بجه خواهی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

بچه‌خواهی عبارتست از میل شدید جنسی عود کننده یا تحریک جنسی نسبت به کودکان زیر 13 سال در طول یک دوره حداقل 6 ماهه. بیماران بچه‌باز حداقل 16 سال سن دارند و دست کم 5 سال از قربانیان بزرگترند(بهنام اوحدی1379). اگر فرد مرتکب، در اواخر نوجوانی رابطه جنسی مستمری با یک کودک 12 یا 13 ساله داشته باشد این تشخیص مطرح نمی‌شود.اکثر موارد سوء استفاده جنسی از کودکان، به دستمالی آلت تناسلی یا رابطه جنسی دهانی مربوط می‌شود. هر چند بیشتر کودکان قربانی که مورد توجه عموم قرار می‌گیرند دختر هستند، مرتکبین گزارش می‌کنند که اکثر قربانیان لمسی آنها (60%) پسر هستند.

به گفته اوحدی (1379)،95% افراد بچه‌باز غیر همجنسگرا هستند و نیمی از آنها به هنگام ارتکاب جرم الکل زیادی مصرف کرده‌اند. تعداد چشمگیری از افراد بچه‌باز به طور همزمان یا قبلا به عورت نمایی، تماشاگری یا تجاوز به عنف دست زده‌اند. زنا با محارم، با بچه‌بازی ارتباط نزدیکی دارد، چرا که در آن اغلب یک بچه نابالغ به عنوان شیء محبوب انتخاب می‌شود، جنبه آشکار یا پنهانی از زورگویی وجود دارد و ندرتا در آن رابطه جنسی بالغ-کودک ارجحیت می‌یابد.

در مورد انحراف جنسی بچه‌خواهی، الگوهای رفتاری در جوامع مختلف متفاوت است. به عنوان مثال، Koplan و Sadock 96% از بچه‌بازها را غیر همجنسگرا می‌دانند که در هنگام چنین رابطه‌ای مصرف الکل زیادی داشته‌اند. نیز اکثر موارد رابطه جنسی واژینال یا معقدی با کودکان را در موارد زنای با محارم ذکر کرده و در سایر موارد شایع نمی‌دانند.در اجتماعات عوام‌گونه، سنتی و عقب‌مانده، اکثر موارد انحراف بچه‌خواهی به خصوص از طرف منحرفین مرد، به صورت رابطه جنسی معقدی مرسوم است (همان منبع).


منبع: تمایلات و رفتارهای جنسی انسان، دکتر بهنام اوحدی، 1379، فصل دهم، ص 217، انتشارات صادق هدایت