La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 29

<mediawiki xmlns="http://www.mediawiki.org/xml/export-0.10/" xmlns:xsi="http://www.w3.org/2001/XMLSchema-instance" xsi:schemaLocation="http://www.mediawiki.org/xml/export-0.10/ http://www.mediawiki.org/xml/export-0.10.xsd" version="0.10" xml:lang="pms">
  <siteinfo>
    <sitename>Wikisource</sitename>
    <dbname>pmswikisource</dbname>
    <base>https://pms.wikisource.org/wiki/Intrada</base>
    <generator>MediaWiki 1.39.0-wmf.26</generator>
    <case>first-letter</case>
    <namespaces>
      <namespace key="-2" case="first-letter">Media</namespace>
      <namespace key="-1" case="first-letter">Special</namespace>
      <namespace key="0" case="first-letter" />
      <namespace key="1" case="first-letter">Discussion</namespace>
      <namespace key="2" case="first-letter">Utent</namespace>
      <namespace key="3" case="first-letter">Ciaciarade</namespace>
      <namespace key="4" case="first-letter">Wikisource</namespace>
      <namespace key="5" case="first-letter">Discussion ant sla Wikisource</namespace>
      <namespace key="6" case="first-letter">Figura</namespace>
      <namespace key="7" case="first-letter">Discussion dla figura</namespace>
      <namespace key="8" case="first-letter">MediaWiki</namespace>
      <namespace key="9" case="first-letter">Discussion dla MediaWiki</namespace>
      <namespace key="10" case="first-letter">Stamp</namespace>
      <namespace key="11" case="first-letter">Discussion dlë stamp</namespace>
      <namespace key="12" case="first-letter">Agiut</namespace>
      <namespace key="13" case="first-letter">Discussion ant sl'agiut</namespace>
      <namespace key="14" case="first-letter">Categorìa</namespace>
      <namespace key="15" case="first-letter">Discussion ant sla categorìa</namespace>
      <namespace key="102" case="first-letter">Pàgina</namespace>
      <namespace key="103" case="first-letter">Discussion ëd la pàgina</namespace>
      <namespace key="104" case="first-letter">Tàula</namespace>
      <namespace key="105" case="first-letter">Discussion ëd la tàula</namespace>
      <namespace key="710" case="first-letter">TimedText</namespace>
      <namespace key="711" case="first-letter">TimedText talk</namespace>
      <namespace key="828" case="first-letter">Modulo</namespace>
      <namespace key="829" case="first-letter">Discussioni modulo</namespace>
      <namespace key="2300" case="first-letter">Accessorio</namespace>
      <namespace key="2301" case="first-letter">Discussioni accessorio</namespace>
      <namespace key="2302" case="case-sensitive">Definizione accessorio</namespace>
      <namespace key="2303" case="case-sensitive">Discussioni definizione accessorio</namespace>
    </namespaces>
  </siteinfo>
  <page>
    <title>La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 29</title>
    <ns>0</ns>
    <id>941</id>
    <revision>
      <id>21617</id>
      <parentid>21616</parentid>
      <timestamp>2022-08-25T12:03:35Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="6778" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 28|Genesi 28]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 29 ==
[[File:La Bibia piemontèisa - Génesi 29.ogg|thumb|La Bibia piemontèisa - Génesi 29]]
=== Giacòb a riva da Laban ===

{{verse|chapter=29|verse=1}}Antlora Giacòb a l'ha seguità a marcé e a l'é rivà a la tèra dla gent ëd l'orient. {{verse|chapter=29|verse=2}}A l'ha vëddù ant un camp un poss con tre strop ëd bestie quacià davzin, përchè a col poss a j’ero breuvasse jë strop, ma la pera ans la dovertura dël poss a l’era gròssa. {{verse|chapter=29|verse=3}}Cand che tuti jë strop a l’ero samblasse ambelelà, ij bergé a fasìo rotolé la pera da la boca del poss e a breuvavo ‘l cabial. Peui, finì lòn, a tornavo a buté cola pera a sò pòst dzora dla boca dël poss.  

{{verse|chapter=29|verse=4}}Giacòb a l'ha ciamaje: &quot;Car ij mè frèj, da andoa ch'i seve?&quot;. A-j rispondo: &quot;I soma ‘d Caran&quot;. {{verse|chapter=29|verse=5}}E chiel a-j dis: &quot;Conosseve fòrse Laban, l'anvod ëd Nacor?&quot;, &quot;Eh, i lo conossoma&quot;, a l'han di-je. {{verse|chapter=29|verse=6}}&quot;Sta-lo bin?&quot; Giacòb a-j ciama. &quot;A sta bin. Varda-lì, a-i é soa fija Rachel ch'a l'é 'n camin a rivé con le feje&quot;. {{verse|chapter=29|verse=7}}Antlora Giacòb a l'ha dit: &quot;Dàit ch'a l'é già mesdì, a l'é pi nen ël temp d'antropé le bestie. Vojàutri i dovrie deje da bèive e peuj andé a fele broté pì anans!&quot; {{verse|chapter=29|verse=8}}&quot;I podoma pa felo,&quot; a l'han rësponduje, &quot;I dovoma prima speté che tuti jë stròp a sio antropà e la pera a sìa anrolà da la boca dël poss, e peuj i faroma bèive tute le feje ansema&quot;.

{{verse|chapter=29|verse=9}}Antramentre ch'a parlavo, a l'é rivaie Rachel, con le bestie dël pare, përché a l'era la bërgeròta. {{verse|chapter=29|verse=10}}Cand che Giacòb a l'ha 'vëddù Rachel, la fija 'd sò barba Laban, e le feje 'd sò barba Laban, Giacòb a l'é fasse anans, a l'ha gavà la pera da la boca dël poss e a l'é ancaminasse a fé boré le feje 'd sò barba Laban. {{verse|chapter=29|verse=11}}Peui Giacòb a l'hà dàit un basin a Rachel e a l'é butasse a pioré fòrt.

{{verse|chapter=29|verse=12}}Cand che Giacòb a l'ha spiegaje a Rachel che chiel a l'era 'n parent dël pare 'd chila e fieul ëd Rebeca, chila a l'é corùa a dijlo a sò pare. {{verse|chapter=29|verse=13}}Cand che Laban a l'ha sentù sta neuva a propòsit ëd Giacòb, fieul ëd soa seur, a l'é coruje ancontra. A l'ha ambrassalo e basalo, peui a l'ha portalo a soa ca. Antlora Giacòb a l'ha contaje coma ch'a l'é che chiel a l'è un dij sò parent&lt;ref&gt;Let. &quot;Tute sté còse&quot; A l'ha contaje 'n po' la stòria 'd soa famija.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=29|verse=14}}E Laban a l'ha dije: &quot;Ti't ses dabon ëd mia carn e 'd mè sangh&quot;. Ansì Giacòb a l'é stàit con chiel për un mèis.

=== Ij doi mariagi ‘d Giacòb === 

{{verse|chapter=29|verse=15}}Peui Laban a l'ha dije a Giacòb: &quot;I veuj nen che ti 't travajes për mi a ofa mach përché ti 't ses mè parent. Vàire ch'it veules-to che mi it paga?&quot;. 

{{verse|chapter=29|verse=16}}Ora, Laban a l'avìa doe fije: la pi veja as ciamava Lea e la pi giovna Rachel. {{verse|chapter=29|verse=17}}J'euj 'd Lea a j'ero smòrt&lt;ref&gt;O &quot;J'euj 'd Lea a j'ero bej&quot;&lt;/ref&gt;, ma Rachel a l'era formosa e soa presensa a l'avia d'anciarm. {{verse|chapter=29|verse=18}}Dàit che Giacòb a l'era annamorasse sùbit  ëd Rachel, a l'ha dit: &quot;I travajerai për ti set agn e ti im daras an cambi toa fija la pi giovna, Rachel&quot;. {{verse|chapter=29|verse=19}}Laban a-j rispond: &quot;Sicura i la darìa pi volontè a ti che a në strangé. Resta con mi&quot;. {{verse|chapter=29|verse=20}}Antlora Giacòb a l'ha travajà për set agn an cambi 'd Rachel, ma për chiel a-j ësmijavo mach pòchi dì, tant a-j vorìa bin. {{verse|chapter=29|verse=21}}A la fin Giacòb a l'ha dit a Laban: &quot;Dame mia sposa, përché 'l temp ëd mè servissi a l'é compì. I veui andé da chila sta neuit&quot;. {{verse|chapter=29|verse=22}}Antlora Laban a l'ha 'nvità tuta la gent dël leugh e a l'ha dàit na festa. {{verse|chapter=29|verse=23}}Ma a la sèira Laban a l'ha portaje a Giacòb soa fija Lea e Giacòb a l'é cogiasse con chila. {{verse|chapter=29|verse=24}}Laban a l'ha 'dcò dàit soa serva Zilpa a soa fija Lea coma serva 'd chila. {{verse|chapter=29|verse=25}}La matin dòp Giacòb a l'ha dëscurvì ch'a l'avìa passà la neuit con Lea! Ansì Giacòb a l'ha dit a Laban: &quot;Còsa l'has-to fame? L'hai-ne pa travajà për ti an cambi 'd Rachel? Përché l'has-to ambrojame?&quot;. {{verse|chapter=29|verse=26}}Laban a-j rispond: &quot;A l'é pa nòsta costuma ambelessì 'd dé an mariagi la fija pi giovna prima 'd cola ch'a l'é nà për prima&quot;. {{verse|chapter=29|verse=27}}Completa la sman-a d' nòsse 'd mia fija pi veja, e peui i't daraj 'dcò la pi giovna an cambi 'd set ani 'd pi 'd travaj&quot;. {{verse|chapter=29|verse=28}}Antlora Giacòb a l'ha fàit come Laban a l'avìa dije. Cand che Giacòb a l'ha completà la sman-a 'd nòsse 'd Lea, Laban a l'ha daje an ësposa 'dcò Rachel. {{verse|chapter=29|verse=29}}Laban a l'ha 'dcò dàit soa serva Bila a soa fija Rachel coma serva 'd chila. {{verse|chapter=29|verse=30}}Giacòb, parèj, a l'é 'dcò andait a cogesse con Rachel. A voria nopà pì bin a Rachel che a Lea, e a l'ha travajà për Laban për d'àutri set agn.

=== La famija 'd Giacòb ===

{{verse|chapter=29|verse=31}}Cand che Nosgnor a l'ha vëddù che Lea a l'era pijà 'n ghignon, a l'ha conceduje d' resté ansenta, ma nen a Rachel. {{verse|chapter=29|verse=32}}Ansì Lea a l'é restà ansenta e a l'ha catà 'n fieul. A l'ha ciamalo Ruben, përché chila a l'avìa dit: &quot;Nosgnor a l'ha vardà con compassion a mia aflission. Sicura mè òm am vorerà bin adèss&quot;.

{{verse|chapter=29|verse=33}}Peui a l'é restà n'àutra vòlta an condission e a l'ha catà n'àutr fieul. A l'ha dit: &quot;Përché Nosgnor a a l'ha sentì ch'i j'ero trascurà,  a l'ha dame n'àutr fieul&quot;. Ansì a l'ha ciamalo Simeon. {{verse|chapter=29|verse=34}}Peui a l'é restà 'nsenta n'àutra vira e l'ha catà n'àutr fieul. A l'ha dit: &quot;Sta vòlta me òm am mostrerà afession, përchè për chiel i l'hai parturije tre fieuj&quot;. A l'é parèj ch'a l'ha ciamalo Levi. {{verse|chapter=29|verse=35}}Peuj a l'é torna restà 'nsenta e a l'ha catà n'àutr fieul. Lea a l'ha dit: &quot;Sta vira i lauderai  Nosgnor&quot;. A l'é parèj che l'ha ciamalo Giuda. Dòp ëd lòn a l'ha chità d'avèj 'd fieuj.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>7de8yr4tttd9cvlqosqmihfz6j4m6wx</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21618</id>
      <parentid>21617</parentid>
      <timestamp>2022-08-25T13:23:23Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>/* La famija 'd Giacòb */</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="6776" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 28|Genesi 28]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 29 ==
[[File:La Bibia piemontèisa - Génesi 29.ogg|thumb|La Bibia piemontèisa - Génesi 29]]
=== Giacòb a riva da Laban ===

{{verse|chapter=29|verse=1}}Antlora Giacòb a l'ha seguità a marcé e a l'é rivà a la tèra dla gent ëd l'orient. {{verse|chapter=29|verse=2}}A l'ha vëddù ant un camp un poss con tre strop ëd bestie quacià davzin, përchè a col poss a j’ero breuvasse jë strop, ma la pera ans la dovertura dël poss a l’era gròssa. {{verse|chapter=29|verse=3}}Cand che tuti jë strop a l’ero samblasse ambelelà, ij bergé a fasìo rotolé la pera da la boca del poss e a breuvavo ‘l cabial. Peui, finì lòn, a tornavo a buté cola pera a sò pòst dzora dla boca dël poss.  

{{verse|chapter=29|verse=4}}Giacòb a l'ha ciamaje: &quot;Car ij mè frèj, da andoa ch'i seve?&quot;. A-j rispondo: &quot;I soma ‘d Caran&quot;. {{verse|chapter=29|verse=5}}E chiel a-j dis: &quot;Conosseve fòrse Laban, l'anvod ëd Nacor?&quot;, &quot;Eh, i lo conossoma&quot;, a l'han di-je. {{verse|chapter=29|verse=6}}&quot;Sta-lo bin?&quot; Giacòb a-j ciama. &quot;A sta bin. Varda-lì, a-i é soa fija Rachel ch'a l'é 'n camin a rivé con le feje&quot;. {{verse|chapter=29|verse=7}}Antlora Giacòb a l'ha dit: &quot;Dàit ch'a l'é già mesdì, a l'é pi nen ël temp d'antropé le bestie. Vojàutri i dovrie deje da bèive e peuj andé a fele broté pì anans!&quot; {{verse|chapter=29|verse=8}}&quot;I podoma pa felo,&quot; a l'han rësponduje, &quot;I dovoma prima speté che tuti jë stròp a sio antropà e la pera a sìa anrolà da la boca dël poss, e peuj i faroma bèive tute le feje ansema&quot;.

{{verse|chapter=29|verse=9}}Antramentre ch'a parlavo, a l'é rivaie Rachel, con le bestie dël pare, përché a l'era la bërgeròta. {{verse|chapter=29|verse=10}}Cand che Giacòb a l'ha 'vëddù Rachel, la fija 'd sò barba Laban, e le feje 'd sò barba Laban, Giacòb a l'é fasse anans, a l'ha gavà la pera da la boca dël poss e a l'é ancaminasse a fé boré le feje 'd sò barba Laban. {{verse|chapter=29|verse=11}}Peui Giacòb a l'hà dàit un basin a Rachel e a l'é butasse a pioré fòrt.

{{verse|chapter=29|verse=12}}Cand che Giacòb a l'ha spiegaje a Rachel che chiel a l'era 'n parent dël pare 'd chila e fieul ëd Rebeca, chila a l'é corùa a dijlo a sò pare. {{verse|chapter=29|verse=13}}Cand che Laban a l'ha sentù sta neuva a propòsit ëd Giacòb, fieul ëd soa seur, a l'é coruje ancontra. A l'ha ambrassalo e basalo, peui a l'ha portalo a soa ca. Antlora Giacòb a l'ha contaje coma ch'a l'é che chiel a l'è un dij sò parent&lt;ref&gt;Let. &quot;Tute sté còse&quot; A l'ha contaje 'n po' la stòria 'd soa famija.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=29|verse=14}}E Laban a l'ha dije: &quot;Ti't ses dabon ëd mia carn e 'd mè sangh&quot;. Ansì Giacòb a l'é stàit con chiel për un mèis.

=== Ij doi mariagi ‘d Giacòb === 

{{verse|chapter=29|verse=15}}Peui Laban a l'ha dije a Giacòb: &quot;I veuj nen che ti 't travajes për mi a ofa mach përché ti 't ses mè parent. Vàire ch'it veules-to che mi it paga?&quot;. 

{{verse|chapter=29|verse=16}}Ora, Laban a l'avìa doe fije: la pi veja as ciamava Lea e la pi giovna Rachel. {{verse|chapter=29|verse=17}}J'euj 'd Lea a j'ero smòrt&lt;ref&gt;O &quot;J'euj 'd Lea a j'ero bej&quot;&lt;/ref&gt;, ma Rachel a l'era formosa e soa presensa a l'avia d'anciarm. {{verse|chapter=29|verse=18}}Dàit che Giacòb a l'era annamorasse sùbit  ëd Rachel, a l'ha dit: &quot;I travajerai për ti set agn e ti im daras an cambi toa fija la pi giovna, Rachel&quot;. {{verse|chapter=29|verse=19}}Laban a-j rispond: &quot;Sicura i la darìa pi volontè a ti che a në strangé. Resta con mi&quot;. {{verse|chapter=29|verse=20}}Antlora Giacòb a l'ha travajà për set agn an cambi 'd Rachel, ma për chiel a-j ësmijavo mach pòchi dì, tant a-j vorìa bin. {{verse|chapter=29|verse=21}}A la fin Giacòb a l'ha dit a Laban: &quot;Dame mia sposa, përché 'l temp ëd mè servissi a l'é compì. I veui andé da chila sta neuit&quot;. {{verse|chapter=29|verse=22}}Antlora Laban a l'ha 'nvità tuta la gent dël leugh e a l'ha dàit na festa. {{verse|chapter=29|verse=23}}Ma a la sèira Laban a l'ha portaje a Giacòb soa fija Lea e Giacòb a l'é cogiasse con chila. {{verse|chapter=29|verse=24}}Laban a l'ha 'dcò dàit soa serva Zilpa a soa fija Lea coma serva 'd chila. {{verse|chapter=29|verse=25}}La matin dòp Giacòb a l'ha dëscurvì ch'a l'avìa passà la neuit con Lea! Ansì Giacòb a l'ha dit a Laban: &quot;Còsa l'has-to fame? L'hai-ne pa travajà për ti an cambi 'd Rachel? Përché l'has-to ambrojame?&quot;. {{verse|chapter=29|verse=26}}Laban a-j rispond: &quot;A l'é pa nòsta costuma ambelessì 'd dé an mariagi la fija pi giovna prima 'd cola ch'a l'é nà për prima&quot;. {{verse|chapter=29|verse=27}}Completa la sman-a d' nòsse 'd mia fija pi veja, e peui i't daraj 'dcò la pi giovna an cambi 'd set ani 'd pi 'd travaj&quot;. {{verse|chapter=29|verse=28}}Antlora Giacòb a l'ha fàit come Laban a l'avìa dije. Cand che Giacòb a l'ha completà la sman-a 'd nòsse 'd Lea, Laban a l'ha daje an ësposa 'dcò Rachel. {{verse|chapter=29|verse=29}}Laban a l'ha 'dcò dàit soa serva Bila a soa fija Rachel coma serva 'd chila. {{verse|chapter=29|verse=30}}Giacòb, parèj, a l'é 'dcò andait a cogesse con Rachel. A voria nopà pì bin a Rachel che a Lea, e a l'ha travajà për Laban për d'àutri set agn.

=== La famija 'd Giacòb ===

{{verse|chapter=29|verse=31}}Cand che Nosgnor a l'ha vëddù che Lea a l'era pijà 'n ghignon, a l'ha conceduje d' resté ansenta, ma nen a Rachel. {{verse|chapter=29|verse=32}}Ansì Lea a l'é restà ansenta e a l'ha catà 'n fieul. A l'ha ciamalo Ruben, përché chila a l'avìa dit: &quot;Nosgnor a l'ha vardà con compassion a mia aflission. Sicura mè òm am vorerà bin adèss&quot;.

{{verse|chapter=29|verse=33}}Peui a l'é restà n'àutra vòlta an condission e a l'ha catà n'àutr fieul. A l'ha dit: &quot;Përché Nosgnor a l'ha sentì ch'i j'ero trascurà,  a l'ha dame n'àutr fieul&quot;. Ansì a l'ha ciamalo Simeon. {{verse|chapter=29|verse=34}}Peui a l'é restà 'nsenta n'àutra vira e l'ha catà n'àutr fieul. A l'ha dit: &quot;Sta vòlta me òm am mostrerà afession, përchè për chiel i l'hai parturije tre fieuj&quot;. A l'é parèj ch'a l'ha ciamalo Levi. {{verse|chapter=29|verse=35}}Peuj a l'é torna restà 'nsenta e a l'ha catà n'àutr fieul. Lea a l'ha dit: &quot;Sta vira i lauderai  Nosgnor&quot;. A l'é parèj che l'ha ciamalo Giuda. Dòp ëd lòn a l'ha chità d'avèj 'd fieuj.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>5e3yx0d4e1xbga0bf48jc2pbzvkp9vy</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30</title>
    <ns>0</ns>
    <id>943</id>
    <revision>
      <id>21619</id>
      <parentid>21572</parentid>
      <timestamp>2022-08-25T14:09:00Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="8438" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 29|Genesi 29]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 31|Genesi 31]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 30 ==

{{verse|chapter=30|verse=1}}Rachel, an vëdend ch’a podìa nen deje 'd fieuj a Giacòb, a l’é vnùita gelosa dla seur e a l’ha dije a Giacòb: “Dame ‘d fieuj, dësnò mi i na meuiro!”. {{verse|chapter=30|verse=2}}Giacòb a l’é anrabiasse contra 'd Rachel e a l’ha dije: “Mi i peudo nen buteme al pòst ëd Nosgnor. A l’é chiel ch’at ampediss d’avèj ëd fieuj&lt;ref&gt;Let. “ch’at nega ‘l frut ëd toa fàuda”.  &lt;/ref&gt;”. {{verse|chapter=30|verse=3}}Chila a l’ha replicaje: “Pija mia sërventa Bila: va cogete con chila e mi i andoterai&lt;ref&gt;Let. “parèj ch’a parturissa an mè ginoj”.&lt;/ref&gt; ij fieuj che chila at butrà al mond. A sarà parèj che mi i l’avraj ëd fieuj grassie a chila”. {{verse|chapter=30|verse=4}}Rachel, antlora, a l’ha daje për fomna a Giacòb soa serventa Bila, e Giacòb a l’é andàit a cogesse con chila. {{verse|chapter=30|verse=5}}Bila a l’é restane ansenta e a l’ha partorì a Giacòb un fieul. {{verse|chapter=30|verse=6}}Rachel a disìa: “Nosgnor a l’ha fame giustissia. A l’ha scotà mia preghiera e a l’ha dame ‘n fieul. Për lòn a l’han ciamalo Dan. {{verse|chapter=30|verse=7}}Bila, la serventa ‘d Rachel a l’é peui torna restà ansenta e a l’ha daje n’àutr fieul a Giacòb. {{verse|chapter=30|verse=8}}Rachel a disìa: “Nosgnor a l’ha butame an competission con mia seur e a l’é stàit pitòst malfé, ma i l’hai fàila. Për lòn a l’han ciamalo Neftali. {{verse|chapter=30|verse=9}}Ant ël mentre Lea, renduss-ne cont ch’a podìa pì nen avèj ëd masnà, a l’ha pijà soa serventa Zilpa e a l’ha dàila për fomna a Giacòb. {{verse|chapter=30|verse=10}}Zilpa, la serventa ‘d Lea, a l’ha daje a Giacòb un fieul. {{verse|chapter=30|verse=11}}Lea a disìa: “Për boneur!”, e a l’ha ciamalo Gad. {{verse|chapter=30|verse=12}}Peui Zilpa, la serventa ‘d Lea, a l’ha daje a Giacòb në scond fieul. {{verse|chapter=30|verse=13}}E Lea a disìa: “Che ‘d gòj! Ora tute le fomne as arlegreran con mi!”. A l’é për lòn ch’a l’han ciamalo Aser.

{{verse|chapter=30|verse=14}}Al temp dl’amson, Ruben a l’é surtì e a l’ha trovà ‘d mandrela, ch’a l’ha portala a soa mare Lea. Rachel a l’ha dije a Lea: “Dame ‘n pòch ëd  mandrele ‘d tò fieul. {{verse|chapter=30|verse=15}}Ma Lea a l’ha rësponduje: “Tl’has nen pro d’avèj portame vìa l’òm, e adess voless-to porteme vìa ‘dcò le mandrele ‘d mè fieul?”. Rachel a l’ha seguità a dì: “E bin, ch’as cogia pura con ti për ësta neuit, an cambi dle mandrele ‘d tò fieul”.

{{verse|chapter=30|verse=16}}A la sèira, cand che Giacòb a l’é rivà da la campagna, Lea a l’é surtije ancontra e a l’ha dije: “Venta ch’it ven-e da mi, përchè mi i l’hai pagà ‘l drit d’avèjte, con le mandrele ‘d mè fieul”. A l’é parèj che Giacòb a l’é cogiasse con chila, për cola neuit. {{verse|chapter=30|verse=17}}Nosgnor a l’ha scotà Lea, ch’a l’é torna restà ansenta e a l’ha daje a Giacòb un quint fieul. {{verse|chapter=30|verse=18}}Lea a l’ha dit: “Nosgnor a l’ha dame mè salari për avèje dàit a me òm na serventa për fomna”. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamalo Issacar. {{verse|chapter=30|verse=19}}Peui Lea a l’é restà torna ansenta e a l’ha daje a Giacòb un sest fieul. {{verse|chapter=30|verse=20}}Lea a l’ha dit: “Nosgnor a l’ha fame ‘n bel regal; costa vira mè marì am farà d’onor, përchè ch’i l’hai daje ses fieuj”. A l’han daje ‘l nòm ëd Zabulon. {{verse|chapter=30|verse=21}}An séguit a l’ha butaje al mond na fija, e a l’han ciamala Dina.

{{verse|chapter=30|verse=22}}Peui Nosgnor a l’é visass-ne dla condission ëd Rachel, a l’ha scotala e a l’ha rendula drua. {{verse|chapter=30|verse=23}}Rachel a l’é restà ansenta e a l’ha butaje al mond un fieul. Chila disìa: “Nosgnor a l’ha arlevà mè dzonor”. {{verse|chapter=30|verse=24}}E a l’ha ciamalo Giusep and disend: “Che Nosgnor a gionta n’àutr fieul a mia famija!”.

=== Giacòb e Laban ===

{{verse|chapter=30|verse=25}}Apress la nassensa ‘d Giusep, Giacòb a l’ha dije a Laban: “Lass-me andé vìa e torné a ca mia, an mè pais. {{verse|chapter=30|verse=26}}Dame mie fomne e ij mè fieuj e im n’andrai. A l’é për lor ch’i l’hai travajà a tò servissi, i conòsse pro bin ël servissi ch’i l’hai fate”.

{{verse|chapter=30|verse=27}}Laban a l’ha dije: “S’i l’hai trovà grassia ai tò euj, scotme: për n’arvelassion i l’hai savù che Nosgnor a l’ha benedime për càusa toa. {{verse|chapter=30|verse=28}}Dime lòn ch’it veule për paga e mi it lo darai, vàire ch’a sìa a fà nen!”.

{{verse|chapter=30|verse=29}}Giacòb a l’ha rësponduje: “Ti ‘t sas vàire ch’a l’é grand ël travaj ch’i l’hai fàit për ti e vàire ch’a son vnùit esse ij tò beni për euvra mia. {{verse|chapter=30|verse=30}}Anans che mi i rivèissa, a l’era bin pòch lòn ch’it avìe, e adess a l’é chërsù fòra ‘d mzura. Nosgnor a l’ha benedite për ël mojen ëd lòn ch’i fasìa mi. Adess a l’é vnùit ël temp ch’i travaja mach për mia famija.

{{verse|chapter=30|verse=31}}Laban a l’ha rësponduje: “Còs i l’hai da dete?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “It l’has da deme gnente. Contut, se ti ‘t faras për mi tut lòn ch’it diso, i tornerai a porté an pastura tò strop e a guernelo. {{verse|chapter=30|verse=32}}Ancheuj i passerai an mes a a tut ël tò cabial: buta da banda tute le bestie ‘d color ëscur tra le feje, e tute le bestie giaiolà e macià tra le crave: col-lì a sarà mè salari. {{verse|chapter=30|verse=33}}Për l’avnì, mia istessa onestà a rëspondrà për mi: quand ch’it vniras a controlé mè salari, tute le bestie ch’a saran nen giajolà o macià an tra le crave e ‘d color mòro an tra le feje, s’as troveran dacant ëd mi a saran coma robà”.

{{verse|chapter=30|verse=34}}Laban a l’ha dije: “Va bin, ch’a sia com it l’has dit”. {{verse|chapter=30|verse=35}}Antlora, an col medésim dì a l’ha butà da banda ij boch ëstrià e giajolà e tute le crave macià e giajolà, minca na bestia ch’a l’avìa dël bianch e tùit ij cap ëd color mòro an tra le feje. A l’ha fidaje ai sò fieuj, {{verse|chapter=30|verse=36}}e a l’ha fissà na dëstansa ‘d tre giornà ‘d marcia an tra chiel e Giacòb; ant ël mentre Giacòb a pasturava j’àutre bestie ‘d Laban. {{verse|chapter=30|verse=37}}Ma Giacòb a l’ha ciapà ëd branch tënner d’arbra, ëd mandola e ‘d plajo, a l’ha ancidune la pleuja a righe bianche butandje a nù ël bianch dij branch. {{verse|chapter=30|verse=38}}Peui chiel a l’ha butà ij branch dëscorsà ant ij treu e ant j’abeivor dl’eva, andova ch’a vnisìa a bèive ‘l cabial, pròpi an vista dle bestie, ch’as quatavo cand a vnisìo a bèive. {{verse|chapter=30|verse=39}}Parèj che le bestie a son quatasse dë 'dnans dij branch e le crave a l’han fàit rassa ëd cravòt ëstrijà, macià e giajolà. {{verse|chapter=30|verse=40}}Për le feje Giacòb a l’ha separaje përchè le bestie a l’avèisso dë 'dnans a lor j’animaj strià e tuti coj ëd color ëscor dle strop ëd Laban. E ij cabiaj ch’a l’ero constituisse parèj për sò cont, a l’han nen butaje ansema a lë strop ëd Laban. {{verse|chapter=30|verse=41}}Minca na vira ch’as quatavo ‘d bestie gajarde, Giacòb a butava ij branch ant ij treu, an vista dle bestie, për feje concepì dë 'dnans a le rame. {{verse|chapter=30|verse=42}}Nopà, cand che le bestie a l’ero débole, a-j butava nen. Parèj che le bestie splufrìe dlë strop a j’ero për Laban, e cole fòrte për Giacòb. {{verse|chapter=30|verse=43}}A l’é parèj che Giacòb a l’é dventà rich fòra ‘d mzura e a l’ha avù na bela partìa dë strop an quantità gròssa, servente e servent, gamej e aso.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>1htai0gxbfd7k5oa4qnezht00bi2ioa</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21620</id>
      <parentid>21619</parentid>
      <timestamp>2022-08-25T14:46:17Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="8543" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 29|Genesi 29]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 31|Genesi 31]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 30 ==
[[File:La Bibia piemontèisa - Génesi 30.ogg|thumb|La Bibia piemontèisa - Génesi 30]]
{{verse|chapter=30|verse=1}}Rachel, an vëdend ch’a podìa nen deje 'd fieuj a Giacòb, a l’era dventà gelosa dla seur e a l’ha dije a Giacòb: “Dame ‘d fieuj, dësnò mi i na meuiro!”. {{verse|chapter=30|verse=2}}Giacòb a l’é anrabiasse contra 'd Rachel e a l’ha dije: “Mi i peudo nen buteme al pòst ëd Nosgnor. A l’é chiel ch’at ampediss d’avèj ëd fieuj&lt;ref&gt;Let. “ch’at nega ‘l frut ëd toa fàuda”.  &lt;/ref&gt;”. {{verse|chapter=30|verse=3}}Chila a l’ha replicaje: “Pija mia sërventa Bila: va cogete con chila e mi i andoterai&lt;ref&gt;Let. “parèj ch’a parturissa an mè ginoj”.&lt;/ref&gt; ij fieuj che chila at butrà al mond. A sarà parèj che mi i l’avraj ëd fieuj grassie a chila”. {{verse|chapter=30|verse=4}}Rachel, antlora, a l’ha daje për fomna a Giacòb soa serventa Bila, e Giacòb a l’é andàit a cogesse con chila. {{verse|chapter=30|verse=5}}Bila a l’é restane ansenta e a l’ha partorì a Giacòb un fieul. {{verse|chapter=30|verse=6}}Rachel a disìa: “Nosgnor a l’ha fame giustissia. A l’ha scotà mia preghiera e a l’ha dame ‘n fieul. Për lòn a l’han ciamalo Dan. {{verse|chapter=30|verse=7}}Bila, la serventa ‘d Rachel a l’é peui torna restà ansenta e a l’ha daje n’àutr fieul a Giacòb. {{verse|chapter=30|verse=8}}Rachel a disìa: “Nosgnor a l’ha butame an competission con mia seur e a l’é stàita pitòst malfé, ma i l’hai fàila. Për lòn a l’han ciamalo Neftali. {{verse|chapter=30|verse=9}}Ant ël mentre Lea, renduss-ne cont ch’a podìa pì nen avèj ëd masnà, a l’ha pijà soa serventa Zilpa e a l’ha dàila për fomna a Giacòb. {{verse|chapter=30|verse=10}}Zilpa, la serventa ‘d Lea, a l’ha daje a Giacòb un fieul. {{verse|chapter=30|verse=11}}Lea a disìa: “Për boneur!”, e a l’ha ciamalo Gad. {{verse|chapter=30|verse=12}}Peui Zilpa, la serventa ‘d Lea, a l’ha daje a Giacòb në scond fieul. {{verse|chapter=30|verse=13}}E Lea a disìa: “Che ‘d gòj! Ora tute le fomne as arlegreran con mi!”. A l’é për lòn ch’a l’han ciamalo Aser.

{{verse|chapter=30|verse=14}}Al temp dl’amson, Ruben a l’é surtì e a l’ha trovà ‘d mandrela, ch’a l’ha portala a soa mare Lea. Rachel a l’ha dije a Lea: “Dame ‘n pòch ëd  mandrele ‘d tò fieul. {{verse|chapter=30|verse=15}}Ma Lea a l’ha rësponduje: “Tl’has nen pro d’avèj portame vìa l’òm, e adess voles-to porteme vìa ‘dcò le mandrele ‘d mè fieul?”. Rachel a l’ha seguità a dì: “E bin, ch’as cogia pura con ti për ësta neuit, an cambi dle mandrele ‘d tò fieul”.

{{verse|chapter=30|verse=16}}A la sèira, cand che Giacòb a l’é rivà da la campagna, Lea a l’é surtije ancontra e a l’ha dije: “Venta ch’it ven-e da mi, përchè mi i l’hai pagà ‘l drit d’avèjte, con le mandrele ‘d mè fieul”. A l’é parèj che Giacòb a l’é cogiasse con chila, për cola neuit. {{verse|chapter=30|verse=17}}Nosgnor a l’ha scotà Lea, ch’a l’é torna restà ansenta e a l’ha daje a Giacòb un quint fieul. {{verse|chapter=30|verse=18}}Lea a l’ha dit: “Nosgnor a l’ha dame mè salari për avèje dàit a me òm na serventa për fomna”. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamalo Issacar. {{verse|chapter=30|verse=19}}Peui Lea a l’é restà torna ansenta e a l’ha daje a Giacòb ël fieul ch'a fà ses. {{verse|chapter=30|verse=20}}Lea a l’ha dit: “Nosgnor a l’ha fame ‘n bel regal; costa vira mè marì am farà d’onor, përchè ch’i l’hai daje ses fieuj”. A l’han daje ‘l nòm ëd Zabulon. {{verse|chapter=30|verse=21}}An séguit a l’ha butaje al mond na fija, e a l’han ciamala Dina.

{{verse|chapter=30|verse=22}}Peui Nosgnor a l’é visass-ne dla condission ëd Rachel, a l’ha scotala e a l’ha rendula drua. {{verse|chapter=30|verse=23}}Rachel a l’é restà ansenta e a l’ha butaje al mond un fieul. Chila disìa: “Nosgnor a l’ha arlevà mè dzonor”. {{verse|chapter=30|verse=24}}E a l’ha ciamalo Giusep an disend: “Che Nosgnor a gionta n’àutr fieul a mia famija!”.

=== Giacòb e Laban ===

{{verse|chapter=30|verse=25}}Apress ëd la nassensa ‘d Giusep, Giacòb a l’ha dije a Laban: “Lass-me andé vìa e torné a ca mia, an mè pais. {{verse|chapter=30|verse=26}}Dame mie fomne e ij mè fieuj e im n’andrai. A l’é për lon ch’i l’hai travajà a tò servissi, i conòsse pro bin ël servissi ch’i l’hai fate”.

{{verse|chapter=30|verse=27}}Laban a l’ha dije: “S’i l’hai trovà grassia ai tò euj, scotme: për n’arvelassion i l’hai savù che Nosgnor a l’ha benedime për càusa toa. {{verse|chapter=30|verse=28}}Dime lòn ch’it veule për paga e mi it lo darai, vàire ch’a sìa a fà nen!”.

{{verse|chapter=30|verse=29}}Giacòb a l’ha rësponduje: “Ti ‘t sas vàire ch’a l’é grand ël travaj ch’i l’hai fàit për ti e vàire ch’a son vnùit esse ij tò beni për euvra mia. {{verse|chapter=30|verse=30}}Anans che mi i rivèissa, a l’era bin pòch lòn ch’it avìe, e adess a l’é chërsù fòra ‘d mzura. Nosgnor a l’ha benedite për ël mojen ëd lòn ch’i fasìa mi. Adess a l’é vnùit ël temp ch’i travaja mach për mia famija.

{{verse|chapter=30|verse=31}}Laban a l’ha rësponduje: “Còs i l’hai da dete?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “It l’has da deme gnente. Contut, se ti ‘t faras për mi tut lòn ch’it diso, i tornerai a porté an pastura tò strop e a guernelo. {{verse|chapter=30|verse=32}}Ancheuj i passerai an mes a a tut ël tò cabial: buta da banda tute le bestie ‘d color ëscur tra le feje, e tute le bestie giaiolà e macià tra le crave: col-lì a sarà mè salari. {{verse|chapter=30|verse=33}}Për l’avnì, mia istessa onestà a rëspondrà për mi: quand ch’it ëvniras a controlé mè salari, tute le bestie ch’a saran nen giajolà o macià an tra le crave e ‘d color mòro an tra le feje, s’as troveran dacant ëd mi e a saran coma robà”.

{{verse|chapter=30|verse=34}}Laban a l’ha dije: “Va bin, ch’a sia com it l’has dit”. {{verse|chapter=30|verse=35}}Antlora, an col medésim dì a l’ha butà da banda ij boch ëstrià e giajolà e tute le crave macià e giajolà, minca na bestia ch’a l’avìa dël bianch e tùit ij cap ëd color mòro an tra le feje. A l’ha fidaje ai sò fieuj, {{verse|chapter=30|verse=36}}e a l’ha fissà na dëstansa ‘d tre giornà ‘d marcia an tra chiel e Giacòb; ant ël mentre Giacòb a pasturava j’àutre bestie ‘d Laban. {{verse|chapter=30|verse=37}}Ma Giacòb a l’ha ciapà ëd branch tënner d’arbra, ëd mandola e ‘d plajo, a l’ha ancidune la pleuja a righe bianche butandje a nù ël bianch dij branch. {{verse|chapter=30|verse=38}}Peui chiel a l’ha butà ij branch dëscorsà ant ij treu e ant j’abeivor dl’eva, andova ch’a vnisìa a bèive ‘l cabial, pròpi an vista dle bestie, ch’as quatavo cand a vnisìo a bèive. {{verse|chapter=30|verse=39}}Parèj che le bestie a son quatasse dë 'dnans dij branch e le crave a l’han fàit rassa ëd cravòt ëstrijà, macià e giajolà. {{verse|chapter=30|verse=40}}Për le feje Giacòb a l’ha separaje përchè le bestie a l’avèisso dë 'dnans a lor j’animaj strià e tuti coj ëd color ëscor dle strop ëd Laban. E ij cabiaj ch’a l’ero constituisse parèj për sò cont, a l’han nen butaje ansema a lë strop ëd Laban. {{verse|chapter=30|verse=41}}Minca na vira ch’as quatavo ‘d bestie gajarde, Giacòb a butava ij branch ant ij treu, an vista dle bestie, për feje concepì dë 'dnans a le rame. {{verse|chapter=30|verse=42}}Nopà, cand che le bestie a l’ero débole, a-j butava nen. Parèj che le bestie splufrìe dlë strop a j’ero për Laban, e cole fòrte për Giacòb. {{verse|chapter=30|verse=43}}A l’é parèj che Giacòb a l’é dventà rich fòra ‘d mzura e a l’ha avù na bela partìa dë strop an quantità gròssa, servente e servent, gamej e aso.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>jfi2jf7e30c0x2tvyfaxb9zz8qx8665</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21621</id>
      <parentid>21620</parentid>
      <timestamp>2022-08-25T14:48:39Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="8545" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 29|Genesi 29]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 31|Genesi 31]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 30 ==
[[File:La Bibia piemontèisa - Génesi 30.ogg|thumb|La Bibia piemontèisa - Génesi 30]]
{{verse|chapter=30|verse=1}}Rachel, an vëdend ch’a podìa nen deje 'd fieuj a Giacòb, a l’era dventà gelosa dla seur e a l’ha dije a Giacòb: “Dame ‘d fieuj, dësnò mi i na meuiro!”. {{verse|chapter=30|verse=2}}Giacòb a l’é anrabiasse contra 'd Rachel e a l’ha dije: “Mi i peudo nen buteme al pòst ëd Nosgnor. A l’é chiel ch’at ampediss d’avèj ëd fieuj&lt;ref&gt;Let. “ch’at nega ‘l frut ëd toa fàuda”.  &lt;/ref&gt;”. {{verse|chapter=30|verse=3}}Chila a l’ha replicaje: “Pija mia sërventa Bila: va cogete con chila e mi i andoterai&lt;ref&gt;Let. “parèj ch’a parturissa an mè ginoj”.&lt;/ref&gt; ij fieuj che chila at butrà al mond. A sarà parèj che mi i l’avraj ëd fieuj grassie a chila”. {{verse|chapter=30|verse=4}}Rachel, antlora, a l’ha daje për fomna a Giacòb soa serventa Bila, e Giacòb a l’é andàit a cogesse con chila. {{verse|chapter=30|verse=5}}Bila a l’é restane ansenta e a l’ha partorì a Giacòb un fieul. {{verse|chapter=30|verse=6}}Rachel a disìa: “Nosgnor a l’ha fame giustissia. A l’ha scotà mia preghiera e a l’ha dame ‘n fieul. Për lòn a l’han ciamalo Dan. {{verse|chapter=30|verse=7}}Bila, la serventa ‘d Rachel a l’é peui torna restà ansenta e a l’ha daje n’àutr fieul a Giacòb. {{verse|chapter=30|verse=8}}Rachel a disìa: “Nosgnor a l’ha butame an competission con mia seur e a l’é stàita pitòst malfé, ma i l’hai fàila. Për lòn a l’han ciamalo Neftali. {{verse|chapter=30|verse=9}}Ant ël mentre Lea, renduss-ne cont ch’a podìa pì nen avèj ëd masnà, a l’ha pijà soa serventa Zilpa e a l’ha dàila për fomna a Giacòb. {{verse|chapter=30|verse=10}}Zilpa, la serventa ‘d Lea, a l’ha daje a Giacòb un fieul. {{verse|chapter=30|verse=11}}Lea a disìa: “Për boneur!”, e a l’ha ciamalo Gad. {{verse|chapter=30|verse=12}}Peui Zilpa, la serventa ‘d Lea, a l’ha daje a Giacòb në scond fieul. {{verse|chapter=30|verse=13}}E Lea a disìa: “Che ‘d gòj! Ora tute le fomne as arlegreran con mi!”. A l’é për lòn ch’a l’han ciamalo Aser.

{{verse|chapter=30|verse=14}}Al temp dl’amson, Ruben a l’é surtì e a l’ha trovà ‘d mandrela, ch’a l’ha portala a soa mare Lea. Rachel a l’ha dije a Lea: “Dame ‘n pòch ëd  mandrele ‘d tò fieul. {{verse|chapter=30|verse=15}}Ma Lea a l’ha rësponduje: “Tl’has nen pro d’avèj portame vìa l’òm, e adess voles-to porteme vìa ‘dcò le mandrele ‘d mè fieul?”. Rachel a l’ha seguità a dì: “E bin, ch’as cogia pura con ti për ësta neuit, an cambi dle mandrele ‘d tò fieul”.

{{verse|chapter=30|verse=16}}A la sèira, cand che Giacòb a l’é rivà da la campagna, Lea a l’é surtije ancontra e a l’ha dije: “Venta ch’it ven-e da mi, përchè mi i l’hai pagà ‘l drit d’avèjte, con le mandrele ‘d mè fieul”. A l’é parèj che Giacòb a l’é cogiasse con chila, për cola neuit. {{verse|chapter=30|verse=17}}Nosgnor a l’ha scotà Lea, ch’a l’é torna restà ansenta e a l’ha daje a Giacòb un quint fieul. {{verse|chapter=30|verse=18}}Lea a l’ha dit: “Nosgnor a l’ha dame mè salari për avèje dàit a me òm na serventa për fomna”. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamalo Issacar. {{verse|chapter=30|verse=19}}Peui Lea a l’é restà torna ansenta e a l’ha daje a Giacòb ël fieul ch'a fà ses. {{verse|chapter=30|verse=20}}Lea a l’ha dit: “Nosgnor a l’ha fame ‘n bel regal; costa vira mè marì am farà d’onor, përchè ch’i l’hai daje ses fieuj”. A l’han daje ‘l nòm ëd Zabulon. {{verse|chapter=30|verse=21}}An séguit a l’ha butaje al mond na fija, e a l’han ciamala Dina.

{{verse|chapter=30|verse=22}}Peui Nosgnor a l’é visass-ne dla condission ëd Rachel, a l’ha scotala e a l’ha rendula drua. {{verse|chapter=30|verse=23}}Rachel a l’é restà ansenta e a l’ha butaje al mond un fieul. Chila a disìa: “Nosgnor a l’ha arlevà mè dzonor”. {{verse|chapter=30|verse=24}}E a l’ha ciamalo Giusep an disend: “Che Nosgnor a gionta n’àutr fieul a mia famija!”.

=== Giacòb e Laban ===

{{verse|chapter=30|verse=25}}Apress ëd la nassensa ‘d Giusep, Giacòb a l’ha dije a Laban: “Lass-me andé vìa e torné a ca mia, an mè pais. {{verse|chapter=30|verse=26}}Dame mie fomne e ij mè fieuj e im n’andrai. A l’é për lon ch’i l’hai travajà a tò servissi, i conòsse pro bin ël servissi ch’i l’hai fate”.

{{verse|chapter=30|verse=27}}Laban a l’ha dije: “S’i l’hai trovà grassia ai tò euj, scotme: për n’arvelassion i l’hai savù che Nosgnor a l’ha benedime për càusa toa. {{verse|chapter=30|verse=28}}Dime lòn ch’it veule për paga e mi it lo darai, vàire ch’a sìa a fà nen!”.

{{verse|chapter=30|verse=29}}Giacòb a l’ha rësponduje: “Ti ‘t sas vàire ch’a l’é grand ël travaj ch’i l’hai fàit për ti e vàire ch’a son vnùit esse ij tò beni për euvra mia. {{verse|chapter=30|verse=30}}Anans che mi i rivèissa, a l’era bin pòch lòn ch’it avìe, e adess a l’é chërsù fòra ‘d mzura. Nosgnor a l’ha benedite për ël mojen ëd lòn ch’i fasìa mi. Adess a l’é vnùit ël temp ch’i travaja mach për mia famija.

{{verse|chapter=30|verse=31}}Laban a l’ha rësponduje: “Còs i l’hai da dete?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “It l’has da deme gnente. Contut, se ti ‘t faras për mi tut lòn ch’it diso, i tornerai a porté an pastura tò strop e a guernelo. {{verse|chapter=30|verse=32}}Ancheuj i passerai an mes a a tut ël tò cabial: buta da banda tute le bestie ‘d color ëscur tra le feje, e tute le bestie giaiolà e macià tra le crave: col-lì a sarà mè salari. {{verse|chapter=30|verse=33}}Për l’avnì, mia istessa onestà a rëspondrà për mi: quand ch’it ëvniras a controlé mè salari, tute le bestie ch’a saran nen giajolà o macià an tra le crave e ‘d color mòro an tra le feje, s’as troveran dacant ëd mi e a saran coma robà”.

{{verse|chapter=30|verse=34}}Laban a l’ha dije: “Va bin, ch’a sia com it l’has dit”. {{verse|chapter=30|verse=35}}Antlora, an col medésim dì a l’ha butà da banda ij boch ëstrià e giajolà e tute le crave macià e giajolà, minca na bestia ch’a l’avìa dël bianch e tùit ij cap ëd color mòro an tra le feje. A l’ha fidaje ai sò fieuj, {{verse|chapter=30|verse=36}}e a l’ha fissà na dëstansa ‘d tre giornà ‘d marcia an tra chiel e Giacòb; ant ël mentre Giacòb a pasturava j’àutre bestie ‘d Laban. {{verse|chapter=30|verse=37}}Ma Giacòb a l’ha ciapà ëd branch tënner d’arbra, ëd mandola e ‘d plajo, a l’ha ancidune la pleuja a righe bianche butandje a nù ël bianch dij branch. {{verse|chapter=30|verse=38}}Peui chiel a l’ha butà ij branch dëscorsà ant ij treu e ant j’abeivor dl’eva, andova ch’a vnisìa a bèive ‘l cabial, pròpi an vista dle bestie, ch’as quatavo cand a vnisìo a bèive. {{verse|chapter=30|verse=39}}Parèj che le bestie a son quatasse dë 'dnans dij branch e le crave a l’han fàit rassa ëd cravòt ëstrijà, macià e giajolà. {{verse|chapter=30|verse=40}}Për le feje Giacòb a l’ha separaje përchè le bestie a l’avèisso dë 'dnans a lor j’animaj strià e tuti coj ëd color ëscor dle strop ëd Laban. E ij cabiaj ch’a l’ero constituisse parèj për sò cont, a l’han nen butaje ansema a lë strop ëd Laban. {{verse|chapter=30|verse=41}}Minca na vira ch’as quatavo ‘d bestie gajarde, Giacòb a butava ij branch ant ij treu, an vista dle bestie, për feje concepì dë 'dnans a le rame. {{verse|chapter=30|verse=42}}Nopà, cand che le bestie a l’ero débole, a-j butava nen. Parèj che le bestie splufrìe dlë strop a j’ero për Laban, e cole fòrte për Giacòb. {{verse|chapter=30|verse=43}}A l’é parèj che Giacòb a l’é dventà rich fòra ‘d mzura e a l’ha avù na bela partìa dë strop an quantità gròssa, servente e servent, gamej e aso.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>k3us407ano3b3rcsav7g0wd2rvxovm6</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 31</title>
    <ns>0</ns>
    <id>944</id>
    <revision>
      <id>21622</id>
      <parentid>21575</parentid>
      <timestamp>2022-08-25T17:57:13Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="11732" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 31 ==

=== Giacòb a scapa vìa da Laban ===

{{verse|chapter=31|verse=1}}Giacòb a l’era vnùit a savèj che ij fieuj ëd Laban a disìo: “Giacòb a l’é pijasse lòn ch’a l’era ‘d nòst pare e, con lòn ch’a l’era nen ël sò, a l’é fasse tuta costa fortun-a. {{verse|chapter=31|verse=2}}Giacòb a l’ha vardà ‘dcò la facia ‘d Laban e a l’é ancorzusne che, anvers ëd chiel, a l’era nen coma prima.

{{verse|chapter=31|verse=3}}Nosgnor a l’ha dije a Giacòb: “Torna al pais dij tò grand, ant ël leugh andova ch’it ses nassù e mi i sarai con ti”.

{{verse|chapter=31|verse=4}}Anlora Giacòb a l’ha mandà a ciamé Rachel e Lea, për ch’a vnèisso al camp anté ch’a tnisìa ij sò strop, {{verse|chapter=31|verse=5}}e a l’ha dije: “I son ancorzume dal visagi ëd vòst pare ch’am varda pì nen coma ch’a fasìa prima, ma ël Dé ‘d mè pare a l'é con mi&lt;ref&gt;O “a l’é stàit”.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=31|verse=6}}Vojàutre i seve bin che mi i l’hai servì vòstr pare con tute mie fòrse; {{verse|chapter=31|verse=7}}tutun, vòstr pare a l’ha sbefiame e a l’ha cambià des vire mè salari, ma Nosgnor a l’ha nen përmetuje ‘d feme dël mal.

{{verse|chapter=31|verse=8}}Se vòstr pare a disìa: ‘Le bestie giajolà a saran tò salari, tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial giajolà; s’ a disìa: ‘Le bestie strià a saran tò salari’, anlora tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial strià. {{verse|chapter=31|verse=9}}Parèj Nosgnor a l’ha gavaje le bestie a vòst pare e a l’ha daje a mi. {{verse|chapter=31|verse=10}}Na vira, quand ël cit ëstrop a va an calor, mi ant la seugn i l’hai aussà j’euj e i l’hai vëddù che ij boch darera a monté le bestie a l’ero macià, strià, giajolà e vairolà. {{verse|chapter=31|verse=11}}L’àngel ëd Nosgnor a l’ha dime ant ël seugn: ‘Giacòb!’. I l’hai rësponduje: ‘Còsa comandes-to?’. {{verse|chapter=31|verse=12}}Chiel a l’ha dime: ‘Àussa j’euj e varda, tùit ij boch ch’a monto le bestie a son strià, vairolà e giajolà, përchè ch’i l’hai vëddù lòn che Laban at fà. {{verse|chapter=31|verse=13}}Mi i son ël Dé ch’a l’é manifestasse a ti  a Betel, andoa ch’it l’has onzù la pera sacrà e andova ch’it l’has fame ‘n vot. Adess àuss-te, part  da cost pais e torna al pais anté ch’it ses nassù”.

{{verse|chapter=31|verse=14}}Rachel e Lea a l’han rësponduje: “Për nojàutre a va bin! I l’avrìo, comsëssìa, arseivù an ardità gnun dij beni ‘d nòst pare. {{verse|chapter=31|verse=15}}Chiel a l’ha tratane coma s’i fusso ‘d forestere, dal moment ch’a l’ha vendune e a l’ha ‘dcò mangiasse nòst dné. {{verse|chapter=31|verse=16}}Tuta la richessa che Nosgnor a l’ha gavà a nòst pare a l’é stàita nòstra e dij nòstri fieuj. Adess, fà pura lòn che Nosgnor a l’ha dite”.

{{verse|chapter=31|verse=17}}Anlora Giacòb a l’é aussasse, a l’ha carià ij fieuj e le fomne an sij gamej, {{verse|chapter=31|verse=18}}e a l’ha portà via tut ël cabial e tùit ij beni ch’a l’era catasse an Padan-Aram, për torné da Isach, sò pare, ant ël pais ëd Canan.

{{verse|chapter=31|verse=19}}Laban a l’era andàit a tosoné lë strop e Rachel a l’é profitass-ne për porteje vìa j’idoj ‘d famija&lt;ref&gt;תְּרָפִים (tÿrafim) o “mistà pagan-e”, ch’a-j chërdìo protege la famija. &lt;/ref&gt; 'd sò pare. {{verse|chapter=31|verse=20}}Giacòb a l’ha schivià l’atension ëd Laban l’Aramé, nen avertendlo ch’a stasìa për scapé; {{verse|chapter=31|verse=21}}parèj ch’a l’ha podù andess-ne con tut lòn ch’a l'avìa. A l’ha donca travërsà ‘l fium Eufrate e a l’é andass-ne drit anvers le montagne ‘d Galad.

=== Laban a-j cor dapress a Giacòb ===

{{verse|chapter=31|verse=22}}Al ters dì a l’era stàit arferì a Laban che Giacòb a l’era scapass-ne. {{verse|chapter=31|verse=23}}Anlora Laban, ansem a soa gent, a l’é coruje dapress për set dì ‘d marcia e a l’ha rëscontralo an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=24}}Cola neuit, contut, Nosgnor a l’é manifestasse a Laban l’Aramé e a l’ha dije: “Lass-lo sté col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!”.

{{verse|chapter=31|verse=25}}Laban a l’é donca rivà fin-a doa ch’a l’era Giacòb, ch’a l’avìa piantà le tende an sle montagne e Laban con soa gent a l’avìa butà sò campament an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=26}}Laban a l’ha dije a Giacòb: “Còs l’has-to fàit? It l’has anganame! It l’has portame via mìe fije coma s’a fusso ‘d përzonere ‘d guèra! {{verse|chapter=31|verse=27}}Përchè ses-to scapà dë scondion, tl’has pijame ‘n gir e nen avertime? Mi i l’avrìa date ‘l congé an mes a cant ëd festa, al son ëd cimbaj e ‘d cetre! {{verse|chapter=31|verse=28}}E it l’has permëttume gnanca ‘d basé ij mè fieuj e le mie fije! Sicur it l’has agì pròpi da stupid!” {{verse|chapter=31|verse=29}}A sarìa ‘n mè podèj ëd fete dël mal, ma la neuit passà ‘l Dé ‘d tò pare a l’é manifestass-me e a l’ha dime: ‘Lass-lo sté, col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!’. {{verse|chapter=31|verse=30}}Sicur it ses partì përchè ti ‘t magonave ‘d nostalgìa për la ca ‘d tò pare, ma përchè it l’has portame vìa ij mè dio?”.

{{verse|chapter=31|verse=31}}Giacòb a l’ha rësponduje a Laban: “I l’avìa tëmma e i pensava ch’it l’avrie gavame toe fije con la fòrsa. {{verse|chapter=31|verse=32}}Ma për lòn ch’a riguarda ij tò idoj ‘d famija, varda s’it peudes troveje, e ch’a meuira la përson-a ch’a l’ha portatje via! E se ti ’t trove dacant ëd mi a la presensa ‘d nòstra gent na qualsëssìa còsa ch’a sia toa, pijtla pura”. Giacòb a savìa pa ch’a l’era stàita Rachel a porteje vìa ij sò dio ‘d famija.

