مهدی اخوان ثالث
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگی
مهدی اخوان ثالث (نام هنری: م. امید) در سال ۱۳۰۷ در مشهد چشم به جهان گشود.در در مشهد تا متوسطه نیز ادامه تحصیل داد واز نوجوانی به چامه سرایی روی آورد و در آغاز قالب چامهی کهن را برگزید. در سال 1326 دوره هنرستان مشهد رشته آهنگری را به پایان بر و همان جا در همین رشته آغاز به کار کرد.در آغاز دههی بیست زندگیش به تهران آمد و پیشهی آموزگاری را برگزید.در سال ۱۳۲۹ بادختر عمویش ایران ازدواج کرد.با اینکه نخست به سیاست گرایش داشت ولی پس از رویداد ۲۸ مرداد از سیاست تا مدتی روی گرداند. چندی بعد با نیما یوشیج و شیوهی سرایندگی او آشنا شد. شاهکار 'اخوان ثالث' چامهی زمستان است. او رویکردی میهن پرستانه داشت و بهترین اشعارش را نیز برای ایران گفته است (تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم). او دارای ۴ فرزند است.
[ویرایش] پیشینه و رویدادها
- اخوان چند بار به زندان افتاد و یک بار نیز به حومه کاشان تبعید شد.
- در سال 1333 و 29 چندین بار به اتهامات سیاسی زندانی شد.
- در سال 1336 پس از آزادی از زندان در رادیو،ومدتی در تلوزیون خوزستان منتقل شد.
- در سال 1353 به تهران منتقل شد.و در رادیو تلوزیون ملی شروع به کار کرد
- در سال 1356 به تدریس شعر سامانی و معاصر در دانشگاه تهران پرداخت.
- در سال 1360 بدون حقوق و با محرومیت از تمام مشاغل دولتی بازنشسته شد.
- در سال 1369 به دعوت خانه فرهنگ آلمان برای برگزاری شب شعری از تاریخ 4 تا 7 آوریل برای نخستین بار به خارج رفت.
[ویرایش] مرگ
چند ماه پس از بازگشت از خانه فرهنگ آلمان در سال 1369در شهریور ماه جان سپرد. وی در توس در کنار آرامگاه فردوسی به خاک سپرده شد.
[ویرایش] کتابشناسی
- ارغنون (1330)
- زمستان (1335)
- آخر شاهنامه (1338)
- از این اوستا (1344)
- منظومه شکار (1345)
- پاییز در زندان (1348)
- عاشقانه ها و کبود (1348)
- بهترین امید (1348)
- برگزیده اشعار (1349)
- در حیاط کوچک پاییز در زندان (1355)
- دوزخ اما سرد (1357)
- زندگی می گوید اما باز باید زیست ...... (1357)
- ترا ای کهن بوم و بر دوست دارم (1368)
- گزینه اشعار (1368)