Eerdkeern
Van Wikipedie
De eerdkeern is et middelste diel van de eerde. De eerdkeern lopt van de onderkaant van de eerdmantel op ca. 2900 kilometer diepte tot an et centrum van de eerde op ca. 6370 kilometer diepte.
Der seismologisch onderzuuk is vaststeld dat de dichthied van de eerde op 2900 km abrupt toenemt van ca. 5,5 gram per cm3 tot ca. 10 gram per cm3, etgene wiest op een plotse veraandering van de chemische saemenstelling. Et staot naogenog vast dat de eerdkeern grotendiels uut nikkeliezer bestaot.
Et feit dat longitudinaole golven wel, mar transversaole golven niet deur de keern wodden votplant, wiest derop dat et nikkeliezer in de keern grotendiels vloeibaor is. Stromingen in de keern zollen verantwoordelik wezen veur et magneetveld van de eerde.
De Deense seismologe Inge Lehman (1888-1993) het in 1929 antoond dat et binnenste diel van de eerdkeern (van 5110 tot 6370 km diepte) wel weer vast is. Ondaanks de slim hoge temperatuur van ca. 4.500 ° C is et iezer hier vast, vanwegen de slim hoge drok, die in et centrum wel tot 3.500.000 atmosfeer oplopt. Men onderscheidt daorom een binnenkeern van een butenkeern.
De eerdkeern omvat 16 % van et volume van de eerde en 32% van de massa.