Wikisource pmswikisource https://pms.wikisource.org/wiki/Intrada MediaWiki 1.39.0-wmf.25 first-letter Media Special Discussion Utent Ciaciarade Wikisource Discussion ant sla Wikisource Figura Discussion dla figura MediaWiki Discussion dla MediaWiki Stamp Discussion dlë stamp Agiut Discussion ant sl'agiut Categorìa Discussion ant sla categorìa Pàgina Discussion ëd la pàgina Tàula Discussion ëd la tàula TimedText TimedText talk Modulo Discussioni modulo Accessorio Discussioni accessorio Definizione accessorio Discussioni definizione accessorio 0 940 21569 21374 2022-08-21T12:02:52Z Major Galin-a 834 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 27|Genesi 27]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 29|Genesi 29]] | notes = }} {{TOCright}} == 28 == {{verse|chapter=28|verse=1}}Antlora Isach a l'ha mandà a ciamé Giacòb e a l'ha benedilo. PeuI a l'ha comandaje: "Venta nen ch’it pije na fomna Cananita<ref>O "Na fomna da le fije 'd Canan".</ref>. {{verse|chapter=28|verse=2}}Sah! Part sùbit e va a Padan-Aram. Va a fé na visita a la ca 'd Betuel, ël pare 'd toa mare, e pijte da là na fomna an tra le fije 'd Laban, frel ëd toa mare. {{verse|chapter=28|verse=3}}Che 'l Dé sovran<ref>Let. El-Shaddai.</ref> at benedissa! Ch'a peussa chiel dete 'd frut e në strop ëd dissendent! Antlora ti 't vniras na granda nassion! {{verse|chapter=28|verse=4}}Ch'a peussa Nosgnor dé a ti e ai tò dissendent la benedission che chiel a l'ha dàit a Abraham, parèj che a ti a ven-a 'n possession la tèra che Nosgnor a l'avìa dàit a Abraham, la tèra andoa ti 't vivie tanme’n foresté. {{verse|chapter=28|verse=5}}Antlora Isach a l'ha fàit parte Giacòb, ch’a l'é rivà a Padan-Aram, da Laban, fieul ëd Betuel, l'Aramé e frel ëd Rebeca, mare 'd Giacòb e d'Esaù. === N’àutr mariagi d’Esaù === {{verse|chapter=28|verse=6}}Esaù a l'avìa vëddù che Isach a l'avìa benedì Giacòb e che a l'avìa mandalo a Padan-Aram për pijesse na fomna ambelelà. A l'avìa 'dcò vëddù che Isach a l'avìa comandà a Giacòb: "Venta nen che it pije për fomna un-a dle Canané”. {{verse|chapter=28|verse=7}}Giacòb a l'avìa scotà sò pare e soa mare e a l'era partì për Padan-Aram. {{verse|chapter=28|verse=8}}Antlora, quand che Esaù a l'é rendusse cont che le fomne 'd Canan për sò pare Isach a l'ero nen da consideresse adate a lor<ref>Let. "a l'ero nen bon-e ai sò euj".</ref>, {{verse|chapter=28|verse=9}}Esaù a l'é andàit a pòsta da Ismael e a l'é 'dcò mariasse con Macalat, seur ëd Nebaiot e fija dël fieul 'd Abraham Ismael, an pì che le fomne ch'a l'avìa già. === Ël seugn ëd Giacòb a Betel === {{verse|chapter=28|verse=10}}Antant che Giacòb a l'era 'n marcia fra Bersabéa e Caran {{verse|chapter=28|verse=11}}a l'é fërmasse ant un cert leugh e a l'ha acampassie përchè 'l sol a l'era già calà. A l'ha ciapà na pera a l'ha butassla sota la testa coma s'a fussa 'n cussin, peui a l'é 'ndormisse an col leugh-lì. {{verse|chapter=28|verse=12}}A l’ha fàit un seugn: a l'ha vēdù na scala ch'a pogiava për tèra e ch'a rivava fin-a al cél. Cola scala a l'era dovrà da j'àngej ëd Nosgnor për monté e për calé dal cél, e sù ansima a-i ëstasìa Nosgnor.  {{verse|chapter=28|verse=13}}Parèj Nosgnor a l'ha dije: "Mi i son ël Signor, ël Dé 'd tò pare grand Abraham e 'l Dé 'd tò pare Isach. I darai a ti e ai tò dissendent la tèra andoa ch'it ses cogiate. {{verse|chapter=28|verse=14}}Ij tò dissendent a saran tanme la póer dla tèra e ti it ëspantiaras a òvest, a est, a nòrd e a sud. Tute le famije dla tèra a prononsieran ëd benedission l'un-a 'nvers l'àutra an dovrand tò nòm e col dij tò dissendent. {{verse|chapter=28|verse=15}}Mi i stago con ti! It guernerai a-i fà pa andova ti 't vade, e it faraj torné a sta tèra-sì. I't chitrài nen fin a tant che mi i l'avrai fàit tut lòn ch'i l'hai promëttute”. {{verse|chapter=28|verse=16}}Peui, Giacòb a l'é dësvijasse dal seugn e a l'ha pensà; "Sigura Nosgnor a l'é ambelessì e mi i’m na rendìa nen cont!". {{verse|chapter=28|verse=17}}A l'ha pijasse tëmma e a l'ha dit: "Che pòst ëscaros a l'é sto-sì! A l'é gnente ‘d men-o che la pòrta dël cél e la cà 'd Nosgnor!". {{verse|chapter=28|verse=18}}Antlora, 'd bon matin, Giacòb a l'ha pijà la pera ch'a l'era butàsse coma cussin e a l'ha pogiala 'nsima a na mongiòja. Peui a l'ha versaje ansìma d'euli.  {{verse|chapter=28|verse=19}}A col pòst a l'ha dàit ël nòm ëd Betel, combin che prima 'l nòm ëd col pais a fussa stàit Luz. {{verse|chapter=28|verse=20}}Peui Giacòb a l'ha fàit un vòt, e a l'ha dit: "Se Nosgnor a sta con mi, s'am guerna durant ës viage, s'am dà da mangé e 'da quateme, {{verse|chapter=28|verse=21}}e s'am fa torné san e salv a la cà 'd me pare, antlora Nosgnor a sarà mè Dé. {{verse|chapter=28|verse=22}}Antlora costa pera, ch'i l'hai pogià 'nsima a na mongiòja, a sarà la cà 'd Nosgnor, e mi it darai andaré 'n décim ëd tut lòn ch'it ëm das. ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] ih2bfc4zsdgqr8ywoxvnm4oc1m9kacv 0 941 21570 21377 2022-08-21T12:12:06Z Major Galin-a 834 ësposa. Rachel wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 28|Genesi 28]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]] | notes = }} {{TOCright}} == 29 == === Giacòb a riva da Laban === {{verse|chapter=29|verse=1}}Antlora Giacòb a l'ha seguità a marcé e a l'é rivà a la tèra dla gent ëd l'orient. {{verse|chapter=29|verse=2}}A l'ha vëddù ant un camp un poss con tre strop ëd bestie quacià davzin, përchè a col poss a j’ero breuvasse jë strop, ma la pera ans la dovertura dël poss a l’era gròssa. {{verse|chapter=29|verse=3}}Quand che tuti jë strop a l’ero samblasse ambelelà, ij bergé a fasìo rotolé la pera da la boca del poss e a breuvavo ‘l cabial. Peui, finì lòn, a tornavo a buté cola pera a sò pòst dzora la boca dël poss.   {{verse|chapter=29|verse=4}}Giacòb a l'ha ciamaje: "Car ij mè frèj, da andoa ch'i seve?". A-j rispondo: "I soma ‘d Caran". {{verse|chapter=29|verse=5}}E chiel a-j dis: "Conòsse-ne fòrse Laban, l'anvod ëd Nacor?", "I lo conossoma", a l'han di-je. {{verse|chapter=29|verse=6}}"E, sta-lo bin?" Giacòb a-j ciama. "A sta bin. Varda-lì, a-i é soa fija Rachel ch'a l'é 'n camin a rivé con le feje". {{verse|chapter=29|verse=7}}Antlora Giacòb a l'ha dit: "Dàit ch'a l'é già mesdì, a l'é pi nen ël temp d'antropé le bestie. Vojàutri i dovrie deje da bèive e peuj andé a fele broté pì anans!" {{verse|chapter=29|verse=8}}"I podoma pa felo," a l'han rësponduje, "I dovoma prima speté che tuti jë stròp a sio antropà e la pera a sìa anrolà da la boca dël poss, peuj i faroma bèive tute le feje ansema". {{verse|chapter=29|verse=9}}Antramentre ch'a parlavo, a l'é rivaie Rachel, con le bestie dël pare, përché a l'era la bërgeròta. {{verse|chapter=29|verse=10}}Quand che Giacòb a l'ha 'vëddù Rachel, la fija 'd sò barba Laban, e le feje 'd sò barba Laban, Giacòb a l'é fasse anans, a l'ha gavà la pera da la boca dël poss e a l'é ancaminasse a fé boré le feje 'd sò barba Laban. {{verse|chapter=29|verse=11}}Peui Giacòb a l'hà dàit un basin a Rachel e a l'é butasse a pioré fòrt. {{verse|chapter=29|verse=12}}Quand che Giacòb a l'ha spiegaje a Rachel che chiel a l'era 'n parent dël pare 'd chila e fieul ëd Rebeca, chila a l'é corùa a dijlo a sò pare. {{verse|chapter=29|verse=13}}Quand che Laban a l'ha sentù sta neuva a propòsit ëd Giacòb, fieul ëd soa seur, a l'é coruje ancontra. A l'ha ambrassalo e basalo, peui a l'ha portalo a soa ca. Antlora Giacòb a l'ha contaje coma ch'a l'é che chiel a l'era un dij sò parent<ref>Let. "Tute sté còse" A l'ha contaje 'n po' la stòria 'd soa famija.</ref>. {{verse|chapter=29|verse=14}}E Laban a l'ha dije: "Ti't ses dabon ëd mia carn e 'd mè sangh". Ansì Giacòb a l'é stàit con chiel për un mèis. === Ij doi mariagi ‘d Giacòb === {{verse|chapter=29|verse=15}}Peui Laban a l'ha dije a Giacòb: "I veuj nen che ti 't travajes për mi a ofa mach përché ti 't ses mè parent. Vàire ch'it veules-to che mi it paga?". {{verse|chapter=29|verse=16}}Ora, Laban a l'avìa doi fije: la pi veja as ciamava Lea e la pi giovna Rachel. {{verse|chapter=29|verse=17}}J'euj 'd Lea a j'ero smòrt<ref>O "J'euj 'd Lea a j'ero bej"</ref>, ma Rachel a l'era formosa e soa presensa a l'avia d'anciarm. {{verse|chapter=29|verse=18}}Dàit che Giacòb a l'era annamorasse 'd Rachel, a l'ha dit: "I travajerai për ti set agn e ti im daras an cambi toa fija pi giovna Rachel". {{verse|chapter=29|verse=19}}Laban a-j rispond: "Sicura i la darìa pi volontè a ti che a në strangé. Resta con mi". {{verse|chapter=29|verse=20}}Antlora Giacòb a l'ha travajà për set agn an cambi 'd Rachel, ma për chiel a-j ësmijavo mach pòchi dì, tant a-j vorìa bin. {{verse|chapter=29|verse=21}}A la fin Giacòb a l'ha dit a Laban: "Dame mia sposa, përché 'l temp ëd mè servissi a l'é compì. I veui andé da chila sta neuit". {{verse|chapter=29|verse=22}}Antlora Laban a l'ha 'nvità tuta la gent dël leugh e a l'ha dàit na festa. {{verse|chapter=29|verse=23}}Ma a la sèira Laban a l'ha portaje a Giacòb soa fija Lea e Giacòb a l'é cogiasse con chila. {{verse|chapter=29|verse=24}}Laban a l'ha 'dcò dàit soa serva Zilpa a soa fija Lea coma serva 'd chila. {{verse|chapter=29|verse=25}}La matin dòp Giacòb a l'ha dëscurvì ch'a l'avìa passà la neuit con Lea! Ansì Giacòb a l'ha dit a Laban: "Còsa l'has-to fame? L'hai-ne pa travajà për ti an