Sinatura, Identificación biométrica

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Índice

[editar] Proceso

A persoa recoñécese á traves da forma en que asina, máis que polas características da súa sinatura[1]. A mostra biométrica obtense a partir de datos como a lonxitude e dirección da sinatura, ou a velocidade e presión exercida polo bolígrafo.

A dificultade tecnolóxica do recoñecemento a través da sinatura estriba en saber diferenciar os rasgos que nunca cambian, e os que si o fan en cada asinatura. O sistema tamén ten que ter en conta os cambios na forma de asinar co paso do tempo, e ten que adaptarse a esos cambios, actualizando permanentemente o patrón que identifica ao usuario.


[editar] Fiabilidade

[editar] Facilidade de uso

[editar] Prevención de ataques

[editar] Aceptación

A aceptación destas tecnoloxías é moi alta, pois a sinatura foi o principal método de identificación durante os últimos séculos.

[editar] Permanencia

[editar] Tempo de espera

[editar] Custo

A identificación a través da sinatura foi o primeiro sistema biométrico en baixar dos 1000$. Foi en 1987. Hoxe poden atoparse sistemas por menos de 100€.

[editar] Universalidade

[editar] Exemplos de uso

  • En oficinas do servizo de desemprego de Inglaterra emprégase o recoñecemento da sinatura para validar a identidade do beneficiario da prestación de desemprego.
  • A prisión de Pentonville en Inglaterra emprega a identificación por sinatura para evitar que os presos recollan a comida de outros presos no seu nome.

[editar] Referencias

Kimmel School of Construction Management, Engineering and Technology

[editar] Notas

  1. [1]