خوارج

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

خَوارج فرقه ای کلامی از فرق کلامی اسلامی که هسته اولیه آنها در جنگ صفین و در سپاه کوفه شکل گرفت .


[ویرایش] ممیزات خوارج

1 - روحيه‏ای مبارزه گر و فداكار داشتند و در راه عقيده و ايده خويش‏ سرسختانه می‏كوشيدند .

2 - مردمی عبادت پيشه و متنسك بودند . شبها را به عبادت می‏گذراندند . بی‏ميل به دنيا و زخارف آن بودند . از كثرت عبادت پيشانيهايشان پينه بسته‏ بود .

3 - خوارج مردمی جاهل و نادان بودند . در اثر جهالت و نادانی حقايق را نمی فهميدند و بد تفسير می‏كردند .

4 - مردمی تنگ نظر و كوته ديد بودند . در افقی بسيار پست فكر می‏كردند . اسلام و مسلمانی را در چهار ديواری انديشه‏های محدود خود محصور كرده‏ بودند . مانند همه كوته نظران ديگر مدعی بودند كه همه بد می‏فهمند و يا اصلا نمی‏فهمند و همگان راه خطا می‏روند و همه جهنمی هستند . يكی از اصول عقائد خوارج اين بود كه مرتكب گناه كبيره‏ مثلا دروغ يا غيبت يا شرب خمر ، كافر است و از اسلام بيرون است و مستحق‏ خلود در آتش است . عليهذا جز عده بسيار معدودی از بشر همه مخلد در آتش‏ جهنمند .

[ویرایش] منابع

جاذبه و دافعه علی/استاد مطهری

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.