عید رضوان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شخصیتهای اصلی | |
نوشتهها | |
کتاب اقدس · کتاب ایقان کلمات مبارکه مکنونه |
|
موسسات | |
نظم اداری |
|
تاریخچه | |
تاریخچه دیانت بهائی |
|
شخصیتهای بارز | |
مارتا روت · طاهره |
|
بیشتر | |
نشانهها · احکام |
عید رضوان یکی از اعیاد دیانت بهائی و سلطان اعیاد این دین به شمار میرود.[۱] این عید را عید گل هم میگویند.
ایام عید رضوان از سی و دوم نوروز شروع و مدت ۱۲ روز ادامه دارد. روز اول مطابق ۲۱ آوریل، اول اردیبهشت و ۱۳ شهرالجلال بدیع (تقویم بهائی) است.
این ایام مصادف ورود بهاءالله شارع دیانت بهائی به باغی در حومه شهر بغداد در آوریل ۱۸۶۳ است. این باغ بعدا در بین بهائیان به باغ رضوان شهرت یافت. این ایام ایامی است که در آن بهاءالله صریحا به اصحاب خود اظهار امر کرد.
در اشاره به آن ایام در یکی از الواح میگوید: «ایام فیها ظهر الفرح الاعظم» و در وصف باغ رضوان میفرمایند: «مقام فیه تجلی باسم الرحمن علی من فی الامکان».
بهاءالله مدت ۱۲ روز در این باغ توقف و سپس به سوی اسلامبول که محل سرگونی بعدی آن حضرت بود حرکت فرمودند. به مناسبت اظهار امر بهاالله، هر سال ۱۲ روز ایام رضوان که به گفته شوقی افندی اعظم و اقدس اعیاد بهائی محسوب است جشن گرفته میشود.[۲]
روزهای اول، نهم، و دوازدهم عید اعظم رضوان از ایام محرمه دیانت بهائی محسوب است. یعنی کسب و کار تجاری در این ایام حرام است.
در رساله سوال و جواب بهاالله چنین میگوید: «اول عید، عصر ۱۳ ماه دوم از اشهر بیان است. یوم اول و تاسع و دوازدهم عید اشتغال به امور حرام است.»[۳]
[ویرایش] پاورقی
[ویرایش] منابع
- کتاب اقدس، بهاءالله، مرکز جهانی بهائی، ISBN ۳-۸۷۰۳۷-۹۶۰-x