Lois Diéguez
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Lois Diéguez Vázquez (nado en Monforte de Lemos en 1944). Escritor e político galego.
Estudou enxeñería topográfica en Madrid, militante da UPG, foi un dos fundadores e voceiro da AN-PG e deputado polo BNPG no Parlamento de Galicia (1981-1985). Membro da Asociación de Escritores en Lingua Galega
O seu poema Eu son a voz do pobo, converteuse nunha das cancións emblemáticas o grupo Voces Ceibes
[editar] Obra
- Albre de espranza, 1966 (poemario)
- Canciós pra un agromar branco e azul, 1968 (poemario)
- A torre de Babel, 1968 (novela).
- O tempo sin sañida, 1972 (narrativa)
- Galou Z-28, 1976 (novela)
- O ferro dos días, 1982 (poemario)
- A canción do vagamundo, 1986 (novela)
- Artusa, 1989 (narrativa infantil)
- Monólogos no espello, 1993 (relatos)
- Tres sombras góticas e unha rosa, 1995 (narrativa
- Henriqueta na galeria, 1997 (narrativa)
- Viaxes ás terras encantadas de Lemos, 1999 (narrativa)
- A casa de Galiaz, 2003 (narrativa)