Τροπάριο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Τροπάριο ή Τροπάριον ονομάζεται ο σύντομος εκκλησιαστικός θριαμβικός κυρίως ύμνος.

Τροπάρια στην εκκλησιαστική υμνολογία ονομάζονται τα διάφορα μικρά άσματα που ψάλλονται στις διάφορες εκκλησιαστικές ακολουθίες. Το όνομά τους προέρχεται από τους Εβδομήκοντα και από συγγράμματα των Πατέρων της Εκκλησίας.

Η αρχή καθιέρωσης αυτών ανάγεται στον 4-5ο αιώνα και αρχαιότεροι ποιητές αυτών φέρονται οι Άνθιμος και Τιμοκλής που άκμασαν στη Κωνσταντινούπολη και των οποίων όμως τα τροπάρια δεν διασώθηκαν. Από τους καλλίτερους όμως του είδους αυτού της εκκλησιαστικής ποίησης φέρονται ο Κύριλλος ο Αλεξανδρεύς, ο Ανατόλιος κ.ά.

Τα τροπάρια γενικά είναι πεζά που δεν ακολουθούν τονικό ρυθμικό λόγο και διακρίνονται σε πολλά είδη αναλόγως του περιεχομένου, του χρόνου που ψάλλονται στις ακολουθίες, του μέλους (μουσικής) αυτών και των στίχων τους:

[Επεξεργασία] Είδη

Α) Κατά περιεχόμενο, tα τροπάρια διακρίνονται στα:

  • Αναστάσιμα
  • Μαρτυρικά
  • Νεκρώσιμα και
  • Θεοτόκια

Β) Κατά το χρόνο (στιγμή) που ψάλλονται, τα τροπάρια διακρίνονται στα:

Γ) Κατά το μέλος αυτών, τα τροπάρια διακρίνονται σε

  • Αυτόμελα
  • Ιδιόμελα
  • Προσόμοια
  • Οίκους και
  • Καθίσματα

Δ) Κατά τους στίχους που προτάσσονται αυτών, τα τροπάρια διακρίνονται σε:

  • Στιχηρά
  • Απόστιχα
  • Δοξαστικά και άλλα.

Τέλος στην εκκλησιαστική υμνολογία, το σύστημα τροπαρίων που περιέχει ωδές ονομάζεται «Κανόνας», η δε πρότυπος στροφή με την οποία και ψάλλονται οι στροφές των κανόνων λέγεται ειρμός.


[Επεξεργασία] Δείτε επίσης