بحث کاربر:Asir
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
با درود! به نظر میآید صفحهکلید شما نویسهها را غیراستاندارد وارد میکند. ي با دونقطه زیر آن به جای ی فارسی بدون نقطه. اگر صفحهکلید شما ی را بدون نقطه وارد میکند آنگاه برای ی میانی هم از همان نویسهٔ ی پایانی استفاده کنید. اگر صفحهکلید شما به طور عادی ی را با دونقطه زیر آن وارد میکند: به راهنمای فارسینویسی رفته و صفحهکلید را اصلاح کنید اگر به مشکلی برخورد کردید با من تماس بگیرید.بهآفرید ۲۳:۵۶, ۱۴ ژوئن ۲۰۰۶ (UTC)
[ویرایش] خلاصه ای در مورد اسیر
اسیر:اسیر در حال حاضر یکی از شهرهای جنوبی ایران بوده واز نظر تقسیمات کشوری مرکز بخش اسیر در شهرستان مهر می باشد.
این سرزمین از زمانهای بسیار کهن محل سکونت افراد و قبایل مختلف بوده است و در برهه های مختلف تاریخی به دلایل متفاوت جمعیتش دستخوش تغییر و دگرگونی شده است .
از شروع زندگی و پیدایش اولیه سکونت در این سرزمین هیچ اطلاع دقیقی در دست نیست. و چون بر اثر دوری از مرکز و عدم وجود تاریخ نگاری در گذشته تا مدتها اینجا بوسیله هیچ تاریخ نگاری به حساب نیامده است ولی از شواهد و قراین چنین برمی آید که از شروع زندگی در این سرزمین بیش از سه هزار سال می گذرد. چنانکه در کتیبه داریوش مربوط به دوهزار و پانصد سال پیش آمده است : در آن زمان پادشاه هخامنشی در آنجا حکومت می کرده و از آن مالیات می گرفته است . با مراجعه به متون و فرهنگهای مختلف جای دیگری بدین نام موجود نیست.ومراد همین اسیر فعلی میباشد. با وجود آثار و ابنیه تاریخی و سنگ نوشته های مربوط به صدر اسلام از آبادی و رونق آن در آن زمان شکی نیست. به طوری که چندین سال قبل سنگ قبرهایی مربوط به سال 36 هجری قمری و رمضان 74 هجری در قبرستان اسیر و منزل مسکونی در آنجا پیدا شده است. مسجد جامع اسیر که دارای ویژگی و معماری خاص مربوط به اواخر قرن اول هجری قمری می باشد در زمان عمرابن عبدالعزیز ساخته شده است و در دورانهای مختلف محل عبادت و تدریس و پرورش شاگردان بسیاری بوده است . وجود تعداد زیادی قبرستان آن هم با فاصله های دور از هم و با وسعت زیاد خود گواه محکمی بر رونق و آبادی گذشته آن است . ولی در اثر حوادث و بلایای طبیعی در برخی ادوار به کلی ویران گشته است. و بنا به قولی در اثر زلزله سهمگین سده چهارم هجری که به مدت یک هفته ادامه داشته است چهره آبادی به کلی تخریب گشته و خسارات زیادی بر جای گذاشته است . با نزدیکی منطقه به جاده مهم گور- سیراف ( فیروزآباد به بندر طاهری ) در اثر عبور کاروانهای مختلف از شهرهای ایران از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بوده است به گونه ای که البسه و بافته های کتانی و گیوه از آنجا به خارج فرستاده می شده و بازار فروش خوبی برای کالاهای تجار و مسافران به شمار می آمده است صاحب فارس نامه ناصری نیز از وسعت و اقتدار آن سخن گفته و جمعیت آن را در حدود دویست سال قبل بیش از یکهزار خانوار ذکر می کند که با توجه به گستردگی و بالابودن بعد خانوار در گذشته دارای جمعیتی در حدود ده هزار نفر بوده است که در زمان نگارش فارس نامه به بیش از یکصد خانه خراب نمی رسیده است و کاهش بسیار زیاد آبادی و جمعیت آن باید در اثر وجود یکی از بلایای طبیعی یا حوادث غیرمعمول اتفاق افتاده باشد و گرنه چنین تحول عظیمی آنهم در فاصله پنجاه شصت ساله در شرایط عادی غیرممکن بنظر می آید. اسلام و ورود به ایران همزمان با طلوع خورشید روشنی بخش اسلام"مردم محروم منطقه همگام با مردم زجر کشیده سایر نقاط ایران که از ظلم وستم و تبعیض طبقاتی دولت حاکمه به ستوه آمده بودند وبا شنیدن خبرهایی ازدین تازه و دستورات رهایی بخش آن هر لحظه منتظر گسترش دین جدید که ندای آزادی انسان از قیود انسانی وبرابری همه اقوام وقبایل سر داده بود بودند. در اثر روابط و رفت و آمدهایی که مردم این ناحیه از امپراتوری بزرگ ایران با جزیره بحرین داشتند .