مدل مرجع اتصال داخلی سیستم‌های باز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

مدل مرجع OSI
مدل مرجع OSI

فهرست مندرجات

[ویرایش] مدل مرجع OSI

این مدل را به طور کامل مدل مرجع ارتباطات سیستم‌های باز گوییم.این مدل به نوبه خود یک معماری شبکه نیست چون هیچ سرویس یا پروتکلی در آن تعریف نمی‌شود. این مدل دارای هفت لایه‌است:

  • لایه فیزیکی
  • لایه پیوند داده
  • لایه شبکه
  • لایه انتقال
  • لایه نشست
  • لایه نمایش
  • لایه کاربردی

[ویرایش] لایه فیزیکی

این لایه وظیفه انتقال بیت‌ها از طریق کانال مخابراتی را عهده دار می‌شود.مسائل طراحی در این لایه عمدتا از نوع فیزیکی، الکتریکی، تایمینگ، رسانه فیزیکی انتقال است.

[ویرایش] لایه پیوند داده

وظایف این لایه به ترتیب زیر است:

  1. رفع خطاهای فیزیکی
  2. فریم بندی داده‌ها
  3. هماهنگی بین سرعت گیرنده و فرسنده
  4. کنترل دسترسی به کانال مشترک

[ویرایش] لایه شبکه

وظایف این لایه به ترتیب زیر است:

  1. کنترل عملکرد زیر شبکه
  2. مسیر یابی
  3. کنترل گلوگاه‌ها
  4. کیفیت سرویس دهی
  5. به پیوستن شبکه‌های نا همگن

[ویرایش] لایه انتقال

وظایف این لایه به ترتیب زیر است:

  1. شکستن داده‌ها برای لایه‌های پایین تر
  2. تعیین سرویس‌های لایه نشست

[ویرایش] لایه نشست

وظایف این لایه به ترتیب زیر است:

  1. برقراری نشست
  2. ارائه سرویس‌های کنترل دیالوگ، مدیریت نشانه، سنکرون سازی

[ویرایش] لایه ارائه

این لایه وظیفه مدیریت ساختار پیام‌ها را برعهده دارد و در اصل برای آن استاندارد سازی می‌کند.

[ویرایش] لایه کاربرد

این لایه شامل مجموعه پروتکل‌هایی جهت وب(HTTP)، انتقال فایل(FTP)، انتقال خبر(NNTP)، پست الکترونیک(POP,SMTP)

[ویرایش] پیوند به بیرون

[ویرایش] منابع

  1. شبکه‌های کامپیوتری، آندروس اس.تنن بام، ویراست چهارم(۲۰۰۳)
  2. دانشنامه آزاد ویکی پدیا بخش لاتین