عمارت اندرونی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

در سال یکهزار و سیصد و یک قمری که ناصرالدین شاه به مشهد می رفت ، به ابراهیم خان امین سلطان امر کرد عمارت قدیم اندرونی را خراب کند و تا بازگشت شاه عمارتی بزرگ و نو بنا نمایدامین السلطان هم دست به کار شد و در اندک مدتی طرح اندرونی توسط معماران زبده دربار کشیده و اجرا شد . اندرونی کاخ گلستان متشکل از حیاط بزرگ و مستطیل شکلی بود که در هر چهار طرف دو طبقه ساختمان در آن ساخته بودند . اطراف حیاط اصلی چندین حیاط کوچک تر وجود داشت که هر کدام به یکی از زنان شاه متعلق بود . حیاط های کوچک اطراف با یک دیوار بلند هفت هشت متری از فضای بیرون قصر جدا می شد. در وسط حیاط اصلی ، ساختمانی مربع شکل خودنمایی می کرد که از روی طرح یکی از کاخ های عثمانی ساخته شده و به آن خوابگاه ناصری می گفتند . بنای اندرونی تنها دو در به بیرون داشت . یکی دری بود به خیابان الماسیه که دروازه الماسیه نامیده می شد و در اکثر مواقع از آن استفاده میکردند دوم دری بود در جنوب اندرون در نزدیکی حیاط تاج الدوله که به حیاط دیوان خانه باز می شد .

[ویرایش] منابع

  • یادداشت هایی از زندگانی خصوصی ناصرالدین شاه
  • تاریخچه ساختمان های ارگ سلطنتی تهران