خبرهایی از آیین جدید دستگیرشان می شد چرا که اسلام در زمان نبی مکرم اسلام (ص) به بحرین راه یافته بود وعده ای از مسلمانان در آنجا سکونت داشتند و زمینه های مستعدی جهت پذیرش اسلام در منطقه اسیر فراهم شده بود تا اینکه در زمان خلیفه دوم از طریق خوزستان وفارس در اثر لشکر کشی سپاهیان اسلام اکثریت مناطق جنوبی ومرکزی ایران مسلمان شده و خود را از زیر یوغ سلطه ظالمانه پادشاهن ساسانی رهایی دادند . مردم مشتاق این ناحیه نیز در مدت کوتاهی جزو پیروان این دین آسمانی شده وبا یاری مسلمانان خبره وآشنا در اکثر کارها دخیل بوده وخود مبلغ ومروج احکام اسلامی در دیگر مناطق ایران بودند به طوری که در زمان عمرابن عبدالعزیز اولین مسجد فارس (مسجد جامع اسیر)در این محل ساخته می شود وطی سالیان متمادی مرکز عبادت وتعلیم وتعلم شاگردان واساتیدی بوده است که خود را وقف گسترش و احیا مبانی اصولی اسلام ودفاع از آرمانها و اندیشه والای این آیین الهی کرده بودند. شجاعت و دلاوری مردم در دفاع از اسلام به حدی بوده است که در قرن اول اسلامی وپس از شهادت جانسوز امام علی(ع)که تبلیغات زهرآگین دستگاه حکومتی معاویه بر علیه امام به حدی شده بود که آن بزرگوار را از رده مسلمانان نیز خارج کرده وخوارج کوته فکر نیز او را تکفیر می کردند اصول وارزشهای اسلامی را حفظ کرده با جان ومال از آن دفاع می کردند. دوران حکومت پنج ساله امام علی (ع)را در حقیقت باید دوران رشد وبالندگی وپرورش انسانهای پیرو واصولگرای واقعی در این منطقه خواند به گونه ای که از همان زمان شیعیان واقعی قدرت و اقتدار خود را حفظ کرده وبر سر دفاع از این آرمان مقدس رشادتها وجانبازیهای بی شماری کرده اند. با گذشت 20 سال از شهادت امام علی (ع)وبر خلاف تبلیغات سوء فراوان با خبر حرکت امام حسین(ع) از مکه به سوی کوفه مردم اسیر با لشکری حدود هفتصد نفر برای یاری ایشان حرکت کرده که پس از واقعه کربلا به آنجا می رسند واین نشان از ایمان راسخ وتلاش عملی مردم در راه احیای اسلام واقعی توسط آنان است.مردم آزاده این منطقه در اکثرقیامهای اسلامی وآزادیخواهانه نقش فعال داشته اند واز خود رشادتهای فراوانی به جای گذاشته اند وسنگ قبرهای شهدایی که با آیات قرآن زینت یافته است خود دلیل گویایی بر این مدعاست
در دو طرف اسير دو كوه قرار گرفته كه عبور از آنها بسيار دشوار مي باشد، و به علت همين سختي در حركت كوه شمالي را" گردنه كافري " و كوه جنوبي را «ظالمي» مي نامند و در ميان مردم مشهور شده كه اين شهر در ميان كافر و ظالم اسير شده است؛ اين شهر در جنوب شيراز و ازمناطق گرمسير استان فارس مي باشد.
طول آن از روستاي «وردوان» تا «دارالميزان» 8 فرسخ است؛ عرض آن از روستاي «بلبلي» تا «عزبانه» 4 فرسخ مي باشد؛ و از سمت مشرق به بلوك «خنج و علامرودشت» و از ناحيه مغرب و جنوب به نواحي گله دار امتداد پيدا مي كند. جانوران اين منطقه عبارتند از: آهو، بز، پازن، قوچ، ميش كوهي سيار، تيهو و كبك انجير و در بعضي مناطق، دراج نيز موجود مي باشد؛ در قديم در اين مناطق نخلستانهايي نيز وجود داشته ولي امروز آثاري از آن باقي نمانده است. در آن زمان خانه ها را از خشت خام، گل و چوب نخل مي ساخته اند، به طوري كه تعداد آنها در 50 الي 60 سال قبل، از هزار خانه بيشتر بوده است. در حدود سال 1200، «عابدين خان اسيري» حاكم اين سرزمين بود، كه جزء «خان هاي» اين منطقه نيز محسوب مي شد و تا سال 1275 حكومت اسير در دست «فتح ا... خان اسيري» نواده «عابدين خان» بود. 1-فارسنامه ناصری 2-جغرافیا و اسامی دهات ایران 3-سیمای یک مجاهد