بیمارستان دکتر مسیح دانشوری
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بیمارستان دکتر مسیح دانشوری، مرکزی آموزشی، پژوهشی و درمانی برای سل و بیماریهای ریوی محسوب میشود. این بیمارستان وابسته به دانشگاه شهید بهشتی است و در دارآباد تهران واقع شدهاست. در این بیمارستان ۴۴۶ تخت موجود است و روزانه بیش از یکصد بیمار به آن مراجعه میکنند. بخشهای این مرکز عبارتند از: جراحی توراکس (عمومی، گوش و حلق و بيني)، داخلی ريه (عمومی)، ريه اطفال (عمومی و عفونی)، TB (مردان، زنان و اطفال)، انکولوژی توراکس، I.C.U ، اورژانس، راديولوژی، آزمايشگاه و درمانگاهها.
[ویرایش] تاریخچه
حدود یک قرن قبل، داروی مؤثری برای سل وجود نداشت و یكی از مهمترین راههای درمان این بود كه بیمار را در جایی كه هوای مناسبی داشت، بستری می كردند. بیش از ۱۱۰ سال پیش، وقتی مظفرالدین شاه به بیماری سل مبتلا شد، به توصیهی پزشکان فرانسوی در کاخی کوچک که در باغی بزرگ قرار داشت به استراحت پرداخت. در سال ۱۳۱۶ شمسی، با بازگشت دکتر مسیح دانشوری، اولین متخصص ایرانی ریه، از فرانسه، آن مکان تبدیل به مركز معالجه مسلولین شد و از سال ۱۳۵۴ مركزی عمومی برای درمان بیماری های ریوی، خصوصاً سل شد. در سالهای اخیر این بیمارستان توسعهی خود را مرهون دکتر علیاکبر ولایتی است. او از سال ۱۳۷۰، پس از انتقال از هیئت علمی دانشگاه تهران به دانشگاه شهید بهشتی، مدیریت این بیمارستان را بر عهده دارد.
[ویرایش] جستارهای وابسته
واحد فراهم آوری اعضاء پیوندی بیمارستان دکتر مسیح دانشوری
[ویرایش] منابع
وبسایت بیمارستان، بازبینی ۱۴ فروردین ۱۳۸۶
[1]، بازبینی ۱۴ فروردین ۱۳۸۶