الکساندر واسیلوسکی/ترجمه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
Please note that this is only a translation from en.wikipedia. Therefore this translation needs adaptation. The fact that wiki-links do not work comes from coyping and pasting here. The translations were done offline in a text editor. Thank you for considering the wiki principle. Co-operation leads to best articles.
((شخص نظامی سیستم اطلاعات داخلی
| اسم= الکساندر میخائیلویچ واسیلوسکی
| مدت زندگی= ]]30 سپتامبر سال 1895تا 5 دسامبرسال 1977[[
| محل تولد= نوایا گلچیکا، روسیه
| محل مرگ= ]]مسکو،اتحاد جماهیر شوروی[[
|image=تصویر:Vasilevsky.png
|عنوان=
| اسم مستعار=
| افتخارات = ]]امپریال روسیه[[
]]اتحادیه جامعه شناسهای اتحاد جماهیر شوروی[[،
| سالهای خدمت= 1915-1959
| درجه= ]]مارشال اتحاد جماهیر شوروی[[
|مقامها = رئیس کارمندان بخش عمومی
وزارت دفاع
| جنگها= ]]جنگ جهانی اول[[
]]جنگهای انفصال روسیه[[،
]]جنگ لهستان و اتحاد جماهیر شوروی[[،
]]جنگ زمستان[[،
]]جنگ وطن پرستانه بزرگ[[،
]]عملیات طوفان ماه اگوست[[
| پاداشها = ]]حکم پیروزی، (x2)،
قهرمان اتحاد جماهیر شوروی،
(x2)حکم لنین[[،(x8)
]]حکم علامت سرخ[[،
(x2) ]]نظامی نمونه[[
| کارهای بعدی= یادداشتها " موضوع ومفهوم کل زندگی من،در سال 1973
))
"" الکساندر میخائیلویچ واسیلوسکی"" ((( به زبان روسی | Алекса́ндр Миха́йлович Василе́вский))، ]]30 سپتامبر سال 1895،&ndash،5 دسامبر سال 1977فرمانده نظامی اتحاد جماهیر شوروی| شورویکه در سال 1943 به درجه مارشال اتحاد جماهیر شوروی نائل شد. اودر طی جنگ جهانی دوم رئیس کارمندان بخش عمومی روسیه و معاون وزارت دفاع[[ روسیه بود و مانند وزیر دفاع از سال 1949 تا سال 1953 روسیه انجام وظیفه می کرد. به عنوان رئیس کارمندان در بخش عمومی واسیلوسکی مسئولیت طراحی و هماهنگی تقریبا در همه موارد تصمیم گیری برای مقابله با خطرات و تهدیدهای احتمالی علیه اتحاد جماهیر شوروی از ]]عملیات اورانوس| ضد حمله استالینگرادتا حمله ناگهانی به پروس شرقی | پروس شرقی و کالینینگراد| کانیگسبرگ[[ بود.
واسیلسکی کار نظامی خود را در طی ]]جنگ جهانی اولشروع کرد که در سال 1917 موفق به دریافت درجه کاپیتانی شد. در موقع شروع انقلاب اکتبر و جنگهای انفصال روسیه| جنگهای انفصال او به عضویت در ارتش سرخ منصوب شد و در جنگ اتحاد جماهیر شوروی و لهستانی ها[[ شرکت کرد. بعد از جنگ ، او به سرعت درجات و موقعیتهای نظامی خود را ترقی داد و تا سال 1930 فرمانده منطقه ای شد.در این موقعیت او مهارتهای بزرگ و زیادی در تشکیلات و تعلیم سربازان از خود نشان داد. هوش و استعداد واسیلوسکی بدون توجه باقی نماند و در سال 1931 او به عنوان عضوی از هیئت مدیره آموزشهای نظامی منصوب شد. در سال 1937 مطابق ]]تصفیه بزرگ،ژوزف استالین| استالین او به افسر کارمندان عمومی[[ ارتقاء داده شد.
در شروع ضد حمله های اتحاد جماهیر شوروی در سال 1943 در ]] جنگ جهانی دومواسیلوسکی عملیات دفاعی ارتش سرخ را در بخش بالایی رودخانه دن( روسیه)| دندر منطقه دونت باسین| دن باس،شبه جزیره کریمه،بیلوروسو جمهوریهای بالتیک، در پایان جنگ با محاصره گونیگسبرگ در ماه آوریل سال 1945 رهبری و هماهنگی و اجرا کرد. در ماه ژوئیه سال 1945 او به عنوان فرمانده کارکنان نیروهای اتحاد جماهیر شوروی در منطقه شرق دور روسیه | شرق دورمنصوب شد که عملیات طوفان اگوست را انجام داد و در نتیجه عملیات محاصره ژاپن| محاصره ژاپن را قبول کرد. بعد از جنگ او وزیر دفاع اتحاد جماهیر شوروی شد و او این مقام را تا مرگ استالین داشت و دراین شغل بازنشسته شد. بعد از مرگ ، او در دیوار قبرستان کرملین[[ به پاس خدمات گذشته خود و شرکت در سازندگی وطن خود مدفون شد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] بیوگرافی
[ویرایش] زمان بچگی و سالهای نوجوانی
واسیلوسکی در ]]30 سپتامبر[[در شهر>کوچک<،>نویکی<O.S. September 18],در سال ]]1895 در نوایا گلچیکدا در کاینشما[[،Uezd( بخشی از شهر ]]ویچوگا در کستراما اوبلاست[[ متولد شد). "موضوع ومفهوم کل زندگی " مسکو ، پولیتزدات، سال 1978، صفحه 8</ref>. پدر او ، میکائیل الکسانرویچ واسیلوسکی یک کشیش در کلیسای سنت نیکلاس بود . مادر او نادژدا ایوانوا سوکولووا دختر یک کشیش در نزدیکی روستای ، اوگلتز بود. بنا به موارد گزارش شده واسیلوسکی همه ارتباطات خانوادگی با والدین خود را به جهت عضویت ]]حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی |VKP(b) ووظایف نظامی خود در ارتش سرخو سه برادرش برید و قطع کرد. اما با وجود این خانواده روابط خانوادگی خود را در سال 1940 مطابق پیشنهاد استالین[[ برای انجام این کار دوباره شروع کرد.
