Bey

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bey, Türkçede erkeklerin kullandığı sanlardan birisidir. Diğerleri efendi, ağa, ağabey, amca, dayıdır. Eski Türkçedeki biçimi beg idi.

[değiştir] Tarihsel kullanımları

  1. Orta Asya Türk devletlerinin ve Ortaçağ sonlarındaki Anadolu Türkmen beyliklerinin yöneticilerine verilen san. İlk Osmanlı hükümdarları olan Osman Gazi ile Orhan Gazi birer bey idiler.
  2. Balkanlar'daki Osmanlı yayılmasının öncüsü konumundaki uçların yöneticileri bey sıfatını taşıyorlardı. Uç beyleri.
  3. Osmanlı idarî birimi olan sancakların yöneticileri bey sıfatını hâizdiler. Sancak beyleri.
  4. Sancakların oluşturduğu beylerbeyliklerin yöneticisi olan kişinin sıfatı. Beylerbeyi.
  5. 1843'ten sonra Cumhuriyet'in kurulmasına değin binbaşı ile miralay (albay) rütbesi arası derecelerdeki subayların sıfatı.