Wikisource pmswikisource https://pms.wikisource.org/wiki/Intrada MediaWiki 1.39.0-wmf.25 first-letter Media Special Discussion Utent Ciaciarade Wikisource Discussion ant sla Wikisource Figura Discussion dla figura MediaWiki Discussion dla MediaWiki Stamp Discussion dlë stamp Agiut Discussion ant sl'agiut Categorìa Discussion ant sla categorìa Pàgina Discussion ëd la pàgina Tàula Discussion ëd la tàula TimedText TimedText talk Modulo Discussioni modulo Accessorio Discussioni accessorio Definizione accessorio Discussioni definizione accessorio 0 930 21584 21357 2022-08-23T11:46:57Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 18|Genesi 18]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 20|Genesi 20]] | notes = }} {{TOCright}} == 19 == [[File:La Bìbia piemontèisa - Génesi 19.ogg|thumb|La Bìbia piemontèisa - Génesi 19]] === Dëstrussion ëd Sòdoma === {{verse|chapter=19|verse=1}}An sël fé dla sèira, ij doi àngej a son rivà a Sòdoma antramentre che Lòt a stasìa setà a la pòrta ‘d Sòdoma. Pen-a ch’a l’ha vëdduje, Lòt a l’é aussasse, a l’é andaje 'ncontra e a l’é prostërnasse fin a toché la tèra con la front. {{verse|chapter=19|verse=2}}Peui a l’ha dije: “Car ij mè sgnor, feme l’onor ëd ven-e a ca mia, i sarai vòst sërvent: iv lavereve ij pé e i podreve passeje la neuit. Peui, doman matin, për temp, iv n’andreve për vòstra stra”. Lor, contut, a l’han rësponduje: “Nò, i passeroma la neuit an piassa”. {{verse|chapter=19|verse=3}}Ma chiel tant a l’ha ansistù ch’a son vnù da chiel e a son intrà an soa ca. Chiel a l’ha prontaje ‘n disné gròss, a l’ha fàit cheuse ëd pan sensa alvà e parèj a l’han mangià. {{verse|chapter=19|verse=4}}A j’ero 'ncora nen andàit a deurme, che j’òm ëd Sòdoma, giovo e vej, tuti sensa ecession, a son mugiasse tut d’antorn a la ca. {{verse|chapter=19|verse=5}}A l’han ciamà Lòt e a l’han dije: “Andova ch’a son coj òm ch’a son intrà da ti sta sèira? Faje seurte da nojàutri ch’i voroma conòssje<ref>O “përchè ch’i podoma abusene”, “feje violensa”, “stupreje”. </ref>!” {{verse|chapter=19|verse=6}}Lòt a l’é surtì anvers ëd lor an sla pòrta e, dòp d’avèj sarà la pòrta darera ‘d chiel, {{verse|chapter=19|verse=7}}a l’ha dit: “Nò, ij mè frej, feje pa cola saloparìa<ref>O “feje nen ëd mal”. </ref>. {{verse|chapter=19|verse=8}}Steme a sente: mi i l’hai doe fije, ch’a son ancora vèrgin<ref>O “ch’a l’han ancora nen conossù d’òm”.</ref>, lassé ch’iv jë pòrto fòra e i podreve feje tut lòn ch’av pias, basta mach ch’i feve gnente a coj òm, përchè ch’a son ij mè òspit e a son sota mia protession<ref>O let. “përchè ch’a son intrà a l’ombra ‘d mè tèit”. </ref>”. {{verse|chapter=19|verse=9}}Ma cola gent a l’ha rësponduje: “Gavte dai pé! Sto-sì ch’a l’é vnùit ambelessì a l’é mach un foresté e a veul fesse giùdes ëd nòstre costume! Adess i faroma a ti pes che a lor!”. E posand-se con violensa contra Lòt, a son avzinasse për dësfondé la pòrta. {{verse|chapter=19|verse=10}}Anlora, da ‘ndrinta, coj òm a son ësporzusse fòra dla pòrta, a l’han ambrancà Lòt, a l’han tiralo antëcà e a l’han torna sarà la pòrta. {{verse|chapter=19|verse=11}}E tuta cola gent ch’a l’era dë 'dnans a l’intrada dla ca, dal pì cit al pì grand, a l’han amborgnaje, parèj ch’a podìo pì nen trové la pòrta dla ca. {{verse|chapter=19|verse=12}}Antramentre, j’òspit a l’han dije a Lòt: “L’has-to ancora quaidun ambelessi? Ël gënner, ij tò fieuj, le toe fije e tùit ij tò parent: faje seurte da sta sità-sì. {{verse|chapter=19|verse=13}}Le dolianse ch’a son rivà dë 'dnans a Nosgnor da sto leugh a son tant numerose che chiel a l’ha mandane për dëstruve dël tut ësta sità. {{verse|chapter=19|verse=14}}Antora Lòt a l’é surtì a parlé ai sò gënner ch’a dovìo marié soe fije, e a l’ha dije: “Fé lest! Seurte da sta sità, përchè Nosgnor a sta për dëstruve la sità!”. Ma a l’é smijaje ai sò gënner ch’a vorèissa badinesse ‘d lor. {{verse|chapter=19|verse=15}}Cand ch’a l’é vnuje l’alba, j’àngej a l’han fàit pressa a Lòt, an disendje: “Sù, pija toa fomna e toe fije ch’it l’has ambelessì e seurt për nen esse pijà an mes a la dëstrussion ëd la sità”. {{verse|chapter=19|verse=16}}Lòt a bëstandava, ma j’àngej a l’han pijà për man chiel<ref>Cfr. 2 Pero 2:7.</ref>, soa fomna e soe doe fije për n’at gross ëd misericòrdia anvers ëd chiel; a l’han falo seurte e a l’han portalo fòra da la sità. {{verse|chapter=19|verse=17}}Dòp d’avèj-je portà fòra, un ëd lor a l’ha dije: “Scapa, s’it veule salvete la vita. Varda nen andarera, e fërm-te nen ant la val: scapa an sle montagne, dësnò i sareve ‘dcò vojàutri consumà dal feugh!”. {{verse|chapter=19|verse=18}}Ma Lòt a l’ha dije: “Nò, car ël mè sgnor! {{verse|chapter=19|verse=19}}Varda, tò sërvent a l’ha trovà grassia ai tò euj, e ti’t l’has avù na misericòrdia granda anvers ëd mi salvandme la vita, ma mi i-i la farai nen a scapé ans la montagna, sensa che ‘l maleur am sesissa e mi i meuira. {{verse|chapter=19|verse=20}}Varda là cha-i é na borgià. A l’é pro davzin-a përchè mi i peussa trové sosta là e a l’é pròpi cita! Lassa che mi i scapa là dzora - l’é-lo nen cita? Parèj mia vita a sarà salva!”