Bəxtiyar (1955,sitatlar)

Vikipediya, açıq ensiklopediya - ویکیپدیا ، آچیق انسایکلوپدیا

Bəxtiyar Muradov(uşaq) : Mən axşama kimi burada oturmaq istəmirəm.
Yusif (uşaq) : Bir az gözləsək yaxşıdır. Gəlib gedən var. Planımızı poza bilərlər.
Saşa Verxovskaya (uşaq) : Heç nə edə bilməzlər. Daha gözləyə bilmərik.
Bəxtiyar Muradov(uşaq) : Doğrudur. İşə başlamalıyıq. Birimiz divarın üstündə qalmalıdır. Əgər o görsə ki, bir yerdə...
Yusif (uşaq) : Qoyun, mən qalım. Bir şey olan kimi xəbər verərəm.
Bəxtiyar Muradov(uşaq) : Hə, sən qal Yusuf, divarı aşa bilməzsən.
Yusif (uşaq) : Niyə aşa bilmirəm ki, eee? Əhh.
Saşa Verxovskaya (uşaq) : Yaxşı. Sən mənimlə gedərsən Yusif. Sənə çox hərəkət etmək lazımdır. Bu qədər kökəlmək olmaz. Qulaq asın, biz almaları yığmağa başlayanda, sən də oxumağa başla. Ancaq yaxşı oxu ha, artist kimi. Professor mahnını çox sevir. Sənə başı qarışar. Bildiniz?
Yusif (uşaq) : Doğrudur. Biz də yükümüzü o ki var tutarıq.
Saşa Verxovskaya (uşaq) : Sus! Səssiz... Gəlin...


Yusif (uşaq) : Bəxtiyar!.. Kömək elə. Tez ol!
Bəxtiyar Muradov(uşaq) : Yusuf, sağsan?
Yusif (uşaq) : Bilmirəm.


Professor Teymur Rəcəbov : Dayan!.. Dayan!.. Dayanın!.. Tutun onları!..
Saşa Verxovskaya (uşaq) : Yusuf, Yusuf! Dayan, Bəxtiyarı tutdular.


Professor Teymur Rəcəbov : Burada dayan!... Sənin adın nədir?
Bəxtiyar Muradov(uşaq) : Bəxtiyar.
Professor Teymur Rəcəbov : Eşitmirəm bərkdən de.
Bəxtiyar Muradov(uşaq) : Bəxtiyar.
Professor Teymur Rəcəbov : Bu hansı notadır?
Bəxtiyar Muradov(uşaq) : Bilmirəm.
Professor Teymur Rəcəbov : Bunu oxu görüm..... Ucadan, ucadan...


Yusif (uşaq) : Saşa eşidirsən? O qışqırır, qaçaq.
Saşa Verxovskaya (uşaq) : Biz onu qurtarmalıyıq.


Professor Teymur Rəcəbov : Neçə yaşın var?
Bəxtiyar Muradov(uşaq) : On üç
Professor Teymur Rəcəbov : Xanəndə olmaq istəyirsən?
Bəxtiyar Muradov(uşaq) : Heç məndən xanəndə olar?
Professor Teymur Rəcəbov : Olar.


Yusif (uşaq) : Axı, o niyə oxuyurdu həə?
Saşa Verxovskaya (uşaq) : Lap biabır olduq.
Yusif (uşaq) : Yaman da yükümüzü tutduq, ehh... Odur gəlirlər


Saşa Verxovskaya (uşaq) : Buraxın onu, Teymur Əliyeviç, buraxın onu
Professor Teymur Rəcəbov : Sən də buradasan, Saşa? Sənin bu hərəkətlərini atana deyəcəyəm.
Yusif (uşaq) : Almaları borc yığmışıq. Qəbz də verə bilərik.
Saşa Verxovskaya (uşaq) : Biz almaları öz yerinə qoya bilərik.
Yusif (uşaq) : Hə.
Professor Teymur Rəcəbov : Yerinə qoymaq yox, onları asmaq lazımdır.
Yusif (uşaq) : Biz təşəbbüs göstərmək istəyirdik.
Professor Teymur Rəcəbov : Sizlərdə buna təşəbbüs göstərmək deyirlər?! Amma məncə buna alma oğurluğu deyirlər. Bu bağda elədiyiniz işlərin hamısını açıb evdə deyin. Aydındır?
Saşa Verxovskaya (uşaq) : Almaları özümüzə yığmamışıq.
Bəxtiyar Muradov(uşaq) : Şefliyimizdəki qospital üçün yığmışıq.
Professor Teymur Rəcəbov : Həə?!..


Dmitri Verxovski : Xoş gördük!.. Niyə dinmirsən? Sizə nə olmuşdur ki?
Nataliya Alekseyevna : Bundan artıq nə ola bilər ki?! Biz möhkəm dalaşmışıq.
Dmitri Verxovski : Hm?!
Nataliya Alekseyevna : Hə, Mitya. Sənin bu əzizcə qızın bu gün professor Rəcəbovu soymuşdur.
Dmitri Verxovski : Necə?
Nataliya Alekseyevna : Hə. Yoldaşları ilə professorun bağından oğurluq edib.
Saşa Verxovskaya (uşaq) : Biz almanı qospital üçün dərmişik.
Dmitri Verxovski : Bəlkə müharibədən sonra, Aleksandra Dmitriyeviç, başım bir az ayıldı və səninlə çox məşğul ola bildim. İndi isə səndən xahiş edirəm ki, yersiz hərəkətlərə yol vermə və Nataşa bibinin sözünə bax.
Saşa Verxovskaya (uşaq) : Atacan, mən heç onun sözündən çıxmıram. Axı, sən onun xasiyyətinə bələdsən. Saşacan, at bu şalvarı axı, dizlərin çapıq-çapıq...
Dmitri Verxovski : Mənə bax, bilirsən nə var, bəsdir. Eşitdin? Bax, bu axırıncı dəfə olsun. Bildin? İndi isə dur get ora, kresloda otur və yaxşı-yaxşı fikirləş....
Nataliya Alekseyevna : Hanı?.. Belə olmaz, ceyranım. Sən özünü ağıllı, kamallı qız kimi aparacaqsanmı? Görürsənmi, özünü təmizə çıxarmağa söz də tapa bilmirsən.
Dmitri Verxovski : O susur. Deyəsən peşman olub?
Nataliya Alekseyevna : Ceyran qız!.... Mitya!....
Dmitri Verxovski : Hə!


Rza İsmayılov : ?...? oğlusan?
Bəxtiyar Muradov(uşaq) : Bəli.
Rza İsmayılov : Heç bilirsən atana necə oxşayırsan?
Bəxtiyar Muradov(uşaq) : Siz atamı tanıyırdınız?
Rza İsmayılov : O mənim rotamda pulemyotçu idi. Cəsur soldat və sadiq bir yoldaş idi. Sən onun adını ucaltmalısan, özü də həyatın boyu. Ağlama, sakit ol, oğlum.


Tibb bacısı : Bu almaları pionerlər sizə hədiyyə gətiriblər. Buyurun!
Xəstə : Çox sağ olun!


Bəxtiyar Muradov(uşaq) : Dayı şəklimizi hazırlamağı yaddan çıxarmayın.
Rza İsmayılov : Heç elə şey olar, mütləq hazırlayacağam.
Yusif (uşaq) : Biz böyüyəndə bu şəkillərə baxmaq olduqca maraqlı olacaq
Rza İsmayılov : Doğrudur. Sən böyüyəndə nəçi olmaq istəyirsən? Oynayan?
Yusif (uşaq) : Niyə ki oynayan?
Rza İsmayılov : Hə?
Yusif (uşaq) : Mən elə belə oynayırdım. Hərçənd mənə Bəxtiyardan az əl çalmadılar. Sözün düzü... Sözün düzü mən laureat olacağam...
Rza İsmayılov : Hm?
Yusif (uşaq) : Həə.
Saşa Verxovskaya (uşaq) : Mən isə geoloq olacağam. Atam deyir ki, mən onun peşəsini davam etdirməliyəm.
Rza İsmayılov : Yaxşı peşədir. Ancaq Bəxtiyar isə mütləq xanəndə olmalıdır. Sənin gözəl səsin var.
Bəxtiyar Muradov(uşaq) : Yox, Rza dayı. Mən neftçi olacağam, atam kimi.
Rza İsmayılov : Yaxşı neftçi, geoloq, laureat, burda dayanın şəklinizi çəkim yadigar qalsın... Neftçi yaxın dur, çəkirəm...


