کاربر:وحیدا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ایران عزیز همه جای ایران سرای من است

بهشهر

تاريخچه بهشهر ناحيه بهشهر كه سابقا خرگوران نام داشت توسط شاه عباس خريداري شد و به دستور وي شهري در آنجا احداث شد. ماده ”دولت اشرف “ براي تاريخ بناي اين شهر در سال 1021 هجري انتخاب شد و شهر جديد، اشرف البلاد نام گرفت كه اقامتگاه شاه عباس اول در مازندران بود. بعد از احداث شهر، شاه عباس چندين هزار گرجي را به شهر اشرف كوچاند. شاه عباس هرگاه به مازندران مي آمد اشرف را به ديگر نقاط آن ترجيح مي داد. احتمالا اولين گروه نمايندگان سياسي انگلستان در اشرف البلاد به حضور شاه عباس رسيدند. اشرف البلاد در اثر جنگهاي داخلي حملات تركمن ها، افاغنه و حملات سپاهيان زند صدمات فراوان ديد و به طور مكرر تخريب شد. نادر شاه هنگامي كه اعزام جنگ بالزگي ها بود مدتي را در اين شهر سپري كرد. محمد حسن خان قاجار علاقه زيادي نسبت به آن داشت و غالبا در اين شهر اقامت مي كرد، سكنه اين شهر از اقوام مختلف تشكيل شده بود، ازجمله مهاجران گرجي كه شاه عباس آن ها را از قفقاز كوچانده بود، همچنين گروهي از خانواده هاي طالشي لنگران كه از سواحل درياي خزر آمده بودند و جمعي هم از ثات ها كه يكي از قبايل ايراني بود. بهشهر امروزي، شهري زيبا و جذاب است كه آثار طبيعي و تاريخي فراوان دارد. مراکز تاريخي و باستاني كاخ صفي آباد كاخ صفي آباد در بالاي كوهي مشرف به بهشهر قرار دارد. اين كاخ از جمله ابنيه‎ تاريخي و باشكوه دوره‎ صفويه است كه در دوران قاجار به علت بي توجهي به كلي ويران گرديد، ولي در عهد پهلوي به دستور رضاشاه، باهمان اسلوب و ويژگي معماري عصر صفوي دوباره سازي شد. در اين دوره همچنين محراب قديمي آن كه به مرور زمان خراب و مسدود شده بود، مجدداً بازسازي شد.

عمارت و باغ صفوي ” باغشاه “

باغ مصفا و دلفريبي كه امروزه محل شهرداري بهشهر است، همان باغشاه معروف به اشرف البلاد دوره‎ صفوي است كه به گفته سياحان و جهانگردان پر از درختان سرو صد ساله و گلهاي آراسته بوده است. عمارت فوق در اثر بي توجهي از بين رفت و عمارت بهتري روي خرابه هاي آن احداث گرديد كه به ديوانخانه معروف شد. اين عمارت وسط باغ قرار دارد. طول آن سه برابر عرض آن است. جلو اين عمارت كاملا باز ولي در پشت و طرفين آن ديواري قرار دارد كه به وسيله‎ پنجره هاي متعدد مستور شده است. كاخ عباس آباد نيز از آثار دوره صفوي است كه در نزديكي بهشهر قسمت هايي ازآن بجا مانده است .

جاذبه هاي طبيعي

درياچه عباس آباد اين درياچه در ارتفاع 400 متري از سطح دريا در جنوب شرقي بهشهر ميان جنگل قرار گرفته است و به دليل ساخت و سازهايي كه شاه عباس در اطراف آن انجام داد، به نام عباس آباد معروف گشته است. وسعت آن حدود 10 هكتار و عمق آن نزديك به ده متر است. اين درياچه به دليل دسترسي مناسب سواره، محوطه اتراق، آثار باستاني، شيريني، آب و هواي مناسب، قابليت هاي توريستي فراوان دارد.

|+| نوشته شده توسط زهره در چهارشنبه بيست و هشتم تير 1385 ساعت 2:47 | 54 نظر


بندر جاسک

تاريخچه بندر جاسک نام اين بندر كه امروز جاسك ناميده مي‌شود، در دوران گذشته به صورت‌هاي جاشك، چاشك، جك، رأس‌الجاسك و چاسك نيز ثبت شده است. در دوران بسيار قديم بندر جاسك يكي از كانون‌هاي معتبر آئين ميترا بود. معبدي به نام آناهیتا در جاسك باقي مانده است. تهمتن ‌بن توران ‌شاه ملقب به سلطان قطب‌الدين در سال 1330 ميلادي به بعد در جاسك حكومت داشته است. در سال هزار و ششصد و چهارده ميلادي انگليسي‌ها بندر جاسك را به عنوان بندر تجاري خود در شمال خليج فارس انتخاب كردند.اولين محموله انگليسي‌ها در سال 1616 با كشتي از هند در جاسك پهلو گرفت و در سال 1619 ميلادي، تجار مذكور اولين تجارتخانه شركت هند شرقي در جاسك را تأسيس كردند. اين بندر تا زماني كه بندرعباس به تجارت انگليسي‌ها اختصاص داده شد، مركز تجارت و معاملات كمپاني هند شرقي با مركز ايران بود. در اواخر سامحلات رشت از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

رشت.

[ رشت در دوره قاجار رشت در دوره قاجاراز چند محله اصلی تشکیل می‌‌شد که عبارت بودند از: 1- استادسرا: شامل ناحیه صالح آباد و بیجارکن می‌‌شد. 2- بازار:شامل میدان های بزرگ و کوچک و کاروانسراهای متعدد سنتی و ناحیه آفخرا( آقا فخرا)و جیرکوچه (زیرکوچه) یا حسن آباد و نیز چلاخانه (چله خانه ) بود. خانه حاج آقا میر بحرالعلوم نماینده رشت در دوره نخست مجلس شورای ملی در این محل قرار داشت. 3- صیقلان:شامل ناحیه صیقلان و سرخه بنده (سرخ بنده) بود. در دوره قاجار خانه‌های خاندان معروف تحویلداری در این محل واقع بود. 4- خمیران زاهدان: شامل ناحیه شیخ زاهد و میان تکیه بود. 5- خمیران کیاب : شامل ناحیه خمیران کیاب و آقا سید ابوالقاسم و بالا محله بود. 6- کیاب : شامل ناحیه کیاب، چمارسرا، کرف آباد، سبزه میدان و بیستون می‌‌شد و در دوره قاجار ادارات دولتی نظیر دارالحکومه، توپخانه و تلگرافخانه و نیز خانه‌های تعدادی از اعیان و تجار معتبر در این محله واقع بود. از جمله خانه‌های طایفه حاج محمد خانی، اولاد میرزا عبدالوهاب مستوفی، محمدحسن میرزا قاجار (معروف به شازده رشتی)، حاجی داود ارباب و کنسول انگلیس در رشت. 7- زاهدان : اصلی‌ترین محله رشت بود و شامل حاجی آباد، بادی الله (بدیع الله)، ساغری سازان، خواهر امام، سوخته تکیه، سومابیجار (صومعه بیجار)، زرجوب، یهودی تپه، کرد محله، جیرباغ، باغ شاه و نصیرآباد می‌‌شد و در دوره قاجار مقر کارگزاری گیلان (نمایندگی وزارت خارجه در گیلان) در همین محله و در جایی که قرق کارگزاری خوانده می‌‌شد واقع بود و بسیاری از اعیان و معاریف شهر در این محل ساکن بودند. از جمله خانه‌های افراد ذیل در این محل واقع بود: امین دیوان لاهیجی - اکبر خان بیگلربیگی، صادق خان اکبر سردار معتمد، فتح الله خان اکبر سردار منصور و دیگر وابستگان خاندان اکبر - میرزا موسی نایب رشتی، میرزا زکی نایب، میرزا نصیر طایفه(حاجی حاکم) و سایر وابستگان خاندان سمیعی - حاج ملا رفیع شریعتمدار و بستگانش - حاج ملا محمد خمامی - حاجی محمدحسن معین التجار- حاج ابوالحسن ملک التجار - کونسول روس در رشت و نیز خانه" جمهوری فرنگی" (؟). نام قدیمی محلات شهر رشت، غالباً در سفرنامه‌ها نیز آمده و جز دو سه مورد از آنها بقیه به همان نامهای قدیمی خود مشهور و معروف هستند. [ محلات رشت در روزگار ما امروزه نقاط مختلف شهر با نام های زیر خوانده می‌‌شوند که بعضی از آنها از آبادی های تابع رشت بودند که جزو محدوده شهر شده اند: • صالح آباد • زیرکوچه • سرخه بنده ( که خیابان تختی خوانده می‌‌شود) • پارک شهر • زرجوب • سوخته تکیه (امروزه در خیابان استاد مطهری واقع است.) • حاجی آباد (از یک طرف به خیابان استاد مطهری و از سوی دیگر به خیابان امام خمینی (ره) متصل می‌‌باشد.) • بادی الله • ارمنی بولاغ (گورستان ارامنه رشت در این محل واقع است.) • کرد محله • باقر آباد • ساغری سازان • رودبارتان • خمیران زاهدان • دباغیان • کوزه گران • خمیران چهل تن • چله خانه (آرامگاه دکتر ابراهیم حشمت از سران نهضت جنگل در صحن مسجد چله خانه واقع است.) • چمارسرا (بقعه دانای علی که زیارتگاه مورد توجه اهالی رشت است، در این محل واقع است.) • استادسرا • پاسکیاب • سرخه بنده • آتشگاه(آتشگاه بیستون) • صیقلان • کیاب • سبزه میدان (آرامگاه استاد ابراهیم پورداود در این محل واقع است.) • شهرداری • گلسار • بوسار • پیربازار • فخب • پل عراق • استخر • دو برادران(چهار برادران) • خواهر امام • رشتیان • سلیمان داراب • تازه آباد • منظریه • احمد گوراب • جاده لاکان • پل طالشان • آفخرا (آقا فخرا) • آج بیشه (حاجی بیشه) • شهرک قدس • سنگ سازی

