Часціна мовы
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Часці́на мовы – гэта няжорсткае мноства самастойных слоў, валодаючых пучком агульных граматычных – марфалагічных і сінтаксічных – якасцей, адлюстроўваючых агульнасць іх семантыкі [1]. Гл. назоўнік, прыметнік, лічэбнік і інш.
Часціна мовы можа быць вылучана толькі на аснаванні сукупнасці пэўных крытэрыяў. Увага надаецца таму,
- што звычайна абазначае пэўная адзінка – прадмет, дзеянне, якасць і г.д.;
- у якіх граматычных формах яна можа ўзнікаць;
- якія ёй характэрны словаўтваральныя сродкі;
- якія функцыі яна выконвае ў сказе.
[рэдагаваць] Літаратура
- ↑ [Супрун 1988, 3] Супрун А.Е. Эволюция системы частей речи в славянских языках: X Международный съезд славистов: Доклады. – Мн.: Университетское, 1988. – 48 с.