نسبیت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نسبیت (به معنی «نسبی بودن»، در برابر «مطلق بودن») ممکن است به معناهای زیر بکار رود:
- اصل نسبیت در فیزیک کلاسیک که از گالیله است و اینشتین در نظریهٔ نسبیت خاص صورت عامتری از این اصل را مطرح کرد.
- نظریه نسبیت، دو نظریه «نسبیت خاص» و «نسبیت عام» از آلبرت اینشتین
- نسبیت یا نسبیگرائی در علوم انسانی
- نسبیت نام اثری است از ام. سی. اشر