از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ابوالموید رونقی بخارایی از شاعران آغاز سدهٔ چهارم هجری است.از او چیز چندانی به جا نمانده است جز دو قطعه دوبیتی و نیز گفته منوچهری که رونقی را یکی از پنج شاعر برتر شهر بخارا دانسته است.
شعر زیر از اوست:
نبیدی که نشناسی از آفتاب |
|
چو با آفتابش کنی مقترن |
چنان تابد از جام گویی که هست |
|
عقیق یمن در سهیل یمن |