عبدالله جوادی آملی/موقت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

عبد‌الله جوادى آملى در سال 1312 هـ . ش در آمل به دنیا آمد. پدرش ميرزا ابوالحسن جوادى از عالمان آنجا بودند.
پس از پايان دروس دوره ابتدايى در سال 1325 وارد حوزه علميه آمل شد. در اين حوزه، ادبيات، شرح‌لمعه، قوانين، شرايع، امالى شيخ صدوق و ... را از محضر استادانى چون آيت‌الله فرسيو، آيت‌الله غروى، شيخ عزيز‌الله طبرسى، آقا ضياء آملى، شيخ احمد اعتمادى، حاج شيخ ابوالقاسم رجايى، شيخ شعبان نورى و پدرش ميرزا ابوالحسن جوادى آموخت.
در سال 1329 به تهران رفت و با راهنمايى آيت‌الله حاج شيخ محمّد‌تقى آملى، تحصيلات خود را در مدرسه مروى تهران ادامه داد. در آنجا رسائل و مكاسب را از محضر استادان شيخ اسماعيل جاپلقى، حاج سيّد عباس فشاركى و شيخ محمّد‌رضا محقّق فرا گرفت و از درس هيئت، طبيعيّات اشارات، بخش‌هايى از اسفار و شرح منظومه آيت‌الله شعرانى بهره برد.
در درس تفسير قرآن، بخشى از شرح‌منظومه، بخش‌هاى الهيات و عرفان اشارات و مبحث نفس اسفار آيت‌الله الهى قمشه‌اى شركت كرد و شرح ‌فصوص‌الحكم را از محضر آيت‌الله فاضل تونى و درس خارج فقه و اصول را از محضر آيت‌الله محمّد‌تقى آملى آموخت.
در سال 1334 با تشويق آيت‌الله محمّد‌تقى آملى، براى تكميل تحصيلات به حوزه علميه قم کوچ كرد. در آنجا مدتى از درس خارج فقه آيت‌الله‌العظمى بروجردى استفاده كرد و بيش از دوازده سال در درس خارج فقه آية‌الله محقّق داماد و حدود هفت سال در درس خارج اصول آیت الله سید روح الله ‌خمينى حضور يافت. وى همچنين حدود پنج‌سال در درس خارج آيت‌الله ميرزا هاشم آملى شركت كرد. از همان ابتداى ورود به قم رابطه علمى خود را با فيلسوف و مفسّر بزرگ قرن، علامه محمد حسین طباطبايى آغاز كرد كه اين ارتباط تا آخرين لحظات عمر پُربركت آن بزرگوار ادامه يافت. برخى از دروسى كه از محضر ايشان آموخت، عبارت است از: بخش‌هاى نفس و معاد اسفار، درس خارج اسفار، الهيّات و برهان شفا، تمهيد‌القواعد، علم حديث، تفسير قرآن كريم، شرح اشعار حافظ، تطبيق فلسفه شرق و غرب و بررسى فلسفه‌هاى مادّى.
پس از اتمام تحصيلات، فعاليت‌هاى ايشان بر تدريس و نشر معارف الهى متمركز گرديد و در سطوح و دوره‌هاى مختلف، شرح‌اشارات، شرح‌تجريد، شرح‌منظومه، شواهد‌الربوبيّه، التحصيل، شفا، دوره كامل اسفار، تمهيد‌القواعد، شرح‌فصوص‌الحكم، مصباح‌الأنس، درس خارج فقه، تفسير موضوعى قرآن، تفسير ترتيبى قرآن و ... را تدريس نمود. اكنون نيز درس‌هاى تفسير قرآن، خارج فقه و خارج اسفار ايشان ادامه دارد.
== آثار و تالیفات ==
برخی تالیفات وی عبارتند از :
الحج و الصلاه ( تقریرات فقه محقق داماد)
هدایت در قرآن
عبادت در قرآن
مبدا و معاد
زن در آینه جمال و جلال
فلسفه الالهیه
حکمت نظری و عملی در نهج البلاغه
تفسیر موضوعی قرآن (10)
تفسیر تسنیم( تاکنون 9 جلد آن منتشر شده است).

[ویرایش] منابع

سایت اسراء

1. خرم شاهی؛ بهاءالدین ؛ دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی ؛ انتشارات ناهید و دوستان سال 1377؛ تهران ؛ ج 1 ص 855 . 2. مجله پیام انقلاب ؛ شماره 85 ؛ سال 62 3. مجله کیهان فرهنگی ؛ شماره 2 .