اورامی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اورامانی یا اورامی (به کردی: ههورامی Hewramî) یکی از گویشهای زبان کردی در جنوب کردستان و یکی از زبانهای ایرانی شاخه شمال غربی است. در قسمتهایی از کردستان ایران و عراق که اصطلاحا هورامان نامیده میشود با آن سخن میگویند.
اورامی شباهت بسیار زیادی از لحاظ دستور زبان و واژگان با زبان اوستایی دارد و حداقل حدود 30% واژگان آن دو با هم مشترک است[نیاز به ذکر منبع]. یکی از ویژگیهای این زبان وجود مونث و مذکر در اسامی است.
محمد معین پدیدآورنده یکی از فرهنگهای مهم فارسی به نام فرهنگ معین (در شش جلد) در مقدمه این فرهنگ درباره تاریخ زبان فارسی می گوید:
برای آشنایی بیشتر با زبان پهلوی باستان زبان اورامی یک منبع مهم است. پهلوی با وزنی بخصوص و همانند گورانی خوانده میشده است وگاهی آن را پهلوی وبرخی اوقات آن را اورامه، اورامن و اورامنانیان می گفته اند.
شاید برای دریافت این موضوع که، اورمنان، همان گونهی فارسی (هورامه نان) کردی است و با واژهی (هه ورامان) یکی است، به تلاش چندانی نیاز نباشد. هورامهنان – هورامانان = هور + امان (امدند) + آن – زمان طلوع خورشید. همچنان که میگویند: (به یانیان) بامدادان، (ئیواران) زمان عصر.
[ویرایش] منبع
- فرهنگ معین (در شش جلد)