چهارشنبهسوری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
چهارشنبه سوری نام جشن و آیینی است که ایرانیان در آخرین شب سهشنبهٔ هر سال شمسی برگزار میکنند.
در این شب رسم است که آتش روشن کنند و از روی آن بپرند و در زمان پریدن بخوانند که: «زردی من از تو، سرخی تو از من». این جشن به شکل امروزی ریشهای در قبل از اسلام ندارد. [نیاز به ذکر منبع] در عین حال، مراسم سنتی مربوط به این روز که از دیرباز در فرهنگ سنتی مردمان ایران زنده نگاه داشته شدهاست [۱][۲] ، در شهرهای بزرگ رو به فراموشی میرود، و جای خود را به آتشبازی و انفجار ترقهها و فشفشهها دادهاست. [۳] در سالهای اخیر رسانههای گروهی توجه بیشتری به تلفاتی ناشی از این رفتارها نشان دادهاند. [۴]
[ویرایش] برخی آیینها
- فال گوش ایستادن
یكی از رسمهای چهارشنبهسوری است كه در آن دختران جوان نیت میكنند، پشت دیواری میایستند و به سخن رهگذران گوش فرا میدهند و سپس با تفسیر این سخنان پاسخ نیت خود را میگیرند.
- قاشقزنی
در این رسم دختران و پسران جوان چادری بر سر و روی خود میكشند تا شناخته نشوند و به در خانهٔ دوستان و همسایگان خود میروند. صاحبخانه از صدای قاشقهایی كه به كاسهها میخورد به در خانه آمده و به كاسههای آنها آجیل چهارشنبه سوری، شیرینی، شكلات، نقل و حتی پول میریزد.
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] منابع
- ↑ نوروز در بروجرد. وبسایت جامع گردشگری و معرفی بروجرد. بازدید در تاریخ ۱۳ مارس ۲۰۰۷.
- ↑ آداب شب چهارشنبه سوری. پیام آشنا. بازدید در تاریخ ۱۳ مارس ۲۰۰۷.
- ↑ چهارشنبه سوری. ایران مانیا. بازدید در تاریخ ۱۴ مارس ۲۰۰۷.
- ↑ چهارشنبه سوری پریدن از روی حادثه. سایت آفتاب. بازدید در تاریخ ۱۳ مارس ۲۰۰۷.
- رضی، هاشم. «بخش ششم: جشن سوری-چهارشنبهسوری». گاهشماری و جشنهای ایرانی باستان. چاپ سوم، تهران: بهجت، ۱۳۸۴، ISBN 964-6671-37-3.