بافت محلات قدیمی شهر رشت، ضمن آنکه بخشی از میراث فرهنگی است و آثار و بقایای سنن وآداب و رسوم دوران‌های قدیم را تداعی می‌کند، از معضلات قابل توجه در بافت شهری این شهر نیز محسوب شود. برگرفته از «http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%84%D8%A7%D8%AA_%D8%B1%D8%B4%D8%AA» رده‌های صفحه: رشت Views• مقافهرست پرندگان گیلان

(تغییر مسیر از نام پرندگان گیلان)

Jump to: navigation, search نام برخی از پرندگان گیلان: آبچلیک آوازه‌خوان - آبچیلک پاسرخ - آنقوت - ابیا - اردک ارده‌ای - اردک تاجدار - اردک چشم‌طلایی - اردک دم‌دراز - اردک سرحنایی - اردک سرسیاه - اردک سیاه کاکل - اسکوتر بال سفید - اکراس - اکرت بزرگ - اکرت کوچک - الیکایی - باکلان - باکلان کوچک - بالابان - کبری - بلبل - بلدرچین - بوتیمار - بوتیمار کوچک - پرستو - پرستوی دریایی گونه سفید - پرستوی دریایی کوچک - پرستوی دریایی معمولی - پری شاهرخ - پلیکان - پیت تالابی - پیت خاکی - پیت درختی - پیفو - تنجه - توکاهو - جغد - چاق لق - چرخ ریسک - چک - چکاوک آسمانی - چکاوک پنجه کوتاه - چکاوک درختی - چکاوک شاخدار - چکاوک کوچک - چکاوک گندم‌زار - چلچلک پشت‌سفید - چلچلک گوش‌سیاه - چلچله دمگاه سفید - چلچله رودخانه‌ای - چلچله کوهی - چنگه - چنگه نوک سیاه - چوب پا - حواصیل ارغوانی - حواصیل خاکستری - حواصیل زرد - حواصیل شب - خوس کوهی - خوتکا - خوتکای سفید - دارکوب خالدار بزرگ - دارکوب سبز - دارکوب سرسرخ - دارکوب سیاه - دارکوب کوچک - دلیجه - دلیجه‌کوچک - دم‌جنبانک ابلق - دم‌جنبانک خاکستری - دم‌جنبانک زرد - دم سرخ معمولی - زاغ بور - زاغ نوک سیاه - زاغی - زرده پره - زنبور خور معمولی - زیر آبروک - سار - سارصورتی - سارگچه - سارچه پابلند - سارچه جنگلی - ملیحه توقی کوچک - ملیحه کوچک - منقر تالابی - منقر سفید - سنگ‌چشم پشت سرخ - سنگ چشم خاکستری - سنگ چشم کله سرخ - سهره - سینه سرخ - شاه بوف - شبگرد معمولی - صموه ابروسفید - صموه جنگلی - طاووسک - طرلان - عروس غاز - عقاب پرپا - عقاب تالابی - عقاب جنگلی - عقاب دریایی دم سفید - عقاب شاهی - عقاب‌مارخور - عقاب ماهی گیر - غاز پیشانی سفید - غاز خاکستری - غراب - فاخته - فلامینگو - فیلاش - قرقاول - قرقی - قمری معمولی - قمری فریادکش - قوی سنگ - کاکایی سرسیاه - کاکایی صورتی - کاکایی نقره‌ای - کبک - کبوتر جنگلی - کبوتر چاهی - کرکس - کیشه بزرگ - کیشم کوچک - کیشم گردن سیاه - کلاغ ابلق - کلاغ سیاه - کله سبز - کفچه نوک - کورکور - کورکورخیالی - کوکو - گاو چرانک - گنجشک - گیلار - گیلانشاه بزرگ - لک‌لک سیاه - لیل - ماهی خورک کوچک - مرغ حق - مدگوس سفید - مدگوس کاکلی - مگس گیرها - نوک پهن - هدهد - یلوه آبی

له • بحث ضرب المثلهای گیلکی چندی پیش به کتابی به نام ؛واژه نامه گویش گیلکی؛ برخوردم این کتاب که توسط احمد مرعشی گرداوری ونگارش یافته حاوی واژه ها وضرب المثلهای اصیل به زبان گیلکی است که چند ضرب المثل را به انتخاب خودم تقدیم میکنم واپرسیم شالکو شالان اوال چطویه؟بوگوفته اگه رشت سکان وهالید معنی:جویای احوال شغالان شالکو(از محلات رشت)شدیم در پاسخ گفت:با اجازه سگها حالشان خوب است! واوینی سوج کونه ؛جلاخانی سنگینی کونه معنی:ببری به سوزش خواهد آمد و آویزان کنی سنگینی خواهد کرد زنای خو مرده زور داره زای خو ماره معنی:زوز زن به شوهر میرسد وزور بچه به مادر! نویسنده : در ساعت 15:3 روز جمعه، 1 دى، 1385

نظرات ديگران ( 7 نظر )       لینک دائم       افزودن به دلیشس 

.. تاريخچه شهر رشت : رشت، ابتدا قصبه ای بود كه در ميان دو رودخانه گوهررود و سياهرود قرار داشت و از اين جهت نيز قدمت ديرينه دارد. ولی از جهت سابقه شهری، اولين بار حمدا... مستوفی، در قرن هشتم هجری، از اين شهر نام برده است. نام قديمی رشت دارالمرز يا دارالامان بوده كه قبل از اين دو، به آن بيه می گفته اند. بيه در لغت نامه ها، رود و يا مصب بين دو رودخانه معنی شده است و چنين به نظر می رسد كه دليل اين نامگذاری، قرار گرفتن آن در ميان دو رودخانه است كه به مثابه حفاظ و ديوار شهر محسوب می گرديد. وجه تسميه رشت، در فرهنگ دساتير، به معنی گچی كه بنّايان، سنگ و آجر را به آن محكم نمايند و در لغت نامه های انجمن آراء، آنندراج، فرس اسدی، لغت محلی شوشتری، برهان، ناظم الاطبا و لغت نامه جهانگيری: چيزی كه از هم فرو ريزد ـ هر چيزی كه از هم فرو ريزد و فروپاشد ـ ديوار مشرف بر افتادن. گچ را نيز گويند كه بدان خانه سفيد كنند ـ لجن و خاكروبه ـ خاک و گرد ـ خاک را گويند ـ رنگ كرده نيز معنی شده است. دهخدا معتقد است، چون شهر رشت در سال ۹۰۰ هجری ساخته شده، بنابراين برای نام اين مكان از ماده تاريخ آن استفاده كرده اند و كلمه رشت به حساب ابجد ۹۰۰ هجری است. آبادانی شهر رشت، از زمان شاه عباس صفوی كه در آن زمان، به صورت قصبه بوده شروع شد و در زمان قاجار، به دليل توسعه اقتصادی ايران و روسيه، گسترش پيدا كرده و نام قديمی محلات شهر رشت، كه اكثراً بيانگر پيشه ساكنين آن است، در سفرنامه ها نيز آمده و جز دو سه مورد از آنها بقيه به همان نامهای قديمی خود مشهور و معروف هستند كه عمده ترين آنها عبارتند از: ساغريسازان ـ رودبارتان ـ خميران زاهدان ـ دباغيان ـ كوزه گران ـ خميران چهل تن ـ چله خانه ـ چمارسرا ـ استادسرا ـ پاسكياب ـ سرخبنده ـ آتشگاه بيستون ـ صيقلان ـ زرجوب ـ كياب ـ سبزه ميدان ـ دو برادران (چهار برادران) كه از جمله محلات قديمی شهر رشت محسوب ميشود. اين بافت قديمی، ضمن آنكه جزئی از ميراث فرهنگی است و آثار و بقايا و سنن وآداب و رسوم دوران قديم را تداعی می كند، می تواند از معضلات قابل توجه در بافت شهری اين شهر نيز محسوب شود. رشت كه به شهر بارانهای نقره ای معروف است. مركز استان گيلان ميباشد و برای اولين بار نام آن در كتاب حدود العالم كه به سال ۳۷۲ هـ.ق نگارش يافته با صفت ناحيه بزرگ آمده است. رشت از سال ۱۰۰۴ هجری قمری به فرمان شاه عباس مركز استان گيلان و مركز معاملات نوغان و ابريشم شد كه در آن زمان محصول اول گيلان بود. اين امر موجب شد كه مالكان بزرگ و بازرگانان ايرانی، روسی، يونانی و ارمنی كه تاجر نوغان ابريشم بودند به اين شهر توجه كنند و شهر رشت رشد چشمگيری پيدا نمايد. ملگونف، جهانگرد روس كه در سال ۱۲۷۵ هجری قمری به رشت سفر كرده بود، در خاطرات خود نوشته است كه اين شهر در آن روزگار دارای ۵۴۶۳ خانه ۱۰۲۱ مغازه و ۲۷۳۱۴ نفر جمعيت بوده است. در نظر او رشت شهری بود بسيار خوش وضع با خانه های زيبای رو به دريا كه بازرگانان از هند، بخارا، روم و عثمانی به سودای ابريشم به آن سفر می كردند. در دوران مشروطه و بعد از آن، گيلان به يكی از كانونهای تحولات سياسی، اجتماعی و اقتصادی ايران تبديل شد. نهضت استقلال طلبانه جنگل، گسترش شهرها، تاسيس آموزشگاه های متعدد و ارتقای سطح فرهنگ شهروندان رشت، اين شهر را در زمره پيشروترين شهرهای كشور قرار داد. هم اكنون، شهر رشت با ۱۳۶ كيلومتر مربع مساحت، دارای بيش از ۵۱۳ هزار نفر جمعيت است.

