حقوق تجارت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حقوق تجارت مجموعه قواعدی است که بر روابط بازرگانان و اعمال تجارتی حکومت میکند. برخلاف حقوق مدنی که روابط همهٔ افراد جامعه را شامل میشود، حقوق تجارت به وضع قواعدی ویژه برای تجار و اعمال تجاری میپردازد، به همین جهت در مواردی که راه حل صریحی در حقوق تجارت پیش بینی نشده باشد به قواعد حقوق مدنی مراجعه میشود.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] شاخههای فرعی
- حقوق دریایی
- حقوق هوایی
[ویرایش] قوانین تجارتی
- قانون تجارت: این قانون در 13اردیبهشت ماه 1311 در600ماده توسط مجلس شورای ملی تصویب شد واصول مربوط به معاملات تجاری، دفاتر تجارتی، اسناد تجاری و چک، دلالی، حق العمل کاری، قرارداد حمل و نقل، قائم مقام تجارتی و سایر نمایندگان تجارتی، ضمانت، ورشکستگی، اسم تجارتی و شخصیت حقوقی را بیان می کند. برای تدوین این قانون بیشتر به قانون تجارت بلژیک و فرانسه مراجعه شده است.
- لایحه اصلاحی قانون تجارت: در سال 1347 مقررات بخش شرکت های سهامی قانون تجارت اصلاح و در 300 ماده مقررات جدیدی برای شرکت های سهامی عام و خاص وضع گردید.
- قانون تجارت الکترونیک: این قانون مجموعه اصول و قواعدی است که برای مبادله آسان و ایمن اطلاعات در واسط های الکترونیکی و با استفاده از سیستم های جدید ارتباطی به کار می رود.(ماده یک قانون تجارت الکترونیک ) و در 17 بهمن1382 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.
- قانون صدور چک
[ویرایش] منبع
- حسن ستوده تهرانی، حقوق تجارت جلد اول، بهار82، نشردادگستر، ص20 تا24