شیخ طبرسی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
'ابومنصور احمد بن علی بن ابیطالب طبرسی یا شیخ طَبرِسی ۴۸۶-۵۴۸ق با لقب امین الاسلام از فقیهان و مفسران اسلامی بود. گور او در شهر مشهد امروزی است.
طبرسی عربیشده واژه تفرشی است. بيهقی در تاريخ بیهق وقتی سخن از امين الاسلام طبرسی به ميان می آورد او را منسوب به تفرش از نواحی قم می داند.[1]
گروهی از شرح حال نویسان ، طبرسی را اهل طبرستان (مازندران امروز) دانسته اند لیکن وجود دلایلی روشن بر یکی بودن طبرس و تفرش آن ادعاها را مخدوش می سازد.[2][3] از دیدگاه لغوی و زبانشناسی نیز تغییر طبرستانی به طَبرسی (با سکون ب و کسرهٔ ر) امکانپذیر نیست.
[ویرایش] نوشته ها
- تفسیر مجمع البیان
- جوامع الجامع یا تفسیر بسیط
- الآداب الدینیه للخزانه المعینیه
- اسرار الامامة
- تاج الموالید
- حقائق الامور
- کنوز النجاح
[ویرایش] پانویس
^ تاریخ بیهقی ، تعلیقات آقای احمد بهمنیار، ص 353؛ طبرسی و مجمع البیان ، ج 1، ص 172.