विकिस्रोतः sawikisource https://sa.wikisource.org/wiki/%E0%A4%AE%E0%A5%81%E0%A4%96%E0%A5%8D%E0%A4%AF%E0%A4%AA%E0%A5%83%E0%A4%B7%E0%A5%8D%E0%A4%A0%E0%A4%AE%E0%A5%8D MediaWiki 1.39.0-wmf.23 first-letter माध्यमम् विशेषः सम्भाषणम् सदस्यः सदस्यसम्भाषणम् विकिस्रोतः विकिस्रोतःसम्भाषणम् सञ्चिका सञ्चिकासम्भाषणम् मीडियाविकि मीडियाविकिसम्भाषणम् फलकम् फलकसम्भाषणम् साहाय्यम् साहाय्यसम्भाषणम् वर्गः वर्गसम्भाषणम् प्रवेशद्वारम् प्रवेशद्वारसम्भाषणम् लेखकः लेखकसम्भाषणम् पृष्ठम् पृष्ठसम्भाषणम् अनुक्रमणिका अनुक्रमणिकासम्भाषणम् श्रव्यम् श्रव्यसम्भाषणम् TimedText TimedText talk पटलम् पटलसम्भाषणम् गैजेट गैजेट वार्ता गैजेट परिभाषा गैजेट परिभाषा वार्ता पृष्ठम्:ब्रह्मसिद्धिः (मण्डनमिश्रः).djvu/८ 104 61323 343435 130960 2022-08-13T12:23:26Z Shubha 190 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="1" user="Ugovindaraju" />{{RunningHeader|center= FOREWORD|right=ix}}</noinclude> with an introduction from N. D. Mehta, who discusses the relative merits of the several life-histories of Sankara. Govindanatha's work is refreshingly free from poetic fancies and gives the life story of Sankara in a connected narrative form. He refers to Sankara's meeting Visvarupa on the advice of Kumarila and does not mention the meeting of Sankara with Mandana, the lifelong Grhastha, nor does he call Visvarupa by the name of Mandana. Vyasacala refers to the meeting of Sankara with the lifelong Grhastha Mandanamisra on his way to meet Visvarupa on the advice of Kumarila. It is evident that the author of the Guruvarmsakavya knew of Vyasacala's work as the language and mode of treatment in this and other places closely follow Vyasacala. But Vyasacala does not refer to Visvarupa either as Mandana or even as Suresvara. Earlier to all these and probably the earliest life-story of Sankara that we possess now is Anantanandagiri's Gurudigvijaya or Sankaravijaya, 'if we can place confidence in his statement that Sankara was his (paramaguru) preceptor's preceptor. He states in chapter 55 that Kumarila advised Sankara to engage in disputation his sister's husband (bhagini-bhrata) Mandanamisra (by name), who when convinced of the greatness of Sankara, embraced the Sannyasarama and was placed in charge of the Sringeri Mutt as Suresvara (Chap. 63). It will thus appear that the references in the Guruvamsakavya are to two different personalities, one, a Mandanamisra who was met by Sankara on his way to Visvarupa and who died as a Grhastha and the other to Visvarupa who became a Sannyasin and was conferred the title of Suresvara by Sankara and who was also known variously as Mandanamisra, Umbeka, Visvarupa and Suresvara. Of the two Mandanas the one who lived and died as a Grhastha and whom Sankara met first does not lay any claim to literary fame whilst the second Mandana alias Visvarupa is the reputed author of many works in various fields. From all this it will be clear that the problem is really more complicated than appears at first sight and that the case for setting aside tradition requires much stronger grounds than have been adduced so far. {{rh|left=GovT. ORIENTAL MANUSCRIPTS|right=P. P. SUBRAHMANYA}} {{rh|left=LIBRARY, MADRAS,|right=SASTRI}} {{rh|left=1th May 1937|right=Curator.