بر طبق نظر واسیلوسکی ، خانواده او خیلی فقیر بودند. پدر او بیشتر وقت خود را برای کارکردن و کسب درآمد صرف می کرد ، در حالی که بچه ها به او با کارکردن در مزرعه کمک می کردند. در سال 1879 خانواده او به نووپوکرووسکوجایی که پدر او در یک کلیسایی که به تازگی احداث شده بود یک کشیش شد کوچ کردند[۱] و در آنجا الکساندر تحصیلات خود را در مدرسه کلیسا آغاز کرد. در سال 1909 او به کالج مذهبی کوستروما پذیرفته شد
[۲]واسیلوسکی ، صفحه 10 </ref> . در همان سال ، هیئت مدیره وزارتی برای جلوگیری از برگزاری سمینارهای کشاورزان و زارعان از شروع مطالعات دانشگاهی شروع به حرکت ملی سمیناریست ها کردند ، و کلاسها در بیشتر سمینارهای روسی متوقف شدند. واسیلوسکی ، در میان دیگران از کوسترما اخراج شدند ولی چند ماه بعد، بعد از قبول تقاضای سمیناریست ها به آنجا برگشتند.</ref>واسیلوسکی ، صفحه 12
[ویرایش] جنگ جهانی اول و جنگهای انفصال
بعد از تمام کردن تحصیلات در کالج مذهبی و چند سال کار کردن به عنوان معلم ، واسیلوسکی خواست که یک ]]پژوهش| پژوهشگر یا یک برسی کننده( تحقیق و بررسی)| بررسی کننده[[ بشود ، اما وقوع اولین جنگ جهانی طرح های اورا عوض کرد.بنا به بیان خود او ،" احساسات وطن پرستی بر او غلبه کرد"[۳] و تصمیم گرفت که بجای آن یک سرباز بشود. واسیلوسکی در ژانویه 1915 در امتحانات مربوطه شرکت کرد و به ]]آکادمی قانون نظامی الکساندر[[ در فوریه پذیرفته شد. همانطور که او نقل می کند ، من تصمیم نگرفته بودم که با شروع کار نظامی خود یک افسر بشوم. من هنوز می خواستم که یک محقق بشوم و در یک گوشه روسیه بدور از محل جنگ کار کنم. من تصور نمی کردم که کشور من تغییر پیدا خواهد کرد ، و من" “[۴][۵] بعد از گذراندن چهار ماه دوره های آموزشی است که او بعدا برای جلوگیری از خارج از رده شدن ، غیر تئوریک بودن و غیر مناسب شدن برای اوضاع اجتماعی مدرن جدید درآنها شرکت کرد[۶] او با درجه ]]پروپورشچیک[[(بالاترین درجه بدون کمیسیون در پیاده نظام روسیه) در ماه مه 1915 به جبهه اعزام شد[۷]
.</ref>از ماه ژوئن تا سپتامبر واسیلوسکی به خدمت در هنگها و گروهانهایی منصوب شد و بالاخره در ماه سپتامبر به عنوان معاون فرمانده گروهان (پولوروتنی) به هنگ چهارصدو نهم نووخوپرسکی در رده تقسیمات صدو نه ، ارتش نهم به جبهه رفت[۸]. در بهار سال 1916 واسیلوسکی فرماندهیی یک گروهان رابرعهده گرفت که در نتیجه در هنگ بطور زیادی شناخته شد[۹]. در ماه مه سال 1916 او سربازان خود را در طی ]]تهدید و نبرد بروسیلوف[[ رهبری کرد که بعد از دادن زخمیها و تلفات سنگین میان فرماندهان ، یک فرمانده شد و در سن 22 سالگی درجه کاپیتانی گرفت[۱۰] [۱۱] از از رومانی جایی که در سال 1917 واحد او درآنجا سازمان گرفته بود به روستای خود برگشت.
در دسامبر 1917 ، هنگامی که او به خانه ووطن خود برگشت ، واسیلوسکی متوجه شد که سربازان هنگ چهارصد و نهم که به اوکراین استقرار یافته بودند، او را به عنوان فرمانده خود ( در آغاز انقلاب روسیه ، که فرماندهان توسط سربازان خودشان انتخاب می شدند) انتخاب کرده اند. اما با وجود این ، مقامات نظامی توصیه می کنند که او این پیشنهاد را به علت جنگهای شدید در اوکراین بین نیروهای شوروی و نیروهای جلودار دولت اوکراین در ]]رادای مرکزی[[ رد بکند. او این توصیه را بکار بست و یک مربی نظامی در شهر خود کینشما اوزد شد.[۱۲]
در آوریل 1919 واسیلوسکی دوباره به ارتش سرخ فرخوانده شد و با حکم فرماندهی یک گروهان برای جنگ علیه شورش کشاورزانان و دهقانان وکمک به آرمان ورویه سیاسی اتحاد جماهیر شوروی ]]پرودرازویورستکا[[گرفت که کشاورزان را وادار کرد که مازاد محصولات کشاورزی را به قیمت ثابت بفروشند. دراین سال بعدا ، واسیلوسکی فرمان خدمت در یک نبرد جدید را گرفت و در اکتبر 1919 به خدمت در یک هنگ منصوب شد. اما با وجود این هنگ او هرگز در جنگ ]]جنگهای انفصال روسیه شرکت نکرد، چون سربازان دنیکین[[ هرگز به تولا نزدیک نشدند.[۱۳] در دسامبر 1919 ، واسیلوسکی به عنوان جانشین فرمانده هنگ به جبهه غربی که در ]]جنگ شوروی و لهستان[[ شرکت داشتند ، اعزام شد
به عنوان معاون فرمانده هنگ 427 ، بریگاد سی ودوم ، بخش یازدهم ، واسیلوسکی در نبرد ]]رودخانه برزینا| برزینابه آرامی با فشار نیروهای لهستانی عقب نشسته ، ولی بطور ثابت و دائمی در جبهه شرقی پیشرفته و در نتیجه در یک ضد حمله که در 14 ماه مه [[، سال 1920خطوط لهستانی ها را قبل از متوقف شدن توسط سواره نظام درهم شکست[۱۷] در نبرد بعدی که از ]]4 ژوئیه سال 1920 شروع شد ، او درمقابله با خطر دیگری علیه اتحاد شوروی در ویلنو، به سمت رودخانه نمان| رودخانه نمان[[ شرکت کرد و برغم مقاومت سنگین لهستانی ها و استحکامات دفاعی آلمانها که در طی جنگ جهانی اول دراین منطقه ایجاد کرده بودند ، پیشرفتهای زیادی کرد. هنگ واسیلوسکی تا اواسط ماه ژوئیه به نزدیک ویلنو رسید و درآنجا در قلعه نظامی تا ]]مصالحه ریگا[[ درحال انجام وظیفه باقی ماند.[۱۸]
[ویرایش] دوران بین جنگها
بعد از]]مصالحه ریگاواسیلوسکی برعلیه باقیمانده نیرهای ارتش سفید| سفیدو کشاورزان و دهقانان شورشی در بیلوروس ودر اسمولنسک اوبلاست[[ تا اگوست 1921 جنگید.[۱۹] او به عنوان فرمانده هنگهای 142، 143 و 144 خدمت کرد<refname=”Zaless” /> محلی که او مهارت و تبحر بزرگی در تشکیلات و سازماندهی و تعلیم سربازان نشان داد. در سال 1928 از دوره فرماندهی هنگ “Vystrel” فراغ التحصیل شدخطای یادکرد 2؛ برچسب <ref>
نامعتبر؛ مراجع بدون مطلب باید نام داشته باشند.،[۲۰] در طی این سالهاواسیلوسکی بین خود و فرماندهان بالاتر و اعضای حزب شامل ]]کلیمنت وروشیلوو[[ دوستی و ارتباط صمیمانه ای ایجاد کرد.[۲۱]،]]ولادیمیر تریاندافیلوو[[،[۲۲]و ]]بوریس شاپوشینیکف[[،[۲۳]الخصوص شاپوشینیکف، محافظ واسیلوسکی تا مرگ خود در سال 1945 شد.ارتباطات واسیلوسکی و قابلیت های خوب و خارق العاده او موقعیتی با هیئت مدیره آموزش های نظامی در سال 1931 فراهم کرد.[۲۴]
در موقعیت هیئت مدیره آموزش های نظامی ، واسیلوسکی سرپرستی آموزش ها و تعلیمات ارتش سرخ را به عهده گرفت و برروی کتابچه ها و راهنماهای نظامی و کتابهایی دراین زمینه کار کرد. او همچنین با چندین فرمانده نظامی ارشد ، مانند ]]میخائیل توخاچوسکی وجرجی زوکف[[ ، سپس معاون بازرس استحکامات نظامی در ارتش سرخ ملاقات کرد. ژوکف بعدا واسیلوسکی را بمثابه "یک مرد که کار خود را به علت خدمت طولانی مدت در فرماندهی هنگ ها که احترام همه را جلب کرده است" توصیف کرد.”[۲۵] در سال 1934 ، واسیلوسکی به عنوان سرپرست ارشد آموزشها و تعلیمات نظامی در ناحیه نظامی ولگا ("پریولژسکی ووینی اوکروگ")منصوب شد.خطای یادکرد 2؛ برچسب <ref>
نامعتبر؛ مراجع بدون مطلب باید نام داشته باشند.. در سال 1937 ، او به آکادمی کارکنان عمومی پذیرفته شد،[۲۶]،[۲۷]محلی که او جنبه های مهم استراتژی نظامی و عناوین دیگری در مورد تجارب عمومی ، را شامل میخائیل توخاچوسکی[۲۸] مطالعه و تحصیل کرد.
