جداسازی بیمار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

جداسازی (Isolation) به معنای مجزا کردن شخصی در دوره قابلیت سرایت که مبتلا به بیماری قابل انتقال باشد و به منظور جلوگیری از انتقال مستقیم یا غیر مستقیم بیماری به دیگران می‌باشد. جداسازی می‌تواند به صورت کامل باشد یا ناقص (مثلاً در بیماری‌های جنسی) و کامل یعنی اینکه فرد را از هر جهت جداسازی می‌کنند.

[ویرایش] منابع

دکتر ریماز.اصول اپیدمیولوژی.دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران-1380