شاه‌دانه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

شاه‌دانه گیاهی دو ساله با برگهای قطره‌ای است. میوه این گیاه ریز و روغنی بوده و خاصیت آرامش بخش دارد که از آن برای درمان تخدیر نیز استفاده میشود. از عصاره این گیاه حشیش تولید میکنند و از برگ آن نیز ماده توهم‌زای ماری جوانا تولید میشود که در زمره خطرناک‌ترین و رایج ترین مواد توهم‌زاست.[نیاز به ذکر منبع]

زبان‌های دیگر