ملامحمد نامی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ملا محمد فتوئی متخلص به " نامی " یکی از شاعران استان هرمزگان بوده که در روستای فتویه که در 24 کیلومتری غربی بستک واقع است اقامت داشته است. او مدرس و پیشنماز مسجد و قاضی فتویه و بلوک گوده بوده. دیوان اشعاری که همه مناجات به درگاه خدا و نعت محمد و مدح امامان است از او باقی مانده و به چاپ رسیده (حروف خلد برین) که در اشعار ذیل سروده (896) هجری قمری تاریخ زندگی ملا نامی را نشان می‌‌دهد.

[ویرایش] نمونه اشعار

قضای حق کل آدم بخاک غصه سرشت

که در کشاکش محنت نه خوب ماند و نه زشت

گسسته کشت سر رشته امل که فلک

عجوزه ایست که تاری به چرخ مهر نوشت

برآب خاک جهان مرغ ماهی اند طبان

دلا تو ماهی و مرغ ارنه ز چیست طپشت

نکر ونشو نما، مزرعی ز هیچ گیاه

که نه بداس دِرُو کشت ونه بدست بکشت

بدانه زجهان مبتلا که شد مرغی

به تیغ کشته شد و گاه بُخت و گاه برشت

مثل زعمر اجل گوسفند قصاست

که تن به طعمه برورد وسر بخون آغشت

توبار خود بکش از کار خود که روز درو

نچید سنبله دهقان اگر که سنبل کشت

خدا محب جمال است وبنده طالب حُسن

بخوبی از رقمی شد کسی نخواند زشت

بی تمامی این روضه کاتب از تاریخ

حروف (خلد برین) جست و برکتاب نوشت

سواد نامه نامی از آن نمط سخن است

کسی نخواند که طومار خویش در ننوشت