خیابان ولیعصر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
خیابان ولیعصر (جاده مخصوص پهلوی، خیابان پهلوی یا خیابان مصدق) نام طولانیترین خیابان شهر تهران است که در سالهای اول حکومت رضا شاه ساخته شد. طول آن ۱۸ کیلومتر است که از میدان راهآهن تهران شروع و به میدان تجریش در منطقهٔ شمیرانات ختم میشود. در حال حاضر حدود ۱۱ هزار چنار در اطراف این خیابان قرار دارد.
[ویرایش] پیدایش خیابان
در سال ۱۳۰۹ مجلس شورای ملی قانونی را برای احداث و توسعهٔ خیابانهای تهران تصویب کرد و پس از آن مراحل ساخت جادهٔ مخصوص پهلوی آغاز شد. چون در آن دوره منطقهٔ شمیرانات بیشتر شکلی ییلاقی داشت این مسیر نیز به شکل جادهای بود که از میان تپهها میگذشت و چندان شباهتی به خیابانهایی مانند سپه (امام خمینی) و شاهرضا (انقلاب) که اطراف آنها ساختمانهای مدرن ساخته شده بود، نداشت.
این جاده با ردیفهای چنار منظم در اطراف آن شناخته میشد. پیترو دلاواله، جهانگرد ایتالیایی قرن ۱۷، نوشته است: «اگر استانبول شهر سروهاست، تهران را باید شهر چنارها خواند.»
[ویرایش] منبع
مرگ دهها هزار چنار در خیابان ولیعصر تهران، حمیدرضا حسینی، بیبیسی فارسی