Ηλεκτροοπτική
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η ηλεκτρο-οπτική (electro-optics) είναι η επιστήμη η οποία ουσιαστικά ασχολείται με το ευρύτερο αντικείμενο της απόκτησης, επεξεργασίας, αποθήκευσης και απεικόνισης των πληροφοριών του οπτικού τμήματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (υπέρυθρο, ορατό και υπεριώδες φάσμα).
Η οπτο-ηλεκτρονική (opto-electronics), η οποία πολλές φορές χρησιμοποιείται ως ταυτόσημος όρος, εστιάζεται κυρίως στα ηλεκτρονικά εξαρτήματα/μορφοτροπείς (transducers) που μετατρέπουν την οπτική ενέργεια (φως) σε ηλεκτρική, και αντίστροφα.Οι εφαρμοζόμενες τεχνικές βασίζονται στην αλληλεπίδραση μεταξύ των οπτικών και ηλεκτρικών ιδιοτήτων των υλικών, γεγονός το οποίο οδηγεί στη μετατροπή του φωτός σε ηλεκτρική ενέργεια, και αντίστροφα.
Η ανάπτυξη των ηλεκτρο-οπτικών συστημάτων, ιδιαίτερα αυτών της υπέρυθρης εικονοληψίας και των συστημάτων laser, οφείλεται κυρίως στις αυξανόμενες απαιτήσεις των στρατιωτικών εφαρμογών (επιτήρηση, αναγνώριση, παρακολούθηση στόχων, έγκαιρη προειδοποίηση, ναυτιλία, νυκτερινά συστήματα σκόπευσης, συστήματα διεύθυνσης βολής και κατεύθυνσης βλημάτων, κτλ). Η χρήση της τεχνολογίας των ηλεκτρο-οπτικών αυξάνει την ακρίβεια και αποτελεσματικότητα των υπαρχόντων συστημάτων έρευνας, αναγνώρισης και στοχοποίησης, ιδιαίτερα σε μεσαίες και κοντινές αποστάσεις.
[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία
Σάγος, Μαλαχίας, "Αρχές Ηλεκτρο-οπτικών Συστημάτων και Στρατιωτικές Εφαρμογές",[1] Εκδόσεις ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ, Αθήνα 2000