ل 1620 ميلادي هلندي‌ها از ورود دو كشتي كمپاني هند شرقي به بندر جاسك جلوگيري كردند. اين كار كه منجر به نبرد سختي بين انگليسي‌ها و هلندي‌ها در حوالي اين بندر شد، به شكست و اخراج هلندي‌ها از بندر جاسك انجاميد. كشور انگليس براي بسط نفوذ خود در سال 1864 ميلادي اقدام به استحكام مواضع خود در خليج‌فارس نمود. از جمله اين اقدامات، ايجاد خطوط تلگراف و كابل زير دريايي بود كه ايران و هند را از طريق گواتر- جاسك- بندرعباس مرتبط مي‌ساخت. دولت انگليس استحكامات نظامي چندي در جاسك به وجود آورد. در سال 1901 ميلادي خطوط تلگرافي (سيم دريايي) ديگري از بندر جاسك به مسقط (عمان) داير شد كه مركز آن در جاسك قرار داشت. درسال 1932 از سوي دولت ايران عبور بدون اجازه هواپيماهاي انگليسي و هلندي كه از خاور دور به خاور ميانه مي‌آمدند، ممنوع اعلام شد؛ زيرا از بدو تأسيس خطوط هوايي، اين دو كشور بدون كسب اجازه در فرودگاه‌هاي جاسك- بندرعباس- لنگه‌ فرود مي‌آمدند. در نتيجه اين ممنوعيت، مسير پروازهاي فوق تغيير كرد. بندر جاسك امروزه از شهرهاي نسبتاً آباد استان هرمزگان است كه سه طرف آن را آب‌هاي ساحلي احاطه كرده و آن را به صورت يك شبه‌جزيره درآورده است. شهر از دو سوي شرق و غرب به خليج جاسك مي‌پيوندد و از سوي ديگر (شمال شرقي)، به مناطق نظامي متصل است. اين موقعيت، شكل ظاهري شهر را به حالت طولي درآورده و عرض آن را بسيار محدود كرده است .

                              جاذبه هاي طبيعي

كوه بشاگرد رشته كوه بشاگرد در شهرستان جاسك به شكل عدد هشت قرار گرفته و دو رشته كوه نسبتاً متمايز را به نام‌هاي رشته كوه بشاگرد شرقي و رشته‌كوه بشاگرد غربي پديد آورده است. بنلدترين قله آن به نام كوه‌مهر ‌در دهستان بشاگرد غربي شهرستان جاسك با ارتفاع دو هزار و چهل و شش متر قرار گرفته است. از جمله كوه‌هاي استان هرمزگان مي‌توان به اين كوه‌ها نيز اشاره كرد پشت كوه به ارتفاع دو هزار و ششصد و چهل و پنج متر در شمال شرق بندرعباس. سياه با ارتفاع دو هزار دويست و شانزده متر در شمال غربي شهرستان لنگه، بناب، مهرگان بندهوشدان، سرملا، سيبا و غيره.

رودخانه جگین اين رودخانه از كوه‌هاي بشاگرد سرچشمه مي‌گيرد و با پيوستن چند رودخانه ديگر از جمله رودخانه انگهران به آن، به درياي عمان مي‌ريزد. آب اين رودخانه شيرين است. در هنگام بارندگي يا رگبارهاي كوتاه، مقدار قابل توجهي از آب شيرين اين رودخانه به دريا سرازير مي‌شود.

|+| نوشته شده توسط زهره در جمعه شانزدهم تير 1385 ساعت 3:9 | 20 نظر


بروجن

 تاريخچه بروجن 

بروجن دومين شهر منطقه چهار محال و بختياري است. اين شهر در دشتي به وسعت حدود 580 كيلومتر مربع در شرقي ترين نقطه منطقه و در محل تلاقي راه‌هاي سه استان چهار محال و بختياري، اصفهان و فارس قرار گرفته است. تاريخ اسكان جمعيت در اين مكان به يكي دو قرن و تاريخ مركزيت جمعيت به حدي كه بتوان آن را شهر ناميد به پس از نهضت مشروطيت مي‌رسد. رشد فزاينده جمعيت آن از دهه‌هاي سوم و چهارم قرن حاضر آغاز شد و گسترش شهر بروجن با توجه به موقعيت جغرافيايي آن كه در طلاقي سه استان قرار گرفته است، توسعه آن را از امتياز ويژه‌اي برخوردار نموده و روند رشد آن را تسريع كرده است. امامزاده حمزه علي اين امامزاده در روستا يا شهر بلداجي در 35 كيلومتري بورجن در بالاي تپه‌اي مرتفع قرار گرفته و در اطراف آن دشتي وسيع دامن گسترده است. به دليل وجود موقعيت طبيعي و آب و هوا و ديگر جاذبه‌هاي پيرامون آن همه ساله هزاران نفر به اين محل مي‌آيند.اداره اوقاف استان چهارمحال و بختياري طرح احداث يك شهرك با كليه امكانات لازم را در دشتي كه در دامنه اين امامزاده واقع است، در دست اجرا دارد. عمليات ساختماني يكي از واحدهاي زائرسراي آن تمام شده است. درخت كاري و محوطه سازي در آن انجام گرفته و به وسايل بازي و تفريح كودكان نيز مجهز شده است. لاب چغاخور تالاب چغاخور با مساحتي حدود 2300 هكتار يكي از زيباترين و بزرگترين تالابهاي استان است. در حال حاضر در بهترين شرايط و موقعيت بارندگي، عمق آب تالاب به 5/1 متر مي‌رسد. رشته كوه زيباي كلار نيز در سمت جنوب غربي مشرف بر تالاب است كه قله آن 3830 متر از سطح دريا ارتفاع دارد. تالاب را مرغزاري وسيع در بر گرفته كه مساحت آن حدود 700 هكتار برآورد شده است. اين مرغزار در ماه‌هاي ارديبهشت تا مهر كه سطح آب رو به كاهش مي‌گذارد، از اين هم وسيع‌تر مي‌شود. اين ناحيه، آب و هوايي معتدل و زمستانهاي سرد دارد و از نقاط ييلاقي چهارمحال و بختياري محسوب مي‌شود. از پاييز تا بهار هر سال هزاران پرنده بومي و مهاجر در اين تالاب به سر مي‌برند و تخم‌گذاري مي‌كنند. از انواع پرندگان دائمي يا مهاجري كه در اين تالاب شناسايي شده‌اند مي‌توان به انواع مرغابي، غاز و اردك، آنقوت، چنگر و انواع حواصيل، لك لك سفيد، خروس كولي و فلامينگو اشاره كرد. غير از پرندگان ياد شده مي‌توان از آبزياني ماهي كپور و كولي نام برد.

