لیلا بهشتی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
لیلا بهشتی از زنان شاعره رشت در عصر ناصری منتسب به دین بهائی بود.
لیلا بهشتی فرزند موسی فرزند شیخ جمال الدین فومنی و همسر ملا یوسفعلی رشتی (از بهائیان رشت) بود که به خاطر سرودن ترجیعبندی برای میرزا حسینعلی نوری (بهاءالله) و ارسال آن به عکا یک گردنبند مرصع جواهر قیمتی به عنوان صله دریافت نمود.
وی در بابل درگذشت.
[ویرایش] منبع
۱- گیلان در قلمرو شعر و ادب ،ابراهیم فخرایی، ص ۶۵.