Opperduits

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Opperduitse taalgebied met die Alemanniese dialekte in skakerings van rooi en die Beierse dialkte in skakerings van blou ██ Swabies (25) ██ Nederalemanniese Duits (26) ██ Elsasser Duits (27) ██ Hoogalemanniese Duits (28) ██ Hoogste-Alemanniese Duits (29) ██ Noord-Beiers (30) ██ Sentraal-Beiers (31) ██ Suid-Beiers (32)
Vergroot
Opperduitse taalgebied met die Alemanniese dialekte in skakerings van rooi en die Beierse dialkte in skakerings van blou ██ Swabies (25) ██ Nederalemanniese Duits (26) ██ Elsasser Duits (27) ██ Hoogalemanniese Duits (28) ██ Hoogste-Alemanniese Duits (29) ██ Noord-Beiers (30) ██ Sentraal-Beiers (31) ██ Suid-Beiers (32)

Opperduits (Duits: Oberdeutsche) is een van die Hoogduitse dialekgroepe en word in die suide van die Duitse taalgebied gepraat.

Opperduits word onderskei van Middelduits deurdat die Tweede Germaanse klankverskuiwing in 'n groter mate daarin deurgevoer is.

In dié sin tel die Allemaniese en Beierse dialekte tot Opperduits. Die Frankiese Dialekgroepe Oosfrankies en Suidfrankies lê in die oorgangsgebied tussen Opperduits en Middelduits en word dikwels ook saam met Middelduits gegroepeer. Die uitgestorwe Langobardische word weens die volledige deurvoering van die hoogduitse klankverskuiwing ook by die Opperduitse dialekte ingesluit.

[wysig] Kyk ook

[wysig] Eksterne Skakels