Evaristo Pérez de Castro
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Evaristo Pérez de Castro (Valladolid 1778 - Madrid 1848). Político español.
Deputado nas Cortes de Cádiz, tivo un papel decisivo para alcanzar a soberanía nacional española. Ministro da Guerra e de Xustiza durante o Trienio liberal, foi quen lle concedeu a amnistía aos afrancesados que se exiliaran como consecuencia da represión de Fernando VII. Nomeado por María Cristina de Borbón Presidente do Consello de Ministros. Baixo o seu mandato, Baldomero Espartero firmou o fin da Primeira Guerra Carlista. En 1840 presentou a Lei de Concellos que permitía maior intervencionismo na administración local por parte do Estado, e que dividiría á sociedade política da época, e remataría coa abdicación de María Cristina e o ascenso de Espartero á rexencia.
Reinado de Isabel II de España | ||
---|---|---|
Segue a: Bernardino Fernández de Velasco |
Evaristo Pérez de Castro (1838-1840) |
Precede a: Antonio González y González |
Presidente do Goberno de España |