. {{verse|chapter=19|verse=21}}L’àngel a l’ha rësponduje: “Varda-lì, i l’hai favorite ‘dcò ‘d dlòn: la borgià ch’it l’has dime a sarà nen dësblà. {{verse|chapter=19|verse=22}}Ma adess, fé lest, cor, scapje përchè mi i peuss fé gnente fin-a che ti it sie nen rivaje”: A l’é për lòn che cola borgià a l’é peuj ciamasse Zòar (ch’a veul dì “pcit leugh”). {{verse|chapter=19|verse=23}}A la ponta dël dì ël sol as alvava an sla tèra e Lòt a l’é rivà a Zoar, {{verse|chapter=19|verse=24}}cand che Nosgnor a l’ha fàit pieuve dal cél dzora a Sòdoma e dzora Gomora sorfo e feu. {{verse|chapter=19|verse=25}}A l’é arzultane na dëstrussion compléta: tute le sità, tuta la valada, con tùit j’abitant dla sità e la vegetassion: a l’é restane pì gnente<ref>Cfr . Maté 10:15; 11:23-24; Luca 10:12; 17:29; 2 Pero 2:6; Giùda 7.</ref>. {{verse|chapter=19|verse=26}}Ora, la fomna ‘d Lòt, ch’a-j vnisìa daré ‘d chiel, a l’é fërmasse për vardé andarera e a l’é dventà na colòn-a ‘d sal<ref>Cfr. Luca 17:32.</ref>. {{verse|chapter=19|verse=27}}Abraham a l’é andàit ëd prima matin al leugh andova ch’a l’era fërmasse dë 'dnans a Nosgnor, {{verse|chapter=19|verse=28}}e a l’ha contemplà da l’àut Sòdoma e Gomora, e tuta la dëstèisa dla valada e a l’ha vëddù che ‘n fum a montava da la tèra coma s’a fussa ‘l fum ch’a seurt da na fornasa. {{verse|chapter=19|verse=29}}Parèj, cand che Nosgnor Dé a l’ha dëstruvù le sità dla pian-a, a l’é visas-ne d’Abraham e a l’ha tirane fòra Lòt, ch’a-i stasìa, përché ch’a fussa nen pijà an mes a tut col disaster. === Lòt e soe fije === {{verse|chapter=19|verse=30}}Peui Lòt a l’é partiss-ne da Zoar e a l’é andass-ne an sla montagna, ansema a le doe fije, përchè ch’a l’avìo tëmma ‘d resté a Zoar, e a l’é stabilisse ant na balma con lor. {{verse|chapter=19|verse=31}}La fija granda a l’ha dit a la pì cita: “Còsa l’omne da fé adess ch’a-i é restà pì gnun òm da marié an ësto teritòri e nòst pare a sarà bin tòst tròp vej për avèj ‘d famija? I l’oma bin da mariesse coma ch’a fan tuti e d’avèj ëd masnà. {{verse|chapter=19|verse=32}}Ven, fomje bèive ‘d vin a nòst pare e peui cogiomse con chiel, përparèj i l’avroma ‘d dissendent almanch da chiel, {{verse|chapter=19|verse=33}}Parèj, cola neuit a l’han fàit bèive ‘d vin a sò pare e la pì granda a l’é andàita a cogesse con sò pare, ma chiel a l’é nen ancorzuss-ne, nì cand che chila a l’é cogiasse, nì cand che chila a l’é aussasse. {{verse|chapter=19|verse=34}}L’indoman, la pì granda a l’ha dije a la pì cita: “Ier neuit i son cogiame con nòst pare: fomje bèive ‘d vin ëdcò sta neuit e và ti a cogiete con chiel; parèj i l’avroma ‘d dissendent da chiel”. {{verse|chapter=19|verse=35}}Dcò cola neuit a l’han fàit bèive ‘d vin a sò pare e la pì giovo a l’é andàita a cogiesse con chiel; ma chiel a l’é nen ancorzuss-ne, nì cand chila a l’é cogiasse, nì cand che chila a l’é aussasse. {{verse|chapter=19|verse=36}}A l’é parèj che le doe fije ‘d Lòt a l’han consepì da sò pare. {{verse|chapter=19|verse=37}}La pì granda a l’ha parturì ‘n fieul e a l’ha ciamalo Moab. Sto-sì a l’é ‘l pare dij Moabita ch’a esisto fin-a a l dì d’ancheuj. {{verse|chapter=19|verse=38}}Ëdcò la pì giovo a l’ha butà al mond un fieul e a l’ha ciamalo Ben-Ammi (ch’a veul dì “Fieul ëd mia gent”). Sto-sì a l’é ‘l pare dj’Amonita, ch’a esisto fin-a al dì d’ancheuj. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] qc22ys6t4q24s2axcodq3crey1q9ujr 21585 21584 2022-08-23T11:58:26Z Pcastellina 15 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 18|Genesi 18]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 20|Genesi 20]] | notes = }} {{TOCright}} == 19 == [[File:La Bìbia piemontèisa - Génesi 19.ogg|thumb|La Bìbia piemontèisa - Génesi 19]] === Dëstrussion ëd Sòdoma === {{verse|chapter=19|verse=1}}An sël fé dla sèira, ij doi àngej a son rivà a Sòdoma antramentre che Lòt a stasìa setà a la pòrta ‘d Sòdoma. Pen-a ch’a l’ha vëdduje, Lòt a l’é aussasse, a l’é andaje 'ncontra e a l’é prostërnasse fin a toché la tèra con la front. {{verse|chapter=19|verse=2}}Peui a l’ha dije: “Car ij mè sgnor, feme l’onor ëd ven-e a ca mia, i sarai vòst sërvent: iv lavereve ij pé e i podreve passeje la neuit. Peui, doman matin, për temp, iv n’andreve për vòstra stra”. Lor, contut, a l’han rësponduje: “Nò, i passeroma la neuit an piassa”. {{verse|chapter=19|verse=3}}Ma chiel tant a l’ha ansistù ch’a son vnù da chiel e a son intrà an soa ca. Chiel a l’ha prontaje ‘n disné gròss, a l’ha fàit cheuse ëd pan sensa alvà e parèj a l’han mangià. {{verse|chapter=19|verse=4}}A j’ero 'ncora nen andàit a deurme, che j’òm ëd Sòdoma, giovo e vej, tuti sensa ecession, a son mugiasse tut d’antorn a la ca. {{verse|chapter=19|verse=5}}A l’han ciamà Lòt e a l’han dije: “Andova ch’a son coj òm ch’a son intrà da ti sta sèira? Faje seurte da nojàutri ch’i voroma conòssje<ref>O “përchè ch’i podoma abusene”, “feje violensa”, “stupreje”. </ref>!” {{verse|chapter=19|verse=6}}Lòt a l’é surtì anvers ëd lor an sla pòrta e, dòp d’avèj sarà la pòrta darera ‘d chiel, {{verse|chapter=19|verse=7}}a l’ha dit: “Nò, ij mè frej, feje pa cola saloparìa<ref>O “feje nen ëd mal”. </ref>. {{verse|chapter=19|verse=8}}Steme a sente: mi i l’hai doe fije, ch’a son ancora vèrgin<ref>O “ch’a l’han ancora nen conossù d’òm”.