Sequoia

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Sequoias en California
Agrandado
Sequoias en California

O xénero Sequoia consta dunha única especie, Sequoia sempervirens, comunmente chamada Sequoia vermella de California da familia dos cipreses cupressaceae. É unha árbore perennifolia moi lonxeva (entre 2.000 e 3.000 anos) e a máis alta do mundo, chegando a atinxir máis de 112 m. de altura e 7 m. de diámetro na súa base.

O termo Sequoia tamén se usa como nome xenérico para a subfamilia Sequoioideae, na cal se clasifica este xénero xunto con Sequoiadendron (sequoia xigante) e Metasequoia (Metasequoia).

O tronco é recto, cilíndrico con pólas horizontais lixeramente curvas para abaixo e posúe unha cortiza moi grosa, suave e dunha brillante cor parda-colorada que vai escurecendo exposta á intemperie. As follas son de tamaños variábeis: entre 15-25 mm. longas e aplanadas en árbores novas e gromos á sombra na zona inferior da copa dos exemplares vellos, até 5-10 mm. de longo en gromos expostos a pleno sol na parte superior da copa de árbores máis vellas; entre ambos os extremos hai unha ampla transición de tamaños. Son de cor verde escura nas partes superiores e inferiormente posúen dúas bandas con estomas branco azuladas. A disposición da folla é espiral, aínda que as máis grandes e sombreadas están xiradas para a base para conservar unha posición plana e obter a máxima luz posíbel. Os conos son ovoides, de 15-32 mm. de longo con 15-25 escamas dispostas en espiral; maduran entre 8-9 meses despois da polinización a finais do inverno. Cada escama destes conos contén entre 3 a 7 sementes, cada unha de 3-4 mm. de longo e 0,5 de ancho, con dúas alas de 1 mm. Estas sementes son liberadas cando as escamas maduran e se abren ao secarse.

A sequoia vermella máis vella ten uns 2200 anos; moitas outras exceden os 600 anos. É unha das tres especies de árbores de madeira vermella. Esta, utilizada antigamente na construción, emprégase hoxe en día na ebanistería pola súa alta calidade e a súa rechamante cor.

O seu hábital natural, que se encontra en sistemas montañosos bastante húmidos e crecen en grupo, resgardándose de fortes ventos e xeadas, encóntrase nunha estreita faixa do oeste de Estados Unidos que abrangue desde a zona meridional de Oregon até California central onde a podemos ver tanto en zonas chás como nas húmidas dos outeiros costeiros.
Foi introducida en Europa en 1843 e hoxe en día é popular en parques europeos dado o seu alto valor ornamental.

Aínda que das sequoias é moi coñecida a súa lonxevidade (computada en milleiros de anos), hoxe en día é o ser vivo máis grande do planeta. No pasado foi superado por eucaliptos e abetos hoxe en día extintos. A forma en que está deseñada a súa estrutura é chamativa: a partir da mesma raíz crecen troncos independentes mais moi próximos uns doutros, de xeito que se un fora danado, os demais desenvolveranse independentemente, aínda que achegando seiva ao tronco que a necesita.

Commons
Commons ten máis imaxes sobre: