ძველი ქართული სიტყვების ლექსიკონი

ვიკიპედიიდან


სარჩევი:

[რედაქტირება]

  • აგარაკი – სახნავ-სათესი მიწა.
  • აზმნობა – ფიქრი; არა აზმნობდეს – არა ფიქრობდეს, არა ჰგონებდეს.
  • ალაფი – დავლა, ნადავლი.
  • ამაო – უსარგებლო, უქმი.
  • ამბორის ყოფა – კოცნა.
  • ამჴმელი – ამღები.
  • ანაზდეული – უცაბედი, მოულოდნელი.
  • ანგარება – სიხარბე, ვეცხლისმოყვარეობა.
  • ანთრაკი – ერთგვარი ძვირფასი ქვა, ნაკვერცხლის ფერი.
  • არგანი – ჯოხი, კვერთხი.
  • არდაბაგი – სარკმელი.
  • არდაგი – წინსაფარი, ტილო.
  • არება – მიმოდა არებ თვალთა – აქეთ-იქით იხედები.
  • არვე – ცხვრის ფარა.
  • არია – პლანეტა მარსი.
  • ასლი – პურეულთა ჯგუფის ერთ-ერთი ძირითადი სახეობა, ორმარცვალა.
  • ასო – ადამიანის სხეულის ნაწილი, ორგანო.
  • ასპიტი – ძლიერ შხამიანი გველი.
  • აფროდიტი – პლანეტა ვენერა.
  • აღდება – მოდება, მოკიდება (ცეცხლისა); აღდებული – მოდებული, მოკიდებული.
  • აღვსება – აღდგომა.
  • აღკრება – დაკრეფა, აღება.
  • აღლაღება – გალაღება, გათამამება.
  • აღმონაღები – ამონღები, ნარწყევი, ნანთხევი.
  • აღმოსავალი – აღმოსავლეთი.
  • აღმოჴდა – ამოღება, ამოთხრა.
  • აღნადგინები – სარგებელი, პროცენტი.
  • აღტყველვა – ტაშის შემოკვრა სიხარულით.
  • აღტყინებული – ანთებული, აღგზნებული.
  • აღუბორგველობა – აღუშფოთველობა, გაურისხველობა.
  • აღუზვავებელი – ვინც არ არის გაამაყებული, გადადგულებული ან გაამპარტავნებული. (საპირისპირო ცნებაა აღზევებული).
  • აღქმა – აყვანა; აღიქვა – შეისვა.
  • აღძრვა – აჯანყება, აბუნტება.
  • აღჭურვა – შეიარაღება.
  • აღჴოცა – აღფხვრა, წაშლა, აღგვა.

[რედაქტირება]

  • ბაია – დანაკის კუდის ფოთოლი
  • ბასრობა – კიცხვა, დაცინვა, გინება.
  • ბებკი – ძონძი, კონკი, ნაგლეჯი.
  • ბევრი – ათი ათასი (10 000); ბევრეული - ათი ათასეული.
  • ბევრის ბევრეული – ათი ათასჯერ ათი ათასეული ანუ მრავალი, უთვალავი.
  • ბელიერი – ეშმაკი, ავი სული.
  • ბერწი – უშვილო.
  • ბეცება – ბარბაცი.
  • ბიალონი – თხელი და მსუბუქი წამოსასხამი (ხმარობდნენ სასულიერო პირები).
  • ბისონი – ძვირფასი ქსოვილისაგან დამზადებული სამოსელი, რომელსაც იცვამდნენ მეფეები და მღვდელმთავრები.
  • ბოროტ-მზრახველობა – ბოროტი ლაპარაკი, ლაყბობა.
  • ბრჭალი – ტერფი.
  • ბურდო – ფეტვის ბზე, გაულეწავი.
  • ბურვა – ხურვა.
  • ბუქი – ქარბუქი.
  • ბჭე – კარი, შესავალი.

[რედაქტირება]

  • გავალაკი – საჩრდილობელი, თავს გადასაფარებელი.
  • გამკაცრება – გაფრთხილება, მორიდება.
  • გამოვრდომა – გამოვარდნა.
  • გამოთარგმანება – განმარტება.
  • გამომჴდელი – გამომგდები, გამომდევნელი.
  • გამოტევება – გამოშვება.
  • გამოღება – გამოსხმა (ნაყოფისა).
  • გამოხვმა – გამოღება, გამოყვანა.
  • გამოწვლილვა – დაწვრილებით გამოძიება, გამოკვლევა.
  • გამოჴუება – გამოკლება.
  • განბასრვა – გაკიცხვა, დაცინვა, დამცირება.
  • განბძარვა – გაგლეჯა.
  • განბჭობა – განსჯა.
  • განგლისპებული – გაანჩხლებული, გაავებული, გაკაპასებული.
  • განგოზი – კირი, გაჯი.
  • განდრეკილობა – განდგომა, გადახრა (მართლმადიდებელი სარწმუნოებიდან).
  • განვაჭრებული – განსყიდული.
  • განვლინება – გაგზავნა, გაშვება.
  • განვლტოლა – გაქცევა.
  • განვრდომა – გავარდნა.
  • განზვავებული – გაამაყებული, გადიდგულებული.
  • განკითხვა – განსჯა, გასამართლება.
  • განკრძალვა, განკრძალება – მორიდება, გაფრთხილება. განკრძალული – გაფრთხილებული, მორიდებული.
  • განლაღება – გალაღება, გათამამება.
  • განლევა – გათავება.
  • განლიგება – გაშტერება, გარინდება, გაჩუმება.
  • განმარტება – გაშლა.
  • განმსტრობა – დაზვერვა.
  • განმტკიცება – გამაგრება.
  • განმხრწნელი – წამხდენელი, სიცოცხლის მომსპობი.
  • განოტება – განდევნა, გაძევება, მოშორება.
  • განპოხება – გასუქება.
  • განრინება – ხსნა, გადარჩენა. განსარინებელი – გადასარჩენი.
  • განსვენება – მოსვენება.
  • განსპეტაკება – გათეთრება, გაწმენდა.
  • განსხიპვა – გაჭიმვა, გაკვრა.
  • განსხმა – გაძევება, განდევნა.
  • განქარვება – გაუჩინარება, გაბრობა.
  • განქიქება – შერცხვენა, გაკიცხვა.
  • განქრევა - გაუჩინარება, გაბრობა, მოსპობა.
  • განჩინება – განკითხვა, განსჯა.
  • განცდა – დანახვა, განჭვრეტა.
  • განცემა – სობა, გარჭმა.
  • განცოფება – გაგიჟება, გახელება.
  • განცხოველება – გაცოცხლება.
  • განცხრომა – ლხენა, შვება, დროს ტარება.
  • განძება – გაძევება, განდევნა.
  • განძვინება – გამძვინვარება, გააფთრება.
  • განწონება – გაჩრა, გარჭმა, ჩასობა.
  • განწყობა – საბრძოლველად გამზადება.
  • განხეთქა – დახევა.
  • განხვმა – გაღება, გახსნა, გახელა.
  • განხრწნადი – მოკვდავი.
  • განჴდა – გახდა, გაძრობა.
  • განჴმელი – დამშრალი; ხმელი, გამხდარი.
  • გარდამოჴდომა – გადმოხტომა.
  • გარე-შემოუწერელი – შემოუსაზღვრელი, შემოუფარგლავი.
  • გარე-წარქცევა – გარეთ მიბრუნება.
  • გაროქვა – გაძარცვა, ქონების გატაცება.
  • გახელება – გაგიჟება.
  • გება – არ ეგების – არ შეიძლება.
  • გეენია – ჯოჯოხეთი.
  • გვადრუცი – კოლოფი, ყულაბა.
  • გვემა – ცემა.
  • გლახაკი – 1. მათხოვარი, გლახა; 2. ღარიბი, უქონელი, უპოვარი; 3. თავმდაბლობა.
  • გლისპი – ანჩხლი, კაპასი, ავი.
  • გონება-მოუდრეკელი – რეგვენი.
  • გრძნა – არავინ აგრძნას, არავინ შეიტყოს.
  • გულდამზიდველი – გულდამზიზღებელი.
  • გულისთქმა – წადილი, სურვილი.

