Gotinên pêşiyan

Ji Wîkîpediya

Gotinên pêşiyan di nav her neteweyê de hîmekî bingehîn ê civakî ye. Xwediyê wan gotinan ne belî ye û di bingeha xwe de gelek caran hatine guhertin. Gotinên pêşiyan, ew gotin in ku çîrokekê, nêzîkatiyekê, an perspektîfekê bi hevokeke kurt tîne zimên ku tim di hişê mirov de bimîne û mirov bi hêsanî bikaribe ji yekî/e din re jî bêje.

Çend Mînakên Cûrbecûr ji herema Oxîyê:

  • Gayê bor ra fîtik mane ye.
  • Heft çîvrokên hirçê hene, her heft jî li ser hermîyê ne.
  • Dema hirç pîr bû kudik pê gunikan dilîzin.
  • Ker kuda here jî kere.
  • Sîrê kerê encax sippe mezin dike.
  • Merî pîvazê nexwe bin devê merîyan nayê.
  • Şoreta kerê palasa wî ye.
  • Bi fisan çarşef boya nabe
  • Hêter çiqas jî ji hev dûr herin guhê xwe tim li ser hevbin.
  • Dijminê bavê nabe dostê lawê
  • Mala bavê meydane mala xezûr zindane
  • Kûsi misk naxwe
  • Mêr çole jin gol e




[biguherîne] Lînk

Wikiquote-Logo Di Wîkîgotin da gotarek li ser Gotinên pêşiyan heye.
  • Şahidê rovî dêla roviye.
  • Dims bi sebrê nabe helaw.
  • Dema seydê guyê tajiyê min tê.
  • Çavê li deriya xwelî li seriya.
  • Dengê defê ji dûr ve xweş tê.
  • Nenere bi bejnê, binere li vînê.

[biguherîne] Grêdanên derve