Анатоль Франс

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Анатоль Франс
Павялічыць
Анатоль Франс

Франс, Анато́ль (па-французску: Anatole France, сапраўднае імя Jacques Anatole François Thibault) (16 красавіка 184412 кастрычніка 1924) — францускі раманіст і літаратурны крытык, лаўрэат Нобелеўскай прэміі ў галіне літаратуры за 1921 год.

Дэбютам Анатоля Франса стаў томік вершаў у стылі парнаскай школы, «L’Etui de Nacre», і антычная драма ў вершах, «Les Noces Corinthiennes»; потым літаратар пісаў невялікія апавяданні, аповесці, псіхалагічныя і сацыяльныя раманы, крытычныя нарысы, газетныя хронікі (доўгі час Франс быў штатным храністам ва французскай газеце «Temps»).

[рэдагаваць] Выбраныя цытаты

  • „Іронія гэта апошняя фаза расчараваньня”.
  • „Выпадак гэта псэўданім Бога, які не жадае пад чымсьці асабіста падпісацца”.

[рэдагаваць] Творы

  • Чырвоная лілія, Le lys rouge
  • Гісторыі сучаснасці, Histoire contemporaine
  • На белай скале, Sur la pierre blanche
  • Жыццё Жанны д'Арк, Vie de Jeanne d'Arc
  • Сад Эпікура, Le Jardin d'Épicure