Florencio García Goyena

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Florencio García Goyena (Tafalla, 1783 - 1855). Xurista e político español. Cursou os seus estudos de Dereito nas Universidades de Madrid e Salamanca. En 1823 exiliouse a Francia, regresando á morte de Fernando VII.

Ocupou os cargos de síndico-consultor das Cortes e Deputación de Navarra; fiscal criminal en Burgos; correxidor en Guipúscoa; gobernador civil en Granada e Zaragoza; Rexente das audiencias de Valencia e Burgos; Maxistrado e presidente da Sala de Indias do Tribunal Supremo; Ministro de Xustiza con Joaquín Pacheco en no gabinete de Joaquín María López en 1843.

Incorporado dende moi cedo á Comisión Xeral de Codificación. A partires de 1846 participou decisivamente na elaboración do proxecto de Código Civil de España de 1851, tendo por base o Código Civil Francés, pasando a súa posteridade como o seu redactor.

Admirador, en materia penal, do xurista británico Sir William Blackstone e da Escola Penal inglesa, salvo no referente á institución do xurado, e reacio as ideas de Cesare Beccariano extremo de aplicación da pena máxima, puxo freno aos dereitos forais, e introduciu o habeas corpus na lexislación española.

Reinado de Isabel II de España

Segue a:
Joaquín Francisco Pacheco y Gutiérrez Calderón
Florencio García Goyena
(1847-1847)

Precede a:
Ramón María Narváez
Presidente do Goberno de España
Outras linguas