سازمان احزاب ایالات متحده آمریکا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سازمان احزاب ایالات متحده آمریکا بویژه در میان آن دسته از احزابی که گستره ملی دارند و در انتخابات فدرال بطور فعال شرکت دارند ، به سه سطح تقسیم می شود . در سطح نخست، سازمان محلی قرار دارد که از یکسو به سازماندهی اعضاء و مشارکت دادن آنان درامورسیاسی، اجتماعی مشغول است و از سوی دیگر پلکانی برای طی مدارج بالاتر حزبی ودولتی به شمار می آید.

در انتهای سلسله مراتب حزبی در سطح محلی، کمیته ها و کنوانسیون ایالتی قرار دارند که وظیفه آنان هماهنگی سازمان های حزبی درآن ایالت است. کنوانسیون ایالتی همچنین باید درخصوص نامزد حزب در رقابت های درون حزبی برای معرفی نامزد رسمی در جریان انتخابات ریاست جمهوری تصمیم گیری نماید واز طریق رای گیری از اعضاء ویا تصمیم گیری توسط کمیته ایالتی ، فرد مورد نظر خود را معرفی کند. این فرد سپس در انتخابات مقدماتی و انتخابات سرنوشت ساز کنوانسیون ملی با رقبای خود به مبارزه پرداخته و پس از پشت سرگذاشتن مراحل سخت و دشوار ، با نامزد رقیب دست و پنجه نرم می کند.

پس از کنوانسیون وکمیته های ایالتی، سازمانهای حزب در سطح فدرال قرار دارند که عمدتاُ در جریان انتخابات ریاست جمهوری فعال می شوند. در راس هرم هر حزب، کنوانسیون ملی قرار دارد که هرچهار سال یکبار در تابستان سال انتخابات ریاست جمهوری به مدت چند روز برپا می شوند . برگزاری این کنوانسیون ها عمدتا" با تبلیغات بسیار وسیع و پرخرج همراه است . دو وظیفه مشخص برای این کنوانسیون ها در نظر گرفته شده است. ابتدا باید ”بیانیه رسمی” یا پلتفورم حزب تهیه و به عنوان برنامه چهار سال بعدی حزب در پایان کنوانسیون قرائت شود. این بیانیه دربرگیرنده مواضع رسمی حزب در کلیه مسائل سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی و اجتمای است . وظیفه بعدی و مهم تر کنوانسیون ملی، معرفی نامزد رسمی حزب در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری است که د رجای خود به تفصیل بدان پرداخته خواهد شد.

در فاصله تشکیل کنوانسیون های ملی ، عمدتاُ کمیته ملی مسئولیت اداره حزب را بر عهده خواهد گرفت. در این کمیته فعالان حرفه ای در اداره و جهت دادن به افکار عمومی به نفع حزب و یا سامان دادن به امور حزب فعالیت می کنند. اما ریاست حزب بر عهده ” رئیس ملی ” حزب است و وی به وظایف ستادی، مالی و اداری می پردازد. هر گاه حزبی در کاخ سفید حضور داشته باشد ، رئیس جمهور، ریاست آن حزب را بر عهده می گیرد و سمت ” رئیس ملی ” در عرصه عمل حذف می شود. در غیر این صورت ” رئیس ملی ” از نقش تعیین کننده و موثری درترسیم خط مشی های حزب در سطح فدرال برخوردار خواهد شد.