چهارشنبه‌سوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

در آیین چهارشنبه‌سوری مرسوم است از روی آتش بپرند.
در آیین چهارشنبه‌سوری مرسوم است از روی آتش بپرند.

چهارشنبه سوری نام جشن و آیینی است که ایرانیان در آخرین شب سه‌شنبهٔ هر سال شمسی برگزار می‌کنند.

در این شب رسم است که آتش روشن کنند و از روی آن بپرند و در زمان پریدن بخوانند که: «زردی من از تو، سرخی تو از من». این جشن به شکل امروزی ریشه‌ای در قبل از اسلام ندارد.‌ [نیاز به ذکر منبع] در عین حال، مراسم سنتی مربوط به این روز که از دیرباز در فرهنگ سنتی مردمان ایران زنده نگاه داشته شده‌است [۱][۲] ، در شهرهای بزرگ رو به فراموشی می‌رود، و جای خود را به آتش‌بازی و انفجار ترقه‌ها و فشفشه‌ها داده‌است. [۳] در سال‌های اخیر رسانه‌های گروهی توجه بیشتری به تلفاتی ناشی از این رفتارها نشان داده‌اند. [۴]

[ویرایش] برخی آیین‌ها

  • فال گوش ایستادن

یكی از رسم‌های چهارشنبه‌سوری است كه در آن دختران جوان نیت می‌كنند، پشت دیواری می‌ایستند و به سخن رهگذران گوش فرا می‌دهند و سپس با تفسیر این سخنان پاسخ نیت خود را می‌گیرند.

  • قاشق‌زنی

در این رسم دختران و پسران جوان چادری بر سر و روی خود می‌كشند تا شناخته نشوند و به در خانهٔ دوستان و همسایگان خود می‌روند. صاحبخانه از صدای قاشق‌هایی كه به كاسه‌ها می‌خورد به در خانه آمده و به كاسه‌های آنها آجیل چهارشنبه سوری، شیرینی، شكلات، نقل و حتی پول می‌ریزد.

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] منابع

  1. نوروز در بروجرد. وب‌سایت جامع گردشگری و معرفی بروجرد. بازدید در تاریخ ۱۳ مارس ۲۰۰۷.
  2. آداب شب چهارشنبه سوری. پیام آشنا. بازدید در تاریخ ۱۳ مارس ۲۰۰۷.
  3. چهارشنبه سوری. ایران مانیا. بازدید در تاریخ ۱۴ مارس ۲۰۰۷.
  4. چهارشنبه سوری پریدن از روی حادثه. سایت آفتاب. بازدید در تاریخ ۱۳ مارس ۲۰۰۷.
  • رضی، هاشم. «بخش ششم: جشن سوری-چهارشنبه‌سوری». گاه‌شماری و جشن‌های ایرانی باستان. چاپ سوم، تهران: بهجت، ۱۳۸۴، ISBN 964-6671-37-3. ‏
این نوشتار در مورد فرهنگ ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.