Γουλιέλμος Σαμπλίτης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Γουλιέλμος Σαμπλίτης (Guillaume de Champlitte) όπως είναι γνωστότερος στα Ελληνικά, ή σύμφωνα με τον πλήρη τίτλο του Γουλιέλμος Α' της Αχαΐας (-1209) ήταν ένας από τους Σταυροφόρους της Δ' Σταυροφορίας και ο πρώτος Πρίγκιπας της Αχαΐας.
Ήταν ο τρίτος γιός του Εδουάρδου Α' του Σαμπλίτ (Κόμητα της άνω Βουργουνδίας) και εγγονός του Ούγου Α' της Καμπανίας (Κόμητα της Καμπανίας - Champagne). Κατά την Δ' Σταυροφορία γνωρίστηκε με τον Βονιφάτιο τον Μονφερατικό και βοήθησε αυτόν και τον Βαλδουίνο της Φλάνδρας (πρώτο Λατίνο αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως) να συμβιβάσουν τις διαφορές τους.
Αφού οι Σταυροφόροι κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη και μοίρασαν τη Βυζαντινή αυτοκρατορία, το φθινόπωρο του 1204 ακολούθησε τον Βονιφάτιο τον Μονφερατικό από τη Θεσσαλονίκη, στην εκστρατεία του για την κατάκτηση της Ελλάδας. Ο Γουλιέλμος κατάκτησε τον Μωριά (την Πελοπόννησο) μαζί με τον Γοδεφρείδο Βιλλαρδουίνο, μετά την αποφασιστική μάχη του 1205 που έγινε στη Μεσσηνία, τη μάχη του ελαιώνα του Κούντουρα, την οποία έχασε ο Μιχαήλ Α' Δούκας, ο οποίος στη συνέχεια υποχώρησε στην Ήπειρο, ιδρύοντας εκεί το Δεσποτάτο της Ηπείρου.
Όταν ο Γουλιέλμος ολοκλήρωσε την κατάκτηση του Μωριά, ο πάπας Ιννοκέντιος Γ' τον ονόμασε ηγεμόνα όλης της Αχαΐας. Λόγω του ονόματος του πατέρα του και του τόπου καταγωγής του ονομαζόταν από τους Έλληνες και Καμπανέζης, όπως φαίνεται στο Χρονικόν του Μορέως.
Το 1209 ενώ ασχολείτο με την οργάνωση της Πελοποννήσου, έλαβε νέα ότι ο μεγαλύτερος αδελφός του Λουδοβίκος πέθανε άτεκνος και χρειάστηκε να επιστρέψει στη Γαλλία για να πάρει τα δικαιώματά του. Πέθανε στη διαδρομή προς τη Γαλλία, στην Απουλία της Ιταλίας. Λίγο αργότερα πέθανε και ο ανηψιός του Ούγος, το οποίο είχε αφήσει στη θέση του φεύγοντας από την Πελοπόννησο.