نیکلاس قدیس
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نیکلاس قدیس (به یونانی: Νικόλαος, نیکلائوس)، (به معنای پیروزی مردم) (به انگلیسی: Saint Nicholas) در حدود سال 265 میلادی در شهر میر در جنوب غربی ترکیه کنونی به دنیا آمد. وی را منشا بابا نوئل میدانند. در آن سال ها مسیحیان زیر شکنجه های امپراتوری روم بودند. در سال 341 م. در حالی درگذشت که اسقف شهر میر بود.
در روایات حدود بیست معجزه به نیکلاس قدیس نسبت داده میشود که مهمترین آنها نجات جان سه کودک از دست قصابی سنگدل ، حفظ کشتی حامل گندم از توفانی سهمگین و نجات عدهای از بند میباشد.
پس از تصرف آسیای صغیر توسط مسلمانان در سال 1071 ، عده ای از تاجران و دریانوردان ایتالیایی در سال 1078 میلادی بقایای جسد وی را با کشتی به شهر باری در جنوب ایتالیا منتقل کردند.
او را حامی کودکان، دانش آموزان، معلمان، دریانوردان، تجار و کسبه نیز مینامند. از منطقه لورن فرانسه تا روسیه او را مقدس میشمارند و هر ساله مراسمی را به یاد وی برگزار میکنند.
از قرن ششم میلادی وی در منطقه لورن مقدس و مورد احترام بوده است و در سال 1477 میلادی به وی لقب پدر کشور و حامی لورن را میدهند.
تا دهه 60 میلادی عید نیکلاس قدیس در لورن اهمیت بیشتری از عید نوئل داشته و هنوز نیز برخی این عید را مهمتر از عید نویل میشمارند. هر ساله در آخر هفته منتهی به 6 دسامبر در منطقه ی لورن به یاد این شخص مراسم با شکوهی برگزار می شود.
[ویرایش] منبع
- کتاب :Le grand Saint Nicolas des Lorrains - Jean Marie Gury