[რედაქტირება]

  • დაბებკული – დაკონკილი, დაძონძილი.
  • დაბრყვილებული – მოსუსტებული, დაკლებული.
  • დაბურვა – დახურვა.
  • დაბძარვა – დახეთქვა, დაჭრა, დაგლეჯა.
  • დაგება – 1. შერიგება; 2. დაფენა, გაშლა.
  • დადგინება – დანიშვნა, დაყენება.
  • დადგრომა – დადგომა, გაჩერება. დაუდგრომელი – გაუჩერებელი, მოუსვენარი.
  • დადუხჭირება – დაუშნოვება.
  • დავანება – დამკვიდრება, დასადგურება.
  • დაზრქელებული – გასქელებული.
  • დათიჴება – ატალახება.
  • დათხევა – დაღვრა. დათხეული – დაღვრილი.
  • დაკვეთება – დაცემა, დავარდნა.
  • დაკრება – ჩაქვავება, ჩაქოლვა.
  • დალტობა – დასველება. დალტობილი – დასველებული.
  • დამარხვა – 1. შენახვა; 2. დამკვიდრება.
  • დამმარხველი – შემნახველი.
  • დამაშვრალი – დაღლილი.
  • დამთხე – მომზრახი (საბა), ქადაგი.
  • დამოკიდებული – ჩამოკიდებული.
  • დამსჭვალვა – დალურსმვა. დამსჭვალული – დალურსმული.
  • დამტკნარება – შესქელება.
  • დამშთვარი – დამხრჩვალი.
  • დამძიმება – შეწუხება.
  • დამწიკულება – გაჭუჭყიანება, გასვრა.
  • დანაკის-კუდი - ფინიკი, ინდის ხურმა.
  • დანთქმა – დაძირვა, ჩაძირვა.
  • დასავალი – დაძავლეთი.
  • დასტაქარი – ქირურგი, ჭრილობათა და მოტეხილობათა მკურნალი.
  • დასხმა – დაფუძნება.
  • დატევება – მიტოვება.
  • დაფლვა – დამარხვა, დაკრძალვა. დაფლული – დამარხული.
  • დაფხვრა – დაგლეჯა.
  • დაღნიოშება – გაცუდება, დაუშნოვება.
  • დაყენებული – აკრძალული.
  • დაყუდება – დადგომა, ჩადგომა, გაჩერება.
  • დაშთობა – დახრჩობა.
  • დაშთომა – დარჩენა.
  • დაშრტობა – ჩაქრობა.
  • დაცადება – შეჩერება, დაყოვნება, შენელება. დაცადებული – დაყოვნებული, შეჩერებული. დაუცადებელი – შეუჩერებელი, შეუნელებელი, დაუყოვნებელი.
  • დაცემა – დაკვრა (საყვირისა).
  • დაწერტა – დაჩხვლეტა ეკლით.
  • დაწვლილება – დაწვრილება.
  • დაწუხვა – დახუჭვა.
  • დაწყობა – შეთანხმება, შეწყობა.
  • დაჭირვებული – გაჭირვებული; დანაღვლიანებული, დამწუხრებული.
  • დაჴსნა – დარღვევა, დაშლა; დაუძლურება.
  • დამჴსნელი – დამარღვეველი, დამშლელი.
  • დაჴშვა – დახურვა, დაკეტვა.
  • დედაწული – ჯალაბობა, სახლეული.
  • დია – პლანეტა მუშთარი.
  • დიაცი – ქალი, დედაკაცი.
  • დიკა – გაზაფხულის ნათესი ხორბალი.
  • დილეგი – საპატიმრო, საპყრობილე.
  • დრაკჰანი – ოქროს მონეტა.
  • დრტვინვა – ბუზღუნი.

[რედაქტირება]

  • ებგური – გუშაგი, ყარაული.
  • ედემი – სამოთხის ბაღი.
  • ემბაზი – სანათლავი ჭურჭელი.
  • ემპლასტრო – მალამო, სალბუნი.
  • ენაბრგვნილობა – ენაჩლუნგობა, ენაბლუობა.
  • ენკრატისი – მოწესე ქალი.
  • ენქერი – ხელსახოცი.
  • ერმი – პლანეტა მერკური.
  • ექსორია – სამშობლოდან გაძევება, განდევნა.

[რედაქტირება]

  • ვასილისკო – ბასილისკო, თვალთ მაკვდინებელი მხეცი, გესლიანი (საბა).
  • ვაშკარანი – ტომარა, ჩანთა.
  • ვაჴში – სარგებელი, პროცენტი, აღნადგინები.
  • ვლტოლა – გაქცევა.

