تال مد اودلی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تال مَد اودلی سنگ بزرگ و عجیبی است در کوهپایه «زیر» جنوب کوخرد یا «بون کوه لُوز». این تال در جنوب شرقی بون کوه لُوز قرار دارد. البته سنگهای عجیب دیگر نیز در کوههای بخش کوخرد وجود دارد مانند: سنگ پاتیل و سنگ لنگ پومه در کوه شمال کوخرد، و تال کَل احمد و سنگ اکال و سنگ نقاره در کوه جنوب کوخرد.
«سنگ اکال» در محوطهای بنام کارگهی واقع است. این منطقه از توابع بخش کوخرد شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شدهاست.
[ویرایش] تال
تال مَد اودلی در سَرگرد نرگ گری پان واقع است. در سربالائی چک شِرُه دره بزرکی وجود دارد بنام خورنساء بعد از خور نساء در بون کوه دشت پهناوری است. در کوشهای از این دشت بهناور سنگ بزرگ و مربع مانندی افتادهاست که آن را «تال مَـد اودلی» مینامند، این تال مانند خانهای است و استراحتگاهی بوده و هست که کوهنوردان و شکاربانان درآن استراحت میکنند.
در وازه تال مَد اودلی ازطرف شمال شرقی تال واقع شده و تال از داخل به دو قسمت شدهاست، در قسمت اول تال بعد از ورود از دروازه یک تخته سنگی به اندازه ۲ متر مانند ستونی ایستاده قسمت بالای این سنگ چسپیده به سقف تال مَداودلی و مانند پایهای میماند که زیر سقف تال زده شده، تال مـد اودلی از داخل مانند قارچ و یا چتر میماند، واین سنگ از سقف تال مد اودلی حفاظت میکند. در بغل این پایه (سنگ) اجاق چائی بزی دایر کردهاند، همچنین در بغل همین سنگ آتش روشن میکنند برای تدفئه تال «برای گرم کردن تال در زمستان». بعد از این ستون قسمت اصلی تال مَداودلی است، قسمت اصلی تال نیز از داخل به دوقسمت شدهاست، یعنی از داخل تال به دوقسمت «دو طَبَقهَ» شده طبقه پائین جای سه نفر است، و طبقه بالا جای دونفر، وبغل ستون که قبلاً ذکر شد نیز جای یک نفر، یعنی شش نفر در تال مد اودلی براحتی میتوانند بخوابند.
تال مـد اودلی «سنگی است» قدیمی وداستانهای زیادی از این تال ومردمانی که در زمان قدیم در این تال سکونت گزیدهاند نقل میشود ولی راهی صعب العبور دارد و مردم یا پیاده ویا با الاغ میتوانند به تال مد اودلی بروند.
در طرف جنوب این تال کمی رو بهطرف شرق درخت کهن سالی وجود دارد که آن را بنه دگه مینامند، همچنین آودون بزرگی نیز از طرف جنوب شرقی این درخت وجود دارد، در بغل بنه دگه یک پر سنگلاخی وجود دارد که ۴ متر ارتفاع دارد در بغل این پر یک خمرهای باسنگ وسیمان درست کردهاند برای جمع آوری آب باران، این خمره بنام خمره «حسن لنگ» معروف است، در چند سال پیش کوخردیها در آنجا آب انباری (برکه)ای ساختهاند. پشتخه شاه حسینی از طرف غرب تال مد اودلی قرار دارد، و تنب هنگ از طرف جنوب غربی تال واقع است، وازطرف شمال شرقی تال مد اودلی یک پرتگاهی است که بنام دسک معروف است.
[ویرایش] منبع
- محمدیان، کوخری، محمد ، “ «به یاد کوخرد» “، ج2. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.