Bəxtiyar Muradov(uşaq) : Əzizim Rza dayı, mən bu yaxınlarda sənət məktəbini qurtarıb buruqda işləməyə başlayacağam. Saşa və Yusif doqquzuncu sinifdə oxuyurlar. Bizə bağışladığınız fotoşəklə baxarkən tez-tez sizi yadımıza salırıq.


Bəxtiyar : Danışan Bəxtiyar Muradovdur. Bəli, bəli Bəxtiyar Muradov. Neft çıxdı. Qiyamətdir, əla neftdir. Şokolaaad kiimi.. Gedək, uşaqlar.
Dostlar : Gedək


Bəxtiyar Muradov : Uşaqlar, gecikirik. Gəlin, qaçaq.


Saşa Verxovskaya : Salam, uşaqlar.
Petya : Salam!
Kərim : Salam!
Bəxtiyar Muradov : Salam!... Salam Yusif, çoxdandır görüşmürük.
Yusif : Hə, çoxdandır.
Saşa Verxovskaya : Bəxtiyar, bəs nə eləyək?
Yusif : Niyə dayanmışıq? Gedək, oynayaq.
Saşa Verxovskaya : Hə, doğrudan da. Niyə dayanmışıq.
Petya : Hələlik!
Həbib : Gedək, oynayaq!
Yusif : Rica edirəm.


Bəxtiyar Muradov : Yaxşıdır, eləmi, Saşa?
Saşa Verxovskaya : Yaxşıdır
Bəxtiyar Muradov : De görüm, planın nədir, geoloq?
Saşa Verxovskaya : Əvvəlki kimi, Moskva, universitet. Bəs sən necə, fikrini dəyişməmisən ki?
Bəxtiyar Muradov : Yox, mən buruqda qalacağam.
Saşa Verxovskaya : Bəs oxumaq, konservatoriya?
Bəxtiyar Muradov : Eh, Saşa, heç məndən xanəndə çıxar?
Saşa Verxovskaya : Yaxşı. Bəsdir, naz eləmə. Özün yaxşı bilirsən. Professor Rəcəbov da həmişə səni xəbər alır.
Bəxtiyar Muradov : Yaxşı bilirəm, bu sənin işindir.
Saşa Verxovskaya : Bunun fərqi yoxdur. Mütləq Rəcəbovun yanına getməlisən. Eşitdin? Həə? Xahiş edirəm. Mənim xatirəm üçün.
Bəxtiyar Muradov : Mən səni həmişə görəndə...
Saşa Verxovskaya : Aralığa söz qatma. Gedəcəksən elə mi?
Bəxtiyar Muradov : Yaxşı, arxayın ol gedərəm.
Saşa Verxovskaya : İndi biz artıq uşaq deyilik.
Bəxtiyar Muradov : Təəssüf.
Saşa Verxovskaya : Böyüdüyümüz üçün?
Bəxtiyar Muradov : Yox ayrılacağımız üçün.


Qız : Sizdən böyük bir xahişim var.
Yusif : Buyurun! Siz nə istəyirsiniz, bu saat yerinə yetirim.
Qız : Elə isə dəqiqə başı ayağımı tapdalamayın... Niyə demirsiniz adınız nədir, hansı institutda oxuyursunuz.
Yusif : Mən oxumağa gedirəm, Moskvaya, ticarət məktəbinə.
Qız : Elə bu saat?
Yusif : Yox, sabah.


Həbib : Yusuf, bir dəqiqə dayan!... Kimi axtarırsan?
Yusif : Heç kimi.
Kərim : Bəlkə Saşanı axtarırsan?
Yusif : Bəli, Saşanı. Onunla sabah Moskvaya gedirik. Ona görə evə tez getməliyik. Bildin?
Həbib : Bəs belə dee..
Yusif : Bəli.
Həbib : Yusif, cibində on beş qəpikliyin varmı?
Yusif : Buyur! (Petya qəpiyi əyir və Həbibə verir. Həbib də Yusifə verir.)
Petya : Bunu yadından çıxartma.
Yusif : Yaxşı, olsun.
Petya : Olsun.
Kərim : Sualın var?
Yusif : Yox.
Petya : Geriyə...


Saşa Verxovskaya : Niyə mənə elə baxırsan?
Bəxtiyar Muradov : Mənə bir şey əmr elə, ya da, bir şey xahiş elə.
Saşa Verxovskaya : Göydən mənə bir kəpənək tut.
Bəxtiyar Muradov : Opp...
Saşa Verxovskaya : Mən heç bilməzdim ki, o bu qədər gözəl olur. Rəngi necə də qəşəngdir.
Bəxtiyar Muradov : Saşa, sən nə üçün bu gün, bu qədər gözəlsən?!
Saşa Verxovskaya : Sən nə deyirsən, Bəxtiyar?
Bəxtiyar Muradov : Bura bax, bəlkə heç sən Saşa deyilsən?
Saşa Verxovskaya : Mən Saşayam. İstəyirsən sübut eləyim?
Bəxtiyar Muradov : Elə.... (Saşa fit çalır) Bəh, bəh, bəh... Bəli, Saşasan, həmin o Saşasan ki, mən...
Saşa Verxovskaya : Sus!... (Bəxtiyarın ağzını tutur)


Nataliya Alekseyevna : Siz, çox yaxşı oğlansınız, Yusif. Mən... (kiməsə dəyir) mən əminəm ki, Moskvada Saşadan muğayat olacaqsınız.
Yusif : Yazılı iltizamnamə verə bilərəm. Nataliya Alekseyevnanın qardaşı qızını təhvil aldım. İmza edirəm.


Dmitri Verxovski : Saşa, yadından bir şey çıxmayıb ki?
Saşa Verxovskaya : Yadımdan çıxıb. Səni bir də öpmək yadımdan çıxıb
Yusif : Saşa üçün nigaran olmayın, Dmitri Alekseyeviç. Nataliya Alekseyevnaya yazılı iltizamnamə vermişəm.
Saşa Verxovskaya : Mən uşaq deyiləm.


Bəxtiyar Muradov : Yusif!... (Yusif yaxınlaşır) Salam, Yusif.
Yusif : Salam və əlvida.
Bəxtiyar Muradov : Əlvida nə üçün? Mən ki heç yana getmirəm.
Yusif : Lakin, mən gedirəm.
Bəxtiyar Muradov : Hara?
Yusif : Moskvaya.
Bəxtiyar Muradov : Həə...
Yusif : Saşa ilə şərtimiz belədir.
Nataliya Alekseyevna : Yusif!
Yusif : Bu saat gəlirəm. Bağışla, Nataliya Alekseyevna məni çağırır.


Bəxtiyar Muradov : Salam, Dmitri Alekseyeviç.
Dmitri Verxovski : Salam! Nə üçün gecikibsən? Bu heç sənə yaraşmır. Yaxşı, mən gedim sənin üçün "Narzan" alım.
Bəxtiyar Muradov : Mən bunu bilmirdim.
Saşa Verxovskaya : Nəyi bilmirdin?
Bəxtiyar Muradov : Yusif ilə bir gündə, bir qatarda getməyini bilmirdim
Saşa Verxovskaya : Nəinki bir qatarda, bir vaqonda, bir kupedə gedirik. Burada nə var ki? Yusif Moskvaya ticarət məktəbinə gedir.. Nə oldu? Nə oldu?
Bəxtiyar Muradov : Heç nə...
Saşa Verxovskaya : Bu saat gülümsün. Eşidirsən?! Yoxsa, hamı elə bilər ki, biz səninlə dalaşırıq. Gülümsün. Xahiş edirəm. Eşidirsən? Üzünü mənə döndər, Bəxtiyar... Bəxtiyar!...


