Брадва

от Уикипедия, свободната енциклопедия

Брадва е секачен инструмент за обработка на дърво, с дръжка и острие с различна форма направено от камък или метал. В минало то е служило и като оръжие при воденето на битки. Нарича се още секира, топор (славянски корени), манара (от гръцки) и балтия (от турски).