فرهاد سوم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

فرهاد سوم (اشك یازدهم) شاه اشکانی بود.

او پس از پدر به تخت نشست. در زمان این شاه، باز دولت ایران با روم ارتباط یافت: وقتی كه پومیه تازه به آسیای صغیر وارد شده بود و ارمنستان قوت داشت فرستاده‌ای نزد فرهاد فرستاده تكلیف كرد كه اگر شاه ایران به ارمنستان قشون كشی كند دو شهر كُرْدُونْ و اَدیابن (این دو ولایت قسمتی از آسور قدیم بودند) از آن ایران خواهند شد.

فرهاد با قشون زیاد و پسر ارشد تیگران و شاهزاده‌های ارمنی كه در دربار ایران بودند به ارمنستان حمله برده اَرتاكساتا را محاصره نمود و تیگران به طرف كوه‌ها فرار كرد بعد شاه ایران پنداشت كار خاتمه پیدا كرده و مراجعت نمود ولی تیگران همین كه خبر مراجعت او را شنید برگشت و قشون محاصره را بپراكند.

بعد كه پومیه ارمنستان را مغلوب و دست نشانده نمود نخواست وعده خود را به جا آرد، رفتار مذكور و نیز اینكه پومیه نمی خواست فرهاد را شاهنشاه خطاب كند باعث كدورت بزرگ بین شاه ایران و او گردید. در ابتدا سردار رومی می خواست با ایران جنگ كند، ولیكن پس از قدری تامل فهمید كه كار خطرناكی است و باز ایستاد بعد این مسئله بین ایران و روم به حكمیت تسویه گردید.

پومیه مادامی كه در آسیا بود با دولت اشكانی مدارا می كرد، ولیكن اوضاع بخوبی نشنان می داد كه بزودی دو دولت بزرگ ایران و روم خصمانه مواجه خواهند شد، زیرا فرهاد از پومیه خواست كه فرات سرحد دولتین گردد و او جواب مساعدی نداد و دیگر اینكه پومیه با خوزستان و پارس و آذربایجان روابطی ایجاد می كرد. فرهاد سوم را دو پسر او مهرداد و اُرُد مسموم كردند.

[ویرایش] منابع

پیرنیا، حسن (مشیرالدوله)، ایران باستان، دنیای کتاب ۱۳۶۲ ص۲۲۳