اللهیار صالح
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اللهیار صالح سیاستمرد ایرانی و از رهبران جبهه ملی ایران.
صالح متولد آران از دهات اطراف کاشان بود. او در جوانی مترجم سفارت آمریکا در تهران بود. داور او را به مالیه و سپس عدلیه برد.
در ۱۳۲۴ حزب ایران به رهبری وی با حزب توده و فرقه دموکرات آذربایجان ائتلاف کرد.
در دوره نخستوزیری دکتر مصدق سفیر ایران در آمریکا بود. پس از کودتای ۲۸ مرداد با وجود درخواست سرلشکر زاهدی به ادامه کارش، از این سمت استعفا کرد.
در ۱۳۳۵ به عنوان رهبر حزب ایران با انتشار اعلامیهای از دکترین ترومن حمایت کرد.
در ۱۳۳۹ در انتخابات دوره بیستم مجلس شورای ملی از کاشان انتخاب شد. این دوره مجلس دیری نپائید و شاه مجلس را منحل کرد. پس از آن صالح و دیگران فعالیت در جبهه ملی دوم را آغاز کردند.
در کنگره جبهه ملی در ۱۳۴۱ به ریاست شورای جبهه ملی انتخاب شد و با دکتر مصدق که به شیوه رهبری جبهه ملی انتقاد داشت اختلاف پیدا کرد و استعفا داد.
در آستانه انقلاب دوباره به فعالیت در جبهه ملی رویآورد.
صالح از اعضای انجمن آثار ملی بود.