Hawker Hunter

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Hawker Hunter
Hunter Suizo
Tipo Caza
Fabricante Hawker-Siddeley
Primeiro vóo 20 de xullo de 1951


O Hunter, que voou o 20 de xullo do 1951, foi empregado por algunhas unidades da RAF, inda que en misións secundarias. Este caza lonxevo foi deseñado para substituir ó Meteor, e chegou a reemprazar ós Venom e Sabre dos escadróns de ultramar. A aparición do Hunter revolucionou o Mando de Caza. Cando foi retirado o Hunter foi amplamente empregado en misións de ataque ó solo e entrou en combate en Indonesia e no Golfo Pérsico. Os derradeiros escadróns, os nº 45 e 58, serviron coma reservas de pilotos para a flota de avións Jaguar e foron disoltos no 1976. O Hunter estivo en activo no unidade de Armas Tácticas de Brawdy ata o 1982, reemprazado polo BAe Hawk.

[editar] Especificacións

Tipo: Caza diurno monopraza Hawker Hunter F.Mk 6.

Construtor: Hawker-Siddeley

Ano: 1951

Principal usuario: Royal Air Force e a Fleet Air Arm

Envergadura: 10,26 m.

Lonxitude: 13,98 m.

Altura: 4,10 m.

Area alar: 32,42 m2.

Peso baleiro: 6.405 Kg.

Peso cargado: 8.050 Kg.

Planta motriz: 1 Rolls-Royce Avon 200 de 10.000 libras de empuxe.

Armamento: 4 canóns de 30 mm a proa e bombas, foguetes e tanques lanzábeis subalares.

Velocidade máxima: 715 millas/h

Alcance operacional: 1.840 millas con tanques subalares.