Wikisource pmswikisource https://pms.wikisource.org/wiki/Intrada MediaWiki 1.39.0-wmf.23 first-letter Media Special Discussion Utent Ciaciarade Wikisource Discussion ant sla Wikisource Figura Discussion dla figura MediaWiki Discussion dla MediaWiki Stamp Discussion dlë stamp Agiut Discussion ant sl'agiut Categorìa Discussion ant sla categorìa Pàgina Discussion ëd la pàgina Tàula Discussion ëd la tàula TimedText TimedText talk Modulo Discussioni modulo Accessorio Discussioni accessorio Definizione accessorio Discussioni definizione accessorio 0 1008 21286 5587 2022-08-03T22:52:36Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Cantich/Cantich10|Cantich 10]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 2|Isaia 2]]|notes=}} {{chapter|1}} {{TOCright}} = Isaia = == 1 == === Introdussion === {{verse|chapter=1|verse=1}}Coste-sì a son le vision che Isaìa, fieul d’Amos a l’ha avù riguard a Giuda e a Israel ant ël temp ëd Osias, Ioatam, Acas e Esechìa, ij rè ‘d Giuda. === Nosgnor a acusa Israel d’arvira === {{verse|chapter=1|verse=2}}Céj, steme a sente! Tèra, feme 'tension! Sossì a l’é lòn ch’a dis Nosgnor: “Ij fieuj che mi i l’hai tirà sù e guernaje, a son arvirasse contra ‘d mi. {{verse|chapter=1|verse=3}}Fin-a 'n beu a conòss sò padron, e un borich a 'rconòss ch’a l’é sò padron ch’a lo guerna. Contut, mè pòpol a 'rconoss nen ch’a l’é mi ch’i lo guerno”. {{verse|chapter=1|verse=4}}Ò che nassion ëd pecator ch’a son! A l’é un pòpol cargà ‘d colpe. A son ëd gent grama, ëd fieuj corompù! A l’han bandonà ‘l Sant d’Israel, a l’han viraje la schin-a! {{verse|chapter=1|verse=5}}Përchè mai vorìene che mi iv castiga? É-lo ch’i l’eve d’arvireve për sèmper? Vòstra testa a l’é ferìa e vòst cheur a l’é malavi. {{verse|chapter=1|verse=6}}Da la testa ai pé i l’eve pì gnente ‘d san: tut vòst còrp a l’é pien ëd lividure, ëd niss e ‘d ferìe anfetà ch’a son mai ëstaite netià, nì bindà, nì pasià con d’euli. {{verse|chapter=1|verse=7}}Vòst pais a l’é pien ëd ruin-e e vòstre sità a son ëstàite incendià. Dij foresté a sachegio ij vòstri camp fin-a dëdnans ai vòstri euj, e a dësbelo tut lòn ch’a vëddo. {{verse|chapter=1|verse=8}}La bela Gerusalem a l’é stàita bandonà coma na caban-a 'nt na vigna, coma na baraca ant un camp d’angurie apress dl’arcòlt, coma na sità sota assedi. {{verse|chapter=1|verse=9}}Se Nosgnor dl’univers a l’avèissa nen lassaje dë scampà, i sarìo stàit ramassà via coma Sòdoma e dëstruvù coma Gomora. === Ij servissi religios a l'han gnun valor sensa giustissia === {{verse|chapter=1|verse=10}}Stè a sente la paròla ‘d Nosgnor, vojàutri ij cap ëd “Sòdoma”. Sté a sente la lej ëd nòst Dé, ò pòpol ëd “Gomorra”. {{verse|chapter=1|verse=11}}“Lòn ch’av fà pensé ch’i veuja tùit ij vòstri sacrifissi?”, a dis Nosgnor. “I n’hai pro ‘d tute vòstre oferte ‘d moton e dël grass ëd bestie a l’angrass. I l’hai gnun piasì ‘d vëdde ‘l sangh ëd tòr, e d’agnej, e ‘d boch. {{verse|chapter=1|verse=12}}Quand ch’i vnive a rendme l’adorassion, chi é-lo ch’a l’ha ciamave ‘d passé an parada për mie cort con tute vòstre sirimònie? {{verse|chapter=1|verse=13}}Chité ‘d porteme tùit ij vòstri present dësutil; l’ancens ëd vòstre oferte am dà la nàusia, ël vòlta-stòmi! I sopòrto pì nen vòstre feste dla lun-a neuva, dl’ann neuv, dij dì ‘d saba e dij digiun - a son mach ëd pecà e ‘d ròbe fàusse. Dle vòstre adunanse religiose i n’a veuj pì. {{verse|chapter=1|verse=14}}Le vòstre selebrassion dla lun-a neuva e le feste che feve tùti j’ann am fastidio. Për mi a son mach un pèis, i-j sopòrto pì nen! {{verse|chapter=1|verse=15}}Quand ch’i leve le man për preghé, i saro j’euj për nen ch’l’àbia da vëdd-lo. Bele se më smon-e tante preghiere, i jë scoto nen, përché vòstre man a son macià dal sangh ëd vitime nossente. {{verse|chapter=1|verse=16}}Netieve e purificheve! Gavé vìa vostri pecà da ‘dnans ai mè euj. Chité ‘d fé ‘l mal, {{verse|chapter=1|verse=17}}Amprende a fé ‘l bin, cudì la giustissia. Giuté coj ch’a son crasà. Dësfende la càusa dj’orfanin. Batve për ij dret dle vidoe. {{verse|chapter=1|verse=18}}Apress, vnive pura e vëddoma chi ch’a l’ha rason”, a dis Nosgnor. “Bele se ij vòstri pecà a sio ross ëscarlata, i-j rendrai bianch tanme ‘d fiòca. Bele se a son ross viv, i-j rendraj bianch tanme ‘d lan-a. {{verse|chapter=1|verse=19}}S’i më scote, i l’avreve da mangé an bondansa. {{verse|chapter=1|verse=20}}Ma se am vire la schin-a e j’arfuse ‘d steme a sente, i sareve divorà da la spa dij vòstri nemis. Mi, ël Signor, i l’hai parlà! === Gerusalem, la sità nen fedel === {{verse|chapter=1|verse=21}}Vardé coma Gerusalem, ch’a na vòta a l’era fedel, a l’é dventà na bagassa. Na vòta a l’era la ca dla giustissia e a l’era la residensa ‘d gent onorà; adess, contut, a l’e pien-a ‘d sassin. {{verse|chapter=1|verse=22}}Na vòta i j’ere tanme d’argent pur, adess i seve mach ëd scòrie sensa valor. Na vòta i j’ere pur, adess i seve tanme ‘d vin slongà con d’eva. {{verse|chapter=1|verse=23}}Ij tò governant a son dj’arviros, compagn dij làder. A-j piaso le bustarele e a ciamo ‘d tangent, ma lor a s’arfuso ëd dësfende la càusa dj’orfanin e ‘d batse për ij dret dle vidoe. {{verse|chapter=1|verse=24}}A l’é për lòn che Nosgnor, ël Dé dl’univers, ël Potent d’Israel, a fortiss: ‘Im pijeras l’arvangia dij mè nemis, e ai mè aversari i-j darai la paga ch’a mérito. {{verse|chapter=1|verse=25}}I ausserai mè pugn contra ‘d vojàutri, iv dëslaiverai, i eliminrai da vojàutri tute vòstre scòrie, i gaverai tute vòstre impurità. {{verse|chapter=1|verse=26}}A sarà antlora ch’iv darai torna ‘d bon giùdes e ‘d savi consijé coma ch’i l’avìe na vòta. A sarà antlora che Gerusalem a sarà ancora ciamà la Ca dla Giustissia e la Sità Fedel”. {{verse|chapter=1|verse=27}}Sion a sarà ristabilìa da la giustissia, coj ch’as pentisso a saran arvivà da la giustissia. {{verse|chapter=1|verse=28}}Contut, j’arviros e ij pecator a saran dël tut dëstruvù e coj ch’a bandon-o Nosgnor a dëspariran. {{verse|chapter=1|verse=29}}I avreve onta ‘d quand ch’i rendìe l’adorassion a dj’idol ant ij bosch ëd rol; av vërgognereve d’avèj rendù ‘l cult ant ëd verzé dedicà a d’idoj. {{verse|chapter=1|verse=30}}I sareve coma ‘n grand erbo con ëd feuje sëcche, coma ‘n giardin sensa d’eva. {{verse|chapter=1|verse=31}}Ël pì fòrt an tra ‘d vojàutri a dësparirà coma ‘d paja; soe assion grame a saran la splùa ch’a-j darà feu. A bruseran tuti ansema a soe assion grame e gnun a sarà bon a dëstissé col feu. ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] mdioldqytqgmul1zqy5axn4xcma4thd 21287 21286 2022-08-03T22:53:29Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Cantich/Cantich 8|Cantich 8]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 2|Isaia 2]]|notes=}} {{chapter|1}} {{TOCright}} = Isaia = == 1 == === Introdussion === {{verse|chapter=1|verse=1}}Coste-sì a son le vision che Isaìa, fieul d’Amos a l’ha avù riguard a Giuda e a Israel ant ël temp ëd Osias, Ioatam, Acas e Esechìa, ij rè ‘d Giuda. === Nosgnor a acusa Israel d’arvira === {{verse|chapter=1|verse=2}}Céj, steme a sente! Tèra, feme 'tension! Sossì a l’é lòn ch’a dis Nosgnor: “Ij fieuj che mi i l’hai tirà sù e guernaje, a son arvirasse contra ‘d mi. {{verse|chapter=1|verse=3}}Fin-a 'n beu a conòss sò padron, e un borich a 'rconòss ch’a l’é sò padron ch’a lo guerna. Contut, mè pòpol a 'rconoss nen ch’a l’é mi ch’i lo guerno”. {{verse|chapter=1|verse=4}}Ò che nassion ëd pecator ch’a son! A l’é un pòpol cargà ‘d colpe. A son ëd gent grama, ëd fieuj corompù! A l’han bandonà ‘l Sant d’Israel, a l’han viraje la schin-a! {{verse|chapter=1|verse=5}}Përchè mai vorìene che mi iv castiga? É-lo ch’i l’eve d’arvireve për sèmper? Vòstra testa a l’é ferìa e vòst cheur a l’é malavi. {{verse|chapter=1|verse=6}}Da la testa ai pé i l’eve pì gnente ‘d san: tut vòst còrp a l’é pien ëd lividure, ëd niss e ‘d ferìe anfetà ch’a son mai ëstaite netià, nì bindà, nì pasià con d’euli. {{verse|chapter=1|verse=7}}Vòst pais a l’é pien ëd ruin-e e vòstre sità a son ëstàite incendià. Dij foresté a sachegio ij vòstri camp fin-a dëdnans ai vòstri euj, e a dësbelo tut lòn ch’a vëddo. {{verse|chapter=1|verse=8}}La bela Gerusalem a l’é stàita bandonà coma na caban-a 'nt na vigna, coma na baraca ant un camp d’angurie apress dl’arcòlt, coma na sità sota assedi. {{verse|chapter=1|verse=9}}Se Nosgnor dl’univers a l’avèissa nen lassaje dë scampà, i sarìo stàit ramassà via coma Sòdoma e dëstruvù coma Gomora. === Ij servissi religios a l'han gnun valor sensa giustissia === {{verse|chapter=1|verse=10}}Stè a sente la paròla ‘d Nosgnor, vojàutri ij cap ëd “Sòdoma”. Sté a sente la lej ëd nòst Dé, ò pòpol ëd “Gomorra”. {{verse|chapter=1|verse=11}}“Lòn ch’av fà pensé ch’i veuja tùit ij vòstri sacrifissi?”, a dis Nosgnor. “I n’hai pro ‘d tute vòstre oferte ‘d moton e dël grass ëd bestie a l’angrass. I l’hai gnun piasì ‘d vëdde ‘l sangh ëd tòr, e d’agnej, e ‘d boch. {{verse|chapter=1|verse=12}}Quand ch’i vnive a rendme l’adorassion, chi é-lo ch’a l’ha ciamave ‘d passé an parada për mie cort con tute vòstre sirimònie? {{verse|chapter=1|verse=13}}Chité ‘d porteme tùit ij vòstri present dësutil; l’ancens ëd vòstre oferte am dà la nàusia, ël vòlta-stòmi! I sopòrto pì nen vòstre feste dla lun-a neuva, dl’ann neuv, dij dì ‘d saba e dij digiun - a son mach ëd pecà e ‘d ròbe fàusse. Dle vòstre adunanse religiose i n’a veuj pì. {{verse|chapter=1|verse=14}}Le vòstre selebrassion dla lun-a neuva e le feste che feve tùti j’ann am fastidio. Për mi a son mach un pèis, i-j sopòrto pì nen! {{verse|chapter=1|verse=15}}Quand ch’i leve le man për preghé, i saro j’euj për nen ch’l’àbia da vëdd-lo. Bele se më smon-e tante preghiere, i jë scoto nen, përché vòstre man a son macià dal sangh ëd vitime nossente. {{verse|chapter=1|verse=16}}Netieve e purificheve! Gavé vìa vostri pecà da ‘dnans ai mè euj. Chité ‘d fé ‘l mal, {{verse|chapter=1|verse=17}}Amprende a fé ‘l bin, cudì la giustissia. Giuté coj ch’a son crasà. Dësfende la càusa dj’orfanin. Batve për ij dret dle vidoe. {{verse|chapter=1|verse=18}}Apress, vnive pura e vëddoma chi ch’a l’ha rason”, a dis Nosgnor. “Bele se ij vòstri pecà a sio ross ëscarlata, i-j rendrai bianch tanme ‘d fiòca. Bele se a son ross viv, i-j rendraj bianch tanme ‘d lan-a. {{verse|chapter=1|verse=19}}S’i më scote, i l’avreve da mangé an bondansa. {{verse|chapter=1|verse=20}}Ma se am vire la schin-a e j’arfuse ‘d steme a sente, i sareve divorà da la spa dij vòstri nemis. Mi, ël Signor, i l’hai parlà! === Gerusalem, la sità nen fedel === {{verse|chapter=1|verse=21}}Vardé coma Gerusalem, ch’a na vòta a l’era fedel, a l’é dventà na bagassa. Na vòta a l’era la ca dla giustissia e a l’era la residensa ‘d gent onorà; adess, contut, a l’e pien-a ‘d sassin. {{verse|chapter=1|verse=22}}Na vòta i j’ere tanme d’argent pur, adess i seve mach ëd scòrie sensa valor. Na vòta i j’ere pur, adess i seve tanme ‘d vin slongà con d’eva. {{verse|chapter=1|verse=23}}Ij tò governant a son dj’arviros, compagn dij làder. A-j piaso le bustarele e a ciamo ‘d tangent, ma lor a s’arfuso ëd dësfende la càusa dj’orfanin e ‘d batse për ij dret dle vidoe. {{verse|chapter=1|verse=24}}A l’é për lòn che Nosgnor, ël Dé dl’univers, ël Potent d’Israel, a fortiss: ‘Im pijeras l’arvangia dij mè nemis, e ai mè aversari i-j darai la paga ch’a mérito. {{verse|chapter=1|verse=25}}I ausserai mè pugn contra ‘d vojàutri, iv dëslaiverai, i eliminrai da vojàutri tute vòstre scòrie, i gaverai tute vòstre impurità. {{verse|chapter=1|verse=26}}A sarà antlora ch’iv darai torna ‘d bon giùdes e ‘d savi consijé coma ch’i l’avìe na vòta. A sarà antlora che Gerusalem a sarà ancora ciamà la Ca dla Giustissia e la Sità Fedel”. {{verse|chapter=1|verse=27}}Sion a sarà ristabilìa da la giustissia, coj ch’as pentisso a saran arvivà da la giustissia. {{verse|chapter=1|verse=28}}Contut, j’arviros e ij pecator a saran dël tut dëstruvù e coj ch’a bandon-o Nosgnor a dëspariran. {{verse|chapter=1|verse=29}}I avreve onta ‘d quand ch’i rendìe l’adorassion a dj’idol ant ij bosch ëd rol; av vërgognereve d’avèj rendù ‘l cult ant ëd verzé dedicà a d’idoj. {{verse|chapter=1|verse=30}}I sareve coma ‘n grand erbo con ëd feuje sëcche, coma ‘n giardin sensa d’eva. {{verse|chapter=1|verse=31}}Ël pì fòrt an tra ‘d vojàutri a dësparirà coma ‘d paja; soe assion grame a saran la splùa ch’a-j darà feu. A bruseran tuti ansema a soe assion grame e gnun a sarà bon a dëstissé col feu. ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] 28nokluxqxrjmyv2hjtkvw0w2goo7eu 0 1019 21279 5640 2022-08-03T15:44:59Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 34|Isaìa 34]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 36|Isaia 36]]|notes=}} {{chapter|35}} {{TOCright}} = Isaia = == 35 == === Artorn a Sìon === {{verse|chapter=35|verse=1}}Ch’as arlegra ‘l desert e che la tèra a argiojissa, che la vàuda a spricia ‘d gòj e a fiorissa! {{verse|chapter=35|verse=2}}Ch’as ampinissa ‘d fior printanié, ch’a sàuta e crija ‘d gòj e d’argioissansa! A-j son dàite la glòria dël Liban, lë splendrior dël Carmel e ‘d Saron. Tuti a vëddran la glòria ‘d Nosgnor, la majestà ‘d nòst Dé. {{verse|chapter=35|verse=3}}Deje fòrsa, con costa neuva, a coj ch’a l’han le man ëstrache, ancoragé coj ch’a l’han ij ginoj ch’a tërmolo. {{verse|chapter=35|verse=4}}Dì a coj ch’a l’han ël cheur tëmros: “Esse vajant, avej gnun-a tëmma! Vòst Dé a l’é an camin ch’a riva për fé giustissia, për deje, ai vòstri nemis, la paga ch’a mérito. Chiel medésim a ven për salveve!”. {{verse|chapter=35|verse=5}}Quand ch’a vnirà, chiel a dovertrà j’euj dij bòrgno, a dëstoprà j’orije dij sord. {{verse|chapter=35|verse=6}}Ël sopin a sauterà tanme ‘n cerv, e coj ch’a peudo nen parlé a canteran ëd gòj! Ëd sorgiss a spriceran ant ël desert, e dij torent a seivran la stepa. {{verse|chapter=35|verse=7}}Ël teren arsëccà a vnirà ‘n lagh, e ‘d surgiss d’eva a pasieran la sèit dla tèra. J’erbe dla paluda, le can-e e le gavabore a dësbandiran anté ch’a stasìo prima ij siacal. {{verse|chapter=35|verse=8}}Ansilà a sarà dovertà na strà ch’a la ciamran: “La vìa santa”, na vìa che gnun ch’a sìa antamnà a la scarpisërà mai. A sarà mach për coj ch’a vivo conform al volèj ëd Nosgnor; ij fabiòch a-j passeran nen për là. {{verse|chapter=35|verse=9}}As vëddran nen là ëd leon ch’a stan a l’avàit, gnanca d’àutre bestie ferose. A-i sarà gnun perìcol ëd marcé ansilà: mach ij riscatà a-i marceran. {{verse|chapter=35|verse=10}}Coj ch’a son ëstàit riscatà da Nosgnor a artonëran. A intraran an Gerusalem an cantanda, coronà da na gòj eterna. A rivrà la felicità e l’alegrìa, e a-i sarà pa pì ëd pior e ‘d tristëssa. [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] t51em1jlyahnuso1p8rrosdnydu64iv 0 1024 21288 5668 2022-08-04T10:20:34Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 42|Isaìa 42]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 44|Isaia 44]]|notes=}} {{chapter|43}} {{TOCright}} = Isaia = == 43 == === Nosgnor, ël Salvator d’Israel === {{verse|chapter=43|verse=1}}Ma adess, scota lòn ch’at dis ël Signor ch’a l’ha create, ò pòpol ëd Giacòb, col ch’a l’ha butate ansema: “{{verse|chapter=43|verse=2}}Àbie nen tëmma, përchè i son mi ch’i l’hai riscatate; i l’hai ciamate për nòm, ti ‘t ses mè. {{verse|chapter=43|verse=3}}Se ti ‘t l’avras da travërsé d’aque ancreuse, i sarai con ti<ref>O “Ti ‘t m’aparten-e”.</ref>. Se ti ‘t l’avras da passé ‘d rivere, la corent at quatrà nen tant da fete meuire nià. Se ti ‘t l’avras da marcé pr’ ël feu, at brusrà nen, le fiame at consumran nen. {{verse|chapter=43|verse=3}}A sarà parèj përchè mi, ël Signor, i son tò Dé, ël sant d’Israel, tò Salvator. Për riscatete I darìa l’Egit, l’Etiòpia e Seba a tò pòst. {{verse|chapter=43|verse=4}}Për mi it ses tant pressios e amà ch’i darìa an barata d’àutra gent an cambi ‘d toa vita. {{verse|chapter=43|verse=5}}Àbie nen tëmma, përchè mi i’t son dacant! I farai torné tò fieuj da l’orient e da l’ocident. {{verse|chapter=43|verse=6}}I dirai al nòrd e al meridion: “Porteme andarera ij mè fieuj e le mie fije; feje ven-e dai canton pì distant ëd la tèra {{verse|chapter=43|verse=7}}tuti coj ch’a pòrto mè nòm, coj che mi i l’hai creà për mìa glòria, përchè i son mi ch’i l’hai formaje e faje. {{verse|chapter=43|verse=8}}Fé seurte ‘l pòpol ch’a l’ha d' euj ma ch’a vëd nen, ch’a l’ha d’orije ma ch’a sent nen”. === Israel, testimòni ‘d Nosgnor === {{verse|chapter=43|verse=9}}Ch’as riunisso tùit ij pòpoj, ch’a ven-o a l’arcòlta le nassion. Chi mai, an tra ‘d lor, a l’avìa prevëddù tut sòn? Qual dij sò idoj a l’ha mai anunsià prima cole ròbe? Chi mai, an tra ‘d lor, a podrìa dì prima lòn ch’a-i rivrà doman? Andoa ch’a son ij testimòni ‘d cole predission? Chi é-lo ch’a podrìa rëscontré ch’a l’avìo dit la vrità? {{verse|chapter=43|verse=10}}I lo diso mi, ël Signor: ‘Ij mè testimòni i seve vojàutri. I seve ij mè sërvent. I seve stàit sernù për conòss-me, për chërde an mi, për comprende che mach mi i son Dé e ch’a-i na j’é gnun d’àutri: a-i na j’é mai staje e a-i na saran mai. {{verse|chapter=43|verse=12}}I son mi, i son mi, ël Signor. Feura che mi a-i é gnun d’àutri salvator. A l’é mi ch’i l’avìa prima nunsià ch’i l’avrìa salvave, col ch’a l’ha falo savèj al mond. Gnun d’àutri dé foresté a l’han mai fàit ëd ròbe parèj. Ij mè testimòni i seve vojàutri che mi i son ël Dé ùnich - a dis Nosgnor. {{verse|chapter=43|verse=13}}Da sèmpre<ref>O “da eternità a eternità”.</ref> i lo son. A-i é gnun ch’a peuda s-cianché quajdun da mia man. A-i é gnun ch’a peuda disfé lòn ch’i faso mi”. === Na neuva stra ant ël desert === {{verse|chapter=43|verse=14}}Sossì a l’é lòn ch’a fà savèj ël Signor, ël Sant d’Israel, Col ch’an lìbera: “Për vojàutri i mandrai n’armèja contra ‘d Babilònia e i farai scapé tùit ij babilonèis pròpi con cole nav ch’a-i na fan tant ëd orgheuj. {{verse|chapter=43|verse=15}}I son mi ël Signor, vòstr Sant. I son ël Creator d’Israel, vòst Rè”. {{verse|chapter=43|verse=16}}Nosgnor a l’avìa dovertà na stra an mes al mar, un senté a travers d’aque furiose. {{verse|chapter=43|verse=17}}I l’avìa fàit seurte la poderosa armèja d’Egit con ij sò chèr e cavaj. I l’hai faje tombé ant l’eva e a s’ausseran mai pì. Soa vita ‘d lor a l’é dëstissasse coma ‘l mocin ëd na candèila. {{verse|chapter=43|verse=18}}Ma dësmentieve ‘d lòn: a l’é gnente an confront ëd lòn ch’i son an camin a fé. {{verse|chapter=43|verse=19}}Përchè i son press a fé quejcòs ëd neuv. Vardé, a l’é già ancaminasse! I lo vëdde nen? I farai na stra ch’a passa an mes al desert. I son an camin a creé ‘d rivere ant la vàuda sëcca. {{verse|chapter=43|verse=20}}J’animaj ant le foreste am diran grassie, éh, fin-a ij siacal e j’oloch, përchè ant ël desert i-j darai da bèive. Éh, i farai nasse d’eva ant ël desert, parèj che mè pòpol sernù a peuda bèive. {{verse|chapter=43|verse=21}}I l’hai creà Israel për mi, e a vnirà ‘l dì che an rendran onor dëdnans al mond antregh<ref>O “a proclamrà mia làude”.</ref>”. === Nosgnor a denunsia la colpa d’Israel === {{verse|chapter=43|verse=22}}Ma, cara famija ‘d Giacòb, i l’eve arfusave ‘d ciameme d’agiut. I seve stracave ‘d mi, ò Israel! {{verse|chapter=43|verse=23}}I l’eve nen smonume dj’olocàust con ij vòstri agnej, nì i l’eve onorame con ij vòstri sacrifissi, bele se mi i son mai stave ‘d pèis e i l’hai mai stracave con d’arceste d’oferte ‘d gran e d’ancens. {{verse|chapter=43|verse=24}}Ëd sicur i l’eve nen sgairà ‘d sòld për cateme ‘d përfum e i l’eve nen fame piasì con ël gras dle vitime ‘d sacrifissi. A l’opòst, i seve stàit vojàutri ch’i l’eve stracame con ij vòstri pecà: a son vòstre colpe ch’a son stame ‘d pèis. {{verse|chapter=43|verse=25}}Antlora sì, i sarai mi, mach mi, a dëscancelé vòstri pecà. I veuj ch’a sia parèj: i vòstri pecà am vniran mai pì a la ment. {{verse|chapter=43|verse=26}}Presenteme vòstre rason e discutomje ‘n pò: vardoma cola ch’a l’é la situassion e iv podreve giustifiché s’i seve nossent. {{verse|chapter=43|verse=27}}Ël fàit a l’é che, fin-a dal prinsipi, a l’é stàit vòst prim antich a comëtte ‘d pecà contra ‘d mi; tùit ij vòstri cap a son arvirasse contra ‘d mi. {{verse|chapter=43|verse=28}}A l’é costa-sì la rason ch’i l’hai gavà ai vòstri sacerdòt l’onor ch’a l’avìo e ch’i l’hai bandonà Giacòb a lë stermini, ël pòpol d’Israel a l’onta. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] tk9n22htwbs8mqljfzwhtvpsef794ly 0 1028 21297 18336 2022-08-04T11:32:02Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 50|Isaìa 50]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 52|Isaia 52]]|notes=}} {{chapter|51}} {{TOCright}} = Isaia = == 51 == === Na salvassion ch’a dura për sèmper === {{verse|chapter=51|verse=1}}Steme bin a sente, vojàutri ch’i spere d’esse salvà e ch’i serche mi, ël Signor. Consideré da che ròca i seve stàit tajà, da che perosa i seve stàit ciapà. {{verse|chapter=51|verse=2}}Pròpi parèj! Pensé mach a Abraham, vòst pare, e a Sara, ch’a l’ha butave al mond. Abraham a l’era mach n’òm sol, quand ch’i l’hai ciamalo, ma quand ch’i l’hai benedilo, a l’ha avù tanti dissendent da formé na nassion<ref>O “a l’é moltiplicasse”.</ref>. {{verse|chapter=51|verse=3}}Ël Signor a l’ha pietà ‘d Sion, a l’ha pietà ‘d tute soe rovin-e. Chiel a convertirà cost desert ant un paradis<ref>O “a lo farà dësbandì tanme l’Eden”.</ref>, costa vàuda an sò vërzé. A lo ‘mpinirà ‘d crij ‘d gòj e d’alegrìa, d’assion ëd grassie, mùsiche e cant. {{verse|chapter=51|verse=4}}Mè pòpol! Steme a sente: i son ël Signor! Nassion mia! Fà ‘tension a lòn ch’i diso! Bin tòst i proclamerai un decret, e mia giustissia a vnirà ‘n ciàir për tùit ij pòpoj. {{verse|chapter=51|verse=5}}A l’é vzinasse ‘l dì ch’i farai giustissia; mia salvassion già a l’é butasse an marcia. Mi brass poderos a porterà la giustissia a le nassion. Fin-a le gent ch’a vivo an le tère pì lontan-e, dë dlà dël mar, a më speteran e a butran soa speransa ‘d lor an mè brass vajant. {{verse|chapter=51|verse=6}}Aussé j’euj e vardé ‘l cél e peuj beiché lòn ch’a càpita giù an sla tèra: ij céj a dëspariran tanme ‘d fum e la tèra as consumerà tanme ‘n vestì frust. La gent ëd la tèra a meuirerà tanme ‘d mosche, ma mia salvassion a dura për sèmper, mia giustissia a falirà pa! {{verse|chapter=51|verse=7}}Steme a sente, pòpol, it lo sas bin che mi it salverai përchè ti ‘t l’has a cheur mia lej. Gnun-e tëmme dle ingiùrie ch’at diso contra, sbaruvte nen dl’ofèise ch’at fan. {{verse|chapter=51|verse=8}}Përchè le càmole a-j divoraran coma ch’as divoro ij vestì. Ij verm a-j mangeran coma ch’as mangio la lan-a. Mia giustissia, contut, a dura për sèmper, mia salvassion për ij sécoj dij sécoj. === Nosgnor a libererà torna Israel === {{verse|chapter=51|verse=9}}Nosgnor! Dësvijte, dësvijte! Brass ëd Nosgnor: vestite ‘d potensa! Dësvijte com anans, com ant ij temp antich. Er-lo pa ti ch’it t’avìe squartairà ‘l monstro Rahab<ref>Rahab a l’é ‘l nòm ëd un mònstro mitich dël mar ch’a ‘rpresenta ‘l càos ant la leteratura antica. Ambelessì a l’é dovrà coma ‘n nòm poetich ëd l’Egit.