Hàn-jī

Wikipedia (chū-iû ê pek-kho-choân-su) beh kā lí kóng...

Hàn-jī (Hàn-jī: 漢字/汉字, Ji̍t-pún-oē: kanji, Hân-kok-oē: hanja, Oa̍t-lâm-oē: hán tư) sī iōng lâi siá kúi-nā-chióng hiān-tāi kap kó·-chá gí-bûn ê su-siá bûn-jī hē-thóng. Hiān-tāi ê Hàn-gí, Ji̍t-gí, Hân-gí lóng ū iōng-tio̍h Hàn-jī, kî-tiong Hân-bûn kan-na chhun Lâm-Hân ū iōng, Pak Tiâu-sian í-keng hùi-tiāu. 20 sè-kí chìn-chêng, Oa̍t-lâm-bûn iáu ū lâng iōng Hàn-jī siá. Le̍k-sú-siōng mā bat ū kî-thaⁿ ê bîn-cho̍k iōng Hàn-jī he̍k-chiá hóng Hàn-jī lâi chhì siá in ê gí-giân.

Bo̍k-lo̍k

[siu-kái] Hàn-jī ê te̍k-sek

Hàn-jī chú-iàu sī sì-kak-hêng--ê.

[siu-kái] Pō·-siú (Jī-pêng)

[siu-kái] Hun-lūi

[siu-kái] Ián-piàn kap thôan-pò·

[siu-kái] Tiong-kok

[siu-kái] Oa̍t-lâm

[siu-kái] Hàn-gí-giân

[siu-kái] Chham-khó