cambi 'd Rachel? Përché l'has-to ambrojame?". {{verse|chapter=29|verse=26}}Laban a-j rispond: "A l'é pa nòsta costuma ambelessì 'd dé an mariagi la fija pi giovna prima 'd cola ch'a l'é nà për prima". {{verse|chapter=29|verse=27}}Completa la sman-a d' nòsse 'd mia fija pi veja, e peui i't daraj 'dcò la pi giovna an cambi 'd set ani 'd pi 'd travaj". {{verse|chapter=29|verse=28}}Antlora Giacòb a l'ha fàit come Laban a l'avìa dije. Quand che Giacòb a l'ha completà la sman-a 'd nòsse 'd Lea, Laban a l'ha daje an ësposa 'dcò Rachel. {{verse|chapter=29|verse=29}}Laban a l'ha 'dcò dàit soa serva Bila a soa fija Rachel coma serva 'd chila. {{verse|chapter=29|verse=30}}Giacòb, parèj, a l'é 'dcò andait a cogesse con Rachel. A voria nopà pì bin a Rachel che a Lea, e a l'ha travajà për Laban për d'àutri set agn. === La famija 'd Giacòb === {{verse|chapter=29|verse=31}}Quand che Nosgnor a l'ha vëddù che Lea a l'era pijà 'n ghignon, a l'ha conceduje d' resté ansenta, ma nen a Rachel. {{verse|chapter=29|verse=32}}Ansì Lea a l'é restà ansenta e a l'ha catà 'n fieul. A l'ha ciamalo Ruben, përché chila a l'avìa dit: "Nosgnor a l'ha vardà con compassion a mia aflission. Sicura mè òm am vorerà bin adèss". {{verse|chapter=29|verse=33}}Peui a l'é restà n'àutra vòlta an condission e a l'ha catà n'àutr fieul. A l'ha dit: "Përché Nosgnor a a l'ha sentì ch'i j'ero trascurà,  a l'ha dame n'àutr fieul". Ansì a l'ha ciamalo Simeon. {{verse|chapter=29|verse=34}}Peui a l'é restà 'nsenta n'àutra vòlta e l'ha catà n'àutr fieul. A l'ha dit: "Sta vòlta me òm am mostrerà afession, përchè për chiel i l'hai parturije tre fieuj". A l'é parèj ch'a l'ha ciamalo Levi. {{verse|chapter=29|verse=35}}Peuj a l'é torna restà 'nsenta e a l'ha catà n'àutr fieul. Lea a l'ha dit: "Sta vira i lauderai  Nosgnor". A l'é parèj che l'ha ciamalo Giuda. Dòp ëd lòn a l'ha chità d'avèj 'd fieuj. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] o337ynq0vwv78zxkh6pcvh7ku8z9xzu 21571 21570 2022-08-21T12:15:00Z Major Galin-a 834 volta. VIRA wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 28|Genesi 28]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]] | notes = }} {{TOCright}} == 29 == === Giacòb a riva da Laban === {{verse|chapter=29|verse=1}}Antlora Giacòb a l'ha seguità a marcé e a l'é rivà a la tèra dla gent ëd l'orient. {{verse|chapter=29|verse=2}}A l'ha vëddù ant un camp un poss con tre strop ëd bestie quacià davzin, përchè a col poss a j’ero breuvasse jë strop, ma la pera ans la dovertura dël poss a l’era gròssa. {{verse|chapter=29|verse=3}}Quand che tuti jë strop a l’ero samblasse ambelelà, ij bergé a fasìo rotolé la pera da la boca del poss e a breuvavo ‘l cabial. Peui, finì lòn, a tornavo a buté cola pera a sò pòst dzora la boca dël poss.   {{verse|chapter=29|verse=4}}Giacòb a l'ha ciamaje: "Car ij mè frèj, da andoa ch'i seve?". A-j rispondo: "I soma ‘d Caran". {{verse|chapter=29|verse=5}}E chiel a-j dis: "Conòsse-ne fòrse Laban, l'anvod ëd Nacor?", "I lo conossoma", a l'han di-je. {{verse|chapter=29|verse=6}}"E, sta-lo bin?" Giacòb a-j ciama. "A sta bin. Varda-lì, a-i é soa fija Rachel ch'a l'é 'n camin a rivé con le feje". {{verse|chapter=29|verse=7}}Antlora Giacòb a l'ha dit: "Dàit ch'a l'é già mesdì, a l'é pi nen ël temp d'antropé le bestie. Vojàutri i dovrie deje da bèive e peuj andé a fele broté pì anans!" {{verse|chapter=29|verse=8}}"I podoma pa felo," a l'han rësponduje, "I dovoma prima speté che tuti jë stròp a sio antropà e la pera a sìa anrolà da la boca dël poss, peuj i faroma bèive tute le feje ansema". {{verse|chapter=29|verse=9}}Antramentre ch'a parlavo, a l'é rivaie Rachel, con le bestie dël pare, përché a l'era la bërgeròta. {{verse|chapter=29|verse=10}}Quand che Giacòb a l'ha 'vëddù Rachel, la fija 'd sò barba Laban, e le feje 'd sò barba Laban, Giacòb a l'é fasse anans, a l'ha gavà la pera da la boca dël poss e a l'é ancaminasse a fé boré le feje 'd sò barba Laban. {{verse|chapter=29|verse=11}}Peui Giacòb a l'hà dàit un basin a Rachel e a l'é butasse a pioré fòrt. {{verse|chapter=29|verse=12}}Quand che Giacòb a l'ha spiegaje a Rachel che chiel a l'era 'n parent dël pare 'd chila e fieul ëd Rebeca, chila a l'é corùa a dijlo a sò pare. {{verse|chapter=29|verse=13}}Quand che Laban a l'ha sentù sta neuva a propòsit ëd Giacòb, fieul ëd soa seur, a l'é coruje ancontra. A l'ha ambrassalo e basalo, peui a l'ha portalo a soa ca. Antlora Giacòb a l'ha contaje coma ch'a l'é che chiel a l'era un dij sò parent<ref>Let. "Tute sté còse" A l'ha contaje 'n po' la stòria 'd soa famija.</ref>. {{verse|chapter=29|verse=14}}E Laban a l'ha dije: "Ti't ses dabon ëd mia carn e 'd mè sangh". Ansì Giacòb a l'é stàit con chiel për un mèis. === Ij doi mariagi ‘d Giacòb === {{verse|chapter=29|verse=15}}Peui Laban a l'ha dije a Giacòb: "I veuj nen che ti 't travajes për mi a ofa mach përché ti 't ses mè parent. Vàire ch'it veules-to che mi it paga?". {{verse|chapter=29|verse=16}}Ora, Laban a l'avìa doi fije: la pi veja as ciamava Lea e la pi giovna Rachel. {{verse|chapter=29|verse=17}}J'euj 'd Lea a j'ero smòrt<ref>O "J'euj 'd Lea a j'ero bej"</ref>, ma Rachel a l'era formosa e soa presensa a l'avia d'anciarm. {{verse|chapter=29|verse=18}}Dàit che Giacòb a l'era annamorasse 'd Rachel, a l'ha dit: "I travajerai për ti set agn e ti im daras an cambi toa fija pi giovna Rachel". {{verse|chapter=29|verse=19}}Laban a-j rispond: "Sicura i la darìa pi volontè a ti che a në strangé. Resta con mi". {{verse|chapter=29|verse=20}}Antlora Giacòb a l'ha travajà për set agn an cambi 'd Rachel, ma për chiel a-j ësmijavo mach pòchi dì, tant a-j vorìa bin. {{verse|chapter=29|verse=21}}A la fin Giacòb a l'ha dit a Laban: "Dame mia sposa, përché 'l temp ëd mè servissi a l'é compì. I veui andé da chila sta neuit". {{verse|chapter=29|verse=22}}Antlora Laban a l'ha 'nvità tuta la gent dël leugh e a l'ha dàit na festa. {{verse|chapter=29|verse=23}}Ma a la sèira Laban a l'ha portaje a Giacòb soa fija Lea e Giacòb a l'é cogiasse con chila. {{verse|chapter=29|verse=24}}Laban a l'ha 'dcò dàit soa serva Zilpa a soa fija Lea coma serva 'd chila. {{verse|chapter=29|verse=25}}La matin dòp Giacòb a l'ha dëscurvì ch'a l'avìa passà la neuit con Lea! Ansì Giacòb a l'ha dit a Laban: "Còsa l'has-to fame? L'hai-ne pa travajà për ti an cambi 'd Rachel? Përché l'has-to ambrojame?". {{verse|chapter=29|verse=26}}Laban a-j rispond: "A l'é pa nòsta costuma ambelessì 'd dé an mariagi la fija pi giovna prima 'd cola ch'a l'é nà për prima". {{verse|chapter=29|verse=27}}Completa la sman-a d' nòsse 'd mia fija pi veja, e peui i't daraj 'dcò la pi giovna an cambi 'd set ani 'd pi 'd travaj". {{verse|chapter=29|verse=28}}Antlora Giacòb a l'ha fàit come Laban a l'avìa dije. Quand che Giacòb a l'ha completà la sman-a 'd nòsse 'd Lea, Laban a l'ha daje an ësposa 'dcò Rachel. {{verse|chapter=29|verse=29}}Laban a l'ha 'dcò dàit soa serva Bila a soa fija Rachel coma serva 'd chila. {{verse|chapter=29|verse=30}}Giacòb, parèj, a l'é 'dcò andait a cogesse con Rachel. A voria nopà pì bin a Rachel che a Lea, e a l'ha travajà për Laban për d'àutri set agn. === La famija 'd Giacòb === {{verse|chapter=29|verse=31}}Quand che Nosgnor a l'ha vëddù che Lea a l'era pijà 'n ghignon, a l'ha conceduje d' resté ansenta, ma nen a Rachel. {{verse|chapter=29|verse=32}}Ansì Lea a l'é restà ansenta e a l'ha catà 'n fieul. A l'ha ciamalo Ruben, përché chila a l'avìa dit: "Nosgnor a l'ha vardà con compassion a mia aflission. Sicura mè òm am vorerà bin adèss". {{verse|chapter=29|verse=33}}Peui a l'é restà n'àutra vòlta an condission e a l'ha catà n'àutr fieul. A l'ha dit: "Përché Nosgnor a a l'ha sentì ch'i j'ero trascurà,  a l'ha dame n'àutr fieul". Ansì a l'ha ciamalo Simeon. {{verse|chapter=29|verse=34}}Peui a l'é restà 'nsenta n'àutra vira e l'ha catà n'àutr fieul. A l'ha dit: "Sta vòlta me òm am mostrerà afession, përchè për chiel i l'hai parturije tre fieuj". A l'é parèj ch'a l'ha ciamalo Levi. {{verse|chapter=29|verse=35}}Peuj a l'é torna restà 'nsenta e a l'ha catà n'àutr fieul. Lea a l'ha dit: "Sta vira i lauderai  Nosgnor". A l'é parèj che l'ha ciamalo Giuda. Dòp ëd lòn a l'ha chità d'avèj 'd fieuj. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 9ojw9hxognb8vhvcr6euxia0cdtje8c 0 943 21572 21378 2022-08-21T13:31:09Z Major Galin-a 834 ''vnisìo,, nopà 'd ''vnisìa,, wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 29|Genesi 29]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 31|Genesi 31]] | notes = }} {{TOCright}} == 30 == {{verse|chapter=30|verse=1}}Rachel, an vëdend ch’a podìa nen buté al mond ëd fieuj a Giacòb, a l’é vnùita gelosa dla seur e a l’ha dije a Giacòb: “Dame ‘d fieuj, dësnò mi i na meuiro!”. {{verse|chapter=30|verse=2}}Giacòb a l’é anrabiasse contra 'd Rachel e a l’ha dije: “Mi i peudo nen buteme al pòst ëd Nosgnor. A l’é chiel ch’at ampediss d’avèj ëd fieuj<ref>Let. “ch’at nega ‘l frut ëd toa fàuda”.  </ref>”. {{verse|chapter=30|verse=3}}Chila a l’ha replicaje: “Pija mia sërventa Bila: va cogete con chila e mi i andoterai<ref>Let. “parèj ch’a parturissa an mè ginoj”.