Llorenç Villalonga
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Llorenç Villalonga i Pons (Palma de Mallorca, 1897 - 1980) foi un escritor mallorquín.
Fillo de militar, que procedía da oligarquía local, viviu en diferentes cidades seguindo os destinos dos seus pais, en 1903 vive na Coruña. Estuda medicina en Barcelona e Zaragoza, e fai a especialidade de psiquiatría en París, onde le a Marcel Proust. De volta a Mallorca instálase como psiquiatra e foi subdirector do psiquiátrico provincial ata 1967, colabora con publicacións literarias da illa e foi director da revista literaria Brisas (1934-1936).
Tras a guerra civil trasládase a vivir a Binissalem e dedícase a escribir. Redacta a primeira versión de Bearn o La sala de les nines en 1945, preséntaa ao Premio Nadal de 1955 e ao ano seguinte edítase por primeira vez, en versión castelán, e ata 1961 non se publicou a versión catalá.
Boa parte das súas obras centránse, nun ton pesimista, no conflito entre o mundo antigo e o da posguerra.
[editar] Obras
[editar] Novela
- Mort de dama, 1931
- Bearn o La sala de les nines), 1956, a versión orixinal en catalán editouse en 1961
- La novel·la de Palmira, 1952
- La gran batuda, 1968
- Desenllaç a Montlleó, , 1963
- L'hereva de Donya Obdúlia, 1964 (a primeira versión apareceu como Mme Dillon en Brisas,1937)
- Les fures, 1967
- El misantrop, 1972