Miro Villar
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
(Cee, 1965) Profesor de lingua e literatura galegas, destaca como poeta, narrador, tradutor en diversas revistas e publicacións periódicas e crítico literario. É membro do Batallón Literario da Costa da Morte, do Consello Editorial da colección de poesía "Ablativo Absoluto" de Edicións Xerais de Galicia e do Comité de Redacción da revista Dorna.
Índice |
[editar] Obra
[editar] Poesía
- Ausencias pretéritas [Espiral Maior, 1992]
- 42 décimas de febre [Toxosoutos, 1994]
- Abecedario da desolación [Espiral Maior, 1997; premio Tívoli-Europa 1998]
- Equinoccio de primavera [Esquío, 1998; finalista do premio Tívoli-Europa 1999]
[editar] Narración
Como narrador recibiu nos anos 1985 e 1987 o premio de relato curto Modesto R. Figueiredo do Patronato Pedrón de Ouro
- Augas de silencio e Verbas cruzadas con Amaranta [Ediciós do Castro, 1987/1988]
- Carlota, a marmota [Xerais, 2000] (literatura infantil e xuvenil).
[editar] Ensaio
- Antoloxía poética de Gonzalo López Abente [Espiral Maior, 1995]
- Unha lectura de O soño sulagado [Xerais, 1998]
- Roberto Blanco Torres. Orballo da medianoite [Xerais, 1998]
- A poesía galega de Xervasio Paz Lestón [Do Castro, 1998]
[editar] Tradutor
- As pegadas de Santiago na cultura de Fisterra de Benjamín Trillo Trillo [Fundación Caixa Galicia, 1999]
- Calafrío de Jorge Justo Padrón [Xerais, 2000]
- poemas de Bernardino Graña en Poesía gallega contemporánea [Litoral, 1996].