برزیل/ترجمه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

الگو:Otheruses1 الگو:باکس اطلاعاتی کشورها برزیل، با نام رسمی جمهوری فدارتیو برزیل (الگو:زبان پرتغالی یا الگو:زبان پرتغالی، |- | style="vertical-align: top;" | [[مدیا:{{{نام پرونده}}}|{{{عنوان}}}]] ([[:تصویر:{{{نام پرونده}}}|اطلاعات پرونده]]) |- | style="font-size: 91%; padding: 0 0 0.5em 0;" | {{{توصیفات}}} [۱])، وسیع‌ترین و پرجمعیت‌ترین کشور فهرست نام پرجمعیت‌ترین کشورهای جهان آمریکای جنوبی است، و فهرست وسیع‌ترین کشورهای جهان در هر دو ناحیه و فهرست اسامی کشورهای جهان بر حسب جمعیت. برزیل که حوزه وسیعی را بین مرکز آمریکای جنوبی و اقیانوس آرام در بر می‌گیرد، شرقی‌ترین کشور قاره آمریکاست و با کشورهای اوروگوئه، آرژانتین، پاراگوئه، بولیوی، پرو، کلمبیا، ونزوئلا، گویان، سورینام و گویان فرانسه هم‌مرز است. در حقیقت، برزیل به جز اکوادور و شیلی با تمامی دیگر کشورهای آمریکای جنوبی هم‌مرز است.

برزیل دارای زمین‌های کشاورزی گسترده و جنگل‌های استوایی است. برزیل که دارای منابع طبیعی گسترده و نیروی کاری غنی است، قدرتمندترین اقتصاد آمریکای جنوبی است. عموما بر این اعتقاد هستند که نام این کشور برگرفته از pau-brasil (درخت برزیل) است، که نوعی درخت بوده که مهاجران اولیه برای آن ارزش بسیاری قائل بوده‌اند، گرچه برخی نیز بر این باورند که نام برزیل برگرفته از نام جزیره اسطوره‌ای برزیل است که در قرون وسطی در اروپا از آن بسیار یاد شده است.

برزیل مستعمره پرتغال بود و این کشور تنها کشور قاره آمریکاست که مردم آن به زبان پرتغالی سخن می‌گویند. برزیل کشوری چند نژادی است و جمعیت آن متشکل از نژادهای اروپایی، سرخ‌پوستان آمریکا، آفریقاییان و نیز آسیاییان است. مذهب اصلی این کشور کاتولیک کلیسای روم است، و شمار طرفداران این کلیسا به ندرت در دیگر کشورهای جهان دیده شده است.

فهرست مندرجات

[ویرایش] تاریخ برزیل

{{تاریخ برزیل]]

 نقشه قدیمی برزیل که توسط کاشفان پرتغالی در سال 1519 صادر شده است.
نقشه قدیمی برزیل که توسط کاشفان پرتغالی در سال 1519 صادر شده است.

اعتقاد بر این است که پیش از آنکه نخستین جهانگردان پرتغالی به رهبری پدرو آلوارز کابرال به برزیل پا بگذارند جمعیت نیمه عشایری دست کم 10,000 سال در این کشور ساکن بود. در طول سه قرن بعد، پرتغالی‌ها در این کشور ساکن شدند، و ابتدا به دنبال درخت برزیل (پو برزیل)، و پس از آن کشت نیشکر، قهوه و نیز جستجوی معادن طلا برآمدند. منبع نبروی انسانی این مستعمره در آغاز متشکل از برده‌های برزیل (بومیان|سرخ‌پوستان آمریکا)، و پس از سال 1550، بیشتر متشکل از سیاه‌پوستان آفریقایی بود. در سال 1808، ملکه ماریای اول پرتغال و پسر و نایب‌السلطنه وی، جان ششم از پرتغال، در گریزاز ارتش ناپلئون اول امپراطوری فرانسه به همراه خاندان سلطنتی، اشراف و دولت به ریو دو ژانیرو گریختند. این تنها مورد جابجایی یک خاندان سلطنتی از قاره‌ای به قاره‌ای دیگر بوده است.

گرچه آنان در سال 1821 به پرتغال بازگشتند، این فاصله منجر به باز شدن بنادر تجاری به روی بریتانیا شد، که در آن زمان به دلیل حملات ارتش ناپلئون قادر به دسترسی به بیشتر بنادر قاره اروپا نبود، و این امر منجر شد برزیل به عنوان بریتانیای تحت فرمانروایی دربار پرتغال لقب بگیرد. پس از عزیمت جان چهارم شاهزاده پرتغالی، بقایای دولت سلطنتی در ریودوژانیرو اقدام به انحلال پادشاهی برزیل کرده و آن را به حالت استعماری بازگرداند. این امر منجر به بروز نزاع‌های کوچکی در این کشور شد که به نام جنگ‌های استقلال برزیل شهرت دارد. در 7 سپتامبر 1822 نایب‌السلطنه پیتر اول از برزیل (دوم پدرو دوم) (که بعدها پدروی چهارم از پرتغال نام گرفت) با اعلام استقلال، امپراطوری مستقل برزیل را بنیان نهاد. عهدنامه‌ای که استقلال این امپراطوری را به رسمیت می‌شناسد در 29 ژوئن 1825 با بریتانیا و پرتغال امضا شد. در حالیکه تاج و تخت در اختیار دربار براگانزا باقی ماند، این امر بیشتر منجر به تجزیه امپراطوری پرتغال به دو بخش شد و نه نهضت استقلال طلبی به نحوی که در دیگر مناطق قاره آمریکا مشهود است.

.

