ایشتار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

دروازه ایشتار در موزه پرگامون برلین.
دروازه ایشتار در موزه پرگامون برلین.

ایشتار از الهه‌های آشوری بود.

ایشتار همتای اینانای سومری‌ها و مرتبط با الهه سامیان شمال غربی یعنی الهه آستارته است. آنونیت، آستارته و آتارسامَین نام‌های دیگری برای ایشتار هستند.

در اسطوره ها او را ایزدبانوی نشاط عشق می دانند.

[ویرایش] در حماسه گیلگامش

انو پدر و انتو مادر آسمانی وی هستند،ایشتار پس از پیروزی گیلگمش و انکیدو، به سراغ گیلگامش رفته از او می خواهد جفت او باشد و نطفه خود را به وی ببخشد.

ایشتار بارهاوبارها با نشاط عشق بزرگان را به خواری کشیده بود.

از همین رو گیلگمش درخواست وی را رد کرده،ننگ های ایشتار را به او یاد آور میشود،ایشتار برآشفته به نزد پدر رفته و به تهدید نرگاو آسمانی را از پدر خود گرفته و به نبرد با گیلگامش می فرستد.

گیلگامش در این نبرد نرگاو آسمانی را از پای در می آورد و ران نر گاو را به سوی ایشتر می افکند.

[ویرایش] منابع

  • گیل گمش/ترجمه:احمد شاملو/نشر چشمه
  • ویکی‌پدیای انگلیسی.
ایزدان اسطوره‌ای در سوریهٔ باستان
منشور حمورابی
آشور - اداد -ایشتار - بعل - حدد -داگون -عنات
شخصیت‌های حماسه گیلگامش حماسه گیلگامش

اآ | ادد | ارشکیگال | ارا | ارورو | انتو | انکیدو | انلیل | انو | اوتنپیشتیم | اورشانابی | ایرکالا | ایرنینی | ایشتار | تموز | هومبابا | ری شت | سیدوری سابیتو | سوموکن | سیلیلی | سین | شمش | گیلگامش | مامه توم | مشو | نرگل | نینسون | نینورتا | نین اروم


این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
زبان‌های دیگر