بلبل
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بلبل یا شباهنگ یا هزاردستان نام گونهای پرنده خوشآوا است. نام علمی این پرنده Luscinia megarhynchos است. بیشتر در ایران یافت میشود و معروف است که نماینده نوای ساز ایرانی محسوب میشود. بلبل پرندهای است کوچک که در سراسر ایران و خاورمیانه زندگی میکند. ماده بلبل آوازی دلکش، اما آهنگی غم انگیز دارد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] مشخصات
این پرنده حدود ۱۵ سانتیمتر طول و پرهای بخشهای بالایی بدنش قهوهای و دمی تقریبا سرخ دارد. قسمت زیر بدنش مایل به سفید و پر زیر دمش به رنگ زرد و یا قرمز است. پرنده بیشتر در سوراخ درختان و طول جویبارها و در واحات سرسبز به سر میبرد. غذای اصلی بلبل را حشرات تشکیل میدهند. مادهاش از ۴ تا ۶ تخم قهوهای زیتونی همراه با لکه ریز سیاه میگذارد. پرنده نابالغ خال خال ولکه لکهاست، اما به آسانی از روی اندازهٔ بزرگتر دم بلوطی رنگ و سطح شکمی سفیدتر از سینه سرخ تمیز داده میشود. در بیشههای مرطوب، پرچینهای انبوه لانه میسازد، در نزدیکی زمین درون بوتههای خار و گزنه کاملا پنهان میشود.
[ویرایش] بلبل خالدار
بلبل خالدار بطول ۱۶ سانتیمتر، نر وماده همشکل و خیلی شبیه بلبل معمولی است. بااین تفاوت که بدن و دمش پررنگتر و بیشتر قهوهای زیتونی است. بصورت مهاجر عبوری فراوان است ودر همه نقاط خاورمیانه دیده میشود.
[ویرایش] بلبل خرما
بلبل خرما دارای سر و گلوی سیاه بالکه بزرگ سفید در ناحیه گونه، سطح پشتی قهوهای روشن، سطح شکمی خاکستری چرک، پوشپرهای زیر دمی زرد ونارنجی و دم سیاه بانوع سفید. روی سر اثری از کاکل دارد. پرندهای پر سر وصدا میباشد.
[ویرایش] منبع
- دکتر: ، العلوی ، هادی ، «(عالم الطیور والحیوانات) »، دار العودة ، بیروت ، لبنان ، چاپ پنجم سال ۱۹۹۸ میلادی به (عربی).
- عطاءالله، سمیر،. (موسوعة المعلومات العامة) . دار عطاءالله للنشر والتوزیع، بیروت، لبنان، چاپ هشتم، سال انتشار ۱۹۸۴ میلادی به (عربی).