</ref>, e ch’it l’has massà ‘l dragon dël Nil? {{verse|chapter=51|verse=10}}Er-lo pa ti ch’it l’has sëccà ‘l mar, j’aque ancreuse dl’ocean, e che ant ël fond dël mar it l’has dovertà na stra përchè a-i passèisso coj ch’it l’avìe liberà? {{verse|chapter=51|verse=11}}Ij riscatà ‘d Nosgnor a ‘rtoneran, a intraran an Sion crijand ëd gòj, coronà da n’argioissansa sensa fin. A vëdran la felicità e l’alegrìa, e ij pior e la tristëssa a dësparira. {{verse|chapter=51|verse=12}}A l’é mi, ël Signor, ch’iv consòlo. Përchè has-to tëmma d’òm mortaj, ëd coj ch’a son mach uman che, tanme l’erba, a ‘rsecco e a dësparisso? {{verse|chapter=51|verse=13}}Pura, it l’has dësmentiate ‘l Signor, tò Creator, col ch’a l’ha dësdobià ij céj e a l’ha posà le fondassion ëd la tèra. Ti’t tërmole ‘d pau tut ël dì dëdnans a la furia dël craseur, coma s’a fussa bon a dëstruvite. Andova ch’a l’é, adess, soa furia? {{verse|chapter=51|verse=14}}Bin tòst tùit ij përzoné a saran lassà andé lìber! La përzon, la famin-a e la mòrt a saran pa tò destin! {{verse|chapter=51|verse=15}}Përchè mi i son ël Signor, tò Dé, col ch’a fà agité ‘l mar e breugé j’onde. Mè nòm a l’é “ël Signor ëd l’univers”. {{verse|chapter=51|verse=16}}It l’hai butate an sij làver mie paròle, it l’has stërmate a l’ombra ‘d mia man. I l’hai dësdobià ij céj tanme na vòlta e posà le fondassion dla tèra. A l’é mi ch’i diso a Sion: “It ses ti mè pòpol”. === Gerusalem a patirà pì nen === {{verse|chapter=51|verse=17}}Dësvijte, dësvijte, àuss-te, Gerusalem! Ti ch’it l’has beivù da le man ëd Nosgnor ël càles ëd soa ira. It l’has beivù dal càles dlë sparm, it l’has beivune fin-a a l’ùltima stissa dal càles ch’a ‘ncioca. {{verse|chapter=51|verse=18}}Gnanca un dij tò fieuj a l’é restà viv për pijete për man e fete da guida. {{verse|chapter=51|verse=19}}At son tombate adòss doe dësgrassie: desolassion e dëstrussion, famin-a e guèra. Chi ch’a l’é restate për compatite? {{verse|chapter=51|verse=20}}Ij tò fieuj a l’han avù djë sveniment e adess a son dëstèis per le stra tanme d’antilope ciapà da la rèj. Nosgnor a l’ha ‘rversà soa ira; Dé a l’ha castigaje. {{verse|chapter=51|verse=21}}Ora, contut, scotme, Gerusalem, sagrinà coma ti ‘t ses, ch’it ses lì astà coma s’it fusse cioca, ma ‘t l’has pa beivù ‘d vin. {{verse|chapter=51|verse=22}}Ël Signor, tò Dé, ël difensor ed la càusa ‘d sò pòpol, at fà savèj sossì: ‘I l’hai pijame andré da toe man ël càles ch’a ‘ncioca, ël càles ëd mia ira, e it la beivras pì nen. {{verse|chapter=51|verse=23}}I l’hai passala a coj ch’at tormentavo, a coj ch’a disìo: ‘It scarpiseroma ant la póer e i marceroma dzora toe schin-e. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] bglbfn0wloc383fkts1cqo7sdu8vamo 0 5033 21280 2022-08-03T15:53:23Z Pcastellina 15 Creà la pàgina con '{{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 35|Isaìa 35]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 37|Isaia 37]]|notes=}} {{chapter|36}} {{TOCright}} = Isaia = == 36 == === L’Assìria a invad Giuda === {{verse|chapter=35|verse=1}}A l'é stàit ant l'ann dël rè Esechia ch'a fà quatòrdes, che Senacher...' wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 35|Isaìa 35]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 37|Isaia 37]]|notes=}} {{chapter|36}} {{TOCright}} = Isaia = == 36 == === L’Assìria a invad Giuda === {{verse|chapter=35|verse=1}}A l'é stàit ant l'ann dël rè Esechia ch'a fà quatòrdes, che Senacherib rè d'Assiria a l'é fasse padron ëd tute le fortësse 'd Giuda. {{verse|chapter=35|verse=2}}Peui ‘l rè d’Assiria a l’ha mandà da Lachis a Gerusalem sò gran Mèistr da Cope<ref>O “Rabsiaché”.</ref> ansema a na armèja bin granda për batse con Rè Esechìa. J’Assir a l’han pijà posission dacant al aquedot ch’a dà eva al bassin dë dzura, an sla stra ch’a men-a al Camp dël Lavandé. {{verse|chapter=35|verse=3}}A son andaje ancontra Eliachim fieul d'Elchia, ël mèistr ëd ca, Sebna lë scriturari e Joach fieul d'Asaf l'archivista. {{verse|chapter=35|verse=4}}Ël Gran Copé a l'ha dije ch’a portèissa cost mëssagi a Esechìa: “Përparèj a dis ël gran rè, ël rè dl'Assiria: lòn che a veul dì costa confidensa che it mostre? {{verse|chapter=35|verse=5}}Penses-to forse che na paròla sempia a peussa an guera ciapè ël pòst dël consèj e dla fòrsa? Aora, an chi l'has-to fiusa ti, ch'it arvire contra 'd mi? {{verse|chapter=35|verse=6}}Varda, ti ‘t apoge an sl’Egit, a l’é coma s’it pogèisse a ‘n pontel ëd cana s-ciapà ch’aa traversa la man an forandla a col che as buta ansima; parèj a l'é Faraon rè d'Egit për tuti coj ch'a l'han fiusa an chiel! {{verse|chapter=35|verse=7}}Se però ti ‘m dise: Noi i l'oma fiusa an Nosgnor nòst Dé, é-lo pa l'istess Dé che Esechia a l'ha dëstruvune ij santuari e j'autar, comandandje a la gent ëd Giuda e Gerusalem ëd prostërnesse mach dëdnans a l’autar ch’a-i é ambelessì a Gerusalem? {{verse|chapter=35|verse=8}}E bin, fà un pat con mè sgnor, ël rè d'Assiria; mi it darai doimila cavaj, se it podras procurete 'd sivalié për monteje! {{verse|chapter=35|verse=9}}Con toa armèja bin pcita, ti ‘t podries gnanca gatijé ‘l pì fiach dij contingent ëd le trupe ‘d mè padron, fin-a s’it l’avèisse l’agiùt dij chèr e dij sivalié dl’Egit! {{verse|chapter=35|verse=10}}Pì ‘d lòn, penses-to fòrse ch’i l’abia ocupà tò pais sensa la diression dël Signor? A l’é stàit ël Signor midem a dine: ‘Ataca cost pais e fane ravagi!’”. {{verse|chapter=35|verse=11}}Eliachim, Sebna e Joach a l'han rësponduje al Gran Copé: “Parla ai tò servitor an aramàich, përchè noi i lo comprendoma; parla nen an ebràich përchè lòn ch’it dise a podrìa rivé a j'orije dla gent ch'a l'è an sle muraje”. {{verse|chapter=35|verse=12}}Ma ‘ll gran copé a l'ha dije torna: “Miraco che i son ëstàit ëmnà da tò sgnor e a ti da part ëd mè sgnor për dite sòn, opura për j'òm ch’a stan an sij rampar e che pì tòst che an pressa a saran obligà, con vojàutri, a mangé soa merda e a bèive l'eva che a pisso ai sò pé?”. {{verse|chapter=35|verse=13}}Antlora 'l Gran Copé a l'è aussasse e a l'ha crijà an ebràich con vos fòrta: “Scoté le paròle dël gran rè, dël rè d'Assiria! {{verse|chapter=35|verse=14}}A dis ël rè: Ch’i sie pa ambrojà da Esechia, përchè chiel a podrà pa salveve! {{verse|chapter=35|verse=15}}Che av cissa nen Esechia a avèj fiusa ant ël Signor an disend: Sicura, Nosgnor an farà lìber; costa sità a podrà pa esse butà ant le man dël rè d'Assiria. {{verse|chapter=35|verse=16}}Deje pa dament a Esechia, përchè përparèj a dis ël rè d'Assiria: Fé la pas con mi e aréndve; antlora tùit a podran mangé la fruta 'd soa vigna e 'd sò fì e tùit a podran bèive l'eva 'd soa sisterna; {{verse|chapter=35|verse=17}}fin-a al moment che mi i ven-a a porteve ant un pais parija dël vòst, pais ëd gran e 'd most, ëd pan e vigne. {{verse|chapter=35|verse=18}}Ch’av daga gnun-a ilusion Esechia an disendve: Nosgnor an farà lìber. Le divinità dle gent miraco l'han-ne mincaun-a liberà sò pais da le man dël rè d'Assiria? {{verse|chapter=35|verse=19}}Andova son-ne ij dio d'Amat e d'Arpad? Dova le divinità ëd Sefarvaim? Miraco l'han-ne liberà Samaria da mie man? {{verse|chapter=35|verse=20}}Coj ch'a son, an tra ij dio 'd cole bande, che a l'àbio liberà sò pais da mie man? Podrà-lo forse ël Signor liberé Gerusalem da mie man?”. {{verse|chapter=35|verse=21}}Coj-lì a son ëstàit ciuto e a l'han pa rësponduje nen na paròla, përchè la consëgna dël rè a l'era: rëspondije nen. {{verse|chapter=35|verse=22}}Eliachim fieul d'Elchia, ël mèistr ëd ca, Sebna segretari e Joach fieul d'Asaf l'archivista a son presentasse da Esechia con le vestimente s-ciancà e a l'han arportaje le paròle dël Mèistr ëd Cope. ==== Nòte ==== <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] skzitcj97k1uw73df7jrecqgdhhhuvg 21282 21280 2022-08-03T15:55:13Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 35|Isaìa 35]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 37|Isaia 37]]|notes=}} {{chapter|36}} {{TOCright}} = Isaia = == 36 == === L’Assìria a invad Giuda === {{verse|chapter=36|verse=1}}A l'é stàit ant l'ann dël rè Esechia ch'a fà quatòrdes, che Senacherib rè d'Assiria a l'é fasse padron ëd tute le fortësse 'd Giuda. {{verse|chapter=36|verse=2}}Peui ‘l rè d’Assiria a l’ha mandà da Lachis a Gerusalem sò gran Mèistr da Cope<ref>O “Rabsiaché”.</ref> ansema a na armèja bin granda për batse con Rè Esechìa. J’Assir a l’han pijà posission dacant al aquedot ch’a dà eva al bassin dë dzura, an sla stra ch’a men-a al Camp dël Lavandé. {{verse|chapter=36|verse=3}}A son andaje ancontra Eliachim fieul d'Elchia, ël mèistr ëd ca, Sebna lë scriturari e Joach fieul d'Asaf l'archivista. {{verse|chapter=36|verse=4}}Ël Gran Copé a l'ha dije ch’a portèissa cost mëssagi a Esechìa: “Përparèj a dis ël gran rè, ël rè dl'Assiria: lòn che a veul dì costa confidensa che it mostre? {{verse|chapter=36|verse=5}}Penses-to forse che na paròla sempia a peussa an guera ciapè ël pòst dël consèj e dla fòrsa? Aora, an chi l'has-to fiusa ti, ch'it arvire contra 'd mi? {{verse|chapter=36|verse=6}}Varda, ti ‘t apoge an sl’Egit, a l’é coma s’it pogèisse a ‘n pontel ëd cana s-ciapà ch’aa traversa la man an forandla a col che as buta ansima; parèj a l'é Faraon rè d'Egit për tuti coj ch'a l'han fiusa an chiel! {{verse|chapter=36|verse=7}}Se però ti ‘m dise: Noi i l'oma fiusa an Nosgnor nòst Dé, é-lo pa l'istess Dé che Esechia a l'ha dëstruvune ij santuari e j'autar, comandandje a la gent ëd Giuda e Gerusalem ëd prostërnesse mach dëdnans a l’autar ch’a-i é ambelessì a Gerusalem? {{verse|chapter=36|verse=8}}E bin, fà un pat con mè sgnor, ël rè d'Assiria; mi it darai doimila cavaj, se it podras procurete 'd sivalié për monteje! {{verse|chapter=36|verse=9}}Con toa armèja bin pcita, ti ‘t podries gnanca gatijé ‘l pì fiach dij contingent ëd le trupe ‘d mè padron, fin-a s’it l’avèisse l’agiùt dij chèr e dij sivalié dl’Egit! {{verse|chapter=36|verse=10}}Pì ‘d lòn, penses-to fòrse ch’i l’abia ocupà tò pais sensa la diression dël Signor? A l’é stàit ël Signor midem a dine: ‘Ataca cost pais e fane ravagi!’”. {{verse|chapter=36|verse=11}}Eliachim, Sebna e Joach a l'han rësponduje al Gran Copé: “Parla ai tò servitor an aramàich, përchè noi i lo comprendoma; parla nen an ebràich përchè lòn ch’it dise a podrìa rivé a j'orije dla gent ch'a l'è an sle muraje”. {{verse|chapter=36|verse=12}}Ma ‘ll gran copé a l'ha dije torna: “Miraco che i son ëstàit ëmnà da tò sgnor e a ti da part ëd mè sgnor për dite sòn, opura për j'òm ch’a stan an sij rampar e che pì tòst che an pressa a saran obligà, con vojàutri, a mangé soa merda e a bèive l'eva che a pisso ai sò pé?”