</ref>, lassé ch’iv jë pòrto fòra e i podreve feje tut lòn ch’av pias, basta mach ch’i feve gnente a coj òm, përchè ch’a son ij mè òspit e a son sota mia protession<ref>O let. “përchè ch’a son intrà a l’ombra ‘d mè tèit”. </ref>”. {{verse|chapter=19|verse=9}}Ma cola gent a l’ha rësponduje: “Gavte dai pé! Sto-sì ch’a l’é vnùit ambelessì a l’é mach un foresté e a veul fesse giùdes ëd nòstre costume! Adess i faroma a ti pes che a lor!”. E posand-se con violensa contra Lòt, a son avzinasse për dësfondé la pòrta. {{verse|chapter=19|verse=10}}Anlora, da ‘ndrinta, coj òm a son ësporzusse fòra dla pòrta, a l’han ambrancà Lòt, a l’han tiralo antëcà e a l’han torna sarà la pòrta. {{verse|chapter=19|verse=11}}E tuta cola gent ch’a l’era dë 'dnans a l’intrada dla ca, dal pì cit al pì grand, a l’han amborgnaje, parèj ch’a podìo pì nen trové la pòrta dla ca. {{verse|chapter=19|verse=12}}Antramentre, j’òspit a l’han dije a Lòt: “L’has-to ancora quaidun ambelessi? Ël gënner, ij tò fieuj, le toe fije e tùit ij tò parent: faje seurte da sta sità-sì. {{verse|chapter=19|verse=13}}Le dolianse ch’a son rivà dë 'dnans a Nosgnor da sto leugh a son tant numerose che chiel a l’ha mandane për dëstruve dël tut ësta sità. {{verse|chapter=19|verse=14}}Anlora Lòt a l’é surtì a parlé ai sò gënner ch’a dovìo marié soe fije, e a l’ha dije: “Fé lest! Seurte da sta sità, përchè Nosgnor a sta për dëstruve la sità!”. Ma a l’é smijaje ai sò gënner ch’a vorèissa badinesse ‘d lor. {{verse|chapter=19|verse=15}}Cand ch’a l’é vnuje l’alba, j’àngej a l’han fàit pressa a Lòt, an disendje: “Sù, pija toa fomna e toe fije ch’it l’has ambelessì e seurt për nen esse pijà an mes a la dëstrussion ëd la sità”. {{verse|chapter=19|verse=16}}Lòt a bëstandava, ma j’àngej a l’han pijà për man chiel<ref>Cfr. 2 Pero 2:7.</ref>, soa fomna e soe doe fije për n’at gross ëd misericòrdia anvers ëd chiel; a l’han falo seurte e a l’han portalo fòra da la sità. {{verse|chapter=19|verse=17}}Dòp d’avèj-je portà fòra, un ëd lor a l’ha dije: “Scapa, s’it veule salvete la vita. Varda nen andarera, e fërm-te nen ant la val: scapa an sle montagne, dësnò i sareve ‘dcò vojàutri consumà dal feugh!”. {{verse|chapter=19|verse=18}}Ma Lòt a l’ha dije: “Nò, car ël mè sgnor! {{verse|chapter=19|verse=19}}Varda, tò sërvent a l’ha trovà grassia ai tò euj, e ti’t l’has avù na misericòrdia granda anvers ëd mi salvandme la vita, ma mi i-i la farai nen a scapé ans la montagna, sensa che ‘l maleur am sesissa e mi i meuira. {{verse|chapter=19|verse=20}}Varda là cha-i é na borgià. A l’é pro davzin-a përchè mi i peussa trové sosta là e a l’é pròpi cita! Lassa che mi i scapa là dzora - l’é-lo nen cita? Parèj mia vita a sarà salva!”. {{verse|chapter=19|verse=21}}L’àngel a l’ha rësponduje: “Varda-lì, i l’hai favorite ‘dcò ‘d dlòn: la borgià ch’it l’has dime a sarà nen dësblà. {{verse|chapter=19|verse=22}}Ma adess, fé lest, cor, scapje përchè mi i peuss fé gnente fin-a che ti it sie nen rivaje”: A l’é për lòn che cola borgià a l’é peuj ciamasse Zòar (ch’a veul dì “pcit leugh”). {{verse|chapter=19|verse=23}}A la ponta dël dì ël sol as alvava an sla tèra e Lòt a l’é rivà a Zoar, {{verse|chapter=19|verse=24}}cand che Nosgnor a l’ha fàit pieuve dal cél dzora a Sòdoma e dzora Gomora sorfo e feu. {{verse|chapter=19|verse=25}}A l’é arzultane na dëstrussion compléta: tute le sità, tuta la valada, con tùit j’abitant dla sità e la vegetassion: a l’é restane pì gnente<ref>Cfr . Maté 10:15; 11:23-24; Luca 10:12; 17:29; 2 Pero 2:6; Giùda 7.</ref>. {{verse|chapter=19|verse=26}}Ora, la fomna ‘d Lòt, ch’a-j vnisìa daré ‘d chiel, a l’é fërmasse për vardé andarera e a l’é dventà na colòn-a ‘d sal<ref>Cfr. Luca 17:32.