ددهقورقود
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دَدَهقورقود نام یکی از قدیمیترین داستانهای اسطورهای ترکهای اغوز یا ترکمن است که در حدود قرن نهم هجری به صورت مکتوب در آمده است. این مجموعه از ۱۲ داستان به نثر و نظم تشکیل شده و مجموعه پر ارزشی است که زندگی، ارزشهای اجتماعی و باورهای ایلهای ترکی را نشان میدهد که در طول قرون اول اسلامی به ایران و ترکیه کنونی کوچ کردند.
اولین ترجمه ددهقورقود به زبان آلمانی در سال ۱۸۱۵ از روی نسخه کتابخانه درسدن در آلمان بود. نسخه خطی دیگر این کتاب در واتیکان است.
[ویرایش] شخص ددهقورقود
شخصیت ددهقورقود که کتاب به نام او نامیده شده را یک فالبین، آوازهخوان دورهگرد (اوزان) و روحانی غز دانستهاند. واژه دده به معنی «بابابزرگ» است. اینکه آیا دده قورقود شخصیتی واقعی بوده یا داستانی، قابل اثبات یا رد نیست. گوری وجود دارد که به باور مردم، محل خاکسپاری ددهقورقود افسانهای است. در باور ایشان ددهقورقود در سن ۳۰۰ سالگی درگذشت. این گور در نزدیکی شهری که به نام او قورقود نامیده شده قرار دارد. این شهر در مسیر راه آهن کازالینسک به قیزیلاوردا در قزاقستان و در ۱۵۰ مایلی خاور دریاچه آرال قرار دارد.
[ویرایش] منابع
- Lewis, Geoffrey (Ed.) (۱۹۷۴). The Book of Dede Korkut. Harmondsworth: Penguin