تالاب سولگان ( سوله جان) تالاب سوگمال بيش از هشت كيلومتر مربع مساحت دارد كه عمق آب آن در گذشته متجاوز از يك متر بود. اين تالاب محل مناسبي براي زندگي مرغان آبي بود و انواع پرندگان هحاجر را به خود جلب مي‌كرد ولي به علت عدم توجه كافي و بهره‌برداري‌هاي نامعقول و غير اصولي از آب و زمين‌هاي حاشيه اين تالاب، تعداد پرندگان محاجر رو به كاهش گذاشته و فضاي زيباي آن تخريب شده است. از انواع پرندگاني كه در اين تالاب شناسايي شده‌اند مي‌توان به چنگر، يوز گنبي، قور قور و قزل غاز اشاره كرد. تالاب گندمان تالاب گندمان به عنوان يكي از آبگيرهاي حوزه آبريز آق بلاغ با فاصله‌اي نه‌چندان دور از تالاب چغاخور قرار گرفته است، به طوري كه بخشي از خروجي تالاب چغاخور به اين تالاب سرآزير مي‌شود. پوشش دايمي آب اين تالاب در حدود 700 هكتار است. اطراف آن نيز همچون تالاب چغاخور پوشيده از مرغزاري زيباست كه معمولاً به عنوان مرتع غني براي چرا احشام استفاده مي‌شود. چشمه‌هاي اطراف تالاب علاوه بر آنكه مكان مناسبي براي گذران اوغات فراغت به شمار مي‌آيند، آب تالاب را نيز تامين مي‌كنند. از انواع پرندگان دايمي و مهاجري كه در تالاب شناسايي شده‌اند ميتوان به انواع مرغابي‌ها، كوكر و آنقوت اشاره كرد. از امكانات ويژه تفريحي و ورزشي اطراف تالاب، پرورش و نگهداري اسب و همچنين سواركاري در مرغزار پيرامون تالاب است. سنت پرورش اسب از زمانهاي بسيار دور در اين منطقه، بخصوص در بين قبايل بختياري معمول بوده و نژاد ويژه‌اي به وجود آورده است كه آميزه‌اي از نژاد بومي و عربي مي‌باشد. |+| نوشته شده توسط زهره در پنجشنبه هشتم تير 1385 ساعت 18:59 | 13 نظر


بندر انزلي

تاريخچه‌ شهرستان بندر انزلي قديمي ترين زماني كه در متون تاريخي از انزلي ياد شده، سال 863 هجري قمري است كه در آن زمان يك دهكده كوچك بوده است. از اوايل دوره صفويه، اين ناحيه مورد توجه انگليسي ها، روس ها و دولت مركزي ايران كه پايتخت آن قزوين بود، قرار گرفت. انگليسي ها درتجارت ابريشم گيلان با داير كردن شركت تجارتي در مسكو، راه رشت – بندر انزلي – بادكوبه به اروپا را رونق بخشيدند و انزلي به عنوان "دروازه اروپا" معروف شد. با روي كار آمدن پهلوي اول و توجه وي به بندر انزلي، اين بندر بازسازي و اسكله هاي جديدي در انزلي و غازيان ساخته شد و اداره بندر و كشتيراني مجهز گشت. در حال حاضر، بندر انزلي يكي از زيباترين شهرهاي گيلان و مجهزترين بندر كرانه هاي درياي خزر است كه سالانه هزارن تن كالا توسط كشتي، از آن خارج و يا به آن وارد مي شود. مراکز تاريخي و باستاني كاخ ميان پشته اين كاخ در ميان باغي دل انگيز و بزرگ به مساحت تقريبي 17 هكتار در عازيان بندر انزلي ساخته شده و از يك سو مشرف به دريا و هم اكنون در اختيار نيروي دريايي مي باشد. كاخ ميان پشته پس از آتش سوزي كاخ "خوشتاريا"، به دستور رضا شاه و در شرق آن ساخته شد. زيربناي اين كاخ 1168 متر مربع است و بدنه آن از سنگ قواره بلوك، به صورت دو جداره ساخته شده است. زيباترين عنصر اين كاخ، راه پله مارپيچ آن است كه تا زير شيرواني امتداد مي يابد. عمارت معتمدي اين ساختمان كه در بلوار بندر انزلي واقع شده و هم اكنون پاسگاه نيروي انتظامي است. در سال 1234 ه.ق (1198 خورشيدي) به دستور "معتمدالدوله ميرزا عبدالوهاب" در دو طبقه ساخته شده است. اين بنا يكي از قصرهاي دوره قاجاريه و محل سكونت همراهان شاه يا بزرگان آن دوره بوده است.

عمارت گمرك از ديگر بناهاي تاريخي گيلان، عمارت گمرك و محل استقرار نيروي دريايي است كه هر دو به دوره پهلوي مربوط است. اصل بناهاي اداره بندر به دوره قاجار تعلق دارد و روس ها آن را ساخته اند، ولي در دوره پهلوي بازسازي شده است. اين بنا در گذشته مورد استفاده دسته موزيك ارتش بود و لذا به "ساختمان موزيك" شهرت يافته است. عمارت شهرداري عمارت شهرداري انزلي كه نمونه اي از معماري دوره پهلوي در گيلان است، در قسمت بالاي پارك بلوار واقع شده و مشابه ديگر بناهاي دروه پهلوي است كه براي فرمانداري ها و شهرداي ها ساخته شده اند. علاوه بر كاخ ها و عمارت هاي تاريخي كه مورد اشاره قرار گرفت، در استان گيلان ساختمان هاي قديمي ديگري نيز وجود دارند كه از لحاظ قدمت و ويژگي هاي معماري جالب توجه اند. مهم ترين اين عمارت ها عبارتند از : عمارت اداره پست، عمارت استانداري سابق، عمارت كلاه فرنگي، سراي طاقي كوچك و بزرگ، سراي چيني چيان و سراي محتشم كه كلاً در رشت قرار دارند و يادگار دوره قاجار هستند.

بقعه بي بي حوريه (خانم حوريه) اين بقعه در شالور، در كنار راه انزلي – رشت قرار دارد و گفته مي شود آرامگاه خواهر امام رضا (ع) و از دختران امام موسي كاظم (ع) است. بقعه تأسيساتي از قبيل زايرسرا، مسجد با دو گلدسته بلند و زيباي كاشي كاري شده، سرايداري عمومي و پاركينگ مي باشد. جاذبه هاي طبيعي


تالاب انزلي تالاب انزلي در ساحل جنوب غربي درياي مازندران در غرب دلتاي سفيد رود و در جنوب بندر انزلي گسترده است. اين تالاب از غرب به كيور چال و آبكنار، و از جنوب به صومعه سرا و بخش هاي شهرستان رشت، محدود است. محدوده آب تالاب انزلي بيش از 100 كيلومتر مربع است كه آب رودها، نهرها و زهكش هاي كشاورزي واقع در حوزه هاي آبريز به آن مي ريزد. چشم اندازهاي زيباي تالاب، جاذبه هاي شگرف به منطقه بخشيده اند. محيط آبي و زنده تالاب انزلي و ارتباط گسترده آن با دريا، بستري مطلوب براي تخم ريزي انواع ماهيان فراهم ساخته است. بيش از 20 گونه ماهي در تالاب انزلي وجود دارد كه 11 گونه از آنها بومي، هشت گونه مهاجر و يك گونه نيمه مهاجرند.

تـالاب انـزلي يكـي از بهترين و مناسب ترين زيستگاه ها براي گونه هاي مختلف پرندگان مهاجر است. هر سال پرندگان مهاجر مانند غاز، قو، اردك، مرغابي، چنگر و ديگر پرندگان شناگر در پيرامون آن اسكان موقت مي گزينند. تالاب انزلي و جزاير آن، چشم اندازهايي بسيار دارند و مشتاقان فراوان طبيعت را به سوي خود جلب مي كنند.