تصویر:Fala do Trono.jpg
امپراطور پدرو 2 برزیل، 1873

,]]

امپراطوری برزیل رسما حکومتی دموکراسی در نظام وست مینستر (سبک بریتانیایی) بود، و موازنه قوا میان امپراطور، نخست‌وزیر و پارلمان بیشتر شبیه نظام استبدادی امپراطوری اتریش بود. برده‌داری در سال 1888 و به موجب "قانون طلایی" که ایزابل شاهزاده امپراطوری برزیل وضع کرده بود آغاز شد، و مهاجرت گسترده از اروپا به پرتغال زمینه را برای صنعتی شدن این کشور فراهم کرد. پس پدروی اول پسر وی پدروی دوم از برزیل جانشین وی شد، وی در سنین پیری دچار اختلاف بین ارتش و کابینه شد، بحرانی که ناشی از جنگ اتحاد سه‌گانه (جنگ پاراگوئه) بود. پدروی دوم برای پیشگیری از وقوع جنگ بین ارتش و نیروی دریایی در 15 نوامبر 1889 از تاج و تخت کناره‌گیری کرد، در این زمان جمهوری فدرال ( با نام رسمی جمهوری ایالات متحده برزیل) توسط سپهبد دئودورا دا فونسکا تاسیس شد.

در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، برزیل بیش از پنج میلیون مهاجر اروپایی، عرب و ژاپنی را در خود جای داد. در این دوره برزیل صنعتی شده، استعماری‌تر شد و مرکز آن نیز توسعه یافت. نظام دیکتاتوری سه بار جانشین دموکراسی در برزیل شد: 1930، 1934 و 1937. 1945 توسط گتولیو وارگاس، و 1964؛ 1985 تحت فرمانروایی شماری از ژنرال‌هایی که توسط ارتش به این مقام منصوب شده بودند. از سال 1985، حکومت برزیل در سطح بین‌المللی به عنوان یک حکومت دموکراسی در نظر گرفته شده است؛ این وضعیت در همه‌پرسی‌ای که در سال 1993 برگزار شد تایید شد، در این همه‌پرسی از رای‌دهندگان خواسته شده بود از بین ریاست جمهوری و پارلمان یکی را انخاب کنند؛ در این همه‌پرسی رای‌دهندگان با بازگشت حکومت مشروطه سلطنتی نیز مخالفت کردند.

[ویرایش] دولت و سیاست

<-- لطفا اطلاعت جدیدی به مقالات مربوط به این مجموعه بیفزایید -- > {{سیاست برزیل]]

 Luiz Inácio Lula da Silvaرئیس جمهور
Luiz Inácio Lula da Silvaرئیس جمهور

پایتخت برزیل برازیلیا نام دارد. بر اساس قانون اساسی مصوب 1988، برزیل دارای یک نظام ریاست‌جمهوری فدرال، دموکراسی دارای نمایندگان و نظام جمهوری است، که در آن ریاست‌جمهوری برزیل همزمان ریاست دولت و ریاست حکومت را در اختیار دارد. یکی از اصول بنیادین سیاست در نظام جمهوری نظام چند حزبی است، که به عنوان ضمانت آزادی سیاسی در نظر گرفته می‌شود.

کنگره ملی در برازیلیا، پایتخت برزیل
کنگره ملی در برازیلیا، پایتخت برزیل

ساختار اداری حکومت فدراسیون است؛ گرچه، دربرزیل شهرداری‌ها واحدهای سیاسی مستقلی هستند که از این طریق نظام فدراسیون سه ضلعی می‌شود: این نظام متشکل از اتحادیه، ایالات، و شهرداری‌هاست. نظام حقوقی برزیل بر مبنای حقوق رومی است.

قدرت اجرایی اتحادیه توسط دولت اعمال شده، و ریاست آن را ریاست جمهوری بر عهده داشته که برای دوره‌های چهار ساله به این مقام منصوب می‌شود، و می‌تواند یک دوره دیگر نیز مجددا به این سمت منصوب شود. قدرت قانون‌گذاری در اختیار کنگره ملی برزیل قرار دارد که از مجلس نمایندگان و مجلس سنا تشکیل شده است. نمایندگان مجلس نمایندگان برزیل هر چهار سال یکبار به صورت نمکایندگی نسبی برای ایالات به این سمت منصوب می‌شوند. نمایندگان سنای فدرال برزیل برای دوره‌های هشت ساله به این سمت منصوب می‌شوند. بر اساس روند معمول حقوقی قوه مجریه باید در قانونگذاری دخیل باشد، قوه مجریه می‌تواند قانون جدید را وتو کند، و از حق انحصاری ابتکار قانونگذاری در مسائلی خاص نیز برخوردار است. علاوه بر این، در صورت بروز شرایط اضطراری، قوه مجریه ممکن است اقدام به اتخاذ "تدابیر احتیاطی" کند، که دارای قدرت قانون بوده و باید بلافاصله به اجرا گذاشته شود. "تدابیر احتیاطی" برای 120 روز به قدرت خود باقی بوده، مگر آنکه چنین تدابیری توسط کنگره لغو شود.


[ویرایش] تقسیمات کشوری

{{ایالات برزیل]]

برزیل یک فدراسیون است که از 26 ایالت الگو:به زبان پرتغالی استادوس و یک منطقه فدرال تشکیل شده، که در مجموع 27 واحد فدرال را تشکیل می‌دهند. الگو:نقشه برزیل ایالات برزیل استقلال چشمگیری از دولت، نظام قانون‌گذاری، تامین اجتماعی دولتی و نظام مالیاتی دولتی دارند. رهبری دولت هر ایالت را فرماندار در اختیار دارد، که توسط آرای عمومی انتخاب شده، و نیز هر ایالت دارای نظام قانون‌گذاری خاص خود نیز هست.

هر ایالت دارای شهرداری‌های خاص خود است که شهرداری‌ها نیز شورای قانون‌گذاری و شهردار خاص خود را دارند، که دارای استقلال بوده و از دولت فدرال و دولت ایالتی نیز مستقل هستند. یک شهرداری ممکن است چندین شهرک را نیز در بر بگیرد، اما این شهرک‌ها فاقد دولتی مستقل هستند.

قوه قضائیه در سطح ایالتی و فدرال در مناطق سازمان‌دهی یافته و "کومارکاس" نامیده می‌شود. هر "کومارکا" ممکن است شامل چندین شهرداری باشد.

