اِرمیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ارميا عنوان اولين رمان رضا اميرخاني نويسنده ايراني مي باشد. وي اين كتاب را در سال 1372 هجري شمسي نوشت. اين كتاب توانست جايزه برتر بيست سال داستان نويسي ادبيات دفاع مقدس ايران را كسب نمايد.

  • كتاب داستان زندگي پسر متموليست به نام ارميا كه سالهاي پاياني جنگ ايران و عراق را در جبهه گذرانده است و اكنون پس از قبول قطعنامه، به تهران بازگشته تا بتواند زندگي را در سايه صلح دوباره ادامه دهد. اما حال و هواي پس از جنگ براي انساني همچون او كه سالها در شرايطي متفاوت زندگي كرده است بسيار مشكل است و به همين خاطر رحل سفر بسته و از تهران به شمال كشور سفر مي كند تا در تنهايي به هضم بسياري از چيزهايي كه در اين مدت ديده و شنيده بپردازد...
  • داستان اين مجموعه علي رغم اينكه بسيار ساده است، اما مخاطب را تا انتها با خود همراه مي كند تا بفهمد درونيات يك رزمنده را پس از اتمام جنگي هشت ساله. داستان خود نيز در همين فضا نوشته شده، يعني چند سال ابتدايي پس از پذيرش قطعنامه. به همبن خاطر مي توان اين حال و هوا را بسيار محسوس حس كرد. با اين كه رضا امير خاني در سني پايين اين داستان را نوشت(اوايل بيست سالگي اش) اما توانسته با هنرمندي خاصي داستاني مرتب را تحويل خواننده اش بدهد. اين داستان را مي توان يكي از قوي ترين آثار در حوزه دفاع مقدس ايران دانست.

برگرفته از دانشنامه سايت كلوب