לוויה

פֿון װיקיפּעדיע

לויה (א ווארט אויף לשון קודש וואס איז טייטש באגלייטן) איז א מנהג און הלכה פון באגלייטן א נפטר ד' אמות. פון גמרא [1] אויב דער נפטר איז א תלמיד חכם איז מען מבטל תורה כדי צו אים באגלייטן, אבער תינוקות של בית רבן זיינען נישט מבטל תורה דערוועגן.

[בעאַרבעטן] רעפערענצן

  1. אמר ר' יהודה: כל רואה מת ואינו מלווהו עובר משום לעג לרש חרף עושהו (ברכות י"ח) .
אין אַנדערע שפראַכן