Գևորգ Չաուշ

From Wikipedia

Գևորգ Չաուշ (Գևորգ Չավուշ, Գևորգ Արոյի Ղազարյան), հայ ազգային ազատագրական շարժման հերոս, ֆիդայի (1870 կամ 1871 - 1907): Ծնվել է Սասունի Բսանաց գավառի Մըկթենք գյուղում: Սովորել է Մշո Առաքելոց վանքի դպրոցում  : Եղել է Հալեպում, որտեղից 1890-ին վերադառնալով միացել է Հարություն Պոյաջյանի մարտական խմբին: Մասնակցել է Սասունի 1891-1893-ի ինքնապաշտպանական կռիվներին և 1894-ի հերոսամարտին: 1894-ի սեպտեմբերին ձերբակալվել է թուրքական իշխանությունների կողմից և դատապարտվել 15 տարվա ազատազրկման: 20 ամիս անց նրան հաջողվել է փախչել Սասուն: 1896-ին ծանոթացել է Անդրանիկի հետ, զինակցել նրան: Մասնակցել է Բերդակի և Առաքելոց վանքի կռիվներին (1901), 1904-ի Սասունի ապստամբությանը, ղեկավարել Իշխանաձորի և Տալվորիկի կռիվները: Գևորգ Չաուշի մարտական խումբը Կարսում, Աստղում, Արքավանքում և այլուր հերոսական մարտեր է մղել թուրքական գերազանցող ուժերի հետ: 1907թ.-ի մայիսի 7-ին թուրքական զորքերին հաջողվել է շրջապատել Գևորգ Չաուշի զորաջոկատը Մշո դաշտի Սոլուխ գյուղում, որտեղ և նա զոհվել է անհավասար մարտում` Սոլուխի կամուրջի (Մուրադ գետ) վրա:

Գևորգ Չաուշը համիդյան արյունոտ վարչակարգի դեմ ոտքի ելած հայ ֆիդայական շարժման առաջին սերնդի ակնառու դեմքերից է, իր ժողովրդի ազատագրման գործին նվիրված անձնազոհ մարտիկ: Հայ ժողովուրդը բազմաթիվ երգեր է հյուսել նրա մասին: