نفت و گاز
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مهندسی نفت در ظاهر یکی از گرایش های مهندسی شیمی می باشد این در حالی است که این رشته تقریبا مستقل از مهندسی شیمی می باشد. در جمهوری اسلامی ایران مهندسی نفت در 3 گرایش مختلف در دانشگاه صنعت نفت ندریس می شود:
1- مهندسی نفت - اکتشاف منابع نفتی
2- مهندسی نفت - حفاری و تولید
3- مهندسی نفت - مخازن هیدروکربوئی
مهندسی نفت - بهره برداری از منابع نفتی
4-مهندسی شيمی – گرايش صنايع پالايش نفت 5-مهندسی شيمی – گرايش صنايع گاز
مهندسی نفت - اکتشاف منابع نفتی:
در این رشته به بررسی چگونگیه بوجود امدن نفت می پردازند و همچنین بررسی می شود که در کدام لایه های زمین شناسی امکان ذخیره ی نفت وجود دارد و از این طریق به اکتشاف نفت می پردازند. بیشتر واحد های دانشگاهی این رشته در ایران شامل دروس زمین شناسی است که مستقل از مهندسی شیمی است.
مهندسی نفت - حفاری و تولید:
این رشته شامل انواع تکنیک های حفاری چاه نفت می شود و جزء سختترین شغل هاست. واحد هایی که در دانشگاه برای این رشته ی مهندسی ندریس می شوند اکثرا شامل مکانیک سیال-مکانیک سنگ-مکانیک خاک و تکنیک های حفاری سنتی و پیشرفته است که مستقل از مهندسی شیمی است.
مهندسی نفت - مخازن هیدروکربوئی:
در این رشته به بررسی دقیق مخازن هیدروکربوئی زیرزمینی می پردازند و انها را حتی الامکان شبیه سازی ریاضی می کنند و موارد زیادی همچون تعداد و مکان چاه هایی که باید در محدوده مخزن حفاری شوند-دبی تولید نفت از هر چاه به صورتی که به مخزن نفتی کمترین صدمه را وارد کند-تعین روش های مختلف ازدیاد برداشت و اولویت انها نسبت به یکدیگر بنا به شراتط مخزن و موارد بسیار دیگری را از طریق شبیه سازی ریاضی (modeling) و روابط ریاضی - که اکثرا از راه های تجربی به دست امده اند - بررسی می کنند. این رشته در عمل مهمترین رشته ی مهندسی نفت می باشد و درس های دانشگاهی این رشته شامل انتقال حرارت -مکانیک سیالات -انتقال جرم - ریاضات کاربردی ( که در حل معادلات دیفرانسیل شبیه سازی استفاده می شود ) - زمین شناسی نفت - روش های ازدیاد برداشت و روش های چاه نگاری می باشد که مستقل از مهندسی شیمی است.