Mosteiro de Monfero

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

[editar] Situación

Mosteiro situado na parroquia de San Fiz de Monfero no concello de Monfero, na provincia de A Coruña.

[editar] Historia

As súas orixes remóntanse cando menos ao século X, onde se fundou un cenobio ao pe dunha ermida adicada a San Marcos. Este cenobio favorecido polo rei Bermudo II sufriu o ataque dos normandos, sendo reconstruido a iniciativa de Afonso VII no ano 1134 en colaboración con nobres como Afonso Bermúdez ou o Conde Pedro Osorio que lle fixeron doazóns e lle concederon privilexios.

A comunidade naquel entón acollíase a regra de San Benito (a comunidade conformarase con monxes desa orde procedentes do Mosteiro de Santa María de Valverde do Bierzo.

No 1147 acóllese a reforma cisterciense a través do Mosteiro de Sobrado dos Monxes, vivindo anos de esplendor económico e cultural.

A finais da idade media, coa reforma dos Reis Católicos anexionase a Congregación de Castela, da que dependeu ata a exclaustración de 1835.

[editar] Descrición

A igrexa é a parte que mellor se conserva. A igrexa románica constaba de tres naves.

Destaca a súa fachada barroca, única en Galicia polo axedrezado dos perpiaños, alternando granito con pizarra, con catro enormes columnas e duas pilastras rematadas con capiteles corintios.

A planta é de cruz latina cunha gran cúpula no cruceiro.

No interior atópanse os sepulcros de Nuno Freire de Andrade, Fernán Pérez de Andrade e Diego de Andrade.

O edificio monacal conta con tres claustros, o renacentista Claustro da Hospedería (con restos románicos), o Claustro procesional, tamén renacentista e abovedado cunha fonte barroca, e o Claustro dormitorio de estilo barroco, o de maior extensión, estábase reformando cando foi ocupado polas tropas napoleónicas durante a Guerra de Independencia.