تب مالت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

بیماری تب مالت یا بروسلوز به عنوان یکی از مهمترین بیماریهای مشترک انسان و دام(Zoonosis) محسوب می‌گردد. عوامل شناخته شده بیماری، طیف وسیعی از پستانداران اهلی و وحشی را مبتلا می‌سازند. این بیماری به علت ایجاد سقط جنین در دام، کاهش تولید شیر، عقیمی و نازایی دام های مبتلا و همچنین به علت ابتلای انسان به بیماری تب مالت، همواره از دو بعد اقتصادی و بهداشتی مورد توجه قرار می‌گیرد.

عامل این بیماری گونه‌های مختلف باکتری بروسلا است.

این نوشتار زیست‌شناسی ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

سه گونه از بروسلا بنام بروسلاآبورتوس، بروسلاسوئیس و بروسلا ملی تنسیس مولد این بیماری هستند که باسیلهای گرم منفی و با تمایل به رنگ آمیزی غیر یکنواخت می باشند. میکروب از راه لوله گوارشی یا زخم پوستی یا بافت ملتحمه وارد بدن انسان و حیوانات می شود. ابتدا غدد لنفاوی محل ورود را مورد تهاجم قرار داده و سپس از آنجا به عقده های لمفاوی ناحیه ای و آنگاه از راه رگهای لمفاوی وارد خون می گردد و به کبد، طحال، مغز استخوان و کلیه ها می رود. باکتری بروسلا به انسان از راه خوردن شیر گاو یا بز آلوده انتقال پیدا می کند. بروسلوز یا تب مالت بیماری بسیار تحلیل برنده و ناتوان کننده است و علائم آن شامل ضعف، لرز، سردرد پشت درد، بی خوابی، مفصل درد و تب است. بیمار ممکن است تحریک پذیر و عصبی گشته و دچار دپرسیون شود. درمان با تتراسایکلین و استرپتومایسین موثر واقع می شود.