{{verse|chapter=31|verse=33}}Anlora Laban a l’é intrà ant la tenda ‘d Giacòb e peui ant la tenda ‘d Lea e ant la tenda dle doe servente, ma a l’ha pa trovà lòn ch’a sercava. Peui a l’é surtì da la tenda ‘d Lea e a l’é intrà an cola ‘d Rachel. {{verse|chapter=31|verse=34}}Rachel a l’avìa pijà j’idoj e a l’avìa butaje ant la sela dël gamel, peui a l’era setassje ansima, parèj che Laban a l’ha fognà tuta la tenda ma a l’ha nen trovaje.

{{verse|chapter=31|verse=35}}Anlora Rachel a l’ha dit a sò pare: “Ch’as ofenda nen mè signor s’i peuss nen ausseme dë 'dnans ëd ti, ma a l’é përch’ i l’hai lòn ch’a ven ëd régola a le fomne”. Laban a l’ha donca sercà an tuta la tenda, ma a l’ha nen trovà j’idoj.

{{verse|chapter=31|verse=36}}Giacòb, anlora, a l’é anrabiasse e a l’ha fàit na reprimenda a Laban. A l’ha dije: “Che delit é-lo ch’i l’hai mai fàit, col ch’a l’é mè pëccà përchè it sie butate a corme dapress? {{verse|chapter=31|verse=37}}Adess ch’it l’has fognà tute  mie ròbe, còs l’has-to trovà ‘d tute le ròbe ‘d ca toa? Butla sì, dë 'dnans ai mè e ai tò parent e ch’a sio lor a fé da giudes an tra nojàutri doi. {{verse|chapter=31|verse=38}}Vint agn i l’hai passà ansem a ti: toe feje e toe crave a l’han mai sfrasà, e ij moton ëd tò strop i l’hai mai mangiaje. {{verse|chapter=31|verse=40}}I l’hai mai portate gnun-a bestia sbranà: mi i na compensava ‘l dann e ti't m fasìe rimprocc për lòn ch’a vnisìa robà ant ël dì e për lòn ch’a vnisìa robà ‘d neuit.  Ëd dì im grevava la càud e ‘d neuit ël ginich, e la seugn a scapava dai mè euj. {{verse|chapter=31|verse=41}}Vint agn i son restà a toa ca: i l’hai servì quatòrdes agn për toe doe fije e ses agn për tò strop, e ti it l’has cangià mè salari des vòlte. {{verse|chapter=31|verse=42}}S’a fussa nen ëstàit con mi ël Dé ‘d mè pare, ël dé d’Abraham, e ‘l Tëmmibil d’Isach, ti, adess, it l’avrìe taparame a man veuide; ma Nosgnor a l’ha vëddù mè magon e la fatiga ‘d mie man, e la neuit passà a l’ha fàit da mediator”.

=== Un pat an tra Giacòb e Laban ===

{{verse|chapter=31|verse=43}}Anlora Laban a l’ha replicà a Giacòb parèj: “Coste fije a son  mie fije e costi fieuj a son mè fieuj; coste bestie a son mè cabial e lòn ch’it vëdde a l’é ‘l mè. Còsa podrìa-ne fé ancheuj për coste mie fije e për ij fieuj che lor a l’han butà al mond? {{verse|chapter=31|verse=44}}E bin, foma ‘n pat antra ti e mi e ch’a-i sia un testimòni an tra mi e ti”.

{{verse|chapter=31|verse=45}}Parèj Giacòb a l’ha ciapà na pera e a l’ha drissala coma pera 'd comemorassion. {{verse|chapter=31|verse=46}}Peui a l’ha dit ai mèmber ëd soa famija: “Ambaroné ‘d pere, e coj-lì a l’han ciapà ‘d pere e a l’han fane ‘n baron. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha ciamà col pòst &quot;Jegar-Sahaduta&lt;ref&gt;Laban a l'ha dàit a col leugh un nòm Aramean ch'a veul dì: “Pera dfla testimoniansa&quot; o “costa p'era a l'é na testimoniansa”.&lt;/ref&gt;, mentre Giacòb a l’ha ciamalo Galed&lt;ref&gt;Galed a veul ëdcò dì &quot;Pera dla testimoniansa&quot; ma cost nòm a l'é Canaanita o Semita oriental e pì davzin a col che peui a sarìa stàita la lenga ebràica. Jacòb sicura a savìa parlé Aramean, ma a l'ha preferì dovré 'n dialèt ocidental.&lt;/ref&gt;”. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha dit: “Sto baron ëd pere ch’a sia ancheuj ëd testimoniansa an tra mi e ti”. A l’é për lòn ch’a l'é stait ciamà Galed, {{verse|chapter=31|verse=49}}e ‘dcò Mispa&lt;ref&gt;Mispa (מִצְפָּה, mitspah) a veul dì &quot;post ëd guardia&quot; ma a son-a coma 'l verb ch'as volta an &quot;che chiel a guarda&quot; (יִצֶף, yitsef). Nì Laban nì Jacòb as sentìo sicur l'un ëd l'àutr, parèj a son acordasse d'andé mincaun për soa stra, ciamand a Nosgnor ëd sorvelié. Jacòb a l'avìa nen da manda 'd cost tratà, ma Laban, fòrse a chërdìa 'd si përché ch'a l'avìa përdù ij sò ìdoj 'd protession.&lt;/ref&gt;, përchè ch’a l’ha 'dcò dit: “Nosgnor a sarà a l’avàit an tra mi e ti, quand che nojàutri is vedroma pì nen l’un con l’àutr&quot;. {{verse|chapter=31|verse=50}}Se ti ‘t trateras mal  mie fije e s’it pijeras d’àutre fomne ancora, a sarà nen n’òm ch’a sarà con noi a vëdne, ma, pijëtte varda, Nosgnor midem a sarà ‘l testimòni an tra ti e mi. {{verse|chapter=31|verse=51}}A l’ha giontaje Laban e Giacòb: “Varda-lì sto baron ëd pere e varda costa colòna ch’i l’hai drissà an tra mi e ti. {{verse|chapter=31|verse=52}}Sto mugg a l’é testimòni e costa colòna a testimònia che mi i faso giurament ëd nen dëstraversé sto baron da toa part për atachete, e che ti ‘t fase giurament ëd nen dëstraversé sto baron e sta colòna da la mia part për feme ‘d mal. {{verse|chapter=31|verse=53}}Ël Dé d’Abraham e ‘l Dé ‘d Nacor ch’a sio ij giùdes an tra ‘d nojàutri”. Giacòb a l’ha fàit giurament për ël Tëmmibil ëd sò pare Isach. {{verse|chapter=31|verse=54}}Peui a l’ha smonù ‘n sacrifissi an sle montagne e a l’ha anvità soa gent a pijé da mangé. Lor a l’han mangià e a l’han passà la neuit an sle montagne.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>cs6qqwfp0v0wyl3n4j6dhkw2lt1qlh6</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21623</id>
      <parentid>21622</parentid>
      <timestamp>2022-08-25T18:06:56Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>/* Un pat an tra Giacòb e Laban */</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="11725" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 31 ==

=== Giacòb a scapa vìa da Laban ===

{{verse|chapter=31|verse=1}}Giacòb a l’era vnùit a savèj che ij fieuj ëd Laban a disìo: “Giacòb a l’é pijasse lòn ch’a l’era ‘d nòst pare e, con lòn ch’a l’era nen ël sò, a l’é fasse tuta costa fortun-a. {{verse|chapter=31|verse=2}}Giacòb a l’ha vardà ‘dcò la facia ‘d Laban e a l’é ancorzusne che, anvers ëd chiel, a l’era nen coma prima.

{{verse|chapter=31|verse=3}}Nosgnor a l’ha dije a Giacòb: “Torna al pais dij tò grand, ant ël leugh andova ch’it ses nassù e mi i sarai con ti”.

{{verse|chapter=31|verse=4}}Anlora Giacòb a l’ha mandà a ciamé Rachel e Lea, për ch’a vnèisso al camp anté ch’a tnisìa ij sò strop, {{verse|chapter=31|verse=5}}e a l’ha dije: “I son ancorzume dal visagi ëd vòst pare ch’am varda pì nen coma ch’a fasìa prima, ma ël Dé ‘d mè pare a l'é con mi&lt;ref&gt;O “a l’é stàit”.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=31|verse=6}}Vojàutre i seve bin che mi i l’hai servì vòstr pare con tute mie fòrse; {{verse|chapter=31|verse=7}}tutun, vòstr pare a l’ha sbefiame e a l’ha cambià des vire mè salari, ma Nosgnor a l’ha nen përmetuje ‘d feme dël mal.

{{verse|chapter=31|verse=8}}Se vòstr pare a disìa: ‘Le bestie giajolà a saran tò salari, tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial giajolà; s’ a disìa: ‘Le bestie strià a saran tò salari’, anlora tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial strià. {{verse|chapter=31|verse=9}}Parèj Nosgnor a l’ha gavaje le bestie a vòst pare e a l’ha daje a mi. {{verse|chapter=31|verse=10}}Na vira, quand ël cit ëstrop a va an calor, mi ant la seugn i l’hai aussà j’euj e i l’hai vëddù che ij boch darera a monté le bestie a l’ero macià, strià, giajolà e vairolà. {{verse|chapter=31|verse=11}}L’àngel ëd Nosgnor a l’ha dime ant ël seugn: ‘Giacòb!’. I l’hai rësponduje: ‘Còsa comandes-to?’. {{verse|chapter=31|verse=12}}Chiel a l’ha dime: ‘Àussa j’euj e varda, tùit ij boch ch’a monto le bestie a son strià, vairolà e giajolà, përchè ch’i l’hai vëddù lòn che Laban at fà. {{verse|chapter=31|verse=13}}Mi i son ël Dé ch’a l’é manifestasse a ti  a Betel, andoa ch’it l’has onzù la pera sacrà e andova ch’it l’has fame ‘n vot. Adess àuss-te, part  da cost pais e torna al pais anté ch’it ses nassù”.

{{verse|chapter=31|verse=14}}Rachel e Lea a l’han rësponduje: “Për nojàutre a va bin! I l’avrìo, comsëssìa, arseivù an ardità gnun dij beni ‘d nòst pare. {{verse|chapter=31|verse=15}}Chiel a l’ha tratane coma s’i fusso ‘d forestere, dal moment ch’a l’ha vendune e a l’ha ‘dcò mangiasse nòst dné. {{verse|chapter=31|verse=16}}Tuta la richessa che Nosgnor a l’ha gavà a nòst pare a l’é stàita nòstra e dij nòstri fieuj. Adess, fà pura lòn che Nosgnor a l’ha dite”.

{{verse|chapter=31|verse=17}}Anlora Giacòb a l’é aussasse, a l’ha carià ij fieuj e le fomne an sij gamej, {{verse|chapter=31|verse=18}}e a l’ha portà via tut ël cabial e tùit ij beni ch’a l’era catasse an Padan-Aram, për torné da Isach, sò pare, ant ël pais ëd Canan.

{{verse|chapter=31|verse=19}}Laban a l’era andàit a tosoné lë strop e Rachel a l’é profitass-ne për porteje vìa j’idoj ‘d famija&lt;ref&gt;תְּרָפִים (tÿrafim) o “mistà pagan-e”, ch’a-j chërdìo protege la famija. &lt;/ref&gt; 'd sò pare. {{verse|chapter=31|verse=20}}Giacòb a l’ha schivià l’atension ëd Laban l’Aramé, nen avertendlo ch’a stasìa për scapé; {{verse|chapter=31|verse=21}}parèj ch’a l’ha podù andess-ne con tut lòn ch’a l'avìa. A l’ha donca travërsà ‘l fium Eufrate e a l’é andass-ne drit anvers le montagne ‘d Galad.

=== Laban a-j cor dapress a Giacòb ===

{{verse|chapter=31|verse=22}}Al ters dì a l’era stàit arferì a Laban che Giacòb a l’era scapass-ne. {{verse|chapter=31|verse=23}}Anlora Laban, ansem a soa gent, a l’é coruje dapress për set dì ‘d marcia e a l’ha rëscontralo an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=24}}Cola neuit, contut, Nosgnor a l’é manifestasse a Laban l’Aramé e a l’ha dije: “Lass-lo sté col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!”.

{{verse|chapter=31|verse=25}}Laban a l’é donca rivà fin-a doa ch’a l’era Giacòb, ch’a l’avìa piantà le tende an sle montagne e Laban con soa gent a l’avìa butà sò campament an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=26}}Laban a l’ha dije a Giacòb: “Còs l’has-to fàit? It l’has anganame! It l’has portame via mìe fije coma s’a fusso ‘d përzonere ‘d guèra! {{verse|chapter=31|verse=27}}Përchè ses-to scapà dë scondion, tl’has pijame ‘n gir e nen avertime? Mi i l’avrìa date ‘l congé an mes a cant ëd festa, al son ëd cimbaj e ‘d cetre! {{verse|chapter=31|verse=28}}E it l’has permëttume gnanca ‘d basé ij mè fieuj e le mie fije! Sicur it l’has agì pròpi da stupid!” {{verse|chapter=31|verse=29}}A sarìa ‘n mè podèj ëd fete dël mal, ma la neuit passà ‘l Dé ‘d tò pare a l’é manifestass-me e a l’ha dime: ‘Lass-lo sté, col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!’. {{verse|chapter=31|verse=30}}Sicur it ses partì përchè ti ‘t magonave ‘d nostalgìa për la ca ‘d tò pare, ma përchè it l’has portame vìa ij mè dio?”.

{{verse|chapter=31|verse=31}}Giacòb a l’ha rësponduje a Laban: “I l’avìa tëmma e i pensava ch’it l’avrie gavame toe fije con la fòrsa. {{verse|chapter=31|verse=32}}Ma për lòn ch’a riguarda ij tò idoj ‘d famija, varda s’it peudes troveje, e ch’a meuira la përson-a ch’a l’ha portatje via! E se ti ’t trove dacant ëd mi a la presensa ‘d nòstra gent na qualsëssìa còsa ch’a sia toa, pijtla pura”. Giacòb a savìa pa ch’a l’era stàita Rachel a porteje vìa ij sò dio ‘d famija.

{{verse|chapter=31|verse=33}}Anlora Laban a l’é intrà ant la tenda ‘d Giacòb e peui ant la tenda ‘d Lea e ant la tenda dle doe servente, ma a l’ha pa trovà lòn ch’a sercava. Peui a l’é surtì da la tenda ‘d Lea e a l’é intrà an cola ‘d Rachel. {{verse|chapter=31|verse=34}}Rachel a l’avìa pijà j’idoj e a l’avìa butaje ant la sela dël gamel, peui a l’era setassje ansima, parèj che Laban a l’ha fognà tuta la tenda ma a l’ha nen trovaje.

{{verse|chapter=31|verse=35}}Anlora Rachel a l’ha dit a sò pare: “Ch’as ofenda nen mè signor s’i peuss nen ausseme dë 'dnans ëd ti, ma a l’é përch’ i l’hai lòn ch’a ven ëd régola a le fomne”. Laban a l’ha donca sercà an tuta la tenda, ma a l’ha nen trovà j’idoj.

{{verse|chapter=31|verse=36}}Giacòb, anlora, a l’é anrabiasse e a l’ha fàit na reprimenda a Laban. A l’ha dije: “Che delit é-lo ch’i l’hai mai fàit, col ch’a l’é mè pëccà përchè it sie butate a corme dapress? {{verse|chapter=31|verse=37}}Adess ch’it l’has fognà tute  mie ròbe, còs l’has-to trovà ‘d tute le ròbe ‘d ca toa? Butla sì, dë 'dnans ai mè e ai tò parent e ch’a sio lor a fé da giudes an tra nojàutri doi. {{verse|chapter=31|verse=38}}Vint agn i l’hai passà ansem a ti: toe feje e toe crave a l’han mai sfrasà, e ij moton ëd tò strop i l’hai mai mangiaje. {{verse|chapter=31|verse=40}}I l’hai mai portate gnun-a bestia sbranà: mi i na compensava ‘l dann e ti't m fasìe rimprocc për lòn ch’a vnisìa robà ant ël dì e për lòn ch’a vnisìa robà ‘d neuit.  Ëd dì im grevava la càud e ‘d neuit ël ginich, e la seugn a scapava dai mè euj. {{verse|chapter=31|verse=41}}Vint agn i son restà a toa ca: i l’hai servì quatòrdes agn për toe doe fije e ses agn për tò strop, e ti it l’has cangià mè salari des vòlte. {{verse|chapter=31|verse=42}}S’a fussa nen ëstàit con mi ël Dé ‘d mè pare, ël dé d’Abraham, e ‘l Tëmmibil d’Isach, ti, adess, it l’avrìe taparame a man veuide; ma Nosgnor a l’ha vëddù mè magon e la fatiga ‘d mie man, e la neuit passà a l’ha fàit da mediator”.

=== Un pat an tra Giacòb e Laban ===

{{verse|chapter=31|verse=43}}Anlora Laban a l’ha replicà a Giacòb parèj: “Coste fije a son  mie fije e costi fieuj a son mè fieuj; coste bestie a son mè cabial e lòn ch’it vëdde a l’é ‘l mè. Còsa podrìa-ne fé ancheuj për coste mie fije e për ij fieuj che lor a l’han butà al mond? {{verse|chapter=31|verse=44}}E bin, foma ‘n pat antra ti e mi e ch’a-i sia un testimòni an tra mi e ti”.

{{verse|chapter=31|verse=45}}Parèj Giacòb a l’ha ciapà na pera e a l’ha drissala coma pera 'd comemorassion. {{verse|chapter=31|verse=46}}Peui a l’ha dit ai mèmber ëd soa famija: “Ambaroné ‘d pere, e coj-lì a l’han ciapà ‘d pere e a l’han fane ‘n baron. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha ciamà col pòst &quot;Jegar-Sahaduta&lt;ref&gt;Laban a l'ha dàit a col leugh un nòm Aramean ch'a veul dì: “Pera dfla testimoniansa&quot; o “costa p'era a l'é na testimoniansa”.&lt;/ref&gt;, mentre Giacòb a l’ha ciamalo Galed&lt;ref&gt;Galed a veul ëdcò dì &quot;Pera dla testimoniansa&quot; ma cost nòm a l'é Canaanita o Semita oriental e pì davzin a col che peui a sarìa stàita la lenga ebràica. Jacòb sicura a savìa parlé Aramean, ma a l'ha preferì dovré 'n dialèt ocidental.&lt;/ref&gt;”. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha dit: “Sto baron ëd pere ch’a sia ancheuj ëd testimoniansa an tra mi e ti”. A l’é për lòn ch’a l'é stait ciamà Galed, {{verse|chapter=31|verse=49}}e ‘dcò Mispa&lt;ref&gt;Mispa (מִצְפָּה, mitspah) a veul dì &quot;post ëd guardia&quot; ma a son-a coma 'l verb ch'as volta an &quot;che chiel a guarda&quot; (יִצֶף, yitsef). Nì Laban nì Jacòb as sentìo sicur l'un ëd l'àutr, parèj a son acordasse d'andé mincaun për soa stra, ciamand a Nosgnor ëd sorvelié. Jacòb a l'avìa nen da manda 'd cost tratà, ma Laban, fòrse a chërdìa 'd si përché ch'a l'avìa përdù ij sò ìdoj 'd protession.&lt;/ref&gt;, përchè ch’a l’ha 'dcò dit: “Nosgnor a sarà a l’avàit an tra mi e ti, quand che nojàutri is vedroma pì nen l’un con l’àutr&quot;. {{verse|chapter=31|verse=50}}Se ti ‘t trateras mal  mie fije e s’it pijeras d’àutre fomne ancora, a sarà nen n’òm ch’a sarà con noi a vëdne, ma, pijëtte varda, Nosgnor midem a sarà ‘l testimòni an tra ti e mi. {{verse|chapter=31|verse=51}}A l’ha giontaje Laban e Giacòb: “Varda-lì sto baron ëd pere e varda costa colòna ch’i l’hai drissà an tra mi e ti. {{verse|chapter=31|verse=52}}Sto mugg a l’é testimòni e costa colòna a testimònia che mi i faso giurament ëd nen dëstraversé sto baron da toa part për atachete, e che ti ‘t fase giurament ëd nen dëstraversé sto baron e sta colòna da la mia part për feme ‘d mal. {{verse|chapter=31|verse=53}}Ël Dé d’Abraham e ‘l Dé ‘d Nacor ch’a sio ij giùdes an tra ‘d nojàutri”. Giacòb a l’ha fàit giurament për ël Tëmmibil ëd sò pare Isach. {{verse|chapter=31|verse=54}}Peui a l’ha smonù ‘n sacrifissi an sij mont e a l’ha anvità soa gent a pijé da mangé. Lor a l’han mangià e a l’han passà la neuit an sij mont..

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>ofeybkx6g0uk7g4qc2glcqfbjrpnv7q</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21624</id>
      <parentid>21623</parentid>
      <timestamp>2022-08-25T18:45:51Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="11815" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 31 ==

=== Giacòb a scapa vìa da Laban ===
[[File:La Bìbia piemontèisa - Génesi 31.ogg|thumb|La Bìbia piemontèisa - Génesi 31]]
{{verse|chapter=31|verse=1}}Giacòb a l’era vnùit a savèj che ij fieuj ëd Laban a disìo: “Giacòb a l’é pijasse lòn ch’a l’era ‘d nòst pare e, con lòn ch’a l’era nen ël sò, a l’é fasse tuta costa fortun-a. {{verse|chapter=31|verse=2}}Giacòb a l’ha vardà ‘dcò la facia ‘d Laban e a l’é ancorzusne che, anvers ëd chiel, a l’era nen coma prima.

{{verse|chapter=31|verse=3}}Nosgnor a l’ha dije a Giacòb: “Torna al pais dij tò grand, ant ël leugh andova ch’it ses nassù e mi i sarai con ti”.

{{verse|chapter=31|verse=4}}Anlora Giacòb a l’ha mandà a ciamé Rachel e Lea, për ch’a vnèisso al camp anté ch’a tnisìa ij sò strop, {{verse|chapter=31|verse=5}}e a l’ha dije: “I son ancorzume dal visagi ëd vòst pare ch’am varda pì nen coma ch’a fasìa prima, ma ël Dé ‘d mè pare a l'é con mi&lt;ref&gt;O “a l’é stàit”.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=31|verse=6}}Vojàutre i seve bin che mi i l’hai servì vòstr pare con tute mie fòrse; {{verse|chapter=31|verse=7}}tutun, vòstr pare a l’ha sbefiame e a l’ha cambià des vire mè salari, ma Nosgnor a l’ha nen përmetuje ‘d feme dël mal.

{{verse|chapter=31|verse=8}}Se vòstr pare a disìa: ‘Le bestie giajolà a saran tò salari, tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial giajolà; s’ a disìa: ‘Le bestie strià a saran tò salari’, anlora tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial strià. {{verse|chapter=31|verse=9}}Parèj Nosgnor a l’ha gavaje le bestie a vòst pare e a l’ha daje a mi. {{verse|chapter=31|verse=10}}Na vira, quand ël cit ëstrop a va an calor, mi ant la seugn i l’hai aussà j’euj e i l’hai vëddù che ij boch darera a monté le bestie a l’ero macià, strià, giajolà e vairolà. {{verse|chapter=31|verse=11}}L’àngel ëd Nosgnor a l’ha dime ant ël seugn: ‘Giacòb!’. I l’hai rësponduje: ‘Còsa comandes-to?’. {{verse|chapter=31|verse=12}}Chiel a l’ha dime: ‘Àussa j’euj e varda, tùit ij boch ch’a monto le bestie a son strià, vairolà e giajolà, përchè ch’i l’hai vëddù lòn che Laban at fà. {{verse|chapter=31|verse=13}}Mi i son ël Dé ch’a l’é manifestasse a ti  a Betel, andoa ch’it l’has onzù la pera sacrà e andova ch’it l’has fame ‘n vot. Adess àuss-te, part  da cost pais e torna al pais anté ch’it ses nassù”.

{{verse|chapter=31|verse=14}}Rachel e Lea a l’han rësponduje: “Për nojàutre a va bin! I l’avrìo, comsëssìa, arseivù an ardità gnun dij beni ‘d nòst pare. {{verse|chapter=31|verse=15}}Chiel a l’ha tratane coma s’i fusso ‘d forestere, dal moment ch’a l’ha vendune e a l’ha ‘dcò mangiasse nòst dné. {{verse|chapter=31|verse=16}}Tuta la richessa che Nosgnor a l’ha gavà a nòst pare a l’é stàita nòstra e dij nòstri fieuj. Adess, fà pura lòn che Nosgnor a l’ha dite”.

{{verse|chapter=31|verse=17}}Anlora Giacòb a l’é aussasse, a l’ha carià ij fieuj e le fomne an sij gamej, {{verse|chapter=31|verse=18}}e a l’ha portà via tut ël cabial e tùit ij beni ch’a l’era catasse an Padan-Aram, për torné da Isach, sò pare, ant ël pais ëd Canan.

{{verse|chapter=31|verse=19}}Laban a l’era andàit a tosoné lë strop e Rachel a l’é profitass-ne për porteje vìa j’idoj ‘d famija&lt;ref&gt;תְּרָפִים (tÿrafim) o “mistà pagan-e”, ch’a-j chërdìo protege la famija. &lt;/ref&gt; 'd sò pare. {{verse|chapter=31|verse=20}}Giacòb a l’ha schivià l’atension ëd Laban l’Aramé, nen avertendlo ch’a stasìa për scapé; {{verse|chapter=31|verse=21}}parèj ch’a l’ha podù andess-ne con tut lòn ch’a l'avìa. A l’ha donca travërsà ‘l fium Eufrate e a l’é andass-ne drit anvers le montagne ‘d Galad.

=== Laban a-j cor dapress a Giacòb ===

{{verse|chapter=31|verse=22}}Al ters dì a l’era stàit arferì a Laban che Giacòb a l’era scapass-ne. {{verse|chapter=31|verse=23}}Anlora Laban, ansem a soa gent, a l’é coruje dapress për set dì ‘d marcia e a l’ha rëscontralo an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=24}}Cola neuit, contut, Nosgnor a l’é manifestasse a Laban l’Aramé e a l’ha dije: “Lass-lo sté col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!”.

{{verse|chapter=31|verse=25}}Laban a l’é donca rivà fin-a doa ch’a l’era Giacòb, ch’a l’avìa piantà le tende an sle montagne e Laban con soa gent a l’avìa butà sò campament an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=26}}Laban a l’ha dije a Giacòb: “Còs l’has-to fàit? It l’has anganame! It l’has portame via mìe fije coma s’a fusso ‘d përzonere ‘d guèra! {{verse|chapter=31|verse=27}}Përchè ses-to scapà dë scondion, tl’has pijame ‘n gir e nen avertime? Mi i l’avrìa date ‘l congé an mes a cant ëd festa, al son ëd cimbaj e ‘d cetre! {{verse|chapter=31|verse=28}}E it l’has permëttume gnanca ‘d basé ij mè fieuj e le mie fije! Sicur it l’has agì pròpi da stupid!” {{verse|chapter=31|verse=29}}A sarìa ‘n mè podèj ëd fete dël mal, ma la neuit passà ‘l Dé ‘d tò pare a l’é manifestass-me e a l’ha dime: ‘Lass-lo sté, col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!’. {{verse|chapter=31|verse=30}}Sicur it ses partì përchè ti ‘t magonave ‘d nostalgìa për la ca ‘d tò pare, ma përchè it l’has portame vìa ij mè dio?”.

{{verse|chapter=31|verse=31}}Giacòb a l’ha rësponduje a Laban: “I l’avìa tëmma e i pensava ch’it l’avrie gavame toe fije con la fòrsa. {{verse|chapter=31|verse=32}}Ma për lòn ch’a riguarda ij tò idoj ‘d famija, varda s’it peudes troveje, e ch’a meuira la përson-a ch’a l’ha portatje via! E se ti ’t trove dacant ëd mi a la presensa ‘d nòstra gent na qualsëssìa còsa ch’a sia toa, pijtla pura”. Giacòb a savìa pa ch’a l’era stàita Rachel a porteje vìa ij sò dio ‘d famija.

{{verse|chapter=31|verse=33}}Anlora Laban a l’é intrà ant la tenda ‘d Giacòb e peui ant la tenda ‘d Lea e ant la tenda dle doe servente, ma a l’ha pa trovà lòn ch’a sercava. Peui a l’é surtì da la tenda ‘d Lea e a l’é intrà an cola ‘d Rachel. {{verse|chapter=31|verse=34}}Rachel a l’avìa pijà j’idoj e a l’avìa butaje ant la sela dël gamel, peui a l’era setassje ansima, parèj che Laban a l’ha fognà tuta la tenda ma a l’ha nen trovaje.

{{verse|chapter=31|verse=35}}Anlora Rachel a l’ha dit a sò pare: “Ch’as ofenda nen mè signor s’i peuss nen ausseme dë 'dnans ëd ti, ma a l’é përch’ i l’hai lòn ch’a ven ëd régola a le fomne”. Laban a l’ha donca sercà an tuta la tenda, ma a l’ha nen trovà j’idoj.

