کیخسرو پسر سیاوش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

در اساطیر و حماسه‌های ایرانی و شاهنامه‌ٔ فردوسی، کیخسرو پسر سیاوش و فریگیس(فرنگیس) ونوهٔ کاووس و افراسیاب و یکی از نامدارترین شهریاران و دلاوران است. واژه کیخسرو به معنی «شاه نیکنام» است. در شاهنامه و همچنین متون پهلوی کیخسرو نمادی از یک شاه آرمانی است.

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.


[ویرایش] برگرفته از

  • اوستا، کهن‌ترین سرودهای ایرانیان، گزارش و پژوهش جلیل دوستخواه


  کیانیان  ن·ب·و 

کیقباد | کیکاووس | کیخسرو | لهراسپ | گشتاسپ | بهمن | همای | داراب | دارا

دستور مرگ سیاوش را افراسیاب صادر میکند و کیخسرو انتقام پدر را از افراسیاب میگیرد.