Nataliya Alekseyevna : Di gəl, qızım.
Dmitri Verxovski : Hə, yaxşı yol.
Nataliya Alekseyevna : Özündən muğayat ol, Saşenka. Ehtiyyatlı ol! Çatan kimi məktub yazarsan. Məktub yazmağı unutma, Saşa
Saşa Verxovskaya : Yaxşı. Sağ olun.
Nataliya Alekseyevna : Yaxşı yol! Yaxşı yol!
Yusif : Arxayın olun, Natalya Alekseyevna. Xudahafiz.
Nataliya Alekseyevna : Yaxşı yol!
Yusif : Salamat qal, Bəxtiyar. Darıxma, sənə məktub yazacağam.


Bəxtiyar Muradov : Buruğa sür.
Poçtalyon : Bəxtiyar!
Bəxtiyar Muradov : Hə!
Poçtalyon : Bura gəl! Bu günkü "Vışka" nı oxumusan.
Bəxtiyar Muradov : Yox!
Poçtalyon : Yenə yazıblar. Siz cavan ustalardan. Afərin! Buna görə al sənə məktub.
Bəxtiyar Muradov : Sağ ol!


Bəxtiyar Muradov : Salam!
Neftçi : Salam!
Həbib : Bəxtiyar! Bəxtiyar! (Bəxtiyar yaxınlaşır).. Nə var? Turbaları gətirmədin?
Bəxtiyar Muradov : Gətirdim, elə indi buruğa göndərdim
Həbib : Bəs niyə keyfin yoxdur?
Bəxtiyar Muradov : Heç, elə belə.
Petya : Oxumusan?
Bəxtiyar Muradov : Hə.
Kərim : Ye, xörəyini ye.
Həbib : Məktub kimdəndir?
Bəxtiyar Muradov : Yusifdəndir. Doqquzuncu məktub.
Həbib : Sən onun məktublarını nömrələyirsən?
Bəxtiyar Muradov : Yox, özü nömrələyir. Yusif hələ məktəbdə oxuyarkən riyaziyyat... düşkünü idi.... Qulaq asın, görün nə yazır : İllər sürətlə ötüb keçir elə bil dünən mən uşaqdım, Saşa isə dəcəl bir qız. İndi artıq biz uşaq deyilik, öz taleyimizi özümüz həll edə bilərik. Göndərdiyim şəklə diqqətlə bax. Görürsən biz necə xoşbəxtik. Mənim xoşbəxtliyimə sən də sevin.
Həbib : Boşboğazlıq edir.
Kərim : Başdan ayağa gopdur.
Petya : Niyə, sən Yusifi tanımırsan? O əclafın biridir.
Həbib : O sənə yedirtmək istəyir ki, guya Saşa ilə sevişirlər.
Petya : Doğrudur.
Kərim : Bəs, Saşa nə yazır?
Bəxtiyar Muradov : Konservatoriyaya nə vaxt girəcəyimi soruşur.
Petya : Bax, bu lap ağıllı sözdür
Kərim : Bəli.
Bəxtiyar Muradov : Məncə adam harada çox xeyir verirsə, elə orada da işləməlidir. Mahnı, səs bunlar hamısı əylənmək üçündür.
Petya : Gəl, sən baş-ayaq vurma.
Həbib : Axı, səs var, səs var
Kərim : Doğrudur. (Mir Həmid içəriyə girir)
Mir Həmid : Yoldaşlar! Əziz və möhtərəm yoldaşlar! Əgər içərinizdə oxuyan, oynayan və yaxud bir şeyi çalmağı bacaran varsa təcili surətdə Sahil küçəsindəki kluba gəlsin. Rica olunur. Əziz yoldaşlar!
Neftçi (qoca) : Kim çalıb, oynamağı bacarır? Bir deyin görüm, uşaqlar. Hə?
Neftçi (cavan) : Bəxtiyar, ay Bəxtiyar, bu söz sənə aiddir.
Kərim : Oxu, Bəxtiyar. Qoy, hamı bilsin ki, bizim briqadada oxuyan da var.
Bəxtiyar Muradov : Ehh.
Petya : Niyə özgə klubda oxusun? Öz klubumuza nə gəlib ki?
Həbib : Görəsən, adamları o kluba niyə belə təcili çağırırlar?


Ağabala Hüseynov : ...... işimiz əngəldir. Başa düşürsüz ki, işimiz əngəldir?
Zəhra Hüseynova : Nə olub, Ağabala? Niyə məni çağırmısan?
Ağabala Hüseynov : Bunu bilin ki, Zəhra xala. Mən bu klubun direktoruyam. Siz isə burada kassirşasız.
Zəhra Hüseynova : Yaxşı, qışqırma, qışqırma.
Ağabala Hüseynov : Xala, əgər sən bir də mənim sözümü kəsib intizamı pozsan, sənə töhmət elan edərəm.
Zəhra Hüseynova : Sən bu sözləri Gülzar xalana da demisən.
Ağabala Hüseynov : Klubda xala çoxdur. Bacıoğlu isə bir dənədir.
Gülzar Hüseynova : Bir dənədir? Bəs Rza?
Ağabala Hüseynov : Mir Həmid, bircə onu yuxudan oyat, yoxsa deyilənləri eşitməz.
Mir Həmid : Rza, Rza...!
Rza : Hə, hə?!
Ağabala Hüseynov : Sizə bildirməliyəm ki, sabah klubumuza xüsusi bir komissiya gəlir. Özfəaliyyət dərnəklərimizin işlərini kökündən yoxlayacaqlar. Nə isə, işlərimizə baxacaqlar. Budur.
Adil : İşləri, gücləri qurtarıb. Niyə baxacaqlar?
Zəhra Hüseynova : Niyə baxacaqlar yox, nəyə baxacaqlar. Bəli. Yaman yerdə axşamladıq.
Rza : Bu gün axşam?
Mir Həmid : Bu gün yox, a kişi. Sabah ey, sabah.
Rza : Nə vaxt?
Mir Həmid : Nə vaxt.
Gülzar Hüseynova : Vallah heç başa düşə bilmirəm ki, niyə bizim klubumuz camaatın xoşuna gəlmir. Biz nə eləyə bilərik, Ağabala?!
Ağabala Hüseynov : Heç utanırsınız? Dedim qohum-əqrabadır, bəd ayaqda dadıma çatarlar. Buna görə də mən sizi öz klubuma işə götürdüm.
Rza : Kimi işdən götürürlər?
Mir Həmid : Səni
Rza : Məni? Bəs səni?
Ağabala Hüseynov : Səsinizi kəsin. Təcili tədbir görməliyik ki, sabah klubda özfəaliyyət dərnəkləri olsun. Fikirləşin, hamınız fikirləşin....... Tapmışam. Rza!
Rza : Həə?
Ağabala Hüseynov : Rza, yaxşı bir oxuyan tapa bilərsən?
Rza : İtirmişəm ki, tapım?!
Gülzar Hüseynova : Oxuyanı mən taparam. Bizim qonşu arvadın...
Ağabala Hüseynov : Səsi var?
Gülzar Hüseynova : Yox oğlunun səsi var. Mən anasına deyərəm, anası da oğluna deyər. O da elə oxuyar ki, komissiya lap mat qalar.
Ağabala Hüseynov : O xanəndədir?
Gülzar Hüseynova : Yox. Dəniz buruqlarında işləyir. Adı gərək ki.. Bəxtiyar Muradovdur.
Ağabala Hüseynov : Xala!
Gülzar Hüseynova : Hə?
Ağabala Hüseynov : Neftçi...
Gülzar Hüseynova : Həə.
Ağabala Hüseynov : Oxuyan...
Gülzar Hüseynova : Həə.
Ağabala Hüseynov : Bu lap yerinə düşər ki.. (Ağabala masanın arxasına keçir). Hamınız qulaq asın! Sizin hər biriniz məvacib aldığı sahənin işinə cavabdehdir... Ədil, gör nə deyirəm....


Ağabala Hüseynov : Rica edirəm! Buyurun! Mən sizə deməliyəm ki, özfəaliyyət işinin ustasıyam. Çoxdan bu işin aşiqiyəm
Komissiya Sədri : Gəlin, başlayaq.


