Shqipëria në luftën e dytë botërore

Nga Wikipedia, Enciklopedia e Lirë

Në tetor të 1940 forcat italiane e përdorën Shqipërinë si një bazë ushtarake për të pushtuar Greqinë, por ata u zmbrapsen shpejt në Shqipëri. Pasi Gjermania naziste mundi Greqinë dhe Jugosllavinë në vitin 1941, krahinat e Kosovës dhe Çamërisë i´u bashkangjitën Shqipërisë, duke krijuar kështu një shtet shqiptar të bashkuar kombësisht. Shteti i ri zgjati deri në nëntor 1944, kur gjermanet që kishin zëvendësuar forcat pushtuese italiane duke ndjekur dorëzimin e Italisë u tërhoqen nga Shqipëria në vitin 1943. Kosova iu ritrupëzua pjesës serbe të Jugosllavisë dhe Çamëria greqisë.

Ndërkohë, grupet e ndryshme komuniste që kishin mbirë në Shqipërinë e Zogut u shkrinë së bashku për të formuar Partinë Komuniste Shqiptare dhe filluan ti luftojnë pushtuesit si një forcë e bashkuar qëndrese. Pas një beteje të suksesshme kundër fashistëve dhe dy grupesh qëndresash të Ballit Kombëtar dhe Legalitetit pro-Zog që hahej për fuqi me ta, komunistët morën kontrollin mbi vendin më 29 nëntor 1944. Enver Hoxha, një mësues kolegji që kishte udhëhequr luftën përballuese të forcave komuniste, u bë udhëheqësi i Shqipërise për hir të postit të tij si sekretar i përgjithshëm i partisë. Shqipëria, e cila para luftës kishte qënë në diktaturën vetjake të Mbretit Zog, tani ra nën diktaturën e përbashkët të Partisë Komuniste Shqiptare. Vendi u be zyrtarisht Republika Popullore e Shqipërisë në vitin 1946 dhe në vitin 1976 Republika Popullore Socialiste e Shqipërisë.