Hemorraxia

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Esta información é orientativa, non pretende suplantar os coñecementos
dos especialistas médicos. Recomendámoslle que os consulte.




A hemorraxia consiste na perda de sangue producida pola rotura dun ou varios vasos sanguíneos, ben sexan vasos capilares (feridas leves), venosos ou arteriais. Nestes dous últimos casos, o sangue sae a presión e é preciso actuar rapidamente.

Índice

[editar] Clasificación

  • Hemorraxias internas: rompe un vaso no interior do corpo sen que o sangue saia do mesmo
  • Hemorraxias externas: diferénciase do anterior por mor de se producir unha ferida que rache ou corte a pel e que permita que mane ó exterior do corpo un fluxo sangíneo.
  • Hemorraxias agudas: vértese velozmente o sangue facendo temer unha inminente desaparición das constantes vitais.
  • Hemorraxias crónicas: Soen ser consecuencia dalgunha enfermidade que produce unha perda sanguínea paulatina.

[editar] Actuación ante a hemorraxia interna

Se a hemorraxia interna é producida por unha rotura capilar estaremos ante unha mazadura á cal convirá aplicarlle xeo para, ó contraer mediante o frío os vasos sanguíneos, evitar que o negrón se estenda.

Ante unha hemorraxia interna arterial ou venosa é preciso pedir urxente axuda sanitaria, pois hai perigo de shock. Os síntomas que pode presentar unha hemorraxia interna arterial son

  • Elevado ritmo cardíaco.
  • Pel pálida
  • Deixadez con somnolencia e escasa consciencia.
  • Diminución da temperatura corporal superficial.

[editar] Actuación ante a hemorraxia externa

As seguintes actuacións teñen como finalidade acadar que o ferido perda a menor cantidade de sangue posible.

  1. Presionar a ferida con algún anaco de tecido ou, en carecendo, coa propia man.
  2. Facer unha comprensiva sen retirar o tecido que tupía a ferida.
  3. Pór a ferida (especialmente se é nunha extremidade) máis alta có corazón.
  4. Localizar a arteria que leva sangue á extremidade en que está a ferida e premer na mesma para diminuír o fluxo de sangue:
    1. Se a ferida é nun brazo, cóllase, situándose detrás da persoa e introducindo a man entre o corpo da persoa e a parte interna da extremidade, o antebrazo. Prémase no suco que hai por debaixo do músculo bíceps.
    2. Se a ferida é nunha perna, débese premer a arteria femoral. Presiónese, contra o óso, entre a parte interna e frontal da perna por baixo da ingle.
  5. Fágase un torniquete. O emprego de torniquetes debe estar restrinxido a hemorraxias masivas por mor do risco de necrose da extremidade.

[editar] Investigación

O día 12 de outubro de 2006 anunciouse que un equipo mixto de científicos da Universidade de Hong Kong (dirixidos polo Dr. Xo Kwok-Fai, xefe do Departamento de anatomía) e do MIT (EEUU) anunciou que descubrira por casualidade un composto capaz de frear as hemorraxias en 15 segundos. A investigación inicial pretendía traballar na rexeneración das células cerebrais e centrábase nos roedores, polo que faltaría a súa posible aplicación na cirurxía para humanos (onde o control de hemorraxias consome ata a metade do tempo das operacións). Os resultados publicáronse na revista Nature e, a pesares de non coñecer exactamente a natureza do novo material, supónse que se debe a que os seus péptidos actuan a nanoescala coma un xel protector sobre a ferida. Inicialmente o produto experimentouse para hemorraxias en cerebro, fígado, pel e tecido da medula espinal, para as cales faría innecesario o uso dos habituais sistemas de presión con pinzas, esponxas e aplicación de calor. Cun prazo de inicio de cinco anos para as probas clínicas, non se prevé que o seu uso se xeralice ata o 2016.

[editar] Véxase tamén



Estás en: Ciencias da saúdeMedicina

Parte das ciencias da saúde dedicada ó estudo e á curación de enfermidades. Consta das partes homólogas ás da bioloxía xeral:

daquelas sobre os coidados dedicados a pacientes con determinado perfil:

  • sexoloxía, xinecoloxía e androloxía
  • obstetricia ou neonatoloxía, pediatría e xeriatría

e outras subdivisións fanse dependendo da doenza ou da localización:

  • neuroloxía, nefroloxía, neurocirurxía e psiquiatría
  • alergoloxía (con dermatoloxía e pneumoloxía, pois pulmonoloxía é un anglicismo por incrible que pareza)
  • otorrinolaringoloxía e oftalmoloxía
  • pneumoloxía (pulmonoloxía), cardioloxía, endocrinoloxía, gastroenteroloxía e uroloxía (medicina interna)
  • hematoloxía e anxioloxía
  • reumatoloxía, podoloxía e ortopedia
  • traumatoloxía
  • dermatoloxía
  • oncoloxía
  • anestesioloxía, cirurxía, cirurxía plástica e neurocirurxía
  • urxencias e radioloxía
  • rehabilitación, coidados intensivos, terapéutica e fisioterapia

Baséase auxiliariamente en disciplinas coma a física, a química, e axuda a outros ámbitos coma na política (planificación da sanidade), a xurisprudencia (coa medicina forense), etc.