Domo sur la akvo
El Vikipedio
Domo sur la akvo (Ĥanei ruje ab) estas la dua postrevolucia filmo de irana reĝisoro Bahman Farman-Ara. Ĝi aperis en 2001 kaj estas 111 minutojn longa.
Ĝiaj temoj kaj etoso similas al la antaŭa kinfilmo Odoro de kamforo, aromo de jasmeno, tamen neniel ripetece. Ĝi ĝuis tute alian atmosferon kaj formon. Ambaŭ rilatiĝis al morto, sed ĉiu aliel.
Komence de la filmo la ĉefa karaktero dum akcidento per sia aŭto survoje, vundas anĝeleton. Do la spektantoj dekomence komprenas, ke temas pri surreala kaj misikeca verko. Tamen ne multon oni spektos tiel; pli ol 90% spegulas nur tuŝeblajn realaĵojn. Li, d-ro Sepid-baĥt (laŭlitere: blank-estontulo aŭ bonfina), mezaĝa ginekologo, havas bonajn, nebonajn kaj malbonajn ecojn – plejeble kiel plejmulto de ni homoj. Sepid-baĥt kun pasintaj eraroj kaj estanta soleco hazarde konatiĝas kun okjara knabo, kiu parkeras la tutuon de La Nobla Korano kaj kiu ekenkomatiĝas. Eble tial unue la nomo de la filmo estis Komato kaj en intervjuo Farman-ara priskribis la estontan filmon kiel “la historio de socio en kolektiva komato”. La d-ro, kiu nun spertas “liberan falon en la vivo”, pasinte ekz-e kaŭzis nenaskivecon al sia sekretariino-amatino, kiu neniel pardonivas lin pro tio, kion li faris al ŝi, kiam ŝi estis eĉ pli juna. Inter la sociaj problemoj, pri kiuj la filmo elmontras estas: narkotismo de junuloj, prostituo kaj aidoso. Ie en filmo la d-ro responde al iu, kiu lin nomis sia lasta espero, diras: “Ni estas en feka mondo, kiam mi estas ies lasta espero.” Okcidentaj filmkritikistoj jam komparis iujn socisatirajn (p)ecojn de la filmoj de Farman-ara kun tiuj de Woody Allen. La d-ro ankoraŭ simpatias kun sia eksamatino, kiu nun estas ĉefflegistino kaj pasigas kemi-terapion pro la severa malsano; kun juna knabino, kiu ĵus komprenis ke suferas de aideso; kaj kun sia filo, kiu suferas narkotismon. Ankaŭ tiu ĉi filmo tre plaĉis al la juĝistoj de la Internacia Film-Festivalo de Tehrano (2002) kaj gajnis multajn premiojn, i.a. por plej bona irana filmo kaj plej bona aktoro (Reza Kijanijan).
[redaktu] Verkinto kaj reĝisoro:
[redaktu] Geaktoroj
Rolato: Rolanto
D-ro Sepidbaĥt: Reza Kijanijan
D-ra patro: Ezzat-ol-lah Entezami
D-ra filo, Mani: Mehdi Safavi
D-ra sekretariino: Hedje Tehrani
Ĉefflegistino: Bita Farrahi
Knabino kun aidoso: Behnaz Ĝafari
[redaktu] Fontoj
Tiu ĉi materialo unue aperis en Esperantlingva artikolo en Irana Esperantisto, n-ro 11, jaro 4, Printempo 2005, 56 p., p. 4-8.: Kiel kiseto far Ŝima Bastani. Jen ties fontoj:
BAHARLU, Abbas. Sad ĉehreje sinemaje Iran (Cent vizaĝoj de Irana kino), Tehrano: Naŝre gatre, 2002, 208 p. http://www.eye.net/eye/issue http://www.golshirifoundation.org http://www.nyu.edu/greyart/exhibits/iran http://citypaper.net/movies/s/smellofcamphor.shtml http://www.videoflicks.ca/titles/1101/1101291.htm http://www.reel.com/reel.asp?node=features/interviews/farmanara http://www.1worldfilms.com/iran/princeehtejab.htm http://www.filmref.com/directors/dirpages/farmanara.html