Лаўрэнцій Крышкоўскі
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Крышкоўскі Лаўрэнцій – беларускі дзеяч рэфармацыйнага руху, гуманіст, пісьменьнік 2-ой паловы ХVI стагодзьдзя. У 1550-я гады прыхільнік вучэньня “Чэскіх братоў” у Вялікай Польшчы. У друкарні ў горадзе Шаматулы (Польшча) выдаў кнігу “Размова чатырох братоў закону хрысьціянскага” (1558). З 1561 году – кальвінісцкі прапаведнік у Нясьвіжы. У 1562 годзе ў нясьвіскай друкарні разам з Сымонам Будным і Мацеем Кавячынскім выдаў на старажытнабеларускай мове “Катэхізіс”, “Пра апраўданьне грэшнага чалавека перад Богам”. Пры дапамозе Буднага пераклаў і выдаў на польскай мове “Размову” сьвятога Юстына філёзафа (Нясьвіж, 1564). Каля 1563 году перайшоў на пазыцыі антытрынітарызму, пазьней падтрымліваў рэлігійныя і сацыяльныя ідэі анабаптызму.