کاباره

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

کاری از تولوز لوترک در مولن‌روژ ۱۸۹۲
کاری از تولوز لوترک در مولن‌روژ ۱۸۹۲

کاباره نام مکانی عمومی و سرپوشیده است که در آن بر روی سکویی اجرای نمایش موزیک، آواز، تئاتر، رقص یا کمدی می‌شود و تماشاگران بر روی صندلی‌هایی در پیرامون سکو نشسته و به خوردن و آشامیدن می‌پردازند.

از مراکز تجمع کاباره‌ها در تهران قدیم، خیابان لاله‌زار بود. کاباره‌های معروف تهران قدیم عبارت بودند از کاباره مولن‌روژ و کاباره میامی و در شیراز کاباره کازابا معروفیت داشت. در زبان عوام به کاباره، گاه رقاصخانه هم گفته می‌شد.

امروزه برخی در ایران با نام «کانون سرگرمی‌ها و بدل‌خوانان» کوشیده‌اند تا سرگرمی کاباره‌ای را به مردم برگردانند (در وهله اول فعلاً برای مردان) ولی مخالفت‌های اسلامگرایان مشکلات زیادی برای ایشان پدید آورده است.[1]

واژه کاباره حرف تصغیر از camera لاتین است و معنی آن می‌شود «اتاق کوچک». این واژه لاتین به صورت camberette به فرانسوی شمالی قدیم راه یافت و از آنجا به صورت cabret به هلندی میانه و از آن طریق به دیگر زبان‌ها.

[ویرایش] جُستارهای وابسته

[ویرایش] منبع

ویکی‌پدیای انگلیسی.