هنری کسینجر/ترجمه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

Please note that this is only a translation from en.wikipedia. Therefore this translation needs adaptation. The fact that wiki-links do not work comes from coyping and pasting here. The translations were done offline in a text editor. Thank you for considering the wiki principle. Co-operation leads to best articles.

""هنری آلفرد کسینجر""( فرزند"" هاینتس آلفرد کسینجر"" در 27 ماه مه سال 1923) یک آلمانی تبار، دیپلمات ایالات متحده امریکا، برنده جایزه صلح نوبل، دارای درجه سلطنتی افتخاری از انگلستان و مقام ایالتی می باشد.او به عنوان مشاور امنیت ملی ایالات متحده امریکا و بعدا دبیرکل ایالتی در زمان پرزیدنت ریچارد نیکسون خدمت کرده و به مقام خود درزمان ریاست جمهوری جرالد فورد بعد از افشا شدن رسوایی واترگیت ادامه داده است


پیشنهاد و ارائه "سیاست واقعی"، که کسینجر نقش مهمی در سیاست ایالات متحده امریکا بین سالهای 1969 تا 1977 بازی کرده است. درطی این مدت ، او پیشقدم سیاست " تسهیل روابط بین کشورها" بود که نتیجه رضایت بخشی در تسکین و حل وفصل تنشهای بین ایالات متحده امریکا و اتحاد جماهیر شوروی داشت و نقش حساس وفوق العاده ای در سال 1972 با گفتگو با جمهوری خلق چین# گشودن باب مذاکره و گفتگو با جمهوری خلق چین بازی کرد و استراتژی جدید ضد اتحاد جماهیر شوروی ، با اتحاد چین و ایالات متحده امریکا ایجاد کرد.او برنده جایزه صلح نوبل سال 1973 برای کمک به پایان دادن جنگ ویتنام بود.


کسینجر علاقمند به حفظ و نگهداری روایط دیپلماتیک دوستانه با کشورها و دولتهای ضد کمونیسم و دیکتاتوری های نظامی در مخروط جنوبی و هرجای دیگری در امریکای لاتین، بود و تایید کرد که تغییر رویه و سیاست شیلی را عوض کند.او به توافق و تبانی و تشویق بیرحمی با اعمال تشکل دوباره دولتها و کودتای نظامی آرژانتین متهم شده است. قاضی اسپانیولی "با لتازارگارزون " خواسته است که کسینجر به سئوالاتی درباره موضوعات مربوط به سوء استفاده از حقوق بشر پاسخ دهد، او دولت ایالات متحده امریکا این درخواست را رد کرده است.

[1], [2]



او در زمان کار خود در زمان نیکسون و فورد یک چهره مشخص و برجسته بود که در محافل اجتماعی و جشن های امریکا وجهه بسیار درخشان و ممتازی داشت.سابقه سیاست خارجی محافظه کارانه او ، بسیاری از ضد کمونیستهای دوآتشه را دشمنهای سرسخت او کرد و بحثها و گفتگوهای بسیاری برعلیه او برانگیخت که ازآن زمان تا حالا ضبط و ثبت شده است..


با توصیفها و توضیحات روسای جمهور نیکسون وفورد مدارک مربوط به سیاست ایالات متحده امریکا برعلیه امریکای جنوبی و تیمور شرقی ، کسینجر از جانب بعضی از خبرنگارها و گروههای حقوق بشر ، هم در ایالات متحده امریکا و هم در خارج مورد سرزنش و نکوهش قرار گرفته است

[3]،

نویسنده و خبرنگار معروف "کریستوفر هیتچنز" از مهمترین آنها بوده است. مطابق افشای این مدارک ، مقامات در کشورهایی مانند فرانسه ، برزیل، شیلی، اسپانیا & آرژانتین از او سئوالاتی در ارتباط با جرایم جنگی مانند عملیات کوندور ، پرسیده اند که مانع مسافرتهای خارجی او شده است.

[4][5][6]


فهرست مندرجات

[ویرایش] زمینه های شخصی

کسینجر در فروث از فرانکونیای باواریا به عنوان هانتس آلفرد کسینجر از پدر ومادر یهودی لوئیز کسینجر ، یک معلم مدرسه و پائولا استرن.[۱]

اسم او اشاره به خانواده ای می کند که به نیویورک کوچ کرده بودند. کسینجر در 19 ژوئن سال 1943 هنگامی که دوره آموزشهای نظامی را در کمپ کرافت ، در اسپارتانبورگ در کارولینای جنوبی می گذراند یک شهروند امریکایی شد   


او دوره دبیرستان را دربخش واشنگتن هایت در مانهاتان بالایی گذرانید اما هرگز تلفظ زبان آلمانی ، لهجه زبانشناسی خود را از دست نداد.کسینجر در دبیرستان جرج واشنگتن بطور شبانه تحصیل کرد و روزها در یک کارخانه برس اصلاح کار کرد. هنگام تحصیل در کالج شهر نیویورک ، در سال 1943 ، او به ارتش فراخوانده شد و در دانشگاه و کالج کرمسو در کارولینای جنوبی تحصیل کرد و مفسر گروهان هوشمند ضد حمله نهصد و هفتادمین شد. کسینجر در توانایی خود برای این وظیفه با پیدا کردن و دستگیری فوری عوامل گشتاپو در آلمان بعد از جنگ معروف شد.


هنری کسینجر مدرک لیسانس خود را در سوما کام لاوده از کالج هاروارد در سال 1950 جایی که تحت سرپرستی ویلیام یاندل الیوت تحصیل کرده بود ، دریافت داشت.</ref>( اخبار شهر

|url=http://www.nytimes.com/books/98/12/06/specials/isaacson-kissinger.html?_r=1&oref=slogin

| عنوان=هاینتس کوچک و هنری بزرگ

| آخری=دراپر

| اولین=تئودور

| تاریخ=ششم سپتامبر سال 1992

| کار=نیویورک تایمز</ref>کسینجر به عنوان تنها شخصی که رتبه نمره میانگین را از دانشگاه هاروارد بدست آورد ، شناخته شد ، اما در حقیقت یک نمره B درسال آخر خود دریافت کرد.((حقیقت) او همچنین مدرک فوق لیسانس و دکتری از دانشگاه هاروارد در سال 1952 و 1954 دریافت کرد. در سال 1952 هنگامی که هنوز در هاروارد بود او به عنوان روابط عمومی هیئت علمی استراتژی روانشناسی خدمت کرد. .[۲]

تز دکترای او با عنوان " بازخوانی جهان : مترنیخ، رابرت استوارت، نجیب زاده ضد حمله ، و مشکلات صلح 1812&ndash,22بود. تز دکترای کسینجر ادامه تز دوره فوق لیسانس او بود که شامل 383 صفحه می شد که به عنوان "قوانین کسینجر" معروف شد و تزهای آینده فارغ التحصیلان به کمتر از یک ونیم برابر تعداد صفحات تز او شد( 150 صفحه)


کسینجر به عنوان عضو دانشکده در هاروارد به عنوان اداره دولتی و مرکز امور بین المللی باقی ماند.او در سال 1957 معاون هیئت علمی مرکز امور بین المللی شد.در طی سال 1955 و 1956 او همچنین مطالعات سلاحهای هسته ای و سیاست خارجی در شورای روابط خارجی تکمیل کرد. او کتاب خود را تحت عنوان "سلاحهای هسته ای و سیاست خارجی در همان سال منتشر کرد. او بین سالهای 1958 و 1971 مدیر برنامه مطالعات دفاعی دانشگاه هاروارد بود. او همچنین از سال 1951 تا 1971 مدیر سمینار بین المللی دانشگاه هاروارد هم بوده است. خارج از محیط آکادمیک ، او به عنوان مسئول مراجعاتی چندین آژانس دولتی ، شامل اداره تحقیق درباره عملیات، تعاونی راند، کنترل نیروها و آژانس خلع سلاح، و دولت ایالات متحده امریکا خدمت کرده است.[۳]


یک عضو کناری حزب جمهوریخواه ایالات متحده امریکا و علاقمند به نفوذ بیشتر در سیاست خارجی امریکا ، کسینجر یک حامی و مشاور نلسون راکفلر ، فرماندار نیویورک که کاندیدای حزب جمهوریخواه را برای انتخابات ریاست جمهوری در سال 1960، 1964 و 1968 بود. بعد از ریچارد نیکسون او در سال 1968 به ریاست جمهوری رسید و به کسینجر شغل مشاور امنیت ملی را داد.


