شهرزاد قصهگو
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شهرزاد قصهگو نام شخصیت اصلی تخیلی در رشتهداستانهای هزارویکشب است. شهرزاد روایتکننده قصهها برای شهریار، شاه ایران است. هسته اصلی داستانهای هزارویکشب کتابی فارسی به نام هزارافسانه بوده که امروزه در دست نیست و در سدههای پیش ترجمه عربی آن با اضافات دیگر به زبانهای اروپایی نیز ترجمه شد و در غرب به عنوان بهترین کتاب "ادبیات عرب" شناخته شده است[نیاز به ذکر منبع]. از اینرو در سطح جهان شهرزاد را نیز به عنوان فردی عرب میشناسند و بسیاری از گروهها و انجمنهای فرهنگی اعراب مهاجر در اروپا و امریکا نام شهرزاد (با تلفظ شَهرَزاد) را برای خود برگزیدهاند.[نیاز به ذکر منبع]
دو برادر از سلسله ساسانی به نام شهرباز و شاه زمان به خیانت همسران خود پی می برند. شاه زمان که پادشاه سمرقندست به کنج عزلت می نشیند ولی شهرباز یا شهریار تصمیم به اتنتقام می گیرد بنابراین تا ۳ سال هر شب باکره های را تزویج کرده و صبح به قتل می رساند.وزیر که وظیفه یافتن دختران را دارد به جان می اید ولی کاری از دستش بر نمی اید تا وقتی که شهرزاد دختر وزیر قدم بجلو میگذارد و تصمیم بازدواج با شاه را می گیرد و هر شب برای شاه قصه می گفته و بقیه داستان را برای شب بعد می گذاشته به مدت ۳ سال اینکار را ادامه میدهد و برای شاه فرزندانی میآورد.لازم بذکر است که اصل کتاب هندی است که ایرانیان آن را به زبان فارسی باستان ترجمه کرده اند.