[ویرایش] همچنین رجوع شود به

  • مناطق برزیل
  • اسامی شهرهای اصلی برزیل
  • اسامی شهرهای برزیل

[ویرایش] موقعیت جغرافیایی

{{جغرافیای برزیل]]

 سواحل ریودو ژانیرو، دومین شهر بزرگ برزیل، از شهرت جهانی برخوردار است
سواحل ریودو ژانیرو، دومین شهر بزرگ برزیل، از شهرت جهانی برخوردار است

برزیل پوشیده از زمین‌های پست جنگل استوایی آمازن در شمال و تپه‌ها و کوه‌های کم ارتفاع در جنوب است؛ که محل سکونت بیشتر جمعیت برزیل و مرکز کشاورزی برزیل است. در طول ساحل اقیانوس اطلس نیز چندین رشته‌کوه دیده می‌شود که ارتفاع آنها اغلب کمتر از 2,900 متر (9,500 پا) است.

مرتفع‌ترین قله پیکو دا نبلین (قله اسطوره‌ای) نام دارد که دارای ارتفاعی حدود 3,014 متر (9,735 پا) است ، و در ارتفاعات گیانا واقع شده است. رودخانه‌های اصلی برزیل رودخانه آمازن، بزرگترین رودخانه جهان از نظر حجم آب روان، و دومین رودخانه طویل جهان؛ رودخانه پارانا و شاخه اصلی آن رودخانه ایگوئاکو که دارای آبشار زیبای ایگوئاکو نیز هست، ریو نگرو، رودخانه سائو فرانچسکو، رودخانه شینگو، رودخانه مادیرا و رودخانه تاپاجوس.

از آنجایی که بیشتر مساحت برزیل در مناطق حاره‌ای واقع شده است، این کشور دارای تنوع آب و هوایی فصلی اندکی است. اما در جنوبی‌ترین نقطه برزیل دمای هوا در سطح پایین‌تر از مناطق حاره‌ای قرار دارد، و در مرتفع‌ترین نقاط این مناطق به صورت ادواری شاهد بارش برف و یخبندان نیز هستیم. میزان رطوبت در حوزه آبگیر آمازن بسیار مشهود است، اما در این منطقه خصوصا در نواحی شمال شرقی آن نواحی خشک‌تر نیز مشهود است. شماری از جزایر اقیانوس اطلس نیز بخشی از خاک برزیل را تشکیل می‌دهد.

  • سائو پدرو ا سائو پائولو| مجمع‌الجزایر سنت پیتر و سنت پول
  • روکاس آتول
  • فرناندو د نورونها
  • ترینداد و مارتیم واز

[[Image:Ilha_Areia_Vermelha_Joao-Pessoa-Paraiba.jpg|200px|right|thumb|João Pessoa در شمال شرق برزیل،

برزیل از نظر جغرافیایی عموما به پنج منطقه مجزا تقسیم می‌شود: مناطق شمال، شمال شرقی، غرب مرکزی، جنوب شرقی و جنوب.

  • شمال 27/45 درصد از خاک برزیل را تشکیل داده و این منطقه کمترین تعداد ساکنان برزیل را در خود جای داده است. این منطقه (به استثنای مانائوس که دارای یک منطقه صنعتی معاف از مالیات است) نسبتا غیر صنعتی و غیر توسعه یافته است. این منطقه دارای وسیع‌ترین جنگل‌های استوایی جهان و بسیاری از بومیان قبایل برزیل است.
  • شمال شرقی برزیل یک سوم از جمعیت برزیل را در خود جای داده است.این منطقه دارای تنوع فرهنگی است، که ریشه‌های فرهنگی آن به دوران استعمار پرتغال، سیاه‌پوستان برزیل و برخی سرخ‌پوستان برزیل بازمی‌گردد.این منطقه فقیرترین منطقه برزیل است و دارای دوره‌های طولانی خشکسالی نیز هست.شهرت این منطقه بیشتر به خاطر ساحل زیبای آن است.
  • غرب مرکزی منطقه‌ای است که پایتخت برزیل یعنی برازیلیا در آن واقع شده است. گرچه این منطقه در مقایسه با دیگر مناطق برزیل دارای تراکم جمعیتی پایین‌تری است که این امر نیز بیشتر ناشی از آن است که بیشتر این منطقه پوشیده از پنتانال است که وسیع‌ترین باطلاق‌های جهان را در خود جای داده، و نیز بخش اندکی از جنگل‌های استوایی آمازن در شمال غربی این منطقه است. با این وجود، بیشتر این منطقه پوشیده از پوشش سرادو، وسیع‌ترین گرمدشت جهان است. این منطقه همچنین مهم‌ترین منطقه برزیل از دید کشاورزی نیز هست. مهم‌ترین شهرهای این منطقه عبارتند از: برازیلیا، گوئیانیا، کمپوگراند و کویابا.

[[Image:Recife02_020311.jpg|thumb|200px|Recifeدر شمال شرق،

  • جنوب شرقی ثروتمندترین منطقه برزیل است و دارای متراکم‌ترین جمعیت نیز هست. جمعیت این منطقه از جمعیت هر یک از کشورهای واقع در آمریکای جنوبی بیشتر است، و یکی از بزرگترین شهرهای جهان را در خود جای داده است. مهم‌ترین شهرهای این منطقه عبارتند از دو شهر بزرگ کشور یعنی سائوپائولو و ریو دو ژانیرو.

این منطقه از تنوع بسیاری برخوردار است، و دارای بزرگترین مرکز تجاری کشور یعنی سائوپائولو، شهرهای تاریخی میناس گرایس است و مرکز آن بلو هوریزونته یعنی سومین شهر بزرگ کشور، سواحل مشهور ریودوژانیرو و نیز ساحل مشهور اسپیریتو سانتو است.

  • جنوب ثروتمندترین منطقه (از نظر سرانه تولید ناخالص داخلی) است، و دارای بهترین استاندارد زندگی در کشور است. این منطقه همچنین قدیمی‌ترین منطقه برزیل نیز هست، و در نواحی مرتفع آن به صورت ادواری شاهد یخبندان و بارش برف نیز هستیم.

