اپوس دئی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

اپوس دئی (opus dei) نام یک سازمان و فرقه زاهدانه کاتولیک و طریقتی شدیدا متعصب و سختگیر است. نام اصلی اپوس دئی "خلیفه گری صلیب مقدس و اپوس دئی " است.

بنیانگذار این فرقه اسقفی اسپانیایی به نام خوزه ماریا اسکریوا (jose maria escriva) است که این فرقه را در ۱۹۲۸ میلادی بنیاد کرده است. او در سال 1975 درگذشت. در آن هنگام تعداد اعضای این فرقه به 60 هزار نفر رسیده بود. این جماعت جان دوباره ای به ارزش های سنت گرایانه ی کاتولیک ها بخشید. جماعت اعضایش را تشویق می کرد که حتا تا سرحد قربانی شدن برای پیشبرد کار خدا از خود ایثار نشان بدهند. هدف این گروه ایجاد دنیایی بهتر با جاری کردن اعمال الهی در زندگی روزمره است.

طریقت سنت گرای اپوس دئی ابتدای امر در اسپانیای پیش از فرانکو ریشه دوانده بود، اما در سال 1934 با چاپ کتاب دینی خوزه ماریا اسکریوا به نام "صراط، 999 مراقبه برای انجام اعمال الهی در زندگی شخصی" پیامش در سراسر دنیا پیچید و اکنون با بیش از 4 میلیون نسخه از صراط به چهل و دو زبان قدرتی جهانی به شمار می رود. سرسراهای اعتکاف، مراکز تدریس، حتا دانشگاه هایش را در هر کلان شهری می شود یافت. اپوس دئی مطمئن ترین و گسترده ترین سازمان کاتولیک در دنیاست.

خیلی ها اپوس دئی را یک فرقه ی شستشوی مغزی می دانند و بعضی ها معتقدند یک جامعه ی سری مسیحی و بیش از حد اصول گراست. خودشان ادعا دارند جمعی از کاتولیک ها هستند که اولویتشان در زندگی روزمره پیروی از آموزه های کاتولیکی تا سرحد امکان است.

معنی واژه اپوس دئی «کار خدا» است و ورد مقدس پدر خوزه ماریا اسکریوا (ملقب به استاد همه ی استادان) این بود : درد نیکوست.

فریضه ی خطرناک این گروه به نام "تحقیر نفس" که نوعی عبادت خشونت آمیز است جنجال فراوانی به پا کرده است . پیروان راستین حقیقت با این اعتقاد که "آمرزش نیازمند ریاضت است" پابندهای میخ داری را دو ساعت در روز به دور رانشان می بندند. نواری چرمی که روی آن دانه های نوک تیز فلزی تعبیه شده است و به عنوان یادآور مصائب ابدی عیسا در گوشت پا فرو می روند.

هم چنین سالکان این طریقت بر روی زمین زانو می زنند و فریضه ی مقدسی که "تحقیر نفس" نامیده می شود انجام می دهند . این فریضه عبارت است از شلاق زدن بر پشت خود با طنابی که گره های بسیاری بر آن زده شده است و در حین انجام این عمل با خود تکرار می کنند: "نفسم را تزکیه می کنم" و آنقدر ادامه می دهند تا خون بر پشتشان جاری شود.

در اقامت گاه های ویژه ی این گره قفل کردن درها ممنوع، اتاق ها کاملا بی پیرایه و کف اتاق از چوب سخت است. مردان به جای رختخواب از زیراندازی کرباسی یا حصیری استفاده می کنند اما زنان باید بدون هیچ گونه زیرانداز بر روی زمین بخوابند .

ورودی مردان و زنان در این ساختمان ها کاملا از هم جداست . در تمام مدت حضور در ساختمان زنان و مردان به طور کلی جدا از هم هستند و حتا صدای یکدیگر را نمی شنوند .

دیدگاه این گروه درباره ی زن در بهترین حالت، قرون وسطایی است. مثلا در هنگامی که مردان سرگرم برگزاری مراسم عشای ربانی هستند، زنان باید سرسرای اقامتگاه مردان را نظافت کنند. زنان باید تحقیر نفس بیشتری را تحمل کنند چون باید تاوان گناه حوا را بپردازند.

این سازمان با رمان پرفروش "رمز داوینچی" که در آن از این سازمان صحبت شده و علیه آن نوشته شده است، به شهرتی دوچندان رسید. در این فیلم با تدبیر خاصی تلاش شده است تا این فرقه را ظعیف و شکننده نشان دهد.

این نوشتار دربارهٔ مسائل دینی و آئینی و مذهبی و شرعی ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.