Mount Shasta

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Mount Shasta
Mount Shasta
Hoogte 4322 m
Breedtegraad 41° 24' 33.11" N
Lengtegraad 122° 11' 41.60" W
Land Verenigde State, Kalifornië
Bergreeks Kaskadereeks
Eerste bestyging 1854 deur E.D. Pearce
Maklikste roete
Rots / Sneeu

Mount Shasta is 'n aktiewe vulkaan in Noord-Kalifornië - die tweede hoogste in die Verenigde State - en die tweede hoogste bergspits in die Kaskade-bergreeks, asook die vyfde hoogste in Kalifornië, met 'n hoogte van 4 322 meter bo seevlak. Die spits is bedek met vyf gletsers, waaronder die Whitney-gletser, die grootste in Kalifornië.

Die vulkaan lê in Siskiyou County en het 'n volume van 450 kubieke kilometer. Mount Shasta is nie met enige ander nabygeleë berg verbind nie en verrys sowat 3 000 meter bo-oor die omliggende vlakte.

Mount Shasta, soos gesien vanuit die suide. Die kleiner bergspits aan die linkerkant is Shastina
Vergroot
Mount Shasta, soos gesien vanuit die suide. Die kleiner bergspits aan die linkerkant is Shastina

Die Eerste Nasies van die omgewing, die Klamath en Modoc, het beweer dat die vulkaan, wat vir die laaste keer in 1786 uitgebars het, die "Groot Gees" of gees van die hoof Skell huisves, wat uit die paradys na Mount Shasta gekom het. Setlaars het later alle soorte magiese kragte aan die berg toegeskryf.

Mount Shasta het ook danksy sy majestueuse voorkoms met 'n sneeubedekte spits en pragtige natuurskoon 'n soort spirituele en esoteriese sentrum in Noord-Kalifornië geword, waar 'n groot aantal religieuse groepe hulle gevestig het. Houn Jiyu-Kennett het hier in 1971 die Boeddhistiese klooster Shasta Abbey gestig. Die meerderheid van die religieuse groepe in die omgewing glo dat die vulkaan die tuiste van bonatuurlike wesens is, terwyl ander beweer dat ruimtewesens die berg met vlieënde pierings kom besoek. Hierdie oortuigings het hulle oorsaak moontlik in 'n meteorologiese fenomeen - die kenmerkende wolkformasies oor die berg lyk dikwels soos pierings.

Die 19de eeuse digter Joaquin Miller het Mount Shasta op 'n heuglike manier beskryf: "Alleen soos God, en wit soos die wintermaan, verrys Mount Shasta onverwags en eensaam uit die hart van die groot swart woude van Noord-Kalifornië.

[wysig] Geologie

Die berg se hoofspits bestaan uit vier kegels, met 'n kleiner newespits, Shastina (3 749 meter). Shastina het eweneens 'n duidelik koniese vorm. Die oppervlak van Shasta wys geen glasiale erosie nie, behalwe vir die suidelike kant, waar die Sergeantsrand langs die U-vormige Lawinekloof (Engels: Avalanche Gulch) loop. Dit is die grootste glasiale vallei op die vulkaan, alhoewel daarin tans geen gletser meer bestaan nie. Mount Shasta se vyf klein gletsers lê teen die noordelike kant van die vulkaan.

Daar is baie spore van gletsers op die berg, wat oorspronklik gedurende die ystydperke van die teenswoordige Wisconsin-vergletsering ontstaan het. Die meeste van hulle is intussen deur andesiet-lawa, piroklastiese strome en rolstene uit die lawakoepels opgevul. Daarenteen beskik Shastina nog oor 'n ongeskonde spitskrater, wat daarop dui dat daardie newespits ná die laaste ystydperk gevorm het.