سید مرتضی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
«سیّد مرتضی بن داعی حسنی» (یاحسینی) مکنّی به ابوتراب و ملقّب به «صفی الدین» و «علم الهدی» (پرچم هدایت)، از علمای بزرگ شیعه در قرن ۵و۶ هجری قمری است.
از آثار او میتوان «تبصرة العوام فی معرفة مقالات الانام»، در شرح مذاهب مختلف به پارسی و «فصول تامّه» (به عربی) نام برد.
[ویرایش] منبع
این مقاله شامل بخشهایی به قلم محمد معین (درگذشته در ۱۳۵۰) است. حقوق معنوی آن بخشها برای محمد معین محفوظ است.
- «فرهنگ فارسی معین»، ج ۶، ص ۱۱۹۲