Miñoca
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Miñoca | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Clasificación Científica | ||||||||
|
As miñocas son animais anelídeos da clase Oligochaeta, distribuídas polos solos húmidos de todo o mundo, algunhas de a penas centímetros e outras de case dous metros. O seu corpo está formado por aneis (segmentos corporais).
Viven soterradas (son animais subterráneos, escavan galarías e canles, buscando abrigo e restos vexetais, o seu principal alimento, inxerido con grandes cantidades de terra. Aliméntanse de detritos de varias orixes, que compoñen o humus.
As miñocas teñen o corpo cilíndrico, alongado, coa boca e o ano en extremidades opostas; e un anel máis claro, o clitelo, mais próximo da rexión anterior.
Pasando o dedo na súa rexión ventral, de tras para a fronte, sentimos que a pel do animal é áspera, debido á presenza de fileiras de microscópicas cerdas de quitina. As miñocas fixan as puntas das cerdas no solo, facilitando o seu arrastramento, cando contrae a forte musculatura da parede do corpo.
A epiderme das miñocas está cuberta por unha fina cutícula de quitina e produce bastante moco, o que as torna viscosas, diminuíndo o roce co solo e facilitando o arrastramento. O moco aínda protexe a pel cando en contacto con substancias tóxicas ou nocivas e garante a humidade indispensable para os intercambios dos gases respiratorios en toda a superficie do corpo. Esta é a chamada respiración cutánea.
[editar] Os Órganos Internos
As miñocas teñen un sistema dixestivo completo, que se inicia na boca e termina no ano. Na súa porción anterior, hai unha grande cámara, o papo, e, en seguida, unha moela, que tritura o alimento. Segue un longo intestino, ata o ano, no último segmento.
O sistema circulatorio é fechado, cunha grande rede de vasos moi finos, os capilares, baixo a pel, para o intercambio de gases co ambiente. É o mesmo tipo de circulación dos vertebrados. O sangue das miñocas é vermello, por causa da hemoglobina, o mesmo pigmento encontrado nos glóbulos vermellos dos vertebrados.
En cada segmento do corpo hai unha cámara interna, chea de un líquido acuoso. De aí son retiradas substancias de excreción, a través de órganos especiais que se abren na pel, por poros microscópicos.
O sistema nervioso é representado por ganglios na cabeza e ao longo da rexión ventral do corpo. Os ganglios están formados por grupos de células nerviosas que funcionan como centros de coordinación das diversas funcións no corpo do animal.
[editar] A Reprodución das Miñocas
As miñocas son hermafroditas, pois cada individuo ten testículos e ovarios. Así e todo, o animal non se reproduce só, depende sempre da unión con outro para o intercambio de espermatozoides, o que se denomina fecundación cruzada. Na cópula, os dous animais se unen polo clitelo, que produce bastante moco. Feito o intercambio de espermatozoides, os dous vermes sepáranse. En seguida, cada un dos vermes produce un casulo cheo de ovos, depositándoo no solo. Despois dalgúns días, pequenos vermes saen dos casulos.