ლაბეჭინა

ვიკიპედიიდან

ლაბეჭინა, შუა საუკუნეთა ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი, დარბაზული ეკლესია. მდებარეობსამბროლაურის რაიონის სოფ. ჭყვიშის მიდამოებში, მაღალ გორაკზე. ძლიერ დაზიანებულია. კედელთაგან შედარებით უკეთ არის დაცული 2 სამკუთხა ნიშით სამად დანაწევრებული აღმოსავლეთი ფასადი. ძეგლი უხვად არის შემკული ქვაზე ნაკვეთი ჩუქურთმებით, რელიეფებითა და ასომთავრული წარწერებით. ერთ-ერთ წარწერაში მოხსენიებული არიან "ივანე და გაბრიელ გალატოზნი". ინტერიერში შემორჩენილია მოხატულობის ბრაგმენტები. მიწისძვრისგან დაქცეული ეკლესია XIII-XIV საუკუნეებში გაბრიელ ლაბეჭინელის თაოსნობით ხელმეორედ აუგიათ და მოუხატავთ. ნაგებობაში გამოირჩევა როგორც ადრინდელი, ისე გვიანდელი სამშენებლო ფენები.

ლაბეჭინა ინახებოდა ღვთის მშობლისა და წმ. გიორგის XI საუკუნის ჭედური ხატები (დაცულია საქართველოს ხელოვნების მუზეუმში) და სხვა.