کته اشمیت کلویتز
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کته اشمیت کلویتز (۸ ژوئیه ۱۸۶۷-۲۲ آوریل ۱۹۴۵) یک هنرمند آلمانی که بیشتر کارهایش در زمینه نقاشی و سبک اکسپرسیونیسم بود.
[ویرایش] زندگی و کار
او در کالینینگراد (در شرق روسیه) متولد شد. شوهر او یک دکتر بود که از مردم فقیر برلین پرستاری میکرد . تا حدی، Kollwitz از بیماران الهام میگرفت و هدفش بیشتر فقر، گرسنگی و جنگ بود. کار او برای حامیان هنری آن دوره مشکل بود و او وقتی که نامزد دریافت مدال طلایی Große Kunstausstellung در برلین شد، امپراتور ویلهلم دوم با دادن مدال طلایی به او مخالفت کرد. او جوانترین پسرش را پیتر در هفته اول جنگ جهانی اول از دست داد، به دلیل تلقین یک افسردگی طولانی Kollwitz یک سوسیالیست متعهد و صلح جو بود و با دلسوزیهای سیاسی و اجتماعی اش بیان هنری را تهیه میکرد، و در درگیری اش با کارگران انجمن برای هنر، یک بخش از حکومت سوسیالیستی در هفتههای اول معدودی پس از جنگ در ۱۹۳۳ گروهی از حزب نازی مجبور کردند او از جایگاهش در هیئت علمی آکادمی هنرها استعفا بدهد. اگر چه او از نمایش دادن کارهایش حریمشده بود. بعضی از کارش به وسیله نازیها برای تبلیغات به کار رفته بود. شوهرش در سال ۱۹۴۰ از بیماری میمیرد، او برلین را در ۱۹۴۳ ترک کرده و به Moritzburg نقل مکان میکند، یک شهر نزدیک Dresden، جایی که درست قبل از پایان جنگ جهانی دوم میمیرد.