خاک
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
از دیدگاه علم خاکشناسی خاک یک محیط زنده فیزیکوشیمیایی با ترکیب بسیار پیچیدهاست که توانایی نگه داشتن و تغذیه گیاه را دارا میباشد. در علم خاکشناسی خاک را بر اساس بافت و ساختمان آن طبقه بندی مینمایند.
از دیدگاه علم خاکشناسی خاکها به سه دسته درشت بافت شامل خاکهای شنی و متوسط بافت شامل سیلت و ماسه و ریز بافت شامل خاکهای رسی طبقه بندی میشوند. خاکهای درشت بافت دارای منافذ کمتری نسبت به خاکهای ریز بافت هستند. در خاکهای رسی حجم خلل و فرج بیش از خاکهای ماسهای و شنی میباشد. خاکهای ماسهای نفوذ پذیری بیشتری نسبت به خاکهای رسی دارند و آب خود را به راحتی از دست میدهند و توانایی ذخیره سازی رطوبت در آنها کمتر از خاکهای ریز بافت است و این به سبب بزرگی قطر خلل و فرج آنهاست.
منبع:[1]