Infinitivo conxugado

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

O infinitivo conxugado ou infinitivo persoal, é unha das características mais orixinais do galego-portugués (ainda que existen formas similares no napolitano do século XV e vestixios no leonés antigo, o que xunto coa influencia do portugués, pode explicar a súa presenza no mirandés).[1]

O infinitivo conxugado fórmase engadindo ao infinitivo impersoal as desinencias do futuro de conxuntivo.

  1. cantar
  2. cantares
  3. cantar
  4. cantarmos
  5. cantardes
  6. cantaren

[editar] Notas

  1. Ver Bibliografia: Joseph-Marie Piel nota 53

[editar] Bibliografia