Infinitivo conxugado
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
O infinitivo conxugado ou infinitivo persoal, é unha das características mais orixinais do galego-portugués (ainda que existen formas similares no napolitano do século XV e vestixios no leonés antigo, o que xunto coa influencia do portugués, pode explicar a súa presenza no mirandés).[1]
O infinitivo conxugado fórmase engadindo ao infinitivo impersoal as desinencias do futuro de conxuntivo.
- cantar
- cantares
- cantar
- cantarmos
- cantardes
- cantaren
[editar] Notas
- ↑ Ver Bibliografia: Joseph-Marie Piel nota 53
[editar] Bibliografia
- Joseph-Marie Piel | A flexión verbal en portugués Estudo de morfoloxia histórica