Cido
El Vikipedio
Cido, en hispana lingvo El Cid, el la araba sidi, senjoro, estas la nomo de Rodrigo DÍAZ DE VIVAR, konsiderata tradicie kiel la nacia heroo de Hispanio, kaj specife de Kastilio. Li naskiĝis en Vivar, malgranda vilaĝo apud Burgoso, en 1043 kaj mortis en Valencio, je la 10-a de julio de 1099.
Apartenanta al la tiama nobelaro, li elstaris en la kortumo de reĝo Sancho la 2-a de Kastilio. Laŭ la legendo, post la mortigo de tiu ĉi, li devigis ties fraton Alfonso la 6-a ĵuri ke li ne instigis la murdon de sia frato. Post la ĵuro la reĝo koleriĝis kaj ekzilis Rodrigon en 1081; aliaj versioj kulpigas pri tio la malobeemon de la nobelo.
La Cido partoprenis diversajn luktojn, kaj kvankam li estas ofte konsiderata simbolo de la Reconquista, li ne sole luktis kontraŭ la muzulmanoj, sed ankaŭ partoprenis internajn batalojn ene de la kristana kampo aŭ apogante siajn muzulmanajn amikojn, ĉefe la emiron de Zaragozo.
Post la granda malvenko de la reĝo Alfonso kontraŭ la almoravida nordafrika reĝo Yussuf en Badaĥozo, li decidis pardoni la Cidon, sed post denova prokrasto en la helpo, li denove igis lin ekziliĝi.
La ĉefa venko de Cido estis la konkero de Valencio, kie li formis kvazaŭ sendependan regnon. Post lia morto, lia edzino ankoraŭ defendis la urbon dum iom da tempo, sed fine ŝi devis ĝin forlasi en 1101, kaj ĝi revenis al la manoj de la araboj.
Cid fariĝos heroo de la eposo Kanto de Mia Cido, unu el la ĉefaj verkoj de la frua hispanlingva literaturo.