از همسر اول خود، آن فلایشر ، او دو فرزند به نامهای الیزابت و دیوید دارد. در حال حاضر او با همسر دوم خود نانسی کسینجر در کنت ، کاننکتیکود زندگی می کند. او رئیس انجمن کسینجر ، در یک شرکت مراجعاتی است.


کسینجر به عنوان یک طرفدار یانکی های جدید نیویورک شناخته می شود. او همچنین طرفدار بزرگ و عضو افتخاری[7] کلوب فوتبال آلمانSpielvereinigung Greuther Fürth از شهر زادگاه خود در آلمان است که در جوانی عضو آن بوده است.


[ویرایش] سیاست خارجی

On October 31, 1973, Egyptian foreign minister Ismail Fahmi meets with Richard Nixon and Henry Kissinger about a week after fighting ends in the Yom Kippur War
On October 31, 1973, Egyptian foreign minister Ismail Fahmi meets with Richard Nixon and Henry Kissinger about a week after fighting ends in the Yom Kippur War


در موقع ریاست جمهوری نیکسون ، کسینجر به عنوان مشاور امنیت ملی ایالات متحده امریکا از سال 1969 تا 1973 خدمت کرد و سپس تا سال 1977 دبیرکل ایالتی ایالات متحده امریکا شد، که در هیئت دبیر کلی ایالتی در موقع ریاست جمهوری جرالد فورد بعد از افشا شدن رسوایی واترگیت نیکسون در سال 1974 شد.


[ویرایش] 'تسهیل روابط بین کشورها و آغاز روابط با چین

به عنوان مشاور امنیت ملی در موقع ریاست جمهوری نیکسون ، کسینجر پیشقدم سیاست "تسهیل روابط بین کشورها با اتحاد جماهیر شوروی بود و می خواست تسکین وآرامشی در تنش های بین دو ابرقدرت ایجاد شود. به عنوان بخشی از این استراتژی ، او در گفتگوهای محدودیت سلاحهای استراتژیک ( که به عنوان پیمان سالت 1) و پیمان منع گسترش سلاحهای بالیستیک با لئونید برژنف ، دبیرکل حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی در حزب اتحاد جماهیر شوروی بود ، شرکت کرد.


.او می خواست که فشار دیپلماتیک بر اتحاد جماهیر شوروی وارد کند ، برای ایجاد همگامی در این مورد او دو مسافرت اختصاصی به جمهوری خلق چین در ماه ژوئیه و اکتبر سال 1971 برای مشورت با ژائو انلاژ کرد و سپس در مورد تغییر سیاست خارجی چین با او گفتگو کرد. این مورد راه را برای دیدار نیکسون از چین در سال 1972 ، دیدار حیرت انگیز سال 1972 بین نیکسون ، ژائو و رئیس حزب کمونیست جمهوری خلق چین، مائو زدونگ ، همراه با ایجاد روابط سینو- امریکایی بین دو کشور را که 23 سال قطع روابط دیپلماتیک و دشمنی دوجانبه داشتند ، هموار کرد.نتیجه ایجاد تاکتیک استراتژیک ضد اتحاد شوروی با اتحاد چین و ایالات متحده امریکا بود. امروزه کسینجر اغلب توسط رهبران چین به :عنوان دوست قدیمی مردم چین" یاد می شود، درحالی که دیپلماسی کسینجر باعث مبادله اقتصادی و فرهنگی بین دو طرف و تاسیس ادارات و دفاتر مراوده ای و ارتباطی در پایتخت های چین و امریکا شد ، ولی عادی سازی روابط با جمهوری خلق چین تا سال 1979 که ماجرای رسوایی واتر گیت در دوران بعدی ریاست جمهوری نیکسون برملا شد ، انجام نشد ، و دراین دوران ایالات متحده امریکا به شناسایی تایوان به عنوان نماینده روابط خارجی جمهوری چین ادامه داد.


Kissinger, shown here with Zhou Enlai and Mao Zedong, negotiated rapprochement with the People's Republic of China.
Kissinger, shown here with Zhou Enlai and Mao Zedong, negotiated rapprochement with the People's Republic of China.


[ویرایش] ویتنام و کامبوج

درگیری کسینجر در جنگ ویتنام قبل از انتخاب او به عنوان مشاور امنیت ملی نیکسون شروع شد. هنگامی که هنوز در هاروارد او به عنوان مسئول مراجعات سیاست خارجی هم برای کاخ سفید و هم ادارات ایالتی بود ، در تابستان سال 1967 او به عنوان یکی سری از میانجیگریها بین هانوی وواشنگتن برای استقرار صلح که با اسم رمز "پنسیلوانیا" نامیده شد، شرکت کرد. در پاییز سال 1968 او از تماسهای خود با رئیس جمهور جانسون برای بررسی نکته هایی در کمپ نیکسون درباره شکاف حاصل در گفتگوهای پاریس که نیکسون می ترسید برای او لطمات نظامی داشته باشد، استفاده کرد.


نیکسون در سال 1968 با قول استقرار "صلح عادلانه" و پایان دادن به جنگ ویتنام دوباره انتخاب شد. در اداره خود و با کمک کسینجر ، نیکسون سیاست ویتنامی شدن را با هدف خارج ساختن تدریجی سربازان امریکایی همگام با گسترش بمباران ویتنام شمالی که ارتش جمهوری ویتنام را قادر به دفاع مستقل از ویتنام جنوبی در مقابل( ویت کنگ ها| جبهه آزادیبخش ویتنام جنوبی و ارتش ویتنام شمالی ( ارتش خلق ویتنام) یا PAVN می کرد ، نمود. کسینجر نقش کلیدی در این بمباران امریکایی در جنگ کامبوج هم برای هدف قرار دادن PAVN یا واحدهای ویت کنگ که شورشهایی برعلیه ویتنام جنوبی از داخل مرزهای کامبوج ایجاد می کردند ، همانند بمباران ناگهانی و گاهی گسترش بمباران به کامبوج را انجام داد. بمباران نیروهای دشمن بطور موثر و شرکت در جنگهای انفصال ناگهانی کامبوج انجام می گرفت، که مشاهده شد که نیروهای دیکتاتور لون نول قادر به دفاع و مقابله در مقابل رشد شورشیان خمرهای سرخ نیستند که نیروهای خمرهای سرخ در سال 1975 پیروزشدند.


در سال 1973 به کسینجر جایزه صلح نوبل همراه با هیئت دیپلماتیک ویتنام شمالی Lê Ðức Thọ برای فعالیت آنها در گفتگوهای صلح پاریس به منظور خاتمه جنگ و خروج نیروهای امریکایی از ویتنام اهدا شد. کسینجر جایزه را قبول کرد اما Thoآن را رد کرد و ادعا کرد که این قرارداد صلح واقعا انجام نشده است. به علت ترس از ایجاد مشکل از طرف معترضان ضد جنگ ، کسینجر جایزه را خودش قبول نکرد و آن از طرف سفیر ایالات متحده امریکا در نروژ توماس آر بایرن بطرفیت از او قبول شد.جنگ در ویتنام تا شکست سایگون و پیروزی ویتنام شمالی در سال 1975 ادامه پیدا کرد.


