Xeometría da man, Identificación biométrica

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

A xeometría da man é un método de identificación biométrica que identifica aos usuarios pola forma das súas mans. Os lectores de xeometría das mans toman medidas de distintas distancias entre puntos das mans dos usuarios, e comparan estas medidas coas almacenadas nun ficheiro.

A identificación usando a xeometría da man é un método de autenticación (un a un), non de identificación (un a varios), co cal non é un método válido para usar con bases de datos de usuarios moi grandes, si non se combina non algún sistema de identificación.

Índice

[editar] Proceso

Existen dous tipos de dispositivos de lectura da xeometría da man: mecánicos e baseados en imaxes.

O patrón informático que se obten a partir da xeometría da man é un dos máis lixeiros de tódolos métodos biométricos, ocupando normalmente menos de 10 bytes.

[editar] Historia

É un dos primeiros métodos de identificacion biométrica en ser automatizado. Fabrícanse dispostivos biométricos baseados na xeometría da man dende comezos da decada de 1980.

[editar] Fiabilidade

A fiabilidade deste método non é tan alta como a de outros métodos biométricos, como as pegadas dactilares ou o escaneo do iris. A xeometría da man non é unha característica única do individuo, por iso acostuma a usarse en combinación con outras formas de identificación, como tarxetas ou PINs.

Segundo un estudo[1] publicado no 2002 por Biometric Technology, a taxa de erro cruzado[2], é menor que 1/500 (sobre unha base de datos moi pequena).

[editar] Facilidade de uso

[editar] Prevención de ataques

[editar] Aceptación

[editar] Permanencia

Un dos problemas dos sistemas de identificación baseados na xeometría da man, é que soamente as persoas adultas, que xa non están na fase de crecemento, poden usalo sen ter que rexistrar cada pouco tempo as novas medidas da man do usuario.

[editar] Tempo de espera

Os sistemas de autenticación baseados na xeometría da man están entre os máis rápidos de tódalas tecnoloxías biométricas. Os sistemas actuais poden determinar si unha persoa é quen di ser en menos de un segundo.

[editar] Custo

[editar] Universalidade

[editar] Exemplos de uso

  • Control do acceso á vila olímpica nos Xogos Olímpicos de 1996
  • En aeroportos, como o aeroporto internacional de San Francisco
  • O sistema de control de viaxeiros frecuentes nas fronteiras dos EEUU (INSPASS) emprega a xeometría da man como método de identificación, aproveitando a rapidez do sistema [1]
  • A Universidade de Xeorxia emprega a xeometría da man dende 1973
  • No exercito dos EEUU
  • En máis do 90% das plantas nucleares dos EEUU
  • En Xapón existen caixeiros automáticos con lector da xeometría da man.

[editar] Referencias

[editar] Notas

  1. Estudo do Bio Tech Inc
  2. A taxa de erro cruzado (Cross-Over Error Rate CER) é a probabilidade de erro dun sistema cando coincide a probabilidade de falsos negativos e falsos positivos
Outras linguas