ابوشعیب هروی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ابوشعیب صالح بن محمد معروف به ابوشُعَیبِ هَرَوی از شاعران دورهٔ سامانی بود.
وی از شعراء قدیم دورهٔ سامانی و از سدهٔ سوم هجری قمری بود. چنانچه در تذکرهها آمده است، وی اواخر زمان رودکی را دریافته است.
[ویرایش] نمونه شعر
- دوزخی کیشی بهشتی روی و قد
- آهو چشمی حلقه زلفی لاله خد
- لب چنان کز خامهٔ نقاش چین
- برچکد از سیم بر شنگرف مد گر
- ببخشد حسن خود بر زنگیان
- ترک را بیشک ز زنگ آید حسد
[ویرایش] منبع
بر پایه دادههایی در آفتاب