چفد
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در گنبدسازی چَفد قوس یا جسمی است منحنی شکل برای پوششی که دهانه آن از عمق آن بیشتر باشد.
قسمتهای مختلف یک چفد عبارتند از:
- تیزه قوس: به رأس قوس و بالاترین نقطه قوس گفته میشود.
- افریز: به دهانه قوس گویند، فاصله بین دو پاکار.
- افراز: به خیز قوس گفته میشود، فاصله بین پاکار تا تیزه.
- شکرگاه: به زاویه 22.5 درجه قوس شکرگاه گفته میشود، اولین شکافتها و خرابیها در این نقطه مشخص میشود، در شکرگاه بیشترین نیروی رانشی را داریم.
- ایوارگاه: به زاویه 67.5 درجه قوس ایوارگاه میگویند، ایوارگاه نقطه ای است که بیشترین نیروی فشاری قوس را داریم.
- شانه: به فاصله بین شکرگاه تا ایوارگاه شانه میگوییم.
- بالِنج یا کناله: به بخش میان پاکار تا شکرگاه را گویند.
- پاکار: به پای چفد گویند، جایی که قوس از آنجا شروع میشود.