Станіслаў Шушкевіч (малодшы)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Станісла́ў Станісла́вавіч Шушке́віч, 2006
Павялічыць
Станісла́ў Станісла́вавіч Шушке́віч, 2006

Станісла́ў Станісла́вавіч Шушке́віч (нарадзіўся 15 сьнежня 1934) — беларускі навукоўца і палітык, дэпутат Вярхоўнага савету 12-га і 13-га скліканьня, член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук, першы кіраўнік незалежнай Беларусі, адзін з трох удзельнікаў падпісаньня ў сьнежні 1991 г. Белавескага пагадненьня аб юрыдычным замацаваньні ўжо рэальна адбыўшагася распаду СССР.

[рэдагаваць] Біяграфія

  • 1934 - Нарадзіўся ў сям'і беларускага пісьменьніка Станіслава Шушкевіча, які быў пазьней рэпрэсаваны савецкімі ўладамі.
  • 1956-1959 - асьпірант Інстытуту фізыкі АН БССР.
  • 1959-1960 - малодшы навуковы супрацоўнік Інстытуту фізыкі АН БССР.
  • 1961-1967 - старэйшы інжэнэр, галоўны інжэнэр, загадчык сэктару лябараторыі ядзернай фізыкі БДУ.
  • 1969-1971 - прарэктар па навуковай працы Менскага радыятэхнічнага інстытуту.
  • 1971-1973 - выконваючы абавязкі прафэсара, прафэсар, выконваючы абавязкі загадчыка катэдры ядзернай фізыкі БДУ.
  • 1973-1990 - загадчык катэдры ядзернай фізыкі БДУ.
  • 1986-1990 - прарэктар па навуковай працы БДУ.
  • 1990-1991 - першы намесьнік старшыні Вярхоўнага савету Рэспублікі Беларусь.
  • 1991-1994 - старшыня Вярхоўнага савету Рэспублікі Беларусь.
  • Ад 1994 - дырэктар Цэнтру палітычных і эканамічных дасьледаваньняў Эўрапейскага гуманітарнага ўнівэрсытэту (зачынены ўлетку 2004). Лідэр партыі "Сацыял-дэмакратычная грамада".

[рэдагаваць] Іншая інфармацыя

  • Пасьля публікацыі кнігі Нормана Мэйлера "Гісторыя Освальда. Амэрыканская таямніца" стала вядома, што ён працаваў на радыёзаводзе і навучаў расейскай мове верагоднага забойцу прэзідэнта ЗША Джона Фіцжэральда Кэнадзі — Лі Гарві Освальда.