Inhibizio
Wikipedia(e)tik
![]() |
Artikulu honek ez ditu Wikipediaren formatu hitzarmenak betetzen edo ez du sintaxi egokia. Mesedez, aldatu ezazu bete ditzan. Ez ezabatu ohar hau wikitu arte. |
Zerebroan bi sistema nagusi ditugu:
Ekintzaren Aktibatzaile Sistema (EAS) eta
Ekintzaren Inhibitzaile Sistema (EIS).
EASak zerbait egitera bultzatzen gaitu.
EISak tentsiopean zain egotera bultzatzen gaitu.
EISa, luzaroan, gure osasunarentzat kaltegarria izaten ahal da,
sortzen dituen nahastegatik.
Ekintza bat, edozein ekintza (kirolan, maitasunan, politikan) zigortua
izan denean, borroka edo ihes egiteko posibilitate barik, ekintza
horren eraginik eza ikasteak, EISa jokoan jartzen du; eta antzeko
egoera batean ezer egin gabe geldituko gera, lehenago zer gertatu
zen gogoratzen dugulako.
Eta orduan guretzako kaltegarria izan zenez gero, geldik, inhibituta
geldituko gera.
Baina horrek noradrenalina eta glukokortikoideak martxan jarriko
ditu, eta luzaroan lehenak hipertentsioa sortaraziko du eta bigarrenak
babes-sistema kaltetuko du (H.Laborit, 1986).
Inhibizioa saihesteko bi jokabide erabiltzen ahal ditugu:
ihesa eta borroka.
Ekonomikoki behartsu zeranean, ez zara asko urrunduko eta, orduan
ere, lotuta jarraituko duzu, edo kalean biziko zara.
Borrokatzen bazera, bakarrik, laster galduko duzu. Taldean egiten
baduzu, taldeari lotuta zaude; etorkizuna ziurtuta gabe.
Zorionez, gizakiok, imajinazioak sortutako mundu berri batean bizitzen
ahal gara (H.Laborit, 1994).
Zerebroaren sormenak osatutako ametsezko mundu horretan, atsegina
lortzen ahal dugu; horrela gure barne-oreka babesteko.
Batzuetan bederen zorion pixka bat edukitzeko...