Lex Frisionum

De Lex Frisionum is in wetboek fan strafrjocht. De Lex Frisionum waard foar it earst op skrift steld tusken 785 en 793. It Fryske gewoanterjocht dat yn de Lex Frisionum optekene is, bestie wierskynlik al ieuwen. Pas op befel fan Karel de Grutte waard it foar it earst op papier set. It beskriuwt hokker straffen der stiene op deaslach, ferwûning, stellerij en ynbrek op de houlikswetten. Foar sokke fergripen moast in boete betelle wurde, oan it slachtoffer (of de neibesteanden), of oan de kening, of allebeide.

Yn de iere Midsieuwen wie Frisia folle mear as de hjoeddeiske provinsje Fryslân fan no: it wie de hiele kuststrook fan Flaanderen, oer Hollân, oant Noard-Dútslân. De Lex Frisionum jilde foar dat hiele gebiet. Alle kennis oer de Lex is basearre op de âldst drukte ferzje fan de Lex Frisionum fan 1557. De boekdrukker Joannis Basilius Herold út Basel fersoarge doe in boekwurk dêr't hy alle Germaanske wetten út de tiid fan Karel de Grutte yn opnaam, wêrûnder de Lex Frisionum. Bûten tafoegings troch oaren, steane der ek artikels yn de Lex Frisionum dy't letterlik oernommen binne út oare Germaanske wetten.

[bewurkje seksje] Ferwizing

Lex Frisionum op Wikiboarne

[bewurkje seksje] Boarne

[1].

Oare talen