Marguerite Yourcenar

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Marguerite Cleenewerck de Crayencour coñecida como Marguerite Yourcenar (Bruxelas, (Bélxica); 8 de xuño de 1903 - Mount Desert Island, (Estados Unidos); 17 de decembro de 1987) poeta, novelista, autora de teatro e tradutora francesa.

Índice

[editar] Biografía

[editar] Primeiros anos

Marguerite Yourcenar naceu en Bruxelas (Bélxica) e foi educada polo seu pai. Súa nai morreu aos 10 días do seu nacemento por complicacións no parto. Yourcenar lía a Racine e Aristófanes á idade de oito anos. Seu pai ensinoulle latín aos 10 e grego clásico aos 12.

[editar] Carreira literaria

A partir de 1919, abandona o seu nome de pía e empeza a firmar como Marguerite Yourcenar (Yourcenar é un anagrama do seu apelido). A súa primeira novela Alexis foi publicada en 1929. A súa mellor amiga nese momento, unha tradutora chamada Grace Frick, invítaa a Estados Unidos, onde dará clases de Literatura comparada na cidade de Nova York. Yourcenar e Frick faranse amantes en 1937 e seguirían xuntas ata a morte de Frick en 1979 a consecuencia dun cáncer de mama.

Traduciu ao francés As ondas de Virginia Woolf, en 1937, O que Maisie sabía, de Henry James, en 1947 e a Yukio Mishima.

En 1951 publica en Francia, a novela Memorias de Hadrián (en francés Mémoires d'Hadrien), na que estivo traballando durante unha década. A novela tivo un éxito inmediato e unha grande acollida por parte da crítica.

En Memorias de Hadrián, Yourcenar recrea a vida e morte dunha das figuras máis importantes do mundo antigo, o emperador romano Hadrián. A obra está escrita a modo de longa carta do emperador a Marco Aurelio, ao seu sucesor e fillo adoptivo. Hadrián explica o seu pasado, describindo os seus trunfos, o seu amor por Antínoo e a súa filosofía. Memorias de Hadrián foi unha novela pioneira, que tivo moita influencia na novelística histórica posterior, convertíndose nunha obra mestra moderna.

Foi a primeira muller elixida membro da Academia francesa en 1980, aínda que dende 1970 xa pertencía á Academia belga. Unha das máis respectadas escritoras en lingua francesa, tras o éxito de Memorias de Hadrián, seguiu publicando novela, ensaio, poesía e tres volumes de memorias.

Yourcernar viviu a maior parte da súa vida na súa casa Petite Plaisance en Mount Desert Island no estado de Maine. A casa é agora un museo dedicado á súa memoria.

[editar] Bibliografía

  • O xardín das quimeras (Le jardin des chimères) (1921) poemas
  • Os deuses non están mortos (Les dieux ne sont pas morts) (1922) poemas
  • Alexis ou o tratado do inútil combate (Alexis ou le traité du vain combat) (1929) novela
  • A nova Eurídice (La nouvelle Eurydice) (1931)
  • O denario do soño (1934) novela
  • Lumes (Feux) (1936) poema en prosa
  • Os soños e as sortes (Les songes et les sorts) (1938)
  • Contos orientais (Nouvelles orientales) (1938)
  • O tiro de graza (Le coup de grâce) (1939)
  • Memorias de Hadrián (Mémoires d'Hadrien) (1951) novela, traducida ao galego.
  • Electra ou a caída das máscaras (Électre ou La chute des masques) (1954)
  • As caridades de Alcipo (Les charités d'Alcippe) (1956)
  • A beneficio de inventario (1962) (ensaios)
  • Opus Nigrum (L'Œuvre au noir), Prix Femina (1968)
  • Recordatorios (1973) (primeira parte da triloxía familiar O labirinto do mundo)
  • Recordos piadosos (Souvenirs pieux) (1974)
  • Arquivos do norte (Archives du Nord) (1977) (segunda parte da triloxía familiar O labirinto do mundo)
  • O cerebro negro da Piranèse (Le cerveau noir de Piranèse) (ensaio) (1979)
  • Mishima ou a visión do baleiro (Mishima ou la vision du vide) (1980) (ensaio)
  • Un home escuro (Un homme obscur) (1981)
  • Ana, Soror (1981), traducida ao galego.
  • Como a auga que flúe (1982)
  • O tempo, gran escultor (Le temps, ce grand sculpteur) (1983) (ensaios)
  • ¿Que? A eternidade (Quoi? L'Éternité) (1988) (terceira parte da triloxía familiar O labirinto do mundo publicada postumamente; inacabada)
  • Peregrina e estranxeira (1989) (recompilación póstuma de ensaios)



[editar] Enlaces externos