Зуброўка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Зубро́ўка (па-лацінску: Hierochloe) — род кветкавых раслін сямейства метлюжковых.

Каля 30 відаў. Найбольш пашыраная ў Беларусі зуброўка духмяная (Hierochloe odorata), шматгадовая трава з залаціста-жоўтымі каласкамі, вышынёй да 70 см. Народныя назвы: зубрава трава, цяпалоць, тураўка (апошняя — таксама польская літаратурная назва). Расце ў шыракалістых і мяшаных лясах, на ўзлесках, паплавах, каля дарог. Ахвотна паядаюць зубры (даўней і туры), адсюль назвы. Лічыцца адным з турыстычных сімвалаў Белавежскай пушчы.

Надземная частка, якая мае моцны пах кумарыну (свежага сена) і крыху вяжучы смак, шырока ўжываецца ў лікёра-гарэлачнай вытворчасці як араматызатар. Збіраюць пад час цвіцення (майчэрвень). Асабліва вядомая настойка на сушаных сцяблах “Зуброўка” прывабнага зеленаватага колеру, з характэрным водарам кумарыну. Яе рэкамендуецца падаваць да халодных закусак (мяса, дзічына, паштэты, вяндліны).


Артыкул створаны з дапамогай матар'ялаў з: Алесь Белы, праект «Наша Ежа»
На іншых мовах