مهاجران اروپایی که بیشتر از نژادهای ایتالیایی، آلمانی، پرتغالی و اسلاو هستند بیشتر در این منطقه ساکن هستند، و این منطقه به وضوح از فرهنگ این مهاجران تاثیر چشمگیری پذیرفته است. مهم‌ترین شهرهای این منطقه عبارتند از: پورتو آلگره، کوریتیبا، فلوریانوپلیس، بلومناو، نووو هامبورگو، لوندرینا، ککسیاس دو سول و جوینویل است.

[ویرایش] وضعیت اقتصادی

{{اقتصاد برزیل]]

سمت راست، سائو پائولو، بزرگترین شهر برزیل و پایتخت مالی این کشور
سمت راست، سائو پائولو، بزرگترین شهر برزیل و پایتخت مالی این کشور

برزیل با در اختیار داشتن بخش‌های گسترده و توسعه‌یافته کشاورزی، معدن، تولید، خدمات و نیز نیروی کار، دارای تولید ناخالص داخلی (برابری قدرت خرید) بیش از سایر کشورهای آمریکای لاتین است و این امر برزیل را تبدیل به قدرت اقتصادی منطقه کرده است. برزیل در حال گسترش حضور خود در بازارهای جهانی است. مهمترین صادرات برزیل را هواپیمای دارای بال ثابت، قهوه، وسایط نقلیه، سویا، سنگ معدن آهن، آب پرتقال، فولاد، منسوجات، کفش، گوشت و تجهیزات برقی تشکیل داده است.

بر اساس گزارش صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی، برزیل نهمین اقتصاد بزرگ جهان از نظر برابری قدرت خرید و یازدهمین قدرت اقتصادی جهان از نظر نرخ مبادلات بازار است. برزیل دارای اقتصاد متنوع درآمد متوسط است و نیز دارای تنوع از نظر سطح توسعه است. بیشتر بخش صنعتی این کشور در بخش‌های جنوب و جنوب شرقی این کشور تجمع یافته است. منطقه شمال شرقی فقیرترین منطقه برزیل است، اما این منطقه نیز در حال جذب سرمایه‌گذاری‌های جدید است. برزیل دارای پیشرفته‌ترین بخش صنعتی در آمریکای لاتین است. صنایع برزیل که یک سوم تولید ناخالص داخلی این کشور را به خود اختصاص داده است، از صنایع خودروسازی تا صنایع فولاد، پتروشیمی، رایانه، هواپیما، و نیز کالاهای مصرفی بادوام را شامل می‌شود. با توجه به افزایش ثبات اقتصادی که ماحصل اجرای طرح رئال است، بخش‌های تجاری برزیل و نیز واحدهای تجاری چند ملیتی سرمایه‌گذاری گسترده‌ای در تجهیزات و فناوری جدید کرده‌اند، که بخش عمده آن از شرکت‌های آمریکای شمالی خریداری شده است. برزیل دارای صنعت گسترده و پیچیده خدمات نیز هست. در اوایل دهه 1990، بخش بانکداری 16 درصد از تولید ناخالص داخلی برزیل را به خود اختصاص داد. صنایع خدمات مالی برزیل گرچه با تحول عمده‌ای روبرو شده است، اما این صنعت محصولات متنوعی در اختیار واحدهای تجاری محلی قرار داده و در حال جذب شرکت‌های جدید بسیاری از جمله شرکت‌های مالی ایالات متحده آمریکاست. بورس اوراق بهادار سائوپائولو و ریودو ژانیرو در حال ادغام هستند.

Curitiba, در جنوب برزیل
Curitiba, در جنوب برزیل

بر اساس گزارش جدید بانک جهانی در مورد سهولت انجام فعالیت تجاری شهرهای برزیل با یکدیگر متفاوت هستند:Doing Business in Brazil در مورد هزینه ثبت اموال، شهرهای برزیل بهتر عمل می‌کنند. اما با وجود اعمال مقرراتی مشابه در سرتاسر برزیل، مدت زمانی که صرف نقل و انتقال مالکیت اموال می‌شود متفاوت است.

بر اساس استانداردهای بین‌المللی برزیل دارای نهمین اقتصاد بزرگ جهان است (رجوع شود به: فهرست اسامی کشورهای جهان بر اساس میزان تولید ناخالص داخلی). برزیل یکی از معدود کشورهای جهان است که محصولات دارای فناوری بالا همچون هواپیما تولید می‌کند (رجوع شود به: امبرائر). برزیل که یکی از کشورهای اصلی گروه 20 (G20) است، اخیرا در حال افزایش میزان نفوذ خود در مذاکرات اقتصادی جهان است. گرچه اقتصاد برزیل در حال پیشرفت است و از اهمیت بسیاری در منطقه برخوردار است، اما مشکلات کاغذبازی، فساد، فقر و بی‌سوادی هنوز مهمترین موانع بر سر راه توسعه این کشور هستند.

[ویرایش] محیط زیست

{{محیط زیست در برزیل]]

توکان
توکان

حیوان بومی جنگلهای بارانی برزیل ]]

به دلیل رشد سریع اقتصاد و جمعیت برزیل در قرن گذشته، توان برزیل در محافظت از محیط زیست شدیدا تهدید شده است. قطع فزاینده درخت ‌در جنگل‌های این کشور، خصوصا در جنگل آمازن، چه به صورت رسمی و چه به صورت غیر رسمی، هر سال مساحتی را به وسعت یک کشور کوچک و نیز گونه‌های متعددی از گیاهان و جانوران را از بین می‌برد.

برزیل که دارای گونه‌های بسیار متنوعی از جانوران و گیاهان است، هزاران گونه جانوری و گیاهی را در خود جای داده است، که هنوز بسیاری از این گونه‌ها ناشناخته باقی مانده است. بر اساس ارزیابی‌ها تا سال 2020، 50 درصد از گونه‌های جانوری و گیاهی برزیل از بین خواهد رفت.

