جهنم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

‌‌‍‍

 در بی‌طرفی این مقاله اختلاف نظر وجود دارد.
لطفاً به گفتگوهای صفحهٔ بحث مراجعه کنید.


همان جای مشهوری است که پر از آتش و موجودات وحشتناک و موذی است و کافران و بد کاران پس از مرگ بدانجا می روند و به سزای اعمال خویش می رسند. [نیاز به ذکر منبع]

فهرست مندرجات

[ویرایش] جهنم از دیدگاه اسلام

جهنم هفت طبقه دارد و هر چه پایین تر برود، جای افراد بدتر است.

عذاب های دوزخ هم روحی اند هم جسمی. برخی جهنمیان همیشه در آنجا می مانند و برخی دیگر پس از مدتی بخشوده می شوند و به بهشت می روند. [۱]

تنها راه خلاصی از جهنم یا پایان کیفر مقرر است یا شفاعت شفیعان. [۲]

گناهان برخی کسان چنان سنگین است که در آن جاودانه می شوند. [۳]

جهنم جای عمل نیست و بنابر این نمی توان در آنجا با عمل صالح خویش را از عذاب رهانید. [۴]

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.



[ویرایش] جهنم در آئین بهائی

بهائیان معتقدند، زمانی که انسان به موجب تعالیم و احکام الهیه عمل نکند و تنها به امور مادی تعلق داشته و به رضای خداوند نرسیده باشد، روح او بعد از صعود به عالم بالا، در مراتب صفلی قرار می‌گیرد و در عالم نقص و احتجاب و جهالت باقی می‌ماند. روح او ارتقاء نمی‌یابد لذا موفق به کسب رضای حق نمی‌شود این عدم رضایت و حس اضطراب و نگرانی از برای انسان جهنم است.

ترقیات انسان در عالم الهی بسته به اعمال و رفتارش در این دنیا دارد لذا مرگ برای فرد گنهکار نه تنها بشارت نیست بلکه بیم و هراس از عدم رضای خداوند و اضطراب و نگرانی است.[۵]

[ویرایش] پیوند به بیرون

[ویرایش] منابع

  1. اسفار اربعه, ملا صدرا, جلد ۹, صفحه ۳۲۰
  2. المحجه البیضاء, فیض کاشانی, جلد ۱, صفحه ۲۵۵
  3. سوره بقره, آیه ۳۹
  4. نهج البلاغه, خطبه ۴۲
  5. حیات بعد از مرگ، تالیف هوشنگ گهرریز، نشر آپریل ۲۰۰۳، نشر بدیع لندن، لندن انگلستان

زبان‌های دیگر