روئینه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
روئينه
Solidago Virgaurea L .
از خانواده كاسني CompositaeانگليسيGolden _ red , Solidago
نامهاي رايج: گل روئينه، حشيشه القمر، قصيب زهب.
[ویرایش] شرح
گل روئينه گياه پايا و زيبائي است به ارتفاع 20 سانتيمتر تا 1 متر. گياه با دوامياست كه راست و مستقيم رشد ميكند. ريزوم آن گرهدار است و ساقه گرد و منشعبيكه فقط در قسمت گلدار منشعب ميشود. برگها متناوب، بيضوي، نوك تيز ودندانهدار است و از كرك پوشيده شده است. كاپيتول 9 ـ 15 ميليمتر پهنا دارد ويك خوشه افشان انتهايي قرار گرفته است. در اطراف هرنهنج داراي 5 ـ 10 گلزبانهاي به رنگ زرد روشن و در مركز آن 10 ـ 20 گل لولهاي وجود دارد.گل روئينه داراي روغنهاي فرار، تانن و ساپونين است. علاوه براين دارايفلاونول، گلوكوزيد كوئر ستيرين، موسيلاژ، مواد تلخ به مقدار و اسيد ساليسيليكميباشد.
قسمت مورد استفاده گل روئينه گياه گلدار خشك است و هنگاميكه گلداراست گردآوري شده و در سايه در حرارتي كمتر از 4 درجه سانتيگراد خشكميكنند.
[ویرایش] خواص و اثرات دارويي
گل روئينه داراي خواص مدر، گندزدا،ضدالتهاب، ضد اسهال، ضد نفخ و گاز معده، التيام دهنده زخمها، بادشكن است.
روئينه در موارد خونريزي داخلي، درمان احتباس ادرار و التهاب مجاريادراري (كليهها و مثانه)، التيام زخمها، اسهالهاي ساده رفع ناراحتيهاي دستگاههضم كه با بروز حالات اسهالي همراه است، ورم روده، ورم مثانه، ورم كليه و دفعسنگ كليه مفيد است.
از دانههاي گل روئينه، جهت حل كردن خون و تحليل نفخ و گاز معده مصرفميكنند.
در دفع اوره و كاهش كلسترول خون و جراحتهاي عادت ماهيانه و وبا مورداستفاده قرار ميدهند.
در استعمال داخلي مقدار مصرف بهصورت جوشانده 5 ـ 10 گرم سرشاخهگلدار يا ريشه گياه در هزار گرم ميجوشاند و روزي 5 ـ 3 فنجان بين غذا ميخورند.
در استعمال خارج تيزان آن بهشكل لوسيون يا كمپرس براي التيام زخمها وجوشانده برگهاي خشك شده گياه روئينه بهصورت غرغره جهت رفع التهاب مخاطدهان، درد گلو و ورم لثهها بكار ميرود.
منبع: گياهان دارويي، انتشارات لاهيجي، آريا فلاحتگر ليش، تيراژ 5000 نسخه