صادق بریرانی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
صادق بریرانی از پیش کسوتان هنر گرافیک ایران است که در کنار ارائهٔ آثار گرافیکی به نقاشی نیز میپردازد.
صادق بریرانی در سال ۱۹۲۳(۱۳۰۲) در بندر انزلی زاده شد. در ۱۶ سالگی نقاشی را از درویشی به نام"زرین کلک" آموخت و در ۱۳۲۶ برای تحصیل در رشتهٔ نقاشی وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. سپس به امریکا رفت و در دانشگاه ایندیانا تحصیل کرد. بریرانی از سال ۱۳۶۰ در دانشگاههای تهران گرافیک تدریس کرده است. او داور دو سالانهٔ گرافیک برنو،چکسلواکی در ۱۳۵۵ و دو سالانهٔ طراحی گرافیک تهران در ۱۳۷۱ بوده است و در نمایشگاهها و دوسالانههای بسیاری شرکت کرده است.
با وجود این که در دوران تحصیل تأثیر زیادی از هنر اروپا و امریکا گرفت ولی به بیان هنری ایرانی خود وفادار ماند. آثار وی در عین حال که از هنر خوشنویسی قدیمی ایرانی ریشه میگیرند، به گونهای از نقاشی معاصر که "نقاشی حرکتی" نامیده میشود نیز تمایل دارند. او شیوهای در خوشنویسی دارد که خاص خوداوست و بر مبنای حرکت آزاد قلم مو و بر هم ریختن کامل تناسبات و ساختار شکنی برای دستیابی به الفبایی جدید است. بریرانی معتقد است که فرم ظاهری کلمات تداعی کنندهٔ معنا و مفهوم هستند و پلی بین درون مفاهیم با دنیای خارج است. تلفیق نقاشی، گرافیک و شعر مشخصهٔ عمدهٔ کارهای اوست. وی به اصل بیان خودانگیخته و نشانگذاریهای اتوماتیک هنری نزدیک میشود که روش سوررئالیست هاست، ولی نگرش او اصالتی شرقی دارد و مبتنی بر تعمق و نظاره است که از فلسفه ی شرق نشأت میگیرد.