Ólafur Tryggvason

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Ólafur Tryggvason (963 - 9. september 1000) var konungur Noregs frá 995. Ólafur tók við af Hákoni jarli. Ólafur vann ötullega að útbreiðslu kristni, m.a. í Noregi, á Íslandi og Grænlandi. Hann féll á skipi sínu, Orminum langa, í orrustunni við Svoldur gegn Eiríki jarl, Sveini tjúguskegg Danakonungi og Ólafi skautkonungi Svíakonungi. Frá Ólafi er sagt í Ólafs sögu Tryggvasonar.

Fyrsta kona Ólafs Tryggvasonar var Geira, dóttir Búrisláfs konungs í Vindlandi.

Önnur kona hans var Gyða Ólafsdóttir, systir Ólafs Kvarans sem var konungur á Írlandi í Dyflinni. Hún var ung kona og fríð. Þriðja kona hans var Guðrún Járnskeggjadóttir. Hún gerði tilraun til að myrða Ólaf nóttina sem hún giftist honum; það mistókst og hún fór aftur til síns heima. Fjórða og síðasta kona Ólafs var Þyri Haraldsdóttir, systir Sveins tjúguskeggs.

Ólafur lét skírast til kristni í Syllingum (Scilly Islands) á Írlandi.


Fyrirrennari:
Hákon jarl
Noregskonungur
(995 – 1000)
Eftirmaður:
Eiríkur jarl
Sveinn jarl
Sveinn tjúguskegg



Þessi grein sem fjallar um sagnfræðilegt efni er stubbur.
Þú getur hjálpað til með því að bæta við hana