Leonardo Boff

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Leonardo Boff en Porto Alegre
Agrandado
Leonardo Boff en Porto Alegre

Leonardo Boff, pseudónimo de Genésio Darci Boff, naceu en Concórdia, Santa Catarina, o 14 de decembro de 1938. Importante membro do movimento da Teoloxía da liberación. Neto de inmigrantes italianos da rexión do Veneto, vidos para o Río Grande do Sur no final do século XIX. Fixo os seus estudos primarios e secundarios en Concórdia, Río Negro, no Paraná, e en Agudos, Sao Paulo. Cursou Filosofía en Curitiba e Teoloxía en Petrópolis, no Río de Xaneiro. Doutorouse en Teoloxía e Filosofía na Universidade de Múnic, Alemaña, en 1970. Ingresou na Orde dos Frades Menores, franciscanos, en 1959.

Durante 22 anos foi profesor de Teoloxía Sistemática e Teoloxía Ecuménica en Petrópolis, no Instituto Teolóxico Franciscano. Foi profesor de Teoloxía e Espiritualidade en varios centros de estudo e universidades no Brasil e no exterior, alén de profesor-visitante nas universidades de Lisboa (Portugal), Salamanca (España), Harvard (EUA), Basilea (Suíza) e Heidelberg (Alemaña).

Estivo presente nos inicios da reflexión que procura articular o discurso indignado frente á miseria e á marxinalización co discurso prometedor da fe cristiá, xénese da coñecida Teoloxía da Libertación. Foi sempre un ardoroso defensor da causa dos Dereitos Humanos, tendo axudado a formular unha nova perspectiva dos Dereitos Humanos a partir da América Latina, con "Dereitos á Vida e aos medios de mantela con dignidade".

É doutor honoris causa en política pola Universidade de Turín (Italia) e en teoloxía pola Universidade de Lund (Suecia), e gañou varios premios no Brasil e no exterior, por causa da súa loita en favor dos fracos, dos oprimidos e marxinalizados e dos Dereitos Humanos.

De 1970 a 1985, participou do consello editorial da Editora Vozes. Neste período, fixo parte da coordenación da publicación da coleción "Teoloxía e Libertación" e da edición das obras completas de C. G. Jung. Foi redactor da Revista Eclesiástica Brasileira (1970-1984), da Revista de Cultura Vozes (1984-1992) e da Revista Internacional Concilium (1970-1995).

[editar] Na cadeira de Galileo Galilei

En 1984, en razón das súas teses ligadas á Teoloxía da Libertación, presentadas no libro "Igrexa: Carisma e Poder", foi sometido a un proceso no Vaticano. En 1985, interrogouno o cardeal Joseph Ratzinger (o actual papa Benedito XVI), entón prefecto da Congregación da Doutrina e da Fe, ex Santo Oficio, órgano herdeiro da Inquisición, e condenado a un ano de "silencio obsequioso" e deposto de todas as súas funcións editoriais e de maxisterio no campo relixioso. Dada a presión mundial sobre o Vaticano, a pena suspendeuse en 1986, podendo retomar algunhas das súas actividades.

En 1992, sendo de novo ameazado cunha segunda punición polas autoridades de Roma, apostatou da súa condición de padre e da propia Igrexa e xuntouse cunha muller. "Mudou de trincheira para continuar a mesma loita": continúa como teólogo da libertación (marxista), escritor, profesor e conferencista nos máis diferentes auditorios do Brasil e do exterior, asesor de movementos sociais de cuño popular libertador, como o Movemento dos Traballadores Rurais Sen Terra e as Comunidades Eclesiais de Base (CEB's), entre outros. Diversos integrantes da cúpula da CNBB continúan mantendo boas relacións con Boff, a pesar da súa apostasía.

En 1993 prestou concurso e aprobouse como profesor de Ética, Filosofía da Relixión e Ecoloxía na Universidade do Estado do Río de Xaneiro (UERX).

O 8 de decembro de 2001 concedéronlle o premio Nobel alternativo en Estocolmo (Right Livelihood Award).

Actualmente vive no Xardín Araras, rexión campestre ecolóxica do municipio de Petrópolis, e comparte vida cunha compañeira chamada Marcia Maria Monteiro de Miranda. Tornouse así ‘pai por afinidade’ dunha filla e cinco fillos. Vive, acompaña e recría o desabrochar da vida nos "netos" Marina , Eduardo e Maira.

É autor de máis de 60 libros nas áreas de Teoloxía, Espiritualidade, Filosofía, Antropoloxía e Mística. A maioría da súa obra está traducida nos principais idiomas modernos. Continúa irredutíbel nas súas posicións anti-católicas e frecuentemente critica a Igrexa.