Generaal de la Rey
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Generaal Jacobus Hercules de la Rey (Geb 1857 - † 1914) was 'n beroemde Generaal tydens die Tweede Vryheidsoorlog. Hy is gebore naby Winburg. Hy het op 'n plaas naby Lichtenburg geboer en was ook vir 'n tyd lank 'n transportryer op die diamantvelde. In 1880-1881 was hy 'n Veldkornet en is as Kommandant verkies van die Lichtenburg Kommando in 1885. Vanaf 1893 het hy dieselfde streek in die Transvaalse volksraad verteenwoordig. Voor die oorlog het hy hom in die volksraad saam met die opposisie geskaar wat teen die oorlog met Brittanje gekant was. Generaal de la Rey het homself onderskei by Kraaipan en Twee Riviere en het ook 'n groot rol gespeel by die opstel van die verdediging by Magersfontein. Sy briljante strategiese benutting van loopgrawe het 'n groot rol gespeel in die gevoelige slae wat die Britse magte tydens hierdie veldslae toegedien is. Met Generaal Piet Cronjé se oorgawe by Paardeberg is hy bevorder tot Assistent Kommandant-Generaal en het hy aanhou veg tot en met die einde van die oorlog. Hy het sy ou aartsvyand Lord Methuen by Tweebosch gevange geneem in Maart van 1902. Hy is in 1914 in 'n skietvoorval by 'n padblokkade te Langlaagte dood. Sy dood het meer momentum aan die Rebellie van 1914 verleen.
[wysig] Eksterne skakels
Artikel oor Generaal de la Rey op Lichtenburg se webwerf
[wysig] Verwysings
- From Belmont to Bloemfontein, Steve Lunderstedt, Diamond Fields Advertiser, Mei 2000