ژورنالیسم آنلاین
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ژورنالیسم آنلاین ، سايبر ژورناليسم يا روزنامه نگاري الكترونيك انواع جديدي از روزنامه نگاري هستند كه به اينترنت و شبكه متكي هستند . مركز مطالعات سايبر ژورناليسم دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تنها مركز مطالعاتي در زمينه روزنامه نگاري سايبر در ايران است . تا كنون اين مركز چندين نشست تخصصي در باره تشريح ماهيت ، تكنيكها و انواع روزنامه نگاري سايبر برگزار كرده است براي اطلاع بيشتر در اين باره مي توان به سايت اينترنتي اين مركز در آدرس www.ertebatat.net مراجعه كنيد
خبرنگاري آنلاين چيست ؟
خبرنگاری آن-لاین دارای برخی از ویژگی های روزنامه نگاری مطبوعاتی و خبرنگاری برای شبکه های رادیویی و تلویزیونی است، و ویژه گی های دیگری نیز دارد که مختص اینترنت هستند. معمولا تارنماها مقالات متنوعی جهت مطالعه خوانندگان عرضه می کنند، درست همان گونه که یک مقاله در روزنامه مطالعه می شود. در مواقع دیگر، مخاطب ممکن است یک گزارش ویدئویی را انتخاب کند، که در آن زمان این تارنما شبیه یک گزارش تلویزیونی عمل می کند. یک گزارش آن-لاین، که از تمام امکانات این رسانه جدید به طور کامل استفاده کند، مخاطب را قادر می سازد تا با انتخاب مسیرش در اطلاعات عرضه شده، در نوع استفاده از این گزارش سهیم شود. نورا پال، مدیر موسسه مطالعات رسانه جدید در دانشگاه مینسوتا، می گوید، "فقط اگر عنصری از کنترل توسط کاربر وجود داشته باشد می توان گفت این یک قالب گزارش جدید است." جاناتان دوب، ناشر سایبرجورنالیست.نت، تارنمایی که تاثیرگذاری اینترنت و فناوری های دیگر بر رسانه ها و تغییرات ایجاد شده در آنها را بررسی می کند، اظهار داشت، "خبرنگاری آن-لاین باید بطور همزمان در سطوح مختلف فکر کند: کلمات، ایده ها، ساختار گزارش، طراحی، ابزارهای تعاملی، عکس ها، و قضاوت های خبری." او اضافه کرد، "کار تلویزیون نشان دادن اخبار است. کار مطبوعات بیشتر به شرح و توضیح اخبار مربوط می شود. گزارش آن-لاین یعنی نمایش، تعریف، شرح و تعامل خبر." برای امکان پذیر ساختن این موارد، خبرنگاران آن-لاین اطلاعات را در لایه های مختلف، با استفاده از قالب های گزارشی متنوع، ارایه می کنند.
قالب های گزارشی آن-لاین
اصلی ترین قالب گزارشی آن-لاین شکل "پرینت پلاس" است. این گزارش یک متن نوشتاری است که شامل عناصر اضافه دیگری از قبیل عکس، صوت، و ویدئو یا هایپرلینک های دیگر به اطلاعات بیشتر است. با تعبیه لینک های مختلف، خبرنگار می تواند مخاطب را در مسیر کسب اطلاعات بیشتر در تارنماهای جداگانه هدایت کند، که برخی از آنها ممکن است از منابعی به غیر از آن سازمان خبری با سابقه یا پیشینه خبری بیشتر ارایه شده باشند. گزارش های آن-لاین را می توان با اضافه کردن لینک های دیگر به پایگاه داده هایی که کاربر می تواند در آنها به جستجو بپردازد، بهتر و غنی تر ساخت. برای مثال، گزارشی درباره شاگردان مردود شده در امتحانات مدارس متوسطه در سرتاسر کشور می تواند، با ایجاد یک لینک، کاربر را به پایگاه داده های نتایج امتحانات کلیه مدارس متصل کند. کاربر می تواند جهت یافتن یک مدرسه خاص یا کلیه مدارس در یک شهر بخصوص جستجو کند، یا نتایج امتحانات مدارس مختلف را با یکدیگر مقایسه نماید. یک رویکرد خلاقانه تر از "تعامل های کلیک کردنی" یا تصاویر گرافیکی چندرسانه ای، که مخصوص نمایش یک گزارش طراحی می شوند، استفاده می کند. عناصر گرافیکی به شکل خطی چیده می شوند، ولی خواننده ها می توانند به هر ترتیبی که می خواهند و به شکل مستقل در آنها وارد شوند. همین امر در مورد اکثر "نمایش اسلاید" های آن-لاین نیز صدق می کند که متن نوشته شده و عکس های ثابت را جهت ارایه یک تجربه چندرسانه ای برای کاربر با یکدیگر ترکیب می کند. ابزارهایی که امکان مشاهده یک مکان با دید 360 درجه را برای خواننده فراهم می آورند می توانند در بهتر شدن گزارش های آن-لاین نیز بسیار موثر باشند. انیمیشن های سریع یا "فلش انیمیشن" ها نیز می توانند این کار را انجام دهند. این ها برنامه های نرم افزاری هستند که می توانید با آنها متن های تعاملی ایجاد کنید: ویدئو، تصاویر گرافیکی، و انیمیشن. برای مثال، بی بی سی در لندن تارنمایی درباره مواد مخدر غیرقانونی و مشروبات الکلی ایجاد کرد که خواننده را قادر می ساخت یک ماده مخدر خاص و میزان استعمال آن را "انتخاب" کند، و بعد بخشی از بدن را انتخاب کند – مثلا مغز یا قلب – و درباره تاثیرات آن ماده مخدر بر روی آن عضو، و همچنین اطلاعات مربوط به ایمنی، مطالعه نماید. تارنماهای آن-لاین از سوال ها و جواب های کوتاه و بازی های مختلف نیز جهت تنظیم گزارش ها استفاده کرده اند. آنها این کار را با خرد کردن اطلاعات در قالب سوال ها و جواب های مختلف و مقدور ساختن خواننده به کشف اطلاعاتی که گزارشگر در اختیار آنها گذاشته است، انجام داده اند.
