فلکه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فَلَکه به گونهای از برخوردگاه راهها گفته میشود که در آن جریان ترافیک بهدور یک نقطه مرکزی به گردش در میآید.
در میانهٔ یک فلکه معمولاً روگاهی ساخته میشود که بر روی آن یک پیادهروی مدور، باغچه یا چمنزار و گاه تندیسهای نمادین ساخته میشود. آمار نشان میدهد که تصادفات در فلکهها کمتر از تقاطعهای چهارراهی است.
[ویرایش] فلکههای معروف ایران
- فلکه ساعت، اهواز.
- فلکه دوم صادقیه، تهران.
- فلکه ستاد، شیراز.
- فلکه گاز، شیراز
- فلکههای تهرانپارس، تهران.
- فلکه ضد مشهد.
- فلکه بارنج، تبریز
- فلکه چهارشیر
- فلکه پنجنخل
- فلکه هفت جام نرگس
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] منبع
ویکیپدیای انگلیسی، نسخهٔ ۱۹ مارس ۲۰۰۷.