. {{verse|chapter=36|verse=13}}Antlora 'l Gran Copé a l'è aussasse e a l'ha crijà an ebràich con vos fòrta: “Scoté le paròle dël gran rè, dël rè d'Assiria! {{verse|chapter=36|verse=14}}A dis ël rè: Ch’i sie pa ambrojà da Esechia, përchè chiel a podrà pa salveve! {{verse|chapter=36|verse=15}}Che av cissa nen Esechia a avèj fiusa ant ël Signor an disend: Sicura, Nosgnor an farà lìber; costa sità a podrà pa esse butà ant le man dël rè d'Assiria. {{verse|chapter=36|verse=16}}Deje pa dament a Esechia, përchè përparèj a dis ël rè d'Assiria: Fé la pas con mi e aréndve; antlora tùit a podran mangé la fruta 'd soa vigna e 'd sò fì e tùit a podran bèive l'eva 'd soa sisterna; {{verse|chapter=36|verse=17}}fin-a al moment che mi i ven-a a porteve ant un pais parija dël vòst, pais ëd gran e 'd most, ëd pan e vigne. {{verse|chapter=36|verse=18}}Ch’av daga gnun-a ilusion Esechia an disendve: Nosgnor an farà lìber. Le divinità dle gent miraco l'han-ne mincaun-a liberà sò pais da le man dël rè d'Assiria? {{verse|chapter=36|verse=19}}Andova son-ne ij dio d'Amat e d'Arpad? Dova le divinità ëd Sefarvaim? Miraco l'han-ne liberà Samaria da mie man? {{verse|chapter=36|verse=20}}Coj ch'a son, an tra ij dio 'd cole bande, che a l'àbio liberà sò pais da mie man? Podrà-lo forse ël Signor liberé Gerusalem da mie man?”. {{verse|chapter=36|verse=21}}Coj-lì a son ëstàit ciuto e a l'han pa rësponduje nen na paròla, përchè la consëgna dël rè a l'era: rëspondije nen. {{verse|chapter=36|verse=22}}Eliachim fieul d'Elchia, ël mèistr ëd ca, Sebna segretari e Joach fieul d'Asaf l'archivista a son presentasse da Esechia con le vestimente s-ciancà e a l'han arportaje le paròle dël Mèistr ëd Cope. ==== Nòte ==== <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] kby9cphy1mjtonjp865imfexqv3qmim 0 5034 21281 2022-08-03T15:54:23Z Pcastellina 15 Creà la pàgina con '{{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 36|Isaìa 36]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 38|Isaia 38]]|notes=}} {{chapter|37}} {{TOCright}} = Isaia = == 37 == {{verse|chapter=37|verse=1}} ==== Nòte ==== <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]]' wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 36|Isaìa 36]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 38|Isaia 38]]|notes=}} {{chapter|37}} {{TOCright}} = Isaia = == 37 == {{verse|chapter=37|verse=1}} ==== Nòte ==== <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] hxm1swtd3kwkthkcsaiyywgofdid37p 21283 21281 2022-08-03T16:16:03Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 36|Isaìa 36]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 38|Isaia 38]]|notes=}} {{chapter|37}} {{TOCright}} = Isaia = == 37 == === Esechìa a serca l’agiùt ëd Nosgnor === {{verse|chapter=37|verse=1}}Cora che rè Esechia a l'ha sentù lòn ch’a l’avìo arferije, a l'é s-ciancasse la vestimenta për la dësperassion, a l'é coatasse ‘d silissi<ref>O “tèila ‘d sach”.</ref> e a l'é andàit ant ël Templi 'd Nosgnor. {{verse|chapter=37|verse=2}}Peui a l'ha mandà Eliachim, ël mèistr ëd ca, Sebna lë scriturari e j'ansian dij sacerdòt, ëdcò lor coatà 'd silissi, dal profeta Isaia, fieul d'Amos, {{verse|chapter=37|verse=3}}përchè a-j disèisso: “Esechia a dis parèj: ‘Ancheuj a l'é un di ëd magon, ëd castigh e d'onta përchè ij fieuj a son rivà lì lì për nasse, ma a l'é mancaje la fòrsa për buteje al mond. {{verse|chapter=37|verse=4}}Mi i spero, tutun, che 'l Signor tò Dé dòp ch'a l'ha sentù lòn ch'a l'avìa dit ël gran mèistr copé che 'l rè d'Assiria, sò padron, a l'avìa mandà për ofende nòst Dé ch’a viv, a veuja castielo për le paròle che 'l Signor tò Dé a l'ha sentù. Prega adess për coj ch'a son ancora viv!’”. {{verse|chapter=37|verse=5}}Dòp che j’ufissiaj dël Rè Esechìa a l’han portà ‘l mëssagi dël rè a Isaìa, {{verse|chapter=37|verse=6}}ël profeta a l’ha replicà: “Arferì a vòst padron che 'l Signor a dis: ‘Avèj nen tëmma për le paròle ‘d bëstëmmia ch’it l'has sentù e j'ofèise che a l'han adrëssame ij mëssagé dël rè d'Assiria. {{verse|chapter=37|verse=7}}Scoté! Mi medésim i’m bogerai contra ‘d chiel. Ël rè a ‘rseivrà ‘n mëssagi ch’a l’ha da ‘rtorné sùbit a ca. Parèj chiel a artornerà a sò pais, andova ch’i lo farai meuire dë spa’”. {{verse|chapter=37|verse=8}}Ant ël mentre, ‘l gran copé dj’Assir a l’ha chità Gerusalem e a l’é andàit a consultesse con ël rè d’Assiria, ch’a l’era andass-ne da Lachis për comandé n’atach contra Libna. {{verse|chapter=37|verse=9}}Pen-a che Rè Senacherib a l'ha sentù dì che Tiraca, rè d'Etiòpia, a l'era bogiasse për feje guèra, a l'ha torna mandà ‘d nunsi a Esechia përchè a-j disèisso: {{verse|chapter=37|verse=10}}“Cost-sì a l’é ‘n mëssagi për Rè Esechìa. Fà nen che tò Dé, dont ti ‘t l’has fiusa, at daga nen d’ilusion che Gerusalem a sarà pa butà ant le man dël rè d’Assìria. {{verse|chapter=37|verse=11}}Ti 't sas bin lòn ch’a l'han fàit ij rè d'Assiria an tùit ij pais che a l'han vorsù crasé; penses-to d’esse l’ùnich ch’a na sarà l’ecession? {{verse|chapter=37|verse=12}}Le divinità dle nassion che ij mè ce a l'han ravagià a l'han miraco salvà coj ëd Gosan, ëd Caran, ëd Resef e la gent d'Eden an Telassar? {{verse|chapter=37|verse=13}}Andova son-ne adess ël rè d'Amat e 'l rè d'Arpad e 'l rè dla sità 'd Sefarvaim, d'Ena e d'Iva?”. {{verse|chapter=37|verse=14}}Apress che Esechia a l'ha pijàit da le man dij nunsi la litra, a l'ha lesula e peui a l'é andàit al Templi 'd Nosgnor. Esechia, durbì ‘l ròtol dlë scrit ëdnans al Signor, {{verse|chapter=37|verse=15}}a l'ha pregà parèj dëdnans a Nosgnor: {{verse|chapter=37|verse=16}}“Signor ëd l'univers, Dé d'Israel, ti che it l'has ij cherubin ai tò pe, mach ti it ses ël Dé ëd tùit ij regn ëd la tèra: ti it l'has fàit ël cel e la tèra. {{verse|chapter=37|verse=17}}Spòrz l'orija e scota, Signor! Doverta j'euj, Nosgnor, e varda! Scota tute le paròle che Senacherib a l'ha mandà a dì për ofende 'l Dé ch’a viv. {{verse|chapter=37|verse=18}}A l'é vera, Nosgnor, che ij rè d'Assiria a l'han ravagià tute le nassion e ij sò teritòri; {{verse|chapter=37|verse=19}}e che lor a l’han campà ant ël feu soe mistà; tutun coj-lì a l'ero pa ‘d dio, ma mach d'euvre dle man ëd l'òm, fàit ëd bòsch e 'd pera; a l'é për lòn ch'a l'han crasaje. {{verse|chapter=37|verse=20}}Meno che adess, Nosgnor nòst Dé, ten-ne salv da soe man, përchè tùit ij regn ëd la tèra a peusso conòsse che mach ti it ses Signor, l'unich Dé”. === Isaìa a fà la predission che Giuda a sarà liberà === {{verse|chapter=37|verse=21}}Anlora Isaia fieul d'Amos a l'ha mandà 's messagi a Esechia: “Sòn a l'é lòn che 'l Signor Dé d'Israel a dis: ‘I l'hai sentù lòn che ti 't l'has ciamà con toa orassion a rësguard ëd Senacherib, rè d'Assiria. {{verse|chapter=37|verse=22}}Costa a l'é la sentensa che Nosgnor a l'ha pronunsià contra 'd chiel: La vergin fija 'd Sion at dëspresia e a të sbefia. La fija 'd Gerusalem a sopata la testa darera 'd ti. {{verse|chapter=37|verse=23}}Col che a l'é ch'it has ofendù e dëspresià? Contra 'd chi it l'has aussà la vos e con superbia it l'has alvà j'euj? Contra dël Sant d'Israel! {{verse|chapter=37|verse=24}}Për ël mojen dij tò ministr ti 't l'has ofendù Nosgnor, an disend: Con lë strop dij mè chèr i son rivà an sël cò dle montagne, an sij pass pì àut dël Liban, copandne ij séder pì maestos e j'arsipress pì bej; i son intrà ant ij canton pì leugn, ant la boschin-a 'd sò Carmel. {{verse|chapter=37|verse=25}}I l'hai scavà ‘d poss an tanti pais strangé e beivù soe èive. Con ij mè pe i l'hai fàit sëché ij torent d'Egit! {{verse|chapter=37|verse=26}}L’avìes-to pa sentulo dì? Da temp mi i l'hai prontà sòn, d'ampess i l'avìa progetalo: ora i lo faso. A l'era decis ch’it fèisse mnì le sità fortifià ‘n baron ëd ruin-e. {{verse|chapter=37|verse=27}}Cola-lì a l’era la rason che soa gent, bon-a a nen, a l'era sbaruvà e nacià. A l'era parèj d'erba dij camp, parèj ëd piantin-e tënre, parèj d'erba sij cop brusà dal vent ëd levant. {{verse|chapter=37|verse=28}}Ma mi i sai cora ch'it àusse e cand ch’it sete, mi 't conòsso sia ch’it seurte, coma ch’it intre. I conòsso la manera ch’it ses anrabiate contra ‘d mi. {{verse|chapter=37|verse=29}}Dal moment che ti ‘t ses anrabiate contra 'd mi e toa arogansa a l'é rivà a mie orije, it butrai me anel al nas e la moraja ai làver; it farai torné da andova che it ses rivà”. {{verse|chapter=37|verse=30}}Peui Isaìa a l’ha dit a Esechìa: “Costa-sì a sarà la preuva che lòn ch’i diso a l’é vrità: St'ann-sì as mangerà lòn che a nass-rà da lë smens drocà, n'àutr ann lòn che a chërserà da sol, ma ant ël ters ann i sëmnereve e mejereve, i piantereve 'd vigne e i në mangereve 'l frut. {{verse|chapter=37|verse=31}}Lòn ch’as salverà dla ca 'd Giuda a ‘ndrà anans a buté le rèis e a porté ‘d frut. {{verse|chapter=37|verse=32}}Përchè da Gerusalem e dal mont ëd Sion a seurtiran jë scampà. Sòn a farà la fòrsa 'd Nosgnor ëd l'univers!”. {{verse|chapter=37|verse=33}}E sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor a propòsit ëd ël rè d’Assìria: “Soe armeje a intreran pa an Gerusalem. Gnanca na flecia a sarà tirà contra ‘d chila. Lor a marceran pa fòra dle soe pòrte con ij sò scu, nì a drisseran ëd rampar contra ‘d soe muraje. {{verse|chapter=37|verse=34}}Ël rè a ‘rtonerà a sò pais da la midema stra ch'a l'era rivà. A intrerà pa an ësta sità - a dis ël Signor. {{verse|chapter=37|verse=35}}Për mè onor e për amor ëd mè servent David, i dësfendrai costa sità e la guernerai”. {{verse|chapter=37|verse=36}}Cola neuit midema, l'àngel ëd Nosgnor a l'é calà 'nt l'acampament ëd j'Assir an fasend fòra senteotantessinch-mila òm. Cora che a la matin jë scampà a son alvasse, a l'han vëdù che a j'era tuti sti mòrt! {{verse|chapter=37|verse=37}}Peui Senacherib Rè d'Assiria a l'ha gavà le tende e a l'é partì; a l'é tornass-ne a Ninive e ambelelà a l'é restà. {{verse|chapter=37|verse=38}}Ma na vira, antramentre ch’a l'era anginojà an venerassion ant ël templ ëd Nisroch, sò dio, ij sò fieuj Adramelech e Sareser a l'han massalo con la spa, butand-se peui al sicur ant ël pais d'Ararat. Sò fieul Esaradon a l'ha regnà a sò pòst. ==== Nòte ==== <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] 4ghb85cn8801f0crl8g2y76dfp0y5g2 0 5035 21284 2022-08-03T16:26:50Z Pcastellina 15 Creà la pàgina con '{{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 37|Isaìa 37]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 39|Isaia 39]]|notes=}} {{chapter|38}} {{TOCright}} = Isaia = == 38 == === La maladìa e la varision d’Esechìa === {{verse|chapter=38|verse=1}}An coj di-là, Esechia a l'é stàit frapà da na maladìa mor...' wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 37|Isaìa 37]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 39|Isaia 39]]|notes=}} {{chapter|38}} {{TOCright}} = Isaia = == 38 == === La maladìa e la varision d’Esechìa === {{verse|chapter=38|verse=1}}An coj di-là, Esechia a l'é stàit frapà da na maladìa mortal. Isaia, ël profeta, fieul d'Amos, vnùit a trovelo, a l'ha dije: “Nosgnor a dis përparèj: ‘Daje ardriss a toa ca, përchè ti 't ses lì lì për meuire, it survivras pa!”