کارتون تلویزیونی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

کارتون تلویزیونی یا کارتون پویانمایی آن دسته کارتون‌ها را می‌گویند که ما بیشتر در تلویزیون می‌‌بینیم، اگر کارتون‌های شما حرکت کنند تبدیل به کارتون انیمیشن می‌شوند، آن‌ها می‌توانند حرف بزنند راه بروند و کارهای عجیب و غریبی انجام دهند که آدم‌های واقعی از عهده آن بر نمی‌آیند. یک کارتون خوب آن است که بتواند به زبان ساده یک اتفاق جالب را بازگو کند. از این نظر ایده در کارتون بسیار مهم است مسلما یک داستان بی سر و ته اگر به دست بزرگ‌ترین شرکت‌های ساخت کارتون هم سپرده شود سر آخر چیزی از آن در نمی‌آید. یکی از موفق‌ترین کارتون‌های دنیا سریال‌های "پلنگ صورتی" است. این مجموعه با کمترین کلام، بیشترین تأثیر را بر روی مخاطب داشته. همه مردم دنیا از هر طبقه‌ای با دیدن پویانمایی‌های "پلنگ صورتی" به شوق و حیرت درمی‌آیند. با توجه به نقش رایانه در دنیای مجازی امروزه بسیاری از کارتون ‌ها را با استفاده از نرم‌افزارهای رایانه‌ای خلق می‌کنند. این ابزار به هنرمندان کمک می‌کنند تا ایده‌های خود را با سرعت و قابلیت‌های بیشتری به تصویر در آورند. فیلم کارتون " شیرشاه " یک نمونه دیگر از این خلاقیت‌هاست چیزی که حتی فکر آن هم تا چندی پیش ناممکن می‌نمود. این نمونه آثار توانستند به سالن‌های سینما نیز رسوخ کرده و سیل عظیمی از تماشاگران را برای دیدن کاراکترهای خود جلب کنند. ماجراهای این داستان‌ها با استفاده از همه فنون هنر کارتون و پویانمایی ساخته شده اند. اساس ساخت این کارتون‌ها بر پایه حجم‌شناسی و شخصیتهای دو بعدی و سه بعدی در عالم پویانمایی و کارتون است.

[ویرایش] منابع

نوشتاری از یحیی تدین در وب‌گاه کارگاه (برداشت آزاد با ذکر منبع)