</ref>. {{verse|chapter=19|verse=27}}Abraham a l’é andàit ëd prima matin al leugh andova ch’a l’era fërmasse dë 'dnans a Nosgnor, {{verse|chapter=19|verse=28}}e a l’ha contemplà da l’àut Sòdoma e Gomora, e tuta la dëstèisa dla valada e a l’ha vëddù che ‘n fum a montava da la tèra coma s’a fussa ‘l fum ch’a seurt da na fornasa. {{verse|chapter=19|verse=29}}Parèj, cand che Nosgnor Dé a l’ha dëstruvù le sità dla pian-a, a l’é visas-ne d’Abraham e a l’ha tirane fòra Lòt, ch’a-i stasìa, përché ch’a fussa nen pijà an mes a tut col disaster. === Lòt e soe fije === {{verse|chapter=19|verse=30}}Peui Lòt a l’é partiss-ne da Zoar e a l’é andass-ne an sla montagna, ansema a le doe fije, përchè ch’a l’avìo tëmma ‘d resté a Zoar, e a l’é stabilisse ant na balma con lor. {{verse|chapter=19|verse=31}}La fija granda a l’ha dit a la pì cita: “Còsa l’omne da fé adess ch’a-i é restà pì gnun òm da marié an ësto teritòri e nòst pare a sarà bin tòst tròp vej për avèj ‘d famija? I l’oma bin da mariesse coma ch’a fan tuti e d’avèj ëd masnà. {{verse|chapter=19|verse=32}}Ven, fomje bèive ‘d vin a nòst pare e peui cogiomse con chiel, përparèj i l’avroma ‘d dissendent almanch da chiel, {{verse|chapter=19|verse=33}}Parèj, cola neuit a l’han fàit bèive ‘d vin a sò pare e la pì granda a l’é andàita a cogesse con sò pare, ma chiel a l’é nen ancorzuss-ne, nì cand che chila a l’é cogiasse, nì cand che chila a l’é aussasse. {{verse|chapter=19|verse=34}}L’indoman, la pì granda a l’ha dije a la pì cita: “Ier neuit i son cogiame con nòst pare: fomje bèive ‘d vin ëdcò sta neuit e và ti a cogiete con chiel; parèj i l’avroma ‘d dissendent da chiel”. {{verse|chapter=19|verse=35}}Dcò cola neuit a l’han fàit bèive ‘d vin a sò pare e la pì giovo a l’é andàita a cogiesse con chiel; ma chiel a l’é nen ancorzuss-ne, nì cand chila a l’é cogiasse, nì cand che chila a l’é aussasse. {{verse|chapter=19|verse=36}}A l’é parèj che le doe fije ‘d Lòt a l’han consepì da sò pare. {{verse|chapter=19|verse=37}}La pì granda a l’ha parturì ‘n fieul e a l’ha ciamalo Moab. Sto-sì a l’é ‘l pare dij Moabita ch’a esisto fin-a a l dì d’ancheuj. {{verse|chapter=19|verse=38}}Ëdcò la pì giovo a l’ha butà al mond un fieul e a l’ha ciamalo Ben-Ammi (ch’a veul dì “Fieul ëd mia gent”). Sto-sì a l’é ‘l pare dj’Amonita, ch’a esisto fin-a al dì d’ancheuj. == Nòte == <references /> [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 1wo6cxcm6hmdvand2uzgkw9mupj1ezk 0 947 21580 21387 2022-08-22T14:13:58Z Major Galin-a 834 /* Arvangia ‘d Simon e Levi */ wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 33|Genesi 33]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 35|Genesi 35]] | notes = }} {{TOCright}} == 34 == === La violensa fàita a Dina === {{verse|chapter=34|verse=1}}Un di, Dina, la fija ‘d Lea e ‘d Giacòb, a l’è surtìa për vëdde le fije dël pais. {{verse|chapter=34|verse=2}}Sichem, fieul ëd Camor, l’Evé, ch’a l’era cap <ref>O “prinsi”.</ref>ëd col pais, a l’ha arlevala e a l’ha obligala a cogesse con chiel. {{verse|chapter=34|verse=3}}Pì tard, contut, a l’é an-namorasse ‘d Dina, la fija ‘d Giacòb, e a sercava ‘d vagniesse ‘l cheur dla fijëtta. {{verse|chapter=34|verse=4}}Antlora a l’ha dit a Camor, sò pare: “Pijme sta fija coma fomna”. {{verse|chapter=34|verse=5}}Giacòb a l’é vnùit a savèj che col-lì a l’avìa dzonorà Dina, soa fija, ma a vorìa che ij sò fieuj, ch’a l’ero an campagna con le bestie, a lo savèisso nen fin-a ch’a fùisso tornà. {{verse|chapter=34|verse=6}}Camor, pare ‘d Sichem, a l’é andàit, për soa part, a trové Giacòb për parlé con chiel. {{verse|chapter=34|verse=7}}Quand che ij fieuj ëd Giacòb a son tornà da la campagna, sentù lòn ch’a l’era ancapità, a son ëstajne bin sagrinà, a son sentusse oltragià e a son anfuriass-ne motobin, an pensand che, violand la fija ‘d Giacòb, Sichem a l’avìa comëttù n’ignomìnia ch’a l’era mai vëdusse a Israel: na ròba parèj a podìa nen toleresse! {{verse|chapter=34|verse=8}}Camor, donca, a l’é rivà da Giacòb e a l’ha parlà parèj: “Sichem, mè fieul, a l’é an-namorasse ‘d vòstra fija: dejla tanme fomna! {{verse|chapter=34|verse=9}}Nen mach, fé n’aleansa con nojàutri: voi i dareve a noi vòstre fije e vojàutri i pijereve le nòstre! {{verse|chapter=34|verse=10}}Resté a vive con nojàutri. Ël pais a sarà a vòstra disposission: i podreve abité ambelessì, feje comersi, catene ‘d proprietà!”. {{verse|chapter=34|verse=11}}Peui l’istess Sichem a l’ha dije al pare e ai frej ëd Dina: “Che mi i peussa trové grassia ai vòstri euj; iv darai lòn ch’im direve. {{verse|chapter=34|verse=12}}Aussé pura motobin a mè carich ël pressi ‘d nòsse e ‘l valor dla dòta; iv darai lòn ch’im ciamereve, ma deme la giovo për sposa”. {{verse|chapter=34|verse=13}}Antlora ij fieuj ëd Giacòb, ch’a l’ero bin ofendusse përchè Sichem a l’avìa dzonorà soa seur Dina, a l’han rësponduje con furbarìa a Sichem e a sò pare Camor. {{verse|chapter=34|verse=14}}A l’han dije: “I podoma nen fé sòn, visadì, dé nòstra seur a n’òm ch’a l’é nen sirconcis, përchè për nojàutri lolì a sarìa ‘n disonor. {{verse|chapter=34|verse=15}}Mach a sta condission i consentiroma a vòstra arcesta, l’é a dì, se vojàutri i dventereve 'mé nojàutri an sirconcidenda tuti ij vòstri mas-cc! {{verse|chapter=34|verse=16}}Antlora noi iv daroma nòstre fije e is pijeroma le vòstre, i staroma con vojàutri e i dventeroma na gent sola. {{verse|chapter=34|verse=17}}Ma se në scote nen për vòstra sirconcision, antlora i pijeroma nòstre fije e is n’androma”. {{verse|chapter=34|verse=18}}Cole paròle a son piasuje motobin a Camor e a Sichem, fieul ëd Camor. {{verse|chapter=34|verse=19}}Ël giovo a l’ha pa butà ‘d temp për aceté lolì përchè ch’a-j vorìa bin a la fija ‘d Giacòb; d’àutra part a l’era ‘l pì onorà<ref>O “considerà”.