Racheltjie de Beer

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Rachel de Beer (1831 - 1843) (soms bekend as Racheltjie) is 'n Afrikaner heldin, wat haar lewe op 12-jarige ouderdom opgeoffer het om haar eie boetie sin te red.

Rachel was deel van 'n trek van die Oranje Vrystaat na die suid-oos Transvaal. Gedurende 'n oornagkamp, het die lede van die trek besef dat 'n kalf, een van die kinders se gunstelinge, vermis was.

'n Soek-geselskap is gevorm en uitgestuur. Rachel en haar ses-jarige boetie het ook deelgeneem. Nadat almal begin terugkeer het na die kamp, het Rachel en haar boetie verlore geraak. Soos die donker gegroei het, het dit baie koud geraak en begin sneeu.

Racheltjie het besef die kans dat hulle die kamp vind is baie klein. Sy het 'n miershoop uitgehol, haarself ontkleed, dit vir haar boetjie aangetrek, en hom gehelp om in die miershoop te klimp. Daarna het sy voor die miershoop se opening gelĂȘ om die koue uit te hou.

Die volgende oggend het die familie die kinders opgespoor. Racheltjie het nie die aand oorleef nie, maar haar boetie het.

Ander tale