Schéimerech
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
Op den Héichte vu Schéimerech am Dräieck tëschent Kielen, Koplescht an dem Quatre-Vents, stoung op der Kräizung vun zwee Kiemen mat grousser Wahrscheinlechkeet eng gallo-réimesch Siidlung. D'Existenz dovun ass bestätegt durch de Fond vun engem stenge Sockel, op deem véier Gottheeten duergestallt sinn, dem Véiergëttersteen op Schéimerech. Den Original ass am Nationalmusée fir Geschicht a Konscht, an e Faksimile steet virum Kierfecht vu Schéimerech.
Schéimerech steet um Relevé vun de Nationalmonumenter haaptsächlech wéinst der Kapell, engem Rescht vum Chouer vun der aler Kierch, a senge Grafsteng aus dem 16. Jorhonnert. Déi al Par Schéimerech, eng vun den eelsten aus dem Land (hir Rëgesteren gi bis op 1637 zréck) huet zur Abtei St. Maximäin vun Tréier gehéiert.
Der Legend no hätt en Duerf um Plateau vu Schéimerech bestanen dat an de Peschtjoren ausgestuerwe wir. Bis elo sinn nach keng Reschter dovu fonnt ginn.