Ουμπέρτο Έκο
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ουμπέρτο Έκο (Umberto Eco) γεννήθηκε στην Αλεσσάντρια του Πιεμόντε το 1932. Από το 1975 διδάσκει ως καθηγητής της Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, ενώ από το 1988 είναι πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Σημειωτικής στο πανεπιστήμιο του Σαν Μαρίνο. Είναι συγγραφέας πολλών μελετών και δοκιμίων, που έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί σε πολλές γλώσσες ανά τον κόσμο. Το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1965, ενώ το πρώτο του μυθιστόρημα (Το όνομα του Ρόδου) το 1980, και τιμήθηκε με το βραβείο Strega (1981), και το Medicis Etranger (βραβείο που δίνεται στον καλύτερο ξένο λογοτέχνη στη Γαλλία) το 1982.
[Επεξεργασία] Δοκίμια-Μελέτες
- Opera aperta (Ανοικτό έργο)
- Apocalittici e inegrati (Αποκαλυπτικά και ακέραια)
- La poetiche di Joyce (Η ποιητική του Τζόυς)
- La struttura assente (Η απούσα δομή)
- Il problema estetico in Tomaso d’ Aquino (Το αισθητικό πρόβλημα του Θωμά του Ακινάτη)
- Le forme del contenuto (Οι μορφές του περιεχομένου)
- Trattato di semiotica generale (Πραγματεία γενικής Σημειωτικής)
- Come si fa una tesi di laurea (Πώς γίνεται μια διδακτορική διατριβή)
- Il superuomo di massa (Ο υπεράνθρωπος της μάζας)
[Επεξεργασία] Λογοτεχνικά έργα
- Il nome della rosa (Το όνομα του Ρόδου)
- Il pendolo di Foucault (To Εκκρεμές του Φουκώ)
- L’ isola del giorno prima (Το νησί της προηγούμενης ημέρας)
- Baundolino (Μπαουντολίνο)