احمد بن سهل بلخی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ابوزید احمد بن سهل بلخی نویسندهای کثیرالتألیف و آگاه به تمامی دانشهای زمان خود بود. تألیفات او در فلسفه بیشتر به بحث کلامی اختصاص داشت و اهمیت او بیشتر در این است که حکمت و شریعت را جمع و آن دو را به یکدیگر نزدیک کرده بود.