</ref> ëd tuta la ca ‘d sò pare. {{verse|chapter=34|verse=20}}A son donca presentasse, Camor e sò fieul Sichem, a la pòrta ‘d soa sità e a l’han parlà ai sò consitadin ch’a l’ero assemblassie. A l’han dije: {{verse|chapter=34|verse=21}}“Costa-sì a l’é gent ëd pas: ch’a stago pura con nojàutri ant ël pais e ch’a lo dëstravërso për drit e për travers an dedicandse ai sò afé. Nòst pais a l’é pro grand për tuti. Nojàutri i podroma pijé për fomne soe fije e i podroma deje le nòstre. {{verse|chapter=34|verse=22}}Ma mach a na condission cola gent a consentirà a sté con nojàutri e dventé na sola gent, l’é a dì se noi i sirconcidoma minca un dij nòstri mas-cc parèj coma che lor istess a son sirconcidù. {{verse|chapter=34|verse=23}}Sò strop, soa richëssa e tute soe bestie a saran miraco nen nòstri? Contentomje donca e ch’a peusso sté con nojàutri!”. {{verse|chapter=34|verse=24}}Antlora tùit ij mas-cc ch’a l’ero present an ciambrea a la pòrta dla sità a l’han ëscotà Camor e sò fieul Sichem e a son fasse sirconcide. === Arvangia ‘d Simeon e Levi === {{verse|chapter=34|verse=25}}Ma ‘l ters dì, quand che j’òm dla sità a l’ero ancora convalessent për motiv dle ferije dla sirconcision, doi dij fieuj ëd Giacòb, Simeon e Levi, frej ëd Dina, a l’han ciapà minca d’un na spa e a son intrà an sità con sicurëssa e a l’han massà tùit ij mas-cc. {{verse|chapter=34|verse=26}}Parèj a l’han passà a fil dë spa Camor e sò fieul Sichem, e a son portasse vìa Dina da la ca ‘d Sichem e a son ëslontanasse. {{verse|chapter=34|verse=27}}Ant ël mentre, j’àutri fieuj ëd Giacòb a son campasse an sij cadàver e a l’han fàit ravagi dla sità, përchè coj-lì a l’avìo dzonorà soa seur ëd lor. {{verse|chapter=34|verse=28}}Parèj a son ampadronisse dij sò strop e ‘d soe bestie, dij sò aso e ‘d lòn ch’a-i era ant la sità e ant la campagna. {{verse|chapter=34|verse=29}}A l’han portà vìa tanme na ladrarìa ‘d guèra tute soe richësse, tute soe masnà e soe fomne, e a l’han marodà lòn ch’a-i era ant le ca. {{verse|chapter=34|verse=30}}Antlora Giacòb a l’ha dit a Simeon e Levi: “Vojàutri i l’eve butame an dificoltà rendend-me odios a j’abitant dël pais, ai Canané e ai Perisita, antramente mi i l’hai pòchi òm. Lor as butran ansema contra ‘d mi, am vinceran e mi i sarai ësterminà con mia famija. {{verse|chapter=34|verse=31}}Ma lor a l’han rësponduje: “L’avìo-ne fòrsi da përmëtte che nòstra seur a fussa tratà tanme na bagassa”? [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] 8uzuej2sq0y1zgj2iiajxypgj4t2b2p 0 948 21581 21389 2022-08-22T14:16:29Z Major Galin-a 834 22 dódes.nopà ' d. "dodes,,. 23. Simeon. nopà. 'd. "Simon,, wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 34|Genesi 34]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 36|Genesi 36]] | notes = }} {{TOCright}} == 35 == === Nosgnor a benediss Giacòb a Betel === {{verse|chapter=35|verse=1}}Nosgnor a l’ha dit a Giacòb: “Àuss-te, va a Betel e stabiliss-te ansilì. Ant col leugh drissje n’autar al Dé ch’a l’é manifestass-te quand ch’it ëscapave da Esaù, tò frel. {{verse|chapter=35|verse=2}}Antlora Giacòb a l’ha dije a soa gent e a coj ch’a j’ero con chiel: “Dësbarasseve dij dio strangé ch’i l’eve con vojàutri. Purificheve e cambieve ‘d vestimenta, {{verse|chapter=35|verse=3}}peuj i androma a Betel, andova che mi i drisserai n’autar al Dé ch’a l’ha esaudime quand ch’i j’ero sagrinà. Chiel a l’é stàit con mi ant la stra ch’i l’hai përcorù. {{verse|chapter=35|verse=4}}Antlora a l’han consëgnà a Giacòb tute le mistà e le statuëtte dij dio strangé ch’a l’avìo, e pura le pendlòche ch’a l’avìo a j’orije, e Giacòb a l’ha sotraje sota la rol ch’a-i é a Sichem. {{verse|chapter=35|verse=5}}Peui a l’han gavà ‘l camp e na gran tëmma ‘d Nosgnor<ref>O: “në sparm motobin fòrt”.</ref> a l’ha ciapà tuta la gent ch’a stasia d’antorn a lor, parèj che gnun a l’ha daje adòss ai fieuj ëd Giacòb. {{verse|chapter=35|verse=6}}A la fin, Giacòb e tuta la gent ch’a lo compagnava, a son rivà a Luz, visadì Betel, ant ël pais ëd Canaan. {{verse|chapter=35|verse=7}}Ambelelì chiel a l’ha drissà n’autar dedicà a Nosgnor e col leugh a l’ha daje ‘l nòm ëd “El-Betel”, përchè ambelelà Nosgnor a l’era arvelassje quand ch’a scapava via da sò frel Esaù. {{verse|chapter=35|verse=8}} Nen tant pì tard a l’è mortje Debora, la nurissa ‘d Rebeca, e a l’é stàita sotrà  a Betel ai pé dla rol, che për lòn a l’é ciamasse Alon-Bacut, ch’a veul dì “la Rol dël Pior”. {{verse|chapter=35|verse=9}}Nosgnor a l’é manifestasse a Giacòb n’àutra vira quand ch’a tornava da Padan-Aram, e a l’ha benedilo. {{verse|chapter=35|verse=10}}Nosgnor a l’ha dije: “Tò nòm a l’é Giacòb. It ciameras pi nen Giacòb, ma Israel a sarà tò nòm”. A l’é parèj che Nosgnor a l’ha daje ‘l nòm d’Israel. {{verse|chapter=35|verse=11}}Nosgnor a l’ha dije: “Mi i son ël Dé tut-potent. Che ti it sie dru e ‘t peusse fete ‘d bon nùmer. Na nassion a nasrà da ti, e a-i saran ëd rè an tra toa dissendensa! {{verse|chapter=35|verse=12}}Ël pais ch’i l’hai dàit a Abraham e a Isach, i lo darai a ti e, apress ëd ti, a toa dissendensa”. {{verse|chapter=35|verse=13}}Apress ëd lòn Nosgnor a l’é andass-ne<ref>O “a l’é slontanasse da chiel”.