Centro Galego de Arte Contemporánea

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Sede do CGAC en San Domingos de Bonaval
Agrandado
Sede do CGAC en San Domingos de Bonaval

O Centro Galego de Arte Contemporánea, CGAC é un centro con sede en Santiago que ten como fin fomentar a cultura en Galiza mediante a exhibición, deleite e coñecemento das tendencias e correntes da creación artística contemporánea.

[editar] A institución

O CGAC creouse ao amparo competencial do artigo 27.19º do Estatuto de Autonomía para Galiza e mediante o Decreto 308/1989. Foi inaugurado no ano 1993, contando con programación estable dende 1995.

Ten como obxectivos e funcións principais os seguintes:

  1. Promove-lo coñecemento e o acceso do público á arte contemporánea.
  2. Garanti-la protección, conservación e restauración das obras artísticas que o integran.
  3. Exhibir coleccións para a súa contemplación e estudo.
  4. Desenvolver programas de exposicións temporais de arte contemporánea.
  5. Fomenta-lo acceso ás coleccións dos visitantes.
  6. Configurar un fondo bibliográfico e documental.
  7. Desenvolve-las actividades didácticas respecto ós seus contidos.
  8. Estudo e dictames técnicos que lles sexan requeridos.
  9. Formación e perfeccionamento de persoal especializado en arte contemporánea.
  10. Desenvolve-los programas de investigación e elaborar e publicar catálogos e monografías.
  11. Establecer relacións de coooperación e colaboración con outras institucións.
  12. Desenvolver accións conxuntas con outras entidades.

A súa colección de arte contemporánea está composta polos fondos da Xunta de Galiza, polos fondos que adquiriu o propio centro, e os procedentes de depósitos ou doazóns. Destaca a súa inclusión de obras de artistas galegos en continuo diálogo coa creación artística do resto do estado e a do ámbito internacional.

Na actualidade a súa regulamentación está dirixida polo seguintes órganos rectores:

  1. O padroado.
  2. A Dirección do Centro.
  3. A xerencia.

A Dirección do Centro Galego de Arte Contemporánea foi exercida dende a súa fundación polas seguintes persoas:

  • Antón Pulido Nóvoa.
  • Gloria Moure Cao.
  • Miguel Fernández-Cid Enríquez.
  • O día 21 de novembro de 2005, a Consellería de Cultura e Deporte da Xunta de Galiza, presentou en rolda da prensa ao novo director do CGAC, responsabilidade que se outorga a Manuel Olveira Paz.

Pertence na actualidade á estrutura orgánica da Consellería de Cultura e Deporte da Xunta de Galiza. O seu horario de apertura é de martes a domingo de 11 horas a 20 horas. O enderezo Rúa Valle Inclán, s/n 15706 Santiago de Compostela. Teléfono de contacto: 981 54 66 29. O prezo de entrada é gratuito.


[editar] O edificio

Atópase no límite da cidade monumental de Santiago de Compostela, nun espazo no que comparte veciñanza do convento de San Domingos de Bonaval, onde se atopa o Panteón de Galegos Ilustres e o Museo do Pobo Galego, lembranza etnográfica da nosa historia. Tamén a recuperación do parque de San Domingos no espazo contiguo ó Centro Galego de Arte Contemporánea, respecta a distribución da antiga horta do convento, coa sucesión de socalcos, solución galaica ó aproveitamento do desnivel do terreo para a utilización agrícola.

Deseñado polo arquitecto portugués Álvaro Siza Vieira (Matosinhos, 1933), veu resolver con acerto e brillantez a posta en valor dunha parte de Santiago de Compostela degradada uns anos atrás cando se abriu a Rúa Valle Inclán, feito que desarticulou o equilibrio do conxunto histórico da zona.

A construción é respectuosa co entorno é ven complementar os espazos arquitectónicos xerados polas fachadas do convento e a Igrexa de San Domingos de Bonaval, e ó mesmo tempo, aporta unha nova fachada á nova rúa.

A estrutura do seu interior como un grande espazo, onde os xogos de volumes das salas, os pequenos detalles escultóricos da terraza ou a presenza da luz exterior, fan do conxunto un capricho para que o visitante deguste en cada paso polo seu interior. Conta con varias salas de exposicións permanentes e temporais, obradoiros, auditorio, biblioteca, cafetaría como de uso público, e a zona de despachos de uso dos servizos administrativos do Centro.

Salientar a sala denominada "dobre espazo", entre a planta baixa e a planta de exposición permanente, o seu vestíbulo de recepción e distribución, a terraza, etcétera. Todas van sorprendendo ao visitante pola singularidade e á vez por ir conectándose unhas coas outras, coma nun máxico labirinto.

Os materiais empregados na construción respectan os propios e definitorios da cidade de Santiago de Compostela, pedra e cristal nas fachadas, e no interior mármore e madeira. A adecuación ó lugar onde se constrúe e ao seu clima, xunto a corrección co entorno, son as máximas desenvolvidas pola arquitecto na preparación deste proxecto.

[editar] Ligazóns externas

Outras linguas