Συζήτηση:Ειδωλόθυτα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
"Αλλ' ουκ εν πάσιν η γνώσις· τινές δε τή συνειδήσει του ειδώλου έως άρτι ως ειδωλόθυτον εσθίουσι, και η συνείδησις αυτών ασθενής ούσα μολύνεται. Βρώμα δε ημάς ου παρίστησι τώ Θεώ· ούτε γάρ εάν φάγωμεν περισσεύομεν, ούτε εάν μη φάγωμεν υστερούμεθα."
(Α' Κορ. 8:7-8)
"Αν λοιπόν και η θεραπευτική ιδιότητα των κανόνων ταυτιστεί ή εξισωθεί με το λόγο του Θεού και τα μυστήρια, υπάρχει ο κίνδυνος ακριβώς οι ίδιοι oι κανόνες να μην έχουν θεραπευτικό χαρακτήρα, αλλά νομικό και ηθικό, αφού από τη φύση τους απλώς ρυθμίζουν εξωτερικές και τυπικές σχέσεις. Οι κανόνες λοιπόν έχουν μόνο παιδαγωγικό και βοηθητικό ρόλο (πολύ σπουδαίο και απαραίτητο πάντως), και μάλιστα κυρίως στις φάσεις της προετοιμασίας. [...] Θα μπορούσε κανείς και χωρίς κανένα κανόνα - όπως έγινε και γίνεται πολλές φορές - να δεχτεί τη θεραπευτική ενέργεια της σωτηρίας· ποτέ όμως απλώς η εφαρμογή ενός κανόνα ή όλων μαζί δεν μπορεί να δώσει στον άνθρωπο τη σωτηρία. Πρέπει λοιπόν να γίνει σαφής διάκριση ανάμεσα στη σωτηριώδη και θεραπευτική ενέργεια των μυστηρίων και της λοιπής λατρευτικής ζωής, και στην προετοιμαστική, παιδαγωγική θεραπεία των κανόνων."
"Δογματική και Συμβολική θεολογία", Τόμος Β', σελ. 406, Ν. Ματσούκα (τ. καθηγητής δογματικής στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ.)
Papyrus 14:06, 24 Φεβρουαρίου 2006 (UTC)