Neoimpresionismo
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Neoimpresionismo foi un termo creado polo crítico de arte francés Félix Fénéon no ano 1887[1] para caracteriza-lo movemento que se estaba a dar na arte de finais do século Século XIX liderado por Georges Seurat e Paul Signac, quenes primeiro exibieron as súas obras en 1884 na mostra da Société des Artistes Indépendants en París. O término de Fénéon sinalaba que as raíces destes desenrolos situábanse nas artes visuais do Impresionismo, máis ofrecíase, á súa vez, unha nova lectura da cor e a liña na práctica de Seurat e Signac, e o trasfondo teórico dos escritos de Chevreul e Charles Blanc.