Tetrarquía

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Os tetrarcas, escultura en pórfiro saqueada dun pazo bizantino en 1204.
Os tetrarcas, escultura en pórfiro saqueada dun pazo bizantino en 1204.
Roma
Monarquía
República
Imperio
Principado Dominado
Imperio de Occidente Imperio de Oriente
Maxistrados Ordinarios:
  • Edil
  • Tribuno da plebe
  • Censor
  • Gobernador
Maxistrados Extraordinarios:
  • Ditador
  • Magister equitum
  • Triumvirato
  • Decemviro
Oficiais e Títulos:
  • Pontífice Máximo
  • Legatus
  • Dux
  • Officium
  • Praefectus
  • Vicarius
  • Vigintisexviri
Institucións e normas:
  • Asembleas romanas
  • Senado romano
  • Constitución republicana
  • Dereito romano
  • Cursus honorum
  • Colexiatura
editar

A Tetrarquía foi un sistema de goberno creado polo emperador romano Diocleciano por forma a resolver serios problemas militares e económicos do imperio romano.

Dividiu o seu poder sobre o imperio entre os sectores orientais (pars Orientis) e occidentais (pars Occidentis). Mantivo o control persoal do sector leste e o seu colega Maximiano controlou o occidente. Diocleciano non dividiu propiamente o poder co seu compañeiro de armas Maximiliano, pois, na realidade, Diocleciano estaba colocado en posición superior á de Maximiliano. A partir de aí, o Imperio pasou a ter dos Augustos (augustus), cada cal con exército, administración e capital propios, aínda que Diocleciano continuase a ser o xefe do Estado, representando a unidade do mundo romano.

Oito anos máis tarde, considerando que era necesaria maior concentración en problemas cívicos e militares, decidiu dividir aínda máis o poder ao nomear un "Imperator Iunior", ou César (caesar), reportando a cada "Imperator Senior", ou Augusto. Os Césares eran xefes militares capaces de gobernar e protexer o imperio, adoptados como fillos polos Augustos, a quen sucederían en caso de morte, incapacidade provocada pola vellez ou transcorridos vinte anos dos seus gobernos. Os césares, lugartenente dos Augustos, tamén posuían capital, exército e administración propios. A esa organización dáselle o nome de tetrarquía, ou o goberno de catro, pois hai dos Augustos e dous césares. A Tetrarquía durou ata 324.

O pai de Constantino I, Constancio Cloro foi nomeado César na Tetrarquía en 293. Despois da abdicación de Diocleciano (305), tivo inicio unha guerra entre os Augustos e os Césares por el nomeados. Instaurouse a anarquía. En 312, no combate da Ponte Milvia, Constantino derrotou a Maxencio. De 316 a 323, Constantino e Licinio gobernaron Roma. A partir de 323, Constantino pasou a gobernar só.