میرزا عبدالرحیم طالبوف

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

[ویرایش] عبدالرحیم طالبوف

عبدالرحیم طالوف (1250 ه.ق. کوی سرخاب تبریز - اواخر 1328 یا اوایل 1329 ه.ق. شهر تمرخان شوره جمهوری آذربایجان ) از روشنفکران پیش از مشروطیت است.


[ویرایش] زندگینامه

عبدالرحیم پسر ابوطالب نجار تبریزی در 1250/1834 در محله سرخاب تبریز زاده شد. به گفته خودش پدرش ابوطالب و پدربزرگش استاد علی مراد حرفه نجاری داشته اند. گفته‌اند عبدالرحیم در شانزده سالگی به تفلیس رفت و به تحصیل زبان روسی پرداخت و مقدمات دانش جدید را فرا گرفت و با جنبش‌های آزادیخواهی و آرای نویسندگان سوسیال دموکرات و ادبیات روسی آشنا شد و مدتی بعد در تمرخان شوره (بویناکسک کنونی) مقر حکومت داغستان مقیم شد و به مقاطعه کاری راه‌های قفقاز پرداخت و سرمایه کافی اندوخت و در آن شهر ازدواج کرد. او در دوره تحرک فرهنگی و سیاسی قفقاز پرورش یافت و از دانش و فرهنگ سیاسی جدید بارور شد و از پنجاه وپنج سالگی به نوشتن آثار خود پرداخت و اعتبار و احترام بسیار یافت، تا آنجا که به علت نوشتن مقالاتی در ترویج افکار اجتماعی و سیاسی جدید و تبلیغ آزادی و حکومت قانون و همچنین نشر علوم طبیعی به زبان ساده فارسی در ایران نزد رجال ترقی خواه و روشنفکران زمانه محبوبیت بسیار حاصل کرد و در 1324/1906 در دوره اول مجلس شورای ملی از تبریز به نمایندگی انتخاب شد، اما با آنکه نمایندگی را پذیرفت به تهران نیامد و در شهر تمرخان شوره ماند تا در هفتادونه سالگی درگذشت.


[ویرایش] آثار

سفینه طالبی ( یا کتاب احمد) (2جلد) (1311 ه.ق.)

مسالک المحسنین (1323 ه. ق.)

مسائل الحیات (1324 ه.ق.)

پند نامه مارکوس قیصر روم

رساله فیزیک (1311 ه.ق.)

نخبه سپهری (1322 - 1310 ه.ق.)

رساله هیئت جدیده

ایضاحات در خصوص آزادی (1325 ه. ق.)

سیساست طالبی (1329 ه.ق.)