Sulltani
Nga Wikipedia, Enciklopedia e Lirë
Sulltani (arabisht nga folja, fuqi, autoritet) është një titull islamik, me kuptime te ndryshme historike. Shumë e përfolur mbetet se kush e ka përdorur për herë të parë këtë folje, duke e preferuar me shume se termat e tjerë arab si Malik (mbret), Amīr (komandant) ose Qā'id (kryetar). Me shumë siguri Sulltan u quajtën Ayyubidi të Sirisë, Egjiptit, Arabisë dhe Jemenit, të etnisë kurde, d.m.th. iranianë me gjuhë indoeuropiane. Sulltan ishin edhe pasardhesit e tyre Mamelukët (Turqit dhe Kerkesët), Turqit selxhukë dhe më të njohurit nga të gjithë ne Evropën e krishtere, Osmanët. Shumë qeveritar muslimanë preferuan këtë titull me karakter te pastër perandorak, që nuk përzjehet më vlera shpirtërore apo fetare. Dinastia dhe vendi i qeverisur nga një sulltan quhet Sulltanat (Arabisht: سلطنة) që do të thotë dominim ose rregjim.