چفد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

در گنبدسازی چَفد قوس یا جسمی است منحنی شکل برای پوششی که دهانه آن از عمق آن بیشتر باشد.

قسمتهای مختلف یک چفد عبارتند از:

- تیزه قوس: به رأس قوس و بالاترین نقطه قوس گفته می‌شود.

- افریز: به دهانه قوس گویند، فاصله بین دو پاکار.

- افراز: به خیز قوس گفته می‌شود، فاصله بین پاکار تا تیزه.

- شکرگاه: به زاویه 22.5 درجه قوس شکرگاه گفته می‌شود، اولین شکافتها و خرابی‌ها در این نقطه مشخص می‌شود، در شکرگاه بیشترین نیروی رانشی را داریم.

- ایوارگاه: به زاویه 67.5 درجه قوس ایوارگاه می‌گویند، ایوارگاه نقطه ای است که بیشترین نیروی فشاری قوس را داریم.

- شانه: به فاصله بین شکرگاه تا ایوارگاه شانه می‌گوییم.

- بالِنج یا کناله: به بخش میان پاکار تا شکرگاه را گویند.

- پاکار: به پای چفد گویند، جایی که قوس از آنجا شروع می‌شود.


این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.