Kullanıcı mesaj:Nezihe Tuna

Vikipedi, özgür ansiklopedi

                              NEZİHE TUNA
          1931 yılında Bolu’da doğdu.İlk,orta ve lise tahsilini Bolu’da tamamladı.Ankara’da
   dört yıl Yüksek Teknik Öğretmen okulunda yatılı olarak okudu.1952 yılında Mardin Pratik Kız
   Sanat Okuluna öğretmen olarak atandı.2 yıl öğretmenlikten sonra evlendi ve doktor olan  
   eşinin görevini Avrupa’da yapacak olmasından dolayı Almanya’ya gitti ve 14 yıl Almanya’nın
   Dortmund şehrinde bulundu. Orada memleket özlemi ile tutuşurken yoğunlaşan duygularını
   şiirlere döktü. 1962 Yılında gittiği Almanya’dan eşinin vefatı nedeniyle 1976 yılında çok
   sevdiği vatanına tekrar döndü. Bu evliliğinden kalan en güzel hatıra ikisi kız biri erkek  
   çocukları oldu. Hayatını onların eğitimine adadı ve bunu da başardı.Ankara’da
   çıkarttığı”Tuna Yayınları”adı altındaki aylık El sanatları dergisini başarı ile 16 yıl  
   sürdürerek Pratik Kız Sanat Okulları-Kız Meslek Liseleri ve Halk Eğitim Merkezlerinin desen
   ihtiyacını karşıladı. Yaşamının bir dakikasını bile boşa harca- maktan kaçınan Nezihe
   TUNA’nın yetenekleri anlatmakla bitmez.Şair-Yazar-Eğitimci-El sanatları uzmanı-Desinatör ve
   her şeyden önce iyi bir annedir. Şu anda Birleşmiş Yazarlar, Şairler ve Bestekârlar Derneği
   Başkanlığını zevk ve başarı ile sürdürmektedir. Nezihe TUNA’nın 60 çeşit El sanatları
   dergisi ve beş adet şiir kitabı vardır.Büyük bir özenle hazırladığı “Çırpınış”adlı
   romanının birinci cildini yakında okurlarına sunacaktır.


         DÜNYANIN İNCİSİ İSTANBUL
    Sen dünyanın incisi
    Şehirler birincisi
    Efsaneler ülkesi
    Güzellikler beldesi
    Tarih sende,Sanat sende
    Doğa sende,Aşk sende
    Toprağınla taşınla
    Denizinle deryanla
    Adalarla Boğazla
    Bin bir güzelliksin sen
    Seni yaşamak,Seni sevmek
    Seni görmek,Sende ölmek
    Sadece ülkemin değil
    Dünyanın göz bebeğisin
    Tarih sanat ve aşkı
    Herkese sen verirsin
    Tarih sende,Sanat sende
    Doğa sende,Aşk sende
    Söylenen bir masalsın
    Görülen bir rüyasın
    Gönüllere taht kuran
    Muhteşem bir sanatsın
    Seni yaşamak,Seni sevmek
    Seni görmek,Sende ölmek
    GÜNEŞ GÖZLÜ ATATÜRK’ÜM
    Ömrünce çizdiğin yollarda
    Dim dik yürüdüm
    Öğretmen oldum
    Öğrencilerime İlkelerini öğrettim
    Anne oldum
    Çocuklarıma çizdiğin yolların
    Kutsallığını,doğruluğunu öğrettim
    Torunlarıma da yüceliğini,büyüklüğünü
    Anlattım durdum.
    Öyle mutluyum ki Atam
    Önümde doğru bir yol
    Bir yanda özgür vatanım 
    Diğer yanda Ay Yıldızlı Bayrağım
    Ve peşinde sana tapan
    Koskoca bir vatan
    Seni tüm ruhuma nakşettim
    Senden bir parça oldum
    Benim ölümsüz ışığım
    Güneş gözlü yüce varlığım
    Aziz Atam,ATATÜRK’üm


           NEREDE YILLAR (BESTELENMİŞTİR)
    Nerede gençliğim, nerede yıllar
    Nerede gül kurusu, mutlu akşamlar
    Sımsıcak bakışlar, toz pembe düşler
    Nerede baharlar, çılgınca aşklar
    Geriye gelse
    Ne olur Tanrım geriye gelse
    Ne bahardan ne güzden
    Hiçbir tat almaz oldum
    Sararan bahçelerde 
    Yapraklar gibi soldum
    Nerede gençliğim,nerede  yıllar
    Nerede gül kurusu mutlu akşamlar
    Geriye gelse
    Ne olur Tanrım geriye gelse
    Meğer her şey yalanmış
    Uçtu gitti yıllarım
    Birer birer gözümde
    Yok oldu umutlarım
    Nerede gençliğim,nerede  yıllar
    Nerede gül kurusu mutlu akşamlar
    Geriye gelse
    Ne olur Tanrım geriye gelse