Xaime Quintanilla Martínez

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Xaime Quintanilla Martínez (A Coruña, 13 de xuño de 1898 - Ferrol, 18 de agosto de 1936) foi un médico cirurxián, político e escritor galego.

Estudou Medicina en Santiago de Compostela. En 1917 creou en Ferrol una clínica de cirurxía e fíxose famoso fundamentalmente pola súa calidade humana para cos máis humildes. A súa actividade política céntrase principalmente na defensa do galeguismo e socialismo, participando na I Asemblea das Irmandades da Fala e noutras asembleas políticas.

Polo que respecta á súa actividade cultural, participou en varios xornais como Ferrol Deportivo, Diario de Vigo ou El Correo Gallego, no que chegou a ser director e redactor xefe. Tamén dirixiu a revista Céltiga. Ademais publicou obras como "Saudade" (1922), a comedia dramática "Alén", o drama "Donosiña" ou o traballo "O nazonalismo musical galego". Co alzamento militar, foi fusilado en 1936.

Foi o primeiro alcalde republicano de Ferrol (1931), á fronte dunha corporación municipal composta polo PSOE (o partido máis votado, cuxa lista dirixía Quintanilla, e o Partido Republicano Radical). Xaime Quintanilla seguiu sendo o alcalde ferrolán ata outubro de 1934, cando foi destituído polo goberno, acusado de tomar parte nos sucesos que tiveron lugar na cidade no marco da revolución de 1934.

Presidente da Federación de Colecti­vi­dades Socialistas da provincia de A Coruña, en febreiro de 1936, trala vitoria do Frente Popular, recuperou o seu posto de concelleiro, aínda que non ocupou a alcaldía, debido ás súas ocupacións profesionais, para o que foi elixido o seu compañeiro Antonio Santamaría. Formou parte tamén da xestora da Deputación Provincial da Coruña, presidida por José López Bouza, de Izquierda Republicana e tomou parte na campaña para o referéndum de aprobación do Estatuto de Autonomía de Galicia. Trala sublevación militar contra o goberno republicano o 18 de xullo de 1936, foi encarcerado dúas veces, ambas na súa casa, sendo liberado a primeira delas. A segunda, foi detido definitivamente, primeiro en Mariña e logo no buque prisión Plus Ultra (correo de Transmediterránea) e foi fusilado o 18 de agosto polos facciosos nas tapias do cemiterio de Canido, xunto con outros catorce presos.

[editar] Ligazóns externas

Outras linguas