الکترولیت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
الکترولیت مادهٔ حلشده یک محلول است که رسانایی الکتریکی آن بیشتر از حلال به تنهایی است. این نوع مادهٔ حلشده در محلول (تمام یا قسمتی از آن) به صورت یون وجود دارد.
[ویرایش] منابع
مورتیمر، چارلز. شیمی عمومی، جلد اول. ترجمهٔ احمد خواجه نصیر طوسی، عبدالجلیل مستشاری، جبار نفیسی موقر. مرکز نشر دانشگاهی-چاپ هشتم ۱۳۶۹