Kontrabas Çalan : Ya məni bu saat buraxacaqsınız səhnəyə, ya mən, bu saat çıxıb gedəcəyəm.
Zəhra Hüseynova : Sakit ol! Sakit ol!
Kontrabas Çalan : Axı, başa düşün ki, orada orkestr mənsiz çala bilməz.
Zəhra Hüseynova : Bu saat, bu saat.
Adil : Zəhra xala!
Zəhra Hüseynova : Hə?
Adil : Bunu haraya asım? Hanı Ağabala?
Zəhra Hüseynova : Ağabala?
Adil : Ağabala, hazırdır.
Ağabala Hüseynov : Harada itib-batmısan?
Adil : Budur.
Ağabala Hüseynov : Eeehh. Başlamaq lazımdır. Heç gələn var?
Zəhra Hüseynova : Həə.
Ağabala Hüseynov : Kim?
Kontrabas Çalan : Restoranın solisti Mehdi Kazımov
Ağabala Hüseynov : Sus! Restoranın adını çəkmə! Sən bizim dərnək üzvüsən.


Ağabala Hüseynov : Özfəaliyyət dərnəyimizin nümayişinə başlayırıq. Çıxış edir, dəllək, Mehdi Kazımov. Solo kontrabasda... Keçin səhnəyə.
Kontrabas Çalan : Pianinonu kim çalacaq?
Ağabala Hüseynov : Rza.. Hanı Rza? Mir Həmid, hanı Rza?
Mir Həmid : Axtarırıq, deyirlər ?.....?ların dalınca gedib.
Ağabala Hüseynov : Rza kimi qohumun başına daş düşəydi.
Mir Həmid : Hə, həə...
Ağabala Hüseynov : Keçin solist çalın
Kontrabas Çalan : Necə? Mən tək kontrabasda?
Ağabala Hüseynov : Həəə..
Mir Həmid : Alə, yeri... yeri da.
Ağabala Hüseynov : Yeri.. Əəəhh.


Gülzar Hüseynova : Zəhra!
Zəhra Hüseynova : Nə var?
Gülzar Hüseynova : Mən heç kəsi tapa bilmədim.
Zəhra Hüseynova : Tapa bilmədin?
Gülzar Hüseynova : Yox, tapa bilmədim.
Ağabala Hüseynov : Bəs hanı sənin oynayanın? Hanı sənin Bəxtiyarın?
Gülzar Hüseynova : Gələcəklər, Ağabala. Vallah gələcəklər, söz veriblər.
Zəhra Hüseynova : Həə.


Ağabala Hüseynov : Kimi buraxaq indi?
Zəhra Hüseynova : Onlar gələcəklər. Onlar qiyamət oynayırlar. Pullarını da qabaqcadan vermişəm.
Ağabala Hüseynov : Necə? Heç artistə qabaqca pul verərlər? Başına soyuq dəyib?....(kontrabas çalan gəlir).... Səhnədən niyə çıxdın?
Kontrabas Çalan : Əlimdən gələni elədim. Pulumu kim verəcək?
Ağabala Hüseynov : Pulumu, pulumu eeeh
Kontrabas Çalan : Pulumu verin!


Ağabala Hüseynov : Bəlkə balaca bir antrakt elan edək.
Komissiya sədri : Antrakta ehtiyac yoxdur. Özfəaliyyətiniz elə bundan ibarətdir?
Ağabala Hüseynov : Yox, canım. Hələ proqram davam edir. Klubun fəalları Hüseynova bacıları bu saat öz məharətlərini göstərəcəklər.
(Zəhra ilə Gülzar səhnəyə çıxıb "Babam Evlənir" mahnısını oxuyurlar.)
Gülzar Hüseynova : Zəhra!
Zəhra Hüseynova : Həə?
Gülzar Hüseynova : Gəl, bir də
Zəhra Hüseynova : Gəl!
Gülzar Hüseynova : Vay, dədəm, vay.... Balam eeey
Komissiya sədri : Sağ olun, kifayətdir.
Gülzar Hüseynova : Həə?
Zəhra Hüseynova : Həə?
Komissiya sədri : Kifayətdir. Sağ olun.


Ağabala Hüseynov : Siz niyə səhnədən çıxdınız?
Gülzar Hüseynova : Niyə üstümə qışqırırsan, Ağabala? Sədrin özü dedi ki, çox sağ ol.
Ağabala Hüseynov : Yerə soxum boyuvu.
Gülzar Hüseynova : Eeee.


Rza : Ağabala!
Ağabala Hüseynov : Hə?
Rza : Gətirdim
Ağabala Hüseynov : Sizə deyiblər ki, dərnək üzvüsüz?
Rəqqas Anton Raskopov : Arxayın ol.
Ağabala Hüseynov : Tez olun hazırlaşın.
Rəqqas Anton Raskopov : Bu saat. Soyun!
Rəqqasə Klara : Çemodanı!
Rəqqas Anton Raskopov : Bu saat.


Ağabala Hüseynov : Xoreoqrafik etüd. İfa edirlər : qazmaçı Anton Raskopov və montajçı Klara Kalmagina. Başla


Komissiya sədri : Bağışlayın, yoldaş oynayanlar. Sizə bir sualım var.
Rəqqas Anton Raspopov : Buyurun
Komissiya sədri : Siz gərək ki, qazmaçısınız?
Rəqqas Anton Raspopov : Bu nə sözdür?! Əlbəttə. Mən qazıram. Bu isə qazmır, bu montajlayır.
Komissiya sədri : Montaj edir
Rəqqasə Klara : Xoru da bacarıram
Rəqqas Anton Raspopov : Bəli
Komissiya sədri : Siz nə qazırsınız?
Rəqqas Anton Raspopov : Neft, qara qızıl qazırıq. Haaa.
Komissiya sədri : Siz qazdığınız axırıncı quyunun dərinliyi nə qədər idi?
Rəqqas Anton Raspopov : Mən qazdığım?
Komissiya sədri : Bəli
Rəqqas Anton Raspopov : On metr idi.
Komissiya sədri : Neçə?
Rəqqasə Klara : Beş metr. (Komissiya sədri gülür)
Komissiya sədri : Mənim sizə daha sualım yoxdur.


Ağabala Hüseynov : Biabırçılıqdır. Bu artistləri ?....? kim buraxıb? Müqəssirlər cəzasına çatacaqlar.
Komissiya sədri : Əlbəttə çatacaqlar
Ağabala Hüseynov : Yoldaşlar, getməyin. Yoldaş sədr, bircə dəqiqə, bircə dəqiqə. Mənə də qulaq asın. Vallah mən günahkar deyiləm.
Mir Həmid : Yoldaş Hüseynov, Bəxtiyar Muradov gəldi.
Ağabala Hüseynov :Yoldaşlar, baxın, bu Bəxtiyar Muradovdur. Buna da qulaq asın.
Komissiya sədri : Yəqin o da neftçidir, həə?
Ağabala Hüseynov : Neftçidir. Özü də dəniz buruqlarında işləyir.
Komissiya üzvü : Gəlin qulaq asaq.
Ağabala Hüseynov : Çox sağ olun! Buyurun!


Komissiya sədri : Bağışlayın, siz neftçisiniz?
Bəxtiyar Muradov : Bəli.
Komissiya sədri : Çoxdan?
Bəxtiyar Muradov : Üç ilə yaxındır.
Komissiya sədri : Çox sağ olun. (üzünü həmkarlarına çevirir). Gedək, məsələ tamamilə aydındır.
Ağabala Hüseynov : Yoldaşlar, siz mənə son xəbərdarlıqla şiddətli töhmət verə bilərsiniz. İstəsəniz adi töhmət də verə bilərsiniz. Mən burada günahkar deyiləm. O, artist deyil, o, həqiqətən neftçidir.
Komissiya sədri : Bu həqiqətə oxşamır. O ki, əsl xanəndədir.
Ağabala Hüseynov : Neft-Çi-Dir
Komissiya sədri : Xanəndədir. Gedək
Komissiya üzvü : Gedək
Komissiya sədri : Məsələ aydındır.
Ağabala Hüseynov : Neftçi. Xanəndə. Hı! Həə? Xanəndə? Həəəəə.


Ağabala Hüseynov : Mən gəlməyə bilməzdim. Sənin səsin məni bura gətirdi.
Bəxtiyar Muradov : Başa düşmürəm, siz nə demək istəyirsiz.
Ağabala Hüseynov : İcazə varmı?
Bəxtiyar Muradov : Buyurun!
Gülzar Hüseynova : Anan evdədir, oğlum?
Bəxtiyar Muradov : Evdədir.


