Αστερισμός (ορυκτολογία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην Ορυκτολογία ο όρος αστερισμός αφορά χαρακτηριστική φυσική ιδιότητα, είδους ακτινοειδούς λάμψης, ορισμένων κρυσταλλικών ορυκτών που μάλλον οφείλεται σε ρήγματα που ενυπάρχουν εντός αυτών. Κατά τον εν λόγω αστερισμό το φως αντανακλάται ακτινοειδώς από ορισμένου κέντρου ανακλάσεως.

Οι ακτίνες αυτής της ανακλάσεως ποικίλλουν σε αριθμό, ο οποίος και χαρακτηρίζει το ορυκτό. Όπως π.χ. στο Σάπφειρο (Ζαφείρη) οι ακτίνες ανακλάσεως είναι 6.