کنسرتو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

کنسرتو قطعه‌ای موسیقی است که برای ارکستر و یک ساز (معمولاً پیانو یا ویولن) تصنیف شده است. نقش ارکستر در مجموع همراهی ساز تکنواز است و به همین ترتیبب ساز تکنواز نقش اصلی را طی تمام قطعه ایفا می‌کند.

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.