Персона нон грата
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Персона нон грата (па-лацінску: рersona non grata — літаральна «непажаданая персона») — дыпламатычны тэрмін.
Паводле артыкулу 9 Венскай канвенцыі (1961), дзяржава-прымальнік можа «у любы час і без неабходнасці тлумачэння прычыны» абвясціць любога чальца дыпламатычнага корпуса «персонай нон грата», нават яшчэ да таго, як гэты чалавек прыбыў у краіну. Звычайна асоба, абвешчаная «персонай нон грата», павінна пакінуць краіну, у адваротным выпадку дзяржава «можа адмовіцца прызнаваць гэтую асобу чальцом дыпламатычнай місіі».
Хоць дыпламатычны імунітэт абараняе персанал дыпламатычных місій ад грамадзянскага або крымінальнага пераследу ў залежнасці ад рангу, паводле артыкулаў 41 і 42 Венскай канвенцыі, яны абавязаныя паважаць законы дзяржавы-прымальніка. Абвяшчэнне асобы «персонай нон грата» часта выкарыстоўваецца ў выпадку падазрэння яго ў шпіянажы («дзейнасці, несумяшчальнай са статусам») або як сімвалічны выраз незадавальнення.
[рэдагаваць] См. таксама
- Персона грата
[рэдагаваць] Спасылкі
- Венская канвенцыя, 1961 (ангел.)