فراسوی فرزانگی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فراسوی فرزانگی یکی از اصطلاحات دین بودا است. این اصطلاح ترجمه اصطلاح سانسکریت پرَگیا پارَمیتا (prajñā pāramitā) است. (در ترانویسی سانسکریت jñ به صورت «گ» تلفظ میشود).
فراسوی فرزانگی یکی از جنبههای شخصیتی حقیابندهها (بوداسَفها) است که با نام کمال (پارَمیتا) شناخته میشود.
سورههایی بودایی به نام فراسوی فرزانگی یکی از سبکهای متنی شاخه مهایانه بودایی هستند.
[ویرایش] منابع
ویکیپدیای انگلیسی.
[ویرایش] مطالعه بیشتر
پاشایی، ع.: فراسوی فرزانگی (پرَگیا پارَمیتا)، نشر نگاه معاصر، تهران ۱۳۸۰.