Bonifatiustsjerke
De Sint-Bonifatiustsjerke yn Ljouwert is ien fan de hichtepunten út de karriêre fan arsjitekt P.J.H. Cuypers.
De tsjerke waard tusken 1882 en 1884 boud. It is in grutte driehoekige krúsbasilyk yn neogoatyske styl. De toer wurdt bekroand troch in hege houten spits nei foarbyld fan dy fan de Sint-Pankrastsjerke yn Inkhuzen. Op 3 jannewaris 1976 bruts de spits by in stoarm ôf. Yn 1979-1980 waard se nijboud neffens de orizjinele plannen. It koer hat in bysûnder lege apsis mei tintdak, omsletten troch in smelle omgong. Dizze konstruksje is heechst wierskynlik ôfsjoen fan de Nidaros-domtsjerke yn Trondheim, wêrfan't de restauraasje krekt yn dy tiid dien makke waard.
Doe't de tsjerke op 'en nij boud waard bestie der in kâns dat Ljouwert biskopssit wurde soe; mei it each dêrop waard der in biskoplik paleis by de tsjerke boud. Doe't de biskopssit nei Grins gie waard dit paleis ynrjochte as sikehûs.
[bewurkje seksje] sjoch ek
[bewurkje seksje] Eksterne link
- Titus Brandsma Parochie Leeuwarden
- Officiële site van de Stichting Bonifatiustoren. Dizze stifting hat de tsjerke mei bygebouwen yn eigendom.
Berjocht:Cuypers