Kappadókía

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Kort sem sýnir staðsetningu Kappadókíu.
Kort sem sýnir staðsetningu Kappadókíu.

Kappadókía (gríska: Καππαδοκία; tyrkneska: Kapadokya) var stórt hérað inni í landi í Litlu-Asíu þar sem nú er Tyrkland. Á tímum Heródótosar bjuggu Kappadókar á öllu svæðinu frá Tárusfjöllum að Svartahafi. Nafnið kemur fyrst fyrir seint á 6. öld f.Kr. sem heiti á landi innan Persaveldis. Fyrir tíð Xenófóns (f. um 430 f.Kr. hafði Kappadókíu verið skipt upp í tvö landstjórnarumdæmi (satrap) þar sem annað þeirra hét áfram Kappadókía en hitt fékk fyrst nafnið „Kappadókía í átt til Pontus“ sem síðan var stytt í „Pontus“. Þessi þrengri merking orðsins Kappadókía hefur síðan verið notuð.

Á bronsöld var Kappadókía þekkt sem Hatti og var kjarnaland Hittíta. Þrátt fyrir fall veldis Hittíta og við útþenslu Persa og Grikkja náði landið að mestu að halda innlendum höfðingjum og var eins konar lénsveldi. Landið var að lokum gert að rómversku skattlandi á tímum Tíberíusar árið 17.

Wikimedia Commons merkið
Margmiðlunarefni tengt Kappadókíu er að finna á Wikimedia Commons.