مجمع تشخیص مصلحت نظام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

مجمع تشخيص مصلحت نظام نهادی انتصابی از سوی رهبر جمهوری اسلامی و عالیترین بخش تصمیم گیری سیاستگذاری کلان جمهوری اسلامی است. این شورا دارای قدرت فراوانی در صحنه سیاست و تصمیم‌گیری در سیاستهای کلان داخلی و خارجی ایران است و همچنین مسئولیت حل اختلاف میان قوای سه‌گانه و ناظر بر فعالیتهای آنان است.

[ویرایش] تاریخچه

مجمع تشخيص مصلحت نظام در زمان حیات آیت‌الله خمینی، بنيانگذار نظام جمهوری اسلامی، به منظور حل اختلاف میان شورای نگهبان و مجلس شورای اسلامی به وجود آمد.

در سال ۱۳۶۸ و در جريان بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی، اين مجمع رسما به صورت يکی از نهادهای رسمی و انتصابی کشور درآمد و علاوه بر وظيفه حل اختلاف بين مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان رهبری به صورت نهادی برای مشاوره به رهبری و سیاستگذاری کلان جمهوری اسلامی درآمد.

[ویرایش] اعضاء

اعضای شورای تشخیص مصلحت نظام سی و چهار نفر هستند که ریاست مجمع برعهده علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی است. برخی از دیگر اعضای مجمع عبارتند از:

[ویرایش] منابع

زبان‌های دیگر