też: [[artysta]], [[zabawa]]

=== J ===
* ... ja się z nimi (uczniami Wilhelma Wundta) porozumieć nie mogę. Używają innej terminologii i mają inne poglądy psychologiczne. Ma tutaj kurs tylko Wundt (...). A Brentano, Höfler i wszystko inne – to się nazywa ''die ältere Psychologie''. (...) Mnie to drażni okropnie, kiedy ludzie operują pojęciami Wundtowskimi, jak czymś, czemu odpowiadają stosunki rzeczywiste i kiedy dla nich Wundt a prawda to wszystko jedno.(...) Pojmuję, że człowiek, który prosto z gimnazjum tu przyjedzie, staje się wiernym i niewątpliwym Wundta uczniem i wielbicielem. Mnie to tę korzyść przynosi, że się z Wundtem i Lippsem poznam, to jednak niemiłe, że mnie tu traktują jak misjonarze dzikusa. Bo doprawdy jest coś religijnego w tej ich sile przekonywania, a raczej świętości tych przekonań. To są prawdy niewzruszone, które „nowsza” psychologia odkryła i nad którymi nie ma dyskusji.
** Źródło: list do [[Kazimierz Twardowski|Kazimierza Twardowskiego]], 9 maja 1902; napisany krótko po dopuszczeniu Witwickiego do udziału w pracach eksperymentalnych prowadzonych w laboratorium psychologicznym Wundta; [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 83–84.
** Zobacz też: [[Wilhelm Wundt]]

* Jamesa studiuję teraz. Przeczytałem ''Pragmatyzm'', ''Nałóg'' i ''Pogadanki psychologiczne dla nauczycieli''. On jest ciągle popularny i ciągle żartuje, a mętny przy tym wszystkim jak rzadko. Nie mogę powiedzieć, żeby przy bliższym poznaniu mój szacunek do niego wzrastał. Mam niemiecką polemikę z jego ''Doświadczeniem religijnym'' z mnóstwem cytatów z oryginału, którego brak było w bibliotece uniwersyteckiej. To są naprawdę kpiny czy humbug amerykański. Eksperymentalne badanie Boga za pomocą dawek eteru, alkoholu i gazu rozweselającego podawanych pobożnym Amerykanom. Treść snów to równie dobry materiał empiryczny, brak jakichkolwiek kryteriów odróżniających rzeczywistość od halucynacji, fakt od złudzenia, prawdę od przesądu, z wyjątkiem jedynych i pożytecznych następstw praktycznych. Ciekaw jestem wiedzieć, czy James czytał ''Teaiteta'', bo mi się jego filozofowanie wydaje strasznie lekkie, nie liczące się z trudnościami, które się nasuwały przy tych samych tezach jeszcze Grekom starożytnym. Jego teoria uczuć także to miała. Ogromnie arogancka.
** Źródło: list do [[Kazimierz Twardowski|Kazimierza Twardowskiego]], 8 września 1911; [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 110.
** Zobacz też: [[William James]]

* Jest rzeczą wiadomą, jak bardzo gniew zaślepia i jak wielkie a nie przewidziane szkody przynosi – okazuje się więc pod tym względem nieszczególnym urządzeniem przyrody, jakkolwiek widać w nim pewną celowość. Jest to przecież wzmożenie energii napastniczej u istoty żywej, która się czuje zagrożona w swej mocy.
** Źródło: ''Psychologia'', t. 2, PWN, Warszawa 1963, s. 178.
** Zobacz też: [[gniew]]

=== K ===
* Każde działanie ludzkie zmierza do przyszłości.
** Źródło: ''Sprężyny działania ludzkiego'', Czytelnik, Łódź 1948, s. 2.
** Zobacz też: [[działanie]], [[przyszłość]]

* Każdego, kto się choć w ogólnych zarysach zaznajomił z historią filozofii, uderza ta okoliczność, że już w rozwoju filozofii greckiej spotyka się wszystkie prawie problemy późniejsze. Trudno niemal znaleźć ogólniejszą zasadę filozoficzną, którą by czasy nowsze rozwijały a której by już Grecy nie byli przynajmniej w przybliżeniu naszkicowali. U nich nauki filozoficzne w dzisiejszym znaczeniu sformułowały się po raz pierwszy – oni dali pierwszą psychologię i rozpoczęli teorię poznania, oni zostawili pierwszą logikę, etykę i estetykę, oni stąpali po wszystkich głównych drogach metafizyki późniejszej.
** Źródło: ''Teorie woli u Arystotelesa'', w: „Sprawozdanie Dyrektora CK IV Gimnazjum we Lwowie”, Lwów 1903, s. 3.
** Zobacz też: [[filozofia]], [[Grecy]]

* Kiedy dziś Włosi odnawiają tragedię grecką w ruinach teatru w Syrakuzach i zjeżdżają się na tę uroczystość spod Alp i z nad brzegów Adrii, to nie jest u nich pospolita impreza artystyczna, jak każde inne przedstawienie artystyczne – oni w niej znajdują wielki, prosty wyraz własnej, dawnej, nie dochrzczonej duszy. Więcej oni niż ludzie z północy. W ich kościołach najlepszych są ołtarze z wanien rzymskich, które wieki średnie rabowały w termach rozwalonych. Termy wyszły z użycia w chrześcijaństwie. Arcybiskupi tron w Mediolanie przerobiony z ołtarza Dionizosa. Ściany katedry w Syrakuzach trzymają stare doryckie słupy ze świątyni Ateny na Ortygii, to samo na każdym kroku w Rzymie.
** Źródło: ''Z Pompei i z Syrakuz'', Przegląd Warszawski, T. II, 1924, nr 33, s. 380.
** Zobacz też: [[Włosi]]

* Klasę potrzeba mieć w ręku, ale ją prowadzić bez bata. Ona sama pójdzie. I pociągnie bez: „Hajta i wiśta”. I bez: „Cicho tam!” i „Proszę o spokój!” i „Który tam znowu?” Tylko nauczyciel musi zleźć z kozła a sam się w pierwszym rzędzie przyprząc do kwestii, którą ma z uczniami z miejsca ruszyć a nie rwać z kopyta, tylko razem z chłopakami brać; wedle ich tempa a nie swego. A nie zapamiętać się przy tym i nie zapomnieć, że nie dla siebie pracuje, tylko drugich do roboty zaprawia.
** Źródło: ''Obraz pierwszej lekcji psychologii w klasie ósmej'', Zygmunt Pomarański i Spółka, Zamość 1921, s. 3–4.
** Zobacz też: [[nauczyciel]]

=== L ===
* Ludzie mało czytają. Wiele się na to składa. Naprzód to, że książka dziś za droga, jak na kieszeń wykształconego człowieka, a niewykształcony zawsze się bez niej obchodzi. Potem to, że wolne chwile, które dawniej człowiek czytający spędzał z książką w ręku, dziś mu zabiera radio, kino, sport, a niekiedy dancing. Może być, że tu przyczyna, a może i gdzieś indziej.
** Źródło: ''Jak czytać warto'', w: ''Trzeci Almanach Świata Kobiecego'', Księgarnia Polska B. Połonieckiego, Lwów 1928, s. 3.
** Zobacz też: [[książka]]

=== M ===
* Miłość powstaje na tle instynktu rozrodczego i ma bardzo wiele różnych postaci.
** Źródło: ''Stosunki osobiste między ludźmi'', Czytelnik, Łódź 1948, s. 15.
** Zobacz też: [[miłość]]

* Miłość przecież najczęściej pada ofiarą samozatrucia produktami własnej realizacji. Trucizną dla niej nasycenie, spowszednienie, opatrzenie, ustawiczność, dostępność…
** Źródło: list do syna Tadeusza, 12 września 1929; [[Teresa Rzepa]], ''O niektórych wydarzeniach związanych z historią polskiej psychologii stosowanej'', w: Teresa Rzepa, Cezary W. Domański (red.), ''Na drogach i bezdrożach historii psychologii'', t. 5., Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2016, ISBN 9788377847213, s. 115.

=== N ===
* Nakręciłem radio na jakąś niemiecką stację. Już zaraz ''Deutschland'' i ''Vaterland'' i ''Heil Hitler''. Dlaczego w całym świecie wciąż jakieś owczarnie robią i obory, i stada, i spędzanie do kupy, i agitowanie, i prowadzenie za kółko w nosie, a przy zawiązanych oczach! Dajcie trochę żyć poszczególnemu człowiekowi – poza świetlicą, lokalem publicznym, pochodem, obchodem, nabożeństwem i kazaniem ustawicznym i poza tłumem jakichś tam wiernych i zaprzysiężonych (…)
** Źródło: list do Heleny Dąbczańskiej, 24 grudnia 1935; [[Andrzej Nowicki]], ''Religia i ateizm w listach Władysława Witwickiego do Heleny Dąbczańskiej'', „Przegląd  Religioznawczy”, 1980, nr 4 (118), s. 33.
** Zobacz też: [[stado]]

* Nierzadko ludzie chorzy psychicznie osiągają wysokie stanowiska i rozporządzają życiem i mieniem innych. Pisać o tym wolno dopiero po ich śmierci i to tylko wtedy, jeżeli ich nie otacza nakazana cześć.
** Źródło: ''Dusze chore'', Czytelnik, Warszawa 1948, s. 3.

=== O ===
* Od wieków mówią ludzie o pogodzie pięknej i o dniach brzydkich. Od wieków śpiew słowika uchodzi za piękniejszy od głosu osła. Są więc rzeczy, które mimo zmian, jakie ze sobą przynosi moda, podobają się na ogół zawsze.
** Źródło: ''Uczucia estetyczne'', Czytelnik, Łódź 1947, s. 1.
** Zobacz też: [[moda]]

=== P ===
* Piękno do życia nie wystarczy, ale bez niego żyć by nie warto.
** Autor: ''Uczucia estetyczne'', Czytelnik, Łódź 1947, s. 3.
** Zobacz też: [[piękno]]

* Platon nie był systematykiem ani człowiekiem zrównoważonym i spokojnym. Treści jego pism nie podobna związać w układ wolny od sprzeczności, porządny, zamknięty. W poszczególnych dialogach nie zawsze łatwo znaleźć temat główny i położyć pod tytułem dopisek, który by mówił, o co właściwie chodzi w danej rozmowie. W toku dialogów, jeśli zważać na styl, na zabarwienie uczuciowe ustępów, na ich siłę sugestywną – nie zawsze łatwo odgadnąć, po której stronie grają sympatie autora, który z danych przeciwników wypowiada to, co autor sam uważa za słuszne, a który zajmuje stanowisko autorowi obce i antypatyczne. Akcenty wiary i uczucia padają często po obu stronach, które prowadzą w dialogu walkę. To wygląda na ślad walk wewnętrznych w duszy samego autora. To tylko widać zawsze, że ten człowiek nie pisał nigdy na zimno, że jego myśli mają gorący, żywy podkład uczuciowy, że go osobiście mocno obchodziło to, co pisał. Uczucie ponosi go, psuje mu dyspozycję, powoduje dygresje i burzy proporcję w rozmiarze ustępów.
** Źródło: Wstęp do własnego tłumaczenia ''Państwa'' (t. I) [[Platon]]a, Wydawnictwo ALFA, Warszawa 1994, s. 7.

