Kurt Tucholsky
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
De Kurt Tucholsky ( gebuer den 9. Januar 1890 zu Berlin a gestuerwen den 21. Dezember 1935 zu Hindås (Schweden)) war een däitschen Journalist a Schrëftsteller.
Schonn 1911, wärend sengem Droit-Studium huet den Tucholsky mat senger journalistischer Aktivitéit matt kultur- an zäitkritischen Texten ugefaang. Bekannt gouf hien 1912 matt senger Erzielung: "Rheinsberg - ein Bilderbuch für Verliebte".
Als wichtigste Mataarbechter vum Siegfried Jacobsohn wandelt den Tucholsky dem seng Theaterzeitung "Weltbühne" an ee lenksintellektuellt Blad ëm. Dëst doduerch dat hien eng Rei vun geeschträichen an ironeschen Texter ënner verschiddene Pseudonymen (Kaspar Hauser, Peter Panther, Theobald Tiger an Ignaz Wrobel) verëffentlecht.
Seng Zaldotenzäit hat hien zu engem resoluten Krichsgéigner an humanistisch geprägten Radikalliberale gemaach.
Aus Enttäuschung doriwer datt seng Texter nëmme wéineg bewierke konnten an aus finaziellen Uersaachen ass hien 1924 als Korrespondent op Paräis gaang. Trotzdem huet hie weider (fir ronn 100 Zeitungen) geschriwwen a géint déi reaktionär Justiz, d'Statusdenken, dat verklemmten Klengbiergertum an de Chauvinismus gekämpft.
1929 ass hien a Schweden ausgewandert wou hien 1931 säin eenzege Roman "Schloß Gripsholm" erausgin huet.
1993 gouf den Tucholsky vun den Nationalsozialisten ausgebiergert. Seng schlecht Gesondheet an déi hoffnungslos politesch Entwecklung an Däitschland hun hien 2 Joer méi spéit an de Suicide gedriwwen.
Weider Wierker vum Tucholsky waren ënner aneren:
- "Fromme Gesänge" (1919)
- "Träumereien an preußischen Kaminen" (1920)
- "Lerne lachen ohne zu weinen" (1931)