تا اواسط سال 1937 ، ]]تئوری بزرگ[[ استالین تعداد زیادی از فرماندهان ارشد نظامی را برکنار کرد و باعث شد که تعدادی از موقعیتها وپستهای کارکنان عمومی خالی شود.در میان حیرت خود ، واسیلوسکی به کارمندان عمومی در اکتبر 1937 منصوب شد و "مسئولیت تعلیمات عملیاتی برای افسران ارشد " را به عهده گرفت.”خطای یادکرد 2؛ برچسب <ref>
نامعتبر؛ مراجع بدون مطلب باید نام داشته باشند.،[۲۹].او در سال 1938 عضوی از ]]حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی[[(شرایطی که بدون لیاقتها وکارهای خاص نمی توانست در اتحاد جماهیر شوروی احراز بشود) شد، در سال 1939 او به عنوان معاون فرمانده هیئت مدیره عملیاتی کارکنان عمومی شد که درجه فرماندهیی بخشها را هم داشتخطای یادکرد 2؛ برچسب <ref>
نامعتبر؛ مراجع بدون مطلب باید نام داشته باشند. دراین موقعیت او و شاپوشنیکف مسئولیت طراحی برای ]]جنگ زمستانی و بعد از مصالحه صلح مسکو(1940)| مصالحه صلح مسکوو برای تعیینعلامت گذاری حدود[[با فنلاند بودند[۳۰]
به عنوان افسر ارشد ، واسیلوسکی گاهی با ]]ژوزف استالین ملاقات می کرد.در حین یکی از این ملاقاتها ، استالین از واسیلوسکی درباره خانواده او پرسید. از آنجائیکه پدر واسیلوسکی یک کشیش و بنابراین دشمن بالقوه مردم[[ بود ، واسیلوسکی گفت که او رابطه خود را با پدر و افراد خانواده اش در سال 1926 قطع کرده است، استالین تعجب کرد و پیشنهاد کرد که ارتباط خود را با پدر و خانواده خود دوباره برقرار کند و به آنها در مواردی که ممکن است نیاز داشته باشند به آنها کمک کند.[۳۱]،[۳۲]
[ویرایش] جنگ جهانی دوم
[ویرایش] آغاز جنگ ونبرد در مسکو
تا ماه ژوئن سال 1941 ، واسیلوسکی بصورت تمام وقت در اداره کارمندان عمومی کار می کرد[۳۳] در ]]22 ژوئن[[سال 1941 او درباره بمباران اهداف مهم نظامی و غیرنظامی آلمانها چیزهایی یاد گرفت[۳۴]شروع ]]جنگ وطن پرستانه بزرگ[[. در اگوست 1941 واسیلوسکی به عنوان فرمانده عملیات، مدیر کارمندان عمومی و معاون رئیس کارمندان عمومی انتخاب شد[۳۵]
در اکتبر 1941 ، وضعیت جبهه با پیشروی نیروهای آلمانی به سمت مسکو در طی]]عملیات تایپ هون[[ بحرانی شد. به عنوان نماینده کادر ژنرالهای اتحاد جماهیر شوروی(STAVKA)واسیلوسکی به ]]جبهه غربی اتحاد جماهیر شوروی| جبهه غربی فرستاده شد تا عملیات دفاعی و رساندن تجهیزات و نیروها به سمت منطقه موژایسک[[ را رهبری و هماهنگ کند،[۳۶]محلی که نیروهای اتحاد جماهیر شوروی سعی می کردند که جلو پیشروی آلمانها را بگیرند. در طی نبرد سنگین در نزدیک کوهپایه های خارجی مسکو، واسیلوسکی ، همه وقت خود هم در STAVKAو در خط مقدم را صرف هماهنگی سه خط جبهه ای کرد که برای دفاع از مسکو تعیین شده بودند.[۳۷]وقتی که بیشتر کادر ژنرالها ( شامل مارشال فرمانده )]شاپوشنیکف[[ مسکو را ترک کرده بودند ، واسیلوسکی به عنوان رابط کادر مسکو و اعضای تخلیه شده کادر ژنرالها در شهر باقی ماندخطای یادکرد 2؛ برچسب <ref>
نامعتبر؛ مراجع بدون مطلب باید نام داشته باشند. ]]نیکیتا خروشچف[[در یادداشتهای خود از واسیلوسکی به عنوان "یک متخصص قابل" حتی در سالهای اولیه جنگ توصیف می کند[۳۸] در ]]28 اکتبرسال 1941، واسیلوسکی به عنوان سرگرد ژنرال[[منصوب شد[۳۹]
.]]نبرد مسکو[[دوران خیلی مشکل زندگی واسیلوسکی بود که ورماخت بقدر کافی به مسکو نزدیک شده بود که افسران آلمانی بعضی از ساختمانهای مسکو را تصرف و مانند قرارگاههای خود تعیین کرده بودند. همانطوریکه او بیاد می آورد، روز کاری او اغلب در ساعت چهار صبح پایان می گرفت[۴۰] بعلاوه ، با مارشال شاپوشنیکف ، مریض شده بودند و واسیلوسکی مجبور بود که تصمیمات مهم را خودش اتخاذ کند.[۴۱] در دسامبر سال 1941 واسیلوسکی ضد حمله مسکو را هماهنگی و رهبری کرد و تا اوایل سال 1942، ضد حمله ژنرالها در مسکو و راهنماییهای روستو با بازگشت خانواده او که مسکو را تخلیه کرده بودند ، به کار او تحرک بیشتری بخشید[۴۲] در ماه آوریل سال 1942 او حذف ناموفق ]]جبهه دمیانسک[[ و محاصره ارتش دوم آلمان را در نزدیکی لنینگراد رهبری و هماهنگی کرد. در آوریل 1942 دوباره شاپوشنیکف بطور شدید وجدی مریض شد ، دراین موقع واسیلوسکی به عنوان رئیس کارمندان کار می کرد و به درجه ]]کلنل ژنرال[[ در 26 آوریل مفتخر شد.