[ویرایش] جنگ هند و پاکستان در سال 1971

تصویر:BangladeshCartoon.jpg
An Indian cartoon published in The Times of India, deriding the foreign policy of Nixon and Kissinger (in car) for ignoring signs forewarning of Bangladeshi independence.


کسینجر برای نقش خود در جنگ هند و پاکستان در سال 1971 مورد انتقاد قرار گرفته است.علیرغم گزارشهای سال 1971 در مورد بیرحمی ها و کشتارها در بنگلادش یا کشتارها و بیرحمی های پاکستان شرقی ، و علیرغم توجه بسیار مهم تلگرام خون – درباره کشتارو قتل و عام انجام شده توسط نیروهای پاکستانی ، کسینجر و پرزیدنت ریچارد نیکسون هیچ کاری برای جلوگیری از این اعمال رئیس جمهور پاکستان "یحیی خان" و نیروهای پاکستانی به عمل نیاوردند. کسینجر مخصوصا درباره گسترش نفوذ اتحاد جماهیر شوروی به آسیای جنوبی و نتیجه قرارداد همکاریهای دوستانه که اخیرا بین هندوستان و اتحاد جماهیر شوروی امضاء شده بود و با آن می خواست نتیجه و ارزش اتحاد تاکتیکی با ایالات متحده امریکا به جمهوری خلق چین نشان دهد ، حساس ونگران بود.

[۴][۵]


در سالهای اخیر ، کسینجر برای نکاتی که در طی جنگ هند و پاکستان ابراز داشته ، که او هندیها را" بچه های بی قانون یا بی شعور" توصیف کرده مورد انتقاد شدید قرار گرفته است[۶]

کسینجر ناراحتی و تاسف خود را از این نکات ابراز داشته است.


[ویرایش] جنگ یوم کیپور در سال 1973

در سال 1973 کسینجر در پایان جنگ یوم کیپور که با حمله ناگهانی و حیرت آور قوای نظامی سوریه و مصر به اسرائیل یک روز بعد آغاز شد ، دخالت کرده است.کسینجر نوشته هایی در مورد گفتگوهای تلفنی طولانی و دراماتیک خود درباره فعالیتهایی که در این دوران کرده است ، در کتاب "بحران" در سال 2002 به رشته تحریر درآورده است.با حمایت کسینجر – که در اول مایل به دخالت نبود- ارتش ایالات متحده امریکا بزرگترین حمل و نقل نظامی را در تاریخ انجام داده است.اعمال امریکایی باعث تحریم نفتی سال 1973 اوپک برعلیه ایالات متحده امریکا شد، که در ماه مارس سال 1974 اوج گرفت. اسرائیل اراضی از دست رفته در جنگهای اولیه را دوباره پس گرفت و سرزمینهای جدیدی را هم اشغال کرد که شامل اراضی سوریه در مشرق ارتفاعات گولان(جولان) و بعلاوه بخش شرقی کانال سوئز بود_ اگرچه آنها قسمتی از این اراضی را در ساحل شرقی کانال سوئز در پایان جنگهای شش روزه از دسته داده بودند ، اشغال کرد.کسینجربعدا اسرائیلی ها را تحت فشار گذاشت که قسمتی از سرزمینهای تازه اشغال شده را به اعراب بازگردانند که شروع دوران صلح طولانی مدت بین اسرائیلی ها و مصریان بود.این حرکت باعث گرمی در روابط ایالات متحده امریکا و مصر شد که کمی بعد از دهه 50 کشور مصر از حامی اولیه خود یعنی اتحاد جماهیر شوروی فاصله گرفت و به ایالات متحده امریکا نزدیک شد. صلح واقعی در سال 1978 موقعی برقرار شد که رئیس جمهوروقت ایالات متحده امریکا "جیمی کارتر در مذاکرات کمپ دیوید در سال 1978 با میانجیگری خود باعث شد که اسرائیلی ها شبه جزیره سینا را در مقابل به رسمیت شناختن موجودیت اسرائیل و خاتمه دشمنی از طرف مصر به آن کشور بازگردانند.

Kissinger being sworn in as Secretary of State, September 22 1973.  President Nixon and Kissinger's mother, Paula, look on.
Kissinger being sworn in as Secretary of State, September 22 1973. President Nixon and Kissinger's mother, Paula, look on.


[ویرایش] سیاست امریکای لاتین

روابط معمولی با کشورهای امریکای لاتین ادامه داشت، ایالات متحده امریکا به شناسایی و حفظ رژیمهای ضدکمونیستی و دولتهای غیر کمونیستی ، دموکراتیک و به رسمیت شناختن آنها ادامه داد. برنامه متحدان برای پیشرفت پرزیدنت جان اف کندی در سال 1973 پایان یافت، در همان سال آگوسته پینوشه برعلیه سالوادر آلنده در شیلی کودتا کرد.


[ویرایش] کودتای 11 سپتامبر سال 1973 آگوسته پینوشه=

((اصلی| کودتای شیای در سال 1973))


سالوادر آلنده کاندیدای ریاست جمهوری شیلی از حزب سوسیالیست شیلی که با آرای جمع کثیری در سال 1970 انتخاب شده بود ، به علت طرفداری گشاده از مارکسیسم و دنباله روی سیاست های کوبا واکنشهای بسیار جدی درشهر واشنگتن برانگیخت.موقعی که نیکسون سازمان اطلاعات مرکزی امریکا یعنی سازمان سیا را تشویق کرد که یک کودتای نظامی در شیلی برای جلو گیری از پاگرفتن سیاستهای آلنده و تقاضا برای انتخابات جدید را ایجاد کند.، این طرح رد شد چون قبول آن با تردید مواجه شد چون آلنده محبوبیت زیادی داشت.

[8]

دخالت کسینجر یا درگیری او در این طرح ناشناخته است. روابط ایالات متحده امریکا و شیلی در طی زمامداری سالوادر آلنده ، مطابق ملی شدن کامل معادن مس که بیشتر آنها در تملک امریکاییها بود و شیلی قسمت کوچکی از آنها را در تملک خود تحت قانون امریکایی ITT داشت مانند تجارت منطقه کارائیب که ایالات متحده امریکا تحریمهای اقتصادی اعمال کرده بود و خواست دولت شیلی برای دادن خسارت بسیار کمتر از ارزش واقعی این معادن به امریکا بخاطر ملی کردن آنها با عنوان کسر "منافع اضافی" بسیار سرد و بحرانی شد. سازمان سیا کمکهای مالی برای حرکتها و اعتصابات گسترده ضد کمونیستی را در سال 1972 و 1973 آغاز کرد و در طی این مدت کسینجر چندین بیانیه و نظری درباره دولت شیلی تحت عنوان" که این موارد صادر شده خیلی مهمتر از این است که مردم شیلی به حال خود رها شوند که برای خود تصمیم بگیرند" و" من دلیلی نمی بینم که چرا ما باید بایستیم و فروافتادن یک کشور در چنگال کمونیست ها را بخاطر عدم شناخت و بی مسئولیتی مردم آن تماشا کنیم.

[9]

این نکات و بیانات جرقه ای درمیان بسیاری از نکته پردازان و مسئولین برانگیخت که خودکامگی و از دست رفتن شیلی را به عنوان یک کشور آزاد و دموکراتیک ملاحضه کنند. در سپتامبر سال 1973 آلنده در طی کودتای نظامی که توسط فرمانده ارتش آگوسته پینوشه انجام شد و در طی آن او به ریاست جمهوری رسید کشته شد یا خودکشی کرد. کسینجر بعدا در طی دیداری از شیلی به پینوشه گفت که ایالات متحده امریکا در مورد عزل حقوق بشر از طرف رژیم کودتا نگران است ولی در عوض به جنبه های ضد کمونیستی آن حساس و علاقمند است.روابط شیلی و ایالات متحده امریکا بطور موثری بهبود یافت و این روابط تا زمانی که رهبر حزب دموکرات جیمی کارتر که در سال 1976 بر پرزیدنت جرالد فورد پیروز شد و به ریاست جمهوری امریکا انتخاب گردید این نظریه را را اعمال کرد که هرکشور باید حقوق بشری را صرف نظر از دوستی و روابط آن با امریکا باید رعایت کند و از پایمال کردن آن خودداری کند.