Bəxtiyar Muradov : Əyləşin.
Ağabala Hüseynov : İncəsənət mənim həyatımdır. Mən səni məşhur xanəndə etmək istəyirəm.
Bəxtiyar Muradov : Məndən xanəndə olar?
Ağabala Hüseynov : Sən artıq xanəndəsən. Səndə fitri istedad var. İnan mənə. Sən böyük artist olacaqsan.
Bəxtiyar Muradov : Nə üçün? Mən neftçiyəm.
Ağabala Hüseynov : Sən yenə də neftçi olacaqsan. Həm də oxuyacaqsan.
Bəxtiyar Muradov : Axı, bu necə ola bilər?
Ağabala Hüseynov : İstehsalatdan ayrılmamaq şərtilə. Hər şeyi Ağabala düzəldəcək. Həə. Axı, indi mən qastrolbüronun administratoruyam


Gülzar Hüseynova : Onu dilə tutmaq lazımdır, Gülbadam. O, adlı-sanlı adam olacaq. Bacım oğlu onun üçün hər şeyi edəcək.


Ağabala Hüseynov : Xalq səni dinləmək istəyir. Yadındadır, sən klubda oxuyanda nə qədər adam yığılmışdı?
Gülbadam Muradova : Eşidirsənmi, oğlum?
Ağabala Hüseynov : Salam
Gülbadam Muradova : Bəlkə səndə doğrudan da böyük istedad var.
Ağabala Hüseynov : Böyük? Hehehe. Çox böyük.
Gülbadam Muradova : Sən bir özünü sına
Həbib : Həə.
Ağabala Hüseynov : Sən bir hə de. Mən bir konsert düzəldim. Gör, Ağabala haqlıdır, ya yox.
Həbib : Hm.
Bəxtiyar Muradov : Mən fikirləşərəm.
Ağabala Hüseynov : Mən tələsdirmirəm. Fikirləş, fikirləş. Mən sabah axşam sənin yanına gələrəm. Salamat qalın.
Həbib : Xoş gəldiniz!
Bəxtiyar Muradov : Xoş gəldiniz!
Gülzar Hüseynova : Sağ olun!
Həbib : Xoş gəldiniz!
Gülbadam Muradova : Xoş gəldiniz!
Bəxtiyar Muradov : Sağ olun!


Gülzar Hüseynova : Ağabala?!
Ağabala Hüseynov : Gəl. O artıq əlimizdədir.
Gülzar Hüseynova : Hə?
Ağabala Hüseynov : Hmmm.


Gülzar Hüseynova : Al, Ağabala!
Ağabala Hüseynov : Hə, çox yaxşı.
Bəxtiyar Muradov : Bəlkə bunsuz da olar?
Ağabala Hüseynov : Yox,yox, Bəxtiyar, mən bilirəm səhnəyə necə çıxarlar. Aha, birinci dəfə belə də olar.
Bəxtiyar Muradov : Səhnəyə çıxıram?
Ağabala Hüseynov : Sakit ol, Bəxtiyar. Sən, ancaq heç darıxma.


Klub müdiri : Əziz yoldaşlar! Siz bu gün premyerada iştirak edirsiniz. Buruq ustasının köməkçisi və xanəndə, istedadlı mahnı ustası Bəxtiyar Muradov ilk dəfə çıxış edir. Əl çalaq, yoldaşlar.


Həbib : Bəxtiyar, özünü itirmə.
Petya : Sən qorxma, buradayıq.


Klub müdiri : Yoldaş Hüseynov, sabahkı konsertin də elanını vurmaq olarmı? Xahiş edirəm.
Ağabala Hüseynov : Sizin klubda? Burda? Hı. Yox əzizim. Daha burda konsert verə bilmərəm. Zalınız çox kiçikdir.


Dostlar : Sağ ol, Bəxtiyar. Çox sağ ol. Yaxşı oxudun. Sağ ol.


Klub müdiri : Bəxtiyar, təbrik edirəm.
Ağabala Hüseynov : Yoldaşlar, yoldaşlar. Əşi qoyun, bir dincəlsin də.
Gülzar Hüseynova : Düz deyir də, əhh.
Ağabala Hüseynov : Gedək qadası, gəl gedək.
Həbib : Hanı Bəxtiyar? Bəxtiyar, daha səni burada qoymayacayıq. Xanəndə olmalısan.
Petya : Uşaqlar, atıb-tutaq.
Ağabala Hüseynov : Yoldaşlar, xahiş edirəm ona toxunmayın. Axı, o bu gün yenə də oxuyacaq.
Həbib : Düzdür, uşaqlar. Sonra
Kərim : Afərin, Bəxtiyar. Bəxtiyar, gözləyirik haa.
Ağabala Hüseynov : Hə, gördünmü? Bəs mən sənə nə deyirdim. Hehe. Hələ bu başlanğıcdır. Hələ bu gün utanırdın. Hətta səhnədə büdrədin də.
Bəxtiyar Muradov : Axı mənim...
Ağabala Hüseynov : Eybi yoxdur, eybi yoxdur. Öyrən, əzizim. Nə qədər ki, mən sağam, mənə bax, öyrən. Mən sənə səhnədə necə dayanmağı, necə geyinməyi, təzim etməyi öyrədəcəyəm. Sənin öz xüsusi repertuarın olacaq. Frakın. Elə konsertlər verəcəyik ki, Bəxtiyar, bəh deməklə başa gəlməz


Nataliya Alekseyevna : Saşa! Saşa, bir bura gəlsənə, gəl, bir tamaşa elə.
Saşa Verxovskaya : Nataşa bibi, məni çimdiklə, bərk çimdiklə.
Nataliya Alekseyevna : Niyə gərək mən səni çimdikləyəm?
Saşa Verxovskaya : Sənin bağışladığın bu hədiyyədə özümü başqa cür hiss edirəm.
Nataliya Alekseyevna : Lap ürəyimdən dedin. Sən doğurdan da dəyişmisən. Böyük qızsan. Ərə getmək vaxtındır.
Saşa Verxovskaya : Nə danışırsan bibi? Mən ərə getmək fikrində deyiləm.
Nataliya Alekseyevna : Başa düşürəm, Saşinka. Narahat olma, əzizim. Bu geydiyin paltar sənə lap yaxşı yaraşır. Bu zəhləm getmiş kişi paltarı nəyə gərəkdir ki?! Əəh.


Nataliya Alekseyevna : Aman, Allah, Mitya. Bu nədir?
Dmitri Verxovski : Bu da mənim hədiyyəmdir. Satmaq üçün Fiatistonu bir ildir ki, dilə tuturdum. Ancaq dünən güc-bəla ilə razı sala bildim. Al, bir bax!
Nataliya Alekseyevna : Başa düşürəm, Mitya. Yəqin sənin pulun bir az çatmayıb. Əgər pulun çatsaydı qızını təbrik etmək üçün böyük bir topu sürüyüb salardın evimizə.
Dmitri Verxovski : (Verxovski gülür). Saşa! Saşacan! (Saşa yaxınlaşır). Aleksandra Dmitriyeviç, 19 yaşınız tamam olması münasibətilə bu silah və sursatı məndən qəbul edin.
Saşa Verxovskaya : Atacan, nə gözəl tüfəngdir. (Saşa tüfəngi bibisinə çevirir). İşin bitdi, Nataşa bibi. Təslim ol.
Nataliya Alekseyevna : Oooo. Çox qəribədir. Təpədən dırnağa kimi silahlanmış gəlin. (gülürlər).Bu işlərə gülmək yox, ağlamaq lazımdır. (gülürlər)
Saşa Verxovskaya : Sənə nə oldu, atacan?
Dmitri Verxovski : Bilirsən, Aleksandra Dmitriyeviç? Deyəsən bibin haqlıdır. Böyümüsən. Mən isə bunu heç hiss etməmişəm. Saşacan! (Saşa atasının qucağına tullanır) Ah, mənim dəcəl qızım. Sənə dünənə kimi gizlənpaç oynayırdın. Bu gün üçünüz də bir yerdə olacaqsız?
Saşa Verxovskaya : Bəxtiyarı deyə bilmərəm. Mən onu evdə tapa bilmədim. Kağız yazıb-qoydum. Yazdım ki, məşhur oxuyan neftçini uşaqlıq dostunun ad gününə dəvət edirəm.