|+| نوشته شده توسط زهره در شنبه سوم تير 1385 ساعت 15:15 | 21 نظر


  بندر عباس
 

تاريخچه شهر بندر عباس تا قبل از قرن چهارم هجري در حوالي بندرعباس فعلي، بندر و روستاي كوچكي به نام «سورو» وجود داشت كه جغرافيا نويسان قرن چهارم هجري قمري از آن نام برده‌اند. برخي معتقدند «شهرو» كه اصطخري به عنوان «دهي كوچك بر كنار دريا» از آن نام برده، همان بندر «سورو» است. اين بندر در سال نهصد و بيست و چهار هجري قمري «بندر جرون» خوانده مي‌شد و دهكده‌اي كوچك بود و در روبه‌روي سواحل شمالي جزيره پراهميت «هورموز» آن روزگار،‌ قرار داشت. در سال هزار و پانصد و چهارده، پرتغالي‌ها اين دهكده كوچك را براي پياده ‌شدن و بارگيري اجناس از خشكي انتخاب كردند. به دليل خرچنگ زيادي كه در ساحل اين بندر وجود داشت، نام آن را «بندر كامارااو» يا «كامبارائو»، يعني بندر خرچنگ گذاشتند. نام متداول بعدي؛ يعني «گمبرون» يا «گامبرون» به احتمال زياد از لغت پرتغالي «گامارائو» اقتباس شده است. در سال هزار و ششصد و بيست و دو ميلادي شاه عباس توانست با كمك انگليسي‌ها دست پرتغالي‌ها را از اين بندر كوتاه كند. به افتخار اين پيروزي «بندر گمبرون» به «بندرعباس» تغيير نام داد. تا قبل از سال هزار و ششصد و پنجاه ميلادي (هزار و هفتاد هجري قمري) بندرعباس حصار نداشت؛ ولي از اين زمان دور شهر را محصور كردند و بر امنيت آن افزوده شد. انگليسي‌ها و هلندي‌ها در بندرعباس تجارتخانه،‌ و در كنار دريا عمارت زيبايي بنا كردند. در اين بندر لنگرگاه مناسبي وجود داشت؛ لذا اكثر كشتي‌هاي بزرگي كه از هند براي ايران و عثماني و ساير نقاط كالا حمل مي‌كردند،‌ در اين بندر لنگر مي‌انداختند. هلندي‌ها در سال هزار و صد و ده هجري قمري (هزار و ششصد و نود و هشت ميلادي) با كسب اجازه از دولت ايران، شهر تازه‌اي با بافت و معماري ويژه، در وسط شهر بندرعباس بنا نمودند. (عمارت كلاه‌فرهنگي در همين ايام بنا شده است.) بافت و شكل ظاهري شهر جديد تا سال 1135 هجري قمري دوام يافت. در نيمه نخست قرن هفدهم، نمايندگان كمپاني هند شرقي سعي كردند بندرعباس را به پايگاه اصلي خود در خليج‌فارس تبديل كنند؛ به همين لحاظ، مركز كمپاني هند شرقي در بندرعباس مستقر گرديد. ناوهاي نظامي كمپاني هند شرقي نيز در آب‌هاي نزديك بندرعباس پهلو گرفتند. اين شركت در سال هزار و هفتصد و پنجاه و نه به علت متشنج‌ شدن اوضاع و بمباران تأسيسات تجاري انگليسي‌ها در بندرعباس، مركز تجارت خود را از اين بندر به بندر بصره منتقل نمود. اين امر بيش از پيش، شرايط انحطاط بندرعباس را فراهم كرد. بعد از ظهور نادرشاه، بندر بوشهر مقر ناوگان ايران شد و بندرعباس و توابع آن طبق قرارداد، به سلطان مسقط به اجاره واگذار شد. درپي شورش سال 1868 ميلادي در مسقط، اين امتياز لغو شد و شهر بندرعباس و توابع آن دوباره به تصرف كامل دولت ايران درآمد. پس از پيروزي نهضت مشروطيت و تصويب قانون ايالات و ولايات، بندرعباس و توابع آن جزء محدوده ايالت فارس قرار گرفت و سپس در محدوده اختيارات حاكم كرمان درآمد. در تقسيمات فعلي كشوري شهر بندرعباس مركز استان هرمزگان است. اين شهر يكي از مهم‌ترين مراكز استراتژيكي و تجاري ايران در جوار خليج فارس و درياي عمان است. بارانداز شهيد رجايي، اسكله عظيمي است كه بخش وسيعي از مبادله كالاهاي تجاري بين ايران و ديگر كشورها از طريق آن صورت مي‌گيرد. بندرعباس از طريق راه‌هاي دريايي، راه‌آهن، جاده‌هاي ترانزيتي درجه يك و از طريق هوا به كليه مناطق داخلي و ديگر كشورهاي جهان مرتبط است.

مراکز تاريخي و باستاني عمارت كلاه ‌فرنگي بناي اين عمارت به دوران صفويه تعلق دارد و سابقاً اداره گمرك بندر عباس در آن قرار داشت. اين عمارت در مجاورت اسكله قديمي بندر عباس در بلوار طالقاني قرار دارد از آنجا كه اين عمارت از معماري اروپايي آن دوره تأثير گرفته، مثل تعداد زيادي از عمارات دوره قاجاريه به عمارت كلاه‌فرنگي معروف شده است.

قلعه خمير اين قلعه در نزديكي بندر خمير قرار دارد از اين قلعه امروزه به جز بقاياي دو سر در شمالي و جنوبي و برج شرقي نيمه ويران آن اثري بر جاي نمانده است سر در شمالي قلعه كه اكنون در كنار كوچه تنگي متصل به شهر خمير جاي دارد، به صورت شكوهمندي از سنگ و گچ و به سبك قلعه‌هاي اروپايي ساخته شده است در چهار گوشه قلعه چهار برج مدور بنا شده و بين هر دو برج يك برج كوتاه نيز ساخته شده است در جنوب غربي قلعه، عمارت دوطبقه‌اي وجود دارد در وسط قلعه آب‌انباري ساخته شده كه باقي مانده است.

قلعه لافت در انتهاي تپه اي كه روستاي لافت در كنار آن قرار دارد، قلعه مخروبه‌اي وجود دارد كه اهالي محل به آن قلعه نادري مي‌گويند. اين قلعه، نقشه مربع شكل دارد و آثار چهار برج در آن ديده مي‌شود. در ورودي قلعه رو به جنوب باز مي‌شده است. اين قلعه در جنوب روستاي لافت قرار دارد .

قلعه هرمز قلعه هرمز در ضلع شمالي جزيره هرمز و در ساحل دريا قرار دارد، قلعه هرمز مهم‌ترين قلعه باقي مانده از روزگار تسلط پرتغالي‌ها بر سواحل و جزاير خليج‌فارس است. اين قلعه به فرمان «آلفونسو آلبوكرك» دريانورد پرتغالي در سال هزار و پانصد و هفت ميلادي، در محلي موسوم به «مورنا» احداث شد. قلعه به شكل چند ضلعي نامنظم است. ساختمان آن بسيار محكم است و ديوارهايي به قطر سه و نيم متر با چند برج به ارتفاع دوازده متر دارد. تأسيسات قلعه شامل انبارهاي تسليحات، آب‌انبار و اتاق‌هايي با سقف هلالي است. در زمان شاه ‌عباس كه به استعمار پرتغالي‌ها در ايران خاتمه داده شد، اين قلعه به دست يکی از سرداران بنام شاه عباس به نام امام قلی خان بدست ايرانی ها آزاد گرديد. محله باستاني سورو محله سورو، در غرب شهر بندرعباس قرار دارد. از اين محله سكه‌هاي متعدد مربوط به دوران مختلف، بويژه دوران ساساني، صفوي و قاجار به دست آمده است كه اكنون در موزه بندر عباس نگه‌داري مي‌شود. از سكه‌هاي مكشوفه چنين برمي‌آيد كه ملوك هرمز صاحب ضرابخانه بوده‌اند و به غير ازمسكوكات مس و نقره، مسكوكات طلا هم ضرب مي‌كرده‌اند. در سال 1925، تعداد شصت و چهار سكه طلا ضرب ملوك هرمز و جرون در قريه گودو كشف شده است.

حمام گله‌داري تنها حمام تاريخي در بندرعباس، حمام گله‌داري است که در محله اوزي‌ها قرار دارد. اين بنا كه احتمالاً به دوره صفوي مربوط است، در دوره قاجار به وسيله حاج شيخ احمد گله‌داري به مسجد گله‌داري وقف شده است. بناي حمام به شكل مستطيل و سقف آن شامل چند گنبد كوچك و بزرگ است .

پل لاتيدان پس ازاخراج پرتغالي‌ها از ايران رفته رفته از اهميت بندري جزيره هرمز كاسته شد و بندرعباس جاي آن را گرفت و مهم‌ترين بندر ارتباطي ايران گرديد. پل لاتيدان در مسير كاروان روي لار- بندرعباس، در جهت گسترش امور بازرگاني احداث شد. اين پل در پنجاه كيلومتري غرب بندر عباس بر روي رودخانه كل (كول) ايجاد شده و يادگار دوره صفوي است. برخلاف پل‌هاي ديگر دوره صفوي كه آجري هستند، اين پل از سنگ بدون شكل ساخته شده و از طويل‌ترين پل‌هاي ايران است. اين پل داراي صد دهانه بوده است كه در حال حاضر سي و سه دهانه آن مشهود است كه در ميان آنها چشمه تاق‌هايي در دو طبقه تعبيه شده‌اند. بناي اين پل از عالي‌ترين طرح‌هاي پل‌سازي در ايران قديم به حساب می آيد.

