Bloque Nacionalista Galego

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Logo do Bloque Nacionalista Galego
Logo do Bloque Nacionalista Galego

O Bloque Nacionalista Galego (BNG) é a principal organización política do nacionalismo galego. Defínese como unha organización de esquerda e nacionalista, e dende o punto de vista organizativo, defínese coma unha frente de partidos de carácter asembleario. O BNG ten 12.000 militantes (2002), concelleiros e alcaldes en diversos concellos de Galiza, deputados no Parlamento de Galicia e no Congreso dos Deputados.

O Portavoz Nacional é Anxo Quintana González.

Galiza Nova é a organización xuvenil do Bloque Nacionalista Galego.

Índice

[editar] Estrutura interna

O nacemento do BNG xorde coa intención de aglutinar no seu interior toda a ampla gama ideolóxica do nacionalismo. Por esta razón, a súa organización é frontista. Dentro del conviven partidos nacionalistas que teñen as súas propias asembleas e os seus propios secretarios xerais. Eis algúns deles:

[editar] Historia

Sede Nacional do BNG, Santiago de Compostela
Sede Nacional do BNG, Santiago de Compostela

Nos anos 60 fúndase a Unión do Povo Galego (UPG) e o Partido Socialista Galego (PSG), partidos nacionalistas de caracter comunista e socialista. No ano 1975 fúndase a Asemblea Nacional-Popular Galega (AN-PG), fronte impulsada pola Unión do Povo Galego coma plataforma de mobilización social e base para o futuro estabelecemento dunha candidatura electoral nacionalista. En outubro de 1981 celebrouse a primeira convocatoria para elixir o goberno galego. Estas eleccións gañounas Alianza Popular e os partidos nacionalistas galegos acadaron un discreto resultado.

O 26 de setembro de 1982 ten lugar na Coruña a Asemblea fundacional do Bloque Nacionalista Galego que agrupaba á AN-PG, á UPG, ao PSG e a outros colectivos independentes. Pero un ano despois, en 1983, o PSG abandona o BNG, mais un nutrido grupo de militantes do PSG segue no BNG. O PSG fusionaríase con Esquerda Galega.

Nas eleccións autonomicas de 1985 o BNG só acada un escano mentres que Coalición Galega consegue 11 escanos, e o Partido Socialista Galego-Esquerda Galega gaña 3 escanos. As eleccións volveas gañar Alianza Popular baixo o nome de Coalición Popular de Galicia.

En 1986 a UPG ten unha cisón, creandose o Partido Comunista de Liberación Nacional (PCLN) de caracter independentista e comunista. O BNG ten de escoller a dirección política a tomar e escolle un camiño mais moderado. O BNG, liderado por Beiras desradicalizase para tentar gañar mais votos. Na terceira asembleia, o Partido Comunista de Liberación Nacional (que depois formará a Fronte Popular Galega) abandona a frente por apoiar a Herri Batasuna.

Nas eleccións autonómicas de 1989 o BNG conseguiu 5 deputados e acadou o grupo parlamentar propio. O Partido Nacionalista Galego-Partido Galeguista (PNG-PG) e a Fronte Popular Galega (FPG) non obtiveron ningún escano. O PSG-EG conseguiron dous escanos.

Inzar, PNG-PG (1991) únense ao Bloque Nacionalista Galego, e nas eleccións autonómicas de 1993 o BNG acada 13 deputados. Tras o fracaso nesas eleccións Unidade Galega (antigo PSG-EG) incorpórase ó Bloque.

Nesta época o BNG vive a súa época máis dourada, nas eleccións xerais de 1996 o BNG acada dous deputados no Congreso dos Deputados, nas eleccións autonómicas de 1997 é a segunda forza política en Galiza por diante do PSdeG-PSOE e nas eleccións europeas de 1999 obtivo un eurodeputado, Camilo Nogueira.

