โสดาบัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

โสดาบัน แปลว่า ผู้เข้าถึงกระแสธรรม ผู้แรกถึงกระแสธรรม (คืออริยมรรค)


โสดาบัน เป็นชื่อเรียกพระอริยบุคคลประเภทแรกใน ๔ ประเภท คือ โสดาบัน สกทาคามี อนาคามีอรหันต์ ผู้ได้บรรลุโสดาปัตติผลแล้วด้วยการละสังโยชน์อันเป็นกิเลสผูกสัตว์โลกชั้นต่ำได้ ๓ อย่างคือ สักกายทิฏฐิ (ความเห็นเป็นเหตุถือตัวตน) วิจิกิจฉา (ความลังเลเป็นเหตุไม่แน่ใจในข้อปฏิบัติของตน) สีลัพพตปรามาส (ความเชื่อถือยึดมั่นว่าความศักดิ์สิทธิ์มีได้ด้วยศีลและพรตอย่างนั้นอย่างนี้


โสดาบัน มิใช่เป็นได้เฉพาะพระสงฆ์เท่านั้น แม้คฤหัสถ์ชายหญิงก็สามารถเป็นโสดาบันได้เมื่อสามารถสละสังโยชน์ ๓ อย่างได้ เช่นนางวิสาขามหาอุบาสิกา เป็นต้น

[แก้] อ้างอิง