Cristuru Secuiesc

El Vikipedio

Blazono de Székelykeresztúr

Cristuru Secuiesc (cristuru sekujesk) hungare:Székelykeresztúr (germane : Kreutz) situas laŭ la Tărnava Mare nordoriente de Sighişoara. Administre apartenas al ĝi Filiaş.

Enhavo

[redaktu] Loĝantaro

  • 1910: 3 886 (hungaroj, germanoj)
  • 1992: 9 500 (95,5% hungaroj),
  • 2002: 9 672 (9 201 hungaroj, 202 rumanoj, 239 romaoj, 12 germanoj)

[redaktu] Historio

Ĝi estis kamparurbo ekde la 15-a jarcento ĝis 1886 kaj post tiu komunumo ĝis 1956, kiam denove fariĝis urbo. Ĝis 1919 kaj inter 1940 kaj 1944 apartenis al Hungario (Udvarhely vármegye).

  • 1793: fondo de la unitariizma Mezlernejo Orbán Balázs.
  • 1849: la 30-an de julio Sándor Petőfi ĉi tie pasigis sian lastan nokton. Honore al la poeto la plej granda ĝenerala lernejo de la urbo portas la nomon de la poeto.
  • 1870: fondo de la ŝtata instruistedukanta instituto.
  • 1955: fondo de la Muzeo D-ro Molnár István.

[redaktu] Bibliografio

  • Szabó Kálmán Attila: A székelykeresztúri állami tanítóképző története. Benedek Elek Alapítvány, Székelyudvarhely, 2000.
  • Vofkori György:Székelykeresztúr képestörténete (Historio en bildoj de Cristuru Secuiesc), 2002.

[redaktu] Gravaj personoj

  • József Tiboldi (1883-1957 komponisto.
  • Jenő Sándor (1891-1976) komponisto.
  • Sándor Gyallay-Pap (1906-1944) poeto.
  • István Molnár d-ro (1910-1996) geografinstruisto, muzeologo.
  • Sándor Haáz (1912), desegnistruisto etnografo, koreografo.
  • Albert Márkos (1914-1981) komponisto.
  • László Kociány d-ro (1920-1957) literaturhistoriisto
  • Gyula Szabó (1930-2004) verkisto.
  • András Szécsi (1934-1991) pentristo.
  • Rozália Antal, edzino de Mózes Borsos (1952) popolpoeto. Ŝi loĝas en Baraolt.

[redaktu] Eksteraj ligiloj

Aliaj lingvoj