Eremu magnetiko

Wikipedia(e)tik

Eremu magnetikoa \vec v abiadurarekin doan q \, karga elektriko puntualak higidurarekiko perpendikularra eta abiadurarekiko eta eremuaren ezaugarri den \vec B indukzio magnetikoarekiko proportzionala den \vec F indarra jasango duen espazioko zatia da.

Hau da, \vec F = q \vec v \times \vec B betetzen deneko espazio zatia.

[aldatu] Eremuaren iturria

Eremu magnetikoa bi iturrik sor dezakete. Lehenenik, konbekziozko korronte elektrikoa da, eremu magnetiko estatikoa sortuz. Biigarrenik, desplazamendu korronte batek eremu magnetiko aldakorra sor dezake.

Korronte elektriko eta eremu magnetikoaren arteko erlazioa Anpere-Maxwell-en legean azaltzen da:

\oint_C \vec{B} \cdot d\vec{l} = \int\!\!\!\!\int_S \vec{J} \cdot d \vec{S} = I

\vec{B} : Indukzio magnetikoa
I \, : Korronte elektrikoa
\vec {J} : Desplazamendu korrontea


[aldatu] Karga magnetiko eza

Eremu elektrikoan ez bezala, kasu honetan ez dago monopolo magnetikorik; dipolo magnetikoak baino ez daude. Honen eraginez, eremu lerroak itxiak dira, hau da, leku berean hasi eta amaitzen dira. Horren ondorioz edozein gainazal itxitan sartu eta irten egiten diren eremu lerroen kopurua berdina da.


Fisika Artikulu hau fisikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.