پیش‌نوا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

پیش‌نوا یا اُورتور قطعه‌ای سازی است که به عنوان مقدمه برای اپرا و باله و سایر آثار دراماتیک یا به عنوان یک قطعه مستقل اجرا می‌شود و معمولاً شامل نغمه‌های اصلی آن اثر است.

در موسیقی ایرانی، از اواخر دوره قاجار،برای اولین بار توسط درویش خان مقدمه‌ای بنام [[پیش درآمد]] قبل از درآمد اجرا می‌شود.

واژه‌ پیش‌نوا از مصوبات فرهنگستان زبان و ادب فارسی‌ است.