Pe un çestin de perseghe
From Wikipedia
PE UN ÇESTIN DE PERSEGHE (a Luigi Panero, poeta e fruticoltô)
Ninte gh'è de ciû fin, mae cäo Pane' de perseghe savoìe che a-o Priggian da poeta vivendo e giardinê ti fâe cresce e mêuiâ de man in man. Han l'ödô bôn dô campo e dell'estae ödôan de anchêu.. de tempo ormai lôntan de belle figge fresche e... de passae, de mattinae vegnûe... che se ne van. Primma da daghe drento unn-a dentâ (ma no dîlo a nisciûn) ghe daggo ûn baxo e ûn teneo nomme che... nisciûn saviâ. E poi con ûn sospîo - no ne fa caxo - ghe caezo a pelle finn-a da sposâ e... me-a divoro tûtta adaxo adaxo.
Umberto V. Cavassa