Αερόστατο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αερόστατο
Μεγέθυνση
Αερόστατο

Το αερόστατο είναι πτητικό μέσο ελαφρύτερο από τον αέρα, που αιωρείται χάρη στην άνωσή του. Αποτελείται από δυο κύρια μέρη: τη λέμβο (που λέγεται και "καλάθι") και είναι ο χώρος όπου βρίσκονται άνθρωποι, όργανα και τυχόν φορτίο, και ένα μεγάλο σάκο που γεμίζει με ζεστό αέρα ή κάποιο ελαφρύ αέριο. Η πρώτη πετυχημένη πτήση με αερόστατο έγινε από τους Αδελφούς Μονκγολφιέ στις 21 Νοεμβρίου 1783 στο Παρίσι.

Στα κατοπινά χρόνια το αερόστατο χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα. Ήδη λίγα χρόνια μετά την πτήση του συνειδητοποιήθηκε η χρησιμότητά του στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, σε αναγνωριστικό (και αργότερα αντιαεροπορικό) ρόλο. Σε αυτό το ρόλο συνέχισε να χρησιμοποιείται μέχρι και το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Χρησιμοποιείται επίσης, μέχρι και σήμερα, για παρατηρήσεις της ανώτερης ατμόσφαιρας, αλλά και για σπορ.

Εξέλιξη του αερόστατου αποτέλεσε το αερόπλοιο.