Yitzhak Rabin

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Yitzhak Rabin (ou Isaac Rabin) ( יִצְחָק רַבִּין en hebreo ), (Xerusalén 1922 – Tel Aviv 1995) foi un político e militar israelí. Foi o quinto primeiro ministro de Israel entre 1974 e 1977 e de novo entre 1992 e o seu asasinato en 1995, perpetrado por Yigal Amir.
Nado no seo dunha familia sionista, el mesmo identificouse co sionismo e o socialismo dende a súa mocidade, estudou na escola agrícola Kaduri de Galilea, onde se graduou con distinción, pouco despois entra na Palmach, a forza de elite da Haganah, discípulo de Igal Alon ascendeu rapidamente e durante a guerra de independencia mandou un rexemento, trala creación do Estado de Israel mantense na carreira militar, e chega a xefe de Estado Maior durante a guerra dos seis días. Deixou o exército en 1968, nomeado embaixador en Italia e nos Estados Unidos. En 1973 entra no Knesset co Partido Laborista e asume o ministerio de traballo, o 2 de xuño de 1974 foi designado líder do partido e sucede a Golda Meyer como primeiro ministro, foi o primeiro sabra (nado en Israel) en acceder ao posto. Durante o seu segundo mandato xogou un papel destacado nos Acordos de Oslo, que crearon a Autoridade Palestina e acabou por recoñecer á OLP o 9 de setembro de 1993 logo de Arafat renunciar á violencia. En 1994 recibiu o Premio Nobel da Paz con Ariel Sharon e Yasser Arafat

[editar] External links