Illas Feroe - Føroyar

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Føroyar
Bandeira das Illas Feroe Escudo das Illas Feroe
(En detalle) (En detalle)
Lema nacional: Non ten
Situación das Illas Feroe
Lingua oficial Feroés
Capital Tórshavn
Raiña Margarida II de Dinamarca
Primeiro ministro Jóannes Eidesgaard
Superficie
 - Total
 - % agua
Posto 189º
1.399 km²
0,5%
Poboación
 - Total (2004)
 - Densidade
Posto 211º
48.228
33,1 hab./km²
Independencia Depende de Dinamarca, ainda que se autogoberna desde 1948
Moeda Coroa feroesa1
Fuso horario
 - en verán
WET (UTC+0)
UTC+1
Himno nacional Tú alfagra land mítt («A miña terra, a mais fermosa»)
Día nacional 29 de xullo (Ólavsøka)
Dominio Internet .fo
Código telefónico +298
Membro de: Consello Nórdico (asociado).

1 Paritaria coa coroa danesa.

As Illas Feroe (Føroyar en feroés, Færøerne en danés, o que significa "Illas de cordeiros") son un grupo de illas no Atlántico Norte, entre Escocia e Islandia. Esta nación pertencen ao Estado danés. Desde 1948 teñen un goberno autónomo para case tódolos asuntos exceptuando a defensa e as relacións exteriores.

Índice

[editar] Xeografía

Islas Feroe
Agrandado
Islas Feroe

As illas Feroe son un arquipélago de 18 illas situadas a 62° de latitude norte e 7° de lonxitude leste, cunha distancia de 113 km de norte a sur e 75 de leste a oeste. En total, teñen 1.117 km de costas. As illas presentan unha morfoloxía abrupta, rocosa, con costas de cantís recortadas por fiordos (ningún punto das illas está a mais de 5 km do mar). O punto mais alto é o pico Slættaratindur, a 882 metros sobre o nivel do mar, en Eysturoy.

O clima é oceánico, marcado pola influenza templada da Corrente do Golfo, o que o fai moi suave si se considera a latitude. Así, en Tórshavn non se observan medias mensuais negativas, oscilando entre os 0,3° de xaneiro e os 11,1° de agosto, cunha media anual de 6,7°. A amplitude térmica é pois moi reducida, con veráns frescos e invernos suaves. Con respecto ás precipitacións, aproximanse aos 1.400 mm ó ano, cun mínimo relativo en primavera-verán. O ceo está en xeral nublado, coa presenza habitual de brétema. O forte vento é tamén habitual.

[editar] Illas

Tódalas illas están habitadas agás Lítla Dímun. Datos de poboación correspondentes ó 31 de decembro de 2003.

Nome Área Habitantes Densidade (hab/km²) Municipio(s) Rexión(es)
Streymoy 373,5 21.717 57,4 Tórshavn e Vestmanna Tórshavn e resto de Streymoy
Eysturoy 286,3 10.738 37 Fuglafjørður e Runavík Eysturoy do Norte e Eysturoy do Sur
Vágar 177,6 2.856 15,7 Míðvágur e Sørvágur Vágar
Suðuroy 166 5.074 30,9 Tvøroyri e Vágur Suðuroy
Sandoy 112,1 1.428 12,4 Sandur Sandoy
Borðoy 95 5.030 52,4 Klaksvík Klaksvík e resto de Illas do Norte
Viðoy 41 605 15 Viðareiði Illas do Norte
Kunoy 35,5 135 3,8 Illas do Norte Illas do Norte
Kalsoy 30,9 136 4,8 Mikladalur e Húsar Illas do Norte
Svínoy 27,4 58 2,7 Svínoy Illas do Norte
Fugloy 11,2 46 4 Kirkja Illas do Norte
Nólsoy 10,3 262 26,1 Nólsoy Streymoy
Mykines 10,3 19 2 Mykines Vágar
Skúvoy 10 61 5,7 Skúvoy Sandoy
Hestur 6,1 40 7,1 Hestur Streymoy
Stóra Dímun 2,7 7 1,9 Dímun Sandoy
Koltur 2,5 2 0,8 Koltur Streymoy
Lítla Dímun 0,8 0 0 Sandoy

[editar] Historia

Véxase artigo principal Historia das Illas Feroe

Tras un pouco claro poboamento celta de carácter intermitente, as illas Feroe foran colonizadas por escandinavos provenentes de Noruega no século IX, á que se acabaron sometendo durante o século XI, ó tempo que o cristianismo era introducido nas illas. Cando Noruega uniuse a Dinamarca coa Unión de Kalmar, as illas Feroe pasaron á coroa danesa, baixo a cal permaneceron tralo tratado de Kiel (que supuso a separación noruega).

Durante a Segunda Guerra Mundial, conquistada Dinamarca pola Alemaña nazi, as illas serían ocupadas polos británicos, o que fomentou os sentementos favorabeis ó autogoberno perdido séculos atrás. As demandas de autogoberno cristalizaron na autonomía que recibiron en 1948. As illas Feroe non pertencen á Unión Europea, onde rexeitaron entrar ó facelo Dinamarca en 1973.

[editar] Poboación

Dos cerca de 48.000 habitantes que teñen as illas, un 89,9% son orixinarios das islas, un 8,1% son cidadáns nados noutras posesións da coroa (Dinamarca, Groenlandia). De entre os estranxeiros, que o 2003 proviñan de 77 países diferentes, os mais abundantes son os islandeses (0,4%) seguidos dos noregueses e os polacos (0,2% ambos).

[editar] Economía

A economía das illas estaba tradicionalmente baseada na cría de cordeiros e sobre todo na pesca (bacallau, arenque). Sen embargo, ésta pasou por unha grave crise a finais dos 1980 e comezos dos 1990, cunha baixada das capturas. Ainda cando actualmente a situación ten mellorado (o paro apenas chega ó 4%), tentase diversificar a economía promovendo o turismo, as novas tecnoloxías e incluso a propia base pesqueira da economía establecendo piscifactorías e novas plantas de procesamento do peixe. A pesares de todo, a xuventude tende a marchar a Dinamarca para ir á universidade, co que a poboación mais cualificada, a que podería posibilitar a transformación económica, deixa as illas.

A raíz desto, recentes haiazgos de petróleo en prospeccións próximas ás illas abren a posibilidade dun hipotético empuxe económico motivado polo "ouro negro".

[editar] Enlaces externos

Commons
Commons ten máis imaxes sobre: