Historia urbana de Hong Kong
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Cun solo pobre e montañoso e carente de auga doce, a única vantaxe do lugar era o excelente fondeadero protexido que procuraba a illa de Xianggang. Ata o século XIX somentes foi asentamento duhna aldea de pescadores e guarida de piratas.
Cara a 1821 os ingleses xa utilizaban o emplazamento para cargar os seus navíos de opio. Foi xusto trala primeira guerra de tal, co tratado de Nanjing en 1842, que China cedéu a illa ao Reino Unido. Constrúse o primeiro asentamento e porto (Victoria Harbour, os pes do pico homónimo [1]).
Non satisfeitos co dominio dunha soa beira, tra la segunda Guerra do Opio, en 1860, os ingleses conseguen a cesión da península de Kowloon [2][3]. E no 1898, o completan coa cesión por cen anos dos Novos Territorios que é como a rexión admenistrativa especial chegou ata a devolución da soberanía a China en 1997.
As moi especiais características da súa situación xeográfica e política, favoreceron unha rápida expansión coma lugar de refuxio e inmigración masiva, especialmente tra la segunda guerra mundial, apoiándose na industria textil con man de obra barata, e o porto, un dos de maior tráfico do mundo.
É preciso salientar duas cousas: na actualidade, oficialmente Hong Kong é unha rexión especial dividida en distritos; é dicir, non hay cidade ningunha que se chame Hong Kong; de feito, non hay municipalidade ningunha coma tal en Hong Kong.
En segundo lugar, a pesares da súa enorme importancia e poboación, urbanísticamente carece dela, pois trátase dunha urbe moi recente de crecemento explosivo de aluvión. Como o terreo aproveitable é escaso, faise cara arriba e en recheos, torres e rañaceos cunhas altísimas densidades [4][5]. Somentes nos últimos anos, o deseño e altura dalgunos deles converten a Hong Kong nunha digna rival de Nova York [6][7].