José Gutiérrez de la Concha
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
José Gutiérrez de la Concha, (Córdoba, (Arxentina), 4 de xuño de 1809 - Madrid, 5 de novembro de 1895). Marqués de la Habana. Político e militar español
Naceu en Córdoba de Tucumán, Arxentina, entón colonia española. O triunfo dos independentistas americanos fixo volver á súa nai a España en 1814.
Iniciou a súa carreira política como Deputado a Cortes polo distrito de Logroño en 1845, sendo Vicepresidente do Congreso dos Deputados en 1847. Foi Ministro interino de Ultramar e de Marina en 1864 e Ministro da Guerra en 1865, así como Presidente do Consello de Ministros no reinado de Isabel II. Ademáis foi Ministro da Guerra e interino da Marina, nos momentos previos á revolución de 1868, o que lle seupuxo o exilio durante o Sexenio Revolucionario.
Despois do golpe de estado do Xeneral Pavía reintegrouse na vida política e en 1877 foi nomeado senador vitalicio. Cerrou a súa carreira política dentro do partido fusionista chegando a ser Presidente do Senado en dúas ocasións (1881 - 1883 e 1886).
Reinado de Isabel II de España | ||
---|---|---|
Segue a: Luis González Bravo |
José Gutiérrez de la Concha (1868-1868) |
Precede a: Francisco Serrano Domínguez |
Presidente do Goberno de España |