گاهنبار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

گاهان بار نام شش جشن، در شش موقع از سال بوده است. بنا بر عقیده ی ایرانیان کهن، اهورامزدا، عالم را در یک سال آفرید و در هر نوبت از نوبت های شش گانه، از آفرینش یک قسمت از عالم و موجودات آن: آسمان، آب، زمین، گیاه، جانور، و انسان فارغ شد. هر یک از این نوبت های شش گانه را، گاهان بار یا گاهنبار گویند. در هر یک از شش گاهنبار، مراسم دینی خاصی معمول بوده و مردم نیز می بایست "میزد" ها (میهمانی ها) کنند و خورند و دهند تا "کرفه" (ثواب) بسیار برند و گرنه "بادافره" (جزا)ی آن را ببرند. جشن هر گاهنباری پنج روز به طول می انجامید که روز پنجم از سایر روزها با اهمیت تر بوده و جشن اصلی به شمار می رفته، در حالی که در چهار روز نخست، مقدمات و تشریفات انجام می شده است.