Alba (poema)

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Para outros significados de alba véxase Alba (homónimos)


Na lírica occitana unha alba é un poema no que se narra a despedida dos amantes coa chegada do abrente, é un amigo ou servente, que recibe o nome de gaita (vixía) o que se encarga de espertar os namorados para non seren descubertos polo home da dona. Entre as albas máis coñecidas está Reis glorios de Guiraut de Bornelh
Na lírica galego-provenzal tan só hai un exemplo de alba, Levad´, amigo, que dormides as manhanas frías de Nuno Fernández Torneol.