محمدرضا مهدوی کنی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

حضرت آيه الله محمدرضا مهدوي كني در سال 1310 در قريه كن (حومه تهران) متولد و پس از گذراندن تحصيلات دوران ابتدايي در كن و تهران و 3 سال دروس حوزوي در مدرسه علميه مرحوم برهان عازم قم شد و تا سال 1340 شمسي در محضر استادان مبرز آن زمان همچون حضرات آيات: حاج شيخ عبدالجواد سده اي (جبل عاملي)، شهيد صدوقي، سلطاني، مجاهدي، رفيعي قزويني، شعراني، علامه طباطبايي، آيه الله العظمي بروجردي، آیت الله العظمی امام خميني، آيه الله العظمي گلپايگاني و ... (رضوان اله عليهم) تلمذ كرد.

با درگذشت آيه الله بروجردي به تهران بازگشت و در ادامه مبارزات خود عليه رژیم وقت كه از 18 سالگي و در زمان آيه الله بروجردي شروع كرده بود، در نهضت اسلامي به رهبري حضرت امام خميني(ره) شركتي فعال و موثر داشت. پيش از پيروزي انقلاب از سوي امام به عضويت شوراي انقلاب درآمد و پس از پيروزي نيز عهده دار مسئوليتهاي حساس و گوناگون شد.

حضرت آيه الله محمدرضا مهدوي كني فعلاً دبير جامعه روحانيت مبارز تهران و رئيس دانشگاه امام صادق عليه السلام و از سوي حضرت امام خميني(ره) توليت مدرسه علميه مروي تهران ميباشد.

از آثار ايشان تاكنون كتابهاي نقطه هاي آغاز در اخلاق عملي، اصول و مباني اقتصاد اسلامي در قرآن، بيست گفتار و شرح دعاي افتتاح منتشر شده است و هم اکنون مشغول نوشتن خاطرات خویش می باشند.


سمت های پیشین:

  • نخست وزيري (به عنوان نخست وزیر غیر موقت از سوی امام) پس از شهادت رجايي و باهنر
  • وزارت كشور در دوره ی نخست وزيري شهيد رجايي
  • وزارت کشور در دوره ی نخست وزیری شهيد باهنر
  • سرپرست كميته انقلاب اسلامي
  • عضو شوراي نگهبان
  • عضويت در شوراي بازنگري قانون اساسي
  • عضويت در مجمع تشخيص مصلحت نظام
  • عضويت در شوراي عالي انقلاب فرهنگي
  • مسئول ستاد رسيدگي به مناطق جنگ زده
  • رياست مركز رسيدگي به امور مساجد.
زبان‌های دیگر