Complemento directo

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

En sintaxe chámase complemento directo á función que desempeña un sintagma nominal, un pronome ou unha oración subordinada substantiva que é afectada de forma directa e inmediata pola actividade do verbo: "Pedro come peras". Por iso é un complemento que é seleccionado soamente polos verbos transitivos.

[editar] Uso da preposición a

En galego, o complemento directo de cousa e de persoa constrúen sen preposición, no entanto, se o núcleo do sintagma nominal é un persoal ou un determinante en función pronominal que se refire a unha persoa, soe ir precedido pola preposición a: "Xoana come peras" / "Lelo matou o garda" / "Lelo gabouno a el / Non pillou a ningún

[editar] O recoñecemento do complemento directo

1. Cando se trata dunha terceira persoa ou cousa, o complemento directo localízase substituíndoo polo persoal átono correspondente: o, a, os ou as:

Xisela o matou (o gato)

Este sistema non sempre é válido para os falantes do español, pois é frecuente que os falantes do español, ó falaren galego, incorran no castelanismo denominado lleísmo de persoa, que consiste en substituír a forma do pronome de terceira persoa para o complemento directo o/os ou a/as pola forma do pronome de terceira persoa para o complemento directo lle/lles: "*Pedro chamoulle por teléfono" por "Pedro chamouno por teléfono".

2. As máis das veces o verbo queda coxo se lle quitamos o seu complemento directo, o que facilita o seu recoñecemento:

Irma dixo... ola

3. Cando a oración activa vólvese en pasiva, o complemento directo vólvese suxeito paciente:

  • Activa: Mariña (suxeito axente) come peras (complemento directo).
  • Pasiva: As peras (suxeito paciente) son comidas por Mariña (complemento axente)
Outras linguas