Odin

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

Den Odin als Wanderer mat Schlapphutt (Georg von Rosen - Oden som vandringsman, 1886)
Vergréisseren
Den Odin als Wanderer mat Schlapphutt (Georg von Rosen - Oden som vandringsman, 1886)

Den Odin ass de Jong vun der Bestla a vum Bor , gehéiert zum Geschlecht vun den Asen a war bestued mam Frigg mat däer en d'Kanner Thor, Balder an Tyr hat. An der germanesch/norderscher Mythologie ass hien den ieweschte vun de Gëtter.

Hien huet nëmme méi säi rietst A. Dat anert hat hie geaffert fir eng Schlupp aus dem Mimir senger Quell vun der Wäisheet kënnen ze drénken duerch déi hie Kenntnis iwwert dat urzäitlecht Wësse kritt. Eng aner Kéier huet hien sech 9 Deeg laang mam Kapp no ënnen un d'Weltesch Yggdrasil gehaang fir vun der Mamm Natur am Géigenzuch d'Muecht iwwert d'Runen ze kréien.

Den Odin gëtt virun allem als Wanderer beschriwwen deen sech ënner d'Mënsche mëscht fir si an der Hirstellung vu Waffen ze ënnerriichten an hinnen d'Konscht vum Dichten a Riede (Rhetorik) bäizebrengen. E gëllt awer och nieft dem Heimdall als deen deen d'Stänn erschaf huet (Kinneken, Baueren, Kniechten). Als Krichsgott herrscht hien iwwert Asgard. Spéider gëtt hien och als Gott vun der Dichtkonscht, de Runen an den Doudegen. Op Walhall hëllt hien déi gefalen Helden op (Einherjer) déi vun de Walküren vum Schluechtfeld dohi begleet goufen. Do bereeden se sech dann op de Ragnarök vir.

Dagsiwwer verfollegt den Odin a sengem Palast dem Valaskjalf op Hlidskjalf wat an der Welt geschitt. Hie schéckt all Dag seng Kueben Hugin a Munin iwwert seng Räicher fir dat si him vun de grousse Geheimnisser vun der Welt beriichte kënnen. An engem anere Palast (Gladsheim) versammelt hien de Rot vun de Gëtter. Nuets zitt hien mat sengem Wuothisheer iwwert d'Akeren a suergt esou fir d'Fruuchtbarkeet vun de Felder. Mat senge Bridder Vili a Ve schnëtzt hien aus enger Esch an enger Ulm dat éischt Puer Mënschen an haucht hinne Liewen an.


[Änneren] Attributen