സംഘകാലം
വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ദക്ഷിണേന്ത്യയുടെ ചരിത്രത്തിലെ തികച്ചും പ്രകാശമാനമായ ആദ്യത്തെ കാലഘട്ടമാണ് സംഘകാലം. ഈ കാലഘട്ടത്തില് കേരളം തമിഴ്നാടിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു. ഈ സമയത്തെ കേരള സംസ്കാരവും ചരിത്രവും പാരമ്പര്യവും തമിഴന്മാരുടേതിനു തുല്യമായിരുന്നു. ഏറ്റവും പഴയ ദ്രാവിഡിയന് സാഹിത്യം ഇതാണ്. പ്രേമം, യുദ്ധം, വ്യാപരം, ഭരണം , വീരശൂരപരാക്രമങ്ങള് തുടങ്ങി ശോചനം വരെയും ഈ സാഹിത്യത്തില് പ്രതിപാദിക്കുന്നു, ഇക്കാലഘട്ടങ്ങളിലെ സംസ്ക്ര്ഹ്ത, പാലി സാഹിത്യ ക്ര്ഹിതികളുമായി തട്ടിച്ചു നോക്കുമ്പോള് സംഘക്ര്ഹിതികള് അതിശയിപ്പിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള മതനിരപേക്ഷ പ്രകടമാക്കുന്നു. ദൈനംദിന ജീവിതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടുകിടക്കുന്ന ഇവ ഗ്രാമീണ സൌന്ദര്യം ഉല്ക്കൊള്ളുന്നവയാണ്.
ക്രിസ്ത്വബ്ദത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ മൂന്നു നാലു ശതകങ്ങളാണ് ഈ കാലഘട്ടം എന്നു വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. സംഘകാലത്തെ പ്രസിദ്ധങ്ങളായ തമിഴ് സാഹിത്യ ക്ര്ഹിതികള് ലോകം മുഴുവനും അറിയപ്പെടുന്നവയും പഠന വിഷയങ്ങളുമാണ്. [1] ബുദ്ധ കാലഘട്ടം(566-486 ക്രി. വ.) അലക്സാണ്ടറുടെ അധിനിവേശം ( 327-325 ക്രി. മു.) മൌര്യ സാമ്രാജ്യകാലഘട്ടം (322-183 ക്രി. മു.) ശതവാഹന സാമ്രാജ്യകാലഘട്ടം (50 ക്രി. മു.- 250 ക്രി. വ.) എന്നിവ സംഘ കാലത്താണ് എന്നു വിശ്വസിക്കുന്നു അതായത് 566 ക്രി. മു. മുതല് 250 ക്രി. വ. വരെ
ചിട്ടയോടെ അടുക്കി അവതരിക്കപ്പിച്ചിട്ടുള്ള എട്ടു സമാഹാരങ്ങളിലും പത്തുപാട്ടുകളിലുമായി ഈ സംഘ സാഹിത്യം നിലകൊള്ളുന്നു. എട്ടു തൊകൈ(anthology)(സമാഹാരം) എന്നറിയപ്പെടുന്നവ താഴെ പറയുന്നവയാണ് (വരികളുടെ എണ്ണം ബ്രാക്കറ്റില്)
- പുറനാനൂറ് புறநானூறு ( 398)
- അകനാനൂറ് அகநானூறு ( 400),
- നറ്റിണൈ நற்றிணை (399)
- കുറുംതൊകൈ குறுந்தொகை ( 400),
- പതിറ്റുപത്ത് பதிற்றுப்பத்து (80),
- അയിങ്കുറു നൂറ് ஐங்குறுநூறு (498)
- പറിപ്പാടല് பரிபாடல் (22),
- കളിത്തൊകൈ கலித்தொகை 150).
ഇതു കൂടാതെ പത്തുപാട്ട് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ലഘുഗ്രാമ കാവ്യങ്ങളുമുണ്ട്. ഇവ താഴെ പറയുന്നവയാണ് എഴുതിയ കവികളും ഈരടികളുടെ എണ്ണവും കൂടെ ചേര്ത്തിരിക്കുന്നു.
