ژئوماتیک
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ژئوماتیک مجموعهایست از تخصصهای مرتبط با جمعآوری، نگهداری، پردازش، بازیابی و توزیع دادههای جغرافیایی یا زمین مرجع. این دانش دستآورد پیشرفتهای دانش انفورماتیک در مهندسی نقشهبرداری و علوم زمین است.
[ویرایش] نام
واژه «ژئوماتیک» یک واژه ترکیبی است شامل پیشوند «ژئو» (زمین) و «ماتیک» که پسوند واژه «انفورماتیک» است.
[ویرایش] گستره
ژئوماتیک با گستره وسیعی از دانشهای مهندسی در ارتباط است که هر کدام می تواند برای ارائه تصویری از جهان فیزیکی مورد استفاده قرار گیرد. این علوم زیر شاخههای از دانش و فنآوری ژئوماتیک هستند:
- ژئودزی
- نقشهبرداری
- نقشهنگاری (کارتوگرافی)
- فتوگرامتری
- سنجش از دور
- کاداستر
- آبنگاری
- مکانیابی، ناوبری و سامانه تعیین موقعیت جهانی
- سامانه اطلاعات جغرافیایی
ژئوماتیک دانشی بین رشتهایست که کاربردهای بسیاری در علوم مختلف زمین از جمله رشتههای زیر دارد:
کاربردهای گستردهای تا کنون از دادههای مکانی حاصل از ژئوماتیک در زمینههای زیر ارائه شده است:
- مدیریت منابع زمینی
- آمایش سرزمین و توسعه پایدار
- مدیریت حوادث طبیعی
- برنامه ریزی شهری و روستایی
- کشاورزی و جنگلداری