കേരളത്തിലെ വാദ്യങ്ങള്‍

വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.

കേരളത്തിലെ വാദ്യങ്ങള്‍

ഭാരതീയ സംഗീത സാഗരത്തില്‍ വാദ്യങ്ങള്‍ക്ക് യാതൊരു ക്ഷാമവുമില്ല. തന്ത്രി വാദ്യങ്ങള്‍, കാറ്റുവാദ്യങ്ങള്‍(സുഷിരവാദ്യങ്ങള്‍), തോലുവാദ്യങ്ങള്‍ ഇങ്ങനെയാണ് ഇവിടെ വകതിരിക്കാറ്. ഇവയില്‍ നിരവധിവാദ്യങ്ങള്‍ ഇന്ന് ഉപയോഗിച്ച് വരുന്നുണ്ട്. എന്നാല്‍ അനവധി എണ്ണം താളിയോല ഗ്രന്ഥങ്ങളില്‍ ഇപ്പോഴും കിടക്കുകയാണ്. എല്ലാ ഭാരതീയകലകളും-പാട്ടും കൊട്ടും നാടകവും ചിത്രകലയും കൊത്തുപണിയും ഭാരതത്തില്‍ അമ്പലത്തിനോട് ഇണങ്ങിച്ചേര്‍ന്നാണ് കിടക്കുന്നത് “കലകളുടെ അടിസ്ഥാനം ഈശ്വരാര്‍പ്പണം”- ഇതാണിതിന്‍റെ ന്യായം.

കേരളത്തിലേയും സ്ഥിതി അതുതന്നെ. കേരളത്തിലെ ക്ഷേത്രങ്ങളിലും സംഗീതം മറ്റുകലകളെപ്പോലെയോ അതില്‍കൂടുതലോ ഒരു പങ്കുവഹിക്കുന്നുണ്ട്. ക്ഷേത്രസംഗീതത്തിനായി പ്രത്യേകമായ രണ്ടു സമുദായങ്ങളെത്തന്നെ കേരളത്തില്‍ നിയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്-മാരാന്മാരും പൊതുവാള്‍മാരും. തന്ത്രിവാദ്യം പ്രയേണ കുറവും തോലുവാദ്യങ്ങളും കാറ്റുവാദ്യങ്ങളും അധികമായും ഇവിടെ ഉപയോഗിച്ചു കാണുന്നു. താളവാദ്യങ്ങള്‍ക്ക് കേരളത്തില്‍ പ്രത്യേക സ്ഥാനം കാണുണ്ട്. അവയില്‍ കേരളത്തിലെ പഴയ കലാകാരന്മാര്‍ അടുത്ത ഒരു നൂറുകൊല്ലത്തിനിടയില്‍ പരീക്ഷണങ്ങള്‍ നടത്തി പല പരിഷ്കാരങ്ങളും വരുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ദേവകാര്യങ്ങള്‍ക്ക്, നാടകം, നൃത്തനാടകങ്ങള്‍ മുതലായവക്ക് എന്തിനും കേരളത്തില്‍ ഒരു കൊട്ട് നിര്‍ബന്ധമാണ്. താളത്തിന്‍റെയും നാ‍ദത്തിന്‍റെയും നാടാണ് കേരളം.

“പതിനെട്ടു വാദ്യങ്ങളും ചെണ്ടക്കുതാഴെ” എന്നൊരു പഴമൊഴി പ്രചാരത്തിലുണ്ടല്ലോ. ഇവിടെ ഉദ്ദേശിച്ചിരിക്കുന്നത് മുന്‍പറഞ്ഞ വാദ്യോപകരണങ്ങളെയാണ്.കേരളത്തില്‍ പ്രചാരത്തിലിരുന്ന പതിനെട്ടു വാദ്യോപകരണങ്ങളെ ഇന്നും അവ ഏറെക്കുറെ, പ്രദേശികഭേദത്തോടെയാണെങ്കിലും കണ്ടെത്താവുന്നതാണ്.

കേരളത്തിലെ വാദ്യങ്ങള്‍ താഴെ കൊടുത്തിരിക്കുന്നു.‍