Motî:cobén 2

Èn årtike di Wikipedia.

cobén 2 [adv.]

1. kécfeye, des côps k' i gn a. I vént cobén al shijhe (ramexhné pa J. Haust). Il amousse cobén (R. Dethier). F. parfois.


2. lacobén. Cobén k' on-z a l' Brijite po nos berweter a Libråmont. rl a: ureuzmint.

Etimolodjeye: mot d' aplacaedje di deus adviebes (co + bén).