هوشنگ
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
هوشنگ یکی از شخصیتهای اساطیری ایران است. وی در شاهنامه، پسر سیامک و نوهٔ کیومرث و در متون پهلوی، نخستین شاه پیشدادی است.
[ویرایش] هوشنگ در شاهنامه
در شاهنامه انتقام قتل سیامک را از اهریمن میگیرد و پس از کیومرث به پادشاهی جهان میرسد. همچنین، یافتن آتش و برپایی جشن سده را در شاهنامه و اسطورههای ایرانی به او نسبت میدهند.
هوشنگ شاه، مردم زمان خود را با آبیاری و صنعت و جداکردن آهن و سنگ و ساختن ابزار و آلات آهنی آشنا ساخت و به ایشان کشت و زرع آموخت. در شاهنامه، طبخ غذا، پختن نان و گلهداری از آموزههای او برای مردم به شمار میرود.
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] منبع
- رجایی بخارایی، احمدعلی. برگزیدهٔ شاهنامهٔ فردوسی، به کوشش کتایون مزداپور، تهران : پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، چاپ سوم ۱۳۸۱، ISBN 964-426-177-1
|
||||
---|---|---|---|---|
کیومرث | هوشنگ | تهمورث | جمشید | ضحاک |فریدون | ایرج | منوچهر | نوذر | زو | گرشاسپ |