Narración

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Literatura en progreso: Este artigo relacionado coa literatura é, polo de agora, só un esbozo. Traballa nel ou noutros relacionados e contribúe cos teus coñecementos a que a Galipedia medre e mellore.

== un receptor unha mensaxe na cal se produce unha acción que implica a uns personaxes. Esa comunicación transmítese a través dunha organización sintáctica (un discurso) no cal estes elementos se integran.

A narración non é exclusiva dos textos narrativos e dificilmente un texto presenta exclusivamente unha modalidade narrativa sen que outra modalidade estea presente: Non se concibe a narración sen elementos descritivos.

[editar] Peculiaridades da narración

O texto narrativo, en contraposición coa descrición, exposición e argumentación, posúe as seguintes peculiaridades:

  1. Achega unha temporalidade que posúe carácter estructurador.
  2. A acción narrativa é un elemento primordial.
  3. Soe ir acompañado doutras formas de expresión, diálogo, descrición.
  4. Predominancia de determinados procedementos lingüísticos:
  • O tempo que soe predominar no texto narrativo é o perfecto, inda que en menor medida aparecen o imperfecto -tempo máis adecuado para a descrición- e o presente. En ocasións úsase o presente histórico coa intención de achega-lo pasado ó lector.
  • Preferencia pola predicación e o uso da subordinación temporal, inda que a organización xeral sexa coordinativa.
  • Uso de conectores temporais (adverbios, frases nominais, frases preposicionais e cláusulas subordinadas, que funcionan como complementos circunstanciais de tempo,...)
  • Preeminencia do verbo


[editar] Textos reais e textos ficticios

Segundo a maneira de representa-la realidade podemos diferenciar textos reais e textos ficticios:

  1. Narracións de feitos reais:
    1. Cóntase algo vivido polo emisor ou por outras persoas.
    2. Coincidencia entre emisor e autor
    3. Axústase ás leis do mundo real
    4. Non hai se establece a diferencia entre historia e discurso ue a narratoloxía establece como necesaria para os textos literarios
  2. Narración de feitos ficticios ou narración literaria
    1. Cóntanse feitos inventados, aínda que poden estar baseados en sucesos reais
    2. O autor está presente no plano da realidade, o emisor (narrador) no plano da ficción (no plano do texto)
    3. O mundo da ficción non ten por que se axustar as leis que operan na realidade
    4. É crucial e definitoria a oposición entre historia e discurso


[editar] Véxase

Outras linguas