Часціна мовы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Часці́на мовы – гэта няжорсткае мноства самастойных слоў, валодаючых пучком агульных граматычных – марфалагічных і сінтаксічных – якасцей, адлюстроўваючых агульнасць іх семантыкі [1]. Гл. назоўнік, прыметнік, лічэбнік і інш.

Часціна мовы можа быць вылучана толькі на аснаванні сукупнасці пэўных крытэрыяў. Увага надаецца таму,

  • што звычайна абазначае пэўная адзінка – прадмет, дзеянне, якасць і г.д.;
  • у якіх граматычных формах яна можа ўзнікаць;
  • якія ёй характэрны словаўтваральныя сродкі;
  • якія функцыі яна выконвае ў сказе.

[рэдагаваць] Літаратура

  1. [Супрун 1988, 3] Супрун А.Е. Эволюция системы частей речи в славянских языках: X Международный съезд славистов: Доклады. – Мн.: Университетское, 1988. – 48 с.
На іншых мовах