Luísa Villalta

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Luísa Villalta Gómez (A Coruña, 1957 - 2004) foi unha escritora, filógoga e violinista galega.
Estudou filoloxía e formou parte da Orquestra de Santiago de Compostela (desde 1985) e, máis tarde, da Xoven Orquestra de Galicia, escribiu poesía, relatos e teatro.

[editar] Obra

  • Sete haikús (1995) (poesía)
  • Concerto para un home só (1989) (teatro)
  • O representante (1990) (teatro)
  • Música Reservada (1991) (poesía)
  • Siléncio, ensaiamos (1991) (narrativa)
  • O paseo das Esfinxes (1991) (teatro)
  • O don Hamlet de Cunqueiro: unha ecuación teatral (1992) (ensaio)
  • Ruído (1995) (poesía)
  • Rota ao interior do ollo (1995) (poesía)
  • Novo do trinque (1997) (narrativa)
  • Teoría de Xogos (1997) (narrativa)
  • O outro lado da música, a poesía (1999) (ensaio)
  • As certezas de Ofelia (1999) (teatro)
  • Narradoras (2000) (narrativa)
  • As chaves do tempo (2001) (narrativa)
  • Desperta do teu sono (2002) (narrativa)
  • Apresados sen presa (2002) (poesía)
  • Estudo das sombras (2002) (poesía)
  • Modulación de Orfeu (2002) (poesía)
  • A lingua dos sons (2003) (ensaio)
  • A Música e Nós (2003) (ensaio)
  • En concreto (2004) (poesía)
  • Libro das colunas (2005) (ensaio)