Roman Ungern von Sternberg
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Barón Robert Nicolaus Maximilian (Robert Fiodorovich) Ungern von Sternberg (rus.Роберт Николаус Максимиллиан (Роман Фёдорович) Унгерн фон Штернберг, alemán: Robert von Ungern-Sternberg.) 29 de decembro de 1885, Graz (Austria) — 15 setembro 1921, Novonikolaevsk (Rusia) , militar membro do Exército Branco e dictador de Mongolia
Índice |
[editar] Orixe e educación.
Ungern von Sternberg ( orixinalmente von Ungern-Sternberg, tendo cambiado a posición do "von" para alterar a significado en alemán do seu nome, que, co cambio significa: algo así como Sternberg de mala gana) , procedía dunha vella familia da nobreza baltoalemana. Criouse en Tallin cidade de Estonia que era entón parte do Imperio Ruso, na casa do seu padrasto Oscar von Hoyningen-Huene Foi expulsado do Ximnasio po r mal comportamento e entrou na Academia militar naval de San Petersburgo en 1896, que deixou para marchar a fronte cun batallón de infantería durante a guerra ruso-xaponesa, aínda que cando chegou o seu destino no extremo leste a guerra xa acabara. En 1908 graduouse na Academia de Infantería de Pablovsk.
[editar] Servicio militar.
Desde 1908 serviu no corpo de cosacos en Siberia. O ano 1913 pasou a reserva e partiu para Mongolia, para regresar máis tarde a Tallin. Na primeira guerra mundial serviu na cabalería na fronte de Galitsia onde foi ferido. Era considerado un oficial valente, pero mentalmente inestable e Wrangel escribiu nas súas memorias que tivera medo de ascendelo. Despois da revolución de febreiro de 1917 foi enviado o extremo leste baixo o mando de Grigori Semionov, para establecer un destacamento militar fiel o goberno provisional.
[editar] Guerra civil rusa
Durante a guerra civil rusa, tomou partido contra os bolxeviques, e comandou as división de cabalería asiática do atamán Semionov. Nos meses que seguiron Ungern von Sternberg amosou unha crueldade extraordinaria coa poboación local e cos seus subordinados, que lle deron os nomes de Barón Sanguento e do Barón Tolo. Semenov e Ungern von Sternberg, non recoñeceron a autoridade do líder do Exercito Branco Aleksandr Kolchak, e foron fornecidos con armas e diñeiro polos xaponeses, que querían fundar un estado no extremo leste de Rusia, gobernado nominalmente por Semionov. Os lideres Brancos consideraban calquera renuncia a territorio ruso como alta traizón. O exército de Ungern von Sternberg era unha mestura de rusos, cosacos siberianos do Transbaikal e membros das tribos buriatas e dedicouse a atacar os trens que viaxaban dende Vladivostok, entorpecendo os fornecementos das tropas Brancas de Kolchak nos Urais.
[editar] A epopea en Mongolia
O ano 1920, Ungern von Sternberg rompeu con Semionov e converteuse nun señor da guerra independente. En 1920 dirixiuse coa súa cabalería.a Urga (hoxe Ulan-Bator) capital de Mongolia Exterior. Ocupada por tropas republicanas chinas, que tiñan retido ó dirixente político e relixioso de Mongolia Bogd-Khan.. Despois de sacr a Bogd-Khan da cidade os homes de Ungern tomaron Urga ó asalto con grandes perdas humanas e, finalmente conquistárona en febreiro de 1921. Co apoio de Bogd-Khan converteuse en dictador de Mongolia, declarada reino independente, o 13 de marzo de 1921 . A súa persoal filosofía, mestura de crenzas e relixións do leste, coma o budismo e nacionalismo ruso levouno a considerarse reencarnación de Genghis Khan. O seu sanguento mandato comezou coa execución dos habitantes de orixes china e hebrea da cidade e dos sospeitosos de ter tendencias de esquerdas. O 21 de marzo de 1921 emitiu unha orde "ás divisións rusas na Siberia Soviética" no que proclamaba a invasión do territorio soviético. Nese comunicado afirmaba: "vemos a decepción do pobo e a súa descrenza no ser humano. Faille falla un nome, un nome querido e coñecido por todos: o señor legal de terra rusa, emperador de tódalas Rusias Mikhail Alexandrovich... Na loita contra os malfeitores que destrúen e insultan a Rusia recordade que para completar a reconstrucción non serven os antigos valores. A medida de castigo só pode ser unha: a pena de morte de diversos tipos..Os vellos fundamentos dos xuízos mudaron. Non existen a "verdade e a compaixón". No seu canto témoa "a verdade e o rigor sen compaixón". O mal viñera á terra para destruír os principios divinos e o espírito humano e tiña que ser arrincado desde a raíz. Unidades da súa "División Asiática" asediaron Kiakhta e outros grupos entraron moitos quilómetros dentro da zona do Transbaikal, pero as incursións de maio e xuño de 1921 acabaron en catástrofe. En agosto dese ano foi arrestado polos antigos aliados mongois e entregado ós bolxeviques.
[editar] Proceso e execución.
O 15 de setembro de 1921 en Novonikolaevsk comezou o proceso a Ungern von Sternberg., segundo se di organizado por petición expresa de Lenín. Os bolxeviques buscaron utilizar a figura do barón como simbolizo dos males acusados polo movemento Branco. A demostración de rigor éralles necesaria: en Siberia comezaran revoltas campesiñas causadas pola fame e, ademais de evitar a aparición de antigos líderes brancos que puideran dirixir os revoltosos, pretendían amosar a falta de alternativas ó comunismo. O proceso duro cinco horas. Ungern foi acusado de colaboracionismo co Xapón para intentar constituír un estado no centro de Asia, de loita armada contra o goberno soviético coa fin de restaura-la monarquía e de accións terroristas. Foi condenado a ser fusilado, sentencia que se cumpriu no día. Ungern von Sternberg foi declarado encarnación de Mahakala polo Dalai Lama XIII.
[editar] Mitificación da figura
Alén do seu limitado significado histórico, Ungern von Sternberg estableceuse como figura popular en determinados círculos relacionados coas relixións orientais. Apareceu como personaxe na novela gráfica "Corto Maltese en Siberia", nunha das entregas da serie "Corto Maltese" do debuxante Hugo Pratt e na novela do escritor ruso Victor Pelévin "Chapaev е о Baleiro" (rus. Chapev i pustotá/Чапев и пустота)
[editar] Literatura
- Berndt Krauthoff: Ich befehle! Kampf und Tragödie des Barons Ungern-Sternberg, Bremen, Carl Schünemann, 1938
- Jean Mabire: Ungern, le dieu de la guerre, 1987 ISBN 2-9060-2610-7
- Nick Middleton: The Bloody Baron: Wicked Dictator Of The East, London, Short Books, 2001 ISBN 1-9040-9587-9
- Vladimir Pozner: Der Weiße Baron, Berlin, Verlag Volk und Welt Berlin, 1966 (Novela biográfica en parte basada en feitos de ficción e cun ton propagandístico) ASIN B0000BMGLR
- Dimitri Alioshin: Asian Odyssey, New York 1941.
- Peter Hopkirk: Setting the East Ablaze : On Secret Service in Bolshevik Asia, Don Mills 1986.
- Leonid Yuzefovich: Le baron Ungern, khan des steppes
- Ferdynand Ossendov: Beasts, Men And Gods, New York 1922.