Hugenoot
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Gedurende die 16de en 17de eeue, is Protestante in Frankryk Hugenote genoem, 'n woord wat moontlik afgelei is van Besançon Hugues, die leier van 'n rewolusie in Genève.
Die meeste Hugenote was Calviniste en het dus besware gehad teen Katolieke sienings en gebruike. Die aantal Hugenote het aansienlik toegeneem tussen 1555 en 1562, hoofsaaklik adellikes en stadsbewoners. Teen 1562 was daar 'n geskatte twee miljoen Hugenote.
[wysig] Vervolging
Daar was wedersyds geweld en aanvalle tussen die Hugenote en Katolieke. Die toestand het gou tot na aan burgeroorlog ontwikkel. Gedurende die meeste van die 16de eeu is die Hugenote vervolg, wat teen die einde van die eeu gelei het tot grootskaalse interne geloofsoorloë. In 1561 het die Edik van Orléans egter die vervolging gestop vir 'n paar jaar, en met die Edik van Sint-Germain is hugenote vir die eerste keer erken (17 Januarie 1562). In 1572 is duisende Hugenote vermoor tydens die St Bartholomeusnag-slagting, en amnestie is toegestaan die volgende jaar. Die vyfde heilige oorlog teen die Hugenote het op 23 Februarie 1574 begin, en konflik het aan en af aangehou tot 1598 toe koning Hendrik IV die Edik van Nantes uitgevaardig het wat Protestante volle geloofsvryheid en gelyke regte met Katolieke gegee het.
Lodewyk XIV het die Protestante weer begin vervolg. Hy het sy soldate gebruik om dragonades toe te dien wat sake so ondraaglik gemaak het dat baie gevlug het. Hy het uiteindelik die "onherroeplike" Edik van Nantes herroep in 1685 en het Protestantisme onwettig verklaar met die Edik van Fontainebleau. Hierna het baie Hugenote na omliggende Protestante lande gevlug, soos die Republiek van die Sewe Verenigde Nederlande en veral Pruise, waar die Calvinistiese Groot Keurvors Frederik Willem dit verwelkom het om sy oorloggeteisterde en onderbevolkte land te help.
[wysig] Die Hugenote vlug
Op 31 Desember 1687 het 'n groep Hugenote per skip vanaf Frankryk na Suid-Afrika geseil. In die volgende jaar begin die georganiseerde emigrasie van Franse Hugenote vanuit Nederland na die Kaap die Goeie Hoop, waar die setlaars hulle hoofsaaklik in die omgewing van die huidige Franschhoek gevestig het. Die Hugenote het 'n groot rol in die geskiedenis van Suid-Afrika gespeel, veral in wynbou, en baie Suid-Afrikaners het vandag nog Franse vanne. Die Hugenotemonument in Franschhoek is op 7 April 1948 ingewy.
Duisende ander het na die dertien Britse kolonies in Noord-Amerika gevlug. Onder hulle was 'n silwersmit Apollos Rivoire, wat later sy naam sou verengels. Hy gee later dié naam en sy beroep aan sy seun, Paul Revere, 'n beroemde Amerikaanse revolusionêr. Vele het ook gevlug na Engeland en Ierland.
Die regte van Hugenote in Frankryk is gedeeltelik herstel met die Edik van Verdraagsaamheid op 28 November 1787. Daar woon vandag nog steeds baie min Protestante in die omgewing van die stad Montpellier in die suide van die land.