حرمله
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
حرملة بن کاهل اسدی کوفی، آنکه کودک شیر خوار امام حسین را (به نامعلیاصغر، یا عبدالله رضیع) در آغوش امام یا روی دست وی با تیر به شهادت رساند.
سالها پس از حادثه عاشورا، منهال در سفر حج، دیداری با امام سجاد داشت. پرسید: حال حرمله چگونه است؟ گفت: در کوفه است و زنده است. امام او را نفرین کرد که: «اللهم اذقه حر الحدید،اللهم اذقه حر النار» (خدایا، سوزش و گرمای آهن و آتش را بهاو بچشان). چون به کوفه برگشت، در دیدار با مختار که خروج کرده بود، ناگهان دید که حرمله را آوردند و به دستور مختار، دست و پایش را بریدند و سپس در آتش افکندند. منهال، ماجرای دیدار خود با امام سجاد و دعای امام را نسبت به حرمله بیان کرد. مختار، ازاینکه خواسته و دعای به دست او تحقق یافته، بسیار خوشحال شد.