กัลยาณจิต

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ส่วนหนึ่งของ
พุทธศาสนา


ประวัติพุทธศาสนา
จุดมุ่งหมายของพุทธศาสนา

เพื่อความดับทุกข์ · นิพพาน

ใจความสำคัญของพุทธศาสนา

สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น

ไตรสรณะ

พระพุทธ · พระธรรม · พระสงฆ์

ความเชื่อและการปฏิบัติ
ศีล · ธรรม
ศีลห้า · ศีลแปด
บทสวดมนต์และพระคาถา
คัมภีร์และหนังสือ
พระไตรปิฎก
พระวินัยปิฎก · พระสุตตันตปิฎก · พระอภิธรรมปิฎก
นิกาย
เถรวาท · อาจริยวาท (มหายาน) · วัชรยาน · เซน
สังคมพุทธศาสนา
เมือง · ปฏิทิน · บุคคล · วันสำคัญ · ศาสนสถาน · วัตถุมงคล
ดูเพิ่มเติม
ศัพท์เกี่ยวกับพุทธศาสนา
หมวดหมู่พุทธศาสนา

กัลยาณจิต (อ่านว่า กันละยานะจิด) แปลว่า จิตที่ดี จิตที่งดงาม


กัลยาณจิต หมายถึงจิตที่ดีงาม จิตที่ประกอบด้วยเมตตากรุณา คือความรู้สึกที่หวังดีปรารถนาดี ความรู้สึกที่มุ่งให้ประโยชน์ ต้องการจะให้พ้นจากความทุกข์ อันเป็นความรู้สึกที่สะอาดบริสุทธิ์ ไม่เคลือบแคลงแอบแฝงด้วยผลประโยชน์

กัลยาณจิต นิยมใช้ในกรณีที่ต้องการอธิษฐานหรือตั้งใจจะอำนวยพรอำนวยผลให้แก่ผู้รับ เช่นใช้ว่า

“ขอตั้งกัลยาณจิตอธิษฐานให้ท่านเดินทางโดยปลอดภัย”
”ขอเชิญชวนท่านทั้งหลายได้ตั้งกัลยาณจิตอุทิศส่วนกุศลนี้ให้แก่ผู้ล่วงไปแล้ว”


[แก้] อ้างอิง