Νάννα (Σουμέριοι)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στη Μεσοποταμιακή μυθολογία, ο Νάννα είναι θεός της σελήνης και γιος του Ενλίλ και της Νινλίλ. Στη σουμεριακή γλώσσα, το όνομά του σημαίνει "αυτός που φωτίζει". Στη Βαβυλωνία και την Ασσυρία ονομαζόταν Σιν. Είχε μια γενειάδα από λάπις λάζουλι και εμφανιζόταν να ιππεύει ένα φτερωτό ταύρο.

Σύζυγός του ήταν η Νινγκάλ, από την οποία απέκτησε το θεό Ούτου και την Ινάννα. Σύμβολά του είναι η ημισέληνος, ο ταύρος κι ο τρίποδας. Λατρευτικά κέντρα αποτελούσαν η πόλη Ουρ στο νότο και το Χαράν στο βορρά.

Σουμεριακή μυθολογία

Σημαντικοί θεοί: Άνου | Ενλίλ | Ένκι | Ερεσκιγκάλ | Ινάννα | Νάμου | Νάννα | Νινλίλ | Νινούρτα | Νινχουρσάγκ | Ούτου
Ήρωες: Γκιλγκαμές | Ενκίντου | Λουγκαλμπάντα | Ουτναπιστίμ
Κείμενα: Έπος του Γκιλγκαμές
Άλλες γλώσσες