Buxo

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Atención: Este artigo precisa un traballo de revisión.

Por favor vexa a lista de Artigos con problemas e mellóreo de acordo coas indicacións que aparecen nesa páxina. Cando os problemas se resolvan retire esta mensaxe e borre a páxina da lista de artigos con problemas, pero por favor non quite esta mensaxe ata que estea todo solucionado.

Buxo
Buxo

O buxo é un arbusto de follas perennes, de cheiro característico, da familia das Buxáceas, que pode atinxir unha altura ata de 5 ou 6 metros. Produce en primavera flores axilares, brancuxas, de pequeno tamaño, sen interese decorativo, máis apreciadas polas abellas.

É unha planta de crecemento ás veces moi lento, que pode vivir varios séculos.

Hai dúas especies indíxenas en Europa. A primeira é Buxus balearica, ás veces chamado buxo de Mahón, atópase aínda en estado salvaxe en Andalucía nas serras de Segura e Cazorla; algúns especímenes se atopan nas Illas Baleares e Sardeña. A outra especie, mellor coñecida, pero mal comprendida desde sempre, é o Buxus sempervirens, que se estende desde Marrocos a Portugal e a Galiza, pasando polo Norte de España e a Franza, ata Alemaña, Inglaterra, Luxemburgo e Suíza. Debeu formar parte da flora belga ata o século pasado, pero nunca o formou da de Italia (a pesar dos textos de Plinio o Vello e doutros autores antigos). Por contra atópase nos Balcáns (antiga Iugoslavia, Grecia, Kosovo, etc) ata Bulgaria e Suroeste de África. O contacto con a saiva de buxo pode provocar irritacións cutáneas. A súa inxestión é tóxica e pode, en fortes doses, provocar vómitos, vertixes, tremores e parálise espinal.

Nos xardíns o buxo verde (Buxus sempervirens) emprégase a miúdo a xeito de sebe, mesmo tallado e en figuras. É a base da chamada arte topiaria. A variedade Buxus sempervirens suffruticosa é empregada na elaboración de orlas, a pesar de que xa Claude Mollet, un dos pais do xardín á francesa o atopaba pouco satisfactoria.

[editar] Enfermidades

O buxo padece o ataque do fungo Pseudometria rousseliana, que produce o chamado cancro do buxo, caracterizado por pústulas de cor rosado ou vermello vivo en follas e pólas; disminúe marcadamente o vigor da planta, e pode aínda chegar a matala. Utilízanse preparados de cobre para combatelo.

Outros fungos que o afectan son Mycosphaerella patouillardi, que provoca a caída das follas, manifestándose con pintas brancas persistentes; a Phyllosticta buxina, mostra síntomas similares á cancrose dos cítricos; a Phytophthora cinnamomi, afecta a raíz de maneira incurábel.