زبان چاشمی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
زبان چاشمی از زبانهای کهن ایرانی است که دراصل ساروی وباسوادکوهی وشهمیرزادی وسنگسری قرابت دارد مردم چاشم وروستاهای اطراف بشدت تمایل دارند که به این زبان تکلم کنند حتی درمراسم عزاداری امام حسین . زبان چاشمی دراصل مربوط به گروه تپورها که بومی منطقه بودند میباشد که درطی قرنها وحکومتهای مختلف تغییرات زیاددر آن ایجادشده پس از تصرف جلگه توسط تپورها مردم مازندران هزاره هاست که به طبری تکلم میکنند زبان تپوری درناحیهٔ جنوب (قومس) نیز نفوذ کرده بودهاست بطوریکه میخوانیم. مقدسی مینویسد که زبان طبرستان به زبان ولایت قومس و جرجان نزدیک است، جز آنکه در آن شتابزدگی هست. تعدادی ازکلمات چاشمی درزیرنوشته شدهاست مادر=مار/پدر=بوا bova/صخره=چکلchekel /برف:ورف/مرغ=کرگ kerg/طناب=شریک sharikرسن/باران:وارشvarash /قیچی:مقراض meghraz/چشم=چش chash/آسیاب=اسیوasu/بزغاله=بزکوله بچهbeche/آتش:تش(tash)/عروسی=عاروسی/اکنون=اسا(esa)/زمین پست =نسوم زبان سنگسری