Holanda (rexión)
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Este artigo trata sobre a rexión dos Países Baixos; sobre outros lugares homónimos vexa o artigo Holanda.
Holanda é o nome dunha rexión no centro-oeste dos Países Baixos. Foi un condado do Sacro Imperio Romano-Xermánico e máis tarde a principal provincia da República das Sete Províncias Unidas dos Países Baixos (1581 - 1795).
A área está hoxe dividida en dúas provincias: Holanda do Norte (Noord-Holland) e Holanda do Sur (Zuid-Holland), creadas en 1840.
A provincia de Holanda era o centro cultural, político e económico das Provincias Unidas. As maiores cidades da República localizabanse na Holanda, tales como Amsterdam (a capital), Roterdam, Leiden, a Haia (a sede do goberno), Utrecht, Delft, Middelburg e Harlem. Das grandes cidades portuarias da Holanda, mercadores neerlandeses velexaban de e para destinos en toda a Europa, e os comerciantes europeos reuníanse para facer negocios nos almacéns de Amsterdam e outras cidades holandesas. En consecuencia, moitos europeos oían falar das Provincias Unidas antes como "Holanda" do que como "Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden". Esta tradicción continúa ata hoxe.
Desta forma, aínda que isto sexa oficialmente incorrecto, a palabra "Holanda" (Holland) é frecentemente usada tanto por falantes do neerlandês como por estranxeiros para denotar o conxunto dos Países Baixos, probabelmente porque "Os Países Baixos" (Nederland) é unha expresión máis longa.
Por um curto período (1806 - 1810), entretanto, existiu o Reino Napoleónico da Holanda, que abranxía o conxunto dos Países Baixos.