معبد هندوها ساختمان اين معبد، در سال هزار و سيصد و ده هجري قمري، در زمان حكومت محمد حسن‌خان سعد‌الملك احداث شده است. اساس ساختمان اين معبد عبارت است از يك اتاق چهارگوش مياني كه بر روي آن گنبدي قرار گرفته است. سبك معماري اين گنبد را مقرنس‌هاي پيراموني آن نه ‌تنها از ديگر گنبدهاي موجود در سواحل خيلج‌فارس، بلكه از گنبد هاي سراسر ايران متفاوت مي‌سازد. طرح اين بنا كاملاً از معماري معابد هندي متإثر است. اين معبد از جمله نشانه‌هاي معدود تاريخي بندرعباس است كه توجه هر تازه ‌واردي را به خود جلب مي‌كند و امروزه در كنار يكي از خيابان‌هاي اصلي شهر قرار گرفته است.

مسجد دژكان اين مسجد در نزديكي بندر خمير، در روستاي دژكان واقع شده است و تاريخ بناي آن دانسته نيست. در ساختمان اين مسجد، از سبك معماري و شبستان مسجد علي بندر لنگه تقليد شده است. شبستان و ستون‌هاي آن از جهت به كار بردن قطعات سنگ‌تراشي شده نقوش گل و بوته قابل ملاحظه است. پوشش تزئيني تاق و سردرها و زينت‌كاري رواق‌ها با قطعات سنگ‌تراشيده شده آهكي فوق‌العاده جالب و ظريف صورت گرفته است. نقوش اين رواق‌ها، از سبك نقش و نگار هندي تأثير گرفته است. مسجد منبر كهنه اين مسجد درغرب شهر بندرعباس واقع شده است. در بيرون محوطه مسجد از طرف شرق، مقبره‌اي وجود دارد كه برلوح آن نام صاحب مقبره كه ازعلماي معروف آن دوره و امام جماعت بوده، حك شده است. لوح ديگري در عمارت مسجدوجودداردكه خوانا نيست وفروريخته است ولي نام‌هاي ائمه اطهار(ع) برآن نقر شده و در آخر آن چنين نگاشته شده است. «اين مسجد عمارت حاجي باقر است و در ماه رمضان هزارو هشتادو سه هجري قمري به پايان رسيد» بنابراين مشخص مي‌شود مسجد مزبور در زمان صفويه بنا شده است و در آن زمان مورد استفاده قرار مي‌گرفته است. در سال هزارو سيصد و سي و دو حاج شيخ احمد گله‌داري- از تجار معروف- آن را مرمت كرده است. جاذبه هاي طبيعي كوه فارغان هماك كوه فارغان هماک در 78 كيلومتري شمال شهرستان بندرعباس قرار گرفته است و از نظر ارتفاع نيز ارتفاعي برابر با سه هزار و دويست و شصت و هفت متر را دارا می باشد و همچنين دارای وسعتي معادل 1100 كيلومتر مربع می باشد.

کوه گنو اين کوه که به کوه گنو مشهور شده است با 2347 متر ارتفاع در بيست و نه کيلومتری شمال غربی بندر عباس بين دهستان های فين سياهو و ايسين واقع شده است اين کوه در مقايسه با آب و هوای گرم بندرعباس آب و هوای نسبتا معتدل تری دارد و به همين مناسبت نيز دارای اهميت زيست محيطی و تفريگاهی بسيار عالی می باشد . رودخانه كل(شور) آغاز اين رود با نام رود شور، از كوه‌هاي شمالي بخش سعادت‌ آباد سرچشمه مي‌گيرد و به سمت جنوب جريان مي‌يابد. سپس با دريافت آب شاخه‌هاي ديگر، در حدود هفتاد كيلومتري غرب بندرعباس با نام رودخانه كل به خليج فارس مي‌ريزد. شاخه‌هاي اين رودخانه عبارت‌اند از: رود شور، رود كريم‌آباد، رود رسول، كشك‌رود، عكس رستم و رودبان. اين رود به واسطه عبور از تشكيلات نمكي دوره ميوسن شور و غيرقابل استفاده است؛ به طوري كه در طول مسير چندصد كيلومتري آن، ‌آبادي و روستايي بوجود نيامده است.

رودخانه شميل يا حسن لنگي اين رودخانه با نام چيل و شقرود از كوه‌هاي شمال شرقي بندرعباس سرچشمه مي‌گيرد و در مسير خود روستاي شميل را آبياري كرده و از شمال به جنوب جريان مي‌يابد. اين رودخانه پس ازآبياري دشت‌هاي سرراه خود از نزديكي روستاي حسن لنگي مي‌گذرد و در حدود شصت كيلومتري شرق بندرعباس، با نام حسن لنگي وارد خليج فارس مي‌شود آب اين رودخانه نسبت به سايررودها ازكيفيت خوبي براي كشاورزي و آبياري برخوردار است. در نزديكي روستاي حسن لنگي زمينه‌‌هاي مناسبي جهت استفاده اززيبايي‌هاي طبيعي براي علاقه‌مندان به طبيعت فراهم شده است سيماي طبيعي روستاي حسن لنگي با معماري ويژه نواحي گرمسيري، همراه با مناظر گياهان حاره‌اي، زيبايي بس خيره كننده‌اي در اطراف رود ايجاد كرده است.

آب گرم گنو چشمه‌ آب‌ معدني گنو در فاصله 34 كيلومتري شمال شرقي بندر‌عباس، در كنار راه‌بندرعباس- سيرجان واقع شده است. يك راه آسفالته فرعي به اين چشمه منتهي مي‌شود. اين چشمه در دره‌اي قرار دارد كه كوه گنو و ارتفاعات سخت آهكي، از شمال و جنوب، آن را در بر گرفته‌اند. از آب اين چشمه، جهت آبياري نخلستان و استحمام استفاده مي‌شود. آب چشمه گنو از دسته آب‌هاي گودگردي خيلي گرم (كلروره سولفاته كلسيك گوگردي) مي‌باشد. اين چشمه دو استخر زنانه و مردان نسبتاً بزرگ و تميز دارد كه به تأسسيساتي مانند چندين رواق كوچك براي استراحت و اقامت مسافران، محل فروش نوشيدني و غيره تجهيز شده است. محوطه اطراف چشمه پر از درختان نخل بسيار زيبا و سرسبز است. پساب اين چشمه پس از خارج شدن از استخرها، مانند رودخانه كوچكي پس از طي چند كيلومتر با آب نسبتاً زيادي به‌صورت آبشار كوچك و جالبي به پايين سرازير مي‌شود. چشم‌انداز چشمه، آبشار و كوه گنو بسيار زيبا است. چشمه آب گرم لشتان (خمير) اين چشمه در هفت كيلومتري شرق شهر بندرخمير قرار دارد. آب چشمه از شكاف سنگ‌هاي مارين از زمين خارج مي‌شود. در اطراف چشمه، دو استخر به ابعاد ده در سه و نيم متر و شش در پنج متر با عمق يك و نيم متر است كه در امتداد يكديگر ساخته شده‌اند. آب از استخر اول وارد استخر دوم مي‌شود. در اين محدوده دوازده اتاقك جهت استراحت و اقامت مسافران ساخته شده است و به طور رايگان در اختيار مراجعين قرار مي‌گيرد. طرز تشكيل اين چشمه براساس فرضيه تكتونيك (ساخت زمين‌شناختي) صفحه‌اي استوار است. آب چشمه لشتان (خمير) در رديف آب‌هايي با كاتيون‌ها (يون‌هاي منفي)‌و آنيون‌هاي (يون‌هاي مثبت) مختلف گرم است.


خورگو اين روستا در شصت كيلومتري شمال شرق بندر عباس، در يك منطقه پايكوهي واقع شده است و آب و هواي معتدل مطلوب دارد. وجود رودخانه، چشمه آب‌گرم، ارتفاعات، پوشش گياهي مناسب و حيات وحش در آن، جلوه‌هاي طبيعي زيبا و جالبي به اين منطقه بخشيده است. يك زيارتگاه، يك قدمگاه و يك مسجد قديمي از جاذبه‌هاي زيارتي روستا است.

