دراویدی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دراویدی نام یک نژاد و همچنین یک خانوادهٔ زبانی است. مردم دراویدیزبان از قدیم ساکن جنوب هندوستان بودهاند. پس از اینکه آریاییان حدود سه تا چهار هزار سال پیش از سوی شمال به شبه قاره هند آمدند، رفته رفته در بخشهای بزرگی از هندوستان آمیزش گستردهٔ نژادی میان آریاییان روشنپوست و دراویدیان تیرهپوست صورت گرفت. بیشتر هندیان امروزی از تبار آمیخته این دو نژاد هستند.
خود دراویدیان نیز حدود شش هزار سال پیش از سوی شمال به شبهقاره هند وارد شده بودند. پیش از حرکت به سوی جنوب، یک شاخه از آنها به سوی غرب کوچیدند. تیرهٔ براهویی ساکن در بلوچستان پاکستان و ایران، از تبار همین شاخه از دراویدیان است.
زبان براهویی که یکی از زبانهای دراویدی است امروزه نیز در برخی مناطق بلوچستان ایران و پاکستان صحبت میشود. در ایران بهخصوص مردم شهرستان خاش با تیرهٔ براهویی آمیختگی نژادی دارند.