مقاومت الکتریکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

resistor
resistor

تقریباً تمام مدارهای الکترونیکی برای عملکرد صحیح به مقاومت احتیاج دارند. مقاومتها امکان کنترل جریان و یا ولتاژ ارائه شده را فراهم می‌کنند. به عبارت دیگر می‌توان گفت قطعه مقاومت، قطعه‌ای است که در موارد مختلفی از قبیل محدود کردن ولتاژ و جریان و همچنین تقسیم ولتاژ و جریان استفاده می‌شود. ساختار مقاومت مورد استفاده در تعیین مشخصه‌های الکتریکی آن مفید واقع می‌شود. در هر مداری باید موارد زیر را برای مقاومت‌ها مد نظر داشت:

  1. مقدار مقاومت
  2. توان قابل تحمل
  3. تلرانس
  4. ضریب حرارتی
  5. ایجاد نویز
  6. پایداری

زمانی که جریان الکتریکی از داخل یک رسانا عبور می‌‌کند با مقاومتی مواجه می‌‌شود. رابطه مقاومت با جریان و ولتاژ از طریق قانون اهم بیان می‌‌شودکه یک رابطهٔ خطی است : V = RI

R: مقاومت بر حسب اهم . V: ولتاژ بر حسب ولت . I: جریان عبوری بر حسب آمپر .

البته باید توجه داشت که مقاومت وابسته به مدار نیست و فقط به جنس و شکل ماده بستگی دارد. قانون اهم را قانون مداری مقاومت می‌‌خوانند اما رابطه فیزیکی مقاومت به شکل زیر است:

R=ρl/A

که ρ مقاومت ویژهٔ ماده، l، طول رسانا و A، سطح مقطع آن است.

تصویر:physics-stub.jpg این نوشتار دربارهٔ فیزیک ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.