Tito
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Titus Flavius Vespasianus foi un emperador romano. Á morte do seu pai Vespasiano, quen foi divinizado, foi nomeado o seu sucesor. É o segundo emperador da dinastía Flavia.
Tito seguira unha brillante carreira militar en Britania e Xermania e aplastou a rebelión xudía no ano 70. Despois de todos estes feitos, foi nomeado césar e o seu pai asociouno ó goberno.
A destrución do templo de Xerusalén, a súa lendaria xenerosidade e bondade de carácter e os seus contrariados amores con Berenice, irmá do rei xudeu Agripa II, converteron a Tito en protagonista de dramas e óperas.
Pero gobernou pouco tempo, apenas dous anos, e o seu paso pola escena política carece de relevo e interese.
A fama das súas boas cualidades humanas venlle dos seus desvelos por auxiliar as vítimas da erupción do Vesubio no ano 79, e a destrución das cidades de Pompeia e Herculano e cos damnificados do incendio que un ano despois sufriu a propia Roma. Morreu de forma prematura no ano 81.
Imperio Romano | ||
---|---|---|
Segue a: Vespasiano |
Tito (79-81) |
Precede a: Domiciano |
Dinastía Flavia |