התקווה

פֿון װיקיפּעדיע

התּקווה (‫פון העברעיש: די האָפֿענונג) איז דאָס נאַציאָנאַלע זינגליד פֿון ישראלישע רעגירונג.

דער רעדאקטאר און שרייבער פון התקווה איז נפתלי הערץ אימבער.

די מעלאדיע שטאמט ווארשיינליך פון א ראמענישע פאלקס ליד.

די מזרחיסטן האבן געוואלט בייטן די נאציאנאלע זינגליד צו א קאפיטל אין תהילים קכ"ו.

[בעאַרבעטן] טעקסט

כָל עוד בלבב פנימה - ביז ווילאנג אין האַרצן אינעװײניק,
נפש יהודי הומיה, - אײנע ייִדישע נפֿש האפט נאך,
ולפאֲתי מזרח קדימה - און צו די עק פון מיזרח
עין לציון צופיה; - אײן אױג נאָך ציון בליקט,
עוד לא אבדה תקותנו, - אונדזערע האָפֿענונג איז נאך נישט פֿאַרלױרן,
התקוה בת שנות אלפים, - די האָפֿענונג פון צװײ טױזנט יאָרן אלט:
להיות עם חופשי בארצנו - צו זיין א פֿרײַע* פֿאָלק אין אונדזער לאַנד,
ארץ ציון וירושלים. - אין לאַנד פֿון ציון און ירושלים

-*דאס מיינט:צו זיין פריי פון זיין אוטערטעניגט אוטער גויישע רעגירונגען

[בעאַרבעטן] תהילים קכ"ו

שִׁיר, הַמַּעֲלוֹת: בְּשׁוּב יְהוָה, אֶת-שִׁיבַת צִיּוֹן-- הָיִינוּ, כְּחֹלְמִים. אָז יִמָּלֵא שְׂחוֹק, פִּינוּ-- וּלְשׁוֹנֵנוּ רִנָּה: אָז, יֹאמְרוּ בַגּוֹיִם-- הִגְדִּיל יְהוָה, לַעֲשׂוֹת עִם-אֵלֶּה. הִגְדִּיל יְהוָה, לַעֲשׂוֹת עִמָּנוּ-- הָיִינוּ שְׂמֵחִים. שׁוּבָה יְהוָה, אֶת-שבותנו (שְׁבִיתֵנוּ)-- כַּאֲפִיקִים בַּנֶּגֶב. הַזֹּרְעִים בְּדִמְעָה-- בְּרִנָּה יִקְצֹרוּ. הָלוֹךְ יֵלֵךְ, וּבָכֹה-- נֹשֵׂא מֶשֶׁךְ-הַזָּרַע: בֹּא-יָבֹא בְרִנָּה-- נֹשֵׂא, אֲלֻמֹּתָיו. תהילים קכ"ו