* Pod wpływem praktyk religijnych, modlitw, ćwiczeń duchownych, zachowania się zgodnego z powziętymi supozycjami i unikania pewnych książek, rozmów i własnych myśli niebezpiecznych supozycje religijne mogą u tych ludzi w pewnych momentach przechodzić w przekonania.(...) Ich przekonania świeckie umieją gasnąć zawsze, kiedy trzeba, żeby nie przeszkadzały. One nie przestają istnieć. Umieją tylko nie odzywać się, nie działać, kiedy nie pora na to. Wierzący sami czują, kiedy najlepiej nie myśleć, nie zastanawiać się, nie odpowiadać sobie samemu na pytanie, nie zadawać pytań, nie zestawiać swoich dwóch stanowisk w tej samej sprawie.
** Źródło: ''Wiara oświeconych'', według: [http://www.racjonalista.pl/kk.php/t,4740 ''Andrzej Rusław Nowicki: Witwicki o religii''], racjonalista.pl, data dostępu: 18 kwietnia 2018

* Prawda jest to zgodność naszych myśli z rzeczywistością, a nie: zgodność naszych słów z naszymi myślami. To ostatnie nazywa się prawdomównością, szczerością, otwartością, sztuką wymowy i zależy od dobrych chęci mówiącego i od jego sprawności stylistycznej, a to, czy moje sądy są prawdziwe, czy mylne, nie zależy ani od moich chęci, ani od mojej wprawy w wyrażaniu myśli.
** Źródło: ''Myślenie'', Czytelnik, Łódź 1947, s. 1.
** Zobacz też: [[prawda]], [[szczerość]]

* Prostowanie ludzkich sądów opartych na uczuciach to sprawa trudna i delikatna. Ludzie łatwo zaczynają nienawidzić tego, który im próbuje wykazywać mylność lub bezpodstawność sądów opartych na uczuciach. Łatwiej ich sobie zrazić niż przekonać, jeżeli ich tendencje logiczne nie są dość żywe, a uczucia są gorące.
** Źródło: ''Myślenie'', Czytelnik, Łódź 1947, s. 19.
** Zobacz też: [[sąd]], [[uczucie]]

* Psychologia nie interesuje się tym, czy istnieją naprawdę przedmioty, rzeczy, osoby, czy istnieją cechy, czy tej strukturze naszych układów wrażeniowych odpowiada coś w rzeczywistości, czy też jest to tylko nasz sposób ujmowania rzeczywistości, która jest naprawdę inna, czy może nic w ogóle jej nie odpowiada. Tymi pytaniami zajmuje się teoria poznania. Psycholog musi tylko stwierdzić, że wrażenia, które przeżywamy, nie stanowią chaosu, tylko się układają, krystalizują w układy spoiste.
** Źródło: ''Psychologia'', t. I, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Lwów 1930, s. 257.
** Zobacz też: [[psychologia]], [[rzeczywistość]], [[wrażenie]]

=== R ===
* RUINY PARTENONU, widziane z pomiędzy kolumn Propylejów. Forma ogólna nie uległa zmianie od starożytności. Przetrwała barbarzyństwo wieków średnich i czasów nowożytnych.
** Źródło: ''Przechadzki ateńskie'', Polskie Radio, Warszawa 1939, s. 10 (opis fotografii).
** Zobacz też: [[Partenon]]

=== S ===
* Sokrates, podobnie jak każdy człowiek, uczuć doznawał, ale uczuć nie słuchał świadomie, bo uczucia są gwałtowne i chcą brać człowieka za łeb, po tyrańsku; słuchał tylko rozumu, bo on jest chłodny i radzi tylko po obywatelsku, pokazuje, przedstawia, ale nie porywa, nie opanowuje.
** Źródło: Wstęp do własnego tłumaczenia ''Uczty'' Platona, Wydawnictwo ALFA, Warszawa 1994, s. 21.
** Zobacz też: [[Sokrates]]

=== Ś ===
* Świat obiektywny jest jeden i jest określony jednoznacznie. Do niego odnoszą się jednak niezliczone, bardzo różne, często niepodobne do siebie światy subiektywne.
** Źródło: ''W sprawie przedmiotu i podziału psychologii'' – odczyt wygłoszony na posiedzeniu sekcji filozoficznej XI Zjazdu Lekarzy i Przyrodników Polskich w Krakowie (1911), w: ''Księga Pamiątkowa ku uczczeniu 250-tej rocznicy założenia Uniwersytetu Lwowskiego przez króla Jana Kazimierza r. 1661'', t. 2., Lwów 1912, s. 11.
** Zobacz też: [[świat]]

=== T ===
* Tło uczuciowe tańców w rozumieniu potocznym wyjątkowo tylko ma charakter nieerotyczny. Zdarzają się tańce estradowe, osnute na fikcji polowania, zabawy albo bitwy – wtedy czynnik erotyczny, wypędzony z treści mimicznej, znajduje swoje miejsce w wyglądzie i stroju półnagiego tancerza lub tancerki. Natomiast taniec towarzyski zachowuje swoje tło erotyczne stale. Inna rzecz, że publicznie i głośno wysuwa się na plan pierwszy higieniczne i czysto towarzyskie znaczenie tańców, a ich wartość erotyczna jest sprawą, o której się mówi tylko prywatnie albo wcale.
** Źródło: ''O naturze tańca'', „Muzyka”, 7–9/1929.
** Zobacz też: [[erotyka]], [[taniec]]

* Trucizną dla przyjaźni jest zazdrość.
** Źródło: ''Stosunki osobiste między ludźmi'', Czytelnik, Łódź 1948, s. 15.
** Zobacz też: [[przyjaźń]], [[zazdrość]]

=== U ===
* U każdego z naszych filozofów współczesnych, podobnie jak u poetów, widać chętną i łatwą wiarę w rzeczy poza zakresem doświadczenia stojące, skłonność do rzeczy niejasnych a uroczych wielkością, sposób myślenia religijny, nie podkopany krytyką, widać szczególną skłonność do łączenia niezgodnych, czy sprzecznych myśli i prądów, widać skłonność do przepowiedni i proroctw, a na tle tego wszystkiego gorący, szczery patriotyzm.
** Opis: o polskich XIX-wiecznych filozofach.
** Źródło: ''Karol Libelt'' – odczyt wygłoszony na 53. posiedzeniu naukowym Polskiego Towarzystwa Filozoficznego we Lwowie, 29 maja 1907.
** Zobacz też: [[filozof]]

=== W ===
* W r. 399 oskarżono go, jak wiadomo, o ateizm, herezję i psucie młodzieży. Tymi kamieniami tłum i w starożytności najchętniej ciskał w zbyt wybitne jednostki, jeśli tak były nieostrożne, że przed tłum szły z tym, co nie jest dla mas; tym kamieniem trafiony padł i Sokrates.
** Źródło: Wstęp do własnego tłumaczenia ''Uczty'' Platona, Wydawnictwo ALFA, Warszawa 1994, s. 29.

* Wiara jest bliżej spokrewniona psychologicznie ze sztuką niż z nauką. O tym nie powinni zapominać ani wierzący, ani niewierzący.
** Źródło: ''Psychologia'', t. 2, PWN, Warszawa 1963, s. 275.
** Zobacz też: [[wiara]]

* Wiedzieć, co dobre i złe – rzecz ludzka. Tylko myśleć trzeba.
** Źródło: ''Rozmowa o jedności prawdy i dobra'', Wyd. Ryszard Ganszyniec, Lwów 1936, s. 61.
** Zobacz też: [[drzewo poznania dobra i zła]], [[wiedza]]

* Wierz mi, że ja swojej sławy nie szukam ani rozgłosu. Ja tylko nad tym pracuję, żeby i wierzący i nie wierzący byli oświeceni; jedni wiedzieli, w co i dlaczego wierzą, a drudzy wiedzieli, w co i dlaczego nie wierzą – a nie tak: bij zabij jeden na drugiego i nikt nikogo dobrze nie rozumie.
** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 6.

* Wiesz, mnie się zdaje, że pracować, jak człowiek potrafi najlepiej, to zawsze na Bożą chwałę wyjdzie na końcu. I zdaje mi się, że kto szczerze nie całkiem głupie książki pisze, ten Prawdzie służy. Nawet jeżeliby się pomylił i nie miał słuszności. Drudzy go poprawią. Nie dziś – to jutro. Ja głęboko w to wierzę, że Prawda to dobra rzecz i że w końcu zwycięża i pomnaża się w świecie powoli – przez wieki. I nie spada sama, tylko ją wypracować potrzeba.&lt;br /&gt;A zawsze sobie to pamiętam, jakem w auli lwowskiego uniwersytetu, dostając dyplom doktorski, z głębokim przekonaniem przyrzekał prace naukowe pisać tak, jakem się nauczył, i to nie dla zysku i nie dla próżnego rozgłosu, tylko dlatego, żeby się Prawda pomnażała na świecie.&lt;br /&gt;I tak staram się robić.
** Źródło: list do siostry (zakonnicy); Kazimiera Jeżewska, przedmowa do: Władysław Witwicki, ''Dobra Nowina według Mateusza i Marka'', PWN, Warszawa 1958, s. 7.
** Zobacz też: [[prawda]]

* (…) wykształcenie matka odebrała tylko elementarne w klasztorze Sakramentek we Lwowie, jej wyobraźnia poetycka, nie wyzyskana i niekształcona, wypowiadała się w wierze w cuda, duchy, zjawy, w zabiegach pobożnych i modlitwach, w żarliwym życiu religijnym jej samej i obu córek, z którymi była w serdecznym porozumieniu. (…) Na choroby w domu pomagała woda z Lourdes i cudowny obrazek Pana Jezusa (…) Nowenny odmawialiśmy wszyscy klęcząc wieczorami przed ołtarzykiem Serca Jezusowego. Wisiał na ścianie pomiędzy łóżkiem matki i siostry, paliła się na nim wieczna oliwna lampka z czerwonego szkła. (…) Nad drzwiami medalik cudowny św. Benedykta chronił od złodziei pokój, w którym i tak trudno było coś ukraść, bo nędza wyglądała z każdego kąta. Św. Antoni Padewski pomagał szukać rzeczy zgubionych, Matka Boska Nieustającej Pomocy ratowała w cięższych i lżejszych chorobach, Niepokalanie Poczęta w małej figurce porcelanowej miała też swój ołtarzyk w pokoju – świeckich obrazków w ogóle nie było na ścianach. Największy obraz na ścianie to było ''Niepokalane Poczęcie'' Papuzińskiego.&lt;br /&gt;W zimie chodziliśmy o w pół do siódmej na roraty przed szkołą, do Trzech Króli śpiewaliśmy w domu kolędy, w poście co niedzieli odmawiałem u św. Mikołaja Gorzkie Żale od 4 do 8 po południu, a w piątki wieczorem obchodziłem na klęczkach 14 stacyj Męki Pańskiej. W maju co wieczór zasypiałem podczas Litanii Loretańskiej w kościele Bernardynów lub u św. Mikołaja. (…)&lt;br /&gt;Najbardziej świeckie były miesiące letnie. Wtedy już tylko jakieś 4-godzinne nabożeństwo dziękczynne i ekspiacyjne, dni krzyżowe, Boże Ciało, św. Trójca, św. Piotr i Paweł, Matka Boska Zielna lub imieniny siostry najstarszej i własne nakazywały nabożeństwa poza niedzielami. (…)&lt;br /&gt;I w lecie jednak dzień, zmrok i część nocy wypełniały myśli i nastroje związane z wiarą religijną. Co dzień rano przed śniadaniem trzeba było głośno mówić na klęczkach przed ołtarzykiem ''Ojcze Nasz'', ''Zdrowaś Mario'', ''Wierzę w Boga'', modlitwę do Anioła Stróża i ''Modlitwę za umarłych'' na końcu. To samo wieczorem przed snem.
** Źródło: ''Ankieta w sprawie utraty wiary religijnej''; [[Andrzej Nowicki]], ''Witwicki'', Wiedza Powszechna, Warszawa 1982, s. 76–77.

=== Z ===
* Zadaniem każdej nauki jest poznanie jakiegoś zakresu przedmiotów. Poznać jakikolwiek przedmiot i znać go, znaczy: umieć go sobie uprzytomnić i móc o nim wydać możliwie wiele sądów prawdziwych, innymi słowy: dowiedzieć się, jaki jest pewien przedmiot ze wszech względów i, jeśli można, wiedzieć, dlaczego jest właśnie taki, jakie znamiona posiada i w jakim stopniu, od czego zależy i co za sobą pociąga i w jakiej mierze. Osiągnięte poznanie pewnej grupy przedmiotów stanowi zupełną wiedzę o nich. Celem nauki jest zdobycie wiedzy.
** Źródło: ''Psychologia: dla użytku słuchaczów wyższych zakładów naukowych'', t. 1, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1946, s. 8.
** Zobacz też: [[nauka]], [[poznanie]]

* Zakresy wyrazów wyobraźnia i fantazja krzyżują się w sposób następujący: wyobraźnia dzieli się na odtwórczą, czyli pamięć zmysłową, i wytwórczą, czyli fantazję konkretną. Fantazja zaś, tyle co pomysłowość, dzieli się na konkretną, czyli wyobraźnię twórczą i na fantazję oderwaną.
** Źródło: ''Psychologia: dla użytku słuchaczów wyższych zakładów naukowych'', t. 1, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1946, s. 399.
** Zobacz też: [[fantazja]], [[wyobraźnia]]

=== Ż ===
* Życie wewnętrzne religijne jest często tłem przeżyć, gwałtownie zaakcentowanych uczuciowo: zachwyceń, czyli ekstaz. W tych stanach występuje zacieśnienie pola świadomości, skupienie się wyłącznie tylko na obcowaniu z Bogiem lub jakąś inną postacią nadprzyrodzoną. To obcowanie może być niezmysłowe, może się ograniczać do żywego, rozkosznego poczucia bliskiej obecności Boga lub którego świętego, ale bez pomocy wyobrażeń, a może mieć postać rozkosznej halucynacji, obejmującej jeden lub więcej zmysłów (objawienia). Zazwyczaj pamięć takich przeżyć pozostaje po zbudzeniu się. Sprzyja takim przeżyciom młody wiek, praktyki ascetyczne, jak posty, umartwienia wszelkiego rodzaju i modlitwy oraz wrodzona dyspozycja.
** Źródło: ''Psychologia'', t. 2, PWN, Warszawa 1963, s. 275.
** Zobacz też: [[ekstaza]]

* Życzliwość ma zawsze pewne granice, wyznaczone interesami życzliwego. Życzliwość to nie to samo co przyjaźń. Nie każe oczekiwać ofiar i poświęceń.
** Źródło: ''Stosunki osobiste między ludźmi'', Czytelnik, Łódź 1948, s. 5.
** Zobacz też: [[życzliwość]]

==O Władysławie Witwickim==
* Można mieć pewne zastrzeżenia do Witwickiego o wybór przedmiotu badań, o ograniczenie go tylko do ludzi związanych z jednym wyznaniem (katolicyzmem). Szkoda, że nie podjął analizy religijności ludzi niewykształconych, wychodząc z założenia, jakoby religijność ta nie nastręczała większych zagadek psychologicznych.
** Autor: [[Jan Szmyd]], ''Psychologiczny obraz religijności i mistyki. Z badań psychologów polskich'', Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Kraków 1996, s. 203.

