Apostasía

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Acción de apostasiar, o que segundo as acepcións máis habituáis pode ser:

  1. Negar da fe de Xesucristo recibida no bautismo.
  2. Dito dun relixioso: Abandoar de xeito irregular a orden ou instituto ao que pertence.
  3. Dito dun crego: Prescindir habitualmente da súa condición de seu, por incumplimento das obrigas propias do seu estado.
  4. Fig. Abandoar un partido para entrar noutro, ou cambiar de opinión ou doutrina.

En todas estas acepcións o senso ven sendo o mesmo: abandoar ou negar unha doutrina orixinalmente aceitada pero dende un rexeitamento completo da mesma (fronte ao rexeitamento parcial ou deturpado da herexía). Máis especialmente o termo alude á renuncia formal, por parte de alguén, a pertencer á comunidade de fieis dunha relixión instituida determiñada e nese sentido é tradicionalmente un termo marcadamente pexorativo, pois era aplicado polos crentes a aqueles que . abxuraban da crenza común.

A etimoloxía da verba ten a súa orixe en dous termos gregos clásicos: απο (apo), "fora de" e στασις (stasis), "colocarse"; o termo completo: αποστασις (apostasis) ten tamén o significado de rebelión ou deserción militar. Na actualidade o sentido de todos iles manténse case que invariabél. Haberá que analizar como varía o seu significado dependendo dos contextos ideolóxicos nos que se inserte.

Dende o punto de vista relixioso, a apostasía é un vicio, a corrupción da virtude da piedade, no sentido de que supón á negación explicita e consciente de cumplir cos deberes relixiosos formalmente establecidos polo dogma e polo mesmo trátase dun pecado. Como consecuencia desta concepción a apostasía é tamén considerada coma un delito eclesiástico e como tal atópase suxeito a penalizacións de diversa índole: excomunión, ostracismo, pena de morte, etc. Estas penas soen estar reguladas atraverso dos código legáis correspondentes a cada relixión, como é o caso do direito canónico católico onde o canon 1364 é explicito ao respeito.

Dende a perspectiva do ateismo e do agnosticismo tradicional, a apostasía non é máis que o final dun longo proceso secular de pérdida da fe nos resultados do pensamento mítico por parte da conciencia humana e un recoñecemento implícito da independencia liberadora dos valores da racionalidade fronte ao adoutrinamento dogmático relixioso.

Nos últimos tempos o movemento laicista, librepensadores de diferentes correntes e moitos científicos empregan a apostasía como estratexia política activa para defender e garantir a liberdade de conciencia e acción frente aos poderes eclesiásticos, sendo que os papéis tradicionáis aparecen invertidos, pois son os propios apóstatas os que esixen a exclusión formal como membros recoñecidos da(s) igrexa(s) fronte ás fortes reticencias destas últimas por ter que recoñecer a pérdeda masiva de miles de ata agora supostos fieis.

Índice

[editar] Apóstatas célebres

[editar] Do Cristianismo

[editar] Do Islam

  • Ayaan Hirsi Ali, crítico do Islam.
  • Salman Rushdie Acusado de apostata e sentenciado a morte polo imán iraní Homeini a causa da publicación do seu libro: Os versos Satánicos.

[editar] Do Xudaismo

  • Baruch de Spinoza, excomulgado pola comunidade xudía a causa do seu pensamento filosófico e político.
  • Xesús de Nazaret

[editar] Do Hinduismo

  • Ambedkar
  • Periyar Ramasami

[editar] Enlaces relacionados