Rocher de Flor

De Biquipedia

Dentrada de Rocher de Flor en Constantinopla de Moreno Carbonero (1888)
Dentrada de Rocher de Flor en Constantinopla de Moreno Carbonero (1888)

Rocher de Flor (en catalán e castellán Roger de Flor) (Brindisi, Italia, 1266 - Adrianopolis, Imperio Bizantino, 1307) estió un cape d'os almogabars. Yera fillo de Ricardo de Flor, alemán d'orichen y falconero d'o emperador Federico II, que murió combatiendo contra Carlos d'Anjou en a baralla de Tagliacozzo.

Se combirtió en caballero d'a Orden d'o Temple y partizipó en a zaguera Cruzata, rescatando á los cristians de San Chuan d'Acre (Palestina) en l'inte que la ziudat estió presa por os musulmans (1291). Os templarios el acusoron d'apoderar-se d'os suyos tresors y li n'itoron d'a Orden.

Se combirtió en merzenario á lo serbizio d'o rei Federico II de Sizilia (fillo de Pietro III, lo Gran, d'Aragón). Federico el nombró chefe d'as compañías d'almogabars, merzenarios aragoneses que ya eban partizipato en a conquista de Balenzia e Mallorca, y que yeran reforzando a presenzia aragonesa en Sizilia contra d'a casa d'Anjou (esfensa de Mesina, 1301).

En 1303 l'emperador de Bizanzio, Andronico II, li demandó aduya ta fer fren á l'encorralamiento que li yeran fendo os turcos. Federico bi nimbió a Gran Compañía catalana, una espedizión d'unos 4.000 almogabars y 39 naus baxo lo mando de Rocher de Flor. Os almogabars contratacoron de traza efizient dende 1304, conquistando Filadelfia, Magnesia y Éfeso e obligando los turcos á retirar-se-ne ta las montañas d'o Taurus.

l'Emperador reconoxió á Rocher de Flor as suyas bitorias nombrando-li megaduque (comandán d'a flota) y casando-li con a suya sobrina María; tot olbidando os abusos e crueldura d'os almogabars ta la poblazión d'o Imperio. Manimenos, se xorrontó de l'angluzia de Rocher cuan iste se queraba erixir en soberán de l'Asia Menor. Negozió con er o nombramiento de zesar, atorgando-li gran parti d'o territorio reconquiesto. Poco dimpués estió asasinato ta atacar inmediatament a más gran parti d'o suyo exerzito.

En represalia, a resta d'os almogabars, baxo lo mando de Berenguer d'Entenza, atacoron o Imperio e n'arranoron tot el que troboron en o suyo camín dica Constantinopla (feito conoxito como a Benganza Catalana). Dimpués, s'embrecoron en una serie de luitas internas que aprofeitoron os señors d'a zona ta establir dos estatos propios, os ducatos d'Atenas y Neopatría, que pasarban ta la Corona d'Aragón.

Rocher de Flor consiguió una gran popularidat entre os suyos contemporanios grazias ta la cronica de Ramon Muntaner. A suya fegura, combertita en mitica, estió lo prenzipal modelo de Tirant o Blan, de Joanot Martorell.