Nataliya Alekseyevna : Mən bilirəm ki, bəziləri mənimlə razılaşmayacaq. Ancaq bu həqiqətdir ki, Saşanın ərə getmək vaxtıdır. Bəli, əzizim. Sənin 19 yaşın vardır. Sənin sağlığına. Xoşbəxt ol!
Professor Teymur Rəcəbov : Mən də çox şadam ki, Saşanın 19 yaşı tamam olur. Demək daha mənim bağıma basqın edilməyəcək. Sağ ol.
Yusif : Sizin bağınızı meyvə bazamız hesab etdiyimiz günlərdə Teymur Əliyeviç biz.... (qapının zəngi çalınır, Saşa qapıya tərəf gedir, əlində çiçəklər ilə geri qayıdır)
Saşa Verxovskaya : Bəxtiyar göndərib. O, gəlməyəcək. (məktubu açır). Bəxtiyarın konserti var. O, bizim hamımızı dəvət edir. Görün, nə qədər bilet göndərib. Bəs nə edək? Həə?
Yusif : Bəlkə icazə verəsiniz mən tostumu deyim qurtarım. Mən davam edirəm. Sizin bağınızı meyvə bazamız hesab etdiyimiz günlərdə Teymur Əliyeviç....
Saşa Verxovskaya : Yusif, bircə dəqiqə. Konsertin başlamasına qalıb..
Nataliya Alekseyevna : Saşa, ..... yaxşı deyil. Otur, çörəyini ye.
Professor Teymur Rəcəbov : Gəlin, fasilə elan edək. Hə? Sonra yenə qayıdarıq.
Qurban : Doğrudur. Gedək. Hə?


Professor Teymur Rəcəbov : Saşa, o həmən Bəxtiyardır?
1-ci qız : Əlbəttə Bəxtiyardır. Hm. O, Bəxtiyarı tanımır.


1-ci qız : Bravoo!
Professor Teymur Rəcəbov : Axı, mən xahiş etmişdim onu mənim yanıma gətirəsiniz. Bu müvəffəqiyyəti onu uçuruma aparır.
(Bəxtiyar pərəstişkarlara gül atır)
1-ci qız : Sağ ol, Bəxtiyar. Sağ ol, Bəxtiyar. Sağ ol, Bəxtiyar.
(Saşa fit verir, 1-ci qızın ürəyi gedir)
2-ci qız : Rədd ol!
3-cü qız : Rədd ol zaldan. Rədd ol!


3-cü qız : Biz ki burdan tərpənməmişik.
1-ci qız : Biabıçılıqdır. Belə bir xanəndəni təhqir etmək. Biabırçılıqdır, biabırçılıq. (Bəxtiyar qapıda görünür, qızlar ona yaxınlaşırlar) Buyurun, Bəxtiyar. Rica edirəm, buyurun.


Saşa Verxovskaya : Bəxtiyar!
Bəxtiyar Muradov : Hə.
Saşa Verxovskaya : Salam. Sənin məndən tamamilə inciməyə haqqın var. Hətta məndən küsə də bilərsən. Mən başa düşürəm. Lakin, səndən çox xahiş edirəm ki, bu haqda fikirləşəsən
Bəxtiyar Muradov : Mən daha nə haqda fikirləşim?
Saşa Verxovskaya : Professor Rəcəbov da sənin konsertində idi. O deyir ki, vaxtilə mənim bağımda oxuyan bu oğlandan əsl xanəndə çıxa bilərdi, əsl xanəndə daha sənin kimi...
Bəxtiyar Muradov : Hə, nə üçün demirsən? Yoxsa qorxursan xətrimə dəyər. Başa düşürəm Moskvada Yusiflə böyük artistlərə qulaq asmısan. Mən nəyəm ki.
Saşa Verxovskaya : Boş boş danışma. Bu ?.....? qızlar sənin başını gicəlləndirib... (Saşa qızlara tərəf cumur) Asan yolla getdiyin üçün heç utanmırsan? Bil ki, sən....
Bəxtiyar Muradov : Hə.. Danış, danış qulaq asıram
Saşa Verxovskaya : Üzünə baxmaq belə istəmirəm. (Saşa Bəxtiyarın saçını dağıdır). Bax belə.
Bəxtiyar Muradov : Bilirsənmi? Əgər sən qız olmasaydın...
Saşa Verxovskaya : Necə? Məni vurardın, hə?
(Bəxtiyar gedir. Ağabala ağacın dalından çıxır)
Ağabala Hüseynov : Hm. Köpək qızı...


Ağabala Hüseynov : Sakit ol, Bəxtiyar. Özünü qoru, yalvarıram sənə. Əgər bu müvəffəqiyyət onun üçün azdırsa, qoy, bir azca gözləsin. O, sənin istedadını görəcək, o, peşman olacaqdır. İnan mənə. Böyük iş olub sənin çıxışın bir adama xoş gəlməyib.
Bəxtiyar Muradov : Bir adama? Siz buna əminsinizmi? Bəlkə də zalda elə adamlar olub ki, fit verməyi bacarmayıblar.
Ağabala Hüseynov : Necə, necə? Ola bilməz. Bu heç vaxt ola bilməz.
Bəxtiyar Muradov : Ola bilməz? (qapı döyülür)
Ağabala Hüseynov : Mən açaram. Mən özüm açaram. (Ağabala bayıra çıxır)
Professor Teymur Rəcəbov : Bağışlayın.
Ağabala Hüseynov : Hə?
Professor Teymur Rəcəbov : Bəxtiyar Muradov burada yaşayır?
Ağabala Hüseynov : Nə istəyirdiniz ki?
Professor Teymur Rəcəbov : Mən konservatoriyanın müəllimi professor Rəcəbovam. Mən Bəxtiyarı görmək istəyirəm.
Ağabala Hüseynov : Bilirsinizmi? Təəssüf ki, o evdə yoxdur. O, hələ konsertdən qayıtmamışdır.
Professor Teymur Rəcəbov : Mən onu burada gözləyə bilərəmmi?
Ağabala Hüseynov : Təəssüf ki, o, gec gələcək. Çox gec gələcək.
Professor Teymur Rəcəbov : Təəssüf.
Ağabala Hüseynov : Bəli.
Professor Teymur Rəcəbov : Onda zəhmət olmasa ona deyin ki, mən xahiş edirəm, o, ya evimdə, ya da konservatoriyada məni görsün. Ancaq mütləq görsün.
Ağabala Hüseynov : Baş üstə.
Professor Teymur Rəcəbov : Bu kağızı ona verin.
Ağabala Hüseynov : Mütləq verərəm. Siz arxayın ola bilərsiniz.
Professor Teymur Rəcəbov : Narahat etdiyim üçün bağışlayın.
Ağabala Hüseynov : Buyurun. (professor gedir) Konservatoriya. Hm. (Ağabala kağızı cırır və evə dönür.)
Bəxtiyar Muradov : O kim idi?
Ağabala Hüseynov : O gələn Gülzar xala idi. Sənin kefini soruşmağa gəlmişdi. Bəxtiyar hara gedirsən? Dayan.


Bəxtiyar Muradov : Dalımca gəlməyin!
Ağabala Hüseynov : Hə?


Saşa Verxovskaya : Kim idi?
Yusif : Səhv idi. Qonşunu soruşurdu. (Yusif masanın arxasına keçir). Gəlin davam edək, Nataliya Alekseyevna.
Nataliya Alekseyevna : Hə. Siz yeyin, Yusif, yeyin.


Ağabala Hüseynov : Mənə qulaq as, Bəxtiyar. Heç darıxma. Böyük iş olub fişşşşş. Boş şeydi. Ayın 1-dən sənin məzuniyyətin başlayır. (ayağına nə isə dolaşır) Eeeeeeh. Mən qastrolbüro ilə danışaram. Biz səninlə konsert verməyə çıxarıq. Görərsən necə böyük müvəffəqiyyətin olacaq. Sən ona necə oxuyan olduğunu göstərərsən. Bu ən gözəl fikirdir. İnan mənə. Bunu sənə Ağabala deyir.


