جایزه نوبل فیزیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

جايزهٔ نوبل
جايزهٔ نوبل

فهرست برندگان جایزهٔ نوبل در رشتهٔ فیزیک از سال ۱۹۰۱ تا به امروز. تا کنون ۱۷۷ جایزه اهدا شده.

فهرست مندرجات

[ویرایش] برندگان

[ویرایش] دههٔ ۱۹۰۰

سال نام عنوان
۱۹۰۱ ویلهلم کنراد رونتگن کشف پرتوهای رونتگن پرتوهای ایکس
۱۹۰۲ هندریک لورنتس و پیتر زیمان تأثیر مغناطیس بر تابش
۱۹۰۳ هانری بکرل کشف پرتوزایی خودبه خودی,مطالعه پدیده‌های تابشی در کشف رونگتن
پیر کوری و ماری کوری برای تحقيق مشترک در مورد پديده راديو اکتيويته که توسط بکرل کشف شده بود
۱۹۰۴ لرد ریلی(جان ویلیام استرات) بررسی چگالی گازها و کشف آرگون
۱۹۰۵ فیلیپ لنارت کار با پرتو های کاتدی
۱۹۰۶ جوزف جان تامسون رسانش الکتریکی گازها
۱۹۰۷ آلبرت آبراهام مایکلسون ساخت سنجش افزارهای دقیق اپتیکی و کاربردهای طیف نمایی و سنجه شناختی
۱۹۰۸ گابریل لیپمن روش بازافرینی رنگ در عکاسی بر اساس پدیده تداخل
۱۹۰۹ گولیلمو مارکونی و کارل فردیناند براون توسعه ارتباط تلگرافی بی سیم

[ویرایش] دههٔ ۱۹۱۰

سال نام عنوان
۱۹۱۰ یوهان دیدریک فن در والس ارايه معادلات حالت گاز ها و مايعات
۱۹۱۱ ویلهلم وین به خاطر کشف قوانین تابش گرما.
۱۹۱۲ گوستاف دالن
۱۹۱۳ هايک کامرلينگ اونس پژوهش درباره فيزيک دماهای پايين و توليد هليم مايع
۱۹۱۴ ماکس ون لو برای کشف تفرق پرتوهای ايکس توسط بلورها
۱۹۱۵ ویلیام هنری براگ و ویلیام لورنس براگ تحليل ساختار بلوری توسط پرتوهای ايکس
۱۹۱۶ پول جايزه به صندوق آن ريخته شد
۱۹۱۷ چالرز گلوور بارکلا کشف پرتوی ايکس مشخصه عناصر
۱۹۱۸ ماکس پلانک برای خدمات او به پیشرفت فیزیک با کشف کوانتای انرژی‍‍.
۱۹۱۹ یوهان استارک کشف اثر دوپلر در پرتوهای کانالی و شکافته شدن خطوط طيفی تحت تأثير ميدان الکتريکی

[ویرایش] دههٔ ۱۹۲۰

سال نام عنوان
۱۹۲۰ چارلز ادوارد گیلوم به خاطر کشف ناهنجاری های آلياژ فولاد-نيکل که برای ساخت ابزار اندازه گيری دقيق فيزيکی کاربرد دارد
۱۹۲۱ آلبرت اینشتین به خاطر خدماتش به فیزیک نظری و به خصوص به دلیل توضیح‌هایش در مورد اثرهای فوتوالکتریک
۱۹۲۲ نیلز بور به خاطر پژوهش بر ساختار اتمی و تابشهای اتمی
۱۹۲۳ رابرت آندره میلیکان به خاطر اندازه گيری بار الکتريکی بنيادی و پژوهش بر اثر فتو الکتريک
۱۹۲۴ کارل مان گيورگ سيگبن به خاطر کشفيات و پژوهشها درباره طيف نمايی پرتوی ايکس
۱۹۲۵ جیمز فرانک و هرتز به خاطر کشف قوانين برخورد الکترونها به اتم
۱۹۲۶ ژان باپتيست پرن به خاطر پژوهش بر روی نا پيوستگی در ساختار ماده و به ويژه کشف تعادل رسوب گذاری
۱۹۲۷ آرتور هالی کامپتن به خاطر کشف اثری که به نام او نام گذاری شد
چارلز تامسون ريس ويلسون به خاطر کشف روش آشکار سازی مسير ذرات باردار در بخار متراکم
۱۹۲۸ سر اون ويلانز ريچاردسن به خاطر کار بر روی پديده ترميونيک و به خصوص برای کشف قانونی که به نام او نام گذاری شد
۱۹۲۹ پرنس لويی-ويکتور پير ريموند دوبروی به خاطر کشف طبيعت موجی الکترون ها

