Bey
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bey, Türkçede erkeklerin kullandığı sanlardan birisidir. Diğerleri efendi, ağa, ağabey, amca, dayıdır. Eski Türkçedeki biçimi beg idi.
[değiştir] Tarihsel kullanımları
- Orta Asya Türk devletlerinin ve Ortaçağ sonlarındaki Anadolu Türkmen beyliklerinin yöneticilerine verilen san. İlk Osmanlı hükümdarları olan Osman Gazi ile Orhan Gazi birer bey idiler.
- Balkanlar'daki Osmanlı yayılmasının öncüsü konumundaki uçların yöneticileri bey sıfatını taşıyorlardı. Uç beyleri.
- Osmanlı idarî birimi olan sancakların yöneticileri bey sıfatını hâizdiler. Sancak beyleri.
- Sancakların oluşturduğu beylerbeyliklerin yöneticisi olan kişinin sıfatı. Beylerbeyi.
- 1843'ten sonra Cumhuriyet'in kurulmasına değin binbaşı ile miralay (albay) rütbesi arası derecelerdeki subayların sıfatı.