نقطه تکین برداشتنی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در آنالیز مختلط، یک نقطهی تکین برداشتنی از یک تابع، نقطهایست که در آن تابع تعریف نشده است (یک نقطه تکین) اما میتواند چنان تعریف شود که در آن نقطهی تکین پیوسته باشد. برای نمونه، تابع
برای z ≠ 0 یک نقطهی تکین برداشتنی در z = 0 : مینوانیم تعریف کنیم f(0) = 1 و تابع بدست آمده پیوسته خواهد بود و حتی به طور متناهی مشتقپذیر (یک نتیجه از قاعده هوپیتال). به طور رسمی، اگر U یک زیر مجموعه باز از صفحه مختلط C باشد، a یک عضو از U و f : U - {a} → C یک تابع هولومورفیک باشد، آنگاه a یک نقطهی تکین برداشتنی از f است اگر تابع هولومورفیک g : U → C موجود باشد که در U - {a} بر f منطبق باشد. چنین تابع هولومورفیکی وجود دارد اگر و تنها اگر حد limz→a f(z) وجود داشته باشد. آنگاه این حد برابر است با g(a). قضیهی ریمان در مورد نقاط تکین برداشتنی میگوید که نقطهی تکین a از تابع هولومورفیک f برداشتنی است اگر و تنها اگر یک همسایگی از a موجود باشد که در آن f کراندار باشد. نقاط تکین برداشتنی دقیقاً قطبهایی از مرتبهی 0 هستند.