کاربر:T.M.M.F

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

                    بسم الله الرحمن الرحيم
                           
      تاريخ و فرهنگ ايل بابادي بختياري از روزگاران كهن تا امروز

بختياري ها به دو شاخه ي هفت لنگ و چهارلنگ تقسيم مي شوند

هفت لنگ مشتمل بر چهار طايفه است 

1-دوركي 2- ديناروني 3- بابادي 4- بختياروند


چهار لنگ مشتمل بر پنج طايفه است 
 1- محمود صالح 2- كنرسي 3- موگوئي 4- زلقي 5- ممي وند  


               شجره نامه ايل بابادي 
                           
                       بابادي
        عالي انور- عكاشه – راكي – گله – ململي
                                          
                      عالي انور
                
     تقي عبدالهي – عاليور – آرپناهي – ميرقائد – رهزا 
                                          
                      تقي عبدالهي 
                  
           مهدي خان – آ گودرز(شلو) – آ محمد 
                                            
                      مهدي خان  
                 
        محمد كريم خان – آ علي مردان – آ شنبه 
                                             
                  آ گودرز( شلو)
                     
            اطلاعاتي در اين مورد نداشتيم
                                             
                     آ محمد
    آ احمد – آ شير علي (اولاد كربلائي حيدر) – آ ميرعلي (اولاد ميلي)
                                             
                      آ احمد 
           
      آ حبيب – آ امان الله – جهانگير خان – فرامرز خان       
  قسمتي از تاريخچه ايل بابادي 
  آنان مردمي اصالتمند و غيور و با ايمان و استوار در تمام قرون تاريخ
بوده و همچون نگيني درخشان تابيده اند و از قديمي ترين و اصيل ترين
ايلات ايران زمين بوده اند و همچون رشته كوه هاي سر به فلك كشيده زاگرس 

و جنگلهاي سر سبز و سر شار از مهرطبيعت و رود خانه هاي جوشان و خروشان بختياري محكم و استوار از گذشته تا كنون فرهنگ غني و آئين كهن دودمان خود را محفوظ نگه داشته اند .

در ابتدا رياست ايل بابادي به عهده مهدي خان بابادي فرزند بزرگ تقي
خان بوده است 
   

رياست مهدي خان :

   بابادي ها نيز مانند ساير بختياري ها  به ييلاق وقشلاق (گرمسير) كوچ
مي كردند

ييلاق شان در استان چهار محال بختياري شامل پردنجان ، گوجان و كوهرنگ كه

رياست اين مكان ها را نيز بر عهده داشت.
  طبق طرح تقسيم اراضي كه از سياست هاي دولت آن زمان بود اراضي
گوجان و پردنجان را از خان ها گرفته و در بين رأيت ها تقسيم نمودند .
(اين واقعه در زمان نوادگان مهدي خان اتفاق افتاد ).
   قشلاقشان (گرمسير) در استان خوزستان شامل مهدي آباد ، دشت ده ،
قلعه ميدان ، جاستون شه ، كالك شوران كه در حومه شهرستان لالي مي
باشند (نام منطقه ي مهدي آباد را به افتخار نام ايشان نهادند).
    آثار 
 ايشان دزي واقع در دشت ده بنام دز قلعه ميدان (استان خوزستان )
داشته اند كه هم اكنون آثاري از آن به جا مانده و اكنون محل اقامت
اولاد ميرقائد مي باشد .
      قبر ايشان : 
 شير سنگي اين بزرگوار (مهدي خان )و پدر گراميشان (تقي خان )در
پردنجان شهرستاني از استان چهار محال و بختياري به عنوان آثار باستاني
ثبت شده اند.
   جانشين : 
  بعد از وفات مهدي خان فرزند بزرگش محمدكريم خان و نوه ايشان عليدوست
خان زمامداري امور را بر عهده گرفتند در اين دوران ايل آرپناهي از
دادن ماليات به عليدوست خان سر پيچي نمودند و به دستور عليدوست خان
ايل آرپناهي را غارت نمودند و بعداز مدتي فردي ناشناس از اين ايل به
صورت پنهاني وي را كشت و به دستور محمدكريم خان بر اساس حس انتقام
جوئي و قصاص خون عليدوست خان چندين نفر از ايل آرپناهي را كشتند و سر انجام پس از فوت محمد كريم خان  رياست به جهانگير خان و فرامرز خان 

كه از نوادگان برادرمهدي خان بودند رسيد


          (اين مطالب بر اساس تحقيقات از بزرگان ايل بر گرفته شده) نويسنده: ‍T.M.M.F۵