آیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.


اسلام

اصول دین

توحید
نبوت
معاد

اصول خاص تشیع

امامتعدل

فروع دین

نمازروزهزکات
حججهاد

فروع تشیع

خمس
امر به معروف
نهی از منکر
تولا • تبری

منابع اسلامی

قرآنعقل
سنت(حدیث)

شخصیت‌ها

محمد
علیفاطمه
اهل بیت
خلفای راشدین
امامان شیعه
یاران پیامبر
قاریانمفسران
فقیهانمحدثان
عارفانفیلسوفان
متکلماندانشمندان

مذهب‌ها

تسننتشیعتصوف

مذاهب فقهی

جعفریشافعی
حنفیمالکی
حنبلی • مذاهب دیگر

مذاهب کلامی

امامیهاسماعیلیه
خوارج•مرجئه
اشاعرهمعتزله
مذاهب دیگر

علوم اسلامی

حدیث • تفسیر
فقه • کلام
فلسفه • عرفان

تاریخ اسلام

زندگانی محمد
روزگار خلفای راشدین
تاریخ امامان شیعه
امویانعباسیان
فاطمیان • مملوکان
عثمانیانصفویان
آخرالزمان
عصر ظهور مهدی

جغرافیای اسلام

مکهمدینه
بیت‌المقدس
کوفهنجف
کربلاسامرا
کاظمین • مشهد
بغداددمشق
عربستانیمن
عراقشام
ایرانمصر
اندلسشمال آفریقا
آسیای میانههندوستان

اقتصاد اسلامی

مضاربه • مزارعه
قرض الحسنه
جعاله • سلف خری

آیه در لغت به معنی نشانه‌است. و در اصطلاح کوچک‌ترین واحد تقسیم قرآن است.

یک آیه می‌تواند چند حرف، چند کلمه، یک یا چند جمله و یا یک یا چند بند(پاراگراف) باشد. حد و اندازه هر آیه از سوی پیامبر اسلام معین شده است. همچنین ترتیب آیات قرآن توسط محمد تنظیم شده‌است. به عبارت دیگر آیات قرآن به ترتیب فعلی فروفرستاده و خوانده نشده، بلکه پیامبر محل آیات را معین نموده‌است. بنا بر اعتقاد مسلمان حدود آیات و ترتیب قرار گرفتن آنها نیز جزو وحی است و از سوی خداوند معین شده است.

طبق روایت ابوعبدالرحمن عبدالله بن حبیب سُلَمی از علی پسر ابوطالب تعداد کل آیات قرآن ۶۲۳۶ عدد است. (رامیار، تاریخ قرآن:۵۷۰) برخی آیات نظیر آیه نور (نور، ۳۵)، آیة الکرسی (بقره، ۲۵۵) تطهیر (احزاب، ۳۳) و آیه حجاب (نور، ۳۰ و ۳۱) به نام خاصی مشهورند.

البته برخی دانشمندان مسلمان معتقدند که برخی آیات نظیر آیه «اکمال دین»(مائده، ۳) به هنگام گردآوری و تدوین از جای اصلی خود خارج شده‌اند.[نیاز به ذکر منبع]

آيات قرآنى به مكى و مدنى و ناسخ و منسوخ و محكم و متشابه تقسيم مى گردد.


[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] منابع

این نوشتار از پروژهٔ اسلام، ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.