رضا پهلوی (دوم)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

شاهزاده رضا پهلوی، ولیعهد سابق ایران و اولین فرزند محمدرضا شاه پهلوی و فرح دیبا است. وی در سال ۱۳۵۷ مقارن با انقلاب، ایران را ترک گفت. پس از مرگ پدرش در مصر، راهی مراکش و سپس آمریکا شد و در رشته علوم سیاسی از دانشگاه‌ کالیفرنیای جنوبی در آمریکا مدرک لیسانس گرفت.

گفتنی است طرفداران سلطنت از وی با عنوان رضا شاه دوم یاد می‌کنند.

[ویرایش] زندگی خصوصی

رضا پهلوی در سال ۱۳۶۵ با دختری ایرانی به نام یاسمین اعتماد امینی ازدواج کرد و اکنون صاحب سه دختر از وی به نام‌های نور، ایمان و فرح است.

وی همچنین برادر بزرگتر علی‌رضا، فرحناز و لیلا پهلوی و برادر ناتنی شهناز پهلوی است که حاصل ازدواج محمد رضا شاه پهلوی با پرینسس فوزیه مصر است.

[ویرایش] فعالیتهای سیاسی

رضا پهلوی به عنوان یکی از رهبران اپوزیسیون ایرانی شناخته می‌شود. [1]

وی در کتابی که در سال ۲۰۰۲ با نام نسیم دگرگونی و به زبان انگلیسی منتشر ساخت دیدگاه‌های خود را در زمینه حمایت از جنبش‌های «ناآرامی‌های مدنی و قیام‌های بدون خشونت» مطرح کرد که این کتاب هم اکنون به زبان فارسی نیز ترجمه شده‌است. [2]

رضا پهلوی همچنین به زبانهای انگلیسی, فرانسه و فارسی تسلط کامل دارد.

[ویرایش] منابع و پیوند به بیرون


این نوشتار دربارهٔ زندگی‌نامهٔ افراد، ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

زبان‌های دیگر