* Na uwagę zasługuje fakt, iż Witwicki łączył psychologiczną analizę opisywanych postaci z historyczną, socjologiczną, prawną oraz językową interpretacją faktów i wydarzeń. Jednym z rezultatów zastosowania wspomnianej metody jest odkrycie szeregu charakterystycznych cech struktury psychicznej jednostek proroczych, do których zaliczyć można Jana Chrzciciela, Chrystusa i różnych proroków. Do charakterystycznych właściwości psychicznych tego typu ludzi należą, po pierwsze, poetyczno-fantazyjne usposobienie, dosłowne traktowanie przenośni poetyckich (…); po drugie charakterystyczne rozdwojenie jaźni: z jednej strony powołanie mesjańskie i świadomość swej wyjątkowości (przeświadczenie, że Bóg przez nich przemawia i że przeznaczeni są przez niego do spełnienia wyjątkowej roli), z drugiej – zwyczajne odczucia ludzkie, krytyczne i realistyczne.
** Autor: [[Jan Szmyd]], ''Psychologiczny obraz religijności i mistyki. Z badań psychologów polskich'', Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Kraków 1996, s. 196.
** Zobacz też: [[prorok]]

* Na uwagę zasługuje zawarta w listach Witwickiego koncepcja czasu. W przeciwieństwie do św. Augustyna, który uważał zarówno przeszłość, jak przyszłość za sfery niebytu, a teraźniejszość redukował do nie posiadającego żadnych wymiarów oka mgnienia, w którym jeden niebyt (to, czego jeszcze nie ma) przelewa się w drugi niebyt (to, czego już nie ma), Witwicki ujmował czas na podobieństwo przestrzeni i uważał zarówno przeszłość i przyszłość za coś istniejącego.
** Autor: [[Andrzej Nowicki]], ''Witwicki'', Wiedza Powszechna, Warszawa 1982, s. 115.

* O przekładach dialogów Platona trudno napisać więcej niż uczynił to Witwicki sam we wstępach, objaśnieniach i komentarzach. To była miłość Witwickiego, miłość jego życia. Od czasów gimnazjalnych po ostatnie dni. Stosunek do Platona – rzec można – przyjacielski. A Sokrates stanowił dla niego wzór mędrca. Sokrates to „ja idealne” Witwickiego. To „dzięki” Sokratesowi Witwicki jest uznany za twórcę psychologicznej metody uprawiania historii filozofii przez badanie osobowości filozofów. Z kolei dzięki Witwickiemu Sokrates i dziś żyje, rozmawia z nami po polsku, poucza nas i beszta: jest zrozumiały mimo upływającego czasu.
** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 204–205.

* Pierwsze przekłady platońskie czytał Witwicki znajomym po powrocie z podróży do Lipska, gdzie zapoznał się z ''Ucztą'' i ''Gorgiaszem''. To były obszerne streszczenia dialogów, wpadające miejscami w dosłowny przekład. Słyszał je Twardowski i skłonił Witwickiego, aby swój przekład ''Uczty'' czytał na pierwszym naukowym posiedzeniu Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Po posiedzeniu, podczas kolacji u Töpflera, na prośbę Chmielowskiego, czytał go po raz drugi. Potem zgłosił się Staff, aby rzecz – już w dosłownym przekładzie – wydać u Połanieckiego. To był początek. A kiedy podczas pierwszej wojny światowej Witwicki przetłumaczył ''Fajdrosa'' i znów go czytał w kółku znajomych, powiedział mu Twardowski, że powinien dać Polsce całego Platona. Tego wezwania Witwicki posłuchał. I tak się począł we Lwowie pierwszy pełny polski przekład dialogów platońskich.
** Autor: [[Izydora Dąmbska]], ''Pięćdziesiąt lat filozofii we Lwowie'', w: ''Pięćdziesiąt lat filozofii w Polsce'', Przegląd Filozoficzny XLIV (1948), s. 19.
** Zobacz też: [[Platon]], [[Kazimierz Twardowski]], [[Leopold Staff]]

* Przede wszystkim Witwicki – jako coraz bardziej znany i ceniony autor podręcznika psychologii, tłumacz i komentator dialogów Platona, lektor radiowy, autor artykułów prasowych poruszających m.in. problemy wychowania, zalotów, prowadzenia dyskusji, mody, tańca itp. – nadawał ton międzywojennej psychologii i oddziaływał na umysły kolejnych pokoleń psychologów.
** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''O niektórych wydarzeniach związanych z historią polskiej psychologii stosowanej'', w: Teresa Rzepa, Cezary W. Domański (red.), ''Na drogach i bezdrożach historii psychologii'', t. 5., Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2016, ISBN 9788377847213, s. 111.

* Swoistość stylu myślenia psychologicznego i specyfikę wytworzonej psychologii zawdzięczał Witwicki nie tylko zdolnościom i umiejętnościom naukowym i artystycznym oraz wytrwałej pracy, lecz także mocy i trwałości owoców spotkania z pierwszym swym nauczycielem (i jedynym autorytetem) – Kazimierzem Twardowskim. Twardowskiemu zawdzięczał Witwicki przede wszystkim ukształtowanie postawy racjonalisty i sceptyka wobec tego, co niezgodne z rozumem; postawy uczonego niezależnego od autorytetów, lecz pełnego uznania dla filozofii i kultury starożytnej.
** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 220–221.
** Zobacz też: [[Kazimierz Twardowski]]

* W latach trzydziestych XX wieku powstała w Polsce książka, której żaden wydawca nie odważył się wówczas wydać. Była nią ''Wiara oświeconych'' Władysława Witwickiego. Jej pierwsze wydanie ukazało się w języku francuskim w Paryżu w 1939 roku; w języku polskim wydano ''Wiarę oświeconych'' dopiero po drugiej wojnie światowej. Na podstawie własnych badań eksperymentalnych autor, wybitny psycholog i doskonały popularyzator wiedzy, starał się określić, czym właściwie jest wiara w tamten świat ludzi mających znaczne wykształcenie. Witwicki przeprowadzając ankiety wykrył liczne niekonsekwencje, sprzeczności, irracjonalizmy. Respondenci wahali się w odpowiedziach na pytania, czuli się zakłopotani, nie wiedzieli w końcu, czy wierzą w niektóre dogmaty, czy też nie. Witwicki zastrzegał się, że interesują go jedynie akty wiary, a nie przedmiot. Książka jego stanowiła swego czasu przysłowiowy kij włożony w mrowisko, ponieważ uświadamiała czytającemu, ile niekonsekwencji zawiera stosunek ludzi współczesnych do treści własnych wierzeń i wyobrażeń.
** Autor: [[Andrzej Tokarczyk]], ''Tamten świat'', Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986, ISBN 8320319242, s. 260–261.
** Zobacz też: [[wiara]]

* Witwicki mówił czasami o tym, że czuje się tylko „jedną kroplą w oceanie życia” i ta świadomość przynależności do czegoś bezgranicznie wielkiego, pięknego, wartościowego i wiecznego daje mu szczęście. Sądzę jednak, że od uczucia, że jest cząstką Przyrody, znacznie większą rolę odgrywało uczucie przynależności do świata Kultury, związane ze szczególnym typem stosunków międzyludzkich. Ciągłość kultury polegała dla Witwickiego na ciągłym przekazywaniu sobie „lamp”, czyli światła wiedzy, światła pasji badawczej i światła pasji twórczej. W tej perspektywie najważniejszym typem stosunków międzyludzkich były dla Witwickiego związki między nauczycielami i uczniami.
** Autor: [[Andrzej Nowicki]], ''Witwicki'', Wiedza Powszechna, Warszawa 1982, s. 113.

* Witwicki nie wahał się zakwestionować jakiegokolwiek zwyczaju, opinii, wierzenia, przekonania – ufając, że rozum ludzki jako główny sędzia zagwarantuje racjonalną ocenę i przyznanie racji temu, kto wbrew zwyczajom, wierzeniom, obiegowym opiniom i powszechnym przekonaniom głosi prawdę.
** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 201–202.

* Z postawy kultu rozumu i wiary w jego moc wynikała potrzeba samodzielności poznawczej, potrzeba uwalniania się od wszelkich autorytetów. Nieuznawanie autorytetów warunkowało (m.in.) oryginalność naukowej twórczości Witwickiego, lecz nie przynosiło mu uznania właśnie ze strony autorytetów naukowych.
** Autor: [[Teresa Rzepa]], ''Psychologia Władysława Witwickiego'', Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań 1991, s. 201.
** Zobacz też: [[autorytet]]


{{SORTUJ:Witwicki, Władysław}}
[[Kategoria:Myśliciele ateistyczni]]
[[Kategoria:Polscy psycholodzy]]
[[Kategoria:Polscy tłumacze]]
[[Kategoria:Polscy lektorzy radiowi i telewizyjni]]
[[Kategoria:Polscy teoretycy sztuki]]
[[Kategoria:Polscy artyści]]
[[Kategoria:Polscy historycy filozofii]]
[[Kategoria:Wykładowcy polskich uczelni wyższych]]</text>
      <sha1>48w2wgdvibtw9k330aod3kyxkzihwgk</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Elio Di Rupo</title>
    <ns>0</ns>
    <id>11787</id>
    <revision>
      <id>536323</id>
      <parentid>462300</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T22:53:58Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>sprzątanie kodu</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="493" xml:space="preserve">[[Plik:Elio Di Rupo PES-Kongress 2014.jpg|mały|{{center|Elio Di Rupo (2014)}}]]
'''[[w:Elio Di Rupo|Elio Di Rupo]]''' (ur. 1951) – polityk belgijski, premier Walonii, premier Belgii.
* Jeśli minister nie może zajmować się sprawami lokalnymi, będziemy musieli zaprosić do rządu Marsjan.
** Opis: krytykowany za to, że pełni jednocześnie urząd premiera Walonii i burmistrza Mons.
** Źródło: „Forum”, 15 stycznia 2007


{{SORTUJ:Di Rupo, Elio}}
[[Kategoria:Premierzy Belgii]]</text>
      <sha1>cntmgxvjqfivgl02bmdqmp6zakdtlpn</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Nagana</title>
    <ns>0</ns>
    <id>12193</id>
    <revision>
      <id>536336</id>
      <parentid>521214</parentid>
      <timestamp>2022-08-08T08:23:05Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Wikipek</username>
        <id>25932</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>poprawa linków</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="998" xml:space="preserve">'''[[w:Kara nagany|Nagana]]''' – ostre upomnienie za zrobienie czegoś niewłaściwego.
* Człowiek zasługuje na pochwałę lub naganę tylko za takie czyny, których podjęcie lub odrzucenie leży w jego mocy.
** Autor: [[Leonardo da Vinci]]

* Gdyby nagana była mi obojętna, nie zważałbym także na pochwały.
** Autor: [[Parmenides]]
** Źródło: ''Leksykon złotych myśli'', wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

* Rada graniczy z naganą.
** Autor: [[Aleksander Fredro]]
** Źródło: [http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=17907 ''Trzy po trzy; Zapiski starucha''], wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1880, s. 214.
** Zobacz też: [[rada]]

* Słuszne nagany rzadko ze złej drogi odwiodą.
** Autor: [[Kazimierz Brodziński]]
** Źródło: ''O krytyce'' w: [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=57413 ''Pisma rozmaite Kazimierza Brodzińskiego''], tom I, wyd. Drukarnia Józefa Węckiego, Warszawa 1830, s. 7.