[რედაქტირება]

  • ზავებული – შეზავებული.
  • ზაკვა, ზაკუვა – ცბიერება, თვალთმაქცობა.
  • ზარდაჴშა – პატარა ყუთი, კოლოფი.
  • ზატიკი – პასექი. ზატიკობა – აღდგომა.
  • ზე – 1. ...-ის დროს. მოსეს ზე – მოსეს დროს. 2. მაღლა, ზევით, ზეზე, ფეხზე. 3. „ზედა“ თანდებული.
  • ზეზი – ოქროქსოვილი.
  • ზეშთა-მჩენი – ამპარტავანი, ამაყი, ქედმაღალი; ზეშთა-მჩენობა – ამპარტავნობა, ამაყობა, ქედმაღლობა.
  • ზეცისა ძალნი – ანგელოზები.
  • ზვავი – ამპარტავანი, ამაყი, ქედმაღალი; ზვაობა - ამპარტავნობა, ამაყობა, ქედმაღლობა.
  • ზვარაკი – შესაწირავი ცხოველი; ზვარაკი ჭამებული – ნასუქარი, შესაწირავად გასუქებული მოზვერი.
  • ზოდი – ზოდიაქო.
  • ზოსტერი – ძვირფასი ქვებით შემკული ტყავის ქამარი.
  • ზრახვა – ლაპარაკი.
  • ზრდა – კვება.

[რედაქტირება]

  • თავადი – ბატონი, დიდებული, უფროსი.
  • თავდამოქცევა – თავდაყირა.
  • თავის მიდრეკა – თავშეფარება; თავთა მისადრეკი – თავშესაფარი.
  • თანა-განმზრახი – მრჩეველი.
  • თანა-მოდასე – თანაწევრი, დასის წევრი.
  • თანანადები – ვალი, გადასახადი.
  • თარგმანი, თარგმანება, თარგმნა – განმარტება.
  • თაფლი ველური – „ხე არს მსგავსი ურთხლისა, რომლისა მიერ მსგავსი მანანასი ჩამოეწვეთების“.
  • თაფლუჭი – ერთგვარი მათრობელა სასმელი.
  • თეო - ფარეხის გარშემო საყარაულო ადგილი.
  • თვალვა – თვლა.
  • თვალ-მოუღებელი – თვალმოუშორებელი, თვალაუღებელი.
  • თვით-სჯულება – თავნებობა.
  • თვისი – ნათესავი, მოყვარე, თავისიანი.
  • თხზულება – დაწნული.
  • თხიერი – ტიკი.

[რედაქტირება]

  • იგავი – „იგავნი“, ძველი აღთქმის ერთ-ერთი წიგნი.
  • იავარ-ქმნა – აკლება, განადგურება, აოხრება.
  • ინანი – ერთგვარი სურნელოვანი სასხურებელი წყალი.
  • ისმაიტელი – ბიბლიური გადმოცემით, აგარის შვილის ისმაილის ჩამომავალი. შემლგომში ისმაიტელებად იწოდებოდნენ მაჰმადიანები.
  • იფქლი – ხორბალი, პური.
  • იქედნე – შხამიანი გველი, რომელიც პირიდან მაკდება და მშობიარობის დროს კვდება.
  • იშვით – იშვიათად.
  • იძრვისი – რაც მოძრავია (ცხოველები, ფრინველები და ქვემძრომნი).
  • იწრო – ვიწრო, პატარა (ადგილი); იწროება – სივიწროვე, გაჭირვება. იხ. შეიწრებული.

[რედაქტირება]

  • კავშირი – ელემენტი (მიწა, წყალი, ჰაერი, ცეცხლი).
  • კაზმა – იხ. განკაზმა.
  • კარაული – სახედარი, ჯორი.
  • კაჩალო – ხორცის ჩამოსაკიდი კაპიანი ხე, ჩანგალი.
  • კაცად-კაცადი – თითოეული.
  • კბოდე – ზღვის ან მდინარის კლდოვანი (ციცაბო, ფრიალო) ნაპირი.
  • კდემა – რიდი, რცხვენა.
  • კვართი – ქრისტეს პერანგი.
  • კვეთება – შეხეთქება, შესკდომა.
  • კირიელეისონ – ბენძნულია, ქართულად ნიშნავს „უფალო, შეგვიწყალენ!“.
  • კლემაქსი – კიბე, წმ. იოანე სინელის თხზულება.
  • კლიტე – გასაღები.
  • კმა – საკმარისი.
  • კოლვიზმა – დიდი მარხულობა.
  • კომსობა – ერისთავობა.
  • კოჭიკური – ნაპარსი თმა.
  • კრეტსაბმელი - ფარდა.
  • კრონოს – პლანეტა სატურნი.
  • კრჩხიალი, კრჩხიალება – საზარელი კივილი.
  • კრძალვა – რიდება.
  • კუკული – ბერის ქუდი.
  • კუროს თავი – ტატაშა, შავი ნარი (აქვს ეკლები).

[რედაქტირება]

  • ლაინი – შეღებილი ნარმა.
  • ლალვა – ჩხუბი.
  • ლანქერი – თოვლის ღვარი.
  • ლანძვი – სარკმელი, ფანჯარა.
  • ლიზღობა – მლიქვნელური და უშვერი (კადნიერი) ლაპარაკი.
  • ლირწი – ვნებიანი, მხურვალე (ითქმის ქალთა სქესზე); ლირწება – ვნებიანობა, მხურვალება.
  • ლიტონი – უბრალო.
  • ლიქნა – პირფერობა.
  • ლმობა – ტკივილი.
  • ლტობა – დასველება.
  • ლტოლვილი – გაქცეული.

[რედაქტირება]

