มายบัค

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

โลโก้มายบัค

มายบัค[1] (Maybach; อ่านว่า ไมบาค) รถยนต์นั่งจากเยอรมัน บริษัทก่อตั้งโดย วิลเฮล์ม มายบัค และลูกชาย คาร์ล มายบัค รถยนต์ของมายบัคมีลักษณะเป็นรถยนต์หรูหราขนาดใหญ่ นอกจากนี้รถยนต์แล้ว มายบัคยังได้ผลิตเครื่องยนต์สำหรับอากาศยาน ให้แก่เรือเหาะ (Zeppelin) ปัจจุบันเดมเลอร์ไครสเลอร์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าของมายบัค โดยบริษัทตั้งอยู่ที่เมืองสตุตการ์ต เยอรมนี

ในระหว่างช่วง สงครามโลกครั้งที่ 2 มายบัคได้ผลิตรถยนต์และเครื่องยนต์สำหรับกองทัพเยอรมันเป็นส่วนใหญ่ ที่เป็นที่รู้จักได้แก่ แพนเซอร์ โฟร์ ไทเกอร์ วัน และ รถถังแพนเทอร์ ภายหลังสงคราม บริษัทยังคงได้ผลิตเครื่องยนต์ดีเซลสำหรับรถไฟ เช่น เครื่อง เยอรมัน วี200 และ บริติชเรล คลาส 52 ที่มีชื่อเสียง

ในปี พ.ศ. 2503 เดมเลอร์-เบนซ์ ได้ซื้อหุ้นส่วนใหญ่บริษัท และได้เปลี่ยนชื่อบริษัทเป็น Maybach Mercedes-Benz Motorenbau GmbH และในปี พ.ศ. 2512 ได้กลายมาเป็น MTU Friedrichshafen

สารบัญ

[แก้] รถยนต์หรูหรา

มายบัค 62
มายบัค 62

มายบัคได้กลับมาสร้างรถยนต์หรูหราอีกครั้งหนึ่ง ภายใต้การดูแลของ เมอร์เซเดส-เบนซ์ โดยได้เริ่มออกมา 2 รุ่นได้แก่ มายบัค 57 และ มายบัค 62 มีลักษณะเหมือนกันแตกต่างกันตรงความยาวของตัวถังรถ รถมายบัคถือว่าเป็นรถในระดับหรูหรา ซึ่งราคาใกล้เคียงกับรถบริษัทอื่นเช่น เบนลีย์ หรือ โรลส์-รอยศ์ ในปี พ.ศ. 2548 มายบัคได้ออกรถยนต์รุ่น 57S มีลักษณะเป็นรถสปอร์ต โดยมีเครื่องยนต์ 6 ลิตร V12 เทอร์โบคู่ ผลิตแรงม้าได้สูงถึง 604 แรงม้า และ ทอร์กได้สูงถึง 737 ปอนด์/ฟุต

ในประเทศไทย มายบัค 62 เป็นรถยนต์พระที่นั่งทรงปัจจุบัน (สีครีม) ของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ หมายเลขทะเบียน รยล.1 ซึ่งใช้ในงานพิธีการใหญ่ๆ พระราชพิธี เช่น พระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษา พระราชพิธีฉัตรมงคล พิธีพระราชทานปริญญาบัตร พิธีเจิมศิลาฤกษ์เปิดอาคารของรัฐ และของราชการ เป็นต้น

และรถยนต์พระที่นั่งสำรองปัจจุบัน (สีครีม) ของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ หมายเลขทะเบียน 1ด-1992 กรุงเทพมหานคร ซึ่งใช้ตอนรถทรงพระที่นั่ง รยล.1 เสีย ซึ่งประชาชนเห็นตอนงานฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี

มายบัค 62 ทั้งคันทรง (รยล.1) และคันรอง (1ด-1992) ได้เก็บรักษาไว้ที่กองพระราชพาหนะส่วนพระองค์ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน

[แก้] รุ่น

ก่อนสงครามโลก

  • พ.ศ. 2462 (1919) มายบัค W1 - รถทดสอบโดยใช้ตัวถังของเมอร์เซเดส
  • พ.ศ. 2464 (1921) มายบัค W3 - มายบัครุ่นแรก แสดงในงานมอเตอร์โชว์ที่ เบอร์ลิน เครื่องยนต์ 70 แรงม้า 5.7 ลิตร เครื่องยนต์หกสูบแถวเรียง
  • พ.ศ. 2469 (1926) มายบัค W5 - เครื่องยนต์ 7 ลิตร 120 แรงม้า
  • พ.ศ. 2472 (1929) มายบัค 12 - เครื่องยนต์ V12
  • พ.ศ. 2473 (1930) มายบัค DSH - Doppel-Sechs-Halbe 1930-37
  • พ.ศ. 2473 (1930) มายบัค DS7 Zeppelin - 7 ลิตร V12, 150 แรงม้า
  • พ.ศ. 2474 (1931) มายบัค W6 - เครื่องยนต์เดียวกับ W5 แต่ฐานล้อกว้างขึ้น 1931-33
  • พ.ศ. 2474 (1931) มายบัค DS8 Zeppelin - 8 ลิตร V12, 200 แรงม้า
  • พ.ศ. 2477 (1934) มายบัค W6 DSG - เพิ่มประสิทธิภาพระบบขับเคลื่อนแบบโอเวอร์ไดรฟ์คู่
  • พ.ศ. 2478 (1935) มายบัค SW35 - 3.5 ลิตร 140 แรงม้า I6
  • พ.ศ. 2479 (1936) มายบัค SW38 - 3.8 ลิตร 140 แรงม้า I6
  • พ.ศ. 2482 (1939) มายบัค SW42 - 4.2 ลิตร 140 แรงม้า I6

W2 เป็นเครื่อง 5.7 ลิตร หกสูบแถวเรียง สั่งทำโดย สปายเกอร์เท่านั้น และในช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 มายบัคได้ผลิตรถยนต์ประมาณ 1800 คัน

สมัยใหม่

  • พ.ศ. 2545 (2002) มายบัค 57 และ 62
  • พ.ศ. 2548 (2005) มายบัค Exelero (รถต้นแบบแสดงในงาน IAA ที่แฟรงค์เฟิร์ต)
  • พ.ศ. 2548 (2005) มายบัค 57S (อักษร S ย่อมาจากคำว่า special ที่แปลว่าพิเศษ มากกว่าความหมายของ sport ของรถสปอร์ต)

[แก้] อ้างอิง

  1. ชื่อ Maybach สะกด "มายบัค" ตาม ที่ปรากฏในเว็บไซต์เดมเลอร์ไครสเลอร์ คำอ่านตามภาษาเยอรมันอ่านว่า IPA: [ˈmaɪ.baːx] /ไมบาค/

[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น

Commons
คอมมอนส์ มีรูปภาพและสื่อในรูปแบบอื่นๆ เกี่ยวกับ: