Motî:fwait 2
Èn årtike di Wikipedia.
fwait 2 [o.n.] sacwè k' a stî fwait, et k' on voet bén; k' a bén-st arivé. Dj' a comprin çoula pa bråmint des fwaits et des paroles ki dj' a plou etinde, et co on côp pa des fwaits k' dj' a rmårké avou zels (G. Lucy). F. fait, acte, action. >> apicî sol tchôd fwait: prinde ene sakî å moumint k' ele fwait ene sacwè d' disfindowe. F. prendre en flagrant délit, la main dans le sac.
Etimolodjeye: sustantivé pårticipe erirece di fé.
Omonimeye:
- fwait, fwaite (viebe codjowé)
Droete parintêye :
Mots d' aplacaedje
- a fwait
- fwait a mezeure
- atchté tot fwait