«Անքնություն»
From Wikipedia
Քունըս չի տանում,
Դու էլ մի քնիր,
Հետս էլ կրկընիր,
Որ Հայաստանում
Հիմա գարունը
Բացվել է արդեն.
Թոզած հին հունը՝
Գետերը հորդել,
Պղտոր ու խելառ,
Դես–դեն են խփում։
Կանաչից հարբած՝
Գառներ ու հորթեր
Լեռնալանջերին
Խայտում են,ծփում։
Մոշու թփեր են
Չորս բոլորը աճել։
Մի մոլոր գառնուկ Պճեղն է դաջել
Ոլոր կածանի
Կիսաթաց հողին։
Խազալի վրա
Մի բուռ հին կաղին
Տվել է իրեն
Լո՜ւռ արևակողի։
Կոճղը դարձըրած
Իր համարսեղան՝
Պսակ է գործում
Մի պուճուր տղա
Ու գցում վզին
Իր ծիրան եզի։
Իսկ մա՜յրը տզի...
Պառավն անտեղի՝,
Զո՜ւր է տեղ գցել
Քնելու համար.
Նա, ինձ պես, գուցե
Չի քնել հիմա,
Նա՛, որին դեմքով
Ես շա՜տ եմ նման...
Քունըս չի տանում,
Դու էլ մի քնիր,
Հետս էլ կրկընիր,
Թե ի՞նչ եմ անում,
Ես ի՞նչ եմ անում
Ոչ Հայաստանում...
10-11.11.1956 Մոսկվա