Suso Peña
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Jesús de la Peña Santiago Rego, nado e morto en Ribadeo (1941 - 5 de febreiro de 2005) foi un artista ribadense que deixou fonda pegada na localidade.

Está considerado como o primeiro galego que se adicou de xeito profesional á banda deseñada (opinión por exemplo, de Miguelanxo Prado. Tras pasar polo servizo militar en paracaidistas, participou no grupo 'La Floresta' (así denominado por Luis Gasea debido á situación do centro de traballo) a finais dos 1960, xunto a outros autores como Carlos Giménez, Adolfo Usero, Esteban Maroto, Luís García ... Traballou para axencias con cómics de ciencia ficción, aventuras e outros, por un período de vintecinco anos nos que viu publicacións súas en América e Europa. Así, por exemplo, realizou, xunto con Carlos Giménez, varios episodios da serie «Alex, Khan y Khamar» para a axencia de José Ortega, con destino ao mercado europeo, e participou en revistas como Creepy nos eidos da ciencia ficción e as aventuras. Nos oitenta deixou a Banda deseñada para adicarse á fotografía, docencia, pintura e logo tamén (anos 90) realización de páxinas web. Algunhas das súas obras de b.d. son "Cinco por infinito", "El hombre de Pinkerton" e o libro divulgativo sobre a Constitución española.
O día 4 de febreiro de 2006 inaugurouse unha rúa co seu nome no barrio de San Lázaro en Ribadeo.
Índice |
[editar] A persoa
Suso Peña pode calificarse de 'fotógrafo da ría', pero tendo en conta que non é máis que outra das súas facetas. A parte de como artista nas diversas vertentes que practicou, foi un ecoloxista, antinuclear, antiguerra e ribadense que amaba ás úa terra. Manifestacións prácticas do anterior son a súa defensa da ría fronte ós recheos, animación social fronte a daquela impulsada central nuclear en Xove, mantedor dos encontros mensuais contra a guerra de Iraq e en lembranza do asesinado José Couso, a súa participación na Plataforma da Defensa da ría de Ribadeo, impulsor da primeira asociación veciñal de Ribadeo, etc. As anteriores son manifestacións que indican o seu posicionamento persoal e a actividade para manter de xeito efectivo o entorno natural, Ribadeo e as súas ideas fronte ó obscurantismo e ás imposicións de poder fronte ás teses cidadáns..
[editar] Curiosidades sobre Suso Peña
Foi unha persoa polifacética, pero ante todo, foi unha boa persoa. O seu carácter afable deixaba á vista unha grande humanidade, que fai remarcar o seu aspecto de actuación social e tamén ecolóxica. 'É unha persoa que nunca quixo seer importante' ou 'deixaba os cacahuetes na fiestra para que os paxaros viñeran alimentarse cando quixeran' manifestan aspectos diversos da personalidade que foron expresados na súa homenaxe.
[editar] Obras
[editar] Series
1968 Cinco, por Infinito (Delta 99); nas tres primeiras entregas, e co colectivo Grupo La Floresta, con guións de Esteban Maroto 1970 Safari en África (Gran Pulgarcito), con outros autores (guións de Sánchez Pascual) 1970 Gringo , con outros autores 1971 La Cobra de Rajasthan / Aventuras en la Selva (Trinca), co colectivo Grupo La Floresta (guións de Yáñez) 1975 La saga de las víctimas (Dossier Negro) 1977 Jeff Blake, el Hombre de Pinkerton (Kung Fu), con guións de Carlos Echevarría e F. Enríquez 1982 Control (no mensual 1984), sobre guións propios 1983 Wheeler (Avui)
[editar] Seriais
1969 Aventuras na Selva (Euredit: Euroaventuras, 4 n.)
[editar] Publicacións nas que participou
Avui || Bikini Cat || Cimoc (selo Riego) || Comix Internacional + Ilustración || Creepy (época I) || Delta (selo Delta) || Delta 99 || Din Dan || Dossier Negro || Gran Pulgarcito || Gringo || Kung Fu || 1984 || Pulgarcito Extraordinario Verano 1971 || Super Pulgarcito (época II) || Terror Gráfico || Trinca || Vampus
[editar] Monografías
1975 El buque pirata (Bruguera: Joyas Literarias Juveniles, núm.136), sobre guión de José Antonio Vidal Sales 1976 La cadena de la vida. Fauna africana (Columna; 5 tomos), con Luis Roca e outros 1977 Solidaridad con El Papus (73 selos editores); colectiva 1985 El Senado de España (Publicaciones del Senado), sobre guión de Fernando Guijarro