Hipócrates
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
[editar] Hipócrates
Hipócrates de Cos (século V adC - século IV adC), é o pai da mediciña moderna. Naceu en Cos, pequena illa do Exeo, do arquipélago das Esporadas, segundo se deduce polo ano 460 adC e viviu en Grecia. Non hai que confundilo con Hipócrates de Quíos, matemático grego do século V antes de Cristo, e que naceu na illa de Quíos, non moi lonxe da de Cos.
Fillo de Heráclito e neto de Hipócrates, ambos médicos e mestres de Hipócrates, designado como "o grande". Ós 13 anos comezou os seus estudos de mediciña e lle abriron as portas do templo dos Asclepiades (de Asclepio, deus mitolóxico da mediciña). Logo viaxou a Exipto para rematar a sua formación. Deixou unha obra composta por 53 escritos que foi recollida polos seus discípulos no Corpus hippocraticum. Foi autor do Tratado do pronóstico e de Aforismos, entre outras obras. Pai indiscutido da mediciña moderna, o seu mérito fundamental foi o de desenvolver un sistema racional baseado na observación e na experiencia para o estudo das doenzas cuxas causas atribuía a fenómenos naturais e non a intervencións dos deuses ou a fenómenos de tipo máxico-relixioso. Indudabel xenio da mediciña naturista, a el atribuese o coñecido Xuramento Hipocrático.
O continido deste artígo incorpora material dunha entrada da Enciclopedia Libre Universal, publicada en castelán baixo a licenza GFDL.
[editar]
[editar] La medicina hipocrática
Describese o corpo humán como unha asociación dos catro humores: flema (auga), bile amarela (lume), bile negra (terra), e sangue (aire). A doenza desenvólvese por unha perda do equilibo destes humores. O mantemento da saúde efectúase a través da dieta e a hixiene. Estas ideas persisten durante a Idade Media e o Renacemento