Vikipedi, özgür ansiklopedi
ARİF BALTACI - 1982
Şâir, Zonguldak Devrek’te Memur bir ailenin beşinci ve son çocuğu olarak
dünyaya geldi. Aslen Trabzonlu olan şâirin şiirle tanışması 1993 yılında oldu.Orta okulu
Yozgat’ta, Liseyi Kahramanmaraş’ta okudu.Daha sonra M.Ü. Hukuk Fakültesini kazandı. Şu
anda Avukatlık yapmakta olan şairin çeşitli edebiyat dergilerinde ve internet sitelerinde
şiirleri yayınlandı.Eğitim hayatı boyunca şiir ve edebiyat alanında çeşitli başarılar
kazandı. 2005 Yılında bir internet sitesindeki 40 şair arkadaşının oluşturduğu “Şiir
Perisi Grubu Antolojisi-Şiirli Değnek” Kitabına katıldı. İstanbul’da İkamet etmekte olan
şâirin 1000 üzerinde yayınlanmamış şiiri mevcuttur.
E-Mail: arifbaltaci@yahoo.ca http://siirden.sitemynet.com
www.blogcu.com/Arifce http://www.antoloji.com/arif_baltaciI
BUGÜN İSTANBULDAN AYRILACAĞIM
Boğazıma düğümlendi yalnızlık
Gönlüm bir namlu şimdi
Tam şakağından
Vuracağım sensizliği
Asi ezgilere aldırmayacağım.
Küçük bir yavru ceylana
Verip umutlarımı,
Bugün İstanbul’dan ayrılacağım.
Anadolu’nun tezek kokan
Yollarına vuracağım kendimi
Artık biraz da
Kendime yaşayacağım.
Seni hatırlatan her şeyi dağıtıp
Sokak çocuklarına
Artık adını unutacağım.
Seni doğduğun yere bırakıp
Bugün İstanbul’dan
Sanki senden ayrılacağım.
Yazdığım şiirleri
Duymayacaksın artık
Ve sana yük olan sevgimi
Vapurdan martılara atacağım.
Sileceğim adını gönlümden
Ayrılıyorum bugün İstanbul’dan
Biraz da kendimi yaşayacağım.
BU ŞİİRİ SANA YAZDIM…
Merhaba; ömrüme doğan güneş
Şiirlerim sana yazıldı bu defa
Gönlüme yağdırdığın yağmurlar
aşkla doldu, coştu bu defa...
Nedeni olmaz sevmenin,
mantığı olmaz.
Bırak sorgulamayı tut ellerimden
Sonsuz bir meçhûlde
kaybolurken anılar
Bana gel vakit kaybetmeden...
Eskiden kalma
alışkanlıklarını bırak
Seni seven gönüle umut ver
Ellerimi tutmasan da olur
Gözlerime bakıp gül yeter...
Yazılmış kaderime sevdân
Yüreğime kazınmış adın gizlice
Gel sevdiğim kimseler
görmeden gel
Bârî rüyalarıma gir bu gece....
Adını koyamamıştım ya
yalnızlığımın
Artık adını çok iyi biliyorum
Senin olmadığın her yerde
Ben yalnızım diyorum...
Lâl olurdu dilim seni görünce
Sensiz geçen anlarıma
lanet ederdim
Dört mevsim öteden
gelsen bana
Seni sen gibi değil,
Kendim gibi severdim...
Dertlerimizi
paylaştıkça seninle
Bir tek seni sevdiğimi
söyleyemedim.
Hayalin gitmedi
gözümün önünden
Her duada Tanrımdan
seni diledim...
Issız sokaklarda
dolandım durdum.
Dinmedi içimdeki
asî rüzgârlar
Gel sevdiğim,gel ki yaşasın
gönlümde bahar...
Zindan olur geceler
sen gelince aklıma
dinmez karanlık .
Leyla’yı ararken
seni buldum.
Mecnun gibi çöllere
bırakma beni
Aşkının ateşi yakar sinemi...
Ilgıt esen rüzgârlarla gel
Gir gönlüme sevdiğim,
sonsuz benim ol
Tut ellerimi
meydan okuyalım ölüme
Anla artık beni
canım ol benim
Benliğini at bir yana,
benim ol benim...
Varmış gönlüm senin tadına
Umurumda mı yağan kar,
Umurumda mı sonbahar....
BANA YETİM DEME ANNE
Yüzüme bakıp acıma bana
Tuz basma kanayan yarama
Aldırma gözümden akan yaşa
Bana yetim deme anne,deme…
yetim değilim...
Ne gözlerim kapalı sevgiye
Göremeyecek kadar kör değil
Ne de yüreğim bir mutluluğu
Bulamayan gönlü fakir değil
yetim değil….
Böyleyim ben sevgiden bir nehir
Bakışlarım ok sözlerim sihir
Zordaki kuluna Allah kadir
Bana yetim deme anne, deme…
yetim değilim...
Her gece babam,saçımı okşar
Sabahlara dek seyrime dalar
Yetim lafı yüreğimi dağlar
Bana yetim deme anne, deme..
yetim değilim.
Şükür her işe gücüm yetiyor
İşte babam mezarda yatıyor
O lafı deme aklım yitiyor
Bana yetim deme anne,deme..
yetim değilim.
Beyaza boyadım tüm karayı
Sana verdim işte yarınımı
Anne sen döktürme göz yaşımı
Bana yetim deme anne,deme
yetim değilim.
AĞLARDIM
Ebrulî akşamlardan sonra
Güneş merhaba derken yeni güne
Sensizliği düşünür
Ağlardım...
Horozlar öterdi sabaha yakın
Ezan okunurdu minarelerden
Yaşlı bir adam dua ederdi.
Seni arardım...
Anadolu’nun bozkırlarında
Temmuz güneşinde
Kavrulurdu başaklar
Onlar güneşe yanardı
Ben sana yanardım...
Uçmayı yeni öğrenmiş
Yavru bir kuş konardı pencereme
Saksıların altındaki suyu içerdi
Dinerdi susuzluğu
Ben sana susardım...
Yokluğun düşünce aklıma
Kalbim buz tutardı
Donardım...
Karabulutlar kaplardı gökyüzünü
Şimşekler çakardı sonra
Bulutlara yarenlik ederdim.
Ağlardım...
Masmavi gökyüzü kararırdı
Yağmur yağardı sürekli
Her bahar güller açardı
Ben solardım...
Bir yıldız kayardı semadan
Dilek tutardı faniler
O dileklerde seni bulamazdım
Kanardım.... 2005 Konya
NERDESİN
Yıllarca hayaller kurup durmuşum
Kaf dağını aştım gayrı yoruldum
Kalbimi açtım da sana vuruldum
Şimdi gönül seni arar nerdesin
Gelmiyorsun bana bir engel mi var
Duy artık sesimi ey vefasız yar
Yokluğunun gamı gönlümü sarar
Gönül yalnız seni arar nerdesin
Pusulası kayıp şaşkın kaptanım
Seni bulamazsam dinmez ki gamım
Gel artık sevgili bitsin hazanım
Göz yaşlarım durmaz akar nerdesin