Wikisource pmswikisource https://pms.wikisource.org/wiki/Intrada MediaWiki 1.39.0-wmf.23 first-letter Media Special Discussion Utent Ciaciarade Wikisource Discussion ant sla Wikisource Figura Discussion dla figura MediaWiki Discussion dla MediaWiki Stamp Discussion dlë stamp Agiut Discussion ant sl'agiut Categorìa Discussion ant sla categorìa Pàgina Discussion ëd la pàgina Tàula Discussion ëd la tàula TimedText TimedText talk Modulo Discussioni modulo Accessorio Discussioni accessorio Definizione accessorio Discussioni definizione accessorio 0 944 21379 5167 2022-08-13T07:45:35Z Major Galin-a 834 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]] | notes = }} {{TOCright}} == 31 == === Giacòb a scapa vìa da Laban === {{verse|chapter=31|verse=1}}Giacòb a l’era vnùit a savèj che ij fieuj ëd Laban a disìo: “Giacòb a l’é pijasse lòn ch’a l’era ‘d nòst pare e, con lòn ch’a l’era nen ël sò, a l’é fasse tuta costa fortun-a. {{verse|chapter=31|verse=2}}Giacòb a l’ha vardà ‘dcò la facia ‘d Laban e a l’é ancorzusne che, anvers ëd chiel, a l’era nen coma prima. {{verse|chapter=31|verse=3}}Nosgnor a l’ha dije a Giacòb: “Torna al pais dij tò grand, ant ël leugh andova ch’it ses nassù e mi i sarai con ti”. {{verse|chapter=31|verse=4}}Antlora Giacòb a l’ha mandà a ciamé Rachel e Lea, për ch’a vnèisso al camp anté ch’a tnisìa ij sò strop, {{verse|chapter=31|verse=5}}e a l’ha dije: “I son ancorzume dal visagi ëd vòst pare ch’am varda pì nen coma ch’a fasìa prima, ma ël Dé ‘d mè pare a l'é con mi<ref>O “a l’é stàit”.</ref>. {{verse|chapter=31|verse=6}}Vojàutre i seve bin che mi i l’hai servì vòstr pare con tute mie fòrse; {{verse|chapter=31|verse=7}}tutun, vòstr pare a l’ha sbefiame e a l’ha cambià des vire mè salari, ma Nosgnor a l’ha nen përmetuje ‘d feme dël mal. {{verse|chapter=31|verse=8}}Se vòstr pare a disìa: ‘Le bestie giajolà a saran tò salari, tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial giajolà; s’ a disìa: ‘Le bestie strià a saran tò salari’, antlora tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial strià. {{verse|chapter=31|verse=9}}Parèj Nosgnor a l’ha gavaje le bestie a vòst pare e a l’ha dalo a mi. {{verse|chapter=31|verse=10}}Na vira, quand ël cit ëstrop a va an calor, mi ant la seugn i l’hai aussà j’euj e i l’hai vëddù che ij boch darera a monté le bestie a l’ero macià, strià, giajolà e vairolà. {{verse|chapter=31|verse=11}}L’àngel ëd Nosgnor a l’ha dime ant ël seugn: ‘Giacòb!’. I l’hai rësponduje: ‘Che comandes-to?’. {{verse|chapter=31|verse=12}}Chiel a l’ha dime: ‘Àussa j’euj e varda, tùit ij boch ch’a monto le bestie a son strià, vairolà e giajolà, përchè ch’i l’hai vëddù lòn che Laban at fà. {{verse|chapter=31|verse=13}}Mi i son ël Dé ch’a l’é manifestasse a ti a Betel, andoa ch’it l’has consacrà<ref>O “onzù”.</ref> na colòna e andova ch’it l’has fame ‘n vot. Adess àuss-te, part da cost pais e torna al pais anté ch’it ses nassù”. {{verse|chapter=31|verse=14}}Rachel e Lea a l’han rësponduje: “Për nojàutre a va bin! I l’avrìo, comsëssìa, ardità gnun dij beni ‘d nòst pare. {{verse|chapter=31|verse=15}}Chiel a l’ha tratane coma s’i fusso ‘d forestere, dal moment ch’a l’ha vendune e a l’ha ‘dcò mangiasse nòst dné. {{verse|chapter=31|verse=16}}Tuta la richessa che Nosgnor a l’ha gavà a nòst pare a l’é stàita nòstra e dij nòstri fieuj. Adess, fà pura lòn che Nosgnor a l’ha dite”. {{verse|chapter=31|verse=17}}Antlora Giacòb a l’é aussasse, a l’ha carià ij fieuj e le fomne an sij gamej, {{verse|chapter=31|verse=18}}e a l’ha portà via tut ël cabial e tùit ij beni ch’a l’era catasse an Padan-Aram, për torné da Isach, sò pare, ant ël pais ëd Canan. {{verse|chapter=31|verse=19}}Laban a l’era andàit a tosoné lë strop e Rachel a l’é profitass-ne për porteje vìa j’idoj ‘d famija<ref>תְּרָפִים (tÿrafim) o “mistà pagan-e”, ch’a-j chërdìo protege la famija. </ref> ëd sò pare. {{verse|chapter=31|verse=20}}Giacòb a l’ha schivià l’atension ëd Laban l’Aramé, nen avertendlo ch’a stasìa për scapé; {{verse|chapter=31|verse=21}}parèj ch’a l’ha podù andess-ne con tut lòn ch’a possedìa. A l’ha donca travërsà ‘l fium Eufrate e a l’é andass-ne drit anvers le montagne ‘d Galad. === Laban a-j cor dapress a Giacòb === {{verse|chapter=31|verse=22}}Al ters dì a l’é stàit arferì a Laban che Giacòb a l’era scapass-ne. {{verse|chapter=31|verse=23}}Antlora Laban, ansem a soa gent, a l’é coruje dapress për set dì ‘d marcia e a l’ha rëscontralo an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=24}}Cola neuit, contut, Nosgnor a l’é manifestassje a Laban l’Aramé e a l’ha dije: “Lass-lo sté col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!”. {{verse|chapter=31|verse=25}}Laban a l’é donca rivà fin-a doa ch’a l’era Giacòb, ch’a l’avìa piantà le tende an sle montagne e Laban con soa gent a l’avìa butà sò campament an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=26}}Laban a l’ha dije a Giacòb: “Còs l’has-to fàit? It l’has anganame! It l’has portame via le fije coma s’a fùisso ‘d përzonere ‘d guèra! {{verse|chapter=31|verse=27}}Përchè ses-to scapà dë scondion, l’has-to pijame ‘n gir e l’has-to nen avertime? Mi i l’avrìa date ‘l congé an mes a cant ëd festa, al son ëd cimbaj e ‘d cetre! {{verse|chapter=31|verse=28}}E it l’has permëttume gnanca ‘d basé ij mè fieuj e le mie fije! Sicur it l’has agì pròpi da stupid!” {{verse|chapter=31|verse=29}}A sarìa ‘n mè podèj ëd fete dël mal, ma la neuit passà ‘l Dé ‘d tò pare a l’é manifestass-me e a l’ha dime: ‘Lass-lo sté, col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!’. {{verse|chapter=31|verse=30}}Sicur it ses partì përchè ti ‘t magonave ‘d nostalgìa për la ca ‘d tò pare, ma përchè it l’has portame vìa ij mè dio?”