Miguel I Rangabé
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Miguel I Rangabé foi un nobre casado con Procopia, a filla de Nicéforo I, que foi nomeado emperador bizantino nunha revolta palaciega contra a súa cuñado Estauracio en 811.
Elixido co apoio do partido ortodoxo da Igrexa, Miguel perseguiu con dureza aos iconoclastas nas fronteiras setentrional e oriental do Imperio, pero ao mesmo tempo permitiu que os búlgaros saqueasen gran parte de Macedonia e Tracia. Cando decidiu enfrontarse a eles no campo de batalla na primavera de 813, foi derrotado preto de Versinikia e León V o Armenio sería elevado ao trono no verán. Miguel foi enviado como monxe á illa de Prote, onde viviu máis de trinta anos, ata a súa morte en 845.
Imperio Bizantino | ||
---|---|---|
Segue a: Estauracio |
Miguel I Rangabé (811-813) |
Precede a: León V o Armenio |
sen dinastía |