ضریب تاثیرگذاری مجله
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ضریب تأثیرگذاری (Impact Factor)، یک شاخص کمی است که برای ارزیابی، مقایسه و رتبهبندی مجلههای علمی در رشتههای مختلف در سطح ملی یا برای مقایسه مجلهها در سطح بین المللی به کار گرفته میشود. این شاخص نشاندهنده فراوانی استنادهایی است که در طول یک دوره زمانی مشخص به یک مقاله چاپ شده در یک مجله داده میشود. ضریب تأثیرگذاری مجلهها نخستین بار به وسیله دکتر یوجین گارفیلد و آیروینگ شر در دهه ۱۹۶۰ به مؤسسه اطلاعات علمی (ISI) آمریکا ارائه شد تا در انتخاب مجلههای علمی برای نمایه استنادی علوم به کار گرفته شود.
این عامل همه ساله توسط ISI یا موسسه اطلاعات علمی [1] برمبنای ارجاعات به هر یک از مجلات علمی آن محاسبه می شود و نتیجه در گزارشات ارجاع مجله یا Journal Citation Reports منتشر می شود. این ضریب، نه برای مقاله یا نویسنده، بلکه برای مجله محاسبه می شود. محاسبه برمبنای یک دوره سه ساله صورت می گیرد. فرضا اگر در سال ۸۴ جمعاً ۴۰ ارجاع به یک مجله صورت گرفته باشد و در آن مجله در سال ۸۲ تعداد ۲۶ مقاله و در سال ۸۳ تعداد ۲۴ مقاله چاپ شده باشد، ضریب ارجاع آن مجله از تقسیم ۴۰ بر ۵۰ به دست می آید که ۸/۰ است. یعنی به طور متوسط هر مقالهٔ آن نشریه ۸/۰ مرتبه مورد استناد مقالات دیگر قرار گرفته است.
[ویرایش] منابع
- صالحی، کیوان و نوروزی، علیرضا (۱۳۸۵). ارزشیابی ضریب تأثیرگذاری مجلههای بین المللی ایران. اطلاعشناسی.