حرمله

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

حرملة بن کاهل اسدی کوفی، آنکه کودک شیر خوار امام حسین را (به نام‏علی‌اصغر، یا عبدالله رضیع) در آغوش امام یا روی دست وی با تیر به شهادت رساند.

سالها پس از حادثه عاشورا، منهال در سفر حج، دیداری با امام سجاد داشت. ‏ پرسید: حال حرمله چگونه است؟ گفت: در کوفه است و زنده است. امام او را نفرین کرد که: «اللهم اذقه حر الحدید،اللهم اذقه حر النار» (خدایا، سوزش و گرمای آهن و آتش را به‏او بچشان). چون به کوفه برگشت، در دیدار با مختار که خروج کرده بود، ناگهان دید که‏ حرمله را آوردند و به دستور مختار، دست و پایش را بریدند و سپس در آتش افکندند. منهال، ماجرای دیدار خود با امام سجاد و دعای امام را نسبت به حرمله بیان کرد. مختار، ازاینکه خواسته و دعای به دست او تحقق یافته، بسیار خوشحال شد.

[ویرایش] منبع