Centauro

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Este artigo trata sobre os seres mitolóxicos. Para a constelación, vexa Centaurus.
Artigo nos seus primeiros pasos: Este artigo relacionado coa Mitoloxía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel e contribúe a que a Galipedia mellore e medre. Existen igualmente outros artigos relacionados coa mitoloxía que precisan de revisión e nos que posibelmente tamén poidas contribuir.

Na mitoloxía grega, os centauros (en grego Κένταυρος Kentauros, «matador de touros», «cen fortes», plural Κένταυρι Kentauri; en latín Centaurus/Centauri) son unha raza de seres co torso e cabeza de humano e o corpo de cabalo.

Centauro loitando contra un lapita (detalle do Partenón)
Centauro loitando contra un lapita (detalle do Partenón)

Vivían nas montañas de Tesalia e eran fillos de Ixión e Néfele, a nube de chuvia. Alternativamente, considerabanse fillos de Kentauros (o fillo de Ixión e Nefele) e algunhas eguas magnesias, ou de Apolo e Hebe. Ás veces cóntase que Ixión planeaba manter relacions sexuais con Hera, pero Zeus, o seu marido, evitouno moldeando unha nube coa forma de Hera. Posto que Ixión é normalmente considerado o ancestro dos centauros, pode facerse referencia a eles poeticamente como Ixiónidas.

Os centauros son moi coñecidos pola loita que mantiveron cos lapitas, provocada polo seu intento de raptar a Hipodamía o día da sua voda con Piritoo, rei dos lapitas e tamén fillo de Ixión. A discusión entre estes primos é unha metáfora do conflito entre os baixos instintos e o comportamento civilizado na humanidade. Teseo, un heroe e fundador de cidades que estaba presente, inclinou a balanza do lado da orde correcta das cousas, e axudou a Piritoo. Os centauros fuxiron. (Plutarco, Teseo, 30; Ovidio, As metamorfoses xii. 210; Diodoro Siculo iv. 69, 70.).

Escenas da batalla entre os lapitas e os centauros foron esculpidas en baixorrelevos no friso do Partenón, que estaba dedicado á sabia Atenea. Sob esta roupaxe, Fidias, o autor dos relevos, simbolizaba as aínda recentes guerras entre os gregos e os persas, entre civilizados e bárbaros.

O centauro aparece na iconografía cristiá como unha besta infernal, tentadora de doncelas. Ás veces aparece baixo a forma de onocentauro, mestura de home e burro con exaxerados atributos sexuais.

[editar] Centauros famosos

  • Asbolus
  • Bienor
  • Quirón.
  • Elatos
  • Eurition
  • Neso
  • Folos
  • Tereo
  • Tritón, o centauro mariño.

[editar] Interpretación

Centauro (sarcófago romano, ca. 230)
Centauro (sarcófago romano, ca. 230)

Se exceptuamos Folos e Quirón, ambos dous « listos » (a súa orixe, por outra banda, é diferente da dos outros), os centauros simbolizaban para os gregos os apetitos animais (concupisciencia e ebriedade son riscos típicos deles). Así o combate seu contra os lapitas pode ser interpretado como unha parábola do enfrontamento dos estados civilizados e salvaxe.

A orixe da súa creación explícase polo xeral así: o cabalo foi introducido na Grecia antiga desde o século XVI a.C, mais só era utilizado entón como besta de tiro; os centauros representarían entón, nas lendas da Idade heroica, os primeiros xenetes. Porén, por súa vez, o xenete, o cabaleiro, que domina forzas primixenias pola súa acción, oponse, simbolicamente, aos centauros que están dominados polos instintos.

[editar] Ligazóns externas

Commons
Commons ten máis imaxes sobre: