تقيه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

تقیه عملی است که انسان برای نجات خود آن کار را انجام می دهد به عنوان مثال اگر مسلمانی در برابر کفار قرار گیرد وخطر جانی او را تهدید کند می تواند مسلمانی خویش را پنهان کند