Сангушкі
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.
Сангушкі (па-польску: Sanguszko) - беларускі арыстакратычны род.
Меў родавы герб Літоўская Пагоня як ідучы ад вялікага князя Альгерда.
Фёдар (Федзька) Альгердавіч (каля 1335 - 1404), удзельны князь у Ратне, Ковелі, Любомлі (на Валыні, у Пінскіх балотах) і ў Кобрыне. Акрамя гэтых маёнткаў да родавых гнёздаў князёў Сангушкаў належалі Смаляны ў Аршанскім павеце, Абольцы (Аршанскі павет), Ракаў (Мінскі), Горваль (Рэчыцкі павет).
Аляксандар Хведаравіч (пам. 1443). Даў пачатак імені роду (Сангушка - скарочанае ад Аляксандар).
Род Сангушкаў лічыўся ў Вялікім княстве Літоўскім сваяцкім да каралеўскай і вялікакняскай дынастыі Ягелонаў (Ягайлавічаў). У 15 і 16 стагодзьдзях правы ўдзельных князёў Сангушкі, як і іншыя нашчадкі Гедыміна і Альгерда, страцілі, але захавалі свае значныя маёнткі на правах уплывовых магнатаў. Захавалі Сангушкі і сваё праваслаўнае веравызнаньне.
У 15 стагодзьдзі род Сангушкаў падзяліўся на асобныя лініі, якія адпаведна мелі маёнткі ў розных мейсцах дзяржавы.
Старэйшая лінія, Сангушка-Кашырскія, абарвалася ў 1653 г. Малодшая лінія, Сангушка-Кавельскія, прыняла прозьвішча Сангушка-Любартовіч згодна зь легендай аб паходжаньні ад малодшага брату Альгерда Любарта.
Князь Раман Сангушка - славуты вялікалітоўскі военачальнік, герой Інфлянцкае вайны.
Князь Павал Караль Сангушка-Любартовіч (1682-1752), маршалак літоўскі, моцна павялічыў уладаньні сям'і, ажаніўшыся з Марыянай Любамірскай, князёўнай Астроскай. Яго рэзыдэнцыя ў Славуце (Украіна) была аздобленая вядомай калекцыяй пэрсыдзкіх дываноў, вядомых як Сангушкаўскія дываны.
Пасьля падзелаў Рэчы Паспалітай Аўстахі Эразм Сангушка ўдзельнічаў у паўстаньні паўстаньні Т. Касьцюшкі і ў вайне Напалеона супраць Расеі. Яго сын Раман удзельнічаў у Лістападаўскім паўстаньні, быў сасланы ў Сыбір.
З далучэньнем Гаілцыі да СССР Сангушкі згубілі свае маёнткі і палац у Львове, і эмігравалі ў Бразылію.
Напрыканцы 20 стагодзьдзя род прадстаўлены адзіным чалавекам, князям Паўлам (нар. 1973), які пражывае ў Сан Паўла.