Luís Seoane
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Luís Seoane (Bós Aires, 1 de xuño de 1910 - A Coruña, 5 de abril de 1979). Editor, escritor, xornalista, gravador e sobre todo pintor galego.
Índice |
[editar] Vida
Nacido en Bos Aires no ano 1910, fillo de emigrantes. Fixo o bacharelato en A Coruña e Dereito en Santiago de Compostela, onde participou na actividade política e cultural estudiantil. Sendo aínda estudante universitario demostrou a súa vocacion artística ilustrando libros e publicando debuxos en revistas e xornais.
De 1931 a 1936 exerceu de avogado laboralista na Coruña e foi membro do Partido Galeguista. Tras a sublevación do 18 de xullo de 1936 mantívose agachado durante uns meses ata que en 1937 puido exiliarse a Bos Aires vía Lisboa. Alí fixou a súa residencia e traballou no consulado republicano.
Foi o promotor de moitas empresas culturais, da emigración e do interior (revistas como Galicia Libre, a imprenta Resol en Santiago de Compostela xunto a Arturo Cuadrado; editoriais como a Losada; o Laboratorio de Formas de Galicia, xunto a Isaac Díaz Pardo, do que nacerá o complexo de Sargadelos, etc.). Non deixou nunca de afrontar proxectos e participar activamente na recuperación da cultura galega.
Regresou a España en 1960. Nas últimas décadas da súa vida, alternou a residencia en América con viaxes a Galicia. Morreu na Coruña en 1979.
[editar] Obra pictórica
A súa obra como artista gráfico foi importantísima: debuxante, gravador, deseñador de libros e de obxectos cerámicos, cartelista, pintor... Luís Seoane é un dos máis grandes plásticos galegos de tódolos tempos, e sen dúbida o máis completo e coñecido. A súa obra é tan extensa como o foron as súas inquedanzas artísticas e intelectuais. A súa obra pictórica reflicta ese amor a Galicia e a súa ansia por recuperar paisaxes, símbolos e personaxes galegos para facelos universais. A súa obra, de tendencia expresionista e cercana á abstración, foi exposta en lugares como Bos Aires, Montevideo, Londres, Nova York, Venecia, México, Bruxelas, Hamburgo...
[editar] Obra escrita
Publicou numerosos estudos e ensaios de arte, obras de teatro, crónicas radiofónicas, etc.
Como poeta publicou Fardel de exilado (1952), Na brétema, Santiago (1956), As cicatrices (1959), A maior abondamento (1972). No 1977 Edicións do Castro publicou a súa obra poética completa.
Dedicóuselle o Día das Letras Galegas en 1994
[editar] Obra en galego
Poesía
- Fardel d'eisilado (Bos Aires, Ediciós Anxel Casal, 1952)
- Na brétema, Sant-Yago (Bos Aires, Ediciones Botella al Mar, 1956)
- As cicatrices (Bos Aires, Editorial Citania, 1959)
Narración
- Tres follas de ruda e un allo verde (inédito). Publicado en traducción castelá: Tres hojas de ruda y un ajo verde (Bos Aires, Ediciones Botella al Mar, 1948)
Teatro
- A soldadeira (inédita). Publicada en traducción castelá: La soldadera (Bos Aires, Editorial Ariadna, 1957)
Ensaio
Grabados e dibuxos con textos literarios
- Homaxe a un paxaro (A Coruña, Ediciós do Castro, 1969)
- Retratos de esguello (A Coruña, Ediciós do Castro, 1968)
- O meco (A Coruña, Ediciós do Castro, 1963)
- O conde asesino de Sobrado (A Coruña-Bos Aires, Ediciós Cuco-Rei, 1971)
- Comunicacións mesturadas (Vigo, 1973 Galaxia)
[editar] Obra en castelán
- 13 Estampas de la traición, Bos Aires, edición de autor, (1937)
- Homenaje a la Torre de Hércules, (1945)