از آنجایی که بسیاری از این گونه‌ها دارای مشخصات خاصی هستند، یا به نحو خاصی به وجود می‌آیند، برخی از توانایی‌های آنها ممکن است در فناوری نیز مورد استفاده قرار گیرد (رجوع شود به علم فرایندهای زیستی). درآمد حاصل از این طرح‌ها ممکن است هنوز راه‌ چاره‌ای برای حفظ گونه‌های گیاهی و جانوری کشور باشد.

[ویرایش] جمعیت‌نگاری

الگو:جمعیت‌نگاری برزیل

بومیان برزیل
بومیان برزیل

برزیل دارای تنوع زیستی بسیار زیادی است، و بسیاری از نژادها و گروه‌های قومی را درخود جای داده است. در کل، برزیلی‌ها نوادگان چهار گروه مهاجر هستند:

  • سرخ‌پوستان آمریکا، بومیان برزیل، که نوادگان گروه‌های انسانی هستند که در حدود 9000 سال پیش از میلاد مسیح، از سیبری به سمت برزیل مهاجرت کردند و با عبور از تنگه برینگ به برزیل رسیدند.
  • استعمارگران پرتغالی، که از زمان کشف برزیل در سال 1500 تا زمان استقلال این کشور در سال 1822به این کشور مهاجرت کردند.
  • بردگان آفریقایی که از سال 1530 تا پایان دوران انتقال برده در سال 1850 به برزیل وارد شدند.
  • گروه‌های متنوع مهاجران از اروپا، آسیا و خاورمیانه که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم به برزیل پا گذاشتند.

مردم شمال آسیا در سه دوره به قاره آمریکا گام گذاشتند. سرخ‌پوستان برزیل احتمالا نوادگان نخستین دور از مهاجران شمال آسیا هستند که 9000 سال پیش از میلاد مسیح به برزیل پا گذاشتند. گروه‌های اصلی بومیان برزیل عبارت بودند از توپی-گووارانی، جه، آراواکس و کارائیباس.

مهاجرت اروپائیان به برزیل در قرن شانزدهم و با مهاجرت گسترده پرتغالی‌ها آغاز شد. در دو قرن اول استعمار، 100,000 پرتغالی وارد برزیل شدند که می‌توان گفت به طور متوسط سالانه 500 نفر از پرتغال به برزیل مهاجرت کرده‌اند. در قرن هجدهم، 600,000 پرتغالی وارد برزیل شدند که می‌توان گفت به طور متوسط سالانه 10,000 نفر از پرتغال به برزیل مهاجرت کرده‌اند. نخستین منطقه برزیل که پرتغالی‌ها در آن اسکان یافتند شمال شرقی این کشور بود. دیری نپایید که استعمارگران در منطقه جنوب شرقی برزیل اسکان یافتند. پرتغالی‌ها در قرن هجدهم در مرکز برزیل اسکان یافتند. پرتغالی‌ها تنها گروه نژادی بودند که در سرتاسر برزیل پراکنده شدند.

[[Image:SalvadorDaBahiaBahianDress.jpg|left|200px|thumb|آفرو-برزیلی ها در لباس بومی در [[.سالوادور، باهیا

جمعیت سرخ‌پوستان آمریکا (بین 3 تا 5 میلیون نفر) در جمعیت پرتغالی‌ها حل شده است. ماملوکوها (یا کابوکلوها که حاصل اختلاط سفیدپوستان و سرخ‌پوستان) همواره در بسیاری از نواحی برزیل پراکنده بوده‌اند.

یک گروه قومی مهم دیگر نیز به عنوان برده به برزیل پا گذاشتند. آفریقاییان در دهه 1530 برای برطرف کردن کمبود نیروی کار در برزیل به این کشور وارد شدند. در آغاز بیشتر این برده‌ها از گینه به برزیل وارد شدند. پس از آن در قرن هجدهم، بیشتر بردگانی که به برزیل وارد شدند اهل آنگولا و موزامبیک بودند، گرچه بیشتر بردگان باهیا اهل نیجریه بودند. تا پایان دوره انتقال برده به برزیل یعنی تا سال 1850، بین 3 تا 5 میلیون برده به برزیل وارد شدند -- که این مقدار 37 درصد از کل بردگانی را که از آفریقا به قاره آمریکا منتقل شده بود تشکیل می‌داد.

هجوم مهاجران به برزیل دراواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم رخ داد. بین 1870 و 1930، بیش از 5 میلیون مهاجر به برزیل وارد شدند. این مهاجران به دو گروه تقسیم می‌شوند: برخی از این مهاجران به جنوب برزیل فرستاده شدند تا به عنوان کشاورزان خرده‌پا در این منطقه شروع به فعالیت کنند. با این وجود، بخش عمده مهاجران به جنوب شرقی برزیل ارسال شدند تا در مزارع قهوه مشغول به کارشوند. مهاجرانی که به جنوب برزیل ارسال شدند بیشتر آلمانی تبار (از سال 1824 اهالی راینلند پالاتینیت، پومرانیا، هامبورگ، وستفالیا و غیره) و ایتالیایی‌تبار (از سال 1875، بیشتر از ونتو و لومباردیا) بودند. در جنوب، مهاجران اقدام به تشکیل جوامع انسانی کردند، که امروزه هنوز، با سرزمین مادری خود ادتباطات فرهنگی مستحکمی دارند. در جنوب شرقی برزیل بیشتر مهاجران ایتالیایی‌تبار (بیشتر اهل ونتو، کامپانیا، کالابریا و لومباردیا)، پرتغالی‌تبار (بیشتر اهل بیرآلتا، استان مینهو و آلتوتراسومونتس)، اسپانیایی‌تبار (بیشتر اهل گالیسیا و اندلس)، ژاپنی (بیشتر اهل هونشو و اوکیناوا) و اعراب (از لبنان و سوریه) بودند.