. {{verse|chapter=31|verse=31}}Giacòb a l’ha rësponduje a Laban: “I l’avìa tëmma e i pensava ch’it l’avrie gavame toe fije con la fòrsa. {{verse|chapter=31|verse=32}}Ma për lòn ch’a riguarda ij tò idoj ‘d famija, varda s’it peudes troveje, e ch’a meuira la përson-a ch’a l’ha portatje via! E se ti ’t trove dacant ëd mi a la presensa ‘d nòstra gent na qualsëssìa còsa ch’a sia toa, pijtla pura”. Giacòb a savìa pa ch’a l’era stàita Rachel a porteje vìa ij sò dio ‘d famija. {{verse|chapter=31|verse=33}}Antlora Laban a l’é intrà ant la tenda ‘d Giacòb e peui ant la tenda ‘d Lea e ant la tenda dle doe servente, ma a l’ha pa trovà lòn ch’a sercava. Peui a l’é surtì da la tenda ‘d Lea e a l’é intrà an cola ‘d Rachel. {{verse|chapter=31|verse=34}}Rachel a l’avìa pijà j’idoj e a l’avìa butaje ant la sela dël gamel, peui a l’era setassje ansima, parèj che Laban a l’ha fognà tuta la tenda ma a l’ha nen trovaje. {{verse|chapter=31|verse=35}}Antlora Rachel a l’ha dit a sò pare: “Ch’as ofenda nen mè signor s’i peuss nen ausseme dëdnans ëd ti, ma a l’é përch’ i l’hai lòn ch’a ven ëd régola a le fomne”. Laban a l’ha donca sercà an tuta la tenda, ma a l’ha nen trovà j’idoj. {{verse|chapter=31|verse=36}}Giacòb, antlora, a l’é anrabiasse e a l’ha fàit na reprimenda a Laban. A l’ha dije: “Che deliìt é-lo ch’i l’hai mai fàit, col ch’a l’é mè pëccà përchè it sie butate a corme dapress? {{verse|chapter=31|verse=37}}Adess ch’it l’has fognà tute le mie ròbe, còs l’has-to trovà ‘d tute le ròbe ‘d toa ca? Butla sì, dëdnans ai mè e ai tò parent e ch’a sio lor a fé da giudes an tra nojàutri doi. {{verse|chapter=31|verse=38}}Vint agn i l’hai passà ansem a ti: toe feje e le toe crave a l’hai mai sfrasà, e ij moton ëd tò strop i l’hai nen mangiaje. {{verse|chapter=31|verse=40}}i l’hai mai portate gnun-a bestia sbranà: mi i na compensava ‘l dann e ti t’im fasìe rimprocc për lòn ch’a vnisìa robà ant ël dì e për lòn ch’a vnisìa robà ‘d neuit. 31:40 Ëd dì am grevava la càud e ‘d neuit ël ginich, e la seugn a scapava dai mè euj. {{verse|chapter=31|verse=41}}Vint agn i son restà a toa ca: i l’hai servì quatòrdes agn për toe doe fije e ses ani për tò strop, e ti it l’has cambià mè salari des vòlte. {{verse|chapter=31|verse=42}}S’a fussa nen ëstàit con mi ël Dé ‘d mè pare, ël dé d’Abraham, e ‘l Tëmibil d’Isach, ti, adess, it l’avrìe taparame a man veuide; ma Nosgnor a l’ha vëddù mè magon e la fatiga ‘d mè man, e la neuit passà a l’ha fàit da mediator”. === Un pat an tra Giacòb e Laban === {{verse|chapter=31|verse=43}}Antlora Laban a l’ha replicà a Giacòb parèj: “Coste fije a son le mie fije e costi fieuj a son ij mè fieuj; coste bestie a son mè cabial e lòn ch’it vëdde a l’é ‘l mè. Che peudo-ne fé ancheuj për coste mie fije e për ij fieuj che lor a l’han butà al mond? {{verse|chapter=31|verse=44}}E bin, foma ‘n pat antra ti e mi e ch’a-i sia un testimòni an tra mi e ti”. {{verse|chapter=31|verse=45}}Parèj Giacòb a l’ha ciapà na pera e a l’ha drissala coma na colòna sacra. {{verse|chapter=31|verse=46}}Peui a l’ha dit ai mèmber ëd soa famija: “Ambaroné ‘d pere, e coj-lì a l’han ciapà ‘d pere e a l’han fane ‘n baron. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha ciamà col pòst Iegar-Sacaduta, mentre Giacòb a l’ha ciamalo “Mugg ëd la Testimoniansa”. {{verse|chapter=31|verse=1}}Laban a l’ha dit: “Sto baron ëd pere ch’a sia ancheuj ëd testimoniansa an tra mi e ti”. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamalo Galed, {{verse|chapter=31|verse=49}}e ‘dcò Mispa, përchè ch’a l’ha dit: “Nosgnor a sarà a l’avàit an tra mi e ti, quand che nojàutri is vedroma pì nen l’un con l’àutr. {{verse|chapter=31|verse=50}}Se ti ‘t trateras mal le mie fije e s’it pijeras d’àutre fomne ancora, a sarà nen n’òm ch’a sarà con noi a vëdne, ma, pijete varda, Nosgnor midem a sarà ‘l testimòni an tra ti e mi. {{verse|chapter=31|verse=51}}A l’ha giontaje Laban e Giacòb: “Varda-lì sto baron ëd pere e varda costa colòna ch’i l’hai drissà an tra mi e ti. {{verse|chapter=31|verse=52}}Sto mugg a l’é testimòni e costa colòna a testimònia che mi i faso giurament ëd nen dëstraversé sto baron da toa part për atachete, e che ti ‘t fase giurament ëd nen dëstraversé sto baron e sta colòna da la mia part për feme ‘d mal. {{verse|chapter=31|verse=53}}Ël Dé d’Abraham e ‘l Dé ‘d Nacor ch’a sio ij giùdes an tra ‘d nojàutri”. Giacòb a l’ha fàit giurament për ël Temibil ëd sò pare Isach. {{verse|chapter=31|verse=54}}Peui a l’ha smonù ‘n sacrifissi an sle montagne e a l’ha anvità soa gent a pijé da mangé. Lor a l’han mangià e a l’han passà la neuit an sle montagne. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 18yp7snh5rbgen8lo0b4yw4a5dp9yvb 21380 21379 2022-08-13T07:53:54Z Major Galin-a 834 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]] | notes = }} {{TOCright}} == 31 == === Giacòb a scapa vìa da Laban === {{verse|chapter=31|verse=1}}Giacòb a l’era vnùit a savèj che ij fieuj ëd Laban a disìo: “Giacòb a l’é pijasse lòn ch’a l’era ‘d nòst pare e, con lòn ch’a l’era nen ël sò, a l’é fasse tuta costa fortun-a. {{verse|chapter=31|verse=2}}Giacòb a l’ha vardà ‘dcò la facia ‘d Laban e a l’é ancorzusne che, anvers ëd chiel, a l’era nen coma prima. {{verse|chapter=31|verse=3}}Nosgnor a l’ha dije a Giacòb: “Torna al pais dij tò grand, ant ël leugh andova ch’it ses nassù e mi i sarai con ti”. {{verse|chapter=31|verse=4}}Antlora Giacòb a l’ha mandà a ciamé Rachel e Lea, për ch’a vnèisso al camp anté ch’a tnisìa ij sò strop, {{verse|chapter=31|verse=5}}e a l’ha dije: “I son ancorzume dal visagi ëd vòst pare ch’am varda pì nen coma ch’a fasìa prima, ma ël Dé ‘d mè pare a l'é con mi<ref>O “a l’é stàit”.