Матеја Матевски

Од Википедија, слободна енциклопедија

Матеја Матевски (роден на 13 март 1929 година во Истанбул) е поет, литературен и театарски критичар, есеист, преведувач. Завршил Филолошки факултет во Скопје. Работел во Македонската радиотелевизија како новинар, уредник на културните и литературните програми, потоа како главен уредник и директор на Телевизија и генерален директор на Радиотелевизија Скопје. Ја вршел функцијата претседател на Републичката комисија за културни врски со странство и член на Претседателството на СР Македонија. Бил уредник во книгоиздателството „Кочо Рацин“. Предавал Историја на светската драма и театар на факултетот за драмска уметност во Скопје. Бил уредник на литературните списанија Млада литература и Разгледи. Од 1956 година е член на Друштвото на писателите на Македонија и одреден период ја вршел функцијата негов претседател. Бил претседател и на Советот на СВП, на Рациновите средби и на Македонската книжевна фондација, како и почесен потпретседател на Македонскиот ПЕН центар. Дописен член е на северноамериканска Академија на шпански јазик.

Матевски е член на МАНУ и беше негов претседател во периодот 2001 - 2004 година.

[уреди] Книжевна продукција

  • Дождови (поезија, 1956)
  • Рамноденица (поезија, 1963).
  • Перуника (поезија, 1976)
  • Круг (поезија, 1977)
  • Липа (поезија, 1980)
  • Раѓање на трагедијата (поезија, 1985)
  • Од традицијата кон иднината (критика и есеистика, 1987)
  • Драма и театар (театарска критика и есеистика, 1987)
  • Оддалечување (поезија, 1990)
  • Црна кула (поезија, 1992)
  • Завевање (поезија, 1996)
  • Светлината на зборот (критика и есеистика)
  • Мртвица (поезија, 1999), Внатрешен предел (поезија, 2000)

[уреди] Награди

  • „Награда на ДПМ“
  • „Браќа Миладиновци“
  • „11 Октомври“
  • „Григор Прличев“
  • „Кочо Рацин“
  • „Книга на годината“ на Македонската книжевна фондација
  • „Празник на липите“
  • ,,Климент Охридски“
  • Големата награда „Македонско слово“
  • „Кирил Пејчиновиќ“
  • „Горанов венец“, Луковдол, Хрватска
  • „Блез Сандрар“ во Ивердон (Швајцарија)
  • „Премио Медитеранео“ - специјална награда (Палермо, Италија)
  • „Фернандо Риело“ - светска награда за мистична поезија - за книгата „Црна кула“ (Мадрид, Шпанија)
  • „Жупанчичева листина“ на ДПС (Љубљана, Словенија)
  • „Ергуван“, Чаталџа (Истанбул, Турција)
  • „Атлантида“ (Лас Палмас, Шпанија)

Носител е на француските одликувања Легија на честа и Уметност и литература. Објавени му се 30 книги поезија на 20 странски јазици; објавил над 40 книги преводи од шпански, француски, словенечки, руски, албански и српски јазик.