Патрыярх Гермаген
From Вікіпедыя
Гермаген (Ермаге́н), свецкае імя Ермалай (каля 1530 — 17 лютага 1612) — Патрыярх Маскоўскі і ўсяе Русі (1606-1612), святы Рускай праваслаўнай царквы пад імем свяшчэннамучанік Ермаген (кананізаваны ў 1913 годзе).
Паводле розных версій, ці то нарадзіўся ў адной з данскіх станіц і паходзіў з данскіх казакаў, ці то паходзіў з роду Галіцыных. Падлеткам прыйшоў у Казань і паступіў у Спаса-Прэабражэнскі манастыр, дзе трапіў у навучанне да яго заснавальніка, былога цвярскога архіепіскапа Варсанофія. У манастыры Ермалай прыняў святарскі сан і быў прызначаны на прыход царквы Свяціцеля Мікалая. Манахам, пад імем Гермаген, стаў толькі пасля смерці жонкі.
У 1589 годзе цар Фёдар Іаанавіч прызначыў Гермагена мітрапалітам Казанскім.
У 1605 годзе Ілжэдзмітрый I пажадаў ажаніцца з каталічкай Марыяй Мнішак, што выклікала абурэнне святарства, якое на сваім Саборы запатрабавала пераходу будучай жонкі ў праваслаўе. Мітрапаліт Гермаген выказваў думку Сабора, што не належыць праваслаўнаму цару браць нехрышчоную і ўводзіць у царкву. За гэта, паводле загаду Ілжэдзмітрыя, Гермаген быў сасланы на ўвязненне ў Казань.
Пасля смерці Ілжэдзмітрыя, паводле прапановы цара Васіля Шуйскага, Гермаген быў узведзены ў сан Патрыярха Маскоўскага і ўсяе Русі (3 чэрвеня 1606). Пасля выбрання Гермаген аб'явіў анафему Ілжэдзмітрыю і распаўсюдзіў граматы, у якіх заклікаў падпарадкавацца Васілю Шуйскаму як адзінаму законнаму рускаму цару.
Пасля адхіленне Шуйскага ад улады прыхільнікі Ілжэдзмітрыя II абвясцілі новым рускім царом польскага каралевіча Уладзіслава. Гермаген згаджаўся благаславіць яго толькі пры ўмове прыняцця Уладзіславам праваслаўя і вывада польскіх войскаў з Масквы, а іначай, абяцаў накласці на яго клятву.
Гермаген адмовіўся падпісаць грамату да гарнізона Смаленска са зваротам аб здачы, нягледзячы на тое, што адзін з баяраў—прыхільнікаў польскага караля Сігізмунда пагражаў яму нажом. З гэтага моманту Гермаген канчаткова перайшоў у апазіцыю да Сігізмунда і Уладзіслава, і пачаў рассылаць граматы, у якіх заклікаў рускі народ да ўзбраення, супраціву інтэрвентам і стварэння апалчэнняў.
Пасля падыходу да Масквы першага апалчэння на чале з Ляпуновым, Трубяцкім і Заруцкім колькасцю да 100 тысяч чалавек, камандаванне польскім гарнізонам запатрабавала ад Гермагена напісаць кіраўнікам апалчэння і дамагацца адыходу іх сіл ад гораду, пагражаючы патрыярху смерцю ў выпадку адмовы. Гермаген адмовіўся і быў зняволены у падзямеллі Цудава манастыра і абвешчаны пазбаўленым сану.
Пасле паразы першага апалчэння Гермаген здолеў пераправіць з вязніцы грамату ў Ніжні Ноўгарад, у якой благаслаўляў усіх паўсталых за Русь. У Ніжнім Ноўгарадзе пачало збірацца другое апалчэнне, і палякі ізноў запатрабавалі, каб Гермаген звярнуўся да апалчэння і распусціў яго. После чарговай адмовы патрыярха, яго замарылі голадам.
У 1652 годе цела патрыярха была перанесена ва Успенскі сабор Крамля.