Èn årtike di Wikipedia.
fwait 1, fwaite [viebe codjowé]
1. pårticipe erirece do viebe "fé". Ça a stî bén fwait. Ci cåve la a stî må fwaite.
2. fôme do rwaitant (3inme djin do singulî) di l'indicatif prezintrece do viebe "fé". I fwait tchôd. >> ça fwait ki: rl a: ça.
Omonimeye: