Мікалай Гусоўскі
From Вікіпедыя
Мікалай ГУСОЎСКІ (паміж 1475 і 1485, Гусова каля Ланьцута, Польшча, або Гусава ў Беларусі — пасля 1533), культурны дзеяч Вялікага княства Літоўскага, паэт лацініст, гуманіст эпохі Адраджэння. Пісаў у публіцыстычным, эпічным, гераічным, лірычным, гістарычным і сатырычным жанрах.
Польскай гістарыяграфіяй залічваецца да старапольскіх паэтаў. Быў пры двары плоцкага біскупа Эразма Цёлка, свайго мецэната, удзельнічаў у яго рымскай дыпламатычнай місіі (1521—1522). Значная частка дакументаваных звестак пра Гусоўскага паходзіць менавіта з гэтага перыяду. Пасля смерці Цёлка вярнуўся ў Кракаў, не выключана, што прыняў там духоўны чын.
[правіць] Творы
- «Песня пра зубра» (лац.: "Carmen de statura feritate ac venatione bisontis") (1521—1522) - паэма напісаная на класічнай лацінскай мове. Спачатку твор быў прысвечаны папу Льву X, у пазнейшым польскім выданні (Кракаў, 1523) — каралеве Боне. Польскі пераклад Яна Каспровіча. Паэма лічыцца непераўзыйдзенай у эпічным паказе Беларусі і беларускага народу да з'яўлення паэмы "Пан Тадэуш" А.Міцкевіча.
- «Новая і славутая перамога над туркамі ў месяцы ліпені» (2.7.1524) - напісана за адзін дзень пад уражаннем ад перамогі над туркамі пад Церамбоўляй.
- «Жыццё і дзеі Св. Гіяцынта» (1525), агіяграфічная паэма.