چارلز دیکنز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

چارلزدیکنز(۱۸۱۲-۱۸۷۰)charles dickensدر لند پورت حومه ی پورت سی در رَپیتوای(جنوب)انگلستان به گیتا آمد.پدرش جان دیکنز کارمند جز دفتر پرداخت نیروی دریایی بود و مادرش الیزابت بارو زن جلفیست که هشت فرزند از شوهر ولخرجش به گیتی آورد چون جان دیکنز مرد آسان انگاری بود ودرآمد کمتری داشت خانواده سالهای نخستین را در مرز تهیدستی گذراند در ۱۸۲۴چارلز دوازده ساله هنگامیکه پدر ازبرای وامهایش به زندان نامدار مارشال سی لندن افتاد ناچار شد در کارگاه رنگرزی کفش کار کند وروی بطری ها برچسپ بزند آنچه که آموخت از نسک های نسکخانه ی کوچک پدرش بود.در دیویدکاپرفیلد میگوید:آنها برایم هم صحبت هایی خوش آیند بودند در میانشان نسکهایی چون:رودریک راندام،پرگرین پیکل،همفری کلینکر،تام جونس،کشیش ویکفیلد،دون کیشوت،جیل بلش،رابینسون کروزوئه یافت میشد.در شانزده سالگی از گزکی(فرصت) برخوردار شد که به او اجازه میداد با نام کارآموز یک وکیل دعاوی حقوق بخواند درپی شکست به تند نویسی روی آورد وگزارشگر چاپاکی(مطبوعاتی)نشستهای دادگاه شد.نوشته های چارلزدیکنز:الیور تویست(۱۸۳۸)نیکلاس نیکل بی(۱۸۳۹)مغازه ی شگفت کهنه(۱۸۴۰)بارنابی رودج(۱۸۴۱)مارتین چوزلویت(۱۸۴۴)[[پنداره(تصویر) هایی از ایتالیا(۱۸۴۶)دامبی وپسرش(۱۸۴۸)روزگار دشوار(۱۸۴۵)دوریت کوچک(۱۸۵۷)داستان دوشهر(۱۸۵۹)یزرگ آرزوها(۱۸۶۱)دوستان پزاویده ی(بالغ)ما(۱۸۶۵) نوشته ی پایان نیافته ی راز ادوین درود(۱۸۷۰)بن مایه:نگاهی دیگر برخانه ی قانون زده،ادوارد وینانز،بابک تختی،کارنگ، ۱۳۷۴