Escala (música)
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
A escala musical é a sucesión de sons constitutivos dun sistema (tonalidade) que se suceden regularmente en sentido ascendente ou descendente, e todos eles con relación a unha nota que dá nome á escala, ou tónica.
A sucesión de sons nunha escala é por movemento conxunto, e faise segundo as leis da tonalidade.
As notas ou graos dunha escala non gardan igual espazo entre si. A distancia maior entre unha nota e outra chámase ton, a distancia menor chámase semiton. Ordenadas as notas así: do, re, mi, fa, sol, la, si, e ao engadirlle un oitavo son, é dicir do, formamos a escala diatónica. Nela os tons están entre: do e re; re e mi; fa e sol; sol e la; la e si. Os semitóns están entre: mi e fa; si e do. Este é o patrón de tons e semitóns que debe seguir calquera escala; para poder armar as diferentes escalas é necesario estudar e coñecer as leis da tonalidade.
As escalas tónicas de uso en Occidente teñen unha sucesión definida de tons e semitóns característico do modo da escala: maior ou menor.
Parece que as escalas máis antigas e comúns a un grande número de pobos son as escalas pentatónicas, aínda moi comúns e amplamente utilizadas en música celta, africana, chinesa, Blues e Jazz; pero as típicas na música ocidental son as escalas diatónicas.
Unha escala maior ten a sucesión de intervalos: Ton-ton-semitono-ton-ton-ton-semitono.
No caso da escala de do maior non se necesitan modificacións na escritura, xa que ese é o patrón de intervalos das notas no pentagrama sen modificar (as notas están separadas por un ton, excepto mi e fa, e logo si e do, que o están por un semitón).
[editar] Véxase tamén
- Escala pentatónica
- Nota musical
- Tonalidade
- Do
- Re
- Mi
- Fa
- Sol
- La
- Si