</ref> ij fieuj che chila at butrà al mond. A sarà parèj che mi i l’avraj ëd fieuj grassie a chila”. {{verse|chapter=30|verse=4}}Rachel, antlora, a l’ha daje për fomna a Giacòb soa serventa Bila, e Giacòb a l’é andàit a cogesse con chila. {{verse|chapter=30|verse=5}}Bila a l’é restane ansenta e a l’ha partorì a Giacòb un fieul. {{verse|chapter=30|verse=6}}Rachel a disìa: “Nosgnor a l’ha fame giustissia. A l’ha scotà mia preghiera e a l’ha dame ‘n fieul. Për lòn a l’han ciamalo Dan. {{verse|chapter=30|verse=7}}Bila, la serventa ‘d Rachel a l’é peui torna restà ansenta e a l’ha daje n’àutr fieul a Giacòb. {{verse|chapter=30|verse=8}}Rachel a disìa: “Nosgnor a l’ha butame an competission con mia seur e a l’é stàit pitòst malfé, ma i l’hai fàila. Për lòn a l’han ciamalo Neftali. {{verse|chapter=30|verse=9}}Ant ël mentre Lea, renduss-ne cont ch’a podìa pì nen avèj ëd masnà, a l’ha pijà soa serventa Zilpa e a l’ha dàila për fomna a Giacòb. {{verse|chapter=30|verse=10}}Zilpa, la serventa ‘d Lea, a l’ha daje a Giacòb un fieul. {{verse|chapter=30|verse=11}}Lea a disìa: “Për boneur!”, e a l’ha ciamalo Gad. {{verse|chapter=30|verse=12}}Peui Zilpa, la serventa ‘d Lea, a l’ha daje a Giacòb në scond fieul. {{verse|chapter=30|verse=13}}E Lea a disìa: “Che ‘d gòj! Ora tute le fomne as arlegreran con mi!”. A l’é për lòn ch’a l’han ciamalo Aser. {{verse|chapter=30|verse=14}}Al temp dl’amson, Ruben a l’é surtì e a l’ha trovà ‘d mandrela, ch’a l’ha portala a soa mare Lea. Rachel a l’ha dije a Lea: “Dame ‘n pòch ëd mandrele ‘d tò fieul. {{verse|chapter=30|verse=15}}Ma Lea a l’ha rësponduje: “Tl’has nen pro d’avèj portame vìa l’òm, e adess voless-to porteme vìa ‘dcò le mandrele ‘d mè fieul?”. Rachel a l’ha seguità a dì: “E bin, ch’as cogia pura con ti për ësta neuit, an cambi dle mandrele ‘d tò fieul”. {{verse|chapter=30|verse=16}}A la sèira, quand che Giacòb a l’é rivà da la campagna, Lea a l’é surtije ancontra e a l’ha dije: “Venta ch’it ven-e da mi, përchè mi i l’hai pagà ‘l drit d’avèjte, con le mandrele ‘d mè fieul”. A l’é parèj che Giacòb a l’é cogiasse con chila, për cola neuit. {{verse|chapter=30|verse=17}}Nosgnor a l’ha scotà Lea, ch’a l’é torna restà ansenta e a l’ha daje a Giacòb un quint fieul. {{verse|chapter=30|verse=18}}Lea a l’ha dit: “Nosgnor a l’ha dame mè salari për avèje dàit a me òm na serventa për fomna”. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamalo Issacar. {{verse|chapter=30|verse=19}}Peui Lea a l’é restà torna ansenta e a l’ha daje a Giacòb un sest fieul. {{verse|chapter=30|verse=20}}Lea a l’ha dit: “Nosgnor a l’ha fame ‘n bel regal; costa vira mè marì am farà d’onor, përchè ch’i l’hai daje ses fieuj”. A l’han daje ‘l nòm ëd Zabulon. {{verse|chapter=30|verse=21}}An séguit a l’ha butaje al mond na fija, e a l’han ciamala Dina. {{verse|chapter=30|verse=22}}Peui Nosgnor a l’é visass-ne dla condission ëd Rachel, a l’ha scotala e a l’ha rendula drua. {{verse|chapter=30|verse=23}}Rachel a l’é restà ansenta e a l’ha butaje al mond un fieul. Chila disìa: “Nosgnor a l’ha arlevà mè dzonor”. {{verse|chapter=30|verse=24}}E a l’ha ciamalo Giusep and disend: “Che Nosgnor a gionta n’àutr fieul a mia famija!”. === Giacòb e Laban === {{verse|chapter=30|verse=25}}Apress la nassensa ‘d Giusep, Giacòb a l’ha dije a Laban: “Lass-me andé vìa e torné a mia ca, an mè pais. {{verse|chapter=30|verse=26}}Dame mie fomne e ij mè fieuj e im n’andrai. A l’é për lor ch’i l’hai travajà a tò servissi, i conòsse pro bin ël servissi ch’i l’hai fate”. {{verse|chapter=30|verse=27}}Laban a l’ha dije: “S’i l’hai trovà grassia ai tò euj, scotme: për n’arvelassion i l’hai savù che Nosgnor a l’ha benedime për càusa toa. {{verse|chapter=30|verse=28}}Dime lòn ch’it veule për paga e mi it lo darai, vàire ch’a sìa a fà nen!”. {{verse|chapter=30|verse=29}}Giacòb a l’ha rësponduje: “Ti ‘t sas vàire ch’a l’é grand ël travaj ch’i l’hai fàit për ti e vàire ch’a son vnùit esse ij tò beni për euvra mia. {{verse|chapter=30|verse=30}}Anans che mi i rivèissa, a l’era bin pòch lòn ch’it avìes, e adess a l’é chërsù fòra ‘d mzura. Nosgnor a l’ha benedite për ël mojen ëd lòn ch’i fasìa mi. Adess a l’é vnùit ël temp ch’i travaja mach për mia famija. {{verse|chapter=30|verse=31}}Laban a l’ha rësponduje: “Còs i l’hai da dete?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “It l’has da deme gnente. Contut, se ti ‘t faras për mi tut lòn ch’it diso, i tornerai a porté an pastura tò strop e a guernelo. {{verse|chapter=30|verse=32}}Ancheuj i passerai an mes a a tut ël tò cabial: buta da banda tute le bestie ‘d color ëscur tra le feje, e tute le bestie giaiolà e macià tra le crave: col-lì a sarà mè salari. {{verse|chapter=30|verse=33}}Për l’avnì, mia istessa onestà a rëspondrà për mi: quand ch’it vniras a controlé mè salari, tute le bestie ch’a saran nen giajolà o macià an tra le crave e ‘d color mòro an tra le feje, s’as troveran dacant ëd mi a saran coma robà”. {{verse|chapter=30|verse=34}}Laban a l’ha dije: “Va bin, ch’a sia com it l’has dit”. {{verse|chapter=30|verse=35}}Antlora, an col medésim dì a l’ha butà da banda ij boch ëstrià e giajolà e tute le crave macià e giajolà, minca na bestia ch’a l’avìa dël bianch e tùit ij cap ëd color mòro an tra le feje. A l’ha fidaje ai sò fieuj, {{verse|chapter=30|verse=36}}e a l’ha fissà na dëstansa ‘d tre giornà ‘d marcia an tra chiel e Giacòb; ant ël mentre Giacòb a pasturava j’àutre bestie ‘d Laban. {{verse|chapter=30|verse=37}}Ma Giacòb a l’ha ciapà ëd branch tënner d’arbra, ëd mandola e ‘d plajo, a l’ha ancidune la pleuja a righe bianche butandje a nù ël bianch dij branch. {{verse|chapter=30|verse=38}}Peui chiel a l’ha butà ij branch dëscorsà ant ij treu e ant j’abeivor dl’eva, andova ch’a vnisìa a bèive ‘l cabial, pròpi an vista dle bestie, ch’as quatavo quand a vnisìo a bèive. {{verse|chapter=30|verse=39}}Parèj che le bestie a son quatasse dëdnans dij branch e le crave a l’han fàit rassa ëd cravòt ëstrijà, macià e giajolà. {{verse|chapter=30|verse=40}}Për le feje Giacòb a l’ha separaje përchè le bestie a l’avèisso dëdnans a lor j’animaj strià e tuti coj ëd color ëscor dle strop ëd Laban. E ij cabiaj ch’a l’ero constituisse parèj për sò cont, a l’han nen butaje ansema a lë strop ëd Laban. {{verse|chapter=30|verse=41}}Minca na vira ch’as quatavo ‘d bestie gajarde, Giacòb a butava ij branch ant ij treu, an vista dle bestie, për feje concepì dëdnans a le rame. {{verse|chapter=30|verse=42}}Nopà, quand che le bestie a l’ero débole, a-j butava nen. Parèj che le bestie splufrìe dlë strop a j’ero për Laban, e cole fòrte për Giacòb. {{verse|chapter=30|verse=43}}A l’é parèj che Giacòb a l’é dventà rich fòra ‘d mzura e a l’ha avù na bela partìa dë strop an quantità gròssa, servente e servent, gamej e aso. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 8avmu78hcz3ejil1reom7lir9nkjn9r 0 944 21573 21382 2022-08-21T14:19:35Z Major Galin-a 834 "Daje,, nopà 'd "dalo,, al vërsèt 9 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]] | notes = }} {{TOCright}} == 31 == === Giacòb a scapa vìa da Laban === {{verse|chapter=31|verse=1}}Giacòb a l’era vnùit a savèj che ij fieuj ëd Laban a disìo: “Giacòb a l’é pijasse lòn ch’a l’era ‘d nòst pare e, con lòn ch’a l’era nen ël sò, a l’é fasse tuta costa fortun-a. {{verse|chapter=31|verse=2}}Giacòb a l’ha vardà ‘dcò la facia ‘d Laban e a l’é ancorzusne che, anvers ëd chiel, a l’era nen coma prima. {{verse|chapter=31|verse=3}}Nosgnor a l’ha dije a Giacòb: “Torna al pais dij tò grand, ant ël leugh andova ch’it ses nassù e mi i sarai con ti”. {{verse|chapter=31|verse=4}}Antlora Giacòb a l’ha mandà a ciamé Rachel e Lea, për ch’a vnèisso al camp anté ch’a tnisìa ij sò strop, {{verse|chapter=31|verse=5}}e a l’ha dije: “I son ancorzume dal visagi ëd vòst pare ch’am varda pì nen coma ch’a fasìa prima, ma ël Dé ‘d mè pare a l'é con mi<ref>O “a l’é stàit”.</ref>. {{verse|chapter=31|verse=6}}Vojàutre i seve bin che mi i l’hai servì vòstr pare con tute mie fòrse; {{verse|chapter=31|verse=7}}tutun, vòstr pare a l’ha sbefiame e a l’ha cambià des vire mè salari, ma Nosgnor a l’ha nen përmetuje ‘d feme dël mal. {{verse|chapter=31|verse=8}}Se vòstr pare a disìa: ‘Le bestie giajolà a saran tò salari, tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial giajolà; s’ a disìa: ‘Le bestie strià a saran tò salari’, antlora tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial strià. {{verse|chapter=31|verse=9}}Parèj Nosgnor a l’ha gavaje le bestie a vòst pare e a l’ha daje a mi. {{verse|chapter=31|verse=10}}Na vira, quand ël cit ëstrop a va an calor, mi ant la seugn i l’hai aussà j’euj e i l’hai vëddù che ij boch darera a monté le bestie a l’ero macià, strià, giajolà e vairolà. {{verse|chapter=31|verse=11}}L’àngel ëd Nosgnor a l’ha dime ant ël seugn: ‘Giacòb!’. I l’hai rësponduje: ‘Che comandes-to?’. {{verse|chapter=31|verse=12}}Chiel a l’ha dime: ‘Àussa j’euj e varda, tùit ij boch ch’a monto le bestie a son strià, vairolà e giajolà, përchè ch’i l’hai vëddù lòn che Laban at fà. {{verse|chapter=31|verse=13}}Mi i son ël Dé ch’a l’é manifestasse a ti a Betel, andoa ch’it l’has consacrà<ref>O “onzù”.