Стаўрапольскі край
From Вікіпедыя
|
|||
![]() |
|||
Афіцыйная мова | руская | ||
Тып суб'екту федэрацыі | Край | ||
Федеральная акруга | Паўднёвая | ||
Эканамічная акруга | Паўночна-Каўказская | ||
Сталіца | Стаўрапаль | ||
Губернатар | Аляксандр Чарнагораў | ||
Плошча - Усяго - % Вада |
48 месца 66 500 км2 |
||
Насельніцтва - Усяго (2005) - Шчыльнасьць |
16 месца 2 735 139 41/км² |
||
Аўтамабільны код | 26 | ||
Часавы пояс | UTC+3 |
СТАЎРАПОЛЬСКІ КРАЙ, суб'ект Расійскай Федэрацыя, размешчаны на поўдні еўрапейскай часцы страны. Мяжуе з Калмыкіяй, Краснадарскім краем, Дагестанам, Чачэнскай рэспублікай, Растоўскай вобласцю, Карачаева-Чаркесіяй і Кабардзіна-Балкарыяй.
Утвораны 13 лютага 1924 пад назовам Паўднёваўсходняя вобласць. З 16 кастрычніка 1924 меў назву Поўнача-Каўказскі край, з 17 сакавіка 1937 — Арджанікідзаўскі край, з 12 студзеня 1943 — Стаўрапальскі край.
Змест |
[правіць] Геаграфія
Край рзмешчаны ў цэнтральнай частцы Прадкаўказзя і на паўночным склоне Вялікага Каўказа.
Карысныя выкапні — прыродны газ, нафта, поліметалы, будаўнічыя матэрыялы. Найболей вядомыя радовішчы: газу — Сенгілееўскае і Поўнача-Стаўрапольска-Пелагіадзінскае; нафты — Праскавейскае. Вялікая частка тэрыторыі Стаўрапальскага краю занята Стаўрапальскім узвышшам, пераходзячым на ўсходзе ў Церска-Кумскую нізіна. На поўначы ўзвышша зліваецца з Кума-Манычской ўпадзінай. У паласе перадгор'яў вылучаецца курортны раён Каўказскіх Мінеральных Вод з горамі-лакалітамі, вышынёй да 1401 (г. Бештау).
Асноўныя рэкі — Кубань, Кума з Подкумком, Золкой і інш. Азёры нешматлікія: Тамбуканскае возера (з запасамі лячэбнай гразі), частка возера Маныч-Гудзіла, возера Цаган-Хак і інш.
Стаўрапальскі край размешчаны, у асноўным, у стэпной і полупустыннай зонах. Глебы галоўным чынам чарназёмныя і каштанавыя. Пераважаюць разнатраўна-злакавыя і злакавыя стэпы, на ўсходзе і поўночным усходзе — палынова-злакавая расліннасць з саланцами і саланчакамі. Стэпы большай часткай распаханы. На высокіх участках Стаўрапальскага ўзвышша — масівы шырокалісцевых дубова-грабавых лясоў (участкі лесастэпу). У стэпы ёсць грызуны (байбакі, палёўкі, хамякі, тушканчыкі і інш.), сустракаюцца вушасты вожык, ласка, лісіца, воўк. У плаўнях Кумы — камышовы кот і кабан. На азёрах і балотах шмат вадаплаўнай птушкі.
[правіць] Прамысловасць
Асноўныя галіны прамысловасці — машынабудаванне (электратэхнічнае абсталявання, станкі, прыборы, аўтакраны, аўтапрычэпы), харчовая, лёгкая, здабыча нафты і газу, хімічная (мінеральныя ўгнаенні), электраэнергетычная, будаўнічых матэрыялаў, мэблевая.
Сельская гаспадарка спецыялізуецца на гадоўлі збожжа і падсолнечніка, вядучая роля ў жывёлагадоўлі прыналежыць скатагадоўлі, танкаруннай авечкагадоўлі. Шырока развіта садоўніцтва, вінаградарства, птушкагадоўля, свінагадоўля, пчалярства.
[правіць] Насельніцтва
Колькасць насельніцтва 2718,0 тыс. чалавек (2005, 2735,1 тыс. у 2002), шчыльнасць насельніцтва 40,9 чал./км² , удзельная вага гарадскога насельніцтва 56,2 %. Большасць насельніцтва краю складаюць рускія — 81,6 %. Традыцыйна вялікія ў боку этнічныя суполкі армян (5,5 %), украінцаў (1,7 %) і грэкаў (1,2). У апошнія дзесяцігоддзі ўзрасло колькасць дагестанскіх народаў, асабліва даргінцаў — 1,5 %. Нагайцы і туркмены, якія пражываюць на ўсходзе і паўночным усходзе з'яўляюцца нашчадкамі качавога насельніцтва краю да славянскага засялення. Для прадгорных раёнаў тое ж можна сказаць аб асяцінах, адыгейскіх народах і абазінах.
[правіць] Адміністратыўны падзел
У склад краю ўваходзяць 26 раёнаў, 10 гарадоў краявога падпарадкавання, 10 гарадоў раённага падпарадкавання, 18 рабочых і курортных пасёлкаў. Найбуйнейшыя гарады Стаўрапаль, Пяцігорск, Невіннамысск, Кіславодск.
[правіць] Знешнія спасылкі
![]() |
Адміністрацыйны падзел Расіі | ![]() |
---|---|---|
|