علی بن محمد سمری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ابوالحسن، علی بن محمد سَمَری؛ چهارمین نایب خاص امام زمان در دوران غیبت صغری.
سمری از اصحاب امام حسن عسکری بوده است.از برجستگان و خواص شیعه بود و به امر امام زمان و توسط حسین بن روح برای مدت ۳ سال به نیابت خاصه منصوب گردید.
چند روز پیش از وفات او توقیعی از ناحیه امام زمان خطاب به وی صادر گردید:
ای علی بن محمد سمری! خداوند در سوگ فقدان تو پاداشی بزرگ به برادرانت عطا کند. تو تا شش روز دیگر از دنیا خواهی رفت. کارهایت را مرتب کن و هیچ کس را به جانشینی خود مگمار. دروان غیبت کامل فرا رسیده است و من جز با اجازه خداوند متعال ظهور نخواهم کرد و ظهور من پس ز گذشت مدتی طولانی و قساوت دلها و پر شدن زمین از ستم خواهد بود. افرادی نزد شیعیان من مدّعی مشاهده من (ارتباط با من به عنوان نایب خاص) خواهند شد. آگاه باشید که هر کس پیش از خروج سفیانی و صیحه آسمانی چنین ادعایی بکند، دروغگو و افترا زننده است و هیچ حرکت و نیرویی جز به خداوند عظیم نیست[۱].[۲][۳] |
در ششمین روز، وی در سال ۳۲۹ هجری از دنیا رفت.
پیش از مرگش از وی پرسیدند: نایب بعد از تو کیست. جواب داد: اجازه ندارم کسی را معرفی کنم.
مقبره شیخ سُمَّری درنزدیکی مزار شیخ کلینی در بغداد است.
بعد از در گذشت ابوالحسن سمری، مرحله جدیدی در تاریخ شیعه که به دوران غیبت کبری معروف است آغاز گشت.
[ویرایش] پاورقی
- ↑ بسم الله الرحمن الرحیم، یا علی بن محمد السمری! اعظم الله اجر اخوانک فیک: فانک میت ما بینک و بین سته ایام؛ فاجمع امرک و لا توص الی احد، فیقوم مقامک بعد وفاتک فقد وقعت الغیبه التامه فلا ظهور الا بعد اذن الله تعالی ذکره و ذلک بعد طول الامد و قسوه القلب و امتلاء الارض جوراً...
- ↑ الغیبه، شیخ طوسی، صفحه ۲۴۲- ۲۴۳
- ↑ بحار الانوار، جلد ۵۱، صفحه ۳۶۱
[ویرایش] منبع
- مهدی موعود (ترجمه جلد ۱۳ بحار الانوار)، علی دوانی، صفحه ۶۷۶- ۷۵۶
- سیره پیشوایان، مهدی پیشوایی، صفحه ۶۸۰- ۸۱
- آخرین امید، ص ۹۹
نواب خاص ( اربعه ) |
عثمان بن سعید | محمد بن عثمان | حسین بن روح | علی بن محمد سمری |