François de Bassompierre
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
François de Bassompierre (1579 - 1646) foi un militar e diplomático francés.
Naceu no castelo de Harrouel en Lorrena, Educouse en Baviera e Italia e en 1598 entrou na corte de Henrique IV de quen se converteu en favorito, en 1600 participou na campaña de Savoia e en 1603 loitou contra dos turcos en Hungría. Tras a morte de Henrique IV permaneceu leal á rexente, María de Medicis ata que Luís XIII asumiu o trono en 1617. Foi embaixador en España extraordinario en España para resolver o conflito da Valtelina e asinou o Tratado de Madrid, 1621. Foi tamén embaixador en Suíza (1625) e Inglaterra (1626). Loitou contra dos hugonotes (1621-1622) e polas súas accións conseguiu o ascenso a mariscal de Francia. Participou no sitio de La Rochelle (1628) e en 1629 participou na campaña contra os rebeldes do Languedoc. Oposto ao cardeal Richelieu estivo preso na Bastilla dende 1631 ata a morte do cardeal en 1643 e nese tempo escribiu as súas memorias que se publicaron en 1665 co título de Le Journal de ma vie, e que son unha fonte importante para coñecer a historia do seu tempo.