Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος (Κόρινθος 1766-Μεσολόγγι 1826) ήταν πελοποννήσιος έμπορος, με σημαντική δράση κατά την επανάσταση του 1821.
Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1766 και ο πατέρας του ήταν απο την Ήπειρο. Πολύ μικρός έμεινε ορφανός απο μάνα και πατέρα και αναγκάσθηκε να εγκατασταθεί στην Πάτρα κοντά στον θείο του Αναστάσιο ο οποίος ζούσε εκεί. Ασχολήθηκε με το εμπόριο σταφίδας και το 1800 παντρεύτηκε την Ελένη Καλαμογδάρτη. Έκανε πολύ μεγάλη περιουσία και υπήρξε ο πλουσιότερος των Πατρινών στα χρόνια πριν την επανάσταση. Είχε μεγάλη ακίνητη περιουσία στην συνοικία του Αγίου Δημητρίου όπου ήταν και το σπίτι του. Την περιουσία αυτή την διέθεσε μετά τον αγώνα στην πόλη όπου και κατασκευάστηκε πλατεία που σήμερα φέρει το όνομά του.
Από το σπίτι του ξεκίνησε στις 21 Μαρτίου 1821 ο ξεσηκωμός των Πατρινών και εκεί έγινε στην Πάτρα η πρώτη μάχη του αγώνα όταν οι Τούρκοι επιχείρησαν να το καταλάβουν ανεπιτυχώς. Διέθεσε όλη του την περιουσία στον αγώνα παρακινώντας τους Έλληνες και κουβαλώντας πολεμοφόδια απο την Ιταλία πληρωμένα όλα απο τον ίδιο. Τον Ιούνιο του 1821 επιστρέφει απο την Ιταλία με πλοίο γεμάτο πολεμοφόδια και παρόλο το κυνήγι των Αγγλικών πλοίων στον Πατραϊκό, καταφέρνει να τα μεταφέρει με μικρά σκάφη από το Μεσολόγγι όπου άραξε στην Πάτρα. Παίρνει μέρος σε πολλές μάχες και τον Μάρτιο του 1822 διορίζεται γενικός φρούραρχος του στρατοπέδου Πατρών και συμμετέχει στην παραλαβή του κάστρου του Ναυπλίου. Διαχειρίστηκε τον στόλο της Ύδρας, των Σπετσών αλλά και τις εισφορές της Ηλείας στον αγώνα.
Συμμετείχε πολεμώντας στην δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου από τον Μάρτη του 1825. Παρόλο που είχε φτάσει 62 ετών πηγαινοερχόταν στην Ζάκυνθο αγοράζοντας και κουβαλώντας πολεμοφόδια και τρόφιμα για τους πολιορκημένους. Τότε την οικογένειά του την μεταφέρει από την Πάτρα στην Ζάκυνθο. Συμμετείχε στην ηρωική έξοδο των ελεύθερων πολιορκημένων του Μεσολογγίου, αλλά συνελήφθη αιχμάλωτος και αποκεφαλίστηκε.
Η οικογένειά του με το τέλος της επανάστασης γύρισε στην Πάτρα και απογονός του είναι ο Πατρινός ποιητής Ζάν Μορέας. Η Πάτρα για να τον τιμήσει έδωσε το όνομά του στον δρόμο που βρίσκεται ακόμα και σήμερα το σπίτι του και σε πλατεία στην ίδια συνοικία.