אזכרה
פֿון װיקיפּעדיע
אזכרה איז א יידישער מנהג וואס שטאמט פון קבלה. אזכרה איז אן איינזאמלונג פון א משפחה אדער פריינט פון א נפטר כדי צו מעלה זיין דעם נפטרס נשמה. מען פירט דאס איין ביי די שבעה, ביי די שלושים און ביים נפטרס יארצייט. דאס קען זיין נעבן דעם נפטרס קבר, אין דעם נפטרס היים אדער אין א שול. נאך די אזכרה זאגט מען קדיש.