تنوین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

تنوین، از نشانه‌های ثانویه الفبای فارسی برگرفته از الفبای عربی‌است.

الفبای فارسی
ا ب پ ت ث ج
چ ح خ د ذ ر
ز ژ س ش ص ض
ط ظ ع غ ف ق
ک گ ل م ن و
ه ی
حروف دیگر
ء آ اً هٔ

سه نوع تنوین در زبان عربی وجود دارد که داخل زبان فارسی شده است.

  1. تنوین نصب، اً، ـاً، ءً، مانند: ظاهراً، واقعاً، بناءً
  2. تنوین رفع، ــٌـ، مانند: مضافٌ‌الیه
  3. تنوین جرّ، ــٍـ، مانند: بعبارةٍ‌اُخری

از این میان تنوین نصب شیوع بسیار بیشتری دارد.

[ویرایش] منابع

  • دستور خطّ فارسی مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی. چاپ پنجم، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۸۵، ۳-۱۳-۷۵۳۱-۹۶۴ ISBN. ‏، وب‌گاه