به گفته Memorial do Imigrante، بین سال‌های 1870 و 1953، برزیل حدود 5/5 میلیون مهاجر جلب کرد، که از این تعداد 1,550,000 نفر ایتالیایی‌، 1,470,000 نفر پرتغالی، 650,000 نفر اسپانیایی‌، 210,000 نفر آلمانی‌، 190,000 نفر ژاپنی، 120,000 نفر لهستانی و 650,000 نفر از دیگر ملیت‌ها بودند.

بیشتر جمعیت برزیل در طول ساحل این کشور مستقر شده است، و تراکم جمعیت در مرکز این کشور کمتر است. بیشتر ساکنان ایالات جنوبی را اروپاییان تشکیل می‌دهند، در حالیکه بیشتر ساکنان شمال و شمال‌شرقی برزیل را افرادی تشکیل می‌دهند که حاصل اختلاط چند نژاد(سرخ‌پوستان، آفریقاییان و اروپاییان) بودند.

بر اساس قانون اساسی برزیل مصوب 1988، نژادگرایی از جرایمی است که فرد مرتکب آن نمی‌تواند به قید ضمانت آزاد شود و حتما باید به زندان افکنده شود. با این جرم شدیدا برخورد خواهد شد.

[ویرایش] قومیت و نژاد

بر اساس سرشماری IBGE در سال 2000 برزیل متشکل از: [۲]

  • 7/53 درصد سفیدپوست
  • 5/38 درصد چندنژادی
  • 2/6 درصد سیاهان
  • 5/0 درصد آسیاییان
  • 4/0 درصد سرخ‌پوستان
  • 7/0 درصد نامشخص است

[ویرایش] زبانها

{{زبان‌های برزیل]]

تصویر:Blum3.jpg
ساختمانی به سبک آلمانی در شهر بلومینائو واقع در جنوب برزیل، که نشان از تأثیر قوی نمهاجران دارد

پرتغالی تنها زبان رسمی برزیل است. این زبان زبانی است که تمام جمعیت برزیل به آن سخن می‌گویند و تنها زبانی است که در مدارس، روزنامه‌ها، رادیو، تلویزیون و برای تمامی گروه‌های تجاری و اداری مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر این، برزیل تنها کشور پرتغالی‌زبان در قاره آمریکاست، که بدین ترتیب زبان پرتغالی یکی از مهم‌ترین بخش‌های هویت ملی برزیل است. زبان پرتغالی که در برزیل به آن سخن می‌گویند به صورت مستقل از زبان مادری اروپایی تحول یافنه، و این زبان در مقایسه با زبانی که در پرتغال بدان سخن می‌گویند دچار تغییرات آوایی کمتری شده است، بنابراین همواره گفته می‌شود که زبان کاموها، که در قرن شانزدهم می‌زیستند، بیشتر شبیه برزیلی امروز بوده، تا زبانی که امروزه در پرتغال بدان سخن می‌گویند و در نتیجه آثار ادبی کاموها زمانی که به برزیلی خوانده شود کاملتر است. زبان پرتغالی برزیل تاثیرات چشمگیری از زبان سرخ‌پوستان و آفریقاییان و نیز همگون‌سازی‌های متعدد زبان ایتالیایی پذیرفته است. عموما، گویشوران هر گونه زبانی می‌توانند همدیگر را درک کنند، اما اختلافات متعدد واج‌شناختی، واژگانی و خطی میان این گونه‌ها وجود دارد. (همچنین رجوع شود به پرتغالی برزیل.)

[ویرایش] زبان‌های اقلیت

بسیاری از زبان‌های سرخ‌پوستان در جوامع بومیان، خصوصا در شمال برزیل تکلم می‌شود. گرچه بسیاری از این جوامع تماس‌های مهمی با پرتغالی دارند، امروزه انگیزه‌هایی برای تدریس زبان‌های بومی وجود دارد.

نوادگان مهاجران که اغلب دو زبانه هستند نیز در جوامع کوچک روستایی در جنوب برزیل به زبان‌های دیگر سخن می‌گویند. مهمترین آنها عبارتند از گویش‌های آلمانی برزیلی، همچون ریوگرندنسر، هانشروکیش و زبان پامرانین، و نیز تالیان، بر اساس زبان ونیزی ایتالیا. در شهر سائوپائولو، در محلات مهاجرنشینی همچون لیبرداد افرادی به زبان ژاپنی تکلم می‌کنند.

زبان انگلیسی به طور رسمی در مدارس برزیل تدریس می‌شود اما شمار معدودی از مردم برزیل قادر به تکلم به زبان انگلیسی هستند. برخی از گویشوران پرتغالی تا حدودی به خصوص در مناطق مرزی آرژانتین، پاراگوئه و اوروگوئه قادر به درک زبان اسپانیایی هستند.

[ویرایش] مسائل اجتماعی

[ویرایش] فقر

[[image:RiodeJaneiro-Favela.jpg|thumb|left|150px| منطقه فقیرنشین ویدیگال که بین برخی مناطق ثروتمندنشین ریودوژانیرو محصور شده است گواه نابرابری شدید اقتصادی در برزیل است. [[

گرچه برزیل یک کشور وسیع و دارای منابع فراوان و اقتصادی قدرتمند است، در این کشور در حال حاضر حدود 22 میلیون نفر در فقر مطلق به سر می‌برند. این رقم با در نظر گرفتن شمار افرادی که در فقر نسبی زندگی می‌کنند به 53 میلیون نفر (30 درصد از کل جمعیت کشور) می‌رسد که با حقوقی زندگی می‌کنند که برای نیازهای اولیه آنان نیز ناکافی است. این یک مساله مهم است، و تا حدودی از نابرابری اقتصادی کشور نشات می‌گیرد، که بر اساس شاخص ضریب همبستگی گینی یکی از بالاترین نابرابری‌های اقتصادی در جهان تلقی می‌شود.

فقر در برزیل بیشتر در قالب مناطق فقیرنشین تجلی پیدا می‌کند، که به صورت شمار بسیاری از نواحی‌ فقیرنشین در مناطق مختلف شهری و نیز در مناطق دورافتاده شهری که دارای نرخ پایین توسعه اقتصادی و اجتماعی هستند نمودار می‌شود

مردم فقیر در ریکتیف
مردم فقیر در ریکتیف

.

