جی‌پی‌آ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

GPA یا Grade Point Average شیوای است برای ارزش یابی تحصیلی در مدارس و دانشگاههای ایالات متحده. میتوان GPA را معادل انگلیسی معدل دانست با این تفاوت که دامنه GPA میان ۰ و ۴ است.

محاسبه GPA در دانشگاهها به این صورت است که در پایان ترم تحصیلی نمره ای که در هر کلاس به دست آمده را در مقیاس حروف قرار میدهند و سپس حروف را در مقیاس ۰ تا ۴ قرار میدهند:

۴ = A= ۱۰۰ - ۹۵

A-= ۹۴ - ۹۰ = ۳.۷

B+= ۸۹ - ۸۶ = ۳.۳

B= ۸۵ - ۸۳ = ۳

B-=۸۲ - ۸۰ = ۲.۷

C+= ۷۹ - ۷۶ = ۲.۳

C= ۷۵ - ۷۳ = ۲

C-=۷۲ - ۷۰ = ۱.۷

D+= ۶۹ - ۶۶ = ۱.۳

D= ۶۵ - ۶۳ = ۱

D-= ۶۳ - ۶۰ = ۰.۷

F = ۵۹ - ۰ = ۰

سپس تعداد واحد هر درس در نمره به دست آمده (بین ۰ تا ۴ ) ضرب میشود؛ اعداد به دست آمده از این طریق با هم جمع میشوند و بر تعداد کل واحدها تقسیم میشوند که عدد حاصل GPA است.

[ویرایش] مثال

اگر در درسی ۳ واحدی B+ بگیریم و در درسی ۴ واحدی C ؛ خواهیم داشت:

(۳*۳.۳) + (۴*۲) = ۱۷.۹

(۱۷.۹) / (۳+۴) = ۲.۵۵

GPA = ۲.۵۵

زبان‌های دیگر