ولفگانگ پاولی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ولفگانگ پاولی (زاده ۲۵ آوريل ۱۹۰۰ میلادی وين اتريش -درگذشته ۱۵ دسامبر ۱۹۵۸ زوريخ سويس )فرزند ولفگانگ پاولی استاد شيمی (او و پدرش هم نام بودند)و پسر تعميدی ارنست ماخ فيزيکدان بزرگ بود . خود او فیزیکدان بلندپایه اتریشی/ سوئیسی بود. مهم ترين کار وی کشف اصل طرد ميباشد. پاولی سال ۱۹۴۵ جایزه نوبل فیزیک را به دست آورد.
ابتدا در گوتينگن دستيار ماکس بورن بود و سپس به جمع فيزيکدانان کپنهاگ پيوست و دستيار نيلز بور شد . در زمان جنگ جهانی دوم به پرينستن رفت و در ۱۹۴۵ جايزه نوبل فيزيک را گرفت اصل طرد از کشفيات مهم اوست. و همچنين پيش بينی وجود نوترينو که در سال ۱۹۳۰ با مطالعه بر روی واپاشی ذره بتا انجام شد .پاولی مطالعاتی نيز در مورد اسپین الکترونها انجام داده بود .
[ویرایش] جستار وابسته
[ویرایش] منابع
- Wikipedia-Autoren, "Wolfgang Pauli," Wikipedia, Die freie Enzyklopädie., http://de.wikipedia.org/wiki/Wolfgang_Pauli (بازبینی ۱ ژوئن ۲۰۰۶).
- Wikipedia contributors, "Wolfgang Pauli," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/wiki/Wolfgang_Pauli (بازبینی ۱ ژوئن ۲۰۰۶).