همچنین مناطق مختلف از نظر میزان ثروت و رفاه با یکدیگر متفاوت هستند. در حالیکه شمال‌شرقی‌ترین منطقه برزیل دچار مشکلات مزمن ناشی از آب و هوای نیمه خشک مناطق مرکزی است، که خشکسالی‌های ادواری آن زندگی میلیون‌ها نفر را تحت تاثیر قرار داده است، شهرهای بسیاری در جنوب و جنوب‌شرقی دارای استانداردهای اجتماعی اقتصادی نظیر کشورهای پیشرفته جهان هستند. [1]

لوئیز ایناسیو لولا دا سیلوا، رئیس‌جمهوری کنونی برزیل، جدیدترین تلاش برای حل این مشکلات را از طریق پیشنهاد برنامه رفع گرسنگی (فوم صفر) انجام داده، و بودجه شماری از برنامه‌های توزیع ثروت را که پیش‌تر ایجاد شده بودند افزایش داد، اما هنوز در مورد کارایی این رویکردها بحث و اختلاف‌نظر بسیاری وجود دارد.

به علاوه، حدود 16 میلیون برزیلی به طور رسمی بی‌سواد تلقی می‌شوند.[2]

[ویرایش] مسائل دولت

در 12 سال گذشته، نرخ مالیات برزیل به تدریج از حدودا 28 درصد تولید ناخالص داخلی به 37 درصد افزایش یافته است[3] با این وجود، در بسیاری از خدماتی که دولت فدرال یا بیشتر دولت‌های ایالتی و شهری ارائه می‌کردند تفاوت چندانی حاصل نشد تا مردم باور کنند این افزایش عادلانه بوده است.[4] اعتقاد بر این است که این امر دو دلیل اصلی دارد:

  • نرخ بالای سودی که دولت بابت بدهی‌های خود می‌پردازد[5]
  • فساد سیاسی رایج [6]
در سال‌های اخیر، اعضای قوه مجریه، قوه مقننه و قوه قضائیه در رسوایی‌های مستمری دخیل بوده و متهم به شرکت در ارتشا، اختلاس، پولشویی، بانک بی‌نام، تامین مالی مبارزات انتخاباتی از طرق غیرقانونی و ذخیره پول برای موارد غیر قانونی بوده‌اند.

[ویرایش] فرهنگ

{{فرهنگ برزیل]]

کاپو ایرا نوعی هنر رزمی برزیلی است است
کاپو ایرا نوعی هنر رزمی برزیلی است است

]]

[[Image:Niteroi Museu de Arte Contemporanea 2005-03-15.jpg|thumb|right|200px| موزه هنرهای معاصر نیتروی یکی دیگر از نمونه‌های چشمگیر معماری برزیل است.

کاروان شادی در ریودوژانیرو

تندیس مسیح ناجی در ریودوژانیرو مهم‌ترین بنا در برزیل است.

فرهنگ برزیل در فرهنگ پرتغال ریشه دارد. استعمارگران و مهاجران پرتغالی مذهب کاتولیک روم، زبان پرتغالی و بسیاری دیگر از سنت‌ها و آداب و رسومی را با خود به برزیل آوردند که امروزه هنوز فرهنگ برزیل را تحت تاثیرقرار می‌دهد.

فرهنگ برزیل به عنوان کشوری چند نژاده، تاثیرات دیگری را نیز پذیرا بوده است. سرخ‌پوستان برزیل بر زبان و آشپزی این کشور تاثیر گذاشته و آفریقاییانی نیز که به عنوان برده به این کشور وارد شده بودند نیز بیشتر بر موسیقی، رقص، آشپزی و زبان برزیل تاثیر گذاشتند. مهاجران ایتالیایی، آلمانی و مهاجرانی از دیگر کشورهای اروپایی نیز در تعدادی بسیار به برزیل گام گذاشتند و تاثیر آنان بیشتر در جنوب شرقی و جنوب برزیل مشهود است.

  • کاروان شادی در برزیل
  • مذهب در برزیل
  • آشپزی در برزیل
  • فهرست اسامی برزیلی‌ها
  • ادبیات برزیل
  • موسیقی برزیل
  • سینمای برزیل
  • ورزش در برزیل
  • تعطیلات در برزیل
  • آسمان‌خراشهای برزیل

[ویرایش] مذهب

[[Image:Santa Cruz do Sul catedral 2005-03-21.jpg||thumb|right|200px|The Cathedral of São João Batista in Santa Cruz do Sul, Rio Grande do Sul.]] {{مذهب در برزیل]] بر اساس سرشماری IBGE [7]

  • 74 درصد از مردم برزیل کاتولیک هستند. برزیل دارای بیشترین شمار کاتولیک‌ها در بین کشورهای جهان است.
  • شمار پیروان مذهب پروتستان در حال افزایش است، این شمار در حال حاضر به 4/15 درصد می‌رسد.
  • 4/7 درصد از جمعیت برزیل خود را منکر وجود خدا، کافر یا بی‌دین می‌دانند.
  • روح‌گرایان 3/1 درصد از جمعیت برزیل را تشکیل می‌دهند (حدود 3/2 میلیون نفر).
  • 8/1 درصد طرفداران دیگر مذاهب هستند. برخی از این مذاهب عبارتند از کلیسای قدیسان روز اخیر ( 900,000 نفر)، شاهدان یهوه (600,000 نفر)، بودائیت (215,000 نفر)، یهودیت 230,000 نفر، و اسلام 27,000 نفر. [8]
  • 0/3 درصد از مذاهب سنتی آفریقا همچون کاندومبله، ماکومبا، و اومباندا.
  • برخی به ترکیبی از مذاهب مختلف، همچون کاتولیک، کاندومبل، و مذهب بومیان آمریکا اعتقاد دارند.