  • მაგისტროსი – მოძღვარი.
  • მალიად – სწრაფად, ჩქარა.
  • მამონა – უსამართლოდ შეძენილი ქონება.
  • მამწყობარი – შემწყობელი.
  • მანანა – ზეციური პური, რომლითაც კვუბავდა ღმერთი ეგვიპტიდან გამოსულ ებრაელებს უდაბნოში.
  • მანდატური – ხელარგნოსანი, მეფის მცველი მოხელე.
  • მანიაკი – მოთვალულ-მომარგალიტებული საყელო.
  • მანქანება – სხვადასხვა სავნებელი ხერხი, ხრიკი.
  • მაოტებელი – განმდევნელი, გამაქცეველი.
  • მაოხარი – ამაოხრებელი.
  • მართვე – ბარტყი, ბახალა.
  • მარმენიო – ბედისწერა.
  • მარტვილი – წამებული, მოწამე.
  • მაღნარი – მაღალი და ხშირი ტყე.
  • მახა – ასლი.
  • მგბარი – მოხარშული.
  • მგვემელი – მცემელი.
  • მგზნებარი – მოგვი, ცეცხლის მნათებელი ქურუმი.
  • მგმობარი – მგმობელი, ქრისტიანული სარწმუნოების უარმყოფელი.
  • მგრგვალი – მრგვალი
  • მდუმრადი – მდუმარე, უსიტყვო, ჩუმი.
  • მდღევარი – დღიური.
  • მებეჭე – მისანი, რომელიც ბეჭის ძვლით მკითხაობს.
  • მებრუჟეობა – ლოთობა.
  • მეზვერე – მებაჟე, ხარკის ამკრეფი.
  • მეინახე – თანამესუფრე.
  • მეკერმე – კერმის (წვრილი ფულის) ამკრეფი.
  • მეკობრე – ავაზაკი, ყაჩაღი.
  • მეკრე – კარის მცველი.
  • მელი – მელია.
  • მემთრვალე – ლოთი; მემთრვალეობა – ლოთობა; მთრვალობა – თრობა.
  • მთხრებლი – ორმო, თხრილი.
  • მიგება – მიზღვევა; მისაგებელი – მისაზღავი.
  • მიდამო-ვლა – აქეთ-იქით სიარული.
  • მიდგომა – დაორსულება მუცლად-ღება; მიდგომილება – დაორსულება.
  • მიდრკომა – გადახრა, გადახვევა.
  • მითვალვა – მითვლა, თვლით მიცემა.
  • მილიონი – მილი (სიგრძის საზომი ერთეული).
  • მიმდემი – მუდმივი, მარადიული.
  • მიმყოლი – მიმდევარი.
  • მიმწუხრი – საღამოს.
  • მიპყრობა – მიწოდება, მიცემა.
  • მისაგებელი – იხ. მიგება.
  • მისადრეკკლი – თავშესაფარი.
  • მიტაცება – წართმევა, წაგლეჯა.
  • მიღება – წართმევა.
  • მიჩემება – მისაკუთრება.
  • მიწევა – მიღწევა.
  • მიწურვა – მიახლოვება.
  • მიხვეჭა – წართმევა, მიტაცება.
  • მიხვმა – (ჴორცნი) მარიამისაგან მიიხვნა – (ხორცი) მარიამისაგან შეისხა.
  • მკალი – კალია.
  • მკელობელი – კოჭლი.
  • მკვრელი – დამკვრელი.
  • მკოდოვანი – ღარიბი, ღატაკი, უქონელი; მკოდოვნება - სიღარიბე, სიღატაკე, უქონელობა.
  • მლევანება – გულსავსეობა, გულუხვობა.
  • მოაბა – ტახტრევანდი.
  • მოგება – 1. მოსაზრება, ჭკუაზე (გონს) მოსვლა; 2. შეძენა, მოპოვება.
  • მოგვი – ვარსკვლავთმრიცხველი, ასტროლოგი.
  • მოდასე – დასის წევრი; მოდასეობა – დასის წევრობა.
  • მოდნობა – მონელება.
  • მოდრეკა – მოქცევა, მობრუნება.
  • მოვაჭრებული – მოშოვებული, შეძენილი.
  • მოვლება – მოტარება.
  • მოზავებული – ???????
  • მოთვალული – თვლებით მოჭედილი.
  • მოკვეთა – მოჭრა, გადატ. მოკვლა.
  • მოკიცხარი – მქირდავი, მკიცხველი, ვინც სხვას დასცინის.
  • მოლალე – მოჩხუბარი, მოშუღლე.
  • მომახურება – მარყუჟის გაკეთება.
  • მომედგრება – გაზარმაცება.
  • მომსყიდელი – მყიდველი.
  • მომტვერება – მტვრად ქცევა, მოსპობა.
  • მომღერალი – მოცეკვავე, მოთამაშე.
  • მომყმარი – მშიერი; მომყმარება – შიმშილი.
  • მონებება – მონდომება, მოსურვება.
  • მონიჭება – დასაჩუქრება, საბოძვარის მიღება.
  • მორბევა – დარბევა, აოხრება.
  • მორისვა – მოპარსვა, გაკრეჭა.
  • მორყვნა – მუცლის მოშლა.
  • მოსავაჭრებელი – საშოვნელი, შესაძენი.
  • მოსიკვდიდ – იხ. სიკვდილი.
  • მოსმიერი – ღვინის მსმელი.
  • მოსპოლვა – მოსპობა, განადგურება.
  • მოსრვა – მოსპობა, ამოწყვეტა, ამოჟლეტა.
  • მოსურნე – შეყვარებული.
  • მოტყინარე – მოგიზგიზე, ანთებული.
  • მოფხვრა – მოგლეჯა.
  • მოქცევა – მობრუნება.
  • მოღება – 1. მოტანა; 2. წართმევა.
  • მოღვაწება – შოვნა, მოპოვება.
  • მოყივნება – მოტყუება, შეცდენა; გამასხრება, შერცხვენა.
  • მოყმობა – შიმიშილით სიკვდილი.
  • მოშთობა – მოხრჩობა.
  • მოშოება – შოვნა, შეძენა; მოშოებული – ნაშოვნი, შეძენილი.
  • მოცალე – მოცლილი.
  • მოძაგება – შეძულება, შეძგაება.
  • მოწესე – მონაზონი ქალი.
  • მოწიწვა – მოწიწება, მოკრძალება.
  • მოწლედ – მოწიწებით, მოკრძალებით.
  • მოწყვედა – ამოწყვეტა, ამოჟლეტა.
  • მოხად – მოვხადოთ – მოვუწოდოთ; მოხადა – გამოიწვია.
  • მოხვეჭა – ქონების შეძენა, სახელის განთქმა . მონახვეჭი – შეძენილი, მოპოვებული.
  • მოხოიშნება – იხ. მეხვაიშნობა.
  • მოჴდომა – თავდავხმა, მოვარდნა.
  • მპარავი – ქურდი.
  • მრე – მძლე, მომრევი.
  • მრთელი – ჯანმრთელი.
  • მრივსელი – მპარსველი, მკრეჭელი.
  • მროკავი – მოცეკვავე.
  • მრჩობლი – წყვილი, ორი.
  • მსასოებელი – მოიმედე.
  • მსგეფსი – ერთი კვირა.
  • მსოფლიო – ამქვეყნიური.
  • მსტოვარი – მზვერავი, ჯაშუში.
  • მსხემი – მწირი, უცხო; მსხემყოფა – მწირობა, უცხოობა.
  • მსხუნავი – მსუსხავი.
  • მტილი – ბაღი.
  • მუნებური – იქაური.
  • მუნთქვესვე – მაშინვე, იმწამსვე.
  • მფოფინარე – მდუღარე.
  • მქისე – ხორკლიანი.
  • მქსინვარე – ძლიერ მქროლავი; სუსხიანი.
  • მღერა – თამაშობა.
  • მღილი – ჩრჩილი.
  • მყვრელი – ძლოკი, ანკარა, გველხოკერა.
  • მყია – ნაპრალი, ღრე.
  • მყის – უცბად, მაშინვე.
  • მცბიერი – ცბიერი.
  • მცემელი – დამკვრელი (საყვირისა, ფანდურისა და მისთ.).
  • მძიღვი – მჯიღი, მუშტი.
  • მძრომი – ქვეწარმავალი, ქვემძრომი.
  • მძრწოლარე – მოშიშარი, ვინც შიშისაგან კანაკალებს.
  • მწამლველი – მოგვი, გრძნეული.
  • მწერტელი – მჩხვლეტელი.
  • მწვალებელი – ერეტიკოსი, ქრისტიანული ორთოდოქსალური სარწმუნოებიდან გადამდგარი.
  • მწვანვილი – მწვანე ბალახი.
  • მწვირე – წუმპე, მყრალი ტლაპო.
  • მწვლილი – 1. მარცვალი; 2. წვრილი ფული.
  • მწიკვლი – ჭუჭყი; მწიკვლიანი, მწიკვლევანი – ჭუჭყიანი, ბინძური; უწმინდური.
  • მწირობა – მსხემობა, მწირად (უცხოდ, სტუმრად) ყოფნა.
  • მწყაზარი – ლამაზი, მშვენიერი.
  • მწყევარი – ვინც იწყკვლება.
  • მწყემსი – გადატ. მღვდელი, საეკლესიო პირი.
  • მწყობელი – მომღერალთა (მგალობელთა) გუნდის (დასის) წევრი.
  • მწყობრი - მომღერალთა (მგალობელთა) გუნდი (დასი).
  • მწყრომი – მომდურავი, მწყრალი.
  • მწყურნები – ჭყანტობი, წყლიანი ადგილი.
  • მჭამელი – ჟანგი.
  • მჭელი – პეშვი, ერთი მუჭა.
  • მჭირსნედ – ძლიერად, დიდი საჭიროებით.
  • მჴევალი – ნაყიდი ან ნამზითვი ყმა-ქალი, საერთოდ მსახური ქალი.
  • მჯიღი – მუშტი.

