Ігар Талькоў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

І́гар Уладзі́міравіч Талько́ў (па-расейску: Игорь Владимирович Тальков, 4 лістапада 1956 - 6 кастрычніка 1991) — расейскі паэт, сьпявак і кампазытар, актор.

Зьмест

[рэдагаваць] Біяґрафія

Талькоў нарадзіўся 4 лістапада 1956 году ў вёсцы Герцоўка Тульскай вобласьці РСФСР. Ягоныя бацькі, масквічы, рэпрэсаваныя па 58-артыкуле, пазнаёміліся ў зоне, дзе нарадзіўся і старэйшы брат Ігара Ўладзімір. Пасьля вызваленьня сям’і не далі вярнуцца ў Маскву, і яны былі вымушаныя пасяліцца ў г. Шчокіна Тульскай вобласьці.

У гэтым горадзе Талькоў скончыў сярэднюю школу. У школе ён уздельнічаў у мастацкай самадзейнасьці. Адначасова, з 1966 па 1971 год ён займаўся ігрой на баяне Шчокінскай музычнай школе. Самастойна наўчыўся асвоіў ґітару, фортэпіяна, бас-ґітару, скрыпку і іншыя інструмэнты. У 14 год пачаў самастойна пісаць песьні.

Пасьля сканчэньня школы ў 1974 годзе Талькоў паехаў паступаць у Маскоўскую Тэатральную Вучэльню, але праваліў экзамэн па літаратуры, бо ня ведаў зьместу соцрэалістычнага рамана М. Горкага «Маці».

У 1975 годзе на плошчы ў Туле Талькоў публічна выказаў сваё стаўленьне да Брэжнева, аднак яму ўдалося пазьбегнуць праблемаў з сыстэмай, бо яго выратаваў вядомы велагоншчык Анатолій Кандрацьеў, зь якім Ігар разам граў у папулярным тульскім музычным гурце. Талькоў пазьбегнуў суда, і пасьля таго служыў у арміі, у будаўнічым батальёне ў Нахабіна Маскоўскай вобласьці. Бачачы беспарадак у войску — мадэлі дзяржавы, Талькоў канчаткова замацаваўся ў сваіх поглядах.

Пасьля войска Талькоў супрацоўнічаў з гуртамі «Апрель», «Калейдоскоп», «Вечное движение», «Электроклуб», пісаў аранжыроўкі, аднак стварыць уласны калектыў і стаць аўтарам-выканаўцам у яго не атрымоўвалася. У рэшце рэшт ён уладкаваўся ў невялікі клюб і пачаў удзельнічаць у розных праґрамах, паступова набіраючы папулярнасьць (асабліва дапамагла песьня «Чистые пруды»).

Талькоў пісаў патрыятычныя песьні, у якіх зьвяртаўся да гісторыі, асабліва да траґедыі, якая напаткала краіну пасьля прыходу бальшавікоў. Пасьля выкананьня песьні «Россия» ў праґраме «До и после полуночи» на першым канале, сьпявак набыў фантастычную папулярнасьць, яго адусюль пачалі запрашаць на гастролі.

Талькоў чытаў шмат гістарычнай літаратуры, якая дапамагала яму вобразы ў ягоных песьнях, укладаў у гэтую творчасьць усю сваю душу. Першую частку канцэрту, Талькоў прысьвячаў песьням на вострыя сацыяльныя тэмы, другую — лірыцы. Але ўсе гэтыя песьні знаходзілі рэзананс у сэрцы кожнага расейскага чалавека, хаця сыстэма і спрабавала ўвесь час яму перашкодзіць.

Талькоў пасьпеў зьняцца ў дзвух фільмах, сыграўшы цалкам супрацьлеглых пэрсанажаў — галоўную ролю ў фільме «Князь Сярэбраны» (1991, таксама вядомы як «Цар Іван Жахлівы»), дзе ён граў зь вялікім задавальненьнем, і ролю бандыта ў фільме «Паляваньне на сутэнэра» (1990), на якую доўга не хацеў пагаджацца, пакуль яго не пераканалі, што майстэрства актора праяўляецца менавіта ва ўменьні граць разнаплянавыя ролі.

Шостага кастрычніка 1991 года, у на зборным канцэрце ў Палацы спорту «Юбілейны» ў Санкт-Пэтэрбургу Ігар Талькоў быў забіты. Паводле афіцыйнай вэрсіі, у ненаўмысным забойстве быў абвінавачаны дырэктар Талькова Валерый Шляфман, які выстрэліў зь пісталета падчас спрэчкі з адміністратарам Ігарам Малахавым. Аб’ектам спрэчка была чарговасьць выступленьня Талькова і сьпявачкі Азізы. Сёньня Шляфман хаваецца ў Ізраілі, і свае віны не прызнае. Паводле яго слоў, пэўным колам проста было вельмі выгодна ў сьмерці расейскага патрыятычнага песьняра абвінаваціць габрэя, а сам ён вельмі паважае Талькова, і трымае ў сябе ягоны партрэт.

Ігар Талькоў пахаваны на Ваганькаўскіх могілках ў Маскве.

[рэдагаваць] Пляґіят

Музыка зь вядомай песьні Талькова «Я вернусь» зьяўляецца амаль што дакладнай копіяй галоўнай тэмы з галяндзкага фільма «Тут была Лілі» (De Kassière, 1989), напісанай Дэвідам А. Сьцюартам. Гэта не адзіны выпадак, калі музыка выкарыстоўваў чужыя творы без дазволу і спасылкі на аўтара.

[рэдагаваць] Музэй Талькова

Увясну 1993 году пры Міжнародным Славянскім Культурным Цэнтры ў Маскве быў адкрыты Музэй Ігара Талькова. Музэй знахдзіцца ў палаце XVII века, па адрасе г. Москва, Черниговский переулок 9/13 (каля станцыяў мэтро Новокузнецкая або Третьяковская)

[рэдагаваць] Дыскаґрафія

  • «Этот мир»
  • «Ностальгия»
  • «Я вернусь»
  • «Моя любовь»
  • «Призвание»
  • «Последний концерт»

[рэдагаваць] Фільмаґрафія

  • Месячныя псы, 1995 — кампазытар
  • Апэрацыя «Люцыфэр», 1991 — кампазытар
  • Цар Іван Грозны / Князь Сарэбраны, 1991 — актор
  • За апошняй рысай, 1991 — актор, кампазытар
  • Паляваньне на сутэнэра, 1990 — актор, кампазытар

[рэдагаваць] Зьнешнія Спасылкі

На іншых мовах