فیوز
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فيوز وسيلهای است که مدارهای الکتریکی را در برابر جریان غیر مجاز محافظت می کند. اگر جریانی بیش از جریان نامی فیوز از ان بگذرد متناسب بانوع فیوز و میزان جریان گذرنده از مدار جریان برق توسط فیوز قطع خواهد شد.
[ویرایش] انواع فیوز
- فیوزهای کند کار
این نوع فیوزها در برابر عبور جریان بیش از حد واکنش ملایم تری از خود نشان می دهند و برق را دیرتر قطع می کنند. با اینهمه واکنش این فیوزها در برابر جریان اتصال کوتاه تقریبا لحظهای است.
از این فیوزها معمولا در بهکاراندازی موتورهای الکتریکی استفاده می شود زیرا در بازههای زمانی کوتاه ممکن است به موتور فشاری بیش از حد مجاز وارد شود که باعث افزایش جریان مصرفی موتور گردد. این افزایش جریان مصرفی در مدت زمان کوتاه معمولاً برای موتورها و سیمهای رابط خطرناک نیست. فیوزهای کُندکار این امکان را به ما میدهند که یک کنترلکننده جریان برق و البته تا حد زیادی انعطافپذیر داشته باشیم. البته برای محافظت از موتورهای الکتریکی در برابر جریان غیر مجاز از دوفلزیها (بیمتالها) و یا رلههای کنترل بار الکترونیکی به عنوان مکمل فیوز کند کار نیز استفاده می شود.