باب المندب
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
باب المندب ممر آبی در قسمت جنوبی دریای سرخ به اقیانوس هند ، گاهی «مضیق باب المندب» هم گفته شدهاست. تنگهٔ باب المندب آبراهی است بسیار استراتژیک که راه کشتیهای کالاهی وتجارتی وهم همچنین مسافرتی «در دوران قدیم» از دریای عرب (بحرالعرب) واقیانوس هند به درون دریای سرخ «بحر الاحمر» یا «دریای قلزم» هدایت میدهد وسپس از گذر از کانال سوئز به سوی دریای مدیترانه ادامه میدهد. این ممر بسیار مهم در فاصلهٔ ۳۶ کیلومتری ناحیهٔ جنوب روستای ذباب در کرانهٔ خلیج عدن واقع شدهاست، ودر حدود ۸۴ کیلومتر از شهر ساحلی مخا دوری دارد. مؤرخ وتاریخ نویس «الویسی» میگوید که «مضیق باب المندب» یکی از تنگههای بسیار مهمی است که بحر عرب و دریای هند به دریای «قُلزُم» رسانده ، وسپس به دریای «روم» متصل میکند.
[ویرایش] کوههای باب المندب
کوههای متعددی بر فراز این مضیق پراهمیت قرار دارد. این تنگه از پایه کوه «جبال المندب» گذر میکند. ارتفاع این کوه در حدود ۳۰۰ متر از سطح دریا میباشد. سپس کوه «الشیخ سعید» ، ودر پایهٔ همین کوه نیز روستای بهمین نام وجود دارد که تعداد ساکنانش بیش از ۶۰ نفر تجاوز نمیکند. در سمت مشرق آن کوه «المنهلی» ارتفاعش در حدود ۳۱۰ متر است، و کوه «جبل مراد» و کوه «العقد» میباشد. در کرانه مضیق باب المندب روستا المندب واقع شدهاست وجعیتش در حدود ۸۰۹ نفر میباشد. در بعضی از آثار وسنگ نبشتهها آمدهاست که تاریخ روستای «المندب» به دوران ملوک سبا و ذوریدان میرسد. همچنین در سمت جنوب روستای المندب ، روستای دیگری بنام «بیت الفقیه» وجود دارد ودارای ۸۳۹ نفر جمعیت میباشد، ساکنان این روستا به صید و ماهی گیری اشتغال دارند.
[ویرایش] منبع
- المقحفی، ابراهیم، احمد ، (مُعجَم المُدُن وَالقَبائِل الیَمَنِیَة) ، منشورات دار الحکمة ، صنعاء، چاپ وانتشار سال ۱۹۸۵ میلادی به (عربی).
- الحموى ، ياقوت ، ابوعبدالله ، معجم البلدان ، دار الكتب العلمية ، بيروت ، لبنان، جلد هفتم، چاپ سال 1990 مبلادى به (عربى).