مانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

مانی[1], پیامبر, در سال 216 (میلادی) در تیسفون بدنيا آمد و پيام آور آیین مانوی بود. او توسط موبدان مورد خشم قرار گرفت ولی توسط مادر شاپور حمایت شد و رشد کرد. او در نهایت در زمان بهرام دوم کشته شد.

آیین مانی

نسک‌های نوشته شده به دست مانی

انجیل زنده | گنج زندگان | اسفار(رسالات) | رازان(سفرالاسرار) | کتاب کوان(غولان) | دیبان(مکاتب) | مزامیر و نیایش‌ها | شاپورگان | ارژنگ


دیگرنوشته‌های مانوی
کفالایا | مواعظ | دیوان اباتور | اعتراف‌نامه(خواستوانیفت) | مجموعه دستنوشته‌های مانوی | دستنوشته‌های مانوی کلن | زبور قبطی | زبدهٔ آموزه‌های مانوی | آردهنگ وفراس | نیایش و اعتراف | خطابه در باب روشنی | طومار نیایش چینی


زبان‌های دینی
پارتی | قبطی | پارسی میانه | سغدی | اویغوری | چینی | ترکی میانه | سریانی | یونانی


دبیره(خط)
خط رونی | استرانجیلی | خط سغدی | خط مانوی | خط ترکی اویغوری |خط پارتی | خط سغدی اویغوری پسین


رده‌های دینی
گزیدگان | نیوشایان


مفاهیم و باورها
هنر مانوی | فرجام‌شناسی مانوی | مانستان | بما | ایزدان مانوی | آفرینش | جهانبینی مانوی | باززایی


کسان
مار امّو | بوگوخان | سنت آگوستین |بهمن | اوسه‌بیوس | و.ب.هنینگ | سوروس آنتیوخ | ابن ندیم


پایوران
آفرین‌سر | خروه‌خوان | روانگان‌اسپسگ


این نوشتار دربارهٔ زندگی‌نامهٔ افراد، ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
24px این نوشتار دربارهٔ ایران باستان ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.