Illa de Tristán da Cuña

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Tristán da Cuña (ing. Tristan da Cunha) é unha illa remota no Sur do Océano Atlántico. Latitude 37ºS, lonxitude 12ºO. É unha dependencia de Santa Helena, a cal tamén é dependencia do Reino Unido. En 1961, unha erupción vulcanica na illa resultou na evacuación de alguns habitantes (unha centena) para a Gran Bretaña, a pesar de moitos teren regresado. É extremamente difícil aceder á illa, debido ao seu isolamento e o feito de ser rodeada por penedos con máis de 600 metros de altura. Os viciños máis próximos de Tristán da Cuña son a illa noruega de Bouvet, a sueste, e a illa da Xeorxia do Sur, británica, a sudoeste.

[editar] Xeografia

O nome Tristán da Cuña é usado para o arquipélago, que consiste en:

  • Tristán da Cuña (illa)
  • Illas Nightingale
  • Illa Inaccesible
  • Illa Gough (tamén chamada Diogo Álvares), a 350 km
  • Illa do Meo
  • Stoltenhoff

A illa principal é bastante montañosa; a única área plana contén a vila de Edimburgo (ing. Edinburgh), capital. O ponto máis alto, The Peak (2010 m), fica coberto por neve no inverno.

Tristán da Cuña é un local de nacimento de albatros-errantes (Diomedea exulans).

[editar] Poboación

Existen á volta de 300 habitantes, todos cun dos sete apelidos, con todo os apelidos non son utilizados na práctica. Falase inglés e a relixión practicada é a anglicana. Existen alguns problemas de saúde debido á endogamia, incluindo asma e glaucoma, consecuencia do casamento inevitable entre casais con grau de parentesco próximo, como por exemplo casamentos entre curmáns en segundo grau, causado un cada vez máis restricto recurso xenético. O arquipélago non posui aeroporto, posuindo apenas un pequeno porto pesqueiro.

Non hai televisión, mais existen aparellos televisivos que son usados para o visionamento de vídeo, con todo non hai servizos de aluguer de vídeos. Nen existen tamén xornais.

Existe unha escola, un hospital, un posto de correos, un museo, un café, un bar (pub), e unha piscina. Despois dos 16 anos, aqueles que desexan proseguir os estudos poden facélo na Gran Bretaña.

Á data de 2003, non era permitido o establecimento de estranxeiros. A maior fonte de proveitos externos do arquipélago é a venda de selos para colección. Por esta razón, TA e TAA tén unha reserva excepcional ao abrigo do ISO 3166-1 a pedido da UPU (Unión Postal Universal) para representar Tristán da Cuña. Outra fonte de rendimento é a pesca de langosta para exportación para o Xapón e EUA.

[editar] Historia de Tristán da Cuña

O arquipélago foi descoberto en 1506 polo navegador portugués D. Tristao da Cunha, que deu o seu nome á illa, mais que non puido atracar; foi máis tarde anglicizado a Tristan da Cunha nome oficial da illa. A primeira volta ao arquipélago foi feita pola fragata francesa L'Heure du Berger no 1767. Pesquisas inglesas foron despois feitas na illa principal e trazouse unha primeira cartografía. Detectouse a presenza de auga nunha grande fervenza de Big Watron e nun lago no Norte da illa, e os resultados foron publicados por un hidrógrafo da Royal Navy in 1781.

O primeiro colono permanente foi Jonathan Lambert, de Salem, Massachusetts, que chegou ás illas en 1810. Declarounas propriedade sua e renomeounas Illas do Refresco (Refreshment). A súa soberania foi curta, pois morreu nun accidente marítimo en 1812. Con todo, a grande riqueza que conseguiu coa venda de aceite de león mariño a navios de pasaxe está, supostamente, ainda agochada nalgures da illa.

En 1815 os británicos anexaron formalmente as illas, sobre todo como medida para asegurar que os franceses non as poidesen usar como base para unha operazón de rescate para libertar Napoleón Bonaparte da súa prisión en Santa Helena.

Ata hoxe, os habitantes de Tristán da Cuña continúan a ser membros orgullosos da Commonwealth Británica.

A illa deu o nome ao albatros de Tristán, que entre tanto xa se extinguiu no arquipélago.