کلئوپاترا هفتم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

کلئوپاترا نام هفت تن از ملکه‌های مصر است. معروفترین آنها کلئوپاترا هفتم (۶۹ قبل از میلاد تا ۳۰ قبل از میلاد) می‌باشد که خود را با نیش افعی کشت.

وی در سن 17 سالگی توسط برادرش یعنی بطلیموس چهاردهم به حکومت رسید.ولی بزودی طرفداران برادرش او را از سلطنت بر کنار کردند.هنگامی که ژولیوس سزار وارد مصر گردید،با کلئوپاترا ازدواج کرد و به وی کمک کرد تا دوباره ملکه شود.کلئوپاترا به همراه سزار به روم رفت و تا زمان قتل وی در انجا ماند.سپس به مصر بازگشت. سه سال بعد ،کلئوپاترا با مارک انتونی که همراه اوکتاویا بر روم حکم می راند ملاقات کرد.انتونی همسر خود را که خواهر اکتاویا بود رها کرد و با کلئوپاترا ازدواج کرد.اکتاویا جنگی را بر ضدان ها اغاز کرد و در سال 31 قبل از میلاد ان ها را شکست داد. کلئوپاترا و انتونی به اسکندریه مصر گریختند.سپاه اکتاویا ان ها را تعقیب کرد.هنگامی که کلئوپاترا فهمید که موفق به شکست رومیان نیست.تصمیم به خود کشی گرفت.ابتدا انتونی را با خنجر کشت و سپس خود را بوسیله مار کبرا کشت.


[ویرایش] منابع

  • دایره المعارف کودکان و نو جوانان
  • کنیز ملکه مصر