پارسآباد
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
پارسآباد یکی از شهرهای استان اردبیل در شمال غربی ایران است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] جمعیت پارس آباد
بر اساس سرشماریهای انجام گرفته این شهرستان در سال 1345 جمعیتی بالغ بر 2733نفر داشته است .در سال 1365 این رقم به 27793 نفر جمعیت افزایش مییابد. در سرشماری سال 1370 تعداد سکنه این شهر به 48147 نفر میرسد. جمعیت روستایی نیز 73789 نفر تعیین شده است. در کل بر اساس برآورد سال 1375 جمعیت شهرستان 138887 نفر بوده که از این تعداد قریب 46 درصد در نقاط شهری و بقیه در روستاهای اطراف زندگی میکنند.
[ویرایش] موقعیت و آب و هوای پارس آباد
پارس آباد در در قسمت شمالی جلگه مغان قرار دارد که عموماً بصورت هموار میباشد. اب و هوای این شهر معتدل بوده و تابستانهایش بسیار گرم و زمستانها با آب و هوای ملایم میباشند. در تابستانها گاه درجه حرارت تا چهل سانتی گراد میرسد و در زمستانها، دما به صفر درجه نیز کاهش مییابد. رود ارس که در مرز ایران و جمهوری آذربایجان قرار دارد از طریق سد انحرافی میل مغان سبب آبیاری کشتزارها و ایجاد حوضچههایی برای پرورش ماهی میشود. رود ارس برکت و حیات و پویایی را به مردم خوب پارس آباد و حومه به ارمغان آورده است .
پیشینه پارس آباد
در خصوص جلگه مغان که پارس آباد در آن واقع شده است با توجه به تاریخ کهن روستای اولتان و قلعه اولتان که بتازگی یافت شده است میتوان قدمت و تاریخ بیشتری را برای پارس آباد قایل شد. از کتابهای تاریخ چنین برمیآید که در روزگار باستان، این دیار دارای آبادیهای زیادی بوده است که از جمله آنها فروردین، اردیبهشت و بنام سایر ماههای سال بوده است که بعدها به علت تغییرات زمین به کلی از بین رفته اند.
در سال 1328 این منطقه که در آن پارس آباد قرار دارد بنام قوچ قشلاقی معروف بوده است. در این منطقه عشایر مغان با ابتداییترین امکانات زندگی میکردند. شغل آنها دامداری بوده و به عبارتی در این منطقه کشت صورت نمیگرفته است. در همین ایام مطالعاتی در منطقه انجام میگیرد و شرکت شیار با مقصد احیای کشاورزی و زمینهای کشاورزی تأسیس میگردد. این شرکت در یوشان آباد که بعدها شاهآباد نامیده شد مستقر شدند. نام این منطقه نیز بعدازانقلاب به جعفرآباد تغییر یافت .
از اولین کارهای این شرکت ایجاد راه شوسه از اردبیل به مغان و تأسیس کانالهای آب رسانی در منطقه بوده است. این شرکت به علیرضاآباد که بعدا به اسلام آباد تغییر نام داد انتقال داده میشود. شرکت پرسیون بهعنوان پیمانکار تأسیسات آب رسانی کارهایی را در این زمینه به مرحله اجرا رسانده بود که بنگاهی برای آموزش کشاورزان تشکیل داده میشود. در کتاب دشت مغان در گذر زمان نویسنده آن چنین بیان داشته است که: " نخستین کانال آب رسانی که آبگیر آن کمی بالاتر از علیرضاآباد واقع بود حدود چهارهزار هکتار از کشتزارها را آبیاری میکرد."
دومین کانال آب رسانی با ظرفیت بیست متر مکعب در ثانیه در سال 1337 به بهره برداری میرسد. اما موفقیت این کانالهای آب رسانی بر طبق پیش بینی انجام گرفته عملی نمیشود و بنابراین از 28 هزار هکتار اراضی موجود فقط چهارده هزار هکتار به صورت 12 هکتاری بین کشاورزان تقسیم میگردد.
عشایر زیاد رغبت نشان نمیدهند و به دلیل استقبال کم از این زمینها، اکثرا روستائیان صاحب زمین میشوند. رفته رفته که تعداد داوطلب بیشتری برای تصاحب زمین پا جلو میگذارند بنابراین اراضی موجود به صورت شش هکتاری و در مرحله سوم بصورت سه هکتاری تقسیم میگردند.
شرکت شیار اولین تراکتورها را با نام تراکتورهای زنجیرهای d6c و با سوخت نفت سفید وارد منطقه میکند. رفته رفته بنگاه عمران مغان وظیفه خود را به سازمان آب و برق میسپارد و این سازمان نیز بعدها به دو بخش مجزا تغییر ساختار داد و اکنون امور آب کار آبرسانی منطقه را بعهده دارد.
[ویرایش] پیدایش پارس آباد
مهندس پارسا مدیر عامل شرکت شیار در سال 1330 خورشیدی طرح کلی شهر پارس آباد را میریزد و این شهر علیرغم اینکه حتی یک سکنه نداشته است به نام خود مهندس پارسا نامگذاری میشود. البته ناگفته نماند که ازابتدا نقشه این شهر بر اساس اصول شهرسازی ریخته میشود اگر چه تعدادی از ساکنان در قسمتی از شهر این موضوع را رعایت نکرده اند. نویسنده کتاب دشت مغان در گذر زمان در خصوص ساکنان این شهر چنین مینویسد: " در سال 1355 که قریب 150 خانوار در آن سکونت داشتند، خانههایی که از شهرداری تا مسجد جامع ساخته شده بودند به طور مرتب در کنار خیابان خاکی به همان عرضی که امروزهست قرار گرفته بودند و قسمت جلوی خانهها را برای منطقه تجاری خالی گذاشته بودند. "
شهر پارس آباد به دلیل نزدیکی به مزارع کشاورزی و وجود تپه ماهورهایی در قسمت شمالی آن ازاهمیت ویژهای برای شرکتها و در کل مزرعه داران برخوردار بوده است. کارکنان شرکت شیار برای رونق دادن و آباد کردن پارس آباد به این شهر انتقال داده میشوند.
وجود " بنگاه عمران دشت مغان " در پارس آباد تأثیر بسزائی درسرعت بخشی به عمران و آبادانی پارس آباد داشته است. در سال 1370 پارس آباد رسما به شهر تبدیل شد.اسم این شهر به مرور زمان از پارساآباد به پارس آباد تغییر یافت. مسجد جامع پارس آباد در سال 1338 تأسیس یافت .در سال 1371نیز توسعه یافت .