Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση (ΕΚΚΑ) ήταν αντιστασιακή οργάνωση σοσιαλδημοκρατικών αντιλήψεων που ιδρύθηκε το 1942 από τον δημοκρατικό-Βενιζελικό συνταγματάρχη Ψαρρό. Στρατιωτικό σκέλος της οργάνωσης ήταν το 5/42 Σύνταγμα που ιδρύθηκε το 1943. Η οργάνωση έφτασε να έχει 1000 μαχητές και να εκπροσωπείται στο γενικό αρχηγείο των ανταρτικών οργανώσεων μαζι με τον ΕΔΕΣ και τον ΕΛΑΣ, με τους οποίους μέχρις ενός σημείου συνεργαζόταν. Δραστηριοποιήθηκε στην περιοχή της Φωκίδας. Το ΕΛΑΣ, με την αιτιολογία ότι μέλη της ΕΚΚΑ είχαν προβεί σε αντικομμουνιστική και κακοποιό δράση στην περιοχή, αλλά σύμφωνα με την αντίθετη άποψη σε μια προσπάθειά του να μονοπωλήσει την αντίσταση, επιτέθηκε και αφόπλισε τον ΕΚΚΑ τρεις φορές. Την τελευταία, όταν ο Ψαρρός αρνήθηκε να ενταχθεί στον ΕΛΑΣ, έγινε μάχη με αποτέλεσμα την διάλυση του 5/42 και την δολοφονία του ιδρυτή Ψαρρού από τον αντισυνταγματάρχη του ΕΛΑΣ Θύμιο Ζούλα [1][εκκρεμεί παραπομπή]στις 17 Απριλίου 1944.