Laguiole (Kéis)
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
![]() |
Dësen Artikel ass eréischt just eng Skizz. Wann der méi iwwer dëst Thema wësst, sidd der häerzlech invitéiert aus dëse puer Sätz e richtegen Artikel ze schreiwen. Wann dir Hëllef braucht beim Schreiwen, da luusst bis an d'FAQ eran. |
Dë Laguiole-Kéis (so: " Laïole ") huet säin Numm vun engem klengen Duerf um Plato vun Aubrac.
D'Fudder wat d'Kéi do op de Wise fanne besteet aus ganz ville Planzenzorten déi derzou och nach zum Deel ganz staark parfuméiert sinn. Doduerch kritt d'Mëllech an och de Kéis eng extra gutt Kalitéit an ee ganz spezielle Geschmaach.
De Kéis ass anscheinend fir d'éischt am XI. Jorhonnert an engem Klouschter am Aubrac gemaach ginn, an d'Paateren hätten d'Rezept un di kleng Baueren aus der Géigend weiderginn.
De Laguiole-Kéis ass ee sougenannten netgekachten oder réie Kéis deen aus décker Mëllech gemaach gëtt, mat engem Fettgehalt vu 45 %. Duerch den Zousaz vu Laab deckt d'Mëllech an. Wa se deck genug ass gëtt se zweemol gepresst fir de Wässech eraus ze kréien. Duerno gëtt en tëschent véier an zéng Méint zäidig gi gelooss. De Kéis gëtt 4 Méint räife gelooss. Den Affinage gëtt bei enger Temperatur vun 14°C gemaacht.
Säi Markenzeechen ass ee Stéier op senger Kuuscht, den Numm Laguiole deen dragedreckt ass, an eng dënn Aluminumsplak fir ëm seng Identitéit ze ginn.
En huet eng deck natierlich Kuuscht an et ass ee mëllen awer feste Kéis. An der Fuerf ass e stréigiel an am Geschmaach ass e sämig bis fettig.
Seng AOC huet en zanter dem 21. Dezember 1961. Duerch d'AOC gëtt ënner aanerem festgeluecht datt dee Kéis nëmmen däerf mat Mëllech gemach ginn déi vum Territoire vun de Gemenge vum Aubrac léie kéint. En däerf och nëmmen vu Kéi komme vun de Rassen Franséisch Simmenthal an Aubrac déi tëschent dem 25 Mee an dem 30. Oktober gestrach ginn an déi mussen op enger héicht iwwer 800 Meter weeden. Zënter 1981 sinn an der Régioun vum Laguiole hollännech Kéi agefouert ginn, deenen hir Mëllech manner Protéinen huet ewéi déi ursprénglech Kéi. D'Qualitéit vum Kéis huet an dene Joeren duerno erheblech gelidden. De Problem ass geléisst ginn andeems Schwäizer Kéi agefouert gi sinn. Si kënne 5000 Litter Mëllech pro Joer liwweren ouni datt si en Gehalt vun 32% Portéine verléieren.
E gëtt op dräi Departementer fabrizéiert: am Aveyron, am Cantal an an der Lozère. Et sinn insgesamt 47 Uertschaften déi zesummen 765 (1997) Tonne Kéis fabrizéieren.
Rotschlo fir Kéisgenéisser: Bei dëse Kéis passt ee fruchtige Roude wéi z.B. de Marhillac, ee Cahorswäin oder e Côtes du Frontonnais.
Opgepasst: Um Plateau de l'Aubrac gëtt nach en Laguiole mat réier Mëllech gemaach. Dëse gëtt un ahnungslous Touristen als den echten Laguiole verkaaft ouni datt hien déi 4 Méint geräift ass wéi et am Reglement vum AOC fiergeschriwen ass.
[Änneren] Literatur
Encyclopédie des Fromages, Librairie Gründ, Paris, 1997, ISBN 2-7000-2027-8, Buch iwer e groussen Deel vun de franséische Kéisen.