سوره شناسی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سوره شناسی یا قرآن شناسی سوره به سوره، یکی از علوم قرآنی است که در واقع به بررسی شناخت یک سوره برای تعیین تفاوت آن با دیگر سوره های قرآن می پردازد. از همین رو نام این علم از علوم قرآنی، در منابع تاریخی علم خصایص السور وارد شده است. این علم خود از آنجا که در مورد یک متن مقدس یعنی قرآن است و از آن بحث می کند، همانند علم دین شناسی(Religious Studies) ماهیتی چند روشی (Poly-method) دارد. این علم در واقع برای رسیدن به هدف خود به دنبال ارایه ی یک خوانش(Reading) از سوره های قرآن است و به این ترتیب از علم تفسیر قرآن که در واقع یک Interpretation است، متمایز می گردد.
اولین بار توجه اساسی به این علم، در دوران معاصر، از سوی دکتر محمد علی لسانی فشارکی استاد علوم قرآنی دانشگاه تربیت مدرس تهران، در ایران صورت گرفت. وی اولین کسی است که به صورت آکادمیک در سال 1379 خورشیدی توجه محققین حوزه ی مطالعات قرآنی را به این علم، طی دو لکچر، در دانشگاه امام صادق ( ع)، در ایران جلب نمود. به زودی مطالبی پیرامون اصول و روشهای این علم در اختیار خوانندگان قرار خواهد گرفت.