</ref> na colòna e andova ch’it l’has fame ‘n vot. Adess àuss-te, part da cost pais e torna al pais anté ch’it ses nassù”. {{verse|chapter=31|verse=14}}Rachel e Lea a l’han rësponduje: “Për nojàutre a va bin! I l’avrìo, comsëssìa, ardità gnun dij beni ‘d nòst pare. {{verse|chapter=31|verse=15}}Chiel a l’ha tratane coma s’i fusso ‘d forestere, dal moment ch’a l’ha vendune e a l’ha ‘dcò mangiasse nòst dné. {{verse|chapter=31|verse=16}}Tuta la richessa che Nosgnor a l’ha gavà a nòst pare a l’é stàita nòstra e dij nòstri fieuj. Adess, fà pura lòn che Nosgnor a l’ha dite”. {{verse|chapter=31|verse=17}}Antlora Giacòb a l’é aussasse, a l’ha carià ij fieuj e le fomne an sij gamej, {{verse|chapter=31|verse=18}}e a l’ha portà via tut ël cabial e tùit ij beni ch’a l’era catasse an Padan-Aram, për torné da Isach, sò pare, ant ël pais ëd Canan. {{verse|chapter=31|verse=19}}Laban a l’era andàit a tosoné lë strop e Rachel a l’é profitass-ne për porteje vìa j’idoj ‘d famija<ref>תְּרָפִים (tÿrafim) o “mistà pagan-e”, ch’a-j chërdìo protege la famija. </ref> ëd sò pare. {{verse|chapter=31|verse=20}}Giacòb a l’ha schivià l’atension ëd Laban l’Aramé, nen avertendlo ch’a stasìa për scapé; {{verse|chapter=31|verse=21}}parèj ch’a l’ha podù andess-ne con tut lòn ch’a possedìa. A l’ha donca travërsà ‘l fium Eufrate e a l’é andass-ne drit anvers le montagne ‘d Galad. === Laban a-j cor dapress a Giacòb === {{verse|chapter=31|verse=22}}Al ters dì a l’é stàit arferì a Laban che Giacòb a l’era scapass-ne. {{verse|chapter=31|verse=23}}Antlora Laban, ansem a soa gent, a l’é coruje dapress për set dì ‘d marcia e a l’ha rëscontralo an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=24}}Cola neuit, contut, Nosgnor a l’é manifestassje a Laban l’Aramé e a l’ha dije: “Lass-lo sté col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!”. {{verse|chapter=31|verse=25}}Laban a l’é donca rivà fin-a doa ch’a l’era Giacòb, ch’a l’avìa piantà le tende an sle montagne e Laban con soa gent a l’avìa butà sò campament an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=26}}Laban a l’ha dije a Giacòb: “Còs l’has-to fàit? It l’has anganame! It l’has portame via le fije coma s’a fùisso ‘d përzonere ‘d guèra! {{verse|chapter=31|verse=27}}Përchè ses-to scapà dë scondion, l’has-to pijame ‘n gir e l’has-to nen avertime? Mi i l’avrìa date ‘l congé an mes a cant ëd festa, al son ëd cimbaj e ‘d cetre! {{verse|chapter=31|verse=28}}E it l’has permëttume gnanca ‘d basé ij mè fieuj e le mie fije! Sicur it l’has agì pròpi da stupid!” {{verse|chapter=31|verse=29}}A sarìa ‘n mè podèj ëd fete dël mal, ma la neuit passà ‘l Dé ‘d tò pare a l’é manifestass-me e a l’ha dime: ‘Lass-lo sté, col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!’. {{verse|chapter=31|verse=30}}Sicur it ses partì përchè ti ‘t magonave ‘d nostalgìa për la ca ‘d tò pare, ma përchè it l’has portame vìa ij mè dio?”. {{verse|chapter=31|verse=31}}Giacòb a l’ha rësponduje a Laban: “I l’avìa tëmma e i pensava ch’it l’avrie gavame toe fije con la fòrsa. {{verse|chapter=31|verse=32}}Ma për lòn ch’a riguarda ij tò idoj ‘d famija, varda s’it peudes troveje, e ch’a meuira la përson-a ch’a l’ha portatje via! E se ti ’t trove dacant ëd mi a la presensa ‘d nòstra gent na qualsëssìa còsa ch’a sia toa, pijtla pura”. Giacòb a savìa pa ch’a l’era stàita Rachel a porteje vìa ij sò dio ‘d famija. {{verse|chapter=31|verse=33}}Antlora Laban a l’é intrà ant la tenda ‘d Giacòb e peui ant la tenda ‘d Lea e ant la tenda dle doe servente, ma a l’ha pa trovà lòn ch’a sercava. Peui a l’é surtì da la tenda ‘d Lea e a l’é intrà an cola ‘d Rachel. {{verse|chapter=31|verse=34}}Rachel a l’avìa pijà j’idoj e a l’avìa butaje ant la sela dël gamel, peui a l’era setassje ansima, parèj che Laban a l’ha fognà tuta la tenda ma a l’ha nen trovaje. {{verse|chapter=31|verse=35}}Antlora Rachel a l’ha dit a sò pare: “Ch’as ofenda nen mè signor s’i peuss nen ausseme dëdnans ëd ti, ma a l’é përch’ i l’hai lòn ch’a ven ëd régola a le fomne”. Laban a l’ha donca sercà an tuta la tenda, ma a l’ha nen trovà j’idoj. {{verse|chapter=31|verse=36}}Giacòb, antlora, a l’é anrabiasse e a l’ha fàit na reprimenda a Laban. A l’ha dije: “Che delit é-lo ch’i l’hai mai fàit, col ch’a l’é mè pëccà përchè it sie butate a corme dapress? {{verse|chapter=31|verse=37}}Adess ch’it l’has fognà tute mie ròbe, còs l’has-to trovà ‘d tute le ròbe ‘d ca toa? Butla sì, dëdnans ai mè e ai tò parent e ch’a sio lor a fé da giudes an tra nojàutri doi. {{verse|chapter=31|verse=38}}Vint agn i l’hai passà ansem a ti: toe feje e toe crave a l’han mai sfrasà, e ij moton ëd tò strop i l’hai nen mangiaje. {{verse|chapter=31|verse=40}}I l’hai mai portate gnun-a bestia sbranà: mi i na compensava ‘l dann e ti t’im fasìe rimprocc për lòn ch’a vnisìa robà ant ël dì e për lòn ch’a vnisìa robà ‘d neuit. Ëd dì am grevava la càud e ‘d neuit ël ginich, e la seugn a scapava dai mè euj. {{verse|chapter=31|verse=41}}Vint agn i son restà a toa ca: i l’hai servì quatòrdes agn për toe doe fije e ses ani për tò strop, e ti it l’has cangià mè salari des vòlte. {{verse|chapter=31|verse=42}}S’a fussa nen ëstàit con mi ël Dé ‘d mè pare, ël dé d’Abraham, e ‘l Tëmmibil d’Isach, ti, adess, it l’avrìe taparame a man veuide; ma Nosgnor a l’ha vëddù mè magon e la fatiga ‘d mè man, e la neuit passà a l’ha fàit da mediator”. === Un pat an tra Giacòb e Laban === {{verse|chapter=31|verse=43}}Antlora Laban a l’ha replicà a Giacòb parèj: “Coste fije a son mie fije e costi fieuj a son mè fieuj; coste bestie a son mè cabial e lòn ch’it vëdde a l’é ‘l mè. Che peudo-ne fé ancheuj për coste mie fije e për ij fieuj che lor a l’han butà al mond? {{verse|chapter=31|verse=44}}E bin, foma ‘n pat antra ti e mi e ch’a-i sia un testimòni an tra mi e ti”. {{verse|chapter=31|verse=45}}Parèj Giacòb a l’ha ciapà na pera e a l’ha drissala coma na colòna sacra. {{verse|chapter=31|verse=46}}Peui a l’ha dit ai mèmber ëd soa famija: “Ambaroné ‘d pere, e coj-lì a l’han ciapà ‘d pere e a l’han fane ‘n baron. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha ciamà col pòst "iëgar-Sahaduta, mentre Giacòb a l’ha ciamalo “Mugg ëd la Testimoniansa”. {{verse|chapter=31|verse=1}}Laban a l’ha dit: “Sto baron ëd pere ch’a sia ancheuj ëd testimoniansa an tra mi e ti”. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamalo Galed, {{verse|chapter=31|verse=49}}e ‘dcò Mispa, përchè ch’a l’ha dit: “Nosgnor a sarà a l’avàit an tra mi e ti, quand che nojàutri is vedroma pì nen l’un con l’àutr. {{verse|chapter=31|verse=50}}Se ti ‘t trateras mal mie fije e s’it pijeras d’àutre fomne ancora, a sarà nen n’òm ch’a sarà con noi a vëdne, ma, pijete varda, Nosgnor midem a sarà ‘l testimòni an tra ti e mi. {{verse|chapter=31|verse=51}}A l’ha giontaje Laban e Giacòb: “Varda-lì sto baron ëd pere e varda costa colòna ch’i l’hai drissà an tra mi e ti. {{verse|chapter=31|verse=52}}Sto mugg a l’é testimòni e costa colòna a testimònia che mi i faso giurament ëd nen dëstraversé sto baron da toa part për atachete, e che ti ‘t fase giurament ëd nen dëstraversé sto baron e sta colòna da la mia part për feme ‘d mal. {{verse|chapter=31|verse=53}}Ël Dé d’Abraham e ‘l Dé ‘d Nacor ch’a sio ij giùdes an tra ‘d nojàutri”. Giacòb a l’ha fàit giurament për ël Tëmmibil ëd sò pare Isach. {{verse|chapter=31|verse=54}}Peui a l’ha smonù ‘n sacrifissi an sle montagne e a l’ha anvità soa gent a pijé da mangé. Lor a l’han mangià e a l’han passà la neuit an sle montagne. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] muex3izxjphjul5nspuyd9ev1w4ukc6 21574 21573 2022-08-21T14:29:54Z Major Galin-a 834 Al vërsèt 40 "am,, al pòst d' ,,im" wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]] | notes = }} {{TOCright}} == 31 == === Giacòb a scapa vìa da Laban === {{verse|chapter=31|verse=1}}Giacòb a l’era vnùit a savèj che ij fieuj ëd Laban a disìo: “Giacòb a l’é pijasse lòn ch’a l’era ‘d nòst pare e, con lòn ch’a l’era nen ël sò, a l’é fasse tuta costa fortun-a. {{verse|chapter=31|verse=2}}Giacòb a l’ha vardà ‘dcò la facia ‘d Laban e a l’é ancorzusne che, anvers ëd chiel, a l’era nen coma prima. {{verse|chapter=31|verse=3}}Nosgnor a l’ha dije a Giacòb: “Torna al pais dij tò grand, ant ël leugh andova ch’it ses nassù e mi i sarai con ti”. {{verse|chapter=31|verse=4}}Antlora Giacòb a l’ha mandà a ciamé Rachel e Lea, për ch’a vnèisso al camp anté ch’a tnisìa ij sò strop, {{verse|chapter=31|verse=5}}e a l’ha dije: “I son ancorzume dal visagi ëd vòst pare ch’am varda pì nen coma ch’a fasìa prima, ma ël Dé ‘d mè pare a l'é con mi<ref>O “a l’é stàit”.</ref>. {{verse|chapter=31|verse=6}}Vojàutre i seve bin che mi i l’hai servì vòstr pare con tute mie fòrse; {{verse|chapter=31|verse=7}}tutun, vòstr pare a l’ha sbefiame e a l’ha cambià des vire mè salari, ma Nosgnor a l’ha nen përmetuje ‘d feme dël mal. {{verse|chapter=31|verse=8}}Se vòstr pare a disìa: ‘Le bestie giajolà a saran tò salari, tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial giajolà; s’ a disìa: ‘Le bestie strià a saran tò salari’, antlora tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial strià. {{verse|chapter=31|verse=9}}Parèj Nosgnor a l’ha gavaje le bestie a vòst pare e a l’ha daje a mi. {{verse|chapter=31|verse=10}}Na vira, quand ël cit ëstrop a va an calor, mi ant la seugn i l’hai aussà j’euj e i l’hai vëddù che ij boch darera a monté le bestie a l’ero macià, strià, giajolà e vairolà. {{verse|chapter=31|verse=11}}L’àngel ëd Nosgnor a l’ha dime ant ël seugn: ‘Giacòb!’. I l’hai rësponduje: ‘Che comandes-to?’