بحث:فسفر سفید
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فسفر سفید ، جامدی مومیشکل است که بلورهای آن از تجمع مولکولهای P4 شده است. اما در حالت بخار ، به صورت مولکولهای مجزا وجود دارد. مولکولهای P4 به صورت چهار وجهی منتظم است و در هر یک از گوشههای این چهار وجهی ، یک اتم فسفر وجود دارد که با پیوندهای کووالانسی با سه اتم فسفر دیگر متصل است و از آنجا که زاویه پیوندهای آن ، 60 درجه دارد و همین زاویه که انحراف زیادی از زاویه عادی اوربیتالهای P (90درجه) دارد، موجب میشود که پیوند P-P ضعیف و ناپایدار باشد.
از این رو ، فسفر سفید بسیار فعال میباشد، یعنی انرژی فعالسازی آن خیلی پایین است و به همین دلیل ، در هوا خود به خود آتش میگیرد. بنابراین فسفر سفید را در زیر آب نگهداری میکنند تا از تماس با هوا مصون بماند. نیروی بین مولکولی در فسفر سفید از نوع لاندن است.
فسفر سفید در آب حل نمیشود، چون مولکول آن غیر قطبی است. ولی در حلالهای غیر قطبی نظیر نفت و دیسولفید کربن حل میشود. فسفر سفید خاصیت سمی دارد.