[რედაქტირება]

  • ნაანგარევი – სიხარბით ნაშოვნი, მონახვეჭი, ნატაცები.
  • ნაგვემი – ნაცემი.
  • ნათხაზი – ნაწნავი, დაწნული.
  • ნაკრტენი – ბუმბული.
  • ნარცხი – ნარეცხი.
  • ნასხამოანი – ასხმული.
  • ნატყვენავი – ნაალაფევი, ტროფეი.
  • ნაღვარევი – უწყლო ხევი.
  • ნაყროვანი – გაუმაძღარი; ნაყროვანება – გაუმაძღრული ჭამა-ყლაპა
  • ნაწერტი – ნაჩხვლეტი.
  • ნაწყაროები – წყაროსავით მონადენი.
  • ნებ – უნებს – უნდა.
  • ნერწყვა – მიფურთხება; ნანერწყვი – ნაფურთხი.
  • ნესტვი – ჩასაბერი ინსტრუმენტი – სტვირი, სალამური.
  • ნეფხვა – ძლიერი ყინვა.
  • ნიში – სასწაული.
  • ნიჭი – საბოძვარი.
  • ნუზლი – საგზალი, სანოვაგე, საჭმელი.

[რედაქტირება]

  • ოლარი – წვრილი და გრძელი ოქროქსოვილის წინსაფარი, რომელსაც გულზე კისრიდან კოჭებამდე იკიდებდნენ საეკლესიო პირები
  • ომოფორი – ეპისკოპოსთა სამხრე (მხრებზე მოსახვევი).
  • ორძალი – ორძალიანი საკრავი ინსტრუმენტი
  • ოსანნა – ძველი ებრული სიტყვაა „????“
  • ოტება – განოტება
  • ოფაზი – წმინდა, ბაჯაღლო
  • ოხჭანი – დასასრული, ბოლო

[რედაქტირება]

  • პალეკარტი – ბერის სამოსელი – გრძელი, ფართო და ნაოჭიანი
  • პარეხი – გამოქვაბული
  • პატიჟი – ტანჯვა, სასჯელი
  • პელაგონი – ზღვა
  • პეტალი – ილერკო ქარვასავით შექმნილი
  • კინაკი – ჯამი
  • პირად-პირადი - ფერად-ფერადი, მრავალფერი
  • პირ-აშკმა – პირის დაღება; პირაშკმული – პირდაღებული
  • პირმშო – პირველშობილი
  • პურის-მტე – თანამესუფრე
  • პურშავი – პურძვირი, ძუნწი

[რედაქტირება]

  • რბევა – დარბევა, აწიოკება
  • რიდე – თავსაბურავი
  • როკვა – ცეკვა
  • რონინი – სიარული
  • რუდუნება – გარჯა, შრომა
  • რღვნა (წყლისა) – წარღვნა
  • რცხვა – რეცხვა

[რედაქტირება]

