نماز بهائی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

آئین بهائی

شخصیت‌های اصلی

بهاءالله
باب · عبدالبهاء
شوقی افندی

نوشته‌ها
کتاب اقدس · کتاب ایقان

کلمات مبارکه مکنونه
رساله سوال و جواب
کتاب بیان · هفت وادی
کتاب عهدی · الواح وصایا

موسسات

نظم اداری
ولی امرالله
بیت‌العدل اعظم
محافل روحانی

تاریخچه

تاریخچه دیانت بهائی
بابیان · شیخ احمد احسائی

شخصیت‌های بارز

مارتا روت · طاهره
بدیع · حروف حی
ایادیان امرالله

بیشتر

نشانه‌ها · احکام
تعالیم · ادبیات
تقویم
فهرست مقالات بهائی

ن·ب·و

هر فرد بهائی بعد از رسیدن به ۱۵ سال تمام (سن بلوغ در آئین بهائی برای دختر و پسر یکسان می‌باشد و ۱۵ سال تمام قرار داده شده‌است) طبق احکام دیانت بهائی که پایه و اساس آن در کتاب اقدس ام‌الکتاب دیانت بهائی قرار دارد، باید شروع به خواندن نماز نماید. در دیانت بهائی ۳ نماز واجب وجود دارد و نماز به صورت جمعی و جماعت نهی شده‌است. تنها نماز میت، نمازی که برای مردگان خوانده می‌شود، به صورت جماعت برگزار می‌گردد.

قبل از نماز باید وضو گرفت که وضو شامل شستن دست با آب همراه با ذکر آیه‌ای و سپس شستن صورت با ذکر آیه‌ای دیگر می‌باشد (آیتین ذکر شده در کتاب اقدس ام‌الکتاب دیانت بهائی قرار دارد).

[ویرایش] انواع نماز و وقت آن

در دیانت بهائی سه نوع نماز وجود دارد که هر فرد بهائی بنا به خواست خویش می‌تواند یکی از آنها را انتخاب کند و بجا بیاورد.

  • نماز صغیر: وقت تلاوت آن ظهرها می‌باشد(یکبار در روز).
  • نماز وسطی: روزی سه بار باید خوانده شود. از طلوع آفتاب تا ظهر و از ظهر تا غروب آفتاب و از غروب آفتاب تا 2 ساعت از شب گذسته.
  • نماز کبیر: در ۲۴ ساعت یک‌مرتبه خوانده می‌شود. بهائیان به این نماز اعتقاد خاصی دارند. و طبق بیانات بهاالله هر وقت انسان به حالت توجه به خداوند رسید باید آن را بخواند.

برای نمازی که قضا شود و یا برای زمانی که برای وضو گرفتن آب در اختیار نباشد نیز احکام خاصی برای اجرای نماز وجود دارد.

[ویرایش] منابع

  • آموزه‌های نظم نوین
  • احکام دیانت بهائی


زبان‌های دیگر