. {{verse|chapter=38|verse=2}}Esechia, anlora, a l'é virasse con la facia contra la muraja e a l'ha pregà Nosgnor parèj: {{verse|chapter=38|verse=3}}“It na prego Signor. It në vise che i l'hai marcià 'dnans a ti an vrità e con tut ël cheur, e i l'hai fàit lòn che at pias vëdde”. Peui chiel a l’é s-cionfà a piore ‘d lerme mère. {{verse|chapter=38|verse=4}}Antlora la paròla 'd Nosgnor a l'è stàita adressà a Isaia. A disìa: {{verse|chapter=38|verse=5}}“Vaje a dì a Esechia: ‘Nosgnor ël Dé ëd tò grand David a dis parèj: ‘I l'hai scotà toa preghiera, i l'hai vëdù toe lerme. I giontrai quindes ani a toa vita. {{verse|chapter=38|verse=6}}Mi 't libererai, ti e Gerusalem, dal podèj dël rè d'Assiria, e i farai scu a costa sità’. {{verse|chapter=38|verse=7}}E cost-sì a sarà ‘l segna da la part dël Signor ch’a preuva che chiel a farà giusta com a l’ha promëttù: {{verse|chapter=38|verse=8}}‘Mi i vad a fé torné andaré ij gré d'ombra che 'l sol a l'ha calà an sjë scalin ëd la camra àuta d'Acas: des gré andaré’”. E 'l sol a l'ha arculà 'd des ëscalin, an sij gré ch'a l'avìa marcà an sla solaria. === Cantica ‘d grassie d’Esechìa === {{verse|chapter=38|verse=9}}Cora che Rè Esechìa a l’é stàit peui bin, a l’ha scrivù cost salm: {{verse|chapter=38|verse=10}}“Mi i l'avìa pensà: ant ël mesdì dij me di im na vado a le pòrte dël mònd dij mòrt. É-lo ch’i sarai cacià ‘d lòn ch'a-i resta dij me agn? {{verse|chapter=38|verse=11}}Mi i disìa: I vëdrai pa pì Nosgnor an sla tèra dij vivent. Mai pì i vëdrai ij mè amis o sarai con coj ch’a vivo an ësto mond. {{verse|chapter=38|verse=12}}Parèj dla tenda d'un bërgé, mia ca a l'è tirà via e tramudà leugn da sì; parèj d'un vestiari da tëssior mia vita a l'é anrolà fòra. As taja da mi l'ordiura: dal di a la neuit ti 't fase mia fin. {{verse|chapter=38|verse=13}}I l'hai sperà fin-a a matin; parèj d'un leon chiel a l'ha sfrisà ij mè òss, da la matin fin-a a la neuit ti 't l'has fàit mia fin. {{verse|chapter=38|verse=14}}Përparèj ëd na rondolin-a mi i l'hai tërlì, i l'hai tubà parèj d'un colombòt, mè euj a peulo pa vëdde j'autësse. Signor, i son tribulà, rëspondme. {{verse|chapter=38|verse=15}}Coma che i-j parlerai përchè ch'am rësponda? I andrai anans ëd tùit ij mè agn, ant l'ameiror ëd mia ànima. {{verse|chapter=38|verse=16}}Nosgnor! Toa dissiplina a l’é bon-a, përchè a men-a a la vita e a la salute. Ti’t l’has ristabilì mìa salute e it l’has përmettù ch’i vivèissa! {{verse|chapter=38|verse=17}}Vardé, mè ameiror as vira an bin-esse! it ses ti che 't l'has preservà mia ànima da la tampa dël nen, ti it l'has campà daré ëd ti tùit ij me pecà. {{verse|chapter=38|verse=18}}Dabon, ij mòrt a peudo nen laudete; lor a peudo pa levé soa vos a canté ‘d làude. Coj ch’a calo ant la tomba a peudo pì nen ësperé an toa fidelità. {{verse|chapter=38|verse=19}}Mach coj ch’a vivo a peudo laudete coma che i faso mi ancheuj. Minca na generassion a conta a l’àutra ‘d toa fidelità. {{verse|chapter=38|verse=20}}Pensje mach! Nosgnor a l’é stàit pront a varime! Mi i canterai soe làude con dë strument minca dì ‘d mìa vita ant ël Templi ‘d Nosgnor”. {{verse|chapter=38|verse=21}}Isaìa a l’ha dit ai servitor d’Esechìa: “Ciapé ‘n papin ëd fì e butelo an sla ferìa e Esechìa a varità”. {{verse|chapter=38|verse=22}}E a l'ha dit Esechia: “Cola a l'é la marca ch'am farà monté a la ca 'd Nosgnor Dé?”. ==== Nòte ==== <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] tb561ifwtm7iypvaqhdlpidj1cttkz3 0 5036 21285 2022-08-03T16:31:01Z Pcastellina 15 Creà la pàgina con '{{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 38|Isaìa 38]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 40|Isaia 40]]|notes=}} {{chapter|39}} {{TOCright}} = Isaia = == 39 == === Ëd nunsi da Babilònia a fan na vìsita a Esechìa === {{verse|chapter=39|verse=1}}An col temp Merodach Baladan, fieul ëd Baladan,...' wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 38|Isaìa 38]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 40|Isaia 40]]|notes=}} {{chapter|39}} {{TOCright}} = Isaia = == 39 == === Ëd nunsi da Babilònia a fan na vìsita a Esechìa === {{verse|chapter=39|verse=1}}An col temp Merodach Baladan, fieul ëd Baladan, rè ëd Babilònia, a l'avìa mandà ëd litre ‘d congratulassion e 'd cadò a Esechia, përchè a l'avìa sentù ch'a l'era stàit malavi ma peui a l'era varì. {{verse|chapter=39|verse=2}}Esechia a l'è stàit content e a l'ha mostrà a j'ambassador la stansia dël tesòr, l'òr e l'argent, ij sò përfum e bàlsam pressios, tut sò arsenal e tut lòn che a-i era ant ij magasin; a-i é staie gnente che Esechia a l'abia pa mostraje 'd lòn che a-i era ant ël pais real e an tut ël regn. {{verse|chapter=39|verse=3}}Anlora 'l profeta Isaia a l'è presentasse a rè Esechia e a l'ha ciamaje: “Lòn ch'a l'han dit coj òm e da ‘ndova ch'a son rivass-ne?”. Esechia a l'ha rësponduje che a l'ero rivà da na nassion lontan-a, da Babilònia. {{verse|chapter=39|verse=4}}Peui Isaia a l'ha ciamaje: “Lòn ch'a l'han vëdù an tò palass?”. Esechia a l'ha rësponduje: “A l'han vëdù tut lòn che a-i é an me palass e a-i é pa 'd ròba 'nt ij magasin che i l'abia nen faje vëdde. {{verse|chapter=39|verse=5}}Antlora Isaia a l'ha dije a Esechia: “Scota lòn ch'at dis ël Signor ëd l’univers: {{verse|chapter=39|verse=6}}“Varda, a riveran ëd di che tut lòn che a-i é an tò palass e tut lòn che ij tò grand a l'han ambaronà fin-a adess a sarà portà vìa a Babilònia; belessì a-i restrà pì gnente - a dis Nosgnor. {{verse|chapter=39|verse=7}}A pijeran ëdcò ij tò fieuj, coj che ti 't l'has generà, për fene d’eunuch ch’a saran a sërvissi ant ël palas real ëd Babilònia”. {{verse|chapter=39|verse=8}}Anlora Esechia a l'ha dije a Isaia: “A l'é na bon-a paròla cola ch'it l'has dime, na paròla che a ven dal Signor!”. Chiel an efet a pensava che tansipòch a l'avrìa vivù tranquil e sicur për ij di ch'a-j restavo da vive”. ==== Nòte ==== <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] 66yziztw5pl430vgztez1080gh3elug 0 5037 21289 2022-08-04T10:27:41Z Pcastellina 15 Creà la pàgina con '{{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 43|Isaìa 43]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 45|Isaia 45]]|notes=}} {{chapter|44}} {{TOCright}} = Isaia = == 44 == === Nosgnor a arnovrà Israel === {{verse|chapter=44|verse=1}}“Ma ora scota, Giacòb, mè servent, Israel, mè soasì. {{verse|chapter=...' wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 43|Isaìa 43]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 45|Isaia 45]]|notes=}} {{chapter|44}} {{TOCright}} = Isaia = == 44 == === Nosgnor a arnovrà Israel === {{verse|chapter=44|verse=1}}“Ma ora scota, Giacòb, mè servent, Israel, mè soasì. {{verse|chapter=44|verse=2}}Parèj a l'ha dit ël Signor ch’a l'ha modlate, formate da la fàuda 'd toa mare e at giuta: “Gnun-e tëmme, Giacòb, mè servent, Israel, che mi i l'hai sërnù<ref>O, an ebraich: “Jesuron”, un termin d’afession.</ref>. {{verse|chapter=44|verse=3}}Përchè i darai ël vir a j'eve an sël teren ch'a l'ha sèi, a 'd fium an sla tèra sùita. I spantierai mè Spìrit ansima a toa dissendensa, mia benedission ëdzora dij tò fieuj. {{verse|chapter=44|verse=4}}A gicheran parèj d'erba antrames a dj'eve, parèj ëd sales an sla riva d’un fium. {{verse|chapter=44|verse=5}}A-i sarà col ch’a dirà con orgheuj: “Mi i aparten-o a Nosgnor”. D’àutri a diran: “Mi i son dissendent ëd Giacòb<ref>O “as ciamrà con ël nòm ëd Giacòb”.</ref>. D’àutri ancora a scriveran ël nòm ëd Nosgnor ansima a soe man e a diran che ‘l nòm d’Israel a l’é ‘l sò”. === Ël contrassens ëd l’idolatrìa === {{verse|chapter=44|verse=6}}Sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor - ël Rè d’Israel e ‘l Redentor, ël Signor ëd l’univers: “Mi i son ël prim e mi i son ël darié; fòra 'd mi a-i é gnun dio. {{verse|chapter=44|verse=7}}Chi é-lo parèj ëd mi? Ch’as fasa anans e ch’a lo preuva dëdnans ëd mi. Che chiel a fasa lòn ch’i l’hai fàit mi dai temp antich, cora ch’i l’avìa stabilì ‘n pòpol e dëspiegaje lòn ch’a sarìa stàit sò avnì. {{verse|chapter=44|verse=8}}Tramblé pa! Gnun timor! Miraco a l'é pa vàire che i l'hai fatlo savèj e arvelatlo? Voi i seve ij me testimòni! A-i é miraco n'àutr fòra 'd mi o un ch’a peussa dì ch’a sìa na roca d’arpar? Nò, gnanca un!”. {{verse|chapter=44|verse=9}}Che folairà a l’é fesse d’ìdoj! Cola ròba, ch’a-j rendo tanta devossion, a l’é pròpi sensa valor. La gent ch’a rend l’adorassion a d’ìdoj a san pròpi nen lòn ch’a fan, e për lòn a saran dësvërgognà. {{verse|chapter=44|verse=10}}Chi d’àutri, se nen mach un fòl, a podrìa fesse sò pròpi dìo e pensé ch’a podrà arsèiv-ne d’agiùt? {{verse|chapter=44|verse=11}}Tuti coj ch’a rendo l’adorassion a d’ìdoj a saran, an efet, dësvërgognà ansema a tuti coj ch’a l’han fabricaje - mach d’òm ch’a penso ‘d fesse na divinità! A podrìo bin fesse fòrt l’un con l’àutr, ma a saran tuti sbaruvà e a tomberan an confusion. {{verse|chapter=44|verse=12}}L'artisan a travaja 'l fer d'un piolèt, a lo travaja an sla brasa e a-j dà forma con ëd massëtte, a lo finiss con brass vigoros, a seufr fin-a la fam, a-j manca la fòrsa; a beiv pa d'eva e a l'é svers - për motiv ëd sò travaj. {{verse|chapter=44|verse=13}}Ël minusié a dëstend ël truschin, a marca la mistà con ël giss; a lo travaja con le sgórbie, a mzura con ël compass, a còpia la forma dl'òm: na bela figura d'òm da buté drinta a sò santuari. {{verse|chapter=44|verse=14}}Chiel a taja ij séder, a ciapa n'arsipress o na rol ch'a lassa chërse fòrt ant ël bòsch; a pianta un frasso che la pieuva a farà chërse. {{verse|chapter=44|verse=15}}Tut sòn a dovrìa esse për col òm mach ëd bòsch da brusé. Tutun, a na ciapa na part, as ëscàuda e as fà ëdcò da mangé an viscand ël forn, e con l’àutra as na fà ‘dcò na mistà e a l'adora; a na forma na statua e a la vénera. {{verse|chapter=44|verse=16}}Na metà a la brusa ant ël feu, an sla brasa a cheus la carn, as arpata, a mangia 'l ròst e as sodisfa. Dël midem temp as ëscàuda e a dis: mè scaudo, m'arlamo a la fiama. {{verse|chapter=44|verse=17}}Con lòn ch'a vansa a na fà sò dio, soa mistà; as cin-a, as buta an gënojon e a lo prega: “Rend-me lìber përchè ti 't ses me dio!”. {{verse|chapter=44|verse=18}}Che ‘d gent ëstùpida ch’a son! Che ‘d badaluch e ‘d gnorant! Ij sò euj a son sarà e a peudo nen vëdde. Soa ment a l’é sarà e a peudo nen pensé coma ch’as deuv. {{verse|chapter=44|verse=19}}La përson-a ch’as fà n’ìdol as fërma mai a ‘rflete: “Ma col-lì a l’é mach un tòch ëd bòsch! I l’hai brusane la metà për ëscaudeme e i l’hai dovrà n’àutra part për cheuse ‘d carn. Coma podrìa mai ‘l rest esse na divinità? Dovrìa-ne prostërneme e adoré ‘n tòch ëd bòsch?”. {{verse|chapter=44|verse=20}}Col pòvr fabiòch ch’a ‘mbroja chiel medésim a l’é coma s’a mangèissa ‘d sënner. As confida an cheicòsa che a podrà mai ven-e a sò agiùt. Pura a riva mai a ciamesse: “Miraco é-lo nen fàuss lòn ch'i ten-o ant le man?”