فرشید
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فَرشید متشکل از دو واژهٔ «فر» و «شید» است. فر به معنی پشتیبانی ایزدی یکی از مفاهیم آیین زرتشتی است و شید به معنی نور است. بنا بر این فرشید به معنی کسی است که دارای فَرّی درخشان است.
فَرشید متشکل از دو واژهٔ «فر» و «شید» است. فر به معنی پشتیبانی ایزدی یکی از مفاهیم آیین زرتشتی است و شید به معنی نور است. بنا بر این فرشید به معنی کسی است که دارای فَرّی درخشان است.