{{wikisłownik}}


[[Kategoria:Uczucia i emocje]]</text>
      <sha1>kuokymj2t3b4p52eyj0fluh07e3xszj</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Daniel Wallace</title>
    <ns>0</ns>
    <id>16230</id>
    <revision>
      <id>536317</id>
      <parentid>356479</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T22:06:07Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>format, dr Zmiana</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="636" xml:space="preserve">[[Plik:Daniel wallace 2008.jpg|mały|{{center|Daniel Wallace (2008)}}]]
'''[[w:Daniel Wallace|Daniel Wallace]]''' (ur. 1959) – amerykański pisarz.
==''Duża ryba. Powieść o mitycznych proporcjach''==
&lt;small&gt;Tłumaczenie: Jerzy Łoziński&lt;/small&gt;
* Myślę (…), że można o kimś powiedzieć „to wielki człowiek”, jeśli można powiedzieć, iż kocha go syn.
** Postać: William Bloom

* Wiesz, że kiedy pamiętasz czyjeś historie, czynisz go nieśmiertelnym?
** Opis: słowa Edwarda Blooma do syna Williama


{{SORTUJ:Wallace, Daniel}}
[[Kategoria:Amerykańscy prozaicy]]
[[Kategoria:Amerykańscy pisarze współcześni]]</text>
      <sha1>iwxlrco58z24ksx3yw6xox44l6pi1ot</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Złośliwość</title>
    <ns>0</ns>
    <id>19795</id>
    <revision>
      <id>536305</id>
      <parentid>423656</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T12:48:12Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Wikipek</username>
        <id>25932</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>kat.</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="416" xml:space="preserve">'''[[w:Złośliwość|Złośliwość]]''' – złośliwy [[charakter]] czegoś lub kogoś; niesprzyjanie, brak pomyślności.
* Człowieka złośliwego najłatwiej unieszkodliwić pochwałami.
** Autor: [[Ali ibn Abi Talib]]

* Złośliwość to duch krytyki, a krytyka rodzi postęp i uświadomienie.
** Autor: [[Thomas Mann]], ''Czarodziejska góra''


[[Kategoria:Cechy charakteru]]
[[Kategoria:Uczucia i emocje]]</text>
      <sha1>24qzs5tb9pf762maa5fioz4gbcshryo</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Wątpliwości</title>
    <ns>0</ns>
    <id>22794</id>
    <revision>
      <id>536340</id>
      <parentid>521222</parentid>
      <timestamp>2022-08-08T08:48:50Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Wikipek</username>
        <id>25932</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>drobne redakcyjne, poprawa linków</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="1242" xml:space="preserve">'''[[w:Wątpienie|Wątpliwości]], wątpienie''' – brak pewności w jakimś zakresie; wahanie, niepewność.
* Brak wątpliwości to znak, że zatrzymałeś się w rozwoju.
** Autor: [[Paulo Coelho]], ''[[Brida]]''

* Cały kłopot polega na tym, że głupcy są pewni siebie, a mądrzy pełni wątpliwości.
** Autor: [[Helmut Schmidt]]
** Źródło: ''Nieprzyjemne prawdy. Aforyzmy naszych czasów'', wyb. i przekł. Henryk Zdanowski, KAW, 1987, s. 147.

* Charakter to brak wątpliwości, charakter to uporczywość trwania przy swoim zamiarze choćby nie wiem jak bezsensownym, charakter to brak wyobraźni, charakter to wrodzona tępota, charakter to nieszczęście ludzkości.
** Autor: [[Tadeusz Konwicki]], ''[[Mała apokalipsa]]''

* Konrad przeleżał całą noc, gryziony i podszczypywany przez stado dzikich wątpliwości, które cierpiały na bezsenność i uważały, że on też powinien.
** Autor: [[Marta Kisiel]], ''[[Dożywocie]]''

* Wątpliwości pozwalają zachować młodość. Pewność to jakby złośliwy wirus. Zarażasz się nim na starość.
** Autor: [[Arturo Pérez-Reverte]], ''[[Mężczyzna, który tańczył tango]]''; tłum. Joanna Karasek.

{{wikisłownik|wątpliwość}}


[[Kategoria:Uczucia i emocje]]</text>
      <sha1>fppn2nng0hgqn5hgvx06tsjt6ljup0p</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Erik Davis</title>
    <ns>0</ns>
    <id>25436</id>
    <revision>
      <id>536318</id>
      <parentid>356327</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T22:35:23Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>format, dr Zmiana</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="2160" xml:space="preserve">'''[[w:Erik Davis|Erik Davis]]''' (ur. 1967) – amerykański pisarz, publicysta i historyk.
* Innym razem, kiedy miałem około czternastu lat, przeżyłem wiele dziwnych doświadczeń. Medytowałem, kiedy nagle w mojej głowie pojawił się głos i ten dziwny, bezpłciowy głos powiedział: Bóg jest miłością, jesteśmy częścią wszechświata, istnieje tu pokój i inne rzeczy w tym stylu. Brzmiało to jak jakaś automatyczna sekretarka, może odbierałem sygnał satelitarnego przekaźnika, nadającego przesłanie o uniwersalnej miłości. Potem to nagle się urwało, a ja naprawdę mocno się przestraszyłem!
** Źródło: [http://www.magia.gildia.pl/wywiady/erik_davis wywiad ''Animizm i technologia'']

* Oto czego szukam w tych dziwacznych ideach: jeśli świadomie wchodzisz w ich świat to czy dostrzegasz coś, czego nie widziałeś wcześniej? Jeśli to pomoże ci dostrzec coś interesującego na temat prawideł rządzących światem lub umysłem, wówczas warto się w to zagłębiać, nawet jeśli ostatecznie uznajesz, że to wszystko to bujdy. UFO są właśnie takie – ja sam zajmuję się UFO regularnie, bo dowiaduję się dzięki nim ciekawych rzeczy na temat funkcjonowania świata, funkcjonowania nauki i w jaki sposób ludzie konstruują swoje własne rzeczywistości na tym poziomie. Jak dla mnie, potrzeba ludzi biorących świat dosłownie, aby pchnąć wizję tak daleko jak się tylko da, ale alegoria zawsze będzie wskazywać na coś zupełnie innego, na coś, czego nigdy nie możesz w pełni urzeczywistnić. Żyjemy w bardzo przyziemnych światach; w momencie w którym te różne, skrajne materiały stają się wehikułem do ucieczki do rzeczywistości, przestają być one jednocześnie interesujące, lecz inspirują one różne sposoby badania naszego stanu i pomagają skupić naszą uwagę z powrotem na tym, czym jesteśmy.
** Źródło: [http://www.magia.gildia.pl/wywiady/erik_davis wywiad ''Animizm i technologia'']


{{SORTUJ:Davix, Erik}}
[[Kategoria:Amerykańscy prozaicy]]
[[Kategoria:Amerykańscy historycy]]
[[Kategoria:Amerykańscy publicyści]]
[[Kategoria:Amerykańscy pisarze współcześni]]</text>
      <sha1>ovahnn9xi3gplo0dgucl6drc2qf4j83</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>ADHD</title>
    <ns>0</ns>
    <id>27000</id>
    <revision>
      <id>536321</id>
      <parentid>420848</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T22:38:55Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>ort., format, dr Zmiana</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="2380" xml:space="preserve">'''[[w:ADHD|ADHD]]''' (skrót z ang. ''attention deficit hyperactivity disorder'') – zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, określany w literaturze także jako zaburzenia hiperkinetyczne.
* Lekarze mówią, że mam chyba ADHD, bo zaraz po operacji zacząłem chodzić o kulach. Wygląda na to, że wszystko goi się dobrze, chociaż na razie jeszcze nie mogę normalnie trenować.
** Autor: [[Krzysztof Włodarczyk]], [http://web.archive.org/web/20110830000218/http://www.google.com/hostednews/epa/article/ALeqM5iIwnTlvz5TQAT4ZggZM7MHiQWvPw?docId=11011716061308257 ''Krzysztof Włodarczyk wraca do zdrowia'', 17 stycznia 2011]

* Mam „spokojne” ADHD. Nadpobudliwość psychoruchowa mnie nie dotyczy. Wchodzę w pustki, odpływam, zapominam. Dekoncentruję się. Dawniej udawałabym, że z panią rozmawiam, nawet do rzeczy, a tak naprawdę rozmyślałabym na przykład o pani spódnicy, która przypomina mi wodę. To, że dziś potrafię się skupić, wynika z wiedzy o ADHD. Diagnozę postawiono mi trzy lata temu. To jedno z ważniejszych wydarzeń w moim życiu. Odwiedzałam lekarzy najróżniejszych specjalizacji: „Nic pani nie jest. Artyści bywają roztrzepani”. W końcu trafiłam do psychoterapeutki neurologa. Pokazałam jej mój zeszyt ze szkoły. W środku bałagan: notatki, wiersz napisany różową kredką, obok równania chemiczne. „A może pani ma ADHD?”, zapytała lekarka. Zrobiłam testy. „Jest pani podręcznikowym przypadkiem”, usłyszałam. Uff. To ulga usłyszeć, że coś takiego mają też inni.
** Autorka: [[Joanna Szczepkowska]], [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/50624.html „Twój Styl” nr 1, 28 stycznia 2008]
** Zobacz też: [[artysta]]

* Założyłam stronę w internecie poświęconą ADHD. Odzew przerósł moje wyobrażenie. Poznałam ludzi, którzy jak ja nie zapisują niczego w kalendarzykach albo notorycznie je gubią. Spotykamy się w realu. Tworzymy coś na kształt grupy Anonimowych Adehadowców. Gadamy, wymieniamy doświadczenia. To są ludzie, którzy mają tysiące pomysłów, ale gubią się przy ich realizacji. Zaczynają i nie kończą, wzbudzają złość otoczenia.
** Autorka: [[Joanna Szczepkowska]], [http://uroda.onet.pl/plotki/wywiady/joanna-szczepkowska,4,4973601,artykul.html ''Lubię wagary'', „Gala”, onet.pl]
** Zobacz też: [[pomysł]]


[[Kategoria:Zdrowie]]</text>
      <sha1>1nsxj8iecndnsmqjqearjop2j3125ww</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Życzliwość</title>
    <ns>0</ns>
    <id>29221</id>
    <revision>
      <id>536304</id>
      <parentid>535745</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T12:44:00Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Wikipek</username>
        <id>25932</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>kat.</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="855" xml:space="preserve">'''[[w:Życzliwość|Życzliwość]]''' – przyjazne usposobienie.
* Natomiast owocem ducha jest miłość, radość, pokój, wielkoduszna cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara, łagodność, panowanie nad sobą. Przeciwko takim rzeczom nie istnieje żadne prawo.
** Autor: [[Paweł z Tarsu]]
** Źródło: ''[[Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata]]'', [[List do Galatów|Gal]] 5, 22–23
** Zobacz też: [[cierpliwość]], [[dobroć]], [[łagodność]], [[miłość]], [[pokój]], [[radość]], [[wiara]]

* Życzliwość ma zawsze pewne granice, wyznaczone interesami życzliwego. Życzliwość to nie to samo co przyjaźń. Nie każe oczekiwać ofiar i poświęceń.
** Autor: [[Władysław Witwicki]], ''Stosunki osobiste między ludźmi'', Czytelnik, Łódź 1948, s. 5.


[[Kategoria:Cechy charakteru]]
[[Kategoria:Uczucia i emocje]]</text>
      <sha1>kkdp6uonat6obbms9rqmgebbeuwii1j</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Msza</title>
    <ns>0</ns>
    <id>33108</id>
    <revision>
      <id>536322</id>
      <parentid>534953</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T22:42:47Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>format, dr Zmiana</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="12263" xml:space="preserve">[[Plik:Msza św na Pl Zwycięstwa.jpg|mały|{{center|Msza na Placu Zwycięstwa w Warszawie pod przewodnictwem papieża [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]] (1979)}}]]
'''[[w:Msza|Msza]]''' – w części wyznań chrześcijańskich porządek celebracji liturgicznej będącej odniesieniem do Ostatniej Wieczerzy Jezusa.
* Chrystus i Kościół życzą sobie, by wszyscy wierni codziennie przystępowali do Stołu Pańskiego, i życzeniu temu na pierwszym miejscu przyświeca myśl, by wierni złączeni z Bogiem w Najświętszym Sakramencie z niego czerpali siłę do zwyciężania namiętności, do pozbycia się drobnych powszednich przewinień, do ustrzeżenia się od ciężkich grzechów, na jakie jest wystawiona ludzka ułomność.
** Autor: [[Pius X]], encyklika ''Sacra tridentina synodus''.

* Eucharystia rodzi się z miłości.
** Autor: [[Raniero Cantalamessa]], ''L’Eucaristia nostra santificazione'', Mediolan 2002, s. 15.
** Zobacz też: [[Eucharystia]]

* Gdyby wszyscy najświętsi i najuczeńsi mężowie Boży połączyli się z aniołami i z samą Matką Najświętszą i mówiliby o wartości Mszy św. to nie byliby w stanie godnie i należycie wyrazić, czym jest Msza święta!
** Autor: [[Feliks Cozel]], ''Msza Święta. Jej znaczenie, korzyści, obrzędy i sposoby słuchania'', Te Deum, Wydanie II, s. 30.

* Jednak także uczniom swoim daje radę, żeby pierwociny ze stworzeń Jego składali Bogu w ofierze nie jako sam tego potrzebował, lecz żeby oni nie byli bezowocni i niewdzięczni. Wziął więc chleb, który jest ze stworzenia i dzięki czynił mówiąc: To jest Ciało moje. Podobnie o kielichu, który pochodzi z tego samego stworzenia, co i my, oświadczył, że to jest Jego Krew, i ustanowił nową ofiarę Nowego Testamentu. Kościół otrzymawszy tę ofiarę od apostołów, składa ją na całym świecie Bogu, który nam daje żywność, jako pierwociny, ze swych darów w Nowym Testamencie. O tym tak przepowiadał Malachiasz: Nie mam chęci do was i daru z waszej ręki nie przyjmę. Bo od wschodu słońca aż do zachodu wielkie jest imię moje między narody, a na każdym miejscu poświęcają mi i ofiarują ofiarę czystą, bo wielkie jest imię Moje między narody, mówi Pan Bóg zastępów. Znaczy to oczywiście, że najpierw lud przestanie składać ofiary, ale potem na każdym miejscu będzie składana ofiara Bogu, i to czysta, i że imię Jego będzie wysławiane wśród narodów.
** Autor: [[Ireneusz z Lyonu]], ''Przeciwko herezjom'', IV, 17, 5.

