Aristoteles
From Wikipedy
Aristoteles (berne 384 F.Chr. yn Stagira, yn Masedoanje, Grikelân; ferstoarn 7 maart 322 F.Chr. yn Chalicis, Euboea, Grikelân) wie in Gryksk filosoaf. In protte minsken tinke dat, tegearre mei Plato, is hy ien fan de wichtigste filosoafen yn it ramt fan Westlik tinken. Neffens guon boarnen hat Aristoteles likernôch 150 filosoafyske boeken skreaun.
[bewurkje seksje] Yntroduksje
De heit Nikomachus fan Aristoteles, wie dokter fan kening Amyntas fan Masedoanje. Fan syn achttsiende ta syn sân-en-tritichste jier libbe Aristoteles yn Atene as in studint fan Plato.
De trije grutste filosoafen fan it âlde Grikenland wienen Aristoteles, Plato, en Sokrates. Sokrates joech Plato ûnderrjocht, en Plato joech Aristoteles ûnderrjocht. Dizze trije tinkers meitsjen de iere Grykske filosoafy ta in de begjin fan hjoeddeistiche Westlike filosoafy. Aristoteles joech ûnderrjocht oan Aleksander de Grutte, dy letter it folsleine Midden-easten feroere hat.
Plato's wichtigste ideen wienen dat kunde troch de sin betiizjend wie, en net poer. De wiere kunde kinst krije troch de tinkende siel dy't har tsjin de wrâld ferset. Allinne de siel kin dizze wize fan kunde ûnderfinen, de wierheid. De wrâld is net allinne in kopy fan dizze wizen en is net hielendal korrekt.
Aristotels tocht oars. Hy tocht dat kunde fan it gefoel folle wichtiger wie. Sokke tinzen kamen ideen fan de wittenskiplike metoade efter hûnderten jierren. It grutste part fan Aristoteles syn erfskip wurde hjoed de dei noch hieltyd in brûkme by petearen en ûnderrjocht. Guon fan dizze wichtige skriuwsels binne Fysika, Metafysika, Etyk, Polityk, De Anima (Op 'e Siel) en Poëtika.
Hy hie ek in beswier tsjin de atoamyske teory. Hy koe Demokritus teory fan de atoamyske teory net leaue.