. {{verse|chapter=31|verse=12}}Chiel a l’ha dime: ‘Àussa j’euj e varda, tùit ij boch ch’a monto le bestie a son strià, vairolà e giajolà, përchè ch’i l’hai vëddù lòn che Laban at fà. {{verse|chapter=31|verse=13}}Mi i son ël Dé ch’a l’é manifestasse a ti a Betel, andoa ch’it l’has consacrà<ref>O “onzù”.</ref> na colòna e andova ch’it l’has fame ‘n vot. Adess àuss-te, part da cost pais e torna al pais anté ch’it ses nassù”. {{verse|chapter=31|verse=14}}Rachel e Lea a l’han rësponduje: “Për nojàutre a va bin! I l’avrìo, comsëssìa, ardità gnun dij beni ‘d nòst pare. {{verse|chapter=31|verse=15}}Chiel a l’ha tratane coma s’i fusso ‘d forestere, dal moment ch’a l’ha vendune e a l’ha ‘dcò mangiasse nòst dné. {{verse|chapter=31|verse=16}}Tuta la richessa che Nosgnor a l’ha gavà a nòst pare a l’é stàita nòstra e dij nòstri fieuj. Adess, fà pura lòn che Nosgnor a l’ha dite”. {{verse|chapter=31|verse=17}}Antlora Giacòb a l’é aussasse, a l’ha carià ij fieuj e le fomne an sij gamej, {{verse|chapter=31|verse=18}}e a l’ha portà via tut ël cabial e tùit ij beni ch’a l’era catasse an Padan-Aram, për torné da Isach, sò pare, ant ël pais ëd Canan. {{verse|chapter=31|verse=19}}Laban a l’era andàit a tosoné lë strop e Rachel a l’é profitass-ne për porteje vìa j’idoj ‘d famija<ref>תְּרָפִים (tÿrafim) o “mistà pagan-e”, ch’a-j chërdìo protege la famija. </ref> ëd sò pare. {{verse|chapter=31|verse=20}}Giacòb a l’ha schivià l’atension ëd Laban l’Aramé, nen avertendlo ch’a stasìa për scapé; {{verse|chapter=31|verse=21}}parèj ch’a l’ha podù andess-ne con tut lòn ch’a possedìa. A l’ha donca travërsà ‘l fium Eufrate e a l’é andass-ne drit anvers le montagne ‘d Galad. === Laban a-j cor dapress a Giacòb === {{verse|chapter=31|verse=22}}Al ters dì a l’é stàit arferì a Laban che Giacòb a l’era scapass-ne. {{verse|chapter=31|verse=23}}Antlora Laban, ansem a soa gent, a l’é coruje dapress për set dì ‘d marcia e a l’ha rëscontralo an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=24}}Cola neuit, contut, Nosgnor a l’é manifestassje a Laban l’Aramé e a l’ha dije: “Lass-lo sté col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!”. {{verse|chapter=31|verse=25}}Laban a l’é donca rivà fin-a doa ch’a l’era Giacòb, ch’a l’avìa piantà le tende an sle montagne e Laban con soa gent a l’avìa butà sò campament an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=26}}Laban a l’ha dije a Giacòb: “Còs l’has-to fàit? It l’has anganame! It l’has portame via le fije coma s’a fùisso ‘d përzonere ‘d guèra! {{verse|chapter=31|verse=27}}Përchè ses-to scapà dë scondion, l’has-to pijame ‘n gir e l’has-to nen avertime? Mi i l’avrìa date ‘l congé an mes a cant ëd festa, al son ëd cimbaj e ‘d cetre! {{verse|chapter=31|verse=28}}E it l’has permëttume gnanca ‘d basé ij mè fieuj e le mie fije! Sicur it l’has agì pròpi da stupid!” {{verse|chapter=31|verse=29}}A sarìa ‘n mè podèj ëd fete dël mal, ma la neuit passà ‘l Dé ‘d tò pare a l’é manifestass-me e a l’ha dime: ‘Lass-lo sté, col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!’. {{verse|chapter=31|verse=30}}Sicur it ses partì përchè ti ‘t magonave ‘d nostalgìa për la ca ‘d tò pare, ma përchè it l’has portame vìa ij mè dio?”. {{verse|chapter=31|verse=31}}Giacòb a l’ha rësponduje a Laban: “I l’avìa tëmma e i pensava ch’it l’avrie gavame toe fije con la fòrsa. {{verse|chapter=31|verse=32}}Ma për lòn ch’a riguarda ij tò idoj ‘d famija, varda s’it peudes troveje, e ch’a meuira la përson-a ch’a l’ha portatje via! E se ti ’t trove dacant ëd mi a la presensa ‘d nòstra gent na qualsëssìa còsa ch’a sia toa, pijtla pura”. Giacòb a savìa pa ch’a l’era stàita Rachel a porteje vìa ij sò dio ‘d famija. {{verse|chapter=31|verse=33}}Antlora Laban a l’é intrà ant la tenda ‘d Giacòb e peui ant la tenda ‘d Lea e ant la tenda dle doe servente, ma a l’ha pa trovà lòn ch’a sercava. Peui a l’é surtì da la tenda ‘d Lea e a l’é intrà an cola ‘d Rachel. {{verse|chapter=31|verse=34}}Rachel a l’avìa pijà j’idoj e a l’avìa butaje ant la sela dël gamel, peui a l’era setassje ansima, parèj che Laban a l’ha fognà tuta la tenda ma a l’ha nen trovaje. {{verse|chapter=31|verse=35}}Antlora Rachel a l’ha dit a sò pare: “Ch’as ofenda nen mè signor s’i peuss nen ausseme dëdnans ëd ti, ma a l’é përch’ i l’hai lòn ch’a ven ëd régola a le fomne”. Laban a l’ha donca sercà an tuta la tenda, ma a l’ha nen trovà j’idoj. {{verse|chapter=31|verse=36}}Giacòb, antlora, a l’é anrabiasse e a l’ha fàit na reprimenda a Laban. A l’ha dije: “Che delit é-lo ch’i l’hai mai fàit, col ch’a l’é mè pëccà përchè it sie butate a corme dapress? {{verse|chapter=31|verse=37}}Adess ch’it l’has fognà tute mie ròbe, còs l’has-to trovà ‘d tute le ròbe ‘d ca toa? Butla sì, dëdnans ai mè e ai tò parent e ch’a sio lor a fé da giudes an tra nojàutri doi. {{verse|chapter=31|verse=38}}Vint agn i l’hai passà ansem a ti: toe feje e toe crave a l’han mai sfrasà, e ij moton ëd tò strop i l’hai nen mangiaje. {{verse|chapter=31|verse=40}}I l’hai mai portate gnun-a bestia sbranà: mi i na compensava ‘l dann e ti t’am fasìe rimprocc për lòn ch’a vnisìa robà ant ël dì e për lòn ch’a vnisìa robà ‘d neuit. Ëd dì am grevava la càud e ‘d neuit ël ginich, e la seugn a scapava dai mè euj. {{verse|chapter=31|verse=41}}Vint agn i son restà a toa ca: i l’hai servì quatòrdes agn për toe doe fije e ses ani për tò strop, e ti it l’has cangià mè salari des vòlte. {{verse|chapter=31|verse=42}}S’a fussa nen ëstàit con mi ël Dé ‘d mè pare, ël dé d’Abraham, e ‘l Tëmmibil d’Isach, ti, adess, it l’avrìe taparame a man veuide; ma Nosgnor a l’ha vëddù mè magon e la fatiga ‘d mè man, e la neuit passà a l’ha fàit da mediator”. === Un pat an tra Giacòb e Laban === {{verse|chapter=31|verse=43}}Antlora Laban a l’ha replicà a Giacòb parèj: “Coste fije a son mie fije e costi fieuj a son mè fieuj; coste bestie a son mè cabial e lòn ch’it vëdde a l’é ‘l mè. Che peudo-ne fé ancheuj për coste mie fije e për ij fieuj che lor a l’han butà al mond? {{verse|chapter=31|verse=44}}E bin, foma ‘n pat antra ti e mi e ch’a-i sia un testimòni an tra mi e ti”. {{verse|chapter=31|verse=45}}Parèj Giacòb a l’ha ciapà na pera e a l’ha drissala coma na colòna sacra. {{verse|chapter=31|verse=46}}Peui a l’ha dit ai mèmber ëd soa famija: “Ambaroné ‘d pere, e coj-lì a l’han ciapà ‘d pere e a l’han fane ‘n baron. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha ciamà col pòst "iëgar-Sahaduta, mentre Giacòb a l’ha ciamalo “Mugg ëd la Testimoniansa”. {{verse|chapter=31|verse=1}}Laban a l’ha dit: “Sto baron ëd pere ch’a sia ancheuj ëd testimoniansa an tra mi e ti”. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamalo Galed, {{verse|chapter=31|verse=49}}e ‘dcò Mispa, përchè ch’a l’ha dit: “Nosgnor a sarà a l’avàit an tra mi e ti, quand che nojàutri is vedroma pì nen l’un con l’àutr. {{verse|chapter=31|verse=50}}Se ti ‘t trateras mal mie fije e s’it pijeras d’àutre fomne ancora, a sarà nen n’òm ch’a sarà con noi a vëdne, ma, pijete varda, Nosgnor midem a sarà ‘l testimòni an tra ti e mi. {{verse|chapter=31|verse=51}}A l’ha giontaje Laban e Giacòb: “Varda-lì sto baron ëd pere e varda costa colòna ch’i l’hai drissà an tra mi e ti. {{verse|chapter=31|verse=52}}Sto mugg a l’é testimòni e costa colòna a testimònia che mi i faso giurament ëd nen dëstraversé sto baron da toa part për atachete, e che ti ‘t fase giurament ëd nen dëstraversé sto baron e sta colòna da la mia part për feme ‘d mal. {{verse|chapter=31|verse=53}}Ël Dé d’Abraham e ‘l Dé ‘d Nacor ch’a sio ij giùdes an tra ‘d nojàutri”. Giacòb a l’ha fàit giurament për ël Tëmmibil ëd sò pare Isach. {{verse|chapter=31|verse=54}}Peui a l’ha smonù ‘n sacrifissi an sle montagne e a l’ha anvità soa gent a pijé da mangé. Lor a l’han mangià e a l’han passà la neuit an sle montagne. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 0gki8r7x4hirh55wj4vqa58df0ioeaa 21575 21574 2022-08-21T14:36:14Z Major Galin-a 834 Al vërsèt 50 "pijëtte,, nopà 'd "pijete,, wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]] | notes = }} {{TOCright}} == 31 == === Giacòb a scapa vìa da Laban === {{verse|chapter=31|verse=1}}Giacòb a l’era vnùit a savèj che ij fieuj ëd Laban a disìo: “Giacòb a l’é pijasse lòn ch’a l’era ‘d nòst pare e, con lòn ch’a l’era nen ël sò, a l’é fasse tuta costa fortun-a. {{verse|chapter=31|verse=2}}Giacòb a l’ha vardà ‘dcò la facia ‘d Laban e a l’é ancorzusne che, anvers ëd chiel, a l’era nen coma prima. {{verse|chapter=31|verse=3}}Nosgnor a l’ha dije a Giacòb: “Torna al pais dij tò grand, ant ël leugh andova ch’it ses nassù e mi i sarai con ti”. {{verse|chapter=31|verse=4}}Antlora Giacòb a l’ha mandà a ciamé Rachel e Lea, për ch’a vnèisso al camp anté ch’a tnisìa ij sò strop, {{verse|chapter=31|verse=5}}e a l’ha dije: “I son ancorzume dal visagi ëd vòst pare ch’am varda pì nen coma ch’a fasìa prima, ma ël Dé ‘d mè pare a l'é con mi<ref>O “a l’é stàit”.</ref>. {{verse|chapter=31|verse=6}}Vojàutre i seve bin che mi i l’hai servì vòstr pare con tute mie fòrse; {{verse|chapter=31|verse=7}}tutun, vòstr pare a l’ha sbefiame e a l’ha cambià des vire mè salari, ma Nosgnor a l’ha nen përmetuje ‘d feme dël mal. {{verse|chapter=31|verse=8}}Se vòstr pare a disìa: ‘Le bestie giajolà a saran tò salari, tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial giajolà; s’ a disìa: ‘Le bestie strià a saran tò salari’, antlora tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial strià. {{verse|chapter=31|verse=9}}Parèj Nosgnor a l’ha gavaje le bestie a vòst pare e a l’ha daje a mi. {{verse|chapter=31|verse=10}}Na vira, quand ël cit ëstrop a va an calor, mi ant la seugn i l’hai aussà j’euj e i l’hai vëddù che ij boch darera a monté le bestie a l’ero macià, strià, giajolà e vairolà. {{verse|chapter=31|verse=11}}L’àngel ëd Nosgnor a l’ha dime ant ël seugn: ‘Giacòb!’