{{verse|chapter=31|verse=36}}Giacòb, anlora, a l’é anrabiasse e a l’ha fàit na reprimenda a Laban. A l’ha dije: “Che delit é-lo ch’i l’hai mai fàit, col ch’a l’é mè pëccà përchè it sie butate a corme dapress? {{verse|chapter=31|verse=37}}Adess ch’it l’has fognà tute  mie ròbe, còs l’has-to trovà ‘d tute le ròbe ‘d ca toa? Butla sì, dë 'dnans ai mè e ai tò parent e ch’a sio lor a fé da giudes an tra nojàutri doi. {{verse|chapter=31|verse=38}}Vint agn i l’hai passà ansem a ti: toe feje e toe crave a l’han mai sfrasà, e ij moton ëd tò strop i l’hai mai mangiaje. {{verse|chapter=31|verse=40}}I l’hai mai portate gnun-a bestia sbranà: mi i na compensava ‘l dann e ti't m fasìe rimprocc për lòn ch’a vnisìa robà ant ël dì e për lòn ch’a vnisìa robà ‘d neuit.  Ëd dì im grevava la càud e ‘d neuit ël ginich, e la seugn a scapava dai mè euj. {{verse|chapter=31|verse=41}}Vint agn i son restà a toa ca: i l’hai servì quatòrdes agn për toe doe fije e ses agn për tò strop, e ti it l’has cangià mè salari des vòlte. {{verse|chapter=31|verse=42}}S’a fussa nen ëstàit con mi ël Dé ‘d mè pare, ël dé d’Abraham, e ‘l Tëmmibil d’Isach, ti, adess, it l’avrìe taparame a man veuide; ma Nosgnor a l’ha vëddù mè magon e la fatiga ‘d mie man, e la neuit passà a l’ha fàit da mediator”.

=== Un pat an tra Giacòb e Laban ===

{{verse|chapter=31|verse=43}}Anlora Laban a l’ha replicà a Giacòb parèj: “Coste fije a son  mie fije e costi fieuj a son mè fieuj; coste bestie a son mè cabial e lòn ch’it vëdde a l’é ‘l mè. Còsa podrìa-ne fé ancheuj për coste mie fije e për ij fieuj che lor a l’han butà al mond? {{verse|chapter=31|verse=44}}E bin, foma ‘n pat antra ti e mi e ch’a-i sia un testimòni an tra mi e ti”.

{{verse|chapter=31|verse=45}}Parèj Giacòb a l’ha ciapà na pera e a l’ha drissala coma pera 'd comemorassion. {{verse|chapter=31|verse=46}}Peui a l’ha dit ai mèmber ëd soa famija: “Ambaroné ‘d pere, e coj-lì a l’han ciapà ‘d pere e a l’han fane ‘n baron. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha ciamà col pòst &quot;Jegar-Sahaduta&lt;ref&gt;Laban a l'ha dàit a col leugh un nòm Aramean ch'a veul dì: “Pera dfla testimoniansa&quot; o “costa p'era a l'é na testimoniansa”.&lt;/ref&gt;, mentre Giacòb a l’ha ciamalo Galed&lt;ref&gt;Galed a veul ëdcò dì &quot;Pera dla testimoniansa&quot; ma cost nòm a l'é Canaanita o Semita oriental e pì davzin a col che peui a sarìa stàita la lenga ebràica. Jacòb sicura a savìa parlé Aramean, ma a l'ha preferì dovré 'n dialèt ocidental.&lt;/ref&gt;”. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha dit: “Sto baron ëd pere ch’a sia ancheuj ëd testimoniansa an tra mi e ti”. A l’é për lòn ch’a l'é stait ciamà Galed, {{verse|chapter=31|verse=49}}e ‘dcò Mispa&lt;ref&gt;Mispa (מִצְפָּה, mitspah) a veul dì &quot;post ëd guardia&quot; ma a son-a coma 'l verb ch'as volta an &quot;che chiel a guarda&quot; (יִצֶף, yitsef). Nì Laban nì Jacòb as sentìo sicur l'un ëd l'àutr, parèj a son acordasse d'andé mincaun për soa stra, ciamand a Nosgnor ëd sorvelié. Jacòb a l'avìa nen da manda 'd cost tratà, ma Laban, fòrse a chërdìa 'd si përché ch'a l'avìa përdù ij sò ìdoj 'd protession.&lt;/ref&gt;, përchè ch’a l’ha 'dcò dit: “Nosgnor a sarà a l’avàit an tra mi e ti, quand che nojàutri is vedroma pì nen l’un con l’àutr&quot;. {{verse|chapter=31|verse=50}}Se ti ‘t trateras mal  mie fije e s’it pijeras d’àutre fomne ancora, a sarà nen n’òm ch’a sarà con noi a vëdne, ma, pijëtte varda, Nosgnor midem a sarà ‘l testimòni an tra ti e mi. {{verse|chapter=31|verse=51}}A l’ha giontaje Laban e Giacòb: “Varda-lì sto baron ëd pere e varda costa colòna ch’i l’hai drissà an tra mi e ti. {{verse|chapter=31|verse=52}}Sto mugg a l’é testimòni e costa colòna a testimònia che mi i faso giurament ëd nen dëstraversé sto baron da toa part për atachete, e che ti ‘t fase giurament ëd nen dëstraversé sto baron e sta colòna da la mia part për feme ‘d mal. {{verse|chapter=31|verse=53}}Ël Dé d’Abraham e ‘l Dé ‘d Nacor ch’a sio ij giùdes an tra ‘d nojàutri”. Giacòb a l’ha fàit giurament për ël Tëmmibil ëd sò pare Isach. {{verse|chapter=31|verse=54}}Peui a l’ha smonù ‘n sacrifissi an sij mont e a l’ha anvità soa gent a pijé da mangé. Lor a l’han mangià e a l’han passà la neuit an sij mont..

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>mmv7z8w4lgc13m1q4xwa4qoqwocwtqx</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21625</id>
      <parentid>21624</parentid>
      <timestamp>2022-08-25T18:50:35Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="11848" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 31 ==

=== Giacòb a scapa vìa da Laban ===
[[File:La Bìbia piemontèisa - Génesi 31.ogg|thumb|La Bìbia piemontèisa - Génesi 31]]
{{verse|chapter=31|verse=1}}Giacòb a l’era vnùit a savèj che ij fieuj ëd Laban a disìo: “Giacòb a l’é pijasse lòn ch’a l’era ‘d nòst pare e, con lòn ch’a l’era nen ël sò, a l’é fasse tuta costa fortun-a. {{verse|chapter=31|verse=2}}Giacòb a l’ha vardà ‘dcò la facia ‘d Laban e a l’é ancorzusne che, anvers ëd chiel, a l’era nen coma prima.

{{verse|chapter=31|verse=3}}Nosgnor a l’ha dije a Giacòb: “Torna al pais dij tò grand, ant ël leugh andova ch’it ses nassù e mi i sarai con ti”.

{{verse|chapter=31|verse=4}}Anlora Giacòb a l’ha mandà a ciamé Rachel e Lea, për ch’a vnèisso al camp anté ch’a tnisìa ij sò strop, {{verse|chapter=31|verse=5}}e a l’ha dije: “I son ancorzume dal visagi ëd vòst pare ch’am varda pì nen coma ch’a fasìa prima, ma ël Dé ‘d mè pare a l'é con mi&lt;ref&gt;O “a l’é stàit”.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=31|verse=6}}Vojàutre i seve bin che mi i l’hai servì vòstr pare con tute mie fòrse; {{verse|chapter=31|verse=7}}tutun, vòstr pare a l’ha sbefiame e a l’ha cambià des vire mè salari, ma Nosgnor a l’ha nen përmetuje ‘d feme dël mal.

{{verse|chapter=31|verse=8}}Se vòstr pare a disìa: ‘Le bestie giajolà a saran tò salari, tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial giajolà; s’ a disìa: ‘Le bestie strià a saran tò salari’, anlora tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial strià. {{verse|chapter=31|verse=9}}Parèj Nosgnor a l’ha gavaje le bestie a vòst pare e a l’ha daje a mi. {{verse|chapter=31|verse=10}}Na vira, quand ël cit ëstrop a va an calor, mi ant la seugn i l’hai aussà j’euj e i l’hai vëddù che ij boch darera a monté le bestie a l’ero macià, strià, giajolà e vairolà. {{verse|chapter=31|verse=11}}L’àngel ëd Nosgnor a l’ha dime ant ël seugn: ‘Giacòb!’. I l’hai rësponduje: ‘Còsa comandes-to?’. {{verse|chapter=31|verse=12}}Chiel a l’ha dime: ‘Àussa j’euj e varda, tùit ij boch ch’a monto le bestie a son strià, vairolà e giajolà, përchè ch’i l’hai vëddù lòn che Laban at fà. {{verse|chapter=31|verse=13}}Mi i son ël Dé ch’a l’é manifestasse a ti  a Betel, andoa ch’it l’has onzù la pera sacrà e andova ch’it l’has fame ‘n vot&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 28:18-22.&lt;/ref&gt;. Adess àuss-te, part  da cost pais e torna al pais anté ch’it ses nassù”.

{{verse|chapter=31|verse=14}}Rachel e Lea a l’han rësponduje: “Për nojàutre a va bin! I l’avrìo, comsëssìa, arseivù an ardità gnun dij beni ‘d nòst pare. {{verse|chapter=31|verse=15}}Chiel a l’ha tratane coma s’i fusso ‘d forestere, dal moment ch’a l’ha vendune e a l’ha ‘dcò mangiasse nòst dné. {{verse|chapter=31|verse=16}}Tuta la richessa che Nosgnor a l’ha gavà a nòst pare a l’é stàita nòstra e dij nòstri fieuj. Adess, fà pura lòn che Nosgnor a l’ha dite”.

{{verse|chapter=31|verse=17}}Anlora Giacòb a l’é aussasse, a l’ha carià ij fieuj e le fomne an sij gamej, {{verse|chapter=31|verse=18}}e a l’ha portà via tut ël cabial e tùit ij beni ch’a l’era catasse an Padan-Aram, për torné da Isach, sò pare, ant ël pais ëd Canan.

{{verse|chapter=31|verse=19}}Laban a l’era andàit a tosoné lë strop e Rachel a l’é profitass-ne për porteje vìa j’idoj ‘d famija&lt;ref&gt;תְּרָפִים (tÿrafim) o “mistà pagan-e”, ch’a-j chërdìo protege la famija. &lt;/ref&gt; 'd sò pare. {{verse|chapter=31|verse=20}}Giacòb a l’ha schivià l’atension ëd Laban l’Aramé, nen avertendlo ch’a stasìa për scapé; {{verse|chapter=31|verse=21}}parèj ch’a l’ha podù andess-ne con tut lòn ch’a l'avìa. A l’ha donca travërsà ‘l fium Eufrate e a l’é andass-ne drit anvers le montagne ‘d Galad.

=== Laban a-j cor dapress a Giacòb ===

{{verse|chapter=31|verse=22}}Al ters dì a l’era stàit arferì a Laban che Giacòb a l’era scapass-ne. {{verse|chapter=31|verse=23}}Anlora Laban, ansem a soa gent, a l’é coruje dapress për set dì ‘d marcia e a l’ha rëscontralo an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=24}}Cola neuit, contut, Nosgnor a l’é manifestasse a Laban l’Aramé e a l’ha dije: “Lass-lo sté col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!”.

{{verse|chapter=31|verse=25}}Laban a l’é donca rivà fin-a doa ch’a l’era Giacòb, ch’a l’avìa piantà le tende an sle montagne e Laban con soa gent a l’avìa butà sò campament an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=26}}Laban a l’ha dije a Giacòb: “Còs l’has-to fàit? It l’has anganame! It l’has portame via mìe fije coma s’a fusso ‘d përzonere ‘d guèra! {{verse|chapter=31|verse=27}}Përchè ses-to scapà dë scondion, tl’has pijame ‘n gir e nen avertime? Mi i l’avrìa date ‘l congé an mes a cant ëd festa, al son ëd cimbaj e ‘d cetre! {{verse|chapter=31|verse=28}}E it l’has permëttume gnanca ‘d basé ij mè fieuj e le mie fije! Sicur it l’has agì pròpi da stupid!” {{verse|chapter=31|verse=29}}A sarìa ‘n mè podèj ëd fete dël mal, ma la neuit passà ‘l Dé ‘d tò pare a l’é manifestass-me e a l’ha dime: ‘Lass-lo sté, col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!’. {{verse|chapter=31|verse=30}}Sicur it ses partì përchè ti ‘t magonave ‘d nostalgìa për la ca ‘d tò pare, ma përchè it l’has portame vìa ij mè dio?”.

{{verse|chapter=31|verse=31}}Giacòb a l’ha rësponduje a Laban: “I l’avìa tëmma e i pensava ch’it l’avrie gavame toe fije con la fòrsa. {{verse|chapter=31|verse=32}}Ma për lòn ch’a riguarda ij tò idoj ‘d famija, varda s’it peudes troveje, e ch’a meuira la përson-a ch’a l’ha portatje via! E se ti ’t trove dacant ëd mi a la presensa ‘d nòstra gent na qualsëssìa còsa ch’a sia toa, pijtla pura”. Giacòb a savìa pa ch’a l’era stàita Rachel a porteje vìa ij sò dio ‘d famija.

{{verse|chapter=31|verse=33}}Anlora Laban a l’é intrà ant la tenda ‘d Giacòb e peui ant la tenda ‘d Lea e ant la tenda dle doe servente, ma a l’ha pa trovà lòn ch’a sercava. Peui a l’é surtì da la tenda ‘d Lea e a l’é intrà an cola ‘d Rachel. {{verse|chapter=31|verse=34}}Rachel a l’avìa pijà j’idoj e a l’avìa butaje ant la sela dël gamel, peui a l’era setassje ansima, parèj che Laban a l’ha fognà tuta la tenda ma a l’ha nen trovaje.

{{verse|chapter=31|verse=35}}Anlora Rachel a l’ha dit a sò pare: “Ch’as ofenda nen mè signor s’i peuss nen ausseme dë 'dnans ëd ti, ma a l’é përch’ i l’hai lòn ch’a ven ëd régola a le fomne”. Laban a l’ha donca sercà an tuta la tenda, ma a l’ha nen trovà j’idoj.

{{verse|chapter=31|verse=36}}Giacòb, anlora, a l’é anrabiasse e a l’ha fàit na reprimenda a Laban. A l’ha dije: “Che delit é-lo ch’i l’hai mai fàit, col ch’a l’é mè pëccà përchè it sie butate a corme dapress? {{verse|chapter=31|verse=37}}Adess ch’it l’has fognà tute  mie ròbe, còs l’has-to trovà ‘d tute le ròbe ‘d ca toa? Butla sì, dë 'dnans ai mè e ai tò parent e ch’a sio lor a fé da giudes an tra nojàutri doi. {{verse|chapter=31|verse=38}}Vint agn i l’hai passà ansem a ti: toe feje e toe crave a l’han mai sfrasà, e ij moton ëd tò strop i l’hai mai mangiaje. {{verse|chapter=31|verse=40}}I l’hai mai portate gnun-a bestia sbranà: mi i na compensava ‘l dann e ti't m fasìe rimprocc për lòn ch’a vnisìa robà ant ël dì e për lòn ch’a vnisìa robà ‘d neuit.  Ëd dì im grevava la càud e ‘d neuit ël ginich, e la seugn a scapava dai mè euj. {{verse|chapter=31|verse=41}}Vint agn i son restà a toa ca: i l’hai servì quatòrdes agn për toe doe fije e ses agn për tò strop, e ti it l’has cangià mè salari des vòlte. {{verse|chapter=31|verse=42}}S’a fussa nen ëstàit con mi ël Dé ‘d mè pare, ël dé d’Abraham, e ‘l Tëmmibil d’Isach, ti, adess, it l’avrìe taparame a man veuide; ma Nosgnor a l’ha vëddù mè magon e la fatiga ‘d mie man, e la neuit passà a l’ha fàit da mediator”.

=== Un pat an tra Giacòb e Laban ===

{{verse|chapter=31|verse=43}}Anlora Laban a l’ha replicà a Giacòb parèj: “Coste fije a son  mie fije e costi fieuj a son mè fieuj; coste bestie a son mè cabial e lòn ch’it vëdde a l’é ‘l mè. Còsa podrìa-ne fé ancheuj për coste mie fije e për ij fieuj che lor a l’han butà al mond? {{verse|chapter=31|verse=44}}E bin, foma ‘n pat antra ti e mi e ch’a-i sia un testimòni an tra mi e ti”.

{{verse|chapter=31|verse=45}}Parèj Giacòb a l’ha ciapà na pera e a l’ha drissala coma pera 'd comemorassion. {{verse|chapter=31|verse=46}}Peui a l’ha dit ai mèmber ëd soa famija: “Ambaroné ‘d pere, e coj-lì a l’han ciapà ‘d pere e a l’han fane ‘n baron. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha ciamà col pòst &quot;Jegar-Sahaduta&lt;ref&gt;Laban a l'ha dàit a col leugh un nòm Aramean ch'a veul dì: “Pera dfla testimoniansa&quot; o “costa p'era a l'é na testimoniansa”.&lt;/ref&gt;, mentre Giacòb a l’ha ciamalo Galed&lt;ref&gt;Galed a veul ëdcò dì &quot;Pera dla testimoniansa&quot; ma cost nòm a l'é Canaanita o Semita oriental e pì davzin a col che peui a sarìa stàita la lenga ebràica. Jacòb sicura a savìa parlé Aramean, ma a l'ha preferì dovré 'n dialèt ocidental.&lt;/ref&gt;”. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha dit: “Sto baron ëd pere ch’a sia ancheuj ëd testimoniansa an tra mi e ti”. A l’é për lòn ch’a l'é stait ciamà Galed, {{verse|chapter=31|verse=49}}e ‘dcò Mispa&lt;ref&gt;Mispa (מִצְפָּה, mitspah) a veul dì &quot;post ëd guardia&quot; ma a son-a coma 'l verb ch'as volta an &quot;che chiel a guarda&quot; (יִצֶף, yitsef). Nì Laban nì Jacòb as sentìo sicur l'un ëd l'àutr, parèj a son acordasse d'andé mincaun për soa stra, ciamand a Nosgnor ëd sorvelié. Jacòb a l'avìa nen da manca 'd cost tratà, ma Laban, fòrse a chërdìa 'd si përché ch'a l'avìa përdù ij sò ìdoj 'd protession.&lt;/ref&gt;, përchè ch’a l’ha 'dcò dit: “Nosgnor a sarà a l’avàit an tra mi e ti, quand che nojàutri is vedroma pì nen l’un con l’àutr&quot;. {{verse|chapter=31|verse=50}}Se ti ‘t trateras mal  mie fije e s’it pijeras d’àutre fomne ancora, a sarà nen n’òm ch’a sarà con noi a vëdne, ma, pijëtte varda, Nosgnor midem a sarà ‘l testimòni an tra ti e mi. {{verse|chapter=31|verse=51}}A l’ha giontaje Laban e Giacòb: “Varda-lì sto baron ëd pere e varda costa colòna ch’i l’hai drissà an tra mi e ti. {{verse|chapter=31|verse=52}}Sto mugg a l’é testimòni e costa colòna a testimònia che mi i faso giurament ëd nen dëstraversé sto baron da toa part për atachete, e che ti ‘t fase giurament ëd nen dëstraversé sto baron e sta colòna da la mia part për feme ‘d mal. {{verse|chapter=31|verse=53}}Ël Dé d’Abraham e ‘l Dé ‘d Nacor ch’a sio ij giùdes an tra ‘d nojàutri”. Giacòb a l’ha fàit giurament për ël Tëmmibil ëd sò pare Isach. {{verse|chapter=31|verse=54}}Peui a l’ha smonù ‘n sacrifissi an sij mont e a l’ha anvità soa gent a pijé da mangé. Lor a l’han mangià e a l’han passà la neuit an sij mont..

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>7tcr8se6amd8rn427kimd0sa1xoxfwp</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21628</id>
      <parentid>21625</parentid>
      <timestamp>2022-08-26T07:58:51Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="12346" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 31 ==

=== Giacòb a scapa vìa da Laban ===
[[File:La Bìbia piemontèisa - Génesi 31.ogg|thumb|La Bìbia piemontèisa - Génesi 31]]
{{verse|chapter=31|verse=1}}Giacòb a l’era vnùit a savèj che ij fieuj ëd Laban a disìo: “Giacòb a l’é pijasse lòn ch’a l’era ‘d nòst pare e, con lòn ch’a l’era nen ël sò, a l’é fasse tuta costa fortun-a. {{verse|chapter=31|verse=2}}Giacòb a l’ha vardà ‘dcò la facia ‘d Laban e a l’é ancorzusne che, anvers ëd chiel, a l’era nen coma prima.

{{verse|chapter=31|verse=3}}Nosgnor a l’ha dije a Giacòb: “Torna al pais dij tò grand, ant ël leugh andova ch’it ses nassù e mi i sarai con ti”.

{{verse|chapter=31|verse=4}}Anlora Giacòb a l’ha mandà a ciamé Rachel e Lea, për ch’a vnèisso al camp anté ch’a tnisìa ij sò strop, {{verse|chapter=31|verse=5}}e a l’ha dije: “I son ancorzume dal visagi ëd vòst pare ch’am varda pì nen coma ch’a fasìa prima, ma ël Dé ‘d mè pare a l'é con mi&lt;ref&gt;O “a l’é stàit”.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=31|verse=6}}Vojàutre i seve bin che mi i l’hai servì vòstr pare con tute mie fòrse; {{verse|chapter=31|verse=7}}tutun, vòstr pare a l’ha sbefiame e a l’ha cambià des vire mè salari, ma Nosgnor a l’ha nen përmetuje ‘d feme dël mal.

{{verse|chapter=31|verse=8}}Se vòstr pare a disìa: ‘Le bestie giajolà a saran tò salari, tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial giajolà; s’ a disìa: ‘Le bestie strià a saran tò salari’, anlora tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial strià. {{verse|chapter=31|verse=9}}Parèj Nosgnor a l’ha gavaje le bestie a vòst pare e a l’ha daje a mi. {{verse|chapter=31|verse=10}}Na vira, quand ël cit ëstrop a va an calor, mi ant la seugn i l’hai aussà j’euj e i l’hai vëddù che ij boch darera a monté le bestie a l’ero macià, strià, giajolà e vairolà. {{verse|chapter=31|verse=11}}L’àngel ëd Nosgnor a l’ha dime ant ël seugn: ‘Giacòb!’. I l’hai rësponduje: ‘Còsa comandes-to?’. {{verse|chapter=31|verse=12}}Chiel a l’ha dime: ‘Àussa j’euj e varda, tùit ij boch ch’a monto le bestie a son strià, vairolà e giajolà, përchè ch’i l’hai vëddù lòn che Laban at fà. {{verse|chapter=31|verse=13}}Mi i son ël Dé ch’a l’é manifestasse a ti  a Betel, andoa ch’it l’has onzù la pera sacrà e andova ch’it l’has fame ‘n vot&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 28:18-22.&lt;/ref&gt;. Adess àuss-te, part  da cost pais e torna al pais anté ch’it ses nassù”.

{{verse|chapter=31|verse=14}}Rachel e Lea a l’han rësponduje: “Për nojàutre a va bin! I l’avrìo, comsëssìa, arseivù an ardità gnun dij beni ‘d nòst pare. {{verse|chapter=31|verse=15}}Chiel a l’ha tratane coma s’i fusso ‘d forestere, dal moment ch’a l’ha vendune e a l’ha ‘dcò mangiasse nòst dné. {{verse|chapter=31|verse=16}}Tuta la richessa che Nosgnor a l’ha gavà a nòst pare a l’é stàita nòstra e dij nòstri fieuj. Adess, fà pura lòn che Nosgnor a l’ha dite”.

{{verse|chapter=31|verse=17}}Anlora Giacòb a l’é aussasse, a l’ha carià ij fieuj e le fomne an sij gamej, {{verse|chapter=31|verse=18}}e a l’ha portà via tut ël cabial e tùit ij beni ch’a l’era catasse an Padan-Aram, për torné da Isach, sò pare, ant ël pais ëd Canan.

{{verse|chapter=31|verse=19}}Laban a l’era andàit a tosoné lë strop e Rachel a l’é profitass-ne për porteje vìa j’idoj ‘d famija&lt;ref&gt;תְּרָפִים (tÿrafim) o “mistà pagan-e”, ch’a-j chërdìo protege la famija. &lt;/ref&gt; 'd sò pare. {{verse|chapter=31|verse=20}}Giacòb a l’ha schivià l’atension ëd Laban l’Aramé, nen avertendlo ch’a stasìa për scapé; {{verse|chapter=31|verse=21}}parèj ch’a l’ha podù andess-ne con tut lòn ch’a l'avìa. A l’ha donca travërsà ‘l fium Eufrate e a l’é andass-ne drit anvers le montagne ‘d Galad.

=== Laban a-j cor dapress a Giacòb ===

{{verse|chapter=31|verse=22}}Al ters dì a l’era stàit arferì a Laban che Giacòb a l’era scapass-ne. {{verse|chapter=31|verse=23}}Anlora Laban, ansem a soa gent, a l’é coruje dapress për set dì ‘d marcia e a l’ha rëscontralo an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=24}}Cola neuit, contut, Nosgnor a l’é manifestasse a Laban l’Aramé e a l’ha dije: “Lass-lo sté col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!”.

{{verse|chapter=31|verse=25}}Laban a l’é donca rivà fin-a doa ch’a l’era Giacòb, ch’a l’avìa piantà le tende an sle montagne e Laban con soa gent a l’avìa butà sò campament an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=26}}Laban a l’ha dije a Giacòb: “Còs l’has-to fàit? It l’has anganame! It l’has portame via mìe fije coma s’a fusso ‘d përzonere ‘d guèra! {{verse|chapter=31|verse=27}}Përchè ses-to scapà dë scondion, tl’has pijame ‘n gir e nen avertime? Mi i l’avrìa date ‘l congé an mes a cant ëd festa, al son ëd cimbaj e ‘d cetre! {{verse|chapter=31|verse=28}}E it l’has permëttume gnanca ‘d basé ij mè fieuj e le mie fije! Sicur it l’has agì pròpi da stupid!” {{verse|chapter=31|verse=29}}A sarìa ‘n mè podèj ëd fete dël mal, ma la neuit passà ‘l Dé ‘d tò pare a l’é manifestass-me e a l’ha dime: ‘Lass-lo sté, col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!’. {{verse|chapter=31|verse=30}}Sicur it ses partì përchè ti ‘t magonave ‘d nostalgìa për la ca ‘d tò pare, ma përchè it l’has portame vìa ij mè dio?”.

{{verse|chapter=31|verse=31}}Giacòb a l’ha rësponduje a Laban: “I l’avìa tëmma e i pensava ch’it l’avrie gavame toe fije con la fòrsa. {{verse|chapter=31|verse=32}}Ma për lòn ch’a riguarda ij tò idoj ‘d famija, varda s’it peudes troveje, e ch’a meuira la përson-a ch’a l’ha portatje via! E se ti ’t trove dacant ëd mi a la presensa ‘d nòstra gent na qualsëssìa còsa ch’a sia toa, pijtla pura”. Giacòb a savìa pa ch’a l’era stàita Rachel a porteje vìa ij sò dio ‘d famija.

{{verse|chapter=31|verse=33}}Anlora Laban a l’é intrà ant la tenda ‘d Giacòb e peui ant la tenda ‘d Lea e ant la tenda dle doe servente, ma a l’ha pa trovà lòn ch’a sercava. Peui a l’é surtì da la tenda ‘d Lea e a l’é intrà an cola ‘d Rachel. {{verse|chapter=31|verse=34}}Rachel a l’avìa pijà j’idoj e a l’avìa butaje ant la sela dël gamel, peui a l’era setassje ansima, parèj che Laban a l’ha fognà tuta la tenda ma a l’ha nen trovaje.

{{verse|chapter=31|verse=35}}Anlora Rachel a l’ha dit a sò pare: “Ch’as ofenda nen mè signor s’i peuss nen ausseme dë 'dnans ëd ti, ma a l’é përch’ i l’hai lòn ch’a ven ëd régola a le fomne”. Laban a l’ha donca sercà an tuta la tenda, ma a l’ha nen trovà j’idoj.

{{verse|chapter=31|verse=36}}Giacòb, anlora, a l’é anrabiasse e a l’ha fàit na reprimenda a Laban. A l’ha dije: “Che delit é-lo ch’i l’hai mai fàit, col ch’a l’é mè pëccà përchè it sie butate a corme dapress? {{verse|chapter=31|verse=37}}Adess ch’it l’has fognà tute  mie ròbe, còs l’has-to trovà ‘d tute le ròbe ‘d ca toa? Butla sì, dë 'dnans ai mè e ai tò parent e ch’a sio lor a fé da giudes an tra nojàutri doi. {{verse|chapter=31|verse=38}}Vint agn i l’hai passà ansem a ti: toe feje e toe crave a l’han mai sfrasà, e ij moton ëd tò strop i l’hai mai mangiaje. {{verse|chapter=31|verse=40}}I l’hai mai portate gnun-a bestia sbranà: mi i na compensava ‘l dann e ti't m fasìe rimprocc për lòn ch’a vnisìa robà ant ël dì e për lòn ch’a vnisìa robà ‘d neuit.  Ëd dì im grevava la càud e ‘d neuit ël ginich, e la seugn a scapava dai mè euj. {{verse|chapter=31|verse=41}}Vint agn i son restà a toa ca: i l’hai servì quatòrdes agn për toe doe fije e ses agn për tò strop, e ti it l’has cangià mè salari des vòlte. {{verse|chapter=31|verse=42}}S’a fussa nen ëstàit con mi ël Dé ‘d mè pare, ël dé d’Abraham, e ‘l Tëmmibil d’Isach, ti, adess, it l’avrìe taparame a man veuide; ma Nosgnor a l’ha vëddù mè magon e la fatiga ‘d mie man, e la neuit passà a l’ha fàit da mediator”.

