-end-

El Vikipedio

Lingvo > Elemento > Afikso > Sufikso > -end-


Tipo Sufiskoj
Verbaj -ant-, -int-, -ont-
-at-, -it-, -ot-
Oficialaj -aĉ-, -ad-, -aĵ-, -an-, -ar-,

-ĉj-,
-ebl-, -ec-, -eg-, -ej-, -em-, -end-, -er-, -estr-, -et-,
-i-, -id-, -ig-, -iĝ-, -il-, -in-, -ind-, -ing-, -ism-, -ist-,
-nj-,
-obl-, -on-, -op-,
-uj-, -ul-, -um-.

Neoficialaj

-ac-
-ed-, -esk-, -ez-
-iĉ-, -ik-, -iv-, -iz-
-oz-
-unt-, -ut-

Vorterklaso: sufikso
Statuso: oficiala, fare de Akademio en 1935.
Deveno: el la latina lingvo per Ido
Similaĵoj en aliaj lingvoj: »Deo iuvante nihil timendum est.« (latine por: »Se dio helpas, nenio timenda estas«)
Nuna signifo kaj uzado:
-end- (kiel en "pagenda" = "deviga pagi")


Enhavo

[redaktu] Ekzemploj

[redaktu] Alternativoj

[redaktu] Vidu ankaŭ

[redaktu] Eksteraj ligoj