[ویرایش] تابستان و پاییز 1942
در ماه مه 1942 یکی از بحث انگیز ترین حوادث در کار واسیلوسکی اتفاق افتاد:]]نبرد دوم خارکف یک ضد حمله شکست خورده که ارتش سرخ را به وضعیت دفاعی کشاند ، و بطور قابل ملاحضه ای حمله و پیشروی آلمانها را)عملیات آبی([[ در جنوب در بر داشت. بعد از عقب راندن دشمن از مسکو ، روحیه شورویها خیلی قوی بود و استالین تصمیم گرفته بود که دومین ضدحمله ژنرالها را در طی تابستان انجام دهد. اما با وجود این ، واسیلوسکی دریافت که " واقعیت خیلی بدتر و سخت تر از آن بود"”[۴۳] مطابق دستورات استالین ،دفاع خارکف در ]]12 مه سال 1942[[ انجام شد. وقتی که خطر محاصره آشکار شد ، واسیلوسکی و ژوکف اجازه خواستند که پیشروی نیروهای شوروی را متوقف کنند. استالین آن را رد کرد[۴۴]،[۴۵] که این باعث محاصره نیروهای ارتش سرخ و دفاع کلی شد. در یادداشتهای خود خروشچف ، واسیلوسکی را متهم کرده که غیر فعال است و قاطع نمی باشد و همینطور قادر نبوده که از نقطه نظرهای خود در مقابل استالین در طی عملیات بخصوص دفاع کند[۴۶]همانطور که او نوشته " نظرات من باعث ضعیف ومخرب بود... ومی توانست از آنها اجتناب بشود اگر واسیلوسکی در موقعیتی که او داشت محکم می ایستاد. او می توانست موقعیت دیگری اتخاذ کند.... اما آن کار را نکرد و در نتیجه به نظر من ، او در از بین رفتن و انهدام هزاران جنگجوی ارتش سرخ در نبرد خارکف دست داشت""[۴۷]
در ژوئن سال 1942 ، واسیلوسکی به لنینگراد فرستاده شد تا تلاش برای شکستن محاصره را در شوک دوم هماهنگ کند.ارتش توسط ژنرالی بنام ]]آندری ولاسوف| ولاسوف رهبری می شد. در 26 ژوئن سال 1942واسیلوسکی به عنوان رئیس کادر ژنرالها[[ و در اکتبر سال 1942، به معاونت وزارت دفاع منصوب شدخطای یادکرد 2؛ برچسب <ref>
نامعتبر؛ مراجع بدون مطلب باید نام داشته باشند.او حالا یکی از معدود افرادی بود که مسئولیت طرح ریزی دربرابر تهدیدهای بر علیه اتحاد شوروی را داشت. از ]]23 ژوئیهسال 1942[[ واسیلوسکی یک نماینده در جبهه استالینگراد بود که او محورهای اصلی حمله را بدرستی تعیین کرد.[۴۸]
نبرد استالینگراد دوران مشکل دیگری در زندگی واسیلوسکی بود. با ژوکف به جبهه استالینگراد فرستاده شد ، او سعی کرد دفاع استالینگراد را با لینک های رادیویی که بطور منقطع فرستاده می شد ، به بهترین صورت هماهنگی کند[۴۹]. در ]]12 سپتامبرسال 1942[[در حین ملاقات با استالین ، واسیلوسکی و ژوکف طرح خود رابرای ضد حمله استالینگراد بعد از بحث و برسی در طول شب نشان دادند.[۵۰]هیو استراچان" ارتشهای اروپایی و اداره و رهبری جنگ" روتلج( انگلستان)
1988, ISBN 0-415-07863-6, p.171 (online link)</ref>
دو ماه بعد ، در 19 نوامبر ، استالینگراد هنوز فتح نشده بود که ]]عملیات اورانوس اجرا شد.از آنجائیکه ژوکف به نزدیک رژو فرستاده شده بود تا عملیات مارس،ضد حمله رژو[[را اجرا و رهبری کند، واسیلوسکی در نزدیکی استالینگراد باقی ماند تا حمله دوگاز انبری را برای شکست دفاع آلمانها انجام دهد [۵۱]، [۵۲]
این طرح بحثها ومشاجراتی بین واسیلوسکی و ]]روکوزووسکی[[، کسی که ارتش و نیروهای بیشتری برای پاک کردن استالینگراد ازدشمن می خواست که روکوزووسکی که سالها بعد از پایان جنگ این مسئله را به واسیلوسکی ابراز می داشت[۵۳] ارتش مورد سئوال ، گاردهای دوم ]]رادیون مالینوسکی[[که واسیلوسکی با ضد حمله خطرناک آلمانها از کوتلینکوو با پنجاه و هفتمین لشکر مسلح و مکانیزه اداره کرد وبرای از بلوکه درآوردن محاصره استالینگراد طراحی شده بود، را رهبری کرد. این طرح حمله در تعداد زیادی پیروزی استفاده شده و نتایج مثبتی ببار آورده است.[۵۴]
[ویرایش] پیروزی اتحاد جماهیر شوروی
در ژانویه سال 1943 ، واسیلوسکی عملیات دفاع در بخش بالایی ]] رودخانه دن| دن نزدیک وورونژ و استروتژسک را رهبری کرد که تصمیم گیری برای محاصره چندین محورهای قدرت| محورها[[ رابرای تقسیمات هماهنگی کردخطای یادکرد 2؛ برچسب <ref>
نامعتبر؛ مراجع بدون مطلب باید نام داشته باشند.،[۵۵] در اواسط ژانویه ، واسیلوسکی به عنوان ]]ژنرال ارتش و فقط 29 روز بعد ، در 16 فوریه،سال1943 به مقاممارشالی اتحاد جماهیر شوروی[[ منصوب شد.
در مارس 1943 ، بعد از جلب توجه به کورسک و شکست ]]نبرد سوم خارکف| نبرد سوم خارکف[[، استالین و STAVKAمجبور بودند که تصمیم بگیرند که حمله برغم عقب نشینی صورت بگیرد یا بهتر است که موقعیت دفاعی اتخاذ کنند. واسیلوسکی و ژوکف با همفکری سعی کردند استالین را قانع کنند که حالا باید حمله را متوقف کنند و برای شروع حمله از جانب ورماخت منتظر بمانند[۵۶]وقتی که مشخص شد که حمله تصور شده آلمانها به عقب افتاده و در ماه مه 1943 چنانچه انتظار آن می رفت انجام نخواهد شد، واسیوسکی موفقانه عملیات دفاع را برای مقابله با حمله ورماخت بجای انجام یک حمله از قبل توخالی مانند آنکه خروشچف می خواست را هماهنگی و رهبری کرد.[۵۷] وقتی که بالاخره ]]نبرد کورسک[[ 4 ژوئن سال 1943 شروع شد ، واسیلوسکی مسئولیت هماهنگی جبهه وورونژ| وورونژ وجبهه استپه| استپه،جبهه های جلوی ( ارتش اتحاد شوروی)[[ را بر عهده داشت.خطای یادکرد 2؛ برچسب <ref>
نامعتبر؛ مراجع بدون مطلب باید نام داشته باشند.. بعد از شکست آلمانها در کورسک و شروع ضد حمله ها در سمت چپ ]]دنایپر، واسیلوسکی عملیات حمله را درمنطقه دنباس[[ طراحی و اجرا کرد.خطای یادکرد 2؛ برچسب <ref>
نامعتبر؛ مراجع بدون مطلب باید نام داشته باشند.،[۵۸] بعدا دراین سال او عملیات تصفیه و پاکسازی نازی ها را از شبه جزیره کریمه توسعه داده و اجرا کرد[۵۹]
،اتومبیل واسیلوسکی در طی بازرسی از روی یک مین در ]]سواستوپوبعد از خاتمه نبرد در 10 ماه مه سال 1944[[ رد شد. او زخمهایی در ناحیه سر برداشت که شیشه هایی که در اثر انفجار پخش می شدند سرو صورت او را بریدند و برای معالجه به مسکو برده شد[۶۰]
در طی ]]عملیات باگراتیونضد حمله ژنرالها در بیلوروس، واسیلوسکی عملیات را در اولین پبهه بالتیک و سومین جبهه بیلوروسی[[ رهبری و هماهنگی کرد
موقعی که نیروهای اتحاد شوروی به ]]ایالتهای بالتیک[[ داخل شدند ، واسیلوسکی مسئولیت کامل جبهه های بالتیک را عهده دار شد، که سه جبهه بیلوروسی را با موفقیت تصفیه و پاکسازی کرد.[۶۲]
بخاطر موفقیت او در این عملیات، واسیلوسکی به دریافت دومین مدال قهرمان اتحاد شوروی در 8 سپتامبر مفتخر شدخطای یادکرد 2؛ برچسب <ref>
نامعتبر؛ مراجع بدون مطلب باید نام داشته باشند.
