Нуклеинска киселина

Од Википедија, слободна енциклопедија

Нуклеинските киселини претставуваат доста големи полимери (односно полинуклеотиди) создадени од нивните мономери - нуклеотидите. Името нуклеински киселини потекнува од латинскиот збор nucleus = јадро, бидејќи за прв пат се изолирани од јадрото на клетките. Структурно и функционално разликуваме два вида на нуклеински киселини: ДНК (деоксирибонуклеинска киселина) и РНК (рибонуклеинска киселина).

[уреди] Споредба на ДНК и РНК

Сите нуклеински киселини (и ДНК и РНК) функционираат заедно (поврзано) во пренесувањето на наследните својства и во процесот синтеза на протеините. Но, тие се разликуваат во нивната градба (структура) и функција:


Табела: Главни разлики меѓу ДНК и РНК

Карактеристики на ДНК Карактеристики на РНК
Големина на молекулот: од неколку илјади до неколку милиони нуклеотиди Варира од 100 до 100 000 и повеќе нуклеотиди
Се среќава највеќе во јадрото и други органели (хлоропласти, митохондрии) Се среќава во јадрото и во цитоплазмата.
Се состои од две комплементарни полинуклеотидни низи (хеликс) Се состои од една полинуклеотидна низа која е комплементарна со една низа од ДНК (бидејќи настанува од неа)
Во својата структура го содржи моносахаридот деоксирибоза Во својата структура го содржи моносахаридот рибоза
Се состои од пиримидинските бази цитозин и тимин Се состои од пиримидинските бази цитозин и урацил
Според функцијата, има една и единствена ДНК Според функцијата, има три вида на РНК: рибозомска, транспортна и информациона РНК

[уреди] Надворешни врски