Motî:waire 1

Èn årtike di Wikipedia.

waire 1

I. [adviebe]

1. (divant èn addjectif) nén foirt. I n' est waire malåde. F. guère. >> si waire ki; u >> si bén waire ki: si pô ki. Des metchantès femes, end a si bén waire ki ça n' våt nén les poennes di ndè pårler (B. Dechamps).

2. waire di (divant on no) nén bråmint di. Ene mini-djupe, e rûsse, ça s' dit "waire di stofe". Loukîz a : wai di.

3. (metou tot seu) nén bråmint. Ça avance, valet ? :: Waire, todi !

II. trop waire [omrinne sustantivire] trop pô, manke. Gn jamwais ki l' trop waire ki djinne (C. Denis). F. manque, carence, trop peu.


Omofones:

  • waire (o.n.; tchivron)
  • were (f.n., dins "måle were" : mwais tins)