عینالدوله
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شاهزاده عبدالمجید میرزا معروف به عینالدوله، صدراعظم دوره مظفرالدینشاه و از مخالفان سرسخت مشروطیت ایران.
او پسر احمدمیرزا پسر فتحعلیشاه بود و در سال ۱۲۶۱ هجری قمری در شهر تهران زاده شد. ناصرالدینشاه او را به تبریز نزد ولیعهدش مظفرالدین میرزا فرستاد و عبدالمجیدمیرزا در آنجا مورد توجه واقع شد تا اینکه ولیعهد دختر خود انیسالدوله را به عقد او درآورد و بعد پیشکار ولیعهد شد. در ۱۳۱۰ هجری قمری به او لقب عینالدوله دادند.
پس از کشته شدن ناصرالدینشاه و پادشاهی مظفرالدینشاه، عینالدوله حاکم تهران و سپس وزیر داخله شد. در ۱۳۲۲ صدراعظم شد.
با اعتراض علما و تجار که از روش استبدادی او به تنگ آمده بودند معزول شد و میرزا نصراللهخان مشیرالدوله به جای او صدراعظم شد. مدتی در خراسان در املاک خود اقامت کرد.
پس از مرگ مظفرالدینشاه و در جریان جنبش مشروطه، محمدعلی شاه او را برای سرکوبی قیام تبریز مامور کرد ولی موفقیتی نیافت.
پس از فتح تهران خود را به مجاهدین تسلیم کرد و به همین دلیل به او آزاری نرساندند.
در دوره احمدشاه دوبار دیگر رئیسالوزرا شد.
در ۱۳۰۶ هجری شمسی در شهر تهران در گذشت.