دوبیتی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دوبیتی به قالبی شعری گفته میشود که ازدو بیت (چهار مصراع) تشکیل شده باشد و مصرع اول و دوم بیت اول ومصرع دوم بیت دوم هم قافیه باشند. از معروفترین دوبیتیسرایان باباطاهر عریان است.
نمونهای از دوبیتی (باباطاهر):
به غربت رفتنم تعبیر داره | فلک بر گردنم زنجیر داره | |
فلک از گردنم زنجیر بردار | که غربت خاک دامن گیر داره |
[ویرایش] تفاوت دوبیتی و رباعی
تفاوت دوبیتی با رباعی در وزن آنهاست. رباعی در وزن «لاحول ولا قوة الا بالله» سروده میشود ولی دوبیتی در هر وزنی از اوزان عروضی بجز وزن رباعی قابل سرایش است.
در مورد وزن دوبیتی : بر خلاف نظر عده ای از علاقمندان،هر شعر مستقل را که در دو بیت باشد نمی توان دوبیتی نامید.در واقع دوبیتی خود یک قالب مستقل شعری است و دارای ویژگیهای مختص خود . طبق تعریف دوبیتی یا ترانه شعری با موضوع مستقل و در دو بیت است که با وزن عروضی « مفاعیلن مفاعیلن مفاعیل » ارایه شود . نمونه های بسیاری از دوبیتی در تاریخ ادبیات فارسی از گذشته تا امروز وجود دارد که معروفترین آنها دوبیتی های باباطاهر است .