Guitarra eléctrica
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Unha guitarra eléctrica é unha guitarra cun ou máis transductores electromagnéticos ("pastillas") que converten as vibracións das cordas en sinais eléctricas capaces de ser amplificadas e procesadas. Hai guitarras sen caixa de resoancia (guitarra eléctrica sólida) ou cunha caixa máis pequena do habitual (semisólida), ás veces con buratos cara o exterior con formas en "f" semellantes aos das caixas de resoancia dos violíns e outros instrumentos acústicos.
Índice |
[editar] Partes da guitarra
[editar] Corpo
Normalmente de madeira (arce, aliso, caoba), aínda que ás veces de materiais sintéticos como o luthite. Ten no seu interior as compoñentes electrónicas e pode ser semisólido cunha pequena caixa de resoancia. A densidade da madeira incide no lapso que unha nota permanece sostida despois de pulsar a corda (a maior densidade, maior tempo). As cordas fíxanse a el por medio da ponte. Hai diversos tipos de ponte, cada un con características específicas que inciden no son final do instrumento e incluso algunhas pontes inclúen pastillas pezoeléctricas para captar a vibración das cordas ou palancas de vibrato para variar lixeiramente a tensión das cordas e causar un efecto vaivén na entoación.
[editar] Mástil
Tamén feito dunha ou varias pezas de madeira, ten no seu interior unha barra de aceiro ou outro material moi resistente, chamada alma, para contrarrestar a tensión das cordas sobre el e que non perda linealidade. Soe ir atornillado ao corpo (como na Stratocaster) ou ben pegado (na Gibson Les Paul). Sobre el atópase o diapasón (onde se apoian os dedos ao tocar) da mesma madeira que o mástil ou outra (palorrosa, wenge, ébano) encolada a el. Sobre o diapasón e en perpendicular ás cordas atópanse os trastes; pequenas barras metálicas (de aceiro normalmente) que entran en contacto coa corda ao apoiar os dedos no espacio entre eles e sobre o diapasón.
[editar] Clavixeiro
É o extremo do mástil onde as cordas van enroladas a unhas pezas metálicas cilíndricas cun parafuso sen fin que regula a tensión da corda e polo tanto a súa afinación.