شگونآوری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
برخی از خانوادههای روستایی ایران بویژه در مازندران به هنگام نوروز سفره عید نوروز را چند ساعت پیش از تحویل سال میچینند و در اشتیاق تحویل سال منتظر کسی میشوند که خود برای خود شگون آور قرار دادهاند تا در نخستین ساعتهای سال نو به خانه شان بیاید و برایشان شگون بیاورد. هر یک از خانوادهای روستا، یکی از همسایهها یا یکی از منسوبان به خود را برای خانه خود شگون آور میدانند و او را باصطلاح خودشان «سالمِج» مینامند. سال مج هر خانه ای، اولین کسی است که پس از تحویل سال به آن خانه وارد میشود. او با خوشروئی و نشاط با ظرفی آب به خانه میآید. آب را در حیاط خانه میپاشند و سال نو را به اهل خانه تبریک میگوید. افراد خانه، با سرور و شادمانی باستقبال سال مج خود میروند و او را به کنار سفره عید و سینی دعوت میکنند. آنها از سال مج با کلوچهها و حلواها و نان و عسل و آجیل و میوه به گرمی پذیرائی میکنند و اعتقاد دارند که از یمن حضور سال مج و از شگون این پذیرائی، سفره شان در سال جدید همیشه پربرکت خواهد بود. به این مراسم، شگونآوری گفته میشود. برای مطالعه بیشتر به اینجا رجوع نمایید.