[ویرایش] بعد از جنگ جهانی دوم
بین سالهای 1946 تا 1949 ، واسیلوسکی در سمت رئیس کارمندان باقی ماند و سپس از سال 1949 تا 1953 به وزارت دفاع منصوب شد. بعد از مرگ استالین در سال 1953 ، واسیلوسکی از موقعیت خود خلع شد و پست او با ]]بولگانین[[ جایگزین شد، اگرچه او در مقام معاونت وزارت دفاع باقی ماند. در سال 1956 به عنوان معاونت وزارت دفاع در علوم نظامی منصوب شد ، دراین مقام دومی او قدرت نظامی نداشت.، واسیلوسکی این مقام رابرای مدت یک سال قبل از زندانی شدن توسط ]]خروشچف[[داشت ، در نتیجه قربانی طرح بی تعصبی شد و شاهد آخر ژوکف هم بود. در سال 1959 او به عنوان بازرس عمومی وزارت دفاع و مقام افتخاری عروسکی شد. در سال 1973 او یادداشتهای خود را منتشر کرد، "موضوع ومفهوم کل زندگی من". الکساندر واسیلوسکی در ]]5 دسامبر [[ سال 1977در گذشت.خطای یادکرد 2؛ برچسب <ref>
نامعتبر؛ مراجع بدون مطلب باید نام داشته باشند. جسد او سوزانده شد و در ]] قبرستان بزرگ دیوار کرملین| دیوار کرملین[[ دفن شدخطای یادکرد 2؛ برچسب <ref>
نامعتبر؛ مراجع بدون مطلب باید نام داشته باشند.
[ویرایش] Awards
در یادداشتهای خود ، واسیلوسکی ، پیشگوئیهایی استالین را هنگامی که قبرستان در کرملین در ]]4 دسامبر سال 1941 ساخته می شد ، اشاره می کند که رهبرشوروی فقط یکحکم ستاره سرخ[[و یک مدال را برروی یونیفرم واسیلوسکی دید[۶۳]واسیلوسکی هرگز مدالها و افتخارات خودرا ( شامل دو حکم پیروزی) در یادداشتهای خود ذکر نکرده است که این موضوع ملایمت و فروتنی او را نشان می دهد.
این مسئله گفته می شود که اعمال و شخصیت واسیلوسکی بعضی وقتها با هدف بحث و مذاکره بوده و کمتر شبیه بحثهای مشاجراتی ژوکف بوده است. الخصوص ، نیکیتا خروشچف واسیلوسکی را در یادداشتهای خود یک فرمانده کاملا آرام ومطیع که کاملا تحت کنترل استالین بود و او را برای شکست خارکف در بهار 1942 آشفته کرد ، تعریف می کند.[۶۴]
با یک مقدار تعدیل بیشتر درمشاهدات اواخر سال 1991واسیلوسکی توسط مژیریتزکی در کتاب خود با دقت و جزئیات بهتری در مقاله " خواندنیادداشتهای مارشال ژوکف" توضیح داده شده است.مژیریتزکی به خضوع و عدم توانایی واسیلوسکی در دفاع از نظریه خود در پیش استالین اشاره می کند. بر طبق موارد گزارش شده ، واسیلوسکی به علت کنترل شدن و اداره آسان خود به چنان مقام وموقعیت نظامی بالا منصوب شد.[۶۵] اما با وجود این ، مژیریتزکی هوش و استعداد واسیلوسکی را بیان می کند و اظهار می دارد که واسیلوسکی مجری اصلی طرح دفاع استالینگراد بوده است. او همچنین اشاره می کند که محتملا واسیلوسکی و ژوکف تحت نیروی برابر تخمینی گزارش شده ارتش ششم به منظور دریافت تایید استالین برای عملیات مخاطره آمیز بوده اند.[۶۶]
[ویرایش] پانویس ها
- ↑ Vasilevsky, p. 9.
- ↑ name="Zaless">K.A. Zalessky, Stalin's empire(دیکشیونری بیوگرافیک)، مسکو ، وچه ، 2000، ( پذیرفته شدن واسیلوسکی) که هزینه مالی قابل ملاحضه ای برای خانواده او داشت
- ↑ واسیلوسکی ، صفحه 14
- ↑ این اشاره به انقلاب 1917 روسیه وادغام واسیلوسکی در عقاید کمونیستی است
- ↑ واسیلوسکی ، صفحه 14
- ↑ واسیلوسکی ، صفحه 15
- ↑ واسیلوسکی، صفحه 16
- ↑ واسیلوسکی ، صفحه 19
- ↑ واسیلوسکی، صفحه 23
- ↑ واسیلوسکی ، صفحه 27
- ↑ Shikman A.P، آرتیست و بازیکن تاریخچه خود ، دیکشیونری بیوگرافیکی ، مسکو ، 1997، ورود ، واسیلوسکی” در نوامبر 1917، فقط بعد از ]] انقلاب اکتبر| انقلاب روسیه[[ واسیلوسکی تصمیم گرفت به کار نظامی خود خاتمه دهد. همانطوریکه او در یادداشتهای خود نوشته است ،"" زمانی بود که من سربازها را در جنگ رهبری می کردم، فکر می کردم که وظیفه خود را به عنوان یک وطن پرست روسی انجام می دهم. اما با وجود این ، من متوجه شدم که ما گول خورده ایم ، مردم به صلح احتیاج دارند... بنابراین شغل نظامی من باید پایان یابد بدون هیچ ناراحتی و تاسف، من بتوانم به شغل مورد علاقه خود ، کار کردن در مزرعه برگردم".<ref>واسیلوسکی ، صفحه 30</li> <li id="_note-11">[[#_ref-11|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 31</31> او در سپتامبر 1918 بازنشسته و یک معلم مدرسه در ]]تولا اوبلاست[[شد. <ref>واسیلوسکی ، صفحه 33 </li> <li id="_note-12">[[#_ref-12|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 35،</li> <li id="_note-Zaless">[[#_ref-Zaless_0|↑]] </li> <li id="_note-13">[[#_ref-13|↑]] Vasilevsky, p.41-49.</li> <li id="_note-WIW20S">[[#_ref-WIW20S_0|↑]] Spencer C Tucker, ''Who's Who in Twentieth-Century Warfare'', Routledge (UK), 2001, ISBN 0-415-23497-2, p. 339, ([http://books.google.fr/books?vid=ISBN0415234972&id=zeN37uwbr3YC&pg=PA339&lpg=PA339&dq=Vasilevsky&sig=umxLumg8KuG0pnBCMZ-nDfy-bgk online link])</li> <li id="_note-14">[[#_ref-14|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 42-44</li> <li id="_note-15">[[#_ref-15|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 45</li> <li id="_note-16">[[#_ref-16|↑]] واسیلوسکی ، صفحه های 49-50</li> <li id="_note-17">[[#_ref-17|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 61</li> <li id="_note-18">[[#_ref-18|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 59-60</li> <li id="_note-19">[[#_ref-19|↑]] یک تئوریسین جامعه شناسی روسیه ، که برای تئوری ]]عملیات سنگین و عمیق[[ خود معروف است </li> <li id="_note-20">[[#_ref-20|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 