اثیر اخسیکتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

اثیرالدین ابوالفضل محمد بن طاهر اخسیکتی معروف به اثیر اخسیکتی (م. ۵۷۷ ه‍.ق.) شاعر قصیده‌سرای سدهٔ ششم هجری بود.

او در روستای اخسیکت فرغانه زاده شد و سخنوری را در همانجا آغاز کرد. با حملهٔ ترکان غز و زوال دولت سنجری و پریشانی خراسان، نواحی شرقی ایران را ترک گفت و به همدان نزد رکن‌الدین ارسلان بن طغرل سلجوقی رفت و وی را مدح کرد. وی همچنین اتابکان آذربایجان شامل ایلدگز و قزل ارسلان را مدح گفت و با بسیاری از شاعران مشهور آن نواحی شامل خاقانی شروانی، مجیر بیلقانی و اشهری نیشابوری ارتباط داشت. این ارتباط همواره حسنه نبود و کار به هجو و بدگویی هم گاه می‌رسید.

[ویرایش] منبع

  • صفا، ذبیح‌الله. تاریخ ادبیات ایران (جلد اول). چاپ بیستم، تهران: ققنوس، ۱۳۸۱، ISBN 964-311-013-3، ‏۲۹۵-۲۹۶.