Матеја Матевски
Од Википедија, слободна енциклопедија
Матеја Матевски (роден на 13 март 1929 година во Истанбул) е поет, литературен и театарски критичар, есеист, преведувач. Завршил Филолошки факултет во Скопје. Работел во Македонската радиотелевизија како новинар, уредник на културните и литературните програми, потоа како главен уредник и директор на Телевизија и генерален директор на Радиотелевизија Скопје. Ја вршел функцијата претседател на Републичката комисија за културни врски со странство и член на Претседателството на СР Македонија. Бил уредник во книгоиздателството „Кочо Рацин“. Предавал Историја на светската драма и театар на факултетот за драмска уметност во Скопје. Бил уредник на литературните списанија Млада литература и Разгледи. Од 1956 година е член на Друштвото на писателите на Македонија и одреден период ја вршел функцијата негов претседател. Бил претседател и на Советот на СВП, на Рациновите средби и на Македонската книжевна фондација, како и почесен потпретседател на Македонскиот ПЕН центар. Дописен член е на северноамериканска Академија на шпански јазик.
Матевски е член на МАНУ и беше негов претседател во периодот 2001 - 2004 година.
[уреди] Книжевна продукција
- Дождови (поезија, 1956)
- Рамноденица (поезија, 1963).
- Перуника (поезија, 1976)
- Круг (поезија, 1977)
- Липа (поезија, 1980)
- Раѓање на трагедијата (поезија, 1985)
- Од традицијата кон иднината (критика и есеистика, 1987)
- Драма и театар (театарска критика и есеистика, 1987)
- Оддалечување (поезија, 1990)
- Црна кула (поезија, 1992)
- Завевање (поезија, 1996)
- Светлината на зборот (критика и есеистика)
- Мртвица (поезија, 1999), Внатрешен предел (поезија, 2000)
[уреди] Награди
- „Награда на ДПМ“
- „Браќа Миладиновци“
- „11 Октомври“
- „Григор Прличев“
- „Кочо Рацин“
- „Книга на годината“ на Македонската книжевна фондација
- „Празник на липите“
- ,,Климент Охридски“
- Големата награда „Македонско слово“
- „Кирил Пејчиновиќ“
- „Горанов венец“, Луковдол, Хрватска
- „Блез Сандрар“ во Ивердон (Швајцарија)
- „Премио Медитеранео“ - специјална награда (Палермо, Италија)
- „Фернандо Риело“ - светска награда за мистична поезија - за книгата „Црна кула“ (Мадрид, Шпанија)
- „Жупанчичева листина“ на ДПС (Љубљана, Словенија)
- „Ергуван“, Чаталџа (Истанбул, Турција)
- „Атлантида“ (Лас Палмас, Шпанија)
Носител е на француските одликувања Легија на честа и Уметност и литература. Објавени му се 30 книги поезија на 20 странски јазици; објавил над 40 книги преводи од шпански, француски, словенечки, руски, албански и српски јазик.