</ref>. {{verse|chapter=31|verse=6}}Vojàutre i seve bin che mi i l’hai servì vòstr pare con tute mie fòrse; {{verse|chapter=31|verse=7}}tutun, vòstr pare a l’ha sbefiame e a l’ha cambià des vire mè salari, ma Nosgnor a l’ha nen përmetuje ‘d feme dël mal. {{verse|chapter=31|verse=8}}Se vòstr pare a disìa: ‘Le bestie giajolà a saran tò salari, tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial giajolà; s’ a disìa: ‘Le bestie strià a saran tò salari’, antlora tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial strià. {{verse|chapter=31|verse=9}}Parèj Nosgnor a l’ha gavaje le bestie a vòst pare e a l’ha dalo a mi. {{verse|chapter=31|verse=10}}Na vira, quand ël cit ëstrop a va an calor, mi ant la seugn i l’hai aussà j’euj e i l’hai vëddù che ij boch darera a monté le bestie a l’ero macià, strià, giajolà e vairolà. {{verse|chapter=31|verse=11}}L’àngel ëd Nosgnor a l’ha dime ant ël seugn: ‘Giacòb!’. I l’hai rësponduje: ‘Che comandes-to?’. {{verse|chapter=31|verse=12}}Chiel a l’ha dime: ‘Àussa j’euj e varda, tùit ij boch ch’a monto le bestie a son strià, vairolà e giajolà, përchè ch’i l’hai vëddù lòn che Laban at fà. {{verse|chapter=31|verse=13}}Mi i son ël Dé ch’a l’é manifestasse a ti a Betel, andoa ch’it l’has consacrà<ref>O “onzù”.</ref> na colòna e andova ch’it l’has fame ‘n vot. Adess àuss-te, part da cost pais e torna al pais anté ch’it ses nassù”. {{verse|chapter=31|verse=14}}Rachel e Lea a l’han rësponduje: “Për nojàutre a va bin! I l’avrìo, comsëssìa, ardità gnun dij beni ‘d nòst pare. {{verse|chapter=31|verse=15}}Chiel a l’ha tratane coma s’i fusso ‘d forestere, dal moment ch’a l’ha vendune e a l’ha ‘dcò mangiasse nòst dné. {{verse|chapter=31|verse=16}}Tuta la richessa che Nosgnor a l’ha gavà a nòst pare a l’é stàita nòstra e dij nòstri fieuj. Adess, fà pura lòn che Nosgnor a l’ha dite”. {{verse|chapter=31|verse=17}}Antlora Giacòb a l’é aussasse, a l’ha carià ij fieuj e le fomne an sij gamej, {{verse|chapter=31|verse=18}}e a l’ha portà via tut ël cabial e tùit ij beni ch’a l’era catasse an Padan-Aram, për torné da Isach, sò pare, ant ël pais ëd Canan. {{verse|chapter=31|verse=19}}Laban a l’era andàit a tosoné lë strop e Rachel a l’é profitass-ne për porteje vìa j’idoj ‘d famija<ref>תְּרָפִים (tÿrafim) o “mistà pagan-e”, ch’a-j chërdìo protege la famija. </ref> ëd sò pare. {{verse|chapter=31|verse=20}}Giacòb a l’ha schivià l’atension ëd Laban l’Aramé, nen avertendlo ch’a stasìa për scapé; {{verse|chapter=31|verse=21}}parèj ch’a l’ha podù andess-ne con tut lòn ch’a possedìa. A l’ha donca travërsà ‘l fium Eufrate e a l’é andass-ne drit anvers le montagne ‘d Galad. === Laban a-j cor dapress a Giacòb === {{verse|chapter=31|verse=22}}Al ters dì a l’é stàit arferì a Laban che Giacòb a l’era scapass-ne. {{verse|chapter=31|verse=23}}Antlora Laban, ansem a soa gent, a l’é coruje dapress për set dì ‘d marcia e a l’ha rëscontralo an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=24}}Cola neuit, contut, Nosgnor a l’é manifestassje a Laban l’Aramé e a l’ha dije: “Lass-lo sté col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!”. {{verse|chapter=31|verse=25}}Laban a l’é donca rivà fin-a doa ch’a l’era Giacòb, ch’a l’avìa piantà le tende an sle montagne e Laban con soa gent a l’avìa butà sò campament an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=26}}Laban a l’ha dije a Giacòb: “Còs l’has-to fàit? It l’has anganame! It l’has portame via le fije coma s’a fùisso ‘d përzonere ‘d guèra! {{verse|chapter=31|verse=27}}Përchè ses-to scapà dë scondion, l’has-to pijame ‘n gir e l’has-to nen avertime? Mi i l’avrìa date ‘l congé an mes a cant ëd festa, al son ëd cimbaj e ‘d cetre! {{verse|chapter=31|verse=28}}E it l’has permëttume gnanca ‘d basé ij mè fieuj e le mie fije! Sicur it l’has agì pròpi da stupid!” {{verse|chapter=31|verse=29}}A sarìa ‘n mè podèj ëd fete dël mal, ma la neuit passà ‘l Dé ‘d tò pare a l’é manifestass-me e a l’ha dime: ‘Lass-lo sté, col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!’. {{verse|chapter=31|verse=30}}Sicur it ses partì përchè ti ‘t magonave ‘d nostalgìa për la ca ‘d tò pare, ma përchè it l’has portame vìa ij mè dio?”. {{verse|chapter=31|verse=31}}Giacòb a l’ha rësponduje a Laban: “I l’avìa tëmma e i pensava ch’it l’avrie gavame toe fije con la fòrsa. {{verse|chapter=31|verse=32}}Ma për lòn ch’a riguarda ij tò idoj ‘d famija, varda s’it peudes troveje, e ch’a meuira la përson-a ch’a l’ha portatje via! E se ti ’t trove dacant ëd mi a la presensa ‘d nòstra gent na qualsëssìa còsa ch’a sia toa, pijtla pura”. Giacòb a savìa pa ch’a l’era stàita Rachel a porteje vìa ij sò dio ‘d famija. {{verse|chapter=31|verse=33}}Antlora Laban a l’é intrà ant la tenda ‘d Giacòb e peui ant la tenda ‘d Lea e ant la tenda dle doe servente, ma a l’ha pa trovà lòn ch’a sercava. Peui a l’é surtì da la tenda ‘d Lea e a l’é intrà an cola ‘d Rachel. {{verse|chapter=31|verse=34}}Rachel a l’avìa pijà j’idoj e a l’avìa butaje ant la sela dël gamel, peui a l’era setassje ansima, parèj che Laban a l’ha fognà tuta la tenda ma a l’ha nen trovaje. {{verse|chapter=31|verse=35}}Antlora Rachel a l’ha dit a sò pare: “Ch’as ofenda nen mè signor s’i peuss nen ausseme dëdnans ëd ti, ma a l’é përch’ i l’hai lòn ch’a ven ëd régola a le fomne”. Laban a l’ha donca sercà an tuta la tenda, ma a l’ha nen trovà j’idoj. {{verse|chapter=31|verse=36}}Giacòb, antlora, a l’é anrabiasse e a l’ha fàit na reprimenda a Laban. A l’ha dije: “Che delit é-lo ch’i l’hai mai fàit, col ch’a l’é mè pëccà përchè it sie butate a corme dapress? {{verse|chapter=31|verse=37}}Adess ch’it l’has fognà tute mie ròbe, còs l’has-to trovà ‘d tute le ròbe ‘d ca toa? Butla sì, dëdnans ai mè e ai tò parent e ch’a sio lor a