=== Un pat an tra Giacòb e Laban ===

{{verse|chapter=31|verse=43}}Anlora Laban a l’ha replicà a Giacòb parèj: “Coste fije a son  mie fije e costi fieuj a son mè fieuj; coste bestie a son mè cabial e lòn ch’it vëdde a l’é ‘l mè. Còsa podrìa-ne fé ancheuj për coste mie fije e për ij fieuj che lor a l’han butà al mond? {{verse|chapter=31|verse=44}}E bin, foma ‘n pat antra ti e mi e ch’a-i sia un testimòni an tra mi e ti”.

{{verse|chapter=31|verse=45}}Parèj Giacòb a l’ha ciapà na pera e a l’ha drissala coma pera 'd comemorassion. {{verse|chapter=31|verse=46}}Peui a l’ha dit ai mèmber ëd soa famija: “Ambaroné ‘d pere, e coj-lì a l’han ciapà ‘d pere e a l’han fane ‘n baron. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha ciamà col pòst &quot;Jegar-Sahaduta&lt;ref&gt;Laban a l'ha dàit a col leugh un nòm Aramean ch'a veul dì: “Pera dfla testimoniansa&quot; o “costa p'era a l'é na testimoniansa”.&lt;/ref&gt;, mentre Giacòb a l’ha ciamalo Galed&lt;ref&gt;Galed a veul ëdcò dì &quot;Pera dla testimoniansa&quot; ma cost nòm a l'é Canaanita o Semita oriental e pì davzin a col che peui a sarìa stàita la lenga ebràica. Jacòb sicura a savìa parlé Aramean, ma a l'ha preferì dovré 'n dialèt ocidental.&lt;/ref&gt;”. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha dit: “Sto baron ëd pere ch’a sia ancheuj ëd testimoniansa an tra mi e ti”. A l’é për lòn ch’a l'é stait ciamà Galed, {{verse|chapter=31|verse=49}}e ‘dcò Mispa&lt;ref&gt;Mispa (מִצְפָּה, mitspah) a veul dì &quot;post ëd guardia&quot; ma a son-a coma 'l verb ch'as volta an &quot;che chiel a guarda&quot; (יִצֶף, yitsef). Nì Laban nì Jacòb as sentìo sicur l'un ëd l'àutr, parèj a son acordasse d'andé mincaun për soa stra, ciamand a Nosgnor ëd sorvelié. Jacòb a l'avìa nen da manca 'd cost tratà, ma Laban, fòrse a chërdìa 'd si përché ch'a l'avìa përdù ij sò ìdoj 'd protession.&lt;/ref&gt;, përchè ch’a l’ha 'dcò dit: “Nosgnor a sarà a l’avàit an tra mi e ti, quand che nojàutri is vedroma pì nen l’un con l’àutr&quot;. {{verse|chapter=31|verse=50}}Se ti ‘t trateras mal  mie fije e s’it pijeras d’àutre fomne ancora, a sarà nen n’òm ch’a sarà con noi a vëdne, ma, pijëtte varda, Nosgnor midem a sarà ‘l testimòni an tra ti e mi. {{verse|chapter=31|verse=51}}A l’ha giontaje Laban e Giacòb: “Varda-lì sto baron ëd pere e varda costa colòna ch’i l’hai drissà an tra mi e ti. {{verse|chapter=31|verse=52}}Sto mugg a l’é testimòni e costa colòna a testimònia che mi i faso giurament ëd nen dëstraversé sto baron da toa part për atachete, e che ti ‘t fase giurament ëd nen dëstraversé sto baron e sta colòna da la mia part për feme ‘d mal. {{verse|chapter=31|verse=53}}Ël Dé d’Abraham e ‘l Dé ‘d Nacor ch’a sio ij giùdes an tra ‘d nojàutri”. Giacòb a l’ha fàit giurament për ël Tëmmibil ëd sò pare Isach. {{verse|chapter=31|verse=54}}Peui a l’ha smonù ‘n sacrifissi an sij mont e a l’ha anvità soa gent a pijé da mangé. Lor a l’han mangià e a l’han passà la neuit an sij mont.

{{verse|chapter=31|verse=55}}(32:1)&lt;ref&gt;Ancomensand da 31:55, ij nùmer dij versèt ëd nòstra version, ch'a van dré a la version anglèisa NET Bible (NET) a son diferent da coj dël test ebràich (BHS), con 31:55 NET = 32:1 HT, 32:1 NET = 32:2 BHS etc., fin-a a 32:32 NET = 32:33 BHS. Da 33:1 ij nùmer dij versèt an la NET e BHS a son torna j'istess.&lt;/ref&gt; Parèj, a la matin bonora, Laban a l'ha basà ij sò novod e fije e a l'ha benedije. Peui Laban a l'é partì e a l'é tornass-ne a ca.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>cc5ixlzxqghhao5sv0kl8pjsxyheh90</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21633</id>
      <parentid>21628</parentid>
      <timestamp>2022-08-26T08:41:10Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="12350" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 30|Genesi 30]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 31 ==

=== Giacòb a scapa vìa da Laban ===
[[File:La Bìbia piemontèisa - Génesi 31.ogg|thumb|La Bìbia piemontèisa - Génesi 31]]
{{verse|chapter=31|verse=1}}Giacòb a l’era vnùit a savèj che ij fieuj ëd Laban a disìo: “Giacòb a l’é pijasse lòn ch’a l’era ‘d nòst pare e, con lòn ch’a l’era nen ël sò, a l’é fasse tuta costa fortun-a. {{verse|chapter=31|verse=2}}Giacòb a l’ha vardà ‘dcò la facia ‘d Laban e a l’é ancorzusne che, anvers ëd chiel, a l’era nen coma prima.

{{verse|chapter=31|verse=3}}Nosgnor a l’ha dije a Giacòb: “Torna al pais dij tò grand, ant ël leugh andova ch’it ses nassù e mi i sarai con ti”.

{{verse|chapter=31|verse=4}}Anlora Giacòb a l’ha mandà a ciamé Rachel e Lea, për ch’a vnèisso al camp anté ch’a tnisìa ij sò strop, {{verse|chapter=31|verse=5}}e a l’ha dije: “I son ancorzume dal visagi ëd vòst pare ch’am varda pì nen coma ch’a fasìa prima, ma ël Dé ‘d mè pare a l'é con mi&lt;ref&gt;O “a l’é stàit”.&lt;/ref&gt;. {{verse|chapter=31|verse=6}}Vojàutre i seve bin che mi i l’hai servì vòstr pare con tute mie fòrse; {{verse|chapter=31|verse=7}}tutun, vòstr pare a l’ha sbefiame e a l’ha cambià des vire mè salari, ma Nosgnor a l’ha nen përmetuje ‘d feme dël mal.

{{verse|chapter=31|verse=8}}Se vòstr pare a disìa: ‘Le bestie giajolà a saran tò salari, tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial giajolà; s’ a disìa: ‘Le bestie strià a saran tò salari’, anlora tut lë strop a fasìa rassa ‘d cabial strià. {{verse|chapter=31|verse=9}}Parèj Nosgnor a l’ha gavaje le bestie a vòst pare e a l’ha daje a mi. {{verse|chapter=31|verse=10}}Na vira, quand ël cit ëstrop a va an calor, mi ant la seugn i l’hai aussà j’euj e i l’hai vëddù che ij boch darera a monté le bestie a l’ero macià, strià, giajolà e vairolà. {{verse|chapter=31|verse=11}}L’àngel ëd Nosgnor a l’ha dime ant ël seugn: ‘Giacòb!’. I l’hai rësponduje: ‘Còsa comandes-to?’. {{verse|chapter=31|verse=12}}Chiel a l’ha dime: ‘Àussa j’euj e varda, tùit ij boch ch’a monto le bestie a son strià, vairolà e giajolà, përchè ch’i l’hai vëddù lòn che Laban at fà. {{verse|chapter=31|verse=13}}Mi i son ël Dé ch’a l’é manifestasse a ti  a Betel, andoa ch’it l’has onzù la pera sacrà e andova ch’it l’has fame ‘n vot&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 28:18-22.&lt;/ref&gt;. Adess àuss-te, part  da cost pais e torna al pais anté ch’it ses nassù”.

{{verse|chapter=31|verse=14}}Rachel e Lea a l’han rësponduje: “Për nojàutre a va bin! I l’avrìo, comsëssìa, arseivù an ardità gnun dij beni ‘d nòst pare. {{verse|chapter=31|verse=15}}Chiel a l’ha tratane coma s’i fusso ‘d forestere, dal moment ch’a l’ha vendune e a l’ha ‘dcò mangiasse nòst dné. {{verse|chapter=31|verse=16}}Tuta la richessa che Nosgnor a l’ha gavà a nòst pare a l’é stàita nòstra e dij nòstri fieuj. Adess, fà pura lòn che Nosgnor a l’ha dite”.

{{verse|chapter=31|verse=17}}Anlora Giacòb a l’é aussasse, a l’ha carià ij fieuj e le fomne an sij gamej, {{verse|chapter=31|verse=18}}e a l’ha portà via tut ël cabial e tùit ij beni ch’a l’era catasse an Padan-Aram, për torné da Isach, sò pare, ant ël pais ëd Canan.

{{verse|chapter=31|verse=19}}Laban a l’era andàit a tosoné lë strop e Rachel a l’é profitass-ne për porteje vìa j’idoj ‘d famija&lt;ref&gt;תְּרָפִים (tÿrafim) o “mistà pagan-e”, ch’a-j chërdìo protege la famija. &lt;/ref&gt; 'd sò pare. {{verse|chapter=31|verse=20}}Giacòb a l’ha schivià l’atension ëd Laban l’Aramé, nen avertendlo ch’a stasìa për scapé; {{verse|chapter=31|verse=21}}parèj ch’a l’ha podù andess-ne con tut lòn ch’a l'avìa. A l’ha donca travërsà ‘l fium Eufrate e a l’é andass-ne drit anvers le montagne ‘d Galad.

=== Laban a-j cor dapress a Giacòb ===

{{verse|chapter=31|verse=22}}Al ters dì a l’era stàit arferì a Laban che Giacòb a l’era scapass-ne. {{verse|chapter=31|verse=23}}Anlora Laban, ansem a soa gent, a l’é coruje dapress për set dì ‘d marcia e a l’ha rëscontralo an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=24}}Cola neuit, contut, Nosgnor a l’é manifestasse a Laban l’Aramé e a l’ha dije: “Lass-lo sté col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!”.

{{verse|chapter=31|verse=25}}Laban a l’é donca rivà fin-a doa ch’a l’era Giacòb, ch’a l’avìa piantà le tende an sle montagne e Laban con soa gent a l’avìa butà sò campament an sle montagne ‘d Galad. {{verse|chapter=31|verse=26}}Laban a l’ha dije a Giacòb: “Còs l’has-to fàit? It l’has anganame! It l’has portame via mìe fije coma s’a fusso ‘d përzonere ‘d guèra! {{verse|chapter=31|verse=27}}Përchè ses-to scapà dë scondion, tl’has pijame ‘n gir e nen avertime? Mi i l’avrìa date ‘l congé an mes a cant ëd festa, al son ëd cimbaj e ‘d cetre! {{verse|chapter=31|verse=28}}E it l’has permëttume gnanca ‘d basé ij mè fieuj e le mie fije! Sicur it l’has agì pròpi da stupid!” {{verse|chapter=31|verse=29}}A sarìa ‘n mè podèj ëd fete dël mal, ma la neuit passà ‘l Dé ‘d tò pare a l’é manifestass-me e a l’ha dime: ‘Lass-lo sté, col Giacòb, vard-te ‘d dije gnente, pròpi gnente!’. {{verse|chapter=31|verse=30}}Sicur it ses partì përchè ti ‘t magonave ‘d nostalgìa për la ca ‘d tò pare, ma përchè it l’has portame vìa ij mè dio?”.

{{verse|chapter=31|verse=31}}Giacòb a l’ha rësponduje a Laban: “I l’avìa tëmma e i pensava ch’it l’avrie gavame toe fije con la fòrsa. {{verse|chapter=31|verse=32}}Ma për lòn ch’a riguarda ij tò idoj ‘d famija, varda s’it peudes troveje, e ch’a meuira la përson-a ch’a l’ha portatje via! E se ti ’t trove dacant ëd mi a la presensa ‘d nòstra gent na qualsëssìa còsa ch’a sia toa, pijtla pura”. Giacòb a savìa pa ch’a l’era stàita Rachel a porteje vìa ij sò dio ‘d famija.

{{verse|chapter=31|verse=33}}Anlora Laban a l’é intrà ant la tenda ‘d Giacòb e peui ant la tenda ‘d Lea e ant la tenda dle doe servente, ma a l’ha pa trovà lòn ch’a sercava. Peui a l’é surtì da la tenda ‘d Lea e a l’é intrà an cola ‘d Rachel. {{verse|chapter=31|verse=34}}Rachel a l’avìa pijà j’idoj e a l’avìa butaje ant la sela dël gamel, peui a l’era setassje ansima, parèj che Laban a l’ha fognà tuta la tenda ma a l’ha nen trovaje.

{{verse|chapter=31|verse=35}}Anlora Rachel a l’ha dit a sò pare: “Ch’as ofenda nen mè signor s’i peuss nen ausseme dë 'dnans ëd ti, ma a l’é përch’ i l’hai lòn ch’a ven ëd régola a le fomne”. Laban a l’ha donca sercà an tuta la tenda, ma a l’ha nen trovà j’idoj.

{{verse|chapter=31|verse=36}}Giacòb, anlora, a l’é anrabiasse e a l’ha fàit na reprimenda a Laban. A l’ha dije: “Che delit é-lo ch’i l’hai mai fàit, col ch’a l’é mè pëccà përchè it sie butate a corme dapress? {{verse|chapter=31|verse=37}}Adess ch’it l’has fognà tute  mie ròbe, còs l’has-to trovà ‘d tute le ròbe ‘d ca toa? Butla sì, dë 'dnans ai mè e ai tò parent e ch’a sio lor a fé da giudes an tra nojàutri doi. {{verse|chapter=31|verse=38}}Vint agn i l’hai passà ansem a ti: toe feje e toe crave a l’han mai sfrasà, e ij moton ëd tò strop i l’hai mai mangiaje. {{verse|chapter=31|verse=40}}I l’hai mai portate gnun-a bestia sbranà: mi i na compensava ‘l dann e ti't m fasìe rimprocc për lòn ch’a vnisìa robà ant ël dì e për lòn ch’a vnisìa robà ‘d neuit.  Ëd dì im grevava la càud e ‘d neuit ël ginich, e la seugn a scapava dai mè euj. {{verse|chapter=31|verse=41}}Vint agn i son restà a toa ca: i l’hai servì quatòrdes agn për toe doe fije e ses agn për tò strop, e ti it l’has cangià mè salari des vòlte. {{verse|chapter=31|verse=42}}S’a fussa nen ëstàit con mi ël Dé ‘d mè pare, ël dé d’Abraham, e ‘l Tëmmibil d’Isach, ti, adess, it l’avrìe taparame a man veuide; ma Nosgnor a l’ha vëddù mè magon e la fatiga ‘d mie man, e la neuit passà a l’ha fàit da mediator”.

=== Un pat an tra Giacòb e Laban ===

{{verse|chapter=31|verse=43}}Anlora Laban a l’ha replicà a Giacòb parèj: “Coste fije a son  mie fije e costi fieuj a son mè fieuj; coste bestie a son mè cabial e lòn ch’it vëdde a l’é ‘l mè. Còsa podrìa-ne fé ancheuj për coste mie fije e për ij fieuj che lor a l’han butà al mond? {{verse|chapter=31|verse=44}}E bin, foma ‘n pat antra ti e mi e ch’a-i sia un testimòni an tra mi e ti”.

{{verse|chapter=31|verse=45}}Parèj Giacòb a l’ha ciapà na pera e a l’ha drissala coma pera 'd comemorassion. {{verse|chapter=31|verse=46}}Peui a l’ha dit ai mèmber ëd soa famija: “Ambaroné ‘d pere, e coj-lì a l’han ciapà ‘d pere e a l’han fane ‘n baron. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha ciamà col pòst &quot;Jegar-Sahaduta&lt;ref&gt;Laban a l'ha dàit a col leugh un nòm Aramean ch'a veul dì: “Pera dfla testimoniansa&quot; o “costa p'era a l'é na testimoniansa”.&lt;/ref&gt;, mentre Giacòb a l’ha ciamalo Galed&lt;ref&gt;Galed a veul ëdcò dì &quot;Pera dla testimoniansa&quot; ma cost nòm a l'é Canaanita o Semita oriental e pì davzin a col che peui a sarìa stàita la lenga ebràica. Jacòb sicura a savìa parlé Aramean, ma a l'ha preferì dovré 'n dialèt ocidental.&lt;/ref&gt;”. {{verse|chapter=31|verse=47}}Laban a l’ha dit: “Sto baron ëd pere ch’a sia ancheuj ëd testimoniansa an tra mi e ti”. A l’é për lòn ch’a l'é stait ciamà Galed, {{verse|chapter=31|verse=49}}e ‘dcò Mispa&lt;ref&gt;Mispa (מִצְפָּה, mitspah) a veul dì &quot;post ëd guardia&quot; ma a son-a coma 'l verb ch'as volta an &quot;che chiel a guarda&quot; (יִצֶף, yitsef). Nì Laban nì Jacòb as sentìo sicur l'un ëd l'àutr, parèj a son acordasse d'andé mincaun për soa stra, ciamand a Nosgnor ëd sorvelié. Jacòb a l'avìa nen da manca 'd cost tratà, ma Laban, fòrse a chërdìa 'd si përché ch'a l'avìa përdù ij sò ìdoj 'd protession.&lt;/ref&gt;, përchè ch’a l’ha 'dcò dit: “Nosgnor a sarà a l’avàit an tra mi e ti, quand che nojàutri is vedroma pì nen l’un con l’àutr&quot;. {{verse|chapter=31|verse=50}}Se ti ‘t trateras mal  mie fije e s’it pijeras d’àutre fomne ancora, a sarà nen n’òm ch’a sarà con noi a vëdne, ma, pijëtte varda, Nosgnor midem a sarà ‘l testimòni an tra ti e mi. {{verse|chapter=31|verse=51}}A l’ha giontaje Laban e Giacòb: “Varda-lì sto baron ëd pere e varda costa colòna ch’i l’hai drissà an tra mi e ti. {{verse|chapter=31|verse=52}}Sto mugg a l’é testimòni e costa colòna a testimònia che mi i faso giurament ëd nen dëstraversé sto baron da toa part për atachete, e che ti ‘t fase giurament ëd nen dëstraversé sto baron e sta colòna da la mia part për feme ‘d mal. {{verse|chapter=31|verse=53}}Ël Dé d’Abraham e ‘l Dé ‘d Nacor ch’a sio ij giùdes an tra ‘d nojàutri”. Giacòb a l’ha fàit giurament për ël Tëmmibil ëd sò pare Isach. {{verse|chapter=31|verse=54}}Peui a l’ha smonù ‘n sacrifissi an sij mont e a l’ha anvità soa gent a pijé da mangé. Lor a l’han mangià e a l’han passà la neuit an sij mont.

{{verse|chapter=31|verse=55}}(32:1)&lt;ref&gt;Ancomensand da 31:55, ij nùmer dij versèt ëd nòstra version, ch'a van dré a la version anglèisa NET Bible (NET) a son diferent da coj dël test ebràich (BHS), con 31:55 NET = 32:1 HT, 32:1 NET = 32:2 BHS etc., fin-a a 32:32 NET = 32:33 BHS. Da 33:1 ij nùmer dij versèt an la NET e BHS a son torna j'istess.&lt;/ref&gt; Parèj, a la matin bonora, Laban a l'ha basà ij sò novod e fije e a l'ha benedije. Peui Laban a l'é partì e a l'é tornass-ne a ca soa.

== Nòte ==
&lt;references /&gt;

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>cennt8mxwd25562124twdpa29v467sd</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32</title>
    <ns>0</ns>
    <id>945</id>
    <revision>
      <id>21629</id>
      <parentid>21577</parentid>
      <timestamp>2022-08-26T08:29:52Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="6909" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 31|Genesi 31]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 33|Genesi 33]]
 | notes    = 
}}
{{verse|chapter=31|verse=31:55}}(32:1)&lt;ref&gt;Ancomensand da 31:55, ij nùmer dij versèt ëd nòstra version, ch'a van dré a la version anglèisa NET Bible (NET) a son diferent da coj dël test ebràich (BHS), con 31:55 NET = 32:1 HT, 32:1 NET = 32:2 BHS etc., fin-a a 32:32 NET = 32:33 BHS. Da 33:1 ij nùmer dij versèt an la NET e BHS a son torna j'istess.&lt;/ref&gt; Parèj, a la matin bonora, Laban a l'ha basà ij sò novod e fije e a l'ha benedije. Peui Laban a l'é partì e a l'é tornass-ne a ca.{{TOCright}}
== 32 ==

{{verse|chapter=32|verse=1}}Anlora Giacòb a l'é seguità sò viage e j'àngej 'd Nosgnor a son andaje 'ncontra. {{verse|chapter=32|verse=2}}Cand che Giacòb a l'ha vëdduje a l'ha sclamà: &quot;Sto-sì a l'é acampament ëd Nosgnor&quot;. Për lòn a l'ha ciamà col leugh Macanaim&lt;ref&gt;A podrìa desse che &quot;Mahanaim&quot; a veul dì &quot;doi acampament&quot;. Fòrse ij doj camp a j'ero col ëd Nosgnor e col ëd Giacòb.&lt;/ref&gt;.

=== Giacòb a pronta sò rëscontr con Esaù ===

{{verse|chapter=32|verse=3}}Giacòb, peui a l'ha mandà anans ëd chiel ëd nunsi al frel Esaù, ch'a stasia ant la tèra 'd Sèir, la region d'Edom. {{verse|chapter=32|verse=4}}A l'ha dije: &quot;I l’eve da di a mè signor Esaù: 'Sossì a l'é lòn ch'a tò servitor Isach a dis: 'I son stàit fina-a adèss con Laban coma n'aventissi. {{verse|chapter=32|verse=5}}I son vnùit an possess ëd beu, aso, feje, ëd servitor e'd servente. I l'hai mandà 's messagi për informé mè signor, përch'i peussa trove 'd favor dë 'dnans a ti'&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=6}}Ij mëssagé a son tornà da Giacòb e a l'han dit: &quot;I soma stàit da tò frel Esaù. Chiel a l'é 'n camin ch'at ven ancontra, e con chiel a-i son quatsent òm&quot;. {{verse|chapter=32|verse=7}}An ëscotand ësto messagi Giacòb a l'é motobin sbaruvasse e sagrinasse. Anlora a l'ha dividù la gent ch'a l'era con chiel an doi campament, ansem a le màndrie, a jë strop e ai gamèj. {{verse|chapter=32|verse=8}}&quot;Se Esaù a 'taca un ëd sti camp,&quot; a l'ha pensà tra ‘d chiel, &quot;anlora l'àutr camp a podrà scapé&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=9}}Peui Giacòb a l'ha pregà ansì: &quot;Dé 'd mè pare Abraham, Dé 'd mè pare Isach! Nosgnor! Ti 't l'has dime: Artorna a toa tèra e dai tò parent, e Mi i't daraj la prosperità. {{verse|chapter=32|verse=10}}I son pa degn ëd tut l'amor che, fedel, ti 't l'has manifestà a tò servitor. Con mach mè baston i l'hai traversà 'l Giordan, ma adèss i son ëvnùit a d'esse doi campament. {{verse|chapter=32|verse=11}}Salv-me, it sùplico, da la man ëd mè frel Esaù, përch'i l'hai tëmma che chiel a l'abia pensà 'd taché nen mach mi, ma 'dcò le mare con ij sò fieuj. {{verse|chapter=32|verse=12}}Ma Ti 't l'has dit: 'A l'é cert ch'it daraj la prosperità e rendraj toa dissendensa tanme la sabia an sla rivera dël mar&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 22:17.&lt;/ref&gt;, tanti ch'a peudo gnanca contesse”.

{{verse|chapter=32|verse=13}}Cola neuit Giacòb a l'é stàit ambelelà, peui a l'ha fàit mandé a sò frel Esaù 'n cadò: {{verse|chapter=32|verse=14}}dosent crave e dódes boch, dosent fèje e vint moton, {{verse|chapter=32|verse=15}}tranta gamele con ij sò gamelin, quaranta vache e des tòr, vint sòme e des aso. {{verse|chapter=32|verse=16}}A l'ha fidà tut lòn ai sò servitor ch'a l'han dividulo an doi mandrie. A l'ha dit ai sò servitor: &quot;Passé anans ëd mi, e manten-e na quaich distansa an tra na màndria e l'àutra&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=17}}Peui a l'ha daje coste istrussion ai servitor ch'a mnavo la prima màndria: &quot;Cand che mè frel av ancontra e av ciama: &quot;Chi è-lo vòst padron? Andoa ch'i seve-ne an camin d'andé? Chi é-lo 'l padron dle màndrie ch&lt;nowiki&gt;''&lt;/nowiki&gt;i men-e?&quot;. {{verse|chapter=32|verse=18}}Anlora i l’eve da dì: &quot;A son ëd tò servitor Giacòb. A son stàite mandà coma 'n cadò për mè signor Esaù. An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri&quot;. {{verse|chapter=32|verse=19}}Chiel a l'ha 'dcò dàite coste istrussion a jë scond e ai ters servitor, e 'dcò a coj ch'a seguitavo le mandrie. A l'ha dije: &quot;I l’eve da dì la midema còsa a Esaù cand ch'i lo 'ncontre. {{verse|chapter=32|verse=20}}I l’eve ‘dcò da dije: 'An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri&quot;. Giacòb a pensava: &quot;I lo pasieraj prima con dij cadò anans ch'i rivo. Apress ëd lòn i l'ancontraraj. Peul desse che chiel am acetrà&quot;. {{verse|chapter=32|verse=21}}Ansì a l'han mandaje ij cadò anans, antant che Giacòb a l'ha passà cola neuit a l'acampament.

=== Lòta con Nosgnor ===

{{verse|chapter=32|verse=22}}Durant cola neuit Giacòb a l'ha pijà 'n pressa soe doe fomne, soe doe servente, e ij sò óndes fieuj e a l'ha travërsà lë svass dël Iaboch. {{verse|chapter=32|verse=23}}A la pijaje e a l'ha faje traversé 'l torent ansema a tut lòn ch'a l'avìa. {{verse|chapter=32|verse=24}}Ansì Giacòb a l'é restà sol. A l'é stàit antlora che n'òm a l'ha lotà con chiel fin-a a la primalba. {{verse|chapter=32|verse=25}}Cand che col òm a l'é rendusse cont ch'a podìa nen bate Giacòb, a l'ha patlà fòrt soa giontura dl'anca tant che, antramentre ch'a fasìo la lòta, l'anca a l'é dëslogasse. {{verse|chapter=32|verse=26}}Peui l'òm a l'ha dit: &quot;Lass-me andé përchè a l'é già l'alba&quot;. E Giacòb a l'ha replicaje: &quot;It lasseraj nen andé se prima it l’avras nen benedime&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=27}}L'òm a l'ha ciamaje: &quot;Coma ‘t ciames-to?&quot;. Chiel a-j rispond: &quot;Giacòb&quot;. {{verse|chapter=32|verse=28}}&quot;Tò nòm a sarà pi nen Giacòb&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 35:10.&lt;/ref&gt;, ma Israel, përch' it 't ses batùte con Nosgnor e con j'òm e 't l'has vinciù&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=29}}Peui Giacòb a l'ha dije: &quot;Për piasì, dime tò nòm&quot;. &quot;Përchè t'im ciame ‘l nòm?&quot;, a l'ha replicà. Peui a l'ha daje na benedission ambelelà. {{verse|chapter=32|verse=30}}Anlora Giacòb a l'ha dàit a col leugh ël nòm ëd Penuel, përchè, coma ch'a l'ha dëspiegà, &quot;I l'hai vëddù Nosgnor facia a facia e i son sorvivù&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=31}}Ël sol a l’é alvasse cand che Giacòb a l’ha passà Penuel, ma adèss chiel a sopiava përché a l'avìa l'anca dësligà. {{verse|chapter=32|verse=32}}Costa-sì a l'é la rason përché j'Israelita, fin-a al dì d'ancheuj a mangio nen ël tèndin ch'a l'é tacà a la giontura dl'anca&lt;ref&gt;Ël nerv siàtich· &lt;/ref&gt; përché Giacòb a l'era stàit patlà pròpi an sla giontura dl'anca aranda dël tèndin.

