Ovidio Murguía Castro

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Ovidio Murguía de Castro naceu en Lestrove (A Coruña) en 1871. Fillo dos escritores Rosalía de Castro, de quen erdou o seu sentimiento artístico, e Manuel Murguía, quedou orfo de nai aos 14 anos o que sin dubida afectará a sua evolución pictórica.

Comenzoú a pintar en Compostela, na Real Sociedad Económica de Amigos del País, da que era profesor o excelente artista José Fenollera. En 1895 trasladase a Madrid, pero non sigue os camiños habituais de San Fernando nin as posibles pensiones para Roma, por aquel entonce pouco menos que imprescindible para facer carreira oficial.

O seu parentesco co novelista Alejandro Pérez Lugín, en cuya casa reside, permitelle asistir a tertulias literarias e relacionarse con artistas. Sale ao campo, na zona do Guadarrama, a pintar paisaje do natural, e acude con frecuencia ao Museo do Prado, onde realiza copias dos grandes maestros, para exercitarse no o oficio de pintor.

O seu pai, hombe ambicioso, relacionalle con políticos influientes da época para os que realizará escenas de xénero, muy en boga por entonces, e decoraciones murais para os seus palacios. Ovidio cumple estes encargos, ainda que a regañadientas, ate que decide liberarse de eles por completo e vivir alegremente, a a Bohemia, unha vida que a su precaria saude no lle tolera.

Concurriú a algunhas exposiciones, pero a súa cortísima vida non lle permitió callar a obra a a que, sen dúbida, o seu temperamenteo estaba destinado.

A pintura de Ovidio Murguía figura nos museos de Galicia, especialmente nos de Pontevedra e A Coruña, onde está a máis representativa.

Falece prematuramente de tuberculose no 1900 con tan so 28 anos de edad, feito que mais tarde faría que Barreiro e Bello Piñeiro o encadrase dentro da Xeración Doente.

[editar] Bibliografía

  • Wikipedia en español
  • VV. AA.: Catalogo da exposición 'Xeración Doente' Fundación Caixa Galicia A Coruña 1993

[editar] Obras do autor

Obras do autor pertencentes a A Colección Caixanova

Outras linguas