fé da giudes an tra nojàutri doi. {{verse|chapter=31|verse=38}}Vint agn i l’hai passà ansem a ti: toe feje e toe crave a l’han mai sfrasà, e ij moton ëd tò strop i l’hai nen mangiaje. {{verse|chapter=31|verse=40}}I l’hai mai portate gnun-a bestia sbranà: mi i na compensava ‘l dann e ti t’im fasìe rimprocc për lòn ch’a vnisìa robà ant ël dì e për lòn ch’a vnisìa robà ‘d neuit. Ëd dì am grevava la càud e ‘d neuit ël ginich, e la seugn a scapava dai mè euj. {{verse|chapter=31|verse=41}}Vint agn i son restà a toa ca: i l’hai servì quatòrdes agn për toe doe fije e ses ani për tò strop, e ti it l’has cangià mè salari des vòlte. {{verse|chapter=31|verse=42}}S’a fussa nen ëstàit con mi ël Dé ‘d mè pare, ël dé d’Abraham, e ‘l Tëmmibil d’Isach, ti, adess, it l’avrìe taparame a man veuide; ma Nosgnor a l’ha vëddù mè magon e la fatiga ‘d mè man, e la neuit passà a l’ha fàit da mediator”. === Un pat an tra Giacòb e Laban === {{verse|chapter=31|verse=43}}Antlora Laban a l’ha replicà a Giacòb parèj: “Coste fije a son le mie fije e costi fieuj a son ij mè fieuj; coste bestie a son mè cabial e lòn ch’it vëdde a l’é ‘l mè. Che peudo-ne fé ancheuj për coste mie fije e për ij fieuj che lor a l’han butà al mond? {{verse|chapter=31|verse=44}}E bin, foma ‘n pat antra ti e mi e ch’a-i sia un testimòni an tra mi e ti”. {{verse|chapter=31|verse=45}}Parèj Giacòb a l’ha ciapà na pera e a l’ha drissala coma na colòna sacra. {{verse|chapter=31|verse=46}}Peui a l’ha dit ai mèmber ëd soa famija: “Ambaroné ‘d pere, e coj-lì a l’han ciapà ‘d pere e a l’han fane ‘n baron. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha ciamà col pòst Iegar-Sacaduta, mentre Giacòb a l’ha ciamalo “Mugg ëd la Testimoniansa”. {{verse|chapter=31|verse=1}}Laban a l’ha dit: “Sto baron ëd pere ch’a sia ancheuj ëd testimoniansa an tra mi e ti”. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamalo Galed, {{verse|chapter=31|verse=49}}e ‘dcò Mispa, përchè ch’a l’ha dit: “Nosgnor a sarà a l’avàit an tra mi e ti, quand che nojàutri is vedroma pì nen l’un con l’àutr. {{verse|chapter=31|verse=50}}Se ti ‘t trateras mal le mie fije e s’it pijeras d’àutre fomne ancora, a sarà nen n’òm ch’a sarà con noi a vëdne, ma, pijete varda, Nosgnor midem a sarà ‘l testimòni an tra ti e mi. {{verse|chapter=31|verse=51}}A l’ha giontaje Laban e Giacòb: “Varda-lì sto baron ëd pere e varda costa colòna ch’i l’hai drissà an tra mi e ti. {{verse|chapter=31|verse=52}}Sto mugg a l’é testimòni e costa colòna a testimònia che mi i faso giurament ëd nen dëstraversé sto baron da toa part për atachete, e che ti ‘t fase giurament ëd nen dëstraversé sto baron e sta colòna da la mia part për feme ‘d mal. {{verse|chapter=31|verse=53}}Ël Dé d’Abraham e ‘l Dé ‘d Nacor ch’a sio ij giùdes an tra ‘d nojàutri”. Giacòb a l’ha fàit giurament për ël Temibil ëd sò pare Isach. {{verse|chapter=31|verse=54}}Peui a l’ha smonù ‘n sacrifissi an sle montagne e a l’ha anvità soa gent a pijé da mangé. Lor a l’han mangià e a l’han passà la neuit an sle montagne. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] gnf2anjcutnjqpd21cei8zryek49qdh 21381 21380 2022-08-13T07:57:40Z Major Galin-a 834 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]] | notes = }} {{TOCright}} == 31 == === Giacòb a scapa vìa da Laban === {{verse|chapter=31|verse=1}}Giacòb a l’era vnùit a savèj che ij fieuj ëd Laban a disìo: “Giacòb a l’é pijasse lòn ch’a l’era ‘d nòst pare e, con lòn ch’a l’era nen ël sò, a l’é fasse tuta costa fortun-a. {{verse|chapter=31|verse=2}}Giacòb a l’ha vardà ‘dcò la facia ‘d Laban e a l’é ancorzusne che, anvers ëd chiel, a l’era nen coma prima. {{verse|chapter=31|verse=3}}Nosgnor a l’ha dije a Giacòb: “Torna al pais dij tò grand, ant ël leugh andova ch’it ses nassù e mi i sarai con ti”. {{verse|chapter=31|verse=4}}Antlora Giacòb a l’ha mandà a ciamé Rachel e Lea, për ch’a vnèisso al camp anté ch’a tnisìa ij sò strop, {{verse|chapter=31|verse=5}}e a l’ha dije: “I son ancorzume dal visagi ëd vòst pare ch’am varda pì nen coma ch’a fasìa prima, ma ël Dé ‘d mè pare a l'é con mi<ref>O “a l’é stàit”.</ref>. {{verse|chapter=31|verse=6}}Vojàutre i seve bin che mi i l’hai servì vòstr pare con tute mie fòrse; {{verse|chapter=31|verse=7}}tutun, vòstr pare a l’ha sbefiame e a l’ha cambià des vire mè salari, ma Nosgnor a l’ha nen përmetuje ‘d feme dël mal. {{verse|chapter=31|verse=8}}Se vòstr pare a disìa: ‘Le bestie giajolà a saran tò salari, tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial giajolà; s’ a disìa: ‘Le bestie strià a saran tò salari’, antlora tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial strià. {{verse|chapter=31|verse=9}}Parèj Nosgnor a l’ha gavaje le bestie a vòst pare e a l’ha dalo a mi. {{verse|chapter=31|verse=10}}Na vira, quand ël cit ëstrop a va an calor, mi ant la seugn i l’hai aussà j’euj e i l’hai vëddù che ij boch darera a monté le bestie a l’ero macià, strià, giajolà e vairolà. {{verse|chapter=31|verse=11}}L’àngel ëd Nosgnor a l’ha dime ant ël seugn: ‘Giacòb!’. I l’hai rësponduje: ‘Che comandes-to?’. {{verse|chapter=31|verse=12}}Chiel a l’ha dime: ‘Àussa j’euj e varda, tùit ij boch ch’a monto le bestie a son strià, vairolà e giajolà, përchè ch’i l’hai vëddù lòn che Laban at fà. {{verse|chapter=31|verse=13}}Mi i son ël Dé ch’a l’é manifestasse a ti a Betel, andoa ch’it l’has consacrà<ref>O “onzù”.