Bernardino Graña

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Bernardino Graña Villar é un escritor galego nado en Cangas en 1932.

Desde moi mozo formou parte do Consello de Redacción da revista poética Alba. Participou tamén como articulista en La Noche e no Faro de Vigo, ademais de colaborar como ensaísta noutras publicacións. En 1958 participa na creación do grupo Brais Pinto en Madrid e foi impulsor e primeiro presidente da Asociación de Escritores en Lingua Galega (AELG). No ano 2006 obtivo o Premio Eixo Atlántico de narrativa galega e portuguesa pola súa primeira novela, Protoevanxeo do neto de Herodes (2006).

Índice

[editar] Obras

[editar] Poesía

  • Poema do home que quixo vivir (1958)
  • Profecía do mar (1966)
  • Non vexo Vigo nin Cangas (1975)
  • Se o noso amor e os peixes... (1980)
  • Sima-Cima do voar tolo (1984)
  • Himno verde (1992)
  • Sen sombra e sen amor (2004)

[editar] Teatro

  • Vinte mil pesos crime (1962)
  • Sinfarín contra don Perfeuto (1975)
  • Os burros que comen ouro nunca cabalos serán (1992).

[editar] Narrativa xuvenil

  • Fins do mundo (1974)
  • O león e o paxaro rebelde (1991)
  • Planeta dos ratos tolos (1990)
  • Xan Guindán, capitán (1991)
  • Oso mimoso (1992)
  • Namoro de lobo Pipo na escola de don Perico (1992)
  • O gaiteiro e o Rato Pérez (1994, premio Merlín)
  • Xan Guindán, mensaxeiro (1994)
  • Cristo e San Pedro, peregrinos (1994)
  • Rata linda de Compostela (1994)
  • O lobo e o grilo (1995)
  • Contra o león covarde (1995)
  • Xan Guindán e os Salvaxes (1995)
  • Xan Guindán mensaxeiro (1997)
  • O quirico lambón (Xerais 1997)

[editar] Ligazóns externas