Sinatura, Identificación biométrica
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Índice |
[editar] Proceso
A persoa recoñécese á traves da forma en que asina, máis que polas características da súa sinatura[1]. A mostra biométrica obtense a partir de datos como a lonxitude e dirección da sinatura, ou a velocidade e presión exercida polo bolígrafo.
A dificultade tecnolóxica do recoñecemento a través da sinatura estriba en saber diferenciar os rasgos que nunca cambian, e os que si o fan en cada asinatura. O sistema tamén ten que ter en conta os cambios na forma de asinar co paso do tempo, e ten que adaptarse a esos cambios, actualizando permanentemente o patrón que identifica ao usuario.
[editar] Fiabilidade
[editar] Facilidade de uso
[editar] Prevención de ataques
[editar] Aceptación
A aceptación destas tecnoloxías é moi alta, pois a sinatura foi o principal método de identificación durante os últimos séculos.
[editar] Permanencia
[editar] Tempo de espera
[editar] Custo
A identificación a través da sinatura foi o primeiro sistema biométrico en baixar dos 1000$. Foi en 1987. Hoxe poden atoparse sistemas por menos de 100€.
[editar] Universalidade
[editar] Exemplos de uso
- En oficinas do servizo de desemprego de Inglaterra emprégase o recoñecemento da sinatura para validar a identidade do beneficiario da prestación de desemprego.
- A prisión de Pentonville en Inglaterra emprega a identificación por sinatura para evitar que os presos recollan a comida de outros presos no seu nome.
[editar] Referencias
Kimmel School of Construction Management, Engineering and Technology