نسلکشی آسوریان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نسل کشی آسوریان (به سُریانی: ܩܛܠܥܡܐ ܕܐܬܘܪܝܶܐ) به کشتار جمعی آسوریان در دولت عثمانی گفته شود. اقامهکنندگان این نظریه بر این باورند که تحت حکومت ترکان جوان آسوریان شمال میانرودان بویژه منطقه حکاری و ارومیه توسط نیروهای ترک و کرد میان سالهای 1914 تا 1918 مورد کوچ اجباری و قتلعام واقع شدند.
دلایلی که برای این کشتارها ارائه میشود متفاوتند، از جمله:
- سرکوبی و ستم بر مسیحیان در آناتولی.
- آسوریان و ارامنه خواستار خودمختاری بودند و بر ضد عثمانیان با ارتش روسیه همکاری میکردند. (حکومت ترکیه از این نظر حمایت میکند).
بنا بر ادعای ترکیهایها، مردم دو قوم ارمنی و آسوری تهدیدی برای عثمانیها بشمار میآمدند و به این علت شمار زیادی از آنها به صحرای سوریه منتقل شدند. در این جابجایی انسانهای فراوانی از بیآبی و گرسنگی تلف شدند. ترکیه این مسئله را اتفاقی و ناخواسته عنوان میکند.
به نقل از منابع آسوری در سال 1918 در منطقه خوی در شمال غربی ایران نیز گروههای کرد و عثمانی به کشتار آسوریان دست زدهاند. نگا.:[1]
فهرست مندرجات |
[ویرایش] شاهدان عینی و منابع
نویسنده ایرانی، محمدعلی جمالزاده که در آن زمان از برلن رهسپار بغداد بوده این رویدادها را از نزدیک دیده و مشاهدات خود را ثبت کرده است. (نگا. [2])
همچنین عبدالحسین شیبانی وحیدالملک در کتاب خود به نام خاطرات مهاجرت (ص 87) مشاهدات عینی خود در این باره را باد کرده و از کوچاندن اجباری مردم مسیحی از سوی عثمانیان و بدرفتاری و تلف شدن زنان و کودکان در بیابان شمال سوریه گزارش میدهد.
کردهای آناتولی نیز در کشتار مسیحیان منطقه نقش داشتهاند. برای جزئیات آن به منابعی همچون (The Assyrians of Turkey: Salahi R. Sonyel) و (Nineveh & its remains: Austen Henry Layard) در این وبگاه رجوع نمائید.
[ویرایش] منابع
ویکیپدیای انگلیسی.
[ویرایش] جُستارهای وابسته
- نسلکشی ارامنه
- روابط یونان و ترکیه
- آشوریان