زندگینامه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
زندگینامه سبکی در ادبیات و دیگر رسانهها از جمله فیلمهای مستند است که مربوط میشود به شرح و توصیف رخدادها و روند زندگی یک یا چند نفر. بیشتر زندگینامهها بر پایه یادداشتهای شخصی افراد ترتیب داده میشوند و داستانهایی واقعیاند نه تخیلی. یک زندگینامه به فهرست کردن اطلاعات در مورد یک شخص مانند زادگاه و زادروز و تاریخ رخدادها محدود نمیشود و به توضیح و گاه تحلیل رویدادها میپردازد.
به زندگینامهای که توسط خود شخص مورد نظر نوشته شود زندگینامه خودنوشت گفته میشود.
از قدیمیترین نمونههای زندگینامه میتوان به کتابهای تاریخنگاران یونان درباره شرح زندگی شاهنشاهان ایران اشاره کرد از جمله کوروشنامه نوشته گزنفون.
نخستین کتاب زندگینامه در زبان فارسی نو کتاب لبابالالباب محمد عوفی است.[1] در ادبیات فارسی کتابهای تألیفشده در سبک زندگینامه را تذکره میگفتند.
[ویرایش] منبع
ویکیپدیای انگلیسی، نسخهٔ ۱۷ نوامبر ۲۰۰۶.