Άγιοι Νικόληδες
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άγιοι Νικόληδες δεν λέγονται άγιοι αλλά αντιθέτως τελώνια, δηλαδή δαιμονικά όντα προικισμένα με μεγάλη μεταμορφωτική δύναμη που όπως πιστεύουν οι ναυτικοί μας κάθονται πάνω στους ιστούς των πλοίων όταν συναντούν σφοδρές καταιγίδες και τρικυμίες.
Το όνομά τους προέρχεται από το γεγονός ότι τον ίδιο χρόνο που εμφανίζονται αυτοί οι δαίμονες οι ναυτικοί προσεύχονται στον Άγιο Νικόλαο. Η δε δοξασία αυτή προήλθε από τη λαϊκή αντίληψη του φυσικού φαινομένου των ηλεκτρικών εκκενώσεων κατα τη διάρκεια της καταιγίδας που παρατηρούνται στους ιστούς.
Επίσης οι αρχαίοι Έλληνες τα ονομάζαν «Διοσκούρους» ή «τα φώτα των Διοσκούρων» από το φωσφορώδες φως που πάντα εκφαίνεται ανά δύο, ως ενάντια και ετερόχροα. Οι Βυζαντινοί τα ονόμαζαν «Ουρανίας».
Σήμερα οι Γάλλοι τα ονομάζουν: «Feux de St Elme» και οι Άγγλοι: «Elmsfire».