SS-sveitirnar
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
SS-sveitirnar, eða Schutzstaffel (þýska fyrir öryggissveit) voru stórar öryggis- og hersveitir þýska Nasistaflokksins.
SS var stofnað á 3. áratugnum sem einkavörður fyrir nasistaleiðtogann Adolf Hitler. Undir forystu Heinrich Himmler milli 1929 og 1945 uxu sveitirnar upp í það að vera ein stærstu og valdamestu samtök í Þýskalandi nasismanns. Nasistar töldu SS vera úrvalssveitir, eða lífvarðasveitir í líkingu við þær sem voru í Róm til forna. Allir meðlimir sveitanna voru valdir út frá kynþætti og sóru Leiðtoganum og Nasistaflokknum eilífa hollustu sína. SS-sveitirnar samanstóðu í upphafi af sjálfboðaliðum en eftir 1944, þegar hernaðarmáttur Þýskalands var veikari, voru karlmenn kvaddir í sveitina, margir þeirra undir 18 ára aldri.
SS-sveitirnar skiptust í hinar svartklæddu Allgemeine-SS, sem var pólitískur armur sveitanna, og Waffen-SS sem var hernaðararmur þeirra og sem þróaðist út í annan her Þýskalands með Wehrmacht. Waffen-SS voru frægar fyrir grimmd sína gagnvart óbreyttum borgurum og stríðsföngum.
SS-sveitirnar þekktust frá þýska hernum, meðlimum Nasistaflokksins og yfirmönnum þýska ríkisins á merki og einkennisbúningum sveitanna.