Santiago Álvarez
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Santiago Álvarez Gómez (1913-2002), político comunista, fundador do Partido Comunista Galego.
Índice |
[editar] Biografía
Santiago Álvarez naceu en San Miguel de Outeiro, Vilamartín de Valdeorras, Ourense o 11 de febreiro de 1913; falece en Madrid o 29 de abril de 2002. De familia labrega, Álvarez realizou a penas estudos primarios. Foi campesiño e segador de mozo. Aos catorce anos tomou conciencia política.
[editar] IIª República e Guerra Civil
Proclamada a IIª República afiliaríase ao Partido Comunista, organizando unha sección na comarca valdeorresas. En 1934 foi detido pola intentona revolucionaria de Outubro dese ano. Logo das eleizóns de Febreiro, gañadas pola Fronte Popular, Santiago Álvarez entrou como concelleiro da corporación de Vilamartín. O 18 de Xullo de 1936 colleuno en Madrid, onde organizará, xunto a Castelao, as Milicias Populares Galegas, en boa parte integradas por segadores galegos esparramados polas Castelas, aos que convenceron ambos. Durante a Guerra Civil exercería como Comisario Político, primeiro nas mesmas milicia por el cofundadas e logo na XIª División sob o mando do tamén galego Enrique Líster. Participaría na defensa de Madrid e en varias batallas: Jarama, Guadalajara, Brunete, Sur do Texo, Garavitas...
[editar] Postguerra
Exiliouse logo do fin da contenda, con estadías en diversos países, primeiro na Franza, para en Outubro de 1939 saír para a República Dominicana, e logo para Cuba, na que permanecería até o 18-VII-1944. Despois de pasar por varios países americanos, voltou a España, en 1944, clandestinamente, mais foi detido a fins de Agosto de 1945, sendo torturado na Dirección Xeral de Seguridade durante tres días con as súas noites. Sería xulgado nun consello de guerra e condenado a 20 anos de cadea. Pasaría por varias penitenciarías. Entre 1946 e 1951 estivo en situación de aillado na cadea de Logroño, onde tentou completar a súa formación con variadas leituras. En 1954 foi indultado e levado directamente ao aeroporto, saíndo para Cuba . Aos poucos estaba en Franza, desde onde entraría a España e a Galiza varias veces.
[editar] No Comité Central. Fundación do P.C.G.
Formando xa parte do Comité Central do P.C.E. plantea en 1965 a creación do Partido Comunista de Galicia (P.C.G.). Desde 1968, data da súa fundación, sería secretario xeral da nova formación. Volto a España en 1976 sería encarcerado en Carabanchel dous meses e outra vez a fins do mesmo. Nos anos da transición Santiago Álvarez seguiría formar parte do Comité Central do P.C.E., abandonando en 1979 a Secretaría do P.C.G. Sen abandonar a actividade política dedicarase a escribir a súas memorias políticas e outros libros de investigación.
[editar] Obra publicada
- Los Irmandiños
- El origen y la formación de la nacionalidad gallega
- Sobre Galicia
- Ensayo sobre el problema nacional de Galicia
- Memorias. I. Recuerdos de infancia y de juventud (1920-1936).1985
- Las milicias populares gallegas: un símbolo de la Galicia antifranquista. Sada. 1989
- Memoria da guerrilla. Vigo. 1991
- Osorio Tafall: supersonalidad, su aportación a la Historia. Sada. 1992
- Castelao y nosotros los comunistas. Sada. 1993 (2ª edic)
- Negrín, personalidad histórica: biografía. Madrid. 1994.
[editar] Artigos (lista parcial)
- Notas críticas sobre la posición de la socialdemocracia, in Nuestra Bandera. Madrid. Nº 44-45, Mayo-Junio 1965, pp. 45-55
- Los comunistas y la colaboración con los católicos, in Nuestra Bandera. Madrid. Nº 47-48. 1966, pp. 71-79