Córnea
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
A córnea é a parte anterior transparente e protectora do ollo dos vertebrados. Localízase na rexión polar anterior do globo ocular. A córnea e o cristalino teñen a función de focar a luz através da pupila para a retina, como se fose unha lente fixa. Son as lágrimas (secreción lacrimal), que manteñen a córnea húmida e saudábel.
Índice |
[editar] Anatomía Macroscópica
A superficie anterior da córnea é elíptica, medindo aproximadamente 12,6 mn no meridiano horizontal e, 11,7 mn no vertical. Con unha espesura meia de 0,52 mn na rexión central e de 0,65 mn ou máis, na rexión periférica.
Non presenta na súa superficie anterior unha curvatura uniforme. A curvatura máis acentuada dase na rexión central e máis plana na rexión periférica. O raio de curvatura medio está en torno de 7,8 mn na superficie anterior da rexión central, e de 6,6 mn na superficie posterior.
A córnea posúe un poder refracional de 44,00 dioptrías.
A súa estrutura nón é vascularizada e súa inervación está desprovida de baíña de mielina, o que garante a sua total transparencia.
[editar] Anatomía Microscópica
A Córnea está constituída por cinco camadas:
- Epitelio
- Membrana de Bowman
- Estroma
- Membrana de Descemet
- Endotelio.
[editar] Epitelio
O epitélio é a camada da córnea superficial e componse de catro a seis outras camadas de células do tipo epitelio escamoso estratificado e non é queratinizado. A súa espesura é de 10% aproximadamente e está provida de alta capacidade de rexeneración.
Son colunares as células nas camadas máis profundas, con actividade mitogênica. Canto ás células máis superficiais (tidas como máis antigas) comezan a descamar, outras células novas van naturalmente tomando a forma estratificada descrita anteriormente.
Para que ocorra a renovación da célula na superficie son necesarios sete días, período necesario para que se produza da mitose.
O epitelio preséntase como unha superficie lisa e brillante, o que lle asegura o seu poder de refracción. O seu funcionamento é unha especie de bloqueo contra perda de líquidos e, consecuentemente, evita a penetración de microrganismos.
As células basais dos seus bordos presentan extensións dixitais, están unidas entre si pola "zonula adherens" e "gap junctions". As células basais son planas na súa face posterior e adhírense á lámina basal através de hemidesmosomas.
[editar] Membrana de Bowman
Esta membrana está formada de células do epitelio basal, da lámina basal, e de fibras do estroma anterior, a súa espesura é de 8mn a 12mn e a súa formación é por fibras de coláxeno e proteoglicanas, non ten o poder de se rexenerar unha vez lesionada. O seu diámetro é de aproximadamente dous terzos das fibras de coláxeno do estroma. A súa función baséase en manter a integridade e a organización epitelial e manter o epitelio separado do estroma.
[editar] Membrana de Descemet
Sábese que a súa formación acontece aos catro meses de xestación e sua camada anterior se completa próximo ao nacemento.
A Membrana de Descemet é facilmente rexenerada, debido á súa formación a partir do endotelio. Reviste toda a superficie do estroma, que está composta por unha camada anterior perto do estroma e unha camada posterior perto do endotelio.
Esta mesma membrana ten unha espesura que se presenta ao longo da vida, portanto non tendo significado relevante, e permanece en torno de 3 mn na súa camada anterior, e de 2mn para 10mn na camada posterior, que neste caso pode variar co pasar dos anos.
[editar] Endotelio
Medindo aproximadamente 4mn a 6mn de altura e 20mn de comprimento, as células son hexagonais e están dispostas de maneira extraordinaria, pola disposición e polo padrón desas células chámase mosaico endotelial pola súa semellanza.
Cando ocorre perda de células endoteliais, aquelas células que sobraran deslócansese na direción da área lesionada para preencher aquel espazo, aumentando o seu tamaño (polimegatismo) e tambén alterando a súa a forma (pleomorfismo). Todo ese mecanismo é responsábel da reparación do endotelio, lévase en conta o feito de que a mitose nas células endoteliais adultas é lenta e escasa.
Obsérvase en cultivos con soro fetal en humanos a evidencia de mitose celular endotelial.
Para se manter o estado de transparencia e de turxescencia da córnea tórnase necesaria e esencial a integridade funcional do endotelio corneano. É imprescindívbel enfatizar que o endotelio é de suma importancia para manter a transparencia e organización das camadas da córnea; con iso evítase un edema corneano.
Coa exacta transferencia de sodio e potasio, o endotelio leva a auga a unha velocidade de 6,5ml/cm/hora. Sábese que o oxixeno provén do humor acuoso e que o suprimento de glicose provén tamén do humor acuoso e con iso se facilita ese mecanismo de transferencia.
Co nacemento o volume endotelial varía de 3500 a 4000 células por milímetro cuadrado. No individuo adulto ese volume varía de 1400 a 2500 células por milímetro cuadrado. Sendo así o mínimo que se espera para que o endotelio poda manter a súa función é na orden de 400 a 700 células por milímetro quadrado. Sen ese mínimo é imposíbel manter a súa función e a partir diso comeza a ocorrer edema e, consecuentemente, perda da visión.
[editar] Transplantes
Se a córnea for afectada por algunha doenza que provoque, por exemplo, a sua opacidade, é posíbel realizar transplantes a partir de tecidos pertencentes á córnea de doadores. Este feito ten tido efeitos perversos, como o tráfico ilegal de córneas, retirados a crianzas (principalmente de países subdesenvolvidos).
[editar] Ver tamén
- Daltonismo
- Lentes
- Oftalmoloxía
- Retina