قرارداد آخال
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
جنگهای دورهٔ اول و دوم ایران و روسیه در غرب دریای خزر(شمال غربی ایران) اتفاق افتاد اما توسعه طلبی روسها به این موارد محدود نشد.آنها در شرق دریای خزر هم پیشروی کردند و سرانجام،در زمان سلطنت ناصرالدین شاه، نواحی ترکمنستان و ماوراءالنهر را نیز به اشغال خود در آوردند. در این زمان ، دولت ایران به ناچار به امضای عهدنامهٔ دیگری تن در داد و به این ترتیب ،« قرارداد آخال » بین دو دولت منعقد شد( ۱۲۹۹ه.ق/۱۲۶۰ه.ش). به موجب این قرار داد ، ایران از قلمرو خود در ترکمنستان و ماوراءالنهر صرف نظر کرد و رود اترک ، مرز بین دو کشور شناخته شد.