Βαλδουίνος Α' της Φλάνδρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Βαλδουίνος Α' της Φλάνδρας ήταν ένας απο τους ηγέτες της Δ' Σταυροφορίας. Ήταν γιός του Βαλδουίνου Η' της Φλάνδρας και της Μαργαρίτας Α' της Αλσατίας. Το 1195 ανακηρύχτηκε κόμης του Ένο και της Φλανδρίας ενώ το 1200 ορίστηκε αρχηγός της Δ' Σταυροφορίας. Με την άλωση της Πόλης το 1204, έγινε αυτοκράτορας του λατινικού κράτους της Κωνσταντινούπολης. Τελικά πιάστηκε αιχμάλωτος στην μάχη της Ανδριανούπολης, το 1205, και πέθανε το ίδιο έτος φυλακισμένος.