حسن دانش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

شیخ حسن حسام السلام دانش نماینده رشت در دوره اول مجلس شورای ملی.

[ویرایش] زندگی

او فرزند ملا اسماعیل رشتی بود و در سال ۱۲۶۵ ه.ق در نجف اشرف به دنیا آمد و در کودکی به همراه پدر به رشت آمد و مقدمات را در همین شهر فراگرفت و سپس برای ادامه تحصیل به تهران و قم و کربلا رفت. شیخ حسن که در شعر دانش تخلص می‌‌کرد، در بازگشت به ایران از طرف ناصرالدین شاه قاجار به دریافت لقب حسام الاسلام و عصا و عبای مرحمتی نایل شد. نامبرده در ابتدای برخاستن نغمه مشروطه خواهی به مشروطه خواهان پیوست و همه روزه بر منابر مساجد بر ضد استبداد و در ستایش مشروطه داد سخن می‌‌داد. او در انتخابات دوره اول مجلس شورای ملی که در سال ۱۳۲۴ ه.ق به صورت صنفی برگزار شد، از طرف هفده صنف از اصناف رشت به نمایندگی برگزیده شد، لیکن پس از به توپ بسته شدن مجلس در سال ۱۳۲۶ ه.ق ابتدا به رشت بازگشت و سپس به بغداد مهاجرت کرد. حسام الاسلام دانش پس از اعاده مشروطیت در سال ۱۳۲۷ ه.ق و خلع محمدعلی شاه، به ایران بازگشت و تا پایان عمر در رشت به وعظ و ارشاد اهالی مشغول بود. وی عاقبت در سال ۱۳۴۶ ه.ق ( ۱۳۰۶ ه.ش) در سن ۸۱ سالگی بدرود حیات گفت و پیکرش را به قم انتقال داده و به خاک سپردند. از آثار اوست : دیوان اشعار دانش گیلانی و نیز ریاحین الاشواق فی بساتین الاسواق.

[ویرایش] منبع

با اختصار به نقل از " نمایندگان گیلان در مجالس قانونگزاری " (سلسله مقاله)، با همکاری هومن یوسفدهی، نشریه گیله وا، شماره ۶۲، ص ۳۵ .