José María Merino

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

José María Merino (A Coruña, 1941) é un escritor español.
Aínda que naceu en Galicia, pouco despois a familia marchou á cidade do pai, León, onde pasará a infancia e a adolescencia. Estudou dereito na Universidade Complutense de Madrid e logo de exercer un tempo como avogado ingresa como funcionario no Ministerio de Educación. Foi director do Centro das Letras do Ministerio de Cultura (1987-1989).
En 1972 publicou o seu primeiro libro, o poemario Sitio de Tarifa. Aínda que Merino é sobre todo coñecido polas súas novelas e contos, a primeira novela publicouna en 1976, Novela de Andres Choz

[editar] Obra

  • Sitio de Tarifa (1972).
  • Cumpleaños lejos de casa (1973).
  • Novela de Andrés Choz (1976).
  • El caldero de oro (1981).
  • Cuentos del reino secreto (1982).
  • La orilla oscura (1985).
  • El viajero perdido (1990).
  • Los trenes del verano -No soy un libro- (1992).
  • Las visiones de Lucrecia (1996).
  • Intramuros (1998).
  • Los invisibles (2000).
  • El heredero (2003).
Outras linguas