Mel

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

mel
Agrandado
mel

O mel é un líquido viscoso e azucarado producido polas abellas a partir do néctar recollido de flores e procesado polas encimas dixestivas deses insectos, sendo almacenado en favos (ou panais) nas súas colmeas para servirlles de alimento durante o inverno.

É importante salientar que, a pesar de que o mel utilizado actualmente en maior escala na alimentación humana provén da produción das abellas melíferas, existen outros insectos que tamén o producem en menor cantidade e non son explotados economicamente.

[editar] Historia

O mel ten as súas cualidades recoñecidas, apreciadas e utilizadas polos seres humanos desde tempos remotos como alimento e adozante natural con poder adozante dúas veces maior do que o azúcar de cana.

Existen diversas referencias históricas a esta substancia. Alén das citacións bíblicas, moitos outros pobos, como os antigos exipcios ou os gregos, por exemplo, referíanse ao mel como un produto sagrado, chegando até a servir como forma de pagamento de impostos. Foron encontradas en escavacións egipcias con máis de 3.000 anos mostras de mel aínda perfectamente conservadas em vasillas lixeiramente tapadas. Tamén existen rexistros pre-históricos en pinturas rupestres da utilización de mel.

Son coñecidas diversas variedades de mel que dependen da flor utilizada como fonte de néctar e do tipo de abella que o produciu. Mais como as abellas o fabrican en cantidade cerca de tres veces superior á necesaria para sobreviviren, sempre foi posíbel, primeiramente, colectarse o exceso del para o uso humano, e máis tarde, criar abellas para o fin específico de obter o mel, o que é conhecido como apicultura.

[editar] Composición e Uso

Alén de ser utilizado como adozante, o mel sempre foi recoñecido debido ás súas propriedades terapéuticas. Dun modo xeral, o mel está constituído, na súa maior parte (cerca do 75%), por hidratos de carbono, nomeadamente polos azucres simples (glicosa e frutosa). O mel está tamém composto por auga (cerca do 20%), por minerais (calcio, cobre, ferro, magnesio, fósforo, potasio, entre outros), por cerca da metade dos aminoácidos existentes, por ácidos orgánicos (ácido acético, ácido cítrico, entre outros) e por vitaminas do complexo B, por vitamina C, D e E. O mel posúe aínda un teor considerábel de antioxidantes (flavonoides e fenólicos).

Os varios tipos de mel varían en función das plantas de onde é extraído o néctar e, tamén, de acordo coa localización xeográfica desas plantas e os tipos das abellas produtoras. Por esta razón, o mel pode presentar consistencias e cores diferentes. Debido ao seu teor de azúcares simples, de asimilación rápida, o mel é altamente calórico (cerca de 3,4 kcal/g), polo que é útil como fonte de enerxía.

O mel é tamén usado externamente debido ás súas propriedades anti-microbianas e anti-sépticas. Así, o mel axuda a cicatrizar e a previr infeccións en feridas ou queimaduras superficiais. O mel é tamén utilizado largamente na cosmética (cremas, máscaras de limpeza facial, tónicos, etc.) debido ás súas cualidades astrinxentes e suavizantes.

Xuntamente co mel as abellas producen outros importantes produtos: a cera, a xelea real e o própole.

Unha bebida fermentada a partir do mel e auga é denominada hidromel.

Traballo en progreso: Este artigo é, polo de agora, só un esbozo. Traballa nel e contribúe a que a Galipedia mellore e medre.