</ref> na colòna e andova ch’it l’has fame ‘n vot. Adess àuss-te, part da cost pais e torna al pais anté ch’it ses nassù”. {{verse|chapter=31|verse=14}}Rachel e Lea a l’han rësponduje: “Për nojàutre a va bin! I l’avrìo, comsëssìa, ardità gnun dij beni ‘d nòst pare. {{verse|chapter=31|verse=15}}Chiel a l’ha tratane coma s’i fusso ‘d forestere, dal moment ch’a l’ha vendune e a l’ha ‘dcò mangiasse nòst dné. {{verse|chapter=31|verse=16}}Tuta la richessa che Nosgnor a l’ha gavà a nòst pare a l’é stàita nòstra e dij nòstri fieuj. Adess, fà pura lòn che Nosgnor a l’ha dite”. {{verse|chapter=31|verse=17}}Antlora Giacòb a l’é aussasse, a l’ha carià ij fieuj e le fomne an sij gamej, {{verse|chapter=31|verse=18}}e a l’ha portà via tut ël cabial e tùit ij beni ch’a l’era catasse an Padan-Aram, për torné da Isach, sò pare, ant ël pais ëd Canan. {{verse|chapter=31|verse=19}}Laban a l’era andàit a tosoné lë strop e Rachel a l’é profitass-ne për porteje vìa j’idoj ‘d famija<ref>תְּרָפִים (tÿrafim) o “mistà pagan-e”, ch’a-j chërdìo protege la famija. </ref> ëd sò pare. {{verse|chapter=31|verse=20}}Giacòb a l’ha schivià l’atension ëd Laban l’Aramé, nen avertendlo ch’a stasìa për scapé; {{verse|chapter=31|verse=21}}parèj ch’a l’ha podù andess-ne con tut lòn ch’a possedìa. A l’ha donca travërsà ‘l fium Eufrate e a l’é andass-ne drit anvers le montagne ‘d Galad. === Laban a-j cor dapress a Giacòb === {{verse|chapter=31|verse=22}}Al ters dì a l’é stàit arferì a Laban che Giacòb a l’era scapass-ne. {{verse|chapter=31|verse=23}}Antlora Laban, ansem a soa gent, a l’é coruje dapress për set dì ‘d marcia e a l’ha rëscontralo an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=24}}Cola neuit, contut, Nosgnor a l’é manifestassje a Laban l’Aramé e a l’ha dije: “Lass-lo sté col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!”. {{verse|chapter=31|verse=25}}Laban a l’é donca rivà fin-a doa ch’a l’era Giacòb, ch’a l’avìa piantà le tende an sle montagne e Laban con soa gent a l’avìa butà sò campament an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=26}}Laban a l’ha dije a Giacòb: “Còs l’has-to fàit? It l’has anganame! It l’has portame via le fije coma s’a fùisso ‘d përzonere ‘d guèra! {{verse|chapter=31|verse=27}}Përchè ses-to scapà dë scondion, l’has-to pijame ‘n gir e l’has-to nen avertime? Mi i l’avrìa date ‘l congé an mes a cant ëd festa, al son ëd cimbaj e ‘d cetre! {{verse|chapter=31|verse=28}}E it l’has permëttume gnanca ‘d basé ij mè fieuj e le mie fije! Sicur it l’has agì pròpi da stupid!” {{verse|chapter=31|verse=29}}A sarìa ‘n mè podèj ëd fete dël mal, ma la neuit passà ‘l Dé ‘d tò pare a l’é manifestass-me e a l’ha dime: ‘Lass-lo sté, col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!’. {{verse|chapter=31|verse=30}}Sicur it ses partì përchè ti ‘t magonave ‘d nostalgìa për la ca ‘d tò pare, ma përchè it l’has portame vìa ij mè dio?”. {{verse|chapter=31|verse=31}}Giacòb a l’ha rësponduje a Laban: “I l’avìa tëmma e i pensava ch’it l’avrie gavame toe fije con la fòrsa. {{verse|chapter=31|verse=32}}Ma për lòn ch’a riguarda ij tò idoj ‘d famija, varda s’it peudes troveje, e ch’a meuira la përson-a ch’a l’ha portatje via! E se ti ’t trove dacant ëd mi a la presensa ‘d nòstra gent na qualsëssìa còsa ch’a sia toa, pijtla pura”. Giacòb a savìa pa ch’a l’era stàita Rachel a porteje vìa ij sò dio ‘d famija. {{verse|chapter=31|verse=33}}Antlora Laban a l’é intrà ant la tenda ‘d Giacòb e peui ant la tenda ‘d Lea e ant la tenda dle doe servente, ma a l’ha pa trovà lòn ch’a sercava. Peui a l’é surtì da la tenda ‘d Lea e a l’é intrà an cola ‘d Rachel. {{verse|chapter=31|verse=34}}Rachel a l’avìa pijà j’idoj e a l’avìa butaje ant la sela dël gamel, peui a l’era setassje ansima, parèj che Laban a l’ha fognà tuta la tenda ma a l’ha nen trovaje. {{verse|chapter=31|verse=35}}Antlora Rachel a l’ha dit a sò pare: “Ch’as ofenda nen mè signor s’i peuss nen ausseme dëdnans ëd ti, ma a l’é përch’ i l’hai lòn ch’a ven ëd régola a le fomne”. Laban a l’ha donca sercà an tuta la tenda, ma a l’ha nen trovà j’idoj. {{verse|chapter=31|verse=36}}Giacòb, antlora, a l’é anrabiasse e a l’ha fàit na reprimenda a Laban. A l’ha dije: “Che delit é-lo ch’i l’hai mai fàit, col ch’a l’é mè pëccà përchè it sie butate a corme dapress? {{verse|chapter=31|verse=37}}Adess ch’it l’has fognà tute mie ròbe, còs l’has-to trovà ‘d tute le ròbe ‘d ca toa? Butla sì, dëdnans ai mè e ai tò parent e ch’a sio lor a fé da giudes an tra nojàutri doi. {{verse|chapter=31|verse=38}}Vint agn i l’hai passà ansem a ti: toe feje e toe crave a l’han mai sfrasà, e ij moton ëd tò strop i l’hai nen mangiaje. {{verse|chapter=31|verse=40}}I l’hai mai portate gnun-a bestia sbranà: mi i na compensava ‘l dann e ti t’im fasìe rimprocc për lòn ch’a vnisìa robà ant ël dì e për lòn ch’a vnisìa robà ‘d neuit. Ëd dì am grevava la càud e ‘d neuit ël ginich, e la seugn a scapava dai mè euj. {{verse|chapter=31|verse=41}}Vint agn i son restà a toa ca: i l’hai servì quatòrdes agn për toe doe fije e ses ani për tò strop, e ti it l’has cangià mè salari des vòlte. {{verse|chapter=31|verse=42}}S’a fussa nen ëstàit con mi ël Dé ‘d mè pare, ël dé d’Abraham, e ‘l Tëmmibil d’Isach, ti, adess, it l’avrìe taparame a man veuide; ma Nosgnor a l’ha vëddù mè magon e la fatiga ‘d mè man, e la neuit passà a l’ha fàit da mediator”. === Un pat an tra Giacòb e Laban === {{verse|chapter=31|verse=43}}Antlora Laban a l’ha replicà a Giacòb parèj: “Coste fije a son mie fije e costi fieuj a son mè fieuj; coste bestie a son mè cabial e lòn ch’it vëdde a l’é ‘l mè. Che peudo-ne fé ancheuj për coste mie fije e për ij fieuj che lor a l’han butà al mond? {{verse|chapter=31|verse=44}}E bin, foma ‘n pat antra ti e mi e ch’a-i sia un testimòni an tra mi e ti”. {{verse|chapter=31|verse=45}}Parèj Giacòb a l’ha ciapà na pera e a l’ha drissala coma na colòna sacra. {{verse|chapter=31|verse=46}}Peui a l’ha dit ai mèmber ëd soa famija: “Ambaroné ‘d pere, e coj-lì a l’han ciapà ‘d pere e a l’han fane ‘n baron. