Афрадыта
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Афрады́та (Понтыя, Лімэнія, Анадыямена, Кіпрыда; рым. – Вэнэра) — першапачаткова багіня ўрадлівасьці, затым багіня каханьня. Нарадзілася з марское пены і кропляў крыві Урана каля выспы Кіфера. Лёгкі вецер прынес яе на выспу Кіпр, там яе атачылі Оры і адвялі на Алімп. Яе сымбалі — мірт, ружа, мак і яблык.
Афрадыта абуджае каханьне ў сэрцах багоў і людзей. Дзякуючы гэтаму яна пануе над сьветам. Ніхто ня можа пазьбегнуць ейнай улады. Толькі Афіна, Гестыя і Артэміда не падначаленыя ейнай магутнасьці. Афрадыта — увасабленьне прыгажосьці і вечнай маладосьці.
Культ Афрадыты шырока распаўсюджаны ў Старажытнай Грэцыі, Малой Азіі ды на выспах Міжземнага мора, у Сіцыліі і асабліва на Кіпры.
Яна была ўлюбёным пэрсанажам антычных мастакоў.