Sardiña

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Sardiñas no Pacífico
Sardiñas no Pacífico

As sardiñas (Sardina pilchardus) son peixes da familia Clupeidae. Cando son pequenas, denomínanse xoubas nas Rías Baixas, e parrochas nas Rías Altas.

A sardiña captúrase co cerco, para consumo en fresco, afumada, salgada ou en conserva. Foi precisamente a riqueza en sardiña das augas galegas no que se baseou a industria conserveira galega, hoxe diversificada noutras especies de peixe e moluscos.

[editar] Descrición

Xeralmente son de pequenas dimensións (10-25 cm de comprimento), caracterizanse por posuíren só unha aleta dorsal sen espiños, ausencia de espiños na aleta anal, caudal bifurcada e boca sen dentes e de maxila curta, coas escamas ventrais en forma de escudo.

Teñen cor azul verdosa no dorso e prateada nos costados e no ventre.

Son peixes peláxicos que forman frecuentemente grandes cardumes ou mansíos e alimentan importantes pescarías.

[editar] Hábitat

Viven en aguas costeiras, por riba dos 50 m de profundidade, desde os 12 aos 24 graos. É un peixe típico do verán, pois aliméntase de plancto e é nesta estación cando hai máis plancto. Por esta razón, as sardiñas do verán son máis gordas e graxas e as de inverno son magras e sosas.

Presentan un importante lípido: o omega-3, que se xulga ser un "protector" do corazón.

[editar] A presenza da sardiña na cultura popular

A Concepción sempre trai a sua arribazón.

A muller e a sardiña, canto máis pequeniña, máis fina.

A muller e a sardiña, canto máis pequeniña, máis xeitosiña.

A muller e a sardiña, por pequeniña, xeitosiña.

Con castañas asadas e sardiñas salgadas non hai viño ruín.

De novo galiña, de vello sardiña.

En abril, a sardiña val pernil.

En San Xoán, xa a sardiña molla o pan.

Non hai ruín viño con castañas asadas e sardiñas salgadas.

Polo San Xoán á sardiña, e en setembro á vendima.

Polo San Xoán come sardiñas e tira pedriñas.

Por Pascuas de Resurrección tres cousas non teñen sazón, sardiñas asadas, castañas asadas e predecación.

Por San Xoán, a sardiña molla o pan.

Por San Xoán, a sardiña pinga no pan.

Por Santa Mariña pinga a sardiña.

Por Santa Mariña vai ve-la túa viña, como a terás, así vendimarás.

Santa Lucía, auga ou sardiña.

Sardiña que o gato leva, perdida está.

Sardiñas de Maio, sardiñas do diaño.