میر صالح مظفرزاده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

میرصالح مظفرزاده از رجال نهضت جنگل و نماینده رشت در دوره 14 مجلس شورای ملی.

[ویرایش] زندگی

میرصالح مظفرزاده فرزند سید مظفر طبیب گیلانی (مظفرالحکما) در سال 1277 ه.ش (1316 ه.ق) در رشت به دنیا آمد. او در ضمن تحصیل در مدارس رشت ، به فراگیری زبان روسی پرداخت و در آغاز کار به منشی گری و مترجمی در تجارتخانه های رشت می پرداخت.

او در جوانی به نهضت جنگل پیوست و خیلی زود در شمار نزدیکان میرزا کوچک خان قرار گرفت . در سال 1299 ه.ش به عضویت کمیته انقلاب سرخ گیلان درآمد ولی اندکی بعد از طرف میرزا کوچک خان مأمور شد تا به همراه گائوک آلمانی به روسیه برود و نارضایتی نامبرده از خودسری های بلشویک های گیلان را به اطلاع دولت سویت شوروی برساند.

مظفرزاده پس از بازگشت به ایران ، بار دیگر از طرف میرزا مأمور شد تا به همراه میرزا محمدی انشایی به تهران برود و با نمایندگان مجلس و میرزا احمد قوام( قوام السلطنه) رئیس الوزرای وقت مذاکره کند.

وی پس از سرکوب نهضت جنگل مغضوب هیأت حاکمه شد و به کار نویسندگی در روزنامه طلوع و مجله فرهنگ و ترجمه کتاب روی آورد. پس از چندی به استخدام شهرداری رشت درآمد و سپس به سازمان ثبت اسناد و املاک کشور منتقل شد و سال ها ریاست ادارات ثبت رشت و قزوین و کرمانشاه را بر عهده داشت .

مظفرزاده پس از بازگشت به گیلان در سال 1320 ه.ش و سقوط دیکتاتوری رضا شاه پهلوی ، "حزب جنگل" را در گیلان تشکیل داد و در سال 1322 ه.ش از رشت به نمایندگی دوره 14 مجلس شورای ملی انتخاب شد. او پس از اتمام دوره نمایندگی ، ریاست یکی از دفاتر رسمی ثبت را عهده دار شد و در ضمن به چایکاری و روزنامه نگاری و ترجمه می پرداخت. تا اینکه در سال 1330 به تهران رفت و روزنامه " به سوی هدف " را منتشر نمود.

او عاقبت در سال 1343 در سن 66 سالگی در تهران دار فانی را وداع گفت.

[ویرایش] منبع

1- نمایندگان گیلان در مجالس قانونگذاری ، هومن یوسفدهی ، مجله گیله وا ، ش ، ص .