- 1. തിരുമുരുകറുപ്പടൈ. (திருமுருகாற்றுப்படை) (എഴുതിയത്- നക്കീരര്) ( 317 )
- 2. പൊറുനാര് ആറുപ്പടൈ (பொருநர் ஆற்றுப்படை) (317) ,
- 3. ശിറുപ്പനാറുപ്പടൈ (சிறுபாணாற்றுப்படை) (എഴുതിയത് -നല്ലൂര് നത്തനാറ്) (269) ,
- 4. പെരുമ്പാണാറുപ്പടൈ (பெரும்பாணாற்றுப்படை) (എഴുതിയത്-കടിയാളൂര് ഉരുത്തിരങ്കണ്ണനാര്) (248) ,
- 5. മുല്ലൈ പാട്ടു (முல்லைப்பாட்டு) (എഴുതിയത്-നപ്പൂതനാര്) (103) ,
- 6. മഥുരൈ കാഞ്ചി( மதுரைக்காஞ்சி) (എഴുതിയത്മാങ്കുടി മരുതനാര് ) (782)
- 7. നെടുംനല്വാടൈ (நெடுநல்வாடை) (എഴുതിയത്- നക്കീരര്), (188),
- 8. കുറിഞ്ചിപ്പാട്ടു ( குறிஞ்சிப்பாட்டு) (എഴുതിയത്-കപിലാര്) (261),
- 9. പട്ടിണപാലൈ (பட்டினப் பாலை) (എഴുതിയത്-കടിയാളൂര് ഉരുത്തിരങ്കണ്ണനാര്) (301) ,
- 10. മലൈപ്പടുകടം (மலைப்படுகடாம்) (ഹിരണ്യമുട്ടത്തു പെരുംകുന്രൂര്പെരുംകെഞ്ചിനാര് (583)
[തിരുത്തുക] സംഘം എന്ന വാക്ക്
സംഘം അഥ്വാ ചങ്കം എന്ന തമിഴ് വാക്കിന് ചങ്ങാത്തം, കൂട്ട് (accademy)എന്നൊക്കെയാണ് അര്ത്ഥം. ബുദ്ധ ജൈന ഭാഷയില് സംഘം എന്നാല് ഭിക്ഷുക്കളുടെ കൂട്ടായ്മ എന്നാണര്ത്ഥം. ഇക്കാരണത്താല് ഈ വാക്ക് ഇന്ഡൊ-ആര്യന് ഉത്ഭവമാണ് എന്നു കരുതുന്നു. മൂന്നു തമിഴ് സംഘങ്ങള് ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നു കരുതപ്പെടുന്നു. ആഅദ്യത്തെ രണ്ടു സംഘത്തെക്കുറിച്ചു കെട്ടുകഥകള് പ്രചാരത്തിലുണ്ട്. ഇവ തലൈസംഘം(head samgham), ഇടൈസംഘം (middle samgham), കടൈസംഘം (last samgham)എന്നിവയാണ്. സംഘങ്ങളില് സാഹിത്യകാരന്മാര്, കവികള്, രജാക്കന്മാര്, ശില്പികള് എന്നു വേണ്ട സാഹിത്യമനസ്സുള്ള നാട്ടുകാരും പങ്കുള്ളവരായിരുന്നു.
[തിരുത്തുക] ആദ്യ സംഘം
പാണ്ട്യ രാജാവായിരുന്ന മാ കിര്ത്തിയുടെ കാലത്ത് തെന്മധുര ( തെക്കന് മധുര) യില് കന്നി നദിയുടെ തീരത്റ്റു വച്ചാണ് ആദ്യത്തെ സംഘം നടന്നത്. അഗസ്ത്യമുനിയുടെ അധ്യക്ഷതയില് ചേര്ന്ന സംഘം അഗസ്തിയം എന്ന പേരില് തമിഴ് വ്യകരണ നിയമാവലി രചിച്ചു എന്നു കരുതുന്നു. [2]