سید مرتضی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

«سیّد مرتضی بن داعی حسنی» (یاحسینی) مکنّی به ابوتراب و ملقّب به «صفی الدین» و «علم الهدی» (پرچم هدایت)، از علمای بزرگ شیعه در قرن ۵و۶ هجری قمری است.

از آثار او می‌توان «تبصرة العوام فی معرفة مقالات الانام»، در شرح مذاهب مختلف به پارسی و «فصول تامّه» (به عربی) نام برد.

[ویرایش] منبع

این مقاله شامل بخش‌هایی به قلم محمد معین (درگذشته در ۱۳۵۰) است. حقوق معنوی آن بخش‌ها برای محمد معین محفوظ است.

  • «فرهنگ فارسی معین»، ج ۶، ص ۱۱۹۲