Νόσος του Πάρκινσον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Νευροεκφυλιστική ασθένεια της μέλαινας ουσίας,με αποτέλεσμα την προοδευτική νέκρωση νευρώνων που παράγουν ντοπαμίνη.Η έλλειψη αυτή καθ'ευατή της ντοπαμίνης είναι η αιτία των συμπτωμάτων,τα οποία είναι τρόμος(τρεμούλα),δυσκαμψία ή ακαμψία,βραδυκινησία ή ακινησία και αστάθεια.Η ασθένεια ανακαλύφθηκε το 1817 από τον James Parkinson,ιατρό.

Αντι παρκινσονικά φάρμακα: λεβοντόπα-καρβιντόπα, βρωμοκρυπτίνη, αμανταδίνη, αντιμουσκαρινικά κτλ.

Commons logo
Τα Κοινά έχουν βίντεο και φωτογραφίες σχετικά με το άρθρο
Άλλες γλώσσες