Sven Hassel

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Sven Hassel (fæddur 19. apríl, 1917) er Danskættaður hermaður og rithöfundur sem hefur skrifað skáldsögur sem eru að hluta til sjálfsævisögulegar, byggðar á reynslu hans í Heimsstyrjöldinni síðari.

Í bókunum sínum lýsir Hassel stríðinu í gegnum fyrstu-persónu sögumann með sama nafn og hann. Bækurnar lýsa ævintýrum 27. (Refsi) skriðdrekaherdeildar sem samanstendur af dæmdum glæpamönnum og hermönnum sem hafa komið fyrir herrétt. Fyrir utan Sven, eru það t.d. Legjónarinn (fyrrv. meðlimur frönsku útlendingaherdeildarinnar), risastór maður sem ber nafnið Lilli, svartamarkaðsbraskarinn Porta, riðilstjórinn Gamlingi og Julius Heide, maður sem trúir á Foringjann og Flokkinn. Þeir berjast á flestum vígstöðvum frá norðanverðu Finnlandi til Rússlands.

Sýn Hassels á stríð er slæm: Hermenn berjast aðeins til að lifa af, fólk er drepið óvart eða af lítilfjörlegum ástæðum, Prússneskir foringjar hóta mönnum sínum stöðugt með herrétti, og pirraðir hermenn drepa foringja sína stundum til að losna við þá.

Danskur fréttamaður, Erik Haaest, hefur eytt mörgum árum í að reyna að "fletta ofan af" Hassel. Haaest heldur því fram að Hassel hafi eytt lengstum hluta af stríðinu í hertekinni Danmörku, og að þekking hans á stríði komi frá dönskum SS mönnum sem hann hafi hitt eftir stríðið.

==Bækur eftir Sven Hassel== (Íslensk nöfn)

  • Hersveit hinna fordæmdu (1959)
  • Dauðinn á skriðbeltum (1968)
  • Stríðsfélagar (1969)
  • Í fremstu víglínu (1973)
  • Gestapó (1974)
  • Monte Cassino (1972)
  • Tortímið París (1975)
  • SS-Foringinn (1976)
  • Martröð undanhaldsins (1978)
  • Barist til síðasta manns (1977)
  • Guði gleymdir (1979)
  • Herréttur (1980)
  • GPU-Fangelsið (1981)
  • Kommisarinn (1985)