تانک
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تانک (از انگلیسی tank=مخزن) ارابه جنگی شنیدار و زرهپوشی است که برای شلیک مستقیم به دشمن طرح شده است.
اولین بار در جنگ جهانی اول از تانک استفاده شد. در جریان ساختن اولین تانک برای مخفیکاری به کارگران تانک ساز انگلیس گفته بودند که دارند مخزن (tank) آب متحرک برای جبهه میسازند و این نام پس از آن بر این وسیله ماند.