Ανδρόνικος Δ'
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Βυζαντινός αυτόκράτορας Ανδρόνικος Δ' Παλαιολόγος κάθισε στο θρόνο από το 1376, μετά από επιτυχημένο πραξικόπημα, μέχρι το 1379, παρεμβάλοντας τη βασιλεία του σε αυτή του πατέρα του, Ιωάννη Ε' Παλαιολόγου. Ο Ανδρόνικος είχε επιχειρήσει και παλαιότερα να εκμεταλλευτεί την απουσία του πατέρα του σε διπλωματική περιοδεία στο εξωτερικό μέχρι το 1369, για να κάνει πραξικόπημα. Η τελική του προσπάθεια το 1373 απέτυχε, πέτυχε όμως το 1376. Ο Ανδρόνικος συνέλαβε και φυλάκισε τον Ιωάννη και τον αδελφό του Μανουήλ. Το 1379 τους απελευθέρωσαν οι Τούρκοι και οι Βενετοί, σταθερά εχθροί του Ανδρόνικου, λόγω της φιλικής προς τους Γενουάτες πολιτικής του. Στον Ανδρόνικο δόθηκε τελικά μια περιοχή στη Σηλυμβρία, καθώς και δικαίωμα διαδοχής στο βυζαντινό θρόνο από το γιό του Ιωάννη. Πέθανε το 1385.
[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία:
- Norwich, J.J. "Byzantium", Vol. III-The Decline and Fall
- Vasiliev, A. "History of the Byzantine Empire, 324–1453"
- Ostrogorsky, G. "History of the Byzantine State"
Προηγούμενος Ιωάννης Ε' Παλαιολογος |
Αυτοκράτορας του Βυζαντίου' |
Επόμενος Ιωάννης Ε' Παλαιολογος |