دژگان اين روستا، از توابع بخش مركزي شهرستان بندر لنگه است و در يك منطقه كويري، در هفتاد و پنج كيلومتري شمال شرقي بندر لنگه واقع شده است. اين روستا آب و هواي گرم و خشك دارد. وجود رودخانه، كوه، پوشش گياهي نسبتاً مناسب و جانوراني از قبيل آهو، گوزن، قوچ، ميش، گراز، قرقاول و كبك از عناصر زيست‌ محيطي و جاذبه‌هاي طبيعي آن مي‌باشند. در زمينه آثار تاريخي و مذهبي، اين روستا داراي مسجدي قديمي و زيارتگاهي به نام سيد محمد علي گلباراني است مسجد معروف به مسجد قريه از لحاظ شيوه ساخت، معماري داخلي و خارجي بنا، گنبد و گلدسته، گچ‌بري و سنگ‌تراشي قوس‌ها و... در خور توجه ويژه است و با سبك معماري بناي مسجد علي بندر لنگه مطابقت دارد. لافت چهره طبيعي روستاي لافت در ميان درختان سرسبز گرمسيري و نخلستان‌هاي بلند منظره دريايي خيره‌كننده دريا و جنگل شناور حرا براي هر تازه ‌واردي جذاب و قابل توجه است. سبك معماري خانه‌هاي روستا نيز بسيار جالب و ديدني است بارزترين خصيصه معماري روستا بادگيرهاي فراوان آن در اندازه هاي مختلف است. بناهاي روستا خيلي نزديك به هم ساخته شده و كوچه‌هاي آن نيز بسيار تنگ و باريك هستند. بادگيريهاي كوچك و بزرگ خانه‌هاي روستايي كه در ميان باغ‌ها و نخلستان‌ها قرار گرفته‌اند. شكوه و زيبايي خاصي به اين روستاي ساحلي بخشيده‌اند. اين روستا، علاوه بر زيبايي‌هاي تحسين ‌برانگيز طبيعي خود، آثار ارزشمند تاريخ را نيز در خود جاي داده است.

منطقه حفاظت‌شده گنو اين منطقه حفاظت شده در بيست و نه كيلومتري شمال غربي شهرستان بندرعباس واقع شده است. اين كوه در مقايسه با آب و هواي گرم بندرعباس داراي آب و هواي نسبتاً معتدل است و به همين مناسبت از اهميت خاصي برخوردار مي‌باشد. پوشش گياهي آن بسيار جالب و قابل توجه است؛ به طوري كه اداره محيط‌ زيست هرمزگان براي حفظ و حراست از آنها تمام پوشش گياهي اين منطقه را مورد حفاظت و كنترل خود درآورده است. تنوع پوشش گياهي اين كوه، از دامنه تا قله كوه، مشتمل بر انواع درختان گرمسيري، استپ بياباني، استپ كوهپايه‌اي و گونه‌هاي گياهي نواحي سردسير است. در دامنه كوه، ابتدا بوته‌هاي پراكنده‌اي رشد كرده‌اند كه انواع خانواده گندميان، گون و تك‌درخت‌هاي مغير(مغيلان) در ميان آنها وجود دارد. بالاتر از دامنه، نوع گياهان تغيير مي‌كند؛ به طوري كه در ارتفاع هزار و هشتصد متري، بادام وحشي گونه غالب را تشكيل مي‌دهد؛ در حالي كه ديگر گونه‌هاي ياد شده، در ارتفاع 2300 متري مشاهده مي‌شوند. به علت كاهش دما، درختان سردسيري نظير كاج، سرو، زيتون وحشي و شمشاد وحشي به صورت انبوه روييده‌اند. انبوهي اين درختان در استان هرمزگان تعجب‌آور است. درختان اين ناحيه هراز گاهي در اثر صاعقه در وسعت زيادي آتش مي‌گيرند. از گياهان ديگر ارتفاعات گنو، انواع گياهان دارويي است كه مورد توجه محققان و پژوهشگران مي‌باشند.

جزيره هرمز جزيره هرمز مانند صدفي با چهل و يك و نه دهم كيلومتر مربع وسعت در فاصله ده ميلي جنوب شرقي بندرعباس و در ميان آب‌هاي خليج‌فارس قرار گرفته است. سطح جزيره هرمز را طبقات سازندهاي رسوبي و آتشفشاني تشكيل داده است و طبقات نمكي نيز به صورت تپه‌هايي، قسمت اعظم جزيره را پوشانده‌اند و اكثراً از جنس نمك طعام مي باشند. بلندترين نقطه آن يكصد و هشتاد و شش متر از سطح دريا ارتفاع دارد و بزرگ‌ترين قطر آن هشت كيلومتر است. به دليل بارش‌هاي اندك جوي و نمكي بودن خاك و شور بودن آب، هيچ نوع مرتع و گياه در جزيره وجود ندارد.استخراج و صدور خاك سرخ جزيره هرمز يكي از مهم‌ترين منابع درآمد اهالي است. نمك آبي و سنگ لاشه از ديگر معادن اين جزيره است. شهر هرمز مركز جزيره هرمز است. اين جزيره فاقد آب شيرين است و بدين لحاظ آب آشاميدني آن از بندرعباس تأمين مي‌شود.

چاهای بندر لافت در پشت قلعه لافت و در داخل گودال مجاور قلعه، به تعداد روزهاي سال كبيسه، سيصد وششت وشش چاه كم‌عمق براي جمع‌آوري آب باران حفر شده‌اند برخي از محققين معتقدند اين چاه‌ها مربوط به دوران هخامنشي و ساساني است. اسكله باستاني بندر لافت در بندر لافت، آثار اسكله‌اي وجود دارد كه به دوران مادها، هخامنشيان و ساسانيان مربوط است. طول اين اسكله صد و سي متر و ضخامت اصلي كف آن هفت متر و ديوارهاي روي اسكله سه متر مي‌باشد كه با سنگ‌هاي لبه‌دار ساخته شده است. اماکن زيارتي و مذهبي امامزاده خواجه خضر در كنار جاده بندر‌عباس- سورو به سمت اسكله بندرعباس، در سمت راست جاده و به فاصله دويست و پنجاه متري، گنبد مخروبه‌اي بر جاي مانده است كه به زيارتگاه خضر يا خواجه خضر معروف است و محل اداي نذورات مردم مي باشد. از باقي مانده بنا و تركيب ابتدايي آن، تقليد زيگورات ايلامي‌ها و بابلي‌ها و سبك گنبد‌سازي مضرس جنوب ايران به خوبي آشكار است. گنبد بر مكعبي كه اضلاع جانبي مستطيل شكل دارد، بر روي چند رديف پلكان مانند استوار شده بود كه به منزله سكوي عمارتي بوده كه اكنون از بين رفته است. سبك ساختمان اين بقعه، به بقعه خضر در بندر كنگ و بقعه خضر جزيره هرمز بسيار شباهت دارد. به نظر مي‌رسد كه در اطراف اين زيارتگاه، قبرستان قديمي متروكه‌اي وجود دارد كه هم‌اكنون در اعماق ماسه‌هاي دريايي مدفون گشته است.خضر و الياس كه زيارتگاه‌هاي بسياري در جنوب ايران دارند، هر دو در افسانه‌هاي ايران مشهورند. خضر زنده جاويد و موكل درياهاست. از اين رو، هرگاه صيد كم شود و يا خطري در دريا پيش‌بيني شود، ماهيگران در بقاع خضر و الياس نذر و قرباني مي‌كنند.

امامزاده شاه محمد تقي اين زيارتگاه به دوران بعد از اسلام تعلق دارد. مكان آن در كنار جاده بندرعباس- سورو قرار دارد و هم ‌اكنون در محوطه پارك هتل هما واقع شده است. تاريخ بناي آن مشخص نيست و مورد توجه مردم محلي است.

|+| نوشته شده توسط زهره در سه شنبه سي ام خرداد 1385 ساعت 3:19 | 24 نظر


  بم
       

تاريخچه بم بم در قديم يكي از پنج كوره ايالات فارس بود. بم در مسير جاده‌هايي كه جنوب شرقي ايران را با سيستان، افغانستان، و بلوچستان مرتبط مي‌كند قرار دارد. به همين جهت اين شهر از دوره ساسانيان اهميت نظامي و بازرگاني زيادي داشته است. اين شهر در سال 1131 هجري قمري به تصرف محمود افغان در آمد، ولي به علت شورشي كه در قندهار روي داد آنجا را رها كرده و عازم قندهار شدولي بار ديگر در سال 1134 هجري قمري بر بم استيلا يافت و اين وضع تا سال 1143 كه نادر، اشرف افغان را شكست داد ادامه داشت. در همين شهر بود كه لطفعلي خان زند در سال 1209 هجري قمري توسط آقا محمد خان قاجار دستگير شد. خان قاجار به يادگار اين موفقيت كله مناره‌اي از سرهاي 600 تن از مخالفين خود در بم بر افراشت. شهر و قلعه باستاني بم يكي از يادگارهاي شگفت معماري فلات مركزي ايران مي‌باشد.

