Prisciliano

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Prisciliano (?, c 340 - Tréveris, 386) foi un eclesiástico hispano.
Nado no seo dunha familia de terratenentes e culta, despois duns anos de vida mundana comeza unha conversión á vida ascética e comeza a predicar un cristianismo, que negaba a existencia do misterio da Trinidade e priorizaba o estudo dos textos sagrados, coñecido como priscilianismo.
Nomeado bispo de Ávila no ano 380, o concilio de Zaragoza dese ano condenara por herexía algunha das súas prácticas, o que fixo Prisciliano entrara en conflito con Hidacio, bispo de Mérida. Redactou tratados para defender as súas doutrinas e viaxou a Roma para entrevitarse co Papa, pero non o consegue. No 386 foi desterrado e xulgado en Tréveris, coa presenza do emperador Magno Clemente Máximo, condenado a morte por bruxería e herexía e decapitado, foi o primeiro axustizado por herexía do cristianismo.
Autor duns Tratados publicados pola primeira vez en 1889
As súas ensinanzas contaron con numerosos seguidores e existe unha vella tradición que di que foi el o enterrado no seculpro do apóstolo Santiago.