الغيبه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کتاب الغيبة تألیف شیخ الطّائفه ابی محمّد بن الحسن طوسی (شیخ طوسی)(متوفّی 460 هجری قمری) است.
شیخ طوسی در این کتاب جدیدترین استدلالات، هم از نظر روایتی و هم از لحاظ کلامی را در توجیه غیبت کبری امام زمان (عج) به کار می برد و با استفاده از احادیث واستدلال عقلی ثابت می کند که امام دوازدهم حضرت مهدی (عج) است که باید در پرده غیبت به سر برد.
شیخ طوسی اطّلاعات تاریخر موثّقی را در مورد فعّالیّتهای مخفی چهار نائب خاصّ امام دوازدهم به نقل از کتاب مفقود شده ای تحت عنوان "الاخبار الوکلاء الاربعه" نوشته "احمد بن نوح بصری" ارائه می دهد.
[ویرایش] منبع
- آخرین امید، ص171)