Kıyamet Günü
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hıristiyanlık inancına göre dünyanın sonunda vuku bulacağı ve İsa Peygamber'in yaşayanlarla ölüler hakkında hüküm vereceği düşünülen kıyamet gününü Michelangelo, Papa III. Paulus'un emriyle Sistina Şapeli'ndeki devasa bir duvar resminde canlandırdı.Boylan çoğu kez iki metreyi aşan 390'dan fazla figür, Altar duvarını boydan boya kaplıyor. Çıplak vücutlardan oluşan karmaşanın içinde fanileri meleklerden ve azizlerden ayırt etmek güç. Çünkü melekler kanatsız, azizler ise başlarının üzerinde halesiz tasvir edilmişler. Pek azmin yanında şahadetlerine işaret eden nişanlar olduğu için onları tanımak iyice zorlaşıyor. İsa Peygamber, azizlerle meleklerin arasında, buyurgan bir edayla hükmünü verirken tasvir ediliyor; İsa kendi ışığında parlarken Meryem hafifçe ona yaslamış bedenini. Resmin sol alt köşesinde, İsa tarafından ruharı kurtarılanlar mezarlardan ayağa kalkıyor ve meleklerin yardımıyla göğe yükseliyorlar. Sağ tarafta lanetliler Haron tarafından,cehenneme giden Styx nehrinin üstünden aşırılıyor. Onları korkunç şeytanlar ve eşek kulaklarıyla ve yılan kemeriyle yeraltı dünyasının hakimi Kral Minos bekliyor. Sonradan Triento Konsili, Michelangelo’nun öğrencisi Daniele da Volterra'yı çıplak bedenleri giydirmekle görevlendirecekti. Sanatçı çok dikkatli çalışarak Michelangelo'nun eserine fazla zarar vermemeye özen gösterdi. Son restorasyonda da çıplak bedenlere boyayla sonradan yapılan eklemeler silinmemiştir.