Florencio Delgado Gurriarán

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Florencio Manuel Delgado Gurriarán (Córgomo, Vilamartín de Valdeorras (Ourense), 27 de agosto de 1903 - Fair Oaks, California, Estados Unidos, 14 de maio de 1987). Escritor galego.

Faría estudos superiores na Universidade de Valladolid, onde se licenciou en Dereito, pasando a exercer como avogado no Barco de Valdeorras. En 1933 ingresou no Partido Galeguista. Logra escapar da represión iniciada no Valdeorras polos sublevados en xullo de 1936, ata atinxir o Porto, Portugal, desde onde puido trasladarse a Burdeos, Francia, para chegar á Barcelona republicana en xaneiro de 1938. Nese mesmo ano accedeu á executiva do PG como Secretario de Propaganda ; trala Guerra Civil marcha ao exilio a México, país no que se estableceu definitivamente. Foi un dos fundadores da revista Vieiros.

Voltaría temporalmente á Galiza en 1968, 1976 e 1981. Foi membro non numerario da Real Academia Galega. Utilizou, en escritos de prensa ou revistas, varios pseudónimos: Korgomófilo, Nadel, Porto do Río, Xan do Sil, Sil e R. Miño.

[editar] Obra

  • Bebedeira, 1934 (poemario)
  • Poesía inglesa e francesa vertida ao galego. 1949 (en colaboración con Plácido R. Castro e Lois Tobío Fernández)
  • Galicia infinda, 1963 (poemario)
  • Cantarenas. Poemas (1934-1980), 1981 (poesía)
  • O Soño do Guieiro. Opúsculos de poesía, 1986 (poemario)

[editar] Bibliografía

  • Gurriarán Rodríguez, Ricardo, Florencio Delgado Gurriarán. Vida e obra dun poeta valdeorrés, republicano e galeguista. Sada. Ediciós do Castro. 1999
Biografías en progreso: Este artigo relacionado cunha personalidade galega é, polo de agora, só un esbozo. Traballa nel e contribúe a que a Galipedia mellore e medre.
Outras linguas