Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Haglél eða hagl er tegund úrkomu þar sem litlar, glærar eða hálfglærar, harðar ískúlur, 5 til 50 mm í þvermál falla til jarðar. Haglél fellur alltaf úr skúraskýjum. Í einstaka tilfellum eru höglin svo stór að hætta stafar af þeim.