. I l’hai rësponduje: ‘Che comandes-to?’. {{verse|chapter=31|verse=12}}Chiel a l’ha dime: ‘Àussa j’euj e varda, tùit ij boch ch’a monto le bestie a son strià, vairolà e giajolà, përchè ch’i l’hai vëddù lòn che Laban at fà. {{verse|chapter=31|verse=13}}Mi i son ël Dé ch’a l’é manifestasse a ti a Betel, andoa ch’it l’has consacrà<ref>O “onzù”.</ref> na colòna e andova ch’it l’has fame ‘n vot. Adess àuss-te, part da cost pais e torna al pais anté ch’it ses nassù”. {{verse|chapter=31|verse=14}}Rachel e Lea a l’han rësponduje: “Për nojàutre a va bin! I l’avrìo, comsëssìa, ardità gnun dij beni ‘d nòst pare. {{verse|chapter=31|verse=15}}Chiel a l’ha tratane coma s’i fusso ‘d forestere, dal moment ch’a l’ha vendune e a l’ha ‘dcò mangiasse nòst dné. {{verse|chapter=31|verse=16}}Tuta la richessa che Nosgnor a l’ha gavà a nòst pare a l’é stàita nòstra e dij nòstri fieuj. Adess, fà pura lòn che Nosgnor a l’ha dite”. {{verse|chapter=31|verse=17}}Antlora Giacòb a l’é aussasse, a l’ha carià ij fieuj e le fomne an sij gamej, {{verse|chapter=31|verse=18}}e a l’ha portà via tut ël cabial e tùit ij beni ch’a l’era catasse an Padan-Aram, për torné da Isach, sò pare, ant ël pais ëd Canan. {{verse|chapter=31|verse=19}}Laban a l’era andàit a tosoné lë strop e Rachel a l’é profitass-ne për porteje vìa j’idoj ‘d famija<ref>תְּרָפִים (tÿrafim) o “mistà pagan-e”, ch’a-j chërdìo protege la famija. </ref> ëd sò pare. {{verse|chapter=31|verse=20}}Giacòb a l’ha schivià l’atension ëd Laban l’Aramé, nen avertendlo ch’a stasìa për scapé; {{verse|chapter=31|verse=21}}parèj ch’a l’ha podù andess-ne con tut lòn ch’a possedìa. A l’ha donca travërsà ‘l fium Eufrate e a l’é andass-ne drit anvers le montagne ‘d Galad. === Laban a-j cor dapress a Giacòb === {{verse|chapter=31|verse=22}}Al ters dì a l’é stàit arferì a Laban che Giacòb a l’era scapass-ne. {{verse|chapter=31|verse=23}}Antlora Laban, ansem a soa gent, a l’é coruje dapress për set dì ‘d marcia e a l’ha rëscontralo an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=24}}Cola neuit, contut, Nosgnor a l’é manifestassje a Laban l’Aramé e a l’ha dije: “Lass-lo sté col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!”. {{verse|chapter=31|verse=25}}Laban a l’é donca rivà fin-a doa ch’a l’era Giacòb, ch’a l’avìa piantà le tende an sle montagne e Laban con soa gent a l’avìa butà sò campament an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=26}}Laban a l’ha dije a Giacòb: “Còs l’has-to fàit? It l’has anganame! It l’has portame via le fije coma s’a fùisso ‘d përzonere ‘d guèra! {{verse|chapter=31|verse=27}}Përchè ses-to scapà dë scondion, l’has-to pijame ‘n gir e l’has-to nen avertime? Mi i l’avrìa date ‘l congé an mes a cant ëd festa, al son ëd cimbaj e ‘d cetre! {{verse|chapter=31|verse=28}}E it l’has permëttume gnanca ‘d basé ij mè fieuj e le mie fije! Sicur it l’has agì pròpi da stupid!” {{verse|chapter=31|verse=29}}A sarìa ‘n mè podèj ëd fete dël mal, ma la neuit passà ‘l Dé ‘d tò pare a l’é manifestass-me e a l’ha dime: ‘Lass-lo sté, col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!’. {{verse|chapter=31|verse=30}}Sicur it ses partì përchè ti ‘t magonave ‘d nostalgìa për la ca ‘d tò pare, ma përchè it l’has portame vìa ij mè dio?”. {{verse|chapter=31|verse=31}}Giacòb a l’ha rësponduje a Laban: “I l’avìa tëmma e i pensava ch’it l’avrie gavame toe fije con la fòrsa. {{verse|chapter=31|verse=32}}Ma për lòn ch’a riguarda ij tò idoj ‘d famija, varda s’it peudes troveje, e ch’a meuira la përson-a ch’a l’ha portatje via! E se ti ’t trove dacant ëd mi a la presensa ‘d nòstra gent na qualsëssìa còsa ch’a sia toa, pijtla pura”. Giacòb a savìa pa ch’a l’era stàita Rachel a porteje vìa ij sò dio ‘d famija. {{verse|chapter=31|verse=33}}Antlora Laban a l’é intrà ant la tenda ‘d Giacòb e peui ant la tenda ‘d Lea e ant la tenda dle doe servente, ma a l’ha pa trovà lòn ch’a sercava. Peui a l’é surtì da la tenda ‘d Lea e a l’é intrà an cola ‘d Rachel. {{verse|chapter=31|verse=34}}Rachel a l’avìa pijà j’idoj e a l’avìa butaje ant la sela dël gamel, peui a l’era setassje ansima, parèj che Laban a l’ha fognà tuta la tenda ma a l’ha nen trovaje. {{verse|chapter=31|verse=35}}Antlora Rachel a l’ha dit a sò pare: “Ch’as ofenda nen mè signor s’i peuss nen ausseme dëdnans ëd ti, ma a l’é përch’ i l’hai lòn ch’a ven ëd régola a le fomne”. Laban a l’ha donca sercà an tuta la tenda, ma a l’ha nen trovà j’idoj. {{verse|chapter=31|verse=36}}Giacòb, antlora, a l’é anrabiasse e a l’ha fàit na reprimenda a Laban. A l’ha dije: “Che delit é-lo ch’i l’hai mai fàit, col ch’a l’é mè pëccà përchè it sie butate a corme dapress? {{verse|chapter=31|verse=37}}Adess ch’it l’has fognà tute mie ròbe, còs l’has-to trovà ‘d tute le ròbe ‘d ca toa? Butla sì, dëdnans ai mè e ai tò parent e ch’a sio lor a fé da giudes an tra nojàutri doi. {{verse|chapter=31|verse=38}}Vint agn i l’hai passà ansem a ti: toe feje e toe crave a l’han mai sfrasà, e ij moton ëd tò strop i l’hai nen mangiaje. {{verse|chapter=31|verse=40}}I l’hai mai portate gnun-a bestia sbranà: mi i na compensava ‘l dann e ti t’am fasìe rimprocc për lòn ch’a vnisìa robà ant ël dì e për lòn ch’a vnisìa robà ‘d neuit. Ëd dì am grevava la càud e ‘d neuit ël ginich, e la seugn a scapava dai mè euj. {{verse|chapter=31|verse=41}}Vint agn i son restà a toa ca: i l’hai servì quatòrdes agn për toe doe fije e ses ani për tò strop, e ti it l’has cangià mè salari des vòlte. {{verse|chapter=31|verse=42}}S’a fussa nen ëstàit con mi ël Dé ‘d mè pare, ël dé d’Abraham, e ‘l Tëmmibil d’Isach, ti, adess, it l’avrìe taparame a man veuide; ma Nosgnor a l’ha vëddù mè magon e la fatiga ‘d mè man, e la neuit passà a l’ha fàit da mediator”. === Un pat an tra Giacòb e Laban === {{verse|chapter=31|verse=43}}Antlora Laban a l’ha replicà a Giacòb parèj: “Coste fije a son mie fije e costi fieuj a son mè fieuj; coste bestie a son mè cabial e lòn ch’it vëdde a l’é ‘l mè. Che peudo-ne fé ancheuj për coste mie fije e për ij fieuj che lor a l’han butà al mond? {{verse|chapter=31|verse=44}}E bin, foma ‘n pat antra ti e mi e ch’a-i sia un testimòni an tra mi e ti”. {{verse|chapter=31|verse=45}}Parèj Giacòb a l’ha ciapà na pera e a l’ha drissala coma na colòna sacra. {{verse|chapter=31|verse=46}}Peui a l’ha dit ai mèmber ëd soa famija: “Ambaroné ‘d pere, e coj-lì a l’han ciapà ‘d pere e a l’han fane ‘n baron. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha ciamà col pòst "Iëgar-Sahaduta, mentre Giacòb a l’ha ciamalo “Mugg ëd la Testimoniansa”. {{verse|chapter=31|verse=1}}Laban a l’ha dit: “Sto baron ëd pere ch’a sia ancheuj ëd testimoniansa an tra mi e ti”. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamalo Galed, {{verse|chapter=31|verse=49}}e ‘dcò Mispa, përchè ch’a l’ha dit: “Nosgnor a sarà a l’avàit an tra mi e ti, quand che nojàutri is vedroma pì nen l’un con l’àutr. {{verse|chapter=31|verse=50}}Se ti ‘t trateras mal mie fije e s’it pijeras d’àutre fomne ancora, a sarà nen n’òm ch’a sarà con noi a vëdne, ma, pijëtte varda, Nosgnor midem a sarà ‘l testimòni an tra ti e mi. {{verse|chapter=31|verse=51}}A l’ha giontaje Laban e Giacòb: “Varda-lì sto baron ëd pere e varda costa colòna ch’i l’hai drissà an tra mi e ti. {{verse|chapter=31|verse=52}}Sto mugg a l’é testimòni e costa colòna a testimònia che mi i faso giurament ëd nen dëstraversé sto baron da toa part për atachete, e che ti ‘t fase giurament ëd nen dëstraversé sto baron e sta colòna da la mia part për feme ‘d mal. {{verse|chapter=31|verse=53}}Ël Dé d’Abraham e ‘l Dé ‘d Nacor ch’a sio ij giùdes an tra ‘d nojàutri”. Giacòb a l’ha fàit giurament për ël Tëmmibil ëd sò pare Isach. {{verse|chapter=31|verse=54}}Peui a l’ha smonù ‘n sacrifissi an sle montagne e a l’ha anvità soa gent a pijé da mangé. Lor a l’han mangià e a l’han passà la neuit an sle montagne. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] ng4rbn2vyc9b5yjsvtlwywbtj8nmsfo 0 945 21576 21383 2022-08-22T06:18:55Z Major Galin-a 834 15 trenta. TRANTA 16 an 17 daje. 19 ai A J'. 