Sjauken

From Wikipedy

De Sjauken wienen in Germaanske stam dy't yn it noarden wenne fan it tsjinwurdige Dutslân en Nederlân (provinsje Grinslân). Hja gongen letter op yn de Saksen.

[bewurkje seksje] Skiednis

Oan it begjin fan de 1e ieu wienen de Sjauken ferbûn oan it Romeinske Ryk, lykas de Friezen. Hja hienen helptroepen levere oan Germanicus yn syn fjildtocht tsjin Arminius. Dit docht bliken út in historyske boarne, mar ek út archeologyske fynsten, û.o. in ruterkamp op 'e Hunerberch by Nijmegen.

Letter yn 47, nei de opstân fan de Friezen (28), dienen sy tegearre mei de Canninefaat Gannascus ynfallen yn Germania Inferior en plondere de kusten fan Noard-Galje. Korbulo besocht troch in ekspedysje leger nei it gebiet fan de Chauken te stjoeren om Gannascus te fermoardzje, mar sa fier kaam it net, want keizer Klaudius joech Korbulo opdracht gjin fiedere aksjes mer te ûndernimme yn Germania Transrhenanum, troch in woeksene fijannichens fan oare Germaanske folken.

Tidens de opstân fan de Bataven stipe de Sjauken mei de Friezen Julius Civilis. Hja wienen legere yn Tolbiacum (Zülpich, by Keulen).

Yn de 3e ieu hâlde de Sjauken op te bestean as aparte stam en waarden fan doe ôf ta de Saksen rekkene.

[bewurkje seksje] boarne

  • Tacitus, Annales I-II en Historiae IV-V.