Чарэя

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.



Чарэя — вёска ў Чашніцкiм раёне Віцебскай вобласьці Беларусі.

[рэдагаваць] Гісторыя

Першыя згадкі – 1454. Упершыню Чарэя ўпамінаецца пад 1454 г. у актах Метрыкі ВКЛ, калі смаленскі епіскап Місаіл і яго брат Міхаіл Пструх заснавалі каля Чарэі манастыр. Спачатку гэта быў удзельны горад, пазней мястэчка Чарэя, якое ляжала на беразе воз. Галаўль (сучасная назва — Чарэйскае).

Некаторыя даследчыкі лічаць, што ў XIV-XVI існавала Чарэйскае князтва.

Асаблівага росквіту Чарэйскае княства дасягнула ў гады княжання Льва Сапегі. Ён значна пашырыў валоданні княства. Леў Сапега аднавіў Чарэйскі манастыр, а ў 1599 г. на востраве воз. Галаўль пабудаваў Свята-Троіцкую (мясцовая назва "Белая") царкву, якая з'яўляецца помнікам архітэктуры ранняга барока. Сцены гэтай царквы захаваліся да нашых дзён ля вёскі Белая Царква.

Гісторыя вёскі таксама звязана с імём выбітнага літоўскага і французскага паэта Оскара Мілаша, яго бацька і дзед ўладалі маёнткам ў Чарэі у пачатку ХХ ст.

Чарэя таксама вядома раней як габрэйскае мясцечка, ў 1766 годзё ў Чарэі і яё наваколлях жыло 399 габрэяў. Ў 1847 годзё - 959, а ў 1897– 1829 габрэяў. Сёння ў Чарэі габрэяў больш няма..

[рэдагаваць] Зьнешнія спасылкі