در ژوئیه سال 2001 دادگاه عالی شیلی توسط قاضی ژوآن گوزمان تحقیقات در مورد کسینجر را درباره قتل خبرنگار امریکایی در سال 1973 چارلز هورمن توسط نیروهای نظامی شیلی پس از کودتای شیلی انجام داد. سئوالات قضات توسط مجاری دیپلماتیک به کسینجر ارسال شدند ولی بدون پاسخ ماندند.


[ویرایش] عملیات کوندور=

((اصلی| عملیات کوندور))


کنت ماکسول " امور و روابط خارجی" از نوامبر تا دسامبر 2003 در کتاب پیتر کورنبلو بررسی می کند. پرونده پینوشه : سوابق غیر مسجل کشتار و خشونت و حسابهای اشاره شده توسط کسینجر و آگاهی دولت ایالات متحده امریکا از طرحهایی که در عملیات کوندور ، شامل طرح قتل اورلانده لتلیر در خاک ایالات متحده امریکا انجام شده است. عملیات کوندور حملاتی برای آدم دزدی و قتل هماهنگی شده میان سرویس های سازمان اطلاعاتی و امنیتی آرژانتین ، بولیوی، برزیل، شیلی ، پاراگوئه و اوروگوئه بود. لتلیر نخست وزیر سابق آلنده در دولت اتحاد مردمی در سال 1976 در شهر واشنگتن با همکارامریکایی خود رونی مفیت کشته شد.


ماجرای سال 1978 در سال 2000 درباره پروژه مبهم شیلی برملا شد که روسای سازمانهای اطلاعاتی امریکای جنوبی در عملیات کوندور با همدیگر و با سازمانهای اطلاعاتی دیگر از طریق سازمان اطلاعاتی امریکا که در پاناما در منطقه کانال سوءز مستقر است و سراسر امریکای لاتین را پوشش می دهد هماهنگی شده بودند. رابرت ای وایت سفیر ایالات متحده امریکا در پاراگوئه اظهار داشته بود که ارتباط با عملیات کوندور ممکن است در طی و بعد از انجام تحقیقات درباره قتل لتلیر در سال 1976 فاش شده باشد. کورنبلو و ماکسول هردو مدارک مربوط به خاتمه و انجام این عملیات ومطالب دیگر را از ادارات ایالات متحده امریکا ، درباره نظارت کسینجر که این قتل را پیشگویی کرده بود ، از بین بردند و خارج ساختند.


در 31 ماه مه سال 2001 ، قاضی فرانسوی راجر ل لویره درخواستی برای حاضر شدن هنری کسینجر در دادگاه موقعی که او در هتل ریتز پاریس اقامت داشت اعلام کرد.لویره اعلام کرده بود که می خواهد از کسینجر سئوالاتی در مورد دخالت و درگیری ایالات متحده امریکا در عملیات کوندور و مرگ شهروندان فرانسوی در کودتا بنماید. در نتیجه کسینجر پاریش را همان روز عصر ترک کرد و تقاضاهای لویره به اداره ایالتی دولت ایالات متحده امریکا فرستاده شد.


در 10 سپتامبر سال 2001 ، یک پرونده شکایت شخصی در شهر واشنگتن توسط دادگاه فدرال توسط خانواده ژنرال رنه اشنایدر ، فرمانده سابق ارتش شیلی ارائه شد که کسینجر حکم برکناری و اعدام او را به علت رد طرح کودتای نظامی صادر کرده است. اشنایدر توسط طراح کودتا ژنرال روبرتو ویاکس در یک حمله آدم دزدی بیرحمانه کشته شد ولی دخالت ایالات متحده امریکا دراین طرح مورد بحث است و نوشته های مبهم و غیر واضحی وجود دارد که نشان می دهد نیکسون و کسینجرحکم کودتای "خاموش کنید" را یک هفته قبل بخاطر اینکه می ترسیده اند که ویاکس قادر به انجام کودتا نباشد ، داده اند. به عنوان بخشی از این شکایت قانونی دو پسر اشنایدر سعی کرده اند از کسینجر و رئیس سازمان سیا ریچارد هلمز 3 میلیون دلار خسارت و غرامت بگیرند.( توجه: هلمز در سال 2002 درگذشت.)


در 11 سپتامبر سال 2001 در بیست و هشتمین سالگرد کودتای پینوشه ، .کلای مدافع حقوق بشر شیلی یک پرونده جنایی رابرعلیه کسینجر همراه با آگوسته پینوشه ، ژنرال سابق بولیوی و پرزیدنت هوگو بانزر ، ژنرال سابق آراژانتیتن و دیکتاتور ژرژ رافائل ویدلا و رئیس جمهوری سابق پراگوئه ، آلفردو استوئسنر برای درگیری و دخالت در عملیات کوندور ارائه دادند. پرونده به طرفیت پانزده قربانی عملیات کوندور که ده تن از آنها اهل شیلی بودند ارائه کردند.


[ویرایش] روابط ایالات متحده امریکا و کوبا

((اصلی| روابط ایالات متحده امریکا و کوبا))


کسینجر در اول عادی سازی روابط ایالات متحده امریکا و کوبا را که از سال 1961 ( که همه مبادلات تجاری ایالات متحده امریکا و کوبا از فوریه سال 1962 چند هفته بعد از خروج کوبا از اتحادیه کشورهای امریکایی با فشار ایالات متحده امریکا بلوکه و قطع شده بود) دنبال می کرد. اما با وجود این او به سرعت نظر خود را عوض کرد و سیاست کندی را در پیش گرفت. بعد از دخالت فیدل کاسترو در مبارزه و جنگ آنگلا و موزامبیک ، کسینجر از اتحاد ملی برای استقلال کل آنگلا (UNITA)که توسط جوناس ساویمبی، و(رنامو) رهبر شورشیان مقاومت ملی موزامبیک حمایت کرد که توسط سازمان سیا ازقبل از این سربازان در آنگلا حمایت و پشتیبانی می شدند ، تاریخ افریقای جنوبی در منطقه آپارتاید کسینجر این مسئله را ابراز کرد تا زمانی که کوبا سربازان خود را از آنگلا و موزامبیک بیرون نبرد روابط با کوبا به حالت عادی برنخواهد گشت.


[ویرایش] "کودتای آرژانتینی ژرژ ویدلا

((اصلی| جنگ کثیف))


کسینجر همین رویه را که در شیلی داشت ، هنگامی که نیروهای نظامی آرژانتین با رهبری ژرژ ویدلا دولت دموکراتیک ایزابل مارتینز د پرون را در سال 1976 سرنگون کردند و قدرت را بدست گرفتند ، یک حکومت انتقامجوی بیرحمی و ناپدید شدنهای اجباری رابرعلیه مقامات و اشخاص سیاسی در پیش گرفتند. در طی ملاقات با وزیر خارجه آرژانتین ، سزار اگوستو گوزتی ، او را متقاعد کرد که ایالات متحده امریکا یک متحد آنهاست، ولی به او گفت که سریعا به " اعمال عادی خود "برگردد وآنها را ادامه بدهد و در غیر این صورت در مقابل کنگره امریکا مجکوم خواهد شد و احتمال اعمال تحریمهایی را خواهد داشت.


