Curradinu di Hohenstaufen
From Wikipedia
Curradinu (chiamatu puru Curradu lu Giùvanni, Curradinu lu Picciottu, Curraddu V, Lingua tudisca Konradin o Konrad V, o Konrad der Jüngere) (Wolfstein, Svevia, 25 di marzu, 1252 – Nàpuli, 29 di uttùviru, 1268), Duca di Svevia, titulatu re di Girusalemmi e re di Sicilia 1254–1258, 1268, lu figghiu dû re tudiscu Curradu IV di Hohenstaufen, e di Elisabetta, figghia di Ottu II di Bavaria, Duca di Bavaria.
Sò patri murìu ntô 1254 e appi a stari cu sò ziu, Luiggi II, Duca di Bavaria Auta. Li soi parenti rinisceru tèniri la Svevei p'iddu. Ntâ Sicilia, lu fratastru di sò patri, Manfredi di Sicilia, cuntinuava comu riggenti, ma già appi ntinzioni pi pigghiari la curuna p'iddu stissu.
La chiesa cattòlica, spiciarmenti Papa Nnucenti IV assicutau Curradinu cu stissu malusangu furiusu c'avìa avutu contra sò nannu, Fidiricu II di Hohenstaufen (o Fidiricu I di Sicilia), e cuntinuava pruvari a dari lu regnu di Sicilia a qualunchi prìncipi forasteri. Lu succissuri di Nnucenti, Papa Lissandru IV, sempri câ stissa fantasia, uffrìu li terri di Hohenstaufen ntâ Girmania a Alfonsu X di Castiglia, e vietaru l'elezzioni di Curradinu comu lu re dî rumani.
Ntô 1258 Curradinu vinni ammitatu a vìniri in Italia dî Guelfi di Firenzi: l'addumannaru a jiri a cummattari contra Manfredi, cu avìa appena addivintatu lu re di Sicilia doppu na nutizzia fausa ca Curradinu era morti. Luiggi rifiutìu a jiri pi sò niputi (c'ancura avìa sulu sei anni d'etati). Ntô 1266 lu cunti Carlu d'Angiò, vinni ammitatu dû novu Papa Climenti IV, e ammazzau Manfredi ô Cummattimentu di Beniventu, pigghiannu tutta l'Italia miridiunali. Ntô 1268, a l'etati di sidici, Curradinu s'addicchiarau lu re di Sicilia e jiu in Italia cûn asèrcitu pi ripigghiari lu regnu di Sicilia.
Si parìu ca tanti parti d'Italia avìanu pigghiatu lu latu di Curradinu, spiciarmenti li citati di Pavia, Pisa and Siena. Ntô 1967 tanti citati ntâ Sicilia s'arribillaru contra lu cuvernu d'Angiò, ma Palermu e Missina tìnniru la fiducia cu Carlu. La rivurtata si junciu la Calabbria e la Pugghia. Ntô giugnettu 1268, Curradinu trasiu Roma comu un cunquistaturi.
Avanzannu a Lucera si junciu chî forzi saracini unni avìanu campatu nzinu dî tempi di sò nannu. Lu 23 di austu, 1268 lu sò asèrcitu multi-nazziunali di taliani, spagnoli, rumani, àrabbi e tudischi si ncuntrau chiddu di Carlu ô Cummattimentu di Tagghiacozzu, in Italia cintrali. L'asèrcitu di Curradinu vinni battutu e iddu era arristatu. Vinni cunnannatu comu tradituri e appi la testa tagghiata.
Lu regnu di Sicilia arristau cûn tempu cu Carlu d'Angiò, ma doppu li Vèspi siciliani ntô1282 vinni spartutu pi dui; l'aredi di Manfredi aragunisi ritìnniru la Sicilia e l'Angìo cuntinuaru cuvirnari l'Italia miridiunali, canusciuta comu lu Regnu di Napuli.