Nas eleccións autonómicas de 2001 o BNG e o PSdeG-PSOE] igualaron a 17 escanos. Na derradeira Asemblea Nacional houbo un troco xeracional no BNG, no que Anxo Quintana relevou a Beiras coma voceiro nacional e candidato á presidencia da Xunta de Galicia.

Nas eleccións xerais de 2004, o BNG comeza unha crise polo continuo retroceso de votos, xa que só consegue 2 escanos no Congreso dos Deputados e dous no Senado, aínda que por cota parlamentar autonómica é escollido senador polo BNG Francisco Jorquera.

Ainda que coas eleccións ao Parlamento Europeo, nas que, despois de presentarse en coalición co PNV e CiU (Galeuscat), queda con dous eurodeputados. Así e todo, en xullo do 2004, Anxo Quintana, establece cambios na cúpula do partido.

Tras as eleccións autonómicas de 2005 o BNG entrou no goberno de coalición presidido polo socialista Emilio Pérez Touriño no que o BNG ten unha vicepresidencia, que ocupa Anxo Quintana coas consellarías de Relacións Institucionais e Benestar Social. Asimesmo, o BNG ocupa as consellerías de Cultura, Industria, Medio Rural e Vivenda, de nova creación.

Na XII Asemblea Nacional, celebrada en Santiago de Compostela o 2 e 3 de decembro de 2006, presentáronse catro candidaturas ao Consello Nacional, a oficial encabezada por Anxo Quintana e co apoio da UPG e dos independentes de Roberto Mera conseguiu 1.646 votos (62.57%) obtendo 31 representantes no Consello. A segunda candidatura foi Encontro Irmandiño liderada por Xosé Manuel Beiras que conseguiu 449 votos (17.09%), obtendo 9 representantes; A Alternativa encabezada por Rosario Fernández Velho e que conta co apoio de Camilo Nogueira e Esquerda Nacionalista conseguiu 291 votos (11.06%), conseguindo 5 representantes. A última candidatura foi o Movemento Pola Base, formada sobre todo por membros de Galiza Nova e encabezada polo sindicalista da CIG Fermín Paz, que conseguiu 245 votos (9.32%) e 5 representantes. Trala votación chegouse a un acordo entre as diferentes candidaturas para a repartición dos membros da Executiva Nacional, a candidatura oficial leva 10 dos 15 membros, os outros cinco repártense entre Encontro Irmandiño e A Alternativa, o Movemento Pola Base apoiou o acordo malia quedar fóra da Executiva. Tamén se decidiu modificar a composición da vindeira Asemblea Nacional para que sexa por delegados e non como agora aberta a todos os militantes.

A súa presenza institucional actual está composta por 595 concelleiros, 15 deputados provinciais, 19 deputados autonómicos, 2 deputados no Congreso dos Deputados, dous senadores e dous eurodiputados.

[editar] Evolución do voto

[editar] Eleccións autonómicas

Ano Votos en miles Porcentaxe Deputado(s)
1985 52 - 1
1989 105 8 5
1993 269 18,3 13
1997 395 24,8 18
2001 346 22,4 17
2005 405 25,7 19

[editar] Eleccións ó Congreso

Ano Votos en miles Porcentaxe Deputado(s)
1986 27 2,11 0
1989 47 3,59 0
1993 126 8,01 0
1996 220 12,85 2
2000 306 18,62 3
2004 208 11,37 2

[editar] Eleccións ó Parlamento Europeo

Ano Votos en miles Porcentaxe Deputado(s)
1987 45 3,7 0
1989 38 4,17 0
1994 32 11,4 0
1999 335 21,98 1
2004 (*) 141 12,32 2
  • A candidatura de 2004, con GalEusCa

[editar] Eleccións municipais

Ano Votos en miles Porcentaxe Concelleiro(s)
1983 49 - 0
1987 61 4,53 139
1991 107 7,71 241
1995 208 13,15 428
1999 290 18,54 586
2003 325 19,41 595

[editar] Ligazóns externas