. === La restaurassion ëd Gerusalem === {{verse|chapter=44|verse=21}}“Giacòb! Fà tension, che ti ‘t ses mè servent, Israel. A l’é mi, ël Signor, ch’i l’hai fate e mi im dësmentierai mai ëd ti. {{verse|chapter=44|verse=22}}I l'hai ësganfà parèj ëd na nìvola toe përversità, e ij tò pecà parèj d'un nivolon. Torna a mi ch’i l’hai pagà ‘l pressi ëd toa libertà!”. {{verse|chapter=44|verse=23}}Canté, cej, përchè ‘l Signor a l’ha fàit costa ròba maravijosa. Crijé ‘d gòj, përfondità dla tèra! S-cionfé an cant ëd goj, montagne, foreste e minca n’erbo! Përchè Nosgnor a l’ha riscatà Giacòb e a l’é glorificà an Israel. {{verse|chapter=44|verse=24}}Parèj a dis ël Signor ch’a l'ha rangiate e formate fin-a da la fàuda 'd toa mare: I son mi, ël Signor, ch’i l'hai fàit tut sòn, dëspiegà ij cej da sol, dëstendù la tèra; chi mai ch'a l'era con mi e ch’a l’ha giutame? {{verse|chapter=44|verse=25}}I son mi ch’i denunsio le busiardarìe dij profeta fàuss e a dësgògno j’andvin. I son mi ch’i faso dé ‘d consèj cativ a coj ch’as chërdo d’esse ‘d savant e i dimostro ch’a son ëd balengo! {{verse|chapter=44|verse=26}}Ma i compisso le predission dij mè profeta! Për sò mojen i diso a Gerusalem: “Ëd gent a vivrà torna ambelessi”, e a le sità ‘d Giuda: “I sareve torna butà an pé. I sareve arcostruìe e mi i ausserai torna vòstre ruin-e!”. {{verse|chapter=44|verse=27}}Cora ch’i parlo a le riviere e i-j diso: “Suveve!”, lor a saran suvà ‘d sicur! {{verse|chapter=44|verse=28}}Quand ch’i diso ‘d Ciro: “A l’é chiel mè bërgé”, a l’é sicur ch’a farà lòn ch’i diso. Chiel a darà l’órdin: “Che Gerusalem a sìa arcostruvìa!”. Chiel a dirà ‘d mè Templi: “Che soe fondamenta a sìo torna fongà!”. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] hrt0ec7gmha26qmdp0jfudf7zs2qow0 0 5038 21290 2022-08-04T10:34:17Z Pcastellina 15 Creà la pàgina con '{{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 44|Isaìa 44]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 46|Isaia 46]]|notes=}} {{chapter|45}} {{TOCright}} = Isaia = == 45 == === Ciro, col che Nosgnor a l’ha sernù === {{verse|chapter=45|verse=1}}Ël Signor a dis parèj ëd Ciro, col ch'a l'ha soasì: “Mi i...' wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 44|Isaìa 44]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 46|Isaia 46]]|notes=}} {{chapter|45}} {{TOCright}} = Isaia = == 45 == === Ciro, col che Nosgnor a l’ha sernù === {{verse|chapter=45|verse=1}}Ël Signor a dis parèj ëd Ciro, col ch'a l'ha soasì: “Mi i l'hai pijalo për man, për tiré giù dëdnans ës chiel le nassion, për fé droché la spa dal fianch dij rè, për deurbe dëdnans ëd chiel ij batent ëd le pòrte e gnun porton a resterà sarà. {{verse|chapter=45|verse=2}}Sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor: “Mi i marcerai dëdnans ëd ti, i raserai ij grotolum dël teren, i s-ciaperai le pòrte 'd bronz, i s-ciaperai le bare 'd fer. {{verse|chapter=45|verse=3}}It darai ij tesòr ëstërmà e le richësse scondùe, përchè ti 't sapie che mi i son ël Signor, Dé d'Israel, col ch’at ciama për nòm. {{verse|chapter=45|verse=4}}Për amor ëd Giacòb, mè servent, e d'Israel mè sërnù, mi i l'hai ciamate për nòm, i l'hai date na nòmina bele se ti’t ëm conossìe pa. {{verse|chapter=45|verse=5}}Mi i son ël Signor e a-i na j'é gnun d'àutri; fòra 'd mi a-i é gnun d’àutri dio; i farai an manera che ti 't sie lest ant ël fé, bele ch' it ëm conòsse pa. {{verse|chapter=45|verse=6}}Përchè venta ch'as sapia che, da 'ndova ch'a-i sponta 'l sol fin-a 'ndova che a cala, a-i é gnun dio fòra 'd mi. Mi i son ël Signor e a-i në j'é pa d'àutri. {{verse|chapter=45|verse=7}}I son mi ch’a crea ël ciàir e lë scur, ch’i faso ël bin e ch’i fas rivé la malora; mi, ël Signor, i faso tut sòn. {{verse|chapter=45|verse=8}}Che ij cej a peudo stissé da l'àut e le nìvole a faso pieuve la giustissia; ch'as deurba la tèra mnand la salvassion e che a gica ansema a la giustissia. Mi, ël Signor, i l'hai creà tut sòn. === Nosgnor a dà n’avertiment === {{verse|chapter=45|verse=9}}Miraco che a peudrìa chestioné con col ch'a l'ha modlalo un vas ëd crèja an mes a j'àutri? Forse che la creja a-j dirà al tupiné: ‘Lòn ch'it fas-to?’. Opurament: “Toa euvra a ven pa a taj?”. {{verse|chapter=45|verse=10}}Col che a l'é ch'as n'ancalerà a dije a sò pare: “Përchè ch’it l’has dame la vita?” O a na mare: “Përché has-to fame parèj?”. {{verse|chapter=45|verse=11}}Ël Signor, ël Sant d'Israel, sò creator, a dis: “Miraco i veule ciameme sl'avnì dij mè fieuj e deme d'órdin an sël travaj che i l'hai da fé? {{verse|chapter=45|verse=12}}Mi i l'hai fàit la tèra e 'dzora 'd chila i l'hai creà l'òm; mi con le man i l'hai dëspiegà ij cej e i dagh d'órdin a tùit ij sò strop. {{verse|chapter=45|verse=13}}Mi i l'hai falo nasse për la giustissia; i spianerai soe stra. Chiel a 'rcostruirà mia sità e a manderà andaré ij me deportà sensa paghé 'd sòld e sensa cadò - a dis ël Signor ëd l'univers. === La conversion futura dij pagan === {{verse|chapter=45|verse=14}}Ël Signor a dis parèj: “A passeran a ti le richësse d'Egit e le marcansìe d'Etiòpia, ansema con ij Sabej, gent grand e gròssa, a saran tùit ij tò; at ëvniran apress ancadnà, as angënojeran dëdnans a ti, e at suplicheran an disend: “Mach an ti a-i é Dé; a-i na j'é gnun d'àutri dio!”. {{verse|chapter=45|verse=15}}Dabon, ti 't ses un Dé stërmà, Dé d'Israel, nòst Salvator! {{verse|chapter=45|verse=16}}J’artesan ch’a fàbrico d’ìdoj a saran umilià. A l’avran tuti da patì ‘d dësgrassie. {{verse|chapter=45|verse=17}}Israel a sarà salvà da Nosgnor për sempe. I patireve mai pì confusion o svergna. {{verse|chapter=45|verse=18}}Përchè parèj a dis Nosgnor ch'a l'ha creà ij cej; chiel, ël Dé che a l'ha modlà e fàit la tèra, ch’a l'ha fala parèj ëd na region servaja, ma a l'ha modlala përchè a fussa pien-a 'd gent: “Mi i son ël Signor; a-i në j'é pa n'àutr”. {{verse|chapter=45|verse=19}}Mi i l'hai pa parlà dë stërmà, ant un leu scur. I l'hai pa dije a la sëppa 'd Giacòb: sërcheme a dzoneus! Mi i son ël Signor, col ch’a parla con giustissia, ch’a nunsia lòn che a l'è giust e bon! {{verse|chapter=45|verse=20}}Sambleve e vnì! Avzineve tùit ansema, scampà dle nassion! A l'han pa ‘d sust coj ch’a pòrto un tòch ëd bòsch scurpì e a prego un dio ch'a peul pa salveje. {{verse|chapter=45|verse=21}}Manifesté e porté ‘d preuve, dëscute pura an tra 'd vojàutri! Col ch’a l’é ch’a l'ha fàit sente cole ròbe-lì da vàire e a l’ha preanunsialo già d'antlora? Miraco son-ne pa mi ël Signor: Fòra 'd mi gnun d'àutr dio, fòra 'd mi a-i é pa dio giust e salvator. {{verse|chapter=45|verse=22}}Pais tuti dla tèra, vnì da mi e i sareve salvà, përchè mi i son Dé; a-i në j'é pa d'àutri! {{verse|chapter=45|verse=23}}I lo giuro 'dzora 'd mi midem, da mia boca a-i seurt la vrità, na paròla che a cangia pa; dëdnans ëd mi minca un gënoj as piegherà, tute le lenghe a giureran për mi. {{verse|chapter=45|verse=24}}As dirà: Giustissia e potensa as treuvo mach an Nosgnor! Vers ëd chiel a vniran, vërgognos, coj ch'a l'ero anrabiasse contra 'd chiel. {{verse|chapter=45|verse=25}}Ant ël Signor tute le generassion d’Israel a saran giustificà e an chiel as glorieran. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] jnz8ztal3xoy37lr9mr0rh5voeovkwu 0 5039 21291 2022-08-04T10:37:24Z Pcastellina 15 Creà la pàgina con '{{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 45|Isaìa 45]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 47|Isaia 47]]|notes=}} {{chapter|46}} {{TOCright}} = Isaia = == 46 == === Ij dio fàuss ëd Babilònia === {{verse|chapter=46|verse=1}}Bel e Nebo, ij dìo ‘d Babilònia, a son tombà a tèra, a l’han daj...' wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 45|Isaìa 45]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 47|Isaia 47]]|notes=}} {{chapter|46}} {{TOCright}} = Isaia = == 46 == === Ij dio fàuss ëd Babilònia === {{verse|chapter=46|verse=1}}Bel e Nebo, ij dìo ‘d Babilònia, a son tombà a tèra, a l’han daje ‘l gir. A son portà vìa an sù ‘d chèr tirà da ‘d beu. Cole pòvre bes-ce a strambalo për ël gran’ pèis. {{verse|chapter=46|verse=2}}Tant j’ìdoj che ij sò padron a son tombà për tèra ansema. Coj dio a peudo nen guerné la gent e la gent a peul nen guerné coj dìo. Ansema as na van an përzonìa. {{verse|chapter=46|verse=3}}Scoteme, vojàutri ij dissendent ëd Giacòb, voi tuti ch’i seve restà an Israel. Mi i l’hai portave fin-a da la fàuda ‘d vòstra mare, i l’hai sostnuve da prima ch’i j’ere vnùit al mond. {{verse|chapter=46|verse=4}}Mi i sarai vòst Dé për vòstra vita antrega, fin-a quand ch’i l’avreve ij cavèj bianch. I son ëstàit mi ch’i l’hai fave e mi iv soagnerai, iv porterai anans e iv salverai. {{verse|chapter=46|verse=5}}A chi 'm paragonereve e chi podrìa-lo esse mè compagn? {{verse|chapter=46|verse=6}}A-i é ‘d coj ch’a gavo fòra l'òr dal sachèt e a pèiso l'argent con la balansa: peui a pago un doreur përchè a na fasa un dio: peui as cin-o a costa mistà e as na prosterno dëdnans. {{verse|chapter=46|verse=7}}As lo càrio an sle spale e a lo pòrto, peui a lo buto torna an sël basament e chiel as na stà ferm: as bogierà pa pì da sò pòst. Tùit a crijo a chiel, ma chiel a rëspond pa; a peul liberé gnun dai sò sagrin. {{verse|chapter=46|verse=8}}Dësmentielo pa! Tnilo bin an ment! Arcordeve ‘d sossì, vojàutri ch’i seve colpèivol. {{verse|chapter=46|verse=9}}Arcordeve ‘d lòn ch’a l’é ancapità ant ël temp passà. Përchè mach mi i son Dé! I son Dé e a-i é gnun ch’a sìa parija ‘d mi. {{verse|chapter=46|verse=10}}Mach mi i peudo conté lòn ch’a-i sarà ant l’avnì, anans ch’a riva. Tut lòn ch’i l’hai progetà a sarà compì, përchè mi i faso tut lòn ch’i veulo. {{verse|chapter=46|verse=11}}Mi i ciamo l'òja da levant, da na tèra lontan-a l'òm ëd mia decision, parèj i l'hai parlà e parèj i l'hai fàit; lòn che i l'hai dit i lo farai. {{verse|chapter=46|verse=12}}Steme a sente, vojàutri teston ch’i seve bin lontan da fé lòn ch’a l’é giust. {{verse|chapter=46|verse=13}}I farai avziné mia giustissia: a l'é pa lontan-a; mia salvëssa a tarderà pa. I son pront a salvé Gerusalem e i mostrerai mìa glòria a Israel. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] lco35vafjklicxclujnphk87yvbggjw 21292 21291 2022-08-04T10:38:38Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 45|Isaìa 45]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 47|Isaia 47]]|notes=}} {{chapter|46}} {{TOCright}} = Isaia = == 46 == === Ij dio fàuss ëd Babilònia === {{verse|chapter=46|verse=1}}Bel e Nebo, ij dìo ‘d Babilònia, a son tombà a tèra, a l’han daje ‘l gir. A son portà vìa an sù ‘d chèr tirà da ‘d beu. Cole pòvre bes-ce a strambalo për ël gran’ pèis. {{verse|chapter=46|verse=2}}Tant j’ìdoj che ij sò padron a son tombà për tèra ansema. Coj dio a peudo nen guerné la gent e la gent a peul nen guerné coj dìo. Ansema as na van an përzonìa. {{verse|chapter=46|verse=3}}Scoteme, vojàutri ij dissendent ëd Giacòb, voi tuti ch’i seve restà an Israel. Mi i l’hai portave fin-a da la fàuda ‘d vòstra mare, i l’hai sostnuve da prima ch’i j’ere vnùit al mond. {{verse|chapter=46|verse=4}}Mi i sarai vòst Dé për vòstra vita antrega, fin-a quand ch’i l’avreve ij cavèj bianch. I son ëstàit mi ch’i l’hai fave e mi iv soagnerai, iv porterai anans e iv salverai. {{verse|chapter=46|verse=5}}A chi 'm paragonereve e chi podrìa-lo esse mè compagn? {{verse|chapter=46|verse=6}}A-i é ‘d coj ch’a gavo fòra l'òr dal sachèt e a pèiso l'argent con la balansa: peui a pago un doreur përchè a na fasa un dio: peui as cin-o a costa mistà e as na prosterno dëdnans. {{verse|chapter=46|verse=7}}As lo càrio an sle spale e a lo pòrto, peui a lo buto torna an sël basament e chiel as na stà ferm: as bogierà pa pì da sò pòst. Tùit a crijo a chiel, ma chiel a rëspond pa; a peul liberé gnun dai sò sagrin. {{verse|chapter=46|verse=8}}Dësmentielo pa! Tnilo bin an ment! Arcordeve ‘d sossì, vojàutri ch’i seve colpèivol. {{verse|chapter=46|verse=9}}Arcordeve ‘d lòn ch’a l’é ancapità ant ël temp passà. Përchè mach mi i son Dé! I son Dé e a-i é gnun ch’a sìa parija ‘d mi. {{verse|chapter=46|verse=10}}Mach mi i peudo conté lòn ch’a-i sarà ant l’avnì, anans ch’a riva. Tut lòn ch’i l’hai progetà a sarà compì, përchè mi i faso tut lòn ch’i veulo. {{verse|chapter=46|verse=11}}Mi i ciamo l'òja da levant, da na tèra lontan-a l'òm ëd mia decision, parèj i l'hai parlà e parèj i l'hai fàit; lòn che i l'hai dit i lo farai. {{verse|chapter=46|verse=12}}Steme a sente, vojàutri teston ch’i seve bin lontan da fé lòn ch’a l’é giust. {{verse|chapter=46|verse=13}}I farai avziné mia giustissia: a l'é pa lontan-a; mia salvëssa a tarderà pa. I son pront a salvé Gerusalem<ref>O “Sion”.</ref> e i mostrerai mìa glòria a Israel. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] 718acsvu09w2g70ixzmht3v9ko7usze 0 5040 21293 2022-08-04T10:43:18Z Pcastellina 15 Creà la pàgina con '{{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 46|Isaìa 46]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 48|Isaia 48]]|notes=}} {{chapter|47}} {{TOCright}} = Isaia = == 47 == === Predission ëd la croa ‘d Babilon === {{verse|chapter=47|verse=1}}Cala giù e stà ‘nt la poer, fija vèrgin ëd Babilònia, set-...' wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 46|Isaìa 46]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 48|Isaia 48]]|notes=}} {{chapter|47}} {{TOCright}} = Isaia = == 47 == === Predission ëd la croa ‘d Babilon === {{verse|chapter=47|verse=1}}Cala giù e stà ‘nt la poer, fija vèrgin ëd Babilònia, set-te për tèra, përchè a son finì për ti ij dì ch’it stasie astà s’un tròno. Fija ‘d Babilònia! Ti ‘t saras mai pì la bela prinsipëssa, dossa e dlicà. {{verse|chapter=47|verse=2}}Pija la mòla e mulin-a la farin-a, gavte 'l vel, tirte su la vesta, dëscoat-te le gambe e dëstraversa ij fium. {{verse|chapter=47|verse=13}}Ch’as vëdda ch'it ses patanùa, ch’it ses svërgnà. Mi im pijerai l'arvangia e gnun at giutrà. {{verse|chapter=47|verse=4}}Nost Redentor, ch’a l’ha për nòm ël Signor ëd l’univers, a l’é ‘l Sant d’Israel. {{verse|chapter=47|verse=5}}Babilònia, la bela! Set-te ant ël top e ant ël silensi. Mai pì ti ‘t saras conossùa coma l’argin-a dij regn. {{verse|chapter=47|verse=6}}Përchè mi i l’era anrabiame contra ‘d mè pòpol sernù e i l’avìa castigaje lassandje tombé an toe man. Ti, contut, it l’has avune gnun-e pietà. Ti ‘t l’has fàit peisé tò giov grev fin-a ans ij sò vèj. {{verse|chapter=47|verse=7}}Ti 't pensave: për sempe mi i sarai l’argin-a dël mond! It l’has pa fàit na riflession a riguard ëd toa condòta o pensà a cole ch’a l’avrìo podune esse le conseguense. {{verse|chapter=47|verse=8}}Adess ëscota bin, ti ‘t ch’it j’ere ‘n regn ch’a-j piasìa fonghé ant ij godiment, ch’it vivìe ant j’asi e it sentìe sicura. Ti ‘t dise: “Mi i son l’ùnica, e a-i é gnun d’àutri ch’a sìa parèj ëd mi. Mi i sarai mai na vìdoa e mai i përdrai mie masnà”. {{verse|chapter=47|verse=9}}E bin, l’un-a e l’àutra dë ste ròbe a tomberan dzora ‘d ti ant un moment: la vidovansa e la pèrdita dij fieuj. Vera, costi sagrin at tomberan a còl malgré tute toe mascarìe e magìe. {{verse|chapter=47|verse=10}}It l'avìe fiusa an toa malissia, it disìe: “A-i é gnun ch'am vëdda”. Toa sapiensa e tò savèj a l'ha portate fòra dë stra. Pura drinta 'd ti it disìe: “Mi e gnun fòra 'd mi!”. {{verse|chapter=47|verse=11}}Parèj ël disastr at drocherà a còl e it saras pa an condission ëd catete toa salvassion. Dzura 'd ti a rivrà a l'amprovista 'n disastr che it prësentìe nen. {{verse|chapter=47|verse=12}}Và pura anans a chërde an toe fìsiche e an toe tante mascarie ch'a l'han ëstracate da cand ch'it j'ere giovo: a peul d'esse ch'at giuto, miraco it podras fé por a cheidun! {{verse|chapter=47|verse=13}}Ti 't ses ëstofiate dij tò vàire consijé: che as presento e ch'a vado a salvete jë stròlogh ch’a bèico le stèile, che tùit ij mèis at pronòstico lòn che at ancapitrà. {{verse|chapter=47|verse=14}}Varda, lor a bruso parèj dë strobia: ël feu a-j consuma; as salveran pa dal podèj ëd le fiame. A-i sarà pa 'd brasa për ëscaudesse, nì feu për setessje ‘dnans. {{verse|chapter=47|verse=15}}E tùit ij tò amis, coj che con ti a l’han fàit d’afé fin-a da quand ch’it j’ere giovo, mincaun ëd lor as n’andrà për soa stra e lor a faran finta ‘d nen sente ij tò crij d’agiùt. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] bcp83ilkdl0em701yd4ye4przbgjv3l 0 5041 21294 2022-08-04T10:49:15Z Pcastellina 15 Creà la pàgina con '{{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 47|Isaìa 47]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 49|Isaia 49]]|notes=}} {{chapter|48}} {{TOCright}} = Isaia = == 47 == === Apel ëd Nosgnor a j’esilià === {{verse|chapter=48|verse=1}}Famija ‘d Giacòb! Sente sòn, vojàutri che i pòrte 'l nòm d'Isra...' wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 47|Isaìa 47]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 49|Isaia 49]]|notes=}} {{chapter|48}} {{TOCright}} = Isaia = == 47 == === Apel ëd Nosgnor a j’esilià === {{verse|chapter=48|verse=1}}Famija ‘d Giacòb! Sente sòn, vojàutri che i pòrte 'l nòm d'Israel, vojàutri ch’i seve nassù ant la famija ‘d Giuda, voi che i fase ‘d giurament ant ël nòm ëd Nosgnor e i sélebre 'l Dé d'Israel. Vojàutri i mantnive pa vòstre promësse<ref>O “ma pa ant la vrità e la giustissia”.</ref>. {{verse|chapter=48|verse=2}}Pura vojàutri iv gave vòst nòm da la sità santa e i dise che ‘l Dé d’Israel, ch’a l’é ‘l Dé dl’univers, a l’é col ch’a dà l’ispirassion a tut lòn ch’i feve. {{verse|chapter=48|verse=3}}Maravijeve pa anlora ‘d lòn ch’av càpita: lòn ch’a l'é d'antan mi i l'avìa bin nunsialo da vàire: a l'é surtì da mia boca, i l'avìa proclamalo, e a sò temp i l'hai compilo e a l'é rivàie. {{verse|chapter=48|verse=4}}Përchè mi i savìa coma ch’i seve ampignatrù! Vòstr còl a l'é pì dur che ‘l fer e vòstra testa a l’é pì dura che ‘l bronz. {{verse|chapter=48|verse=5}}Për lòn, i l'avìa predivlo da vàire, anans ch'av capitèissa i l'hai favlo sente, përchè voi iv podèisse pa dì: “Sòn a l'ha falo rivé mia statua ‘d bòsch, a l'ha comandalo mè dio ‘d bronz!”. {{verse|chapter=48|verse=6}}Vojàutri i l’eve sentù e vëdù tut sòn, e i lo nunsierìe pa? Ora, tutun, iv dirai ‘d ròbe neuve e ‘d segret ch’i l’eve pa ancora sentì. {{verse|chapter=48|verse=7}}A l’é ‘d ròba pròpi neuva, pa nen lòn ch’a l’é dal passà. I podreve nen dì ch’i lo savìe già. {{verse|chapter=48|verse=8}}era, iv dirai ‘d còse ch’a son dël tut neuve, cose ch’i l’eve mai sentule prima. Përchè i sai bin che sòrt ëd gent iv seve: ëd traditor! I seve stàit d’arviros fin-a da vòstra nassensa. {{verse|chapter=48|verse=9}}Malgré lòn, për mi e për l’onor ëd mè nòm, i tratenrai la rabia ch’a l’é montame e v’anienterai pa. {{verse|chapter=48|verse=10}}I l’hai arfinave, ma pa nen coma ch’as arfin-a l’argent. Pitòst i l’hai arfinave ant la fornasa dij patiment. {{verse|chapter=48|verse=11}}Iv salverai për mi, vera, mach për mi! I lasserai pa che mìa arputassion a sìa macià e i partagerai pa mìa glòria con d’ìdoj! === Libertà da Babilònia === {{verse|chapter=48|verse=12}}Famija ‘d Giacòb! Israel, ij mè sernù! Steme bin a sente. Mach mi i son Dé, ël prim e ‘l darié. {{verse|chapter=48|verse=13}}Mia man a l'ha fongà la tèra, mia drita a l'ha dëstendù ij cej. Mi i-j ciamo e lor tùit ansema as presento. {{verse|chapter=48|verse=14}}Avzineve tùit a mi e scoté! Chi l'é-lo an tra 'd lor ch'a l'àbia podù fé tut lolì? Ël Signor a l’ha sernù Ciro tanme sò aleà. Chiel a lo dovrerà për fé chité l’imperi ‘d Babilon e për dëstruve j’armeje dij Babilonèis. {{verse|chapter=48|verse=15}}I son mi, i son mi ch'i l'hai parlaje e che i l'hai ciamalo, i l'hai falo vnì e soa amprèisa a rivrà al but. {{verse|chapter=48|verse=16}}Avzineve a mi e scoté sòn: dal prinsipi mi i l'hai dive ciair e net che lolì a sarìa rivà. Adess ël sovran Signor e sò Spirit a l’ha mandame con cost mëssage. {{verse|chapter=48|verse=17}}Sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor - vòstr Redentor, ël Sant d’Israel: “Mi i son ël Signor vòst Dé, col ch’av mostra lòn ch’a l’é bon për vojàutri e ch’av men-a an sij vieuj anté ch’i l’eve da marcé. {{verse|chapter=48|verse=18}}Se mach i scotèisse ij mè comand! Anlora i l’avrìe na pas ch’a cola coma ‘n torent pasi e la giustissia av passerìa adòss coma j’onde dël mar an sla riva. {{verse|chapter=48|verse=19}}Ij tò dissendent a sarìo stàit parèj dla sabia e parèj dël gran a sarìa stàita la gent surtìa da ti! - Tròp da podèisse conté! A-i sarìa stàit pa da manca ch’iv castighèissa con la dëstrussion, o che mi i fèissa chité vòst nòm ëd famija. {{verse|chapter=48|verse=20}}Malgré lòn, adess iv diso: Sìe liberà da vòstra përzonìa! Chité Babilon e ij Babilonèis! Che cost mëssagi a dventa për vojàutri cheicòsa da canté con gòj e da proclamé fin-a a le borne dla tèra. Ël Signor a l’ha riscatà ij sò servitor, ël pòpol d’Israel. {{verse|chapter=48|verse=21}}A l'han mai patì la sèi cora che chiel a jë mnava ant ël desert; chiel a l'ha fàit colé për lòr l'eva dai ròch: a l'ha s-ciapà la pera e l'eva a l'é s-cionfà fòra. {{verse|chapter=48|verse=22}}“Ma a-i sarà pa d’ boneur për ij përvers”, a dis ël Signor. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] 774s2n5pdyswbq6nxrusrfgl5mnr27c 21295 21294 2022-08-04T10:53:06Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 47|Isaìa 47]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 49|Isaia 49]]|notes=}} {{chapter|48}} {{TOCright}} = Isaia = == 47 == === Apel ëd Nosgnor a j’esilià === {{verse|chapter=48|verse=1}}Famija ‘d Giacòb! Sente sòn, vojàutri che i pòrte 'l nòm d'Israel, vojàutri ch’i seve nassù ant la famija ‘d Giuda, voi che i fase ‘d giurament ant ël nòm ëd Nosgnor e i sélebre 'l Dé d'Israel. Vojàutri i mantnive pa vòstre promësse<ref>O “ma pa ant la vrità e la giustissia”.</ref>. {{verse|chapter=48|verse=2}}Pura vojàutri iv gave vòst nòm da la sità santa e i dise che ‘l Dé d’Israel, ch’a l’é ‘l Dé dl’univers, a l’é col ch’a dà l’ispirassion a tut lòn ch’i feve. {{verse|chapter=48|verse=3}}Maravijeve pa anlora ‘d lòn ch’av càpita: lòn ch’a l'é d'antan mi i l'avìa bin nunsialo da vàire: a l'é surtì da mia boca, i l'avìa proclamalo, e a sò temp i l'hai compilo e a l'é rivàie. {{verse|chapter=48|verse=4}}Përchè mi i savìa coma ch’i seve ampignatrù! Vòstr còl a l'é pì dur che ‘l fer e vòstra testa a l’é pì dura che ‘l bronz. {{verse|chapter=48|verse=5}}Për lòn, i l'avìa predivlo da vàire, anans ch'av capitèissa i l'hai favlo sente, përchè voi iv podèisse pa dì: “Sòn a l'ha falo rivé mia statua ‘d bòsch, a l'ha comandalo mè dio ‘d bronz!”