Станіслаў Шушкевіч (малодшы)
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Станісла́ў Станісла́вавіч Шушке́віч, 2006
Станісла́ў Станісла́вавіч Шушке́віч (нарадзіўся 15 сьнежня 1934) — беларускі навукоўца і палітык, дэпутат Вярхоўнага савету 12-га і 13-га скліканьня, член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук, першы кіраўнік незалежнай Беларусі, адзін з трох удзельнікаў падпісаньня ў сьнежні 1991 г. Белавескага пагадненьня аб юрыдычным замацаваньні ўжо рэальна адбыўшагася распаду СССР.
[рэдагаваць] Біяграфія
- 1934 - Нарадзіўся ў сям'і беларускага пісьменьніка Станіслава Шушкевіча, які быў пазьней рэпрэсаваны савецкімі ўладамі.
- 1956 - Скончыў Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт (БДУ).
- 1971-1973 - выконваючы абавязкі прафэсара, прафэсар, выконваючы абавязкі загадчыка катэдры ядзернай фізыкі БДУ.
- Ад 1994 - дырэктар Цэнтру палітычных і эканамічных дасьледаваньняў Эўрапейскага гуманітарнага ўнівэрсытэту (зачынены ўлетку 2004). Лідэр партыі "Сацыял-дэмакратычная грамада".
[рэдагаваць] Іншая інфармацыя
- Пасьля публікацыі кнігі Нормана Мэйлера "Гісторыя Освальда. Амэрыканская таямніца" стала вядома, што ён працаваў на радыёзаводзе і навучаў расейскай мове верагоднага забойцу прэзідэнта ЗША Джона Фіцжэральда Кэнадзі — Лі Гарві Освальда.
- У красавіку 1992 года было прынята заключэньне ЦВК аб рэферэндуме. У гэты час якраз праходзіла сэсія Вярхоўнага Савета, на якой заставалася толькі прызначыць дату рэфэрэндума. Шушкевіч распускае сэсію, і паўгода Вярхоўны Савет не зьбіраецца. Рэфэрэндум забаранілі, і савецкая намэнклятура ўмацавала сваю ўладу ў Беларусі. Гл. артыкул Зянона Пазьняка «Незалежнасьці можна дамагчыся малымі сіламі, але ўтрымаць Незалежнасьць малымі сіламі цяжка»