Mëkati

Nga Wikipedia, Enciklopedia e Lirë

Mëkati biblik, paraqitur nga Kornelis fan Harlem, 1592.
Mëkati biblik, paraqitur nga Kornelis fan Harlem, 1592.

Mëkati është një emërtim që përdoret kryesisht nga feja, përkatësisht ndër fetë abrahamike (judaizëm, krishterim, dhe islam) për të përshkruar një vepër që dhunon një rregull apo normë morale dhe gjendjen e kryerjes të këtij dhunimi. Sipas këtyre feve çdo mendim, fjalë apo vepër e menduar si jomorale, e turpshme, e dëmshme, apo tjetërsuese në të keqen mund të quhet "mëkat".

Në disa fe vepra mëkatare qëndron përgjithësisht në tejkalimin, edhe pa dashje, te kufijve të vendosur nga sfera e gjërave të shenjta dhe të gjërave jofetare.

Tabela e përmbajtjeve

[redaktoni] Mëkati në Budizëm

[redaktoni] Mëkati në Judaizëm

[redaktoni] Mëkati në Krishterim

Në krishterim mëkati është gjendja e papërsosmërisë së njeriut, i cili u nda nga Perëndia. Kjo ndarje, sipas rrëfimeve biblike (Zan. 3) u shkaktua nga rënia në mëkat e njeriut.

[redaktoni] Mëkati në Islam

[redaktoni] Shiko edhe këtë

[redaktoni] Lidhje të jashtme