Ота фон Бісмарк
From Вікіпедыя
|
Ота фон БІСМАРК [ням. Otto von Bismarck; 1.4.1815, замак Шонхаўзен, маркгр. Брандэнбург—30.7.1898, Фрыдрыхсру] германскі палітык, дзяржаўны дзеяч. Кансерватар, прускі і германскі нацыяналіст і манархіст. Архітэктар узмацнення самастойнасці Прусіі і вываду Германскага саюзу з-пад гегемоніі Аўстрыі, стварэння Германскай імперыі. Герцаг фон Лаўэнбург і генерал-фельдмаршал (20.3.1890).
Дэпутат ад акругі, намеснік ландрату, член ландтагу прав. Памеранія (1838—1845). Дэпутат ландтагу прав. Саксонія (1845). Дэпутат ад ост-эльбскага рыцарства ў Аб'яднаным ландтагу Прусіі (люты 1847), дэпутат 1-й палаты дэпутатаў Прусіі (снежань 1848), 2-й палаты (жнівень 1849), рэйхстагу Эрфурцкага саюзу (1850). Пасланнік ад Прусіі пры бундэстагу Германскага саюзу (снежань 1850), у Расіі (1859), у Францыі (22.5.1862).
Гл. таксама: Фрыдрых Вільгельм IV, "Сярэдняя Еўропа", Ота фон Мантэйфель, Леапольд фон Герлах, "Рэальная палітыка", Крымская вайна, "Найвыбітнейшае пасланне".
Прэм'ер-міністр Прусіі (22.9.1862—1871), канцлер Паўночнагерманскага саюзу (1867).
Гл. таксама: Вільгельм I, фон Рон, "Новая эра", "Малая кніга пана фон Бісмарка", Кобдэнская дамова, Польскае паўстанне 1863, Дацка-пруская вайна 1864, Гельмут фон Мольтке, Аўстра-пруская вайна 1866, Майнская лінія, Паўночнагерманскі саюз, Эмскае пасланне, Франка-пруская вайна, "Фонд Вельфаў", Германскай імперыя .
Гл. таксама: Напалеон III, Палмерстан, Глэдстан, Дызраэлі.
Імперскі канцлер (16.4.1871—20.3.1890).
Гл. таксама: Берлінскі кангрэс, Саюз трох імператараў, Траісты саюз, Фрыдрых III, Вільгельм II.
Гл. таксама: Фердынанд Ласаль, Майскія законы 1876, Закон аб сацыялістах 1878.
[правіць] Выказванні
[правіць] "Жалеза і кроў"
"...Не прамовамі і высокімі пастановамі развязваюцца важныя пытанні сучаснасці — гэта была буйная памылка 1848 і 1849 гадоў, — а жалезам і крывёю", з прамовы перад бюджэтнай камісіяй палаты прадстаўнікоў (30.9.1862).
[правіць] "Хто гэта — Еўропа?"
"Хто гэта — Еўропа?", адказ на перасцярогу брытанскага пасланніка ў Берліне, што "Еўропа не пацерпіць такой захопніцкай палітыкі" (у сувязі з намерам заняць расійскую частку Польшчы у час поспехаў Польскага паўстання (1863). Бісмарк адмаўляўся ад ідэі разгляду Еўропы як пэўнага наднацыянальнага абстрактнага дзеючага чынніку, і разглядаў Еўропу як адзінства разнастайнасці.
[правіць] "У Каносу не пойдзем"
"Будзьце спакойныя, у Каносу мы не пойдзем", з прамовы ў рэйхстагу (май 1872), закранаючы тэму выкарыстання каталіцызму "ворагамі германскай дзяржавы" (гл. таксама: Майскія законы 1876).
[правіць] "Мы, немцы, не баімося нікога, апроч Бога"
"Нас [немцаў] лёгка схіліць да сябе любоўю і добразычлівасцю — магчыма, занадта лёгка, — але пэўна ж, не пагрозамі! Мы, немцы, баімося Бога, а болей нічога на свеце; а ўжо страх божы нас прымушае любіць і захоўваць мір", заканчэнне прамовы, сказанай 6.2.1888.