Сьпіс партугальскіх манархаў
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Гісторыя партугальскае манархіі пачынаецца ў 1139 годзе, калі пасьля перамогі над мурынамі ў бітве пры Орыку граф Афансу, дагэтуль васал каралеўства Лэон, быў абвешчаны каралём.
Зьмест |
[рэдагаваць] Бургундзкі дом
- Афансу I (1139 – 1185)
- Саншу I (1185 – 1211)
- Афансу II (1211 – 1223)
- Саншу II (1223 – 1247)
- Афансу III (1247 – 1279)
- Дыніш (1279 – 1325)
- Афансу IV (1325 – 1357)
- Пэдру I (1357 – 1367)
- Фэрнанду I (1367 – 1383)
[рэдагаваць] Авіскі дом
- Жуан I (1385 – 1433)
- Дуартэ (1433 – 1438)
- Афансу V (1438 – 1481)
- Жуан II (1481 – 1495)
- Мануэл I (1495 – 1521)
- Жуан III (1521 – 1557)
- Сэбаштыяну (1557 – 1578)
- Энрыкэ (1578 – 1580)
- Антоніу (1580)
[рэдагаваць] Габсбурскі дом
У 1580 гішпанскі кароль Піліп (Фэліпэ) II захапіў Партугалію і стаў яе каралём, прыняўшы імя Філіпэ I.
[рэдагаваць] Браганскі дом
Герцагі браганскія былі малодшаю галінаю авіскага дому. У 1640 герцаг Жуан прыняў партугальскую карону (хаця Філіпэ III быў яшчэ жывы і працягваў лічыць сябе каралём Партугаліі) і пачаў вайну з гішпанцамі. У выніку Партугалія ізноў атрымала незалежнасьць.
- Жуан IV (1640 – 1656)
- Афансу VI (1656 – 1667)
- Пэдру II (1667 – 1706)
- Жуан V (1706 – 1750)
- Жузэ I (1750 – 1777)
- Марыя I і Пэдру III (1777 – 1816)
- Жуан VI (1816 – 1826)
- Пэдру IV (1826)
- Марыя II (1826 – 1828)
- Мігуэл (1828 – 1834)
- Марыя II і Фэрнанду II (1834 – 1853)
Нашчадкаў Марыі II і Фэрнанду II называюць Браганска-Вэтынскаю галіною дынастыі.
Пасьля рэвалюцыі 5 кастрычніка 1910 Мануэл II быў вымушаны зьехаць у Вялікую Брытанію і памер у выгнаньні.