Antonio Muñoz Molina

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Antonio Muñoz Molina (Úbeda -Jaén (España)-; 10 de xaneiro de 1956); escritor español e académico de número da Real Academia Española (1995). Actualmente reside en Nova York, onde dirixiu o Instituto Cervantes ata mediados de 2006.

Índice

[editar] Biografía

Estuda Historia del Arte na Universidade de Granada e Xornalismo na Universidad de Madrid. Nos anos oitenta establécese en Granada, onde traballa como funcionario e colabora como columnista no diario Ideal. O seu primeiro libro á unha recopilación deses artigos e aparece en 1984 baxo o título El Robinsón urbano.

A súa primeira novela, Beatus ille, aparece en 1986. Nela figura a cidade imaxinaria de Mágina, trasunto da súa natal Úbeda que reaparecerá noutras obras súas.

En 1987 gaña o Premio da Crítica de narrativa castellana e o Premio Nacional de Narrativa por El invierno en Lisboa e en 1991 o premio Planeta por El jinete polaco, pola que volve a ser Premio Nacional de Narrativa en 1992.

Outras obras destacadas son Beltenebros (1989) unha novela de amor e intriga no Madrid da posguerra con implicacións políticas; Los misterios de Madrid (1992 -publicada inicialmente como serial a capítulos no diario El País -o título fai referencia ó folletín decimonónico Los misterios de París, de Eugène Sue-); e El dueño del secreto (1994).

Está casado coa tamén escritora Elvira Lindo, coa que ten un fillo.

[editar] Obra

[editar] Narrativa

  • 1986 Beatus Ille.
  • 1987 El invierno en Lisboa.
  • 1988 Las otras vidas. Relatos.
  • 1989 Beltenebros (hai versión cinematográfica).
  • 1991 El jinete polaco.
  • 1992 Los misterios de Madrid.
  • 1993 Nada del otro mundo . Relatos.
  • 1994 El dueño del secreto.
  • 1995 Ardor guerrero.
  • 1997 Plenilunio (hai versión cinematográfica).
  • 1998 La colina de los sacrificios.
  • 1999 Carlota Fainberg.
  • 2000 En ausencia de Blanca.
  • 2001 Sefarad.
  • 2005 La poseída.
  • 2006 El viento de la Luna.
  • 2007 Días de diario.

[editar] Ensaio

  • 1991 Córdoba de los Omeyas.
  • 1992 La verdad de la ficción.
  • 1993 La realidad de la ficción.
  • 1995 Las apariencias.
  • 1996:
    • La huerta del Edén: escritos y diatribas sobre Andalucía.
    • Destierro y destiempo de Max Aub.
  • 1997 Escrito en un instante.
  • 1998 Pura alegría.

[editar] Otros

  • 1984 El Robinson urbano. Colección de artigos periodísticos.
  • 1985 Diario del Nautilus. Colección de artigos periodísticos.
  • 1999 La huella de unas palabras. Antoloxía dialogada realizada por José Manuel Fajardo.
  • 2000 Unas gafas de Pla. Colección de artigos periodísticos.
  • 2002 La vida por delante. Colección de artigos xornalísticos.
  • 2004 Ventanas de Manhattan. Diario de viaxe.

[editar] Premios e recoñeeimentos

  • 1986: Premio Ícaro de Literatura por Beatus Ille.
  • 1988: El invierno en Lisboa:
    • Premio Nacional de Narrativa.
    • Premio Nacional de la Crítica.
  • 1991: Premio Planeta por El jinete polaco.
  • 1992: Premio Nacional de Narrativa por El jinete polaco.
  • 1995: É elexido membro da Real Academia da Lingua.
  • 1997: Premio Euskadi de Prata.
  • 1998: Plenilunio:
    • Premio Femina Etranger á mellor obra estranxeira publicada en Francia.
    • Premio Elle.
    • Premio Crisol.
  • 2003:
    • Premio Mariano de Cavia polo seu artigo Lecciones de septiembre.
    • Premio González-Ruano polo seu artigo Los herederos.

[editar] Ligazóns externas