صدرالدین عینی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

صَدرالدین عِینی (Садриддин Айни)(۱۸۷۸-۱۹۵۴) از بزرگ‌ترین نویسندگان و ادیبان زبان فارسی تاجیکی و کشور تاجیکستان در آغاز سده بیستم است.

صدرالدین عینی در روستای ساکتری در امیرنشین بخارا که در آن زمان تحت‌الحمایه روس‌ها بود بدنیا آمد. پدرش سید مراد خواجه، از پیشه‌وران روستا، تأثیر زیادی در رشد فرهنگی صدرالدین داشت. پدر و مادر صدرالدین در 1889 درگذشتند و او در 1890 به بخارا آمد.

برخی از آثار او:

  • قصیده در وصف سمرقند و بخارا (سال ۱۹۱۹)
  • تاریخ انقلاب فکری در بخارا
  • جلادان بخارا (Ҷаллодони Бухоро)سال ۱۹۲۰
  • تاریخ امیران منغطیه
  • نمونه ادبیات تاجیک
  • واصفی و خلاصه «بدایع الوقایع»
  • میرزا عبدالقادر بیدل
  • معنای کلمه تاجیک
  • لغت نیم تفسیری تاجیک
  • قهرمان خلق تاجیک، تیمور ملک
  • یادداشت‌ها
  • آدینه (Одина) در سال ۱۹۲۴

[ویرایش] منابع

[ویرایش] پیوند به بیرون

ویکی‌گفتآورد
مجموعه‌ای از نقل‌قول‌های
در ویکی‌گفتاورد موجود است.
این نوشتار دربارهٔ زندگی‌نامهٔ افراد، ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
زبان‌های دیگر