  • საამბორებელი – საკოცნელი
  • საანჯმნოდ – საჯაროდ, საქვეყნოდ, სახალხოდ
  • საბლარდნელი – ჩასაცმელი
  • საბრჴე – მახე
  • საბურველი – თავსაფარი
  • საბუხარი – ბეწვის ან თბილი ქსოვილისაგან დამზადებული სამაჯური, მაჯაზე წამოსაცმელი
  • საგვემელი – რითაც სცემენ, ერთგვარი სატანჯველი
  • საგრძნობელი – შეგრძნების ორგანო (თვალი, ყური, ენა, ცხვირი, ხელ-ფეხი)
  • სადაგველი – რკინის იარაღი, რომელსაც სხეულის დასადაღად ხმარობდნენ
  • სადუკეველი – ებრაელთა რელიგიური სექტა; უარყოფდა სულის უკვდავებასა და მკვდართა აღდგომას
  • სავაჭრებელი – საშოვნელი, შესაძენი
  • საზრდელი – საჭმელი, საზრდო, საკვები
  • საკანონო – სასჯელის მაგვარი საზღაური, რითაც შეიძლება ცოდვის გამოსყიდვა
  • საკიდრობა – საკიდარი, რაც ასაკიდია
  • სალბუნი – მალამო
  • სამე – მართლაც, ნამდვილად
  • სამთელებელი – გამაჯანმრთელებელი, საკურნებელი
  • სამკვიდრო – მამული და საცხოვრებელი ადგილი
  • სამროწლე – სანახირე
  • სამსალა – საწამლავი
  • სამსჭვალი – ლურსმანი
  • სამწყურვალო – მოსაწყური
  • სამჭედური – ანკესი
  • სანეშტე - ფეხისალაგი
  • სანიჭარი – საბოძვარი, საჩუქარი
  • საპოხლად – გასასუქებლად
  • სარეწავი – ხელფასი
  • სარვაგი – ანგარიშიანობა, სარფა
  • სართული – ჭერი, სახურავი
  • სასოება – იმედი
  • სასტიკი – ძლიერი, მკაცრი
  • სასყიდელი – საფასური
  • სასძლო – სასუფეველი
  • საურწყო – რძის ნაწარმი (რძე, ერბო, ყველი და მისთ.)
  • საქონელი – უძრავი ქონება
  • საღნიოშო – სიბილწისა და სიბინძურის ადგილი
  • საყნოსელი – ცხვირი
  • საყოლელი – მოძრავი ქონება
  • საცნობელი – ჭკუა-გონება
  • საძნაური – საძნელო
  • საწერტელი – ეკალი; საჩხვლეტი.
  • საწმისი – მატყლი
  • საჭვირობელი – საჭვრეტელი, საყურებელი
  • საჭურველი – საომარი იარაღი
  • საჭურჭლე – საგანძური
  • სახიობა: სახიობითა ჴმობენ – მღერიან
  • საჴმილი – ცეცხლსაგზებელი; დიდი ცეცხლი, ხანძარი
  • საჴმილავი – ღამის ყარაულობის სამსაათიანი ცვლა
  • სენაკი – ბერის საცხოვრებელი ოთახი
  • სერი – 1. ვახშამი; სერობა – ვახშმობა 2. ჭრილობის ნასახი
  • სერობინი – ექვსფრთიანი ანგელოზი
  • სეფეწული – დიდებულთა ვაჟი, უფლისწული
  • სიბორგილე – სიგიჟე, სიშმაგე
  • სიგლისპე – სიანჩხლე, სიკაპასე
  • სივლტოლა – გაქცევა
  • სირი – ჩიტი
  • სიღნიოშე – სიბილწე, სიბინძურე
  • სიღოდა – უწესური ყოფა-ქცევა; სქესობრივი გარყვნილება
  • სიყმილი – შიმშილი
  • სიცბილი – ცბიერება
  • სიცოფე – სიგიჟე
  • სკორე – ცხოველთა განავალი
  • სკუპა – პატარა ქუდი
  • სმინება – გაგებინება
  • სნება – ავადმყოფობა, სნეულება; სნებოვანი – სნეული, დასნეულებული
  • სოდომური ცოდვა – მამათმავლობა
  • სოფელი – ქვეყანა, წუთისოფელი
  • სპასპეტი – მხედართმთავარი
  • სპეტაკი – თეთრი
  • სრბა – სირბილი
  • სრვა – სენი მომსრველი, ჭირი; ხოცვა-ჟლეტა
  • სტავრა – სირმით საქსოვი ფარჩა, ოქროქსოვილი
  • სტევი – აქლემის მატყლი
  • სტიხარი – სამღვდელო კვართი (მოსასხამი)
  • სტომაქი – კუჭი
  • სულთქმა – ოხვრა-კვნესა, მწუხარება
  • სქემა – ბერის სამოსელი; აცვია იმ პირს, რომელიც ბერობაში უკიდურეს ასკეტურ ცხოვრებას ეწევა (აქედან: სქემოსანი ბერი)
  • სხეპლა – ოქროს ან ვერცხლის წვრილი სირმა

[რედაქტირება]

  • ტაბლა – სუფრა
  • ტაკუკი – ღვინის ხელადა
  • ტალავარი – კარავი
  • ტალანტი – ვერცხლის ან ოქროს ფული
  • ტარიგი – კრავი
  • ტევა: არა უტეოს – არ მიუშვას; არა უტევებთ – არ უშვებთ
  • ტვირთვა – დატევა
  • ტრაპეზი – ბერთა სასადილო, ტაბლა
  • ტყება – დიდი მწუხარებისას ხელების თავში რტყმა
  • ტყველვა – ტაშის შემოკვრა

[რედაქტირება]

  • უამავრობა – უამრავი, ურიცხვი
  • უაღრესი – საქმით თუ თანამდებობით უფროსი (საპირისპირო ცნებაა უდარესი)
  • უბანი – ქუჩა, შუკა, მოედანი
  • უგლიმი – გულქვა, შეუპოვარი
  • უდარესი – უმცროსი, უმრწემესი
  • უდები – ზარმაცი, მცონარე; უდებება – სიზარმაცე, მცონარება
  • უზავებელი – შეუზავებელი
  • უზაკველი – უბოროტო
  • უზეშთაესი – უზენაესი, უმაღლესი
  • უზმა – უჭმელი ;უზმაობა – უჭმელობა
  • უთმინო – მოუთმენელი
  • უკერველი – შეუკერველი
  • უკმორეწყდომა – ცოტა უკან ჩამორჩენა
  • ულირწველობა – არა-ვნებიანობა
  • უმაშვნო – უვარგისი, ურგები, დახშული (ჰაერი)
  • უმკოდოვნესი – უღარიბესი, უღატაკესი. იხ. მკდოვანი
  • უმრწემესი – უმცროსი
  • უმსჯავრო – უსამართლო
  • უმწერტელესი – ძლიერ მჩხლეტავი. იხ. წერტა
  • უნაყროვნო – არა-მაძღრული. იხ. ნაყროვანი
  • უნდო – 1. უღირსი, ცუდი 2. მიუნდობელი
  • უნებური – არასასურველი
  • უნჯი – განძი; უძრავი ქონება; უნჯება – განძის (ქონების) შეძენა (დარგოვება)
  • უოხჭნო – დაუსრულებელი, მარადიული, მუდმივი
  • უპოვარი – უქონელი; უპოვარება – უქონლობა
  • უპირატესი – უაღრესი, აღმატებული
  • ურვა – წუხილი
  • ურწყული – უდაბნო; ურწყავი ადგილი
  • უსართულო – უსხლკარო, უთავშესაფრო
  • უსასო – უიმედო; უსასოება – უიმედობა
  • უსასყიდლო – უძვირფასესი, ფასდაუდებელი
  • უსჯულო – არა-ქრისტიანი; მაჰმადიანი
  • უფალი – ბატონი, მეპატრონე
  • უღნიოშესი – უფინთესი, უბილწესი, უსაძაგლესი, უბინძურესი
  • უღონო – უსაშველო; უღონოება – უსაშველობა
  • უშრეტი – ჩაუქრობელი
  • უც – უდევს
  • უცები – უვიცი
  • უცნობო – უსულო, რასაც ცნობა არა აქვს
  • უძილი – დაუძინებელი
  • უწვევარი – დაუპატიჟებელი
  • უწყალო – შეუბრალებელი
  • უხანოება – ხანმოკლეობა
  • უხრწნელი – 1. წაუხდენელი, უბიწო 2. უკვდავი, უბიწო; უხრწნელება – უკვდავება
  • უჴამური, უჴამრობელი - ფეხშიშველი
  • უჴმობელი – ხმაამოუღებელი, უხმო, ჩუმი
  • უჴსარი – გაუხსნელი

