روحالله خاتمی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سید روح الله خاتمی روحانی و فقیه شیعه، موسس مدرسه علمیه اردکان و نماینده روحالله خمینی در استان یزد و امام جمعه شهر یزد بود. وی پدر سید محمد خاتمی رییس جمهور سابق ایران (از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴) بود.
[ویرایش] زندگی
خاتمی شامگاه دوشنبه دهم رمضان سال 1324 قمری در اردكان دیده به جهان گشود و با همنشینی پدر و مادر خود توانست فارسی و عربی را به خوبی بیاموزد و از سیزده سالگی نیز به عنوان طلبه به آموختن علوم دینی در زادگاه خود تحت نظر پدر پرداخت.
خاتمی تحصیلات تكمیلی خود را در حوزهی علمیهی اصفهان به سرانجام رسانید و از فشاركی اجازهی اجتهاد گرفت و ”حاج میرزا علی آقای شیرازی”، ”شیخ محمد خوانساری”، سید محمد نجفآبادی” و ”حاج رحیم ارباب” از جمله استادان او بودند. وی در اردكان، به فعالیتهای مذهبی و سیاسی در مخالفت با حکومت رضاشاه پرداخت و در كنار آن، هیچگاه از مبارزه با تحجر و مقدس مآبی غافل نشد. هنگامی كه نخستین جرقههای انقلاب اسلامی با سخنان امام خمینی در سال 1341 شمسی شعلهور شد، به سرعت به وی پیوست و فعالیت سیاسی خود را شدت بخشید و یكی از اركان انقلاب اسلامی را در یزد و اردكان پی افكند. پس از پیروزی انقلاب، وی با حكم آیتالله خمینی به عنوان امام جمعهی اردكان و پس از ترور آیت الله صدوقی به سمت امام جمعهی یزد و نمایندهی امام در آن دیار منصوب شد. آیتالله سیدروح الله خاتمی روز پنجم آبان ماه 1367 شمسی درگذشت. بنیانگذار جمهوری اسلامی در پیامی وی را ”یكی از چهرههای تقوا، خلوص و ایمان” توصیف كرد. از خاتمی دو اثر، یكی ”روزهی راستین” شرح دعای روزهای ماه مبارك رمضان و دیگری ”آینهی مكارم” شرح دعای مكارم الاخلاق امام سجادبه چاپ رسیده است. همچنین چند كتاب دربارهی احوال و آثار وی از جمله ”یادنامهی خاتمی” به قلم محمدتقی فاضل میبدی منتشر شده است. آخرین این آثار كتابی با عنوان ”تندیس دینداری و فرزانگی” است.