20. D'esse wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 31|Genesi 31]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 33|Genesi 33]] | notes = }} {{TOCright}} == 32 == {{verse|chapter=32|verse=1}}Antlora Giacòb a l'é 'ncaminasse e j'àngej 'd Nosgnor a son andaje 'ncontra. {{verse|chapter=32|verse=2}}Quand che Giacòb a l'ha vëdduje a l'ha sclamà: "Sto-sì a l'é acampament ëd Nosgnor". Për lòn a l'ha ciamà col pòst Macanaim. === Giacòb a pronta sò rëscontr con Esaù === {{verse|chapter=32|verse=3}}Giacòb, peui a l'ha mandà anans ëd chiel ëd nunsi al frel Esaù, ch'a stasia ant la tèra 'd Sèir, la region ëd Edom. {{verse|chapter=32|verse=4}}A l'ha dije: "I l’eve da di a mè signor Esaù: 'Sossì a l'é lòn ch'a tò servitor Isach a dis: 'I son stàit fina-a adèss foresté con Laban. {{verse|chapter=32|verse=5}}I son vnùit an possess ëd beu, aso, feje, ëd servitor e'd servente. I l'hai mandà 's messagi për informé mè signor, përch'i peussa trove 'd favor dëdnans a ti'". {{verse|chapter=32|verse=6}}Ij mëssagé a son tornà da Giacòb e a l'han dit: "I soma stàit da tò frel Esaù. Chiel a l'é 'n camin ch'a ven ancontra a ti, e con chiel a-i son quatsent òm". {{verse|chapter=32|verse=7}}An ëscotand sto messagi-sì Giacòb a l'é motobin sbaruvasse e sagrinasse. Antlora a l'ha dividù la gent ch'a l'era con chiel an doi campament, ansem a le màndrie, a jë strop e ai gamèj. {{verse|chapter=32|verse=8}}"Se Esaù a 'taca un ëd sti camp," a l'ha pensà tra ‘d chiel, "antlora l'àutr camp a podrà scapé". {{verse|chapter=32|verse=9}}Peui Giacòb a l'ha pregà ansì: "Dé 'd mè pare Abraham, Dé 'd mè pare Isach! Nosgnor! Ti 't l'has dime: Artorna a toa tèra e dai tò parent, e Mi i't daraj la prosperità. {{verse|chapter=32|verse=10}}I son pa degn ëd tut l'amor che, fedel, ti 't l'has manifestà a tò servitor. Con mach mè baston i l'hai traversà 'l Giordan, ma adèss i son vnùit esse doi campament. {{verse|chapter=32|verse=11}}Salvme, it sùplico, da la man ëd mè frel Esaù, përch'i l'hai tëmma che chiel a l'ha pensà 'd taché nen mach mi, ma 'dcò le mare con ij sò fieuj. {{verse|chapter=32|verse=12}}Ma Ti 't l'has dit: 'A l'é cert ch'it daraj la prosperità e rendraj toa dissendensa tanme la sabia an sla riva, tanti ch'as peudo nen contesse”. {{verse|chapter=32|verse=13}}Cola neuit Giacòb a l'é stàit ambelelà, peui a l'ha fàit mandé a sò frel Esaù 'n cadò: {{verse|chapter=32|verse=14}}dosent crave e dódes boch, dosent fèje e vint moton, {{verse|chapter=32|verse=15}}tranta gamele con ij sò gamelin, quaranta vache e des tòr, vint sòme e des aso. {{verse|chapter=32|verse=16}}A l'ha fidà tut lòn ai sò servitor ch'a l'han dividulo an doi mandrie. A l'ha dit ai sò servitor: "Passé anans ëd mi, e manten-e na quaich distansa an tra na màndria e l'àutra". {{verse|chapter=32|verse=17}}Peui a l'ha daje coste istrussion ai servitor ch'a mnavo la prima màndria: "Quand che mè frel av ancontra e av ciama: "Chi è-lo vòst padron? Andoa ch'i seve-ne an camin d'andé? Chi é-lo 'l padron dle màndrie ch<nowiki>''</nowiki>i men-e?". {{verse|chapter=32|verse=18}}Antlora i l’eve da dì: "A son ëd tò servitor Giacòb. A son stàite mandà coma 'n cadò për mè signor Esaù. An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri". {{verse|chapter=32|verse=19}}Chiel a l'ha 'dcò dàite coste istrussion a j' ëscond e ai ters servitor, e 'dcò a coj ch'a seguitavo le mandrie. A l'ha dije: "I l’eve da dì la midema còsa a Esaù quand ch'i lo 'ncontre. {{verse|chapter=32|verse=20}}I l’eve ‘dcò da dije: 'An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri". Giacòb a pensava: "I lo pasieraj prima con dij cadò anans ch'i rivo. Apress ëd lòn i l'ancontraraj. Peul d'esse che chiel am acetrà". {{verse|chapter=32|verse=21}}Ansì a l'han mandaje ij cadò anans, antant che Giacòb a l'ha passà cola neuit a l'acampament. === Lòta con Nosgnor === {{verse|chapter=32|verse=22}}Durant cola neuit Giacòb a l'ha pijà 'n pressa soe doe fomne, soe doe servente, e ij sò óndes fieuj e a l'ha travërsà lë svass dël Iaboch. {{verse|chapter=32|verse=23}}A la pijaje e a l'ha faje traversé 'l torent ansema a tut lòn ch'a l'avìa. {{verse|chapter=32|verse=24}}Ansì Giacòb a l'é restà sol. A l'é stàit antlora che n'òm a l'ha lotà con chiel fin-a a primalba. {{verse|chapter=32|verse=25}}Quand che col òm a l'é rendusse cont ch'a podìa nen bate Giacòb, a l'ha patlà fòrt soa giontura dl'anca tant che, antramentre ch'a fasìo la lòta, l'anca a l'é dëslogasse. {{verse|chapter=32|verse=26}}Peui l'òm a l'ha dit: "Lass-me andé përchè a l'é già l'alba". E Giacòb a l'ha replicaje: "It lasseraj nen se it l’avras nen benedime". {{verse|chapter=32|verse=27}}L'òm a l'ha ciamaje: "Come ‘t ciames-to?". Chiel a-j rispond: "Giacòb". {{verse|chapter=32|verse=28}}"Tò nòm a sarà pi nen Giacòb, ma Israel, përch' it 't ses batùte con Nosgnor e con j'òm e 't l'has vinciù". {{verse|chapter=32|verse=29}}Peui Giacòb a l'ha dije: "Për piasì, dime tò nòm". "Përchè t'am ciame ‘l nòm?", a l'ha replicà. Peui a l'ha daje na benedission ambelelà. {{verse|chapter=32|verse=30}}Antlora Giacòb a l'ha dàit a col pòst ël nòm ëd Penuel, përchè, coma ch'a l'ha dëspiegà, "I l'hai vëddù Nosgnor facia a facia e i son dzorvivù". {{verse|chapter=32|verse=31}}Ël sol a l’é alvasse quand che Giacòb a l’ha passà Penuel, ma adèss chiel a sopiava përché a l'avìa l'anca dësligà. {{verse|chapter=32|verse=32}}Costa-sì  a l'é la rason përché j'israelita, fin-a al dì d'ancheuj a mangio nen ël tèndin ch'a l'é tacà a la giontura dl'anca<ref>Ël nerv siàtich· </ref> përché Giacòb a l'era stàit patlà pròpi an sla giontura dl'anca aranda al tèndin. === Nòte === [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 8s4p3igtvp5fn93cjyufiakuikkzlcr 21577 21576 2022-08-22T06:48:47Z Major Galin-a 834 32. j'israelita. j'Israelita wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 31|Genesi 31]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 33|Genesi 33]] | notes = }} {{TOCright}} == 32 == {{verse|chapter=32|verse=1}}Antlora Giacòb a l'é 'ncaminasse e j'àngej 'd Nosgnor a son andaje 'ncontra. {{verse|chapter=32|verse=2}}Quand che Giacòb a l'ha vëdduje a l'ha sclamà: "Sto-sì a l'é acampament ëd Nosgnor". Për lòn a l'ha ciamà col pòst Macanaim. === Giacòb a pronta sò rëscontr con Esaù === {{verse|chapter=32|verse=3}}Giacòb, peui a l'ha mandà anans ëd chiel ëd nunsi al frel Esaù, ch'a stasia ant la tèra 'd Sèir, la region ëd Edom. {{verse|chapter=32|verse=4}}A l'ha dije: "I l’eve da di a mè signor Esaù: 'Sossì a l'é lòn ch'a tò servitor Isach a dis: 'I son stàit fina-a adèss foresté con Laban. {{verse|chapter=32|verse=5}}I son vnùit an possess ëd beu, aso, feje, ëd servitor e'd servente. I l'hai mandà 's messagi për informé mè signor, përch'i peussa trove 'd favor dëdnans a ti'". {{verse|chapter=32|verse=6}}Ij mëssagé a son tornà da Giacòb e a l'han dit: "I soma stàit da tò frel Esaù. Chiel a l'é 'n camin ch'a ven ancontra a ti, e con chiel a-i son quatsent òm". {{verse|chapter=32|verse=7}}An ëscotand sto messagi-sì Giacòb a l'é motobin sbaruvasse e sagrinasse. Antlora a l'ha dividù la gent ch'a l'era con chiel an doi campament, ansem a le màndrie, a jë strop e ai gamèj. {{verse|chapter=32|verse=8}}"Se Esaù a 'taca un ëd sti camp," a l'ha pensà tra ‘d chiel, "antlora l'àutr camp a podrà scapé". {{verse|chapter=32|verse=9}}Peui Giacòb a l'ha pregà ansì: "Dé 'd mè pare Abraham, Dé 'd mè pare Isach! Nosgnor! Ti 't l'has dime: Artorna a toa tèra e dai tò parent, e Mi i't daraj la prosperità. {{verse|chapter=32|verse=10}}I son pa degn ëd tut l'amor che, fedel, ti 't l'has manifestà a tò servitor. Con mach mè baston i l'hai traversà 'l Giordan, ma adèss i son vnùit esse doi campament. {{verse|chapter=32|verse=11}}Salvme, it sùplico, da la man ëd mè frel Esaù, përch'i l'hai tëmma che chiel a l'ha pensà 'd taché nen mach mi, ma 'dcò le mare con ij sò fieuj. {{verse|chapter=32|verse=12}}Ma Ti 't l'has dit: 'A l'é cert ch'it daraj la prosperità e rendraj toa dissendensa tanme la sabia an sla riva, tanti ch'as peudo nen contesse”. {{verse|chapter=32|verse=13}}Cola neuit Giacòb a l'é stàit ambelelà, peui a l'ha fàit mandé a sò frel Esaù 'n cadò: {{verse|chapter=32|verse=14}}dosent crave e dódes boch, dosent fèje e vint moton, {{verse|chapter=32|verse=15}}tranta gamele con ij sò gamelin, quaranta vache e des tòr, vint sòme e des aso. {{verse|chapter=32|verse=16}}A l'ha fidà tut lòn ai sò servitor ch'a l'han dividulo an doi mandrie. A l'ha dit ai sò servitor: "Passé anans ëd mi, e manten-e na quaich distansa an tra na màndria e l'àutra". {{verse|chapter=32|verse=17}}Peui a l'ha daje coste istrussion ai servitor ch'a mnavo la prima màndria: "Quand che mè frel av ancontra e av ciama: "Chi è-lo vòst padron? Andoa ch'i seve-ne an camin d'andé? Chi é-lo 'l padron dle màndrie ch<nowiki>''</nowiki>i men-e?". {{verse|chapter=32|verse=18}}Antlora i l’eve da dì: "A son ëd tò servitor Giacòb. A son stàite mandà coma 'n cadò për mè signor Esaù. An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri". {{verse|chapter=32|verse=19}}Chiel a l'ha 'dcò dàite coste istrussion a j' ëscond e ai ters servitor, e 'dcò a coj ch'a seguitavo le mandrie. A l'ha dije: "I l’eve da dì la midema còsa a Esaù quand ch'i lo 'ncontre. {{verse|chapter=32|verse=20}}I l’eve ‘dcò da dije: 'An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri". Giacòb a pensava: "I lo pasieraj prima con dij cadò anans ch'i rivo. Apress ëd lòn i l'ancontraraj. Peul d'esse che chiel am acetrà". {{verse|chapter=32|verse=21}}Ansì a l'han mandaje ij cadò anans, antant che Giacòb a l'ha passà cola neuit a l'acampament. === Lòta con Nosgnor === {{verse|chapter=32|verse=22}}Durant cola neuit Giacòb a l'ha pijà 'n pressa soe doe fomne, soe doe servente, e ij sò óndes fieuj e a l'ha travërsà lë svass dël Iaboch. {{verse|chapter=32|verse=23}}A la pijaje e a l'ha faje traversé 'l torent ansema a tut lòn ch'a l'avìa. {{verse|chapter=32|verse=24}}Ansì Giacòb a l'é restà sol. A l'é stàit antlora che n'òm a l'ha lotà con chiel fin-a a primalba. {{verse|chapter=32|verse=25}}Quand che col