Motor a catro tempos

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Ciclo a catro tempos
Ciclo a catro tempos

Un motor a catro tempos ou motor de ciclo a catro tempos é un motor de combustión interna alternativo. Foi definido por Beau de Rochas e implementado con éxito polo enxeñeiro alemán Nikolaus Otto en 1876, e posteriormente por Étienne Lenoir e Rudolf Diesel. O ciclo a catro tempos é mais eficiente e con combustión menos poluente que o ciclo a dous tempos, mas requer considerabelmente mais partes móbeis e mais habilidade do construtor e resulta en un motor maior e mais pesado que un motor de dous tempos con a mesma potencia. Un motor a catro tempos pode funcionar seguindo o ciclo Otto ou de motor con encendido provocado, ou o ciclo Diesel ou de motor con acendido por compresión.
O ciclo consta dos seguintes pasos (ver animación):
1. Admisión: entrada de ar e ou combustíbel
2. Compresión
3. Combustión: espontánea ou por unha faísca da vela de ignición
4. Exhaustión: vaciado do cilindro

[editar] Links externos