Arxemil, O Corgo

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

A parroquia de San Pedro de Arxemil encóntrase nun contorno natural envexable: Rodeada nas súas tres cuartas partes polo río Chamoso, afiánzase nunha paraxe, coma se dunha pequena península se tratase. Península inzada de cultura, historias, personaxes, arte, romanticismo, e na cal se acada unha frutifera integración da innovación do mundo actual nun contorno de antano.

Son moitas as características destacables de Arxemil e todas elas de igual fermosura e interese. A ponte de "Galiñeiros" xorde en pleno bosque como vestixio romano e antiga vía de contacto de " Lucus Augusti" coa península. O seu estado actual non é o desexado por tódolos que temos a sorte de poder camiñar sobre ela e, baixo a vizosa veneración dos seus apoios, explorar un pasado latente; pero a estrutura está intacta e, pese a non ter restauración ningunha no seu currículo, destaca a súa maxestuosidade e o encanto que inda conserva centos de anos logo da súa construción.

Por ese mesmo camiño, que nos leva a unha parroquia veciña, e no exuberante bosque, en medio de piñeiros, carballos e castiñeiros pódense encontrar, non sen axuda, unha das lembranzas históricas menos coñecidas, pero quizabes máis intrigrantes da zona. Apartando as ramas medradas e a espesa maleza ábrense ante os nosos ollos dous profundos buratos con figura humana. De aproximadamente 30 cm de fondo, na actualidade cubertos de brión e auga en inverno, convídannos a pensar que naquelas paraxes debeu no seu momento de existir un asentamento romano, non sen facernos dubidar sobre a verdadeira procedencia dos monolitos, inda non concretada. Son realmente esplendorosos e á vez intrigantes, pois invitan a artellar hipóteses sobre afastados tempos. As historias dos maiores do pobo, corroboran a devandita orixe romana, ó destacar antigos asentamentos destruídos a favor da agricultura en paraxes internas no monte.

O viaxeiro que se achega a Arxemil gozará tamén de dous antigos muíños ancorados na ribeira do río, outrora fartos de traballo, hoxe morréndose no esquecemento, de aí o seu encanto. Para aqueles ós que guste un bo día de sol e auga, recomendable é, tras unha primeira visita á aldea, a praia fluvial, á que se pode acceder tamén dende a nacional VI. En Arxemil non hai restaurantes, nin negocios abertos ó público, pero non por iso somos menos prósperos: hai empresas e emprendedores, xente que trata de buscar un futuro e poder seguir vivindo en tan fermoso lugar; así a todo, os que nos criamos "enzoufados de lama nos campos", mantemos as nosas casas como pequenos tesouros, restaurándoas e coidándoas en medio dunha paisaxe idílica.