Сяргей Бадроў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Сяргей Бадроў у фільме «Брат-2»
Павялічыць
Сяргей Бадроў у фільме «Брат-2»

Бадроў Сяргей Сяргеевіч (рас. Бодров Сергей Сергеевич; нарадзіўся 27 сьнежня 1971 — згінуў бязь ведама 20 верасьня 2002) — расейскі актор, рэжысэр, сцэнарыст.

Сын Сяргея Бадрова-старэшага.

Цягам 1989-1994 гадоў навучаўся на аддзяленьні мастацтва гістарычнага факультэту Маскоўскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту імя Ламаносава (МДУ). З 1994 па 1996 год — асьпірант гэтага ж аддзяленьня. Потым працаваў школьным настаўнікам, кандытрам на фабрыцы «Ударніца», ратавальнікам на пляжы ў Італіі, журналістам. У 1997-1999 гг. працаваў вядоўцам тэлевізійнай праграмы «Погляд»(«Взгляд») на Грамадзкай расейскай тэлевізіі. У 1998 г. на катэдры гісторыі мастацтва МДУ абараніў кандыдацкую дысэртацыю па тэме «Архітэктура ў вэнэцыянскім жывапісу Адраджэньня».

Першая значная роля ў кінэматографе была сыграна ў 1996 (фільм «Каўкаскі нявольнік», пастаўлены рэжысэрам Сяргеем Бадровым-старэйшым). Найбольшую вядомасьць Сяргею Бадрову як актору прынесьлі фільмы рэжысэра Алексея Балабанава «Брат» і «Брат-2», якія парадаксальным чынам адлюстроўвалі расейскую рэчаіснасьць канца ХХ ст. і ў постмадэрнісцкім рэчышчы абыгрывалі стэрэатыпы расейскага нацыянальнага характару і стаўленьне расейцаў да вакольнага сьвету, праўды і крыўды.

У 2001-2002 гг. Сяргей Бадроў вёў рэаліці-шоў «Астатні герой» («Последний герой») на Першым канале расейскае тэлевізіі.

Згінуў бязь ведама 20 верасьня 2002 г. разам са здымачнай групаю пасьля зыходу ледавіка Колка ў Кармадонскай цясьніне Паўночнай Асэтыі. Знаходзіўся там наздымках свайго другога (пасьля фільма «Сёстры») фільма з працоўнай назвай «Сувязны» («Связной»). У Сяргея Бадрова засталіся жонка Сьвятлана, дачка і сын.

[рэдагаваць] Фільмасьпіс

  • 1989 — «Свабода — гэта рай» («Свобода — это рай») — эпізадычная роля
  • 1992 — «Белы кароль, чырвоная каралева» («Белый король, красная королева») — эпізадычная роля
  • 1996 — «Каўкаскі нявольнік» («Кавказский пленник») — галоўная роля (Іван Жылін)
  • 19962001 — тэлепраграма «Погляд» («Взгляд») — вядоўца
  • 1997 — Брат — галоўная роля (Даніла Багроў
  • 1998 — «Стрынгер» («Стрингер») — галоўная роля (Вадзік)
  • 1999 — «Усход-Захад» («Восток — Запад») — роля другога пляна (Саша)
  • 2000 — «Брат-2» — главная роль (Даніла Багроў)
  • 2000 — «Як здымаўся "Брат-2". Кіно пра кіно» («Как снимался "Брат-2". Фильм о фильме»)
  • 2001 — «Давай зробім гэта жвавенька» (The Quickie) — роля другога пляна (Дзіма)
  • 2001 — «Сёстры» (2001) — рэжысэр, эпізадычная роля (дзяцюк з спартовага самаходу)
  • 2002 — «Вайна» («Война») — роля другога пляна (капітан Мядзьведзеў)
  • 2002 — «Цалунак мядзьведзя» («Медвежий поцелуй») — галоўная роля (Міша)
  • 2002 — тэлешоў «Астатні герой» («Последний герой») — вядоўца

[рэдагаваць] Сувязі зь Беларусьсю

Сьведчыць кандыдат філялягічных навук Таццяна Кабржыцкая: «У Ракаў прыязджалі тады (1984?) знакамітыя цяпер кінамастакі Бадровы. Сяргей Бадроў, зараз папулярны акцёр і вядучы, сябраваў з нашымі дзецьмі. Наш Максім якраз чытаў "Чорны замак Альшанскі", Бадроў-малодшы таксама захапіўся гэтымі ідэямі. І вось аднойчы на хутар прыйшла тэлеграма ад Адама Мальдзіса, што не стала Валодзі. Дзеці даведаліся, і перад тым як ехаць у Мінск на развітанне з ім, пайшлі, сабралі снапок з каласоў. І паклалі гэты снапок побач з Караткевічам... » (Паводле сайта, прысьвечанага Уладзімеру Караткевічу).

[рэдагаваць] Зьнешнія спасылкі

На іншых мовах