تمامیتخواهی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تمامیتخواهی یا توتالیتاریانیسم اصطلاحی است در علوم سیاسی برای توصیف حکومتهایی که در آنها دولت تقریباً بر تمام شئون زندگی عمومی و رفتارهای خصوصی شهروندان نظارت و کنترل دارد.
به تعریف سیاستدانان برجسته، یک دولت تمامیتخواه، میکوشد تا همه جمعیت زیر دست خود را برای تحقق بخشیدن به اهداف دولتی بسیج کند و فعالیتهایی که همسو با این اهداف نباشند را برنمیتابد، از جمله فعالیتهایی مانند تشکیل اتحادیههای کارگری، نهادهای مذهبی تأئیدنشده از سوی دولت یا احزاب سیاسی مخالف.
دولتهای تمامیتخواه معمولاً از طریق نظام تکحزبی، پلیس مخفی، تبلیغات رسانهای دولتی، کیش شخصیتپرستی، نظارت بر همه و سوءقصد به مخالفان یا شکنجهٔ آنها بر سر قدرت میمانند.
[ویرایش] منبع
ویکیپدیای انگلیسی، نسخهٔ ۲۲ ژانویه ۲۰۰۷.