Вялікі князь

From Вікіпедыя

ВЯЛІКІ КНЯЗЬ, найвышэйшы княскі тытул. Належаў князям найбуйнейшых феадальных княстваў, у склад якіх уваходзілі васальныя ўдзельныя княствы.

На Русі вялікімі князямі былі князі кіеўскія, уладзіміра-суздальскія, маскоўскія, цвярскія, разанскія, галіцка-валынскія, смаленскія і інш., з цягам часу тытулы вялікіх князёў захаваліся толькі ў Маскоўскім і Літоўскім княствах.

У Маскоўскім княстве тытул вялікага князя ўвайшоў у царскі тытул (1547), потым у імператарскі (1721). Таксама ў Расійскай імперыі вялікімі князямі называліся члены імператарскай сям'і.

У ВКЛ тытул вялікага князя ўвайшоў у тытул караля Рэчы Паспалітай (1569).

[правіць] Гл. таксама

  • Люблінская унія.