63 </li> <li id="_note-21">[[#_ref-21|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 70</li> <li id="_note-22">[[#_ref-22|↑]] زوکف ، صفحه 110</li> <li id="_note-23">[[#_ref-23|↑]] دایره المعارف اتحاد جماهیر شوروی، مسکو ، سال 1969-1978، ورود "واسیلوسکی" </li> <li id="_note-24">[[#_ref-24|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 80</li> <li id="_note-25">[[#_ref-25|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 81</li> <li id="_note-26">[[#_ref-26|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 82</li> <li id="_note-27">[[#_ref-27|↑]] Kees Boterbloem" زندگی و زمان آندری ژدانوو، سالهای 1896-1948", McGill-Queen's Press, 2004, ISBN 0-7735-2666-8, p. 203 ([http://books.google.fr/books?vid=ISBN0773526668&id=Ch7lBy7O4GQC&pg=PA203&lpg=PA203&dq=Vasilevskii&sig=R212jlE4mIuJlUXB7OhNTl7Djb4 online link])</li> <li id="_note-28">[[#_ref-28|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 96</li> <li id="_note-29">[[#_ref-29|↑]] کنستانتین پلشکف، "اشتباهات استالین"، ISBN 0-618-36701-2, 2005, p.55-56. ([http://books.google.fr/books?vid=ISBN0618367012&id=QFk5BaDyhkQC&pg=PA55&lpg=PA55&dq=Vasilevsky&sig=3PZduxySRXmG9XdoXleDvOJ28XU online link])</li> <li id="_note-30">[[#_ref-30|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 106</li> <li id="_note-31">[[#_ref-31|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 110</li> <li id="_note-32">[[#_ref-32|↑]] که او را یکی از چهره های کلیدی در رهبری نظامی اتحاد جماهیر شوروی کرد. در آخر سپتامبر سال 1941 ، واسیلوسکی در سخنرانی خود برای کادر ژنرالها ایراد کرد که ، وضعیت را فوق العاده مشکل توصیف کرده و اشاره به خالی بودن بخش شمالی جبهه کرد، و اظهار داشت که لنینگراد هنوز مقاومت می کند و این موقعیتی است که بطور بالقوه امکان می دهد تا تعدادی از نیروهای ذخیره به جبهه بخش شمالی شهر بروند.<ref>S.M Shtemenko، کادر ژنرالها در طی جنگ، بخش دوم ، مسکو، وواینزدات، 1989، صفحه 26</li> <li id="_note-33">[[#_ref-33|↑]] شتمنکو، صفحه 25،</li> <li id="_note-34">[[#_ref-34|↑]] شتمنکو ، صفحه 27</li> <li id="_note-35">[[#_ref-35|↑]] نیکیتا خروشچف، زمان، مردم، قدرت، ( یادداشتها)، تومه 1، مسکو IIK"اخبار مسکو"، سال 1999، صفحه 296</li> <li id="_note-36">[[#_ref-36|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 146</li> <li id="_note-37">[[#_ref-37|↑]] واسیوسکی ، صفحه 145</li> <li id="_note-38">[[#_ref-38|↑]] ,hsdg,s;dT wtpi 150</قثب> در ]]29 اکتبر[[ سال ]]1941[[ یک بمب در حیاط اداره کارمندان عمومی منفجر شد.واسیلوسکی بطور جزئی زخمی شد ولی به کار کردن خود ادامه داد. آشپزخانه در انفجار صدمه دیده بود و کادر ژنرالها مجبور بود که در زیرزمین بدون غذا اقامت کند. مع الوصف کادر به عملیات خود ادامه داد<ref>شتمنکو، صفحه 29</li> <li id="_note-39">[[#_ref-39|↑]] واسیلوسکی ،صفحه 159</li> <li id="_note-40">[[#_ref-40|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 184</li> <li id="_note-41">[[#_ref-41|↑]] ژوکف، صفحه 64</li> <li id="_note-42">[[#_ref-42|↑]] شتمنیکو، صفحه 40</li> <li id="_note-43">[[#_ref-43|↑]] خروشچف، صفحه 297</li> <li id="_note-44">[[#_ref-44|↑]] سرگئی خروشچف، یادداشتهای نیکیتا خروشچف، انتشارات ایالت پن، سال 2004 ISBN 0-271-02332-5, p.299 ([http://books.google.com/books?vid=ISBN0271023325&id=SaIkK868enQC&pg=RA5-PA299&lpg=RA5PA299&dq=Vasilevsky+Moscow&hl=fr&sig=gzj5sATTnqF8f9pAwmMToKS2Azk online link])</li> <li id="_note-45">[[#_ref-45|↑]] شتمنیکو، صفحه 52-53</li> <li id="_note-46">[[#_ref-46|↑]] شتمنکو، صفحه 60</li> <li id="_note-47">[[#_ref-47|↑]] شتمنکو، صفحه 63-64</li> <li id="_note-48">[[#_ref-48|↑]] و انهدام و فروپاشی ارتش دشمن دراین منطقه منازعه، همه نتیجه طرحی بود که برای استالین در 9 دسامبر نشان داده بود.<ref> واسیلوسکی ، صفحه 243</li> <li id="_note-49">[[#_ref-49|↑]] استانلی راجرس، دونکان آندرسن." جبهه شرقی"، زنیت امپرینت ، 2001 ISBN 0-7603-0923-X, p. 127, ([http://books.google.fr/books?vid=ISBN076030923X&id=iHh4Z0Cps08C&pg=RA1-PA127&lpg=RA1-PA127&dq=Vasilevsky&sig=Om3rHdrDlKec7J-42f3tYfo1wg8 online link])</li> <li id="_note-50">[[#_ref-50|↑]] واسیلوسکی، صفحه 248</li> <li id="_note-51">[[#_ref-51|↑]] اریکسون،جاده برلین، صفحات 7-14</li> <li id="_note-52">[[#_ref-52|↑]] شمتینکو، صفحه 90</li> <li id="_note-53">[[#_ref-53|↑]] شتمنکو، صفحه 122-123</li> <li id="_note-54">[[#_ref-54|↑]] شتمینکو ، صفحه 131</li> <li id="_note-55">[[#_ref-55|↑]] شتمینکو ، صفحه 141</li> <li id="_note-56">[[#_ref-56|↑]] شتمینکو، صفحه 154<ref/> در شروع سال 1944، واسیلوسکی حمله نیروهای شوروی در سمت راست دنایپر را که باعث تصمیم گیریهایی برای پیروزی در اوکراین شرقی شد هماهنگی کرد. در ]]10 آوریل[[سال ]]1944[[ روزی که ]]ادسا[[ دوباره تصرف شده بود ، واسیلوسکی ]]دستور پیروزی[[را نشان داد ، فقط دومین مدال به او اعطا شد ( اولین پاداش پیروزی به ژوکف اعطا شده بود) <ref name="Mondvor">[http://mondvor.narod.ru/OPobeda.html http://mondvor.narod.ru/OPobeda.html] در 8 ژوئیه بازیابی شد </li> <li id="_note-57">[[#_ref-57|↑]] واسیلوسکی، صفحه 395</li> <li id="_note-58">[[#_ref-58|↑]] Steven J Zaloga, ''Bagration 1944'', Osprey Publishing, 1996, ISBN 1-85532-478-4, p. 21.