باد صبا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

برای فیلمی به این نام به باد صبا (فیلم) نگاه کنید.

باد صَبا (نام‌های دیگر: باد بَرین، باد پیش) در اصطلاح قدیمیان بادی را می‌گویند که از سوی خاور به سوی شمال بوزد. باد صبا را بادی صبحگاهی، بهاری و لطیف و خنک می‌دانستند.

قدیمیان باور داشتند که آغازگاه این باد مطلع خوشه پروین است و پایانگاه آن صورت فلکی هفت‌اورنگ.

در ادبیات فارسی، باد صبا باعث شکوفایی طبیعت می‌شود و عاشقان راز خود را با باد صبا می‌گویند.

[ویرایش] منبع

بر پایهٔ داده‌هایی از:‌لغت‌نامه، دهخدا، سرواژه، باد صبا.

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.