Diyâr-ı Bekr Beylerbeyliği
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Diyâr-ı Bekr Beylerbeyliği, 1515'de kurulan Osmanlı eyaleti.
Merkezi Amid(Diyarbakır) olmak üzere 17. yy.da 71.272 km²lik bir alanı, Türkiye Cumhuriyeti idari yapısına göre 6,5 ili kapsar. Bunlar; Diyarbakır, Elazığ, Siirt, Kiğı hariç Bingöl, Mardin, Tunceli ve ayrıca Urfa'nın doğu yarısı ile Erzincan'ın Eğin(Kemaliye) ilçesidir.
Beylerbeylik 20 sancağa ayrılmıştı. Bunlar; Diyâr-ı Bekr, Harput, Ergani, Siverek, Nusaybin, Hısn-ı Keyfâ, Alçakala, Habur, Sincar, Meyyafarikıyn (Silvan), Siird, Çemişgezek ve 13 küçük sancak daha.
1826 sonrası beylerbeylik topraklarına Diyarbekr ve Elaziz eyaletleri kuruldu.