</ref>. {{verse|chapter=35|verse=14}}Antlora Giacòb a l’ha drissà na pera comemorativa anté che Nosgnor a l’avìa parlà con chiel, e a l’ha consacrala vërsandje dzora për libassion ëd vin e d’euli. {{verse|chapter=35|verse=15}}Ël leugh andova Nosgnor a l’avìa parlaje Giacòb a l’ha ciamalo Betel, ch’a veul dì “Ca ‘d Nosgnor”. === Nassensa ‘d Beniamin e mòrt ëd Rachel === {{verse|chapter=35|verse=16}}Peui a l’han gavà l’acampament da Betel. A-i mancava ancora ‘n bel tòch ëd marcia për rivé a Efrata, quand che Rachel a l’ha butà al mond na masnà e a l’ha avù pitòst malfé ‘d partorì. {{verse|chapter=35|verse=17}}Antramentre ch’a partoriva con dificoltà, la levatriss a l’ha dije: “Gnun-e tëmme, ëdcò costì a l’é ‘n fieul”. {{verse|chapter=35|verse=18}}Rachel a stasìa për meuire e, anans ëd liberé l’ànima, a cola masnà a l’ha daje ‘l nòm ëd Ben-Oni (che veul dì “fieul ëd mè magon”), ma sò pare a l’ha ciamalo Beniamin (ch’a veul dì “fieul ëd mia man drita”). {{verse|chapter=35|verse=19}}Parèj che Rachel a l’é mòrta e a l’é stàita sotrà arlongh la stra ch’a va a Efrata, l’é a dì Betlem. {{verse|chapter=35|verse=20}}Giacòb a l’ha drissà ansima a soa tomba na làpida. La tomba ‘d Rachel a-i é ancora al dì d’ancheuj. === Ij dódes fieuj d’Isach === {{verse|chapter=35|verse=21}}Israel a l’é andass-ne da lì e a l’ha piantà soa tenda pì anans, dëdlà ‘d Migdal-Eder. {{verse|chapter=35|verse=22}}Antramentre che Israel a stasìa an col pais, Ruben a l’é andàit a cogesse con Bila, la concubin-a ‘d sò pare, e Israel a l’é vnùit a savèjlo. Ij fieuj ëd Giacòb a son ëstàit dódes. {{verse|chapter=35|verse=23}}Ij fieuj ëd Lea: ël prim nassù ëd Giacòb, Ruben, peui Simeon, Levi, Giuda, Issacar e Zabulon. {{verse|chapter=35|verse=24}}Ij fieuj ëd Rachel: Giusep e Beniamin. {{verse|chapter=35|verse=25}}Ij fieuj ëd Bila, serventa ‘d Rachel: Dan e Neftali. {{verse|chapter=35|verse=26}}Ij fieuj ëd Zilpa, serventa ‘d Lea: Gad e Aser. Coj-lì a son ij fieuj ëd Giacòb ch’a son naje an Padan-Aram. === Mòrt d’Isach === {{verse|chapter=35|verse=27}}Peui Giacòb a l’é andàit da sò pare Isach a Chiriat-Arba, ch’a sarìa Ebron, andova Abraham e Isach a l’ero stàit ëd foresté. {{verse|chapter=35|verse=28}}Isach a l’é rivà a l’età ‘d senteotànta agn. 35:29 Peui Isach a l’é spirà. A l’é mòrt e a l’é argiontasse ai sò grand, vej e sodisfàit dij sò dì. A l’han sotralo ij sò fieuj Esaù e Giacòb. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] eeuruxi780wqt609u202ux1pkq45heu 0 949 21582 5207 2022-08-23T06:44:29Z Major Galin-a 834 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 35|Genesi 35]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 37|Genesi 37]] | notes = }} {{TOCright}} == 36 == === Fomne e fieuj d’Esaù an Canaan === {{verse|chapter=36|verse=1}}Costa a l’é la dissendensa d’Esaù, conossù con ël nòm d’Edom. {{verse|chapter=36|verse=2}}Esaù a l’era pijasse le fomne an tra le fije ‘d Canan: Ada, la fija d’Elon l’Hitita, Ocolibama, la fija d’Ana, fieul ëd Zibeon l’Urita; {{verse|chapter=36|verse=3}}Basmat, la fija d’Ismael e la seur ëd Nebaiot. {{verse|chapter=36|verse=4}}Ada a é stàita la mare d’Elifas; Basmat ëd Reuel; {{verse|chapter=36|verse=5}}Ocolibama a l’ha daje Ieus, Ialam e Cora. Costi a son ij fieuj d’Esaù, ch’a son nassuje ant ël pais ëd Canaan. === Migrassion d’Esaù === {{verse|chapter=36|verse=6}}Esaù a l’ha pijà soe fomne, ij sò fieuj e soe fije, tuta la gent ëd soa famija, soe bestie, tùit ij sò strop e tùit ij sò beni ch’a l’avìa catà ant ël pais ëd Canaan, e a l’é partì për ël pais ëd Seir, lontan da sò frel Giacòb. {{verse|chapter=36|verse=7}}An efet, a l’avìo tròpa ròba për ësté ansema e ‘l pais andova ch’a stasìo a podìa nen basteje për motiv ëd soe bestie. {{verse|chapter=36|verse=8}}A l’é parèj che Esaù, conossù con ël nòm d’Edom, a l’é stabilisse an sla montagna ‘d Seir. === Dissendensa d’Esaù an Seir === {{verse|chapter=36|verse=9}}Costa-sì a l’é la dissendensa d’Esaù, pare d’Edom, ch’a stasìo an sle montagne ‘d Seir. {{verse|chapter=36|verse=10}}Costi-sì a son ij fieuj d’Esaù: Elifas, ël fieul d’Ada, fomna d’Esaù, e Reuel, fieul ëd Basmat, fomna d’Esaù. {{verse|chapter=36|verse=11}}Ij fieuij d’Elifas a son ëstait: Teman, Omar, Zefo, Gatam, Chenas. {{verse|chapter=36|verse=12}}Elifas, fieul d’Esaù, a l’avìa për concubin-a Timna, e chila