میمونه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اصول دین |
اصول خاص تشیع |
فروع دین |
فروع تشیع |
منابع اسلامی |
شخصیتها |
محمد |
مذهبها |
مذاهب فقهی |
مذاهب کلامی |
علوم اسلامی |
تاریخ اسلام |
زندگانی محمد |
جغرافیای اسلام |
مکه • مدینه |
اقتصاد اسلامی |
مضاربه • مزارعه |
میمونه دختر حارث الهلالیه، یکی از همسران محمد پسر عبدالله بود.
نام کامل وی: میمونه بنت الحارث بن حزن بن بجیر بن الهرم بن روبیه بن عبدالله بن هلال بن عامر بن صعصعه. مادرش: هند بنت عوف بن زهیر بن الحارث بن حماطه بن حمیر. نامش بُّره بود، رسول الله نامش گذاشت میمونه.
میمونه در زمان ازدواج با محمد ۳۶ سال سن داشت (برخی روایات وی را ۳۰ ساله خواندهاند) و محمد ۶۰ ساله بود. میمونه خواهر ناتنی یکی دیگر از زنان محمد بود. میمونه ۳ سال با محمد زندگی کرد و 44 سال پس از پیامبر اسلام در سن ۸۰ سالگی از دنیا رفت.
[ویرایش] منابع
- تاریخ طبری جلد .۸ برگ ۱۳۶
- صحیح مسلم جلد .۱:۱۶۷۱۱۶۷۴۱۶۷۵ برگ ۳۶۸-۳۶۹ جلد .۲:۱۶۷۲ برگ ۳۶۹.
- زوجات النبى صلى الله عليه وآله وسلم نوشته: امير مهنا الخيامى.
- هذا الحبيب يا محب نوشته: ابوبكر جابر الجزايرى.
- السيرة النبويه نوشته: ابوالحسن على الحسينى الندوى.