=== Nòte ===
[[Category:Piemontèis]] 
[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]
&lt;references /&gt;</text>
      <sha1>lirhocbzu8lwqagqoaiba6h1befyupf</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21630</id>
      <parentid>21629</parentid>
      <timestamp>2022-08-26T08:30:37Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="6909" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 31|Genesi 31]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 33|Genesi 33]]
 | notes    = 
}}
{{verse|chapter=31|verse=31:55}}(32:1)&lt;ref&gt;Ancomensand da 31:55, ij nùmer dij versèt ëd nòstra version, ch'a van dré a la version anglèisa NET Bible (NET) a son diferent da coj dël test ebràich (BHS), con 31:55 NET = 32:1 HT, 32:1 NET = 32:2 BHS etc., fin-a a 32:32 NET = 32:33 BHS. Da 33:1 ij nùmer dij versèt an la NET e BHS a son torna j'istess.&lt;/ref&gt; Parèj, a la matin bonora, Laban a l'ha basà ij sò novod e fije e a l'ha benedije. Peui Laban a l'é partì e a l'é tornass-ne a ca.{{TOCright}}
== 32 ==

{{verse|chapter=32|verse=1}}Anlora Giacòb a l'ha seguità sò viage e j'àngej 'd Nosgnor a son andaje 'ncontra. {{verse|chapter=32|verse=2}}Cand che Giacòb a l'ha vëdduje a l'ha sclamà: &quot;Sto-sì a l'é acampament ëd Nosgnor&quot;. Për lòn a l'ha ciamà col leugh Macanaim&lt;ref&gt;A podrìa desse che &quot;Mahanaim&quot; a veul dì &quot;doi acampament&quot;. Fòrse ij doj camp a j'ero col ëd Nosgnor e col ëd Giacòb.&lt;/ref&gt;.

=== Giacòb a pronta sò rëscontr con Esaù ===

{{verse|chapter=32|verse=3}}Giacòb, peui a l'ha mandà anans ëd chiel ëd nunsi al frel Esaù, ch'a stasia ant la tèra 'd Sèir, la region d'Edom. {{verse|chapter=32|verse=4}}A l'ha dije: &quot;I l’eve da di a mè signor Esaù: 'Sossì a l'é lòn ch'a tò servitor Isach a dis: 'I son stàit fina-a adèss con Laban coma n'aventissi. {{verse|chapter=32|verse=5}}I son vnùit an possess ëd beu, aso, feje, ëd servitor e'd servente. I l'hai mandà 's messagi për informé mè signor, përch'i peussa trove 'd favor dë 'dnans a ti'&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=6}}Ij mëssagé a son tornà da Giacòb e a l'han dit: &quot;I soma stàit da tò frel Esaù. Chiel a l'é 'n camin ch'at ven ancontra, e con chiel a-i son quatsent òm&quot;. {{verse|chapter=32|verse=7}}An ëscotand ësto messagi Giacòb a l'é motobin sbaruvasse e sagrinasse. Anlora a l'ha dividù la gent ch'a l'era con chiel an doi campament, ansem a le màndrie, a jë strop e ai gamèj. {{verse|chapter=32|verse=8}}&quot;Se Esaù a 'taca un ëd sti camp,&quot; a l'ha pensà tra ‘d chiel, &quot;anlora l'àutr camp a podrà scapé&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=9}}Peui Giacòb a l'ha pregà ansì: &quot;Dé 'd mè pare Abraham, Dé 'd mè pare Isach! Nosgnor! Ti 't l'has dime: Artorna a toa tèra e dai tò parent, e Mi i't daraj la prosperità. {{verse|chapter=32|verse=10}}I son pa degn ëd tut l'amor che, fedel, ti 't l'has manifestà a tò servitor. Con mach mè baston i l'hai traversà 'l Giordan, ma adèss i son ëvnùit a d'esse doi campament. {{verse|chapter=32|verse=11}}Salv-me, it sùplico, da la man ëd mè frel Esaù, përch'i l'hai tëmma che chiel a l'abia pensà 'd taché nen mach mi, ma 'dcò le mare con ij sò fieuj. {{verse|chapter=32|verse=12}}Ma Ti 't l'has dit: 'A l'é cert ch'it daraj la prosperità e rendraj toa dissendensa tanme la sabia an sla rivera dël mar&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 22:17.&lt;/ref&gt;, tanti ch'a peudo gnanca contesse”.

{{verse|chapter=32|verse=13}}Cola neuit Giacòb a l'é stàit ambelelà, peui a l'ha fàit mandé a sò frel Esaù 'n cadò: {{verse|chapter=32|verse=14}}dosent crave e dódes boch, dosent fèje e vint moton, {{verse|chapter=32|verse=15}}tranta gamele con ij sò gamelin, quaranta vache e des tòr, vint sòme e des aso. {{verse|chapter=32|verse=16}}A l'ha fidà tut lòn ai sò servitor ch'a l'han dividulo an doi mandrie. A l'ha dit ai sò servitor: &quot;Passé anans ëd mi, e manten-e na quaich distansa an tra na màndria e l'àutra&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=17}}Peui a l'ha daje coste istrussion ai servitor ch'a mnavo la prima màndria: &quot;Cand che mè frel av ancontra e av ciama: &quot;Chi è-lo vòst padron? Andoa ch'i seve-ne an camin d'andé? Chi é-lo 'l padron dle màndrie ch&lt;nowiki&gt;''&lt;/nowiki&gt;i men-e?&quot;. {{verse|chapter=32|verse=18}}Anlora i l’eve da dì: &quot;A son ëd tò servitor Giacòb. A son stàite mandà coma 'n cadò për mè signor Esaù. An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri&quot;. {{verse|chapter=32|verse=19}}Chiel a l'ha 'dcò dàite coste istrussion a jë scond e ai ters servitor, e 'dcò a coj ch'a seguitavo le mandrie. A l'ha dije: &quot;I l’eve da dì la midema còsa a Esaù cand ch'i lo 'ncontre. {{verse|chapter=32|verse=20}}I l’eve ‘dcò da dije: 'An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri&quot;. Giacòb a pensava: &quot;I lo pasieraj prima con dij cadò anans ch'i rivo. Apress ëd lòn i l'ancontraraj. Peul desse che chiel am acetrà&quot;. {{verse|chapter=32|verse=21}}Ansì a l'han mandaje ij cadò anans, antant che Giacòb a l'ha passà cola neuit a l'acampament.

=== Lòta con Nosgnor ===

{{verse|chapter=32|verse=22}}Durant cola neuit Giacòb a l'ha pijà 'n pressa soe doe fomne, soe doe servente, e ij sò óndes fieuj e a l'ha travërsà lë svass dël Iaboch. {{verse|chapter=32|verse=23}}A la pijaje e a l'ha faje traversé 'l torent ansema a tut lòn ch'a l'avìa. {{verse|chapter=32|verse=24}}Ansì Giacòb a l'é restà sol. A l'é stàit antlora che n'òm a l'ha lotà con chiel fin-a a la primalba. {{verse|chapter=32|verse=25}}Cand che col òm a l'é rendusse cont ch'a podìa nen bate Giacòb, a l'ha patlà fòrt soa giontura dl'anca tant che, antramentre ch'a fasìo la lòta, l'anca a l'é dëslogasse. {{verse|chapter=32|verse=26}}Peui l'òm a l'ha dit: &quot;Lass-me andé përchè a l'é già l'alba&quot;. E Giacòb a l'ha replicaje: &quot;It lasseraj nen andé se prima it l’avras nen benedime&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=27}}L'òm a l'ha ciamaje: &quot;Coma ‘t ciames-to?&quot;. Chiel a-j rispond: &quot;Giacòb&quot;. {{verse|chapter=32|verse=28}}&quot;Tò nòm a sarà pi nen Giacòb&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 35:10.&lt;/ref&gt;, ma Israel, përch' it 't ses batùte con Nosgnor e con j'òm e 't l'has vinciù&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=29}}Peui Giacòb a l'ha dije: &quot;Për piasì, dime tò nòm&quot;. &quot;Përchè t'im ciame ‘l nòm?&quot;, a l'ha replicà. Peui a l'ha daje na benedission ambelelà. {{verse|chapter=32|verse=30}}Anlora Giacòb a l'ha dàit a col leugh ël nòm ëd Penuel, përchè, coma ch'a l'ha dëspiegà, &quot;I l'hai vëddù Nosgnor facia a facia e i son sorvivù&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=31}}Ël sol a l’é alvasse cand che Giacòb a l’ha passà Penuel, ma adèss chiel a sopiava përché a l'avìa l'anca dësligà. {{verse|chapter=32|verse=32}}Costa-sì a l'é la rason përché j'Israelita, fin-a al dì d'ancheuj a mangio nen ël tèndin ch'a l'é tacà a la giontura dl'anca&lt;ref&gt;Ël nerv siàtich· &lt;/ref&gt; përché Giacòb a l'era stàit patlà pròpi an sla giontura dl'anca aranda dël tèndin.

=== Nòte ===
[[Category:Piemontèis]] 
[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]
&lt;references /&gt;</text>
      <sha1>kidkmynuxo1gkkcw3vhrde70a6mkdx2</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21631</id>
      <parentid>21630</parentid>
      <timestamp>2022-08-26T08:35:08Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>/* Lòta con Nosgnor */</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="6923" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 31|Genesi 31]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 33|Genesi 33]]
 | notes    = 
}}
{{verse|chapter=31|verse=31:55}}(32:1)&lt;ref&gt;Ancomensand da 31:55, ij nùmer dij versèt ëd nòstra version, ch'a van dré a la version anglèisa NET Bible (NET) a son diferent da coj dël test ebràich (BHS), con 31:55 NET = 32:1 HT, 32:1 NET = 32:2 BHS etc., fin-a a 32:32 NET = 32:33 BHS. Da 33:1 ij nùmer dij versèt an la NET e BHS a son torna j'istess.&lt;/ref&gt; Parèj, a la matin bonora, Laban a l'ha basà ij sò novod e fije e a l'ha benedije. Peui Laban a l'é partì e a l'é tornass-ne a ca.{{TOCright}}
== 32 ==

{{verse|chapter=32|verse=1}}Anlora Giacòb a l'ha seguità sò viage e j'àngej 'd Nosgnor a son andaje 'ncontra. {{verse|chapter=32|verse=2}}Cand che Giacòb a l'ha vëdduje a l'ha sclamà: &quot;Sto-sì a l'é acampament ëd Nosgnor&quot;. Për lòn a l'ha ciamà col leugh Macanaim&lt;ref&gt;A podrìa desse che &quot;Mahanaim&quot; a veul dì &quot;doi acampament&quot;. Fòrse ij doj camp a j'ero col ëd Nosgnor e col ëd Giacòb.&lt;/ref&gt;.

=== Giacòb a pronta sò rëscontr con Esaù ===

{{verse|chapter=32|verse=3}}Giacòb, peui a l'ha mandà anans ëd chiel ëd nunsi al frel Esaù, ch'a stasia ant la tèra 'd Sèir, la region d'Edom. {{verse|chapter=32|verse=4}}A l'ha dije: &quot;I l’eve da di a mè signor Esaù: 'Sossì a l'é lòn ch'a tò servitor Isach a dis: 'I son stàit fina-a adèss con Laban coma n'aventissi. {{verse|chapter=32|verse=5}}I son vnùit an possess ëd beu, aso, feje, ëd servitor e'd servente. I l'hai mandà 's messagi për informé mè signor, përch'i peussa trove 'd favor dë 'dnans a ti'&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=6}}Ij mëssagé a son tornà da Giacòb e a l'han dit: &quot;I soma stàit da tò frel Esaù. Chiel a l'é 'n camin ch'at ven ancontra, e con chiel a-i son quatsent òm&quot;. {{verse|chapter=32|verse=7}}An ëscotand ësto messagi Giacòb a l'é motobin sbaruvasse e sagrinasse. Anlora a l'ha dividù la gent ch'a l'era con chiel an doi campament, ansem a le màndrie, a jë strop e ai gamèj. {{verse|chapter=32|verse=8}}&quot;Se Esaù a 'taca un ëd sti camp,&quot; a l'ha pensà tra ‘d chiel, &quot;anlora l'àutr camp a podrà scapé&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=9}}Peui Giacòb a l'ha pregà ansì: &quot;Dé 'd mè pare Abraham, Dé 'd mè pare Isach! Nosgnor! Ti 't l'has dime: Artorna a toa tèra e dai tò parent, e Mi i't daraj la prosperità. {{verse|chapter=32|verse=10}}I son pa degn ëd tut l'amor che, fedel, ti 't l'has manifestà a tò servitor. Con mach mè baston i l'hai traversà 'l Giordan, ma adèss i son ëvnùit a d'esse doi campament. {{verse|chapter=32|verse=11}}Salv-me, it sùplico, da la man ëd mè frel Esaù, përch'i l'hai tëmma che chiel a l'abia pensà 'd taché nen mach mi, ma 'dcò le mare con ij sò fieuj. {{verse|chapter=32|verse=12}}Ma Ti 't l'has dit: 'A l'é cert ch'it daraj la prosperità e rendraj toa dissendensa tanme la sabia an sla rivera dël mar&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 22:17.&lt;/ref&gt;, tanti ch'a peudo gnanca contesse”.

{{verse|chapter=32|verse=13}}Cola neuit Giacòb a l'é stàit ambelelà, peui a l'ha fàit mandé a sò frel Esaù 'n cadò: {{verse|chapter=32|verse=14}}dosent crave e dódes boch, dosent fèje e vint moton, {{verse|chapter=32|verse=15}}tranta gamele con ij sò gamelin, quaranta vache e des tòr, vint sòme e des aso. {{verse|chapter=32|verse=16}}A l'ha fidà tut lòn ai sò servitor ch'a l'han dividulo an doi mandrie. A l'ha dit ai sò servitor: &quot;Passé anans ëd mi, e manten-e na quaich distansa an tra na màndria e l'àutra&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=17}}Peui a l'ha daje coste istrussion ai servitor ch'a mnavo la prima màndria: &quot;Cand che mè frel av ancontra e av ciama: &quot;Chi è-lo vòst padron? Andoa ch'i seve-ne an camin d'andé? Chi é-lo 'l padron dle màndrie ch&lt;nowiki&gt;''&lt;/nowiki&gt;i men-e?&quot;. {{verse|chapter=32|verse=18}}Anlora i l’eve da dì: &quot;A son ëd tò servitor Giacòb. A son stàite mandà coma 'n cadò për mè signor Esaù. An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri&quot;. {{verse|chapter=32|verse=19}}Chiel a l'ha 'dcò dàite coste istrussion a jë scond e ai ters servitor, e 'dcò a coj ch'a seguitavo le mandrie. A l'ha dije: &quot;I l’eve da dì la midema còsa a Esaù cand ch'i lo 'ncontre. {{verse|chapter=32|verse=20}}I l’eve ‘dcò da dije: 'An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri&quot;. Giacòb a pensava: &quot;I lo pasieraj prima con dij cadò anans ch'i rivo. Apress ëd lòn i l'ancontraraj. Peul desse che chiel am acetrà&quot;. {{verse|chapter=32|verse=21}}Ansì a l'han mandaje ij cadò anans, antant che Giacòb a l'ha passà cola neuit a l'acampament.

=== La lòta 'd Giacòb con Nosgnor ===

{{verse|chapter=32|verse=22}}Durant cola neuit Giacòb a l'ha pijà 'n pressa soe doe fomne, soe doe servente, e ij sò óndes fieuj e a l'ha travërsà lë svass dël Iaboch. {{verse|chapter=32|verse=23}}A la pijaje e a l'ha faje traversé 'l torent ansema a tut lòn ch'a l'avìa. {{verse|chapter=32|verse=24}}Ansì Giacòb a l'é restà sol. A l'é stàit antlora che n'òm a l'ha lotà con chiel fin-a a la primalba. {{verse|chapter=32|verse=25}}Cand che col òm a l'é rendusse cont ch'a podìa nen bate Giacòb, a l'ha patlà fòrt soa giontura dl'anca tant che, antramentre ch'a fasìo la lòta, l'anca a l'é dëslogasse. {{verse|chapter=32|verse=26}}Peui l'òm a l'ha dit: &quot;Lass-me andé përchè a l'é già l'alba&quot;. E Giacòb a l'ha replicaje: &quot;It lasseraj nen andé se prima it l’avras nen benedime&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=27}}L'òm a l'ha ciamaje: &quot;Coma ‘t ciames-to?&quot;. Chiel a-j rispond: &quot;Giacòb&quot;. {{verse|chapter=32|verse=28}}&quot;Tò nòm a sarà pi nen Giacòb&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 35:10.&lt;/ref&gt;, ma Israel, përch' it 't ses batùte con Nosgnor e con j'òm e 't l'has vinciù&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=29}}Peui Giacòb a l'ha dije: &quot;Për piasì, dime tò nòm&quot;. &quot;Përchè t'im ciame ‘l nòm?&quot;, a l'ha replicà. Peui a l'ha daje na benedission ambelelà. {{verse|chapter=32|verse=30}}Anlora Giacòb a l'ha dàit a col leugh ël nòm ëd Penuel, përchè, coma ch'a l'ha dëspiegà, &quot;I l'hai vëddù Nosgnor facia a facia e i son sorvivù&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=31}}Ël sol a l’é alvasse cand che Giacòb a l’ha passà Penuel, ma adèss chiel a sopiava përché a l'avìa l'anca dësligà. {{verse|chapter=32|verse=32}}Costa-sì a l'é la rason përché j'Israelita, fin-a al dì d'ancheuj a mangio nen ël tèndin ch'a l'é tacà a la giontura dl'anca&lt;ref&gt;Ël nerv siàtich· &lt;/ref&gt; përché Giacòb a l'era stàit patlà pròpi an sla giontura dl'anca aranda dël tèndin.

=== Nòte ===
[[Category:Piemontèis]] 
[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]
&lt;references /&gt;</text>
      <sha1>3phqf5313f9sbh7izodxbu785kbqfjh</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21632</id>
      <parentid>21631</parentid>
      <timestamp>2022-08-26T08:40:48Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="6927" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 31|Genesi 31]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 33|Genesi 33]]
 | notes    = 
}}
{{verse|chapter=31|verse=31:55}}(32:1)&lt;ref&gt;Ancomensand da 31:55, ij nùmer dij versèt ëd nòstra version, ch'a van dré a la version anglèisa NET Bible (NET) a son diferent da coj dël test ebràich (BHS), con 31:55 NET = 32:1 HT, 32:1 NET = 32:2 BHS etc., fin-a a 32:32 NET = 32:33 BHS. Da 33:1 ij nùmer dij versèt an la NET e BHS a son torna j'istess.&lt;/ref&gt; Parèj, a la matin bonora, Laban a l'ha basà ij sò novod e fije e a l'ha benedije. Peui Laban a l'é partì e a l'é tornass-ne a ca soa.{{TOCright}}
== 32 ==

{{verse|chapter=32|verse=1}}Anlora Giacòb a l'ha seguità sò viage e j'àngej 'd Nosgnor a son andaje 'ncontra. {{verse|chapter=32|verse=2}}Cand che Giacòb a l'ha vëdduje a l'ha sclamà: &quot;Sto-sì a l'é acampament ëd Nosgnor&quot;. Për lòn a l'ha ciamà col leugh Macanaim&lt;ref&gt;A podrìa desse che &quot;Mahanaim&quot; a veul dì &quot;doi acampament&quot;. Fòrse ij doj camp a j'ero col ëd Nosgnor e col ëd Giacòb.&lt;/ref&gt;.

=== Giacòb a pronta sò rëscontr con Esaù ===

{{verse|chapter=32|verse=3}}Giacòb, peui a l'ha mandà anans ëd chiel ëd nunsi al frel Esaù, ch'a stasia ant la tèra 'd Sèir, la region d'Edom. {{verse|chapter=32|verse=4}}A l'ha dije: &quot;I l’eve da di a mè signor Esaù: 'Sossì a l'é lòn ch'a tò servitor Isach a dis: 'I son stàit fina-a adèss con Laban coma n'aventissi. {{verse|chapter=32|verse=5}}I son vnùit an possess ëd beu, aso, feje, ëd servitor e'd servente. I l'hai mandà 's messagi për informé mè signor, përch'i peussa trove 'd favor dë 'dnans a ti'&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=6}}Ij mëssagé a son tornà da Giacòb e a l'han dit: &quot;I soma stàit da tò frel Esaù. Chiel a l'é 'n camin ch'at ven ancontra, e con chiel a-i son quatsent òm&quot;. {{verse|chapter=32|verse=7}}An ëscotand ësto messagi Giacòb a l'é motobin sbaruvasse e sagrinasse. Anlora a l'ha dividù la gent ch'a l'era con chiel an doi campament, ansem a le màndrie, a jë strop e ai gamèj. {{verse|chapter=32|verse=8}}&quot;Se Esaù a 'taca un ëd sti camp,&quot; a l'ha pensà tra ‘d chiel, &quot;anlora l'àutr camp a podrà scapé&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=9}}Peui Giacòb a l'ha pregà ansì: &quot;Dé 'd mè pare Abraham, Dé 'd mè pare Isach! Nosgnor! Ti 't l'has dime: Artorna a toa tèra e dai tò parent, e Mi i't daraj la prosperità. {{verse|chapter=32|verse=10}}I son pa degn ëd tut l'amor che, fedel, ti 't l'has manifestà a tò servitor. Con mach mè baston i l'hai traversà 'l Giordan, ma adèss i son ëvnùit a d'esse doi campament. {{verse|chapter=32|verse=11}}Salv-me, it sùplico, da la man ëd mè frel Esaù, përch'i l'hai tëmma che chiel a l'abia pensà 'd taché nen mach mi, ma 'dcò le mare con ij sò fieuj. {{verse|chapter=32|verse=12}}Ma Ti 't l'has dit: 'A l'é cert ch'it daraj la prosperità e rendraj toa dissendensa tanme la sabia an sla rivera dël mar&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 22:17.&lt;/ref&gt;, tanti ch'a peudo gnanca contesse”.

{{verse|chapter=32|verse=13}}Cola neuit Giacòb a l'é stàit ambelelà, peui a l'ha fàit mandé a sò frel Esaù 'n cadò: {{verse|chapter=32|verse=14}}dosent crave e dódes boch, dosent fèje e vint moton, {{verse|chapter=32|verse=15}}tranta gamele con ij sò gamelin, quaranta vache e des tòr, vint sòme e des aso. {{verse|chapter=32|verse=16}}A l'ha fidà tut lòn ai sò servitor ch'a l'han dividulo an doi mandrie. A l'ha dit ai sò servitor: &quot;Passé anans ëd mi, e manten-e na quaich distansa an tra na màndria e l'àutra&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=17}}Peui a l'ha daje coste istrussion ai servitor ch'a mnavo la prima màndria: &quot;Cand che mè frel av ancontra e av ciama: &quot;Chi è-lo vòst padron? Andoa ch'i seve-ne an camin d'andé? Chi é-lo 'l padron dle màndrie ch&lt;nowiki&gt;''&lt;/nowiki&gt;i men-e?&quot;. {{verse|chapter=32|verse=18}}Anlora i l’eve da dì: &quot;A son ëd tò servitor Giacòb. A son stàite mandà coma 'n cadò për mè signor Esaù. An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri&quot;. {{verse|chapter=32|verse=19}}Chiel a l'ha 'dcò dàite coste istrussion a jë scond e ai ters servitor, e 'dcò a coj ch'a seguitavo le mandrie. A l'ha dije: &quot;I l’eve da dì la midema còsa a Esaù cand ch'i lo 'ncontre. {{verse|chapter=32|verse=20}}I l’eve ‘dcò da dije: 'An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri&quot;. Giacòb a pensava: &quot;I lo pasieraj prima con dij cadò anans ch'i rivo. Apress ëd lòn i l'ancontraraj. Peul desse che chiel am acetrà&quot;. {{verse|chapter=32|verse=21}}Ansì a l'han mandaje ij cadò anans, antant che Giacòb a l'ha passà cola neuit a l'acampament.

=== La lòta 'd Giacòb con Nosgnor ===

{{verse|chapter=32|verse=22}}Durant cola neuit Giacòb a l'ha pijà 'n pressa soe doe fomne, soe doe servente, e ij sò óndes fieuj e a l'ha travërsà lë svass dël Iaboch. {{verse|chapter=32|verse=23}}A la pijaje e a l'ha faje traversé 'l torent ansema a tut lòn ch'a l'avìa. {{verse|chapter=32|verse=24}}Ansì Giacòb a l'é restà sol. A l'é stàit antlora che n'òm a l'ha lotà con chiel fin-a a la primalba. {{verse|chapter=32|verse=25}}Cand che col òm a l'é rendusse cont ch'a podìa nen bate Giacòb, a l'ha patlà fòrt soa giontura dl'anca tant che, antramentre ch'a fasìo la lòta, l'anca a l'é dëslogasse. {{verse|chapter=32|verse=26}}Peui l'òm a l'ha dit: &quot;Lass-me andé përchè a l'é già l'alba&quot;. E Giacòb a l'ha replicaje: &quot;It lasseraj nen andé se prima it l’avras nen benedime&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=27}}L'òm a l'ha ciamaje: &quot;Coma ‘t ciames-to?&quot;. Chiel a-j rispond: &quot;Giacòb&quot;. {{verse|chapter=32|verse=28}}&quot;Tò nòm a sarà pi nen Giacòb&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 35:10.&lt;/ref&gt;, ma Israel, përch' it 't ses batùte con Nosgnor e con j'òm e 't l'has vinciù&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=29}}Peui Giacòb a l'ha dije: &quot;Për piasì, dime tò nòm&quot;. &quot;Përchè t'im ciame ‘l nòm?&quot;, a l'ha replicà. Peui a l'ha daje na benedission ambelelà. {{verse|chapter=32|verse=30}}Anlora Giacòb a l'ha dàit a col leugh ël nòm ëd Penuel, përchè, coma ch'a l'ha dëspiegà, &quot;I l'hai vëddù Nosgnor facia a facia e i son sorvivù&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=31}}Ël sol a l’é alvasse cand che Giacòb a l’ha passà Penuel, ma adèss chiel a sopiava përché a l'avìa l'anca dësligà. {{verse|chapter=32|verse=32}}Costa-sì a l'é la rason përché j'Israelita, fin-a al dì d'ancheuj a mangio nen ël tèndin ch'a l'é tacà a la giontura dl'anca&lt;ref&gt;Ël nerv siàtich· &lt;/ref&gt; përché Giacòb a l'era stàit patlà pròpi an sla giontura dl'anca aranda dël tèndin.

=== Nòte ===
[[Category:Piemontèis]] 
[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]
&lt;references /&gt;</text>
      <sha1>bhd5akxii8aoguj961whizeg6m61nb6</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21634</id>
      <parentid>21632</parentid>
      <timestamp>2022-08-26T08:43:11Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>/* La lòta 'd Giacòb con Nosgnor */</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="6927" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 31|Genesi 31]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 33|Genesi 33]]
 | notes    = 
}}
{{verse|chapter=31|verse=31:55}}(32:1)&lt;ref&gt;Ancomensand da 31:55, ij nùmer dij versèt ëd nòstra version, ch'a van dré a la version anglèisa NET Bible (NET) a son diferent da coj dël test ebràich (BHS), con 31:55 NET = 32:1 HT, 32:1 NET = 32:2 BHS etc., fin-a a 32:32 NET = 32:33 BHS. Da 33:1 ij nùmer dij versèt an la NET e BHS a son torna j'istess.&lt;/ref&gt; Parèj, a la matin bonora, Laban a l'ha basà ij sò novod e fije e a l'ha benedije. Peui Laban a l'é partì e a l'é tornass-ne a ca soa.{{TOCright}}
== 32 ==

{{verse|chapter=32|verse=1}}Anlora Giacòb a l'ha seguità sò viage e j'àngej 'd Nosgnor a son andaje 'ncontra. {{verse|chapter=32|verse=2}}Cand che Giacòb a l'ha vëdduje a l'ha sclamà: &quot;Sto-sì a l'é acampament ëd Nosgnor&quot;. Për lòn a l'ha ciamà col leugh Macanaim&lt;ref&gt;A podrìa desse che &quot;Mahanaim&quot; a veul dì &quot;doi acampament&quot;. Fòrse ij doj camp a j'ero col ëd Nosgnor e col ëd Giacòb.&lt;/ref&gt;.