[ویرایش] ورزش

{{ورزش در برزیل]]

 استادیوم ماراکانیا در ریو دوژانیرو
استادیوم ماراکانیا در ریو دوژانیرو

محبوبت‌ترین ورزش در برزیل فوتبال است، و برزیل شهرت بسیاری به خاطر فوتبالیست‌های مشهور خود دارد. ازجمله آنان می‌توان این افراد را نام برد: پله، گارینچا، جیرزینهو، ریولینو، کارلوس آلبرتو تورس، زیکو، ساکرتیس، روماریو، رونالدو، ریوالدو، روبرتو کارلوس، جونینهو، آدریانو، دیگو، روبینو، رونالدینیو و پسر طلایی فوتبال برزیل کاکا. تیم ملی فوتبال برزیل "سلکائو"، پنج بار تا کنون جام جهانی فوتبال را از آن خود کرده است. در حال حاضر سائوپائولو قهرمان دسته یک باشگاه‌های برزیل است.

برزیل در دیگر ورزش‌هی بین‌المللی نیز به موفقیت‌هایی دست یافته است، که مهم‌ترین آنان عبارتند از والیبال، بسکتبال، تنیس، ژیمناستیک و مسابقات اتومبیل‌رانی.

  • فوتبال ساحلی، که در سواحل ریودوژانیرو پای گرفته است.
  • بوسابال، ترکیبی از والیبا، فوتبال و کاپوئیرا، که بر روی پلاستیک یا تور انجام می‌شود.
  • فوتوالی، ترکیبی از فوتبال و والیبال، که بر روی شن نیز آن را بازی می‌کنند.
  • جیو-جیتسوی برزیل، که یک شاخه از جودوی ژاپن است.
  • وال تودو، یک ورزش رزمی
  • کاپوئیرا، یک هنر رزمی برگرفته از ورزش‌های آفریقا.
  • بریبول، یک نوع والیبال آبی
  • فوتسال، یا فوتبال سالنی، گونه رسمی فوتبال داخل سالن.

[ویرایش] دانش و فناوری

الگو:دانش و فناوری در برزیل

برخی از کانون‌های فناوری برزیل در سائو خوزه دوس کومپوس، کامپیناس، سائو کارلوس، ریودوژانیرو، کوریتیبا، پورتو آلگر، بلو هوریزونته، ریسایف و سائوپائولو واقع شده است.

فناوری اطلاعات در برزیل یکی از پیشرفته‌ترین انواع خود در جهان است. فناوری اطلاعات در برزیل با توجه به بازار داخلی، به عنوان پیشرو خدمات مالی، صنایع دفاعی، مدیریت روابط مشتری، دولت الکترونیک، و مراقبت بهداشتی در نظر گرفته می‌شود.

دولت برزیل در حال تلاش برای انتقال از نرم‌افزارهای انحصاری به نرم‌افزارها و سیستم‌عامل‌های رایگان است اما تا کنون موفقیت چندانی در این زمینه به دست نیاورده است.

|عنوان = برزیل نرم‌افزارهای کد گشایی شده در اختیار عموم قرار می‌دهد 
|url = http://news.bbc.co.uk/1/hi/business/4602325.stm
|date = 2005-06-02

}}</ref>

[ویرایش] همچنین رجوع شود به

الگو:Wikisource

  • فهرست عناوین وابسته به برزیل
  • مناطق حفاظت شده در برزیل
  • فازنداس
  • ارتش برزیل
  • ارتباطات در برزیل
  • روابط خارجی برزیل
  • حقوق بشر در برزیل
  • تعطیلات عمومی در برزیل
  • حمل و نقل در برزیل
  • سوخت اتانول در برزیل
  • آشپزی در برزیل
  • Brasiguayos

؛جانوران و گیاهان

  • فهرست اسامی پستانداران برزیل
  • فهرست اسامی پرندگان برزیل
  • فهرست اسامی خزندگان برزیل
  • فهرست اسامی گیاهانی که در جنگل آمازن برزیل می‌روید
  • فهرست اسامی گیاهانی که در جنگل آتلانتیک برزیل می‌روید
  • فهرست اسامی گیاهانی که در جنگل کاتینگای برزیل می‌روید
  • فهرست اسامی گیاهان سرادو که در برزیل می‌روید
  • فهرست اسامی گیاهان پانتانال که در برزیل می‌روید

[ویرایش] پی‌نوشت‌ها و منابع

  1. برخی از تلفظ‌های محتمل: الفبای آوانگار بین‌المللی: الگو:IPA, الگو:IPA, الگو:IPA, الگو:IPA, الگو:IPA . زبان پرتغالی برزیل فاقد هر گونه استاندارد رسمی در مورد تلفظ است، و با توجه به هر منطقه ممکن است تلفظ‌ها تغییر کند. تلفظ نام رسمی برزیل در پرتغالی اروپا به نحو ذیل است: الگو:IPA. برای اطلاعات بیشتر رجوع شود به واج‌شناسی زبان پرتغالی.
  2. http://www.ibge.gov.br/english/presidencia/noticias/20122002censo.shtm
  • بیشتر محتوای این مقالات برگرفته از کتاب حقایق جهان سازمان سیا در سال 2000 و نیز وب‌سایت وزارت امورخارجه ایلات متحده آمریکا در سال 2003 است.
  • الگو:نقل از کتاب

[ویرایش] لینک‌های بیرونی

الگو:لینک‌های خواهر الگو:پورتال ؛دولت و حکومت

آمار و اطلاعات؛

اخبار و عقاید


گردشگری

جوامع برزیل

  • BraCCA — BraCCA - Brazilian Community Council of Australia (in Portuguese and English)

برزيل آمریکای جنوبی اقیانوس اطلس شمالی اقیانوس اطلس جنوبی الگو:Latinunion الگو:CPLP الگو:SACN الگو:Mercosur الگو:OASالگو:G15

دسته: برزیل دسته:مستعمره‌های سابق پرتغال دسته: کشورهای آمریکای لاتین دسته: کشورهای پرتغالی‌زبان دسته: واحدهای عمومی در سال 1822 دسته: کشورهای عضو گروه 15

زبان‌های دیگر