خوددگربینی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در روانشناسی، حالتی که در آن شخص خود را غیر واقعی یا دچار تغییرات شگفتآور احساس میکند را خوددگربینی مینامند.
شخص خوددگربین حس میکند که او تغییر کرده و دنیای پیرامون او دیگر آنچنان واقعی نیست بلکه مبهم، رؤیاوار یا بیاهمیت شده. مبتلایان به این معضل روحی حالتی ناراحت دارند زیرا میپندارند که همواره درون یک رؤیا بهسر میبرند. این بیماری روانی را «دگرسانبینی محیط» نیز مینامند. خوددگربینی یکی از اشکال اختلالات گسستی به شمار میآید.
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] منابع
- فرهنگستان زبان فارسی.
- ویکیپدیای انگلیسی، نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۰۷.