[რედაქტირება]

  • ფარეხი – ცხვრის სადგომი
  • ფარისეველი – მოჩვენებით საეკლესიო წესების შემსრულებელი, სინამდვილეში კი სრულიად საწინააღმდეგოს მოქმედი
  • ფარშამანგი - ფარშევანგი
  • ფერეზიკი – დალალი (ვაჭარი, რომელსაც სავაჭრო ქუჩა-ქუჩა დააქვს)
  • ფეშხუმი – საეკლესიო ჭურჭელი, დაბალ ფეხიანი, იხმარება ბარძიმთან ერთად
  • ფილონი – სამღვდლო სამოსელი
  • ფენიქსი – ზღაპურლი ფრინველი; ფენიქსისებრ - ფენიქსივით
  • ფიჩვი – ბერის შავი მოსასხამი
  • ფიცხელი – მაგარი
  • ფლატუნი – ჩამონგრეული, ჩამოზვავებული, ნაყარი (მიწა)
  • ფლაფნა – ჩიფჩიფი
  • ფოლი – წვრილი ხურდა ფული
  • ფორიაქის დაცემა – აკლება, აფორიაქება
  • ფოფინი - ფართხალი, ფხარკალი
  • ფრიადი – დიდი, დიდძალი
  • ფსალმუნი – დავით წინასწარმეტყველის საგალობელთა კრებული, ძველი აღთქმის ერთ-ერთი წიგნი. ფსალმუნება – გალობა
  • ფუტური – მაშმელი, ფუტურო
  • ფუცება - ფიცი
  • ფშვა – სუნნელების დენა
  • ფხვრა – გლეჯა

[რედაქტირება]

  • ქადაგი – მქადაგებელი
  • ქადება – დამუქრება
  • ქალწულება – უმანკოება, უბიწოება; მეორე სქესთან მიუკარებლობა; ქალწულობის აღთქმის დადება – ქალი ან კაცი, რომელიც უქორწინობის აღთქმას დადებს
  • ქარტა – ქაღალდი
  • ქაცვი – ძეძვი, ძეძვის ეკალი
  • ქედი – კისერი
  • ქერობინი – უპირველესი და უმაღლესი ჩინის ანგელოზი
  • ქვაბი – გამოქვაბული
  • ქვეყანა – მიწა, დედამიწა
  • ქვე-ჩამოზვლევა – ჩამოზვავება, ჩამონგრევა
  • ქლამინდი – მეფეთა და სამღვდელო პირთა უსახელო, ფილონის მსგავსი წამოსასხმელი
  • ქოთება – ღელვა (ზღვისა)
  • ქორი – 1. მტაცებელი ფრინველი 2. სართული, ჭერი

[რედაქტირება]

  • ღაწვი – ლოყა
  • ღირღლოვანი – ოღრო-ჩოღრო, ღელე-ღულიანი
  • ღრჭენა – ღრაჭუნი, კრაჭუნი

[რედაქტირება]

  • ყაფუზუნა – მაიმუნი
  • ყაჯირი – ძერა
  • ყვიბარი – მომცრო ჭური, ქოცო
  • ყვრიმალი – ყურის არე
  • ყურდგელი – კურღელი

[რედაქტირება]

  • შანთი – გახურებული რკინა
  • შარი – ბამბის ქსოვილი
  • შარავანდედი – სხივი (მზისა)
  • შატროვანი – ნაქარგი
  • შებრუჟებული – ღვინონასვამი, ოდნავ მთვრალი
  • შეგბობა – მოხარშვა
  • შეგმანება – სქესობრივი კავშირის დაჭერა
  • შევრდომა – მუხლებით დაჩოქება; შევრდომილი – მუხლებდაჩოქილი
  • შეიწრებული – შევიწროებული, გაჭირვებული
  • შეკდემა – შერცხვენა
  • შელმობა – იხ. ლმობა
  • შემთხვევა – შეხვედრა
  • შემსჭვალვა: არა შეამსჭვალავ (=მიაჩერებ, გაუშტერებ) თვალთა
  • შემუსრვა – დამტვრევა, დალეწვა, დამსხვრევა; შემუსრვილი – დამტვრეული, დალეწილი, გატეხილი
  • შემწვარი – დამწვარი
  • შემწვირიანებული – გასვრილი, გაწუმპული, გათხუპნული
  • შემწიკვლება – გაჭუჭყიანება, გასვრა, ამოთხუპნა; შემწიკვლებული – გაჭუჭყიანებული, გასვრილი, ამოთხუპნული; შუემწიკვლელი – უბიწო, უმწიკვლო
  • შენაწევრება – შეკავშირება; შენაწევრებული – შეკავშირებული
  • შენებულობა – შენობა
  • შერაცხა – ჩათვლა
  • შესაქმე – დაბადება, შექმნა (ძველი აღთქმის პირველი წიგნი)
  • შესვენებული – გარდაცვლილი
  • შეტევა – შეშვება
  • შეტყუილი – ტყუილი
  • შეუმწიკვლელი – შემწიკვლება
  • შეურაცხი – ცუდი, დაწუნებული
  • შეშთობა – შეპყრობა და მოხრჩობა; დაჩაგვრა; შეშთობილი – მოხრჩობილი, დაჩაგრული
  • შეწვა – დაწვა
  • შეჭუვნება – შეწუხება
  • შეჭურვა – საჭურველის ასხმა, შეიარაღება
  • შვიდჴერი – შვიდრტოედი; შვიდსანთლიანი შანდალი
  • შთათხევა – ჩაქცევა, ჩაგდება
  • შთამოჭრა – ჩამოვარდნა, ჩამოჭრა
  • შიშთვილი – ჩამოსახრჩობი თოკი; შიშთვილის-ბმა – თავის ჩამოხრჩობა

