طبقات اجتماعی دوران ساسانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.


در دوران ساسانی مردمان به پنج طبقهٔ اجتماعی تقسیم می‌شدند: موبدان، ارتشتاران، دبیران (کارمندان اداره‌ها)، واستریوشان (کشاورزان) و هوتخشان (پیشه‌وران).


در آن زمان پیشوای موبدان را موبد موبدان می‌نامیدند.

فرماندهٔ کل سپاه را سپه بذ می‌نامیدند و رییس گارد سلطنتی را پشتیکبان سالار. پیاده نظام آن دوران پایگان بودند و رئیس ایشان پایگان سالار. هم‌چنین در دوران ساسانی فرمانده سواران به نام سواران سردار شناخته می‌شد.

واتسریوشان کشاورزان بودند که رییس‌شان واستریوشان سالار نام داشت.

رییس پیشه‌وران هوتخشبذ بود و مسوول آتش‌کده نیز هیربذ و رئیس ایشان نیز هیربذان هیربذ. رئیس منشی‌ها رادبیر بذ می‌خواندند و رئیس کل قضات را شهردادوز. قاضی سپاه را سپاه دادوز، صاحبان زمین را دیس پوهران می‌گفتند.

24px این نوشتار دربارهٔ ایران باستان ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.


[ویرایش] منابع