Shmuel Yosef Agnon - שמואל יוסף עגנון
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Shmuel Yosef Agnon. (Buczacz 1888 - Xerusalén 1970). Escritor israelí de lingua hebrea.
Premio Nobel de Literatura en 1966.
Nado, co nome de Shmuel Yosef Czaczkes, na Galitzia austríaca (agora en Ucraína), educado polo seu pai, un comerciante de peles seguidor do hasidismo, cando tiña 8 anos comezou a escribir en hebreo e yiddish. Aos 15 anos escribiu a súa primeira obra creativa, un poema en yiddish verbo dun cabalista, e continou a editar poemas e historias en hebreo e yiddish, ata un total de 70 pezas ata que en 1908 emigrou a Jaffa (Palestina), influído polo movemento sionista. Na súa primeira obra publicada en Palestina (Agunot) empregou o acume de Agnon, que se convertiu no seu nome literario, e en 1924 o seu apelido oficial.
En 1913 trasládase a Alemaña, en 1924 o lume queima a súa casa, destruíndo todos os seus manuscritos, nese mesmo ano retorna a Xerusalén, pero en 1929 a súa biblioteca foi destruída de novo nunha revolta árabe.
A publicación de Hakhnasat Kalah (O enxoval da noiva) (1931), novela épica na que describe a Galitzia xudía de comezos do XIX, fixo de Agnon unha figura central da literatura hebrea. As súas obras representan a fusión da ironía, relato relixioso, experimentalismo e surrealismo, e a lingua empregada representa un compromiso entre o hebreo bíblico e o neohebreo.
[editar] Obras
Agunot (Esposas abandonadas), 1908
Sippure Ahawin, 1925
Hakhnasath Kallah (O enxoval da noiva), 1931
Nidach, 1931
Sipur Pashut (Unha simple historia) 1935
Ore'ah Nata Lalun (Un convidado para a noite), 1939
Yamim Nora'im (Días de temor) 1938
Sefer, sofer, vesipur, 1938
Shevu'at Emunium, 1943
Temol Shilshom (Antonte), 1945
Sefer Hamaasim, 1951
Chemdat, 1952