ไทอาหม
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
![]() |
คุณสามารถช่วยตรวจสอบ และแก้ไขบทความนี้ได้ด้วยการกดที่ปุ่ม แก้ไข ด้านบน กรุณาเปลี่ยนไปใช้ป้ายข้อความอื่น เพื่อระบุสิ่งที่ต้องการตรวจสอบ หรือแก้ไข ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ วิธีการแก้ไขหน้าพื้นฐาน คู่มือการเขียน และ นโยบายวิกิพีเดีย และเมื่อแก้ไขตามนโยบายแล้ว สามารถนำป้ายนี้ออกได้ |
ไทยอาหม มีประวัติที่สำคัญไม่น้อย เป็นประวัติแห่งการต่อสู้ของชาติไทย ต่อสู้เพื่อตั้งราชอาณาจักรไทยเพื่อดำรงรักษาราชอาณาจักรที่ตั้งไว้ และเพื่อรักษาความเป็นชาติไทย ไทยอาหมได้ทำการต่อสู่ถึง ๖ ศตวรรษ นับแต่ตั้งอาณาจักรลงได้ ในดินแดนอัสสัม เวลานี้ คำว่า อัสสัม นั้นนักค้นคว้าได้อธิบายอย่างเดียวกันว่า มาจากเชื้อชาติไทพวกนี้ ที่เรียกว่า"อาหม"
ดินแดนอัสสัมตามชื่อของพวกอาหมนั้น เดิมทีหมู่ชน กะฉารีมาตั้งนิคมไว้ คนพวกนี้มาจากเชิงเขาดาร์ยีลิง และแถวถิ่นที่เรียกว่าโมรัง ซึ่งชาวเนปาลเรียกว่าถิ่นประเทศของพวกกัจฉะ พวกนี้ได้เคลื่อนตัวไปทางตะวันออกข้ามแม่น้ำพรหมบุตร และเร่มตั้งภูมิลำเนา ที่ซึ่งในเวลานี้เรียกว่าเนากอง ขยายตัวไปทาลุ่มน้ำธารสิริ และโกปีลี ตลอดเนื้อที่ของอัสสัมตะวันออก ต่อมามีกลุ่มชนอีสองพวก คือพวก ชุติยะ และคอช ทั้งสองได้แตกสาขาจากพวกกะฉารีนั่นเอง
ราวพ.ศ.๑๗๖๓ ใกล้เคียงกับสมัยที่ตั้งอาณาจักรสุโขทัย ชาวไทพวกหนึ่ง ชื่อว่า "อาหม" ได้อพยพเข้ามาในดินแดนนี้ ไทพวกนี้มาจากอาณาจักรไทโบราณอาณาจักรหนึ่ง เรียกว่า "ปง" คือเมืองโมกอง ในพม่าเหนือ เวลานี้ เรื่องไทอาหมนั้นหาได้ยากมากเพราะไทอาหมเป็นพวกที่รู้หนังสือ มีตำนานพงศาวดารเป็นของตนเอง ตำนานเล่มนี้เรียกว่าบุราณชิ (Ahom Buranji อ่านว่า อาหม บุราณจี ) เป็นเอกสารที่ช่วยให้เราศึกษาประวัติศาสตร์ของไทอาหมได้ดี
ไทอาหมเป็นชาวไทที่ไม่ได้รับพระพุทธศาสนาแต่ถือลัทธิเคารพบูชาบรรพชนยิ่งกว่าไทพวกอื่น บรรพชที่ตายไปแล้วจะกลายเป็นเทพารักษ์คุ้มครองรักษาบ้านเรือน ครอบครัว ต่อมาในชั้นหลังไทอาหมได้รับศาสนาฮินดู เนื่องจากเข้าไปอยูใต้อิทธิพลของอินเดีย
เมื่อพิเคราะห์เส้นทางเข้าไปทำให้เข้าใจว่าไทอาหมเป็นไทพวกเดียวกับไทยใหญ่ เมื่อแรกเข้าไป ได้ตั้งภูมิลำเนาลงที่ นามรูป และได้พบชนเจ้าของถิ่นสองข้างข้างหนึ่งคือ ชุติยะซึ่งครองทางตะวันออกของแม่น้ำสุพรรณสิริ อีกข้างหนึ่งมาจากโมราน ยึดครองพื้นที่แม่น้ำทิขุ และแม่น้ำทิหิง พวกไทอาหมต้องพิพาทกับพวกโมราน และราว พ.ศ. ๑๗๗๙ ไทยอาหมจึงตั้งเมืองหลวงที่อภัยปุระ ต่อมาอีก ๒๐ ปีก็ขยายตัวออกไปตั้งเมืองใหม่ชื่อ ชะรายเทโว เป็นเมืองหลวงแรกแห่งอาณาจักรอาหม เมื่อย้ายเมืองหลวงไปที่อื่น ก็ยังให้ความสำคัญแก่ชะรายเทโว พระศพของกษัตริย์จะถูกฝังที่เมืองนี้ เวลาอาหมรบชนะ ก็จะตัดหัวของข้าศึกมาฝังที่ชะรายเทโว
[แก้] ดูเพิ่ม
[แก้] อ้างอิง
งานค้นคว้าเรื่องชนชาติไทย ของ พลตรีหลวงวิจิตรวาทการ
ชาวไท | ||
---|---|---|
ชาวไท · ชาวไทย · ชาวไทเขิน · ชาวไทใหญ่ · ชาวไทยวน · ชาวไทดำ(ชาวผู้ไท) · ชาวไทขาว · ชาวไทแดง · ชาวไทลื้อ · ชาวไทยอง · ชาวไทอาหม · ชาวไทพวน · ชาวลาว · ชาวไทหย่า | ||
แก้ |