Αιμίλιος Βεάκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αιμίλος Βεάκης (1884-1951)
Μεγέθυνση
Αιμίλος Βεάκης (1884-1951)

Ο Αιμίλιος Βεάκης (Πειραιάς, 13/12/1884 – Αθήνα, 29/6/1951) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους έλληνες ηθοποιούς.

Πίνακας περιεχομένων

[Επεξεργασία] Βιογραφικά Στοιχεία

Ορφανός και από δυο γονείς, πέρασε τα παιδικά του χρόνια μαζί με άτεκνους συγγενείς. Παρά τις ενστάσεις των κηδεμόνων του γράφτηκε σε ηλικία 16 ετών (1900) στη «Βασιλική Δραματική Σχολή». Μετά την απότομη διακοπή της δραματικής σχολής του Βασιλικού Θεάτρου άρχισε την καριέρα του ως ηθοποιός το 1901 στο Βόλο με το θίασο της Ε. Νίκα. Από τότε θα περιοδεύσει στις επαρχίες όπου υπάρχει ελληνικό στοιχείο μέχρι την επιστράτευσή του στους Βαλκανικούς πολέμους (1912-1913) κατά την οποία θα προαχθεί σε λοχία λόγω «ανδραγαθίας».

Επιστρέφοντας από το μέτωπο ο Βεάκης συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους θιάσους της εποχής (Λεπενιώτη, Καλογερίκου, Κοτοπούλη, Κυβέλη, Οικονόμου) και διακρίθηκε σε όλα τα θεατρικά είδη. Σταθμός στην καριέρα του θεωρήθηκε η ερμηνεία του Οιδίποδα στην ομώνυμη τραγωδία (Οιδίπους Τύραννος) σε σκηνοθεσία του Φώτου Πολίτη με την «Εταιρεία Ελληνικού Θεάτρου». Από το 1932 μεσουράνησε στο νεοϊδρυθέν Εθνικό Θέατρο. Κατά τη διάρκεια της κατοχής συνεργάστηκε με την κυρία Κατερίνα και συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση από τις τάξεις του ΕΑΜ. Μετά τα Δεκεμβριανά, ακολούθησε το ΕΑΜ μαζί με άλλους ηθοποιούς στην υποχώρηση προς τα βουνά όπου και συνέχισαν να δίνουν θεατρικές παραστάσεις.

Για αυτήν την πολιτική του τοποθέτηση ο Βεάκης μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας αντιμετώπισε διώξεις που κλόνισαν την υγεία του και έκαμψαν την ιδιοσυγκρασία του. Συνταξιοδοτήθηκε το 1947 και έκανε κάποιες σποραδικές εμφανίσεις μέχρι τις αποχαιρετιστήριες παραστάσεις του στο Εθνικο θέατρο τον Απρίλιο και το Μάιο του 1951. Πέθανε ξεχασμένος και πένης και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο.

[Επεξεργασία] Κινηματογραφικές ερμηνείες

  • Το λιμάνι των δακρύων, 1929
  • Αστέρω, 1929
  • Φωνή της καρδιάς, 1942
  • Αρραβωνιάσματα, 1949

[Επεξεργασία] Συγγραφικό έργο

  • «Πολεμικαί εντυπώσεις», (αφήγημα) 1914
  • «Τραγούδια της αγάπης και της ταβέρνας», (ποιήματα) 1926
  • «Δερβενοχώρια», (ποιήματα) 1945
  • Ταπεινοί και καταφρονεμένοι» (θεατρικό έργο από το μυθιστόρημα τού Ντοστογιέφσκι) Εθνικό Θέατρο,1934
  • «Ρηνούλα», (θεατρικό έργο)
  • «Συμπληγάδες», (θεατρικό έργο)

[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι