غلامرضا روحانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سید غلامرضا روحانی
سید غلامرضا روحانی

سید غلامرضا روحانی (21 اردیبهشت 1276 خورشیدی تا 8 شهریور 1364) شاعر طنز پرداز ایرانی است كه تخلص مستعار اشعار طنزش اجنه ميباشد. استاد محمدعلی جمال‌زاده او را رئيس طايفه‌ فكاهی سرايان می‌نامد.



فهرست مندرجات

[ویرایش] زندگی

پدرش ميرزا سيد شكرالله متخلص به آزادی و جدش ميرزا سيد محمد تفرشی متخلص به علی، از شاعران دوره قاجار بودند. غلامرضا روحانی در بیست و یكم اردیبهشت سال 1276 شمسی در مشهد به دنيا آمد. انتشار اشعارش در سال 1298 در حالی كه بیش از 22 سال از عمر وی نمی‌گذشت در جرائد و نشريات مختلف تهران از قبيل: گل زرد، اميد، نسيم شمال، ناهيد و توفيق آغاز گردید. در سال 1313 قسمتی از اشعار وی به نام طليعه فكاهیات روحانی به طبع رسید كه نظیر اینگونه اشعار فكاهی در دوره جدید ادبیات فارسی خیلی كم و بدین مایه و معیار دیده نشده بود. به مرور ایام اشعار سید غلامرضا روحانی مصدر الهام و سرمشق گرانبهایی برای جوانان با ذوق دیگر گردید بطوریكه امروز ایران دارای یك مكتب " فكاهی " منظوم است.


[ویرایش] بررسی آثار

سید غلامرضا روحانی با زبان طنز به بیان اوضاع اجتماعی دوران خود می پردازد و از دردهایی كه مردم ایران به آن مبتلا هستند از افیون، دخان، خرافات، متجددین دروغین، بی دانشی، درد زنان بی یاور، جهل و بیسوادی، جنگ، و تقلید از سیئات عالم غرب سخن می گوید و نجات ایران را در تحصیل علم و دانش ، دوری از سستی و تنبلی و ایمان واقعی میداند.


[ویرایش] کتاب ‌شناسی

  • طليعه فكاهیات روحانی, (1313),
  • جلد اول كلیات اشعار و فكاهیات روحانی, اجنه (1343), انتشارات سنایی با مقدمه ای از سید محمدعلی جمال‌زاده


[ویرایش] پیوند به بیرون

ویکی‌گفتآورد
مجموعه‌ای از نقل‌قول‌های
در ویکی‌گفتاورد موجود است.


[ویرایش] منابع

  • مجله سروش - سال هفتم - شماره 308 - 20 مهرماه 1364 - خنده سازان و خنده پردازان به نوشته يكی از بزرگان اهل تميز