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha ciamà col pòst Iegar-Sacaduta, mentre Giacòb a l’ha ciamalo “Mugg ëd la Testimoniansa”. {{verse|chapter=31|verse=1}}Laban a l’ha dit: “Sto baron ëd pere ch’a sia ancheuj ëd testimoniansa an tra mi e ti”. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamalo Galed, {{verse|chapter=31|verse=49}}e ‘dcò Mispa, përchè ch’a l’ha dit: “Nosgnor a sarà a l’avàit an tra mi e ti, quand che nojàutri is vedroma pì nen l’un con l’àutr. {{verse|chapter=31|verse=50}}Se ti ‘t trateras mal mie fije e s’it pijeras d’àutre fomne ancora, a sarà nen n’òm ch’a sarà con noi a vëdne, ma, pijete varda, Nosgnor midem a sarà ‘l testimòni an tra ti e mi. {{verse|chapter=31|verse=51}}A l’ha giontaje Laban e Giacòb: “Varda-lì sto baron ëd pere e varda costa colòna ch’i l’hai drissà an tra mi e ti. {{verse|chapter=31|verse=52}}Sto mugg a l’é testimòni e costa colòna a testimònia che mi i faso giurament ëd nen dëstraversé sto baron da toa part për atachete, e che ti ‘t fase giurament ëd nen dëstraversé sto baron e sta colòna da la mia part për feme ‘d mal. {{verse|chapter=31|verse=53}}Ël Dé d’Abraham e ‘l Dé ‘d Nacor ch’a sio ij giùdes an tra ‘d nojàutri”. Giacòb a l’ha fàit giurament për ël Tëmmibil ëd sò pare Isach. {{verse|chapter=31|verse=54}}Peui a l’ha smonù ‘n sacrifissi an sle montagne e a l’ha anvità soa gent a pijé da mangé. Lor a l’han mangià e a l’han passà la neuit an sle montagne. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] j2gq97r8d7vvyqf0iadlsjffqrjg6gc 21382 21381 2022-08-13T08:14:07Z Major Galin-a 834 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]] | notes = }} {{TOCright}} == 31 == === Giacòb a scapa vìa da Laban === {{verse|chapter=31|verse=1}}Giacòb a l’era vnùit a savèj che ij fieuj ëd Laban a disìo: “Giacòb a l’é pijasse lòn ch’a l’era ‘d nòst pare e, con lòn ch’a l’era nen ël sò, a l’é fasse tuta costa fortun-a. {{verse|chapter=31|verse=2}}Giacòb a l’ha vardà ‘dcò la facia ‘d Laban e a l’é ancorzusne che, anvers ëd chiel, a l’era nen coma prima. {{verse|chapter=31|verse=3}}Nosgnor a l’ha dije a Giacòb: “Torna al pais dij tò grand, ant ël leugh andova ch’it ses nassù e mi i sarai con ti”. {{verse|chapter=31|verse=4}}Antlora Giacòb a l’ha mandà a ciamé Rachel e Lea, për ch’a vnèisso al camp anté ch’a tnisìa ij sò strop, {{verse|chapter=31|verse=5}}e a l’ha dije: “I son ancorzume dal visagi ëd vòst pare ch’am varda pì nen coma ch’a fasìa prima, ma ël Dé ‘d mè pare a l'é con mi<ref>O “a l’é stàit”.</ref>. {{verse|chapter=31|verse=6}}Vojàutre i seve bin che mi i l’hai servì vòstr pare con tute mie fòrse; {{verse|chapter=31|verse=7}}tutun, vòstr pare a l’ha sbefiame e a l’ha cambià des vire mè salari, ma Nosgnor a l’ha nen përmetuje ‘d feme dël mal. {{verse|chapter=31|verse=8}}Se vòstr pare a disìa: ‘Le bestie giajolà a saran tò salari, tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial giajolà; s’ a disìa: ‘Le bestie strià a saran tò salari’, antlora tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial strià. {{verse|chapter=31|verse=9}}Parèj Nosgnor a l’ha gavaje le bestie a vòst pare e a l’ha dalo a mi. {{verse|chapter=31|verse=10}}Na vira, quand ël cit ëstrop a va an calor, mi ant la seugn i l’hai aussà j’euj e i l’hai vëddù che ij boch darera a monté le bestie a l’ero macià, strià, giajolà e vairolà. {{verse|chapter=31|verse=11}}L’àngel ëd Nosgnor a l’ha dime ant ël seugn: ‘Giacòb!’. I l’hai rësponduje: ‘Che comandes-to?’. {{verse|chapter=31|verse=12}}Chiel a l’ha dime: ‘Àussa j’euj e varda, tùit ij boch ch’a monto le bestie a son strià, vairolà e giajolà, përchè ch’i l’hai vëddù lòn che Laban at fà. {{verse|chapter=31|verse=13}}Mi i son ël Dé ch’a l’é manifestasse a ti a Betel, andoa ch’it l’has consacrà<ref>O “onzù”.</ref> na colòna e andova ch’it l’has fame ‘n vot. Adess àuss-te, part da cost pais e torna al pais anté ch’it ses nassù”. {{verse|chapter=31|verse=14}}Rachel e Lea a l’han rësponduje: “Për nojàutre a va bin! I l’avrìo, comsëssìa, ardità gnun dij beni ‘d nòst pare. {{verse|chapter=31|verse=15}}Chiel a l’ha tratane coma s’i fusso ‘d forestere, dal moment ch’a l’ha vendune e a l’ha ‘dcò mangiasse nòst dné. {{verse|chapter=31|verse=16}}Tuta la richessa che Nosgnor a l’ha gavà a nòst pare a l’é stàita nòstra e dij nòstri fieuj. Adess, fà pura lòn che Nosgnor a l’ha dite”. {{verse|chapter=31|verse=17}}Antlora Giacòb a l’é aussasse, a l’ha carià ij fieuj e le fomne an sij gamej, {{verse|chapter=31|verse=18}}e a l’ha portà via tut ël cabial e tùit ij beni ch’a l’era catasse an Padan-Aram, për torné da Isach, sò pare, ant ël pais ëd Canan. {{verse|chapter=31|verse=19}}Laban a l’era andàit a tosoné lë strop e Rachel a l’é profitass-ne për porteje vìa j’idoj ‘d famija<ref>תְּרָפִים (tÿrafim) o “mistà pagan-e”, ch’a-j chërdìo protege la famija. </ref> ëd sò pare. {{verse|chapter=31|verse=20}}Giacòb a l’ha schivià l’atension ëd Laban l’Aramé, nen avertendlo ch’a stasìa për scapé; {{verse|chapter=31|verse=21}}parèj ch’a l’ha podù andess-ne con tut lòn ch’a possedìa. A l’ha donca travërsà ‘l fium Eufrate e a l’é andass-ne drit anvers le montagne ‘d Galad. === Laban a-j cor dapress a Giacòb === {{verse|chapter=31|verse=22}}Al ters dì a l’é stàit arferì a Laban che Giacòb a l’era scapass-ne. {{verse|chapter=31|verse=23}}Antlora Laban, ansem a soa gent, a l’é coruje dapress për set dì ‘d marcia e a l’ha rëscontralo an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=24}}Cola neuit, contut, Nosgnor a l’é manifestassje a Laban l’Aramé e a l’ha dije: “Lass-lo sté col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!”