Будзівід

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі.

Будзівід (1240-я - 1295) - вялікі князь літоўскі з пачатку, відаць, разам з старэйшым братам Будзікідам (1282-1290), а пасля самастойна (1291 - 1295). Упершыню ўзгадваецца разам з Будзікідам у Іпацьеўскім летапісе пад 1289 годам, калі яны перадалі Ваўкавыск валынскаму князю Мсьціславу Данілавічу каб падтрымліваць з ім мір. Пасьля згадваецца ў хроніцы Пятра з Дусбурга у 1291 годзе як "Pucuwerus rex Lethowie" калі паслаў войска на чале са сваім сынам Віценям супраць палякаў у Берасьцейскую зямлю. Ю. Пузына атаясамлівае гэтага Пукувера з адным з князёў згаданых у Іпацьеўскім летапісам пад 1289 годам - Будзівідам.[1]

З-за шрыфту друкаванага выданьня 17 стагодзьдзя хронікі Дусбурга маецца яшчэ два чытаньні імя князя - Putuwerus і Lutuwerus. Lutuwerus не згадваецца больш у ніякіх слушных крыніцах, толькі Тэадор Нарбут згадвае яго пад імем Lutawor прыводзячы фантастычныя зьвесті, спасылаючыся на Раўданскі рукапіс і нейкія паданьні [2], верагодна свае ж фальсыфікаты. Відаць на падставе гэтых дадзеных Адам Міцкевіч у сваім творы «Гражына» адным з герояў выводзіць князя Літавора ў якога набліжаным баярынам нібы быў продак аўтара Рымвід.

[рэдагаваць] Крыніцы

  1. Puzyna J. Kim był i jak sie naprawdę nazywał Pukuwer ojciec Giedymina//Ateneum Wileńskie. t.10. 1935. s.1–43;
  2. Narbutt T. Dzieje starożytne narodu Litewskiego. t.4. s.310-313;


Папярэднік:
Будзікід і Будзівід
вялікі князь літоўскі
1291 - 1295
Наступнік:
Віцень


На іншых мовах