פאסט טאג
פֿון װיקיפּעדיע
פאסט-טאג מיינט א טאג וואס מען עסט נישט און טרינקט נישט אין איר.
ביי די יידן זיינען דא 6 באשטימטע פאסט-טעג:
כדי צו געדענקן די 6 פאסט טעג איז דא א סימן: זכר - נקיבה, שווארץ - ווייס, און לאנג - קורץ.
זכר איז "צום גדליה" ווייל די תענית הייסט נאך א זכר, נקיבה איז "תענית אסתר" ווייל די תענית הייסט נאך א נקיבה, שווארץ איז "תשעה באב" ווייל די תענית איז פאר אבילות וואס איז אנגעטאן שווארץ, ווייס איז "יום כיפור" ווייל די תענית איז פאר די יום טוב וואס גאט פארגעבט אלע אידען זייער זינד, לאנג איז "י"ז בתמוז" ווייל די טאג איז זייער לאנג, און קורץ איז "עשרה בטבת" ווייל די טאג איז זייער קורץ.
אויך זענען דא אנדערע פאסט טעג וואס איז נישט קיין חיוב אויף יעדעם אבער עס זענען דא וואס פירען זיך צו פאסטען:
- בה"ב.
- כ' סיוון
- ערב ראש חדש
- ערב ראש השנה
- סליחות
- עשרת ימי תשובה
אויך קען א מענטש פאר זיך אליין זיך באשטימען א פאסט-טאג פון וועלכע סיבה זאל נאר נישט זײַן, און דאס הייסט תענית יחיד.
[בעאַרבעטן] ווי לאנג דארף מען פאסטען
אין רוב פאסט טעג (חוץ פון תשעה באב און יום כיפור) דארף מען פאסטען פון עלות השחר ביז צאת הכוכבים.
א תענית יחיד קען דער יחיד באשטימען אויף נאר א האלבע טאג.
תשעה באב און יום כיפור פאסט מען פון זון אינטערגאנג די נאכט פריער ביז צאת הכוכבים.