احمد قوام
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
میرزا احمد خان قوام (ملقب به قوامالسلطنه)، فرزند میرزا ابراهیم معتمدالسلطنه، متولد ۱۲۵۲ ه.ش. (۱۲۹۰ ه.ق.)، وفات ۲۸ تیر ۱۳۳۴ در تهران، سیاستمدار ایرانیِ پایان دوران قاجار و روزگار پهلوی بود که پنج بار نخستوزیر شد (سه بار در پایان دوران قاجار و دو بار در زمان حکومت محمدرضاشاه پهلوی). او برادر کوچکتر وثوقالدوله بود.
قیام کلنل محمد تقی خان پسیان در خراسان و غائلهٔ آذربایجان در دوران نخست وزیری قوام رخ داد. او در زمان قاجار لقب قوامالسلطنه یافت و محمدرضاشاه به او لقب حضرت اشرف را داد (که بعداً پس گرفت). القاب قدیمیتر او عبارتاند از منشی حضور (۱۳۱۵ ه.ق.)، دبیر حضور (حدود ۱۳۲۲ ه.ق.)، و وزیر حضور (۱۳۳۴ ه.ق.).
فرمان مشروطیت ایران که به امضای مظفرالدین شاه قاجار رسید به قلم قوام است.
[ویرایش] مشاغل
- ۵ بار نخست وزیر
- ۱۳ بار وزیر داخله
- ۴ بار وزیر امور خارجه
- ۴ بار وزیر مالیه
- ۲ بار وزیر جنگ
- ۱بار وزیر عدلیه
- ۳ سال فرماندار کل خراسان و سیستان
- وکالت دوره چهارم و پنجم مجلس شورای ملی
[ویرایش] منبع
- قوامالسلطنه. از مصاحب، غلامحسین (سرپرست)، دایرةالمعارف فارسی، تهران: امیرکبیر، کتابهای جیبی، ۱۳۸۰، ص ۲۵۸۸.
- شمارهٔ یازدهم ماهنامه الکترونیکی بهارستان، مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران