Небасяг

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Небася́г (хмарачо́с, ангельск. skyscraper) – вельмі высокі жылы будынак. Звычайна будынак лічыцца небасягам, калі яго вышыня ня менш за 150 мэтраў альбо 500 футаў. Таксама даволі часта пры наданьні будынку статусу небасяга ўлічваецца яго форма і вонкавы выгляд.

Небасяг Сырс-Таўэр, які лічыцца найвышэйшым будынкам у сьвеце ўлучаючы антэну
Павялічыць
Небасяг Сырс-Таўэр, які лічыцца найвышэйшым будынкам у сьвеце ўлучаючы антэну

[рэдагаваць] Гісторыя

Упершыню словам небасяг сталі называць будынкі ў Нью-Ёрку напрыканцы XIX стагодзьдзя. Раней будынкі, вышэйшыя за 6 паверхаў, будаваліся рэдка – такой лічыцца максымальная дазволеная вышыня пад'ёму па лесьвіцы. Да таго ж, водныя помпы не дазвалялі падымаць ваду на вышыню, большую за 15 мэтраў.

Ня гледзячы на гэткія цяжкасьці першыя высокія будынкі пачалі зьяўляцца ўжо ў XVII стагодзьдзі.

Першым небасягам прынята лічыць будынак дзесяціпавярховы Home Insurance Building, пабудаваны ў Чыкага ў 18841885 гадох, над якім у 1891 годзе былі надбудаваныя яшчэ два паверхі. У 1890 годзе ў Нью-Ёрку быў пабудаваны яшчэ адзін «небасяг» – дваццаціпавярховы New York World Building. Ніводны з гэтых будынкаў, калі б быў пабудаваны сёньня, ня мог бы прэтэндаваць называцца небасягам. Аднак, для тых часоў такія вышыні былі даволі значнымі; да таго ж, у чыкагскім небасягу ўпершыню была выкарыстаная новая тэхналёгія: будынак абапіраўся не на сьцены, а на спэцыяльны мэталічны каркас, да якога былі прымацаваныя ўсе астатнія элемэнты будынку, улучаючы й сьцены. Гэтая тэхналёгія выкарыстоўваецца і сёньня пры пабудове сучасных небасягаў.