Nina Berberova
Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Nina Nikolayevna Berberova (en ruso Нина Николаевна Берберовa) (San Petersburgo, 8 de agosto (26 de xullo segundo o calendario juliano) de 1901 - Philadelphia, 26 de setembro de 1993) escritora rusa que, entre outras cousas, é famosa por narrar a vida dos exiliados rusos en París.
Filla única de Nikolai Ivanovi Berberov,funcionario do Ministerio de Finanzas e de Natalja Ivanovna Karaulova, a súa historia como escritora comeza en Berlín, máis tarde en Parides e logo en Estados Unidos como describe na seu autobiografía "Kursiv moj", (Курсив мой, "A cursiva é miña") publicada en 1957.
Viviu en Parides desde 1925 a 1950, ano en que se estableceu en Estados Unidos, onde traballou para as universidades de Princeton e Yale.
Morreu o 27 de setembro de 1993 por complicaciones tras unha caída.
[editar] Bibliografía
- De capa y de lágrimas
- La acompañante
- Chaikovski(Чайко́вский), biografía de Tchaikovsky.
- Astachev en París
- El junco rebelde
- Historia de la baronesa Boudberg
- Soy yo la que subraya
- El mal negro
- El asunto Kravtchenko
- La resurección de Mozart
- En memoria de Schliemann
- Roquenval
- Crónicas de Billancourt(Биянкурские праздники)