=== Giacòb a pronta sò rëscontr con Esaù ===

{{verse|chapter=32|verse=3}}Giacòb, peui a l'ha mandà anans ëd chiel ëd nunsi al frel Esaù, ch'a stasia ant la tèra 'd Sèir, la region d'Edom. {{verse|chapter=32|verse=4}}A l'ha dije: &quot;I l’eve da di a mè signor Esaù: 'Sossì a l'é lòn ch'a tò servitor Isach a dis: 'I son stàit fina-a adèss con Laban coma n'aventissi. {{verse|chapter=32|verse=5}}I son vnùit an possess ëd beu, aso, feje, ëd servitor e'd servente. I l'hai mandà 's messagi për informé mè signor, përch'i peussa trove 'd favor dë 'dnans a ti'&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=6}}Ij mëssagé a son tornà da Giacòb e a l'han dit: &quot;I soma stàit da tò frel Esaù. Chiel a l'é 'n camin ch'at ven ancontra, e con chiel a-i son quatsent òm&quot;. {{verse|chapter=32|verse=7}}An ëscotand ësto messagi Giacòb a l'é motobin sbaruvasse e sagrinasse. Anlora a l'ha dividù la gent ch'a l'era con chiel an doi campament, ansem a le màndrie, a jë strop e ai gamèj. {{verse|chapter=32|verse=8}}&quot;Se Esaù a 'taca un ëd sti camp,&quot; a l'ha pensà tra ‘d chiel, &quot;anlora l'àutr camp a podrà scapé&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=9}}Peui Giacòb a l'ha pregà ansì: &quot;Dé 'd mè pare Abraham, Dé 'd mè pare Isach! Nosgnor! Ti 't l'has dime: Artorna a toa tèra e dai tò parent, e Mi i't daraj la prosperità. {{verse|chapter=32|verse=10}}I son pa degn ëd tut l'amor che, fedel, ti 't l'has manifestà a tò servitor. Con mach mè baston i l'hai traversà 'l Giordan, ma adèss i son ëvnùit a d'esse doi campament. {{verse|chapter=32|verse=11}}Salv-me, it sùplico, da la man ëd mè frel Esaù, përch'i l'hai tëmma che chiel a l'abia pensà 'd taché nen mach mi, ma 'dcò le mare con ij sò fieuj. {{verse|chapter=32|verse=12}}Ma Ti 't l'has dit: 'A l'é cert ch'it daraj la prosperità e rendraj toa dissendensa tanme la sabia an sla rivera dël mar&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 22:17.&lt;/ref&gt;, tanti ch'a peudo gnanca contesse”.

{{verse|chapter=32|verse=13}}Cola neuit Giacòb a l'é stàit ambelelà, peui a l'ha fàit mandé a sò frel Esaù 'n cadò: {{verse|chapter=32|verse=14}}dosent crave e dódes boch, dosent fèje e vint moton, {{verse|chapter=32|verse=15}}tranta gamele con ij sò gamelin, quaranta vache e des tòr, vint sòme e des aso. {{verse|chapter=32|verse=16}}A l'ha fidà tut lòn ai sò servitor ch'a l'han dividulo an doi mandrie. A l'ha dit ai sò servitor: &quot;Passé anans ëd mi, e manten-e na quaich distansa an tra na màndria e l'àutra&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=17}}Peui a l'ha daje coste istrussion ai servitor ch'a mnavo la prima màndria: &quot;Cand che mè frel av ancontra e av ciama: &quot;Chi è-lo vòst padron? Andoa ch'i seve-ne an camin d'andé? Chi é-lo 'l padron dle màndrie ch&lt;nowiki&gt;''&lt;/nowiki&gt;i men-e?&quot;. {{verse|chapter=32|verse=18}}Anlora i l’eve da dì: &quot;A son ëd tò servitor Giacòb. A son stàite mandà coma 'n cadò për mè signor Esaù. An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri&quot;. {{verse|chapter=32|verse=19}}Chiel a l'ha 'dcò dàite coste istrussion a jë scond e ai ters servitor, e 'dcò a coj ch'a seguitavo le mandrie. A l'ha dije: &quot;I l’eve da dì la midema còsa a Esaù cand ch'i lo 'ncontre. {{verse|chapter=32|verse=20}}I l’eve ‘dcò da dije: 'An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri&quot;. Giacòb a pensava: &quot;I lo pasieraj prima con dij cadò anans ch'i rivo. Apress ëd lòn i l'ancontraraj. Peul desse che chiel am acetrà&quot;. {{verse|chapter=32|verse=21}}Ansì a l'han mandaje ij cadò anans, antant che Giacòb a l'ha passà cola neuit a l'acampament.

=== La lòta 'd Giacòb con Nosgnor ===

{{verse|chapter=32|verse=22}}Durant cola neuit Giacòb a l'ha pijà 'n pressa soe doe fomne, soe doe servente, e ij sò óndes fieuj e a l'ha travërsà lë svass dël Iaboch. {{verse|chapter=32|verse=23}}A la pijaje e a l'ha faje traversé 'l torent ansema a tut lòn ch'a l'avìa. {{verse|chapter=32|verse=24}}Ansì Giacòb a l'é restà sol. A l'é stàit antlora che n'òm a l'ha lotà con chiel fin-a a la primalba. {{verse|chapter=32|verse=25}}Cand che col òm a l'é rendusse cont ch'a podìa nen bate Giacòb, a l'ha patlà fòrt soa giontura dl'anca tant che, antramentre ch'a fasìo la lòta, l'anca a l'é dëslogasse. {{verse|chapter=32|verse=26}}Peui l'òm a l'ha dit: &quot;Lass-me andé përchè a l'é già l'alba&quot;. E Giacòb a l'ha replicaje: &quot;It lasseraj nen andé se prima it l’avras nen benedime&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=27}}L'òm a l'ha ciamaje: &quot;Coma ‘t ciames-to?&quot;. Chiel a-j rispond: &quot;Giacòb&quot;. {{verse|chapter=32|verse=28}}&quot;Tò nòm a sarà pi nen Giacòb&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 35:10.&lt;/ref&gt;, ma Israel, përch' it 't ses batùte con Nosgnor e con j'òm e 't l'has vinciù&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=29}}Peui Giacòb a l'ha dije: &quot;Për piasì, dime tò nòm&quot;. &quot;Përchè t'im ciame ‘l nòm?&quot;, a l'ha replicà. Peui a l'ha daje na benedission ambelelà. {{verse|chapter=32|verse=30}}Anlora Giacòb a l'ha dàit a col leugh ël nòm ëd Penuel, përchè, coma ch'a l'ha dëspiegà, &quot;I l'hai vëddù Nosgnor facia a facia e i son survivù&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=31}}Ël sol a l’é alvasse cand che Giacòb a l’ha passà Penuel, ma adèss chiel a sopiava përché a l'avìa l'anca dësligà. {{verse|chapter=32|verse=32}}Costa-sì a l'é la rason përché j'Israelita, fin-a al dì d'ancheuj a mangio nen ël tèndin ch'a l'é tacà a la giontura dl'anca&lt;ref&gt;Ël nerv siàtich· &lt;/ref&gt; përché Giacòb a l'era stàit patlà pròpi an sla giontura dl'anca aranda dël tèndin.

=== Nòte ===
[[Category:Piemontèis]] 
[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]
&lt;references /&gt;</text>
      <sha1>iol2du8wr8q7o53rczwibk1j64tj5xr</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21635</id>
      <parentid>21634</parentid>
      <timestamp>2022-08-26T08:44:13Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>/* La lòta 'd Giacòb con Nosgnor */</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="6928" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 31|Genesi 31]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 33|Genesi 33]]
 | notes    = 
}}
{{verse|chapter=31|verse=31:55}}(32:1)&lt;ref&gt;Ancomensand da 31:55, ij nùmer dij versèt ëd nòstra version, ch'a van dré a la version anglèisa NET Bible (NET) a son diferent da coj dël test ebràich (BHS), con 31:55 NET = 32:1 HT, 32:1 NET = 32:2 BHS etc., fin-a a 32:32 NET = 32:33 BHS. Da 33:1 ij nùmer dij versèt an la NET e BHS a son torna j'istess.&lt;/ref&gt; Parèj, a la matin bonora, Laban a l'ha basà ij sò novod e fije e a l'ha benedije. Peui Laban a l'é partì e a l'é tornass-ne a ca soa.{{TOCright}}
== 32 ==

{{verse|chapter=32|verse=1}}Anlora Giacòb a l'ha seguità sò viage e j'àngej 'd Nosgnor a son andaje 'ncontra. {{verse|chapter=32|verse=2}}Cand che Giacòb a l'ha vëdduje a l'ha sclamà: &quot;Sto-sì a l'é acampament ëd Nosgnor&quot;. Për lòn a l'ha ciamà col leugh Macanaim&lt;ref&gt;A podrìa desse che &quot;Mahanaim&quot; a veul dì &quot;doi acampament&quot;. Fòrse ij doj camp a j'ero col ëd Nosgnor e col ëd Giacòb.&lt;/ref&gt;.

=== Giacòb a pronta sò rëscontr con Esaù ===

{{verse|chapter=32|verse=3}}Giacòb, peui a l'ha mandà anans ëd chiel ëd nunsi al frel Esaù, ch'a stasia ant la tèra 'd Sèir, la region d'Edom. {{verse|chapter=32|verse=4}}A l'ha dije: &quot;I l’eve da di a mè signor Esaù: 'Sossì a l'é lòn ch'a tò servitor Isach a dis: 'I son stàit fina-a adèss con Laban coma n'aventissi. {{verse|chapter=32|verse=5}}I son vnùit an possess ëd beu, aso, feje, ëd servitor e'd servente. I l'hai mandà 's messagi për informé mè signor, përch'i peussa trove 'd favor dë 'dnans a ti'&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=6}}Ij mëssagé a son tornà da Giacòb e a l'han dit: &quot;I soma stàit da tò frel Esaù. Chiel a l'é 'n camin ch'at ven ancontra, e con chiel a-i son quatsent òm&quot;. {{verse|chapter=32|verse=7}}An ëscotand ësto messagi Giacòb a l'é motobin sbaruvasse e sagrinasse. Anlora a l'ha dividù la gent ch'a l'era con chiel an doi campament, ansem a le màndrie, a jë strop e ai gamèj. {{verse|chapter=32|verse=8}}&quot;Se Esaù a 'taca un ëd sti camp,&quot; a l'ha pensà tra ‘d chiel, &quot;anlora l'àutr camp a podrà scapé&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=9}}Peui Giacòb a l'ha pregà ansì: &quot;Dé 'd mè pare Abraham, Dé 'd mè pare Isach! Nosgnor! Ti 't l'has dime: Artorna a toa tèra e dai tò parent, e Mi i't daraj la prosperità. {{verse|chapter=32|verse=10}}I son pa degn ëd tut l'amor che, fedel, ti 't l'has manifestà a tò servitor. Con mach mè baston i l'hai traversà 'l Giordan, ma adèss i son ëvnùit a d'esse doi campament. {{verse|chapter=32|verse=11}}Salv-me, it sùplico, da la man ëd mè frel Esaù, përch'i l'hai tëmma che chiel a l'abia pensà 'd taché nen mach mi, ma 'dcò le mare con ij sò fieuj. {{verse|chapter=32|verse=12}}Ma Ti 't l'has dit: 'A l'é cert ch'it daraj la prosperità e rendraj toa dissendensa tanme la sabia an sla rivera dël mar&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 22:17.&lt;/ref&gt;, tanti ch'a peudo gnanca contesse”.

{{verse|chapter=32|verse=13}}Cola neuit Giacòb a l'é stàit ambelelà, peui a l'ha fàit mandé a sò frel Esaù 'n cadò: {{verse|chapter=32|verse=14}}dosent crave e dódes boch, dosent fèje e vint moton, {{verse|chapter=32|verse=15}}tranta gamele con ij sò gamelin, quaranta vache e des tòr, vint sòme e des aso. {{verse|chapter=32|verse=16}}A l'ha fidà tut lòn ai sò servitor ch'a l'han dividulo an doi mandrie. A l'ha dit ai sò servitor: &quot;Passé anans ëd mi, e manten-e na quaich distansa an tra na màndria e l'àutra&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=17}}Peui a l'ha daje coste istrussion ai servitor ch'a mnavo la prima màndria: &quot;Cand che mè frel av ancontra e av ciama: &quot;Chi è-lo vòst padron? Andoa ch'i seve-ne an camin d'andé? Chi é-lo 'l padron dle màndrie ch&lt;nowiki&gt;''&lt;/nowiki&gt;i men-e?&quot;. {{verse|chapter=32|verse=18}}Anlora i l’eve da dì: &quot;A son ëd tò servitor Giacòb. A son stàite mandà coma 'n cadò për mè signor Esaù. An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri&quot;. {{verse|chapter=32|verse=19}}Chiel a l'ha 'dcò dàite coste istrussion a jë scond e ai ters servitor, e 'dcò a coj ch'a seguitavo le mandrie. A l'ha dije: &quot;I l’eve da dì la midema còsa a Esaù cand ch'i lo 'ncontre. {{verse|chapter=32|verse=20}}I l’eve ‘dcò da dije: 'An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri&quot;. Giacòb a pensava: &quot;I lo pasieraj prima con dij cadò anans ch'i rivo. Apress ëd lòn i l'ancontraraj. Peul desse che chiel am acetrà&quot;. {{verse|chapter=32|verse=21}}Ansì a l'han mandaje ij cadò anans, antant che Giacòb a l'ha passà cola neuit a l'acampament.

=== La lòta 'd Giacòb con Nosgnor ===

{{verse|chapter=32|verse=22}}Durant cola neuit Giacòb a l'ha pijà 'n pressa soe doe fomne, soe doe servente, e ij sò óndes fieuj e a l'ha travërsà lë svass dël Iaboch. {{verse|chapter=32|verse=23}}A la pijaje e a l'ha faje traversé 'l torent ansema a tut lòn ch'a l'avìa. {{verse|chapter=32|verse=24}}Ansì Giacòb a l'é restà sol. A l'é stàit antlora che n'òm a l'ha lotà con chiel fin-a a la primalba. {{verse|chapter=32|verse=25}}Cand che col òm a l'é rendusse cont ch'a podìa nen bate Giacòb, a l'ha patlà fòrt soa giontura dl'anca tant che, antramentre ch'a fasìo la lòta, l'anca a l'é dëslogasse. {{verse|chapter=32|verse=26}}Peui l'òm a l'ha dit: &quot;Lass-me andé përchè a l'é già l'alba&quot;. E Giacòb a l'ha replicaje: &quot;It lasseraj nen andé se prima it l’avras nen benedime&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=27}}L'òm a l'ha ciamaje: &quot;Coma ‘t ciames-to?&quot;. Chiel a-j rispond: &quot;Giacòb&quot;. {{verse|chapter=32|verse=28}}&quot;Tò nòm a sarà pi nen Giacòb&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 35:10.&lt;/ref&gt;, ma Israel, përch' it 't ses batùte con Nosgnor e con j'òm e 't l'has vinciù&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=29}}Peui Giacòb a l'ha dije: &quot;Për piasì, dime tò nòm&quot;. &quot;Përchè t'im ciame ‘l nòm?&quot;, a l'ha replicà. Peui a l'ha daje na benedission ambelelà. {{verse|chapter=32|verse=30}}Anlora Giacòb a l'ha dàit a col leugh ël nòm ëd Penuel, përchè, coma ch'a l'ha dëspiegà, &quot;I l'hai vëddù Nosgnor facia a facia e i son survivù&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=31}}Ël sol a l’era alvasse cand che Giacòb a l’ha passà Penuel, ma adèss chiel a sopiava përché a l'avìa l'anca dësligà. {{verse|chapter=32|verse=32}}Costa-sì a l'é la rason përché j'Israelita, fin-a al dì d'ancheuj a mangio nen ël tèndin ch'a l'é tacà a la giontura dl'anca&lt;ref&gt;Ël nerv siàtich· &lt;/ref&gt; përché Giacòb a l'era stàit patlà pròpi an sla giontura dl'anca aranda dël tèndin.

=== Nòte ===
[[Category:Piemontèis]] 
[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]
&lt;references /&gt;</text>
      <sha1>cssenrrv8rw7gxecr49kbf3r5kc989h</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21636</id>
      <parentid>21635</parentid>
      <timestamp>2022-08-26T10:58:40Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="7013" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 31|Genesi 31]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 33|Genesi 33]]
 | notes    = 
}}
{{verse|chapter=31|verse=31:55}}(32:1)&lt;ref&gt;Ancomensand da 31:55, ij nùmer dij versèt ëd nòstra version, ch'a van dré a la version anglèisa NET Bible (NET) a son diferent da coj dël test ebràich (BHS), con 31:55 NET = 32:1 HT, 32:1 NET = 32:2 BHS etc., fin-a a 32:32 NET = 32:33 BHS. Da 33:1 ij nùmer dij versèt an la NET e BHS a son torna j'istess.&lt;/ref&gt; Parèj, a la matin bonora, Laban a l'ha basà ij sò novod e fije e a l'ha benedije. Peui Laban a l'é partì e a l'é tornass-ne a ca soa.{{TOCright}}
== 32 ==
[[File:La Bìbia piemontèisa - Génesi 32.ogg|thumb|La Bìbia piemontèisa - Génesi 32]]
{{verse|chapter=32|verse=1}}Anlora Giacòb a l'ha seguità sò viage e j'àngej 'd Nosgnor a son andaje 'ncontra. {{verse|chapter=32|verse=2}}Cand che Giacòb a l'ha vëdduje a l'ha sclamà: &quot;Sto-sì a l'é acampament ëd Nosgnor&quot;. Për lòn a l'ha ciamà col leugh Macanaim&lt;ref&gt;A podrìa desse che &quot;Mahanaim&quot; a veul dì &quot;doi acampament&quot;. Fòrse ij doj camp a j'ero col ëd Nosgnor e col ëd Giacòb.&lt;/ref&gt;.

=== Giacòb a pronta sò rëscontr con Esaù ===

{{verse|chapter=32|verse=3}}Giacòb, peui a l'ha mandà anans ëd chiel ëd nunsi al frel Esaù, ch'a stasia ant la tèra 'd Sèir, la region d'Edom. {{verse|chapter=32|verse=4}}A l'ha dije: &quot;I l’eve da di a mè signor Esaù: 'Sossì a l'é lòn ch'a tò servitor Isach a dis: 'I son ëstàit fina-a adèss con Laban coma n'aventissi. {{verse|chapter=32|verse=5}}I son ëvnùit an possess ëd beu, aso, feje, ëd servitor e'd servente. I l'hai mandà 's messagi për informé mè signor, përch'i peussa trové 'd favor dë 'dnans a ti'&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=6}}Ij mëssagé a son tornà da Giacòb e a l'han dit: &quot;I soma stàit da tò frel Esaù. Chiel a l'é 'n camin ch'at ven ancontra, e con chiel a-i son quatsent òm&quot;. {{verse|chapter=32|verse=7}}An ëscotand ësto messagi Giacòb a l'é motobin sbaruvasse e sagrinasse. Anlora a l'ha dividù la gent ch'a l'era con chiel an doi campament, ansem a le màndrie, a jë strop e ai gamèj. {{verse|chapter=32|verse=8}}&quot;Se Esaù a 'taca un dë sti camp,&quot; a l'ha pensà tra ‘d chiel, &quot;anlora l'àutr camp a podrà scapé&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=9}}Peui Giacòb a l'ha pregà ansì: &quot;Dé 'd mè pare Abraham, Dé 'd mè pare Isach! Nosgnor! Ti 't l'has dime: Artorna a toa tèra e dai tò parent, e Mi i't darai la prosperità. {{verse|chapter=32|verse=10}}I son pa degn ëd tut l'amor che, fedel, ti 't l'has manifestà a tò servitor. Con mach mè baston i l'hai traversà 'l Giordan, ma adèss i son ëvnùit a d'esse doi campament. {{verse|chapter=32|verse=11}}Salv-me, it sùplico, da la man ëd mè frel Esaù, përch'i l'hai tëmma che chiel a l'abia pensà 'd taché nen mach mi, ma 'dcò le mare con ij sò fieuj. {{verse|chapter=32|verse=12}}Ma Ti 't l'has dit: 'A l'é cert ch'it darai la prosperità e rendrai toa dissendensa tanme la sabia an sla rivera dël mar&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 22:17.&lt;/ref&gt;, tanti ch'a peudo gnanca contesse”.

{{verse|chapter=32|verse=13}}Cola neuit Giacòb a l'é stàit ambelelà, peui a l'ha fàit mandé a sò frel Esaù 'n cadò: {{verse|chapter=32|verse=14}}dosent crave e dódes boch, dosent fèje e vint moton, {{verse|chapter=32|verse=15}}tranta gamele con ij sò gamelin, quaranta vache e des tòr, vint sòme e des aso. {{verse|chapter=32|verse=16}}A l'ha fidà tut lòn ai sò servitor ch'a l'han dividulo an doe mandrie. A l'ha dit ai sò servitor: &quot;Passé anans ëd mi, e manten-e na cheich distansa an tra na màndria e l'àutra&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=17}}Peui a l'ha daje coste istrussion ai servitor ch'a mnavo la prima màndria: &quot;Cand che mè frel av ancontra e av ciama: &quot;Chi è-lo vòst padron? Andoa ch'i seve-ne an camin d'andé? Chi é-lo 'l padron dle màndrie ch'i men-e?&quot;. {{verse|chapter=32|verse=18}}Anlora i l’eve da dì: &quot;A son ëd tò servitor Giacòb. A son ëstàite mandà coma 'n cadò për mè signor Esaù. An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri&quot;. {{verse|chapter=32|verse=19}}Chiel a l'ha 'dcò dàite coste istrussion a jë scond e ai ters servitor, e 'dcò a coj ch'a seguitavo le mandrie. A l'ha dije: &quot;I l’eve da dì la midema còsa a Esaù cand ch'i lo 'ncontre. {{verse|chapter=32|verse=20}}I l’eve ‘dcò da dije: 'An efet, Giacòb an përson-a a marcia pì andarera 'd nojàutri&quot;. Giacòb a pensava: &quot;I lo pasierai prima con dij cadò anans ch'i rivo. Apress ëd lòn i l'ancontrarai. Peul desse che chiel am acetrà&quot;. {{verse|chapter=32|verse=21}}Ansì a l'han mandaje ij cadò anans, antant che Giacòb a l'ha passà cola neuit a l'acampament.

=== La lòta 'd Giacòb con Nosgnor ===

{{verse|chapter=32|verse=22}}Durant cola neuit Giacòb a l'ha pijà 'n pressa soe doe fomne, soe doe servente, e ij sò óndes fieuj e a l'ha travërsà lë svass dël Iaboch. {{verse|chapter=32|verse=23}}A la pijaje e a l'ha faje traversé 'l torent ansema a tut lòn ch'a l'avìa. {{verse|chapter=32|verse=24}}Ansì Giacòb a l'é restà sol. A l'é stàit antlora che n'òm a l'ha lotà con chiel fin-a a la primalba. {{verse|chapter=32|verse=25}}Cand che col òm a l'é rendusse cont ch'a podìa nen bate Giacòb, a l'ha patlà fòrt soa giontura dl'anca tant che, antramentre ch'a fasìo la lòta, l'anca a l'é dëslogasse. {{verse|chapter=32|verse=26}}Peui l'òm a l'ha dit: &quot;Lass-me andé përchè a l'é già l'alba&quot;. E Giacòb a l'ha replicaje: &quot;It lasserai nen andé se prima it l’avras nen benedime&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=27}}L'òm a l'ha ciamaje: &quot;Coma ‘t ciames-to?&quot;. Chiel a-j rispond: &quot;Giacòb&quot;. {{verse|chapter=32|verse=28}}&quot;E bin, tò nòm a sarà pi nen Giacòb&lt;ref&gt;Cfr. Génesi 35:10.&lt;/ref&gt;, ma Israel, përch' it 't ses batùte con Nosgnor e con j'òm e 't l'has vinciù&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=29}}Peui Giacòb a l'ha dije: &quot;Për piasì, dime tò nòm&quot;. &quot;Përchè t'im ciame ‘l nòm?&quot;, a l'ha replicà. Peui a l'ha daje na benedission ambelelà. {{verse|chapter=32|verse=30}}Anlora Giacòb a l'ha dàit a col leugh ël nòm ëd Penuel, përchè, coma ch'a l'ha dëspiegà, &quot;I l'hai vëddù Nosgnor facia a facia e i son survivù&quot;.

{{verse|chapter=32|verse=31}}Ël sol a l’era alvasse cand che Giacòb a l’ha passà Penuel, ma adèss chiel a sopiava përché a l'avìa l'anca dësligà. {{verse|chapter=32|verse=32}}Costa-sì a l'é la rason përché j'Israelita, fin-a al dì d'ancheuj a mangio nen ël tèndin ch'a l'é tacà a la giontura dl'anca&lt;ref&gt;Ël nerv siàtich. &lt;/ref&gt; përché Giacòb a l'era stàit patlà pròpi an sla giontura dl'anca aranda dël tèndin.

=== Nòte ===
[[Category:Piemontèis]] 
[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]
&lt;references /&gt;</text>
      <sha1>gid5vhdl4e8p6voip99mu231mbgl7ll</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 33</title>
    <ns>0</ns>
    <id>946</id>
    <revision>
      <id>21637</id>
      <parentid>21579</parentid>
      <timestamp>2022-08-26T11:16:52Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="4474" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 34|Genesi 34]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 33 ==

=== Rëscontr con Esaù ===

{{verse|chapter=33|verse=1}}Giacòb a l’ha vëddù che Esaù a-j rivava ancontra con quatsent òm. Antlora a l’ha daje un pòch a pr’ un-a ij fieuj an tra Lea, Rachel e le doe servente; {{verse|chapter=33|verse=2}}a l’ha butà an testa le servente con ij sò fieuj ëd lor e, darera, Lea  con ij sò e, a la fin, Rachel con Giusèp. {{verse|chapter=33|verse=3}}Giacòb a l’é passà dë 'dnans a tuti. A l’é prostërnasse set vire fin-a a tèra anans ëd avzinessje al frel. {{verse|chapter=33|verse=34}}Esaù, contut, a l’é coruje ancontra, a l’ha ambrassalo, a l’é campassje a còl, a l’ha basalo. Tùit e doi a pioravo. 

{{verse|chapter=33|verse=5}}Peui Esaù a l’ha aussà j’euj e a l’ha vëddù le fomne e le masnà, e a l’ha ciamaje: “Chi ch’a son sti-sì ch’a son con ti?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “A son ij fieuj che Nosgnor a l’è piasuje d'acordé a tò servitor”. {{verse|chapter=33|verse=6}}Anlora a son fasse anans le servente con ij sò fieuj ëd lor e a son prostërnasse. {{verse|chapter=33|verse=7}}Peui a son fasse anans ëdcò Lea e ij sò fieuj ëd lor e a son prostërnasse. A la fin a son fasse anans Rachel e Giusep, e a son prostërnasse. 

{{verse|chapter=33|verse=8}}Esaù a l’ha ciamaje ancora: “Còs é-la costa carovan-a ch’i l’hai rëscontrà?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “A l’é për trové grassia a j’euj ëd mè signor. {{verse|chapter=33|verse=9}}Esaù a l’ha replicà: “Ëd ròba mi i n’hai già pro, mè frel: ch’a resta për ti lòn ch’a l’é tò. {{verse|chapter=33|verse=10}}Ma Giacòb a l’ha ansistù: “Nò, s’i l’hai trovà grassia ai tò euj, agradiss da mia man ij mè cadò, përchè pròpi për sòn i son ëvnù a toa presensa, coma ch’as ven a la presensa ‘d Nosgnor, e ti ‘t l’has acetame. {{verse|chapter=33|verse=11}}Aceta, donca, ël present ch’i l’hai portate, përchè Nosgnor con mi a l’é stàit bin generos e i l’hai ëd tut”. A l’é parèj che Giacòb a l’ha tant ansistù che a la fin Esaù a l’ha acetà ij present ëd Giacòb.

=== Giacòb as separa da Esaù ===

{{verse|chapter=33|verse=12}}Peuj Esaù a l’ha dije: “Gavoma ‘l camp e butomse an viage: mi it companierai”. {{verse|chapter=33|verse=13}}Ma Giacòb a l’ha rësponduje: “Mè signor a sà che le masnà a son dlicà e ch’i l’hai a mè càrich jë strop e le bestie che a pijo ‘l làit; se a së straco ‘dcò mach për un dì, tute le bestie a meuireran. {{verse|chapter=33|verse=14}}Mè signor ch’a passa prima ‘d sò servitor, antant mi im bogerai con tut mè còmod, al pass ëd cole bestie ch’an marcio 'dnans e al pass dle masnà, fin-a ch’i riva dacant a mè signor a Seir”. {{verse|chapter=33|verse=15}}Esaù a l’ha dije: “Almanch peuss-ne lassé con ti na part ëd la gent ch’i l’hai con mi?”. A l’ha rësponduje: “Ma përchè? A l’é pro che mè signor a l’abia concedume sò favor”. 

{{verse|chapter=33|verse=16}}A l’é parèj che an col istess dì Esaù a l’ha arpijà la marcia d’artorn anvers Seir. {{verse|chapter=33|verse=17}} Giacòb, nopà, a l’é andass-ne a Sucòt, andoa ch’a l’ha fabricà na ca për chiel e a l’ha fàit ëd bënne për lë strop. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamà col leu Sucòt (ch’a veul dì “arpar”).

=== Giacòb a riva a Canaan ===

{{verse|chapter=33|verse=18}}Giacòb a l’é rivà san e salv a la sità ‘d Sichem, ch’a l’é ant ël pais ëd Canaan, cora ch’a l’é tornà da Padan-Aram, e a l’ha butà ‘l camp an facia a la sità. {{verse|chapter=33|verse=19}}Peui a l’ha catà dai fieuj ëd Camor, pare ‘d Sichem, për sent pesse d’argent, col tòch ëd campagna&lt;ref&gt;Cfr. Giosuè 24:32; Gioann 4:5.&lt;/ref&gt; andova ch’a l’avìa piantà soa tenda. {{verse|chapter=33|verse=20}}Ambelelì a l’ha drissà n’autar e a l’ha ciamalo “El-Elohe-Israel” (El, Dé d’Israel)&lt;ref&gt;O “dedicà a El, Dé d’Israel.&lt;/ref&gt;.

