جیپیآ
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
GPA یا Grade Point Average شیوای است برای ارزش یابی تحصیلی در مدارس و دانشگاههای ایالات متحده. میتوان GPA را معادل انگلیسی معدل دانست با این تفاوت که دامنه GPA میان ۰ و ۴ است.
محاسبه GPA در دانشگاهها به این صورت است که در پایان ترم تحصیلی نمره ای که در هر کلاس به دست آمده را در مقیاس حروف قرار میدهند و سپس حروف را در مقیاس ۰ تا ۴ قرار میدهند:
۴ = A= ۱۰۰ - ۹۵
A-= ۹۴ - ۹۰ = ۳.۷
B+= ۸۹ - ۸۶ = ۳.۳
B= ۸۵ - ۸۳ = ۳
B-=۸۲ - ۸۰ = ۲.۷
C+= ۷۹ - ۷۶ = ۲.۳
C= ۷۵ - ۷۳ = ۲
C-=۷۲ - ۷۰ = ۱.۷
D+= ۶۹ - ۶۶ = ۱.۳
D= ۶۵ - ۶۳ = ۱
D-= ۶۳ - ۶۰ = ۰.۷
F = ۵۹ - ۰ = ۰
سپس تعداد واحد هر درس در نمره به دست آمده (بین ۰ تا ۴ ) ضرب میشود؛ اعداد به دست آمده از این طریق با هم جمع میشوند و بر تعداد کل واحدها تقسیم میشوند که عدد حاصل GPA است.
[ویرایش] مثال
اگر در درسی ۳ واحدی B+ بگیریم و در درسی ۴ واحدی C ؛ خواهیم داشت:
(۳*۳.۳) + (۴*۲) = ۱۷.۹
(۱۷.۹) / (۳+۴) = ۲.۵۵
GPA = ۲.۵۵