Походи на Александар Македонски
Од Википедија, слободна енциклопедија
Походите на Александар III Македонски се походи на тогашната македонска фаланга кон Азија и Африка.
Дваесетгодишниот Александар наследил моќна држава и добро подготвена војска од својот татко, Филип II Македонски. Тој исто така бил мошне образован за своето време, а младоста ја поминал по војничките логори. На кралскиот двор негов учител бил познатиот грчки филозоф Аристотел. Од својот татко, пак, бил мошне добро упатен во државните работи и водел вешта надворешна политика.
Некои грчки држави - полиси направиле обид да ја отфрлат македонската власт, но Александар успеал да ги принуди на покорност или да ги придобие. Кога ја зацврстил својата власт и ги извршил неопходните подготовки, две години по неговото доаѓање на власт, во 334 година п.н.е. ги започнал своите прочуени походи.
[уреди] Поход на Персија
Првиот поход на Александар Македонски бил походот на Персија во 334 година. Тоа било време на заслабена персиска власт во големата држава и имало обиди за нејзино отфрлање од страна на покорените народи. Тоа му одело во прилог на походот на Александар, кој тргнал со импресивна воена сила од околу 30,000 пешадијци, 5,000 коњаници и 160 бродови. Тоа сепак била помалубројна војска од персиската, но многу добро обучена и организирана, со способен команден кадар.
Истата година, персиската војска претрпела тежок пораз на реката Граник. Наредната 333 година пред н.е., тој повторно се судрил со персискиот цар Дариј III кај градот Ис во Мала Азија. Самиот Дариј успеал да се спаси со бегство, но било заробено целото негово семејство со огромното богатство.
[уреди] Походите кон Египет
Во Александровите походи на исток учествувала и пајонската лесна коњаница предводена од Аристон. Притоа, Александар и неговата војска насекаде биле пречекувани како ослободители од страна на покорените народи под персиска власт. По завземањето на градот Тир (или Сидон) во 332 година п.н.е. и Газа, бил отворен патот кон Египет. Притоа, градовите во Феникија, Палестина и Египет без борба ги отварале своите врати и го прогласувале Александар за свој владетел. Како вешт политичар, во Египет тој го посетил храмот на богот на Сонцето Амон Ра, ги придобил свештениците угнетувани од персиската власт, па тие го прогласиле за син на нивниот врховен бог и фараон.
Неговиот војсководач Парменион му предлагал на Александар да ги прекрати натамошните воени походи, но тој бил цврсто решен конечно да ја уништи големата персиска држава. На патот кон Вавилон, кај Гавгамела во 331 година п.н.е. дошло до нова, уште покрвава битка со персиската војска, при што повторно ја разбил петпати побројната персиска војска. Персискиот цар се обидел да се спаси со бегство, но бил убиен.
[уреди] Поход на Индија
Според тогашните географски сознанија, Индија се граничела со океанот и се мислело дека тоа е крајот на светот, а Александар III Македонски се носел со мислата да создаде светска држава. Тој го продолжил својот поход кон Индија. Но, веќе се појавиле недоразбирања со поединци од неговиот команден кадар. Ја преминал реката Инд и во 327 година п.н.е. во Пенџаб ја поразил војската на индискиот крал Пор, кој во борбата употребил и бојни слонови.
Александар III Македонски бил блиску до остварувањето на својата идеја за светска држава и сакал да продолжи на исток. Но веќе девет години војувале неговите војници. Тие сакале да се вратат кај своите семејства и во своите домови. Нивното незадоволство уште повеќе го поттикнувале тамошната клима и појавените болести. Големиот освојувач бил разочаран, но преценувајќи си ги силите, како искусен војсководач и политичар, одлучил да се врати.