سلیس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

گونه‌ای از گویش که در آن بیان کلمات بدون شکستگی در قواعد و ترکیب بندی است.

این گویش شیوا و بدون تلفظ خاص حروف صورت میگیرد ُ مانند تمام گویش‌های فارسی 32 حرف نوشتاری و 29 واج دارد.

این گویش خاص نواحی مرکزی ایران است.

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
زبان‌های دیگر