a l’ha daje n’àutr fieul, Amalech. Coj-li a son ij fieuj d’Ada, fomna d’Esaù. {{verse|chapter=36|verse=13}}Costi-sì a son ij fieuj ëd Reuel: Nacat, Zerach, Sama, Misa. Costi-sì a son ëstàit ij fieuj ëd Basmat, fomna d’Esaù. {{verse|chapter=36|verse=14}}Costi-sì a son ëstàit ij fieuj d’Ocolibama, fomna d’Esaù, fija d’Ana, fieul ëd Zibeon: Ieus, Ialam, e Cora. === Ij cap d’Edom === {{verse|chapter=36|verse=15}}Costi-sì a son ij cap ëd tribù dij dissendent d’Esaù e ‘d soa fomna Asa, ij fieuj d’Elifas, prim-nassù d’Esaù: ij cap ëd tribù Teman, Omar, Zefo, Chenas, {{verse|chapter=36|verse=16}}Gatam, Amalech. Costi-sì a son ij cap ëd tribù d’Elifas ant ël pais d’Edom, costi a son ij fieuj d’Ada. {{verse|chapter=36|verse=17}}Ij cap ëd tribù Nat, Zerach, Sama, Misa, ch’a vivìo ant ël pais d’Edom, a j’ero ij fieuj ëd Reuel, ch’a l’era fija ‘d Basmat, fomna d’Esaù. {{verse|chapter=36|verse=18}}Ij cap ëd tribù Ieus, Ialam, e Cora a j’ero ij fieuj d’Esaù e ‘d soa fomna Ocolibama, fija d’Ana. {{verse|chapter=36|verse=19}}Tut sti-sì a son ij cap ëd tribù dissendent d’Esaù, conossù con ël nòm d’Edom. {{verse|chapter=36|verse=20}}Ij prim abitant dël pais d’Edom a l’ero ij dissendent ëd Seir, l’Urita. {{verse|chapter=36|verse=21}}Ij cap ëd tribù dj’Urita a j’ero: Lotan, Sobal, Zibeon, Ana, Dison, Eser, e Disan. Eser e Disan, fieuj ëd Seir. {{verse|chapter=36|verse=22}}Ij fieuj ëd Lotan a son ëstàit Ori e Eman, e la seur ëd Lotan a l’era Timna. {{verse|chapter=36|verse=23}}Ij fieuj ëd Sobal a son Alvan, Manacat, Ebal, Sefo e Onam. {{verse|chapter=36|verse=24}}Costi-sì a son ij fieuj ëd Zibeon: Aia e Ana; a l’é cost Ana ch’a l’ha trovà j’eve càude ant ël desert an portand an pastura j’aso ‘d sò pare Zibeon. {{verse|chapter=36|verse=25}}Ij fieuj d’Ana a son Dison e Ocolibama fija d’Ana. {{verse|chapter=36|verse=26}}Costi-sì a son ij fieuj ëd Dison: Emdam, Esbam, Itran, e Cheran. {{verse|chapter=36|verse=27}}Ij fieuj d’Eser a son: Bilan, Zavan, e Acan. {{verse|chapter=36|verse=28}}Costi-sì a son ij fieuj ëd Disan: Us e Aran. {{verse|chapter=36|verse=29}}Donca, ij cap dle tribù dj’Urita ant ël teritori ‘d Seir a j’ero: {{verse|chapter=36|verse=30}}Lotan, Sobal, Zibeon, Ana, Dison, Eser, Disan. === Ij rè d’Edom === {{verse|chapter=36|verse=31}}Costi-sì a son ij rè ch’a l’han sucedusse ant ël pais d’Edom, anans ch’a-i fusso ‘d rè an Israel. {{verse|chapter=36|verse=32}}Bela, fieul ëd Beor, dla sità ‘d Dinaba. {{verse|chapter=36|verse=33}}Bela a l’é peui mòrt e a sò pòst a l’ha regnà Iobab, fieul ëd Zerach ëd Bosra. {{verse|chapter=36|verse=34}}Iobab a l’é mòrt e a sò pòst a l’ha regnà Usam dël pais dij Temanita. {{verse|chapter=36|verse=35}}Usam a l’é mòrt e a sò pòst a l’ha regnà Adad, fieul ëd Bedad, ch’a l’ha butà an derota ij Madianita ant ij camp ëd Moab, e soa sità as ciama Avit. {{verse|chapter=36|verse=36}}Adad a l’é mòrt e a sò pòst a l’ha regnà Samla, ëd Maresca. {{verse|chapter=36|verse=37}}Samla a l’é mòrt e a sò pòst a l’ha regnà Saul ëd Recobot Nar. {{verse|chapter=36|verse=38}}Saul a l’é mòrt e a sò pòst a l’ha regnà Bal-Canan, fieul d’Acbor. {{verse|chapter=36|verse=39}}Bal Canan, fieul d’Acbor a l’é mòrt e a sò pòst a l’ha regnà Adad; soa sità as ciama Pau; soa fomna as ciamava Metabel, fija ‘d Matred, ëd Me-Zab. === Ancora ij cap d’Edom === {{verse|chapter=36|verse=40}}Costi-sì a son ij nòm dle tribù dissendent d’Esaù con ij nòm dle soe famije e ij sò pòst: Timna, Alva, Ietet, {{verse|chapter=36|verse=41}}Olibama, Ela, Pinon. {{verse|chapter=36|verse=42}}Chenas, Teman, Mibsar, {{verse|chapter=36|verse=43}}Magdiel e Iram. Coste-sì a son le tribù edomita e le region anté ch’a stavo ant ij pais ch’a j’ero ‘d soa proprietà. Esaù a l’é l’antich dj’Edomita. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] oguka5eg9yuo2tqtiji6mv8monwt0nn 21583 21582 2022-08-23T06:45:59Z Major Galin-a 834 wikitext text/x-wiki {{header | title = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]] | author = | section = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]] | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 35|Genesi 35]] | next = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 37|Genesi 37]] | notes = }} {{TOCright}} == 36 == === Fomne e fieuj d’Esaù an Canaan === {{verse|chapter=36|verse=1}}Costa a l’é la dissendensa d’Esaù, conossù con ël nòm d’Edom. {{verse|chapter=36|verse=2}}Esaù a l’era pijasse le fomne an tra le fije ‘d Canan: Ada, la fija d’Elon l’Hitita, Ocolibama, la fija d’Ana, fieul ëd Zibeon l’Urita; {{verse|chapter=36|verse=3}}Basmat, la fija d’Ismael e la seur ëd Nebaiot. {{verse|chapter=36|verse=4}}Ada a é stàita la mare d’Elifas; Basmat ëd Reuel; {{verse|chapter=36|verse=5}}Ocolibama a l’ha daje Ieus, Ialam e Cora. Costi a son ij fieuj d’Esaù, ch’a son nassuje ant ël pais ëd Canaan. === Migrassion d’Esaù === {{verse|chapter=36|verse=6}}Esaù a l’ha