کنگره چهارم حزب کمونیست کارگری ایران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

چهارمین کنگره حزب کمونیست کارگری ایران در دوازدهم و سیزدهم دسامبر ۲۰۰۳ در کشور آلمان برگزار شد. این کنگره پیرو سیاست این حزب, به صورت علنی برگزار شد.

این کنگره از چند جهت دارای اهمیت خاصی است.

اولا از نظر زمانی این اولین کنگرهٔ پس از درگذشت منصور حکمت, لیدر و بنیانگذار حککا, و همچنین آخرین کنگره پیش از انشعاب بزرگ سال ۲۰۰۴ در این حزب بود.

ثانیا در همین کنگره بود که حمید تقوایی (در نشست کمیته مرکزی پس از کنگره) به عنوان لیدر حزب انتخاب شد. سمتی که تاکنون در آن باقی مانده است.

این انتخاب در حالی بود که لیدر وقت حزب, کورش مدرسی, خود را کاندید لیدری نکرده و رای خود را به حمید تقوایی داده بود. در حالی که پس از گذشت کمتر از یکسال از این کنگره, کورش مدرسی و اکثریت کمیته کردستان و بیش از نیمی از کمیته مرکزی حککا از این حزب انشعاب کردند و حزب کمونیست کارگری ایران-حکمتیست را بنیان گذاشتند.


فهرست مندرجات

[ویرایش] سخنرانی‌ها

این کنگره با سخنرانی افتتاحیه لیدر وقت حزب, کورش مدرسی, شروع شد.

پس از آن سخنرانی افتتاحیه منصور حکمت در کنگرهٔ سوم حزب پخش شد و سپس حمید تقوایی در بزرگداشت منصور حکمت سخن رانی کرد.

پس از آن ریبوار احمد, لیدر حزب کمونیست کارگری عراق(حزب خواهر حککا در آن زمان) بود که سخن رانی کرد و پیامی به این کنگره داد.

و پس از آن گزارش تکمیلی عملکرد حزب در فاصله بین کنگرهٔ قبلی تا کنگره ۴ از سوی اصغر کریمی اعلام شد و پس از این در دو روز کنگره دیگر سخن رانی‌های مختلف بر سر قطعنامه‌ها و بیانیه‌ها و مصوبات انجام گرفت.


[ویرایش] اسناد مصوب

  • قطعنامه درباره "حزب کمونیست کارگری و چشم انداز انقلاب در ایران"

قطعنامه درباره "طبقه کارگر و قدرت سیاسی"

  • بیانیه "حقوق جهانشمول انسان"
  • بیانیه "برای مذهب زدایی از جامعه"
  • بیانیه "حقوق زنان"


[ویرایش] پيوند به بيرون

[ویرایش] جستارهای وابسته

این نوشتار ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.