Indoevropiane

Nga Wikipedia, Enciklopedia e Lirë

SHQIPJA - GJUHA PIE

Shqipja - gjuhë PIE (para indoevropiane), sepse lidhet edhe me Thotishten e lashtë, tash e 12.000 vjet ma parë - Thoti Tatë, fliste shqip, krijuesi i hieroglifeve te para. Si shembull kemi vepren e G. Katapanos - Thoti Tatë, parlava albanese. Sot kemi edhe alfabetin e Thotit, që iu prinë të gjitha alfabeteve dhe janë shkronja me kuptim shqip edhe si hieroglife edhe spjegohen përmes Shqipes.

Shqipja e folur sot, sidomos Shqipja e Vjetër, Gegënishtja e lashtë, që sot është si një dialekt kryesor i Shqipes ballkanike, reflekton natyrë të gjuhës PIE, ku tejkalon përmasat e gjuhëve indo-europiane, apo Indoeuropianishtes së lashtë - sidomos me shprehjet - diftongje. Shqipja e sotme, duket një substrat i një gjuhe botërore të kohës, në rrafshin trekontinental: afriko-azio-europian, me pikat strategjiko-linguistike - Aleksandria - Hindi - Hilleri (lum në Gjërmani).

Si shembull konkret kemi: Shqipja nuk është e përcaktuar në asnjerin grup gjuhësh i.e., sepse ka elemente të të dyja grupeve: satem, e kentum dhe me të drejtë, Shqipja është ky substrat i një gjuhe madhore - illirishtes së lashtë pellgazgjike, si burim i përbashket i të gjitha gjuhëve indoevropiane. Këtë hipothezë e thonë dijetarët, se të gjitha gjuhët indoevropiane, kanë një burim të përbashkët - e kush ishte ai burim, nuk e thonë konkretisht. Pse? Sepse, dalin të gjitha alfabetet e gjuhëve të para i.e. me burim nga illirishtja - Ama e Shqipes.