== Nòte ==


[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>ewylzmlg1nwsfcyvhiusnbszpca9a0r</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21638</id>
      <parentid>21637</parentid>
      <timestamp>2022-08-26T11:18:33Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <comment>/* Rëscontr con Esaù */</comment>
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="4473" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 34|Genesi 34]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 33 ==

=== Rëscontr con Esaù ===

{{verse|chapter=33|verse=1}}Giacòb a l’ha vëddù che Esaù a-j rivava ancontra con quatsent òm. Antlora a l’ha daje un pòch a pr’ un-a ij fieuj an tra Lea, Rachel e le doe servente; {{verse|chapter=33|verse=2}}a l’ha butà an testa le servente con ij sò fieuj ëd lor e, darera, Lea  con ij sò e, a la fin, Rachel con Giusèp. {{verse|chapter=33|verse=3}}Giacòb a l’é passà dë 'dnans a tuti. A l’é prostërnasse set vire fin-a a tèra anans ëd avzinessje al frel. {{verse|chapter=33|verse=4}}Esaù, contut, a l’é coruje ancontra, a l’ha ambrassalo, a l’é campassje a còl, a l’ha basalo. Tùit e doi a pioravo. 

{{verse|chapter=33|verse=5}}Peui Esaù a l’ha aussà j’euj e a l’ha vëddù le fomne e le masnà, e a l’ha ciamaje: “Chi ch’a son sti-sì ch’a son con ti?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “A son ij fieuj che Nosgnor a l’è piasuje d'acordé a tò servitor”. {{verse|chapter=33|verse=6}}Anlora a son fasse anans le servente con ij sò fieuj ëd lor e a son prostërnasse. {{verse|chapter=33|verse=7}}Peui a son fasse anans ëdcò Lea e ij sò fieuj ëd lor e a son prostërnasse. A la fin a son fasse anans Rachel e Giusep, e a son prostërnasse. 

{{verse|chapter=33|verse=8}}Esaù a l’ha ciamaje ancora: “Còs é-la costa carovan-a ch’i l’hai rëscontrà?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “A l’é për trové grassia a j’euj ëd mè signor. {{verse|chapter=33|verse=9}}Esaù a l’ha replicà: “Ëd ròba mi i n’hai già pro, mè frel: ch’a resta për ti lòn ch’a l’é tò. {{verse|chapter=33|verse=10}}Ma Giacòb a l’ha ansistù: “Nò, s’i l’hai trovà grassia ai tò euj, agradiss da mia man ij mè cadò, përchè pròpi për sòn i son ëvnù a toa presensa, coma ch’as ven a la presensa ‘d Nosgnor, e ti ‘t l’has acetame. {{verse|chapter=33|verse=11}}Aceta, donca, ël present ch’i l’hai portate, përchè Nosgnor con mi a l’é stàit bin generos e i l’hai ëd tut”. A l’é parèj che Giacòb a l’ha tant ansistù che a la fin Esaù a l’ha acetà ij present ëd Giacòb.

=== Giacòb as separa da Esaù ===

{{verse|chapter=33|verse=12}}Peuj Esaù a l’ha dije: “Gavoma ‘l camp e butomse an viage: mi it companierai”. {{verse|chapter=33|verse=13}}Ma Giacòb a l’ha rësponduje: “Mè signor a sà che le masnà a son dlicà e ch’i l’hai a mè càrich jë strop e le bestie che a pijo ‘l làit; se a së straco ‘dcò mach për un dì, tute le bestie a meuireran. {{verse|chapter=33|verse=14}}Mè signor ch’a passa prima ‘d sò servitor, antant mi im bogerai con tut mè còmod, al pass ëd cole bestie ch’an marcio 'dnans e al pass dle masnà, fin-a ch’i riva dacant a mè signor a Seir”. {{verse|chapter=33|verse=15}}Esaù a l’ha dije: “Almanch peuss-ne lassé con ti na part ëd la gent ch’i l’hai con mi?”. A l’ha rësponduje: “Ma përchè? A l’é pro che mè signor a l’abia concedume sò favor”. 

{{verse|chapter=33|verse=16}}A l’é parèj che an col istess dì Esaù a l’ha arpijà la marcia d’artorn anvers Seir. {{verse|chapter=33|verse=17}} Giacòb, nopà, a l’é andass-ne a Sucòt, andoa ch’a l’ha fabricà na ca për chiel e a l’ha fàit ëd bënne për lë strop. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamà col leu Sucòt (ch’a veul dì “arpar”).

=== Giacòb a riva a Canaan ===

{{verse|chapter=33|verse=18}}Giacòb a l’é rivà san e salv a la sità ‘d Sichem, ch’a l’é ant ël pais ëd Canaan, cora ch’a l’é tornà da Padan-Aram, e a l’ha butà ‘l camp an facia a la sità. {{verse|chapter=33|verse=19}}Peui a l’ha catà dai fieuj ëd Camor, pare ‘d Sichem, për sent pesse d’argent, col tòch ëd campagna&lt;ref&gt;Cfr. Giosuè 24:32; Gioann 4:5.&lt;/ref&gt; andova ch’a l’avìa piantà soa tenda. {{verse|chapter=33|verse=20}}Ambelelì a l’ha drissà n’autar e a l’ha ciamalo “El-Elohe-Israel” (El, Dé d’Israel)&lt;ref&gt;O “dedicà a El, Dé d’Israel.&lt;/ref&gt;.

== Nòte ==


[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>2sfpukidcsx1cx57j1ei1qyososgrwp</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21639</id>
      <parentid>21638</parentid>
      <timestamp>2022-08-26T11:39:22Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Pcastellina</username>
        <id>15</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="4562" xml:space="preserve">{{header
 | title    = [[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]
 | author   =
 | section  = [[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]
 | previous = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 32|Genesi 32]]
 | next     = [[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 34|Genesi 34]]
 | notes    = 
}}
{{TOCright}}
== 33 ==

=== Rëscontr con Esaù ===
[[File:La Bìbia piemontèisa - Génesi 33.ogg|thumb|La Bìbia piemontèisa - Génesi 33]]
{{verse|chapter=33|verse=1}}Giacòb a l’ha vëddù che Esaù a-j rivava ancontra con quatsent òm. Antlora a l’ha daje un pòch a pr’ un-a ij fieuj an tra Lea, Rachel e le doe servente; {{verse|chapter=33|verse=2}}a l’ha butà an testa le servente con ij sò fieuj ëd lor e, darera, Lea  con ij sò e, a la fin, Rachel con Giusèp. {{verse|chapter=33|verse=3}}Giacòb a l’é passà dë 'dnans a tuti. A l’é prostërnasse set vire fin-a a tèra anans ëd avzinessje al frel. {{verse|chapter=33|verse=4}}Esaù, contut, a l’é coruje ancontra, a l’ha ambrassalo, a l’é campassje a còl, a l’ha basalo. Tùit e doi a pioravo. 

{{verse|chapter=33|verse=5}}Peui Esaù a l’ha aussà j’euj e a l’ha vëddù le fomne e le masnà, e a l’ha ciamaje: “Chi ch’a son sti-sì ch’a son con ti?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “A son ij fieuj che Nosgnor a l’è piasuje d'acordé a tò servitor”. {{verse|chapter=33|verse=6}}Anlora a son fasse anans le servente con ij sò fieuj ëd lor e a son prostërnasse. {{verse|chapter=33|verse=7}}Peui a son fasse anans ëdcò Lea e ij sò fieuj ëd lor e a son prostërnasse. A la fin a son fasse anans Rachel e Giusep, e a son prostërnasse. 

{{verse|chapter=33|verse=8}}Esaù a l’ha ciamaje ancora: “Còs é-la costa carovan-a ch’i l’hai rëscontrà?”. Giacòb a l’ha rësponduje: “A l’é për trové grassia a j’euj ëd mè signor. {{verse|chapter=33|verse=9}}Esaù a l’ha replicà: “Ëd ròba mi i n’hai già pro, mè frel: ch’a resta për ti lòn ch’a l’é tò. {{verse|chapter=33|verse=10}}Ma Giacòb a l’ha ansistù: “Nò, s’i l’hai trovà grassia ai tò euj, agradiss da mia man ij mè cadò, përchè pròpi për sòn i son ëvnù a toa presensa, coma ch’as ven a la presensa ‘d Nosgnor, e ti ‘t l’has acetame. {{verse|chapter=33|verse=11}}Aceta, donca, ël present ch’i l’hai portate, përchè Nosgnor con mi a l’é stàit bin generos e i l’hai ëd tut”. A l’é parèj che Giacòb a l’ha tant ansistù che a la fin Esaù a l’ha acetà ij present ëd Giacòb.

=== Giacòb as separa da Esaù ===

{{verse|chapter=33|verse=12}}Peuj Esaù a l’ha dije: “Gavoma ‘l camp e butomse an viage: mi it companierai”. {{verse|chapter=33|verse=13}}Ma Giacòb a l’ha rësponduje: “Mè signor a sà che le masnà a son dlicà e ch’i l’hai a mè càrich jë strop e le bestie che a pijo ‘l làit; se a së straco ‘dcò mach për un dì, tute le bestie a meuireran. {{verse|chapter=33|verse=14}}Mè signor ch’a passa prima ‘d sò servitor, antant mi im bogerai con tut mè còmod, al pass ëd cole bestie ch’an marcio 'dnans e al pass dle masnà, fin-a ch’i riva dacant a mè signor a Seir”. {{verse|chapter=33|verse=15}}Esaù a l’ha dije: “Almanch peuss-ne lassé con ti na part ëd la gent ch’i l’hai con mi?”. A l’ha rësponduje: “Ma përchè? A l’é pro che mè signor a l’abia concedume sò favor”. 

{{verse|chapter=33|verse=16}}A l’é parèj che an col istess dì Esaù a l’ha arpijà la marcia d’artorn anvers Seir. {{verse|chapter=33|verse=17}} Giacòb, nopà, a l’é andass-ne a Sucòt, andoa ch’a l’ha fabricà na ca për chiel e a l’ha fàit ëd bënne për lë strop. A l’é për lòn ch’a l’ha ciamà col leu Sucòt (ch’a veul dì “arpar”).

=== Giacòb a riva a Canaan ===

{{verse|chapter=33|verse=18}}Giacòb a l’é rivà san e salv a la sità ‘d Sichem, ch’a l’é ant ël pais ëd Canaan, cora ch’a l’é tornà da Padan-Aram, e a l’ha butà ‘l camp an facia a la sità. {{verse|chapter=33|verse=19}}Peui a l’ha catà dai fieuj ëd Camor, pare ‘d Sichem, për sent pesse d’argent, col tòch ëd campagna&lt;ref&gt;Cfr. Giosuè 24:32; Gioann 4:5.&lt;/ref&gt; andova ch’a l’avìa piantà soa tenda. {{verse|chapter=33|verse=20}}Ambelelì a l’ha drissà n’autar e a l’ha ciamalo “El-Elohe-Israel” (El, Dé d’Israel)&lt;ref&gt;O “dedicà a El, Dé d’Israel.&lt;/ref&gt;.

== Nòte ==

[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>s1if3n2mo5h1q7qqwhqze341htjxnwv</sha1>
    </revision>
  </page>
  <page>
    <title>La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 43</title>
    <ns>0</ns>
    <id>957</id>
    <revision>
      <id>21626</id>
      <parentid>21402</parentid>
      <timestamp>2022-08-26T06:35:16Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Major Galin-a</username>
        <id>834</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="7367" xml:space="preserve">{{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi/Genesi 42|Genesi 42]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 44|Genesi 44]]|notes=}}
{{chapter|43}}
{{TOCright}}

= Génesi =

== 43 ==

=== Ij fieuj  ëd Giacòb a parto torna con Beniamin ===

{{verse|chapter=43|verse=1}}La famin-a a seguitava greva an sël pais. {{verse|chapter=43|verse=2}}Quand che la famija ‘d Giacòb a l’avìa giumai consumà ‘l gran ch’a l’avìo portà da l’Egit, ël pare a l’ha dit ai sò fieuj: “Torné là a caté lòn ch’an serv për vive”. {{verse|chapter=43|verse=3}}Giuda a l’ha rësponduje: “Col òm a l’ha prevnime espress: ‘Vojàutri i sareve nen arseivù a mia presensa se vòst frel a sarà nen con voi’. {{verse|chapter=43|verse=4}}Se ti ‘t ses dispòst a lassé parte nòst frel con noi, nojàutri i caleroma là e i caterom-te ‘d che vive; {{verse|chapter=43|verse=5}}ma se ti it lo lasse nen parte con nojàutri, i androma nen, përchè cost’ òm a l’ha dine: ‘I sareve pa arseivù da mi se con voi a-i sarà nen vòst frel’”. {{verse|chapter=43|verse=6}}Israel a l’ha dit: “Përchè mai i l’eve fàit costa malfàita ‘d dije a col òm ch’i l’avìe ancora ‘n frel?”. {{verse|chapter=43|verse=7}}“A l’é,” a l’han rësponduje, “che l’òm a l’ha ciamane ‘d nòstra famija, e a l’ha dine: ‘L’é-lo ancora viv vòst pare? L’eve-ne ‘n frel?’ e noi i l’oma anformalo ‘d conseguensa. Coma podìo-ne savèj che chiel a l’avrìa dit: ‘Mneme vòst frel’?”. {{verse|chapter=43|verse=8}}Antlora Giuda a l’ha dije a sò pare Israel: “Lassa vnì col fieul ansem a mi. Andomie, s’i voroma dzorvive, ti, nojàutri e nòstre famije. An difet, an ëspeta la mòrt. {{verse|chapter=43|verse=9}}Mi im pòrto garant për chiel e ti im në ciamras cont: s’am capitèissa  ‘d pì nen portetlo e ‘d pì nen podèj butetlo dëdnans, i na portrai la colpa për tuta mia vita. {{verse|chapter=43|verse=10}}Se noi i l’avèisso nen tirala a la longa, a st’ora-sì i sarìo già tornà për la sconda vira!”.
 
{{verse|chapter=43|verse=11}}Antlora sò pare Israel a l’ha dije: “S’a l’é parèj, fé pura com i veule: ant ij vòstri bagagi pijé dël pì bon ëd la produssion dël pais, për portela an cadò a col òm, un pò ‘d balsam e un pò d’amel, goma adraganta, përzin-a e laudanum, ëd pistach e d’amandole. {{verse|chapter=43|verse=12}}Ciapé con voi ël dobi dël dné e porté andaré ij sòld ch’a son ëstàit butà a l’ambocadura dij vòstri sach ëd gran: a peul d’esse ch’a sio sbaliasse. {{verse|chapter=43|verse=13}}Pijé vòst frel e parte, e torné da col òm. {{verse|chapter=43|verse=14}}Che Nosgnor Tut-potent a peuda feve trové misericòrdia d’apress ëd col òm e che av lassa andé l’àutr frel e Beniamin. Për lòn ch’am riguarda, s’i l’hai da perde mie masnà, ch’i-j perda!”.

=== Scond rëscontr con Giusep ===

{{verse|chapter=43|verse=15}}A l’é parèj che ij frej a l’han pijà con lor costi don, e ‘l dobi dël dné, ansem a Beniamin; a son partì e calà an Egit, e a son presentasse dëdnans a Giusep. {{verse|chapter=43|verse=16}}Quand che Giusep a l’ha vëdduje con Beniamin, a l’ha dije a sò antendent: “Men-a costa gent a mia ca, massa na bestia e prontla, përchè a mesdì costa gent a mangerà con mi”. {{verse|chapter=43|verse=17}}L’òm a l’ha fàit coma ch’a l’era stàje comandà e a l’ha mnà cola gent a ca ‘d Giusep. {{verse|chapter=43|verse=18}}Quand ch’a l’han vëddù ch’a l’ero stàit fàit intré ant la ca ‘d Giusep, a son sbaruvasse, e a l’han dit: “A l’é për motiv dël dné ch’a l’é trovasse ant ij sach da forment la prima vira che nojàutri i soma vnùit: a veul sauté a còl ëd nojàutri e ciapene coma dë s-ciav, con ij nòstri aso”. {{verse|chapter=43|verse=19}}A son, donca, avzinasse al mèistr ëd ca ‘d Giusep e a l’han parlaje a l’intrada dla ca: {{verse|chapter=43|verse=20}}A l’han dije: “Ch’an përdon-a, monsù. Nojàutri i soma calà na prima vira për caté ‘d proviande. {{verse|chapter=43|verse=21}}E quand ch’i soma rivà al campament për la neuit e ch’i l’oma dovertà ij nòstri sach ëd forment, e mincadun a l’ha trovà a l’ambocadura ‘d sò sach ij nòstri sòld peisà, e antlora nojàutri i l’oma portalo andarera. {{verse|chapter=43|verse=22}}Noi i l’oma portà n’àutra scòrta dë dné për caté da mangé. Nojàutri i savoma nen chi ch’a l’ha butà ij  sòld andrinta ai nòstri sach ëd gran”.
 
{{verse|chapter=43|verse=23}}L’òm a l’ha rësponduje: “Sté an pas e ch’i l’abie nen tëmma! A l’é vòst Dio, ël Dio ‘d vòst pare ch’a l’ha butave ‘n tesòr ant ij vòst sach ëd forment; ij vòstri sòld a son bin rivà a mi”, e a l’ha mnaje Simeon. {{verse|chapter=43|verse=24}}Parèj, l’antendent a l’ha fàje intré ant la ca ‘d Giusep, e a l’ha portaje d’eva përchè ch’as lavèisso ij pé e a l’ha daje ‘d forage për ij sò aso. {{verse|chapter=43|verse=25}}Lor a l’han prontà ‘l cadò an ëspetand che Giusep a rivèissa për mesdì, përchè a l’avìo savù che lor a l’avrìo fàit ambelelà sò disné. {{verse|chapter=43|verse=26}}Quand che Giusep a l’é tornà a ca, a l’han smonuje ‘l regal ch’a l’avìo con lor e a son prostërnasse për tèra. {{verse|chapter=43|verse=27}}Ma chiel a l’ha salutaje con amicissia e a l’ha ciamaje: “Coma ch’as pòrta vòst pare vej ch’i l’eve dime? L’é-lo ancora an vita?”. {{verse|chapter=43|verse=28}}Lor a l’han rësponduje: “Tò servent, nòst pare, as pòrta bin. A l’é ancora an vita”, e a son torna anginojasse e prostërnasse. {{verse|chapter=43|verse=29}}Giusep a l’ha vëddù Beniamin, sò frel, fieul dl’istessa mare, e a l’ha ciamà: “L’é-lo col-là vòst frel pì giovo, che voi i l’eve dime?”, e adressandse a chiel: “Che Nosgnor at fasa grassia, car ël mè fieul”.
 
{{verse|chapter=43|verse=30}}E Giusep a l’é surtì an pressa, përchè ch’a l’era comovusse për sò frel e le lerme a-j vnisio a j’euj: a l’é intrà an soa stansia e là a l’ha piorà. {{verse|chapter=43|verse=31}}Peui a l’é lavasse la facia e, fasendse fòrsa, a l’é arpijasse e dominandse a l’ha comandà: “Servì ‘l disné”. {{verse|chapter=43|verse=32}}A l’han servilo da part, për lor a part e ‘dcò a part për j’Egissian ch’a mangiavo da chiel, përchè j’Egissian a peulo nen pijé disné con j’Ebreo; lor a l’han ësgiaj ëd lòn. {{verse|chapter=43|verse=33}}A l’han pijà pòst an facia a chiel, mincadun scond sò rangh, dal pì vej al pìi giovo, e as vardavo l’un l’àutr con maravija. {{verse|chapter=43|verse=34}}Ma chiel a l’ha faje porté, da soa tàula, ëd porsion d’onor, e la porsion ëd Beniamin a l’era sinch vire pì grossa ‘d cola ‘d tuti j’àutri. A l’han beivù con Giusep e a son arlegrasse con chiel fin-a al bonimor.

----
[[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]]
---- 
[[Category:Piemontèis]] 
[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>99bud2yfw2oml3rod5x6h5rwd2bh13j</sha1>
    </revision>
    <revision>
      <id>21627</id>
      <parentid>21626</parentid>
      <timestamp>2022-08-26T06:42:11Z</timestamp>
      <contributor>
        <username>Major Galin-a</username>
        <id>834</id>
      </contributor>
      <minor />
      <model>wikitext</model>
      <format>text/x-wiki</format>
      <text bytes="7365" xml:space="preserve">{{header|title=[[La_Bibia_piemontèisa|La Bibia piemontèisa]]|author=|section=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi|Genesi]]|previous=[[La_Bibia_piemontèisa/Testament_Vej/Genesi/Genesi 42|Genesi 42]]|next=[[La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 44|Genesi 44]]|notes=}}
{{chapter|43}}
{{TOCright}}

= Génesi =

== 43 ==

=== Ij fieuj  ëd Giacòb a parto torna con Beniamin ===

{{verse|chapter=43|verse=1}}La famin-a a seguitava greva an sël pais. {{verse|chapter=43|verse=2}}Quand che la famija ‘d Giacòb a l’avìa giumai consumà ‘l gran ch’a l’avìo portà da l’Egit, ël pare a l’ha dit ai sò fieuj: “Torné là a caté lòn ch’an serv për vive”. {{verse|chapter=43|verse=3}}Giuda a l’ha rësponduje: “Col òm a l’ha prevnime espress: ‘Vojàutri i sareve nen arseivù a mia presensa se vòst frel a sarà nen con voi’. {{verse|chapter=43|verse=4}}Se ti ‘t ses dispòst a lassé parte nòst frel con noi, nojàutri i caleroma là e i caterom-te ‘d che vive; {{verse|chapter=43|verse=5}}ma se ti it lo lasse nen parte con nojàutri, i androma nen, përchè cost’ òm a l’ha dine: ‘I sareve pa arseivù da mi se con voi a-i sarà nen vòst frel’”. {{verse|chapter=43|verse=6}}Israel a l’ha dit: “Përchè mai i l’eve fàit costa malfàita ‘d dije a col òm ch’i l’avìe ancora ‘n frel?”. {{verse|chapter=43|verse=7}}“A l’é,” a l’han rësponduje, “che l’òm a l’ha ciamane ‘d nòstra famija, e a l’ha dine: ‘L’é-lo ancora viv vòst pare? L’eve-ne ‘n frel?’ e noi i l’oma anformalo ‘d conseguensa. Coma podìo-ne savèj che chiel a l’avrìa dit: ‘Mneme vòst frel’?”. {{verse|chapter=43|verse=8}}Antlora Giuda a l’ha dije a sò pare Israel: “Lassa vnì col fieul ansem a mi. Andomie, s’i voroma dzorvive, ti, nojàutri e nòstre famije. An difet, an ëspeta la mòrt. {{verse|chapter=43|verse=9}}Mi im pòrto garant për chiel e ti im në ciamras cont: s’am capitèissa  ‘d pì nen portetlo e ‘d pì nen podèj butetlo dëdnans, i na portrai la colpa për tuta mia vita. {{verse|chapter=43|verse=10}}Se noi i l’avèisso nen tirala a la longa, a st’ora-sì i sarìo già tornà për la sconda vira!”.
 
{{verse|chapter=43|verse=11}}Antlora sò pare Israel a l’ha dije: “S’a l’é parèj, fé pura com i veule: ant ij vòstri bagagi pijé dël pì bon ëd la produssion dël pais, për portela an cadò a col òm, un pò ‘d balsam e un pò d’amel, goma adraganta, përzin-a e laudanum, ëd pistach e d’amandole. {{verse|chapter=43|verse=12}}Ciapé con voi ël dobi dël dné e porté andaré ij sòld ch’a son ëstàit butà a l’ambocadura dij vòstri sach ëd gran: a peul d’esse ch’a sio sbaliasse. {{verse|chapter=43|verse=13}}Pijé vòst frel e parte, e torné da col òm. {{verse|chapter=43|verse=14}}Che Nosgnor Tut-potent a peuda feve trové misericòrdia d’apress ëd col òm e che av lassa andé l’àutr frel e Beniamin. Për lòn ch’am riguarda, s’i l’hai da perde mie masnà, ch’i-j perda!”.

=== Scond rëscontr con Giusep ===

{{verse|chapter=43|verse=15}}A l’é parèj che ij frej a l’han pijà con lor costi don, e ‘l dobi dël dné, ansem a Beniamin; a son partì e calà an Egit, e a son presentasse dëdnans a Giusep. {{verse|chapter=43|verse=16}}Quand che Giusep a l’ha vëdduje con Beniamin, a l’ha dije a sò antendent: “Men-a costa gent a mia ca, massa na bestia e prontla, përchè a mesdì costa gent a mangerà con mi”. {{verse|chapter=43|verse=17}}L’òm a l’ha fàit coma ch’a l’era stàje comandà e a l’ha mnà cola gent a ca ‘d Giusep. {{verse|chapter=43|verse=18}}Quand ch’a l’han vëddù ch’a l’ero stàit fàit intré ant la ca ‘d Giusep, a son sbaruvasse, e a l’han dit: “A l’é për motiv dël dné ch’a l’é trovasse ant ij sach da forment la prima vira che nojàutri i soma vnùit: a veul sauté a còl ëd nojàutri e ciapene coma dë s-ciav, con ij nòstri aso”. {{verse|chapter=43|verse=19}}A son, donca, avzinasse al mèistr ëd ca ‘d Giusep e a l’han parlaje a l’intrada dla ca: {{verse|chapter=43|verse=20}}A l’han dije: “Ch’an përdon-a, monsù. Nojàutri i soma calà na prima vira për caté ‘d proviande. {{verse|chapter=43|verse=21}}E quand ch’i soma rivà al campament për la neuit e ch’i l’oma dovertà ij nòstri sach ëd forment, mincadun a l’ha trovà a l’ambocadura ‘d sò sach ij nòstri sòld peisà, e antlora nojàutri i l’oma portalo andarera. {{verse|chapter=43|verse=22}}Noi i l’oma portà n’àutra scòrta dë dné për caté da mangé. Nojàutri i savoma nen chi ch’a l’ha butà ij  sòld andrinta ai nòstri sach ëd gran”.
 
{{verse|chapter=43|verse=23}}L’òm a l’ha rësponduje: “Sté an pas e ch’i l’abie nen tëmma! A l’é vòst Dio, ël Dio ‘d vòst pare ch’a l’ha butave ‘n tesòr ant ij vòst sach ëd forment; ij vòstri sòld a son bin rivà a mi”, e a l’ha mnaje Simeon. {{verse|chapter=43|verse=24}}Parèj, l’antendent a l’ha fàje intré ant la ca ‘d Giusep, e a l’ha portaje d’eva përchè ch’as lavèisso ij pé e a l’ha daje ‘d forage për ij sò aso. {{verse|chapter=43|verse=25}}Lor a l’han prontà ‘l cadò an ëspetand che Giusep a rivèissa për mesdì, përchè a l’avìo savù che lor a l’avrìo fàit ambelelà sò disné. {{verse|chapter=43|verse=26}}Quand che Giusep a l’é tornà a ca, a l’han smonuje ‘l regal ch’a l’avìo con lor e a son prostërnasse për tèra. {{verse|chapter=43|verse=27}}Ma chiel a l’ha salutaje con amicissia e a l’ha ciamaje: “Coma ch’as pòrta vòst pare vej ch’i l’eve dime? L’é-lo ancora an vita?”. {{verse|chapter=43|verse=28}}Lor a l’han rësponduje: “Tò servent, nòst pare, as pòrta bin. A l’é ancora an vita”, e a son torna anginojasse e prostërnasse. {{verse|chapter=43|verse=29}}Giusep a l’ha vëddù Beniamin, sò frel, fieul dl’istessa mare, e a l’ha ciamà: “L’é-lo col-là vòst frel pì giovo, che voi i l’eve dime?”, e adressandse a chiel: “Che Nosgnor at fasa grassia, car ël mè fieul”.
 
{{verse|chapter=43|verse=30}}E Giusep a l’é surtì an pressa, përchè ch’a l’era comovusse për sò frel e le lerme a-j vnisio a j’euj: a l’é intrà an soa stansia e là a l’ha piorà. {{verse|chapter=43|verse=31}}Peui a l’é lavasse la facia e, fasendse fòrsa, a l’é arpijasse e dominandse a l’ha comandà: “Servì ‘l disné”. {{verse|chapter=43|verse=32}}A l’han servilo da part, për lor a part e ‘dcò a part për j’Egissian ch’a mangiavo da chiel, përchè j’Egissian a peulo nen pijé disné con j’Ebreo; lor a l’han ësgiaj ëd lòn. {{verse|chapter=43|verse=33}}A l’han pijà pòst an facia a chiel, mincadun scond sò rangh, dal pì vej al pìi giovo, e as vardavo l’un l’àutr con maravija. {{verse|chapter=43|verse=34}}Ma chiel a l’ha faje porté, da soa tàula, ëd porsion d’onor, e la porsion ëd Beniamin a l’era sinch vire pì grossa ‘d cola ‘d tuti j’àutri. A l’han beivù con Giusep e a son arlegrasse con chiel fin-a al bonimor.

----
[[La Bibia piemontèisa|Artòrn a la Tàula dla Bibia]]
---- 
[[Category:Piemontèis]] 
[[Category:Bibia]]
[[Category:Testament Vej]]
[[Category:Genesi]]</text>
      <sha1>nvzi2kn3znj1ufkwlyx3tzdxfw6oe4v</sha1>
    </revision>
  </page>
</mediawiki>