نویسندگی آن-لاین
جاناتان دوب اظهار می دارد، نویسندگی آن-لاین پیوندی است بین نویسندگی برای مطبوعات و نوشتن گزارش های مخصوص شبکه های پخش اخبار. او اشاره می کند که سبک کوتاه و ساده ای که گویندگان خبری ترجیح می دهند از آن استفاده کنند، نویسندگی آن-لاین را ساده تر کرده است. او می گوید ولی تعداد زیادی از تارنماها قواعد اصلی خوب نوشتن را نادیده می گیرند. دوب اضافه می کند، استفاده از لحن گفتاری مناسب است، ولی هنوز هم باید به قواعد دستوری و دیکته توجه کرد. اسکات اتکینسون، مدیر اخبار تلویزیون، می گوید بهترین توصیه اش این است که همان جوری برای اینترنت بنویسید که مثلا دارید برای دوستتان ای-میل می نویسید. او اضافه می کند، "معنی اش این نیست که می توانید غلطهای دیکته ای داشته باشید یا به ساختار داستانی خود توجه نکنید یا موضوع اصلی را فراموش کنید. بر عکس، معنی اش این است که باید به صمیمی ترین شکلی که می توانید بنویسید." به دلیل اینکه تارنماهای خبری معمولا گزینه های متعددی را در اختیار خوانندگان قرار می دهند، نویسندگان باید از تیترهای نامربوط به گزارش که سریعا به اصل موضوع اشاره نمی کنند، بپرهیزند. تیتر باید دلیل خوبی به خواننده برای خواندن بقیه گزارش ارایه دهد؛ وگرنه، به احتمال زیاد خواننده روی گزارش دیگری کلیک خواهد کرد. گزارش های آن-لاین بطور کلی کوتاهتر از مقالات روزنامه ها هستند. یک راهنمایی خوب این است که یک گزارش آن-لاین را به حدود 800 کلمه محدود کنید و سعی کنید همه گزارش را در یک صفحه بگنجانید. بررسی ها نشان داده اند که برای خواندن یک گزارش، خواننده ها تمایل بیشتری به بالا و پایین رفتن در یک صفحه از خود نشان می دهند، تا رفتن به صفحات دیگر جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره همان گزارش. ولی دوب پیشنهاد می کند که برای آسان تر کردن جذب یک گزارش، نویسنده های آن-لاین متن را به چند قطعه مجزا تقسیم کنند و از عناوین فرعی و علامت گذاری های بیشتری، که معمولا در قالب های مطبوعاتی مشاهده نمی شود، جهت جدا کردن ایده ها استفاده کنند. خبرنگاری آن-لاین می تواند امکان پاسخ سریع و مستقیم به نویسنده یا سردبیر را از طریق ای-میل یا حتی چت کردن زنده در اختیار خوانندگان قرار دهد. علاوه بر این، بسیاری از تارنماها، فضایی را برای خوانندگان جهت نصب عقیده یا نظرشان درباره مقاله در نظر می گیرند، تا دیگران بتوانند این نظرات و عقاید را بخوانند و به آنها پاسخ دهند. رادیو دولتی مینسوتا (MPR) در ایالات متحده جویای دریافت نظرات و عقاید شنوندگان درباره گزارش ها هم به صورت زنده و هم آن-لاین است. از شنوندگان درخواست می شود که در صورت داشتن اطلاعات بیشتر از طریق تلفن یا ای-میل با ایستگاه رادیو تماس بگیرند. داستان هایی که در تارنمای MPR عرضه می شوند شامل لینکی به نام "به ما کمک کنید این خبر را پوشش دهیم" است، تا مخاطبین بتوانند نقطه نظرات یا درک خود از مطالب را اضافه کنند. رادیو دولتی مینسوتا پیش از تهیه یک گزارش ویژه، مثلا بررسی وضعیت اقتصادی آن ایالت، درباره مخاطبین آن گزارش تحقیق می کند. بیل بازنبرگ، معاون مدیر MPR، می گوید مشارکت مخاطبین منجر به "ارایه گزارش های بسیار کاملتر، با عمق بیشتر و مثال های واقعی و نظرات بسیار متنوع می شود."