تسبیح
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تَسبیح به رشتهای از مهرهها یا تیلههای بههمریسیده گفته میشود که پیروان برخی ادیان مانند مسیحیت و اسلام با گرداندن مهرهها با دست و ذکر وردهایی از آن به عنوان کمکی برای نیایش و یادآوری خدا استفاده میکنند.
تسبیح از تراشیدن و شکلدادن مواد گوناگونی درست میشود. از آن جملهاست سنگهای کهربا، فیروزه، عقیق و خُماهان (حدید صینی یا چینی)، و نیز گل پخته که گاه مانند خرمهره لعاب دادهشدهاست. همچنین برخی از تسبیحها را از تراشیدن و تیلهوار نمودن چوب سخت و تیرهرنگدرخت بان یا(یُسر) میسازتد که گاه آنرا نقرهکوب نیز مینمایند.
[ویرایش] منبع
ویکیپدیای انگلیسی
واژهنامهٔ رایانهای دهخدا