امام حسين

Wikipedia طرفان

[edit] ننڍ پڻ

اسان جڏهن اسلامي تاريخ جي ڪتابن جو گهرائي سان مطالعو ڪنداسين ته اسان کي اهو چڱي ريت معلوم ٿي ويندو ته امام حسين ننڍپڻ کان ئي اهي سڀ خصوصيتون هيون جيڪي مذهبن جي تاريخ عظيم ڪردارن لاءِ مخصوص آهن ـ پاڻ گهٽ ڳالهائڻ پسند ڪندو هو ـ عمر ۽ مرتبي جي لحاظ کان فضيلت رکڻ وارن جو ادب ۽ احترام ڪندو هو ـ هم عمر وارن سان خلوص ۽ گفتگو ۾ نرمي اختيار ڪندو هو ـ اهي سندن ابتدائي عمر جا ئي سندس سيرت جا نمايا جوهر هئا ـ پاڻ ڪيتري قدر ته مهذب هو ـ ۽ سندس تربيت ڪيتري ته اعليٰ ٿيل هئي انهيءَ جو اندازو هڪ واقعي مان ظاهر ٿي ٿو ”هڪ دفعو پاڻ مسجد ۾ نماز پڙهڻ ويو ته سندس وڏو ڀاءُ امام حسن ته ساڻس گڏ هو ـ جڏهن پاڻ مسجد ۾ پهوا ته ڏٺائين ته هڪ صحابي وضو ڪري رهيو آهي، جڏهن ته هن جي وضو ڪرڻ جو طريقو درست نه آهي ـ جيڪڏهن ڪو ٻيو ٻار هجي ها ته غلط طريقي سان وضو ڪرڻ واري کي سخت لفظن ۾ ٽوڪي ها يا ان جو مذاق اڏائي ها، ان بزرگ جي غلطيءَ تي ٺٺولي ڪري ها، ليڪن تهذيب ۽ تمدن ۽ اخلاق و شائستگيءَ جي هن پيڪر عظيم اهو طريقو اختيار ڪيو جو دوست ته دوست ليڪن دشمن جي زبان مان واهه واهه جا لفظ نڪتا ـ پاڻ ڇا ڪيائين، جو ان صحابي کي چيائين ته ”اوهان اسان ٻنهي ڀائرن جو وضو ڪرڻ ڏسو ۽ پوءِ ٻڌايو ته اسان مان ڪير صحيح آهي“ پاڻ وضو ڪيائين ۽ ان صحابيءَ سندس وضو ڪرڻ کي ڏسي پنهنجي غلطي محسوس ڪري ورتي ۽ چيائين ”اوهين ٻئي صحيح آهيو، ليڪن منهنجو طريقو غلط هو ۽ هاڻ منهنجو پاڻ اصلاح ٿي ويو“. امام حسين جي سيرت طينه جو مطالعو ڪرڻ سان اسان کي معلوم ٿي ٿو ته پاڻ پنهنجي هر عمل جي ذريعي انسانن کي صحيح دڳ تي هلڻ جو درس ڏنائين، جنهن تان هلي ماڻهو پنهنجي منزل ۽ مقصد تي پهچي سگهي ٿو.