([http://books.google.fr/books?vid=ISBN1855324784&id=zHEA5_lfEfcC&pg=PA21&lpg=PA21&dq=Vasilevskiy&sig=6jhcq4SWHPRzBXwnJfShfJxuO1s online link])</li> <li id="_note-59">[[#_ref-59|↑]] شتمینکو ، صفحه 8 <ref/>در ]]29 ژوئیه[[ سال ]]1944[[او ]]قهرمان اتحاد جماهیر شوروی[[ بخاطر موفقیتهای نظامی خود شده بود.<ref name=”SovMilEnc”/> در فوریه 1945 ، واسیلوسکی دوباره به فرماندهی سومین جبهه بیلوروسی برگزیده شد که ]]عملیات پروس شرقی [[ را رهبری کرد و پست رئیس کادر ژنرالها را به ]]آلکسی آنتونف[[ واگذار کرد.<ref>شتمینکو، صفحه 219<ref/> به عنوان یک فرمانده جبهه ، واسیلوسکی عملیات پروس شرقی و سازماندهی حمله در [[Königsberg]]و ]]پیلاو[[ را رهبری کرد.<ref name=”SovMilEnc”/> او همچنین در عملیات محاصره [[Königsberg]]و همکاری با فرمانده آنجا ]]اوتو لاش[[ بعد از جنگ لاش ادعا کرد که واسیلوسکی ضمانت هایی را که هنگام محاصره شهر قول داده بود ، مورد احترام قرار نداد. در حقیقت ، واسیلوسکی به سربازان آلمانی قول داده بود که اعدام نخواهند شد و زندانیها ، افراد غیر نظامی و زخمی با احترام و بطور مناسب رفتار و مدارا خواهند شد ، و همه زندان بعد از پایان جنگ به آلمان بازگردانده خواهند شد. درنتیجه بجای آن لاش برای مدت 10 سال در زندان باقی ماند و در سال 1955مانند بسیاری از سربازان و افسران ورماخت ، هنگامی که جمعیت آلمانی ]]تخلیه پروس شرقی| فرار از پروس شرقی[[فرار و تخلیه می کردند به آلمان بازگردانده شد.<ref>اتو فون لاش" بنابراین “Königsberg' سقوط کرد ، مسکو، سال 1991، بخش " محاصره"<ref/>برای موفقیت درخشان خود در Königsberg و پروس شرقی ، به واسیلوسکی دومین مدال حکم پیروزی اعطا شد .<ref name=”Mondvar”/> ==== عملیات طوفان اگوست ==== [[Image:ac.vasilievski2.jpg|250px|thumb|right|Vasilevsky in Port Arthur, China, 1945]] در طی حمله تابستان 1944، استالین اعلام کرد که واسیلوسکی را بعد از پایان جنگ با آلمان به عنوان فرمانده رئیس نیروهای اتحاد شوروی در شرق دور منصوب خواهد کرد. واسیلوسکی شروع به سازماندهی طرح جنگ با ژاپن تا اواخر سال 1944 کرد وآمادگی تمام وقت خود را تا ]]27 آوریل[[سال ]]1945[[ اعلام کرد. در ژوئن سال 1945 ، استالین طرح او را تایید کرد.و اسیلوسکی سپس فرماندهی رئیس نیروهای اتحاد شوروی در شرق دور را دریافت کرد و به ]]چیتا ، روسیه | چیتا[ تا رفت تا طرح و نقشه خود را اجرا کند.. در طی مرحله آماده سازی ، واسیوسکی بیشتر نقشه حمله را با فرماندهان خود بررسی کرد وچگونگی شروع آن را توضیح داد. در بیست و چهار روز ، از 9 اگوست تا ]]2 سپتامبر[[سال ]]1945[[ ارتش های ژاپنی در ]]مونچوکو[[ سرکوب شدند و فقط 37000 زخمی در میان 1600000 سرباز در سمت اتحاد شوروی ببار آمد.<ref>دانیل مارستون"همکار جنگ در منطقه اقیانوس آرام Osprey Publishing, 2005, ISBN 1-84176-882-0, p. 242, ([http://books.google.fr/books?vid=ISBN1841768820&id=w2QDfg9wUu0C&pg=PA242&lpg=PA242&dq=Vasilevsky&sig=KUTqrUv_HEu79667CrBf_XTXYiQ online link]).</li> <li id="_note-60">[[#_ref-60|↑]] واسیلوسکی ، صفحه 151-152<ref/>اما با وجود این نتیجتا واسیلوسکی به عنوان مهمترین وآراسته ترین فرمانده در تاریخ اتحاد شوروی شد. مدال ]] ستاره طلایی[[، به عنوان ]]قهرمان اتحاد جماهیر شوروی[[ دوبار برای پیروزی در عملیات او در جبهه های آلمانها و ژاپنی ها به او اعطا شد. به او دو مدال و نشان ]]حکم پیروزی| حکم پیروزی[[ برای موفقیت او در جنگهای کریمه و پروس ( انجام شده توسط استالین و ژوکف) به او اعطا شد. در طی کارش به او هشت]]حکم لنین| حکمهای لنین[[( چندین تا از آنها بعد از زمان جنگ بود)]]حکم انقلاب اکتبر[[ موقعی که در سال 1967 ایجاد شده بود ، دو مدال ]]حکم نشان سرخ| حکم نشان سرخ[[ یک ]]حکم درجه یک سووروو[[ برای عملیات اوکراین و کریمه و در اولین موقعیت خود ، یک مدال]] حکم ستاره سرخ[[ رادر سال 1940 برای کار درخشان خود با کادر کارمندان در طی ]]جنگ زمستان[[بالاخره او مدال درجه سه ]]حکم خدمت برای وطن و نیروهای ارتش| حکم خدمت برای وطن[[ بخاطر شناخت کامل او از کار نظامیگری خود هنگامی که تازه این مدال در سال 1974 ایجاد شده بود، درست سه سال قبل از مرگ واسیلوسکی به او اعطا شد همچنین چهارده مدال به واسیلوسکی اعطا شد. برای شرکت او در جنگها و عملیات مختلف ، مدال دفاع لنینگراد، مدال دفاع مسکو،مدال دفاع استالینگراد و مدالهای محاصره Königsberg اعطا شد.همانند سربازان دیگر اتحاد شوروی که در جنگ با آلمان و ژاپن شرکت کردند ، به او ]]مدال برای پیروزی بر آلمان[[ و]]مدال برای پیروزی بر ژاپن[[ اعطا شد.او همچنین چندین مدال یادبود افتخاری، مانند ، ساالهای بیست ، سی، چهل و پنجاه را هم دریافت کرد . بعد از ایجاد و تهیه مدالهای نیروهای ارتش شوروی مانند سالهای بیست و سی ، مدالهای جنگ وطن پرستانه بزرگ ، در هشتمین جشن یاد بود مسکو (در سال 1974 برای شرکت در نبرد مسکو به او اعطا شده بود) و مدال صمین روز تولد لنین به او اعطا شد. بعلاوه حکمها ومدالهای اتحاد شوروی، به واسیلوسکی چندین نشان خارجی مانند حکم ]]نشان نظامی [[ لهستان از طرف دولت]]کمونیست لهستان[[ اعطا شد.