. {{verse|chapter=48|verse=6}}Vojàutri i l’eve sentù e vëdù tut sòn, e i lo nunsierìe pa? Ora, tutun, iv dirai ‘d ròbe neuve e ‘d segret ch’i l’eve pa ancora sentì. {{verse|chapter=48|verse=7}}A l’é ‘d ròba pròpi neuva, pa nen lòn ch’a l’é dal passà. I podreve nen dì ch’i lo savìe già. {{verse|chapter=48|verse=8}}era, iv dirai ‘d còse ch’a son dël tut neuve, cose ch’i l’eve mai sentule prima. Përchè i sai bin che sòrt ëd gent iv seve: ëd traditor! I seve stàit d’arviros fin-a da vòstra nassensa. {{verse|chapter=48|verse=9}}Malgré lòn, për mi e për l’onor ëd mè nòm, i tratenrai la rabia ch’a l’é montame e v’anienterai pa. {{verse|chapter=48|verse=10}}I l’hai arfinave, ma pa nen coma ch’as arfin-a l’argent. Pitòst i l’hai arfinave ant la fornasa dij patiment. {{verse|chapter=48|verse=11}}Iv salverai për mi, vera, mach për mi! I lasserai pa che mìa arputassion a sìa macià e i partagerai pa mìa glòria con d’ìdoj! === Libertà da Babilònia === {{verse|chapter=48|verse=12}}Famija ‘d Giacòb! Israel, ij mè sernù! Steme bin a sente. Mach mi i son Dé, ël prim e ‘l darié. {{verse|chapter=48|verse=13}}Mia man a l'ha fongà la tèra, mia drita a l'ha dëstendù ij cej. Mi i-j ciamo e lor tùit ansema as presento. {{verse|chapter=48|verse=14}}Avzineve tùit a mi e scoté! Chi l'é-lo an tra 'd lor ch'a l'àbia podù fé tut lolì? Ël Signor a l’ha sernù Ciro tanme sò aleà. Chiel a lo dovrerà për fé chité l’imperi ‘d Babilon e për dëstruve j’armeje dij Babilonèis. {{verse|chapter=48|verse=15}}I son mi, i son mi ch'i l'hai parlaje e che i l'hai ciamalo, i l'hai falo vnì e soa amprèisa a rivrà al but. {{verse|chapter=48|verse=16}}Avzineve a mi e scoté sòn: dal prinsipi mi i l'hai dive ciair e net che lolì a sarìa rivà. Adess ël sovran Signor e sò Spirit a l’ha mandame con cost mëssage. {{verse|chapter=48|verse=17}}Sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor - vòstr Redentor, ël Sant d’Israel: “Mi i son ël Signor vòst Dé, col ch’av mostra lòn ch’a l’é bon për vojàutri e ch’av men-a an sij vieuj anté ch’i l’eve da marcé. {{verse|chapter=48|verse=18}}Se mach i scotèisse ij mè comand! Anlora i l’avrìe na pas ch’a cola coma ‘n torent pasi e la giustissia av passerìa adòss coma j’onde dël mar an sla riva. {{verse|chapter=48|verse=19}}Ij tò dissendent a sarìo stàit parèj dla sabia e parèj dël gran a sarìa stàita la gent surtìa da ti! - Tròp da podèisse conté! A-i sarìa stàit pa da manca ch’iv castighèissa con la dëstrussion, o che mi i fèissa chité vòst nòm ëd famija. {{verse|chapter=48|verse=20}}Malgré lòn, adess iv diso: Sìe liberà da vòstra përzonìa! Chité Babilon e ij Babilonèis! Che cost mëssagi a dventa për vojàutri cheicòsa da canté con gòj e da proclamé fin-a a le borne dla tèra. Ël Signor a l’ha riscatà ij sò servitor, ël pòpol d’Israel. {{verse|chapter=48|verse=21}}A l'han mai patì la sèi cora che chiel a jë mnava ant ël desert; chiel a l'ha fàit colé për lòr l'eva dai ròch: a l'ha s-ciapà la pera e l'eva a l'é s-cionfà fòra. {{verse|chapter=48|verse=22}}“Ma a-i sarà pa d’ boneur për ij përvers”, a dis ël Signor. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] c6t244qjqhyu2dtnpmgy4b0loy2ir8j 21296 21295 2022-08-04T10:53:36Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 47|Isaìa 47]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 49|Isaia 49]]|notes=}} {{chapter|48}} {{TOCright}} = Isaia = == 48 == === Apel ëd Nosgnor a j’esilià === {{verse|chapter=48|verse=1}}Famija ‘d Giacòb! Sente sòn, vojàutri che i pòrte 'l nòm d'Israel, vojàutri ch’i seve nassù ant la famija ‘d Giuda, voi che i fase ‘d giurament ant ël nòm ëd Nosgnor e i sélebre 'l Dé d'Israel. Vojàutri i mantnive pa vòstre promësse<ref>O “ma pa ant la vrità e la giustissia”.</ref>. {{verse|chapter=48|verse=2}}Pura vojàutri iv gave vòst nòm da la sità santa e i dise che ‘l Dé d’Israel, ch’a l’é ‘l Dé dl’univers, a l’é col ch’a dà l’ispirassion a tut lòn ch’i feve. {{verse|chapter=48|verse=3}}Maravijeve pa anlora ‘d lòn ch’av càpita: lòn ch’a l'é d'antan mi i l'avìa bin nunsialo da vàire: a l'é surtì da mia boca, i l'avìa proclamalo, e a sò temp i l'hai compilo e a l'é rivàie. {{verse|chapter=48|verse=4}}Përchè mi i savìa coma ch’i seve ampignatrù! Vòstr còl a l'é pì dur che ‘l fer e vòstra testa a l’é pì dura che ‘l bronz. {{verse|chapter=48|verse=5}}Për lòn, i l'avìa predivlo da vàire, anans ch'av capitèissa i l'hai favlo sente, përchè voi iv podèisse pa dì: “Sòn a l'ha falo rivé mia statua ‘d bòsch, a l'ha comandalo mè dio ‘d bronz!”. {{verse|chapter=48|verse=6}}Vojàutri i l’eve sentù e vëdù tut sòn, e i lo nunsierìe pa? Ora, tutun, iv dirai ‘d ròbe neuve e ‘d segret ch’i l’eve pa ancora sentì. {{verse|chapter=48|verse=7}}A l’é ‘d ròba pròpi neuva, pa nen lòn ch’a l’é dal passà. I podreve nen dì ch’i lo savìe già. {{verse|chapter=48|verse=8}}era, iv dirai ‘d còse ch’a son dël tut neuve, cose ch’i l’eve mai sentule prima. Përchè i sai bin che sòrt ëd gent iv seve: ëd traditor! I seve stàit d’arviros fin-a da vòstra nassensa. {{verse|chapter=48|verse=9}}Malgré lòn, për mi e për l’onor ëd mè nòm, i tratenrai la rabia ch’a l’é montame e v’anienterai pa. {{verse|chapter=48|verse=10}}I l’hai arfinave, ma pa nen coma ch’as arfin-a l’argent. Pitòst i l’hai arfinave ant la fornasa dij patiment. {{verse|chapter=48|verse=11}}Iv salverai për mi, vera, mach për mi! I lasserai pa che mìa arputassion a sìa macià e i partagerai pa mìa glòria con d’ìdoj! === Libertà da Babilònia === {{verse|chapter=48|verse=12}}Famija ‘d Giacòb! Israel, ij mè sernù! Steme bin a sente. Mach mi i son Dé, ël prim e ‘l darié. {{verse|chapter=48|verse=13}}Mia man a l'ha fongà la tèra, mia drita a l'ha dëstendù ij cej. Mi i-j ciamo e lor tùit ansema as presento. {{verse|chapter=48|verse=14}}Avzineve tùit a mi e scoté! Chi l'é-lo an tra 'd lor ch'a l'àbia podù fé tut lolì? Ël Signor a l’ha sernù Ciro tanme sò aleà. Chiel a lo dovrerà për fé chité l’imperi ‘d Babilon e për dëstruve j’armeje dij Babilonèis. {{verse|chapter=48|verse=15}}I son mi, i son mi ch'i l'hai parlaje e che i l'hai ciamalo, i l'hai falo vnì e soa amprèisa a rivrà al but. {{verse|chapter=48|verse=16}}Avzineve a mi e scoté sòn: dal prinsipi mi i l'hai dive ciair e net che lolì a sarìa rivà. Adess ël sovran Signor e sò Spirit a l’ha mandame con cost mëssage. {{verse|chapter=48|verse=17}}Sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor - vòstr Redentor, ël Sant d’Israel: “Mi i son ël Signor vòst Dé, col ch’av mostra lòn ch’a l’é bon për vojàutri e ch’av men-a an sij vieuj anté ch’i l’eve da marcé. {{verse|chapter=48|verse=18}}Se mach i scotèisse ij mè comand! Anlora i l’avrìe na pas ch’a cola coma ‘n torent pasi e la giustissia av passerìa adòss coma j’onde dël mar an sla riva. {{verse|chapter=48|verse=19}}Ij tò dissendent a sarìo stàit parèj dla sabia e parèj dël gran a sarìa stàita la gent surtìa da ti! - Tròp da podèisse conté! A-i sarìa stàit pa da manca ch’iv castighèissa con la dëstrussion, o che mi i fèissa chité vòst nòm ëd famija. {{verse|chapter=48|verse=20}}Malgré lòn, adess iv diso: Sìe liberà da vòstra përzonìa! Chité Babilon e ij Babilonèis! Che cost mëssagi a dventa për vojàutri cheicòsa da canté con gòj e da proclamé fin-a a le borne dla tèra. Ël Signor a l’ha riscatà ij sò servitor, ël pòpol d’Israel. {{verse|chapter=48|verse=21}}A l'han mai patì la sèi cora che chiel a jë mnava ant ël desert; chiel a l'ha fàit colé për lòr l'eva dai ròch: a l'ha s-ciapà la pera e l'eva a l'é s-cionfà fòra. {{verse|chapter=48|verse=22}}“Ma a-i sarà pa d’ boneur për ij përvers”, a dis ël Signor. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] croqdb4t1k939f72kumer9wyjvadmex 0 5042 21298 2022-08-04T11:36:56Z Pcastellina 15 Creà la pàgina con '{{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 51|Isaìa 51]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 53|Isaia 53]]|notes=}} {{chapter|52}} {{TOCright}} = Isaia = == 52 == === Liberassion për Gerusalem === {{verse|chapter=52|verse=1}}Àlvte, àuss-te, arvëste 'd fòrsa, Sion, vëste a festa, Sion, sità sa...' wikitext text/x-wiki {{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia|Isaìa]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Isaia/Isaia 51|Isaìa 51]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 53|Isaia 53]]|notes=}} {{chapter|52}} {{TOCright}} = Isaia = == 52 == === Liberassion për Gerusalem === {{verse|chapter=52|verse=1}}Àlvte, àuss-te, arvëste 'd fòrsa, Sion, vëste a festa, Sion, sità santa ‘d Gerusalem, përchè la gent impura e émpia a intrerà mai pì da toe pòrte. {{verse|chapter=52|verse=2}}Àuss-te da la póer, Gerusalem, e set-te ant un leugh d’onor. Gavte dal còl le caden-e dla s-ciavensa, fija ‘d Sìon ch’it j’ere an përzonìa. {{verse|chapter=52|verse=3}}Përchè parèj a dis ël Signor: “Quand i l’hai vendute për ch’it andèisse an esili, i l’avìa arseivù gnun pagament. Adess i peudo riscatete sensa dovèj paghé për ti”. {{verse|chapter=52|verse=4}}Parèj a dis ël Signor: “A l'é an Egit che, na vira, mia gent a l'era calà për ësteie, e adess a l'é l’Assìria ch'a l'ha crasala. {{verse|chapter=52|verse=5}}“Còsa ch’a l’é sossi?”, as ciama Nosgnor, “Përché mè pòpol a l’é torna dventà s-ciav? Còj ch’a-j dòmino a n’argiojisso. Tùit ij dì mè nòm a l’é bëstëmmià. {{verse|chapter=52|verse=6}}Ma mi i arvelerai mè nòm a mè pòpol. Alora a la fin as rendran cont che a l’é mi col ch’a-j parla”. {{verse|chapter=52|verse=7}}Coma che a son bej an sle montagne ij pé dël mëssagé ch'a pòrta bon-e neuve, le bon-e neuve ‘d pas e ‘d salvassion, la neuva che ‘l Dé d’Israel a regna! {{verse|chapter=52|verse=8}}Le guardie a crijo e a canto ‘d goj, përché sota ij sò euj a vëddo che Nosgnor a ‘rtorna a Gerusalem. {{verse|chapter=52|verse=9}}Argiojì, canté ansema, ruin-e 'd Gerusalem, përchè Nosgnor a l'ha manifestà misericòrdia a soa gent, chiel a l’ha riscatà Gerusalem. {{verse|chapter=52|verse=10}}Ël Signor a l’ha dimostrà sò podèj sant sota j’euj ëd tute le nassion. Tùit ij pòst ëd la tèra a vëdran la vitòria ‘d nòst Dé. {{verse|chapter=52|verse=11}}Seurte! Seurte e chité vòstra përzonìa, chité coj leugh anté tut lòn ch’i toche a l’é impur. Seurte da là e purificheve, vojàutri ch’i pòrte a ca j’oget sacrà ‘d Nosgnor. {{verse|chapter=52|verse=12}}Voi i partireve pa an pressa, coma coj ch’a scapo da na ca an fiame. Përché Nosgnor a marcerà dëdnans ëd vojàutri; ël Dé d’Israel av guernera ‘dcò da darera. === Ij patiment dël servitor dël Signor === {{verse|chapter=52|verse=13}}Vardé, mè servent a prospererà, a montrà, a chërsrà e a vnirà avosà! {{verse|chapter=52|verse=14}}Tanti a së sburdiran mach a vardelo. Chiel a smijerà pa pì a n'òm, tant che sò visagi a sarà dësfigurà. {{verse|chapter=52|verse=15}}Tanta gent as maravijerà; dëdnans ëd chiel ij re a staran ciuto. Përchè a vëddo compisse n'aveniment che a lor a l'avìo pa nunsialo, e a vëddo cheicòsa ch’a l'era mai vëdusse. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Isaia]] 4z6co085j8772mmwm1jk0hgfhmw25yq