سوریه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سوریه كشوری است در خاورمیانه و پایتخت آن شهر تاریخی دمشق است.
|
|||||
شعار ملی: ندارد | |||||
![]() |
|||||
زبان رسمی | عربی | ||||
دیگر زبانها | کردی، ارمنی، آرامی | ||||
پایتخت | دمشق
33°30' شمالی 36°18' شرقی |
||||
رئیس جمهور | بشار الأسد | ||||
نخست وزیر | محمد ناجی العطری | ||||
پهناوری - مجموع - آبها |
رتبه 87 185,180 کیلومترمربع 0.06% |
||||
جمعیت - مجموع(2005) - تراکم جمعیت |
رتبه 55 18,448,752 100/کیلومتر مربع; (رتبه 76) |
||||
استقلال | از فرانسه - ژانویه 1 1944 - آوریل 17 1946 |
||||
درآمد سرانه ملی | : $1,378 (2003) رتبه جهانی 112 | ||||
یکای پول | لیره سوری | ||||
منطقه زمانی | UTC +2 | ||||
سرود ملی | حماة الديار | ||||
دامنه اینترنتی | sy. | ||||
پیششماره بینالمللی تلفن | 963 |
فهرست مندرجات |
[ویرایش] موقعيت جغرافيايی و طبيعی سوريه
سوريه با 185180كيلومتر مربع وسعت، هشتاد وهفتمين كشور جهان است كه در جنوب غربی قاره آسيا، كنار دريای مديترانه و در همسايگی كشورهای تركيه در شمال، عراق در شرق و جنوب شرقی، اردن در جنوب، فلسطين در جنوب غربی و لبنان در غرب واقع شده است. آب و هوای آن در كنارهها و نواحی جنوب غربی معتدل و مرطوب (مديترانهای)و در ساير نقاط گرم و خشك است. بلندترين نقطه آن از دريا، جبل شيخ با 2814 متر ارتفاع است. از رودهای مهم آن میتوان به فرات، خابور، عاصی، عفرين، قوين و دجله اشاره داشت كه رود فرات، با 696/2 كيلومتر طولانیترين آنها و حدود نيمی از آن در تركيه و عراق جاری است . بندرهای مهم سوريه عبارتاند از لاذقيه، طرطوس و بانياس كه در كنار دريای مديترانه واقع شدهاند.
[ویرایش] وجه تسميه شام و سوريه
سوريه كنونی در گذشته بخش عمدهای از شام بوده است. سرزمين شام، كشورهای كنونی سوريه، لبنان، فلسطين و اردن را در بر می گرفته است و در حقيقت (الشام والشام) نامی بوده كه جغرافيدانان عرب بر منطقهای كه از طرفی به دريای روم و بيابان ممتد- از ايله تا فرات - و از طرفی ديگر - از فرات تا مرز روم - محدود میشود نهادهاند؛ فضائل فراوانی در مورد شام ذكر كردهاند و بعضی از مورخان نيز احاديثی از محمد پیامبر اسلام در مورد فضائل آن ارائه كردهاند كه به نظر می رسد اين احاديث را وابستگان و محدثان اموی ساختهاند تا به نحوی سرزمين شام را در مقابل شهر پيامبر اسلام يعنی مدينه النبی، مطرح نمايند زيرا اين سرزمين، مقر حكومتی بنی اميه بوده است .
نام کنونی سوریه را فرانسویان پس از فروپاشی عثمانی و مستعمره نمودن این کشور از روی تاریخ کهن این بخش از جهان و آشوریان باستانی بر این سرزمین نهادند.
[ویرایش] تاریخ سوریه
سوريه كنونی كه در گذشته همراه با كشورهای اردن، لبنان، فلسطين، بخشی از سرزمين شام محسوب می شد، سابقهای بس دراز در تاريخ دارد كه مورخان، اين قدمت را به حدود پنج هزار سال پيش می رسانند. از آنجا كه اين سرزمين در طول مدت ياد شده، از فرهنگ و تمدن درخشانی برخوردار بوده، آثار و نشانه هايی از اين تمدن بر جای گذاشته است. قبل از تسلط مسلمانان بر اين كشور، اقوام مختلفی از جمله: اقوام سامی، آموری، آرامی، مصری، آشوری، بابلی، يونانی، رومی و ايرانی كه هر از چند گاهی اين كشور را سكونت گاه خويش نموده و يا آن را در معرض تاخت و تاز قرار داده اند، نشانه هايی از تمدن خاص خويش را برای اعصار بعدی به يادگار گذاشته اند. با تصرف شام در سال سيزده يا شانزده هجری به وسيله سپاه اسلام، فرهنگ اين دين جديد بر تمدنهای چندين سده اقوام مذكور غلبه يافت. در قرنهای پنجم و ششم هجری كه مقارن با جنگهای صليبی بود، حكام بسيار مقتدر و دينداری در اين كشور بر اريكه سلطنت نشسته و پرچم جهاد عليه صليبیها و روميان را برافراشتند. كسانی چون نورالدين محمود زنگی شهيد، سلطان صلاح الدین ایوبی، ملك عادل ايوبی، ملك ظاهر بيبرس، سيف الدوله حمدانی و... كه نه تنها امور جنگی و نظامی را در راس اقدامات خود قرار داده و به ايجاد پايگاههای نظامی، ساخت قلعه ها، حفر خندقها و... پرداختند كه امروزه وجود صدها اثر تاريخی از آن دوران بيانگر اين مدعاست . در قرون بعدی، مماليك و سرانجام تركان عثمانی پس از استيلا بر اين سرزمين، سياست پيشگامان خود را تداوم بخشيده و ضمن حفاظت و بازسازی آن آثار اسلامی، به احداث بناهای ديگری نيز پرداختند.
