Manuel Amor Meilán

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Amor Meilán, Manuel (18671933) / Antropoloxía

Nado na Coruña o 31 de xaneiro de 1867, investigou a existencia humana nas covas (Rei Cintolo en Mondoñedo, por exemplo) nas fases interglaciares cuaternarias, seguindo a investiación de Villamil. Cría na orixe céltica de castros e mámoas, e opinaba que “modernas investigacións antropológicas certifican a raza alpina o céltica en Galicia”, afirmación contida en “Historia de la provincia de Lugo” (1918). Outras obras inclúen a “Geografía General del Reino de Galicia”, xunto con numerosos artigos en galego e castelán en diversos xornais e publicacións, usado nalgún momento o alcume de “Manuel Molina Mera”. Tamén ten obra literaria, foi un dos primeiros escritores en escribir novelas en galego, ademais de publicar numerosos relatos en O Tío Marcos da Portela e outras publicacións.
Fundador da Real Academia Galega en 1905, tamén foi membro da Academia de Belas artes de San Fernando, da A.B.A. De Barcelona, da A.B.A. e Ciencias de Toledo e da Soc. Arqueolóxica de Pontevedra. Morreu en Lugo o 9 de xaneiro de 1933.

[editar] Obras

  • Mendo de Maceda o los amores de un noble, 1882 (novela en castelán)
  • Justicias y crueldades, 1883 (novela en castelán)
  • Treboadas, 1884 (poesía en galego)
  • Desde la honradez de un crimen, 1884 (novela en castelán)
  • Xuana, novela de costumes gallegas, 1886 (novela en galego)
  • Os fillos da praia, 1887 (novela en galego)
  • Pedro Madruga, 1887 (poesía en castelán)
  • Amante, esclava y verdugo, 1888 (novela en castelán)
  • El último hidalgo, 1893 (relatos en castelán)
  • Floralba, 1902 (poesía en castelán)
  • Cuentos y Romances, 1907 (narrativa e poesía en castelán)

[editar] Ver tamén

A Ciencia en Galiza

Biografías en progreso: Este artigo relacionado cunha personalidade galega é, polo de agora, só un esbozo. Traballa nel e contribúe a que a Galipedia mellore e medre.