در انتظار گودو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

در انتظار گودو یکی از نمایش‌نامه‌های نوشته شده توسط ساموئل بکت است.

ساموئل بکت در نمایش نامه در انتظار گودو سرگردانی بشر امروز را به تصویر کشیده است. او در دو شخصیت اصلی این نمایش نامه به نام‌های استراگون و ولادیمیر انتظار پوچ و بی نتیجه برای آمدن شخصی به نام گودو را به گونه ای نوشته که هر بار که این دو نفر از آمدن گودو ناامید می شوند سلسله عواملی دست به دست هم می دهد تا امیدی واهی در این دو نفر آنها را به ادامه این انتظار بکشاند.

محل قرار استراگون و ولادیمیر با گودو روی تلی خاک کنار یک درخت است. استراگون فردی سر به‌هوا و بی توجه است که دچار حواس پرتی ست و دائم حوادثی که اتفاق می افتد را از یاد می برد. ولادیمیر دقیق تر از او و نسبتا محتاط تر است. او استراگون را به صبر کردن برای آمدن گودو تشویق می کند.


[ویرایش] منبع