گلابی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

گُلابی (نام علمی: جنس Pyrus) درختی است گلدار (Magnoliophyta) از رده دولپه‌ای‌ها (Magnoliopsida)، از خانواده گلسرخیان (Rosacesae) و از زیر خانواده مالیده(Maloideae) می‌‌باشد . در این جنس حدود 30 گونه وجود دارد که بعضی از گونه‌های معروف شامل communis، persica, pyrifolia, syriaca و ussuriensis وجود دارد. گلابی معمولی یا گلابی اروپایی از گونهcommunis می‌‌باشد که میوه‌های آبدار با دانه‌های سنگی دارد و اغلب شکل کشیده دارد. اما انواع دیگری از گلابی وجود دارند که به گلابی آسیایی معروف است که شکل آنها شبیه سیب است.

گلابی درختی برگریز می‌‌باشد که در شرایط آب وهوایی مناطق معتدله جهان, جایی که زمستانهای سرد باعث برطرف شدن نیاز سرمایی زمستانه آن می‌‌شود قابل پرورش و کشت است. میوه این گیاه از لحاظ گیاهشناسی پوم است و جزء میوه‌های کاذب به شمار می‌‌آید. میوه گلابی معمولی عمر انباری کوتاهی دارد به همین دلیل باید قبل از رسیدن کامل برداشت شود تا بتوان به راحتی به بازار رساند.