مناره باقوشخانه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

مناره باقوشخانه‎‎‎ در شمال‎ غربي‎ محله جويباره اصفهان‎ در كنار باغ باقوشخانه‎ قرار دارد. کارشناسان با توجه به تزئينات و نحوه معماري زمان تاسیس آن قرن هشتم هجری و یادگار دوره ی ایلخانی می دانند.

این مناره یکی از دو مناره ای بوده که در دو طرف مسجدي به نام مسجد بابا سوخته يا مصلی قرار داشته که جفت آن از بین رفته است.

دلیل معروفیت این مناره به باقوشخانه یا باغ قوشخانه مجاورت آن با باغ سلطنتی است که در آن پرندگان شکاری پادشاهان نگهداری می شده.


فهرست مندرجات

[ویرایش] ویژگی های بنا

‪ ۳۸ این بنا‬متر ارتفاع دارد و پلكان آن معمولي است. تزيينات آن پنج بار تکرار مارپیچ کلمه الله اکبر به خط کوفی بنايي فيروزه‌اي بر زمينه آجري همراه‎‎ با نقشهاي اسليمي‎‎ ختايي تزئين‎ شده است و از حیث تزئینات و ویژگی های هندسی اثری کم نظیر به شمار میرود.

[ویرایش] مرمت بنا

در سال 1385 سازمان‎ ميراث فرهنگي‎ و گردشگری و صنایع دستی‎ براي‎‎ استحكام‎ بخشي سازه‎ - مقرنس‎ كاری - مرمت‎ گنبد مناره - پنجره‎‎‎ ها و كاشي‎ كاري‎ تمام‎ سطح‎ مناره و راه پله‎‎‎ ها اقدام کرده است.

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] منابع

بر پایه داده‌هایی از مسعود شریفی دیرین

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.