ש
Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Sin odr Schin isch de einundzwonzigscht Buechschtab im Hebräische Alphabet. Er het de Zahlewert 300. S Zeiche steht fyr zwey Lout, [ʃ] un [s]. Ä Punkt rechts yberm Buechschtab markierts als Schin, ä Punkt uf de linke Syte als Sin. Biem althebräische Stommesnôme Issachar isch unklar, welchi Variant vun de Usschprôch richtig isch, weshalb s Wort ohne ä solcher Punkt gschriebe wird. D Punkt wird in unvokalisierte Texte, wies im moderne Iwrith yblich isch, allgmein wegglasse.
[ändere] Gschicht
S Sin isch ä Konsonant, wue d schriftlich Form im phönizische Alphabet uf d schtilisiert Darstellung vun nem Zôhne zruck gehe tuet. Schen (שן) bedytet 'Zohn' uf Hebräisch. S griechisch Sigma un s lateinisch S gihn uf de glieche Urschprung zruck.
[ändere] Beispiel
- שמש (schemesch): Sunne
- שבת schabbat, latynisiert: Sabbat
- שלמה Salomo, im hytige Iwrith Schlomo
- שושנה schoschanna = Lilie, umgspr. Rose: Susanna
- שטן Satan ("Widersacher")
- שם schem: Sem
- שמואל schmu'el = Gott het erhört: Samuel
- שמעון Simon
- שמשון Simson
- שרה Sara ("Prinzessin")
[ändere] Zeichekodierung
Unicode UTF-16 | U+05e9 |
Unicode-Nôme | HEBREW LETTER SHIN |
HTML | ש |
ISO 8859-8 | 0xf9 |