داریوش (خواننده)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
داريوش | ||
---|---|---|
|
||
اطلاعات کلی | ||
نام اصلی | داريوش اقبالی | |
تولد | ۱۵ بهمن ۱۳۲۹ در تهران | |
ملیت | ایرانی | |
سبک | پاپ | |
مدت فعالیت | از ۱۳۴۹ تا کنون |
داریوش با نام واقعی داریوش اقبالی، زاده ۱۵ بهمن ۱۳۲۹ خورشیدی در تهران، خواننده و بازیگر ایرانی است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگینامه
داریوش در ۱۵ بهمن سال ۱۳۲۹ خورشیدی در تهران به دنیا آمد. پدرش محمود اقبالی، از ملاکان آذربایجان بود. داریوش دوران کودکی را در میانه، زادگاه پدر و مادرش گذراند. اولین بار در ۹ سالگی در جشنی در مدرسه شهرآرا به روی صحنه رفت. دوران دبیرستان را در دبیرستانهایی همچون دبیرستان فارابی، دبیرستان کرج، دبیرستان رازی دبیرستان سنندج، و دبیرستان آزادگان تهران پارس گذراند و در مراسم هنری به اجرای برنامههای هنری می پرداخت.
در ۱۳۴۹ با حسن خیاط باشی آشنا میشود و همین ورود رسمی او به موسیقی حرفهای است. در همین سال او با ترانهٔ به من نگو دوست دارم به شهرت میرسد. در اواسط دهه ۵۰ خورشیدی و جو [[انقلابی ضد سلطنت پهلوی به جرم نگهداری مواد مخدر به زندان میافتد که برخی علت زندانی شدن وی را خواندن ترانههای ضد حکومتی می دانند. با سر کار آمدن جمهوری اسلامی، داریوش نیز مانند اکثر خوانندگان پاپ ایرانی آن زمان، از کشور خارج شد و در ۱۹۸۱ به انگلستان رفت.
در دهه هفتاد خورشیدی ترانهای از داریوش با عنوان «به بچههامون چی بگیم» با شعر اردلان سرفراز به شهرت فراوانی رسید.
گناه هر چی که گذشت | به گردن ما بود و هست | |
از ما اگه بتی شکست | بتهای تازه جاش نشست |
داریوش در سالهای اخیر در خارج از ایران فعال بوده و در آمریکا، انگلستان، آلمان، کانادا، و ژاپن کنسرتهایی اجرا کرده است.
او که خود مدتها معتاد بود (بنا بر اظهارات خودش)، اعتیاد را ترک کرد و به عنوان فعال ضد اعتیاد نیز فعالیت میکند و از همین رو به همراه جمع دیگری سازمان مرکز بهبودی ایرانیان را تأسیس کرده است. بعدها با تأسیس بنیاد آینه و عضویت در عفو بین الملل بر فعالیتهای اجتماعی خود افزود. به گزارش سایت شخصیاش، از فستیوال ویدئو کلیپ در بحرین جایزهای به مناسب این فعالیتها دریافت کرده است و سایت بهبودی را بنا نهاد.
[ویرایش] ترانهها
داریوش با سبک صدایی خاص و استفاده از مضامینی همچون آزادی، صلح و عشق طرفداران خاص خود را داشته است و دارد.
شعرهای ترانههایش از شاعرانی مانند مولوی، حافظ، احمد شاملو، نادر نادرپور و سیمین بهبهانی و ترانهسرایانی همچون اردلان سرافراز، شهیار قنبری و ایرج جنتی عطایی است. وی با آهنگسازان بنامی چون جلیل و فرید زولاند، بابک بیات، اسفندیار منفردزاده، واروژان، حسن شماعی زاده و بابک افشار همکاری داشته است.
از جمله ماندگارترین آثار داریوش میتوان به ترانههای دستای تو و چشم من و دوباره میسازمت وطن نیز اشاره کرد.
کارهای داریوش شامل بیش از ۲۰۰ ترانه در ۲۵ آلبوم است.
[ویرایش] فعالیتهای سیاسی - اجتماعی
داریوش چه در زمان سلطنت محمدرضا شاه پهلوی و چه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به مخالفت با روش زمامداران حاکم بر ایران پرداخت و بارها به همین دلیل به زندان افتاد. وی پس از تغییر مسیر انقلاب به سوی جمهوری اسلامی از ایران خارج شد.
وی در طی سالهای غربت همواره از پناهجویان ایرانی و معتادین دربند اعتیاد حمایت کرده و با تشکیل بنیادهایی همچون آینه به حمایت از این افراد اقدام کرده است.
[ویرایش] فیلم شناسی
- یاران
- فریاد زیر آب