Charles Edouard Guillaume
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Charles-Edouard Guillaume naceu en Suíza o 15 de febreiro de 1861. Comezou os seus estudos en Neuchatel e posteriormente na Politécnica de Zúric, onde obtivo o título de doutor en física. Traballou no Bureau internacional de pesos e medidas dende o ano 1883. No 1906 converteuse en sub-director e dende o 1915 até a súa retirada no ano 1936 foi director.
Guillaume traballou con Kristian Birkeland. Serviu no Observatorio de París, Sección de Meudon. Levou a cabo diversos experimentos relativos a medicións termostáticas. Foi o primeiro en determinar a temperatura correcta do espacio.
Foi galardoado en 1920 co premio Nobel de Física polo súa descuberta dunha aleación de aceiro ao níquel coñecida como invar, elinvar, nivarox, etc. Esta aleación ten un coeficiente de dilatación térmica moi pequeno, o que permite o seu emprego na construción de reloxos e de patróns para medidas xeodésicas.
[editar] Traballos publicados
- La Température de L'Espace, La Nature, volume 24, 1896.
- Études thermométriques. 1886.
- Traité de thermométrie. 1889.
- Unités et Étalons. 1894.
- Les rayons X. 1896.
- Recherches sur le nickel et ses alliages. 1898.
- La vie de la matière. 1899.
- La Convention du Mètre et le Bureau international des Poids et Mesures. 1902.
- Les applications des aciers au nickel. 1904.
- Des états de la matière. 1907.
- Les récents progrès du système métrique. 1907, 1913.
- Initiation à la Mécanique.
[editar] Ligazóns externas
- Biografía oficial (en inglés)