ضرب (ریاضی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ضرب یکی از چهار عملگر اصلی ریاضی است. عملگر دستورالعملی است برای ترکیب دو عدد در مورد ضرب این دستور العمل به شیوه زیر است: به چند بار جمع کردن یک عدد با خودش ضرب می‌گویند. این عملگر برای سهولت و کوتاهی نوشتن می باشد. برای مثال:

۵۵ = ۵+۵+۵+۵+۵+۵+۵+۵+۵+۵+۵ = ۵×۱۱

[ویرایش] جدول ضرب

جدول ضرب
× ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹
۱ ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹
۲ ۲ ۴ ۶ ۸ ۱۰ ۱۲ ۱۴ ۱۶ ۱۸
۳ ۳ ۶ ۹ ۱۲ ۱۵ ۱۸ ۲۱ ۲۴ ۲۷
۴ ۴ ۸ ۱۲ ۱۶ ۲۰ ۲۴ ۲۸ ۳۲ ۳۶
۵ ۵ ۱۰ ۱۵ ۲۰ ۲۵ ۳۰ ۳۵ ۴۰ ۴۵
۶ ۶ ۱۲ ۱۸ ۲۴ ۳۰ ۳۶ ۴۲ ۴۸ ۵۴
۷ ۷ ۱۴ ۲۱ ۲۸ ۳۵ ۴۲ ۴۹ ۵۶ ۶۳
۸ ۸ ۱۶ ۲۴ ۳۲ ۴۰ ۴۸ ۵۶ ۶۴ ۷۲
۹ ۹ ۱۸ ۲۷ ۳۶ ۴۵ ۵۴ ۶۳ ۷۲ ۸۱

[ویرایش] منبع

«جبر» تالیف م.گلفاند و ا.شن ترجمه مهرداد مسافر، انتشارات فاطمی، تهران: ۱۳۸۳ خ.

این نوشتار در زمینهٔ ریاضیات ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.