مراکز باستاني و تاريخي ارگ جديد بم در جوار ارگ قديم بم مجموعه توريستي ارگ جديد احداث شده است كه يكي از مجهزترين مناطق توريستي ـ صنعتي ايران محسوب مي‌شود. شهرك عظيم و مدرن ارگ راي دهكده توريستي مدرن، تاسيسات رفاهي و فضاهاي تفريحي متعدد و ... است. دراين دهكده انواع واحدهاي مسكوني منطقه كوير به شكل سنتي خود احداث گرديده و وجود چند باغ بر جذابيت آن افزوده است . شهر جديد ارگ بم دارايجديد با برخورداري از پيشرفته ترين تجهيزات دا اقامتگاه‌هاي مدرن توريستي مشتمل بر 12 هتل پنج ستاره، چهار ستاره و سه ستاره با استانداردهاي ممتاز اقامت، فضاي سبز، امكانات ورزشي و رفاهي مي‌باشد. علاوه بر آن، مكان‌هاي پذيرايي شامل رستوران، چايخانه سنتي، كافي شاپ، بوفه و تريا و ديگر تسهيلات پذيرايي از امكانات اين مجتمع تفريحي و توريستي محسوب مي‌شود.

ارگ قدیم بم ارگ بم در شمال شرقي شهر بم و در دامنه صخرهاي عظيم واقع شده است. اين قلعه، شهر قديمي بم مي‌باشد اين قلعه از سه جهت به باغ‌ها، خانه‌هاي مسكوني و زمين‌هاي كشاورزي منتهي مي‌شود و از سمت شمال در امتداد رودخانه‌اي قرار گرفته است. اين شهر قديمي از چهار قسمت و 38 برج ديده باني تشكيل شده و مساحت آن در حدود 20000 متر مربع است. گرداگرد اين قلعه داراي خندق عميق مي‌باشد تا از يورش بيگانگان مصون بماند. مصالح اصلي بنا خشت خام، گل رس و كاه است، ولي در بعضي قسمتهاي آن سنگ و آجر و تنه درخت خرما نيز به كار رفته است. ارگ بم از قسمتهايي تشكيل شده كه عبارتند از: دروازه ورودي، محله عامه نشين، سربازخانه و بناي مركزي (حاكم‌نشين). در ارگ بم خانه‌هاي عمومي كنار كوه، روي زمين مسطح بنا شده و از نظر شهرسازي و عناصر زندگي شهري، مجموعه كاملي است كه تا حدودي نيازهاي جامعه زمان خود را رفع مي‌كردند. مكان‌هاي شناخته شده آن بازار، حسينيه، مسجد، آتشكده، زورخانه، حمام‌عمومي و سابات جهودها است. مجموعه بناي حاكم نشين را عمارت چهارفصل و خانه‌اي تشكيل مي‌دهد. عمارت چهار فصل سه طبقه دارد كه محل استقرار حكومت قلعه بوده است. اين بنا كه به دوران پيش از اسلام مربوط مي‌شود توسط بهمن‌بن اسفنديار ساخته شده است.

جاذبه هاي طبيعي ييلاقات ده بكردي ده بكردي معروف‌ترين ييلاق مهم استان و شايد جنوب شرقي ايران است كه در دامنه كوه شير و كوه‌هاي بارز واقع شده است. اين منطقه از توابع شهرستان بم است و تنها ناحيه، با آب و هواي معتدل اين منطقه است كه در مسير ارتباطي بم و كرمان به جيرفت و بندر عباس قرار دارد. ده بكردي از نواحي شگفت انگيز استان كرمان به شمار مي‌رود و مانند بهشتي ميان دو منطقه بسيار گرم بم و جيرفت قرار گرفته است. اين منطقه در دره‌اي سرسبز و خنك واقع شده و از درختان گردو، بادام، صنوبر و ... پوشيده شده است.

ييلاقات مسكون منطقه ييلاقي مسكون در مسير ارتباطي بم به جيرفت قرار دارد و فاصله آن تا جيرفت 30 كيلومتر مي‌باشد. اين منطقه، آبادي‌هاي زياد، مناظري زيبا و هوايي دلفريب دارد و تابستان‌ها به مركز تفرجگاهي بزرگ تبديل مي‌شود.

كوه هزار اين كوه در 114 كيلومتري شمال غربي بم در دهستان راين واقع شده و 4465 متر ارتفاع دارد. كوهستاني است به وسعت 900 كيلومتر مربع مركب از كوه‌هاي سربند و سرمشك كه به وسيله ارتفاعات پست تري از سوي غرب به كوه‌هاي لاله‌زار و از جنوب به كوه بهرآسمان اتصال يافته است.

كوه قدمگاه اين كوه در 38 كيلومتري جنوب‌غربي بم و در مجاورت دهستان آب‌گرم قرار دارد كه موقعيت دقيق استقرار آن شرق روستاي در رود مي‌باشد. اين كوه از رشته كوه‌هاي بارز محسوب مي‌شود و 3520 متر ارتفاع دارد.

|+| نوشته شده توسط زهره در سه شنبه بيست و سوم خرداد 1385 ساعت 19:45 | 28 نظر


انديمشک

تاريخچه شهر انديمشک انديمشك در كنار خرابه‌هاي شهر قديم (لور) و (اري‌ترين) احداث گرديده است. لور شهري آباد بود كه جغرافي ‌نويساني چون اصطخري و مقدسي از آن نام برده‌اند. گويا شهر لور تا قرون وسطي از آبادي بهره‌مند بود و پس از آن رو به ويراني نهاده است. انديمشك در دوره قاجاريه و در حكومت حاج صالح‌خان مكري با ساختن قلعه‌اي اهميت پيدا كرد و صالح‌آباد ناميده شد، سپس به انديمشك تغيير نام يافت. مردم اين شهر در گذشته در كپرها، چادرهاي ساده و بعدها در خانه‌هاي گلي زندگي مي‌كردند. ولي امروزه رشد و توسعه قابل توجهي يافته است.

                                               مراکز تاريخي

شهر لورساساني شهر باستانی لور ساساني درمنطقه ای واقع در محدوده انديمشك قرار گرفته است و البته تا قرون وسطي آباد بود ولي به مرور پس از آن رو به ويرانی گراييد . جاذبه هاي طبيعي چشمه عين خوش چشمه عين‌خوش در فاصله سيزده كيلومتري جاده انديمشك به اهواز واقع شده است. در فاصله هفتاد كيلومتري از جاده دهكده عين‌خوش واقع شده كه در فاصله كمي از آن چشمه عين‌خوش از زمين خارج مي‌جوشد. آب اين چشمه از دسته آبهاي سولفاته بيكربناته كلسيك نيم گرم مي‌باشد. چشمه آب معدني دهلران درمنطقه ای واقع در سيزده كيلومتري جاده انديمشك به اهواز جاده‌اي منشعب مي‌شود كه پس از صد و بيست كيلومتر به دهلران مي‌رسد. چشمه معدني دهلران به فاصله پنج كيلومتري شمال آن از زمين خارج مي‌شود. در اين منطقه، دره وسيعي وجود دارد كه بوي سولفور آن از فاصله دور به مشام مي‌رسد. آب اين چشمه از دسته آبهاي كلرور سولفاته و بيكربناته كلسيك گرم مي‌باشد و خواص درماني فوق‌العاده‌اي دارد. مردم منطقه به منظور درمان بيماري‌هاي روماتيسمي، درد مفاصل و استخوان از آب اين چشمه استفاده مي‌كنند. منطقه حفاظت‌شده كرخه كرخه به عنوان يكي از چهار منطقه طبيعي كشور شناخته شده است كه از نظر زيست‌محيطي ارزش فراواني دارد. كرخه از دو عنصر اصلي رودخانه و جنگل‌هاي اطراف رودخانه تشكيل شده است و از محلي به نام روستاي سرخه در جنوب جاده انديمشك – دهلران – شروع شده و در امتداد رود كرخه تا روستاي «خلاف دو» در شمال حميديه اهواز ادامه مي‌يابد. بيشه‌هاي انبوه و بكر كرخه زيستگاه طبيعي منحصر به فرد گونه گوزن زرد در ايران و جهان است. منطقه كرخه با سيزده هزار و بيست و هفت هكتار مساحت شامل دو بخش منطقه حفاظت‌شده با 9427 هكتار و پناهگاه حيات وحش با 3600 هكتار به لحاظ برخورداري از آب فراوان و زمين‌هاي حاصلخيز حاشيه آن و شرايط اقليمي گرمسيري و ساير استعدادهاي طبيعي همواره مورد توجه بوده است و در طول تاريخ تمدن‌هاي متنوعي را در خود پرورانده است.


درياچه سد كرخه سد كرخه در سال هزارو سيصدو سي و چهار ه‍_ش بر روي رودخانه كرخه بنا شده است. اين سد از نوع سدهاي انحرافي است كه آب رودخانه كرخه را به داخل دو شهر منحرف مي‌كند. طول سد صدو نودو دو متر و ارتفاع آن نه متر است. سد در وسط يك قسمت آبريز دارد كه طول آن صد و بيست و سه متر است و ارتفاع آن از بستر رودخانه پنج متر است. درياچه اين سد نيز امكانات فراواني براي بهره‌برداري‌هاي جهانگردي فراهم آورده است.

|+| نوشته شده توسط زهره در پنجشنبه هجدهم خرداد 1385 ساعت 16:35 | 21 نظر