اوستاشناسی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اوستاشناسی دانش بررسی،واکاوی و خوانش متنهای کهن اوستا و یا متنهای وابسته و تفسیر آنها و همچنین شناخت زبان اوستایی ست. این دانش در دوره نوین از سال ۱۷۵۸ (میلادی) که اروپاییان با اوستا انجام شدند آغاز شد.
[ویرایش] تاریخچه
یک فرانسوی به نام انکتیل دوپرون در سال ۱۷۵۸ در هندوستان اوستا را نزد یک موبد پارسی به نام دستور داراب آموخت،وی در بازگشت به فرانسه به برگردان اوستا به فرانسوی پرداخت و در ۱۷۷۱ اوستای خود را به چاپ رساند. هممیهن دیگر او بورنوف در سال ۱۸۸۳ یسنا را به فرانسوی برگرداند و نشر نمود. از این تاریخ بود که اوستاشناسی پایه دانشیک گرفت چرا که بورنوف برای برگردان و فهم واژگان دست به روشی تازه زد،او برای دانستن معنای واژگان به سانسکریت که بسیار به اوستایی نزدیک است روی آورد و از همین راه دستور زبان اوستایی را نیز یافت.
[ویرایش] منبع
- ابراهیم پورداوود؛آناهیتا
عناوین مربوط به مزدیسنا | ![]() |
|
---|---|---|
تاریخچه دین زرتشت |
||
زرتشت | گشتاسب | مزداپرستی در دوره هخامنشی | مزداپرستی در دوره اشکانی | مزداپرستی در دوره ساسانی | تاریخ زرتشتیان پس از اسلام | پارسیان هند | زرتشتیان ایران
|
||
مفاهیم | ||
اهورامزدا | اهریمن | امشاسپندان | سوشیانس |هوشیدر | زروان | فرجامشناسی | هوم | آتشهای مقدس | مغ | گئوشاورورن | دیوها | اردویسور اناهید | فروهر
|
||
افراد مهم | ||
زرتشت | گشتاسب | کرتیر | تنسر | موبدان | ابراهیم پورداوود | بابک خرمدین | فرهنگ مهر | منوچهرجی جاماسپآسانا
|
||
آیینها و اماکن مقدس | ||
جشنها | گاهنبار | سدرهپوشی | آیینهای طهارت | درون | برسم | کستی | ور | گاهشماری زرتشتی | کعبه زرتشت | آتشکدهها |استودان | برج خاموشان | چکچک
|
||
نوشتههای دینی | ||
گاهان | اوستا | خردهاوستا | بندهشن | دینکرد | زادسپرم | شایست نشایست | زند | پازند | مینوی خرد | اردویرافنامه | دادستان دینی | آفرینگان | سیروزه | نیایشها | ماتیکان گجستک ابالیش | ادبیات پهلوی | اوستاشناسی
|