[ویرایش] افریقا

در سال 1974 ، یک کودتای دست چپی صلح طلبانه که به انقلاب کارنیشن معروف شد در پرتغال به وقوع پیوست که به رهبری مارسلو کائتانو و اولیوریا سالازار موفق شد، دولت جدید به سرعت مستعمره های سابق را آزاد نموده وبه آنها استقلال داد و خلاء قدرت را در ایالتهای افریقای جنوبی آنگلا و موزامبیک بوجود آورد. فیدل کاسترو سربازان کوبایی را به آنگلا فرستاد و موفقانه به چریکهای مارکسیست- لنینیست، یا حرکت مردمی برای آزادی آنگلا (MPLA) در دفاع از کشور خود دربرابر نفوذ ایالات متحده امریکا و کشورهای اروپایی با حمایت رژیم آپارتاید افریقای جنوبی کمک و یاری نمود. در سال 1976 سربازان افریقای جنوبی به علت مخالفت کنگره امریکا از این مبارزه کنار رفتند.


[ویرایش] تیمور شرقی و حمایت از سوهارتو

عمل فروپاشی مستعمره های پرتغال توجه ایالات متحده امریکا را به کشورهای تازه استقلال یافته آنگلا و موزامبیک و همچنین به مستعمره کوچک ولی پر جمعیت تازه استقلال یافته پرتغال یعنی تیمور شرقی در مجمع الجزایر اندونزی جلب کرد. رئیس جمهوری اندونزی پرزیدنت سوهارتو متحد نیرومند و قوی امریکا در منطقه اقیانوس آرام بود و ارتش خود را آماده حرکت کرد، سعی کرد که ایالت تازه استقلال یافته را که بطور فزاینده ای با گروههای چپی و حمایت شده از طرف چین ، حزب جبهه انقلابی برای استقلال تیمور شرقی(FRETILIN)را ضمیمه خاک خود کند. در دسامبر سال 1975 سوهارتو طرح گسترش قلمروی خود را با کسینجر و پرزیدنت فورد در پایتخت اندونزی شهر جاکارتا مورد بحث و بررسی قرار داد. هم فورد و هم کسینجر روشن ساختند که روابط قوی و نیرومند بین اندونزی و ایالات متحده امریکا ادامه خواهد یافت و مانعی برای ضمیمه این کشور تازه استقلال یافته نخواهند شد ، فروش تسلیحات امریکایی به اندونزی ادامه خواهد یافت و بنابراین سوهارتو طرح ضمیمه تیمور شرقی را به مرحله اجرا درآورد و با مقاومت سرسختانه از طرف اهالی تیمور شرقی مواجه شد.ارتش با کشتار وحشیانه و با تبعیض زیاد پاسخ داد ، گفته می شود که 200000 نفر از اهالی تیمور شرقی در مدت 24 سال اشغال به علت قحطی و کشتار نیروهای ارتشی جان خود را ازدست دادند.شناخت تیمور شرقی از طرف دولت اندونزی به عنوان ایالت تیمور از طرف جامعه جهانی قبول نشد.دلسردی و ناخشنودی در بخش نیروهای نظامی و همگامی آنها با این عقیده مخصوصا خشونت در طی سالهای اولیه شروع گسترش و نفوذ همراه با نظر سازمان ملل متحد برای سرپرستی انتخابات و رای گیری با نظارت این سازمان برای استقلال در ماه مارس سال 1999 باعث شکست این طرح شد.تیمور شرقی در سال 1999 استقلال خود را بدست آورد. ایالات متحده امریکا از نظر سیاسی و دیپلماتیک تا دهه 1990 دوستی خود را با سوهارتو حفظ کرد، اما در سالهای آخر جنگ سرد بیشتر از اعمال رژیم او در تیمور شرقی انتقاد کرد.


[ویرایش] شخصیت و برداشت عمومی از دیدگاه مردم

کسینجر همانند دوران کابینه جمهوری نیکسون یک چهره فوق العاده غیر مردمی توسط مخالفان جنگ ، مخصوصا بعد از افشایی بمباران مرموز ومحرمانه کامبوج ، ابراز شده است. اما با وجود این فقط تعداد کمی به هوش و استعداد و مهارتهای دیپلماتیک او و چطوری یکی اعضای مشهور کابینه نیکسون شد شک دارند ، بعضی امریکائیان او را به عنوان فرد بدبین و خودپسند و خودرای قلمداد می کنند. کسینجر با ماجرای رسوایی واتر گیت که نیکسون و نزدیکترین افراد کابینه او را برکنار کرد دخالتی نداشت که وجهه کسینجر را تا حد زیادی بالا برد و او را به عنوان یک "مرد تمیز" در میان آن گروه نشان داد. همانند چهره مردمی خود او به عنوان سمبل سکس شناخته شد و با دوستی با ستارگان سینمایی مانند جیل سنت جان و شیرلی مک لاین و کاندیس برگن دیده شد.او با گفته " قدرت آخرین افرودیسیاکا است" ( توضیح لازم است) ارزیابی شده است. حتی بحث این مسئله که اگر کسی می تواند رئیس جمهور امریکا شود که در ایالات متحده امریکا بدنیا آمده باشد، وجود نداشت کسینجر شانس انتخاب شدن به عنوان ریاست جمهوری امریکا را هم داشت.(حقیقت)


تصویر:Henry Kissinger.png
Kissinger is updated on the latest situation in South Vietnam on April 29, 1975.


هنگامی که دموکرات اسبق، فرماندار ایالت جرجیا و عضو جامعه شهر واشنگتن جیمی کارتر در انتخابات ریاست جمهوری سال 1976 بر جرالد فورد پیروز شد کسینجر اداره خود را ترک کرد. در طی مبارزه کارتر از کسینجر انتقاد کرد ، دراین بحثها او را "یک فرد یک طرفه و یک جانبه " معرفی کرد که همه امور امریکا را اداره می کرد. کارتر بعد توسط حزب جمهوریخواه ایالات متحده امریکا در انتخابات ریاست جمهوری توسط رونالد ریگان در سال 1980 شکست خورد. در اوایل دهه 1980 و اوایل دهه 1990 کسینجر نقش کوچکی در دولت ایالات متحده امریکا بازی کرد چون سیاست محافظه کاری جدید بر حزب جمهوریخواه و کابینه ریگان از سال 1981 تا 1989 مستولی شده بود و تسهیل روابط نیکسونی را یک همگامی غیر عاقلانه با اتحاد جماهیر شوروی می نمود. کسینجر به شرکت در گروههای سیاسی مانند کمیسیون سه جانبه ادامه داد و مراجعات ، صحبتها و نوشتن های دیپلماتیک انجام داد. او اغلب به عنوان نکته پرداز سیاست خارجی در شبکه های پخش امریکایی ظاهر می شود.


در سال 2002 رئیس جمهور ایالات متحده امریکا جرج دوبلیو بوش به کسینجر یک کرسی در کمیسیون 11/9 برای تحقیق در مورد حوادث حملات تروریستی سال 2001 واگذار کرد. این مسئله انتقاد نمایندگان دموکرات کنگره را که کسینجر را به عنوان فردی مرموزکه حامی حقوق مردم نیست ، بر انگیخت. دموکراتها با پافشاری ازکسینجرخواستند صورت حساب های مالی را برای آشکار شدن هرگونه برخورد منافع نشان دهد. هم بوش و هم کسینجر اعلام کردند که کسینجر به پرونده کردن چنین فرمهایی نیاز ندارد چون او هیچ حقوقی دریافت نمی دارد. اما با وجود این مطابق ادامه فشار دموکراتها کسینجر برخوردها را درمورد منافع موکلان توضیح داد و از کرسی خود در 13 دسامبر سال 2002 کناره گیری کرد.


