حاجی بکتاش والی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حاجی بکتآشِ وآلی ، از صوفیان خراسان بوده که 1209-1271 میلادی در آناتولی می زیسته است . او بنیان گذار علوی گری در آناتولی شناخته شده است . نام راستین وِی سید محمد رضوی بوده است .LINK
[ویرایش] خاستگاه
ریشه وی از نیشابور (ایران) و از پیروان صوفی گری یسوی بوده است که در آسیای میانه بسیار کوشا بوده اند.
بزرگان اسلام در سدههای میانه |
---|
اثیر · ابو کمیل · ابونواس · بتانی · وقیدی · ابوالوفای بوزجانی · معری · بغدادی · بیرونی · تقی الدین · الحازن · کاشانی · ابراهیم ادهم . کندی · ابن رشد · ابنسینا · ادریسی · ابوسعید گرگانی · فرغانی · ابوالفرج · ابوالفدا · عباس ابن فرناس · مسعودی · مروزی · مقریظی · ابن مقفع · ابن ندیم · ابن خلدون · ابراهیم ابن صنعان · جابر ابن حیان · حسن الوزن · خیام · خجندی · خوارزمی · ابن البنا · ابن فضلان · ابن نفیس · ابوالقاسم · ابوسعید ابوالخیر . علی قوشچی · صوفی . عطار نیشابوری . ابن بطوطه · ابن رومی · حاجی بکتاش والی . حلاج · رازی · قاضیزاده رومی · نصیرالدین طوسی · اقلیدسی · ابوالوفا · سعدی · سنان · طبری . فارابی · بیضاوی · غزالی · نظامی · ابن حزم · ابن عربی · مولوی · ابن تیمیه · |