Dmitri Verxovski : Gəl Aleksandra Dmitriyeviç kişi kimi səninlə açıq danışaq. Nataşa bibin deyir ki, guya sən Yusifə ərə getmək fikrindəsən.
Saşa Verxovskaya : Necə?
Dmitri Verxovski : Sakit ol. Əsəbləşmək lazım deyil. Xahiş edirəm sən mənə düzünü deyəsən. Bildin? Sən onu sevirsən?
Saşa Verxovskaya : Yusifi?
Dmitri Verxovski : Özün yaxşı bilirsən mən kimi deyirəm. Maşını saxla. Keç bu yana.
Saşa Verxovskaya : Hara sürürən?
Dmitri Verxovski : Bəxtiyargilə.
Saşa Verxovskaya : Sən elə bilirsən bu, bir nəticə verər?
Dmitri Verxovski : Bəli, mütləq. Buna heç şübhə ola bilməz.


Gülbadam Muradova : O, gedib. Məzuniyyətdədir. Bakıda qalmaq istəyirdi. Yarımca saatın içində yığışıb Ağabala ilə yola düşdü.
Saşa Verxovskaya : O kimdi?
Gülbadam Muradova : Administratordur. Konsert işlərinə baxır.
Saşa Verxovskaya : Yaxşı, bəs, Bəxtiyar mənim üçün məktub qoymayıb?
Gülbadam Muradova : Yox.
Saşa Verxovskaya : Bəlkə sizin yadınızdan çıxıbdır?
Gülbadam Muradova : Yox, yox, Saşacan, yadımdan çıxmayıb.
Saşa Verxovskaya : Salamat qal, Gülbadam xala.
Gülbadam Muradova : Qızım, sənə nə oldu? Gəl evə otur, dincini al.
Saşa Verxovskaya : Yox, sağ olun Gülbadam xala.


(Saşa küçədəki Bəxtiyarın şəkli olan afişaya tərəf baxır)
Saşa Verxovskaya : Yəni sən doğrudan da korlanmısan?!


Ağabala Hüseynov : (Ağabala telefonla danışır) Sabah bir konsert də verə bilərəm, ancaq səhər.
1-ci güldaşıyan : Hara aparaq?
Ağabala Hüseynov : Onun otağına.
2-ci güldaşıyan : Bəs bunu hara aparaq?
Ağabala Hüseynov : Onu da ora. (telefonla danışır) Hə? Nə dediniz? Yox, bank nəyə lazımdır ki. Banka əziyyət verməyək. Gəlin, haqq hesabı nəğd çürüdək. Bu mənim üçün də yaxşı olar, sizin üçün də yaxşı olar.
Rus müdir : Bu başqa məsələ. Yaxşı, danışdıq. Hələlik.
Ağabala Hüseynov : Hələlik. (Bəxtiyar qapıda görünür) Hə? Bəxtiyar! İşimiz xod gedir, əzizim. Sabah biz səninlə üç konsert veririk. Bu da sənin üçün yeni mahnılar. Bilirsən sözləri nə qiyamətdir. Al.
Bəxtiyar Muradov : Yox.
Ağabala Hüseynov : Necə yox? Bəxtiyar!
Bəxtiyar Muradov : Mən üç konsertdə oxuya bilmərəm.
Ağabala Hüseynov : Nə danışırsan, əzizim? Heç bilirsən nə danışırsan? Bütün biletlər satılıb. Hamı sənə qulaq asmaq istəyir.
Bəxtiyar Muradov : Elə bilirsən oxumağım onlara xoşdur? Mən görürəm, mən hiss edirəm ki, əvvəlki kimi oxumuram.
Ağabala Hüseynov : Hər konsertin yeni bir addımdır. Səsin getdikcə açılır. Mən sənin üçün çalışıram. Burada mənim nə xeyrim var. Hm.
Bəxtiyar Muradov : Bu xalturadır.
Ağabala Hüseynov : Nə?
Bəxtiyar Muradov : Mən xalturaçı oluram. Mən...
Ağabala Hüseynov : Boş sözdür. Sən qiyamət oxuyursan.
Bəxtiyar Muradov : Oxu! Gör, mənə nə yazıblar.
Artist! Dünən konsertdə banladığın səsi haradan almısan?
Ağabala Hüseynov : Gör paxıllıq nələr eləyir. Əhəmiyyət vermə.
Bəxtiyar Muradov : Bəsdir, bunu səndən çox eşitmişəm.
Ağabala Hüseynov : Bəxtiyar! Əzizim!


Ağabala Hüseynov : Nə üçün səhnədən çıxdın?
Bəxtiyar Muradov : Əl çəkin, bacarmıram, səhnəyə çıxmayacağam.
Rus müdir : Yoldaş Hüseynov! Bu nə deməkdir? İndi biz nə edək?
Ağabala Hüseynov : Elan edin ki, konsert baş tutmur, təxirə salınır. Nə istəyirsiz, deyin.
Rus müdir : Zəhmət çəkib özünüz elan edin. Bu, sizin işinizdir.
Ağabala Hüseynov : Necə? Məni öyrətməyin. Kələkbaz.
Rus müdir : Necə? Mən kələkbazam? Bəs siz kimsiniz? Bəs sən kimsən, həə?


Rus müdir : Buraxın. Bu nə deməkdir? Mən başa düşmürəm.
Ağabala Hüseynov : Geri qayıt.
Rus müdir : Nə üçün soyundunuz? Kim oxuyacaq? Mən oxuyacağam? O oxuyacaq?
Bəxtiyar Muradov : Mən oxuya bilmirəm.
Ağabala Hüseynov : Ona qulaq asma, Bəxtiyar, o, dəli olub. Rədd ol buradan.
Rus müdir : Mənə toxunmayın! Oxuya bilmirsən, pulu qabaqcadan almağı bilirsən. Özü də birə altı qat artığa. Nəğd pul ilə.
Ağabala Hüseynov : Siz ki haqqınızı almısınız. Daha bizdən nə istəyirsiniz?
Rus müdir : Mən konsert istəyirəm. Mən oxuyacağam? Haaaa. Kim oxuyacaq?
Bəxtiyar Muradov : O nə danışır?
Rus müdir : Özünü tülkülüyə vurma, fırıldaqçı.
Ağabala Hüseynov : Ay ay ay.
Bəxtiyar Muradov : Bu nə deməkdir? O nə danışır?
Ağabala Hüseynov : Bəs nə bilirdin? Mejdunarodnu vaqon, qəstinlərdə lüks numra, taksi.
Rus müdir : Taksi.
Ağabala Hüseynov : Bəs konsertlərdə aldığın dəstə-dəstə güllər nə idi? Onları camaat göndərirdi?! Həə?!
Rus müdir : Həə?!
Bəxtiyar Muradov : (Bəxtiyar Ağabalanın yaxasından yapışır və yerə itələyir). Ay səni, əclaf. (qapı döyülür, Ağabala tez ayağa qalxır)
Ağabala Hüseynov : Kimdir?
Rza İsmayılov : Tamaşaçı.
Ağabala Hüseynov : Buyurun! Xoş gəlmisiniz, yoldaş deputat. Bilirsiniz, balaca bir xəta üz vermişdir.
Rza İsmayılov : Mənə Bəxtiyar Muradov lazımdır.
Ağabala Hüseynov : Buyurun!
(Rza İsmayılov Bəxtiyara yaxınlaşır)
Rza İsmayılov : Xoş gördük, Bəxtiyar.
Bəxtiyar Muradov : Rza dayı?!
Rza İsmayılov : Bəli. Xoş gördük.
Bəxtiyar Muradov : Siz mənə açıq deyin ki, bu biabırçılıqdır. Mən...
Rza İsmayılov : Bu haqda sonra, Bəxtiyar.
Ağabala Hüseynov : Bilirsiniz, balaca bir xəta üz vermişdir.
Rza İsmayılov : Bağışlayın! Siz kimsiniz?
Ağabala Hüseynov : Qastrolbüronun administratoru, namuslu zəhmətkeş Ağabala Hüseynov.
Rza İsmayılov : Necə Hüseynov?
Ağabala Hüseynov : Bəli Hüseynov, yoldaş deputat. Ağabala.
Rza İsmayılov : Oho! Siz ki məşhur adamsınız.
Ağabala Hüseynov : İncəsənətdə köhnəyəm. Azərbaycanda məni azacıq tanıyırlar.
Rza İsmayılov : Azacıq? Təvazökar olmayın. Azərbaycanda sizi yaxşı tanıyırlar.
Ağabala Hüseynov : Yox canım.
Rza İsmayılov : Bəli, bəli. İnanın mənə. İncəsənətə olan təmənnasız xidmətiniz hamıya məlumdur.
Ağabala Hüseynov : Nə deyirsiniz, yoldaş deputat? Doğrusu mən bu tərifə layiq deyiləm.
Rza İsmayılov : Layiqsiniz, tamamilə. Mən əminəm ki, bundan da artığına layiqsiniz. İkinci səhifəyə baxın! ("Kirpi" jurnalını göstərir və Bəxtiyara dönür). Gəl təmiz havaya çıxaq, Bəxtiyar. Gedək buradan.
Ağabala Hüseynov : (Ağabala jurnala baxır). Vay, dədəm, vay. Hm. Atova nəhlət, kirpi!


