Sybilla Masters
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Inventos Sybilla Masters (? - 1720)
Foi a primeira muller que coñecemos como inventora (adiantándose oitenta anos á segunda inventora norteamericana), así como a primeira persoa das colonias inglesas en norteamérica en patentar. O seu nacemento, data e lugar, son descoñecidos.
Nas colonias norteamericanas comíase fariña de millo, que as mulleres moían entre dúas pedras grandes, levando unha grande cantidade de traballo. Sybilla observou ás mulleres nativas, que machacaban o millo con paos cun bo rendemento, a raíz do que inventou un muíño que usaba martelos e do que se obtiña fariña limpa, o que permitiu ver o resultado dende unha nova perspectiva, ó que chamou “Arroz Tuscarora”. Partiu da colonia a Inglaterra en 1712 para patentar o invento, pero tivo que esperar ó 1715 para que o rei lle concedera a patente para ó nome do seu marido Thomas Masters, que, legalmente pasou a ser o inventor, pero sempre mantivo a autoría da súa muller. Sybilla volveu a América no 1716, despois dunha segunda patente: era hábil coas súas mans; traballaba con follas de palma e palla, e discorreu un xeito de entretecelas, o que usou para facer sombreiros, poñendo unha tenda en Londres para a venda de sombreiros e bonetes feitos dese xeito mentres esperaba a concesión de patentes (que daquela non seguía unhas normas burocráticas como na actualidade). Á volta a América, Thomas Masters construíu un muiño coa súa idea para exportar a Inglaterra a nova fariña, pero así como o muíño traballou ben, o novo sabor non tivo mercado.