روزه بهائی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

 تا زمانی که اختلاف نظرهای صفحهٔ بحث رفع نشده‌اند، این صفحه محافظت شده‌است تا ویرایش نشود.
محافظت به معنی تأیید نسخهٔ فعلی صفحه نیست. بعلاوه می‌توانید درخواست خارج‌شدن از محافظت این صفحه را مطرح نمایید.

آئین بهائی

شخصیت‌های اصلی

بهاءالله
باب · عبدالبهاء
شوقی افندی

نوشته‌ها
کتاب اقدس · کتاب ایقان

کلمات مبارکه مکنونه
رساله سوال و جواب
کتاب بیان · هفت وادی
کتاب عهدی · الواح وصایا

موسسات

نظم اداری
ولی امرالله
بیت‌العدل اعظم
محافل روحانی

تاریخچه

تاریخچه دیانت بهائی
بابیان · شیخ احمد احسائی

شخصیت‌های بارز

مارتا روت · طاهره
بدیع · حروف حی
ایادیان امرالله

بیشتر

نشانه‌ها · احکام
تعالیم · ادبیات
تقویم
فهرست مقالات بهائی

ن·ب·و

در تقویم بهائی هر سال شامل ۱۹ ماه ۱۹ روزه است (بعلاوه ۴ یا ۵ روز ایام هاء). آخرین ماه از این سال، شهرالعلاء است که بهائیان در این ماه از طلوع تا غروب خورشید از خوردن و آشامیدن پرهیز کرده و روزه می‌گیرند. در دیانت بهائی روزه مبارزه با هوای نفس است. کشیدن سیگار و کلا استعمال دخانیات نیز در حین روزه حرام است.

تقویم بهائی ۳۶۵ روز(۳۶۶ روز در سالهای کبیسه) است، بنابراین بر اساس این تقویم ثابت، این ماه، همه ساله مطابق ۱۱ اسفند ماه تا عید نوروز است. بدین صورت عید صیام و عید نوروز در یک روز است. روزه در دیانت بهائی بر هر بهائی ۱۵ سال تمام واجب است. سن بلوغ در دیانت بهائی برای پسر و دختر ۱۵ سال تمام است.

در این بین افرادی از گرفتن روزه معافند:

  • مسافرین
    • مشروط بر اینکه سفر بیش از ۹ ساعت به طول انجامد.
    • کسانی که پیاده سفر می‌کنند به شرط اینکه بیش از ۲ ساعت پیاده‌روی کنند.
    • کسانی که در محلی کمتر از ۱۹ روز اقامت کنند.
    • کسانی که به قصد اقامت ۱۹ روز یا بیشتر در محلی وارد شوند فقط برای 3 روز اول بعد از ورود از روزه گرفتن معافند.
    • کسانی که در ایام روزه به خانه خود مراجعت می‌کنند از روز ورود باید روزه بگیرند.
  • بیماران
  • نفوسی که سنشان متجاوز از ۷۰ سال است. این سن در دیانت بهائی به حد هرم معروف است.
  • زنان باردار
  • زنان شیرده
  • زنان در موقع عادت ماهیانه
  • شاغلین به مشاغل شاقه یا سخت. بهاءالله شارع آئین بهائی در اینباره می‌گوید: "ولکن در آن ایام قناعت و ستر لاجل احترام حکم الله و مقام صوم اولی و احب" [۱]

روزه برای نذر و عهد در غیر ماه شهرالعلاء جایز است، "ولکن حق جل جلاله دوست داشته که عهد و نذر در اموری که منفعت آن به عبادالله میرسد واقع شود" [۲]

پاورقی

  1. رساله سوال و جواب شماره 76
  2. رساله سوال و جواب شماره 71

منابع