Motî:bijhler
Èn årtike di Wikipedia.
bijhler (codjowaedje)
I. [v.s.dj.]
1. fé ene pitite air di Bijhe (nén trop froede), sovint al fén d' l' ivier. I bijhléve co e moes d' may.
II. [v.c.] dibijhî. Mi djambe est bijhlêye. rl a: sibijhî, kibijhî, ebijhî. F. gercer.
Disfondowes: bîjler, bîhler.
| bijhlaedje [o.n.] l' accion del bijhe.
Parintêye: