ذبیحالله صفا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگینامه
ذبیحالله صفا (۱۶ اردیبهشت ۱۲۹۰ شهمیرزاد سمنان - ۱۹ اردیبهشت ۱۳۷۸ لوبک آلمان) از استادان ایرانی ادبیات فارسی بود. از تألیفات مشهور وی میتوان به حماسهسرایی در ایران و تاریخ ادبیات در ایران اشاره کرد.
[ویرایش] آثار
[ویرایش] 1) ادبیات فارسی
حماسه سرایی در ایران (1945)
تاریخ تحول نظم و نثر پارسی (1952 / 1331)
آئین سخن در معانی و بیان (1952)
تاریخ ادبیات در ایران (1953)
گنج سخن (1969 / 1348)
[ویرایش] 2) تاریخ فارسی و تاریخ علوم و فنون
گاهشماری و جشن های ملی ایرانیان (76-1933 / 55-1312)
دانش های یونانی در شاهنشاهی ساسانی ((1952 / 1331)
مزدا پرستی در ایران قدیم (1957 / 1336)
تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی تا اواسط قرن پنجم (1952)
تاریخ علوم و ادبیات ایرانی
مقدمه ای بر تصوف (1975 / 1354)
نظری به تاریخ حکمت و علوم در ایران (1976 / 1355)
آموزشگاه ها و آموزش ها در ایران (1975 / 1354)
[ویرایش] 3)
دورنمای از فرهنگ ایرانی و عصر جهانی آن (1971 / 1350)
خلاصه تاریخ سیاسی و اجتماعی در ایران (1978 / 1357)
سیری در تاریخ زبان ها و ادب ایران (1976 / 1355)
نیکی نامه (1971 / 1350)
آئینه شاهنشاهی ایران
شاهنشاه در تاریخ و ادب ایران
[ویرایش] منابع
- صفا، ذبیحالله. حماسهسرایی در ایران. چاپ ششم، تهران: امیرکبیر، ۱۳۷۹، ISBN 964-00-0635-1.
- صفا، ذبیحالله. تاریخ ادبیات ایران (جلد اول). چاپ بیستم، تهران: ققنوس، ۱۳۸۱، ISBN 964-311-013-3.