Вялікія азёры
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Вялі́кія азёры (па-ангельску: Great Lakes) — сыстэма пяці азёр тэктанічна-ледніковага паходжаньня ў Паўночнай Амэрыцы, на мяжы ЗША і Канады. Агульная плошча складае каля 245,2 тыс км², з аб'ёмам вады 22,7 тыс.км³. У склад сыстэмы ўваходзяць наступныя азёры:
- Верхняе
- Гурон
- Мічыган
- Эйры
- Антарыё
З імі зьвязаны некалькі сярэдніх азёр: Сэнт-Мэрыс, Сэнт-Клэр, Ніпігон.
Усе азёры разьмешчаны на розных вышынях, і розьніца паміж узроўнем вады Верхняга возера і Антарыё складае 108 мэтраў. Вялікія азёры – гэта найвялікшае сховішча прэснай вады на Зямлі. Азёры злучаны паміж сабой сыстэмай праліваў, рэк і каналаў. Усе азёры адносяцца да басэйна Атлянтычнага акіяна. Сток па рацэ Сьвятога Лаўрэнцыя. З выцякаючай з возера Антарыё ракі Сьвятога Лаўрэнцыя ўтвараецца заліў Сьвятога Лаўрэнцыя з даўжынёй 3 770 км, які з’яўляецца важным водным шляхам, маючы злучэньне з рэкамі Місысыпі і Гудзон. Узьбярэжжа Вялікіх азёр густа заселена.
Вялікія азёры ўзьніклі пасьля апошняга лёдавага пэрыяду каля 10 000 гадоў таму.
Галоўныя порты: Чыкага, Мілуокі, Дэтройт, Кліўлэнд, Баффало, Таронта.
[рэдагаваць] Вонкавыя спасылкі
Вялікія азёры — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў