مکتب تفکیک/موقت
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مکتب تفکیک یکی از مکتبهای جدید اسلامی است که در مشهد ایجاد شده است. بینانگذاران این مکتب بر این باورند که می بایست میان روش های مختلف دسترسی به حقایق جدایی انداخت. در حقیقت قایل به تفکیک روش های مختلف معرفت شناختی هستند. آنان به شدت به روش معرفتی ملاصدرا شیرازی می تازند و روش او را موجب خلط روشی شناختی می دانند. یکی از معروف ترین ایشان سید موسی زرآبادی است. این مکتب در گذشته به این نام خوانده نمی شد. نام کنونی برای این روش از سوی محمد رضا حکیمی پیشنهاد و جا افتاده است. وی در مقاله ای در کیهان فرهنگی و سپس در کتاب مکتب تفکیک به روش و بینانگذارانش اشاره کرده است.[1]* درباره مکتب تفکیک در سال های اخیر کتاب های چندی نوشته و منتشر شده است. برخی تنها به بیان سرگذشت و برخی دیگر به تحلیل مکتب اقدام کرده اند . صادق لاریجانی یکی از منتقدان این مکتب است. آیت عرفان.[2]* نیز به سرگذشت یکی از بینانگذاران این مکتب و دیدگاه های وی پرداخته است.
[ویرایش] منابع
* حکیمی ، محمد رضا. مکتب تفکیک. تهران: نشر، ۱۳۷۰ * منصوری ، خلیل. آیت عرفان. قم: نشرلاهیجی، ۱۳۷9