Pepa a Loba

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Pepa a Loba foi unha bandoleira galega do século XIX, que acadou gran fama asaltando camiños e roubando a caciques e cregos.

Índice

[editar] Dúbidas sobre a súa existencia

Os contos que falan a existencia dunha bandida chamada Pepa a Loba, que dirixiría a súa propia gavilla de ladróns, son moitos e están espallados por toda Galicia. Todos eles fan referencia ao século XIX.

Ademais dos contos, existe unha referencia escrita que parece probar a existencia real de Pepa a Loba e é unha mención que a escritora e penalista Concepción Arenal fai dela logo dunha visita ao cárcere da Coruña.

O escritor Carlos Reigosa, autor dunha novela sobre a vida de Pepa a Loba, entende que segundo as súas fontes, a famosa bandida debeu nacer no norte da provincia de Pontevedra contra a década de 1830, que actuou nas terras do centro do país, desde Monterroso ata a costa occidental, e que nos anos sesenta mudou o seu ámbito de operación cara ás terras do norte de Lugo. Segundo Reigosa, ademais, habería testemuños populares que apuntarían a existencia dunha casa da súa propiedade na Terra Chá e que antes de estar presa na Coruña pasara polo cárcere de Mondoñedo.

[editar] A teoría da autoría múltiple

Outra posibilidade que se baralla é que houbese máis dunha Pepa Loba. Desta maneira, unha primeira bandida levaría este alcume, e outras mulleres que se dedicaron ao bandoleirismo adoptarían ou ben serían coñecidas pola mesma denominación. Iso podería explicar a cantidade de referencias á existencia de Pepa a Loba que se dan por toda Galiza.

[editar] Referencias literarias

  • Pepa A Loba, novela de Carlos Reigosa. Xerais, 2006.

[editar] Ver tamén

  • Xan Quinto