കൃഷ്ണനാട്ടം

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.

കോഴിക്കോട്‌ സാമൂതിരിയായിരുന്ന മാനവേദനാല്‍ (1595-1658 കൃ.വ.) രചിക്കപ്പെട്ട 'കൃഷ്ണഗീഥി'യെന്ന കാവ്യത്തില്‍ നിന്ന്‌ ഉടലെടുത്ത കലാരൂപമാണ്‌ കൃഷ്ണനാട്ടം. 12ാ‍ം നൂറ്റാണ്ടിലെ ബംഗാളി ഭക്തകവിയായ ജയദേവന്റെ 'ഗീതാഗോവിന്ദ'ത്തിനു ചുവടുപിടിച്ചു രചിക്കപ്പെട്ട കൃഷ്ണഗീഥിയുടെ ദൃശ്യാവിഷ്കാരം 300 -ല്‍ പരം വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക്‌ ശേഷമാണ്‌ ഇന്നു കാണുന്ന കൃഷ്ണനാട്ടം ആകുന്നത്‌. എട്ടു രാത്രികള്‍ കൊണ്ട്‌ ആടി തീര്‍ക്കാവുന്ന രീതിയിലാണ്‌ കൃഷ്ണനാട്ടം രൂപകല്‍പന ചെയ്തിരിക്കുന്നത്‌. ഇവ ക്രമപ്രകാരം, 'അവതാരം', 'കാളിയമര്‍ദ്ധനം', 'രാസക്രീഢ', 'കംസവധം', 'സ്വയംവരം', 'ബാണയുദ്ധം', 'വിവിധവധം', 'സ്വര്‍ഗാരോഹണം' എന്നിവയാണ്‌. ശുഭസൂചകമല്ലാത്തതു കാരണം എല്ലായ്പ്പോഴും സ്വര്‍ഗ്ഗാരോഹണത്തിനു ശേഷം 'അവതാരം' കൂടി ആടാറുണ്ട്‌.

കൂട്ടിയാട്ടത്തില്‍ നിന്ന്‌ അലങ്കാരവും വസ്‌ത്രരീതികളും സ്വാംശീകരിച്ച കൃഷ്ണനാട്ടത്തിലെ പ്രധാന വാദ്യോപകരണം 'ഇടയ്ക്ക'യാണ്‌. ശുദ്ധമദ്ദളം, ശംഖ്‌, ഇലത്താളം എന്നിവയും ഉപയോഗിച്ചു കാണാം. കഥകളിയുടെ പല അംശങ്ങളും കൃഷ്ണനാട്ടത്തില്‍ നിന്നു സ്വീകരിച്ചതാണ്‌ (ഒന്നില്‍ കൂടുതല്‍ പിന്‍പാട്ടുകാര്‍, കിരീടാലങ്കാരം ഇത്യാദി).

ഗുരുവായൂര്‍ ക്ഷേത്രത്തില്‍ ഒരു പ്രധാന വഴിപാടായി കൃഷ്ണനാട്ടം നടത്താറുണ്ട്‌.