Rza İsmayılov : Yaxşı, indi fikrin nədir?
Bəxtiyar Muradov : Yox, Rza dayı. Oxumağa həmişəlik son qoydum.
Rza İsmayılov : Yox, bu yaramaz, Bəxtiyar. Sən mütləq konservatoriyaya girməlisən. Gedək mənimlə.


Kərim : Hehhh.
Petya : Bəlkə professor onu qəbul eləmədi?
Həbib : Bir az gözləyək, məlum olar
Kərim : Məncə məlumdur. Bu saat onlar dərsə başlayacaqlar. AAAAA.


Yusif : Yaxşı, biz nə vaxta qədər susacayıq? Axı, mən sabah gedirəm. Niyə sən həmişə Bəxtiyar haqqında düşünürsən? Nəyinə lazımdır? Məgər o sənin tayındır? Üç ildir ki, sən heç onun üzünü də görmürsən.
Saşa Verxovskaya : Mən bu haqda düşünmürəm.
Yusif : Saşa, başa düş. Bil ki, sənin yanında müsbət adam olmalıdır. Məsələn....
Saşa Verxovskaya : Gülünc danışma...
Yusif : Yaxşı, mən səni tələsdirməyəcəyəm. Mən gözlərəm. Qərarını mənə Bakıda deyərsən.


Yusif : Gəl. Ehtiyyatlı ol.
Səbət daşıyan : Narahat olmayın, yoldaş direktor.


Yusif : Salam, Nataliya Alekseyevna
Nataliya Alekseyevna : Salam.
Yusif : Gəl.
Səbət daşıyan : Qapını açın.
Nataliya Alekseyevna : Aşağıdan açın.
Səbət daşıyan : Anam-bacım, salam əleyküm
Nataliya Alekseyevna : Salam. Bu nədir?
Yusif : Saşanın gəlməsi münasibətilədir.
Nataliya Alekseyevna : Aaa.
Yusif : Əla şərabdır. Ekstra. Apar içəri.
Səbət daşıyan : Baş üstə.
Nataliya Alekseyevna : Yusif, bu nə xəcalətdir?
Yusif : Boş şeydir.
Nataliya Alekseyevna : Buyurun içəri, Yusif.
Yusif : Sən get.
Səbət daşıyan : Baş üstə. Sağ olun, anam-bacım.
Nataliya Alekseyevna : Sağ olun!
Səbət daşıyan : Siz də sağ olun. Çox sağ olun.
Yusif : Bəs Dmitri Alekseyeviç hanı?
Nataliya Alekseyevna : O buruqlardadır. Nahar vaxtına ancaq gələcək. Saşanı mən qarşılamalıyam. Haa. Başıma xeyir. Saat üçdür hələ heç bir şey hazırlaya bilməmişəm.
Yusif : Nataliya Alekseyevna!
Nataliya Alekseyevna : Hə?
Yusif : Saşanı bəlkə mən qarşılayım
Nataliya Alekseyevna : Yusif, əzizim, sizə minnətdar olaram. Qatar saat 4:30-da gəlir. 6-cı vaqon.
Yusif : Nataliya Alekseyevna, getdim.
Nataliya Alekseyevna : Gedin, Yusif, gedin.


Petya : Uşaqlar, ora baxın. (Onlar Yusifi görürlər)
Həbib : Ticarət rəhbərinə atəşin salam.
Yusif : Həə, Həbib?!
Kərim : Salam.
Petya : Gözəl buketdir. Bəh, bəh, bəh. Toya gedirsən?
Yusif : Bəlkə də toya gedirəm.
Petya : Oho lap təzə bəyə oxşayırsan.
Yusif : Həbib, bir dəqiqə olar?
Həbib : Buyur.
Yusif : Görürsənmi?
Həbib : Nəyi görürəm?
Yusif : Bu, küçəni görürsən?
Həbib : Görürəm.
Yusif : Axırında nə var?
Həbib : Vağzal.
Yusif : Qulaq as. Saat 4:30-da həmin vağzala qatar gələcək. Həmin qatarda Saşa Verxovskaya gəlir. Onu qarşılamağa mən gedirəm.
Həbib : Axı, nə üçün sən gedirsən?
Yusif : Bunu məndən Saşanın bibisi xahiş edib.
Həbib : Bəs belə de. Bibi Yusifi sevirmi?
Yusif : Bəli, elədir ki var. Bibi Yusifi sevir.
Petya : Yəqin ki, Yusif də bibini sevir.
Yusif : Bəli, Yusif də bibini sevir.
Kərim : (Kərim gülün birini Yusifin döş cibinə taxır) Bax, indi sən lap təzə bəyə oxşayırsan. Hehehehehehe. Hələlik.
(Yusif taksiyə minir)
Yusif : Sür
Həbib : Uşaqlar, bura gəlin.
Petya : Hə.
Həbib : Kimin cibində nə var çıxartsın. Tez. İşimiz düzəldi. Gedək.
Kərim : Gedək
Petya : Gedək
(taksi tuturlar)
Həbib : Boşsan? Sür. Sür
(Onlar Saşagilə gəlirlər. Dostlar Natalya Alekseyevnanı evindən çıxarırlar, Həbib taksi sürücüsünə bildirir)
Həbib : Hazır ol! Tez ol, Kərim. Qatar gəlir. Tez. Əyləşin. Əyləşin arxada.
(onlar gəlib vağzala çatırlar)
Həbib : Tez olun, uşaqlar, tez olun.
Nataliya Alekseyevna : Mən haradayam?
Həbib : Hə, gəlin.
Nataliya Alekseyevna : Oyy.
(Nataliya Alekseyevnanı qatara mindirirlər)
Petya : Tez ol, tez ol.
(Saşanın yükünü qatardan boşaldırlar)
Kərim : Qurtardı.


Nataliya Alekseyevna : Yusif, mən haradayam?
Yusif : Bakıda. Siz hara, bura hara?
Nataliya Alekseyevna : Eh, heç soruşmayın, Yusif. Bu lap min bir gecə nağılına bənzəyir. Bilirsinizmi? Əvvəlcə məni götürüb qaçırdılar. Sonra da Saşanı qaçırdılar. Budur, bax, mən tapıldım, amma, Saşa isə...
Yusif : Yaxşı, bəs Saşa haradadır?
Nataliya Alekseyevna : Saşa oralardadır.


Saşa Verxovskaya : Bu nə işdir? Nə üçün siz məni buraya gətirdiniz?
Həbib : Qulaq as. Qulaq as.


Professor Teymur Rəcəbov : İndi isə gəlin, təkrar edək. Bəxtiyar, haradasan?


Nataliya Alekseyevna : Mitya sən təsəvvür edə bilməzsən. Bu lap min bir gecə nağılı idi. Bilirsən... (bu zaman istidən şampan partlayır)
Dmitri Verxovski : Bu nədir?
Nataliya Alekseyevna : Başıma xeyir. Deyəsən Yusif partladı.


Saşa Verxovskaya : Uşaqlar çox şey deyərlər.
Bəxtiyar Muradov : Yox, uşaqlar həmişə düz deyərlər. Mən indi də sənə..
Saşa Verxovskaya : Sus.
Bəxtiyar Muradov : Yox. Qulaq as.

[redaktə / تحریر] Həmçinin Bax