[ویرایش] استانهای سوریه
کشور سوریه دارای 14 استان یا (به عربی محافظة) است:
- دمشق بزرگترین شهر و پایتخت سوریه است. حلب دومین شهر پرجمعیت سوریه است. دیگر شهرهای مهم و پرجمعیت سوریه عبارتاند از: اللاذقیه، حمص، حماه، دير الزور، و معره النعمان.
- در نقشههای دولت سوریه استان هاتای نیز که اکنون جزو خاک ترکیه است خاک سوریه محسوب میشود.
- بلندیهای گولان (عربی: جولان) که جزو خاک سوریه است امروزه در تصرف کشور اسرائیل است.
[ویرایش] مردم سوریه
سوریه کشوری است با گروههای نژادی و قومیتهای گوناگون. در اين كشور به طور عمده عربها که حدود 90% جمعیت کشور را تشکیل میدهند زندگی میکنند (این تعداد شامل 400 هزار پناهنده فلسطینی نیز هست). کردها که 10% باقیمانده جمعیت را تشکیل میدهند از تبار آریایی هستند و بیشتر در نواحی شمال شرقی و شمالی کشور زندگی میکنند. همچنین در این کشور اقلیتهای کوچک زبانی آرامی (آشوری) و ارمنی نیز زندگی ميكنند.
وضعیت کردها در سوریه نسبت به دیگر کشورها ناگوارتر گزارش شدهاست. حکومت بعثی سوریه، برای این کشور که محل سکونت اقوام و گروههای زبانی متفاوت است تنها یک هویت میشناسد و آن هویت عربی است. موجودیت جامعه دو میلیونی کردها (و به قول منابع محلی ۳ الی ۴ میلیون) که ۱۰٪ ساکنین سوریه (با جمعیت ۱۹ میلیون) را تشکیل میدهند، همواره از جانب حکومت خاندان «اسد» انکار شدهاست. کردها، (همانطور که در ترکیه و عراق)، بزرگترین گروه اقلیت نژادی در سوریه نیز هستند.
علیرغم اینکه نواحی کردنشین آن فقیرترین قسمتهای این کشور است در سال ۱۹۶۲ حکومت سوریه حق شهروندی صدها هزار تن از کردها را سلب نمود و حتی آنان را از آمار کشور نیز حذف کرد، که البته این تعداد، اکنون پس از گذشت بیش از ۴۰ سال افزایش یافتهاست. این تعداد از کارت شناسایی ملی (ID) محرومند که برای ضروری ترین، ابتداییترین و حیاتیترین نیازهای خود همچون تحصیل، معالجه و غیره... ضروری است.
در ۲۹ ژانویه ۲۰۰۶ برخی منابع اعلام داشتند که سوریه قصد بازگردانی حق شهروندی به افراد نامبرده رادارد. [1]
بعد از اینکه حافظ الأسد، رهبر حزب بعث، در سال ۱۹۷۰، به سمت رئیس جمهوری سوریه رسید سرکوب و خفقان کردها و دیگر اقلیتهای این کشور، به طور قابل ملاحظهای تشدید یافت. بعثیهای سوریه عملیاتی مشابه و همزمان با صدام حسین رهبر حزب بعث عراق و رئیس جمهور وقت این کشور که در کردستان عراق انجام میداد و حملات یا عملیات تعریب (عربی کردن منطقه) نامیده میشد را شروع کردند.
در مارس ۲۰۰۴ به دنبال یک مسابقه محلی فوتبال در شهر کردنشین قامشلی، نیروهای نظامی سوریه به سرکوب و کشتار مردم این شهر پرداختند که منجر به چندین روز درگیری میان مردم و نیروهای مسلح حکومتی شد و بیش از ۳۰ کشته و صدها مجروح به جای گذاشت و شمار بیشتری نیز بازداست و روانه زندانها شدند.
[ویرایش] مذاهب و فرق مذهبی در سوريه
مسلمانان اين كشور 86% جمعيت این کشور را تشكيل می دهند و مسيحيان كه5/13% جمعيت آن را بخود اختصاص می دهند اقليت نسبآ چشمگیری در اين كشور می باشند. حدود پنج هزار يهودی نيز در دمشق و اطراف آن زندگی می كنند.
[ویرایش] برگرفته از
نوشتار: اماكن سياحتی و زيارتی دمشق، نوشته: اصغر قائدان. همچنين ارائه شده در تارنمای غدیر
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] پیوند به بیرون
جغرافیای جشن نوروز | |
جمهوری آذربایجان | ارمنستان | ازبکستان | عراق | ترکیه | تاجیکستان | افغانستان | سوریه | ترکمنستان | قزاقستان | تانزانیا | مصر | ایران |
اتحادیه کشورهای عرب | ![]() |
---|---|
اردن | امارات متحده عربی | بحرین | الجزایر | جیبوتی | تونس | سودان | سوریه | سومالی | عراق | عربستان سعودی | فلسطین | قطر | کومور | کویت | لبنان | لیبی | مراکش (وصحرای غربی) | مصر | موریتانی | یمن | عمان |