ملک مشاع

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

مِلکِ مُشاعمشاع در مقابل مفروز است و در لغت به معنی خاک بخش نشده اصطلاح به معنی سرزمین بخش نشده ای است که میان دو یا چند تن مشترک باشد و قسمت هر یک مفروز و نامحدود است مالکین مشاعی در جزء جزء مال شریک میباشند بدون اینکه متصرفات آنان مشخص باشد

از این اصطلاح نه تنها درباره زمین های شخصی بلکه در باره کشورها نیز استفاده می کنند و در این حالت بیان کننده این موضوع است که جای جای یک کشور اعم از آب و خاک و هوا به همه افراد آن کشور در همه نسل ها (همه افراد ملت) تعلق دارد.


[ویرایش] منبع

  • فرهنگ عمید - ص 974
زبان‌های دیگر