شاهنشاه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

یعنی شاه شاهان یا امپراتور که بر یک سرزمین بزرگ با شاه های مستقل حکومت می کند.

فهرست مندرجات

[ویرایش] شاهنشاه در ایران

در دوره هخامنشیان کشور پهناور ایران به بخش های زیادی تقسیم شده بود که به هر یک ساتراپ می گفتند . هر ساتراپ دارای یک شاه بود و در امور داخلی خود مستقل بود. از این رو به شاه هخامنشی شاهنشاه یعنی شاه شاهان می گفتند.

[ویرایش] امپراتور

اِمپِراتور واژه‌ایست که از زبانهای اروپایی به پارسی درآمده. امپراتور لقبی است که در آغاز به سرداران برجسته رومی داده می‌شد. پس از چندی به فرمانروای روم امپراتور می‌گفتند و سرزمین زیر فرمانش را نیز امپراتوری می‌خواندند. پس از فروپاشی امپراتوری روم به پادشاهان نیرومندی که بر چندین کشور و سرزمین فرمان می‌راندند امپراتور می‌گفتند.امپراتور برابر با شاهنشاه در زبان فارسی است.

[ویرایش] چند امپراتور نامدار

[ویرایش] امپراتوری یا پادشاهی

به سرزمین وسیعی با ایالت ها و شاهان مستقل که توسط یک دولت مرکزی و به صورت سلطنتی اداره گردد، یک امپراتوری یا پادشاهی گفته می شود.

[ویرایش] امپراتوری های بزرگ جهان


این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.