[რედაქტირება]

  • ჩამოჭრა – ჩამოვარდნა; იხ. შთამოჭრა
  • ჩარყაფი – ქარგა
  • ჩაფულა – ქალამნის მსგავსი ამოსასხმელი ფეხსაცმელი
  • ჩაფხუტი – მუზარადი, რკინის ქუდი
  • ჩინჩვა – სავაჭროზე ფასის დაკლებისთვის ლაპარაკი
  • ჩუკენობა – ჴელით დაცემა, ონანიზმი

[რედაქტირება]

  • ცანდალი – სანდალი, ხის ან ტყავისძირიანი ფეხსაცმელი, რომელსაც თავზე თასმებით იმაგრებენ
  • ცახე – მტვრის უმცირესი ნაწილი, რომელიც ჰაერში მზის შუქზე მოჩანს
  • ცემა – 1. ტრყმა 2. დაკვრა 3. კბენა
  • ციცა – კატა
  • ცნობილი – გონზე მყოფი
  • ცოლ-კეთილი – კეთილცოლიანი
  • ცოლ-უკეთური – ავი, ანჩხლი ცოლიანი
  • ცუდ-დიდება, ცუდ-დიდებობა – ამაო დიდება
  • ცუნდრუკება – მოყვასის მიმართ მალულად ბოროტების ჩადენა
  • ცხებული – კურთხეული
  • ცხედარი – საწოლი, ტახტი
  • ცხოველი – ცოცხალი
  • ცხრო-ჴურვება – ციებ-ცხელება

[რედაქტირება]

  • ძალი – ნაწლავი
  • ძალნი ზეცათანი – ზეცისა ძალნი
  • ძე ადამისი ან ადამის ძე – კაცი, ადამიანი
  • ძვილ – ძლივს
  • ძი – კითხვითი ნაწილაკი „თუ“, „აბა თუ“: რა-ძი
  • ძნიად – ძნელად
  • ძრცვა – გახდა
  • ძრწოლა – შიში

[რედაქტირება]

  • წალა – ჩირქი, წუთხი
  • წამახვა – გალესვა, გამწვეტება
  • წარბ-მაღლობა – მედიდურობა, ამაყობა
  • წარგება – წაგება, მიცემა, გაცემა, დახარჯვა
  • წარგვრა – წართმევა და წაყვანა (ან წაღება)
  • წარგრაგნა – გადახვევა გრაგნილივით
  • წართქმა – წარმოეთქვა
  • წარვლტოლა – გაქცევა
  • წარმართი – უსჯულო, არაქრისტიანი
  • წარმდები – მეტიჩარა
  • წარმოლტოლვილი – გამოქცეული, გადმოხვეწილი
  • წარმრღვნელი – წამლეკავი
  • წარპარვა – მოპარვა, გაპარვა
  • წარპყრობა – გაწვდა, მიშვერა
  • წარტაცება – გატაცება; წარტაცებული – გატაცებული, წაღებული
  • წარტყვევნა – დაპყრობა და დარბევა (ქალაქისა)
  • წარწირვა: წარეწიროს სასოება – იმედი გადაიწყვიტოს
  • წარხედვა – გახედვა
  • წარხვმა – წაღება; წარხვმული – წაღებული
  • წერტა – ჩხვლეტა. იხ. ნაწერტი, საწერტელი, უმწერტელესი
  • წეს: შენ გიწესს – გიძახის, გიწვევს
  • წველი – ჩალა
  • წვიმებული – ნაწვიმარი, მოწვიმული
  • წვლილადი – წმინდა (ნაქსოვი)
  • წვრთა – სწავლა, მეცადინეობა, ვარჯიში
  • წიაღსლვა – წყალს გაღმა გასვლა
  • წილჴდომილი – წილში ნარგები
  • წინადაცვეთა, წინადაცვეთილება – მეტკვეთილება. ებრაელთა რელიგიური ჩვეულება: მამრობითი სქესის ახალდაბადებულ ბავშვს მერვე დღეზე აჭრიან სასქესო ასოს წინა კანს. ეს ჩვეულება გავრცელებულია მაჰმადიანებშიც.
  • წიწვა – რცხვენა
  • წუთხი – სისხლნარევი ჩირქი
  • წუმწუბა – გოგირდი
  • წელვა – ჭრილობის მიყენება, დაკოდვა

[რედაქტირება]

  • ჭახრაკი – საწნეხი, რომლითაც ხდიან ზეთს
  • ჭიჭნაური – აბრეშუმი
  • ჭმახე – შეძმარებული (ღვინო)
  • ჭრელებული – ჭრელ-ჭრელი, აჭრელებული

[რედაქტირება]

  • ხადა, ხადილი: მამად ვჰხადით (=ვუწოდებთ) ღმერთს
  • ხალენი – მღვდელთა და ბერთა სამოსელი, მაზარა
  • ხამი – ხამი აბრეშუმი, ყაჭი
  • ხარატული – მოჩუქურთმებული
  • ხარისხი – საფეხური (კიბისა)
  • ხარჭა – ხასა, საყვარელი
  • ხელი – გიჟი, შმაგი
  • ხვასტაგი – ოთხფეხი საქონელი
  • ხორგი – მდინარეში მოცურავე ყინვის ნახეთქი
  • ხორშაკი – სიცხე-პაპანაქება
  • ხოჭიჭი – აკვანი
  • ხრტიალი – ხრიალი (მომაკვდავისა)

[რედაქტირება]

  • ჴამლი - ფეხსაცმელი
  • ჴდომა – მივარდნა, თავდასხმა
  • ჴელარგნოსანი – ხელჯოხიანი, მანდატური
  • ჴელის აღპყრობა – დახმარება, შემწეობა
  • ჴელქვეშე – ხელქვეითი, ქვეშევრდომი
  • ჴვებული – მოკლებული
  • ჴვედნა – დაჩაგვრა
  • ჴუმილი – ყარაული, დარაჯი, მცველი
  • ჴურთი – წკეპლების კონა
  • ჴშული – დახშული, დაკეტილი