* Jeśli znalibyśmy wartość chociaż jednej Mszy św., to umarlibyśmy ze szczęścia.
** Autor: [[Jan Maria Vianney|św. Jan Maria Vianney]]
** Źródło: Karl Stehlin, ''Zawsze Wierni Prawdzie katolickiej – Prawdzie jedynej'', Te Deum, Warszawa 2003, s. 114.

* Kościół chce, aby Mszę uważano za „ofiarę prawdziwą i odpowiednią” (…) Głównym źródłem naszej nauki jest jednak tradycja, która od najdawniejszych czasów głosi, że Ofiara Mszy ma wartość przebłagalną.
** Źródło: ''The Catholic Encyclopedia'', 1913, t. 10, ss. 6, 17.

* Kościół katolicki nic uczynić nie może świętszego, nic lepszego, nic Najwyższego Boga godniejszego, nic Jezusowi i Maryi milszego, nic Aniołom i Świętym słodszego, nic sprawiedliwym i grzesznikom pożyteczniejszego i nic duszom czyśćcowym pomocniejszego nad to, gdy ofiaruje Mszę św.!
** Autor: [[Jakub Marchantius]]
** Źródło: Feliks Cozel., ''Msza Święta. Jej znaczenie, korzyści, obrzędy i sposoby słuchania'', Te Deum, Wydanie II, s. 54.

* Kościół nakazuje nam pod grzechem przyjmować Komunię św. przynajmniej raz w roku w okresie wielkanocnym, a poleca nam przyjmować Komunię św. jak najczęściej, nawet codziennie.
** Autor: [[Antoni Witkowiak]], ''Propedeutyka teologii katolickiej'', Poznań 1971, s. 253.

* Kto w niedzielę i święta Mszę świętą opuszcza,&lt;br /&gt;Tego Pan Bóg nigdy do nieba nie wpuszcza!
** Opis: śląskie przysłowie.
** Źródło: Feliks Cozel, ''Msza Święta. Jej znaczenie, korzyści, obrzędy i sposoby słuchania'', Te Deum, Wydanie II, s. 73.

* Msza Święta jest tą samą ofiarą, ale bezkrwawą, którą Pan Jezus złożył z siebie w Wielki Piątek na krzyżu. Zachodzi ta tylko różnica, że wtedy można było widzieć oczyma ciała, jak Pan Jezus cierpiał i krew swoją przelewał, zaś we Mszy Świętej ofiaruje się Jezus Chrystus swojemu Ojcu w sposób niewidzialny i bezkrwawy. Msza Święta jest szczytną ofiarą: Ona rozwesela cały dwór niebieski, pomaga bidnym duszom czyśćcowym, sprowadza na ziemię wszelkie błogosławieństwo i więcej chwały przynosi Bogu, niż cierpienia wszystkich męczenników, niż umartwienia wszystkich pustelników, niż wszystkie łzy pokutników, przelane od początku świata, aż do końca wieków.
** Autor: [[Jan Maria Vianney]]
** Źródło: Kajetan Rajski, ''Prawdziwy mężczyzna… czyli kto?'', Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 41, 42.

* My świeccy ludzie mamy niestety bardzo mało pojęcia o wielkiej wartości Mszy św.; to mogę potwierdzić na podstawie własnego doświadczenia. Ludzie będący na Mszy św. wydają mi się, jakby stali przed jakąś wielką górą, która cała wewnątrz pełna jest czystego złota, – ale oni nie znają się na jej wartości, nie znają wartości złota, nie mają potrzebnych narzędzi i niewiedzą jak się zabrać do wydobycia tych skarbów; – stają nieświadomi, bezczynni i bezradni, – i odchodzą tak samo biedni, jak byli przedtem. Trzeba by więc ich pouczyć, jak się do wydobycia tych skarbów zabrać mają, tj. aby poznali się na wartości Mszy św. i wiedzieli, jak najlepiej i najkorzystniej Mszy św. słuchać mają. Gdyby katolicy, a przynajmniej wierzący i pobożni katolicy, wiedzieli i rozumieli, jaką wartość ma Msza św. i jakie skarby się w niej zawierają, i jak z tych skarbów korzyści odnosić, – to inaczej z Mszy św. by korzystali i inaczej by na świecie wyglądało. Gniew Boski byłby ubłagany, – łaski Boże spływałyby na nas obficie, strumieniami.
** Autor: [[anonim]]
** Źródło: Feliks Cozel, ''Msza Święta. Jej znaczenie, korzyści, obrzędy i sposoby słuchania'', Te Deum, Wydanie II, s. 9.

* Na poprawnie celebrowanych mszach świętych widzimy w wielu kościołach wiernych przyjmujących Komunię św. na stojąco. Dlaczego – pytamy się – zastąpiono klęczenie staniem? Czyż klęczenie nie jest klasycznym wyrazem modlenia się? Jest to nie tylko szlachetny wyraz proszenia, błagania, jest to także typowa forma pełnego czci oddania, podporządkowania, spojrzenia w górę, a przede wszystkim – wyraz modlenia się, pokornej konfrontacji z absolutnym Panem.
** Autor: [[Dietrich von Hildebrand]], ''Spustoszona winnica'', tłum. Tomasz G. Pszczółkowski, Fronda, wydanie III, s. 88.
** Zobacz też: [[nadzwyczajna forma rytu rzymskiego]], [[zwyczajna forma rytu rzymskiego]]

* Nasz Pan chciał, abyśmy uczestniczyli w Jego ofierze Krzyża, abyśmy stali się uczestnikami Jego zasług, aby nasze dusze przez Jego ofiarę zostały obmyte z grzechów; jest to kontynuowane przez kapłanów od chwili kiedy On podczas Ostatniej Wieczerzy powiedział: „To czyńcie na moją pamiątkę”. Nasz Pan Nie powiedział: Opowiadajcie o Mojej Wieczerzy, pamiętajcie o Mojej Ofierze. Powiedział coś przeciwnego: To czyńcie – spełniajcie tę ofiarę, odnawiajcie tę ofiarę, kontynuujcie tę ofiarę.
** Autor: [[Marcel Lefebvre]]
** Źródło: ''Kazania abpa Marcela Lefebvre'', Te Deum, Warszawa 1999, s. 43.
** Zobacz też: [[kapłan]]

* Nie mówmy więc, że ofiara Mszy świętej jest tylko ucztą pamięci, ucztą wspomnień, odbywaną tylko na wspomnienie tego, co Nasz Pan uczynił podczas Ostatniej Wieczerzy. Bo to jest bluźnierstwem, potwarzą rzucaną na naukę katolicką, potwarzą rzucaną na to, co uczynił i ustanowił Nasz Pan Jezus Chrystus. To przyczynia się do upadku kapłaństwa. Kapłan nie jest w żadnym razie tylko osobą prowadzącą ucztę pamięci. On jest nie tylko tym, który podczas uczty przewodniczy zgromadzeniu. Kapłan jest tym, który składa ofiarę. Kapłan jest tym, który sprawia, że Boży Baranek ofiarny zstępuje na ołtarz, że naprawdę jest obecny na ołtarzu.
** Autor: [[Marcel Lefebvre]]
** Źródło: ''Kazania abpa Marcela Lefebvre'', Te Deum, Warszawa 1999, s. 44.

* Poza Kościołem nie ma ani uznanego kapłaństwa ani prawdziwych ofiar.
** Autor: [[Leon I Wielki]], ep. LXXX ''Ad Anatolium'', cap. 2.

* W Biblii nie ma słowa „czyściec” ani też jasno wyłożonej nauki o czyśćcu. (…) W dziełach Ojców wielokrotnie wspomniano nie tylko o istnieniu czyśćca, lecz również o tym, że wiernemu zmarłemu mogą pomóc modlitwy żywych, a przede wszystkim Ofiara Mszy.
** Źródło: ''Katechizm dla dorosłych'' (ang. ''The Teaching of Christ – A Catholic Catechism for Adults''), ss. 347, 348.

* W niedzielę oraz w inne dni świąteczne nakazane, wierni są zobowiązani uczestniczyć we Mszy świętej.
** Źródło: ''Kodeks Prawa Kanonicznego'', Pallottinum 1984, kan. 1247.

* Wielkość i wzniosłość ofiary Mszy świętej polega właśnie na tym, że jest to prawdziwa ofiara, tak jak ofiara Kalwarii. Nasi poprzednicy zawsze w to wierzyli. Kościół zawsze w to wierzył. Nie możemy w tej wierze niczego zmieniać, ani o jotę. Gdybyśmy coś zmienili, gdybyśmy zmienili formuły, gdybyśmy nagle zaczęli mówić: obchodzimy święto eucharystyczne, urządzamy wieczerzę eucharystyczną, świętujemy ucztę, wówczas stalibyśmy się protestantami i przestali być katolikami, ponieważ Kościół katolicki opiera się właśnie na tej prawdzie. Jeśli nie ma ofiary Mszy świętej, nie ma Kościoła katolickiego.
** Autor: [[Marcel Lefebvre]]
** Źródło: ''Kazania abpa Marcela Lefebvre'', Te Deum, Warszawa 1999, s. 44, 45.

* Wierzymy, że jak chleb i wino konsekrowane przez Chrystusa Pana podczas Ostatniej Wieczerzy zostały przemienione w Jego ciało i krew, które wkrótce miał za nas ofiarować na krzyżu, tak też i chleb, i wino konsekrowane przez kapłana przemieniają się w ciało i w krew Chrystusa zasiadającego w chwale niebieskiej, i wierzymy, że tajemnicza obecność Pana pod postaciami owych rzeczy, które dla zmysłów zdają się istnieć nadal jak przedtem, jest prawdziwa, rzeczywista i substancjonalna. (…) Tę tajemniczą przemianę Kościół stosownie i właściwie zwie przeistoczeniem [transsubstancjacją].
** Autor: [[Paweł VI]], ''Uroczyste wyznanie wiary'' z 30 czerwca 1968, ''Breviarium Fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła'', Poznań 1989, s. 422.

* Za mszę się nie płaci, msza to ofiara Chrystusa, która jest bezinteresowna. 
** Autor: papież [[Franciszek (papież)|Franciszek]], podczas audiencji ogólnej 7 marca 2018
** Źródło: [http://www.niedziela.pl/artykul/34244/Franciszek-za-Msze-sw-sie-nie-placi-Jest Franciszek: Msza św. jest ofiarą Chrystusa], niedziela.pl, 7 marca 2018
** Zobacz też: [[ofiara (religia)|ofiara]]

* Ze wszystkich szkód i strat na świecie, moim zdaniem, żadnej nie ma większej, niż nieznajomość tej Najświętszej Ofiary. O Mszy św. można powiedzieć to, co Pismo św. mówi o Mądrości Przedwiecznej, że: jest skarbem nieprzebranym dla ludzi, którego gdy używali, stali się uczestnikami Boskiej przyjaźni.
** Autor: [[Marcin Coch]]
** Źródło: Feliks Cozel, ''Msza Święta. Jej znaczenie, korzyści, obrzędy i sposoby słuchania'', Te Deum, Wydanie II, s. 9.

* Zrozumiałam jakie to szczęście, że wiele Mszy św. odprawia się na świecie, bo przez to wiele kar zasłużonych, wiele klęsk i nieszczęść publicznych bywa odwróconych. Widziałam jak wielkie błogosławieństwa i łaski Boskie spływają na tych, którzy uczęszczają na Msze św., jak przez to praca ich staje się pożyteczną, zasługi się pomnażają... jak często jedna osoba z rodziny, która Mszy św. słuchała, przynosi błogosławieństwo Boskie dla całego domu!
** Autor: [[Anna Katarzyna Emmerich]]
** Źródło: Feliks Cozel, ''Msza Święta. Jej znaczenie, korzyści, obrzędy i sposoby słuchania'', Te Deum, Wydanie II, s. 41, 42.


[[Kategoria:Liturgia katolicka]]</text>
      <sha1>j31smryh1wa6s4cbajmxk5tt03ttrtp</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Sade Adu</title>
    <ns>0</ns>
    <id>34953</id>
    <revision>
      <id>536325</id>
      <parentid>495628</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T22:56:22Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>sprzątanie kodu</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="929" xml:space="preserve">[[Plik:Sade Adu 1.jpg|mały|{{center|Sade Adu (2011)}}]]
'''[[w:Sade Adu|Sade Adu]]''' (ur. 1959) – [[Wielka Brytania|brytyjska]] piosenkarka, [[kompozytor]]ka, autorka tekstów i producentka muzyczna, urodzona w Nigerii.
* To prawda, nie mam potrzeby opowiadania o swoim życiu. Fakt, że jestem skryta, nie znaczy, że mam coś na sumieniu. Nie dręczy mnie też smutek ani depresja. Po prostu jest we mnie melancholia. Dobrze mi z tym.
** Źródło: ''Sade. Po raz pierwszy wystąpi w Polsce'', „Życie na Gorąco” nr 40, 6 października 2011, s. 29.


{{SORTUJ:Adu, Sade}}
[[Kategoria:Brytyjscy kompozytorzy muzyki rozrywkowej]]
[[Kategoria:Brytyjscy piosenkarze]]
[[Kategoria:Brytyjscy producenci muzyczni]]
[[Kategoria:Brytyjscy tekściarze]]
[[Kategoria:Laureaci Nagrody Grammy]]
[[Kategoria:Muzycy bluesowi]]
[[Kategoria:Nigeryjscy pisarze]]
[[Kategoria:Wokaliści jazzowi]]
[[Kategoria:Zdobywcy platynowych płyt]]</text>
      <sha1>2jcci6pxuw79a2vqte2radrdx3aipdy</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Philip Sidney</title>
    <ns>0</ns>
    <id>46418</id>
    <revision>
      <id>536316</id>
      <parentid>414054</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T21:59:43Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>zm. źródło</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="441" xml:space="preserve">[[Plik:Sir Philip Sidney Bolton Portrait.jpg|mały|{{center|Philip Sidney}}]]
'''[[w:Philip Sidney|Philip Sidney]]''' (1554–1586) – angielski żołnierz, prozaik i poeta.
* Słodki nieprzyjaciel, Francja.
* ''That sweet enemy, France.'' (ang.)
** Źródło: ''Astrophel and Stella'', ''Sonet 41'', wiersz 4 (1591)


{{SORTUJ:Sidney, Philip}}
[[Kategoria:Angielscy poeci]]
[[Kategoria:Angielscy prozaicy]]
[[Kategoria:Brytyjscy wojskowi]]</text>
      <sha1>o70nxdg5dher351oucj6wgu5gpk3um3</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Strabon</title>
    <ns>0</ns>
    <id>46802</id>
    <revision>
      <id>536326</id>
      <parentid>500025</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T23:16:25Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>format, dr Zmiana</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="929" xml:space="preserve">[[Plik:Strabo.jpg|mały|{{center|Strabon}}]]
'''[[w:Strabon|Strabon]]''' (gr. ''Στράβων'', ok. 63 p.n.e.–ok. 24 n.e.) – grecki geograf, historyk i podróżnik.
* (…) i szły za nimi wróżbitki, które przepowiadały przyszłość. Te kapłanki o białych włosach, biało odziane nosiły płaszcze wełniane, spięte agrafami i pasem z miedzi. Szły boso, z mieczem w dłoni, przed więźniami. Po ozdobieniu ich wieńcami prowadziły ich do basenu, który mógł zawierać 20 amfor, tam wchodziły po schodach, podnosiły każdego więźnia aż na brzeg basenu, podcinały mu gardło i według tego, jak ściekała krew – wróżyły. Inne kapłanki otwierały ciało i wróżyły z wnętrzności, oznajmiając zwycięstwo ich armii.
** Źródło: ''Geografia''


[[Kategoria:Geografowie]]
[[Kategoria:Historycy starożytnej Grecji]]
[[Kategoria:Pisarze starożytnej Grecji]]
[[Kategoria:Podróżnicy i odkrywcy]]</text>
      <sha1>qgu6f7w8glek27r0htuaklkui7s0txz</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Lucyna Malec</title>
    <ns>0</ns>
    <id>48995</id>
    <revision>
      <id>536324</id>
      <parentid>374812</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T22:55:39Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>sprzątanie kodu</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="1279" xml:space="preserve">[[Plik:Malec Lucyna.jpg|mały|{{center|Lucyna Malec (2007)}}]]
'''[[w:Lucyna Malec|Lucyna Malec]]''' (ur. 1966) – [[polska]] [[aktor]]ka i piosenkarka.
* Częścią zawodu aktorki jest dbanie o siebie, więc inwestuję w dobre kosmetyki. Od czasu do czasu funduję sobie perfumy czy wizytę u kosmetyczki. Większe szaleństwo? Gdybym po każdym zakończeniu sezonu zdjęciowego mogła pomieszkać na Bali przez pół roku, byłoby cudownie. Jednak to wymaga „hollywoodzkich” stawek.
** Źródło: [http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-lucyna-malec-liczy-na-wygrana,nId,627506 ''Lucyna Malec liczy na wygraną'', teletydzien.pl, 10 sierpnia 2012]

* Zdarza mi się zagrać w Totolotka. Wygraną kwotę rozdysponowałabym wśród moich bliskich oraz potrzebujących. Do tej pory niczego nie wygrałam, ale mam nadzieję, że wszystko przede mną.
** Źródło: [http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-lucyna-malec-liczy-na-wygrana,nId,627506 ''Lucyna Malec liczy na wygraną'', teletydzien.pl, 10 sierpnia 2012]

'''Zobacz też:'''
* ''[[Bulionerzy]]''
* ''[[Hotel 52]]''
* ''[[Na Wspólnej]]''


{{SORTUJ:Malec, Lucyna}}
[[Kategoria:Polscy aktorzy dubbingowi]]
[[Kategoria:Polscy aktorzy filmowi]]
[[Kategoria:Polscy aktorzy telewizyjni]]
[[Kategoria:Polscy piosenkarze]]</text>
      <sha1>76xn1rf8emiyhwasdl09mqh16a445xj</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Michael Sandel</title>
    <ns>0</ns>
    <id>54105</id>
    <revision>
      <id>536319</id>
      <parentid>509982</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T22:36:47Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>format, dr Zmiana</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="4325" xml:space="preserve">[[Plik:Michael Sandel Me Judice.png|mały|{{center|Michael Sandel (2021)}}]]
'''[[w:Michael Sandel|Michael Sandel]]''' (ur. 1953) – amerykański profesor filozofii na Harvardzie, filozof rynku.
* Dla mnie najważniejsze jest jednak to, że moralność w polityce nie kończy się w żadnym razie, jak się często przyjmuje, na kwestiach takich jak aborcja czy eutanazja. W istocie sprawy związane z funkcjonowaniem systemu podatkowego, gospodarki, systemu zdrowia czy edukacji – a więc te, w których chodzi o wzajemne zobowiązania między obywatelami – są także kwestiami stricte moralnymi.
** Źródło: rozmowa Piotra Burasa i Magdy Tilszer, ''Nie daj się urynkowić'', „Gazeta Wyborcza”, 5–6 lipca 2014.
** Zobacz też: [[moralność]], [[polityka]]

* Interpretowanie wszystkich relacji międzyludzkich za pomocą kryteriów rynkowych prowadzi do wynaturzenia wyższych wartości i norm, które powinny definiować inne sfery życia – rodzinne, obywatelskie, edukację. Skutkiem jest erozja solidarności społecznej, czyli poczucia, że jako obywatele jesteśmy sobie wzajemnie coś winni. Ale podporządkowując się logice rynku, tracimy także innego rodzaju wartości.
** Źródło: rozmowa Piotra Burasa i Magdy Tilszer, ''Nie daj się urynkowić'', „Gazeta Wyborcza”, 5–6 lipca 2014.

* Jeśli powiemy, że celem edukacji jest po prostu lepsze ustawienie się w życiu i bycie bardziej produktywnym członkiem społeczeństwa, to płacenie dzieciom za czytanie może mieć sens. Jeśli jednak prawdziwym celem nie jest tylko umożliwienie zdobycia dobrej pracy, lecz także rozwinięcie właściwych istocie ludzkiej zdolności do refleksji, myślenia krytycznego, kontemplacji sztuki, to czytanie staje się celem samym w sobie, którego nie powinno się wypaczać gratyfikacją pieniężną.
** Źródło: rozmowa Piotra Burasa i Magdy Tilszer, ''Nie daj się urynkowić'', „Gazeta Wyborcza”, 5–6 lipca 2014.
** Zobacz też: [[czytanie]], [[edukacja]]

* Moją obawę budzi to, że jedno i drugie [rynek i inżynieria genetyczna] twierdzi, że jest w stanie zastąpić refleksję na temat moralności. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z ekonomią, która udaje, że jest nauką ścisłą i neutralną pod względem etycznym. To nieprawda. W drugim – inżynierii genetycznej – chodzi o niebezpieczne założenie, że technologia może definiować swoje cele w oderwaniu od jakiejkolwiek refleksji moralnej na zasadzie „co jest możliwe, jest dobre”. W tym sensie ekonomia i inżynieria genetyczna są do sobie podobne, usuwają pytania moralne ze sfer kluczowych dla funkcjonowania naszych społeczeństw.
** Źródło: rozmowa Piotra Burasa i Magdy Tilszer, ''Nie daj się urynkowić'', „Gazeta Wyborcza”, 5–6 lipca 2014.
** Zobacz też: [[kapitalizm]], [[bioetyka]]

* Nie sądzę, by można było mieć dobre życie tylko jako jednostka. O tym także mówił już Arystoteles: uczestnictwo w życiu społecznym, dzielenie się z innymi ludźmi, udział w rządzeniu – to są warunki dobrego życia. To zupełnie inne podejście od dominującego dzisiaj przekonania, że sami możemy indywidualnie określić, co jest dla nas dobre – bez udziału w życiu obywatelskim i współkształtowaniu tego, co nazywam dobrem wspólnym. Rozdzielanie tych dwóch sfer [indywidualnej i kolektywnej] jest błędem. Nie ma opozycji między nimi.
** Źródło: rozmowa Piotra Burasa i Magdy Tilszer, ''Nie daj się urynkowić'', „Gazeta Wyborcza”, 5–6 lipca 2014.
** Zobacz też: [[indywidualizm]]

* Tendencja do przekształcania demokratycznego społeczeństwa w rynkowe jest w gospodarce rynkowej niemal nie do zatrzymania. Zaczynamy bowiem zakładać, że nasza wolność jako konsumentów to esencja wolności, i przenosimy ten transakcyjny model relacji dotyczących wymiany dóbr materialnych na inne sfery życia społecznego – stosunki między ludźmi, życie publiczne, sposoby organizowania systemu świadczeń społecznych. Mechanizmy rynkowe zaczynają rządzić funkcjonowaniem naszych społeczeństw.
** Źródło: rozmowa Piotra Burasa i Magdy Tilszer, ''Nie daj się urynkowić'', „Gazeta Wyborcza”, 5–6 lipca 2014.
** Zobacz też: [[demokracja]], [[społeczeństwo]]


{{SORTUJ:Sandel, Michael}}
[[Kategoria:Amerykańscy filozofowie]]</text>
      <sha1>8nrbpn4hexfh2vwbqo877eh1f3kqw0h</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>536320</id>
      <parentid>536319</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T22:37:18Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>autokorekta</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="4325" xml:space="preserve">[[Plik:Michael Sandel Me Judice.png|mały|{{center|Michael Sandel (2012)}}]]
'''[[w:Michael Sandel|Michael Sandel]]''' (ur. 1953) – amerykański profesor filozofii na Harvardzie, filozof rynku.
* Dla mnie najważniejsze jest jednak to, że moralność w polityce nie kończy się w żadnym razie, jak się często przyjmuje, na kwestiach takich jak aborcja czy eutanazja. W istocie sprawy związane z funkcjonowaniem systemu podatkowego, gospodarki, systemu zdrowia czy edukacji – a więc te, w których chodzi o wzajemne zobowiązania między obywatelami – są także kwestiami stricte moralnymi.
** Źródło: rozmowa Piotra Burasa i Magdy Tilszer, ''Nie daj się urynkowić'', „Gazeta Wyborcza”, 5–6 lipca 2014.
** Zobacz też: [[moralność]], [[polityka]]

* Interpretowanie wszystkich relacji międzyludzkich za pomocą kryteriów rynkowych prowadzi do wynaturzenia wyższych wartości i norm, które powinny definiować inne sfery życia – rodzinne, obywatelskie, edukację. Skutkiem jest erozja solidarności społecznej, czyli poczucia, że jako obywatele jesteśmy sobie wzajemnie coś winni. Ale podporządkowując się logice rynku, tracimy także innego rodzaju wartości.
** Źródło: rozmowa Piotra Burasa i Magdy Tilszer, ''Nie daj się urynkowić'', „Gazeta Wyborcza”, 5–6 lipca 2014.

