Bağcılar, İstanbul

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bağcılar veya Yeşilbağ, İstanbul'un 4. en büyük ilçesidir. İstanbul'un Avrupa yakasında yer almaktadır. Yüzölçümü 22 km²'dir. Resmi nüfusu 600.000 kişidir, ancak sürekli göç almaktadır. E-5 ile TEM Otoyolu arasında kalmaktadır. Güneyinde Bakırköy ve Bahçelievler, batısında Küçükçekmece, doğusunda Güngören, kuzeyinde Esenler bulunmaktadır.

1992 yılında ilçe olan Bağcılar'ın tarihi geçmişi yoktur. Osmanlı döneminde çoğunlukla Rumların yaşadığı Mahmutbey Nahiyesi en eski yerleşim birimidir. Yoğun göç öncesi geniş bağlar ve tarlalardan ibaret olan ilçeye ilk yerleşenler Bulgaristan göçmenleridir. Eski ismi Yeşilbağ'dır.

İlçede tekstil lokomatif sektördür. İlçenin hemen sınırlarında İstoç, Oto Center, Tekstilkent, Massit gibi önemli ticari birimler bulunmaktadır. Önemli basın merkezleri ve bankacılık birimleri bu ilçededir. Tekstil dışında gıda, metal işleri,taşımacılık sektörleri gelişmiştir. İlçenin ana ticari dokusunu küçük işletmeler oluşturur. Tarım tamamen terk edilmiştir. Arsa fiyatlarının uygun olması nedeniyle çok hızlı ancak çarpık kentleşmektedir. Yeşil alanlar giderek azalmaktadır.

Metro inşaatının tamamlanması ile şehir merkezine ulaşım sorunu da azalacaktır. Son dönemde ulaşım ve arazi bakımından daha uygun niteliklere sahip olan Güneşli Mahallesi'nin de Bağcılar'dan ayrılarak ilçe haline gelmesi planlanmaktadır.

[değiştir] Mahalleleri


İstanbul İstanbul ilinin ilçeleri Türk Bayrağı

Adalar | Avcılar | Bağcılar | Bahçelievler | Bakırköy | Bayrampaşa | Beşiktaş | Beykoz | Beyoğlu | Büyükçekmece | Çatalca
Eminönü | Esenler | Eyüp | Fatih | Gaziosmanpaşa | Güngören | Kadıköy | Kağıthane | Kartal | Küçükçekmece | Maltepe | Pendik
Sarıyer | Silivri | Sultanbeyli | Şile | Şişli | Tuzla | Ümraniye | Üsküdar | Zeytinburnu

Diğer diller