Μπορίς Γιέλτσιν
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Μπορίς Νικολάγιεβιτς Γιέλτσιν ή Γέλτσιν (Ρωσ.: Борис Николаевич Ельцин) γεννήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 1931 στο Σβερντλόφσκ στα Ουράλια Όρη (σημερινό Γιεκατερινμπούργκ) και ήταν γιος μηχανικού. Όταν ήταν μικρός έχασε μερικά δάχτυλα στο ένα του χέρι παίζοντας με μια χειροβομβίδα. Το 1961 έγινε μέλλος του ΚΚΣΕ (Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης) και χάρη στην γνωριμία του με τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ διορίστηκε γενικός γραμματέας του κόμματος στη Μόσχα. Λόγω έντονης αντιπαράθεσης με τον Γκορμπατσώφ απομακρύνθηκε από τη θέση του και το 1989 επέστρεψε δυναμικά στην πολιτική σκηνή ως κριτής της πολιτικής του Γκορμπατσώφ και αναδείχθηκε σε αρχηγός των μεταρρυθμιστών. Το 1990 εξελέγη πρόεδρος της Ρωσίας. Ένα χρόνο αργότερα, διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση και ο Γιέλτσιν έγινε πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
[Επεξεργασία] Διακυβέρνηση
Τα χρόνια της διακυβέρνησής του χαρακτηρίστηκαν από ακραίο και αναρχικό φιλελευθερισμό, ο οποίος οδήγησε δεκάδες εκατομμύρια Ρώσους σε χειρότερη από ό,τι βρίσκονταν πριν κατάσταση. Ο άλλοτε δυναμικός Γιέλτσιν είχε 5 καρδιακές προσβολές στην θητεία του ως πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ενώ έγινε πραγματικός αγώνας ώστε το 1996 να επανεκλεγεί στην εξουσία. Τα τελευταία χρόνια η κόρη του Τατιάνα Ντιατσένκο ήταν στο δεξί του χέρι, ουσιαστικά κυβερνώντας τη χώρα με τους νεόπλουτους ολιγάρχες. Η πολιτική αστάθεια της εποχής Γιέλτσιν χαρακτηρίζεται από την συχνή απόλυση πρωθυπουργών. Η μαφία κινούσε ουσιαστικά τη χώρα, οι δημόσιοι υπάλληλοι παρέμεναν απλήρωτοι, ο στρατός παραμελημένος, η Ρωσία ρεζιλεμένη και ένα σωρό πολιτικοί στο Κρεμλίνο προσποιούνταν ότι κυβερνούσε.
[Επεξεργασία] Σταθμοί
Σταθμοί στην ιστορία της νέας Ρωσίας του Μπορίς Γιέλτσιν είναι ο Δεκέμβριος του 1993, με την επιβολή του Μπορίς Γιέλτσιν με τη βία έναντι των πολιτικών του αντιπάλων, το 1994, όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Τσετσενία, το 1995, με το πρώτο πολύ σημαντικό επεισόδιο της υγείας του, ο Ιούλιος 1996, όταν επανεκλέγη έναντι του κομμουνιστή αντιπάλου του Γενάντι Ζιουγκάνοφ, ο Αύγουστος του 1998 με την οικονομική κρίση και τέλος, ο Δεκέμβριος του 1999, όπου το πρόβλημα της διαδοχής του ήταν το πιο σημαντικό ζήτημα για ολόκληρη τη χώρα.
[Επεξεργασία] Παραίτηση
Ο Μπορίς Νικολάγιεβιτς, που ήθελε να μείνει στην ιστορία ως "ο Ρώσος Ουάσινγκτον", παραιτήθηκε το μεσημέρι της 31ης Δεκεμβρίου 1999. Ζήτησε συγγνώμη από τους Ρώσους που δεν πραγματοποιήθηκαν πολλά από τα όνειρά τους. Σύμφωνα με το ρωσικό σύνταγμα, όταν ο πρόεδρος παραιτείται, χρέη προέδρου ασκεί προσωρινά ο πρωθυπουργός. Η πολιτική οικογένεια του Γιέλτσιν και η ολιγαρχία έκαναν ότι μπορούσαν ώστε ο προσωρινός πρόεδρος Πούτιν να νομιμοποιηθεί στην εξουσία στις επερχόμενες εκλογές της 26ης Μαρτίου 2000, όπως και έγινε. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν υπέγραψε την 1η Ιανουαρίου 2000 διάταγμα με το οποίο όλοι οι πρόεδροι της χώρας προστατεύονταν από δίκες. Από την 26η Μαρτίου, η Ρωσία μπήκε σε μια νέα εποχή. Ο Μπορίς Γιέλτσιν αργότερα υπήρξε επικριτικός του διαδόχου του, όμως πια η εξουσία βρισκόταν αλλού.