Γιάννης Χοντρογιάννης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ήταν απο τα Μαζέικα Καλαβρύτων, ήταν στην δούλεψη του Ασημάκη Ζαΐμη.

Στις 15 Μαρτίου 1821 εν αγνοία των αρχηγών της επανάστασης οι οποίοι είχαν κυρήξει την εναρξή της στις 25 Μαρτίου, ζητά την άδεια απο τον Ζαΐμη και μαζί με τα 6 παιδιά του και τον Πετιώτη στήνουν καρτέρι στην χελονοσπηλιά στον Τούρκο φοροεισπράκτορα να του κλέψουν τους φόρoυς τους οποίους πήγαινε στην Τριπολιτσά και να τους χρησοιμοποίησουν στον αγώνα. Όταν ο Τούρκος φοροεισπράκτορας φάνηκε του επιτήθοντε και του παίρνουν τα χρήματα, αλλά μαζί του είναι και ο Ταμπακόπουλος Κωνσταντινουπολίτης ο οποίος πήγαινε τυχαία και αυτός στην Τριπολιτσά. Ο Ταμπακόπουλος είχε χρήματα και ομόλογα μαζί του τα οποία του τα πήραν και αυτά αφού τα εγκατέλειψε βαζοντάς το στα πόδια. Τα χρήματα αυτά δόθηκαν αποδεδειγμένα στον αγώνα.

Αυτή η ενέργειά τους ήταν η σπίθα που περίμεναν όλοι αφού την ίδια μέρα απο φουσκωμένες ειδήσεις μεταξύ των Τούρκων οι οποίοι νόμισαν ότι άρχισε η επανάσταση αρχησαν να κλείνοντε στα κάστρα της Πάτρας του Αιγίου και των Καλαβρύτων, την ίδια ώρα βλεποντάς τους οι Έλληνες χύθηκαν στους δρόμους και άρχισε αυτό που όλοι περίμεναν απο ένα τυχαίο γεγονός νωρίτερα απο ότι είχε προγραματιστεί.

Μετά την επανάσταση οι απόγονοι του Ταμπακόπουλου γιατί ο ίδιος είχε πεθάνει έκαναν αγωγή στον Χοντρογιάννη ζητώντας αποζημίωση για τα ομόλογα και τα χρήματα. Το δικαστήριο τους δικαίωσε παρόλο που τα χρήματα είχαν δοθεί στους αρχηγούς του αγώνα και τα διαχηρήστηκαν αυτοί, κατάσχεσε όλη του την περιουσια και μάλιστα τον καταδίκασε για ληστή και τον φυλάκισε ενω την ίδια ώρα τον αναγνώριζε για την προσφορά του στον αγώνα. Τα παιδιά του καταδικάστηκαν και αυτά αλλά ξέφυγαν και βγήκαν στη παρανομία για να ζήσουν και παρόλες τις συνεχείς εκλήσεις για χάρη και αμνηστία το κράτος τα εκτέλεσε και τα 6 μετά απο δόλο. Τον Πετιώτη δεν τον κυνήγησαν ούτε του έκαναν αγωγή παρόλο που ήταν συμέτοχος.