قاصدک
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گل قاصدک (نام علمی: Taraxacum) که بنامهای هند بابری، خبرآرو و کاسنی بری نیز معروف است گیاهی است علفی و دائمی که ساقه آن بارتفاع 40 سانتی متر میرسد. این گیاه دارای ریشهای است به رنگ قهوهای مایل به زرد که پر از شیرابه سفید رنگی میباشد. در انتهای ساقه گل آن قرار دارد. برگهای گل قاصدک سبز رنگ و بریدگیهای مثلث شکل و نوک تیز دارد و بر روی سطح زمین میباشد. گل قاصدک در وسط چمن، حاشیه شوره زار، کنار جادهها و اراضی بایر و بطور کلی در همه جا میروید و شاید دلیل آن این است که طبیعت میخواهد به انسان بگوید که در هر نقطهای زندگی میکند نیاز به این گیاه دارید و هنگامیکه آن را با وسائل مکانیکی و شیمیایی از بین میبرید دوباره بعد از چندی سر از خاک بیرون میآورد. گل قاصدک در حدود 15 نوع گوناگون دارد. زنبور عسل این گیاه را بسیار دوست دارد و شهد زیادی از آن بدست میآورد. برگهای جوان گل قاصدک را معمولاً به سالاد میخورند و چون خیلی تلخ است باید آن را با ترشی یا آبلیمو مصرف کرد. از قسمتهای گوناگون گیاه مانند ریشه، برگ و شیرابه آن در درمان استفاده میشود.
[ویرایش] ترکیبات شیمیایی
تلخی برگهای این گیاه مربوط به یک ماده متبلور تلخ بنام تاراکسین است ضمنا این گیاه دارای ساپونین، قندهای مختلف و اسیدهای چرب است. این گیاه بالاترین حد ویتامین آ را در بین گیاهان داراست و همچنین دارای مقدر زیادی پتاسیم است.
[ویرایش] خواص داروئی
این گیاه از نظر پزشکی قدیم ایران سرد و خشک است و از دیرباز برای درمان بیماریهای کبدی بکار میرفته است.
- قابض و مقوی معده است.
- خوردن آن خونریزی از سینه را متوقف میکند.
- قاعده آور است.
- برای ازدیاد شیر نافع است و خانمهای شیر ده باید مقداری از آن را با سالاد بخورند
- خنک کننده و معرق است.
- ترشح صفرا را زیاد میکند.
- خون را تصفیه میکند.
- از عصاره آن شیاف درست میکنند که برای رفع ورمهای درون اندام تناسلی بانوان و زهدان مفید است.
- خوردن آب این گیاه مخلوط با روغن زیتون برای رفع مسمومیت مفید است.
- ضماد ریشه آن را در محل نیش کژدم یا زنبور و یا مار میگذارند که بسیار مفید است.
- اوره را رفع میکند.
- کلسترول خون را کاهش میدهد.
- درمان کننده اگزما و بیماریهای پوستی است.
- درمان کننده کم خونی است.
- رماتیسم و نقرس را درمان میکند.
[ویرایش] منابع
|
|
گیاهان دارویی |
اسپرزه · استوخودوس · افسنطین · آقطی سیاه · اکلیل کوهی · انجدان رومی · آنغوزه · آویشن · باباآدم · بادرنجبویه · بارهنگ · برگ بو · برگ سنا · برنجاسف · بن سرخ · بنه · بولدو · بومادران · بیدمشک · پنجانگشت · پنیر باد · پنیرک · پیازچه · تخم کتان · ترخون · جعفری فرنگی · جعفری · چای کوهی · ختمی · داز · درمنه · رازک · رازیانه · روناس · ریحان مقدس · ریحان · ریواس · زنجبیل · زوفا · سُداب · سنبلالطیب · سورنجان · سیر · شاهتره · شاهِسپَرَم · شبدر قرمز · شوید · شیرینبیان · صبر زرد · صعتر · عروسک پشت پرده · علف هفتبند · قاصدک · کاسنی · کاکوتی · کوشاد · گاوزبان · گز روغن · گز علفی · گزنه · گشنیز · گل راعی · گل همیشهبهار · گلپر · گون کتیرا · مامیران کبیر · مرزه · مریمگلی · مورت · موسیر · نعناع · هویج وحشی · |
ادویه |
اسپرزه · آنغوزه · بابونه · بادیان رومی · برگ بو · بهدانه · پودر پیاز · پودر فلفل دلمهای · پودر کاری · تخم شاهی · تخم تره · ترب کوهی · تمبر هندی · جوز بویا · جوز هندی · چهارتخمه · خاکشیر · خردل · خسرودار · خشخاش · دارچین · زردچوبه · زعفران · زنجبیل · زیره · سماق · سیاهدانه · سیر · شنبلیله · عرق بیدمشک · فلفل بهار · فلفل برزیلی · فلفل سفید · فلفل سیاه · فلفل · کاسنی دشتی · کُبابه · کنجد · کندر · گل رنگ · گل گاوزبان · گلاب · لیمو عمانی · پودر موسیر · میخک · ناردانه · نمک · واسابی · هل سبز · هل سفید · |