לייב אוליצקי
פֿון װיקיפּעדיע
לייב אוליצקי (געבוירן ה'תרנ"ד (1894) אין פוילן, אוועק ה'תשל"ה (1975) אין גבעתיים), א יידישער שרייבער, דיכטער, און איבערזעצער.
ער איז מחונך געווארן אין רעליגיעזע אינסטיטוציעס און אויך האט ער ערהאלטן אלגעמיינע ערציהונג. אין יאר ה'תרצ"ח (1938) איז ער אריבער קיין ווארשע און נאכער קיין קאבל. דייזע ערשטע דערציילונגען, קורצע ערציילונגען, זיינען געדרוקט געווארן אין אנפאנג די 1920ער. אין יאר ה'תשי"ט, נאך דער צווייטער וועלט קריג, איז ער ארויף קיין ארץ ישראל.
ער האט איבערגלאזט איבער 40 געדרוקטע ספרים און נאך פיל כתבי יד. אין זיין ספר "ישיבה לייט" שרייבט ער איבער זיינע יונגע יארן אין סלאבאדקער ישיבה נאך פאר דער ערשטער וועלט קריג.