کیخسرو پسر سیاوش
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در اساطیر و حماسههای ایرانی و شاهنامهٔ فردوسی، کیخسرو پسر سیاوش و فریگیس(فرنگیس) ونوهٔ کاووس و افراسیاب و یکی از نامدارترین شهریاران و دلاوران است. واژه کیخسرو به معنی «شاه نیکنام» است. در شاهنامه و همچنین متون پهلوی کیخسرو نمادی از یک شاه آرمانی است.
[ویرایش] برگرفته از
- اوستا، کهنترین سرودهای ایرانیان، گزارش و پژوهش جلیل دوستخواه
|
||||
---|---|---|---|---|
کیقباد | کیکاووس | کیخسرو | لهراسپ | گشتاسپ | بهمن | همای | داراب | دارا |
دستور مرگ سیاوش را افراسیاب صادر میکند و کیخسرو انتقام پدر را از افراسیاب میگیرد.