کاسپی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
کاسپیها ساکنان باستانی کرانههای جنوبی دريای کاسپين هستند. کاسها، مادرقوم اقوام گيلک میباشند که به دو دسته کاسپیها و کاسسیها تقسيم میشدند. «پی» واژهای گيلکی به معنی جلگه و «سی» نيز واژهای گيلکی به معنی کوه و صخره و سنگ است. کاسپیها کاسهای ساکن جلگه و کاسسیها کاسهای ساکن کوهستان بودند. نام دريای کاسپين نيز از همين نام اخذ شده است. کاسپين: کاس+پی+ئن (ئن علامت جمع قديمی در زبان گيلکی است) نامهای قزوين (معرب کاسپين) و کاشان (يکی ديگر از مناطق تمدنی کاسها) از همين قوم گرفته شده است.