* Jeśli powiemy, że celem edukacji jest po prostu lepsze ustawienie się w życiu i bycie bardziej produktywnym członkiem społeczeństwa, to płacenie dzieciom za czytanie może mieć sens. Jeśli jednak prawdziwym celem nie jest tylko umożliwienie zdobycia dobrej pracy, lecz także rozwinięcie właściwych istocie ludzkiej zdolności do refleksji, myślenia krytycznego, kontemplacji sztuki, to czytanie staje się celem samym w sobie, którego nie powinno się wypaczać gratyfikacją pieniężną.
** Źródło: rozmowa Piotra Burasa i Magdy Tilszer, ''Nie daj się urynkowić'', „Gazeta Wyborcza”, 5–6 lipca 2014.
** Zobacz też: [[czytanie]], [[edukacja]]

* Moją obawę budzi to, że jedno i drugie [rynek i inżynieria genetyczna] twierdzi, że jest w stanie zastąpić refleksję na temat moralności. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z ekonomią, która udaje, że jest nauką ścisłą i neutralną pod względem etycznym. To nieprawda. W drugim – inżynierii genetycznej – chodzi o niebezpieczne założenie, że technologia może definiować swoje cele w oderwaniu od jakiejkolwiek refleksji moralnej na zasadzie „co jest możliwe, jest dobre”. W tym sensie ekonomia i inżynieria genetyczna są do sobie podobne, usuwają pytania moralne ze sfer kluczowych dla funkcjonowania naszych społeczeństw.
** Źródło: rozmowa Piotra Burasa i Magdy Tilszer, ''Nie daj się urynkowić'', „Gazeta Wyborcza”, 5–6 lipca 2014.
** Zobacz też: [[kapitalizm]], [[bioetyka]]

* Nie sądzę, by można było mieć dobre życie tylko jako jednostka. O tym także mówił już Arystoteles: uczestnictwo w życiu społecznym, dzielenie się z innymi ludźmi, udział w rządzeniu – to są warunki dobrego życia. To zupełnie inne podejście od dominującego dzisiaj przekonania, że sami możemy indywidualnie określić, co jest dla nas dobre – bez udziału w życiu obywatelskim i współkształtowaniu tego, co nazywam dobrem wspólnym. Rozdzielanie tych dwóch sfer [indywidualnej i kolektywnej] jest błędem. Nie ma opozycji między nimi.
** Źródło: rozmowa Piotra Burasa i Magdy Tilszer, ''Nie daj się urynkowić'', „Gazeta Wyborcza”, 5–6 lipca 2014.
** Zobacz też: [[indywidualizm]]

* Tendencja do przekształcania demokratycznego społeczeństwa w rynkowe jest w gospodarce rynkowej niemal nie do zatrzymania. Zaczynamy bowiem zakładać, że nasza wolność jako konsumentów to esencja wolności, i przenosimy ten transakcyjny model relacji dotyczących wymiany dóbr materialnych na inne sfery życia społecznego – stosunki między ludźmi, życie publiczne, sposoby organizowania systemu świadczeń społecznych. Mechanizmy rynkowe zaczynają rządzić funkcjonowaniem naszych społeczeństw.
** Źródło: rozmowa Piotra Burasa i Magdy Tilszer, ''Nie daj się urynkowić'', „Gazeta Wyborcza”, 5–6 lipca 2014.
** Zobacz też: [[demokracja]], [[społeczeństwo]]


{{SORTUJ:Sandel, Michael}}
[[Kategoria:Amerykańscy filozofowie]]</text>
      <sha1>a0m7ch8slq04izmsngpefij7kkotvxu</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Barbara Kurdej-Szatan</title>
    <ns>0</ns>
    <id>55281</id>
    <revision>
      <id>536308</id>
      <parentid>535093</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T13:42:40Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <comment>red., format, zm. źródła (neutralność tytułu)</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="2881" xml:space="preserve">[[Plik:Barbara Kurdej - Szatan.jpg|mały|{{center|Barbara Kurdej-Szatan (2014)}}]]
'''[[w:Barbara Kurdej-Szatan|Barbara Kurdej-Szatan]]''' (ur. 1985) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna.
* Każdy czasem potrzebuje pomocnej dłoni i wsparcia. Warto pomyśleć o tym, co z siebie możemy dać innym.
** Źródło: Agnieszka Czapla, ''Mam receptę na szczęście'', „Tele Tydzień” 8 września 2014, nr 37

* Każdy z nas spotyka na swojej drodze dobrych i wartościowych ludzi, tylko nie każdy ich zauważa. Miałam różne momenty w moim życiu, raz lepsze, raz gorsze. Uważam, że trzeba być po prostu odważnym i mimo różnych przeszkód zawsze brnąć do celu.
** Źródło: Agnieszka Czapla, ''Mam receptę na szczęście'', „Tele Tydzień” 8 września 2014, nr 37

* Para od razu łapie ze sobą kontakt, rozumieją się, jakby znali się od lat. Na drodze do ich szczęścia staje Leon, kolega mojej bohaterki z podstawówki, który pojawia się znikąd, zaczyna ją adorować, osaczać. Basia w końcu mu ulega i decyduje się na ślub. Leon szuka żony, bo tatuś mu kazał, wszystko robi pod jego dyktando, nie jest sobą, nie robi tego, co czuje i to jest maksymalnie słabe.
** Źródło: [http://film.onet.pl/dzien-dobry-kocham-cie-barbara-kurdej-szatan-o-filmie/qp2r1 ''„Dzień dobry, kocham cię”: Barbara Kurdej-Szatan o filmie'', film.onet.pl, 4 listopada 2014]

* Po pierwsze, robić to, co się kocha. Po drugie, wierzyć w siebie. Ja od dziecka robiłam to, co lubię. Do niczego nie byłam zmuszana przez rodziców, a to jest ważne.
** Źródło: Agnieszka Czapla, ''Mam receptę na szczęście'', „Tele Tydzień” 8 września 2014, nr 37

* To jest kurwa „straż graniczna”????? „Straż”?????????? To są maszyny bez serca bez mózgu bez NICZEGO!!! Maszyny ślepo wykonujące rozkazy!!!!! Kurwa!!!!!! Jak tak można!!!!!!! Boli mnie serce boli mnie cała klatka piersiowa trzęsę się i ryczę!!!!!!! Mordercy!!!!! Chcecie takiego rządu wciąż????? Który zezwala na takie rzeczy wręcz rozkazuje tak się zachowywać??????? Kurwaaaaaaaaa!!!!!!!!
** Opis: wpis na profilu na Instagramie z 4 listopada 2021 dotyczący kryzysu migracyjnego na granicy białorusko-polskiej. Wpis po jakimś czasie został usunięty.
** Źródło: [https://www.rp.pl/prawo-karne/art36474751-barbara-kurdej-szatan-stanie-przed-sadem-za-zniewazenie-pogranicznikow ''Barbara Kurdej-Szatan stanie przed sądem za znieważenie pograniczników''], rp.pl, 8 czerwca 2022

'''Zobacz też:'''
* ''[[Ciacho]]''
* ''[[I kto tu rządzi?]]''
* ''[[M jak miłość]]''
* ''[[Pierwsza miłość]]''


{{SORTUJ:Kurdej-Szatan, Barbara}}
[[Kategoria:Laureaci Złotych Telekamer]]
[[Kategoria:Laureatki Telekamer dla najlepszej aktorki]]
[[Kategoria:Polscy aktorzy filmowi]]
[[Kategoria:Polscy aktorzy teatralni]]
[[Kategoria:Polscy aktorzy telewizyjni]]</text>
      <sha1>7mxpx965si0t5fqmuur5gfuu501adsy</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Anna Boleyn</title>
    <ns>0</ns>
    <id>55340</id>
    <revision>
      <id>536329</id>
      <parentid>535732</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T23:27:44Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>format, dr Zmiana</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="3020" xml:space="preserve">[[Plik:AnneBoleynMiniature.jpg|mały|{{center|Anna Boleyn}}]]
'''[[w:Anna Boleyn|Anna Boleyn]]''' (1501/1507–1536) – królowa Anglii od 1533 do 17 maja 1536 (dwa dni później ścięta z rozkazu męża – króla [[Henryk VIII Tudor|Henryka VIII Tudora]]).
* Będzie jak mówię, choćby ludzie sarkali!
** Opis: motto Anny powstałe przed 1530.
** Źródło: Eric Ives, ''Życie i śmierć Anny Boleyn'', s. 166.

* Czy nie mówiłam ci, że za każdym razem, kiedy rozmawiasz z królową, ona jest przekonana o wyższości swojej racji? Wiem, że któregoś pięknego ranka ulegniesz jej argumentom i mnie odtrącisz. Długo już czekam i mogłabym w tym czasie pozyskać jakiś korzystny kontrakt małżeński, z którego być może otrzymałabym potomstwo będące na tym świecie największą pociechą. Ale cóż! Żegnaj mój czasie i moja młodości, któreście całkiem poszły na marne.
** Opis: podczas kłótni w 1529 z [[Henryk VIII Tudor|Henrykiem VIII]] z powodu przedłużającej się sprawy o anulowanie małżeństwa z [[Katarzyna Aragońska|Katarzyną Aragońską]]
** Źródło: Eric Ives, ''Życie i śmierć Anny Boleyn'', s. 150.

* Drogi narodzie chrześcijański, nie stoję tu po to, aby głosić wam kazanie, stoję tu, aby umrzeć.
** ''Good Christian People, I have not come here to preach a sermon; I have come here to die.'' (ang.)
** Opis: przed swą śmiercią.
** Źródło: Lacey Baldwin-Smith, ''Anne Boleyn: The Queen of Controversy''

* Najszczęśliwsza.
** Opis: motto z okazji koronacji
** Źródło: Antonia Fraser, ''Sześć żon Henryka VIII'', s. 236.

* Proszę polecić mnie królowi i przekazać mu, że budował moją karierę z niespotykaną konsekwencją: ze zwykłej damy dworu zrobił mnie markizą, a z markizy – królową. Pozostał już tylko jeden jeszcze wyższy tytuł, którym zapewne chce mnie obdarzyć: uczyni ze mnie męczennicę.
** Opis: żegnając się z jednym z dworzan, gdy zaciągano ją na jej egzekucję.
** Źródło: Isabelle Bricard, ''Leksykon śmierci wielkich ludzi'', tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, ISBN 8305129713, s. 61.

==O Annie Boleyn==
* Jest niesprawiedliwością względem Henryka VIII tłumaczyć jego rozwód i zerwanie z Rzymem miłością do szafirowych oczu Anny Boleyn. (…) Problemat ten był bardziej złożony.
** Autor: [[André Maurois]], ''Dzieje Anglii'', tłum. Wacław Rogowicz

* Wiedźma, ona jest wiedźmą.
** Autor: [[Henryk VIII Tudor]]
** Źródło: Elwira Watała, ''Wielcy zboczeńcy''

* Wolałabym raczej żebrać razem z nim o kawałek chleba niż być największą królową chrześcijaństwa.
** Autor: Maria Boleyn tuż po tym, jak popadła w kłopoty finansowe po ujawnieniu swego drugiego małżeństwa, co skutkowało wygnaniem z dworu królewskiego przez Annę
** Źródło: Antonia Fraser, ''Sześć żon Henryka VIII'', s. 122.


{{SORTUJ:Boleyn, Anna}}
[[Kategoria:Angielskie królowe]]
[[Kategoria:Osoby skazane na karę śmierci]]</text>
      <sha1>bpgfm3uwjuuzt5sm0qmopeyxbkiotew</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Hector St. John de Crèvecœur</title>
    <ns>0</ns>
    <id>60132</id>
    <revision>
      <id>536331</id>
      <parentid>460261</parentid>
      <timestamp>2022-08-08T00:00:33Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <comment>+</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="1238" xml:space="preserve">[[Plik:Hectorstjohncrevecoeur.jpg|mały|{{center|Hector St. John de Crèvecœur}}]]
'''[[w:Hector St. John de Crèvecœur|Hector St. John de Crèvecœur]]''' (właśc. '''Michel Guillaume Jean de Crèvecœur''', 1735–1813) – francuski pisarz i agronom, mieszkaniec francuskiej kolonii w Kanadzie (Quebecu), uczestnik wojny siedmioletniej.
* Gdzie chleb, tam ojczyzna, jest hasłem wszystkich imigrantów.
** ''Ubi panis ibi patria, is the motto of all emigrants.'' (łac. i ang.)
** Źródło: ''Letters from an American Farmer'' (1782)

* W więziach społecznych tubylców musi być coś wyjątkowo pociągającego i znacznie lepszego od wszystkiego, czym my sami się szczycimy, bowiem tysiące Europejczyków stało się Indianami, nie ma zaś choćby jednego przypadku, aby któryś z Indian został z własnego wyboru Europejczykiem.
** Źródło: ''Letters from an American Farmer'' (1782); cyt. za: Howard Zinn, ''Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś'', tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 92.
** Zobacz też: [[Indianie]]


{{SORTUJ:Crèvecœur, Hector St. John}}
[[Kategoria:Agronomowie]]
[[Kategoria:Francuscy eseiści]]
[[Kategoria:Francuscy pisarze oświeceniowi]]</text>
      <sha1>snwgky8wdy3nbcncf57zpinjfph5ete</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>536333</id>
      <parentid>536331</parentid>
      <timestamp>2022-08-08T07:39:51Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>oryg</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="1368" xml:space="preserve">[[Plik:Hectorstjohncrevecoeur.jpg|mały|{{center|Hector St. John de Crèvecœur}}]]
'''[[w:Hector St. John de Crèvecœur|Hector St. John de Crèvecœur]]''' (właśc. '''Michel Guillaume Jean de Crèvecœur''', 1735–1813) – francuski pisarz i agronom, mieszkaniec francuskiej kolonii w Kanadzie (Quebecu), uczestnik wojny siedmioletniej.
* Gdzie chleb, tam ojczyzna, jest hasłem wszystkich imigrantów.
** ''Ubi panis ibi patria, is the motto of all emigrants.'' (łac. i ang.)
** Źródło: ''Letters from an American Farmer'', list III (1782)