pijà soe fomne, ij sò fieuj e soe fije, tuta la gent ëd soa famija, soe bestie, tùit ij sò strop e tùit ij sò beni ch’a l’avìa catà ant ël pais ëd Canaan, e a l’é partì për ël pais ëd Seir, lontan da sò frel Giacòb. {{verse|chapter=36|verse=7}}An efet, a l’avìo tròpa ròba për ësté ansema e ‘l pais andova ch’a stasìo a podìa nen basteje për motiv ëd soe bestie. {{verse|chapter=36|verse=8}}A l’é parèj che Esaù, conossù con ël nòm d’Edom, a l’é stabilisse an sla montagna ‘d Seir. === Dissendensa d’Esaù an Seir === {{verse|chapter=36|verse=9}}Costa-sì a l’é la dissendensa d’Esaù, pare d’Edom, ch’a stasìo an sle montagne ‘d Seir. {{verse|chapter=36|verse=10}}Costi-sì a son ij fieuj d’Esaù: Elifas, ël fieul d’Ada, fomna d’Esaù, e Reuel, fieul ëd Basmat, fomna d’Esaù. {{verse|chapter=36|verse=11}}Ij fieuj d’Elifas a son ëstait: Teman, Omar, Zefo, Gatam, Chenas. {{verse|chapter=36|verse=12}}Elifas, fieul d’Esaù, a l’avìa për concubin-a Timna, e chila a l’ha daje n’àutr fieul, Amalech. Coj-li a son ij fieuj d’Ada, fomna d’Esaù. {{verse|chapter=36|verse=13}}Costi-sì a son ij fieuj ëd Reuel: Nacat, Zerach, Sama, Misa. Costi-sì a son ëstàit ij fieuj ëd Basmat, fomna d’Esaù. {{verse|chapter=36|verse=14}}Costi-sì a son ëstàit ij fieuj d’Ocolibama, fomna d’Esaù, fija d’Ana, fieul ëd Zibeon: Ieus, Ialam, e Cora. === Ij cap d’Edom === {{verse|chapter=36|verse=15}}Costi-sì a son ij cap ëd tribù dij dissendent d’Esaù e ‘d soa fomna Asa, ij fieuj d’Elifas, prim-nassù d’Esaù: ij cap ëd tribù Teman, Omar, Zefo, Chenas, {{verse|chapter=36|verse=16}}Gatam, Amalech. Costi-sì a son ij cap ëd tribù d’Elifas ant ël pais d’Edom, costi a son ij fieuj d’Ada. {{verse|chapter=36|verse=17}}Ij cap ëd tribù Nat, Zerach, Sama, Misa, ch’a vivìo ant ël pais d’Edom, a j’ero ij fieuj ëd Reuel, ch’a l’era fija ‘d Basmat, fomna d’Esaù. {{verse|chapter=36|verse=18}}Ij cap ëd tribù Ieus, Ialam, e Cora a j’ero ij fieuj d’Esaù e ‘d soa fomna Ocolibama, fija d’Ana. {{verse|chapter=36|verse=19}}Tut sti-sì a son ij cap ëd tribù dissendent d’Esaù, conossù con ël nòm d’Edom. {{verse|chapter=36|verse=20}}Ij prim abitant dël pais d’Edom a l’ero ij dissendent ëd Seir, l’Urita. {{verse|chapter=36|verse=21}}Ij cap ëd tribù dj’Urita a j’ero: Lotan, Sobal, Zibeon, Ana, Dison, Eser, e Disan. Eser e Disan, fieuj ëd Seir. {{verse|chapter=36|verse=22}}Ij fieuj ëd Lotan a son ëstàit Ori e Eman, e la seur ëd Lotan a l’era Timna. {{verse|chapter=36|verse=23}}Ij fieuj ëd Sobal a son Alvan, Manacat, Ebal, Sefo e Onam. {{verse|chapter=36|verse=24}}Costi-sì a son ij fieuj ëd Zibeon: Aia e Ana; a l’é cost Ana ch’a l’ha trovà j’eve càude ant ël desert an portand an pastura j’aso ‘d sò pare Zibeon. {{verse|chapter=36|verse=25}}Ij fieuj d’Ana a son Dison e Ocolibama fija d’Ana. {{verse|chapter=36|verse=26}}Costi-sì a son ij fieuj ëd Dison: Emdam, Esbam, Itran, e Cheran. {{verse|chapter=36|verse=27}}Ij fieuj d’Eser a son: Bilan, Zavan, e Acan. {{verse|chapter=36|verse=28}}Costi-sì a son ij fieuj ëd Disan: Us e Aran. {{verse|chapter=36|verse=29}}Donca, ij cap dle tribù dj’Urita ant ël teritori ‘d Seir a j’ero: {{verse|chapter=36|verse=30}}Lotan, Sobal, Zibeon, Ana, Dison, Eser, Disan. === Ij rè d’Edom === {{verse|chapter=36|verse=31}}Costi-sì a son ij rè ch’a l’han sucedusse ant ël pais d’Edom, anans ch’a-i fusso ‘d rè an Israel. {{verse|chapter=36|verse=32}}Bela, fieul ëd Beor, dla sità ‘d Dinaba. {{verse|chapter=36|verse=33}}Bela a l’é peui mòrt e a sò pòst a l’ha regnà Iobab, fieul ëd Zerach ëd Bosra. {{verse|chapter=36|verse=34}}Iobab a l’é mòrt e a sò pòst a l’ha regnà Usam dël pais dij Temanita. {{verse|chapter=36|verse=35}}Usam a l’é mòrt e a sò pòst a l’ha regnà Adad, fieul ëd Bedad, ch’a l’ha butà an derota ij Madianita ant ij camp ëd Moab, e soa sità as ciama Avit. {{verse|chapter=36|verse=36}}Adad a l’é mòrt e a sò pòst a l’ha regnà Samla, ëd Maresca. {{verse|chapter=36|verse=37}}Samla a l’é mòrt e a sò pòst a l’ha regnà Saul ëd Recobot Nar. {{verse|chapter=36|verse=38}}Saul a l’é mòrt e a sò pòst a l’ha regnà Bal-Canan, fieul d’Acbor. {{verse|chapter=36|verse=39}}Bal Canan, fieul d’Acbor a l’é mòrt e a sò pòst a l’ha regnà Adad; soa sità as ciama Pau; soa fomna as ciamava Metabel, fija ‘d Matred, ëd Me-Zab. === Ancora ij cap d’Edom === {{verse|chapter=36|verse=40}}Costi-sì a son ij nòm dle tribù dissendent d’Esaù con ij nòm dle soe famije e ij sò pòst: Timna, Alva, Ietet, {{verse|chapter=36|verse=41}}Olibama, Ela, Pinon. {{verse|chapter=36|verse=42}}Chenas, Teman, Mibsar, {{verse|chapter=36|verse=43}}Magdiel e Iram. Coste-sì a son le tribù edomita e le region anté ch’a stavo ant ij pais ch’a j’ero ‘d soa proprietà. Esaù a l’é l’antich dj’Edomita. [[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]] ---- [[Category:Piemontèis]] [[Category:Bibia]] [[Category:Testament Vej]] [[Category:Genesi]] bg5ii4gmx13cjg9wpcx4omip5hijx6i