ภิกษุ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

 มีการแนะนำว่า บทความนี้น่าจะรวมเข้ากับ สงฆ์ (อภิปราย)
 มีการแนะนำว่า บทความนี้น่าจะรวมเข้ากับ พระสงฆ์ (อภิปราย)

ภิกษุ - ภิกษุณี

ภิกษุ แปลว่า ผู้ขอโดยสงบ ผู้เห็นภัยในสังสารวัฏ ผู้ใช้สอยผ้าที่ถูกทำลายแล้ว เป็นต้น

ภิกษุ เป็นคำใช้เรียกนักบวชช»ายในพระพุทธศาสนาโดยเฉพาะ ถ้าเป็นนักบวชหญิง เรียกว่าภิกษุณี หรือพระภิกษุณี เรียกพระภิกษุ พระภิกษุณีก็ได้

[แก้] ภิกษุ

ผู้ที่จะเป็นภิกษุได้จะต้องมีคุณสมบัติและผ่านการพิธีอุปสมบทโดยถูกต้องตามพระธรรมวินัยก่อน เช่น ต้องมีอายุ ๒๐ ปี ไม่มีโรคร้ายแรง ต้องมีอุปัชฌาย์รับรอง ต้องทำพิธีในอุโบสถ

[แก้] ภิกษุณี

ส่วนผู้ที่จะเป็นภิกษุณีได้นั้นนอกจากต้องมีคุณสมบัติเหมือนภิกษุแล้ว ยังต้องเป็นสิกขมานา ถือศีล ๖ ข้อครบ ๒ ปีแล้วจึงเข้าพิธีอุปสมบทในภิกษุณีสงฆ์ก่อนแล้วไปเข้าพิธีอุปสมบทในภิกษุสงฆ์อีกครั้งหนึ่งจึงจะเป็นภิกษุณีโดยสมบูรณ์

ในสมัยพุทธกาลนั้น แรกเริ่มเดิมที สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ทรงอนุญาตให้มีภิกษุณีได้ เนื่องจากเห็นว่าจะทำให้อายุของพระพุทธศาสนาไม่ยั่งยืน ภิกษุณีที่ทรงอุปสมบทให้องค์แรกได้แก่ พระมหาปชาบดีโคตรมีเถรี ผู้เป็นพระน้านางและพระมาตุจฉา หรือพระมารดาเลี้ยงของเจ้าชายสิทธัตถะ ท่านได้ทูลอ้อนวอนขอบวชถึงสามครั้งสามครา แต่ก็ไม่เป็นผล จนกระทั่งพระอานนท์ได้ทูลขอให้ จึงทรงอนุญาต โดยมีเงื่อนไขว่า พระนางปชาบดีโคตรมีจะต้องรับเอาครุธรรมแปดประการ (แปลว่าข้อปฏิบัติที่หนักและทำได้ยาก) ไปปฏิบัติ

ภิกษุณี เมื่อบวชแล้วต้องถือศีลถึง 311 ข้อ มากกว่าพระภิกษุ ซึ่งถือศีลเพียง 227 ข้อ

ในปัจจุบัน ไม่ปรากฏว่ามีภิกษุณีอีกต่อไป

[แก้] อ้างอิง