Ізяслаў Уладзіміравіч
From Вікіпедыя
Ізяслаў Уладзіміравіч (2-ая пал. 979–1001, Полацк), князь полацкі (986–1001), унук Рагвалода, сын Рагнеды Рагвалодаўны і Уладзіміра Святаславіча.
Чацвёрты па старшынстве сын Уладзіміра Святаславіча. Па меркаваннях некаторых даследчыкаў, адзінае дзіцё Рагнеды. У 986 годзе пасля замаху Рагнеды на жыццё Уладзіміра Ізяслаў па навучэнні маці сімвалічна, з мечам у руках, выступіў на яе абарону. Гэтае заступніцтва ўразіла Уладзіміра, ён звярнуўся па раду да сваіх баяраў, якія параілі яму вярнуць Ізяслава разам з маці ў Полацк. Згодна крыніц Уладзімір заснаваў для Ізяслава новы горад - Ізяслаўль (цяпер Заслаўе). Полацкі князя Ізяслаў, відаць, вёў актыўную ўнутраную і знешнюю дзейнасць, бо ў Ноўгарадзе пад час археалагічных раскопак 1954 году знойдзена яго пячатка.
Памёр у 1001, пакінуўшы ад невядомай жонкі двух сыноў - Усяслава і Брачыслава.
[правіць] Пячатка
Пячатка шмат ў чым унікальная. Найстаражытнейшы помнік пісьменства ва Усходняй Еўропе. Выканана з незвычайных для гэткіх помнікаў матэрыялаў, звычайна пячаткі адціскаліся на круглых металічных балванках (булах) і прывешваліся да грамат на шнурках, гэтая пячатка адціснутая на палосцы свінцу і была прывешаная да граматы на скураным дзягужку.
На аверсе змешчана мадыфікаваная выява «Трызуб» з надпісам «ΝΖAC**OΖO» (верагодна «ΝΖACΛΑOZO»). Рэверс бяз выявы з надпісам «ГРΑΔ*****» (верагодна «ГРΑΔΠΛΤСΚ»). Памеры у шырыню 38 мм, у даўжыню 24-30 мм. Таўшчыня палосцы 11 мм, у месцы адбітка 8 мм.
[правіць] Нашчадкі
- Усяслаў Ізяславіч (990-я—1003), князь полацкі (1001—1003)
- Брачыслаў Ізяславіч (990-я—1044), князь полацкі (1003—1044)
Папярэднік |
Князь полацкі 986—1001 |
Наступнік |
[правіць] Літаратура
- Алексеев Л.В. Полоцкая земля // Древнерусские княжества Х-XIII вв. -М., 1975.
- Загарульскі Э.М. Заходняя Русь: ІХ–ХІІІ ст.: Вучэб. дапам. Мн., 1998, -260с.