Evanxeos de Lindisfarne
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Os Evanxeos de Lindisfarne son un manuscrito en latín e coloreado, que contén os evanxeos de Mateo, Marcos, Lucas e Xoán.
O manuscrito creouse en Lindisfarne, no condado de Northumberland en Inglaterra, a finais do século VII e comezos do século VIII. É considerado un dos mellores exemplos de arte relixiosa en Inglaterra, cun estilo que combina temas anglo-saxóns e celtas.
Pénsase que os Evanxeos de Lindisfarne son obra dun monxe de nome Eadfrith, que se coverteu e bispo de Lindisfarne no ano 698 e que morreu no 721. Os estudos actuais sinalan que se escribiron arredor do ano 715 na honra de San Cuthbert.
Os Evanxeos están ilustrados no estilo insular, e estaban orixinariamente encadernados con pel fina cuberta con xoias e metais. A cuberta realizouse no século VIII. Durante os ataques viquingos, o manuscrito perdeu a cuberta orixinal que foi substituída no 1852. O texto está caligrafado na escritura insular.
No século XVII, sir Robert Cotton mercou os Evanxeos ao seu anterior dono, Robert Bowyer. A biblioteca de Cotton trasladouse ao Museo Británico no século XVIII e de aí pasou á Biblioteca Británica de Londres. Existe unha campaña no noroeste de Inglaterra que reclama que os Evanxeos de Lindisferne volten á súa orixe.