[ویرایش] دههٔ ۱۹۳۰

سال نام عنوان
۱۹۳۰ سر چاندرا سخار ونکتا رامان به خاطر کار بر روی تفرق نور و کشف اثری که به نام او نام گذاری شد
۱۹۳۱
۱۹۳۲ ورنر کارل هایزنبرگ به خاطر ابداع مکانيک کوانتمی که کاربرد های آن علاوه بر چيز های ديگر به کشف فرم های الوتروپيک هيدروژن انجاميد
۱۹۳۳ اروین شرودینگر و پاول دیراک به خاطر کشف مدلهای جديد پرباری در نظريه اتمی
۱۹۳۴
۱۹۳۵ جيمز چدويک به خاطر کشف نوترون
۱۹۳۶ ويکتور فرانتز هس به خاطر کشف تابش کيهانی
کارل ديويد آندرسون به خاطر کشف پوزيترون
۱۹۳۷ کلينتون جوزف ديويسون و جورج پاگت تامسون به خاطر کشف آزمايشگاهی تفرق الکترون ها توسط بلورها
۱۹۳۸ انریکو فرمی به خاطر نمايش وجود عناصر جديد راديو اکتيو توليد شده توسط تابش نوترونی و به خاطر کشف واکنش هسته اي توسط نوترون های کند
۱۹۳۹ ارنست ارلاندو لارنس به خاطر ابداع و تکامل سيکلوترون و نتايج به دست آمده توسط آن به خصوص شناسايی عناصر راديو اکتيو مصنوعی

[ویرایش] دههٔ ۱۹۴۰

سال نام عنوان
۱۹۴۰
۱۹۴۱
۱۹۴۲
۱۹۴۳
۱۹۴۴
۱۹۴۵ ولفگانگ پاولی به خاطر کشف اصل عدم شمول
۱۹۴۶
۱۹۴۷
۱۹۴۸
۱۹۴۹

[ویرایش] دههٔ ۱۹۵۰

سال نام عنوان
۱۹۵۰
۱۹۵۱
۱۹۵۲
۱۹۵۳
۱۹۵۴ ماکس بورن به خاطر تحقیقات بنیادی‌اش در مکانیک کوانتمی به خصوص برای تعبیر ایستای او از تابع موج.
والتر بوث
۱۹۵۵
۱۹۵۶
۱۹۵۷
۱۹۵۸
۱۹۵۹

[ویرایش] دههٔ ۱۹۶۰

سال نام عنوان
۱۹۶۰
۱۹۶۱
۱۹۶۲ لئو لانداو ابرمیعان
۱۹۶۳
۱۹۶۴
۱۹۶۵ شین-ایچیرو تومونگا، جولیان شووینگر و ریچارد فاینمن
۱۹۶۶
۱۹۶۷ هانس آلبرشت بث به خاطر کارهای ارزشمند او در زمینه واکنشهای هسته‌ای و به خصوص کشفیات او درباره تولید انرژی در ستارگان.
۱۹۶۸
۱۹۶۹

[ویرایش] دههٔ ۱۹۷۰

سال نام عنوان
۱۹۷۰
۱۹۷۱
۱۹۷۲
۱۹۷۳ لئو ایساکی و ایوار جیاور
بریان دیوید جوزفسون
۱۹۷۴
۱۹۷۵
۱۹۷۶
۱۹۷۷
۱۹۷۸
۱۹۷۹ شلدون لی گلشو، عبدالسلام و استیون وینبرگ

[ویرایش] دههٔ ۱۹۸۰

سال نام عنوان
۱۹۸۰
۱۹۸۱
۱۹۸۲
۱۹۸۳
۱۹۸۴
۱۹۸۵
۱۹۸۶
۱۹۸۷
۱۹۸۸
۱۹۸۹

[ویرایش] دههٔ ۱۹۹۰

سال نام عنوان
۱۹۹۰
۱۹۹۱ پیر-ژیل دوژن
۱۹۹۲ ژرژ چرپک برای مشارکتش در ذره‌سنج
۱۹۹۳
۱۹۹۴
۱۹۹۵ هر دو برنده
مارتین لویز پرل
فردریک رینز
۱۹۹۶
۱۹۹۷
۱۹۹۸
۱۹۹۹

[ویرایش] دههٔ ۲۰۰۰

سال نام عنوان
۲۰۰۰ ژورس آلفروف و هربرت کرومر
جک کیلبای
۲۰۰۱ اریک آلین کرنل، ولفگانگ کترله و کارل ادوین ویمن
۲۰۰۲ ریموند دیویس جی‌آر
ریکاردو جیاکنی
۲۰۰۳
۲۰۰۴ دیوید گراس(آمریکا/اسرائیل)، دیوید پولیتزر(آمریکا) و فرانک ویلچک(آمریکا) برای کشف آزادی متقارن در نظریه نیروی هسته‌ای قوی
۲۰۰۵ تئودر هانس و جان هال
روی.جی گلوبر
۲۰۰۶ جان ماتر و جرج اسموت

[ویرایش] جستارهای وابسته

[ویرایش] پیوند به بیرون

تصویر:physics-stub.jpg این نوشتار دربارهٔ فیزیک ناقص است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.