روستای دیوان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دیوان روستای از توابع بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران. این روستا در یک کیلومتری کرانه دریا واقع شدهاست.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] محدود دیوان
محدوده: از شمال روستای هیروند، از جنوب خلیج فارس، از مغرب کافرغان، و از مشرق به روستای بستانه منتهی میشود.
[ویرایش] جمعیت
جمعیت آن در حدود 1800 نفر میباشد(طبق سرشماری نفوس و مسکن سال 1385 ) که از اهل سنت واز شاخه شافعی هستند یعنی از پیروان امام محمد ادریس شافعی میباشند و به زبان فارسی ( به لهجه محلی ای صحبت می کنند که در هیچ کدام از روستاهای مجاور از آن استفاده نمی شود) تکلم میکنند. دارای مسجد، دبستان،راهنایی، مخابرات و آب انبار (برکه) میباشد.
[ویرایش] پیشهٔ
شغل اهالی دیوان قریب به اتفاق صیادی (ماهی گیری )می باشد ولی هم اکنون دکتر ، مهندس ، معلم و کارمند ادارت دولتی نیز در این روستا یافت می شود. حدود ۵۰۰ اصله نخل دیم دارد که به علت خشکسالی های فراوان در دهه های گذشته رو به نابودی می رود و به خاطر عدم درآمدزایی نخلستان ها به حال خود رها شده است.
[ویرایش] جاذبه های توریستی دیوان
ساحل روستای دیوان یکی از ساحلهای خلیج فارس میباشد که به علت کاشت درختهایی در 100 متری آن منظره ای زیبا از دریا و جنگل را نیز بوجود آورده است. و به دلیل وسعت ساحل این روستا و قرار گرفتن غروب خورشید در پشت آبهای نیلگون خلیج فارس به زیباییهای آن افزوده است.
سد گلستان دیوان: این سد در قسمت شمال شرقی روستا واقع شده است . که توسط خیرین ساخته شده است . با توجه به کم آبی در منطقه این سد در اکثر سالها تا 4 ماه دارای آب میباشد. و در فصول پائیز و زمستان با گل های زرد و قرمز و بنفش نمای خاصی به خود می گیرد.
شاشه: این نوع وسیله شناور در 200 سال پیش توسط فردی به نام حسن پاکل و بصورت ابتکاری در روستای دیوان ساخته شده است که هم اکنون می توان در اکثر سواحل خلیج فارس چه در کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس و چه درشهرهای شمالی خلیج فارس آن را یافت. این نوع شناور بوسیله چوپ درخت خرما (نخل ) ساخته میشود.
[ویرایش] منبع
- کتاب: «تاریخ لنجه» نوشته: حسین بن علی الوحیدی الخنجی.(به عربی).
- ترجمه: محمد محمدیان کوخِردی.
- اضافه نمودن مطالب : عبدالله دیوانی پور
- وبگاه دیوان