شتر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شُتُر یا اُشتُر را که در زبان پهلوی ushtar میگفتند حیوانی است نیرومند و تنومند با توش و توان بالا از خانواده شترسانان؛ نشخوارکننده و با دست و گردنی دراز. بر پشت خود یک یا دو کوهان دارد که ساختارش از پیه و چربی است. در دین اسلام گوشت او حلال است. شیرش نیز نوشیده میشود ولی بیشتر کاربرد بارکشی دارد. پشم و پوستش نیز برای ریسندگی و پارچه بافی و کفش دوزی کاربرد دارد. گونهای شتر نیز در آمریکای جنوبی زندگی میکند به نام لاما که دارای کوهان نیست. شُتُر مميزات خاصى دارد نسبت به ساير حيوانات ديگر، اهم آنها زندگى كردن با شرايط سخت صحراء ودر دماى مختلف و مخصوصا گرماى شديد تابستان وكمبود آب وعلوفه در مناطق انتشار اين حيوان پر بركت. همچنين تركيب جسمانى شتر با ديگر حيوانات اختلاف زيادى دارد، واين اختلاف باعث شده كه شتر در طول ايام سال در صحرا زندگى كند واز درختهاى مخلف صحرايى وكويرى تغذيه نمايد، حتى اينكه مى تواند از درختهاى شور و خاردار نيز استفاده وتناول نمايد. عربها از زمانهاى بسيار دور از شتر استفاده كرده و مى كنند، وحتى براين حيوان أليف لقب « سفينة الصحراء » داده اند، يعنى « كشتى الصحراء » .
[ویرایش] نگاره
[ویرایش] منبع
- دكتر:زايد، عاشور، عبدالله، الأبل چاپ : دانشگاه عمر المختار: جمهورى ليبي، چاپ اول، انتشار سال 1991 ميلادى. (به عربى).