Acumulador de calor
Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Un acumulador de calor é un aparello do sistema de calefacción que almacena nun núcleo de bloques cerámicos illado o calor producido por calquera medio, generalmente pola electricidade, para o seu posterior uso.
O principio básico do concepto de acumulador baséase na alternancia de ciclos de carga e ciclos de descarga, correspondéndose generalmente os ciclos de carga coa noite e os de descarga co día, debido ás tarifas reducidas, así como ás maiores necesidades de uso diurno.
Índice |
[editar] Partes dun acumulador
As partes fundamentais que compoñen un acumulador de calor para calefacción son:
- un núcleo acumulador consistente nun grupo de ladrillos refractarios cuxa misión será reter a calor, ata alcanzar temperaturas de 600-700 ºC ao final do ciclo de carga.
- unha serie de resistencias eléctricas, generalmente de tipo blindado, que quentan de forma uniforme o núcleo acumulador.
- illamento térmico para conservar a calor acumulada polo núcleo e para evitar que as temperaturas superficiais alcancen os 90 ºC (máxima temperatura superficial admitida pola normativa, consultar o CTE.
- sistema de seguridade para que os ciclos realícense en condicións óptimas e un limitar térmico para evitar posibles fallos de recalentamiento do núcleo.
- sistema de control que permite descárgaa da enerxía acumulada convenientemente e regula a carga.
[editar] Tipos
Fundamentalmente hai dous tipos diferentes de acumuladores, os estáticos e os dinámicos. Existen tipos mixtos que perseguen realizar unha descarga combinada.
[editar] Acumulador Estático
Este tipo de acumuladores son os máis básicos. Os elementos de carga e o núcleo de acumulación son similares aos dinámicos pero o illamento do mesmo é máis sinxelo.
Neste tipo de acumuladores, descárgaa realízase por convección natural e por radiación. Para o control de descárgaa utilízanse unha serie de trampillas que impiden o paso do aire a trabes de l núcleo de acumulación, estas trampillas esta reguladas mediante un sistema bimetálico que é ajustable desde un mando exterior. Esta forma de regulación de descargo logra controlar un 20% da mesma, mentres que o outro 80% realízase por radiación da superficie do aparello, é dicir por perdidas do illamento e polo tanto é incontrolable.
Os acumuladores estáticos están recomendados para ser usados nos lugares habitados permanentemente mantendo unha temperatura de confort permanente.
[editar] Acumuladores dinámicos
Os acumuladores dinámicos ten un illamento moito máis eficaz que os estáticos. Neles descárgaa realízase mediante unha pequena turbina que impulsa aire a trabes do núcleo de acumulación. As súas perdidas son dun 20%, que cede por radiación, amentas que o 80% restante é descargado mediante a turbina e pode ser regulado mediante termostatos, tanto externos como internos no propio aparello.
O control de descárgaa permite a integración en sistemas domóticos e a xestión da temperatura en áreas determinadas.
[editar] Calefacción por acumulación eléctrica
Os problemas ligados pola produción da enerxía eléctrica e a súa dificultade de acumulación fai que nas hora baixas, ou vales, aquelas que no que o consumo é mínimo, haxa que buscar alternativas para evitar que se apaguen as centrais térmicas responsables de proporcionar a base energética de calquera sistema de electrogeneración, en particular as centrais térmicas de tecnoloxía nuclear. Unha das formas de lograr o obxectivo é o incentivar o consumo en horas vale para o que as compañías eléctricas establecen tarifas un 50% máis baratas que nas outras de consumo alto.
A calefacción por acumulación aproveita esta circunstancia para calefactar as vivendas e locais. Para lograr este obxectivo débese acumular nas 8 horas, que normalmente dura o período de val, toda a enerxía necesaria para o mantemento da temperatura durante o resto do día.
Ao dispoñer dunha cantidade limitada de acumulación, é moi importante, e crítica, o cálculo correcto das necesidades de achega energética a espazo a calefactar. E unha moi boa xestión da enerxía que se aporta ao mesmo en cada momento.
As características dos espazos a calefactar, son improtantisimas. O sistema de illamento, así como os tempos de temperatura de confort deben serse estudados moitísimo detenimiento.
Para o mantemento dunha determinada temperatura nun espazo determinado débese de aportar a enerxía que se perde pola diferenza de temperaturas entre o exterior e o interior dl mesmo, e da conductancia térmica (as perdas) que o recinto ten. Unha vez realizado o cálculo, hai que dimensionar o acumulador de tal forma que logre realizar nas oito horas de periodo val, e polo tanto barato, a carga completa da enerxía precisa.
Un dos maiores inconvintes é que a carga débese de realizar con antelación ás necesidades de calefacción. Isto fai que se deba realizar unha certa predicción desa necesidades, é dicir, unha predicción das condicións meteorolóxicas que haberá ao día seguinte.
Outro problema é o das perdas que teñen, ao ceder a enerxía acumulada por radiación e haber certos periodos do día onde a achega non é necesaria, isto ocorre moi comúnmente na primavera e outono, estacións que teñen uns comezos e finais dos días fríos mentres que na parte central do mesmo o sol adoita quentar suficientemente, haxa un sobre quencemento que pode resultar molesto.
As cualificacións por acumulación adoitan combinar os dous tipos de acumuladores normalmente por cuestións económicas, os estáticos son moito máis baratos que os dinámicos, pero o ideal é realizalas con acumuladores dinámicos fácilmente controlables.
Hai sistemas de control de carga que prevén as necesidades energéticas dependendo da temperatura exterior e da previsión meteorolóxica.
A calefacción eléctrica por acumulación ten un moi baixo mantemento, non é necesario máis que a limpeza anual dos acumuladores e a reposición das pilas dos cronotermostatos.
[editar] Viabilidad
- Vantaxes
- Custos reducidos de uso debido ás tarifas enerxéticas nocturnas.
- Instalación sinxela xa que non require obra.
- É unha solución limpa e segura (como todas as solucións que contan con enerxía eléctrica).
- Inconvenientes
- Menor control sobre descárga de calor, dependendo do tipo de acumulador.
- Prezo elevado de cada aparello e grandes diferenzas entre modelos no mercado.
- A instalación eléctrica de inmobles antigos adoita necesitar unha reforma case total.