تانگ
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
چِنگ تانگ(به زبان چینی:商湯)(زاده۱۶۱۷_مرگ۱۵۸۸ (پیش از میلاد)) بنیادگذار و پادشاه دودمان شانگ در چین بود. نام اصلی او زیلو(Zi Lü 子履) بود و پس از مرگ به نام تانگ شناخته شد.
تانگ با براندازی امپراتور جیه واپسین فرمانروای دودمان شیا بر سر کار آمد. او پیش از پادشاهی هفده سال بر قبیله خویش فرمان میراند و در این زمان خردمندان را بر سر کارهای مهم گمارد و بخشهای قدرتش را فراهم ساخت. آنگاه که فرود دودمان ژیا را دید با آنان به جنگ پرداخت و پس از یازده جنگ سرزمینهای بسیاری را به چنگ آورد و دولتهای چندی را نیز فرمانبر خود ساخت. پس از اینکه دولت شیا با شورش درونی روبرو شد سرانجام در ۱۶۰۰ (پیش از میلاد) تانگ به پیروزی پایانی رسید و جیه را نیز تا پایان زندگیش از کشور تبعید کرد.
بسیاری از چینیان به تانگ به دیده احترام مینگرند. او باج و خراج را کاهش داد و از نرخ خدمت سربازی اجباری کاست. او نفوذش را در راستای رود زرد گسترد و بسیاری از سرزمینهای دوردست را خراجگذار خود نمود. او همچنین آنیانگ را پایتخت تازه خود نمود.
[ویرایش] منبع
- نویسندگان ویکیپدیای انگلیسی؛ http://en.wikipedia.org/wiki/Tang_%28Shang_dynasty_ruler%29، Tang of Shang ؛(نسخه۱۷ دسامبر ۲۰۰۶)