<ref name=”SovMilEnc”/> == شخصیت و نظرات== [[Image:Stalin_Vasilevsky_Rokkosovskiy_Mausoleum.jpg|250px|right|thumb|Vasilevsky, [[Rokossovsky]] and [[Stalin]] on Lenin Mausoleum's tribune during a military parade.]] واسیلوسکی یک انسان با رفتار مناسب و مهربان و فرمانده نظامی ملایمی بود.ژنرال شتمینکو ، عضوی از کادر ژنرالها در طی جنگ ، واسیلوسکی را مانند یک شخصیت درخشان و یک افسر ملایم ومهربان با تجربه قابل ملاحضه در کار کارمندان توصیف می کند. شتمینکو به واسیلوسکی به عنوان استعداد افتخار آفرین و برجسته برای طرح ریزی های استراتژیک و عملیاتی خود اشاره می کند. واسیلوسکی همچنین با زیر دستان با احترام رفتار می کرد و خصوصیات کامل ومناسبی در دیپلماسی و رفتار مودبانه داشت که استالین او را تحسین کرده است. در نتیجه واسیلوسکی از اعتماد و اطمینان مخصوص و فوق العاده از طرف استالین برخوردار بود.<ref>شتمینکو، صفحه 105-108<ref/>چند سال قبل از جنگ ، ژوکف ، واسیلوسکی را به مانند " مردی که وظیفه و کار خود را می داند چون مدتهای طولانی در فرماندهی هنگها وواحدهای نظامی صرف کرده و احترام ویژه ووفوق العاده ای از جانب همه بدست آورده است" توصیف می کند.”<ref name=”Zhukov110”/>. در طی جنگ ، ژوکف واسیلوسکی را به عنوان یک فرمانده قابل ، دارای اعتماد و اطمینان مورد انتظار از طرف استالین و قادر برای قانع کردن او حتی در حین تصمیمات مهم و موقع عصبانیت او بود، توصیف می کند<ref>ژوکف، صفحه 345</li> <li id="_note-61">[[#_ref-61|↑]] خروشچف، صفحه 362-370<ref/> در میان قویترین منتقدان واسیلوسکی ، روکوزوسکی است می باشد که از تصمیمات واسیلوسکی را در طی ضد حمله استالینگراد ، مخصوصا برای رد شرکت ارتش دوم در انهدام بخشهای محاصره شده ارتش آلمان ، و برای تداخل عمومی با کار خود او انتقاد می کند.<ref>مارشال .ک . روکوزووسکی، وظیفه سرباز ، مسکو، پولیتیزدات، سال 1988<ref/>روکوزووسکی حتی در یادداشتهای خود می نویسد " من حتی نمی دانم که چه نقشی ژوکف وواسیلوسکی می توانستند در جبهه استالینگراد بازی کنند" “<ref>روکوزووسکی، صفحه 235<ref/>در بررسی منصفانه واسیلوسکی به چیزی احتیاج ندارد که او ارتش دوم را از حمله برای درهم شکستن محاصره استالینگراد دور نگه داشته تا آن بتواند بر علیه ضد حمله خطرناک آلمانها از کوتلینکوو، بکار گرفته شود و برای درهم شکستن محاصره طرح ریزی شده که دارای طرفداران بیشماری است. واسیلوسکی همانطور که بنظر می رسد به وسیله مخالفان روکوزوسکی برای انتقال تایید نشده است. به بیان دیگر ، تاریخ نویس جامعه شناس و منتقد]]ویکتور سوورو[[ واسیلوسکی را بر ژوکف برتری و ترجیح داده است. برطبق نظر او ، واسیلوسکی تنها افسر مسئول برای طراحی و اجرای ضد حمله ارتش اتحاد جماهیر شوروی در استالینگراد ، بود و ژوکف با آنکه در آنجا بود هیچ نقشی ایفا نکرد. او می گوید که واسیلوسکی بهترین فرمانده نظامی اتحاد شوروی بوده و پیروزیهای اتحاد شوروی به جهت اعمال و اقدامات مناسب او به عنوان رئیس کادر کارکنان بوده است. برطبق نظر سوورو ، ژوکف و و سیستم دکترین اتحاد شوروی بعد از جنگ سعی کرد تا نقش کادر ژنرالها( ودر نتیجه اهمیت واسیلوسکی) را کاهش دهد و نقش حزب و ژوکف را ارتقاء دهند.<ref> ویکتور سووروو "سایه پیروزی"، مسکو، قاون های مصوبه ، سال 2002 ، بخش 15</li> <li id="_note-62">[[#_ref-62|↑]] پی، یا ا مژیریتزکی، " خواندن یادداشتهای مارشال ژوکف"، فیلادلفیا ، دفتر مراجعاتی لیباس، سال 2002، بخش 32</li> <li id="_note-63">[[#_ref-63|↑]] پی یا ا مژیریتزکی، بخش 60</li></ol></ref>
[ویرایش] اشارات
((موارد عمومی| الکساندر واسیلوسکی))
.* نیکیتا خروشچف (1999)، " زمان، مردم، قدرت.( یادداشتها) جلد 1، مسکو،IIK، اخبار مسکو
- اتو فون لاش(1991) "بنابراین کنیگسبرگ سقوط کرد"('So fiel Konigsberg')، مسکو
- پی یا. مژیریتزکی(2002)، " خواندن یادداشتهای مارشال ژوکف"، فیلادلفیا، دفتر مراجعه لیباس
- مارشال ک روکوزوسکی(1988)، " وظیفه سرباز" مسکو، پولیتیزدات.
- ا. پ. شیکمن (1997)، " بازیکنان تاریخ ماه"( دیکشیونری بیوگرافیکی)، مسکو
.* اس ام شتمینکو(1989)، "( کارکنان عمومی در طی جنگ" چاپ دوم، مسکو وئونیزدات
- ویکتور سووروو(2002) ، " سایه پیروزی"، مسکو، قانون مصوبه
- مارشال ا .ام واسیلوسکی(1978)، " موضوع ومفهوم کل زندگی من"، مسکو ، پولیتیزدات
- ک. ا. زالسکی (2000)، "امپراطور استالین"( دیکشیونری بیوگرافیکی) مسکو، وچه
- مارشال جی.ک ژوکف (2002) ، " یادداشتها" مسکو ، انتشارات اولما
- (1969-1979) " دایره المعارف بزرگ اتحاد شوروی" ، مسکو
- (1976-1979) " دایره المعارف نظامی اتحاد شوروی"، مسکو
((مقاله های نمونه))
(( اطلاعات شخصی
| اسم=واسیلوسکی، الکساندر میخایلویچ
| اسامی جایگزین=واسیلوسکی ، الکساندر
| توصیف مختصر=فرمانده نظامی اتحاد جماهیر شوروی، با عنوان ]]مارشال اتحاد جماهیر شوروی در سال 1943، رئیس سابق کارمندان نیروهای مسلح اتحاد شوروی ووزیر دفاع[[ در سال 1949-1953
| تاریخ تولد=]]30 سپتامبرسال 1895[[
|محل تولد= نوایا گلچیکا]]روسیه[[
| تاریخ فوت=]]5 دسامبرسال 1977[[
|محل فوت=]]مسکو،اتحاد جماهیر شوروی| اتحاد شوروی[[
((
]]گروه: مارشال اتحاد جماهیر شوروی| واسیلوسکی، الکساندر[[
]]گروه: دریافت کنندگان نشان نظامی| واسیلوسکی، الکساندر[[
]]گروه: مردم روسیه در جنگ جهانی دوم| واسیلوسکی ، الکساندر[[
]]گروه: دریافت کنندگان حکم پیروزی| واسیلوسکی، الکساندر[[
]]گروه: یادداشتهای روسیه| واسیلوسکی ، الکساندر[[
]]گروه: تولدهای 1895| واسیلوسکی، الکساندر[[
]]گروه : فوت ها در 1977| واسیلوسکی، الکساندر[[
(لینک فارسی| روسی))