در سال 2005 از کسینجر عذر خواهیی عمومی برای استفاده از لحن نامناسب در سال 1971 برای توصیف نخست وزیر هندوستان خانم ایندیرا گاندی و هندوها بطور کلی خواسته شد.نوشته های بدون توضیح چندی نشان می دهند که کسینجر حرکتهای استقلال در پاکستان شرقی را کم اهمیت جلوه داده بود و پیش بینی کرده بود که استقلال بنگلادش به علت جهان سوم بودن آن کشور شکست خواهد خورد.این نکته ها به علت خصومت و دشمنی ایالات متحده امریکا با هند که حامی چریکهای بنگلادشی تحت حمایت و پشتیبانی اتحاد جماهیر شوروی بود. ارتش پاکستان با حرکت استقلال در پاکستان شرقی با خشونت برخورد کرد و باعث هجوم پناهندگان بنگالی به هندوستان و ادامه و دوام تنش طولانی هندو پاکستان شد. نیروهای پاکستانی در نهایت شکست خورده و محاصره شدند و در محل پاکستان شرقی یک دولت مستقل بنگلادش تاسیس شد.علیرغم مخالفت جهانی با رهبریت و فرماندهی نیروهای پاکستانی در طی برخورد ، روابط ایالات متحده امریکا و پاکستان هم بر طبق رشد فزاینده هماهنگی هندو شوروی در منطقه و هم موقعیت پاکستان با اتحاد با چین محکم و استوار باقی مانده است.( بخش جنگ آزادی بنگلادش و جنگ هند و پاکستان را در سال 1971 ببینید)


در سال 2006 ، در کتاب : کشور دانیل ، بوش در جنگ ، بخش 3 توسط باب وودوارد گزارش شد و در ماه سپتامبر 2006 چاپ و تکثیر شد که کسینجر بطور منظم با جرج دوبلیو بوش و معاون ریاست جمهوری ایالات متحده امریکا ، دیک چنی برای مشورت در مورد جنگ عراق یا جنگ در عراق ملاقات می کند

[۷]

کسینجر در مصاحبات ضبط شده توسط وودوارد تایید کرد که مشاورات در مورد همان مسائلی هستند که او قبلا در 12 اگوست سال 2005 داده است همانطوریکه در ستونهای روزنامه واشنگتن پست چاپ شده است:" پیروزی بر شورشیان

تنها مفهوم استراتژی خروج است".

[۸]،

[۹]

، [۱۰][۱۱]


[ویرایش] محکومیت های جنایات جنگی و مشکلات قانونی

[ویرایش] "بازجویی ومحاکمه هنری کسینجر"

افزایش توجه به هنری کسینجر در سده جدید ، هنگامی که خبرنگار کریستوفر هیتچن کتاب "بازجویی و محاکمه هنری کسینجر را نگاشت، ، انتقادهای جدی از سیاست کسینجر که او را متهم به جنایات جنگی می کرد ، مخصوصا سیاست او برعلیه ویتنام ، قبرس ، کامبوج ، شیلی و پاکستان شرقی ( که در روز بنگلادش نمایش داده شدند) گسترش یافت. کسینجر نقطه تمرکز انتقادهای جناح سیاسی چپگرا و گروههای معین حقوق بشر و تشکیلات غیر دولتی یا NGO شد. کتاب "محاکمه هنری کسینجر" بعدا جزو مدارکی شد که قبلا توسط هیتچن به عنوان روایت کننده نگاشته شده بود. برطبق این کتاب و فیلم ، سیاست خارجی او بر اساس ایجاد اتحاد هایی در مناطق مهم و ارزشمند جغرافیایی و محلهای استراتژیک مانند ترکیه و پاکستان ، و چشم پوشی موقعی که این متحدین اصول دموکراسی را زیر پا می گذاشتند و تعداد بیشماری از مردم بی گناه را قتل و عام می کردند ، بود.این سیاست به عنوان رئال پولیتیک یا رئالیسم( روابط بین المللی) معروف شده است.


[ویرایش] دخالت در عملیات کوندور

(( اصلی| عملیات کوندور))


در 31 ماه مه سال 2001 ، قاضی فرانسوی ، راجر له لویره درخواست احضار کسینجر به دادگاه و بازجویی را هنگامی که او در هتل ریتز پاریس اقامت داشت، صادر کرد. اویره اعلام کرد که می خواهد از کسینجر سئوالاتی درباره علت دخالت ایالات متحده امریکا در عملیات کوندور و مرگ تعدادی از شهروندان فرانسوی در کودتای شیلی بنماید. در نتیجه کسینجر پاریس را موقع شب ترک کرد و درخواست های لویره به اداره ایالتی ایالات متحده امریکا فرستاده شد.


در ماه ژوئیه سال 2001 ، دادگاه عالی شیلی قاضی تحقیق ژوآن گوزمن را مسئول تحقیق و بررسی با حق پرسیدن سئوالاتی از کسینجر درباره قتل خبرنگار امریکایی چارلز هورمن در سال 1973 ، موقعی که قدرت اجرایی در دست قوای نظامی کودتای شیلی بود و بطور دراماتیکی در سال 1982 در کوستا گاوراس در فیلم "گم شدن" به نمایش درآمد، نمود. سئوالات قاضی از طریق مجاری دیپلماتیک به کسینجر فرستاده شد ولی بدون جواب ماند.


در اگوست سال 2001 ، قاضی آرژانتینی رودلفو کانایکوبا یک نامه اخطار به اداره دولتی ایالات متحده امریکا ، به منظور قرارداد کمک قانونی دوجانبه(MLAT) فرستاد و درخواست توضیح مجدد توسط کسینجر با هدف تحقیق قاضی ها در عملیات کوندور شد. [10]


در 10 سپتامبر سال 2001 یک پرونده حقوقی در دادگاه فدرال شهر واشنگتن تهیه شد که خانواده ژنرال رنه اشنایدر ، فرمانده اسبق ارتش شیلی از کسینجر شکایت کرده اند که حکم برکناری و قتل اشنایدر به علت امتناع وی از طرح کودتای نظامی ، صادر کرده است ، اشنایدر توسط طراحان کودتا با حکم ژنرال روبرتو ویاکس در یک حمله آدم دزدی مرموز کشته شد ، اما ایالات متحده امریکا دخالت خود را در این ماجرا انکار کرد . بر طبق نوشته های بدست آمده نیکسون و کسینجر حکم کودتای "خاموش کن" را یک هفته قبل از قتل داده اند چون می ترسیده اند که ویاکس قابلیت رهبری کودتا را ندارد. در بخشی از این شکایت دو پسر اشنایدر سعی کرده اند از کسینجر و رئیس سازمان سیا ، ریچارد هلمز مبلغ 3 میلیون دلار غرامت بگیرند.


در 11 سپتامبر سال 2001 در بیست و هشتمین سالگرد کودتای پینوشه ، وکلای حقوق بشر شیلی یک پرونده جنایی را برعلیه کسینجر همراه با اگوسته پینوشه ، ژنرال سابق بولیوی و پرزیدنت هوگو بانزر ، ژنرال سابق آرژانتین و دیکتاتور ژرژ رافائل ویدلا و رئیس جمهور سابق پاراگوئه آلفردو استروئسنر برای دخالت مرموز در عملیات کوندور تهیه کردند. این پرونده از طرف پانزده نفر از قربانیان عملیات کوندور که ده نفر آنها اهل شیلی بودند ، تهیه شد.


در اواخر سال 2001 ، دولت برزیل دعوت از کسینجر را برای صحبت در سائوپائولو لغو کرد چونکه نمی توانست امنیت او را در مقابل اعمال خشن و خصومت آمیز تضمین کند [11]


کنت ماکسول در بررسی" امور خارجی" در نوامبر / دسامبر سال 2003 در کتاب پیتر کورنبلو به آنها اشاره کرده است. پرونده پینوشه: پرونده دوباره بررسی شده کشتار و خشونت، درباره روابط کسینجر با رژیم آگوسته پینوشه، در مورد ارتباط خاص با عملیات کوندور و قتل اورلاندو لتلیر، در شهر واشنگتن در سال 1976.


[ویرایش] آسیا

در سال 2002 در طی دیداری کوتاه از انگلستان ، یک شکایتی برای دستگیری کسینجر توسط دادگاه عالی لندن بر اساس درخواست زخمی شدگان هندوچین و صدمات محیطی و زیستی که از حملات بمباران ایالات متحده امریکا در ویتنام شمالی و کامبوج در دوران بین سالهای 1969 و 1975 ناشی شده است، ارائه شد. همزمان با آن قاضی اسپانیولی بالتازار گارزون ، که درخواست او برای اخراج پینوشه از انگلستان برای بازجویی شکست خورده بود ، درخواست کرد که اینترپل کسینجر را برای بازجویی دستگیر کند. اما مقامات انگلیسی این درخواست را رد کردند.


