Präteritum

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

S'Präteritum isch di grammatikalisch Vergangehäit und schtaht zwüschet em Pärfekt und äm Präsens. S'Präteritum heisst i dr Grammatik e Tempus (Zytform).

[ändere] S'Präteritum im Alemannische

Im Vergliich zue de hochdytsche Sproch gits im Alemannische (wie au im Bairische un Ostfränkische) chai Verbform fer s'Präteritum - bis uf s'Verb si (bzw. sin / sei), wo inzwische im gsprochene alemannisch under hochdytschem Ifluss Verbreitig gfunde het. Alemannisch bildet d'Vergangeheit analytisch mit eme Hilfsverb - also d'Perfektform.

De dytsch Satz "Gestern war ich hier" heißt also "Gestert bin i do gs(e)i" (bzw. gwä in manche Gegende vum Schwäbische).

De dytsch Präteritum-Stamm vum Verb wird im Alemannische fer dr synthetisch bildet Konjunktiv verwendet, z.B. synthetisch Ging säll au? statt analytisch Dät säll au go?.

E Usnahm hän bis vor ebba hundert Johre - nit nur do - die Walserische Mundarte in de südliche Schwyz un in Italie (ei Ort: Saley, ital. Salecchio) bildet- Sälli hän nit nur aldhochdytschi Verbklasse bibehalde, sundern hän au noch bi e Huufe starche Verbe e Präteritum chennt.

lueg au:Grammatik