აზერბაიჯანული ენა

ვიკიპედიიდან

აზერბაიჯანული ენააზერბაიჯანელთა ენა, მიეკუთვნება ალთაური ოჯახის თურქული ჯგუფის ოღუზურ ენებს. დამწერლობა ირანის აზერბაიჯანში - არაბულ გრაფიკაზე, აზერბაიჯანის რესპუბლიკაში - ჯერ არაბული, 1929-39 წლებში - ლათინური, 1939-91 - სლავურ-კირილური, ამჟამად კვლავ ლათინური.


სექციების სია

[რედაქტირება] ზოგადი ცნობები

  • მოლაპარაკეთა რაოდენობა: 16 მლნ
  • ენის კოდი: az
  • სახელწოდება: az - Azərbaycanca; en - Azeri; eo - Azerbajghana
  • დამწერლობა: ლათინური, სლავური


აზერბაიჯანული ენის დიალექტებია: აღმოსავლური - კუბის, ბაქოს, შემახის; დასავლური - ყაზახის, ყარაბაღის, განჯის; ჩრდილოური - ნუხის, ზაქათალა-კახის; სამხრეთული - ნახიჭევანის, ორდუბადის, თავრიზის. დიალექტებს შორის განსხვავები ძირითადად ფონეტიკას და ლექსიკას შეეხება. აზერბაიჯანულ ენაზე ლიტერატურა XIII ს-დან ვითარდება, მას საფუძვლად უდევს ბაქოს და შემახის დიალექტები.


[რედაქტირება] სტატუსი

ოფიციალური ენა:


გავრცელების არეალი:

გავრცელებულია აგრეთვე ირანის დასავლეთ აზერბაიჯანის და ჩრდილოეთ აზერბაიჯანის ოსთანებში, საქართველოში, რუსეთში.


[რედაქტირება] გრამატიკა


[რედაქტირება] ლექსიკა

ფრაზები და სიტყვები

  • გამარჯობა - Salam; Salam əleyküm
  • კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება - Xoş gəlmişsən
  • გმადლობთ - Sağ ol; Çox sağ olun
  • კი / არა - Hə; Bəli / Yox
  • გეთაყვა - Xahiş edirəm; Zəhmət olmasa
  • ნახვამდის - Xudahafiz; Sağ olun


რიცხვები

  • 1 - bir, 2 - iki, 3 - üç, 4 - dörd, 5 - beş, 6 - altı, 7 - yeddi, 8 - səkkiz, 9 - doqquz, 10 - on