نیروهای متفقین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

متفقین، به‌معنای عام، ملت‌ها و گروه‌هایی هستند، که برای انجام کاری و رسیدن به اهدافی مشترک با هم پیمان اتحاد می‌بندند.

متفقین، به‌معنای خاص، کشورهایی هستند که با هم در مقابل قدرت‌های مرکزی در جنگ جهانی اول و نیروهای محور در جنگ جهانی دوم جنگیدند.

فهرست مندرجات

[ویرایش] جنگ جهانی اول

نوشتار اصلی: متفقین در جنگ جهانی اول

[ویرایش] متفقین اصلی

فرانسه، روسیه و بریتانیا طبق پیمان آنتانت در جنگ متحد شدند.

[ویرایش] دیگر متفقین

[ویرایش] جنگ جهانی دوم

نوشتار اصلی: متفقین در جنگ جهانی دوم

[ویرایش] متفقین اصلی

[ویرایش] دیگر متفقین

در واقع جنگ در اروپا از زمان تهاجم به لهستان در ۱ سپتامبر ۱۹۳۹ آغاز شده بود.

چندین کشور مشترک المنافع با بریتانیا روابط خود را با آلمان قطع کردند:

تعداد زیادی از نیروهای کانادایی و افریقای جنوبی در عملیات جنگی اروپا درگیر جنگ بودند. در ابتدا نیروهای استرالیایی در عملیات‌های جنگی شرکت می‌کردند، ولی از ۱۹۴۱ بیشتر نیروهای استرالیای برای دفاع از جزایر خود، بازگشتند. بیشتر نیروهای اصلی نیوزیلند در اروپا بودند.

بیشتر کشورهایی که توسط نیروهای محور اشغال شده بودند، در مقابل آنها مقاومت می‌کردند:

همکاری لهستان در جنگ جهانی دوم بیش از ۲۲۵.۰۰۰ نیروی مسلح بود.

مستعمرات بریتانیا، هلند و فرانسه در کنار کشورهای اصلی درگیر جنگ بودند، و بسیاری از آن‌ها وقتی که کشورهای اصلی مورد حمله قرار می‌گرفت همکاری‌های بسیاری داشتند.

از ژوئیه ۱۹۴۴ نیروهای اعزامی برزیلی (با بیش از ۲۵.۰۰۰ سرباز) در حملهٔ متفقین به ایتالیا شرکت داشتند.

دیگر متفقین: