تنش
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
واژهٔ فارسی تَنِش در معانی زیر کاربرد دارد:
- تنش به معنی ناآرامی و تشنج در یک محیط یا در روابط است.
- تنش یکی از مفاهیم فیزیکی است.
واژهٔ تنش اسم مصدر از فعل تنیدن است.
واژهٔ فارسی تَنِش در معانی زیر کاربرد دارد:
واژهٔ تنش اسم مصدر از فعل تنیدن است.