ریزعلی خواجوی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ریزعلی خواجوی زاده ۱۳۱۰ خورشیدی در میانه نام اصلی فردی است که در داستانی منتشر شده در کتاب فارسی سوم دبستان مدارس ایران، دهقان فداکار نامیده شده است.

فهرست مندرجات

[ویرایش] خلاصهٔ رویداد

او در حدود ۴۰ سال پیش در سن ۳۲ سالگی شب هنگام در حالیکه در کنار ریل قطار حرکت می‌کرد متوجه مسدود شدن مسیر قطار به علت ریزش کوه شد. در آن هنگام برای نجات قطار و مسافرین آن، کت خود را آتش زد و به سمت قطار حرکت کرد. این کار نتوانست مسئولین قطار را آگاه سازد و در نهایت با شلیک چند گلوله از تفنگ شکاری خود توانست باعث توقف قطار شود.

به گفتهٔ او پس توقف قطار مردم ناراضی از قطار پیاده شدند و او را کتک زدند تا اینکه او آنها را متوجه خطری که در انتظار آنها بود ساخت. پس از آنکه مسافرین با چشم خود ریزش کوه را دیدند به تشکر و عذرخواهی از او روی آوردند.

[ویرایش] تقدیر از دهقان فداکار

در سال ۱۳۸۵ در سومین همایش اعطای تندیس ملی فداکاری از وی تجلیل شد و این تندیس به او اهدا شد.

در این مراسم که در تالار علامه امینی دانشگاه تهران برگزار شد ریزعلی داستان را از زبان خود تعریف کرد و مترجم او آن را از زبان آذری به فارسی ترجمه می‌کرد.

[ویرایش] منبع

[ویرایش] پیوند به بیرون

این نوشتار دربارهٔ زندگی‌نامهٔ افراد، ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.