از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فيودور ايفانوفيج تيوتجيف (۵ دسامبر ۱۸۰۳- ۲۷ ژوییه ۱۸۷۳) شاعر روسى برجسته و ديبلومات است. او در شهرها ميونخين و طورين زندكى ميكرد و با وهاينى شيلينگ اشنا ميداد. او در ادبيوت شركت نميكرد وخود را اديب نميناميد.بيشتر از ۴۰۰ اشعارش حفظ شد. سطور از اين اشعار در روسيه غلبا شاهد مثال اورده شد. اول اشعار به دائره سنت شاعرى قرن ۱۸ افريده شد. در مدت سالها ۱۸۳۰ م سنت رمانتيسم اروبائى (بحصوص المانى) در شعر او محكم شد. اين غزليات فلسفى است كه موضوع عمده ان وقف تفكر كائنت قشمت ادم و طبيعه كرده شد. در مدت سالها ۱۸۴۰ م تيوتجيف جند مقاله سياسى در براى رابطه بين روسيه و مدنيت غرب مينويسد. در دوره سالها ۱۸۵۰ م او فراوانى اشعار عشقى كه عشق در انان مثل فاجعه حس ميشود ايجاد كرد. اشعار ديرتر به سلسله "دينيسيفسكى" جمع شد (دينيسيفا نام محبوبه شاعراست) . در دوره ۱۸۷۰- ۱۸۶۰ م اشعار سياسى به حلقيات او تفوق ميكند. ناميترين شعر "Silentium" دعوت تلخ به خاموشى است و افسوس كه يك مرد مرد ديكر را هركز نفهمد. سطور" فكر كفته دروغ است" "روسيه با عقل نتوان فهمد" و"نميتوانيم بدانيم جطور كلمه ما اثر كند" كلمات قصار شد.
تيوتجيف