Herakleitos
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Herakleitos frá Efosos (gríska: Ἡράκλειτος; 535 f.Kr.?-475 f.Kr.) var heimspekingur og einn af forverum Sókratesar. Lítið er vitað um Herakleitos. Heimspeki hans hafði áhrif á Aristóteles, Platon og stóuspekina og síðar á heimspekinga 19. aldar.
Hugmyndir Herakleitosar eru helst tvær og hafa haft töluverð áhrif. Annarsvegar kenning hans um einingu andstæðna (vegurinn upp og vegurinn niður er einn og hinn sami, brot 60) og að átök milli andstæðna orsaki sífelldar breytingar. Hinsvegar kenningin um að allt sé hverfullt. Síðari hugmyndin er merkileg að því leytinu til að menn höfðu verið gjarnir á að trúa á eitthvað sem væri eilíft fram til þessa. Honum er einnig gjarnan tileinkuð hugmyndin um logos.
[breyta] Útgáfur
- Heraclitus, Heraclitus: Fragments. A Text and a Translation with a Commentary. T.M. Brown (ritstj. og þýð.) (University of Toronto Press, 1987).
[breyta] Sjá einnig
- Algyðistrú
- Verufræði
- Taóismi
Forverar Sókratesar |
Míletosmenn : Þales · Anaxímandros · Anaxímenes Pýþagóringar : Pýþagóras · Alkmajon frá Króton · Fílolás · Arkýtas Efesosmenn : Herakleitos — Eleumenn : Xenofanes · Parmenídes · Zenon frá Eleu · Melissos Fjölhyggjan : Anaxagóras · Empedókles — Eindahyggjan : Levkippos · Demókrítos Fræðarar : Prótagóras · Pródíkos · Hippías · Krítías · Þrasýmakkos Díogenes frá Apolloníu |