فعالان شبکه عملیاتی تیمور شرقی (ETAN) بطور تکراری خواسته اند که از کسینجر در طی سفرهایش درباره نقش او در کابینه فورد در حمایت از سوهارتو و اشغال تیمور شرقی توسط اندونزی و قتل و عام اهالی تیمور شرقی در سال 1975 سئوالاتی بکنند.نوشته های فورد و چراغ سبزهای کسینجر درباره گسترش قلمرو در آرشیو امنیت ملی موجود است. [12]


از جزئیاتی که دربالا دربخش جنگ سال 1971 بنگلادش( پاکستان شرقی) ارائه شده ، کسینجر تایید کرده که قتل و عام سال 1971 توسط ارتش پاکستان و متحدان آن در طی جنگ انجام شده است اما به پرزیدنت نیکسون توصیه نکرده که بر دولت پاکستان درمورد متوقف ساختن آنها فشار وارد کند.


[ویرایش] علائق تجاری و سرویس های همگانی

کسینجر یک شرکت مراجعاتی دارد، انجمن کسینجر و شریک انجمن مک لارتی کسینجر با مک مک لارتی ، رئیس سابق کارمندان کاخ سفید در دوران پرزیدنت بیل کلینتون می باشد. او همچنین در هیئت مدیره های مختلفی شامل گلف استریم خدمت می کند[۱۲]، اصول بین الدول هولینگر، یک گروه روزنامه نگار شیکاگو[۱۳]


در سال 1998 ، کسینجر شهروند افتخاری فورث ، آلمان شهر زادگاه خود شد. او در تمام طول زندگی خود حامی کلوب فوتبال Spielvereinigung Fürth بود و حالا عضو افتخاری آن است.


او به عنوان مشاور کالج ویلیلام و ماری از 10 فوریه سال 2001 تا تابستان 2005 خدمت کرده است.


از سال 1995 تا سال 2001 او در هیئت مدیره بندر آزاد -مک موران، یک تعاونی چند ملیتی تولید کنندگان مس و طلا با عملیات استخراج و حمل مناسبی در پاپوآ (ایالت اندونزی) کار کرد[۱۴] در فوریه سال 2000 سپس رئیس جمهوری اندونزی ابدرارحمن وحید کسینجر را به عنوان مشاور سیاسی برگزید. او همچنین به عنوان مشاور افتخاری ووابسته تجاری ایالات متحده امریکا- آذربایجان خدمت کرد.



[ویرایش] فرهنگ عمومی

کسینجر برای مدت طولانی یک چهره مورد انتقاد و بحث انگیز در امریکا و فرادریاها بخاطر طبیعت بحث انگیز و صدای متمایز و رفتار حالت گرای خود بوده است. این اشارات شامل * در کمدی مخصوص انگلیسی "" مورد عجیب پایان تمدن همانطوریکه ما آن را می دانیم"" یک شخصیت که دکتر گروپینگر گفته می شود و صدا و رفتارهای حالت گرایی مانند کسینجر دارد دراول داستان که وقایع این ماجرا را رهبری می کند ، کشته می شود. گروپینگر بدون یادداشتهای روزانه خود توخالی و بی استفاده می شود.

  • در چندین موقعیت اغلب نوارهای خنده دار سیاسی "دونسبری" دانشجویان کسینجر در کلاسهای دانشگاه از او درباره معروف ترین و بحث انگیزترین تصمیمات سیاسی می پرسند. کسینجر بخودش نمی گیرد اما با لهجه دیگری پاسخ می دهد.
  • در وقایع" سیمپسون" ، " اسپرینگ فیلد" یا چطوری من یاد گرفتم که نگرانی را متوقف کنم و قماربازی قانونی را دوست داشته باشم، هومر سیمپسون عینک کسینجر را در توالت پیدا می کند.کسینجر "بدون" عینک نشان داده می شود که با مونتگمری بورنز ، کسی که تعجب می کند که عینک او کجاست ، صحبت می کند. کسینجر با خودش فکر می کند که کسی نبایستی بداند که او عینک خود را به توالت انداخته است.(" نه من ، او فکر می کند چه کسی مذاکره صلح پاریس را لغو کرده است") بعدا در این صحنه می بینیم که او بعد از راه رفتن به سمت دیوار بستری شده است.

در یک صحنه دیگر" فاتوراما"( "جنگ کلمه Hاست")سر کسینجر به سمت بندر در مذاکره بین زمین و اسفرون 1 است.

  • در یک صحنه از زندگی کوتاه دیلبرت که به صورت تصاویر متحرک تلویزیونی نمایش داده شده است ، هنری کسینجر به صورت خواننده البونیا در هال سبک وگاس ظاهر می شود.
  • مونتی پیتون در سیرک آوازی به عنوان " هنری کسینجر" ضبط کرده که خصوصیات هنری کسینجر هم خصوصیات ذهنی و هم بدنی او را نشان داده و تحسین می کند.
  • یکی از اعضای مونتی پیتون ، جان کلیز سعی کرده کسینجر را به دفعاتی در سایت کام، برج فاولتی، که معمولا بصورت مزاح و مضحک با جریحه دار کردن احساسات و شخصیت کلیز همراه بوده، باسیل شخص دیگری رابرای پرسیدن سئوال مشخصی احمق جلوه داده است.
  • در رمان "ژوزف هلر" "خوب مانند طلا" بازیکن اصلی درام ، بروس گلد درطرح نوشتن یک کتاب درباره کسینجر و اعتقادات او را که یک یهودی نیست به تحریر در می آورد.
  • در فیلم جیمز بوند " یک مرد با تفنگ طلایی" کلانتر جی. دوبلیو پپر از دستگیری خود توسط پلیس بانکوک با درآوردن صدای بلند مانند گاو جلوگیری می کند" من هنری کسینجر را خواهم گرفت!"
  • کسینجر به عنوان شخصیت مهم و اصلی در اپرای جان آدامز در سال 1978 به عنوان نیکسون در چین ظاهر می شود. این شخصیت نیمه کمدی و با ظاهر درهم ریخته در بالت مرکزی اپرا ظاهر می شود.
  • کسینجر بطور کوتاهی در صحنه سال 1983 در اپرای صابون، سری (تلویزیونی) سلطان همراه با پرزیدنت اسبق جرالد فورد و همسر او خانم بتی فورد ظاهر می شود.
  • در سگمنت میزبان در صحنه تئاتر علوم اسرار آمیز 3000 از حافظه بیرون کشیده شده ، کلاغ و خدمتکارانش به یک میمون اسم هنری بعد از هنری کسینجر می دهند.
  • به علت ظرفیت او " همچنین در صحنه دیگر ، غارنشین، در طی نقطه اوج فیلم کلاغ این گفته را می شنود " خیلی خوب موشهای صحرایی، هنری کسینجر می گوید " کریسمس مبارک باد"
  • نقش کسینجر توسط پاول سوروینو در فیلم سال 1995 و فیلم نیکسون توسط سائول رابینک در سال 1999 بطور کمدی درباره سقوط نیکسون "فیلم دیک" بازی شده است.
تصویر:Murderbag.jpg
Dr Henry Killinger and his murderbag

در یک صحنه "خطر بروس"، " چرا من پرنده در قفس خود را کشتم" یک خلافکار معروف به دکتر هنری کلینگر به عنوان دیپلمات بازی می کند و صدا و ظاهر کسینجر را( با اشاره به ماری پوپینز، در متد ها و اهداف دارد)

  • باند" له تایگره" در آهنگ خود "پونکر پلاس" در آلبوم خود " این جزیره" را تصنیف می کنند که" آنها می خواهند کسینجر در یک محاکمه واقعی حضور یابد"

.* در یک صحنه " فریکازوید!" " جزیره دکتر میستیکو" کسینجر یکی از چندین شخصیتی است که همراه با لئونارد مالتین، در صحنه توسط دانشمند دیوانه برای هدف ترکیب گوریل و انسان و ایجاد انسان گوریلی اسیر شده اند. صدای کسینجر بطور کمدیک به قورباغه شبیه است و تقریبا یک آدم کاملا هوشمند نیست

  • کسینجر در رمان "کتاب اریک سگال، کلاس " با ایفای نقش اریک سگال ظاهر می شود.
  • در آهنگ جاده صلح تام ویتز " یکبار کسینجر گفت ما دوستانی نداریم. امریکا فقط منافع دارد"


[ویرایش] مسائل کم اهمیت و جزئی

  • هنری کسینجر یک هارلم گلوبتروتر افتخاری است.


[ویرایش] همچنین موارد فوق را ببینید.

  • ]]مشاور امنیت ملی ایالات متحده امریکا| مشاور امنیت ملی[[
  • ]]مشاور در روابط خارجی[[
  • ]]کمیسیون سه جانبه[[
  • ]]گروه بیلدربرگ[[
  • ]]بوهماین گروو[[
  • ]]دیوید راکفلر[[
  • ]]نلسون راکفلر[[
  • ]]رئالیسم درروابط بین الملل[[
  • ]]رئال پولیتیک[[


[ویرایش] بیوگرافی و سرگذشت

'*"سیاست خارجی"

    • Rescuing the World: The Life and Times of Leo Cherne by Andrew F. Smith, Henry A. Kissinger (2002) ISBN 0-7914-5379-0
    • Does America Need a Foreign Policy?: Toward a Diplomacy for the 21st Century (2001) ISBN 0-684-85567-4
    • On Men and Power: A Political Memoir by Helmut Schmidt, Henry Kissinger (1990) ISBN 0-224-02715-8
    • A World Restored: Metternich, Castlereagh and the Problems of Peace, 1812-22 (1973) ISBN 0-395-17229-2
    • The Troubled Partnership: A Re-Appraisal of the Atlantic Alliance(1965) ISBN 0-07-034895-2
    • The Necessity for Choice: Prospects of American Foreign Policy (1961) ISBN 0-06-012410-5
    • Nuclear Weapons and Foreign Policy (1957)


'*"یادداشتها"

    • Crisis: The Anatomy of Two Major Foreign Policy Crises: Based on the Record of Henry Kissinger's Hitherto Secret Telephone Conversations (2003) ISBN 0-7432-4910-0
    • Vietnam: A Personal History of America's Involvement in and Extrication from the Vietnam War (2002) ISBN 0-7432-1916-3


  • Biographies
    • Kissinger: A Biography, by Walter Isaacson, New York: Simon & Schuster, 1992, (updated, 2005), ISBN 0-671-66323-2
    • The Flawed Architect: Henry Kissinger and American Foreign Policy, by Jussi M. Hanhimaki (2004) ISBN 0-19-517221-3
    • The Nixon-Kissinger Years: Reshaping of America's Foreign Policy, by Richard C. Thornton (1989) ISBN 0-88702-051-8
    • The Price of Power: Kissinger in the Nixon White House, by Seymour Hersh (1983) ISBN 0-671-44760-2


  • " موارد دیگر"
    • Kissinger Transcripts: The Top Secret Talks With Beijing and Moscow by Henry Kissinger, William Burr (1999) ISBN 1-56584-480-7
    • Sideshow: Kissinger, Nixon, and the Destruction of Cambodia by William Shawcross, (Revised edition October 25, 2002) ISBN 0-815-41224X


[ویرایش] شرح وحال تاریخی

  • Jussi M. Hanhimäki, "'Dr. Kissinger' or 'Mr. Henry'? Kissingerology, Thirty Years and Counting," Diplomatic History November 2003 - Vol. 27 Issue 5 pp 637-76


[ویرایش] پانویس ها

  1. KISSINGER, Henry Alfredمتولد شد که بطور بین المللی کسی در 4 سپتامبر سال 2006از فروث دیدار کرد
  2. Henry Kissinger - Biography. nobelprize.org.
  3. Gandhi, Sajit (ed.), [http://www.gwu.edu/~nsarchiv/NSAEBB/NSAEBB79/، بحث: ایالات متحده امریکا و بحران آسیای جنوبی در سال 1971. آرشیو امنیت ملی، خلاصه کتاب شماره 79
  4. Blood, Archer, Transcript of Selective Genocide Telex, Department of State, United States
  5. روابط خارجی 1969-1979 جلد E-7 مدارک آسیای جنوبی، 1969-1972 150. Conversation Among President Nixon, the President’s Assistant for National Security Affairs (Kissinger), and the President’s Chief of Staff (Haldeman), Washington November 5, 1971, 8:15-9:00 a.m.
  6. Bob Woodward: Bush Misleads On Iraq، اخباز CBS یکم اکتبر سال 2006
  7. "Lessons for an Exit Strategy"هنری ا کسینجر ، "روزنامه واشنگتن پست"، 12 اگوست سال 2005
  8. "Secret Reports Dispute White House Optimism" ، --> این صفحه را به بخش با عنوان " درسهایی از کسینجر" توسط باب وودوارد، "روزنامه واشنگتن پست"، یکم اکتبر سال 2006
  9. Woodward On Iraq, Kissinger. ویدئوی اینترنتی "60 دقیقه" مصاحبه 28 سپتامبر سال 2006
  10. "Exit Strategy". کلیپ های کتاب صوتی از کتاب باب وود وارد، کشور دانیل ، بوش در جنگ، بخش سوم
  11. ((سایت وب |url=http://www.secinfo.com/dRaBu.64v.htm#1bum | عنوان= تعاونی گلف استریم، فرم 10-K | تاریخ=بیست ونهم ماه مارس سال 1999 | کار=ادگار | ناشر= کمیسیون مبادلات و اوراق بهادار ایالات متحده امریکا
  12. (( سایت وب |url=http://www.secinfo.com/$/SEC/Filing.asp?T=svrh.vs8_ffv | عنوان= شرکت گروه وسایل ارتباط جمعی سان تایمز،10-K/A | تاریخ= یکم ماه مه سال 2006 | کار= ادگار | ناشر= کمیسیون مبادلات و اوراق بهادار ایالات متحده امریکا
  13. (( سایت وب |url=http://www.secinfo.com/dsVQx.b1sw.htm#1nhw | عنوان= تعاونی بندر آزاد مک موران، 10-K | تاریخ- سی و یکم ماه مارس سال 1994 | کار= ادگار. | ناشر= کمیسیون مبادلات و اوراق بهادار ایالات متحده امریکا


[ویرایش] لینکهای خارجی

ویکی‌گفتآورد
مجموعه‌ای از نقل‌قول‌های
در ویکی‌گفتاورد موجود است.

((همگانی))




  • The BCCI Affair A Report to the Committee on Foreign Relations, United States Senate, by Senator John Kerry and Senator Hank Brown, December 1992 102d Congress 2d Session Senate Print 102-140.





  • [13]Yahoo News 2006/09/13


((جعبه شروع))

((جعبه موفقیت

| قبل از=]]والت روستو[[

| عنوان=]]مشاور امنیت ملی ایالات متحده امریکا[[

|سالها=1969-1974

| بعد از=]]برنت اسکووکرافت(([[

((جعبه موفقیت

| قبل از=]]ویلیام پی راجرز[[

| عنوان=]]دبیرکل ایالتی ایالات متحده امریکا[[

| سالها=1973-1977

| بعد از]]سایروس وانسه(([[

((آخر جعبه))


الگو:NSAA



]]گروه: دیپلمات جنگ سرد| کسینجر[[