Горад Мінск
From Вікіпедыя
|
МІНСК — горад у Беларусі, сталіца і самы буйны горад краіны, адміністрацыйны цэнтр Мінскага раёна і Мінскай вобласці, мае адмысловы адміністратыўны статус — нароўні з абласцямі. Размешчаны на рэках Свіслач і Няміга. Таксама з’яўляецца сталіцай Садружнасці Незалежных Дзяржаў.
Сучасная форма назвы паходзіць ад старажытнабеларускай назвы ў формах Менеск, Менск, якая ў 1920-я гады была перададзена ва ўкраінскай агаласоўцы перадачы літары «Ѣ» («яць»; гл. Украінізмы, Пінск)[1].
Змест |
[правіць] Гісторыя
Першая згадка пра Мінск датуецца 1067 у сувязі з ваеннымі дзеяннямі паміж полацкім князем Усяславам Брачыславічам і кіеўскімі князямі, калі апошнія разбурылі пагранічную крэпасць Полацкага княства — Менск. Да 1326 года Мінск уваходзіць у склад ВКЛ, атрымлівае магдэбургскае права ў 1499 г. З 1569 году Мінск становіцца цэнтрам Мінскага ваяводства Рэчы Паспалітай. Горад быў захоплены Расійскай імперыяй у 1793 у выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай. З 1919 па 1991 гг. Мінск быў сталіцай Беларускай Савецкай Сацыялістычнай Рэспублікі. У 1991 гарадскі Савет народных дэпутатаў накіраваў Вярхоўнаму Савету просьбу аб вяртанні гораду гістарычнай назвы «Менск», але гэтай просьбе было адмоўлена.
[правіць] Кіраванне горадам
Прадстаўнічая ўлада прадстаўлена гарадскім Саветам дэпутатаў, выканаўчая — гарадскім выканаўчым камітэтам. Кіраўнік Мінгарвыканкама з 2000 — Міхаіл Паўлаў.
[правіць] Адміністрацыйны падзел

Адміністрацыйны падзел города Мінска быў праведзены ў 1938 годзе ў сувязі са значным ростам насельніцтва горада (да 218 тыс. чалавек). Пастановай ЦВК БССР ад 17 сакавіка 1938 года былі створаны Сталінскі (з 2 лістапада 1961 г. Заводскі), Варашылаўскі (з 2 лістапада 1961 г. Савецкі) і Кагановіцкі (з 20 ліпеня 1957 г. Кастрычніцкі) раёны.
Зараз тэрыторыя Мінска дзеліцца на 9 адміністрацыйных раёнаў, якія кіруюцца раённымі адміністрацыямі.
Абмяркоўваецца варыянт злучэння Мінскага раёна Мінскай вобласці з г. Мінскам у агульны рэгіён са спецыяльным (сталічным) статусам.
[правіць] Насельніцтва
Колькасць насельніцтва Мінска на пачатак 2007 склала 1797,5 тыс. чал. і ў параўнанні з пачаткам 2006 павялічылася на 16,8 тыс. чал., ці на 0,9%. Прырост адбываецца пераважна за кошт міграцыі, натуральны прырост насельніцтва склаў 984 чал.
Нараджальнасць — 9,98 на 1000 насельніцтва, смертнасць — 9,4. Склаўся ідэал аднадзетнай сям’і. Скарацілася інтэнсіўнасць нараджэнняў. Колькасць нараджэнняў на 1000 жанчын ва ўзросце 20—24 гады за перыяд 1990—2005 знізілася са 138 нованароджаных да 58, у жанчын 25—29 гадоў — з 95 да 75 адпаведна. У 2006 нарадзілася каля 18 000 дзяцей.
Перавышэнне жаночага насельніцтва над мужчынскім: жанчын — 53,7%, мужчын — 46,3%.
Узроставая структура насельніцтва Мінска: дзяцей — 13,3%, падлеткаў — 4,5%, асоб працаздольнага ўзросту — 67,9%, асоб старэйшых за працаздольны ўзрост — 17,6%. Доля дзяцей і падлеткаў за апошнія 5 год знізілася з 20,6% да 17,6%. Колькасць насельніцтва ў працаздольным узросце павялічылася за гэты перыяд з 66,5% да 67,9%; асоб старэйшай узроставай катэгорыі — з 16,5% да 17,6%.
На 1000 шлюбаў прыходзіцца 416 разводаў (2006).
25 красавіка 2007 Мінскім гарадскім Саветам дэпутатаў зацверджана Праграма дэмаграфічнай бяспекі г.Мінска на 2007—2010 гады.
- ↑ У. В. Анічэнка. Украінізмы // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі. У 5 т. Т.5. С.351.
[правіць] Знешнія спасылкі
Горад Мінск — сховішча мультымедыйных матэрыялаў
![]() |
Адміністрацыйны падзел горада Мінска | ![]() |
---|---|---|
|
![]() |
Адміністрацыйны падзел Беларусі | ![]() |
---|---|---|
|
Шаблон:Мінскі раён