یهودیت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
یهودیت یکی از سه دین ابراهیمی است که پیروان آن از دوران کهن تاکنون خود را فرزندان قوم بنی اسرائیل میدانند. در واقع، این دین نخستین دین ابراهیمی به شمار می رود. پیامبر یهودیان موسی نام دارد و کتاب آسمانی وی تورات نام دارد. گفتنی است که در کتب آسمانی انجیل و قرآن از موسی به نیکی و از پیامبران اولی العزم یاد شده است.
یهودیان و فرزندان قوم بنی اسرائیل بیش از پنج هزار سال است که در سرزمین اسرائیل می زیسته اند. همکنون کشور اسرائیل تنها کشور یهودی در جهان شناخته میشود.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] ظهور یهودیت
ظهور این دین با نزول وحی الهی بر موسی (ع) در كوه حوریب آغاز شد، و به نامهای چون: دین عبری، دین بنیاسرائیل، دین كلیمی و دین یهودی مشهور است. رابرت هیوم در كتاب ادیان زنده جهان میگوید «این واژه نخستین بار در حدود یكصد سال پیش ازمیلاد مسیح در ادبیات یونانی- یهودی به كار رفته است و واژه دیگری كه تمام تاریخ این دین را در بر بگیرد، وجود ندارد.». مأموریت اصلی، موسی، برد و محور استوار بود. اوّل دعوت بنیاسرائیل به عبادت خدای یكتا یا یهود و دوّم نجات قوم بنیاسرائیل از اسارت فرعون مصر بود. موسی با آوردن تورات از جانب خداوند، قوم خود را به راه رستگاری هدایت نمود. بعد از موسی، یوشع رهبری بنیاسرائیل را برعهده گرفت و بعد از یوشع، پیامبران زیادی با آوردن كتاب مقدس، هدایت قوم بنیاسرائیل را عهدهدار شدند. یهودیان، عهد قدیم را محصول تعالیم انبیا، خود میدانند، تعالیمی كه از موسی (حدود 1250سال قبلا از میلاد)شروع و به ملاكی (حدود 160 قبل از میلاد) ختم میشود. عهد قدیم، میراث گرانبهای موسی و پیامبران بنی اسرائیل محسوب میشود. از عهد قدیم دو نسخه مهم قدیمی موجود و در دسترس است: یكی به زبان اصلی، یعنی عبری و دیگری به زبان یونانی كه به ترجمه سبعینیه (با هفتادتنان) معروف است. قدیمیترین نام عبری كتاب مقدس هاسفریم به معنای الكتب میباشد.
[ویرایش] عهد قدیم
عهد قدیم شامل 39 كتاب است كه در دورهای بیش از هزار سال به رشته تحریر در آمدهاند. یهودیان برای كتاب مقدس، تقدس والائی قائلند و آن را الهام خداوند بر نویسندگان كتاب مقدس میدانند و بر این باورند كه كتاب مقدس دو مؤلف دارد یكی خدا و دیگری بشر و بینایند و عنصر خدایی و بشری جدایی وجود ندارد. البته بعضیها هم وجود دارند كه ایراداتی را بر كتاب مقدس گرفتهاند و این كتاب را از قلمرو الهی بودن خارج دانستهاند كه در اینجا مجالی برای بحث در مورد آن وجود ندارد.
عهد قدیم به سه بخش تورات (قانون یا اسفار پنجگانه)، نبودیم (پیامبران)، و كتوبیم (نوشتهها) تقسیم میشود. تورات شامل پنج كتاب موسی (ع) میباشد كه در مدت 40 سال بر موسی وحی شد. این بخش سرچشمه اصلی وحی و نبوت است.
تورات شامل پنج كتاب (سفر) به نامهای پیدایش، خروج، لاویان، اعداد و تثینه است. بخش پیامبران، شامل دو قسمت پیامبران متقدم (صحیفه یوشع، داوران، سموئیل اول، سموئیل دوم، پادشاهان اول و دوم) و پیامبران متأخر كه شامل كتابهای اشعیا، ارمیا، و تمام پیامبران كوچك دیگر است كه تا قبل از مسیحیت (160 سال قبل از میلاد) ظهور كردهند. بخش نوشتهها، مجموعه سوم از عهد قدیم است كه شمار آن به دوازده میرسد و شامل مزامیر، امثال، غزل غزلها و ... میشوند.
البته باید اضافه كنیم كه بسیاری از محققان معتقدند كه اسفار را موسی تألیف نكرده بلكه سرگذشت موسی مبتنی است بر در روایات سیصد و چهارصد سال بعد از او كه به رشته تحریر درآمده و به صورت حكایت موجود است. اما حال در مورد اسلام و قرآن سخن میرانیم.
[ویرایش] منابع
یهودیت، مسیحیت و اسلام ، پیترز فرانسیس، ت: حسین توفیقی، مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب، قم، 1384
عبادات در ادیان ابراهیمی ، عباس اشرفی، انتشارات امیرکبیر، 1384