. {{verse|chapter=31|verse=25}}Laban a l’é donca rivà fin-a doa ch’a l’era Giacòb, ch’a l’avìa piantà le tende an sle montagne e Laban con soa gent a l’avìa butà sò campament an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=26}}Laban a l’ha dije a Giacòb: “Còs l’has-to fàit? It l’has anganame! It l’has portame via le fije coma s’a fùisso ‘d përzonere ‘d guèra! {{verse|chapter=31|verse=27}}Përchè ses-to scapà dë scondion, l’has-to pijame ‘n gir e l’has-to nen avertime? Mi i l’avrìa date ‘l congé an mes a cant ëd festa, al son ëd cimbaj e ‘d cetre! {{verse|chapter=31|verse=28}}E it l’has permëttume gnanca ‘d basé ij mè fieuj e le mie fije! Sicur it l’has agì pròpi da stupid!” {{verse|chapter=31|verse=29}}A sarìa ‘n mè podèj ëd fete dël mal, ma la neuit passà ‘l Dé ‘d tò pare a l’é manifestass-me e a l’ha dime: ‘Lass-lo sté, col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!’. {{verse|chapter=31|verse=30}}Sicur it ses partì përchè ti ‘t magonave ‘d nostalgìa për la ca ‘d tò pare, ma përchè it l’has portame vìa ij mè dio?”. {{verse|chapter=31|verse=31}}Giacòb a l’ha rësponduje a Laban: “I l’avìa tëmma e i pensava ch’it l’avrie gavame toe fije con la fòrsa. {{verse|chapter=31|verse=32}}Ma për lòn ch’a riguarda ij tò idoj ‘d famija, varda s’it peudes troveje, e ch’a meuira la përson-a ch’a l’ha portatje via! E se ti ’t trove dacant ëd mi a la presensa ‘d nòstra gent na qualsëssìa còsa ch’a sia toa, pijtla pura”. Giacòb a savìa pa ch’a l’era stàita Rachel a porteje vìa ij sò dio ‘d famija. {{verse|chapter=31|verse=33}}Antlora Laban a l’é intrà ant la tenda ‘d Giacòb e peui ant la tenda ‘d Lea e ant la tenda dle doe servente, ma a l’ha pa trovà lòn ch’a sercava. Peui a l’é surtì da la tenda ‘d Lea e a l’é intrà an cola ‘d Rachel. {{verse|chapter=31|verse=34}}Rachel a l’avìa pijà j’idoj e a l’avìa butaje ant la sela dël gamel, peui a l’era setassje ansima, parèj che Laban a l’ha fognà tuta la tenda ma a l’ha nen trovaje. {{verse|chapter=31|verse=35}}Antlora Rachel a l’ha dit a sò pare: “Ch’as ofenda nen mè signor s’i peuss nen ausseme dëdnans ëd ti, ma a l’é përch’ i l’hai lòn ch’a ven ëd régola a le fomne”. Laban a l’ha donca sercà an tuta la tenda, ma a l’ha nen trovà j’idoj. {{verse|chapter=31|verse=36}}Giacòb, antlora, a l’é anrabiasse e a l’ha fàit na reprimenda a Laban. A l’ha dije: “Che delit é-lo ch’i l’hai mai fàit, col ch’a l’é mè pëccà përchè it sie butate a corme dapress? {{verse|chapter=31|verse=37}}Adess ch’it l’has fognà tute mie ròbe, còs l’has-to trovà ‘d tute le ròbe ‘d ca toa? Butla sì, dëdnans ai mè e ai tò parent e ch’a sio lor a fé da giudes an tra nojàutri doi. {{verse|chapter=31|verse=38}}Vint agn i l’hai passà ansem a ti: toe feje e toe crave a l’han mai sfrasà, e ij moton ëd tò strop i l’hai nen mangiaje. {{verse|chapter=31|verse=40}}I l’hai mai portate gnun-a bestia sbranà: mi i na compensava ‘l dann e ti t’im fasìe rimprocc për lòn ch’a vnisìa robà ant ël dì e për lòn ch’a vnisìa robà ‘d neuit. Ëd dì am grevava la càud e ‘d neuit ël ginich, e la seugn a scapava dai mè euj. {{verse|chapter=31|verse=41}}Vint agn i son restà a toa ca: i l’hai servì quatòrdes agn për toe doe fije e ses ani për tò strop, e ti it l’has cangià mè salari des vòlte. {{verse|chapter=31|verse=42}}S’a fussa nen ëstàit con mi ël Dé ‘d mè pare, ël dé d’Abraham, e ‘l Tëmmibil d’Isach, ti, adess, it l’avrìe taparame a man veuide; ma Nosgnor a l’ha vëddù mè magon e la fatiga ‘d mè man, e la neuit passà a l’ha fàit da mediator”. === Un pat an tra Giacòb e Laban === {{verse|chapter=31|verse=43}}Antlora Laban a l’ha replicà a Giacòb parèj: “Coste fije a son mie fije e costi fieuj a son mè fieuj; coste bestie a son mè cabial e lòn ch’it vëdde a l’é ‘l mè. Che peudo-ne fé ancheuj për coste mie fije e për ij fieuj che lor a l’han butà al mond? {{verse|chapter=31|verse=44}}E bin, foma ‘n pat antra ti e mi e ch’a-i sia un testimòni an tra mi e ti”. {{verse|chapter=31|verse=45}}Parèj Giacòb a l’ha ciapà na pera e a l’ha drissala coma na colòna sacra. {{verse|chapter=31|verse=46}}Peui a l’ha dit ai mèmber ëd soa famija: “Ambaroné ‘d pere, e coj-lì a l’han ciapà ‘d pere e a l’han fane ‘n baron. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha ciamà col pòst "iëgar-Sahaduta, mentre Giacòb a l’ha ciamalo “Mugg ëd la Testimoniansa”. {{verse|chapter=31|verse=1}}Laban a l’ha dit: “Sto baron ëd pere ch’a sia ancheuj ëd testimoniansa an tra mi e ti”. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamalo Galed, {{verse|chapter=31|verse=49}}e ‘dcò Mispa, përchè ch’a l’ha dit: “Nosgnor a sarà a l’avàit an tra mi e ti, quand che nojàutri is vedroma pì nen l’un con l’àutr. {{verse|chapter=31|verse=50}}Se ti ‘t trateras mal mie fije e s’it pijeras d’àutre fomne ancora, a sarà nen n’òm ch’a sarà con noi a vëdne, ma, pijete varda, Nosgnor midem a sarà ‘l testimòni an tra ti e mi. {{verse|chapter=31|verse=51}}A l’ha giontaje Laban e Giacòb: “Varda-lì sto baron ëd pere e varda costa colòna ch’i l’hai drissà an tra mi e ti. {{verse|chapter=31|verse=52}}Sto mugg a l’é testimòni e costa colòna a testimònia che mi i faso giurament ëd nen dëstraversé sto baron da toa part për atachete, e che ti ‘t fase giurament ëd nen dëstraversé sto baron e sta colòna da la mia part për feme ‘d mal. {{verse|chapter=31|verse=53}}Ël Dé d’Abraham e ‘l Dé ‘d Nacor ch’a sio ij giùdes an tra ‘d nojàutri”. Giacòb a l’ha fàit giurament për ël Tëmmibil ëd sò pare Isach. {{verse|chapter=31|verse=54}}Peui a l’ha smonù ‘n sacrifissi an sle montagne e a l’ha anvità soa gent a pijé da mangé. Lor a l’han mangià e a l’han passà la neuit an sle montagne. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] qa2w3cogft4lihqh0qu3dae6gzk251q 0 945 21383 19495 2022-08-13T09:58:59Z Major Galin-a 834 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 31|Genesi 31]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 33|Genesi 33]] | notes = }} {{TOCright}} == 32 == {{verse|chapter=32|verse=1}}Antlora Giacòb a l'é 'ncaminasse e j'àngej 'd Nosgnor a son andaje 'ncontra. {{verse|chapter=32|verse=2}}Quand che Giacòb a l'ha vëdduje a l'ha sclamà: "Sto-sì a l'é acampament ëd Nosgnor". Për lòn a l'ha ciamà col pòst Macanaim. === Giacòb a pronta sò rëscontr con Esaù === {{verse|chapter=32|verse=3}}Giacòb, peui a l'ha mandà anans ëd chiel ëd nunsi al frel Esaù, ch'a stasia ant la tèra 'd Sèir, la region ëd Edom. {{verse|chapter=32|verse=4}}A l'ha dije: "I l’eve da di a mè signor Esaù: 'Sossì a l'é lòn ch'a tò servitor Isach a dis: 'I son stàit fina-a adèss foresté con Laban. {{verse|chapter=32|verse=5}}I son vnùit an possess ëd beu, aso, feje, ëd servitor e'd servente. I l'hai mandà 's messagi për informé mè signor, përch'i peussa trove 'd favor dëdnans a ti'". {{verse|chapter=32|verse=6}}Ij mëssagé a son tornà da Giacòb e a l'han dit: "I soma stàit da tò frel Esaù. Chiel a l'é 'n camin ch'a ven ancontra a ti, e con chiel a-i son quatsent òm". {{verse|chapter=32|verse=7}}An ëscotand sto messagi-sì Giacòb a l'é motobin sbaruvasse e sagrinasse. Antlora a l'ha dividù la gent ch'a l'era con chiel an doi campament, ansem a le màndrie, a jë strop e ai gamèj. {{verse|chapter=32|verse=8}}"Se Esaù a 'taca un ëd sti camp," a l'ha pensà tra ‘d chiel, "antlora l'àutr camp a podrà scapé". {{verse|chapter=32|verse=9}}Peui Giacòb a l'ha pregà ansì: "Dé 'd mè pare Abraham, Dé 'd mè pare Isach! Nosgnor! Ti 't l'has dime: Artorna a toa tèra e dai tò parent, e Mi i't daraj la prosperità. {{verse|chapter=32|verse=10}}I son pa degn ëd tut l'amor che, fedel, ti 't l'has manifestà a tò servitor. Con mach mè baston i l'hai traversà 'l Giordan, ma adèss i son vnùit esse doi campament. {{verse|chapter=32|verse=11}}Salvme, it sùplico, da la man ëd mè frel Esaù, përch'i l'hai tëmma che chiel a l'ha pensà 'd taché nen mach mi, ma 'dcò le mare con ij sò fieuj. {{verse|chapter=32|verse=12}}Ma Ti 't l'has dit: 'A l'é cert ch'it daraj la prosperità e rendraj toa dissendensa tanme la sabia an sla riva, tanti ch'as peudo nen contesse”. {{verse|chapter=32|verse=13}}Cola neuit Giacòb a l'é stàit ambelelà, peui a l'ha fàit mandé a sò frel Esaù 'n cadò: {{verse|chapter=32|verse=14}}dosent crave e dódes boch, dosent fèje e vint moton, {{verse|chapter=32|verse=15}}trenta gamele con ij sò gamelin, quaranta vache e des tòr, vint sòme e des aso. {{verse|chapter=32|verse=16}}A l'ha fidà tut lòn ai sò servitor ch'a l'han dividulo an doi mandrie. A l'ha dit ai sò servitor: "Passé anans ëd mi, e manten-e na quaich distansa tra na màndria e l'àutra". {{verse|chapter=32|verse=17}}Peui a l'ha dà coste istrussion ai servitor ch'a mnavo la prima màndria: "Quand che mè frel av ancontra e av ciama: "Chi è-lo vòst padron? Andoa ch'i seve-ne an camin d'andé? Chi é-lo 'l padron dle màndrie ch<nowiki>''</nowiki>i men-e?". {{verse|chapter=32|verse=18}}Antlora i l’eve da dì: "A son ëd tò servitor Giacòb. A son stàite mandà coma 'n cadò për mè signor Esaù. An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri". {{verse|chapter=32|verse=19}}Chiel a l'ha 'dcò dàite coste istrussion ai ëscond e ai ters servitor, e 'dcò a coj ch'a seguitavo le mandrie. A l'ha dije: "I l’eve da dì la midema còsa a Esaù quand ch'i lo 'ncontre. {{verse|chapter=32|verse=20}}I l’eve ‘dcò da dije: 'An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri". Giacòb a pensava: "I lo pasieraj prima con dij cadò anans ch'i rivo. Apress ëd lòn i l'ancontraraj. Peul esse che chiel am acetrà". {{verse|chapter=32|verse=21}}Ansì a l'han mandaje ij cadò anans, antant che Giacòb a l'ha passà cola neuit a l'acampament. === Lòta con Nosgnor === {{verse|chapter=32|verse=22}}Durant cola neuit Giacòb a l'ha pijà 'n pressa soe doe fomne, soe doe servente, e ij sò óndes fieuj e a l'ha travërsà lë svass dël Iaboch. {{verse|chapter=32|verse=23}}A la pijaje e a l'ha faje traversé 'l torent ansema a tut lòn ch'a l'avìa. {{verse|chapter=32|verse=24}}Ansì Giacòb a l'é restà sol. A l'é stàit antlora che n'òm a l'ha lotà con chiel fin-a a primalba. {{verse|chapter=32|verse=25}}Quand che col òm a l'é rendusse cont ch'a podìa nen bate Giacòb, a l'ha patlà fòrt soa giontura dl'anca tant che, antramentre ch'a fasìo la lòta, l'anca a l'é dëslogasse. {{verse|chapter=32|verse=26}}Peui l'òm a l'ha dit: "Lass-me andé përchè a l'é già l'alba". E Giacòb a l'ha replicaje: "It lasseraj nen se it l’avras nen benedime". {{verse|chapter=32|verse=27}}L'òm a l'ha ciamaje: "Come ‘t ciames-to?". Chiel a-j rispond: "Giacòb". {{verse|chapter=32|verse=28}}"Tò nòm a sarà pi nen Giacòb, ma Israel, përch' it 't ses batùte con Nosgnor e con j'òm e 't l'has vinciù". {{verse|chapter=32|verse=29}}Peui Giacòb a l'ha dije: "Për piasì, dime tò nòm". "Përchè t'am ciame ‘l nòm?", a l'ha replicà. Peui a l'ha daje na benedission ambelelà. {{verse|chapter=32|verse=30}}Antlora Giacòb a l'ha dàit a col pòst ël nòm ëd Penuel, përchè, coma ch'a l'ha dëspiegà, "I l'hai vëddù Nosgnor facia a facia e i son dzorvivù". {{verse|chapter=32|verse=31}}Ël sol a l’é alvasse quand che Giacòb a l’ha passà Penuel, ma adèss chiel a sopiava përché a l'avìa l'anca dësligà. {{verse|chapter=32|verse=32}}Costa-sì  a l'é la rason përché j'israelita, fin-a al dì d'ancheuj a mangio nen ël tèndin ch'a l'é tacà a la giontura dl'anca<ref>Ël nerv siàtich· </ref> përché Giacòb a l'era stàit patlà pròpi an sla giontura dl'anca aranda al tèndin. === Nòte === [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 4hcq0ycd7adfl0wwwgda7pmqoq3k7gz