Dhimitër Çani

Nga Wikipedia, Enciklopedia e Lirë

Dhimitër Çani lindi në Korçë14 shtator 1904, vdiq më 1990Tiranë, ishte një skulptor shqiptar.

Studioi në Liceun Francez të Korçës dhe vazhdoi nga 1922 deri ne 1932 studimet në Boston (ShBA). Në këtë kohë takohet me Fan Nolin, me të cilin mban një letërshkëmbim të gjatë. Ndërkohë merret me musik, me theatër dhe me fotografi. Në Itali vjen për të vazhduar studimet dhe frekuenton Akademinë Britanike të Arteve të Bukura ne Romë, të cilën e përfundon me suksesin më të mirë të kursit. Nga 1936 kthehet në Shqipëri dhe e gjejme profesor vizatimi ne gjimnazet e Elbasanit, Gjirokastrës, Shkodrës dhe Beratit. Nga viti 1950 deri në fund te jetës ka qenë në Tiranë. Nga punët e tij më të mira janë:

  • Monumenti i Dëshmorve të Kombit në Berat (1935)
  • Skenderbeu (1937)
  • Ushtari i popullit (1957)
  • Avni Rustemi (1959)
  • Naim Frashëri (1956)
  • Bab Dud Karbunara (1937)
  • Ali Asllani (1964)
  • Milto Sotir Gura (1969)
  • Koto Hoxhi (1965)
  • Pjeter Budi (1963)
  • Vasil Shanto (1956)
  • Ndre Mjeda (1961)
  • Fan Noli (1965)
  • Sami Frashëri (1960)
  • Nonda Bulka (1969)
  • dir. M. Krantja (1974)
  • Abedin Çiçi (1972)
  • Loro Kovaçi (1969).

Ka bërë monumente e rilieve, por spikaste për krijimin e busteve. Kështu gjatë jetës ka krijuar mbi 200 buste të njerëzve të ndryshëm, të famshëm ose të thjeshtë, të familjarve ose të shokve, si dhe autoportretin e tij në periudha të ndryshme të jetës. Ka bërë tre exposita personale në 1962 dhe në 1975 në Tiranë dhe në 1985 në Korçë. Veprat e tij ndodhen sot anembanë Shqipërisë.