سوره مکی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
اصول دین |
اصول خاص تشیع |
فروع دین |
فروع تشیع |
منابع اسلامی |
شخصیتها |
محمد |
مذهبها |
مذاهب فقهی |
مذاهب کلامی |
علوم اسلامی |
تاریخ اسلام |
زندگانی محمد |
جغرافیای اسلام |
مکه • مدینه |
اقتصاد اسلامی |
مضاربه • مزارعه |
به سورههایی از قرآن که قبل از هجرت پیامبر اسلام و در مکه نازل شدهاند مکی میگویند.
[ویرایش] ویژگیهای سورههای مکی
موضوعات این سورهها بیشتر تبیین اصول عقائد، خدا، قیامت، بهشت و جهنم و دعوت به توحید و اخلاق متعالی در مقابل فساد اخلاق در دوران جاهلی است. وجود بحث با مشرکان و ابطال نظریات آنان و نیز داستانهای پیامبران و پیروان و مخالفان آنان از دیگر مطالبی است که در آنها دیده میشود. در این سورهها سوگند بسیار دیده میشود و در اول آیات از عبارت «یا ایها الناس» بیشتر از «یا ایها الذین آمنوا» استفاده شده است.