Stöðulögin

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Stöðulögin voru sett af Dönum árið 1871. Lögin byggðust á því að Ísland væri óaðskiljanlegur hluti af Danmörku. Í „skaðabætur“ fyrir það ætlaði danska ríkið að greiða Íslendingum ákveðna fjárhæð hvert ár sem myndi síðan lækka í hvert skipti en eftir 30 ár myndu þær síðan hætta að berast. Íslendingar voru ekki sáttir við lögin og var þeim hafnað af Alþingi. Síðan var samið nýtt frumvarp byggt á því sem var samið á Þjóðfundinum 1851 en því var hafnað síðan af Dönum.


Þessi grein sem fjallar um íslensk stjórnmál er stubbur.
Þú getur hjálpað til með því að bæta við hana