کاربر:رشت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

رشت شهر رَشت مرکز استان گیلان در کشور ایران است.

نام رشت

بنا به گمانی تلفظ دقیق این نام رِشت بوده که آن نیز از بن ریسیدن گرفته شده است و دلیل این نام گذاری مطرح بودن این شهر در تولید رشته های ابریشمی دانسته شده. رشت به فتح میم به معنای مکان پست و زمین در گودی واقع شده میباشد . باتوجه به اینکه دریا در فاصله سی کیلومتری آن قرار دارد و ارتفاع بیست وچند متری پایین تر از سطح دریا (هر کیلو متر حدود یک متر)زمانی که مسافران و بازارگردان ها ( بازار مج ها) از شهرهای اطراف وارد آن میشدند به ناحیه ای که نسبت به زمینهای اطراف آن در گودی قرار گرفته برخورد میکردند.با توجه به وجود بازار های هفتگی ومحلی در این شهر عبارت رشت بازار(rasht e bazar)به معنی بازار درگودی قرار گرفته با حذف کلمه بازار آن به رشت تبدیل شد. از دیگر دلایل نامگذاری رشت کلمه " رش " به معنی باران بسیار ریز میباشد زیراآب و هوا در این منطقه تقریبا" 8 ماه از سال بارانی میباشد که نوع باران رش بوده و تا 4 روز در هفته نیز ممکن است ادامه پیدا کند . شهرستان رشت مركز استان گيلان با مساحتي حدود 1427كيلومتر مربع از شمال به بندر انزلي ، از جنوب به رودبار و از شرق به آستانه اشرفيه و از غرب به فومن محدود مي باشد . به روايت كتب تاريخي سابقه شهر رشت مربوط به پيش از اسلام و در دوره سامانيان مي باشد . بدين شكل كه در ابتدا رشت به صورت روستايي بزرگ ميان يك فضاي جنگلي بوده و از آباديهاي كهن ايران بشمار مي رفته كه نامش در كتاب حدودالعالم به سال 372 هجري آمده است . در خصوص نام رشت هم نظرات متعددي وجود دارد . از جمله معروف به ( بيه ) يعني مصب بين دو رود يا ( دارالمرز ) يعني سرزمين پست و گود (جلگه ) و يا به نظر علي اكبر دهخدا چون ساخت اصلي شهر در سال 900 هجري بوده و كلمه رشت در حساب ابجد 900 است اين نام را انتخاب نمودند . قوميت مردم رشت گيلك و به زبان گيلكي با لهجه بيه پس تكلم مي كنند . مذهب اكثريت مردم شيعه اثني عشري است ولي تعدادي اقليت مذهبي از سالهاي بسيار دور در كنار ديگر مردم رشت زندگي مي كنند موارد زیر برگرفته شده از پرتال استانداری گیلان می باشد [1] [ویرایش] معرفي اجمالي تاريخ فرهنگ آيين ها و سنت هاي استان به طور كلي در مناطقي كه پايه و اساس زندگي بر پايه اقتصاد و كشاورزي( زراعت, باغداري, دامداري) استوار باشد، توجه ويژه اي به مسائل اقليمي و به تبع آن به مسائل مربوط به گذشت ايام و ماه وسال و به طور كلي تقويم زماني مي شود . اين تقسيم بندي، در تمام مناطق كشورمان علاوه بر تقسيمات رسمي سال، به منظور مشخص كردن ايام كشت, داشت و برداشت تقسيمات خاصي رادر اصطلاح محلي دارا مي باشند. لذا نگهداري حساب زمان و تقسيم بندي سال و انطباق آن با نيازها و شرايط هر زمان و مكان ،از جمله پيچيده ترين مسائل فرهنگي است كه توجـه ويــژه به آن گـره گشاي بسياري از مشكلات است . در گيــلان امروزه سه گونه متفـاوت گاه شماري معمول است: سال قمري: كه شامل 12 ماه 30روز است و حساب آن را با تغييرات ماه نگه مي دارد. سال قمري با محرم آغاز و با ماه ذيحجه پايان مي پذيرد. برگزاري آيينها و مراسم مذهبي اسلامي با اين تقويم انطباق دارد. سال خورشيدي: شامل دوازده ماه از فروردين تا اسفند ماه ، مطابق تقويم رسمي كشوراست. سال خورشيدي يا شمسي به حساب تغييرات خورشيد تنظيم شده است و از 365 روز تشكيل مي شود. گاه شماري محلي با توجه به منطقه ،به گاه شماري ديلمي, گالشي و در مازندران به گاه شماري طبري موسوم است. در اين گاه شماري، سال شامل؛ 12 ماه و 30 روز و 5 روز« پنجك» است. نام اين ماهها در نواحي مختلف گيلان تفاوتهايي دارد, اما ترتيب آنها در هر جا كه اين تقويم رواج دارد تقريباً همانند است. منگوده منگوده روستایی است واقع در شهر رشت در حوالی رود بزرگ و قدیمی زرجوب.مردم این روستای خوش منظرعقیده دارند این روستا توسط شاهی بنام منگود شاه تصرف و اباد گشته است.شغل اکثر مردم این روستا کشاورزی فصلی بوده و عده ای هم به شغل دامپروری مشغولند.این روستا دارای زمینهای بسیار مرغوب بوده و انواع محصولات باغی و گل و گیاه در این زمینها میرویند اما در حال حاضر در بعضی از فصول سال دچار کمبود اب میشوند و مردم برای رفع این مشکل با حفر چاههای عمیق و نیمه عمیق از سفره های اب زیر زمینی استفاده میکنند.این روستا دارای محصولات مختلفی از قبیل برنج خیار بادنجان فلفل کدو باقالا

     گردو گوجه سبزو...است که این محصولات در بازار کهنی بنام خمسه بازار به فروش میرسد و جوابگوی قسمتی از نیازهای مردم دیگر میشود.در قدیم هر قسمت این روستادارای خانی بوده وکل این 

فقط یک خان نداشته که این در نوبه ی خود امر جالبی است.