òm a l'é rendusse cont ch'a podìa nen bate Giacòb, a l'ha patlà fòrt soa giontura dl'anca tant che, antramentre ch'a fasìo la lòta, l'anca a l'é dëslogasse. {{verse|chapter=32|verse=26}}Peui l'òm a l'ha dit: "Lass-me andé përchè a l'é già l'alba". E Giacòb a l'ha replicaje: "It lasseraj nen se it l’avras nen benedime". {{verse|chapter=32|verse=27}}L'òm a l'ha ciamaje: "Come ‘t ciames-to?". Chiel a-j rispond: "Giacòb". {{verse|chapter=32|verse=28}}"Tò nòm a sarà pi nen Giacòb, ma Israel, përch' it 't ses batùte con Nosgnor e con j'òm e 't l'has vinciù". {{verse|chapter=32|verse=29}}Peui Giacòb a l'ha dije: "Për piasì, dime tò nòm". "Përchè t'am ciame ‘l nòm?", a l'ha replicà. Peui a l'ha daje na benedission ambelelà. {{verse|chapter=32|verse=30}}Antlora Giacòb a l'ha dàit a col pòst ël nòm ëd Penuel, përchè, coma ch'a l'ha dëspiegà, "I l'hai vëddù Nosgnor facia a facia e i son dzorvivù". {{verse|chapter=32|verse=31}}Ël sol a l’é alvasse quand che Giacòb a l’ha passà Penuel, ma adèss chiel a sopiava përché a l'avìa l'anca dësligà. {{verse|chapter=32|verse=32}}Costa-sì  a l'é la rason përché j'Israelita, fin-a al dì d'ancheuj a mangio nen ël tèndin ch'a l'é tacà a la giontura dl'anca<ref>Ël nerv siàtich· </ref> përché Giacòb a l'era stàit patlà pròpi an sla giontura dl'anca aranda al tèndin. === Nòte === [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] haoao4eh3ttyb35y66axjpwjtcqbqaz 0 946 21578 21384 2022-08-22T07:06:14Z Major Galin-a 834 1 quat-sent. QUATSENT. 9 'l tò. TÒ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 34|Genesi 34]] | notes = }} {{TOCright}} == 33 == === Rëscontr con Esaù === {{verse|chapter=33|verse=1}}Giacòb a l’ha vëddù che Esaù a-j rivava ancontra con quatsent òm. Antlora a l’ha daje un pòch a pr’ un-a ij fieuj an tra Lea, Rachel e le doe servente; {{verse|chapter=33|verse=2}}a l’ha butà an testa le servente con ij sò fieuj ëd lor e, darera, Lea  con ij sò e, a la fin, Rachel con Giusèp. {{verse|chapter=33|verse=3}}Giacòb a l’é passà dëdnans a tuti. A l’é prostërnasse set vire fin-a a tèra anans ëd avzinessje al frel. {{verse|chapter=33|verse=34}}Esaù, contut, a l’é coruje ancontra, a l’ha ambrassalo, a l’é campassje a còl, a l’ha basalo. Tùit e doi a pioravo.  {{verse|chapter=33|verse=5}}Peui Esaù a l’ha aussà j’euj e a l’ha vëddù le fomne e le masnà, e a l’ha ciamaje: “Chi ch’a son sti-sì ch’a son con ti?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “A son ij fieuj che Nosgnor a l’è piasuje ‘d concede a tò servitor”. {{verse|chapter=33|verse=6}}Antlora a son fasse anans le servente con ij sò fieuj ëd lor e a son prostërnasse. {{verse|chapter=33|verse=7}}Peui a son fasse anans ëdcò Lea e ij sò fieuj ëd lor e a son prostërnasse. A la fin a son fasse anans Rachel e Giusep, e a son prostërnasse.  {{verse|chapter=33|verse=18}}Esaù a l’ha ciamaje ancora: “Còs é-la costa carovan-a ch’i l’hai rëscontrà?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “A l’é për trové grassia a j’euj ëd mè signor. {{verse|chapter=33|verse=9}}Esaù a l’ha replicà: “Ëd ròba mi i n’hai già pro, mè frel: ch’a resta për ti lòn ch’a l’é tò. {{verse|chapter=33|verse=10}}Ma Giacòb a l’ha ansistù: “Nò, s’i l’hai trovà grassia ai tò euj, agradiss da mia man ij mè cadò, përchè pròpi për sòn i son vnù a toa presensa, coma ch’as ven a la presensa ‘d Nosgnor, e ti ‘t l’has acetame. {{verse|chapter=33|verse=11}}Aceta, donca, ël present ch’i l’hai portate, përchè Nosgnor con mi a l’é stàit bin generos e i l’hai ëd tut”. A l’é parèj che Giacòb a l’ha tant ansistù che a la fin Esaù a l’ha acetà ij present ëd Giacòb. === Giacòb as separa da Esaù === {{verse|chapter=33|verse=12}}Peuj Esaù a l’ha dije: “Gavoma ‘l camp e butomse an viage: mi it companierai”. {{verse|chapter=33|verse=13}}Ma Giacòb a l’ha rësponduje: “Mè signor a sà che le masnà a son dlicà e ch’i l’hai a mè càrich jë strop e le bestie che a pijo ‘l làit; se a së straco ‘dcò mach për un dì, tute le bestie a meuireran. {{verse|chapter=33|verse=14}}Mè signor ch’a passa prima ‘d sò servitor, antant mi im bogerai con tut mè còmod, al pass ëd cole bestie ch’an marcio dnans e al pass dle masnà, fin-a ch’i riva dacant a mè signor a Seir”. {{verse|chapter=33|verse=15}}Esaù a l’ha dije: “Almanch peuss-ne lassé con ti na part dla gent ch’i l’hai con mi?”. A l’ha rësponduje: “Ma përchè? A l’é pro che mè signor a l’abia concedume sò favor”.  {{verse|chapter=33|verse=16}}A l’é parèj che an col istess dì Esaù a l’ha arpijà la marcia d’artorn anvers Seir. {{verse|chapter=33|verse=17}} Giacòb, nopà, a l’é andass-ne a Sucot, andoa ch’a l’ha fabricà na ca për chiel e a l’ha fàit ëd bënne për lë strop. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamà col leu Sucot (ch’a veul dì “arpar”). === Giacòb a riva a Canaan === {{verse|chapter=33|verse=18}}Giacòb a l’é rivà san e salv a la sità ‘d Sichem, ch’a l’é ant ël pais ëd Canan, quand ch’a l’é tornà da Padan-Aram, e a l’ha butà ‘l camp an facia a la sità. {{verse|chapter=33|verse=19}}Peui a l’ha catà dai fieuj ëd Camor, pare ‘d Sichem, për sënt pesse d’argent, col tòch ëd campagna andova ch’a l’avìa piantà soa tenda. 33:20 Ambelelì a l’ha drissà n’autar e a l’ha ciamalo “El-Elohe-Israel” (El, Dé d’Israel)<ref>O “dedicà a El, Dé d’Israel.</ref>. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 0oihetm58y974lb0w1akcpkuic9chby 21579 21578 2022-08-22T07:13:25Z Major Galin-a 834 18. Canan CANAAN. 19 sent. SENT wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 34|Genesi 34]] | notes = }} {{TOCright}} == 33 == === Rëscontr con Esaù === {{verse|chapter=33|verse=1}}Giacòb a l’ha vëddù che Esaù a-j rivava ancontra con quatsent òm. Antlora a l’ha daje un pòch a pr’ un-a ij fieuj an tra Lea, Rachel e le doe servente; {{verse|chapter=33|verse=2}}a l’ha butà an testa le servente con ij sò fieuj ëd lor e, darera, Lea  con ij sò e, a la fin, Rachel con Giusèp. {{verse|chapter=33|verse=3}}Giacòb a l’é passà dëdnans a tuti. A l’é prostërnasse set vire fin-a a tèra anans ëd avzinessje al frel. {{verse|chapter=33|verse=34}}Esaù, contut, a l’é coruje ancontra, a l’ha ambrassalo, a l’é campassje a còl, a l’ha basalo. Tùit e doi a pioravo.  {{verse|chapter=33|verse=5}}Peui Esaù a l’ha aussà j’euj e a l’ha vëddù le fomne e le masnà, e a l’ha ciamaje: “Chi ch’a son sti-sì ch’a son con ti?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “A son ij fieuj che Nosgnor a l’è piasuje ‘d concede a tò servitor”. {{verse|chapter=33|verse=6}}Antlora a son fasse anans le servente con ij sò fieuj ëd lor e a son prostërnasse. {{verse|chapter=33|verse=7}}Peui a son fasse anans ëdcò Lea e ij sò fieuj ëd lor e a son prostërnasse. A la fin a son fasse anans Rachel e Giusep, e a son prostërnasse.  {{verse|chapter=33|verse=18}}Esaù a l’ha ciamaje ancora: “Còs é-la costa carovan-a ch’i l’hai rëscontrà?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “A l’é për trové grassia a j’euj ëd mè signor. {{verse|chapter=33|verse=9}}Esaù a l’ha replicà: “Ëd ròba mi i n’hai già pro, mè frel: ch’a resta për ti lòn ch’a l’é tò. {{verse|chapter=33|verse=10}}Ma Giacòb a l’ha ansistù: “Nò, s’i l’hai trovà grassia ai tò euj, agradiss da mia man ij mè cadò, përchè pròpi për sòn i son vnù a toa presensa, coma ch’as ven a la presensa ‘d Nosgnor, e ti ‘t l’has acetame. {{verse|chapter=33|verse=11}}Aceta, donca, ël present ch’i l’hai portate, përchè Nosgnor con mi a l’é stàit bin generos e i l’hai ëd tut”. A l’é parèj che Giacòb a l’ha tant ansistù che a la fin Esaù a l’ha acetà ij present ëd Giacòb. === Giacòb as separa da Esaù === {{verse|chapter=33|verse=12}}Peuj Esaù a l’ha dije: “Gavoma ‘l camp e butomse an viage: mi it companierai”. {{verse|chapter=33|verse=13}}Ma Giacòb a l’ha rësponduje: “Mè signor a sà che le masnà a son dlicà e ch’i l’hai a mè càrich jë strop e le bestie che a pijo ‘l làit; se a së straco ‘dcò mach për un dì, tute le bestie a meuireran. {{verse|chapter=33|verse=14}}Mè signor ch’a passa prima ‘d sò servitor, antant mi im bogerai con tut mè còmod, al pass ëd cole bestie ch’an marcio dnans e al pass dle masnà, fin-a ch’i riva dacant a mè signor a Seir”. {{verse|chapter=33|verse=15}}Esaù a l’ha dije: “Almanch peuss-ne lassé con ti na part dla gent ch’i l’hai con mi?”. A l’ha rësponduje: “Ma përchè? A l’é pro che mè signor a l’abia concedume sò favor”.  {{verse|chapter=33|verse=16}}A l’é parèj che an col istess dì Esaù a l’ha arpijà la marcia d’artorn anvers Seir. {{verse|chapter=33|verse=17}} Giacòb, nopà, a l’é andass-ne a Sucot, andoa ch’a l’ha fabricà na ca për chiel e a l’ha fàit ëd bënne për lë strop. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamà col leu Sucot (ch’a veul dì “arpar”). === Giacòb a riva a Canaan === {{verse|chapter=33|verse=18}}Giacòb a l’é rivà san e salv a la sità ‘d Sichem, ch’a l’é ant ël pais ëd Canaan, cora ch’a l’é tornà da Padan-Aram, e a l’ha butà ‘l camp an facia a la sità. {{verse|chapter=33|verse=19}}Peui a l’ha catà dai fieuj ëd Camor, pare ‘d Sichem, për sent pesse d’argent, col tòch ëd campagna andova ch’a l’avìa piantà soa tenda. 33:20 Ambelelì a l’ha drissà n’autar e a l’ha ciamalo “El-Elohe-Israel” (El, Dé d’Israel)<ref>O “dedicà a El, Dé d’Israel.</ref>. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] hu5l9sn5y0hoxgnbhu5mhga5xmo4fi3