* W więziach społecznych tubylców musi być coś wyjątkowo pociągającego i znacznie lepszego od wszystkiego, czym my sami się szczycimy, bowiem tysiące Europejczyków stało się Indianami, nie ma zaś choćby jednego przypadku, aby któryś z Indian został z własnego wyboru Europejczykiem.
** ''There must be in their social bond something singularly captivating, and far superior to anything to be boasted of among us; for thousands of Europeans are Indians, and we have no examples of even one of those Aborigines having from choice become Europeans!'' (ang.)
** Źródło: ''Letters from an American Farmer'', list XII (1782)
** Zobacz też: [[Indianie]]


{{SORTUJ:Crèvecœur, Hector St. John}}
[[Kategoria:Agronomowie]]
[[Kategoria:Francuscy eseiści]]
[[Kategoria:Francuscy pisarze oświeceniowi]]</text>
      <sha1>02cnxp858eqm1i5rqzey6k508t3rqvv</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Aleksander Stępkowski</title>
    <ns>0</ns>
    <id>62673</id>
    <revision>
      <id>536327</id>
      <parentid>518656</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T23:18:56Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Zero</username>
        <id>20</id>
      </contributor>
      <comment>popr. Link, format, -- (wiedza encyklopedyczna)</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="2214" xml:space="preserve">[[Plik:Aleksander Stepkowski.png|mały|{{center|Aleksander Stępkowski (2015)}}]]
'''[[w:Aleksander Stępkowski|Aleksander Bogusław Stępkowski]]''' (ur. 1974) – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, twórca i pierwszy prezes Zarządu Instytutu na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris. W latach 2015–2016 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, sędzia Sądu Najwyższego.
* Ścisłe kierownictwo PiS uważa, że jest to projekt groźny dla tej partii.
** Opis: o projekcie ustawy przygotowanej przez [[Instytut na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris]] zaostrzającej przepisy ustawy antyaborcyjnej
** Źródło: [https://www.gosc.pl/doc/3420265.Byly-wiceszef-MSZ-o-kulisach-swej-dymisji ''Były wiceszef MSZ o kulisach swej dymisji''], gosc.pl, 31 sierpnia 2016.
** Zobacz też: [[aborcja]], [[Prawo i Sprawiedliwość]]

* Trudno dziś wyobrazić sobie jakaś debatę społeczną bez obecności Ordo Iuris. Setki dzieci wróciły do domu dzięki nam. Są to również sprawy dotyczący obrony sumienia, reprezentujemy prof. Chazana, wygrywamy te sprawy. To są bardzo konkretne efekty, to nasz praca analityczna, raporty (np. o polityce rodzinnej, który był istotny podczas tworzenia programu 500+). Chcemy służyć społeczeństwu. Nie chodziło nam o stworzenie nowej organizacji pozarządowej, która będzie się zastanawiać jaki grant otrzyma, tylko chodziło nam o niesienie pomocy ludziom w środowiskach, w których ciężko ją otrzymać. W rzeczywistości chcieliśmy pokazać, że konstytucja broni osób milczących.
** Źródło: [http://telewizjarepublika.pl/stepkowski-trudno-dzis-wyobrazic-sobie-jakas-debate-spoleczna-bez-obecnosci-ordo-iuris,56885.html ''Stępkowski: Trudno dziś wyobrazić sobie jakąś debatę społeczną bez obecności Ordo Iuris''], telewizjarepublika.pl, 20 listopada 2017.
** Zobacz też: [[Bogdan Chazan]], [[Rodzina 500 plus]]


{{SORTUJ:Stępkowski, Aleksander}}
[[Kategoria:Polscy działacze społeczni]]
[[Kategoria:Polscy przedstawiciele nauk prawnych]]
[[Kategoria:Sędziowie Sądu Najwyższego]]
[[Kategoria:Wykładowcy polskich uczelni wyższych]]</text>
      <sha1>p384ychmvuh7cvw2eug1ml7joikesxg</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>Chłopaki z baraków</title>
    <ns>0</ns>
    <id>64941</id>
    <revision>
      <id>536315</id>
      <parentid>525365</parentid>
      <timestamp>2022-08-07T19:37:21Z</timestamp>
      <contributor>
        <ip>37.249.242.155</ip>
      </contributor>
      <comment>/* Inni */</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="6743" xml:space="preserve">'''''[[w:Chłopaki z baraków|Chłopaki z baraków]]''''' (ang. ''Trailer Park Boys'') – [[kanada|kanadyjski]] serial komediowy, oryginalnie emitowany w latach 2001-2008 i 2014-2018.
{{Wulgaryzmy}}
==Wypowiedzi postaci==
===Ricky===
*Moglibyśmy z Julianem zająć się Cyrusem, ale po pierwsze: mamy zawiasy. Niby nic, ale nie chce się wracać do pierdla. A po drugie, trzecie, czy tam któreś: nie będę siedział za Juliana, nie koleguję się z nim.
**Odcinek: ''Schowaj ten pistolecik i jazda z dzielnicy'' (S01E01)

*Strasznie wczoraj zachlałem. Paliłem blanty do piątej rano. Film mi się urwał jak leżałem w rurze, teraz mnie krzyż napierdala. Trochę się przespałem, ale musiałem wstać rano, bo mam obowiązki. Mam dziecko. Niektórzy mówią, że nie można chlać jak się ma dzieci, ale to nieprawda. Można, tylko trzeba wstawać rano. Na tym polega odpowiedzialność.
**Odcinek: ''Gdzie jest kurde Oskar Goldman'' (S06E04)

*Chodzi o to, że jestem mądry, ale jestem taki samo-mądry. Samoukiem jestem. Uczyłem się obserwując życie, paląc jointy i tak dalej. Sam się uczyłem i na tym polega cała różnica. Nie potrzebuję książek ani szkoły. Do wszystkiego doszedłem sam i dzięki temu żyję. Gdybym więcej czytał albo poszedł na studia, to bym zmądrzał, ale też bym umarł. Tak mogło być, ale mój mózg nie potrzebuje tyle tlenu, bo nie jest cały zapchany. Tylko częściowo go używam i dzięki temu żyję. Klawisze dają nam książki żebyśmy zmądrzeli. Biorę i udaję, że czytam, ale nie czytam, bo jeszcze mi się zapełni mózg i przy następnym zawale umrę.
**Odcinek: ''Nawałnica gówna'' (S05E10)

*Tu mówi Ricky z Sunnyvale, właśnie okradam sklep i wyrywam ze ściany bankomat. Miłych wrażeń!
**Odcinek: ''Lampart nigdy się nie pozbędzie cętek z gówna'' (S03E08)

* Jak niby orzeszki mogą zabić? Przecież to nie są nawet ludzie.
**Opis: na widok plakatu z napisem &quot;Orzeszki ziemne - cichy zabójca&quot;
**Odcinek: ''Prace społeczne i wzwód z miłości'' (S08E07)

*Zauważyłem, że jak coś się wrzuci do jeziora albo do morza to następnego dnia już tego nie ma. Coś zabiera te rzeczy, filtruje i czyści. Moim zdaniem wcale nie śmiecę.
**Opis: po wrzuceniu opróżnionej butelki do jeziora
**Odcinek: ''Lampart nigdy się nie pozbędzie cętek z gówna'' (S03E08)

*Jeśli chodzi o otwarty alkohol to mieszkam w samochodzie. Samochód to mój dom. Pewnie trzymacie otwarty alkohol w domu, nie? Pewnie różne gatunki. A jak gliny by wam zholowały dom z alkoholem? 
**Opis: zeznając w sądzie
**Odcinek: ''Ja jestem wódką'' (S05E09)

*Napijesz się, naćpasz, a wypadek i tak by się zdarzył.
**Opis: wspominając dachowanie śmieciarką po pijaku podczas pierwszego dnia w pracy
**Odcinek: ''Nie jestem gejem, kocham Lucy... Zaraz, może jestem gejem'' (S01E05)

*Szkoda mi ich trochę, ale byli za głupi żeby przeżyć. Takie rzeczy to normalka w królestwie zwierząt - głupie szczury, ptaszki przygłupy, opóźnione w rozwoju jeże lądują pod kołami. Selekcja naturalna. (...) Kolesie sami zjebali sprawę, nie nasza wina. Tylko najlepsi mogą przetrwać.
**Opis: o Jacobie i jego kolegach, przed potknięciem się i upadkiem do rzeki 
**Odcinek: ''Anioły bez skrzydeł nazywamy przyjaciółmi'' (S07E06)

*Kurewsko się boję psychicznych wiochmenów.
**Odcinek: ''Anioły bez skrzydeł nazywamy przyjaciółmi'' (S07E06)

*Przejebane tak kraść benzynę jak Cory i Trevor.
**Odcinek: ''Jak mi nie dacie palić i klnąć mam przesrane'' (S03E03)

*To że Lucy spędziła noc w izbie wytrzeźwień nie znaczy, że jest złą matką. Każdy czasem trafia na izbę. Ja byłem z dziesięć razy, na pewno Pan też. (...) Jak Lucy pije wszystko jest gites. Jak pije i pali hasz też jest gites, ale jak pije i pali trawkę to odbija jej. 
**Opis: zeznając w sądzie
**Odcinek: ''Ja jestem wódką'' (S05E09)

*Pan Lahey i Randy proszeni do działu z dupy, dziękuję.
**Opis: mówiąc przez głośniki w sklepie
**Odcinek: ''Jim Lahey to chlor i nigdy się nie zmieni'' (S05E05)

*Dlaczego pozwoliłeś, żeby się wszystko pojebało? Wiedziałeś, że jestem głupi.
**Opis: do Bubblesa
**Odcinek: ''Człowiek musi jeść'' (S04E02)

*Mam przestać hodować zioło? To jak kazać N.W.A. by przestali być czarni.
**''Stop growing dope? That's like asking N.W.A. to stop being black''
**Opis: do Juliana
**Odcinek: ''Jurny Wiedźmin'' (S02E07)

*Mam kaca, ale staram się być dobrym  ojcem.
**Odcinek: ''Gdzie jest kurde Oskar Goldman'' (S06E04)

* Wóz ma swoją specyfikę - żeby ruszyć wrzucasz trójkę, luz to opcja parkowania, wsteczny to dwójka a gaz to wsteczny, jasne? (...) I pedał gazu źle chodzi - wciskaj do dechy, bo może ci zgasnąć.
**Opis: objaśnianie Trevorovi i Cory'emu zasad działania jego samochodu
**Odcinek: ''Gdzie jest do cholery grill Randy’ego?'' (S03E06)
  
===Lahey===
*Randy... To ja jestem wódką.
**''Randy... I am the liquor''
**Odcinek: ''Ja jestem wódką'' (S05E09)

*Jak tektoniczne płyty gówna nachodzą na siebie pod dużym ciśnieniem to jest wtedy trzęsienie ziemi… I gówna.
**Odcinek: ''Halloween 1977'' (S06E05)

*Narkotyki nie są niebezpieczne. To ludzie są niebezpieczni.
**Odcinek: film ''Don't Legalize It''

=== Ray ===
*Jim Lahey to chlor i nigdy się nie zmieni.
**''Jim Lahey is a fuckin' drunk and he always will be.''
**Odcinek: ''Jim Lahey to chlor i nigdy się nie zmieni'' (S05E05)

*Życie jest cudowne, niczego mi nie brakuje. Wielu ludziom jest trudno zacząć na nowo po wyjściu z więzienia, ale patrzcie - mam starą przyczepkę, w której nocuję, nie płacę czynszu, prąd ciągnę z baraku obok, mam ciepłą wodę, kablówkę. Lahey nic nie wie, Randy nic nie wie. Pracuję z Rickym, Bubbles mieszka obok, cała rodzina w komplecie. Jestem najszczęśliwszy na świecie. Dziękuję Ci, Panie Boże. Kurwa, jest w pytę!
**Odcinek: ''W trasie'' (S06E01)

*Jakbyś miał jakiś problem, to broń Boże nie dzwoń, bo ja się niczym nie będę zajmował.
**Opis: do Jacoba pełniąc funkcję zastępcy strażnika Sunnyvale
**Odcinek: ''Trzech porządnych gości nie żyje'' (S07E03) 
 
===Inni===
*Sklejasz akcję?
**''Y'knowmsayin'?''
**Postać: J-Roc, różne odcinki

*Spadówa, mam robotę.
**''Fuck off, I got work to do''
**Postać: Cyrus, różne odcinki

*Cyrus nie jest stąd, czujecie? Tutaj wszyscy za wszystkich i jeden za jednego.
**Postać: Tyrone
**Odcinek: ''Schowaj ten pistolecik i jazda z dzielnicy'' (S01E01)

*Zielony Skurwiel, pochodzenie nieznane!
**''The Green Bastard, parts unknown''
**Postać: Bubbles
**Odcinek: ''Zielony Skurwiel'' (S04E04)


[[Kategoria:Kanadyjskie seriale komediowe]]
[[Kategoria:Seriale komediowe]]</text>
      <sha1>dzx5ercpj9odup4jndk8idj0pfn76bz</sha1>
    </revision>
  </page>
</mediawiki>