Max Mosley

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Max Rufus Mosley (nado en 1940, en Londres, Reino Unido) é o actual presidente da Federación Internacional do Automóbil, cargo no que está levando a cabo o seu cuarto mandato.

É o segundo fillo do líder da Unión Británica de Fascistas, sir Oswald Mosley e de Diana Mitford. É graduado en Física pola Oxford Christ Church desde 1961. Durante o seu tiempo en Oxford foi secretario da Oxford Union. Estudou dereito en Gray's Inn en Londres e doctorouse como abogado en 1964. Correu en clubes do Reino Unido durante 1966 y 1967 seguido da Fórmula Dous para o London Racing Team e para o equipo de Frank Williams no 1968. Retirouse no 1969 e convertiude nun dos fundadores da productora de monoplazas March. Consegiu un certo éxito na Formula Un, ao quedar March terceiro no campeonato de constructores dos anos 1970 e 1971 e co subcampeonato de Ronnie Peterson tamén en 1971. Asimesmo, adquiriu un gran prestixio na venta de chasis e coches de Fórmula Dous.

A principios dos 70 integrouse en la FOCA (Formula One Constructors Association), unha asociación de equipos para defender os dereitos das escuderías e mantener un control común do deporte. A finais do 1977 Mosley abandonou oficialmente a FOCA y convirtiuse en asesor da misma. Máis tarde foi electo como presidente da FISA (Fédération Internationale du Sport Automobile, un comité da FIA. Unha posterior reestructuración da FIA obligouno a dimitir do seu cargo na FISA e fue elexido como presidente da FIA.

Por aquel tempo Bernie Ecclestone era el presidente da FOCA y Jean Marie Balestre érao da FISA. Ambos tivieron diferencias sobre a reglamentación e o debate económico, loitando así polo control do deporte. Mosley axudou a resolve-lo conflicto asinado o Pacto da Concordia, dando a FISA o control da reglamentación e a FOCA o control dos dereitos televisivos e a promoción.

Pouco tiempo despois, Mosley desapareceu por completo da Fórmula 1 durante 3 anos, pero volveu en 1986 para ser presidente da Comisión de Constructores da FISA e establecer a comisión de admisión do equipo Simtek Research. Vendeu a súa parte de Simtek en 1991 cuando foi elexido presidente da FIA, gañando a Jean Marie Balestre por 43 votos a 29. Dimitiu anos más tarde, declarando que podría ser elegido más polo seus méritos que polos errores do seu antecesor; a FIA inmediatamente reelixiunos por catro años máis. Foi elexido por outro período en outubro de 1997, un terceiro en 2001 e un cuarto en 2005.

Os aficionados criticaron a Mosley por moitos dos seus cambios de reglas e cargaron contra el por situacións como as ocurridas no Gran Premio dos Estados Unidos de 2005, no cal só 6 monoplazas saliron a pista. Os partidarios de Mosley sosteñen que todos os cambios de reglamento tiveron o apoio dos equipos que forman o Pacto da Concordia. En relación con Indianápolis, Mosley declarou que a FIA non tiña outra salida que lanzar a carreira con seis coches porque os equipos Michelin no buscarían ningunha solución alternativa, salvo unha chicane que non foi aprobada. Esto puxo a todo o mundo nun grave problema ante a ley en caso de accidente.

En xunio de 2004 Mosley anunciou que deixaría o seu cargo en outubro de ese ano. De todos modos, en xullo do mismo ano arrepintiuse da súa decisión despois de que o Senado da FIA lle pidiera que seguira. O sue actual mandato conclue en outubro de 2009 aínda algúns rumores apuntan que abandonará o cargo antes do fin do mesmo.

Mosley y Bernie Ecclestone teñen aínda o control total sobre a Fórmula 1; entre outros eventos, a FIA actualmente regula o Campionato do Mundo de Fórmula 1, o Campionato do Mundo de Rallyes (WRC) e o Campionato GT.

Mosley estivo un tempo interesado en ser membro do Partido Conservador británico e membro do parlamento, ao igual que o seu pai, aínda cambiou a súa ideoloxía a do Partido Laborista ao conñecer ao seu líder, John Smith, en 1994.

[editar] Bibliografía

Obtido de http://es.wikipedia.org/wiki/Max_Mosley