}} {{rule}} , {{Rule}} Professor Kuppuswami Sastri's Paper on ’the Mandanamisra-Suresvara Equation’ published in the Annals of the B.O.R., vol.XVIII, Part II (1937) adds nothing to the reference set forth in his Introduction and considered here .<noinclude><references/></noinclude> jb48apamin3yyochobyufr4iodki8kg पृष्ठम्:अद्भुतसागरः.djvu/४३० 104 125994 343434 343433 2022-08-13T12:14:45Z Priyanka hegde 7796 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="1" user="Priyanka hegde" />{{rh|center=अग्न्यद्भुतावत्तः ।|right=४१९}}</noinclude>अथाग्न्यद्भुतशान्तिः । तत्र वृद्धगर्गः । समिद्भिः क्षीरवृक्षाणां शर्षपेण ससपिंषा । होतव्योऽग्निः स्वकैर्मन्त्रैः सुवर्ण चात्र दक्षिणा || वराहसंहितायाम् । मन्त्रैराग्नेयैः क्षीरवृक्षात् समिद्भिहतिव्योऽग्निः सर्पिषा वाऽपि यत्नात्। अग्न्यादीनां कृते शान्तिरेवं देयं चास्मिन् काञ्चनं ब्राह्मणेभ्यः ॥ बार्हस्पत्ये तु। समिद्भिः क्षीरवृक्षोत्थैः शर्षपैश्च घृतेन च । होतव्योऽग्निः स्वकैर्मन्त्रैः सुवर्णं चात्र दक्षिणा | घराहसंहितायां च । अग्निर्भूम्यामिति तिस्त्र आग्नेयीस्तत्र कारयेत् । गुरवे पार्थिवो दद्यात् प्रियाण्याभरणानि च ॥ पायसं सर्पिषा मिश्रं ब्राह्मणानपि भोजयेत् । तेषामपि यथान्यायं दक्षिणां दापयेत् ततः || मत्स्यपुराणविष्णुधर्मोत्तरयोः । त्रिरात्रोपोषितश्चात्र पुरोधाः सुसमाहितः । समिद्भिः क्षीरवृक्षाणां शर्षपैश्च घृतेन च ॥ अग्निलिङ्गेश्च जुहुयाहहु श्वेताम्बरः शुचिः । दद्यात् सुवर्णं च तथा द्विजेभ्यो गाश्चैव वस्त्राणि तथा नवीनम् । एवं कृते पापमुपैति नाशं यदग्निवैकृत्यभवं नरेन्द्र ॥ बैजवायः | अनग्नावग्नज्वलने अनग्नौ धूमसम्भवे । आममांसस्य ज्वलने दाहे च नववाससः ॥ अग्यपत्यभये चैत्र हेम्नो वृद्धिविनाशयोः । एष्वद्भुतेषु विधिवदाग्नेयीं शान्तिमाचरेत् ॥<noinclude></noinclude> 0qeqnp0zmojtxrl5npe17yoj97ua89i 343436 343434 2022-08-13T12:24:41Z Priyanka hegde 7796 proofread-page text/x-wiki <noinclude><pagequality level="1" user="Priyanka hegde" />{{rh|center=अग्न्यद्भुतावत्तः ।|right=४१९}}</noinclude><small>अथाग्न्यद्भुतशान्तिः । तत्र वृद्धगर्गः ।</small> समिद्भिः क्षीरवृक्षाणां शर्षपेण ससर्पिषा । होतव्योऽग्निः स्वकैर्मन्त्रैः सुवर्णं चात्र दक्षिणा || <small>वराहसंहितायाम् ।</small> मन्त्रैराग्नेयैः क्षीरवृक्षात् समिद्भिहतिव्योऽग्निः सर्पिषा वाऽपि यत्नात्। अग्न्यादीनां कृते शान्तिरेवं देयं चास्मिन् काञ्चनं ब्राह्मणेभ्यः ॥ <small>बार्हस्पत्ये तु।</small> समिद्भिः क्षीरवृक्षोत्थैः शर्षपैश्च घृतेन च । होतव्योऽग्निः स्वकैर्मन्त्रैः सुवर्णं चात्र दक्षिणा । <small>वराहसंहितायां च ।</small> {{bold|<poem>अग्निर्भूम्यामिति तिस्र आग्नेयीस्तत्र कारयेत् । गुरवे पार्थिवो दद्यात् प्रियाण्याभरणानि च ॥ पायसं सर्पिषा मिश्रं ब्राह्मणानपि भोजयेत् । तेषामपि यथान्यायं दक्षिणां दापयेत् ततः ॥</poem>}} <small>मत्स्यपुराणविष्णुधर्मोत्तरयोः ।</small> त्रिरात्रोपोषितश्चात्र पुरोधाः सुसमाहितः । समिद्भिः क्षीरवृक्षाणां शर्षपैश्च घृतेन च ॥ अग्निलिङ्गेश्च जुहुयाद्बहु श्वेताम्बरः शुचिः । दद्यात् सुवर्णं च तथा द्विजेभ्यो गाश्चैव वस्त्राणि तथा नवीनम् । एवं कृते पापमुपैति नाशं यदग्निवैकृत्यभवं नरेन्द्र ॥ <small>वैजवायः ।</small> {{bold|<poem>अनग्नावग्निज्वलने अनग्नौ धूमसम्भवे । आममांसस्य ज्वलने दाहे च नववाससः ॥ अग्न्यपत्यभये चैत्र हेम्नो वृद्धिविनाशयोः । एष्वद्भुतेषु विधिवदाग्नेयीं शान्तिमाचरेत् ॥</poem>}}<noinclude></noinclude> ltsmxxqsakj579t7anvk0w5ja2l0eqb आरवन 0 125995 343437 2022-08-14T05:48:54Z 116.75.89.169 प्रतिवर्षं चैत्रमासे कूवागम इति ग्रामे एकः अष्टादशदिवसीयः उत्सवः भवति| देशस्य सर्वेभ्यः हिजड़ासमुदायस्य जनाः, तस्मिन् उपस्थिताः भवन्ति। एतद् उत्सवः महभारत्... नवीन पृष्ठं निर्मीत अस्ती wikitext text/x-wiki प्रतिवर्षं चैत्रमासे कूवागम इति ग्रामे एकः अष्टादशदिवसीयः उत्सवः भवति| देशस्य सर्वेभ्यः हिजड़ासमुदायस्य जनाः, तस्मिन् उपस्थिताः भवन्ति। एतद् उत्सवः महभारत् आरवणस्य कथस्य स्मरणं करोति| आरवनः अर्जुनस्य एकः पुत्रः भवति| सः कुरुक्षेत्रे युद्धे, पाण्डवानां विजयाय आत्मानं यजति| आरवनः कुत्तन्तवर सम्प्रदायस्य प्रधानः देवः भवति| सः प्रदेशस्य हिजड़ाभिः अपि पूजितः अस्ति, यत्र ते अरवणी, तिरुनन्बिः अथवा तिरुनङ्गाइ इति संपादयति| कूवागम-नगरं विलुप्पुरम्-नगरात् पञ्चविंशतिकिलोमीटर्-दूरे स्थितम् अस्ति| मन्दिरस्य पवित्रस्थाने स्थापिता अरवनस्य प्रतिमा केवलं तस्य विच्छिन्नशिरः एव अस्ति| तस्य मुखं उज्ज्वलं रक्तं चित्रितम् अस्ति, तस्य ललाट स्थाने एकः टीका अपि अस्ति| उत्सवे आरवणस्य बिम्बस्य शिरः नयनं च नूतनं रङ्गकोटं दत्त्वा मन्दिरात् बहिः आनयन्ति| ते ग्रामेण परेडं अपि कुर्वन्ति। कूवागम-उत्सवे प्रवर्तमानाः त्रयः प्रमुखाः संस्काराः अस्ति| प्रथमा, आरवनस्य सह हिज्डा स्त्रीभिः विवाहं करोति, द्वितीय, तस्य परदिने आरवन्स्य बलिः, तृतीय, तस्य मृत्युं शोचन्तः तस्य विधवाः सहभागिनः च| अरवान् अर्जुनस्य नागराजकुमार्याः उलुपीयाः च पुत्रः अस्ति। अरवनः नागयोद्धारूपेण आरोहति| कृष्णस्य अनुरोधेन, देवी काली प्रीत्यर्थं स्वात्मानं जुहुयत् | तत् पाण्डवानां विजयाय साहाय्यं कृतवान्| कृष्णः वराणि त्रीणि दत्तानि| तस्य प्रथमः वरः, तस्य वीरमृत्यु भविष्यति इति अस्ति| द्वितीयः वरः, तृतीयः अन्तिमः च वरः आसीत् यत् सः मृत्योः पूर्वं विवाहं करिष्यति इति। तृतीयः अन्तिमः च वरः आसीत् यत् सः मृत्योः पूर्वं विवाहं करिष्यति इति। यतः कश्चित् स्त्रियाः आसन्नविधवात्वं प्राप्तुं न इच्छन्ति, अतः तस्मात् कोऽपि विवाहं न कृतवान् । अरवनस्य तृतीया वरः पूर्णं कर्तुं कृष्णः स्वं सुन्दरीं मोहिनीरूपेण परिवर्त्य तस्य विवाहं कृतवान्|तदनन्तरं अरवनः कालीं तस्य स्वयं बलिं करोति| मोहिनी हृदयविदारिता विधवात्वं शोचति स्म| कृष्णेन प्रदत्तानां वराणां त्रयाणां, अतः प्रथमं तृतीयं च वरं कुत्तन्तवरः समूहस्य संस्कारं भवति| कूवागम-पर्वस्य १४ दिनाङ्के मोहिनी-वस्त्रधारिणीः हिजड़-महिलाः प्रातःकालात् कुट्टन्तवर-मन्दिरे समागच्छन्ति| तस्मिन् रात्रौ परदिने च हिजड़ाः विवाह समाप्त्यस्य यौनक्रियाः कर्तुं शक्नुवन्ति| १६ तमे दिने अरवनस्य प्रतिमा शोभायात्रायां बहिः निष्कास्यते| तस्य मृत्योः अनन्तरं तस्य विधवाः हिजड़-महिलाः सामूहिकरूपेण स्वस्य थालीः अपसारयित्वा शोचन्ति| महोत्सवः न केवलं सांस्कृतिककार्य अपितु हिजड़ापरिचयस्य सामूहिक व्यञ्जनस्य अवसरः अस्ति| कूवागम इत्यादिः उत्सवः एकः विरलता अवसरः अस्ति| यदा हिजड़ासमुदायः स्वस्य लैङ्गिकतां, लैङ्गिकपरिचयं च मुक्ततया प्रदर्शयितुं शक्नोति| अरवनस्य मृत्युविषये सामूहिकविलापः समाजात् विभेदस्य सामूहिकविरोधरूपेण अपि द्रष्टुं शक्यते| d9kag85q4d4hi3c7z4gzzvnyestb53b