Αετορράχη Ηλείας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έχει προταθεί αυτό το άρθρο ή τμήμα αυτού του άρθρου, να συγχωνευθεί με το Δήμος Βουπρασίας. (Σχολιάστε) | |
Αν πρόκειται να γίνει συγχώνευση σελίδων με μεγάλο ιστορικό, μην την κάνετε χειροκίνητα με «Αντιγραφή και Επικόλληση», αλλά ζητήστε την από τους διαχειριστές, προκειμένου να συγχωνευθεί και το ιστορικό των δύο σελίδων. |
Αετορράχη. Το χωριό Αετορράχη ανήκει στον νομό Ηλείας, εκτείνεται στο βορειοανατολικό τμήμα αυτού και συνορεύει με τον νομό Αχαΐας.
Είναι χτισμένο στην άκρη ενός λοφίσκου που στην ρίζα του απλώνεται απέραντη, θαρρείς θάλασσα, η τεχνητή λίμνη του Πηνειού ποταμού. Η θέση του είναι πανοραμική και από εκεί φαίνονται όλα τα χωριά της Πηνείας, στο βάθος του ορίζοντα νοτιοδυτικά του χωριού διακρίνεις, την Αρχαία Ήλιδα, πρώτη πρωτεύουσα της Ηλείας, κατά την αρχαιότητα και διοργανώτρια των Ολυμπιακών αγώνων, ακόμη σύμφωνα με το θρύλο σε κείνο το σημείο ο μυθικός ήρωας Ηρακλής ένωσε τα δυο ποτάμια τον Πηνειό και τον Αλφειό και καθάρισε τα βουστάσια του βασιλιά Αυγεία.
Ας αφήσουμε την μυθολογία και ας περάσουμε στην νεώτερη ιστορία. Το χωριό παλιά ονομαζόταν «Βάλακα», η ονομασία αυτή επικράτησε κατά την τουρκοκρατία, όταν εκεί κατοικούσε κάποιος τούρκος τσιφλικάς ο Βάλακ αγάς. Αυτού ήταν ιδιοκτησία όλη η έκταση από τα χρόνια της δουλείας. Μετά την επανάσταση του 1821 και αφού ήρθε η πολυπόθητη λευτεριά, ο Τούρκος έφυγε και όλα τα κτήματα περιήλθαν στην κατοχή των Ελλήνων. Τότε αρχίζει και ο εποικισμός του χωριού. Όλοι σχεδόν οι κάτοικοι προέρχονται από τα χωριά Κάνδαλο Σκούπι Καρούσα των Καλαβρύτων και ήταν όλοι κτηνοτρόφοι, ίσως να και είναι κάτοικοι των γύρω περιοχών και ιδιαίτερα οικισμών που υπήρχαν δίπλα στην κοίτη του ποταμού Πηνειού (Κάτω Χωριό).
Παράλληλα με τον εποικισμό του χωριού άρχισε και η αξιοποίηση και καλλιέργεια της γης. Οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού εργατικοί, όπως είναι και σήμερα, αξιοποίησαν κατά τον καλλίτερο τρόπο τον τόπο που πήραν. Τα καλλίτερα κτήματα βρισκόντουσαν δίπλα στην κοίτη του Πηνειού ποταμού, ο οποίος με τα αστείρευτα νερά του πότιζε την γη και ήταν ευλογία θεού. Στρέμματα πολλά φυτεμένα με αμπέλια, σταφίδα, και κάθε λογής καρποφόρο δέντρο, στόλιζαν την μικρή πεδιάδα, δίπλα στο ποτάμι. Δεν ξέχασαν όμως ούτε την κτηνοτροφία, πολλά ζώα, κυρίως πρόβατα, έβοσκαν στα πλούσια λιβάδια. Συνέχισαν έτσι και συνεχίζουν μέχρι σήμερα, με αστείρευτο ζήλο, την παραγωγική τους δραστηριότητα.
Πέρασαν τα χρόνια και το καλοκαίρι του έτους 1957, το χωριό άλλαξε ονομασία και από τότε λέγεται Αετορράχη, συνθετικό δύο τοπωνυμιών του χωριού, της περιοχής Αετού και της Ράχης, όπου και είναι χτισμένο. Η Αετορράχη από τότε αποτελούσε κοινότητα μαζί με το όμορο χωριό Κουμουθρέκα (που αργότερα μετονομάσθηκε σε Δάφνη). Σήμερα δεν υπάρχει η κοινότητα, καταργήθηκε με τον νόμο «Καποδίστριας» και αποτελεί οικισμό του Δήμου Βουπρασίας. Οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού την περίοδο αυτή δεν ξεπερνούν τους ενενήντα.